Septuagint, Liber Psalmorum 103:

(70인역 성경, 시편 103:)

Τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΕΥΛΟΓΕΙ, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Κύριε ὁ Θεόσ μου, ἐμεγαλύνθησ σφόδρα, ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω ἀναβαλλόμενοσ φῶσ ὡσ ἱμάτιον, ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέρριν. ὁ στεγάζων ἐν ὕδασι τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ, ὁ τιθεὶσ νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. ὁ ποιῶν τοὺσ ἀγγέλουσ αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺσ λειτουργοὺσ αὐτοῦ πυρὸσ φλόγα. ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆσ, οὐ κλιθήσεται εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. ἄβυσσοσ ὡσ ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα. ἀπὸ ἐπιτιμήσεώσ σου φεύξονται, ἀπὸ φωνῆσ βροντῆσ σου δειλιάσουσιν. ἀναβαίνουσιν ὄρη καὶ καταβαίνουσι πεδία εἰσ τὸν τόπον ὃν ἐθεμελίωσασ αὐτά. ὅριον ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται, οὐδὲ ἐπιστρέψουσι καλύψαι τὴν γῆν. ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰσ ἐν φάραγξιν, ἀνὰ μέσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα. ποτιοῦσι πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέξονται ὄναγροι εἰσ δίψαν αὐτῶν. ἐπ̓ αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσει, ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φωνήν. ποτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερῴων αὐτοῦ, ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ. ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖσ κτήνεσι καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆσ γῆσ. καὶ οἶνοσ εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ, καὶ ἄρτοσ καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει. χορτασθήσονται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου, ἃσ ἐφύτευσασ. ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ οἰκία ἡγεῖται αὐτῶν. ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖσ ἐλάφοισ, πέτρα καταφυγὴ τοῖσ λαγωοῖσ. ἐποίησε σελήνην εἰσ καιρούσ, ὁ ἥλιοσ ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ. ἔθου σκότοσ, καὶ ἐγένετο νύξ. ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ. σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπάσαι καὶ ζητῆσαι παρὰ τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖσ. ἀνέτειλεν ὁ ἥλιοσ, καὶ συνήχθησαν καὶ εἰσ τὰσ μάνδρασ αὐτῶν κοιτασθήσονται. ἐξελεύσεται ἄνθρωποσ ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕωσ ἑσπέρασ. ὡσ ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε. πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησασ, ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆσ κτίσεώσ σου. αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωροσ, ἐκεῖ ἑρπετά, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμόσ, ζῷα μικρὰ μετὰ μεγάλων. ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται, δράκων οὗτοσ, ὃν ἔπλασασ ἐμπαίζειν αὐτῇ. πάντα πρὸσ σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τροφὴν αὐτῶν εἰσ εὔκαιρον. δόντοσ σου αὐτοῖσ συλλέξουσιν, ἀνοίξαντόσ σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητοσ. ἀποστρέψαντοσ δέ σου τὸ πρόσωπον ταραχθήσονται. ἀντανελεῖσ τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψουσι καὶ εἰσ τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν. ἐξαποστελεῖσ τὸ πνεῦμά σου, καὶ κτισθήσονται, καὶ ἀνακαινιεῖσ τὸ πρόσωπον τῆσ γῆσ. ἤτω ἡ δόξα Κυρίου εἰσ τοὺσ αἰῶνασ, εὐφρανθήσεται Κύριοσ ἐπὶ τοῖσ ἔργοισ αὐτοῦ. ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν, ὁ ἁπτόμενοσ τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται. ᾄσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕωσ ὑπάρχω. ἡδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ Κυρίῳ. ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆσ γῆσ καὶ ἄνομοι, ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούσ. εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION