헬라어 문장 검색 - Σεπτύ001́031́

(70인역 성경, 창세기 31:)

ΗΚΟΥΣΕ δὲ Ἰακὼβ τὰ ρήματα τῶν υἱῶν Λάβαν λεγόντων. εἴληφεν Ἰακὼβ πάντα τὰ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν καὶ ἐκ τῶν τοῦ πατρὸσ ἡμῶν πεποίηκε πᾶσαν τὴν δόξαν ταύτην. καὶ εἶδεν Ἰακὼβ τὸ πρόσωπον τοῦ Λάβαν, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν πρὸσ αὐτὸν ὡσεὶ ἐχθὲσ καὶ τρίτην ἡμέραν. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Ἰακώβ. ἀποστρέφου εἰσ τὴν γῆν τοῦ πατρόσ σου καὶ εἰσ τὴν γενεάν σου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ. ἀποστείλασ δὲ Ἰακὼβ ἐκάλεσε Λείαν καὶ Ραχὴλ εἰσ τὸ πεδίον, οὗ ἦν τὰ ποίμνια. καὶ εἶπεν αὐταῖσ. ὁρῶ ἐγὼ τὸ πρόσωπον τοῦ πατρὸσ ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἔστι πρὸσ ἐμοῦ ὡσ ἐχθὲσ καὶ τρίτην ἡμέραν. ὁ δὲ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου ἦν μετ̓ ἐμοῦ. καὶ αὐταὶ δὲ οἴδατε, ὅτι ἐν πάσῃ τῇ ἰσχύϊ μου δεδούλευκα τῷ πατρὶ ὑμῶν. ὁ δὲ πατὴρ ὑμῶν παρεκρούσατό με καὶ ἤλλαξε τὸν μισθόν μου τῶν δέκα ἀμνῶν, καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Θεὸσ κακοποιῆσαί με. ἐὰν οὕτωσ εἴπῃ, τὰ ποικίλα ἔσται σου μισθόσ, καὶ τέξεται πάντα τὰ πρόβατα ποικίλα. ἐὰν δὲ εἴπῃ, τὰ λευκὰ ἔσται σου μισθόσ, καὶ τέξεται πάντα τὰ πρόβατα λευκά. καὶ ἀφείλετο ὁ Θεὸσ πάντα τὰ κτήνη τοῦ πατρὸσ ὑμῶν καὶ ἔδωκέ μοι αὐτά. καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἐνεκίσσων τὰ πρόβατα ἐν γαστρὶ λαμβάνοντα, καὶ εἶδον τοῖσ ὀφθαλμοῖσ μου ἐν τῷ ὕπνῳ, καὶ ἰδοὺ οἱ τράγοι καὶ οἱ κριοὶ ἀναβαίνοντεσ ἐπὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰσ αἶγασ διάλευκοι καὶ ποικίλοι καὶ σποδοειδεῖσ ραντοί. καὶ εἶπέ μοι ὁ ἄγγελοσ τοῦ Θεοῦ καθ̓ ὕπνον. Ἰακώβ. ἐγὼ δὲ εἶπα. τί ἐστι̣ καὶ εἶπεν. ἀνάβλεψον τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου, καὶ ἰδὲ τοὺσ τράγουσ καὶ τοὺσ κριοὺσ ἀναβαίνοντασ ἐπὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰσ αἶγασ διαλεύκουσ καὶ ποικίλουσ καὶ σποδοειδεῖσ ραντούσ. ἑώρακα γάρ ὅσα σοι Λάβαν ποιεῖ. ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸσ ὁ ὀφθείσ σοι ἐν τόπῳ Θεοῦ, οὗ ἤλειψάσ μοι ἐκεῖ στήλην καὶ ηὔξω μοι ἐκεῖ εὐχήν. νῦν οὖν ἀνάστηθι καὶ ἔξελθε ἐκ τῆσ γῆσ ταύτησ καὶ ἄπελθε εἰσ τὴν γῆν τῆσ γενέσεώσ σου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ. καὶ ἀποκριθεῖσαι Ραχὴλ καὶ Λεία εἶπαν αὐτῷ. μή ἐστιν ἡμῖν ἔτι μερὶσ ἢ κληρονομία ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν̣ οὐχ ὡσ αἱ ἀλλότριαι λελογίσμεθα αὐτῷ̣ πέπρακε γὰρ ἡμᾶσ καὶ καταβρώσει κατέφαγε τὸ ἀργύριον ἡμῶν. πάντα τὸν πλοῦτον καὶ τὴν δόξαν, ἣν ἀφείλετο ὁ Θεὸσ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν, ἡμῖν ἔσται καὶ τοῖσ τέκνοισ ἡμῶν. νῦν οὖν ὅσα σοι εἴρηκεν ὁ Θεόσ, ποίει. Ἀναστὰσ δὲ Ἰακὼβ ἔλαβε τὰσ γυναῖκασ αὐτοῦ καὶ τὰ παιδία αὐτοῦ ἐπὶ τὰσ καμήλουσ. καὶ ἀπήγαγε πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτῷ, καὶ πᾶσαν τὴν ἀποσκευὴν αὐτοῦ, ἣν περιεποιήσατο ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ, καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ ἀπελθεῖν πρὸσ Ἰσαὰκ τὸν πατέρα αὐτοῦ εἰσ γῆν Χαναάν. Λάβαν δὲ ᾤχετο κεῖραι τὰ πρόβατα αὐτοῦ. ἔκλεψε δὲ Ραχὴλ τὰ εἴδωλα τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ. ἔκρυψε δὲ Ἰακὼβ Λάβαν τὸν Σύρον τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι αὐτῷ, ὅτι ἀποδιδράσκει. καὶ ἀπέδρα αὐτὸσ καὶ τὰ αὐτοῦ πάντα καὶ διέβη τὸν ποταμὸν καὶ ὥρμησεν εἰσ τὸ ὄροσ Γαλαάδ. ἀνηγγέλη δὲ Λάβαν τῷ Σύρῳ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, ὅτι ἀπέδρα Ἰακώβ, καὶ παραλαβὼν τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ μεθ̓ ἑαυτοῦ, ἐδίωξεν ὀπίσω αὐτοῦ ὁδὸν ἡμερῶν ἑπτὰ καὶ κατέλαβεν αὐτὸν ἐν τῷ ὄρει Γαλαάδ. ἦλθε δὲ ὁ Θεὸσ πρὸσ Λάβαν τὸν Σύρον καθ̓ ὕπνον τὴν νύκτα καὶ εἶπεν αὐτῷ. φύλαξε σεαυτόν, μήποτε λαλήσῃσ μετὰ Ἰακὼβ πονηρά. καὶ κατέλαβε Λάβαν τὸν Ἰακώβ. Ἰακὼβ δὲ ἔπηξε τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἐν τῷ ὄρει. Λάβαν δὲ ἔστησε τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ ἐν τῷ ὄρει Γαλαάδ. εἶπε δὲ Λάβαν τῷ Ἰακώβ. τί ἐποίησασ̣ ἱνατί κρυφῇ ἀπέδρασ καὶ ἐκλοποφόρησάσ με καὶ ἀπήγαγεσ τὰσ θυγατέρασ μου ὡσ αἰχμαλώτιδασ μαχαίρᾳ̣ καὶ εἰ ἀνήγγειλάσ μοι, ἐξαπέστειλα ἄν σε μετ̓ εὐφροσύνησ καὶ μετὰ μουσικῶν καὶ τυμπάνων καὶ κιθάρασ, καὶ οὐκ ἠξιώθην καταφιλῆσαι τὰ παιδία μου καὶ τὰσ θυγατέρασ μου. νῦν δὲ ἀφρόνωσ ἔπραξασ. καὶ νῦν ἰσχύει ἡ χείρ μου κακοποιῆσαί σε. ὁ δὲ Θεὸσ τοῦ πατρόσ σου ἐχθὲσ εἶπε πρόσ με λέγων. φύλαξε σεαυτόν, μή ποτε λαλήσῃσ μετὰ Ἰακὼβ πονηρά. νῦν οὖν πεπόρευσαι. ἐπιθυμίᾳ γὰρ ἐπεθύμησασ ἀπελθεῖν εἰσ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ σου. ἱνατί ἔκλεψασ τοὺσ θεούσ μου̣ ἀποκριθεὶσ δὲ Ἰακὼβ εἶπε τῷ Λάβαν. ὅτι ἐφοβήθην. εἶπα γάρ. μή ποτε ἀφέλῃσ τὰσ θυγατέρασ σου ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ πάντα τὰ ἐμά. καὶ εἶπεν Ἰακώβ. παῤ ᾧ ἂν εὕρῃσ τοὺσ θεούσ σου, οὐ ζήσεται ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν. ἐπίγνωθι τί ἐστι παῤ ἐμοὶ τῶν σῶν καὶ λαβέ. καὶ οὐκ ἐπέγνω παῤ αὐτῷ οὐδέν. οὐκ ᾔδει δὲ Ἰακώβ, ὅτι Ραχὴλ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἔκλεψεν αὐτούσ. εἰσελθὼν δὲ Λάβαν ἠρεύνησεν εἰσ τὸν οἶκον Λείασ καὶ οὐχ εὗρεν. καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ οἴκου Λείασ καὶ ἠρεύνησε τὸν οἶκον Ἰακὼβ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τῶν δύο παιδισκῶν καὶ οὐχ εὗρεν. εἰσῆλθε δὲ καὶ εἰσ τὸν οἶκον Ραχήλ. Ραχὴλ δὲ ἔλαβε τὰ εἴδωλα καὶ ἐνέβαλεν αὐτὰ εἰσ τὰ σάγματα τῆσ καμήλου καὶ ἐπεκάθισεν αὐτοῖσ. καὶ εἶπε τῷ πατρὶ αὐτῆσ. μὴ βαρέωσ φέρε, κύριε. οὐ δύναμαι ἀναστῆναι ἐνώπιόν σου, ὅτι τὰ κατ̓ ἐθισμὸν τῶν γυναικῶν μοι ἐστίν. ἠρεύνησε δὲ Λάβαν ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ καὶ οὐχ εὗρε τὰ εἴδωλα. ὠργίσθη δὲ Ἰακὼβ καὶ ἐμαχέσατο τῷ Λάβαν. ἀποκριθεὶσ δὲ Ἰακὼβ εἶπε τῷ Λάβαν. τί τὸ ἀδίκημά μου καὶ τί τὸ ἁμάρτημά μου, ὅτι κατεδίωξασ ὀπίσω μου καὶ ὅτι ἠρεύνησασ πάντα τὰ σκεύη τοῦ οἴκου μου̣ τί εὗρεσ ἀπὸ πάντων τῶν σκευῶν τοῦ οἴκου σου̣ θέσ ὧδε ἐνώπιον τῶν ἀδελφῶν σου καὶ τῶν ἀδελφῶν μου, καὶ ἐλεγξάτωσαν ἀνὰ μέσον τῶν δύο ἡμῶν. ταῦτά μοι εἴκοσιν ἔτη ἐγώ εἰμι μετὰ σοῦ. τὰ πρόβατά σου καὶ αἱ αἶγέσ σου οὐκ ἠτεκνώθησαν. κριοὺσ τῶν προβάτων σου οὐ κατέφαγον. θηριάλωτον οὐκ ἐνήνοχά σοι, ἐγὼ ἀπετίννυον παῤ ἐμαυτοῦ κλέμματα ἡμέρασ καὶ κλέμματα νυκτόσ. ἐγενόμην τῆσ ἡμέρασ συγκαιόμενοσ τῷ καύματι καὶ τῷ παγετῷ τῆσ νυκτόσ, καὶ ἀφίστατο ὁ ὕπνοσ μου ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν μου. ταῦτά μοι εἴκοσιν ἔτη ἐγώ εἰμι ἐν τῇ οἰκιίᾳ σου. ἐδούλευσά σοι δεκατέσσαρα ἔτη ἀντὶ τῶν δύο θυγατέρων σου καὶ ἓξ ἔτη ἐν τοῖσ προβάτοισ σου, καὶ παρελογίσω τὸν μισθόν μου δέκα ἀμνάσιν. εἰ μὴ ὁ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου Ἁβραὰμ καὶ ὁ φόβοσ Ἰσαὰκ ἦν μοι, νῦν ἂν κενόν με ἐξαπέστειλασ. τὴν ταπείνωσίν μου καὶ τὸν κόπον τῶν χειρῶν μου εἶδεν ὁ Θεὸσ καὶ ἤλεγξέ σε ἐχθέσ. ἀποκριθεὶσ δὲ Λάβαν εἶπε τῷ Ἰακώβ. αἱ θυγατέρεσ θυγατέρεσ μου, καὶ οἱ υἱοὶ υἱοί μου, καὶ τὰ κτήνη κτήνη μου, καὶ πάντα, ὅσα σὺ ὁρᾷσ, ἐμά ἐστι καὶ τῶν θυγατέρων μου. τί ποιήσω ταύταισ σήμερον ἢ τοῖσ τέκνοισ αὐτῶν, οἷσ ἔτεκον̣ νῦν οὖν δεῦρο διαθώμεθα διαθήκην ἐγώ τε καὶ σύ, καὶ ἔσται εἰσ μαρτύριον ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ, εἶπε δὲ αὐτῷ. ἰδοὺ οὐδεὶσ μεθ̓ ἡμῶν ἐστιν, ἰδέ, ὁ Θεὸσ μάρτυσ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ. λαβὼν δὲ Ἰακὼβ λίθον ἔστησεν αὐτὸν στήλην. εἶπε δὲ Ἰακὼβ τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ. συλλέγετε λίθουσ. καὶ συνέλεξαν λίθουσ καὶ ἐποίησαν βουνόν, καὶ ἔφαγον ἐκεῖ ἐπὶ τοῦ βουνοῦ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Λάβαν. ὁ βουνὸσ οὗτοσ μαρτυρεῖ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ σήμερον. καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν Λάβαν Βουνὸσ τῆσ μαρτυρίασ. Ἰακὼβ δὲ ἐκάλεσεν αὐτὸν Βουνὸσ μάρτυσ. εἶπε δὲ Λάβαν τῷ Ἰακώβ. ἰδοὺ ὁ βουνὸσ οὗτοσ καὶ ἡ στήλη, ἣν ἔστησα ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ, μαρτυρεῖ ὁ βουνὸσ οὗτοσ, καὶ μαρτυρεῖ ἡ στήλη αὕτη. διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ, Βουνὸσ μαρτυρεῖ. καὶ ἡ Ὅρασισ, ἣν εἶπεν. ἐπίδοι ὁ Θεὸσ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ, ὅτι ἀποστησόμεθα ἕτεροσ ἀφ̓ ἑτέρου. εἰ ταπεινώσεισ τὰσ θυγατέρασ μου, εἰ λήψῃ γυναῖκασ πρὸσ ταῖσ θυγατράσι μου, ὅρα, οὐδεὶσ μεθ̓ ἡμῶν ἐστιν ὁρῶν. Θεὸσ μάρτυσ μεταξὺ ἐμοῦ καὶ μεταξὺ σοῦ. καὶ εἶπε Λάβαν τῷ Ἰακώβ. ἰδοὺ ὁ βουνὸσ οὗτοσ καὶ μάρτυσ ἡ στήλη αὕτη. ἐὰν τε γὰρ ἐγὼ μὴ διαβῶ πρὸσ σὲ μηδὲ σὺ διαβῇσ πρόσ με τὸν βουνὸν τοῦτον καὶ τὴν στήλην ταύτην ἐπὶ κακίᾳ, ὁ Θεὸσ Ἁβραὰμ καὶ ὁ Θεὸσ Ναχὼρ κρινεῖ ἀνὰ μέσον ἡμῶν. καὶ ὤμοσεν Ἰακὼβ κατὰ τοῦ φόβου τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ Ἰσαάκ, καὶ ἔθυσε θυσίαν ἐν τῷ ὄρει καὶ ἐκάλεσε τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ, καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον καὶ ἐκοιμήθησαν ἐν τῷ ὄρει. ἀναστὰσ δὲ Λάβαν τὸ πρωί̈ κατεφίλησε τοὺσ υἱοὺσ καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτοῦ καὶ εὐλόγησεν αὐτούσ, καὶ ἀποστραφεὶσ Λάβαν ἀπῆλθεν εἰσ τὸν τόπον αὐτοῦ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Genesis 31:

(70인역 성경, 창세기 31:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION