Septuagint, Liber Genesis 3:

(70인역 성경, 창세기 3:)

Ο δὲ ὄφισ ἦν φρονιμώτατοσ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὧν ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεόσ. καὶ εἶπεν ὁ ὄφισ τῇ γυναικί. τί ὅτι εἶπεν ὁ Θεόσ, οὐ μὴ φάγητε ἀπὸ παντὸσ ξύλου τοῦ παραδείσου̣ καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ ὄφει. ἀπὸ καρποῦ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου φαγούμεθα, ἀπὸ δὲ τοῦ καρποῦ τοῦ ξύλου, ὅ ἐστιν ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου, εἶπεν ὁ Θεόσ, οὐ φάγεσθε ἀπ̓ αὐτοῦ, οὐ δὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀποθάνητε. καὶ εἶπεν ὁ ὄφισ τῇ γυναικί. οὐ θανάτῳ ἀποθανεῖσθε. ᾔδει γὰρ ὁ Θεόσ, ὅτι ᾗ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ̓ αὐτοῦ, διανοιχθήσονται ὑμῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἔσεσθε ὡσ θεοί, γινώσκοντεσ καλὸν καὶ πονηρόν. καὶ εἶδεν ἡ γυνή, ὅτι καλὸν τὸ ξύλον εἰσ βρῶσιν καὶ ὅτι ἀρεστὸν τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ἰδεῖν καὶ ὡραῖόν ἐστι τοῦ κατανοῆσαι, καὶ λαβοῦσα ἀπὸ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ ἔφαγε. καὶ ἔδωκε καὶ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆσ μετ̓ αὐτῆσ, καὶ ἔφαγον. καὶ διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν δύο, καὶ ἔγνωσαν ὅτι γυμνοὶ ἦσαν, καὶ ἔρραψαν φύλλα συκῆσ καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖσ περιζώματα. Καὶ ἤκουσαν τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ περιπατοῦντοσ ἐν τῷ παραδείσῳ τὸ δειλινόν, καὶ ἐκρύβησαν ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου. καὶ ἐκάλεσε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τὸν Ἀδὰμ καὶ εἶπεν αὐτῷ. Ἀδάμ, ποῦ εἶ̣ καὶ εἶπεν αὐτῷ. τῆσ φωνῆσ σου ἤκουσα περιπατοῦντοσ ἐν τῷ παραδείσῳ καὶ ἐφοβήθην, ὅτι γυμνόσ εἰμι, καὶ ἐκρύβην. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεόσ. τίσ ἀνήγγειλέ σοι ὅτι γυμνὸσ εἶ, εἰ μὴ ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ̓ αὐτοῦ ἔφαγεσ̣ καὶ εἶπεν ὁ Ἀδάμ. ἡ γυνή, ἣν ἔδωκασ μετ̓ ἐμοῦ, αὕτη μοι ἔδωκεν ἀπὸ τοῦ ξύλου, καὶ ἔφαγον. καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῇ γυναικί. τί τοῦτο ἐποίησασ̣ καὶ εἶπεν ἡ γυνή. ὁ ὄφισ ἠπάτησέ με, καὶ ἔφαγον. καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῷ ὄφει. ὅτι ἐποίησασ τοῦτο, ἐπικατάρατοσ σὺ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φαγῇ πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ σου. καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆσ γυναικὸσ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματόσ σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματοσ αὐτῆσ. αὐτόσ σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεισ αὐτοῦ πτέρναν. καὶ τῇ γυναικὶ εἶπε. πληθύνων πληθυνῶ τὰσ λύπασ σου καὶ τὸν στεναγμόν σου. ἐν λύπαισ τέξῃ τέκνα, καὶ πρὸσ τὸν ἄνδρα σου ἡ ἀποστροφή σου, καὶ αὐτόσ σου κυριεύσει. τῷ δὲ Ἀδὰμ εἶπεν. ὅτι ἤκουσασ τῆσ φωνῆσ τῆσ γυναικόσ σου καὶ ἔφαγεσ ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ̓ αὐτοῦ ἔφαγεσ, ἐπικατάρατοσ ἡ γῆ ἐν τοῖσ ἔργοισ σου. ἐν λύπαισ φαγῇ αὐτὴν πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ σου. ἀκάνθασ καὶ τριβόλουσ ἀνατελεῖ σοι, καὶ φαγῇ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ. ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, ἕωσ τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰσ γὴν γῆν, ἐξ ἧσ ἐλήφθησ, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰσ γῆν ἀπελεύσῃ. καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ τὸ ὄνομα τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ Ζωή, ὅτι αὕτη μήτηρ πάντων τῶν ζώντων. Καὶ ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῷ Ἀδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνασ δερματίνουσ καὶ ἐνέδυσεν αὐτούσ. καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. ἰδοὺ Ἀδὰμ γέγονεν ὡσ εἷσ ἐξ ἡμῶν, τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν. καὶ νῦν μή ποτε ἐκτείνῃ τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ λάβῃ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆσ ζωῆσ καὶ φάγῃ καὶ ζήσεται εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτὸν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἐκ τοῦ παραδείσου τῆσ τρυφῆσ ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἐξ ἧσ ἐλήφθη. καὶ ἐξέβαλε τὸν Ἀδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆσ τρυφῆσ καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆσ ζωῆσ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION