헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Σεπτεμσ́1́16́00́

(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 16)

"μὴ καὶ τῶν Αἰγυπτίων ἀκριτώτεροι φανῶμεν, οἳ τὸν νεκρὸν ἀνατεμόντεσ ἔδειξαν τῷ ἡλίῳ, εἶτ’ αὐτὰ μὲν εἰσ τὸν ποταμὸν κατέβαλον, τοῦ δ’ ἄλλου σώματοσ ὡσ ἤδη καθαροῦ γεγονότοσ ἐπιμέλονται. "τῷ γὰρ ὄντι τοῦτ’ ἐστὶ τὸ μίασμα τῆσ σαρκὸσ ἡμῶν καὶ ὁ τάρταροσ; "ὁ ἐν Αἵδου, δεινῶν τινων ῥευμάτων καὶ πνεύματοσ ὁμοῦ καὶ πυρὸσ συμπεφυρμένου καὶ νεκρῶν περίπλεωσ. "ζῶν γὰρ οὐδεὶσ ἀπ’ οὐδενὸσ τρέφεται ζῶντοσ, ἀλλὰ θανατοῦντεσ τὰ ἔμψυχα καὶ τὰ φυόμενα τῷ τρέφεσθαι καὶ αὔξεσθαι μετέχοντα τοῦ ζῆν ἀπολλύντεσ ἀδικοῦμεν. "ἀπόλλυται γὰρ ἐξ οὗ πέφυκε τὸ μεταβάλλον εἰσ ἄλλο, καὶ πᾶσαν φθείρεται φθοράν, ὅπωσ ἂν θατέρου τροφὴ γένοιτο. "τὸ δ’ ἀπέχεσθαι σαρκῶν ἐδωδῆσ, ὥσπερ Ὀρφέα τὸν παλαιὸν ἱστοροῦσι, σόφισμα μᾶλλον ἢ φυγὴ τῶν περὶ τὴν τροφὴν ἀδικημάτων ἐστί. φυγὴ δὲ μία καὶ καθαρμὸσ εἰσ δικαιοσύνην τέλειοσ αὐτάρκη καὶ ἀπροσδεᾶ γενέσθαι. "ᾧ δ’ ἄνευ κακώσεωσ ἑτέρου τὴν αὑτοῦ σωτηρίαν ἀμήχανον ὁ θεὸσ πεποίηκε, τούτῳ τὴν φύσιν ἀρχὴν ἀδικίασ; "προστέθεικεν. "ἆρ’ οὖν οὐκ ἄξιον, ὦ φίλε , συνεκτεμεῖν ἀδικίᾳ κοιλίαν καὶ στόμαχον καὶ ἧπαρ, ἃ καλοῦ 1 μὲν οὐδενὸσ αἴσθησιν ἡμῖν οὐδ’ ὄρεξιν ἐνδίδωσι, σκεύεσι δὲ μαγειρικοῖσ, οἱᾶ κοπίδεσ καὶ λέβητεσ, τὰ δὲ μυλωθρικοῖσ καὶ καμίνοισ καὶ φρεωρύχοισ καὶ μακτηρίοισ ἐοίκεν; "ἀτεχνῶσ δὲ τῶν πολλῶν ἴδοι τισ ἂν ὥσπερ ἐν μυλῶνι τῷ σώματι τὴν ψυχὴν ἐγκεκαλυμμένην ἀεὶ περὶ τὴν τῆσ τροφῆσ χρείαν κυκλοῦσαν, ὥσπερ ἀμέλει καὶ ἡμεῖσ ἄρτι μὲν οὔθ’ ἑωρῶμεν ἀλλήλουσ οὔτ’ ἠκούομεν, ἀλλ’ ἕκαστοσ ἐγκεκυφὼσ ἐδούλευε τῇ περὶ τὴν τροφὴν χρείᾳ. νυνὶ δ’ ἐπαρθεισῶν τῶν τραπεζῶν ἐλεύθεροι γεγονότεσ ὡσ ὁρᾷσ, ἐστεφανωμένοι περὶ λόγουσ διατρίβομεν καὶ ἀλλήλοισ σύνεσμεν καὶ σχολὴν ἄγομεν, εἰσ τὸ μὴ δεῖσθαι τροφῆσ ἐληλυθότεσ. "ἆρ’ οὖν, ἄνπερ ἡ νῦν οὖσα περὶ ἡμᾶσ ἕξισ ἄπαυστοσ διαμένῃ παρὰ πάντα τὸν βίον, οὐκ ἀεὶ σχολὴν ἕξομεν ἀλλήλοισ συνεῖναι, μὴ δεδιότεσ πενίαν μηδ’ εἰδότεσ πλοῦτον; "ὁ γὰρ τῶν περισσῶν ζῆλοσ εὐθὺσ ἀκολουθεῖ καὶ συνοικίζεται τῇ χρείᾳ τῶν ἀναγκαίων. "ἀλλ’ οἰέται δεῖν τροφὴν εἶναι Κλεόδωροσ, ὅπωσ τράπεζαι καὶ κρατῆρεσ ὦσι, καὶ Δήμητρι καὶ Κόρῃ θύωμεν. "ἕτεροσ δέ τισ ἀξιούτω μάχασ εἶναι καὶ πόλεμον, ἵνα καὶ τείχη καὶ νεωσοίκουσ καὶ ὁπλοθήκασ ἔχωμεν καὶ θύωμεν ἑκατομφόνια, καθάπερ φασὶ νόμον εἶναι Μεσσηνίοισ. "ἄλλον δὲ πρὸσ τὴν ὑγίειαν οἶμαι χαλεπαίνειν δεινὸν γὰρ εἰ μηδενὸσ νοσοῦντοσ οὐ στρωμνῆσ ἔτι μαλακῆσ ὄφελοσ οὐ κλίνησ, οὐκ Ἀσκληπιῷ θύσομεν οὐκ ἀποτροπαίοισ, ἰατρικὴ δὲ μετ’ ὀργάνων καὶ φαρμάκων ἀποκείσεται τοσούτων ἀκλεὴσ καὶ ἀπόθεστοσ. "ἢ τί ταῦτ’ ἐκείνων διαφέρει; "καὶ γὰρ ἡ τροφὴ λιμοῦ φάρμακον προσάγεται, καὶ θεραπεύειν ἑαυτοὺσ λέγονται πάντεσ οἱ τρεφόμενοι καὶ δίαιταν, οὐχ ὡσ ἡδύ τι καὶ κεχαρισμένον ἀλλ’ ὡσ ἀναγκαῖον τοῦτο τῇ φύσει πράττοντεσ. "ἐπεὶ λύπασ γε πλείονασ ἔστιν ἀπὸ τῆσ τροφῆσ τῶν ἡδονῶν γιγνομένασ καταριθμῆσαι, μᾶλλον δ’ ἡ μὲν ἡδονὴ καὶ τόπον ἔχει βραχὺν ἐν τῷ σώματι καὶ χρόνον οὐ πολύν· "ἡ δὲ περὶ τὴν διοίκησιν αὐτῆσ ἀσχολία καὶ δυσχέρεια τί δεῖ λέγειν ὅσων αἰσχρῶν καὶ ὀδυνηρῶν ἡμᾶσ ἐμπίπλησιν; "οἶμαι γὰρ εἰσ ταῦτα βλέψαντα τὸνὍμηρον ἀποδείξει κεχρῆσθαι περὶ θεῶν τοῦ μὴ ἀποθνῄσκειν τῷ μὴ τρέφεσθαι οὐ γὰρ σῖτον ἔδουσ1’, οὐ πίνουσ1’ αἴθοπα οἶνον τοὔνεκ’ ἀναίμονέσ εἰσι καὶ ἀθάνατοι καλέονται , ὡσ μὴ μόνον τοῦ ζῆν ἀλλὰ καὶ τοῦ ἀποθνῄσκειν τὴν τροφὴν ἐφόδιον οὖσαν. "ἐκ ταύτησ γὰρ αἱ νόσοι συντρεφόμεναι τοῖσ σώμασιν οὐκ ἔλαττον ἐνδείασ κακὸν ἔχουσι τὴν πλήρωσιν· "πολλάκισ δὲ καὶ μεῖζόν ἐστιν ἔργον τοῦ πορίσαι τροφὴν καὶ συναγαγεῖν τὸ καταναλῶσαι καὶ διαφορῆσαι πάλιν εἰσ τὸ σῶμα παραγενομένην. "ἀλλ’ ὥσπερ εἰ διαποροῖεν αἱ Δαναΐδεσ τίνα βίον βιώσονται καὶ τί πράξουσιν ἀπαλλαγεῖσαι τῆσ περὶ τὸν πίθον λατρείασ καὶ πληρώσεωσ, οὕτω διαποροῦμεν ἡμεῖσ, εἰ γένοιτο παύσασθαι φοροῦντασ εἰσ τὴν σάρκα τὴν ἄτρυτον ἐκ γῆσ ἅμα καὶ θαλάττησ τοσαῦτα, τί πράξομεν ἀπειρίᾳ τῶν καλῶν τὸν ἐπὶ τοῖσ ἀναγκαίοισ στέργοντεσ βίον. "ὥσπερ οὖν οἱ δουλεύσαντεσ, ὅταν ἐλευθερωθῶσιν, ἃ πάλαι τοῖσ δεσπόταισ ἔπραττον ὑπηρετοῦντεσ, ταῦτα πράττουσιν αὑτοῖσ καὶ δι’ αὑτούσ, οὕτωσ ἡ ψυχὴ νῦν μὲν τρέφει τὸ σῶμα πολλοῖσ πόνοισ καὶ ἀσχολίαισ, εἰ δ’ ἀπαλλαγείη τῆσ λατρείασ, αὑτὴν δήπουθεν ἐλευθέραν γενομένην θρέψει καὶ βιώσεται, εἰσ αὑτὴν ὁρῶσα καὶ τὴν ἀλήθειαν, οὐδενὸσ περισπῶντοσ οὐδ’ ἀπάγοντοσ. "’ ἑ τὰ μὲν οὖν ῥηθέντα περὶ τροφῆσ, ὦ Νίκαρχε, ταῦτ’ ἦν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 16

(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 16)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION