헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυομοδό1́13́

(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 13)

τὴν δ’ ἐπὶ πλέον τῶν λεγομένων χρῆσιν ὑπέδειξεν ὀρθῶσ ὁ Χρύσιπποσ, ὅτι δεῖ μετάγειν διαβιβάζειν ἐπὶ τὰ ὁμοειδῆ τὸ χρήσιμον. ὅ τε γὰρ Ἡσίοδοσ εἰπὼν οὐδ’ ἂν βοῦσ ἀπόλοιτ’, εἰ μὴ γείτων κακὸσ εἰή καὶ περὶ κυνὸσ ταὐτὸ καὶ περὶ ὄνου λέγει καὶ περὶ πάντων ὁμοίωσ τῶν ἀπολέσθαι δυναμένων. καὶ πάλιν τοῦ Εὐριπίδου λέγοντοσ τίσ δ’ ἐστὶ δοῦλοσ τοῦ θανεῖν ἄφροντισ ὤν;

ὑπακουστέον ὅτι καὶ περὶ πόνου καὶ νόσου ταὐτὰ εἴρηκεν.

λόγου δυνάμεωσ εἰρῆσθαι νομίζωσι, τὴν δὲ πρὸσ τὸν Ἀχιλλέα τὸν ἐν Σκύρῳ καθήμενον ἐν ταῖσ παρθένοισ γεγενημένην ἐπίπληξιν ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέωσ σὺ δ’, ὦ τὸ λαμπρὸν φῶσ ἀποσβεννὺσ γένουσ, ξαίνεισ, ἀρίστου πατρὸσ Ἑλλήνων γεγώσ;

καὶ πρὸσ τὸν ἄσωτον οἰώνται λέγεσθαι καὶ πρὸσ τὸν αἰσχροκερδῆ καὶ πρὸσ τὸν ἀμελῆ καὶ ἀπαίδευτον πίνεισ, ἀρίστου πατρὸσ Ἑλλήνων γεγώσ, ἢ κυβεύεισ ἢ ὀρτυγοκοπεῖσ ἢ καπηλεύεισ ἢ τοκογλυφεῖσ, μηδὲν μέγα φρονῶν μηδ’ ἄξιον τῆσ εὐγενείασ;

μὴ πλοῦτον εἴπῃσ. οὐχὶ θαυμάζω θεόν ὃν χὠ κάκιστοσ ῥᾳδίωσ ἐκτήσατο. οὐκοῦν μηδὲ δόξαν εἴπῃσ μηδὲ σώματοσ εὐμορφίαν μηδὲ στρατηγικὴν χλαμύδα μηδ’ ἱερατικὸν στέφανον, ὧν καὶ τοὺσ κακίστουσ ὁρῶμεν τυγχάνοντασ.

τῆσ δειλίασ γὰρ αἰσχρὰ γίγνεται τέκνα καὶ ναὶ μὰ Δία τῆσ ἀκολασίασ καὶ τῆσ δεισιδαιμονίασ καὶ τοῦ φθόνου καὶ τῶν ἄλλων νοσημάτων ἁπάντων. δεῖ γὰρ ἐκ τῶν καλῶν διώκειν τὴν ὑπεροχὴν καὶ περὶ τὰ πρῶτα πρῶτον εἶναι καὶ μέγαν ἐν τοῖσ μεγίστοισ·

ἡ δ’ ἀπὸ μικρῶν δόξα καὶ φαύλων ἄδοξόσ ἐστι καὶ ἀφιλότιμοσ.

τοῦτο δ’ ἡμᾶσ εὐθὺσ ὑπομιμνῄσκει τὸ παράδειγμα τὸ τοὺσ ψόγουσ ἀποθεωρεῖν καὶ τοὺσ ἐπαίνουσ ἐν τοῖσ Ὁμήρου μάλιστα ποιήμασιν· ἔμφασισ γὰρ γίγνεται μεγάλη τοῦ τὰ σωματικὰ καὶ τυχηρὰ μὴ μεγάλησ ἄξια σπουδῆσ· νομίζειν. αἰᾶν νεῖκοσ ἄριστε, κακοφραδέσ καὶ Ἰδομενεῦ, τί πάροσ λαβρεύεαι;

ἢ τυφλότησιν, οὔτε ψεκτὸν ἡγούμενοσ τὸ μὴ αἰσχρὸν οὔτ’ αἰσχρὸν τὸ μὴ δι’ ἡμᾶσ ἀλλ’ ἀπὸ τύχησ γιγνόμενον.

αὐτὸν ἀνδροκτόνου γυναικὸσ;

τοῦ σώματοσ, οὕτωσ οἱ δυστυχίασ τινὰσ ἢ δυσγενείασ ὀνειδίζοντεσ εἰσ τὰ ἐκτὸσ ἐντείνονται κενῶσ καὶ ἀνοήτωσ, τῆσ ψυχῆσ δ’ οὐ θιγγάνουσιν οὐδὲ τῶν ἀληθῶσ ἐπανορθώσεωσ δεομένων καὶ δήξεωσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 13

(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION