Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 7

(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 7)

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ σκῶμμα καὶ γελοῖον ἔστιν ὅτε γίγνεται πολιτικοῦ λόγου μέροσ, εἰ μὴ πρὸσ ὕβριν ἢ βωμολοχίαν, ἀλλὰ χρησίμωσ ἐπιπλήττοντοσ ἢ διασύροντοσ λέγοιτο. μάλιστα δ’ εὐδοκιμεῖ τὰ τοιαῦτα περὶ τὰσ ἀμείψεισ καὶ τὰσ ἀπαντήσεισ·

τὸ γὰρ ἐκ παρασκευῆσ καὶ κατάρχοντα γελωτοποιοῦντοσ ἐστι καὶ δόξα κακοηθείασ πρόσεστιν, ὡσ προσῆν τοῖσ·

Κικέρωνοσ σκώμμασι καὶ τοῖσ, Κάτωνοσ τοῦ πρεσβυτέρου καὶ Εὐξιθέου τοῦ Ἀριστοτέλουσ συνήθουσ οὗτοι γὰρ ἔσκωπτον ἀρχόμενοι πολλάκισ. "οἶδ’ ὅτι σε λυπῶ λύχνον καίων·

"μεθ’ ὑμῶν γ’, ὦ φίλαι κεφαλαί.

’" τὸ δ’ ἄγαν φυλακτέον ἐν τῷ γελοίῳ καὶ τὸ λυποῦν ἀκαίρωσ τοὺσ ἀκούοντασ ἢ τὸν λέγοντα ποιοῦν ἀγεννῆ καὶ ταπεινόν, ὥσπερ τὰ Δημοκράτουσ· "οὐκ ἂν ἐβουλόμην κακῶσ οὕτω πεπραγέναι τὴν πόλιν, ὥστε κἀμοῦ συμβουλεύοντοσ ὑμᾶσ ἀκούειν·

’" καὶ γὰρ καὶ τοῦτο μικροῦ κἀκεῖνο μανικοῦ, πολιτικῷ δ’ οὐδέτερον ἁρμόττον. Φωκίωνοσ δὲ καὶ τὴν βραχυλογίαν ἐθαύμαζον ὁ γοῦν Πολύευκτοσ ἀπεφαίνετο ῥήτορα μέγιστον εἶναι Δημοσθένην, δεινότατον δ’ εἰπεῖν Φωκίωνα πλεῖστον γὰρ αὐτοῦ τὸν λόγον ἐν λέξει βραχυτάτῃ νοῦν περιέχειν.

"ἡ τῶν ἐμῶν λόγων κοπὶσ ἀνίσταται" μάλιστα μὲν οὖν ἐσκεμμένῳ πειρῶ καὶ μὴ διακένῳ τῷ λόγῳ χρῆσθαι πρὸσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION