Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 31

(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 31)

ἂν δ’ τὰ τῆσ οὐσίασ μέτρια καὶ κέντρῳ καὶ διαστήματι περιγραφόμενα πρὸσ τὴν χρείαν, οὔτ’ ἀγεννὲσ οὔτε ταπεινὸν οὐδέν ἐστι πενίαν ὁμολογοῦντα ταῖσ τῶν ἐχόντων ἐξίστασθαι φιλοτιμίαισ, καὶ μὴ δανειζόμενον οἰκτρὸν ἅμα καὶ καταγέλαστον εἶναι περὶ τὰσ λειτουργίασ· δανειστάσ, ὥστε μὴ δόξαν αὐτοῖσ μηδ’ ἰσχὺν ἀλλὰ μᾶλλον αἰσχύνην καὶ καταφρόνησιν ἀπὸ τῶν τοιούτων ἀναλωμάτων ὑπάρχειν.

διὸ χρήσιμον ἀεὶ πρὸσ τὰ , τοιαῦτα μεμνῆσθαι τοῦ Λαμάχου καὶ τοῦ Φωκίωνοσ·

δείξασ τὸν δανειστήν.

Λάμαχοσ δ’ ἐν τοῖσ τῆσ στρατηγίασ ἀεὶ προσέγραφεν ἀπολογισμοῖσ ἀργύριον εἰσ κρηπῖδασ αὑτῷ καὶ ἱμάτιον· Ἕρμωνι δὲ Θεσσαλοὶ φεύγοντι τὴν ἀρχὴν ὑπὸ πενίασ ἐψηφίσαντο λάγυνον οἴνου κατὰ μῆνα διδόναι καὶ μέδιμνον ἀλφίτων ἀφ’ ἑκάστησ τετράδοσ.

οὔτε λείπονται πρὸσ δύναμιν ἐν πόλεσι τῶν ἑστιώντων καὶ χορηγούντων οἱ πένητεσ, ἂν παρρησίαν ἀπ’ ἀρετῆσ καὶ πίστιν ἔχωσι.

καὶ κατορθοῦσι συγχαίρειν ἐπιδεικνύμενοσ οὐδαμῆ δὲ λυπηρὸσ οὐδ’ ἐνοχλῶν οἰκετῶν πλήθει περὶ λουτρὸν ἢ καταλήψεσι τόπων ἐν θεάτροισ οὐδὲ τοῖσ εἰσ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν ἐπιφθόνοισ παράσημοσ·

ἀλλ’ ἴσοσ καὶ ὁμαλὸσ ἐσθῆτι καὶ διαίτῃ καὶ τροφαῖσ παίδων καὶ θεραπείᾳ γυναικόσ, οἱο͂ν ὁμοδημεῖν καὶ συνανθρωπεῖν τοῖσ πολλοῖσ βουλόμενοσ.

ἕλκων ἐφ’ αὑτὸν ὥστε καικίασ νέφη τὰσ χρείασ καὶ τὰσ οἰκονομίασ πανταχόθεν ἀλλὰ δημοσιεύων ἀεὶ ταῖσ φροντίσι , καὶ τὴν πολιτείαν βίον καὶ πρᾶξιν οὐκ ἀσχολίαν ὥσπερ οἱ πολλοὶ καὶ λειτουργίαν ἡγούμενοσ, πᾶσι τούτοισ καὶ τοῖσ τοιούτοισ ἐπιστρέφει καὶ προσάγεται τοὺσ πολλούσ, νόθα καὶ κίβδηλα τὰ τῶν ἄλλων θωπεύματα καὶ δελεάσματα πρὸσ τὴν τούτου κηδεμονίαν καὶ φρόνησιν ὁρῶντασ.

Σέλευκον ἐλεφαντάρχην τὸν δὲ Λυσίμαχον γαζοφύλακα τὸν δὲ Πτολεμαῖον ναύαρχον ἐκάλουν, τὸν δ’ Ἀγαθοκλέα νησιάρχην·

οἱ δὲ πολλοί, κἂν ἐν ἀρχῇ τὸν ἀγαθὸν καὶ φρόνιμον ἀπορρίψωσιν, ὕστερον καταμανθάνοντεσ τὴν ἀλήθειαν αὐτοῦ καὶ τὸ ἦθοσ τοῦτον ἡγοῦνται μόνον πολιτικὸν καὶ δημοτικὸν καὶ ἄρχοντα, τῶν δ’ ἄλλων τὸν μὲν χορηγὸν τὸν δ’ ἑστιάτορα τὸν δὲ γυμνασίαρχον καὶ νομίζουσι καὶ καλοῦσιν.

εἶθ’ ὥσπερ ἐν τοῖσ συμποσίοισ;

πρὸσ Σωκράτην πάντεσ ἀποβλέπουσιν, οὕτωσ ἐν ταῖσ ὑγιαινούσαισ πόλεσιν Ἰσμηνίασ μὲν ἐπιδίδωσι καὶ δειπνίζει Λίχασ καὶ χορηγεῖ Νικήρατοσ, Ἐπαμεινώνδασ δὲ καὶ Ἀριστείδησ καὶ Λύσανδροσ καὶ ἄρχουσι καὶ πολιτεύονται καὶ στρατηγοῦσι.

τοῖσ ὄχλοισ δόξαν, ὡσ ὀλίγον χρόνον ἐπιζῶσαν καὶ τοῖσ μονομάχοισ καὶ ταῖσ σκηναῖσ ὁμοῦ συνδιαλυομένην, ἔντιμον δὲ μηδὲν μηδὲ σεμνὸν ἔχουσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION