Plutarch, De fato, section 1

(플루타르코스, De fato, section 1)

πρῶτον τοίνυν ἴσθι, ὅτι εἱμαρμένη διχῶσ καὶ λέγεται καὶ νοεῖται· ἡ μὲν γάρ ἐστιν ἐνέργεια ἡ δ’ οὐσία. "θεσμόσ τε Ἀδραστείασ ὅδε, ἥτισ ἂν ψυχὴ θεῷ ξυνοπαδὸσ γενομένη· οὓσ ἐπὶ τῇ τοῦ παντὸσ φύσει ὁ θεὸσ εἶπε ταῖσ ἀθανάτοισ ψυχαῖσ·

φησὶν εἶναι τὴν εἱμαρμένην, οὐ τραγικῶσ ἀλλὰ θεολογικῶσ τὸ ἀρέσκον αὑτῷ ἀποφαινόμενοσ.

εἰ δὲ κοινότερον ἐθέλοι τισ ταῦτα μεταλαβὼν ὑπογράψαι, ὡσ μὲν ἐν Φαίδρῳ λέγοιτ’ ἂν ἡ εἱμαρμένη λόγοσ θεῖοσ ἀπαράβατοσ δι’ αἰτίαν ἀνεμπόδιστον·

ὡσ δ’ ἐν τῷ Τιμαίῳ νόμοσ ἀκόλουθοσ τῇ τοῦ παντὸσ φύσει, καθ’ ὃν διεξάγεται τὰ γιγνόμενα. τοῦτο γὰρ ἐκεῖ ἡ Λάχεσισ ἐργάζεται, ἡ τῆσ Ἀνάγκησ ἀληθῶσ θυγάτηρ, ὡσ καὶ πρότερον παρελάβομεν καὶ ὕστερον ἔτι μᾶλλον εἰσόμεθ’ ἐν τοῖσ κατὰ σχολὴν λόγοισ.

ἥδε μὲν οὖν ἡ κατ’ ἐνέργειαν εἱμαρμένη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION