Plutarch, De fato, section 4

(플루타르코스, De fato, section 4)

σχεδὸν μὲν οὖν καὶ τοῦτο δηλοῖ, ὁποῖόν τι τυγχάνει ἡ εἱμαρμένη, πλὴν οὐχ ἥ γε κατὰ μέροσ οὐδ’ ἡ καθ’ ἕκαστα. ποία τισ οὖν καὶ ἥδε κατ’ αὖ τόδε τὸ εἶδοσ τοῦ λόγου;

ἔστι τοίνυν, ὡσ ἄν τισ εἰκάσαι, οἱο͂σ ὁ πολιτικὸσ νόμοσ ὃσ πρῶτον μὲν τὰ πλεῖστα, εἰ καὶ μὴ πάντα, ἐξ ὑποθέσεωσ προστάττει· ἔπειτα μὴν καθόλου τὰ πόλει προσήκοντα εἰσ δύναμιν περιλαμβάνει. πάλιν δὲ τούτων ἑκάτερον ὁποῖὸν τί ἐστι, σκεπτέον.

ἀκολούθωσ τοίνυν ὁ πολιτικὸσ νόμοσ περὶ τ’ ἀριστέωσ καὶ λιποτάκτου διαλέγεται καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὡσαύτωσ· ἀλλ’ οὐ περὶ τοῦδ’ ἢ τοῦδ’ νόμιμόν ἐστιν, ἀλλὰ τὰ μὲν καθόλου προηγουμένωσ, τὰ δ’ ὑποπίπτοντα τούτων ἑπομένωσ. καὶ γὰρ τὸ τιμῆσαι τόνδε τινὰ ἠριστευκότα καὶ τὸ κολάσαι τόνδε τινὰ λιποτακτήσαντα νόμιμον ἂν φήσαιμεν, ὡσ δυνάμει καὶ περὶ τούτων διατεταγμένου τοῦ νόμου·

ὃν τρόπον ὁ ἰατρικὸσ καὶ ὁ γυμναστικὸσ ὡσ εἰπεῖν νόμοσ δυνάμει τὰ καθ’ ἕκαστα τοῖσ ὅλοισ συμπεριλαμβάνει· οὕτω δὲ καὶ ὁ τῆσ φύσεωσ νόμοσ τὰ μὲν καθόλου προηγουμένωσ, τὰ δὲ καθ’ ἕκαστα ἑπομένωσ.

ἔστι θ’ εἱμαρμένα τρόπον τινὰ καὶ ταῦτα, ὄντ’ ἐκείνοισ συνειμαρμένα, τάχα δ’ ἄν τισ τῶν ἄγαν ἀκριβολογουμένων τὰ τοιαῦτα καί τοὐναντίον φαίη προηγούμενα συντετάχθαι τὰ καθ’ ἕκαστα, εἶναί τε τούτων ἕνεκα καὶ τὸ καθόλου, προηγεῖσθαι δὲ τῶν ἕνεκά του τὸ οὗ ἕνεκα.

ἀλλὰ περὶ μέν τούτων ἐν ἄλλοισ σκεπτέον.

ὅσα καθόλου, τοῦτο δὴ ἐν τῷ παρόντι ῥηθὲν πρόσ τε τὸν ἑξῆσ λόγον καὶ τὸν ὀλίγον ἔμπροσθεν χώραν ἔχει.

τὸ μὲν γὰρ ὡρισμένον οἰκεῖον τῇ θείᾳ φρονήσει ἐν τῷ καθόλου μᾶλλον θεωρεῖται·

τοιοῦτο καὶ ὁ θεῖοσ νόμοσ, ὁ μέντοι γε πολιτικόσ, τὸ δ’ ἄπειρον ἐν τῷ καθ’ ἕκαστα μετὰ δὴ ταῦτα, οἱο͂ν μέν ἐστιν ἐξ ὑποθέσεωσ· ὅτι δὲ τοιοῦτον καὶ ἡ εἱμαρμένη, οἰέσθω.

ἐξ ὑποθέσεωσ δὴ ἔφαμεν τὸ μὴ καθ’ ἑαυτὸ τιθέμενον, ἀλλά πωσ ἑτέρῳ τινὶ ὡσ ἀληθῶσ ὑποτεθέν, ὁπόσα ἀκολουθίαν σημαίνει. "θεσμόσ τε Ἀδραστείασ ὅδε· "ἣτισ ἂν ψυχὴ συνοπαδὸσ γενομένη κατίδῃ τι τῶν ἀληθῶν, μέχρι τῆσ ἑτέρασ περιόδου εἶναι ἀπήμονα· "κἂν ἀεὶ δύνηται τοῦτο ποιεῖν, ἀεὶ ἀβλαβῆ εἶναι. τοιοῦτον μὲν δὴ τὸ ἐξ ὑποθέσεωσ ἅμα καὶ καθόλου.

ὅτι δὲ καὶ ἡ εἱμαρμένη τοιοῦτον τυγχάνει ὄν, ἔκ τε τῆσ οὐσίασ αὐτῆσ καὶ ἐκ τῆσ προσηγορίασ δῆλον. εἱμαρμένη τε γὰρ προσαγορεύεται ὡσ ἂν εἰρομένη τισ· θεσμὸσ δὲ καὶ νόμοσ ὑπάρχει τῷ τὰ ἀκόλουθα τοῖσ γιγνομένοισ πολιτικῶσ διατετάχθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION