헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεφατό08́

(플루타르코스, De fato, section 7)

περὶ δὲ τῆσ; τύχησ καὶ τοῦ αὐτομάτου καὶ εἴ τι παρὰ ταῦτα θεωρεῖται, νῦν ἡμῖν λεκτέον. αἴτιον μὲν δή τι ἡ τύχη. τῶν δ’ αἰτίων τὰ μὲν καθ’ αὑτά, τὰ δὲ κατὰ συμβεβηκόσ·

τὰ ἐκτόσ.

ὅθεν καὶ δῆλον, ὡσ τὸ καθ’ αὑτὸ ὡρισμένον καὶ ἕν, τὸ δὲ κατὰ συμβεβηκὸσ οὐχ ἕν τε καὶ ἀόριστον πολλὰ γὰρ καὶ ἄπειρα τῷ ἑνὶ ὑπάρχει παντάπασιν ἀλλήλων διαφέροντα. τὸ μέντοι κατὰ συμβεβηκόσ, ὅταν μὴ μόνον ἐν τοῖσ ἕνεκά του γίγνηται, ἀλλὰ καὶ ἐν οἷσ ἡ προαίρεσισ, τότε δὴ καὶ τὸ ἀπὸ τύχησ προσαγορεύεται·

οἱο͂ν τὸ εὑρεῖν χρυσίον σκάπτονθ’ ἵνα φυτεύσῃ, ἢ παθεῖν τι ἢ δρᾶσαι τῶν παρὰ τὸ ἔθοσ φεύγοντ’ ἢ διώκοντ’ ἢ ἄλλωσ βαδίζοντ’ ἢ αὐτὸ μόνον ἐπιστραφέντ’ οὐ τούτου ἕνεκα, ὅπερ συνέπεσεν, ἀλλ’ ἑτέρου τινὸσ χάριν.

διὸ καὶ ἀπρονόητον αἰτίαν καὶ ἄδηλον ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ τὴν τύχην ἀπέδοσαν ·

τῶν παλαιῶν ἔνιοι. τοὺσ ἀπὸ Πλάτωνοσ ἔγγιον ἔτι προσιόντασ αὐτῇ τῷ λόγῳ, οὕτωσ ἀφώρισται ἡ τύχη, αἰτία κατὰ συμβεβηκὸσ τῶν ἕνεκά του ἐν τοῖσ κατὰ προαίρεσιν ἔπειτ’ ἤδη καὶ τὸ ἀπρονόητον καὶ τὸ ἄδηλον ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ προστιθέασι·

καίτοι γε κατὰ ταὐτὰ καὶ τὸ σπάνιον καὶ παράλογον ἐμφαίνεται τῷ κατὰ συμβεβηκόσ·

οἱο͂ν δ’ ἐστὶ τοῦτο, εἰ καὶ μὴ ἐκ τῶν ἄρτι ῥηθέντων, ἀλλ’ ἔκ γε τῶν ἐν τῷ Φαίδωνι γεγραμμένων, σαφέστατα προσπίπτει. γέγραπται δ’ ὧδε·

"οὐδὲ τὰ περὶ τῆσ δίκησ ἆρα ἐπύθοντο ὃν τρόπον ἐγένετο; "ναί· "ταῦτα μὲν ἡμῖν ἤγγειλέ τισ· "καὶ ἐθαυμάζομέν γε, ὅτι πάλαι γενομένησ; "αὐτῆσ ὕστερον φαίνεται ἀποθανών τί ἦν τοῦτο, ὦ Φαίδων; "τύχη τισ αὐτῷ, ὦ Ἐχέκρατεσ, συνέβη· ἀκουστέον, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἐκ συνδρομῆσ τινοσ αἰτίων ἀπέβη, ἄλλου πρὸσ ἄλλο γεγονότοσ.

ὁ μὲν γὰρ ἱερεὺσ ἔστεφε τὸ πλοῖον ἄλλου χάριν ἀλλ’ οὐ Σωκράτουσ·

οἱ δὲ δι’ ἕτερον κατεψηφίσαντ’ αὐτοῦ· αὐτὸ δὲ τὸ ἀποβὰν παράλογον καὶ τοιοῦτον ἀπέβη, οἱο͂ν κἂν ἐκ προνοίασ ἐγεγόνει ἤτοι ἀνθρωπίνου τινὸσ ἢ τῶν ἔτι κρειττόνων. καὶ περὶ μὲν τῆσ τύχησ;

ταῦθ’ ἱκανὰ ὡσ συνυφίστασθαι ἀνάγκη, τὸ μὲν ἀπ’ αὐτοῦ παρωνύμωσ; καὶ τοῦ ἐφ’ ἡμῖν προϋποκεῖσθαι ἐλέχθη. τὸ δ’ αὐτόματον ἐπὶ πλεῖον τῆσ τύχησ· εἰ γὰρ καὶ αὐτὴν περιλαβὸν ἔχει καὶ πολλὰ τῶν ἄλλοτ’ ἄλλωσ συμπίπτειν πεφυκότων. ἔστι δὲ κατ’ ὄνομα, ὅπερ αὐτόματον λέγεται τὸ πεφυκὸσ ἄλλου ἕνεκα, ὅταν μὴ ἐκεῖνο παρ’ ἐπεφύκει·

οἱο͂ν δοκεῖ τὸ ὑπὸ κύνα ψῦχοσ. ποτὲ γὰρ ψῦχοσ οὐ μάτην, οὐδὲ τὸ δ’ ὅλον, ὡσ τὸ ἐφ’ ἡμῖν μέροσ τοῦ ἐνδεχομένου, οὕτωσ ἡ τύχη τοῦ αὐτομάτου.

ἔστι δ’ ἑκατέρου ἑκατέρου σύμπτωμα, τὸ μὲν αὐτόματον τοῦ ἐνδεχομένου· ἡ δὲ τύχη τοῦ ἐφ’ ἡμῖν, καὶ τούτου οὐχ ἅπαντοσ, ἀλλ’ ὅπερ ἂν καὶ κατὰ προαίρεσιν ᾖ, ὡσ προείρηται. διὸ καὶ τὸ μὲν αὐτόματον κοινὸν ἐμψύχων τε καὶ ἀψύχων·

ἡ δὲ τύχη ἀνθρώπου ἴδιον ἤδη πράττειν δυναμένου. τεκμήριον δέ, ὅτι τὸ εὐτυχεῖν καὶ εὐδαιμονεῖν ταὐτὰ εἶναι δοξάζεται· εὐπραξία περὶ μόνον καὶ τέλειον ἄνθρωπον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De fato, section 7

(플루타르코스, De fato, section 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION