Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 11

(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 11)

καὶ οἱ μὲν πολλοὶ ἴσωσ καὶ ταῦτά σου ἐπαινέσονται, οἱ ὀλίγοι δὲ ἐκεῖνοι, ὧν σὺ καταφρονεῖσ, μάλα ἡδὺ καὶ ἐσ κόρον γελάσονται, ὁρῶντεσ τὸ ἀσύμφυλον καὶ ἀνάρμοστον καὶ δυσκόλλητον τοῦ πράγματοσ. ἑκάστου γὰρ δὴ ἴδιόν τι καλόν ἐστιν· εἰ δὲ τοῦτο ἐναλλάξειασ, ἀκαλλὲσ τὸ αὐτὸ παρὰ τὴν χρῆσιν γίγνεται. ἐῶ λέγειν ὅτι οἱ ἔπαινοι ἑνὶ μὲν ἴσωσ τερπνοί, τῷ ἐπαινουμένῳ, τοῖσ δ̓ ἄλλοισ ἐπαχθεῖσ, καὶ μάλιστα ἢν ὑπερφυεῖσ τὰσ ὑπερβολὰσ ἔχωσιν, οἱούσ αὐτοὺσ οἱ πολλοὶ ἀπεργάζονται, τὴν εὔνοιαν τὴν παρὰ τῶν ἐπαινουμένων θηρώμενοι καὶ ἐνδιατρίβοντεσ ἄχρι τοῦ πᾶσι προφανῆ τὴν κολακείαν ἐξεργάσασθαι· οὐδὲ γὰρ κατὰ τέχνην αὐτὸ δρᾶν ἴσασιν οὐδ̓ ἐπισκιάζουσι τὴν θωπείαν, ἀλλ̓ ἐμπεσόντεσ ἀθρόα πάντα καὶ ἀπίθανα καὶ γυμνὰ διεξίασιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION