헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΞψροπαέ8́7́

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 7)

οὕτω δὲ τοῦ αἰῶνοσ προκεχωρηκότοσ, μάλα δὴ πρεσβύτησ ὢν ὁ Κῦροσ ἀφικνεῖται εἰσ Πέρσασ τὸ ἕβδομον ἐπὶ τῆσ αὑτοῦ ἀρχῆσ. καὶ ὁ μὲν πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ πάλαι δὴ ὥσπερ εἰκὸσ ἐτετελευτήκεσαν αὐτῷ· ὁ δὲ Κῦροσ ἔθυσε τὰ νομιζόμενα ἱερὰ καὶ τοῦ χοροῦ ἡγήσατο Πέρσαισ κατὰ τὰ πάτρια καὶ τὰ δῶρα πᾶσι διέδωκεν ὥσπερ εἰώθει. κοιμηθεὶσ δ’ ἐν τῷ βασιλείῳ ὄναρ εἶδε τοιόνδε.

ἔδοξεν αὐτῷ προσελθὼν κρείττων τισ ἢ κατὰ ἄνθρωπον εἰπεῖν· συσκευάζου, ὦ Κῦρε· ἤδη γὰρ εἰσ θεοὺσ ἄπει. τοῦτο δὲ ἰδὼν τὸ ὄναρ ἐξηγέρθη καὶ σχεδὸν ἐδόκει εἰδέναι ὅτι τοῦ βίου ἡ τελευτὴ παρείη. εὐθὺσ οὖν λαβὼν ἱερεῖα ἔθυε Διί τε πατρῴῳ καὶ Ἡλίῳ καὶ τοῖσ ἄλλοισ θεοῖσ ἐπὶ τῶν ἄκρων, ὡσ Πέρσαι θύουσιν, ὧδ’ ἐπευχόμενοσ·

Ζεῦ πατρῷε καὶ Ἥλιε καὶ πάντεσ θεοί, δέχεσθε τάδε καὶ τελεστήρια πολλῶν καὶ καλῶν πράξεων καὶ χαριστήρια ὅτι ἐσημαίνετέ μοι καὶ ἐν ἱεροῖσ καὶ ἐν οὐρανίοισ σημείοισ καὶ ἐν οἰωνοῖσ καὶ ἐν φήμαισ ἅ τ’ ἐχρῆν ποιεῖν καὶ ἃ οὐκ ἐχρῆν. πολλὴ δ’ ὑμῖν χάρισ ὅτι κἀγὼ ἐγίγνωσκον τὴν ὑμετέραν ἐπιμέλειαν καὶ οὐδεπώποτε ἐπὶ ταῖσ εὐτυχίαισ ὑπὲρ ἄνθρωπον ἐφρόνησα. αἰτοῦμαι δ’ ὑμᾶσ δοῦναι καὶ νῦν παισὶ μὲν καὶ γυναικὶ καὶ φίλοισ καὶ πατρίδι εὐδαιμονίαν, ἐμοὶ δὲ οἱο͂́νπερ αἰῶνα δεδώκατε, τοιαύτην καὶ τελευτὴν δοῦναι. ὁ μὲν δὴ τοιαῦτα ποιήσασ καὶ οἴκαδε ἐλθὼν ἔδοξεν ἡδέωσ ἀναπαύσεσθαι καὶ κατεκλίνη.

ἐπεὶ δὲ ὡρ́α ἦν, οἱ τεταγμένοι προσιόντεσ λούσασθαι αὐτὸν ἐκέλευον. ὁ δ’ ἔλεγεν ὅτι ἡδέωσ ἀναπαύοιτο. οἱ δ’ αὖ τεταγμένοι, ἐπεὶ ὡρ́α ἦν, δεῖπνον παρετίθεσαν· τῷ δὲ ἡ ψυχὴ σῖτον μὲν οὐ προσίετο, διψῆν δ’ ἐδόκει, καὶ ἔπιεν ἡδέωσ. ὡσ δὲ καὶ τῇ ὑστεραίᾳ συνέβαινεν αὐτῷ ταὐτὰ καὶ τῇ τρίτῃ, ἐκάλεσε τοὺσ παῖδασ·

οἱ δ’ ἔτυχον συνηκολουθηκότεσ αὐτῷ καὶ ὄντεσ ἐν Πέρσαισ· ἐκάλεσε δὲ καὶ τοὺσ φίλουσ καὶ τὰσ Περσῶν ἀρχάσ· παρόντων δὲ πάντων ἤρχετο τοιοῦδε λόγου. παῖδεσ ἐμοὶ καὶ πάντεσ οἱ παρόντεσ φίλοι, ἐμοὶ μὲν τοῦ βίου τὸ τέλοσ ἤδη πάρεστιν·

ἐκ πολλῶν τοῦτο σαφῶσ γιγνώσκω· ὑμᾶσ δὲ χρή, ὅταν τελευτήσω, ὡσ περὶ εὐδαίμονοσ ἐμοῦ καὶ λέγειν καὶ ποιεῖν πάντα. ἐγὼ γὰρ παῖσ τε ὢν τὰ ἐν παισὶ νομιζόμενα καλὰ δοκῶ κεκαρπῶσθαι, ἐπεί τε ἥβησα, τὰ ἐν νεανίσκοισ, τέλειόσ τε ἀνὴρ γενόμενοσ τὰ ἐν ἀνδράσι· σὺν τῷ χρόνῳ τε προϊόντι ἀεὶ συναυξανομένην ἐπιγιγνώσκειν ἐδόκουν καὶ τὴν ἐμὴν δύναμιν, ὥστε καὶ τοὐμὸν γῆρασ οὐδεπώποτε ᾐσθόμην τῆσ ἐμῆσ νεότητοσ ἀσθενέστερον γιγνόμενον, καὶ οὔτ’ ἐπιχειρήσασ οὔτ’ ἐπιθυμήσασ οἶδα ὅτου ἠτύχησα. καὶ τοὺσ μὲν φίλουσ ἐπεῖδον δι’ ἐμοῦ εὐδαίμονασ γενομένουσ, τοὺσ δὲ πολεμίουσ ὑπ’ ἐμοῦ δουλωθέντασ·

καὶ τὴν πατρίδα πρόσθεν ἰδιωτεύουσαν ἐν τῇ Ἀσίᾳ νῦν προτετιμημένην καταλείπω· ὧν τ’ ἐκτησάμην οὐδὲν οἶδα ὅ τι οὐ διεσωσάμην. καὶ τὸν μὲν παρελθόντα χρόνον ἔπραττον οὕτωσ ὥσπερ ηὐχόμην· φόβοσ δέ μοι συμπαρομαρτῶν μή τι ἐν τῷ ἐπιόντι χρόνῳ ἢ ἴδοιμι ἢ ἀκούσαιμι ἢ πάθοιμι χαλεπόν, οὐκ εἰά τελέωσ με μέγα φρονεῖν οὐδ’ εὐφραίνεσθαι ἐκπεπταμένωσ. νῦν δ’ ἢν τελευτήσω, καταλείπω μὲν ὑμᾶσ, ὦ παῖδεσ, ζῶντασ οὕσπερ ἔδοσάν μοι οἱ θεοὶ γενέσθαι·

καταλείπω δὲ πατρίδα καὶ φίλουσ εὐδαιμονοῦντασ· ὥστε πῶσ οὐκ ἂν ἐγὼ δικαίωσ μακαριζόμενοσ τὸν ἀεὶ χρόνον μνήμησ τυγχάνοιμι;

δεῖ δὲ καὶ τὴν βασιλείαν με ἤδη σαφηνίσαντα καταλιπεῖν, ὡσ ἂν μὴ ἀμφίλογοσ γενομένη πράγματα ὑμῖν παράσχῃ. ἐγὼ δ’ οὖν φιλῶ μὲν ἀμφοτέρουσ ὑμᾶσ ὁμοίωσ, ὦ παῖδεσ· τὸ δὲ προβουλεύειν καὶ τὸ ἡγεῖσθαι ἐφ’ ὅ τι ἂν καιρὸσ δοκῇ εἶναι, τοῦτο προστάττω τῷ προτέρῳ γενομένῳ καὶ πλειόνων κατὰ τὸ εἰκὸσ ἐμπείρῳ. ἐπαιδεύθην δὲ καὶ αὐτὸσ οὕτωσ ὑπὸ τῆσδε τῆσ ἐμῆσ τε καὶ ὑμετέρασ πατρίδοσ, τοῖσ πρεσβυτέροισ οὐ μόνον ἀδελφοῖσ ἀλλὰ καὶ πολίταισ καὶ ὁδῶν καὶ θάκων καὶ λόγων ὑπείκειν, καὶ ὑμᾶσ δέ, ὦ παῖδεσ, οὕτωσ ἐξ ἀρχῆσ ἐπαίδευον, τοὺσ μὲν γεραιτέρουσ προτιμᾶν, τῶν δὲ νεωτέρων προτετιμῆσθαι·

ὡσ οὖν παλαιὰ καὶ εἰθισμένα καὶ ἔννομα λέγοντοσ ἐμοῦ οὕτωσ ἀποδέχεσθε. καὶ σὺ μέν, ὦ Καμβύση, τὴν βασιλείαν ἔχε, θεῶν τε διδόντων καὶ ἐμοῦ ὅσον ἐν ἐμοί·

σοὶ δ’, ὦ Ταναοξάρη, σατράπην εἶναι δίδωμι Μήδων τε καὶ Ἀρμενίων καὶ τρίτων Καδουσίων· ταῦτα δέ σοι διδοὺσ νομίζω ἀρχὴν μὲν μείζω καὶ τοὔνομα τῆσ βασιλείασ τῷ πρεσβυτέρῳ καταλιπεῖν, εὐδαιμονίαν δὲ σοὶ ἀλυποτέραν. ὁποίασ μὲν γὰρ ἀνθρωπίνησ εὐφροσύνησ ἐνδεὴσ ἔσῃ οὐχ ὁρῶ·

ἀλλὰ πάντα σοι τὰ δοκοῦντα ἀνθρώπουσ εὐφραίνειν παρέσται. τὸ δὲ δυσκαταπρακτοτέρων τε ἐρᾶν καὶ τὸ πολλὰ μεριμνᾶν καὶ τὸ μὴ δύνασθαι ἡσυχίαν ἔχειν κεντριζόμενον ὑπὸ τῆσ πρὸσ τἀμὰ ἔργα φιλονικίασ καὶ τὸ ἐπιβουλεύειν καὶ τὸ ἐπιβουλεύεσθαι, ταῦτα τῷ βασιλεύοντι ἀνάγκη σοῦ μᾶλλον συμπαρομαρτεῖν, ἃ σάφ’ ἴσθι τοῦ εὐφραίνεσθαι πολλὰσ ἀσχολίασ παρέχει. οἶσθα μὲν οὖν καὶ σύ, ὦ Καμβύση, ὅτι οὐ τόδε τὸ χρυσοῦν σκῆπτρον τὸ τὴν βασιλείαν διασῷζόν ἐστιν, ἀλλ’ οἱ πιστοὶ φίλοι σκῆπτρον βασιλεῦσιν ἀληθέστατον καὶ ἀσφαλέστατον.

πιστοὺσ δὲ μὴ νόμιζε φύσει φύεσθαι ἀνθρώπουσ· πᾶσι γὰρ ἂν οἱ αὐτοὶ πιστοὶ φαίνοιντο, ὥσπερ καὶ τἆλλα τὰ πεφυκότα πᾶσι τὰ αὐτὰ φαίνεται· ἀλλὰ τοὺσ πιστοὺσ τίθεσθαι δεῖ ἕκαστον ἑαυτῷ· ἡ δὲ κτῆσισ αὐτῶν ἔστιν οὐδαμῶσ σὺν τῇ βίᾳ, ἀλλὰ μᾶλλον σὺν τῇ εὐεργεσίᾳ. εἰ οὖν καὶ ἄλλουσ τινὰσ πειράσῃ συμφύλακασ τῆσ βασιλείασ ποιεῖσθαι μηδαμόθεν πρότερον ἄρχου ἢ ἀπὸ τοῦ ὁμόθεν γενομένου.

καὶ πολῖταί τοι ἄνθρωποι ἀλλοδαπῶν οἰκειότεροι καὶ σύσσιτοι ἀποσκήνων· οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ σπέρματοσ φύντεσ καὶ ὑπὸ τῆσ αὐτῆσ μητρὸσ τραφέντεσ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ οἰκίᾳ αὐξηθέντεσ καὶ ὑπὸ τῶν αὐτῶν γονέων ἀγαπώμενοι καὶ τὴν αὐτὴν μητέρα καὶ τὸν αὐτὸν πατέρα προσαγορεύοντεσ, πῶσ οὐ πάντων οὗτοι οἰκειότατοι; μὴ οὖν ἃ οἱ θεοὶ ὑφήγηνται ἀγαθὰ εἰσ οἰκειότητα ἀδελφοῖσ μάταιά ποτε ποιήσητε, ἀλλ’ ἐπὶ ταῦτα εὐθὺσ οἰκοδομεῖτε ἄλλα φιλικὰ ἔργα·

καὶ οὕτωσ ἀεὶ ἀνυπέρβλητοσ ἄλλοισ ἔσται ἡ ὑμετέρα φιλία. ἑαυτοῦ τοι κήδεται ὁ προνοῶν ἀδελφοῦ· τίνι γὰρ ἄλλῳ ἀδελφὸσ μέγασ ὢν οὕτω καλὸν ὡσ ἀδελφῷ; τίσ δ’ ἄλλοσ τιμήσεται δι’ ἄνδρα μέγα δυνάμενον οὕτωσ ὡσ ἀδελφόσ; τίνα δὲ φοβήσεταί τισ ἀδικεῖν ἀδελφοῦ μεγάλου ὄντοσ οὕτωσ ὡσ τὸν ἀδελφόν; μήτε οὖν θᾶττον μηδεὶσ σοῦ τούτῳ ὑπακουέτω μήτε προθυμότερον παρέστω·

οὐδενὶ γὰρ οἰκειότερα τὰ τούτου οὔτε ἀγαθὰ οὔτε δεινὰ ἢ σοί. ἐννόει δὲ καὶ τάδε· τίνι χαρισάμενοσ ἐλπίσαισ ἂν μειζόνων τυχεῖν ἢ τούτῳ; τίνι δ’ ἂν βοηθήσασ ἰσχυρότερον σύμμαχον ἀντιλάβοισ; τίνα δ’ αἴσχιον μὴ φιλεῖν ἢ τὸν ἀδελφόν; τίνα δὲ ἁπάντων κάλλιον προτιμᾶν ἢ τὸν ἀδελφόν; μόνου τοι, ὦ Καμβύση, πρωτεύοντοσ ἀδελφοῦ παρ’ ἀδελφῷ οὐδὲ φθόνοσ παρὰ τῶν ἄλλων ἐφικνεῖται. ἀλλὰ πρὸσ θεῶν πατρῴων, ὦ παῖδεσ, τιμᾶτε ἀλλήλουσ, εἴ τι καὶ τοῦ ἐμοὶ χαρίζεσθαι μέλει ὑμῖν·

οὐ γὰρ δήπου τοῦτό γε σαφῶσ δοκεῖτε εἰδέναι ὡσ οὐδὲν ἔτι ἐγὼ ἔσομαι, ἐπειδὰν τοῦ ἀνθρωπίνου βίου τελευτήσω· οὐδὲ γὰρ νῦν τοι τήν γ’ ἐμὴν ψυχὴν ἑωρᾶτε, ἀλλ’ οἷσ διεπράττετο, τούτοισ αὐτὴν ὡσ οὖσαν κατεφωρᾶτε. τὰσ δὲ τῶν ἄδικα παθόντων ψυχὰσ οὔπω κατενοήσατε οἱούσ μὲν φόβουσ τοῖσ μιαιφόνοισ ἐμβάλλουσιν, οἱούσ δὲ παλαμναίουσ τοῖσ ἀνοσίοισ ἐπιπέμπουσι;

τοῖσ δὲ φθιμένοισ τὰσ τιμὰσ διαμένειν ἔτι ἂν δοκεῖτε, εἰ μηδενὸσ αὐτῶν αἱ ψυχαὶ κύριαι ἦσαν; οὔτοι ἔγωγε, ὦ παῖδεσ, οὐδὲ τοῦτο πώποτε ἐπείσθην ὡσ ἡ ψυχὴ ἑώσ μὲν ἂν ἐν θνητῷ σώματι ᾖ, ζῇ, ὅταν δὲ τούτου ἀπαλλαγῇ, τέθνηκεν·

ὁρῶ γὰρ ὅτι καὶ τὰ θνητὰ σώματα ὅσον ἂν ἐν αὐτοῖσ χρόνον ᾖ ἡ ψυχή, ζῶντα παρέχεται. οὐδέ γε ὅπωσ ἄφρων ἔσται ἡ ψυχή, ἐπειδὰν τοῦ ἄφρονοσ σώματοσ δίχα γένηται, οὐδὲ τοῦτο πέπεισμαι·

ἀλλ’ ὅταν ἄκρατοσ καὶ καθαρὸσ ὁ νοῦσ ἐκκριθῇ, τότε καὶ φρονιμώτατον αὐτὸν εἰκὸσ εἶναι. διαλυομένου δὲ ἀνθρώπου δῆλά ἐστιν ἕκαστα ἀπιόντα πρὸσ τὸ ὁμόφυλον πλὴν τῆσ ψυχῆσ· αὕτη δὲ μόνη οὔτε παροῦσα οὔτε ἀπιοῦσα ὁρᾶται. ἐννοήσατε δ’, ἔφη, ὅτι ἐγγύτερον μὲν τῶν ἀνθρωπίνων θανάτῳ οὐδέν ἐστιν ὕπνου·

ἡ δὲ τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴ τότε δήπου θειοτάτη καταφαίνεται καὶ τότε τι τῶν μελλόντων προορᾷ· τότε γάρ, ὡσ ἐοίκε, μάλιστα ἐλευθεροῦται.

εἰ μὲν οὖν οὕτωσ ἔχει ταῦτα ὥσπερ ἐγὼ οἰόμαι καὶ ἡ ψυχὴ καταλείπει τὸ σῶμα, καὶ τὴν ἐμὴν ψυχὴν καταιδούμενοι ποιεῖτε ἃ ἐγὼ δέομαι· εἰ δὲ μὴ οὕτωσ, ἀλλὰ μένουσα ἡ ψυχὴ ἐν τῷ σώματι συναποθνῄσκει, ἀλλὰ θεούσ γε τοὺσ ἀεὶ ὄντασ καὶ πάντ’ ἐφορῶντασ καὶ πάντα δυναμένουσ, οἳ καὶ τήνδε τὴν τῶν ὅλων τάξιν συνέχουσιν ἀτριβῆ καὶ ἀγήρατον καὶ ἀναμάρτητον καὶ ὑπὸ κάλλουσ καὶ μεγέθουσ ἀδιήγητον, τούτουσ φοβούμενοι μήποτ’ ἀσεβὲσ μηδὲν μηδὲ ἀνόσιον μήτε ποιήσητε μήτε βουλεύσητε. μετὰ μέντοι θεοὺσ καὶ ἀνθρώπων τὸ πᾶν γένοσ τὸ ἀεὶ ἐπιγιγνόμενον αἰδεῖσθε·

οὐ γὰρ ἐν σκότῳ ὑμᾶσ οἱ θεοὶ ἀποκρύπτονται, ἀλλ’ ἐμφανῆ πᾶσιν ἀνάγκη ἀεὶ ζῆν τὰ ὑμέτερα ἔργα· ἃ ἢν μὲν καθαρὰ καὶ ἔξω τῶν ἀδίκων φαίνηται, δυνατοὺσ ὑμᾶσ ἐν πᾶσιν ἀνθρώποισ ἀναδείξει· εἰ δὲ εἰσ ἀλλήλουσ ἄδικόν τι φρονήσετε, ἐκ πάντων ἀνθρώπων τὸ ἀξιόπιστοι εἶναι ἀποβαλεῖτε. οὐδεὶσ γὰρ ἂν ἔτι πιστεῦσαι δύναιτο ὑμῖν, οὐδ’ εἰ πάνυ προθυμοῖτο, ἰδὼν ἀδικούμενον τὸν μάλιστα φιλίᾳ προσήκοντα. εἰ μὲν οὖν ἐγὼ ὑμᾶσ ἱκανῶσ διδάσκω οἱούσ χρὴ πρὸσ ἀλλήλουσ εἶναι·

εἰ δὲ μή, καὶ παρὰ τῶν προγεγενημένων μανθάνετε· αὕτη γὰρ ἀρίστη διδασκαλία. οἱ μὲν γὰρ πολλοὶ διαγεγένηνται φίλοι μὲν γονεῖσ παισί, φίλοι δὲ ἀδελφοὶ ἀδελφοῖσ· ἤδη δέ τινεσ τούτων καὶ ἐναντία ἀλλήλοισ ἔπραξαν· ὁποτέροισ ἂν οὖν αἰσθάνησθε τὰ πραχθέντα συνενεγκόντα, ταῦτα δὴ αἱρούμενοι ὀρθῶσ ἂν βουλεύοισθε. καὶ τούτων μὲν ἴσωσ ἤδη ἅλισ.

τὸ δ’ ἐμὸν σῶμα, ὦ παῖδεσ, ὅταν τελευτήσω, μήτε ἐν χρυσῷ θῆτε μήτε ἐν ἀργύρῳ μηδὲ ἐν ἄλλῳ μηδενί, ἀλλὰ τῇ γῇ ὡσ τάχιστα ἀπόδοτε. τί γὰρ τούτου μακαριώτερον τοῦ γῇ μειχθῆναι, ἣ πάντα μὲν τὰ καλά, πάντα δὲ τἀγαθὰ φύει τε καὶ τρέφει; ἐγὼ δὲ καὶ ἄλλωσ φιλάνθρωποσ ἐγενόμην καὶ νῦν ἡδέωσ ἄν μοι δοκῶ κοινωνῆσαι τοῦ εὐεργετοῦντοσ ἀνθρώπουσ. ἀλλὰ γὰρ ἤδη, ἔφη, ἐκλείπειν μοι φαίνεται ἡ ψυχὴ ὅθενπερ, ὡσ ἐοίκε, πᾶσιν ἄρχεται ἀπολείπουσα.

εἴ τισ οὖν ὑμῶν ἢ δεξιᾶσ βούλεται τῆσ ἐμῆσ ἅψασθαι ἢ ὄμμα τοὐμὸν ζῶντοσ ἔτι προσιδεῖν ἐθέλει, προσίτω· ὅταν δ’ ἐγὼ ἐγκαλύψωμαι, αἰτοῦμαι ὑμᾶσ, ὦ παῖδεσ, μηδεὶσ ἔτ’ ἀνθρώπων τοὐμὸν σῶμα ἰδέτω, μηδ’ αὐτοὶ ὑμεῖσ. Πέρσασ μέντοι πάντασ καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἐπὶ τὸ μνῆμα τοὐμὸν παρακαλεῖτε συνησθησομένουσ ἐμοὶ ὅτι ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ἤδη ἔσομαι, ὡσ μηδὲν ἂν ἔτι κακὸν παθεῖν, μήτε ἢν μετὰ τοῦ θείου γένωμαι μήτε ἢν μηδὲν ἔτι ὦ·

ὁπόσοι δ’ ἂν ἔλθωσι, τούτουσ εὖ ποιήσαντεσ ὁπόσα ἐπ’ ἀνδρὶ εὐδαίμονι νομίζεται ἀποπέμπετε. καὶ τοῦτο, ἔφη, μέμνησθέ μου τελευταῖον, τοὺσ φίλουσ εὐεργετοῦντεσ καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ δυνήσεσθε κολάζειν.

καὶ χαίρετε, ὦ φίλοι παῖδεσ, καὶ τῇ μητρὶ ἀπαγγέλλετε ὡσ παρ’ ἐμοῦ· καὶ πάντεσ δὲ οἱ παρόντεσ καὶ οἱ ἀπόντεσ φίλοι χαίρετε. ταῦτ’ εἰπὼν καὶ πάντασ δεξιωσάμενοσ ἐνεκαλύψατο καὶ οὕτωσ ἐτελεύτησεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 7

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION