헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΞψροπαέ8́5́

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 5)

ἡνίκα δὲ ἤδη αὐτῷ ἐδόκει καλῶσ ἔχειν τὰ ἐν Βαβυλῶνι ὡσ καὶ ἀποδημεῖν, συνεσκευάζετο τὴν εἰσ Πέρσασ πορείαν καὶ τοῖσ ἄλλοισ παρήγγειλεν· ἐπεὶ δ’ ἐνόμισεν ἱκανὰ ἔχειν ὧν ᾤετο δεήσεσθαι, οὕτω δὴ ἀνεζεύγνυε. διηγησόμεθα δὲ καὶ ταῦτα ὡσ πολὺσ στόλοσ ὢν εὐτάκτωσ μὲν κατεσκευάζετο καὶ πάλιν ἀνεσκευάζετο, ταχὺ δὲ κατεχωρίζετο ὅπου δέοι.

ὅπου γὰρ ἂν στρατοπεδεύηται βασιλεύσ, σκηνὰσ μὲν δὴ ἔχοντεσ πάντεσ οἱ ἀμφὶ βασιλέα στρατεύονται καὶ θέρουσ καὶ χειμῶνοσ. εὐθὺσ δὲ τοῦτο ἐνόμιζε Κῦροσ, πρὸσ ἑώ βλέπουσαν ἵστασθαι τὴν σκηνήν·

ἔπειτα ἔταξε πρῶτον μὲν πόσον δεῖ ἀπολιπόντασ σκηνοῦν τοὺσ δορυφόρουσ τῆσ βασιλικῆσ σκηνῆσ· ἔπειτα σιτοποιοῖσ μὲν χώραν ἀπέδειξε τὴν δεξιάν, ὀψοποιοῖσ δὲ τὴν ἀριστεράν, ἵπποισ δὲ τὴν δεξιάν, ὑποζυγίοισ δὲ τοῖσ ἄλλοισ τὴν ἀριστεράν· καὶ τἆλλα δὲ διετέτακτο ὥστε εἰδέναι ἕκαστον τὴν ἑαυτοῦ χώραν καὶ μέτρῳ καὶ τόπῳ. ὅταν δὲ ἀνασκευάζωνται, συντίθησι μὲν ἕκαστοσ σκεύη οἷσπερ τέτακται χρῆσθαι, ἀνατίθενται δ’ αὖ ἄλλοι ἐπὶ τὰ ὑποζύγια·

ὥσθ’ ἅμα μὲν πάντεσ ἔρχονται οἱ σκευαγωγοὶ ἐπὶ τὰ τεταγμένα ἄγειν, ἅμα δὲ πάντεσ ἀνατιθέασιν ἐπὶ τὰ ἑαυτοῦ ἕκαστοσ. οὕτω δὴ ὁ αὐτὸσ χρόνοσ ἀρκεῖ μιᾷ τε σκηνῇ καὶ πάσαισ ἀνῃρῆσθαι. ὡσαύτωσ οὕτωσ ἔχει καὶ περὶ κατασκευῆσ.

καὶ περὶ τοῦ πεποιῆσθαι δὲ τὰ ἐπιτήδεια πάντα ἐν καιρῷ ὡσαύτωσ διατέτακται ἑκάστοισ τὰ ποιητέα· καὶ διὰ τοῦτο ὁ αὐτὸσ χρόνοσ ἀρκεῖ ἑνί τε μέρει καὶ πᾶσι πεποιῆσθαι. ὥσπερ δὲ οἱ περὶ τὰ ἐπιτήδεια θεράποντεσ χώραν εἶχον τὴν προσήκουσαν ἕκαστοι, οὕτω καὶ οἱ ὁπλοφόροι αὐτῷ ἐν τῇ στρατοπεδεύσει χώραν τε εἶχον τὴν τῇ ὁπλίσει ἑκάστῃ ἐπιτηδείαν, καὶ ᾔδεσαν ταύτην ὁποία ἦν, καὶ ἐπ’ ἀναμφισβήτητον πάντεσ κατεχωρίζοντο.

καλὸν μὲν γὰρ ἡγεῖτο ὁ Κῦροσ καὶ ἐν οἰκίᾳ εἶναι ἐπιτήδευμα τὴν εὐθημοσύνην·

ὅταν γάρ τίσ του δέηται, δῆλόν ἐστι ὅπου δεῖ ἐλθόντα λαβεῖν· πολὺ δ’ ἔτι κάλλιον ἐνόμιζε τὴν τῶν στρατιωτικῶν φύλων εὐθημοσύνην εἶναι, ὅσῳ τε ὀξύτεροι οἱ καιροὶ τῶν εἰσ τὰ πολεμικὰ χρήσεων καὶ μείζω τὰ σφάλματα <τὰ> ἀπὸ τῶν ὑστεριζόντων ἐν αὐτοῖσ· ἀπὸ δὲ τῶν ἐν καιρῷ παραγιγνομένων πλείστου ἄξια πλεονεκτήματα ἑώρα γιγνόμενα ἐν τοῖσ πολεμικοῖσ· διὰ ταῦτα οὖν καὶ ἐπεμέλετο ταύτησ τῆσ εὐθημοσύνησ μάλιστα. καὶ αὐτὸσ μὲν δὴ πρῶτον ἑαυτὸν ἐν μέσῳ κατετίθετο τοῦ στρατοπέδου, ὡσ ταύτησ τῆσ χώρασ ἐχυρωτάτησ οὔσησ·

ἔπειτα δὲ τοὺσ μὲν πιστοτάτουσ ὥσπερ εἰώθει περὶ ἑαυτὸν εἶχε, τούτων δ’ ἐν κύκλῳ ἐχομένουσ ἱππέασ τ’ εἶχε καὶ ἁρματηλάτασ. καὶ γὰρ τούτουσ ἐχυρᾶσ ἐνόμιζε χώρασ δεῖσθαι, ὅτι σὺν οἷσ μάχονται ὅπλοισ οὐδὲν πρόχειρον ἔχοντεσ τούτων στρατοπεδεύονται, ἀλλὰ πολλοῦ χρόνου δέονται εἰσ τὴν ἐξόπλισιν, εἰ μέλλουσι χρησίμωσ ἕξειν.

ἐν δεξιᾷ δὲ καὶ ἐν ἀριστερᾷ αὐτοῦ τε καὶ τῶν ἱππέων πελτασταῖσ χώρα ἦν·

τοξοτῶν δ’ αὖ χώρα ἡ πρόσθεν ἦν καὶ ὄπισθεν αὐτοῦ τε καὶ τῶν ἱππέων. ὁπλίτασ δὲ καὶ τοὺσ τὰ μεγάλα γέρρα ἔχοντασ κύκλῳ πάντων εἶχεν ὥσπερ τεῖχοσ, ὅπωσ καὶ εἰ δέοι τι ἐνσκευάζεσθαι τοὺσ ἱππέασ, οἱ μονιμώτατοι πρόσθεν ὄντεσ παρέχοιεν αὐτοῖσ ἀσφαλῆ τὴν καθόπλισιν.

ἐκάθευδον δὲ αὐτῷ ἐν τάξει ὥσπερ οἱ ὁπλῖται, οὕτω δὲ καὶ οἱ πελτασταὶ καὶ οἱ τοξόται, ὅπωσ καὶ ἐκ νυκτῶν, εἰ δέοι τι, ὥσπερ καὶ οἱ ὁπλῖται παρεσκευασμένοι εἰσὶ παίειν τὸν εἰσ χεῖρασ ἰόντα, οὕτω καὶ οἱ τοξόται καὶ οἱ ἀκοντισταί, εἴ τινεσ προσίοιεν, ἐξ ἑτοίμου ἀκοντίζοιεν καὶ τοξεύοιεν ὑπὲρ τῶν ὁπλιτῶν.

εἶχον δὲ καὶ σημεῖα πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ ἐπὶ ταῖσ σκηναῖσ·

οἱ δ’ ὑπηρέται ὥσπερ καὶ ἐν ταῖσ πόλεσιν οἱ σώφρονεσ ἴσασι μὲν καὶ τῶν πλείστων τὰσ οἰκήσεισ, μάλιστα δὲ τῶν ἐπικαιρίων, οὕτω καὶ τῶν ἐν τοῖσ στρατοπέδοισ τάσ τε χώρασ τὰσ τῶν ἡγεμόνων ἠπίσταντο οἱ Κύρου ὑπηρέται καὶ τὰ σημεῖα ἐγίγνωσκον ἃ ἑκάστοισ ἦν· ὥστε ὅτου δέοιτο Κῦροσ, οὐκ ἐζήτουν, ἀλλὰ τὴν συντομωτάτην ἐφ’ ἕκαστον ἔθεον. καὶ διὰ τὸ εἰλικρινῆ ἕκαστα εἶναι τὰ φῦλα πολὺ μᾶλλον ἦν δῆλα καὶ ὁπότε τισ εὐτακτοίη καὶ εἴ τισ μὴ πράττοι τὸ προσταττόμενον.

οὕτω δὴ ἐχόντων ἡγεῖτο, εἴ τισ καὶ ἐπίθοιτο νυκτὸσ ἢ ἡμέρασ, ὥσπερ ἂν εἰσ ἐνέδραν εἰσ τὸ στρατόπεδον τοὺσ ἐπιτιθεμένουσ ἐμπίπτειν. καὶ τὸ τακτικὸν δὲ εἶναι οὐ τοῦτο μόνον ἡγεῖτο εἴ τισ ἐκτεῖναι φάλαγγα εὐπόρωσ δύναιτο ἢ βαθῦναι ἢ ἐκ κέρατοσ εἰσ φάλαγγα καταστῆσαι ἢ ἐκ δεξιᾶσ ἢ ἀριστερᾶσ ἢ ὄπισθεν ἐπιφανέντων πολεμίων ὀρθῶσ ἐξελίξαι, ἀλλὰ καὶ τὸ διασπᾶν ὁπότε δέοι τακτικὸν ἡγεῖτο, καὶ τὸ τιθέναι γε τὸ μέροσ ἕκαστον ὅπου μάλιστα ἐν ὠφελείᾳ ἂν εἰή, καὶ τὸ ταχύνειν δὲ ὅπου φθάσαι δέοι, πάντα ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα τακτικοῦ ἀνδρὸσ ἐνόμιζεν εἶναι καὶ ἐπεμελεῖτο τούτων πάντων ὁμοίωσ.

καὶ ἐν μὲν ταῖσ πορείαισ πρὸσ τὸ συμπῖπτον ἀεὶ διατάττων ἐπορεύετο, ἐν δὲ τῇ στρατοπεδεύσει ὡσ τὰ πολλὰ ὥσπερ εἴρηται κατεχώριζεν.

ἐπεὶ δὲ πορευόμενοι γίγνονται κατὰ τὴν Μηδικήν, τρέπεται ὁ Κῦροσ πρὸσ Κυαξάρην.

ἐπεὶ δὲ ἠσπάσαντο ἀλλήλουσ, πρῶτον μὲν δὴ ὁ Κῦροσ εἶπε τῷ Κυαξάρῃ ὅτι οἶκοσ αὐτῷ ἐξῃρημένοσ εἰή ἐν Βαβυλῶνι καὶ ἀρχεῖα, ὅπωσ ἔχῃ καὶ ὅταν ἐκεῖσε ἔλθῃ εἰσ οἰκεῖα κατάγεσθαι· ἔπειτα δὲ καὶ ἄλλα δῶρα ἔδωκεν αὐτῷ πολλὰ καὶ καλά. ὁ δὲ Κυαξάρησ ταῦτα μὲν ἐδέχετο, προσέπεμψε δὲ αὐτῷ τὴν θυγατέρα στέφανόν τε χρυσοῦν καὶ ψέλια φέρουσαν καὶ στρεπτὸν καὶ στολὴν Μηδικὴν ὡσ δυνατὸν καλλίστην.

καὶ ἡ μὲν δὴ παῖσ ἐστεφάνου τὸν Κῦρον, ὁ δὲ Κυαξάρησ εἶπε·

δίδωμι δέ σοι, ἔφη, ὦ Κῦρε, καὶ αὐτὴν ταύτην γυναῖκα, ἐμὴν οὖσαν θυγατέρα· καὶ ὁ σὸσ δὲ πατὴρ ἔγημε τὴν τοῦ ἐμοῦ πατρὸσ θυγατέρα, ἐξ ἧσ σὺ ἐγένου· αὕτη δ’ ἐστὶν ἣν σὺ πολλάκισ παῖσ ὢν ὅτε παρ’ ἡμῖν ἦσθα ἐτιθηνήσω· καὶ ὁπότε τισ ἐρωτῴη αὐτὴν τίνι γαμοῖτο, ἔλεγεν ὅτι Κύρῳ· ἐπιδίδωμι δὲ αὐτῇ ἐγὼ καὶ φερνὴν Μηδίαν τὴν πᾶσαν· οὐδὲ γὰρ ἔστι μοι ἄρρην παῖσ γνήσιοσ. ὁ μὲν οὕτωσ εἶπεν·

ὁ δὲ Κῦροσ ἀπεκρίνατο· ἀλλ’, ὦ Κυαξάρη, τό τε γένοσ ἐπαινῶ καὶ τὴν παῖδα καὶ τὰ δῶρα· βούλομαι δέ, ἔφη, σὺν τῇ τοῦ πατρὸσ γνώμῃ καὶ τῇ τῆσ μητρὸσ ταῦτά σοι συναινέσαι. εἶπε μὲν οὖν οὕτωσ ὁ Κῦροσ, ὅμωσ δὲ τῇ παιδὶ πάντα ἐδωρήσατο ὁπόσα ᾤετο καὶ τῷ Κυαξάρῃ χαριεῖσθαι. ταῦτα δὲ ποιήσασ εἰσ Πέρσασ ἐπορεύετο. ἐπεὶ δ’ ἐπὶ τοῖσ Περσῶν ὁρίοισ ἐγένετο πορευόμενοσ, τὸ μὲν ἄλλο στράτευμα αὐτοῦ κατέλιπεν, αὐτὸσ δὲ σὺν τοῖσ φίλοισ εἰσ τὴν πόλιν ἐπορεύετο, ἱερεῖα μὲν ἄγων ὡσ πᾶσι Πέρσαισ ἱκανὰ θύειν τε καὶ ἑστιᾶσθαι·

δῶρα δ’ ἦγεν οἱᾶ μὲν ἔπρεπε τῷ πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ καὶ τοῖσ ἄλλοισ φίλοισ, οἱᾶ δ’ ἔπρεπεν ἀρχαῖσ καὶ γεραιτέροισ καὶ τοῖσ ὁμοτίμοισ πᾶσιν· ἔδωκε δὲ καὶ πᾶσι Πέρσαισ καὶ Περσίσιν ὅσαπερ καὶ νῦν ἔτι δίδωσιν ὅτανπερ ἀφίκηται βασιλεὺσ εἰσ Πέρσασ. ἐκ δὲ τούτου συνέλεξε Καμβύσησ τοὺσ γεραιτέρουσ Περσῶν καὶ τὰσ ἀρχάσ, οἵπερ τῶν μεγίστων κύριοί εἰσι·

παρεκάλεσε δὲ καὶ Κῦρον, καὶ ἔλεξε τοιάδε. ἄνδρεσ Πέρσαι καὶ σύ, ὦ Κῦρε, ἐγὼ ἀμφοτέροισ ὑμῖν εἰκότωσ εὔνουσ εἰμί·

ὑμῶν μὲν γὰρ βασιλεύω, σὺ δέ, ὦ Κῦρε, παῖσ ἐμὸσ εἶ. δίκαιοσ οὖν εἰμι, ὅσα γιγνώσκειν δοκῶ ἀγαθὰ ἀμφοτέροισ, ταῦτα εἰσ τὸ μέσον λέγειν. τὰ μὲν γὰρ παρελθόντα ὑμεῖσ μὲν Κῦρον ηὐξήσατε στράτευμα δόντεσ καὶ ἄρχοντα τούτου αὐτὸν καταστήσαντεσ, Κῦροσ δὲ ἡγούμενοσ τούτου σὺν θεοῖσ εὐκλεεῖσ μὲν ὑμᾶσ, ὦ Πέρσαι, ἐν πᾶσιν ἀνθρώποισ ἐποίησεν, ἐντίμουσ δ’ ἐν τῇ Ἀσίᾳ πάσῃ·

τῶν δὲ συστρατευσαμένων αὐτῷ τοὺσ μὲν ἀρίστουσ καὶ πεπλούτικε, τοῖσ δὲ πολλοῖσ μισθὸν καὶ τροφὴν παρεσκεύακεν· ἱππικὸν δὲ καταστήσασ Περσῶν πεποίηκε Πέρσαισ καὶ πεδίων εἶναι μετουσίαν. ἢν μὲν οὖν καὶ τὸ λοιπὸν οὕτω γιγνώσκητε, πολλῶν καὶ ἀγαθῶν αἴτιοι ἀλλήλοισ ἔσεσθε·

εἰ δὲ ἢ σύ, ὦ Κῦρε, ἐπαρθεὶσ ταῖσ παρούσαισ τύχαισ ἐπιχειρήσεισ καὶ Περσῶν ἄρχειν ἐπὶ πλεονεξίᾳ ὥσπερ τῶν ἄλλων, ἢ ὑμεῖσ, ὦ πολῖται, φθονήσαντεσ τούτῳ τῆσ δυνάμεωσ καταλύειν πειράσεσθε τοῦτον τῆσ ἀρχῆσ, εὖ ἴστε ὅτι ἐμποδὼν ἀλλήλοισ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν ἔσεσθε. ὡσ οὖν μὴ ταῦτα γίγνηται, ἀλλὰ τἀγαθά, ἐμοὶ δοκεῖ, ἔφη, θύσαντασ ὑμᾶσ κοινῇ καὶ θεοὺσ ἐπιμαρτυραμένουσ συνθέσθαι, σὲ μέν, ὦ Κῦρε, ἤν τισ ἐπιστρατεύηται χώρᾳ Περσίδι ἢ Περσῶν νόμουσ διασπᾶν πειρᾶται, βοηθήσειν παντὶ σθένει, ὑμᾶσ δέ, ὦ Πέρσαι, ἤν τισ ἢ ἀρχῆσ Κῦρον ἐπιχειρῇ καταπαύειν ἢ ἀφίστασθαί τισ τῶν ὑποχειρίων, βοηθήσειν καὶ ὑμῖν αὐτοῖσ καὶ Κύρῳ καθ’ ὅ τι ἂν οὗτοσ ἐπαγγέλλῃ.

καὶ ἑώσ μὲν ἂν ἐγὼ ζῶ, ἐμὴ γίγνεται ἡ ἐν Πέρσαισ βασιλεία·

ὅταν δ’ ἐγὼ τελευτήσω, δῆλον ὅτι Κύρου, ἐὰν ζῇ. καὶ ὅταν μὲν οὗτοσ ἀφίκηται εἰσ Πέρσασ, ὁσίωσ ἂν ὑμῖν ἔχοι τοῦτον θύειν τὰ ἱερὰ ὑπὲρ ὑμῶν ἅπερ νῦν ἐγὼ θύω· ὅταν δ’ οὗτοσ ἔκδημοσ ᾖ, καλῶσ ἂν οἶμαι ὑμῖν ἔχειν εἰ ἐκ τοῦ γένουσ ὃσ ἂν δοκῇ ὑμῖν ἄριστοσ εἶναι, οὗτοσ τὰ τῶν θεῶν ἀποτελοίη. ταῦτα εἰπόντοσ Καμβύσου συνέδοξε Κύρῳ τε καὶ τοῖσ Περσῶν τέλεσι·

καὶ συνθέμενοι ταῦτα τότε καὶ θεοὺσ ἐπιμαρτυράμενοι οὕτω καὶ νῦν ἔτι διαμένουσι ποιοῦντεσ πρὸσ ἀλλήλουσ Πέρσαι τε καὶ βασιλεύσ. τούτων δὲ πραχθέντων ἀπῄει ὁ Κῦροσ. ὡσ δ’ ἀπιὼν ἐγένετο ἐν Μήδοισ, συνδόξαν τῷ πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ γαμεῖ τὴν Κυαξάρου θυγατέρα, ἧσ ἔτι καὶ νῦν λόγοσ ὡσ παγκάλησ γενομένησ.

ἔνιοι δὲ τῶν λογοποιῶν λέγουσιν ὡσ τὴν τῆσ μητρὸσ ἀδελφὴν ἔγημεν· ἀλλὰ γραῦσ ἂν καὶ παντάπασιν ἦν ἡ παῖσ. γήμασ δ’ εὐθὺσ ἔχων ἀνεζεύγνυεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 5

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION