헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΞψροπαέ8́6́

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 6)

ἐπεὶ δ’ ἐν Βαβυλῶνι ἦν, ἐδόκει αὐτῷ σατράπασ ἤδη πέμπειν ἐπὶ τὰ κατεστραμμένα ἔθνη. τοὺσ μέντοι ἐν ταῖσ ἄκραισ φρουράρχουσ καὶ τοὺσ χιλιάρχουσ τῶν κατὰ τὴν χώραν φυλακῶν οὐκ ἄλλου ἢ ἑαυτοῦ ἐβούλετο ἀκούειν· ταῦτα δὲ προεωρᾶτο ἐννοῶν ὅπωσ εἴ τισ τῶν σατραπῶν ὑπὸ πλούτου καὶ πλήθουσ ἀνθρώπων ἐξυβρίσειε καὶ ἐπιχειρήσειε μὴ πείθεσθαι, εὐθὺσ ἀντιπάλουσ ἔχοι ἐν τῇ χώρᾳ. ταῦτ’ οὖν βουλόμενοσ πρᾶξαι ἔγνω συγκαλέσαι πρῶτον τοὺσ ἐπικαιρίουσ καὶ προειπεῖν, ὅπωσ εἰδεῖεν ἐφ’ οἷσ ἰάσιν οἱ ἰόντεσ·

ἐνόμιζε γὰρ οὕτω ῥᾷον φέρειν ἂν αὐτούσ· ἐπεὶ δὲ κατασταίη τισ ἄρχων καὶ αἰσθάνοιτο ταῦτα, χαλεπῶσ ἂν ἐδόκουν αὐτῷ φέρειν, νομίζοντεσ δι’ ἑαυτῶν ἀπιστίαν ταῦτα γενέσθαι. οὕτω δὴ συλλέξασ λέγει αὐτοῖσ τοιάδε.

ἄνδρεσ φίλοι, εἰσὶν ἡμῖν ἐν ταῖσ κατεστραμμέναισ πόλεσι φρουροὶ καὶ φρούραρχοι, οὓσ τότε κατελίπομεν·

καὶ τούτοισ ἐγὼ προστάξασ ἀπῆλθον ἄλλο μὲν μηδὲν πολυπραγμονεῖν, τὰ δὲ τείχη διασῴζειν. τούτουσ μὲν οὖν οὐ παύσω τῆσ ἀρχῆσ, ἐπεὶ καλῶσ διαπεφυλάχασι τὰ προσταχθέντα· ἄλλουσ δὲ σατράπασ πέμψαι μοι δοκεῖ, οἵτινεσ ἄρξουσι τῶν ἐνοικούντων καὶ τὸν δασμὸν λαμβάνοντεσ τοῖσ τε φρουροῖσ δώσουσι μισθὸν καὶ ἄλλο τελοῦσιν ὅ τι ἂν δέῃ. δοκεῖ δέ μοι καὶ τῶν ἐνθάδε μενόντων ὑμῶν, οἷσ ἂν ἐγὼ πράγματα παρέχω πέμπων πράξοντάσ τι ἐπὶ ταῦτα τὰ ἔθνη, χώρασ γενέσθαι καὶ οἴκουσ ἐκεῖ, ὅπωσ δασμοφορῆταί τε αὐτοῖσ δεῦρο, ὅταν τε ἰώσιν ἐκεῖσε, εἰσ οἰκεῖα ἔχωσι κατάγεσθαι.

ταῦτα εἶπε καὶ ἔδωκε πολλοῖσ τῶν φίλων κατὰ πάσασ τὰσ καταστραφείσασ πόλεισ οἴκουσ καὶ ὑπηκόουσ·

καὶ νῦν εἰσιν ἔτι τοῖσ ἀπογόνοισ τῶν τότε λαβόντων αἱ χῶραι καταμένουσαι ἄλλαι ἐν ἄλλῃ γῇ· αὐτοὶ δὲ οἰκοῦσι παρὰ βασιλεῖ. δεῖ δέ, ἔφη, τοὺσ ἰόντασ σατράπασ ἐπὶ ταύτασ τὰσ χώρασ τοιούτουσ ἡμᾶσ σκοπεῖν οἵτινεσ ὅ τι ἂν ἐν τῇ γῇ ἑκάστῃ καλὸν ἢ ἀγαθὸν ᾖ, μεμνήσονται καὶ δεῦρο ἀποπέμπειν, ὡσ μετέχωμεν καὶ οἱ ἐνθάδε ὄντεσ τῶν πανταχοῦ γιγνομένων ἀγαθῶν·

καὶ γὰρ ἤν τί που δεινὸν γίγνηται, ἡμῖν ἔσται ἀμυντέον. ταῦτ’ εἰπὼν τότε μὲν ἔπαυσε τὸν λόγον, ἔπειτα δὲ οὓσ ἐγίγνωσκε τῶν φίλων ἐπὶ τοῖσ εἰρημένοισ ἐπιθυμοῦντασ ἰέναι, ἐκλεξάμενοσ αὐτῶν τοὺσ δοκοῦντασ ἐπιτηδειοτάτουσ εἶναι ἔπεμπε σατράπασ εἰσ Ἀραβίαν μὲν Μεγάβυζον, εἰσ Καππαδοκίαν δὲ Ἀρταβάταν, εἰσ Φρυγίαν δὲ τὴν μεγάλην Ἀρτακάμαν, εἰσ Λυδίαν δὲ καὶ Ιὠνίαν Χρυσάνταν, εἰσ Καρίαν δὲ Ἀδούσιον, ὅνπερ ᾐτοῦντο, εἰσ Φρυγίαν δὲ τὴν παρ’ Ἑλλήσποντον καὶ Αἰολίδα Φαρνοῦχον.

Κιλικίασ δὲ καὶ Κύπρου καὶ Παφλαγόνων οὐκ ἔπεμψε Πέρσασ σατράπασ, ὅτι ἑκόντεσ ἐδόκουν συστρατεῦσαι ἐπὶ Βαβυλῶνα·

δασμοὺσ μέντοι συνέταξεν ἀποφέρειν καὶ τούτουσ. ὡσ δὲ τότε Κῦροσ κατεστήσατο, οὕτωσ ἔτι καὶ νῦν βασιλέωσ εἰσὶν αἱ ἐν ταῖσ ἄκραισ φυλακαὶ καὶ οἱ χιλίαρχοι τῶν φυλακῶν ἐκ βασιλέωσ εἰσὶ καθεστηκότεσ καὶ παρὰ βασιλεῖ ἀπογεγραμμένοι.

προεῖπε δὲ πᾶσι τοῖσ ἐκπεμπομένοισ σατράπαισ, ὅσα αὐτὸν ἑώρων ποιοῦντα, πάντα μιμεῖσθαι·

πρῶτον μὲν ἱππέασ καθιστάναι ἐκ τῶν συνεπισπομένων Περσῶν καὶ συμμάχων καὶ ἁρματηλάτασ· ὁπόσοι δ’ ἂν γῆν καὶ ἀρχεῖα λάβωσιν, ἀναγκάζειν τούτουσ ἐπὶ θύρασ ἰέναι καὶ σωφροσύνησ ἐπιμελουμένουσ παρέχειν ἑαυτοὺσ τῷ σατράπῃ χρῆσθαι, ἤν τι δέηται· παιδεύειν δὲ καὶ τοὺσ γιγνομένουσ παῖδασ ἐπὶ θύραισ, ὥσπερ παρ’ αὐτῷ· ἐξάγειν δ’ ἐπὶ τὴν θήραν τὸν σατράπην τοὺσ ἀπὸ θυρῶν καὶ ἀσκεῖν αὑτόν τε καὶ τοὺσ σὺν αὑτῷ τὰ πολεμικά. ὃσ δ’ ἂν ἐμοί, ἔφη, κατὰ λόγον τῆσ δυνάμεωσ πλεῖστα μὲν ἁρ́ματα, πλείστουσ δὲ καὶ ἀρίστουσ ἱππέασ ἀποδεικνύῃ, τοῦτον ἐγὼ ὡσ ἀγαθὸν σύμμαχον καὶ ὡσ ἀγαθὸν συμφύλακα Πέρσαισ τε καὶ ἐμοὶ τῆσ ἀρχῆσ τιμήσω.

ἔστων δὲ παρ’ ὑμῖν καὶ ἕδραισ ὥσπερ παρ’ ἐμοὶ οἱ ἄριστοι προτετιμημένοι, καὶ τράπεζα, ὥσπερ ἡ ἐμή, τρέφουσα μὲν πρῶτον τοὺσ οἰκέτασ, ἔπειτα δὲ καὶ ὡσ φίλοισ μεταδιδόναι ἱκανῶσ κεκοσμημένη καὶ ὡσ τὸν καλόν τι ποιοῦντα καθ’ ἡμέραν ἐπιγεραίρειν. κτᾶσθε δὲ καὶ παραδείσουσ καὶ θηρία τρέφετε, καὶ μήτε αὐτοί ποτε ἄνευ πόνου σῖτον παραθῆσθε μήτε ἵπποισ ἀγυμνάστοισ χόρτον ἐμβάλλετε·

οὐ γὰρ ἂν δυναίμην ἐγὼ εἷσ ὢν ἀνθρωπίνῃ ἀρετῇ τὰ πάντων ὑμῶν ἀγαθὰ διασῴζειν, ἀλλὰ δεῖ ἐμὲ μὲν ἀγαθὸν ὄντα σὺν ἀγαθοῖσ τοῖσ παρ’ ἐμοῦ ὑμῖν ἐπίκουρον εἶναι, ὑμᾶσ δὲ ὁμοίωσ αὐτοὺσ ἀγαθοὺσ ὄντασ σὺν ἀγαθοῖσ τοῖσ μεθ’ ὑμῶν ἐμοὶ συμμάχουσ εἶναι. βουλοίμην δ’ ἂν ὑμᾶσ καὶ τοῦτο κατανοῆσαι ὅτι τούτων ὧν νῦν ὑμῖν παρακελεύομαι οὐδὲν τοῖσ δούλοισ προστάττω·

ἃ δ’ ὑμᾶσ φημι χρῆναι ποιεῖν, ταῦτα καὶ αὐτὸσ πειρῶμαι πάντα πράττειν. ὥσπερ δ’ ἐγὼ ὑμᾶσ κελεύω ἐμὲ μιμεῖσθαι, οὕτω καὶ ὑμεῖσ τοὺσ ὑφ’ ὑμῶν ἀρχὰσ ἔχοντασ μιμεῖσθαι ὑμᾶσ διδάσκετε. ταῦτα δὲ Κύρου οὕτω τότε τάξαντοσ ἔτι καὶ νῦν τῷ αὐτῷ τρόπῳ πᾶσαι μὲν αἱ ὑπὸ βασιλεῖ φυλακαὶ ὁμοίωσ φυλάττονται, πᾶσαι δὲ αἱ τῶν ἀρχόντων θύραι ὁμοίωσ θεραπεύονται, πάντεσ δὲ οἱ οἶκοι καὶ μεγάλοι καὶ μικροὶ ὁμοίωσ οἰκοῦνται, πᾶσι δὲ οἱ ἄριστοι τῶν παρόντων ἕδραισ προτετίμηνται, πᾶσαι δὲ αἱ πορεῖαι συντεταγμέναι κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον εἰσί, πᾶσαι δὲ συγκεφαλαιοῦνται πολιτικαὶ πράξεισ εἰσ ὀλίγουσ ἐπιστάτασ.

ταῦτα εἰπὼν ὡσ χρὴ ποιεῖν ἑκάστουσ καὶ δύναμιν ἑκάστῳ προσθεὶσ ἐξέπεμπε, καὶ προεῖπεν ἅπασι παρασκευάζεσθαι ὡσ εἰσ νέωτα στρατείασ ἐσομένησ καὶ ἀποδείξεωσ ἀνδρῶν καὶ ὅπλων καὶ ἵππων καὶ ἁρμάτων.

κατενοήσαμεν δὲ καὶ τοῦτο ὅτι Κύρου κατάρξαντοσ, ὥσ φασι, καὶ νῦν ἔτι διαμένει·

ἐφοδεύει γὰρ ἀνὴρ κατ’ ἐνιαυτὸν ἀεὶ στράτευμα ἔχων, ὡσ ἢν μέν τισ τῶν σατραπῶν ἐπικουρίασ δέηται, ἐπικουρῇ, ἢν δέ τισ ὑβρίζῃ, σωφρονίζῃ, ἢν δέ τισ ἢ δασμῶν φορᾶσ ἀμελῇ ἢ τῶν ἐνοίκων φυλακῆσ ἢ ὅπωσ ἡ χώρα ἐνεργὸσ ᾖ ἢ ἄλλο τι τῶν τεταγμένων παραλίπῃ, ταῦτα πάντα κατευτρεπίζῃ· ἢν δὲ μὴ δύνηται, βασιλεῖ ἀπαγγέλλῃ· ὁ δὲ ἀκούων βουλεύεται περὶ τοῦ ἀτακτοῦντοσ. καὶ οἱ πολλάκισ λεγόμενοι ὅτι βασιλέωσ υἱὸσ καταβαίνει, βασιλέωσ ἀδελφόσ, βασιλέωσ ὀφθαλμόσ, καὶ ἐνίοτε οὐκ ἐκφαινόμενοι, οὗτοι τῶν ἐφόδων εἰσίν· ἀποτρέπεται γὰρ ἕκαστοσ αὐτῶν ὁπόθεν ἂν βασιλεὺσ κελεύῃ. κατεμάθομεν δὲ αὐτοῦ καὶ ἄλλο μηχάνημα πρὸσ τὸ μέγεθοσ τῆσ ἀρχῆσ, ἐξ οὗ ταχέωσ ᾐσθάνετο καὶ τὰ πάμπολυ ἀπέχοντα ὅπωσ ἔχοι.

σκεψάμενοσ γὰρ πόσην ἂν ὁδὸν ἵπποσ καθανύτοι τῆσ ἡμέρασ ἐλαυνόμενοσ ὥστε διαρκεῖν, ἐποιήσατο ἱππῶνασ τοσοῦτον διαλείποντασ καὶ ἵππουσ ἐν αὐτοῖσ κατέστησε καὶ τοὺσ ἐπιμελομένουσ τούτων, καὶ ἄνδρα ἐφ’ ἑκάστῳ τῶν τόπων ἔταξε τὸν ἐπιτήδειον παραδέχεσθαι τὰ φερόμενα γράμματα καὶ παραδιδόναι καὶ παραλαμβάνειν τοὺσ ἀπειρηκότασ ἵππουσ καὶ ἀνθρώπουσ καὶ ἄλλουσ πέμπειν νεαλεῖσ· ἔστι δ’ ὅτε οὐδὲ τὰσ νύκτασ φασὶν ἵστασθαι ταύτην τὴν πορείαν, ἀλλὰ τῷ ἡμερινῷ ἀγγέλῳ τὸν νυκτερινὸν διαδέχεσθαι.

τούτων δὲ οὕτω γιγνομένων φασί τινεσ θᾶττον τῶν γεράνων ταύτην τὴν πορείαν ἁνύτειν· εἰ δὲ τοῦτο ψεύδονται, ἀλλ’ ὅτι γε τῶν ἀνθρωπίνων πεζῇ πορειῶν αὕτη ταχίστη, τοῦτο εὔδηλον. ἀγαθὸν δὲ ὡσ τάχιστα ἕκαστον αἰσθανόμενον ὡσ τάχιστα ἐπιμελεῖσθαι. ἐπεὶ δὲ περιῆλθεν ὁ ἐνιαυτόσ, συνήγειρε στρατιὰν εἰσ Βαβυλῶνα, καὶ λέγεται αὐτῷ γενέσθαι εἰσ δώδεκα μὲν ἱππέων μυριάδασ, εἰσ δισχίλια δὲ ἁρ́ματα δρεπανηφόρα, πεζῶν δὲ εἰσ μυριάδασ ἑξήκοντα.

ἐπεὶ δὲ ταῦτα συνεσκεύαστο αὐτῷ, ὡρ́μα δὴ ταύτην τὴν στρατείαν ἐν ᾗ λέγεται καταστρέψασθαι πάντα τὰ ἔθνη ὅσα Συρίαν ἐκβάντι οἰκεῖ μέχρι Ἐρυθρᾶσ θαλάττησ.

μετὰ δὲ ταῦτα ἡ εἰσ Αἴγυπτον στρατεία λέγεται γενέσθαι καὶ καταστρέψασθαι Αἴγυπτον. καὶ ἐκ τούτου τὴν ἀρχὴν ὡρ́ιζεν αὐτῷ πρὸσ ἑώ μὲν ἡ Ἐρυθρὰ θάλαττα, πρὸσ ἄρκτον δὲ ὁ Εὔξεινοσ πόντοσ, πρὸσ ἑσπέραν δὲ Κύπροσ καὶ Αἴγυπτοσ, πρὸσ μεσημβρίαν δὲ Αἰθιοπία.

τούτων δὲ τὰ πέρατα τὰ μὲν διὰ θάλποσ, τὰ δὲ διὰ ψῦχοσ, τὰ δὲ διὰ ὕδωρ, τὰ δὲ δι’ ἀνυδρίαν δυσοίκητα. αὐτὸσ δ’ ἐν μέσῳ τούτων τὴν δίαιταν ποιησάμενοσ, τὸν μὲν ἀμφὶ τὸν χειμῶνα χρόνον διῆγεν ἐν Βαβυλῶνι ἑπτὰ μῆνασ·

αὕτη γὰρ ἀλεεινὴ ἡ χώρα· τὸν δὲ ἀμφὶ τὸ ἐάρ τρεῖσ μῆνασ ἐν Σούσοισ· τὴν δὲ ἀκμὴν τοῦ θέρουσ δύο μῆνασ ἐν Ἐκβατάνοισ· οὕτω δὴ ποιοῦντ’ αὐτὸν λέγουσιν ἐν ἐαρινῷ θάλπει καὶ ψύχει διάγειν ἀεί. οὕτω δὲ διέκειντο πρὸσ αὐτὸν οἱ ἄνθρωποι ὡσ πᾶν μὲν ἔθνοσ μειονεκτεῖν ἐδόκει, εἰ μὴ Κύρῳ πέμψειεν ὅ τι καλὸν αὐτοῖσ ἐν τῇ χώρᾳ ἢ φύοιτο ἢ τρέφοιτο ἢ τεχνῷτο, πᾶσα δὲ πόλισ ὡσαύτωσ, πᾶσ δὲ ἰδιώτησ πλούσιοσ ἂν ᾤετο γενέσθαι, εἴ τι Κύρῳ χαρίσαιτο·

καὶ γὰρ ὁ Κῦροσ λαμβάνων παρ’ ἑκάστων ὧν ἀφθονίαν εἶχον οἱ διδόντεσ ἀντεδίδου ὧν σπανίζοντασ αὐτοὺσ αἰσθάνοιτο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 6

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION