Septuagint, Liber Maccabees IV 7:

(70인역 성경, Liber Maccabees IV 7:)

Ωσπερ γὰρ ἄριστοσ κυβερνήτησ ὁ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν Ἐλεαζάρου λογισμὸσ πηδαλιουχῶν τὴν τῆσ εὐσεβείασ ναῦν ἐν τῷ τῶν παθῶν πελάγει καὶ καταικιζόμενοσ ταῖσ τοῦ τυράννου ἀπειλαῖσ καὶ καταντλούμενοσ ταῖσ τῶν βασάνων τρικυμίαισ, κατ’ οὐδένα τρόπον μετέτρεψε τοὺσ τῆσ εὐσεβείασ οἴακασ, ἕωσ οὗ ἔπλευσεν ἐπὶ τὸν τῆσ ἀθανάτου νίκησ λιμένα. οὐχ οὕτωσ πόλισ πολλοῖσ καὶ ποικίλοισ μηχανήμασιν ἀντέσχε ποτὲ πολιορκουμένη, ὡσ ὁ πανάγιοσ Ἐλεάζαροσ. τὴν ἱερὰν ψυχὴν αἰκισμοῖσ τε καὶ στρέβλαισ πυρπολούμενοσ ἐνίκησε τοὺσ πολιορκοῦντασ διὰ τὸν ὑπερασπίζοντα τῆσ εὐσεβείασ λογισμόν. ὥσπερ γὰρ πρόκρημνον ἄκραν τὴν ἑαυτοῦ διάνοιαν ὁ πατὴρ Ἐλεάζαροσ ἐκτείνασ, περιέκλασεν τοὺσ ἐπιμαινομένουσ τῶν παθῶν κλύδωνασ. ὦ ἄξιε τῆσ ἱερωσύνησ ἱερεῦ, οὐκ ἐμίανασ τοὺσ ἱεροὺσ ὀδόντασ οὐδὲ τὴν θεοσέβειαν καὶ καθαρισμὸν νόμιμον χωρήσασαν γαστέρα ἐκοινώνησασ μιαροφαγίᾳ. ᾦ σύμφωνε νόμου καὶ φιλόσοφε θείου βίου. τοιούτουσ δὴ δεῖ εἶναι τοὺσ ἱερουργοῦντασ τὸν νόμον ἰδίῳ αἵματι καὶ γενναίῳ ἱδρῶτι τοῖσ μέχρι θανάτου πάθεσιν ὑπερασπίζοντασ. σὺ πάτερ, τὴν εὐνομίαν ἡμῶν διὰ τῶν ὑπομονῶν εἰσ δόξαν ἐκύρωσασ καὶ τὴν ἁγιστείαν σεμνολογήσασ οὐ κατέλυσασ καὶ διὰ τῶν ἔργων ἐπιστοποίησασ τοὺσ τῆσ θείασ φιλοσοφίασ λόγουσ, ὦ βασάνων βιαιότερε γέρον, καὶ πυρὸσ εὐτονώτερε πρεσβῦτα, καὶ παθῶν μέγιστε βασιλεῦ Ἐλεάζαρε. ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ Ἀαρὼν τῷ θυμιατηρίῳ καθωπλισμένοσ διὰ τοῦ ἐθνοπλήθουσ ἐπιτρέχων τὸν ἐμπυριστὴν ἐνίκησεν ἄγγελον, οὕτωσ ὁ Ἀαρωνίδησ Ἐλεάζαροσ διὰ τοῦ πυρὸσ ὑπερτηκόμενοσ οὐ μετετράπη τὸν λογισμόν. καίτοι τὸ θαυμασιώτατον, γέρων ὤν, λελυμένων μὲν ἤδη τῶν τοῦ σώματοσ τόνων, περικεχαλασμένων δὲ τῶν σαρκῶν, κεκμηκότων δὲ καὶ τῶν νεύρων, ἀνενέασε τῷ πνεύματι διὰ τοῦ λογισμοῦ καὶ τῷ ἰσακίῳ λογισμῷ τὴν πολυκέφαλον στρέβλαν ἠκύρωσεν. ὦ μακαρίου γήρωσ καὶ σεμνῆσ πολιᾶσ καὶ βίου νομίμου, ὃν πιστὴ θανάτου σφραγὶσ ἐτελείωσεν. εἰ δέ τοίνυν γέρων ἀνὴρ τῶν μέχρι θανάτου βασάνων περιεφρόνησε δι’ εὐσέβειαν, ὁμολογουμένωσ ἡγεμών ἐστι τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴσ λογισμόσ. Ἴσωσ δ’ ἂν εἴποιέν τινεσ. τῶν παθῶν οὐ πάντεσ περικρατοῦσιν, ὅτι οὐδὲ πάντεσ φρόνιμον ἔχουσι τὸν λογισμόν. ἀλλ’ ὅσοι εὐσεβείασ προνοοῦσιν ἐξ ὅλησ καρδίασ, οὗτοι μόνοι δύνανται κρατεῖν τῶν τῆσ σαρκὸσ παθῶν, πιστεύοντεσ, ὅτι Θεῷ οὐκ ἀποθνήσκουσιν, ὥσπερ οὐδὲ οἱ πατριάρχαι ἡμῶν Ἁβραάμ, Ἰσαάκ, Ἰακώβ, ἀλλὰ ζῶσι τῷ Θεῷ. οὐδὲν οὖν ἐναντιοῦται τὸ φαίνεσθαί τινασ παθοκρατεῖσθαι διὰ τὸν ἀσθενῆ λογισμόν. ἐπεὶ τίσ πρὸσ ὅλον τὸν τῆσ φιλοσοφίασ κανόνα εὐσεβῶσ φιλοσοφῶν καὶ πεπιστευκὼσ Θεῷ καὶ εἰδὼσ ὅτι τὸ διὰ τὴν ἀρετὴν πάντα πόνον ὑπομένειν μακάριόν ἐστιν, οὐκ ἂν περικρατήσειεν τῶν παθῶν διὰ τὴν θεοσέβειαν̣ μόνοσ γὰρ ὁ σοφὸσ καὶ σώφρων ἀνδρεῖόσ ἐστι τῶν παθῶν κύριοσ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION