헬라어 문장 검색 - Σεπτύ051́005́

(70인역 성경, Liber Maccabees IV 5:)

Προκαθίσασ γέ τοι μετὰ τῶν συνέδρων ὁ τύραννοσ Ἀντίοχοσ ἐπί τινοσ ὑψηλοῦ τόπου καὶ τῶν στρατευμάτων αὐτῷ ἐνόπλων κυκλόθεν παρεστηκότων, παρεκέλευε τοῖσ δορυφόροις ἕνα ἕκαστον τῶν Ἑβραίων ἐπισπᾶσθαι, καὶ κρεῶν ὑείων καὶ εἰδωλοθύτων ἀναγκάζειν ἀπογεύεσθαι. εἰ δέ τινεσ μὴ θελήσειαν μιαροφαγῆσαι, τούτουσ τροχισθέντασ ἀναιρεθῆναι. πολλῶν δὲ συναρπασθέντων εἷσ πρῶτοσ ἐκ τῆσ ἀγέλησ Ἑβραῖοσ ὀνόματι Ἐλεάζαροσ, τὸ γένοσ ἱερεύσ, τὴν ἐπιστήμην νομικόσ, καὶ τὴν ἡλικίαν προήκων καὶ πολλοῖσ τῶν περὶ τὸν τύραννον διὰ τὴν ἡλικίαν γνώριμοσ, παρήχθη πλησίον αὐτοῦ. ‐ Καὶ αὐτὸν ἰδὼν ὁ Ἀντίοχοσ ἔφη. ἐγὼ πρὶν ἄρξασθαι τῶν κατὰ σοῦ βασάνων, ὦ πρεσβῦτα, συμβουλεύσαιμ’ ἄν σοι ταῦτα, ὅπωσ ἀπογευσάμενοσ τῶν ὑείων σώζοιο. αἰδοῦμαι γάρ σου τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν πολιάν, ἣν μετὰ τοσοῦτον ἔχων χρόνον οὐ μοι δοκεῖσ φιλοσοφεῖν τῇ Ἰουδαίων χρώμενοσ θρησκείᾳ. διατί γὰρ τῆσ φύσεωσ κεχαρισμένησ καλλίστην τὴν τοῦδε τοῦ ζώου σαρκοφαγίαν βδελύττῃ̣ καὶ γὰρ ἀνόητον τοῦτο δοκεῖ, τὸ μὴ ἀπολαύειν τῶν χωρὶσ ὀνείδουσ ἡδέων, καὶ ἄδικον ἀποστρέφεσθαι τὰσ τῆσ φύσεωσ χάριτασ. σὺ δέ μοι καὶ ἀνοητότερον ποιήσειν δοκεῖσ, εἰ κενοδοξῶν περὶ τὸ ἀληθὲσ ἔτι κἀμοῦ καταφρονήσεισ ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ τιμωρίᾳ. οὐκ ἐξυπνώσεισ ἀπὸ τῆσ φλυάρου φιλοσοφίασ ὑμῶν καὶ ἀποσκεδάσεισ τῶν λογισμῶν σου τὸν λῆρον καὶ ἄξιον τῆσ ἡλικίασ ἀναλαβὼν νοῦν φιλοσοφήσεισ τὴν τοῦ συμφέροντοσ ἀλήθειαν καὶ προσκυνήσασ μου τὴν φιλάνθρωπον παρηγορίαν οἰκτειρήσεισ τὸ σεαυτοῦ γῆρασ̣ καὶ γὰρ ἐνθυμήθητι, ὡσ εἰ καί τίσ ἐστι τῆσδε τῆσ ὑμῶν θρησκείασ ἐποπτικὴ δύναμισ, συγγνωμονήσει ἄν σοι ἐπὶ πάσῃ τῇ δι’ ἀνάγκην γινομένῃ παρανομίᾳ. ‐ Τοῦτον τὸν τρόπον ἐπὶ τὴν ἔκθεσμον σαρκοφαγίαν ἐποτρύνοντοσ τοῦ τυράννου, λόγον ᾔτησεν ὁ Ἐλεάζαρος καὶ λαβὼν τοῦ λέγειν ἐξουσίαν ἤρξατο δημηγορεῖν οὕτωσ. ἡμεῖσ, Ἀντίοχε, θείῳ πεπεισμένοι νόμῳ πολιτεύεσθαι οὐδεμίαν ἀνάγκην βιαιοτέραν εἶναι νομίζομεν τῆσ πρὸσ τὸν νόμον ἡμῶν εὐπειθείασ. διὸ δὴ κατ’ οὐδένα τρόπον παρανομεῖν ἀξιοῦμεν. καίτοι εἰ κατὰ ἀλήθειαν μὴ ἦν ὁ νόμοσ ἡμῶν, ὡσ σὺ ὑπολαμβάνεισ, θεῖοσ, οὐδὲ οὕτωσ ἐξὸν ἡμῖν ἦν τὴν ἐπὶ τῇ εὐσεβείᾳ δόξαν ἀκυρῶσαι. μὴ μικρὰν οὖν εἶναι νομίσῃσ ταύτην, εἰ μιαροφαγήσαιμεν, ἁμαρτίαν. τὸ γὰρ ἐν μικροῖσ καὶ ἐν μεγάλοισ παρανομεῖν ἰσοδύναμόν ἐστιν, δι’ ἑκατέρου γὰρ ὡσ ὁμοίωσ ὁ νόμοσ ὑπερηφανεῖται. χλευάζεισ δὲ ἡμῶν τὴν φιλοσοφίαν, ὥσπερ οὐ μετὰ εὐλογιστίασ ἐν αὐτῇ βιούντων. σωφροσύνην τε γὰρ ἡμᾶσ ἐκδιδάσκει ὥστε πασῶν τῶν ἡδονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν κρατεῖν καὶ ἀνδρείαν ἐξασκεῖν, ὥστε πάντα πόνον ἑκουσίωσ ὑπομένειν καὶ δικαιοσύνην παιδεύει ὥστε διὰ πάντων τῶν ἠθῶν ἰσονομεῖν καὶ εὐσέβειαν ἐκδιδάσκει, ὥστε μόνον τὸν ὄντα Θεὸν σέβειν μεγαλοπρεπῶσ. διὸ οὐ μιαροφαγοῦμεν. πιστεύοντεσ γὰρ Θεοῦ καθεστάναι τὸν νόμον οἴδαμεν ὅτι κατὰ φύσιν ἡμῖν συμπαθεῖ νομοθετῶν ὁ τοῦ κόσμου κτίστησ. καὶ τὰ μὲν οἰκειωθησόμενα ἡμῶν ταῖσ ψυχαῖσ ἐπέτρεψεν ἐσθίειν. τὰ δὲ ἐναντιωθησόμενα ἐκώλυσε σαρκοφαγεῖν. τυραννικὸν δὲ οὐ μόνον ἀναγκάζειν ἡμᾶσ παρανομεῖν, ἀλλὰ καὶ ἐσθίειν, ὅπωσ τῇ ἐχθίστῃ ἡμῶν μιαροφαγίᾳ ταύτῃ ἔτι ἐγγελάσῃσ. ἀλλ’ οὐ γελάσεισ κατ’ ἐμοῦ τοῦτον τὸν γέλωτα, οὔτε τοὺσ ἱεροὺσ τῶν προγόνων περὶ τοῦ φυλάξαι τὸν νόμον ὅρκουσ οὐ παρήσω, οὐδ’ ἂν ἐκκόψειάσ μου τὰ ὄμματα καὶ τὰ σπλάγχνα μου τήξειασ. οὐχ οὕτωσ εἰμὶ γέρων ἐγὼ καὶ ἄνανδροσ ὥστε μοι διὰ τὴν εὐσέβειαν μὴ νεάζειν τὸν λογισμόν. πρὸσ ταῦτα τροχοὺσ εὐτρέπιζε καὶ τὸ πῦρ ἐκφύσα σφοδρότερον. οὐχ οὕτωσ οἰκτείρομαι τὸ ἐμαυτοῦ γῆρασ ὥστε με δι’ ἐμαυτοῦ τὸν πάτριον καταλῦσαι νόμον. οὐ ψεύσομαί σε, παιδευτὰ νόμε, οὐδὲ φεύξομαί σε οὐδ’ ἐξομοῦμαί σε, φίλη ἐγκράτεια, οὐδὲ καταισχυνῶ σε, φιλόσοφε λόγε, οὐδὲ ἐξαρνήσομαί σε, ἱερωσύνη τιμία καὶ νομοθεσίασ ἐπιστήμη. οὐδὲ μιανεῖσ μου τὸ σεμνὸν γήρωσ στόμα οὐδὲ νομίμου βίου ἡλικίαν. ἁγνὸν δέ με οἱ πατέρεσ προσδέξονται μὴ φοβηθέντα σου τὰσ μέχρι θανάτου ἀνάγκασ. ἀσεβῶν μὲν γὰρ τυραννήσεισ, τῶν δὲ ἐμῶν περὶ τῆσ εὐσεβείασ λογισμῶν οὔτε διὰ λόγων δεσπόσεισ οὔτε δι’ ἔργων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Maccabees IV 5:

(70인역 성경, Liber Maccabees IV 5:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION