Septuagint, Liber Maccabees IV 5:

(70인역 성경, Liber Maccabees IV 5:)

Προκαθίσασ γέ τοι μετὰ τῶν συνέδρων ὁ τύραννοσ Ἀντίοχοσ ἐπί τινοσ ὑψηλοῦ τόπου καὶ τῶν στρατευμάτων αὐτῷ ἐνόπλων κυκλόθεν παρεστηκότων, παρεκέλευε τοῖσ δορυφόροις ἕνα ἕκαστον τῶν Ἑβραίων ἐπισπᾶσθαι, καὶ κρεῶν ὑείων καὶ εἰδωλοθύτων ἀναγκάζειν ἀπογεύεσθαι. εἰ δέ τινεσ μὴ θελήσειαν μιαροφαγῆσαι, τούτουσ τροχισθέντασ ἀναιρεθῆναι. πολλῶν δὲ συναρπασθέντων εἷσ πρῶτοσ ἐκ τῆσ ἀγέλησ Ἑβραῖοσ ὀνόματι Ἐλεάζαροσ, τὸ γένοσ ἱερεύσ, τὴν ἐπιστήμην νομικόσ, καὶ τὴν ἡλικίαν προήκων καὶ πολλοῖσ τῶν περὶ τὸν τύραννον διὰ τὴν ἡλικίαν γνώριμοσ, παρήχθη πλησίον αὐτοῦ. ‐ Καὶ αὐτὸν ἰδὼν ὁ Ἀντίοχοσ ἔφη. ἐγὼ πρὶν ἄρξασθαι τῶν κατὰ σοῦ βασάνων, ὦ πρεσβῦτα, συμβουλεύσαιμ’ ἄν σοι ταῦτα, ὅπωσ ἀπογευσάμενοσ τῶν ὑείων σώζοιο. αἰδοῦμαι γάρ σου τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν πολιάν, ἣν μετὰ τοσοῦτον ἔχων χρόνον οὐ μοι δοκεῖσ φιλοσοφεῖν τῇ Ἰουδαίων χρώμενοσ θρησκείᾳ. διατί γὰρ τῆσ φύσεωσ κεχαρισμένησ καλλίστην τὴν τοῦδε τοῦ ζώου σαρκοφαγίαν βδελύττῃ̣ καὶ γὰρ ἀνόητον τοῦτο δοκεῖ, τὸ μὴ ἀπολαύειν τῶν χωρὶσ ὀνείδουσ ἡδέων, καὶ ἄδικον ἀποστρέφεσθαι τὰσ τῆσ φύσεωσ χάριτασ. σὺ δέ μοι καὶ ἀνοητότερον ποιήσειν δοκεῖσ, εἰ κενοδοξῶν περὶ τὸ ἀληθὲσ ἔτι κἀμοῦ καταφρονήσεισ ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ τιμωρίᾳ. οὐκ ἐξυπνώσεισ ἀπὸ τῆσ φλυάρου φιλοσοφίασ ὑμῶν καὶ ἀποσκεδάσεισ τῶν λογισμῶν σου τὸν λῆρον καὶ ἄξιον τῆσ ἡλικίασ ἀναλαβὼν νοῦν φιλοσοφήσεισ τὴν τοῦ συμφέροντοσ ἀλήθειαν καὶ προσκυνήσασ μου τὴν φιλάνθρωπον παρηγορίαν οἰκτειρήσεισ τὸ σεαυτοῦ γῆρασ̣ καὶ γὰρ ἐνθυμήθητι, ὡσ εἰ καί τίσ ἐστι τῆσδε τῆσ ὑμῶν θρησκείασ ἐποπτικὴ δύναμισ, συγγνωμονήσει ἄν σοι ἐπὶ πάσῃ τῇ δι’ ἀνάγκην γινομένῃ παρανομίᾳ. ‐ Τοῦτον τὸν τρόπον ἐπὶ τὴν ἔκθεσμον σαρκοφαγίαν ἐποτρύνοντοσ τοῦ τυράννου, λόγον ᾔτησεν ὁ Ἐλεάζαρος καὶ λαβὼν τοῦ λέγειν ἐξουσίαν ἤρξατο δημηγορεῖν οὕτωσ. ἡμεῖσ, Ἀντίοχε, θείῳ πεπεισμένοι νόμῳ πολιτεύεσθαι οὐδεμίαν ἀνάγκην βιαιοτέραν εἶναι νομίζομεν τῆσ πρὸσ τὸν νόμον ἡμῶν εὐπειθείασ. διὸ δὴ κατ’ οὐδένα τρόπον παρανομεῖν ἀξιοῦμεν. καίτοι εἰ κατὰ ἀλήθειαν μὴ ἦν ὁ νόμοσ ἡμῶν, ὡσ σὺ ὑπολαμβάνεισ, θεῖοσ, οὐδὲ οὕτωσ ἐξὸν ἡμῖν ἦν τὴν ἐπὶ τῇ εὐσεβείᾳ δόξαν ἀκυρῶσαι. μὴ μικρὰν οὖν εἶναι νομίσῃσ ταύτην, εἰ μιαροφαγήσαιμεν, ἁμαρτίαν. τὸ γὰρ ἐν μικροῖσ καὶ ἐν μεγάλοισ παρανομεῖν ἰσοδύναμόν ἐστιν, δι’ ἑκατέρου γὰρ ὡσ ὁμοίωσ ὁ νόμοσ ὑπερηφανεῖται. χλευάζεισ δὲ ἡμῶν τὴν φιλοσοφίαν, ὥσπερ οὐ μετὰ εὐλογιστίασ ἐν αὐτῇ βιούντων. σωφροσύνην τε γὰρ ἡμᾶσ ἐκδιδάσκει ὥστε πασῶν τῶν ἡδονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν κρατεῖν καὶ ἀνδρείαν ἐξασκεῖν, ὥστε πάντα πόνον ἑκουσίωσ ὑπομένειν καὶ δικαιοσύνην παιδεύει ὥστε διὰ πάντων τῶν ἠθῶν ἰσονομεῖν καὶ εὐσέβειαν ἐκδιδάσκει, ὥστε μόνον τὸν ὄντα Θεὸν σέβειν μεγαλοπρεπῶσ. διὸ οὐ μιαροφαγοῦμεν. πιστεύοντεσ γὰρ Θεοῦ καθεστάναι τὸν νόμον οἴδαμεν ὅτι κατὰ φύσιν ἡμῖν συμπαθεῖ νομοθετῶν ὁ τοῦ κόσμου κτίστησ. καὶ τὰ μὲν οἰκειωθησόμενα ἡμῶν ταῖσ ψυχαῖσ ἐπέτρεψεν ἐσθίειν. τὰ δὲ ἐναντιωθησόμενα ἐκώλυσε σαρκοφαγεῖν. τυραννικὸν δὲ οὐ μόνον ἀναγκάζειν ἡμᾶσ παρανομεῖν, ἀλλὰ καὶ ἐσθίειν, ὅπωσ τῇ ἐχθίστῃ ἡμῶν μιαροφαγίᾳ ταύτῃ ἔτι ἐγγελάσῃσ. ἀλλ’ οὐ γελάσεισ κατ’ ἐμοῦ τοῦτον τὸν γέλωτα, οὔτε τοὺσ ἱεροὺσ τῶν προγόνων περὶ τοῦ φυλάξαι τὸν νόμον ὅρκουσ οὐ παρήσω, οὐδ’ ἂν ἐκκόψειάσ μου τὰ ὄμματα καὶ τὰ σπλάγχνα μου τήξειασ. οὐχ οὕτωσ εἰμὶ γέρων ἐγὼ καὶ ἄνανδροσ ὥστε μοι διὰ τὴν εὐσέβειαν μὴ νεάζειν τὸν λογισμόν. πρὸσ ταῦτα τροχοὺσ εὐτρέπιζε καὶ τὸ πῦρ ἐκφύσα σφοδρότερον. οὐχ οὕτωσ οἰκτείρομαι τὸ ἐμαυτοῦ γῆρασ ὥστε με δι’ ἐμαυτοῦ τὸν πάτριον καταλῦσαι νόμον. οὐ ψεύσομαί σε, παιδευτὰ νόμε, οὐδὲ φεύξομαί σε οὐδ’ ἐξομοῦμαί σε, φίλη ἐγκράτεια, οὐδὲ καταισχυνῶ σε, φιλόσοφε λόγε, οὐδὲ ἐξαρνήσομαί σε, ἱερωσύνη τιμία καὶ νομοθεσίασ ἐπιστήμη. οὐδὲ μιανεῖσ μου τὸ σεμνὸν γήρωσ στόμα οὐδὲ νομίμου βίου ἡλικίαν. ἁγνὸν δέ με οἱ πατέρεσ προσδέξονται μὴ φοβηθέντα σου τὰσ μέχρι θανάτου ἀνάγκασ. ἀσεβῶν μὲν γὰρ τυραννήσεισ, τῶν δὲ ἐμῶν περὶ τῆσ εὐσεβείασ λογισμῶν οὔτε διὰ λόγων δεσπόσεισ οὔτε δι’ ἔργων.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION