헬라어 문장 검색 - Σεπτύ051́001́

(70인역 성경, Liber Maccabees IV 1:)

Φιλοσοφώτατον λόγον ἐπιδείκνυσθαι μέλλων, εἰ αὐτοδέσποτόσ ἐστι τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴσ λογισμόσ, συμβουλεύσαιμ’ ἂν ὑμῖν ὀρθῶσ, ὅπωσ προθύμωσ προσέχητε τῇ φιλοσοφίᾳ. καὶ γὰρ ἀναγκαῖοσ εἰσ ἐπιστήμην παντὶ ὁ λόγοσ καὶ ἄλλωσ τῆσ μεγίστησ ἀρετῆσ, λέγω δὴ φρονήσεωσ, περιέχει ἔπαινον. εἰ ἄρα τῶν σωφροσύνησ κωλυτικῶν παθῶν ὁ λογισμὸσ φαίνεται ἐπικρατεῖν, γαστριμαργίασ τε καὶ ἐπιθυμίασ, ἀλλὰ καὶ τῶν τῆσ δικαιοσύνησ ἐμποδιστικῶν παθῶν κυριεύειν ἀναφαίνεται, οἷον κακοηθείασ, καὶ τῶν τῆσ ἀνδρείασ ἐμποδιστικῶν παθῶν, θυμοῦ τε καὶ πόνου καὶ φόβου. πῶσ οὖν, ἴσωσ εἴποιεν ἄν τινεσ, εἰ τῶν παθῶν ὁ λογισμὸσ κρατεῖ, λήθησ καὶ ἀγνοίασ οὐ δεσπόζει̣ γελοῖον ἐπιχειροῦντεσ λέγειν. οὐ γὰρ τῶν ἑαυτοῦ παθῶν ὁ λογισμὸσ κρατεῖ, ἀλλὰ τῶν τῆσ δικαιοσύνησ καὶ ἀνδρείασ καὶ σωφροσύνησ καὶ φρονήσεωσ ἐναντίων, καὶ τούτων οὐχ ὥστε αὐτὰ καταλῦσαι, ἀλλ’ ὥστε αὐτοῖσ μὴ εἶξαι. πολλαχόθεν μὲν οὖν καὶ ἀλλαχόθεν ἔχοιμ’ ἂν ὑμῖν ἐπιδεῖξαι ὅτι αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴσ λογισμόσ. πολὺ δὲ πλέον τοῦτο ἀποδείξαιμι ἀπὸ τῆσ ἀνδραγαθίασ τῶν ὑπὲρ ἀρετῆσ ἀποθανόντων, Ἐλεαζάρου τε καὶ τῶν ἑπτὰ ἀδελφῶν καὶ τῆσ τούτων μητρόσ. ἅπαντεσ γὰρ οὗτοι τοὺσ ἕωσ θανάτου πόνουσ ὑπεριδόντεσ, ἐπεδείξαντο ὅτι περικρατεῖ τῶν παθῶν ὁ λογισμόσ. τῶν μὲν οὖν ἀρετῶν ἔπεστί μοι ἐπαινεῖν τοὺσ κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν ὑπὲρ τῆσ καλοκἀγαθίασ ἀποθανόντασ μετὰ τῆσ μητρὸσ ἄνδρασ, τῶν δὲ τιμῶν μακαρίσαιμ’ ἄν. θαυμασθέντεσ γὰρ ἐκεῖνοι οὐ μόνον ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ἐπὶ τῇ ἀνδρείᾳ καὶ τῇ ὑπομονῇ, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν αἰκισαμένων, αἴτιοι κατέστησαν τοῦ καταλυθῆναι τὴν κατὰ τοῦ ἔθνουσ τυραννίδα, νικήσαντεσ τὸν τύραννον τῇ ὑπομονῇ, ὥστε δι’ αὐτῶν καθαρισθῆναι τὴν πατρίδα. ἀλλὰ καὶ περὶ τούτου νῦν αὐτίκα δὴ λέγειν ἐξέσται ἀρξαμένῳ τῆσ ὑποθέσεωσ, ὥσπερ εἴωθα ποιεῖν, καὶ οὕτωσ εἰσ τὸν περὶ αὐτῶν τρέψομαι λόγον δόξαν διδοὺσ τῷ πανσόφῳ Θεῷ. Ζητοῦμεν δὴ τοίνυν, εἰ αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ λογισμόσ. διακρίνομεν δὲ τί ποτέ ἐστι λογισμὸσ καὶ τί πάθοσ, καὶ πόσαι παθῶν ἰδέαι, καὶ εἰ πάντων ἐπικρατεῖ τούτων ὁ λογισμόσ. λογισμὸσ μὲν δὴ τοίνυν ἐστὶ νοῦσ μετὰ ὀρθοῦ λόγου προτιμῶν τὸν σοφίασ βίον. σοφία δὴ τοίνυν ἐστὶ γνῶσισ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων καὶ τῶν τούτων αἰτίων. αὕτη δὴ τοίτυν ἐστὶν ἡ τοῦ νόμου παιδεία, δι’ ἧσ τὰ θεῖα σεμνῶσ καὶ τὰ ἀνθρώπινα συμφερόντωσ μανθάνομεν. τῆσ δὲ σοφίασ ἰδέαι καθεστήκασι τέσσαρεσ, φρόνησισ καὶ δικαιοσύνη καὶ ἀνδρεία καὶ σωφροσύνη. κυριωτάτη δὲ πασῶν ἡ φρόνησισ, ἐξ ἧσ δὴ τῶν παθῶν ὁ λογισμὸσ ἐπικρατεῖ. παθῶν δὲ φύσεισ εἰσὶν αἱ περιεκτικώταται δύο, ἡδονή τε καὶ πόνοσ. τούτων δὲ ἑκάτερον καὶ περὶ τὸ σῶμα καὶ περὶ τὴν ψυχὴν πέφυκεν. πολλαὶ δὲ καὶ περὶ τὴν ἡδονὴν καὶ τὸν πόνον παθῶν εἰσιν ἀκολουθίαι. πρὸ μὲν οὖν τῆσ ἡδονῆσ ἐστιν ἐπιθυμία. μετὰ δὲ τὴν ἡδονὴν χαρά. πρὸ δὲ τοῦ πόνου ἐστὶ φόβοσ, μετὰ δὲ τὸν πόνον λύπη. θυμὸσ δὲ κοινὸν πάθοσ ἐστὶν ἡδονῆσ καὶ πόνου, ἐὰν ἐννοηθῇ τισ ὅτι αὐτῷ περιέπεσεν. ἐν δὲ τῇ ἡδονῇ ἔνεστι καὶ ἡ κακοήθησ διάθεσισ, πολυτροπωτάτη πάντων τῶν παθῶν οὖσα. κατὰ μὲν τὴν ψυχὴν ἀλαζονεία, καὶ φιλαργυρία καὶ φιλοδοξία καὶ φιλονικία, ἀπιστία καὶ βασκανία. κατὰ δὲ τὸ σῶμα, παντοφαγία καὶ λαιμαργία καὶ μονοφαγία. καθάπερ οὖν δυοῖν τοῦ σώματοσ καὶ τῆσ ψυχῆσ φυτῶν ὄντων ἡδονῆσ τε καὶ πόνου, πολλαὶ τούτων τῶν φυτῶν εἰσι παραφυάδεσ, ὧν ἑκάστην ὁ παγγέωργοσ λογισμὸσ περικαθαίρων τε καὶ ἀποκνίζων καὶ περιπλέκων καὶ ἐπάρδων καὶ πάντα τρόπον μεταχέων ἐξημεροῖ τὰσ τῶν ἠθῶν καὶ παθῶν ὕλασ. ὁ γὰρ λογισμὸσ τῶν μὲν ἀρετῶν ἐστιν ἡγεμών, τῶν δέ παθῶν αὐτοκράτωρ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Ἐπιθεωρεῖτε τοίνυν πρῶτον διὰ τῶν κωλυτικῶν τῆσ σωφροσύνησ ἔργων, ὅτι αὐτοδέσποτόσ ἐστι τῶν παθῶν ὁ λογισμόσ. σωφροσύνη δὴ τοίνην ἐστὶν ἐπικράτεια τῶν ἐπιθυμιῶν, τῶν δὲ ἐπιθυμιῶν αἱ μέν εἰσι ψυχικαί, αἱ δὲ σωματικαί, καὶ τούτων ἀμφοτέρων ὁ λογισμὸσ ἐπικρατεῖν φαίνεται. ἐπεὶ πόθεν κινούμενοι πρὸσ τὰσ ἀπειρημένασ τροφὰσ ἀποστρεφόμεθα τὰσ ἐξ αὐτῶν ἡδονάσ̣ οὐχ ὅτι δύναται τῶν ὀρέξεων ἐπικρατεῖν ὁ λογισμόσ̣ ἐγὼ μὲν οἶμαι. τοιγαροῦν ἐνύδρων ἐπιθυμοῦντεσ καὶ ὀρνέων καὶ τετραπόδων καὶ παντοίων βρωμάτων τῶν ἀπηγορευμένων ἡμῖν κατὰ τὸν νόμον ἀπεχόμεθα διὰ τὴν τοῦ λογισμοῦ ἐπικράτειαν. ἀνέχεται γὰρ τὰ τῶν ὀρέξεων πάθη ὑπὸ τοῦ σώφρονοσ νοὸσ ἀνακαμπτόμενα, καὶ φιμοῦται πάντα τὰ τοῦ σώματοσ κινήματα τοῦ λογισμοῦ.̀ρ̀νΤὸ βιβλίον «Μακκαβαίων Δ´», ὡσ «ἀπόκρυφον» δὲν συγκατελέχθη ὑπὸ τῆσ Ἐκκλησίασ μεταξὺ τῶν κανονικῶν βιβλίων τῆσ Παλαιᾶσ Διαθήκησ. Ἐν τούτοισ, λόγῳ τῆσ σπουδαιότητοσ τοῦ περιεχομένου αὐτοῦ καὶ τῆσ συμπεριλήψεώσ του εἰσ ἀρχαῖα χειρόγραφα τῆσ Μεταφράσεωσ τῶν Ἑβδομήκοντα , ἐκδίδεται συνήθωσ μετὰ τῶν ἄλλων βιβλίων τῶν Μακκαβαίων .

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Maccabees IV 1:

(70인역 성경, Liber Maccabees IV 1:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION