Septuagint, Prophetia Danielis 6:

(70인역 성경, 다니엘서 6:)

ΚΑΙ ἤρεσεν ἐνώπιον Δαρείου καὶ κατέστησεν ἐπὶ τῆσ βασιλείασ σατράπασ ἑκατὸν εἴκοσι τοῦ εἶναι αὐτοὺσ ἐν ὅλῃ τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ καὶ ἐπάνω αὐτῶν τακτικοὺσ τρεῖσ, ὧν ἦν Δανιὴλ εἷσ ἐξ αὐτῶν, τοῦ ἀποδιδόναι αὐτοῖσ τοὺσ σατράπασ λόγον, ὅπωσ ὁ βασιλεὺσ μὴ ἐνοχλῆται. καὶ ἦν Δανιὴλ ὑπὲρ αὐτούσ, ὅτι πνεῦμα περισσὸν ἐν αὐτῷ. καὶ ὁ βασιλεὺσ κατέστησεν αὐτὸν ἐφ’ ὅλησ τῆσ βασιλείασ αὐτοῦ. καὶ οἱ τακτικοὶ καὶ οἱ σατράπαι, ἐζήτουν πρόφασιν εὑρεῖν κατὰ Δανιήλ. καὶ πᾶσαν πρόφασιν καὶ παράπτωμα καὶ ἀμπλάκημα οὐχ εὗρον κατ’ αὐτοῦ, ὅτι πιστὸσ ἦν. καὶ εἶπον οἱ τακτικοί. οὐχ εὑρήσομεν κατὰ Δανιὴλ πρόφασιν, εἰ μὴ ἐν νομίμοισ Θεοῦ αὐτοῦ. ‐ Τότε οἱ τακτικοὶ καὶ οἱ σατράπαι παρέστησαν τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπαν αὐτῷ. Δαρεῖε βασιλεῦ, εἰσ τοὺσ αἰῶνασ ζῆθι. συνεβουλεύσαντο πάντεσ οἱ ἐπὶ τῆσ βασιλείασ σου στρατηγοὶ καὶ σατράπαι, ὕπατοι καὶ τοπάρχαι, τοῦ στῆσαι στάσει βασιλικῇ καὶ ἐνισχῦσαι ὁρισμόν, ὅπωσ ὃσ ἂν αἰτήσῃ αἴτημα παρὰ παντὸσ θεοῦ καὶ ἀνθρώπου ἕωσ ἡμερῶν τριάκοντα, ἀλλ’ ἢ παρὰ σοῦ, βασιλεῦ, ἐμβληθήσεται εἰσ τὸν λάκκον τῶν λεόντων. νῦν οὖν, βασιλεῦ, στῆσον τὸν ὁρισμὸν καὶ ἔκθεσ γραφήν, ὅπωσ μὴ ἀλλοιωθῇ τὸ δόγμα Περσῶν καὶ Μήδων. τότε ὁ βασιλεὺσ Δαρεῖοσ ἐπέταξε γραφῆναι τὸ δόγμα. ‐ Καὶ Δανιήλ, ἡνίκα ἔγνω ὅτι ἐνετάγη τὸ δόγμα, εἰσῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ αἱ θυρίδεσ ἀνεῳγμέναι αὐτῷ ἐν τοῖσ ὑπερῴοισ αὐτοῦ κατέναντι Ἱερουσαλήμ, καὶ καιροὺσ τρεῖσ τῆσ ἡμέρασ ἦν κάμπτων ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτοῦ καὶ προσευχόμενοσ καὶ ἐξομολογούμενοσ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ, καθὼσ ἦν ποιῶν ἔμπροσθεν. τότε οἱ ἄνδρεσ ἐκεῖνοι παρετήρησαν καὶ εὗρον τὸν Δανιὴλ ἀξιοῦντα καὶ δεόμενον τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ. καὶ προσελθόντεσ λέγουσι τῷ βασιλεῖ. βασιλεῦ, οὐχ ὁρισμὸν ἔταξασ, ὅπωσ πᾶσ ἄνθρωποσ, ὃσ ἂν αἰτήσῃ παρὰ παντὸσ θεοῦ καὶ ἀνθρώπου αἴτημα ἕωσ ἡμερῶν τριάκοντα, ἀλλ’ ἢ παρὰ σοῦ, βασιλεῦ, ἐμβληθήσεται εἰσ τὸν λάκκον τῶν λεόντων̣ καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. ἀληθινὸσ ὁ λόγοσ, καὶ τὸ δόγμα Μήδων καὶ Περσῶν οὐ παρελεύσεται. τότε ἀπεκρίθησαν καὶ λέγουσιν ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ. Δανιὴλ ὁ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῆσ αἰχμαλωσίασ τῆσ Ἰουδαίασ οὐχ ὑπετάγη τῷ δόγματί σου, καὶ καιροὺσ τρεῖσ τῆσ ἡμέρασ αἰτεῖ παρὰ τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ τὰ αἰτήματα αὐτοῦ. τότε ὁ βασιλεύσ, ὡσ τὸ ρῆμα ἤκουσε, πολὺ ἐλυπήθη ἐπ’ αὐτῷ καὶ περὶ τοῦ Δανιὴλ ἠγωνίσατο τοῦ ἐξελέσθαι αὐτὸν καὶ ἕωσ ἑσπέρασ ἦν ἀγωνιζόμενοσ τοῦ ἐξελέσθαι αὐτόν. τότε οἱ ἄνδρεσ ἐκεῖνοι λέγουσι τῷ βασιλεῖ. γνῶθι, βασιλεῦ, ὅτι τὸ δόγμα Μήδοισ καὶ Πέρσαισ τοῦ πᾶν ὁρισμὸν καὶ στάσιν, ἣν ἂν ὁ βασιλεὺσ στήσῃ, οὐ δεῖ παραλλάξαι. ‐ Τότε ὁ βασιλεὺσ εἶπε καὶ ἤγαγον τὸν Δανιὴλ καὶ ἐνέβαλον αὐτὸν εἰσ τὸν λάκκον τῶν λεόντων. καί εἶπεν ὁ βασιλεὺσ τῷ Δανιήλ. ὁ Θεόσ σου, ᾧ σὺ λατρεύεισ ἐνδελεχῶσ, αὐτὸσ ἐξελεῖταί σε. καὶ ἤνεγκαν λίθον καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ λάκκου, καὶ ἐσφραγίσατο ὁ βασιλεὺσ ἐν τῷ δακτυλίῳ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ δακτυλίῳ τῶν μεγιστάνων αὐτοῦ, ὅπωσ μὴ ἀλλοιωθῇ πρᾶγμα ἐν τῷ Δανιήλ. καὶ ἀπῆλθεν ὁ βασιλεὺσ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ ἐκοιμήθη ἄδειπνοσ, καὶ ἐδέσματα οὐκ εἰσήνεγκαν αὐτῷ καὶ ὁ ὕπνοσ ἀπέστη ἀπ’ αὐτοῦ. καὶ ἔκλεισεν ὁ Θεὸσ τὰ στόματα τῶν λεόντων, καὶ οὐ παρηνώχλησαν τῷ Δανιήλ. τότε ὁ βασιλεὺσ ἀνέστη τὸ πρωί̈ ἐν τῷ φωτὶ καὶ ἐν σπουδῇ ἦλθεν ἐπὶ τὸν λάκκον τῶν λεόντων. καὶ ἐν τῷ ἐγγίζειν αὐτὸν τῷ λάκκῳ ἐβόησε φωνῇ ἰσχυρᾷ. Δανιήλ, ὁ δοῦλοσ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντοσ, ὁ Θεόσ σου, ᾧ σὺ λατρεύεισ ἐνδελεχῶσ, εἰ ἠδυνήθη ἐξελέσθαι σε ἐκ τοῦ στόματοσ τῶν λεόντων̣ καὶ εἶπε Δανιὴλ τῷ βασιλεῖ. βασιλεῦ, εἰσ τοὺσ αἰῶνασ ζῆθι. ὁ Θεόσ μου ἀπέστειλε τὸν ἄγγελον αὐτοῦ, καὶ ἐνέφραξε τὰ στόματα τῶν λεόντων, καὶ οὐκ ἐλυμήναντό με, ὅτι κατέναντι αὐτοῦ εὐθύτησ εὑρέθη ἐμοί. καὶ ἐνώπιον δέ σου, βασιλεῦ, παράπτωμα οὐκ ἐποίησα. τότε ὁ βασιλεὺσ πολὺ ἠγαθύνθη ἐπ’ αὐτῷ, καὶ τὸν Δανιὴλ εἶπεν ἀνενέγκαι ἐκ τοῦ λάκκου. καὶ ἀνηνέχθη Δανιὴλ ἐκ τοῦ λάκκου, καὶ πᾶσα διαφθορὰ οὐχ εὑρέθη ἐν αὐτῷ, ὅτι ἐπίστευσεν ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ, καὶ ἠγάγοσαν τοὺσ ἄνδρασ τοὺσ διαβαλόντασ τὸν Δανιήλ, καὶ εἰσ τὸν λάκκον τῶν λεόντων ἐνεβλήθησαν, αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν. καὶ οὐκ ἔφθασαν εἰσ τὸ ἔδαφοσ τοῦ λάκκου, ἕωσ οὗ ἐκυρίευσαν αὐτῶν οἱ λέοντεσ καὶ πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ἐλέπτυναν. ‐ Τότε Δαρεῖοσ ὁ βασιλεὺσ ἔγραψε πᾶσι τοῖσ λαοῖσ, φυλαῖσ, γλώσσαισ, τοῖσ οἰκοῦσιν ἐν πάσῃ τῇ γῇ. εἰρήνη ὑμῖν πληθυνθείη. ἐκ προσώπου μου ἐτέθη δόγμα τοῦτο ἐν πάσῃ ἀρχῇ τῆσ βασιλείασ μου εἶναι τρέμοντασ καὶ φοβουμένουσ ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ Δανιήλ, ὅτι αὐτόσ ἐστι Θεὸσ ζῶν καὶ μένων εἰσ τοὺσ αἰῶνασ, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ οὐ διαφθαρήσεται, καὶ ἡ κυριεία αὐτοῦ ἕωσ τέλουσ. ἀντιλαμβάνεται καὶ ρύεται καὶ ποιεῖ σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὅστισ ἐξείλατο τὸν Δανιὴλ ἐκ χειρὸσ τῶν λεόντων. καὶ Δανιὴλ κατηύθυνεν ἐν τῇ βασιλείᾳ Δαρείου καὶ ἐν τῇ βασιλείᾳ Κύρου τοῦ Πέρσου.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION