헬라어 문장 검색 - Σεπτύ050́002́

(70인역 성경, 다니엘서 2:)

ΕΝ τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ τῆσ βασιλείασ Ναβουχοδονόσορ ἐνυπνιάσθη Ναβουχοδονόσορ ἐνύπνιον, καὶ ἐξέστη τὸ πνεῦμα αὐτοῦ, καὶ ὁ ὕπνοσ αὐτοῦ ἐγένετο ἀπ’ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ καλέσαι τοὺσ ἐπαοιδοὺσ καὶ τοὺσ μάγουσ καὶ τοὺσ φαρμακοὺσ καὶ τοὺσ Χαλδαίουσ τοῦ ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ τὰ ἐνύπνια αὐτοῦ, καὶ ἦλθαν καὶ ἔστησαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ ὁ βασιλεύσ. ἠνυπνιάσθην, καὶ ἐξέστη τὸ πνεῦμά μου τοῦ γνῶναι τὸ ἐνύπνιον. καὶ ἐλάλησαν οἰ Χαλδαῖοι τῷ βασιλεῖ συριστί. βασιλεῦ, εἰσ τοὺσ αἰῶνασ ζῆθι. σὺ εἰπὸν τὸ ἐνύπνιον τοῖσ παισί σου, καὶ τὴν σύγκρισιν ἀναγγελοῦμεν. ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ τοῖσ Χαλδαίοισ. ὁ λόγοσ ἀπ’ ἐμοῦ ἀπέστη. ἐὰν μὴ γνωρίσητέ μοι τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ, εἰσ ἀπώλειαν ἔσεσθε, καὶ οἱ οἶκοι ὑμῶν διαρπαγήσονται. ἐὰν δὲ τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ γνωρίσητέ μοι, δόματα καὶ δωρεὰσ καὶ τιμὴν πολλὴν λήψεσθε παρ’ ἐμοῦ. πλὴν τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἀπαγγείλατέ μοι. ἀπεκρίθησαν δεύτερον καὶ εἶπαν. ὁ βασιλεὺσ εἰπάτω τὸ ἐνύπνιον τοῖσ παισὶν αὐτοῦ, καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἀναγγελοῦμεν. καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ καὶ εἶπεν. ἐπ’ ἀληθείασ οἶδα ἐγὼ ὅτι καιρὸν ὑμεῖσ ἐξαγοράζετε, καθότι εἴδετε ὅτι ἀπέστη ἀπ’ ἐμοῦ τὸ ρῆμα. ἐὰν οὖν τὸ ἐνύπνιον μὴ ἀναγγείλητέ μοι, οἶδα ὅτι ρῆμα ψευδὲσ καὶ διεφθαρμένον συνέθεσθε εἰπεῖν ἐνώπιόν μου, ἕωσ οὗ ὁ καιρὸσ παρέλθῃ. τὸ ἐνύπνιόν μου εἴπατέ μοι, καὶ γνώσομαι ὅτι τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἀναγγελεῖτέ μοι. ἀπεκρίθησαν οἱ Χαλδαῖοι ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ καὶ λέγουσιν. οὐκ ἔστιν ἄνθρωποσ ἐπὶ τῆσ ξηρᾶσ, ὅστισ τὸ ρῆμα τοῦ βασιλέωσ δυνήσεται γνωρίσαι, καθότι πᾶσ βασιλεὺσ μέγασ καὶ ἄρχων ρῆμα τοιοῦτον οὐκ ἐπερωτᾷ ἐπαοιδόν, μάγον καὶ Χαλδαῖον. ὅτι ὁ λόγοσ, ὃν ὁ βασιλεὺσ ἐπερωτᾷ, βαρύσ, καὶ ἕτεροσ οὐκ ἔστιν, ὃσ ἀναγγελεῖ αὐτὸν ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ, ἀλλ’ οἱ θεοί, ὧν οὐκ ἔστιν ἡ κατοικία μετὰ πάσησ σαρκόσ. τότε ὁ βασιλεὺσ ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ εἶπεν ἀπολέσαι πάντασ τοὺσ σοφοὺσ Βαβυλῶνοσ. καὶ τὸ δόγμα ἐξῆλθε, καὶ οἱ σοφοὶ ἀπεκτέννοντο, καὶ ἐζήτησαν Δανιὴλ καὶ τοὺσ φίλουσ αὐτοῦ ἀνελεῖν. τότε Δανιὴλ ἀπεκρίθη βουλὴν καὶ γνώμην τῷ Ἀριὼχ τῷ ἀρχιμαγείρῳ τοῦ βασιλέωσ, ὃσ ἐξῆλθεν ἀναιρεῖν τοὺσ σοφοὺσ Βαβυλῶνοσ. ἄρχων τοῦ βασιλέωσ, περὶ τίνοσ ἐξῆλθεν ἡ γνώμη ἡ ἀναιδὴσ ἐκ προσώπου τοῦ βασιλέωσ̣ ἐγνώρισε δὲ ὁ Ἀριὼχ τὸ ρῆμα τῷ Δανιήλ. καὶ Δανιὴλ εἰσῆλθε καὶ ἠξίωσε τὸν βασιλέα, ὅπωσ χρόνον δῷ αὐτῷ, καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἀναγγείλῃ τῷ βασιλεῖ. καὶ εἰσῆλθε Δανιὴλ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ τῷ Ἀνανίᾳ καὶ τῷ Μισαὴλ καὶ τῷ Ἀζαρίᾳ τοῖσ φίλοισ αὐτοῦ τὸ ρῆμα ἐγνώρισε. καὶ οἰκτιρμοὺσ ἐζήτουν παρὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ ὑπὲρ τοῦ μυστηρίου τούτου, ὅπωσ ἂν μὴ ἀπόλωνται Δανιὴλ καὶ οἱ φίλοι αὐτοῦ μετὰ τῶν ἐπιλοίπων σοφῶν Βαβυλῶνοσ. τότε τῷ Δανιὴλ ἐν ὁράματι τῆσ νυκτὸσ τὸ μυστήριον ἀπεκαλύφθη. καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ Δανιὴλ καὶ εἶπεν. εἴη τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ αἰῶνοσ καὶ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ, ὅτι ἡ σοφία καὶ ἡ σύνεσισ αὐτοῦ ἐστι. καὶ αὐτὸσ ἀλλοιοῖ καιροὺσ καὶ χρόνουσ, καθιστᾷ βασιλεῖσ καὶ μεθιστᾷ, διδοὺσ σοφίαν τοῖσ σοφοῖσ καὶ φρόνησιν τοῖσ εἰδόσι σύνεσιν. αὐτὸσ ἀποκαλύπτει βαθέα καὶ ἀπόκρυφα, γινώσκων τὰ ἐν τῷ σκότει, καὶ τὸ φῶσ μετ’ αὐτοῦ ἐστι. σοί, ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων μου, ἐξομολογοῦμαι καὶ αἰνῶ, ὅτι σοφίαν καὶ δύναμιν δέδωκάσ μοι καὶ νῦν ἐγνώρισάσ μοι ἃ ἠξιώσαμεν παρὰ σοῦ καὶ τὸ ὅραμα τοῦ βασιλέωσ ἐγνώρισάσ μοι. καὶ ἦλθε Δανιὴλ πρὸσ Ἀριώχ, ὃν κατέστησεν ὁ βασιλεὺσ ἀπολέσαι τοὺσ σοφοὺσ Βαβυλῶνοσ, καὶ εἶπεν αὐτῷ. τοὺσ σοφοὺσ Βαβυλῶνοσ μὴ ἀπολέσῃσ, εἰσάγαγε δέ με ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ, καὶ τὴν σύγκρισιν τῷ βασιλεῖ ἀναγγελῶ. τότε Ἀριὼχ ἐν σπουδῇ εἰσήγαγε τὸν Δανιὴλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ καὶ εἶπεν αὐτῷ. εὕρηκα ἄνδρα ἐκ τῶν υἱῶν τῆσ αἰχμαλωσίασ τῆσ Ἰουδαίασ, ὅστισ τὸ σύγκριμα τῷ βασιλεῖ ἀναγγελεῖ. καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ καὶ εἶπε τῷ Δανιήλ, οὗ τὸ ὄνομα Βαλτάσαρ. εἰ δύνασαί μοι ἀναγγεῖλαι τὸ ἐνύπνιον, ὃ εἶδον, καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ̣ καὶ ἀπεκρίθη Δανιὴλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ καὶ εἶπε. τὸ μυστήριον, ὃ ὁ βασιλεὺσ ἐπερωτᾷ, οὐκ ἔστι σοφῶν, μάγων, ἐπαοιδῶν, γαζαρηνῶν ἀναγγεῖλαι τῷ βαασιλεῖ, ἀλλ’ ἤ ἐστι Θεὸσ ἐν οὐρανῷ ἀποκαλύπτων μυστήρια καὶ ἐγνώρισε τῷ βασιλεῖ Ναβουχοδονόσορ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν. τὸ ἐνύπνιόν σου καὶ αἱ ὁράσεισ τῆσ κεφαλῆσ σου ἐπὶ τῆσ κοίτησ σου, τοῦτό ἐστι. σύ, βασιλεῦ, οἱ διαλογισμοί σου ἐπὶ τῆσ κοίτησ σου ἀνέβησαν τί δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα, καὶ ὁ ἀποκαλύπτων μυστήρια ἐγνώρισέ σοι ἃ δεῖ γενέσθαι. καὶ ἐμοὶ δὲ οὐκ ἐν σοφίᾳ τῇ οὔσῃ ἐν ἐμοὶ παρὰ πάντασ τοὺσ ζῶντασ τὸ μυστήριον τοῦτο ἀπεκαλύφθη, ἀλλ’ ἕνεκεν τοῦ τὴν σύγκρισιν τῷ βασιλεῖ γνωρίσαι, ἵνα τοὺσ διαλογισμοὺσ τῆσ καρδίασ σου γνῷσ. σύ, βασιλεῦ, ἐθεώρεισ, καὶ ἰδοὺ εἰκὼν μία, μεγάλη ἡ εἰκὼν ἐκείνη, καὶ ἡ πρόσοψισ αὐτῆσ ὑπερφερήσ, ἑστῶσα πρὸ προσώπου σου, καὶ ἡ ὅρασισ αὐτῆσ φοβερά. εἰκών, ἧσ ἡ κεφαλὴ χρυσίου χρηστοῦ, αἱ χεῖρεσ καὶ τὸ στῆθοσ καὶ οἱ βραχίονεσ αὐτῆσ ἀργυροῖ, ἡ κοιλία καὶ οἱ μηροὶ χαλκοῖ, αἱ κνῆμαι σιδηραῖ, οἱ πόδεσ μέροσ τι σιδηροῦν καὶ μέροσ τι ὀστράκινον. ἐθεώρεισ ἕωσ οὗ ἐτμήθη λίθοσ ἐξ ὄρουσ ἄνευ χειρῶν καὶ ἐπάταξε τὴν εἰκόνα ἐπὶ τοὺσ πόδασ τοὺσ σιδηροῦσ καὶ ὀστρακίνουσ καὶ ἐλέπτυνεν αὐτοὺσ εἰσ τέλοσ. τότε ἐλεπτύνθησαν εἰσ ἅπαξ τὸ ὄστρακον, ὁ σίδηροσ, ὁ χαλκόσ, ὁ ἄργυροσ, ὁ χρυσόσ, καὶ ἐγένετο ὡσεὶ κονιορτὸσ ἀπὸ ἅλωνοσ θερινῆσ. καὶ ἐξῇρεν αὐτὰ τὸ πλῆθοσ τοῦ πνεύματοσ, καὶ τόποσ οὐχ εὑρέθη αὐτοῖσ. καὶ ὁ λίθοσ ὁ πατάξασ τὴν εἰκόνα ἐγενήθη ὄροσ μέγα καὶ ἐπλήρωσε πᾶσαν τὴν γῆν. τοῦτό ἐστι τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἐροῦμεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ. σύ, βασιλεῦ, βασιλεὺσ βασιλέων, ᾧ ὁ Θεὸσ τοῦ οὐρανοῦ βασιλείαν ἰσχυρὰν καὶ κραταιὰν καὶ ἔντιμον ἔδωκεν, ἐν παντὶ τόπῳ, ὅπου κατοικοῦσιν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, θηρία τε ἁγροῦ καὶ πετεινὰ οὐρανοῦ καὶ ἰχθύασ τῆσ θαλάσσησ ἔδωκεν ἐν τῇ χειρί σου καὶ κατέστησέ σε κύριον πάντων, σὺ εἶ ἡ κεφαλὴ ἡ χρυσῆ. καὶ ὀπίσω σου ἀναστήσεται βασιλεία ἑτέρα ἥττων σου καὶ βασιλεία τρίτη, ἥτισ ἐστὶν ὁ χαλκόσ, ἣ κυριεύσει πάσησ τῆσ γῆσ. καὶ βασιλεία τετάρτη, ἥτισ ἔσται ἰσχυρὰ ὡσ σίδηροσ. ὃν τρόπον ὁ σίδηροσ λεπτύνει καὶ δαμάζει πάντα, οὕτωσ πάντα λεπτυνεῖ καὶ δαμάσει. καὶ ὅτι εἶδεσ τοὺσ πόδασ καὶ τοὺσ δακτύλουσ μέροσ μέν τι ὀστράκινον μέροσ δέ τι σιδηροῦν, βασιλεία διῃρημένη ἔσται, καὶ ἀπὸ τῆσ ρίζησ τῆσ σιδηρᾶσ ἔσται ἐν αὐτῇ, ὃν τρόπον εἶδεσ τὸν σίδηρον ἀναμεμειγμένον τῷ ὀστράκῳ. καὶ οἱ δάκτυλοι τῶν ποδῶν μέροσ μέν τι σιδηροῦν μέροσ δέ τι ὀστράκινον, μέροσ τι τῆσ βασιλείασ ἔσται ἰσχυρὸν καὶ ἀπ’ αὐτῆσ ἔσται συντριβόμενον. ὅτι εἶδεσ τὸν σίδηρον ἀναμεμειγμένον τῷ ὀστράκῳ, συμμειγεῖσ ἔσονται ἐν σπέρματι ἀνθρώπων καὶ οὐκ ἔσονται προσκολλώμενοι οὗτοσ μετὰ τούτου, καθὼσ ὁ σίδηροσ οὐκ ἀναμείγνυται μετὰ τοῦ ὀστράκου. καὶ ἐν ταῖσ ἡμέραισ τῶν βασιλέων ἐκείνων ἀναστήσει ὁ Θεὸσ τοῦ οὐρανοῦ βασιλείαν, ἥτισ εἰσ τοὺσ αἰῶνασ οὐ διαφθαρήσεται, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ λαῷ ἑτέρῳ οὐχ ὑπολειφθήσεται. λεπτυνεῖ καὶ λικμήσει πάσασ τὰσ βασιλείασ, καὶ αὐτὴ ἀναστήσεται εἰσ τοὺσ αἰῶνασ. ὃν τρόπον εἶδεσ ὅτι ἀπὸ ὄρουσ ἐτμήθη λίθοσ ἄνευ χειρῶν καὶ ἐλέπτυνε τὸ ὄστρακον, τὸν σίδηρον, τὸν χαλκόν, τὸν ἄργυρον, τὸν χρυσόν, ὁ Θεὸσ ὁ μέγασ ἐγνώρισε τῷ βασιλεῖ ἃ δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα, καὶ ἀληθινὸν τὸ ἐνύπνιον, καὶ πιστὴ ἡ σύγκρισισ αὐτοῦ. τότε ὁ βασιλεὺσ Ναβουχοδονόσορ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον καὶ τῷ Δανιὴλ προσεκύνησε καὶ μαναὰ καὶ εὐωδίασ εἶπε σπεῖσαι αὐτῷ. καὶ ἀποκριθεὶσ ὁ βασιλεὺσ εἶπε τῷ Δανιήλ. ἐπ’ ἀληθείασ ὁ Θεὸσ ὑμῶν αὐτόσ ἐστι Θεὸσ θεῶν καὶ κύριοσ τῶν βασιλέων καὶ ἀποκαλύπτων μυστήρια, ὅτι ἠδυνήθησ ἀποκαλύψαι τὸ μυστήριον τοῦτο. καὶ ἐμεγάλυνεν ὁ βασιλεὺσ τὸν Δανιὴλ καὶ δόματα μεγάλα καὶ πολλὰ ἔδωκεν αὐτῷ καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπὶ πάσησ χώρασ Βαβυλῶνοσ καὶ ἄρχοντα σατραπῶν ἐπὶ πάντασ τοὺσ σοφοὺσ Βαβυλῶνοσ. καὶ Δανιὴλ ᾐτήσατο παρὰ τοῦ βασιλέωσ, καὶ κατέστησεν ἐπὶ τὰ ἔργα τῆσ χώρασ Βαβυλῶνοσ τὸν Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδεναγώ. καὶ Δανιὴλ ἦν ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέωσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Prophetia Danielis 2:

(70인역 성경, 다니엘서 2:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION