Septuagint, Prophetia Ezechielis

(70인역 성경, 에제키엘서)

ΚΑΙ ἐγένετο ἐν τῷ τριακοστῷ ἔτει, ἐν τῷ τετάρτῳ μηνὶ πέμπτῃ τοῦ μηνὸσ καὶ ἐγὼ ἤμην ἐν μέσῳ τῆσ αἰχμαλωσίασ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ, καὶ ἠνοίχθησαν οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδον ὁράσεισ Θεοῦ. πέμπτῃ τοῦ μηνόσ καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Ἰεζεκιὴλ υἱὸν Βουζεί, τὸν ἱερέα, ἐν γῇ Χαλδαίων ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ. καὶ ἐγένετο ἐπ̓ ἐμὲ χεὶρ Κυρίου, καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ πνεῦμα ἐξαῖρον ἤρχετο ἀπὸ βορρᾶ, καὶ νεφέλη μεγάλη ἐν αὐτῷ, καὶ φέγγοσ κύκλῳ αὐτοῦ καὶ πῦρ ἐξαστράπτον, καὶ ἐν τῷ μέσῳ αὐτοῦ ὡσ ὅρασισ ἠλέκτρου ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸσ καὶ φέγγοσ ἐν αὐτῷ. καὶ ἐν τῷ μέσῳ ὡσ ὁμοίωμα τεσσάρων ζῴων, καὶ αὕτη ἡ ὅρασισ αὐτῶν. ὁμοίωμα ἀνθρώπου ἐπ̓ αὐτοῖσ, καὶ τέσσαρα πρόσωπα τῷ ἑνί, καὶ τέσσαρεσ πτέρυγεσ τῷ ἑνί. καὶ τὰ σκέλη αὐτῶν ὀρθά, καὶ πτερωτοὶ οἱ πόδεσ αὐτῶν, καὶ σπινθῆρεσ ὡσ ἐξαστράπτων χαλκόσ, καὶ ἐλαφραὶ αἱ πτέρυγεσ αὐτῶν. καὶ χεὶρ ἀνθρώπου ὑποκάτωθεν τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῶν. καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν τῶν τεσσάρων οὐκ ἐπεστρέφοντο ἐν τῷ βαδίζειν αὐτά, ἕκαστον ἀπέναντι τοῦ προσώπου αὐτῶν ἐπορεύοντο. καὶ ὁμοίωσισ τῶν προσώπων αὐτῶν. πρόσωπον ἀνθρώπου καὶ πρόσωπον λέοντοσ ἐκ δεξιῶν τοῖσ τέσσαρσι καὶ πρόσωπον μόσχου ἐξ ἀριστερῶν τοῖσ τέσσαρσι καὶ πρόσωπον ἀετοῦ τοῖσ τέσσαρσι. καὶ αἱ πτέρυγεσ αὐτῶν ἐκτεταμέναι ἄνωθεν τοῖσ τέσσαρσιν, ἑκατέρῳ δύο συνεζευγμέναι πρὸσ ἀλλήλασ, καὶ δύο ἐπεκάλυπτον ἐπάνω τοῦ σώματοσ αὐτῶν. καὶ ἑκάτερον κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπορεύετο. οὗ ἂν ἦν τὸ πνεῦμα πορευόμενον, ἐπορεύοντο καὶ οὐκ ἐπέστρεφον. καὶ ἐν μέσῳ τῶν ζῴων ὅρασισ ὡσ ἀνθράκων πυρὸσ καιομένων, ὡσ ὄψισ λαμπάδων συστρεφομένων ἀναμέσον τῶν ζῴων καὶ φέγγοσ τοῦ πυρόσ, καὶ ἐκ τοῦ πυρὸσ ἐξεπορεύετο ἀστραπή. καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ τροχὸσ εἷσ ἐπὶ τῆσ γῆσ ἐχόμενοσ τῶν ζῴων τοῖσ τέσσαρσι. καὶ τὸ εἶδοσ τῶν τροχῶν ὡσ εἶδοσ θαρσείσ, καὶ ὁμοίωμα ἐν τοῖσ τέσσαρσι, καὶ τὸ ἔργον αὐτῶν ἦν καθὼσ ἂν εἴη τροχὸσ ἐν τροχῷ. ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῶν ἐπορεύοντο, οὐκ ἐπέστρεφον ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτά, οὐδ̓ οἱ νῶτοι αὐτῶν, καὶ ὕψοσ ἦν αὐτοῖσ. καὶ εἶδον αὐτά, καὶ οἱ νῶτοι αὐτῶν πλήρεισ ὀφθαλμῶν κυκλόθεν τοῖσ τέσσαρσι. καὶ ἐν τῷ πορεύεσθαι τὰ ζῷα ἐπορεύοντο οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτῶν, καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν τὰ ζῶα ἀπὸ τῆσ γῆσ ἐξῄροντο οἱ τροχοί. οὗ ἂν ἦν ἡ νεφέλη, ἐκεῖ τὸ πνεῦμα τοῦ πορεύεσθαι. ἐπορεύοντο τὰ ζῷα καὶ οἱ τροχοὶ καὶ ἐξῄροντο σὺν αὐτοῖσ, διότι πνεῦμα ζωῆσ ἐν τοῖσ τροχοῖσ. ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὰ ἐπορεύοντο, καὶ ἐν τῷ ἑστάναι αὐτὰ εἱστήκεισαν καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν αὐτὰ ἀπὸ τῆσ γῆσ ἐξῄροντο σὺν αὐτοῖσ, ὅτι πνεῦμα ζωῆσ ἦν ἐν τοῖσ τροχοῖσ. καὶ ὁμοίωμα ὑπὲρ κεφαλῆσ αὐτοῖσ τῶν ζῴων ὡσεὶ στερέωμα ὡσ ὅρασισ κρυστάλλου ἐκτεταμένον ἐπὶ τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐπάνωθεν. καὶ ὑποκάτωθεν τοῦ στερεώματοσ αἱ πτέρυγεσ αὐτῶν ἐκτεταμέναι, πτερυσσόμεναι ἑτέρα τῇ ἑτέρᾳ, ἑκάστῳ δύο συνεζευγμέναι ἐπικαλύπτουσαι τὰ σώματα αὐτῶν. καὶ ἤκουον τὴν φωνὴν τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὰ ὡσ φωνὴν ὕδατοσ πολλοῦ. καὶ ἐν τῷ ἑστάναι αὐτὰ κατέπαυον αἱ πτέρυγεσ αὐτῶν. καὶ ἰδοὺ φωνὴ ὑπεράνωθεν τοῦ στερεώματοσ τοῦ ὄντοσ ὑπὲρ κεφαλῆσ αὐτῶν. ὡσ ὅρασισ λίθου σαπφείρου ὁμοίωμα θρόνου ἐπ̓ αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τοῦ ὁμοιώματοσ τοῦ θρόνου ὁμοίωμα ὡσ εἶδοσ ἀνθρώπου ἄνωθεν. καὶ εἶδον ὡσ ὄψιν ἠλέκτρου ἀπὸ ὁράσεωσ ὀσφύοσ καὶ ἐπάνω, καὶ ἀπὸ ὁράσεωσ ὀσφύοσ καὶ ἕωσ κάτω εἶδον ὡσ ὅρασιν πυρὸσ καὶ τὸ φέγγοσ αὐτοῦ κύκλῳ. ὡσ ὅρασισ τόξου, ὅταν ᾖ ἐν τῇ νεφέλῃ ἐν ἡμέραισ ὑετοῦ, οὕτωσ ἡ στάσισ τοῦ φέγγουσ κυκλόθεν. αὕτη ἡ ὅρασισ ὁμοιώματοσ δόξησ Κυρίου. καὶ εἶδον καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ ἤκουσα φωνὴν λαλοῦντοσ. ΚΑΙ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, στῆθι ἐπὶ τοὺσ πόδασ σου, καὶ λαλήσω πρὸσ σέ.

καὶ ἦλθεν ἐπ̓ ἐμὲ πνεῦμα καὶ ἀνέλαβέ με καὶ ἐξῆρέ με καὶ ἔστησέ με ἐπὶ τοὺσ πόδασ μου, καὶ ἤκουον αὐτοῦ λαλοῦντοσ πρόσ με, καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, ἐξαποστέλλω ἐγώ σε πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ, τοὺσ παραπικραίνοντάσ με, οἵτινεσ παρεπίκρανάν με, αὐτοὶ καὶ οἱ πατέρεσ αὐτῶν ἕωσ τῆσ σήμερον ἡμέρασ, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν ἢ πτοηθῶσι ‐διότι οἶκοσ παραπικραίνων ἐστί‐ καὶ γνώσονται ὅτι προφήτησ εἶ σὺ ἐν μέσῳ αὐτῶν. καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, μὴ φοβηθῇσ αὐτοὺσ μηδὲ ἐκστῇσ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν. διότι παροιστρήσουσι καὶ ἐπισυστήσονται ἐπὶ σὲ κύκλῳ, καὶ ἐν μέσῳ σκορπίων σὺ κατοικεῖσ. τοὺσ λόγουσ αὐτῶν μὴ φοβηθῇσ καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν μὴ ἐκστῇσ, διότι οἶκοσ παραπικραίνων ἐστί. καὶ λαλήσεισ τοὺσ λόγουσ μου πρὸσ αὐτούσ, ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν ἢ πτοηθῶσιν, ὅτι οἶκοσ παραπικραίνων ἐστί. καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, ἄκουε τοῦ λαλοῦντοσ πρόσ σέ, μή γίνου παραπικραίνων καθὼσ ὁ οἶκοσ ὁ παραπικραίνων. χάνε τὸ στόμα σου καὶ φάγε ὃ ἐγὼ δίδωμί σοι. καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ χεὶρ ἐκτεταμένη πρόσ με, καὶ ἐν αὐτῇ κεφαλὶσ βιβλίου. καὶ ἀνείλησεν αὐτὴν ἐνώπιόν μου, καὶ ἦν ἐν αὐτῇ γεγραμμένα τὰ ἔμπροσθεν καὶ τὰ ὄπισθεν, καὶ ἐγέγραπτο ἐπ̓ αὐτὴν θρῆνοσ καὶ μέλοσ καὶ οὐαί. ΚΑΙ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, κατάφαγε τὴν κεφαλίδα ταύτην καὶ πορεύθητι καὶ λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ.

καὶ διήνοιξε τὸ στόμα μου, καὶ ἐψώμισέ με τὴν κεφαλίδα καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, τὸ στόμα σου φάγεται, καὶ ἡ κοιλία σου πλησθήσεται τῆσ κεφαλίδοσ ταύτησ τῆσ δεδομένησ εἰσ σέ. καὶ ἔφαγον αὐτήν, καὶ ἐγένετο ἐν τῷ στόματί μου ὡσ μέλι γλυκάζον. καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, βάδιζε καὶ εἴσελθε πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ λάλησον τοὺσ λόγουσ μου πρὸσ αὐτούσ. διότι οὐ πρὸσ λαὸν βαθύχειλον καὶ βαρύγλωσσον σὺ ἐξαποστέλλῃ, πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ, οὐδὲ πρὸσ λαοὺσ πολλοὺσ ἀλλοφώνουσ ἢ ἀλλογλώσσουσ οὐδὲ στιβαροὺσ τῇ γλώσσῃ ὄντασ, ὧν οὐκ ἀκούσῃ τοὺσ λόγουσ αὐτῶν. καὶ εἰ πρὸσ τοιούτουσ ἐξαπέστειλά σε, οὗτοι ἂν εἰσήκουσάν σου. ὁ δὲ οἶκοσ τοῦ Ἰσραὴλ οὐ μὴ θελήσουσιν εἰσακοῦσαί σου, διότι οὐ βούλονται εἰσακούειν μου. ὅτι πᾶσ ὁ οἶκοσ Ἰσραὴλ φιλόνεικοί εἰσι καὶ σκληροκάρδιοι. καὶ ἰδοὺ δέδωκα τὸ πρόσωπόν σου δυνατὸν κατέναντι τῶν προσώπων αὐτῶν καὶ τὸ νῖκόσ σου κατισχύσω κατέναντι τοῦ νίκουσ αὐτῶν, καὶ ἔσται διαπαντὸσ κραταιότερον πέτρασ. μὴ φοβηθῇσ ἀπ̓ αὐτῶν μηδὲ πτοηθῇσ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, διότι οἶκοσ παραπικραίνων ἐστί. καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ λελάληκα μετὰ σοῦ, λαβὲ εἰσ τὴν καρδίαν σου καὶ τοῖσ ὠσί σου ἄκουε, καὶ βάδιζε, εἴσελθε εἰσ τὴν αἰχμαλωσίαν πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ λαοῦ σου καὶ λαλήσεισ πρὸσ αὐτοὺσ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν, ἐὰν ἄρα ἐνδῶσι. καὶ ἀνέλαβέ με πνεῦμα, καὶ ἤκουσα κατόπισθέν μου φωνὴν σεισμοῦ μεγάλου. εὐλογημένη ἡ δόξα Κυρίου ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ. καὶ εἶδον φωνὴν τῶν πτερύγων τῶν ζῴων πτερυσσομένων ἑτέρα πρὸσ τὴν ἑτέραν, καὶ φωνὴ τῶν τροχῶν ἐχομένη αὐτῶν καὶ φωνὴ τοῦ σεισμοῦ. καὶ τὸ πνεῦμα ἐξῇρέ με καὶ ἀνέλαβέ με, καὶ ἐπορεύθην ἐν ὁρμῇ τοῦ πνεύματόσ μου, καὶ χεὶρ Κυρίου ἐγένετο ἐπ̓ ἐμὲ κραταιά. καὶ εἰσῆλθον εἰσ τὴν αἰχμαλωσίαν μετέωροσ καὶ περιῆλθον τοὺσ κατοικοῦντασ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβὰρ τοὺσ ὄντασ ἐκεῖ καὶ ἐκάθισα ἐκεῖ ἑπτὰ ἡμέρασ ἀναστρεφόμενοσ ἐν μέσῳ αὐτῶν. Καὶ ἐγένετο μετὰ τὰσ ἑπτὰ ἡμέρασ λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν δέδωκά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ, καὶ ἀκούσῃ ἐκ στόματόσ μου λόγον καὶ διαπειλήσῃ αὐτοῖσ παῤ ἐμοῦ. ἐν τῷ λέγειν με τῷ ἀνόμῳ. θανάτῳ θανατωθήσῃ, καὶ οὐ διεστείλω αὐτῷ οὐδὲ ἐλάλησασ τοῦ διαστείλασθαι τῷ ἀνόμῳ ἀποστρέψαι ἀπὸ τῶν ὁδῶν αὐτοῦ τοῦ ζῆσαι αὐτόν, ὁ ἄνομοσ ἐκεῖνοσ τῇ ἀδικίᾳ αὐτοῦ ἀποθανεῖται, καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆσ χειρόσ σου ἐκζητήσω. καὶ σὺ ἐὰν διαστείλῃ τῷ ἀνόμῳ, καὶ μὴ ἀποστρέψῃ ἀπὸ τῆσ ἀνομίασ αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτοῦ, ὁ ἄνομοσ ἐκεῖνοσ ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτοῦ ἀποθανεῖται, καὶ σὺ τὴν ψυχήν σου ρύσῃ. καὶ ἐν τῷ ἀποστρέφειν δίκαιον ἀπὸ τῶν δικαιοσυνῶν αὐτοῦ καὶ ποιήσει παράπτωμα καὶ δώσω τὴν βάσανον εἰσ πρόσωπον αὐτοῦ, αὐτὸσ ἀποθανεῖται, ὅτι οὐ διεστείλω αὐτῷ, καὶ ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ αὐτοῦ ἀποθανεῖται, διότι οὐ μὴ μνησθῶσιν αἱ δικαιοσύναι αὐτοῦ, ἃσ ἐποίησε, καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆσ χειρόσ σου ἐκζητήσω. σὺ δὲ ἐὰν διαστείλῃ τῷ δικαίῳ τοῦ μὴ ἁμαρτεῖν, καὶ αὐτὸσ μὴ ἁμάρτῃ, ὁ δίκαιοσ ζωῇ ζήσεται, ὅτι διεστείλω αὐτῷ, καὶ σὺ τὴν σεαυτοῦ ψυχὴν ρύσῃ. Καὶ ἐγένετο ἐπ̓ ἐμὲ χεὶρ Κυρίου, καὶ εἶπε πρόσ με. ἀνάστηθι, καὶ ἔξελθε εἰσ τὸ πεδίον, καὶ ἐκεῖ λαληθήσεται πρόσ σε. καὶ ἀνέστην καὶ ἐξῆλθον πρὸσ τὸ πεδίον, καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ δόξα Κυρίου εἱστήκει καθὼσ ἡ ὅρασισ καὶ καθὼσ ἡ δόξα Κυρίου, ἣν εἶδον ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου. καὶ ἦλθεν ἐπ̓ ἐμὲ πνεῦμα καὶ ἔστησέ με ἐπὶ τοὺσ πόδασ μου, καὶ ἐλάλησε πρόσ με καὶ εἶπέ μοι. εἴσελθε καὶ ἐγκλείσθητι ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου σου. καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδοὺ δέδονται ἐπὶ σὲ δεσμοί, καὶ δήσουσί σε ἐν αὐτοῖσ, καὶ οὐ μὴ ἐξέλθῃσ ἐκ μέσου αὐτῶν. καὶ τὴν γλῶσσάν σου συνδήσω, καὶ ἀποκωφωθήσῃ, καὶ οὐκ ἔσῃ αὐτοῖσ εἰσ ἄνδρα ἐλέγχοντα, διότι οἶκοσ παραπικραίνων ἐστί. καὶ ἐν τῷ λαλεῖν με πρὸσ σὲ ἀνοίξω τὸ στόμα σου, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ὁ ἀκούων ἀκουέτω, καὶ ὁ ἀπειθῶν ἀπειθήτω, διότι οἶκοσ παραπικραίνων ἐστί. ΚΑΙ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, λαβὲ σεαυτῷ πλίνθον καὶ θήσεισ αὐτὴν πρὸ προσώπου σου καὶ διαγράψεισ ἐπ̓ αὐτὴν πόλιν τὴν Ἱερουσαλήμ.

καὶ δώσεισ ἐπ̓ αὐτὴν περιοχὴν καὶ οἰκοδομήσεισ ἐπ̓ αὐτὴν προμαχῶνασ καὶ περιβαλεῖσ ἐπ̓ αὐτὴν χάρακα καὶ δώσεισ ἐπ̓ αὐτὴν παρεμβολὰσ καὶ τάξεισ τὰσ βελοστάσεισ κύκλῳ. καὶ σὺ λάβε σεαυτῷ τήγανον σιδηροῦν καὶ θήσεισ αὐτὸ τοῖχον σιδηροῦν ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆσ πόλεωσ καὶ ἑτοιμάσεισ τὸ πρόσωπόν σου ἐπ̓ αὐτήν, καὶ ἔσται ἐν συγκλεισμῷ, καὶ συγκλείσεισ αὐτήν. σημεῖόν ἐστι τοῦτο τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ‐ Καὶ σὺ κοιμηθήσῃ ἐπὶ τὸ πλευρόν σου τὸ ἀριστερὸν καὶ θήσεισ τὰσ ἀδικίασ τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ ἐπ̓ αὐτοῦ κατὰ ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν πεντήκοντα καὶ ἑκατόν, ἃσ κοιμηθήσῃ ἐπ̓ αὐτοῦ, καὶ λήψῃ τὰσ ἀδικίασ αὐτῶν. καὶ ἐγὼ δέδωκά σοι τὰσ δύο ἀδικίασ αὐτῶν εἰσ ἀριθμὸν ἡμερῶν ἐνενήκοντα καὶ ἑκατὸν ἡμέρασ. καὶ λήψῃ τὰσ ἀδικίασ τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ καὶ συντελέσεισ ταῦτα πάντα. καὶ κοιμηθήσῃ ἐπὶ τὸ πλευρόν σου τὸ δεξιὸν καὶ λήψῃ τὰσ ἀδικίασ τοῦ οἴκου Ἰούδα τεσσαράκοντα ἡμέρασ. ἡμέραν εἰσ ἐνιαυτὸν τέθεικά σοι. καὶ εἰσ τὸν συγκλεισμὸν Ἱερουσαλὴμ ἑτοιμάσεισ τὸ πρόσωπόν σου καὶ τὸν βραχίονά σου στερεώσεισ καὶ προφητεύσεισ ἐπ̓ αὐτήν. καὶ ἐγὼ ἰδοὺ δέδωκα ἐπὶ σὲ δεσμούσ, καὶ μὴ στραφῇσ ἀπὸ τοῦ πλευροῦ σου ἐπὶ τὸ πλευρόν σου, ἕωσ οὗ συντελεσθῶσιν ἡμέραι τοῦ συγκλεισμοῦ σου. ‐ Καὶ σὺ λάβε σεαυτῷ πυροὺσ καὶ κριθὰσ καὶ κύαμον καὶ φακὸν καὶ κέγχρον καὶ ὄλυραν καὶ ἐμβαλεῖσ αὐτὰ εἰσ ἄγγοσ ἓν ὀστράκινον καὶ ποιήσεισ αὐτὰ σεαυτῷ εἰσ ἄρτουσ, καὶ κατὰ ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν, ἃσ σὺ καθεύδεισ ἐπὶ τοῦ πλευροῦ σου, ἐνενήκοντα καὶ ἑκατὸν ἡμέρασ φάγεσαι αὐτά. καὶ τὸ βρῶμά σου, ὃ φάγεσαι, ἐν σταθμῷ εἴκοσι σίκλουσ τὴν ἡμέραν. ἀπὸ καιροῦ ἕωσ καιροῦ φάγεσαι αὐτά. καὶ ὕδωρ ἐν μέτρῳ πίεσαι τὸ ἕκτον τοῦ εἴν. ἀπὸ καιροῦ ἕωσ καιροῦ πίεσαι. καὶ ἐγκρυφίαν κρίθινον φάγεσαι αὐτά. ἐν βολβίτοισ κόπρου ἀνθρωπίνησ ἐγκρύψεισ αὐτὰ κατ̓ ὀφθαλμοὺσ αὐτῶν καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ Ἰσραήλ. οὕτωσ φάγονται οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰσραὴλ ἀκάθαρτα ἐν τοῖσ ἔθνεσι. καὶ εἶπα. μηδαμῶσ, Κύριε Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἡ ψυχή μου σὺ μεμίανται ἐν ἀκαθαρσίᾳ, καὶ θνησιμαῖον καὶ θηριάλωτον οὐ βέβρωκα ἀπὸ γενέσεώσ μου ἕωσ τοῦ νῦν, οὐδὲ εἰσελήλυθεν εἰσ τὸ στόμα μου πᾶν κρέασ ἕωλον. καὶ εἶπε πρόσ με. ἰδοὺ δέδωκά σοι βόλβιτα βοῶν ἀντὶ τῶν βολβίτων τῶν ἀνθρωπίνων, καὶ ποιήσεισ τοὺσ ἄρτουσ σου ἐπ̓ αὐτῶν. καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδοὺ ἐγὼ συντρίβω στήριγμα ἄρτου ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ φάγονται ἄρτον ἐν σταθμῷ καὶ ἐν ἐνδείᾳ καὶ ὕδωρ ἐν μέτρῳ καὶ ἐν ἀφανισμῷ πίονται, ὅπωσ ἐνδεεῖσ γένωνται ἄρτου καὶ ὕδατοσ. καὶ ἀφανισθήσεται ἄνθρωποσ καὶ ἀδελφὸσ αὐτοῦ καὶ τακήσονται ἐν ταῖσ ἀδικίαισ αὐτῶν. ΚΑΙ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, λαβὲ σεαυτῷ ρομφαίαν ὀξεῖαν ὑπὲρ ξυρὸν κουρέωσ. κτήσῃ αὐτὴν σεαυτῷ καὶ ἐπάξεισ αὐτὴν ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου καὶ ἐπὶ τὸν πώγωνά σου. καὶ λήψῃ ζυγὸν σταθμίων καὶ διαστήσεισ αὐτούσ.

τὸ τέταρτον ἐν πυρὶ ἀνακαύσεισ ἐν μέσῃ τῇ πόλει κατὰ τὴν πλήρωσιν τῶν ἡμερῶν τοῦ συγκλεισμοῦ. καὶ λήψῃ τὸ τέταρτον καὶ κατακαύσεισ αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῆσ, καὶ τὸ τέταρτον κατακόψεισ ἐν ρομφαίᾳ κύκλῳ αὐτῆσ, καὶ τὸ τέταρτον διασκορπιεῖσ τῷ πνεύματι, καὶ μάχαιραν ἐκκενώσω ὀπίσω αὐτῶν. καὶ λήψῃ ἐκεῖθεν ὀλίγουσ ἐν ἀριθμῷ καὶ συμπεριλήψῃ αὐτοὺσ τῇ ἀναβολῇ σου. καὶ ἐκ τούτων λήψῃ ἔτι καὶ ρίψεισ αὐτοὺσ εἰσ μέσον τοῦ πυρὸσ καὶ κατακαύσεισ αὐτοὺσ ἐν πυρί. ἐξ αὐτῆσ ἐξελεύσεται πῦρ. ‐ Καὶ ἐρεῖσ παντὶ οἴκω Ἰσραήλ. τάδε λέγει Κύριοσ. αὕτη ἡ Ἱερουσαλὴμ ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν τέθεικα αὐτὴν καὶ τὰσ κύκλῳ αὐτῆσ χώρασ. καὶ ἐρεῖσ τὰ δικαιώματά μου τῇ ἀνόμῳ ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ τὰ νόμιμά μου ἐκ τῶν χωρῶν τῶν κύκλῳ αὐτῆσ, διότι τὰ δικαιώματά μου ἀπώσαντο καὶ ἐν τοῖσ νομίμοισ μου οὐκ ἐπορεύθησαν ἐν αὐτοῖσ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ̓ ὧν ἡ ἀφορμὴ ὑμῶν ἐκ τῶν ἐθνῶν τῶν κύκλῳ ὑμῶν καὶ ἐν τοῖσ νομίμοισ μου οὐκ ἐπορεύθητε καὶ τὰ δικαιώματά μου οὐκ ἐποιήσατε, ἀλλ̓ οὐδὲ κατὰ τὰ δικαιώματα τῶν ἐθνῶν τῶν κύκλῳ ὑμῶν οὐ πεποιήκατε, διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ καὶ ποιήσω ἐν μέσῳ σου κρίμα ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν καὶ ποιήσω ἐν σοὶ ἃ οὐ πεποίηκα καὶ ἃ οὐ ποιήσω ὅμοια αὐτοῖσ ἔτι κατὰ πάντα τὰ βελύγματά σου. διὰ τοῦτο πατέρεσ φάγονται τέκνα ἐν μέσῳ σου, καὶ τέκνα φάγονται πατέρασ. καὶ ποιήσω ἐν σοὶ κρίματα καὶ διασκορπιῶ πάντασ τοὺσ καταλοίπουσ σου εἰσ πάντα ἄνεμον. διὰ τοῦτο ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, ἦ μὴν ἀνθ̓ ὧν τὰ ἅγιά μου ἐμίανασ ἐν πᾶσι τοῖσ βδελύγμασί σου, κἀγὼ ἀπώσομαί σε, οὐ φείσεταί μου ὁ ὀφθαλμόσ, κἀγὼ οὐκ ἐλεήσω. τὸ τέταρτόν σου ἐν θανάτῳ ἀναλωθήσεται, καὶ τὸ τέταρτόν σου ἐν λιμῷ συντελεσθήσεται ἐν μέσῳ σου, καὶ τὸ τέταρτόν σου εἰσ πάντα ἄνεμον σκορπιῶ αὐτούσ, καὶ τὸ τέταρτόν σου ἐν ρομφαίᾳ πεσοῦνται κύκλῳ σου, καὶ μάχαιραν ἐκκενώσω ὀπίσω αὐτῶν. καὶ συντελεσθήσεται ὁ θυμόσ μου καὶ ἡ ὀργή μου ἐπ̓ αὐτούσ, καὶ ἐπιγνώσῃ διότι ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα ἐν ζήλῳ μου ἐν τῷ συντελέσαι με τὴν ὀργήν μου ἐπ̓ αὐτούσ. καὶ θήσομαί σε εἰσ ἔρημον καὶ τὰσ θυγατέρασ σου κύκλῳ σου ἐνώπιον παντὸσ διοδεύοντοσ, καὶ ἔσῃ στενακτὴ καὶ δηλαϊστὴ ἐν τοῖσ ἔθνεσι τοῖσ κύκλῳ σου ἐν τῷ ποιῆσαί με ἐν σοὶ κρίματα ἐν ἐκδικήσει θυμοῦ μου. ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα. καὶ ἐν τῷ ἀποστεῖλάι με βολίδασ τοῦ λιμοῦ ἐπ̓ αὐτοὺσ καὶ ἔσονται εἰσ ἔκλειψιν, καὶ συντρίψω στήριγμα ἄρτου σου. καὶ ἐξαποστελῶ ἐπὶ σὲ λιμὸν καὶ θηρία πονηρὰ καὶ τιμωρήσομαί σε, καὶ θάνατοσ καὶ αἷμα διελεύσονται ἐπὶ σέ, καὶ ρομφαίαν ἐπάξω ἐπὶ σὲ κυκλόθεν. ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, στήριξον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὰ ὄρη Ἰσραὴλ καὶ προφήτευσον ἐπ̓ αὐτὰ καὶ ἐρεῖσ. τὰ ὄρη Ἰσραὴλ ἀκούσατε λόγον Κυρίου. τάδε λέγει Κύριοσ τοῖσ ὄρεσι καὶ τοῖσ βουνοῖσ καὶ ταῖσ φάραγξι καὶ ταῖσ νάπαισ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγων ἐφ̓ ὑμᾶσ ρομφαίαν καὶ ἐξολοθρευθήσεται τὰ ὑψηλὰ ὑμῶν, καὶ συντριβήσονται τὰ θυσιαστήρια ὑμῶν καὶ τὰ τεμένη ὑμῶν, καὶ καταβαλῶ τραυματίασ ὑμῶν ἐνώπιον τῶν εἰδώλων ὑμῶν καὶ διασκορπιῶ τὰ ὀστᾶ ὑμῶν κύκλῳ τῶν θυσιαστηρίων ὑμῶν. καὶ ἐν πάσῃ τῇ κατοικίᾳ ὑμῶν αἱ πόλεισ ἐξερημωθήσονται καὶ τὰ ὑψηλὰ ἀφανισθήσεται, ὅπωσ ἐξολοθρευθῇ τὰ θυσιαστήρια ὑμῶν, καὶ συντριβήσονται τὰ εἴδωλα ὑμῶν, καὶ ἐξαρθήσεται τὰ τεμένη ὑμῶν, καὶ πεσοῦνται τραυματίαι ἐν μέσῳ ὑμῶν, καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. ἐν τῷ γενέσθαι ἐξ ὑμῶν ἀνασῳζομένουσ ἐκ ρομφαίασ ἐν τοῖσ ἔθνεσι καὶ ἐν τῷ διασκορπισμῷ ὑμῶν ἐν ταῖσ χώραις καὶ μνησθήσονταί μου οἱ ἀνασῳζόμενοι ἐξ ὑμῶν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ ᾐχμαλωτεύθησαν ἐκεῖ. ὀμώμοκα τῇ καρδίᾳ αὐτῶν τῇ ἐκπορνευούσῃ ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτῶν τοῖσ ἐκπορνεύουσιν ὀπίσω τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν, καὶ κόψονται πρόσωπα αὐτῶν ἐν πᾶσι τοῖσ βδελύγμασιν αὐτῶν. καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα. τάδε λέγει Κύριοσ. κρότησον τῇ χειρὶ καὶ ψόφησον τῷ πόδι καὶ εἰπόν. εὖγε εὖγε ἐπὶ πᾶσι τοῖσ βδελύγμασιν οἴκου Ἰσραήλ. ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν θανάτῳ καὶ ἐν λιμῷ πεσοῦνται. ὁ ἐγγὺσ ἐν ρομφαίᾳ πεσεῖται, ὁ δὲ μακρὰν ἐν θανάτῳ τελευτήσει, καὶ ὁ περιεχόμενοσ ἐν λιμῷ συντελεσθήσεται, καὶ συντελέσω τὴν ὀργήν μου ἐπ̓ αὐτούσ. καὶ γνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ ἐν τῷ εἶναι τοὺσ τραυματίασ ὑμῶν ἐν μέσῳ τῶν εἰδώλων ὑμῶν κύκλῳ τῶν θυσιαστηρίων ὑμῶν, ἐπὶ πάντα βουνὸν ὑψηλὸν καὶ ὑποκάτω δένδρου συσκίου, οὗ ἔδωκαν ἐκεῖ ὀσμὴν εὐωδίασ πᾶσι τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν. καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπ̓ αὐτοὺσ καὶ θήσομαι τὴν γῆν εἰσ ἀφανισμὸν καὶ εἰσ ὄλεθρον ἀπὸ τῆσ ἐρήμου Δεβλαθὰ ἐκ πάσησ τῆσ κατοικίασ. καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ τῇ γῇ τοῦ Ἰσραήλ. πέρασ ἥκει, τὸ πέρασ ἥκει ἐπὶ τὰσ τέσσαρασ πτέρυγασ τῆσ γῆσ. ἥκει τὸ πέρας ἐπὶ σὲ τὸν κατοικοῦντα τὴν γῆν, ἥκει ὁ καιρόσ, ἤγγικεν ἡ ἡμέρα, οὐ μετὰ θορύβων οὐδὲ μετὰ ὠδίνων. νῦν ἐγγύθεν ἐκχεῶ τὴν ὀργήν μου ἐπὶ σὲ καὶ συντελέσω τὸν θυμόν μου ἐν σοὶ καὶ κρινῶ σε ἐν ταῖσ ὁδοῖσ σου καὶ δώσω ἐπὶ σὲ πάντα τὰ βδελύγματά σου. οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμόσ μου, οὐδὲ μὴ ἐλεήσω, διότι τὰσ ὁδούσ σου ἐπὶ σὲ δώσω, καὶ τὰ βδελύγματά σου ἐν μέσῳ σου ἔσονται, καὶ ἐπιγνώσῃ διότι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ τύπτων. νῦν τὸ πέρασ πρὸσ σέ, καὶ ἀποστελῶ ἐγὼ ἐπὶ σὲ καὶ ἐκδικήσω σε ἐν ταῖσ ὀδοῖσ σου καὶ δώσω ἐπὶ σὲ πάντα τὰ βδελύγματά σου. οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμόσ μου ἐπὶ σέ, οὐδὲ μὴ ἐλεήσω, διότι τὴν ὁδόν σου ἐπὶ σὲ δώσω, καὶ τὰ βδελύγματά σου ἐν μέσῳ σου ἔσται. καὶ ἐπιγνώσῃ διότι ἐγὼ Κύριοσ. διότι τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ τὸ πέρασ ἥκει, ἰδοὺ ἡμέρα Κυρίου. εἰ καὶ ἡ ράβδοσ ἤνθηκεν, ἡ ὕβρισ ἐξανέστηκε. καί συντρίψει στήριγμα ἀνόμου καὶ οὐ μετὰ θορύβου οὐδὲ μετὰ σπουδῆσ. ἥκει ὁ καιρόσ, ἰδοὺ ἡ ἡμέρα. ὁ κτώμενοσ μὴ χαιρέτω, καὶ ὁ πωλῶν μὴ θρηνείτω. διότι ὁ κτώμενοσ πρὸσ τὸν πωλοῦντα οὐκέτι μὴ ἐπιστρέψῃ, καὶ ἄνθρωποσ ἐν ὀφθαλμῷ ζωῆσ αὐτοῦ οὐ κρατήσει. σαλπίσατε ἐν σάλπιγγι καὶ κρίνατε τὰ σύμπαντα. ὁ πόλεμοσ ἐν ρομφαίᾳ ἔξωθεν, καὶ ὁ λιμὸσ καὶ ὁ θάνατοσ ἔσωθεν. ὁ ἐν τῷ πεδίῳ ἐν ρομφαίᾳ τελευτήσει, τοὺσ δ̓ ἐν τῇ πόλει λιμὸσ καὶ θάνατοσ συντελέσει. καὶ ἀνασωθήσονται οἱ ἀνασῳζόμενοι ἐξ αὐτῶν καὶ ἔσονται ἐπὶ τῶν ὀρέων. πάντασ ἀποκτενῶ, ἕκαστον ἐν ταῖσ ἀδικίαισ αὐτοῦ. πᾶσαι χεῖρεσ ἐκλυθήσονται, καὶ πάντεσ μηροὶ μολυνθήσονται ὑγρασίᾳ, καὶ περιζώσονται σάκκουσ, καὶ καλύψει αὐτοὺσ θάμβοσ, καὶ ἐπὶ πᾶν πρόσωπον αἰσχύνη ἐπ̓ αὐτούσ, καὶ ἐπὶ πᾶσαν κεφαλὴν φαλάκρωμα. τὸ ἀργύριον αὐτῶν ριφήσεται ἐν ταῖσ πλατείαισ, καὶ τὸ χρυσίον αὐτῶν ὑπεροφθήσεται. αἱ ψυχαὶ αὐτῶν οὐ μὴ ἐμπλησθῶσι, καὶ αἱ κοιλίαι αὐτῶν οὐ μὴ πληρωθῶσι, διότι βάσανοσ τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν ἐγένετο. ἐκλεκτὰ κόσμου εἰσ ὑπερηφανίαν ἔθεντο αὐτὰ καὶ εἰκόνασ τῶν βδελυγμάτων αὐτῶν ἐποίησαν ἐξ αὐτῶν. ἕνεκεν τούτου δέδωκα αὐτὰ αὐτοῖσ εἰσ ἀκαθαρσίαν, καὶ παραδώσω αὐτὰ εἰσ χεῖρασ ἀλλοτρίων τοῦ διαρπάσαι αὐτὰ καὶ τοῖσ λοιμοῖσ τῆσ γῆσ εἰσ σκῦλα, καὶ βεβηλώσουσιν αὐτά. καὶ ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ̓ αὐτῶν, καὶ μιανοῦσι τὴν ἐπισκοπήν μου καὶ εἰσελεύσονται εἰσ αὐτὰ ἀφυλάκτωσ καὶ βεβηλώσουσιν αὐτά. καὶ ποιήσουσι φυρμόν, διότι ἡ γῆ πλήρησ λαῶν, καὶ ἡ πόλισ πλήρησ ἀνομίασ. καὶ ἀποστρέψω τὸ φρύαγμα τῆσ ἰσχύοσ αὐτῶν, καὶ μιανθήσεται τὰ ἅγια αὐτῶν. ἐξιλασμὸσ ἥξει καὶ ζητήσει εἰρήνην, καὶ οὐκ ἔσται. οὐαὶ ἐπὶ οὐαὶ ἔσται, καὶ ἀγγελία ἐπὶ ἀγγελίαν ἔσται, καὶ ζητηθήσεται ὅρασισ ἐκ προφήτου, καὶ νόμοσ ἀπολεῖται ἐξ ἱερέωσ καὶ βουλὴ ἐκ πρεσβυτέρων. ἄρχων ἐνδύσεται ἀφανισμόν, καὶ αἱ χεῖρεσ τοῦ λαοῦ τῆσ γῆσ παραλυθήσονται. κατὰ τὰσ ὁδοὺσ αὐτῶν ποιήσω αὐτοῖσ καὶ ἐν τοῖσ κρίμασιν αὐτῶν ἐκδικήσω αὐτούσ. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο ἐν τῷ ἕκτῳ ἔτει ἐν τῷ πέμπτῳ μηνί, πέμπτῃ τοῦ μηνόσ, ἐγὼ ἐκαθήμην ἐν τῷ οἴκῳ, καὶ οἱ πρεσβύτεροι Ἰούδα ἐκάθηντο ἐνώπιόν μου, καὶ ἐγένετο ἐπ̓ ἐμὲ χεὶρ Κυρίου,

καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ ὁμοίωμα ἀνδρόσ, ἀπὸ τῆσ ὀσφύοσ αὐτοῦ καὶ ἕωσ κάτω πῦρ, καὶ ἀπὸ τῆσ ὀσφύοσ αὐτοῦ ὑπεράνω αὐτοῦ ὡσ ὅρασισ ἠλέκτρου. καὶ ἐξέτεινεν ὁμοίωμα χειρὸσ καὶ ἀνέλαβέ με τῆσ κορυφῆσ μου καὶ ἀνέλαβέ με πνεῦμα ἀναμέσον τῆσ γῆσ καὶ ἀναμέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἤγαγέ με εἰσ Ἱερουσαλὴμ ἐν ὁράσει Θεοῦ ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῆσ πύλησ τῆσ ἐσωτέρασ τῆσ βλεπούσησ εἰσ βορρᾶν, οὗ ἦν ἡ στήλη τοῦ κτωμένου. καὶ ἰδού, ἦν ἐκεῖ δόξα Κυρίου Θεοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὴν ὅρασιν, ἣν εἶδον ἐν τῷ πεδίῳ. καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, ἀνάβλεψον τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου πρὸσ βορρᾶν. καὶ ἀνέβλεψα τοῖσ ὀφθαλμοῖσ μου πρὸσ βορρᾶν, καὶ ἰδοὺ ἀπὸ βορρᾶ ἐπὶ τὴν πύλην τὴν πρὸσ ἀνατολάσ. καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, ἑώρακασ τί οὗτοι ποιοῦσιν̣ ἀνομίασ μεγάλασ ποιοῦσιν ὧδε τοῦ ἀπέχεσθαι ἀπὸ τῶν ἁγίων μου, καὶ ἔτι ὄψει ἀνομίασ μείζονασ. καὶ εἰσήγαγέ με ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῆσ αὐλῆς καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, ὄρυξον. καὶ ὤρυξα, καὶ ἰδοὺ θύρα μία. καὶ εἶπε πρόσ με. εἴσελθε καὶ ἰδὲ τάσ ἀνομίασ, ἃσ οὗτοι ποιοῦσιν ὧδε. καὶ εἰσῆλθον καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ μάταια βδελύγματα καὶ πάντα τὰ εἴδωλα οἴκου Ἰσραὴλ διαγεγραμμένα ἐπ̓ αὐτοῦ κύκλῳ, καὶ ἑβδομήκοντα ἄνδρεσ ἐκ τῶν πρεσβυτέρων οἴκου Ἰσραήλ, καὶ Ἰεζονίασ ὁ τοῦ Σαφὰν ἐν μέσῳ αὐτῶν εἱστήκει πρὸ προσώπου αὐτῶν, καὶ ἕκαστοσ θυμιατήριον αὐτοῦ εἶχεν ἐν τῇ χειρί, καὶ ἡ ἀτμὶσ τοῦ θυμιάματοσ ἀνέβαινε. καὶ εἶπε πρόσ με. ἑώρακασ, υἱὲ ἀνθρώπου, ἃ οἱ πρεσβύτεροι οἴκου Ἰσραὴλ ποιοῦσιν, ἕκαστοσ αὐτῶν ἐν τῷ κοιτῶνι τῷ κρυπτῷ αὐτῶν̣ διότι εἶπαν. οὐχ ὁρᾷ ὁ Κύριοσ, ἐγκαταλέλοιπε Κύριοσ τὴν γῆν. καὶ εἶπε πρόσ με. ἔτι ὄψει ἀνομίασ μείζονασ, ἃσ οὗτοι ποιοῦσι. καὶ εἰσήγαγέ με ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῆσ πύλησ οἴκου Κυρίου τῆσ βλεπούσησ πρὸσ βορρᾶν, καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ γυναῖκεσ καθήμεναι θρηνοῦσαι τὸν Θαμμούζ, καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, ἑώρακασ̣ καὶ ἔτι ὄψει ἐπιτηδεύματα μείζονα τούτων. καὶ εἰσήγαγέ με εἰσ τὴν αὐλὴν οἴκου Κυρίου τὴν ἐσωτέραν, καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τῶν προθύρων τοῦ ναοῦ Κυρίου ἀναμέσον τῶν αἰλὰμ καὶ ἀναμέσον τοῦ θυσιαστηρίου ὡσ εἴκοσι ἄνδρεσ, τὰ ὀπίσθια αὐτῶν πρὸσ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ἀπέναντι, καὶ οὗτοι προσκυνοῦσι τῷ ἡλίῳ. καὶ εἶπε πρόσ με. ἑώρακασ, υἱὲ ἀνθρώπου̣ μὴ μικρὰ τῷ οἴκῳ Ἰούδα τοῦ ποιεῖν τὰσ ἀνομίασ, ἃσ πεποιήκασιν ὧδε̣ διότι ἔπλησαν τὴν γῆν ἀνομίασ, καὶ ἰδοὺ αὐτοὶ ὡσ μυκτηρίζοντεσ. καὶ ἐγὼ ποιήσω αὐτοῖσ μετὰ θυμοῦ. οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμόσ μου, οὐδὲ μὴ ἐλεήσω. ΚΑΙ ἀνέκραγεν εἰσ τὰ ὦτά μου φωνῇ μεγάλῃ λέγων. ἤγγικεν ἡ ἐκδίκησισ τῆσ πόλεωσ. καὶ ἕκαστοσ εἶχε τὰ σκεύη τῆσ ἐξολοθρεύσεωσ ἐν χειρὶ αὐτοῦ.

καὶ ἰδοὺ ἓξ ἄνδρεσ ἤρχοντο ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ τῆσ πύλησ τῆσ ὑψηλῆσ τῆσ βλεπούσησ πρὸσ βορρᾶν, καὶ ἑκάστου πέλυξ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. καὶ εἷσ ἀνὴρ ἐν μέσῳ αὐτῶν ἐνδεδυκὼσ ποδήρη, καὶ ζώνη σαπφείρου ἐπὶ τῆσ ὀσφύοσ αὐτοῦ. καὶ εἰσήλθοσαν καὶ ἔστησαν ἐχόμενοι τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ χαλκοῦ. καὶ δόξα Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ ἀνέβη ἀπὸ τῶν Χερουβὶμ ἡ οὖσα ἐπ̓ αὐτῶν εἰσ τὸ αἴθριον τοῦ οἴκου. καὶ ἐκάλεσε τὸν ἄνδρα τὸν ἐνδεδυκότα τὸν ποδήρη, ὃσ εἶχεν ἐπί τῆσ ὀσφύοσ αὐτοῦ τὴν ζώνην, καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. δίελθε μέσην τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ δὸσ τὸ σημεῖον ἐπὶ τὰ μέτωπα τῶν ἀνδρῶν τῶν καταστεναζόντων καὶ τῶν κατωδυνωμένων ἐπὶ πάσαισ ταῖσ ἀνομίαισ ταῖσ γινομέναισ ἐν μέσῳ αὐτῆσ. καὶ τούτοισ εἶπεν ἀκούοντόσ μου. πορεύεσθε ὀπίσω αὐτοῦ εἰσ τὴν πόλιν καὶ κόπτετε καὶ μὴ φείδεσθε τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ὑμῶν καὶ μὴ ἐλεήσητε. πρεσβύτερον καὶ νεανίσκον καὶ παρθένον καὶ νήπια καὶ γυναῖκασ ἀποκτείνατε εἰσ ἐξάλειψιν, ἐπὶ δὲ πάντασ, ἐφ̓ οὕσ ἐστι τὸ σημεῖον, μὴ ἐγγίσητε. καὶ ἀπὸ τῶν ἁγίων μου ἄρξασθε. καὶ ἤρξαντο ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν τῶν πρεσβυτέρων, οἳ ἦσαν ἔσω ἐν τῷ οἴκῳ. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. μιάνατε τὸν οἶκον καὶ πλήσατε τὰσ ὁδοὺσ νεκρῶν ἐκπορευόμενοι καὶ κόπτετε. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κόπτειν αὐτοὺσ καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ ἀνεβόησα καὶ εἶπα. οἴμοι Κύριε, ἐξαλείφεισ σὺ τοὺσ καταλοίπουσ τοῦ Ἰσραὴλ ἐν τῷ ἐκχέαι σε τὸν θυμόν σου ἐπὶ Ἱερουσαλήμ̣ καὶ εἶπε πρόσ με. ἀδικία τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα μεμεγάλυνται σφόδρα σφόδρα, ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ λαῶν πολλῶν, καὶ ἡ πόλισ ἐπλήσθη ἀδικίασ καὶ ἀκαθαρσίασ. ὅτι εἶπαν. ἐγκαταλέλοιπε Κύριοσ τὴν γῆν, οὐκ ἐφορᾷ ὁ Κύριοσ. καὶ οὐ φείσεταί μου ὁ ὀφθαλμόσ, οὐδὲ μὴ ἐλεήσω. τὰσ ὁδοὺσ αὐτῶν εἰσ κεφαλὰσ αὐτῶν δέδωκα. καὶ ἰδοὺ ὁ ἀνὴρ ὁ ἐνδεδυκὼσ τὸν ποδήρη καὶ ἐζωσμένοσ τῇ ζώνῃ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ἀπεκρίνατο λέγων. πεποίηκα καθὼσ ἐνετείλω μοι. ΚΑΙ εἶδον καὶ ἰδοὺ ἐπάνω τοῦ στερεώματοσ τοῦ ὑπὲρ κεφαλῆσ τῶν Χερουβὶμ ὡσ λίθοσ σαπφείρου ὁμοίωμα θρόνου ἐπ̓ αὐτῶν.

καὶ εἶπε πρὸσ τὸν ἄνδρα τὸν ἐνδεδυκότα τὴν στολήν. εἴσελθε εἰσ τὸ μέσον τῶν τροχῶν τῶν ὑποκάτω τῶν Χερουβὶμ καὶ πλῆσον τὰσ δράκασ σου ἀνθράκων πυρὸσ ἐκ μέσου τῶν Χερουβὶμ καὶ διασκόρπισον ἐπὶ τὴν πόλιν. καὶ εἰσῆλθεν ἐνώπιον ἐμοῦ. καὶ τὰ Χερουβὶμ εἰστήκει ἐκ δεξιῶν τοῦ οἴκου ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι τὸν ἄνδρα, καὶ ἡ νεφέλη ἔπλησε τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν. καὶ ἀπῇρεν ἡ δόξα Κυρίου ἀπὸ τῶν Χερουβὶμ εἰσ τὸ αἴθριον τοῦ οἴκου, καὶ ἔπλησε τὸν οἶκον ἡ νεφέλη, καὶ ἡ αὐλὴ ἐπλήσθη τοῦ φέγγουσ τῆσ δόξησ Κυρίου. καὶ φωνὴ τῶν πτερύγων τῶν Χερουβὶμ ἠκούετο ἕωσ τῆσ αὐλῆσ τῆσ ἐξωτέρασ ὡσ φωνὴ Θεοῦ Σαδδαί̈ λαλοῦντοσ. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐντέλλεσθαι αὐτὸν τῷ ἀνδρὶ τῷ ἐνδεδυκότι τὴν στολὴν τὴν ἁγίαν λέγων. λαβὲ πῦρ ἐκ μέσου τῶν τροχῶν ἐκ μέσου τῶν Χερουβίμ, καὶ εἰσῆλθε καὶ ἔστη ἐχόμενοσ τῶν τροχῶν, καὶ ἐξέτεινε τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰσ μέσον τοῦ πυρὸσ τοῦ ὄντοσ ἐν μέσῳ τῶν Χερουβὶμ καὶ ἔλαβε καὶ ἔδωκεν εἰσ τὰσ χεῖρασ τοῦ ἐνδεδυκότοσ τὴν στολὴν τὴν ἁγίαν, καὶ ἔλαβε καὶ ἐξῆλθε. καὶ εἶδον τὰ Χερουβὶμ ὁμοίωμα χειρῶν ἀνθρώπων ὑποκάτωθεν τῶν πτερύγων αὐτῶν. καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ τροχοὶ τέσσαρεσ εἱστήκεισαν ἐχόμενοι τῶν Χερουβίμ, τροχὸσ εἷσ ἐχόμενοσ Χερουβὶμ ἑνόσ, καὶ ἡ ὄψισ τῶν τροχῶν ὡσ ὄψισ λίθου ἄνθρακοσ. καὶ ἡ ὄψισ αὐτῶν ὁμοίωμα ἓν τοῖσ τέσσαρσιν, ὃν τρόπον ὅταν ᾖ τροχὸσ ἐν μέσῳ τροχοῦ. ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὰ εἰσ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῶν ἐπορεύοντο, οὐκ ἐπέστρεφον ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτά. ὅτι εἰσ ὃν ἂν τόπον ἐπέβλεψεν ἡ ἀρχὴ ἡ μία, ἐπορεύοντο καὶ οὐκ ἐπέστρεφον ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτά. καὶ οἱ νῶτοι αὐτῶν καὶ αἱ χεῖρεσ αὐτῶν καὶ αἱ πτέρυγεσ αὐτῶν καὶ οἱ τροχοὶ πλήρεισ ὀφθαλμῶν κυκλόθεν τοῖσ τέσσαρσι τροχοῖσ αὐτῶν. τοῖσ δὲ τροχοῖσ τούτοισ ἐπεκλήθη Γελγὲλ ἀκούοντόσ μου. [ καὶ τέσσαρα πρόσωπα τῷ ἑνί, τὸ πρόσωπον τοῦ ἑνὸσ πρόσωπον τοῦ Χερούβ, καὶ τὸ πρόσωπον τοῦ δευτέρου πρόσωπον ἀνθρώπου καὶ τὸ τρίτον πρόσωπον λέοντοσ καὶ τὸ τέταρτον πρόσωπον ἀετοῦ]. καὶ ᾖραν τὰ Χερουβίμ. τοῦτο τὸ ζῷον, ὃ εἶδον ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ. καὶ ἐν τῷ πορεύεσθαι τὰ Χερουβὶμ ἐπορεύοντο οἱ τροχοί, καὶ οὗτοι ἐχόμενοι αὐτῶν. καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν τὰ Χερουβὶμ τὰσ πτέρυγασ αὐτῶν τοῦ μετεωρίζεσθαι ἀπὸ τῆσ γῆσ οὐκ ἐπέστρεφον οἱ τροχοὶ αὐτῶν. ἐν τῷ ἑστάναι αὐτὰ εἱστήκεισαν, καὶ ἐν τῷ μετεωρίζεσθαι αὐτὰ ἐμετεωρίζοντο μετ̓ αὐτῶν, διότι πνεῦμα ζωῆσ ἐν αὐτοῖσ ἦν. καὶ ἐξῆλθε δόξα Κυρίου ἀπὸ τοῦ οἴκου καὶ ἐπέβη ἐπὶ τὰ Χερουβίμ, καὶ ἀνέλαβον τὰ Χερουβὶμ τὰσ πτέρυγασ αὐτῶν καὶ ἐμετεωρίσθησαν ἀπὸ τῆσ γῆσ ἐνώπιον ἐμοῦ ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτά, καὶ οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτῶν. καὶ ἔστησαν ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῆσ πύλησ οἴκου Κυρίου τῆσ ἀπέναντι, καὶ δόξα Θεοῦ Ἰσραὴλ ἦν ἐπ̓ αὐτῶν ὑπεράνω. τοῦτο τὸ ζῷόν ἐστιν, ὃ εἶδον ὑποκάτω Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐπί τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ, καὶ ἔγνων ὅτι Χερουβίμ ἐστι. τέσσαρα πρόσωπα τῷ ἑνί, καὶ ὀκτὼ πτέρυγεσ τῷ ἑνί, καὶ ὁμοίωμα χειρῶν ἀνθρώπου ὑποκάτωθεν τῶν πτερύγων αὐτῶν. καὶ ὁμοίωσισ τῶν προσώπων αὐτῶν, ταῦτα τὰ πρόσωπά ἐστιν ἃ εἶδον ὑποκάτω τῆσ δόξησ τοῦ Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ, καὶ αὐτὰ ἕκαστον κατὰ πρόσωπον αὐτῶν ἐπορεύοντο. ΚΑΙ ἀνέλαβέ με πνεῦμα καὶ ἤγαγέ με ἐπὶ τὴν πύλην τοῦ οἴκου Κυρίου τὴν κατέναντι τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολάσ. καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τῶν προθύρων τῆσ πύλησ ὡσ εἴκοσι καὶ πέντε ἄνδρεσ, καὶ εἶδον ἐν μέσῳ αὐτῶν τὸν Ἰεζονίαν τὸν τοῦ Ἔζερ καὶ Φαλτίαν τὸν τοῦ Βαναίου, τοὺσ ἀφηγουμένουσ τοῦ λαοῦ.

καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, οὗτοι οἱ ἄνδρεσ οἱ λογιζόμενοι μάταια καὶ βουλευόμενοι βουλὴν πονηρὰν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, οἱ λέγοντεσ. οὐχὶ προσφάτωσ ᾠκοδόμηνται αἱ οἰκίαι̣ αὕτη ἐστὶν ὁ λέβησ, ἡμεῖσ δέ τὰ κρέα. διὰ τοῦτο προφήτευσον ἐπ̓ αὐτούσ, προφήτευσον, υἱὲ ἀνθρώπου. καὶ ἔπεσεν ἐπ̓ ἐμὲ πνεῦμα Κυρίου καὶ εἶπε πρόσ με. λέγε. τάδε λέγει Κύριοσ. οὕτωσ εἴπατε, οἶκοσ Ἰσραήλ, καὶ τὰ διαβούλια τοῦ πνεύματοσ ὑμῶν ἐγὼ ἐπίσταμαι. ἐπληθύνατε νεκροὺσ ὑμῶν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ καὶ ἐνεπλήσατε τὰσ ὁδοὺσ αὐτῆσ τραυματιῶν. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. τοὺσ νεκροὺσ ὑμῶν, οὓσ ἐπατάξατε ἐν μέσῳ αὐτῆσ, οὗτοί εἰσι τὰ κρέα, αὐτὴ δὲ ὁ λέβησ ἐστί, καὶ ὑμᾶσ ἐξάξω ἐκ μέσου αὐτῆσ. ρομφαίαν φοβεῖσθε, καὶ ρομφαίαν ἐπάξω ἐφ̓ ὑμᾶσ, λέγει Κύριοσ. καὶ ἐξάξω ὑμᾶσ ἐκ μέσου αὐτῆσ καὶ παραδώσω ὑμᾶσ εἰσ χεῖρασ ἀλλοτρίων καὶ ποιήσω ἐν ὑμῖν κρίματα. ἐν ρομφαίᾳ πεσεῖσθε, ἐπὶ τῶν ὀρέων τοῦ Ἰσραὴλ κρινῶ ὑμᾶσ. καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. αὐτὴ ὑμῖν οὐκ ἔσται εἰσ λέβητα, καὶ ὑμεῖσ οὐ μὴ γένησθε ἐν μέσῳ αὐτῆσ εἰσ κρέα. ἐπὶ τῶν ὀρέων τοῦ Ἰσραὴλ κρινῶ ὑμᾶσ, καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ. ‐ Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ προφητεύειν με καὶ Φαλτίασ ὁ τοῦ Βαναίου ἀπέθανε, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ ἀνεβόησα φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπα. οἴμοι οἴμοι, Κύριε, εἰσ συντέλειαν ποιεῖσ σὺ τοὺσ καταλοίπουσ τοῦ Ἰσραήλ̣ Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ ἀδελφοί σου καὶ οἱ ἄνδρεσ τῆσ αἰχμαλωσίασ σου καὶ πᾶσ ὁ οἶκοσ τοῦ Ἰσραὴλ συντετέλεσται, οἷσ εἶπαν αὐτοῖσ οἱ κατοικοῦντεσ Ἱερουσαλήμ. μακρὰν ἀπέχετε ἀπὸ τοῦ Κυρίου, ἡμῖν δέδοται ἡ γῆ εἰσ κληρονομίαν. διὰ τοῦτον εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ὅτι ἀπώσομαι αὐτοὺσ εἰσ τὰ ἔθνη καὶ διασκορπιῶ αὐτοὺσ εἰσ πᾶσαν γῆν, καὶ ἔσομαι αὐτοῖσ εἰσ ἁγίασμα μικρὸν ἐν ταῖσ χώραισ, οὗ ἐὰν εἰσέλθωσιν ἐκεῖ. διὰ τοῦτο εἶπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. καὶ εἰσδέξομαι αὐτοὺσ ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ συνάξω αὐτοὺσ ἐκ τῶν χωρῶν, οὗ διέσπειρα αὐτοὺσ ἐν αὐταῖσ, καὶ δώσω αὐτοῖσ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ. καὶ εἰσελεύσονται ἐκεῖ καὶ ἐξαροῦσι πάντα τὰ βδελύγματα αὐτῆσ καὶ πάσασ τὰσ ἀνομίασ αὐτῆσ ἐξ αὐτῆσ. καὶ δώσω αὐτοῖσ καρδίαν ἑτέραν καὶ πνεῦμα καινὸν δώσω ἐν αὐτοῖσ καὶ ἐκσπάσω τὴν καρδίαν τὴν λιθίνην ἐκ τῆσ σαρκὸσ αὐτῶν καὶ δώσω αὐτοῖσ καρδίαν σαρκίνην. ὅπωσ ἐν τοῖσ προστάγμασί μου πορεύωνται καὶ τὰ δικαιώματά μου φυλάσσωνται καὶ ποιῶσιν αὐτά. καὶ ἔσονταί μοι εἰσ λαὸν καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοῖσ εἰσ Θεόν. καὶ εἰσ τὴν καρδίαν τῶν βδελυγμάτων αὐτῶν καὶ τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν, ὡσ ἡ καρδία αὐτῶν ἐπορεύετο, τὰσ ὁδοὺσ αὐτῶν εἰσ τὰσ κεφαλάσ αὐτῶν δέδωκα, λέγει Κύριοσ. ‐ Καὶ ἐξῇραν τὰ Χερουβὶμ τὰσ πτέρυγασ αὐτῶν, καὶ οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτῶν, καὶ ἡ δόξα Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐπ̓ αὐτὰ ὑπεράνω αὐτῶν. καὶ ἀνέβη ἡ δόξα Κυρίου ἐκ μέσησ τῆσ πόλεωσ καὶ ἔστη ἐπὶ τοῦ ὄρουσ, ὃ ἦν ἀπέναντι τῆσ πόλεωσ. καὶ ἀνέλαβέ με πνεῦμα καὶ ἤγαγέ με εἰσ γῆσ Χαλδαίων εἰσ τὴν αἰχμαλωσίαν ἐν ὁράσει ἐν πνεύματι Θεοῦ. καὶ ἀνέβην ἀπὸ τῆσ ὁράσεωσ, ἧσ εἶδον. καὶ ἐλάλησα πρὸσ τὴν αἰχμαλωσίαν πάντασ τοὺσ λόγουσ τοῦ Κυρίου, οὓσ ἔδειξέ μοι. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, ἐν μέσῳ τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν σὺ κατοικεῖσ, οἵ ἔχουσιν ὀφθαλμοὺσ τοῦ βλέπειν καὶ οὐ βλέπουσι καὶ ὦτα ἔχουσι τοῦ ἀκούειν καὶ οὐκ ἀκούουσι, διότι οἶκοσ παραπικραίνων ἐστί. καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, ποίησον σεαυτῷ σκεύη αἰχμαλωσίασ ἡμέρασ ἐνώπιον αὐτῶν καὶ αἰχμαλωτευθήσῃ ἐκ τοῦ τόπου σου εἰσ ἕτερον τόπον ἐνώπιον αὐτῶν, ὅπωσ ἴδωσι, διότι οἶκοσ παραπικραίνων ἐστί. καὶ ἐξοίσεισ τὰ σκεύη σου σκεύη αἰχμαλωσίασ ἡμέρασ κατ̓ ὀφθαλμοὺσ αὐτῶν, καὶ σὺ ἐξελεύσῃ ἑσπέρασ ὡσ ἐκπορεύεται αἰχμάλωτοσ. ἐνώπιον αὐτῶν διόρυξον σεαυτῷ εἰσ τὸν τοῖχον καὶ διεξελεύσῃ δἰ αὐτοῦ. ἐνώπιον αὐτῶν ἐπ̓ ὤμων ἀναληφθήσῃ καὶ κεκρυμμένοσ ἐξελεύσῃ, τὸ πρόσωπόν σου συγκαλύψεισ καὶ οὐ μὴ ἴδῃσ τὴν γῆν, διότι τέρασ δέδωκά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ. καὶ ἐποίησα οὕτωσ κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετείλατό μοι, καὶ σκεύη ἐξήνεγκα ὡσ σκεύη αἰχμαλωσίασ ἡμέρασ καὶ ἑσπέρασ διώρυξα ἐμαυτῷ τὸν τοῖχον καὶ κεκρυμμένοσ ἐξῆλθον, ἐπ̓ ὤμων ἀνελήφθην ἐνώπιον αὐτῶν. ‐ Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου τὸ πρωί̈ πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, οὐκ εἶπαν πρόσ σὲ ὁ οἶκοσ τοῦ Ἰσραήλ, οἶκοσ ὁ παραπικραίνων. τί σὺ ποιεῖσ̣ εἰπὸν πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ὁ ἄρχων καὶ ὁ ἀφηγούμενοσ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ παντὶ οἴκω Ἰσραήλ, οἵ εἰσιν ἐν μέσῳ αὐτῶν, εἰπόν, ὅτι ἐγὼ τέρατα ποιῶ ἐν μέσῳ αὐτῆσ. ὃν τρόπον πεποίηκα, οὕτωσ ἔσται αὐτοῖσ. ἐν μετοικεσίᾳ καὶ ἐν αἰχμαλωσίᾳ πορεύσονται, καὶ ὁ ἄρχων ἐν μέσῳ αὐτῶν ἐπ̓ ὤμων ἀρθήσεται καὶ κεκρυμμένοσ ἐξελεύσεται διὰ τοῦ τοίχου, καὶ διορύξει τοῦ ἐξελθεῖν αὐτὸν δἰ αὐτοῦ. τὸ πρόσωπον αὐτοῦ συγκαλύψει, ὅπωσ μὴ ὁραθῇ ὀφθαλμῷ, καὶ αὐτὸσ τὴν γῆν οὐκ ὄψεται. καὶ ἐκπετάσω τὸ δίκτυόν μου ἐπ̓ αὐτόν, καὶ συλληφθήσεται ἐν τῇ περιοχῇ μου, καὶ ἄξω αὐτὸν εἰσ Βαβυλῶνα εἰσ γῆν Χαλδαίων, καὶ αὐτὴν οὐκ ὄψεται καὶ ἐκεῖ τελευτήσει. καὶ πάντασ τοὺσ κύκλῳ αὐτοῦ τοὺσ βοηθοὺσ αὐτοῦ καὶ πάντασ τοὺσ ἀντιλαμβανομένουσ αὐτοῦ διασπερῶ εἰσ πάντα ἄνεμον καὶ ρομφαίαν ἐκκενώσω ὀπίσω αὐτῶν. καὶ γνώσονται διότι ἐγὼ Κύριοσ ἐν τῷ διασκορπίσαι με αὐτοὺσ ἐν τοῖσ ἔθνεσι, καὶ διασπερῶ αὐτοὺσ ἐν ταῖσ χώραισ. καὶ ὑπολείψομαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρασ ἀριθμῷ ἐκ ρομφαίασ καὶ ἐκ λιμοῦ καὶ ἐκ θανάτου, ὅπωσ ἐκδιηγῶνται πάσασ τὰσ ἀνομίασ αὐτῶν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. ‐ Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, τὸν ἄρτον σου μετὰ ὀδύνησ φάγεσαι καὶ τὸ ὕδωρ σου μετὰ βασάνου καὶ θλίψεωσ πίεσαι καὶ ἐρεῖσ πρὸσ τὸν λαὸν τῆσ γῆσ. τάδε λέγει Κύριοσ τοῖσ κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τῆσ γῆσ τοῦ Ἰσραήλ. τοὺσ ἄρτουσ αὐτῶν μετὰ ἐνδείασ φάγονται καὶ τὸ ὕδωρ αὐτῶν μετὰ ἀφανισμοῦ πίονται, ὅπωσ ἀφανισθῇ ἡ γῆ σὺν πληρώματι αὐτῆσ, ἐν ἀσεβείᾳ γὰρ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν αὐτῇ. καὶ αἱ πόλεισ αὐτῶν αἱ κατοικούμεναι ἐξερημωθήσονται, καὶ ἡ γῆ εἰσ ἀφανισμὸν ἔσται. καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, τίσ ἡ παραβολὴ ὑμῖν ἐπὶ τῆσ γῆσ τοῦ Ἰσραὴλ λέγοντεσ. μακρὰν αἱ ἡμέραι, ἀπόλωλεν ὅρασισ̣ διὰ τοῦτο εἰπὸν πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἀποστρέψω τὴν παραβολὴν ταύτην, καὶ οὐκέτι μὴ εἴπωσι τὴν παραβολὴν ταύτην οἶκοσ τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι λαλήσεισ πρὸσ αὐτούσ. ἠγγίκασιν αἱ ἡμέραι καὶ λόγοσ πάσησ ὁράσεωσ. ὅτι οὐκ ἔσται ἔτι πᾶσα ὅρασισ ψευδὴσ καὶ μαντευόμενοσ τὰ πρὸσ χάριν ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, διότι ἐγὼ Κύριοσ λαλήσω τοὺσ λόγουσ μου, λαλήσω καὶ ποιήσω καὶ οὐ μὴ μηκύνω ἔτι. ὅτι ἐν ταῖσ ἡμέραισ ὑμῶν, οἶκοσ ὁ παραπικραίνων, λαλήσω λόγον καὶ ποιήσω, λέγει Κύριοσ. ‐ Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδοὺ ὁ οἶκοσ Ἰσραὴλ ὁ παραπικραίνων λέγοντεσ λέγουσιν. ἡ ὅρασισ, ἣν οὗτοσ ὁρᾷ, εἰσ ἡμέρασ πολλάσ, καὶ εἰσ καιροὺσ μακροὺσ οὗτοσ προφητεύει. διὰ τοῦτο εἰπὸν πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. οὐ μὴ μηκύνωσιν οὐκέτι πάντεσ οἱ λόγοι μου, οὓσ ἂν λαλήσω. λαλήσω καὶ ποιήσω, λέγει Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον ἐπὶ τοὺσ προφήτασ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ προφητεύσεισ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ἀκούσατε λόγον Κυρίου. τάδε λέγει Κύριοσ. οὐαὶ τοῖσ προφητεύουσιν ἀπὸ καρδίασ αὐτῶν καὶ τὸ καθόλου μὴ βλέπουσιν. ὡσ ἀλώπεκεσ ἐν ταῖσ ἐρήμοισ, οἱ προφῆταί σου Ἰσραήλ. οὐκ ἔστησαν ἐν στερεώματι καὶ συνήγαγον ποίμνια ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ. οὐκ ἀνέστησαν οἱ λέγοντεσ. ἐν ἡμέρᾳ Κυρίου. βλέποντεσ ψευδῆ, μαντευόμενοι μάταια, οἱ λέγοντεσ. λέγει Κύριοσ, καὶ Κύριοσ οὐκ ἀπέσταλκεν αὐτούσ, καὶ ἤρξαντο τοῦ ἀναστῆσαι λόγον. οὐχὶ ὅρασιν ψευδῆ ἑωράκατε καὶ μαντείασ ματαίασ εἰρήκατε̣ διὰ τοῦτο εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ̓ ὧν οἱ λόγοι ὑμῶν ψευδεῖσ καὶ αἱ μαντεῖαι ὑμῶν μάταιαι, διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ̓ ὑμᾶσ, λέγει Κύριοσ, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺσ προφήτασ τοὺσ ὁρῶντασ ψευδῆ καὶ τοὺσ ἀποφθεγγομένουσ μάταια. ἐν παιδείᾳ τοῦ λαοῦ μου οὐκ ἔσονται, οὐδὲ ἐν γραφῇ οἴκου Ἰσραὴλ οὐ γραφήσονται καὶ εἰσ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ εἰσελεύσονται. καὶ γνώσονται διότι ἐγὼ Κύριοσ. ἀνθ̓ ὧν ἐπλάνησαν τὸν λαόν μου λέγοντεσ. εἰρήνη εἰρήνη, καὶ οὐκ ἔστιν εἰρήνη, καὶ οὗτοσ οἰκοδομεῖ τοῖχον, καὶ αὐτοὶ ἀλείφουσιν αὐτόν, εἰ πεσεῖται, εἰπὸν πρὸσ τοὺσ ἀλείφοντασ. πεσεῖται, καὶ ἔσται ὑετὸσ κατακλύζων, καὶ δώσω λίθουσ πετροβόλουσ εἰσ τοὺσ ἐνδέσμουσ αὐτῶν, καὶ πεσοῦνται, καὶ πνεῦμα ἐξαῖρον, καὶ ραγήσεται. καὶ ἰδοὺ πέπτωκεν ὁ τοῖχοσ, καὶ οὐκ ἐροῦσι πρὸσ ὑμᾶσ. ποῦ ἐστιν ἡ ἀλοιφὴ ὑμῶν, ἣν ἠλείψατε̣ διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. καὶ ρήξω πνοὴν ἐξαίρουσαν μετὰ θυμοῦ, καὶ ὑετὸσ κατακλύζων ἐν ὀργῇ μου ἔσται, καὶ τοὺσ λίθουσ τοὺσ πετροβόλουσ ἐν θυμῷ ἐπάξω εἰσ συντέλειαν καὶ κατασκάψω τὸν τοῖχον, ὃν ἠλείψατε, καὶ πεσεῖται. καὶ θήσω αὐτὸν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἀποκαλυφθήσεται τὰ θεμέλια αὐτοῦ, καὶ πεσεῖται, καὶ συντελεσθήσεσθε μετ̓ ἐλέγχων. καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ. καὶ συντελέσω τὸν θυμόν μου ἐπὶ τὸν τοῖχον καὶ ἐπὶ τοὺσ ἀλείφοντασ αὐτόν, καὶ πεσεῖται. καὶ εἶπα πρὸσ ὑμᾶσ. οὐκ ἔστιν ὁ τοῖχοσ οὐδὲ οἱ ἀλείφοντεσ αὐτὸν προφῆται τοῦ Ἰσραὴλ οἱ προφητεύοντεσ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ ὁρῶντεσ αὐτῇ εἰρήνην, καὶ οὐκ ἔστιν εἰρήνη, λέγει Κύριοσ. ‐ Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὰσ θυγατέρασ τοῦ λαοῦ σου τὰσ προφητευούσασ ἀπὸ καρδίασ αὐτῶν καὶ προφήτευσον ἐπ̓ αὐτὰς καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ. οὐαὶ ταῖσ συρραπτούσαισ προσκεφάλαια ὑπὸ πάντα ἀγκῶνα χειρὸσ καὶ ποιούσαισ ἐπιβόλαια ἐπὶ πᾶσαν κεφαλὴν πάσησ ἡλικίασ τοῦ διαστρέφειν ψυχάσ. αἱ ψυχαὶ διεστράφησαν τοῦ λαοῦ μου, καὶ ψυχὰσ περιεποιοῦντο. καὶ ἐβεβήλουν με πρὸσ τὸν λαόν μου ἕνεκεν δρακὸσ κριθῶν καὶ ἕνεκεν κλασμάτων ἄρτων τοῦ ἀποκτεῖναι ψυχάσ, ἃσ οὐκ ἔδει ἀποθανεῖν, καὶ τοῦ περιποιήσασθαι ψυχάσ, ἃσ οὐκ ἔδει ζῆσαι, ἐν τῷ ἀποφθέγγεσθαι ὑμᾶσ λαῷ εἰσακούοντι μάταια ἀποφθέγματα. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ τὰ προσκεφάλαια ὑμῶν, ἐφ̓ ἃ ὑμεῖσ ἐκεῖ συστρέφετε ψυχάσ, καὶ διαρρήξω αὐτὰ ἀπὸ τῶν βραχιόνων ὑμῶν καὶ ἐξαποστελῶ τὰσ ψυχάσ, ἃσ ὑμεῖσ ἐκστρέφετε τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν, εἰσ διασκορπισμόν. καὶ διαρρήξω τὰ ἐπιβόλαια ὑμῶν καὶ ρύσομαι τὸν λαόν μου ἐκ χειρὸσ ὑμῶν, καὶ οὐκέτι ἔσονται ἐν χερσὶν ὑμῶν εἰσ συστροφήν. καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ. ἀνθ̓ ὧν διεστρέφετε καρδίαν δικαίου ἀδίκωσ, καὶ ἐγὼ οὐ διέστρεφον αὐτόν, καὶ τοῦ κατισχῦσαι χεῖρασ ἀνόμου τὸ καθόλου μὴ ἀποστρέψαι ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτοῦ τῆσ πονηρᾶσ καὶ ζῆσαι αὐτόν, διὰ τοῦτο ψευδῆ οὐ μὴ ἴδητε καὶ μαντείασ οὐ μὴ μαντεύσησθε ἔτι, καὶ ρύσομαι τὸν λαόν μου ἐκ χειρὸσ ὑμῶν. καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. ΚΑΙ ἦλθον πρόσ με ἄνδρεσ ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐκάθησαν πρὸ προσώπου μου.

καὶ ἐγένετο πρόσ με λόγοσ Κυρίου λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ ἄνδρεσ οὗτοι ἔθεντο τὰ διανοήματα αὐτῶν ἐπὶ τὰσ καρδίασ αὐτῶν καὶ τὴν κόλασιν τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν ἔθηκαν πρὸ προσώπου αὐτῶν. εἰ ἀποκρινόμενοσ ἀποκριθῶ αὐτοῖσ̣ διὰ τοῦτο λάλησον αὐτοῖσ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἄνθρωποσ ἄνθρωποσ ἐκ τοῦ οἴκου Ἰσραήλ, ὃσ ἂν θῇ τὰ διανοήματα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ τὴν κόλασιν τῆσ ἀδικίασ αὐτοῦ τάξῃ πρὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἔλθῃ πρὸσ τὸν προφήτην, ἐγὼ Κύριοσ ἀποκριθήσομαι αὐτῷ ἐν οἷσ ἐνέχεται ἡ διάνοια αὐτοῦ, ὅπωσ πλαγιάση τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὰσ καρδίασ αὐτῶν τὰσ ἀπηλλοτριωμένασ ἀπ̓ ἐμοῦ ἐν τοῖσ ἐνθυμήμασιν αὐτῶν. διὰ τοῦτο εἰπὸν πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἐπιστράφητε καὶ ἀποστρέψατε ἀπὸ τῶν ἐπιτηδευμάτων ὑμῶν καὶ ἀπὸ πασῶν τῶν ἀσεβειῶν ὑμῶν καὶ ἐπιστρέψατε τὰ πρόσωπα ὑμῶν. διότι ἄνθρωποσ ἄνθρωποσ ἐκ τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ καὶ ἐκ τῶν προσηλύτων τῶν προσηλυτευόντων ἐν τῷ Ἰσραήλ, ὃσ ἂν ἀπαλλοτριωθῇ ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ θῆται τὰ ἐνθυμήματα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ τὴν κόλασιν τῆσ ἀδικίασ αὐτοῦ τάξῃ πρὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἔλθῃ πρὸσ τὸν προφήτην τοῦ ἐπερωτῆσαι αὐτὸν ἐν ἐμοί, ἐγὼ Κύριοσ ἀποκριθήσομαι αὐτῷ ἐν ᾧ ἐνέχεται ἐν αὐτῷ. καὶ στηριῶ τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον καὶ θήσομαι αὐτὸν εἰσ ἔρημον καὶ εἰσ ἀφανισμὸν καὶ ἐξαρῶ αὐτὸν ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ μου, καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. καὶ ὁ προφήτησ ἐὰν πλανηθῇ καὶ λαλήσῃ, ἐγὼ Κύριοσ πεπλάνηκα τὸν προφήτην ἐκεῖνον, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπ̓ αὐτόν, καὶ ἀφανιῶ αὐτόν ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ μου Ἰσραήλ. καὶ λήψονται τὴν ἀδικίαν αὐτῶν κατὰ τὸ ἀδίκημα τοῦ ἐπερωτῶντοσ, καὶ κατὰ τὸ ἀδίκημα ὁμοίωσ τῷ προφήτῃ ἔσται, ὅπωσ μὴ πλανᾶται ἔτι ὁ οἶκοσ τοῦ Ἰσραὴλ ἀπ̓ ἐμοῦ, καὶ ἵνα μὴ μιαίνωνται ἔτι ἐν πᾶσι τοῖσ παραπτώμασιν αὐτῶν. καὶ ἔσονταί μοι εἰσ λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοῖσ εἰσ Θεόν, λέγει Κύριοσ. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, γῆ ἐὰν ἁμάρτῃ μοι τοῦ παραπεσεῖν παράπτωμα καὶ ἐκτενῶν τὴν χεῖρά μου ἐπ̓ αὐτὴν καὶ συντρίψω αὐτῆσ στήριγμα ἄρτου καὶ ἐξαποστελῶ ἐπ̓ αὐτὴν λιμὸν καὶ ἐξαρῶ ἐξ αὐτῆσ ἄνθρωπον καὶ κτήνη. καὶ ἐὰν ὦσιν οἱ τρεῖσ ἄνδρεσ οὗτοι ἐν μέσῳ αὐτῆσ, Νῶε καὶ Δανιὴλ καὶ Ἰώβ, αὐτοὶ ἐν τῇ δικαιοσύνῃ αὐτῶν σωθήσονται, λέγει Κύριοσ. ἐὰν καὶ θηρία πονηρὰ ἐπάγω ἐπὶ τὴν γῆν καὶ τιμωρήσομαι αὐτὴν καὶ ἔσται εἰσ ἀφανισμὸν καὶ οὐκ ἔσται ὁ διοδεύων ἀπὸ προσώπου τῶν θηρίων, καὶ οἱ τρεῖσ ἄνδρεσ οὗτοι ἐν μέσῳ αὐτῆσ ὦσι, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, εἰ υἱοὶ ἢ θυγατέρεσ σωθήσονται, ἀλλ̓ ἢ αὐτοὶ μόνοι σωθήσονται, ἡ δὲ γῆ ἔσται εἰσ ὄλεθρον. ἢ καὶ ρομφαίαν ἐὰν ἐπάγω ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην καὶ εἴπω. ρομφαία διελθάτω διὰ τῆσ γῆσ, καὶ ἐξαρῶ ἐξ αὐτῆσ ἄνθρωπον καὶ κτῆνοσ, καὶ οἱ τρεῖσ ἄνδρεσ οὗτοι ἐν μέσῳ αὐτῆσ, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, οὐ μὴ ρύσωνται υἱοὺσ οὐδὲ θυγατέρασ, ἀλλ̓ ἢ αὐτοὶ μόνοι σωθήσονται. ἢ καὶ θάνατον ἐπαποστείλω ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην καὶ ἐκχεῶ τὸν θυμόν μου ἐπ̓ αὐτὴν ἐν αἵματι τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐξ αὐτῆσ ἄνθρωπον καὶ κτῆνοσ, καὶ Νῶε καὶ Δανιὴλ καὶ Ἰὼβ ἐν μέσῳ αὐτῆσ, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, ἐὰν υἱοὶ ἢ θυγατέρεσ ὑπολειφθῶσιν, αὐτοὶ ἐν τῇ δικαιοσύνῃ αὐτῶν ρύσονται τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐὰν δὲ καὶ τὰσ τέσσαρασ ἐκδικήσεισ μου τὰσ πονηράσ, ρομφαίαν καὶ λιμὸν καὶ θηρία πονηρὰ καὶ θάνατον, ἐξαποστείλω ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐξ αὐτῆσ ἄνθρωπον καὶ κτῆνος καὶ ἰδοὺ ὑπολελειμμένοι ἐν αὐτῇ οἱ ἀνασεσωσμένοι αὐτῆσ, οἳ ἐξάγουσιν ἐξ αὐτῆσ υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ, ἰδοὺ αὐτοὶ ἐκπορεύονται πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ ὄψεσθε τὰσ ὁδοὺσ αὐτῶν καὶ τὰ ἐνθυμήματα αὐτῶν καὶ μεταμεληθήσεσθε ἐπὶ τὰ κακά, ἃ ἐπήγαγον ἐπὶ Ἱερουσαλήμ, πάντα τὰ κακὰ ἃ ἐπήγαγαν ἐπ̓ αὐτήν, καὶ παρακαλέσουσιν ὑμᾶσ, διότι ὄψεσθε τὰσ ὁδοὺσ αὐτῶν καὶ τὰ ἐνθυμήματα αὐτῶν, καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι οὐ μάτην πεποίηκα πάντα, ὅσα ἐποίησα ἐν αὐτῇ, λέγει Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, τί ἂν γένοιτο τὸ ξύλον τῆσ ἀμπέλου ἐκ πάντων τῶν ξύλων τῶν κλημάτων τῶν ὄντων ἐν τοῖσ ξύλοισ τοῦ δρυμοῦ̣ εἰ λήψονται ἐξ αὐτῆσ ξύλον τοῦ ποιῆσαι εἰσ ἐργασίαν̣ εἰ λήψονται ἐξ αὐτῆσ πάσσαλον τοῦ κρεμάσαι ἐπ̓ αὐτὸν πᾶν σκεῦοσ̣ πάρεξ πυρὶ δέδοται εἰσ ἀνάλωσιν, τὴν κατ̓ ἐνιαυτὸν κάθαρσιν ἀπ̓ αὐτῆσ ἀναλίσκει τὸ πῦρ, καὶ ἐκλείπει εἰσ τέλοσ. μὴ χρήσιμον ἔσται εἰσ ἐργασίαν̣ οὐδὲ ἔτι αὐτοῦ ὄντοσ ὁλοκλήρου οὐκ ἔσται εἰσ ἐργασίαν. μὴ ὅτι ἐὰν καὶ πῦρ αὐτὸ ἀναλώσῃ εἰσ τέλοσ, εἰ ἔτι ἔσται εἰσ ἐργασίαν̣ διὰ τοῦτο εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ὃν τρόπον τὸ ξύλον τῆσ ἀμπέλου ἐν τοῖσ ξύλοισ τοῦ δρυμοῦ, ὃ δέδωκα αὐτὸ πυρὶ εἰσ ἀνάλωσιν, οὕτωσ δέδωκα τοὺσ κατοικοῦντασ Ἱερουσαλήμ. καὶ δώσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπ̓ αὐτούσ. ἐκ τοῦ πυρὸσ ἐξελεύσονται, καὶ πῦρ αὐτοὺσ καταφάγεται, καὶ ἐπιγνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ἐν τῷ στηρίσαι με τὸ πρόσωπόν μου ἐπ̓ αὐτούσ. καὶ δώσω τὴν γῆν εἰσ ἀφανισμόν, ἀνθ̓ ὧν παρέπεσον παραπτώματι, λέγει Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, διαμάρτυραι τῇ Ἱερουσαλὴμ τὰσ ἀνομίασ αὐτῆς καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ τῇ Ἱερουσαλήμ. ἡ ρίζα σου καὶ ἡ γένεσίσ σου ἐκ γῆσ Χαναάν, ὁ πατήρ σου Ἀμορραῖοσ, καὶ ἡ μήτηρ σου Χετταία. καὶ ἡ γένεσίσ σου, ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἐτέχθησ, οὐκ ἔδησασ τοὺσ μαστούσ σου καί ἐν ὕδατι οὐκ ἐλούσθησ, οὐδὲ ἁλὶ ἡλίσθησ καὶ ἐν σπαργάνοισ οὐκ ἐσπαργανώθησ, οὐδὲ ἐφείσατο ὁ ὀφθαλμόσ μου ἐπὶ σοὶ τοῦ ποιῆσαί σοι ἓν ἐκ πάντων τούτων, τοῦ παθεῖν τι ἐπὶ σοί, καὶ ἀπερρίφησ ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πεδίου τῇ σκολιότητι τῆσ ψυχῆσ σου ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἐτέχθησ. καὶ διῆλθον ἐπὶ σὲ καὶ εἶδόν σε πεφυρμένην ἐν τῷ αἵματί σου καὶ εἶπά σοι. ἐκ τοῦ αἵματόσ σου ζωή. πληθύνου, καθὼσ ἡ ἀνατολὴ τοῦ ἀγροῦ δέδωκά σε. καὶ ἐπληθύνθησ καὶ ἐμεγαλύνθησ καὶ εἰσῆλθεσ εἰσ πόλεισ πόλεων. οἱ μαστοί σου ἀνωρθώθησαν, καὶ ἡ θρίξ σου ἀνέτειλε, σὺ δὲ ἦσθα γυμνὴ καὶ ἀσχημονοῦσα. καὶ διῆλθον διὰ σοῦ καὶ εἶδόν σε, καὶ ἰδοὺ καιρόσ σου καὶ καιρὸσ καταλυόντων, καὶ διεπέτασα τὰσ πτέρυγάσ μου ἐπὶ σὲ καὶ ἐκάλυψα τὴν ἀσχημοσύνην σου. καὶ ὤμοσά σοι καὶ εἰσῆλθον ἐν διαθήκῃ μετὰ σοῦ, λέγει Κύριοσ, καὶ ἐγένου μοι. καὶ ἔλουσά σε ἐν ὕδατι καὶ ἀπέπλυνα τὸ αἷμά σου ἀπὸ σοῦ καὶ ἔχρισά σε ἐν ἐλαίῳ καὶ ἐνέδυσά σε ποικίλα καὶ ὑπέδυσά σε ὑάκινθον καὶ ἔζωσά σε βύσσῳ καὶ περιέβαλόν σε τριχάπτῳ καὶ ἐκόσμημά σε κόσμῳ καὶ περιέθηκα ψέλια περὶ τὰσ χεῖράσ σου καὶ κάθεμα περὶ τὸν τράχηλόν σου καὶ ἔδωκα ἐνώτιον περὶ τὸν μυκτῆρά σου καὶ τροχίσκουσ ἐπὶ τὰ ὦτά σου καὶ στέφανον καυχήσεωσ ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου. καὶ ἐκοσμήθησ χρυσίῳ καὶ ἀργυρίῳ, καὶ τὰ περιβόλαιά σου βύσσινα καὶ τρίχαπτα καὶ ποικίλα. σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ μέλι ἔφαγεσ καὶ ἐγένου καλή σφόδρα. καὶ ἐξῆλθέ σου ὄνομα ἐν τοῖσ ἔθνεσιν ἐν τῷ κάλλει σου, διότι συντετελεσμένον ἦν ἐν εὐπρεπείᾳ ἐν τῇ ὡραιότητι, ᾗ ἔταξα ἐπὶ σέ, λέγει Κύριοσ. ‐ Καὶ ἐπεποίθεισ ἐν τῷ κάλλει σου καὶ ἐπόρνευσασ ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου καὶ ἐξέχεασ τὴν πορνείαν σου ἐπὶ πάντα πάροδον, ὃ οὐκ ἔσται. καὶ ἔλαβεσ ἐκ τῶν ἱματίων σου καὶ ἐποίησασ σεαυτῇ εἴδωλα ραπτὰ καὶ ἐξεπόρνευσασ ἐπ̓ αὐτά. καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃσ, οὐδὲ μὴ γένηται. καὶ ἔλαβεσ τὰ σκεύη τῆσ καυχήσεώσ σου ἐκ τοῦ χρυσίου μου καὶ ἐκ τοῦ ἀργυρίου μου, ἐξ ὧν ἔδωκά σοι καὶ ἐποίησασ σεαυτῇ εἰκόνασ ἀρσενικὰσ καὶ ἐξεπόρνευσασ ἐν αὐταῖσ. καὶ ἔλαβεσ τὸν ἱματισμὸν τὸν ποικίλον σου καὶ περιέβαλεσ αὐτὰ καὶ τὸ ἔλαιόν μου καὶ τὸ θυμίαμά μου ἔθηκασ πρὸ προσώπου αὐτῶν. καὶ τοὺσ ἄρτουσ μου, οὓσ ἔδωκά σοι, σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ μέλι ἐψώμισά σε καὶ ἔθηκασ αὐτὰ πρὸ προσώπου αὐτῶν εἰσ ὀσμήν εὐωδίασ. καὶ ἐγένετο, λέγει Κύριοσ, καὶ ἔλαβεσ τοὺσ υἱούσ σου καὶ τὰσ θυγατέρασ σου, ἃσ ἐγέννησασ, καὶ ἔθυσασ αὐτὰ αὐτοῖσ εἰσ ἀνάλωσιν, ὡσ μικρὰ ἐξεπόρνευσασ, καὶ ἔσφαξασ τὰ τέκνα σου καὶ ἔδωκασ αὐτὰ ἐν τῷ ἀποτροπιάζεσθαί σε ἐν αὐτοῖσ. τοῦτο παρὰ πᾶσαν τὴν πορνείαν σου, καὶ οὐκ ἐμνήσθησ τῆσ νηπιότητόσ σου, ὅτε ἦσθα γυμνὴ καὶ ἀσχημονοῦσα καὶ πεφυρμένη ἐν τῷ αἵματί σου ἔζησασ. καὶ ἐγένετο μετὰ πάσασ τὰσ κακίασ σου, λέγει Κύριοσ, καὶ ᾠκοδόμησασ σεαυτῇ οἴκημα πορνικὸν καὶ ἐποίησασ σεαυτῇ ἔκθεμα ἐν πάσῃ πλατείᾳ καὶ ἐπ̓ ἀρχῆσ πάσησ ὁδοῦ ᾠκοδόμησασ τὰ πορνεῖά σου καὶ ἐλυμήνω τὸ κάλλοσ σου καὶ διήγαγεσ τὰ σκέλη σου παντὶ παρόδῳ καὶ ἐπλήθυνασ τὴν πορνείαν σου. καὶ ἐξεπόρνευσασ ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ Αἰγύπτου τοὺσ ὁμοροῦντάσ σοι τοὺσ μεγαλοσάρκουσ καὶ πολλαχῶσ ἐξεπόρνευσασ τοῦ παροργίσαι με. ἐὰν δὲ ἐκτείνω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σέ, καὶ ἐξαρῶ τὰ νόμιμά σου καὶ παραδώσω εἰσ ψυχὰσ μισούντων σε, θυγατέρασ ἀλλοφύλων τὰσ ἐκκλινούσασ σε ἐκ τῆσ ὁδοῦ σου, ἧσ ἠσέβησασ. καὶ ἐξεπόρνευσασ ἐπὶ τὰσ θυγατέρασ Ἀσσοὺρ καὶ οὐδ̓ οὕτωσ ἐνεπλήσθησ. καὶ ἐξεπόρνευσασ καὶ οὐκ ἐνεπίπλω. καὶ ἐπλήθυνασ τὰσ διαθήκασ σου πρὸσ γῆν Χαλδαίων καὶ οὐδὲ ἐν τούτοισ ἐνεπλήσθησ. τί διαθῶ τὴν θυγατέρα σου, λέγει Κύριοσ, ἐν τῷ ποιῆσαί σε πάντα ταῦτα, ἔργα γυναικὸσ πόρνησ̣ καὶ ἐξεπόρνευσασ τρισσῶσ ἐν ταῖσ θυγατράσι σου. τὸ πορνεῖον ᾠκοδόμησασ ἐν πάσῃ ἀρχῇ ὁδοῦ καὶ τὴν βάσιν σου ἐποίησασ ἐν πάσῃ πλατείᾳ καὶ ἐγένου ὡσ πόρνη συνάγουσα μισθώματα. ἡ γυνὴ ἡ μοιχωμένη ὁμοία σοι παρὰ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ λαμβάνουσα μισθώματα. πᾶσι τοῖσ ἐκπορνεύσασιν αὐτὴν προσεδίδου μισθώματα, καὶ σὺ δέδωκασ μισθώματα πᾶσι τοῖσ ἐρασταῖσ σου καὶ ἐφόρτιζεσ αὐτοὺσ τοῦ ἔρχεσθαι πρόσ σε κυκλόθεν ἐν τῇ πορνείᾳ σου. καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένον παρὰ τὰσ γυναῖκασ ἐν τῇ πορνείᾳ σου, καὶ μετὰ σοῦ πεπορνεύκασιν ἐν τῷ προσδιδόναι σε μισθώματα, καὶ σοὶ μισθώματα οὐκ ἐδόθη, καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένα. ‐ Διὰ τοῦτο, πόρνη, ἄκουε λόγον Κυρίου. τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ̓ ὧν ἐξέχεασ τὸν χαλκόν σου, καὶ ἀποκαλυφθήσεται ἡ αἰσχύνη ἐν τῇ πορνείᾳ σου πρὸσ τοὺσ ἐραστάσ σου καὶ εἰσ πάντα τὰ ἐνθυμήματα τῶν ἀνομιῶν σου καὶ ἐν τοῖσ αἵμασι τῶν τέκνων σου, ὧν ἔδωκασ αὐτοῖσ. διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ συνάγω πάντασ τοὺσ ἐραστάσ σου, ἐν οἷσ ἐπεμίγησ ἐν αὐτοῖσ καὶ πάντασ, οὓσ ἠγάπησασ, σὺν πᾶσιν, οἷσ ἐμίσεισ. καὶ συνάξω αὐτοὺσ ἐπὶ σὲ κυκλόθεν καὶ ἀποκαλύψω τὰσ κακίασ σου πρὸσ αὐτούσ, καὶ ὄψονται πᾶσαν τὴν αἰσχύνην σου. καὶ ἐκδικήσω σε ἐκδικήσει μοιχαλίδοσ καὶ ἐκχεούσησ αἷμα καὶ θήσω σε ἐν αἵματι θυμοῦ καὶ ζήλου. καὶ παραδώσω σε εἰσ χεῖρασ αὐτῶν, καὶ κατασκάψουσι τὸ πορνεῖόν σου καὶ καθελοῦσι τὴν βάσιν σου, καὶ ἐκδύσουσί σε τὰ ἱμάτιά σου καὶ λήψονται τὰ σκεύη τῆσ καυχήσεώσ σου καί ἀφήσουσί σε γυμνὴν καὶ ἀσχημονοῦσαν. καὶ ἄξουσιν ἐπὶ σὲ ὄχλουσ καὶ λιθοβολήσουσί σε ἐν λίθοισ καὶ κατασφάξουσί σε ἐν τοῖσ ξίφεσιν αὐτῶν. καὶ ἐμπρήσουσι τοὺσ οἴκουσ σου πυρὶ καὶ ποιήσουσιν ἐν σοὶ ἐκδικήσεισ ἐνώπιον γυναικῶν πολλῶν. καὶ ἀποστρέψω σε ἐκ τῆσ πορνείασ σου, καὶ μισθώματα οὐ μὴ δῷσ οὐκέτι. καὶ ἐπαφήσω τὸν θυμόν μου ἐπὶ σέ, καὶ ἐξαρθήσεται ὁ ζῆλόσ μου ἐκ σοῦ, καὶ ἀναπαύσομαι καὶ σὺ μὴ μεριμνήσω οὐκέτι. ἀνθ̓ ὧν οὐκ ἐμνήσθησ τῆσ νηπιότητόσ σου καὶ ἐλύπεισ με ἐν πᾶσι τούτοισ, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ τὰσ ὁδούσ σου εἰσ κεφαλήν σου δέδωκα, λέγει Κύριοσ. καὶ οὕτωσ ἐποίησασ τὴν ἀσέβειαν ἐπὶ πάσαισ ταῖσ ἀνομίαισ σου. ταῦτά ἐστι πάντα, ὅσα εἶπαν κατὰ σοῦ ἐν παραβολῇ λέγοντεσ. καθὼσ ἡ μήτηρ, καὶ ἡ θυγάτηρ. θυγάτηρ τῆσ μητρόσ σου σὺ εἶ ἡ ἀπωσαμένη τὸν ἄνδρα αὐτῆσ καὶ τὰ τέκνα αὐτῆσ καὶ ἀδελφοὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν ἀπωσαμένων τοὺσ ἄνδρασ αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν. ἡ μήτηρ ὑμῶν Χετταία, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν Ἀμορραῖοσ. ἡ ἀδελφὴ ὑμῶν ἡ πρεσβυτέρα Σαμάρεια, αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρεσ αὐτῆσ, ἡ κατοικοῦσα ἐξ εὐωνύμων σου. καὶ ἡ ἀδελφή σου ἡ νεωτέρα σου ἡ κατοικοῦσα ἐκ δεξιῶν σου Σόδομα καὶ αἱ θυγατέρεσ αὐτῆσ. καὶ οὐδ̓ ὧσ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτῶν ἐπορεύθησ, οὐδὲ κατὰ τὰσ ἀνομίασ αὐτῶν ἐποίησασ. παρὰ μικρὸν καὶ ὑπέρκεισαι αὐτὰσ ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ σου. ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, εἰ πεποίηκε Σόδομα ἡ ἀδελφή σου, αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρεσ αὐτῆσ, ὃν τρόπον ἐποίησασ σὺ καὶ αἱ θυγατέρεσ σου. πλὴν τοῦτο τὸ ἀνόμημα Σοδόμων τῆσ ἀδελφῆσ σου, ὑπερηφανία. ἐν πλησμονῇ ἄρτων καὶ ἐν εὐθηνίᾳ οἴνου ἐσπατάλων αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρεσ αὐτῆσ. τοῦτο ὑπῆρχεν αὐτῇ καὶ ταῖσ θυγατράσιν αὐτῆσ, καὶ χεῖρα πτωχοῦ καὶ πένητοσ οὐκ ἀντελαμβάνοντο. καὶ ἐμεγαλαύχουν καὶ ἐποίησαν ἀνομήματα ἐνώπιον ἐμοῦ, καὶ ἐξῇρα αὐτὰσ καθὼσ εἶδον. καὶ Σαμάρεια κατὰ τὰσ ἡμίσεισ τῶν ἁμαρτιῶν σου οὐχ ἥμαρτε. καὶ ἐπλήθυνασ τὰσ ἀνομίασ σου ὑπὲρ αὐτὰσ καὶ ἐδικαίωσασ τὰσ ἀδελφάσ σου ἐν πάσαισ ταῖσ ἀνομίαισ σου, αἷσ ἐποίησασ. καὶ σὺ κόμισαι βάσανόν σου, ἐν ᾗ ἔφθειρασ τὰσ ἀδελφάσ σου ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ σου, αἷσ ἠνόμησασ ὑπὲρ αὐτάσ, καὶ ἐδικαίωσασ αὐτὰσ ὑπὲρ σεαυτήν. καὶ σὺ αἰσχύνθητι καὶ λάβε τὴν ἀτιμίαν σου ἐν τῷ δικαιῶσαί σε τὰσ ἀδελφάσ σου. καὶ ἀποστρέψω τὰσ ἀποστροφὰσ αὐτῶν, τὴν ἀποστροφὴν Σοδόμων καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆσ, καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποστροφὴν Σαμαρείασ καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆσ, καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποστροφήν σου ἐν μέσῳ αὐτῶν, ὅπωσ κομίσῃ τὴν βάσανόν σου καὶ ἀτιμωθήσῃ ἐκ πάντων, ὧν ἐποίησασ ἐν τῷ παροργίσαι με. καὶ ἡ ἀδελφή σου Σόδομα καὶ αἱ θυγατέρεσ αὐτῆσ ἀποκατασταθήσονται καθὼσ ἦσαν ἀπ̓ ἀρχῆσ, καὶ Σαμάρεια καὶ αἱ θυγατέρεσ αὐτῆσ ἀποκατασταθήσονται καθὼσ ἦσαν ἀπ̓ ἀρχῆσ, καὶ σὺ καὶ αἱ θυγατέρεσ σου ἀποκατασταθήσεσθε καθὼσ ἀπ̓ ἀρχῆσ ἦτε. καὶ εἰ μὴ ἦν Σόδομα ἡ ἀδελφή σου εἰσ ἀκοὴν ἐν τῷ στόματί σου ἐν ταῖσ ἡμέραισ ὑπερηφανίασ σου, πρὸ τοῦ ἀποκαλυφθῆναι τὰσ κακίασ σου, ὃν τρόπον νῦν ὄνειδοσ εἶ θυγατέρων Συρίασ καὶ πάντων τῶν κύκλῳ αὐτῆσ, θυγατέρων ἀλλοφύλων τῶν περιεχουσῶν σε κύκλῳ̣ τὰσ ἀσεβείασ σου καὶ τὰσ ἀνομίασ σου, σὺ κεκόμισαι αὐτάσ, λέγει Κύριοσ. τάδε λέγει Κύριοσ. καὶ ποιήσω ἐν σοὶ καθὼσ ἐποίησασ, ὡσ ἠτίμωσασ ταῦτα τοῦ παραβῆναι τὴν διαθήκην μου. καὶ μνησθήσομαι ἐγὼ τῆσ διαθήκησ μου τῆσ μετὰ σοῦ ἐν ἡμέραισ νηπιότητόσ σου καὶ ἀναστήσω σοι διαθήκην αἰώνιον. καὶ μνησθήσῃ τὴν ὁδόν σου καὶ ἐξατιμωθήσῃ ἐν τῷ ἀναλαβεῖν σε τὰσ ἀδελφάσ σου τὰσ πρεσβυτέρασ σου σὺν ταῖσ νεωτέραισ σου, καὶ δώσω αὐτάσ σοι εἰσ οἰκοδομὴν καὶ οὐκ ἐκ διαθήκησ σου. καὶ ἀναστήσω ἐγὼ τὴν διαθήκην μου μετὰ σοῦ, καὶ ἐπιγνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριοσ, ὅπωσ μνησθῇσ καὶ αἰσχυνθῆσ, καὶ μὴ ᾖ σοι ἔτι ἀνοῖξαι τὸ στόμα σου ἀπὸ προσώπου τῆσ ἀτιμίασ σου ἐν τῷ ἐξιλάσκεσθαί μέ σοι κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησασ, λέγει Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, διήγησαι διήγημα καὶ εἰπὸν παραβολὴν πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ὁ ἀετὸσ ὁ μέγασ ὁ μεγαλοπτέρυγοσ, ὁ μακρὸσ τῇ ἐκτάσει, πλήρησ ὀνύχων, ὃσ ἔχει τὸ ἥγημα εἰσελθεῖν εἰσ τὸν Λίβανον καὶ ἔλαβε τὰ ἐπίλεκτα τῆσ κέδρου, τὰ ἄκρα τῆσ ἁπαλότητοσ ἀπέκνισε καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰσ γῆν Χαναάν, εἰσ πόλιν τετειχισμένην ἔθετο αὐτά. καὶ ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ σπέρματοσ τῆσ γῆσ καὶ ἔδωκεν αὐτὸ εἰσ τὸ πεδίον φυτὸν ἐφ̓ ὕδατι πολλῷ, ἐπιβλεπόμενον ἔταξεν αὐτό. καὶ ἀνέτειλε καὶ ἐγένετο εἰσ ἄμπελον ἀσθενοῦσαν καὶ μικρὰν τῷ μεγέθει τοῦ ἐπιφαίνεσθαι αὐτήν. τὰ κλήματα αὐτῆσ ἐπ̓ αὐτὴν καὶ ρίζαι αὐτῆσ ὑποκάτω αὐτῆσ ἦσαν. καὶ ἐγένετο εἰσ ἄμπελον καὶ ἐποίησεν ἀπώρυγασ καὶ ἐξέτεινε τὴν ἀναδενδράδα αὐτῆσ. καὶ ἐγένετο ἀετὸσ ἕτεροσ μέγασ, μεγαλοπτέρυγοσ, πολὺσ ὄνυξι, καὶ ἰδοὺ ἡ ἄμπελοσ αὕτη περιπεπλεγμένη πρὸσ αὐτόν, καὶ ρίζαι αὐτῆσ πρὸσ αὐτόν, καὶ τὰ κλήματα αὐτῆσ ἐξαπέστειλεν αὐτῷ τοῦ ποτίσαι αὐτὴν σὺν τῷ βώλῳ τῆσ φυτείασ αὐτῆσ. εἰσ πεδίον καλὸν ἐφ̓ ὕδατι πολλῷ αὕτη πιαίνεται τοῦ ποιεῖν βλαστοὺσ καὶ φέρειν καρπόν, τοῦ εἶναι εἰσ ἄμπελον μεγάλην. διὰ τοῦτο εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. εἰ κατευθυνεῖ̣ οὐχὶ αἱ ρίζαι τῆσ ἁπαλότητοσ αὐτῆσ καὶ ὁ καρπὸσ σαπήσεται, καὶ ξηρανθήσεται πάντα τὰ προανατέλλοντα αὐτῆσ̣ καὶ οὐκ ἐν βραχίονι μεγάλῳ, οὐδὲ ἐν λαῷ πολλῷ τοῦ ἐκσπᾶσαι αὐτὴν ἐκ ριζῶν αὐτῆσ. καὶ ἰδοὺ πιαίνεται. μὴ κατευθυνεῖ̣ οὐχὶ ἅμα τῷ ἅψασθαι αὐτῆσ ἀνεμον τὸν καύσωνα ξηρανθήσεται̣ σὺν τῷ βώλῳ ἀνατολῆσ αὐτῆσ ξηρανθήσεται. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν δὴ πρὸσ τὸν οἶκον τὸν παραπικραίνοντα. οὐκ ἐπίστασθε τί ἦν ταῦτα̣ εἰπόν. ὅταν ἔλθῃ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐπὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ λήψεται τὸν βασιλέα αὐτῆσ καὶ τοὺσ ἄρχοντασ αὐτῆσ καὶ ἄξῃ αὐτοὺσ πρὸσ ἑαυτὸν εἰσ Βαβυλῶνα. καὶ λήψεται ἐκ τοῦ σπέρματοσ τῆσ βασιλείασ καὶ διαθήσεται πρὸσ αὐτὸν διαθήκην καὶ εἰσάξει αὐτὸν ἐν ἀρᾷ, καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ τῆσ γῆσ λήψεται τοῦ γενέσθαι εἰσ βασιλείαν ἀσθενῆ τὸ καθόλου μὴ ἐπαίρεσθαι, τοῦ φυλάσσειν τὴν διαθήκην αὐτοῦ καὶ ἱστάνειν αὐτήν. καὶ ἀποστήσεται ἀπ̓ αὐτοῦ τοῦ ἐξαποστέλλειν ἀγγέλουσ ἑαυτοῦ εἰσ Αἴγυπτον, τοῦ δοῦναι αὐτῷ ἵππουσ καὶ λαὸν πολύν. εἰ κατευθυνεῖ̣ εἰ διασωθήσεται ὁ ποιῶν ἐναντία̣ καὶ παραβαίνων διαθήκην εἰ διασωθήσεται̣ ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, ἐὰν μὴ ἐν ᾧ τόπῳ ὁ βασιλεὺσ ὁ βασιλεύσασ αὐτόν, ὃσ ἠτίμωσε τὴν ἀράν μου καὶ ὃσ παρέβη τὴν διαθήκην μου, μετ̓ αὐτοῦ ἐν μέσῳ Βαβυλῶνοσ τελευτήσει. καὶ οὐκ ἐν δυνάμει μεγάλῃ οὐδὲ ἐν ὄχλῳ πολλῷ ποιήσει πρὸσ αὐτὸν Φαραὼ πόλεμον, ἐν χαρακοβολίᾳ καὶ ἐν οἰκοδομῇ βελοστάσεων τοῦ ἐξᾶραι ψυχάσ. καὶ ἠτίμωσεν ὁρκωμοσίαν τοῦ παραβῆναι διαθήκην, καὶ ἰδοὺ δέδωκε τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ πάντα ταῦτα ἐποίησεν αὐτῷ. μὴ σωθήσεται̣ διὰ τοῦτο εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ζῶ ἐγὼ ἐὰν μὴ τὴν ὁρκωμοσίαν μου, ἣν ἠτίμωσε, καὶ τὴν διαθήκην μου, ἣν παρέβη, καὶ δώσω αὐτὰ εἰσ κεφαλὴν αὐτοῦ. καὶ ἐκπετάσω ἐπ̓ αὐτὸν τὸ δίκτυόν μου, καὶ ἁλώσεται ἐν τῇ περιοχῇ αὐτοῦ. ἐν πάσῃ παρατάξει αὐτοῦ ἐν ρομφαίᾳ πεσοῦνται, καὶ τοὺσ καταλοίπουσ εἰσ πάντα ἄνεμον διασπερῶ, καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα. ‐ Διότι τάδε λέγει Κύριοσ. καὶ λήψομαι ἐγὼ ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν τῆσ κέδρου, ἐκ κορυφῆσ καρδίασ αὐτῶν ἀποκνιῶ καὶ καταφυτεύσω ἐγὼ ἐπ̓ ὄροσ ὑψηλόν. καὶ κρεμάσω αὐτὸν ἐν ὄρει μετεώρῳ τῷ Ἰσραὴλ καὶ καταφυτεύσω, καὶ ἐξοίσει βλαστὸν καὶ ποιήσει καρπὸν καὶ ἔσται εἰσ κέδρον μεγάλην, καὶ ἀναπαύσεται ὑποκάτω αὐτοῦ πᾶν θηρίον, καὶ πᾶν πετεινὸν ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ ἀναπαύσεται, τὰ κλήματα αὐτοῦ ἀποκατασταθήσεται. καὶ γνώσονται πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου διότι ἐγὼ Κύριοσ ὁ ταπεινῶν ξύλον ὑψηλὸν καὶ ὑψῶν ξύλον ταπεινὸν καὶ ξηραίνων ξύλον χλωρὸν καὶ ἀναθάλλων ξύλον ξηρόν. ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα καὶ ποιήσω. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, τί ὑμῖν ἡ παραβολὴ αὕτη ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λέγοντεσ. οἱ πατέρεσ ἔφαγον ὄμφακα καὶ οἱ ὀδόντεσ τῶν τέκνων ἐγομφίασαν̣ ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, ἐὰν γένηται ἔτι λεγομένη ἡ παραβολὴ αὕτη ἐν τῷ Ἰσραήλ. ὅτι πᾶσαι αἱ ψυχαὶ ἐμαί εἰσιν, ὃν τρόπον ἡ ψυχὴ τοῦ πατρόσ, οὕτωσ καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ υἱοῦ, ἐμαί εἰσιν. ἡ ψυχὴ ἡ ἁμαρτάνουσα, αὕτη ἀποθανεῖται. ‐ Ὁ δὲ ἄνθρωποσ ὃσ ἔσται δίκαιοσ, ὁ ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην, ἐπὶ τῶν ὀρέων οὐ φάγεται καὶ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ οὐ μὴ ἐπάρῃ πρὸσ τὰ ἐνθυμήματα οἴκου Ἰσραὴλ καὶ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον αὐτοῦ οὐ μὴ μιάνῃ καὶ πρὸσ γυναῖκα ἐν ἀφέδρῳ οὖσαν οὐ προσεγγιεῖ καὶ ἄνθρωπον οὐ μὴ καταδυναστεύσῃ, ἐνεχυρασμὸν ὀφείλοντοσ ἀποδώσει καὶ ἅρπαγμα οὐχ ἁρπᾶται, τὸν ἄρτον αὐτοῦ τῷ πεινῶντι δώσει καὶ γυμνὸν περιβαλεῖ καὶ τὸ ἀργύριον αὐτοῦ ἐπὶ τόκῳ οὐ δώσει καὶ πλεονασμὸν οὐ λήψεται καὶ ἐξ ἀδικίασ ἀποστρέψει τὴν χεῖρα αὐτοῦ, κρίμα δίκαιον ποιήσει ἀνὰ μέσον ἀνδρὸσ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ πλησίον αὐτοῦ καὶ τοῖσ προστάγμασί μου πεπόρευται καὶ τὰ δικαιώματά μου πεφύλακται τοῦ ποιῆσαι αὐτά. δίκαιοσ οὗτόσ ἐστι, ζωῇ ζήσεται, λέγει Κύριοσ. ‐ Καὶ ἐὰν γεννήσῃ υἱὸν λοιμὸν ἐκχέοντα αἷμα καὶ ποιοῦντα ἁμαρτήματα, ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ τοῦ δικαίου οὐκ ἐπορεύθη, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν ὀρέων ἔφαγε καὶ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον αὐτοῦ ἐμίανε καὶ πτωχὸν καὶ πένητα κατεδυνάστευσε καὶ ἅρπαγμα ἥρπασε καὶ ἐνεχυρασμὸν οὐκ ἀπέδωκε καὶ εἰσ τὰ εἴδωλα ἔθετο τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ, ἀνομίαν πεποίηκε, μετὰ τόκου ἔδωκε καὶ πλεονασμὸν ἔλαβεν, οὗτοσ ζωῇ οὐ ζήσεται, πάσασ τὰσ ἀνομίασ ταύτασ ἐποίησε, θανάτῳ θανατωθήσεται, τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπ̓ αὐτὸν ἔσται. ‐ Ἐὰν δὲ γεννήσῃ υἱόν, καὶ ἴδῃ πάσασ τὰσ ἁμαρτίασ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ἃσ ἐποίησε, καὶ φοβηθῇ καὶ μὴ ποιήσῃ κατ̓ αὐτάσ, ἐπὶ τῶν ὀρέων οὐ βέβρωκε καὶ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ οὐκ ἔθετο εἰσ τὰ ἐνθυμήματα οἴκου Ἰσραὴλ καὶ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον αὐτοῦ οὐκ ἐμίανε καὶ ἄνθρωπον οὐ κατεδυνάστευσε καὶ ἐνεχυρασμὸν οὐκ ἐνεχύρασε καὶ ἅρπαγμα οὐχ ἥρπασε, τὸν ἄρτον αὐτοῦ τῷ πεινῶντι ἔδωκε καὶ γυμνὸν περιέβαλε, καὶ ἀπὸ ἀδικίασ ἀπέστρεψε τὴν χεῖρα αὐτοῦ, τόκον οὐδὲ πλεονασμὸν οὐκ ἔλαβε, δικαιοσύνην ἐποίησε καὶ ἐν τοῖσ προστάγμασί μου ἐπορεύθη, οὐ τελευτήσει ἐν ἀδικίαισ πατρὸσ αὐτοῦ, ζωῇ ζήσεται. ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ ἐὰν θλίψει θλίψῃ καὶ ἁρπάσῃ ἅρπαγμα, ἐναντία ἐποίησεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ μου καὶ ἀποθανεῖται ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτοῦ. ‐ Καὶ ἐρεῖτε. τί ὅτι οὐκ ἔλαβε τὴν ἀδικίαν ὁ υἱὸσ τοῦ πατρόσ̣ ὅτι ὁ υἱὸσ δικαιοσύνην καὶ ἔλεοσ πεποίηκε, πάντα τὰ νόμιμά μου συνετήρησε καὶ ἐποίησεν αὐτά. ζωῇ ζήσεται. ἡ δὲ ψυχὴ ἡ ἁμαρτάνουσα ἀποθανεῖται. ὁ δὲ υἱὸσ οὐ λήψεται τὴν ἀδικίαν τοῦ πατρόσ, οὐδὲ ὁ πατὴρ λήψεται τὴν ἀδικίαν τοῦ υἱοῦ. δικαιοσύνη δικαίου ἐπ̓ αὐτὸν ἔσται, καὶ ἀνομία ἀνόμου ἐπ̓ αὐτὸν ἔσται. καὶ ὁ ἄνομοσ ἐὰν ἀποστρέψῃ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ, ὧν ἐποίησε, καὶ φυλάξηται πάσασ τὰσ ἐντολάσ μου καὶ ποιήσῃ δικαιοσύνην καὶ ἔλεοσ, ζωῇ ζήσεται καὶ οὐ μὴ ἀποθάνῃ. πάντα τὰ παραπτώματα αὐτοῦ, ὅσα ἐποίησεν, οὐ μνησθήσεται, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ αὐτοῦ, ᾗ ἐποίησε, ζήσεται. μὴ θελήσει θελήσω τὸν θάνατον τοῦ ἀνόμου, λέγει Κύριοσ, ὡσ τὸ ἀποστρέψαι αὐτὸν ἐκ τῆσ ὁδοῦ τῆσ πονηρᾶσ καὶ ζῆν αὐτόν̣ ἐν δὲ τῷ ἀποστρέψαι δίκαιον ἐκ τῆσ δικαιοσύνησ αὐτοῦ καὶ ποιῆσαι ἀδικίαν κατὰ πάσασ τὰσ ἀνομίασ, ἃσ ἐποίησεν ὁ ἄνομοσ, πᾶσαι αἱ δικαιοσύναι αὐτοῦ, ἃσ ἐποίησεν, οὐ μὴ μνησθῶσιν. ἐν τῷ παραπτώματι αὐτοῦ, ᾧ παρέπεσε, καὶ ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ αὐτοῦ, αἷσ ἥμαρτεν, ἐν αὐταῖσ ἀποθανεῖται. καὶ εἴπατε. οὐ κατευθύνει ἡ ὁδὸσ Κυρίου. ἀκούσατε δὴ πᾶσ ὁ οἶκοσ Ἰσραήλ. μὴ ἡ ὁδόσ μου οὐ κατευθύνει̣ οὐχὶ ἡ ὁδὸσ ὑμῶν οὐ κατευθύνει̣ ἐν τῷ ἀποστρέψαι τὸν δίκαιον ἐκ τῆσ δικαιοσύνησ αὐτοῦ καὶ ποιήσει παράπτωμα καὶ ἀποθάνῃ, ἐν τῷ παραπτώματι, ᾧ ἐποίησεν, ἐν αὐτῷ ἀποθανεῖται. καὶ ἐν τῷ ἀποστρέψαι ἄνομον ἀπὸ τῆσ ἀνομίασ αὐτοῦ, ἧσ ἐποίησε, καὶ ποιήσει κρίμα καὶ δικαιοσύνην, οὗτοσ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐφύλαξε καὶ ἀπέστρεψεν ἐκ πασῶν τῶν ἀσεβειῶν αὐτοῦ, ὧν ἐποίησε, ζωῇ ζήσεται, οὐ μὴ ἀποθάνῃ. καὶ λέγουσιν ὁ οἶκοσ τοῦ Ἰσραήλ. οὐ κατορθοῖ ἡ ὁδὸσ Κυρίου. μὴ ἡ ὁδόσ μου οὐ κατορθοῖ, οἶκοσ Ἰσραήλ̣ οὐχὶ ἡ ὁδὸσ ὑμῶν οὐ κατορθοῖ̣ ἕκαστον κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ κρινῶ ὑμᾶσ, οἶκοσ Ἰσραήλ, λέγει Κύριοσ. ἐπιστράφητε καὶ ἀποστρέψατε ἐκ πασῶν τῶν ἀσεβειῶν ὑμῶν, καὶ οὐκ ἔσονται ὑμῖν εἰσ κόλασιν ἀδικίασ. ἀπορρίψατε ἀφ̓ ἑαυτῶν πάσασ τὰσ ἀσεβείασ ὑμῶν, ἃσ ἠσεβήσατε εἰσ ἐμὲ καὶ ποιήσατε ἑαυτοῖσ καρδίαν καινὴν καὶ πνεῦμα καινόν. καὶ ἱνατί ἀποθνήσκετε, οἶκοσ Ἰσραήλ̣ διότι οὐ θέλω τὸν θάνατον τοῦ ἀποθνήσκοντοσ, λέγει Κύριοσ. ΚΑΙ σὺ λαβὲ θρῆνον ἐπὶ τὸν ἄρχοντα τοῦ Ἰσραὴλ

καὶ ἐρεῖσ. τί ἡ μήτηρ σου̣ σκύμνοσ. ἐν μέσῳ λεόντων ἐγενήθη, ἐν μέσῳ λεόντων ἐπλήθυνε σκύμνουσ αὐτῆσ. καὶ ἀπεπήδησεν εἷσ τῶν σκύμνων αὐτῆσ, λέων ἐγένετο καὶ ἔμαθε τοῦ ἁρπάζειν ἁρπάγματα, ἀνθρώπουσ ἔφαγε. καὶ ἤκουσαν κατ’ αὐτοῦ ἔθνη, ἐν τῇ διαφθορᾷ αὐτῶν συνελήφθη, καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἐν κημῷ εἰσ γῆν Αἰγύπτου. καὶ εἶδεν ὅτι ἀπῶσται ἀπ’ αὐτῆσ, ἀπώλετο ἡ ὑπόστασισ αὐτῆσ, καὶ ἔλαβεν ἄλλον ἐκ τῶν σκύμνων αὐτῆσ, λέοντα ἔταξεν αὐτόν, καὶ ἀνεστρέφετο ἐν μέσῳ λεόντων, λέων ἐγένετο καὶ ἔμαθεν ἁρπάζειν ἁρπάγματα, ἀνθρώπουσ ἔφαγε. καὶ ἐνέμετο τῷ θράσει αὐτοῦ καὶ τὰσ πόλεισ αὐτῶν ἐξηρήμωσε καὶ ἠφάνισε γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆσ ἀπὸ φωνῆσ ὠρυώματοσ αὐτοῦ. καὶ ἔδωκαν ἐπ’ αὐτὸν ἔθνη ἐκ χωρῶν κυκλόθεν καὶ ἐξεπέτασαν ἐπ’ αὐτὸν δίκτυα αὐτῶν, ἐν διαφθορᾷ αὐτῶν συνελήφθη. καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημῷ καὶ ἐν γαλεάγρᾳ, ἦλθε πρὸσ βασιλέα Βαβυλῶνοσ, καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰσ φυλακήν, ὅπωσ μὴ ἀκουσθῇ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ἐπὶ τὰ ὄρη τοῦ Ἰσραήλ. ἡ μήτηρ σου ὡσ ἄμπελοσ καὶ ὡσ ἄνθοσ ἐν ρόᾳ ἐν ὕδατι πεφυτευμένη, ὁ καρπὸσ αὐτῆσ καὶ ὁ βλαστὸσ αὐτῆσ ἐγένετο ἐξ ὕδατοσ πολλοῦ. καὶ ἐγένετο αὐτῇ ράβδοσ ἐπὶ φυλὴν ἡγουμένων, καὶ ὑψώθη τῷ μεγέθει αὐτῆσ ἐν μέσῳ στελεχῶν καὶ εἶδε τὸ μέγεθοσ αὐτῆσ ἐν πλήθει κλημάτων αὐτῆσ. καὶ κατεκλάσθη ἐν θυμῷ, ἐπὶ γῆν ἐρρίφη, καὶ ἄνεμοσ ὁ καύσων ἐξήρανε τὰ ἐκλεκτὰ αὐτῆσ. ἐξεδικήθη καὶ ἐξηράνθη ἡ ράβδοσ ἰσχύοσ αὐτῆσ, πῦρ ἀνήλωσεν αὐτήν. καὶ νῦν πεφύτευκαν αὐτὴν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν γῇ ἀνύδρῳ. καὶ ἐξῆλθε πῦρ ἐκ ράβδου ἐκλεκτῶν αὐτῆσ καὶ κατέφαγεν αὐτήν, καὶ οὐκ ἦν ἐν αὐτῇ ράβδοσ ἰσχύοσ. φυλὴ εἰσ παραβολὴν θρήνου ἐστὶ καὶ ἔσται εἰσ θρῆνον. ΚΑΙ ἐγένετο ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑβδόμῳ, ἐν τῷ πέμπτῳ μηνί, δεκάτῃ τοῦ μηνόσ, ἦλθον ἄνδρεσ ἐκ τῶν πρεσβυτέρων οἴκου Ἰσραὴλ ἐπερωτῆσαι τὸν Κύριον καὶ ἐκάθισαν πρὸ προσώπου μου.

καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, λάλησον πρὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. εἰ ἐπερωτῆσαί με ὑμεῖσ ἔρχεσθε̣ ζῶ ἐγὼ εἰ ἀποκριθήσομαι ὑμῖν, λέγει Κύριοσ. εἰ ἐκδικήσω αὐτοὺσ ἐκδικήσει, υἱὲ ἀνθρώπου, τὰσ ἀνομίασ τῶν πατέρων αὐτῶν διαμάρτυραι αὐτοῖς καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἀφ’ ἧσ ἡμέρασ ᾑρέτισα τὸν οἶκον Ἰσραὴλ καὶ ἐγνωρίσθην τῷ σπέρματι οἴκου Ἰακὼβ καὶ ἐγνώσθην αὐτοῖσ ἐν γῇ Αἰγύπτου καὶ ἀντελαβόμην τῇ χειρί μου αὐτῶν λέγων. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀντελαβόμην τῇ χειρί μου αὐτῶν τοῦ ἐξαγαγεῖν αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἡτοίμασα αὐτοῖσ, γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, κηρίον ἐστὶ παρὰ πᾶσαν τὴν γῆν. καὶ εἶπα πρὸσ αὐτούσ. ἕκαστοσ βδελύγματα τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ ἀπορριψάτω, καὶ ἐν τοῖσ ἐπιτηδεύμασιν Αἰγύπτου μὴ μιαίνεσθε, ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. καὶ ἀπέστησαν ἀπ’ ἐμοῦ καὶ οὐκ ἠθέλησαν εἰσακοῦσαί μου, τὰ βδελύγματα τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν οὐκ ἀπέρριψαν καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα Αἰγύπτου οὐκ ἐγκατέλιπον. καὶ εἶπα τοῦ ἐκχέαι τὸν θυμόν μου ἐπ’ αὐτοὺσ τοῦ συντελέσαι τὴν ὀργήν μου ἐν αὐτοῖσ ἐν μέσῳ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἐποίησα ὅπωσ τὸ ὄνομά μου τὸ παράπαν μὴ βεβηλωθῇ ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν, ὧν αὐτοί εἰσιν ἐν μέσῳ αὐτῶν, ἐν οἷσ ἐγνώσθην πρὸσ αὐτοὺσ ἐνώπιον αὐτῶν τοῦ ἐξαγαγεῖν αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἤγαγον αὐτοὺσ εἰσ τὴν ἔρημον καὶ ἔδωκα αὐτοῖσ τὰ προστάγματά μου καὶ τὰ δικαιώματά μου ἐγνώρισα αὐτοῖσ, ὅσα ποιήσει αὐτὰ ἄνθρωποσ καὶ ζήσεται ἐν αὐτοῖσ. καὶ τὰ σάββατά μου ἔδωκα αὐτοῖσ τοῦ εἶναι εἰσ σημεῖον ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον αὐτῶν τοῦ γνῶναι αὐτοὺσ διότι ἐγὼ Κύριοσ ὁ ἁγιάζων αὐτούσ. καὶ εἶπα πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐρήμῳ. ἐν τοῖσ προστάγμασί μου πορεύεσθε. καὶ οὐκ ἐπορεύθησαν καὶ τὰ δικαιώματά μου ἀπώσαντο, ἃ ποιήσει αὐτὰ ἄνθρωποσ καὶ ζήσεται ἐν αὐτοῖσ, καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλωσαν σφόδρα. καὶ εἶπα τοῦ ἐκχέαι τὸν θυμόν μου ἐπ’ αὐτοὺσ ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ ἐξαναλῶσαι αὐτούσ. καὶ ἐποίησα ὅπωσ τὸ ὄνομά μου τὸ παράπαν μὴ βεβηλωθῇ ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξήγαγον αὐτοὺσ κατ’ ὀφθαλμοὺσ αὐτῶν. καὶ ἐγὼ ἐξῇρα τὴν χεῖρά μου ἐπ’ αὐτοὺσ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸ παράπαν τοῦ μὴ εἰσαγαγεῖν αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἔδωκα αὐτοῖσ, γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, κηρίον ἐστὶ παρὰ πᾶσαν τὴν γῆν, ἀνθ’ ὧν τὰ δικαιώματά μου ἀπώσαντο καὶ ἐν τοῖσ προστάγμασί μου οὐκ ἐπορεύθησαν ἐν αὐτοῖσ καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν καὶ ὀπίσω τῶν ἐνθυμημάτων καρδίασ αὐτῶν ἐπορεύοντο. καὶ ἐφείσατο ὁ ὀφθαλμόσ μου ἐπ’ αὐτοὺσ τοῦ ἐξαλεῖψαι αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἐποίησα αὐτοὺσ εἰσ συντέλειαν ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ εἶπα πρὸσ τὰ τέκνα αὐτῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ. ἐν τοῖσ νομίμοισ τῶν πατέρων ὑμῶν μὴ πορεύεσθε καὶ τὰ δικαιώματα αὐτῶν μὴ φυλάσσεσθε καὶ ἐν τοῖσ ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν μὴ συναναμίσγεσθε καὶ μὴ μιαίνεσθε. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, ἐν τοῖσ προστάγμασί μου πορεύεσθε καὶ τὰ δικαιώματά μου φυλάσσεσθε, καὶ ποιεῖτε αὐτά. καὶ τὰ σάββατά μου ἁγιάζετε, καὶ ἔστω εἰσ σημεῖον ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν τοῦ γινώσκειν διότι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. καὶ παρεπίκρανάν με καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν, ἐν τοῖσ προστάγμασί μου οὐκ ἐπορεύθησαν, καὶ τὰ δικαιώματά μου οὐκ ἐφυλάξαντο τοῦ ποιεῖν αὐτά, ἃ ποιήσει ἄνθρωποσ καὶ ζήσεται ἐν αὐτοῖσ, καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν. καὶ εἶπα τοῦ ἐκχέαι τὸν θυμόν μου ἐπ’ αὐτοὺσ ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ συντελέσαι τὴν ὀργήν μου ἐπ’ αὐτούσ. καὶ ἐποίησα ὅπωσ τὸ ὄνομά μου τὸ παράπαν μὴ βεβηλωθῇ ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξήγαγον αὐτοὺσ κατ’ ὀφθαλμοὺσ αὐτῶν. καὶ ἐξῇρα τὴν χεῖρά μου ἐπ’ αὐτοὺσ ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ διασκορπίσαι αὐτοὺσ ἐν τοῖσ ἔθνεσι καὶ διασπεῖραι αὐτοὺσ ἐν ταῖσ χώραισ, ἀνθ’ ὧν τὰ δικαιώματά μου οὐκ ἐποίησαν καὶ τὰ προστάγματά μου ἀπώσαντο καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν, καὶ ὀπίσω τῶν ἐνθυμημάτων τῶν πατέρων αὐτῶν ἦσαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν. καὶ ἐγὼ ἔδωκα αὐτοῖσ προστάγματα οὐ καλὰ καὶ δικαιώματα, ἐν οἷσ οὐ ζήσονται ἐν αὐτοῖσ. καὶ μιανῶ αὐτοὺσ ἐν τοῖσ δόμασιν αὐτῶν ἐν τῷ διαπορεύεσθαί με πᾶν διανοῖγον μήτραν, ὅπωσ ἀφανίσω αὐτούσ. Διὰ τοῦτο λάλησον πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ, υἱὲ ἀνθρώπου, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἕωσ τούτου παρώργισάν με οἱ πατέρεσ ὑμῶν ἐν τοῖσ παραπτώμασιν αὐτῶν, ἐν οἷσ παρέπεσον εἰσ ἐμέ. καὶ εἰσήγαγον αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν ᾖρα τὴν χεῖρά μου τοῦ δοῦναι αὐτὴν αὐτοῖσ, καὶ εἶδον πάντα βουνὸν ὑψηλὸν καὶ πᾶν ξύλον κατάσκιον καὶ ἔθυσαν ἐκεῖ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν καὶ ἔταξαν ἐκεῖ ὀσμὴν εὐωδίασ καὶ ἔσπεισαν ἐκεῖ τὰσ σπονδὰσ αὐτῶν. καὶ εἶπον πρὸσ αὐτούσ. τί ἐστιν Ἀβαμά, ὅτι ὑμεῖσ εἰσπορεύεσθε ἐκεῖ̣ καὶ ἐπεκάλεσαν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἀβαμὰ ἕωσ τῆσ σήμερον ἡμέρασ. διὰ τοῦτο εἰπὸν πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ. τάδε λέγει Κύριοσ. εἰ ἐν ταῖσ ἀνομίαισ τῶν πατέρων ὑμῶν ὑμεῖσ μιαίνεσθε καὶ ὀπίσω τῶν βδελυγμάτων αὐτῶν ὑμεῖσ ἐκπορνεύετε, καὶ ἐν ταῖσ ἀπαρχαῖσ τῶν δομάτων ὑμῶν, ἐν τοῖσ ἀφορισμοῖσ, οἷσ ὑμεῖσ μιαίνεσθε ἐν πᾶσι τοῖσ ἐνθυμήμασιν ὑμῶν ἕωσ τῆσ σήμερον ἡμέρασ, καὶ ἐγὼ ἀποκριθῶ ὑμῖν, οἶκοσ τοῦ Ἰσραήλ̣ ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, εἰ ἀποκριθήσομαι ὑμῖν, καὶ εἰ ἀναβήσεται ἐπὶ τὸ πνεῦμα ὑμῶν τοῦτο. καὶ οὐκ ἔσται ὃν τρόπον ὑμεῖσ λέγετε. ἐσόμεθα ὡσ τὰ ἔθνη καὶ ὡσ αἱ φυλαὶ τῆσ γῆσ τοῦ λατρεύειν ξύλοισ καὶ λίθοισ. διὰ τοῦτο, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ ἐν θυμῷ κεχυμένῳ βασιλεύσω ἐφ’ ὑμᾶσ. καὶ ἐξάξω ὑμᾶσ ἐκ τῶν λαῶν καὶ εἰσδέξομαι ὑμᾶσ ἐκ τῶν χωρῶν, οὗ διεσκορπίσθητε ἐν αὐταῖσ, ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ ἐν θυμῷ κεχυμένῳ. καὶ ἄξω ὑμᾶσ εἰσ τὴν ἔρημον τῶν λαῶν, καὶ διακριθήσομαι πρὸσ ὑμᾶσ ἐκεῖ πρόσωπον κατὰ πρόσωπον. ὃν τρόπον διεκρίθην πρὸσ τοὺσ πατέρασ ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆσ Αἰγύπτου, οὕτωσ κρινῶ ὑμᾶσ, λέγει Κύριοσ. καὶ διάξω ὑμᾶσ ὑπὸ τὴν ράβδον μου καὶ εἰσάξω ὑμᾶσ ἐν ἀριθμῷ καὶ ἐκλέξω ἐξ ὑμῶν τοὺσ ἀσεβεῖσ καὶ τοὺσ ἀφεστηκότασ, διότι ἐκ τῆσ παροικεσίασ αὐτῶν ἐξάξω αὐτούσ, καὶ εἰσ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ εἰσελεύσονται. καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ Κύριοσ. καὶ ὑμεῖσ οἶκοσ Ἰσραήλ, τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἕκαστοσ τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ ἐξάρατε. καὶ μετὰ ταῦτα εἰ ὑμεῖσ εἰσακούετέ μου καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον οὐ βεβηλώσετε οὐκέτι ἐν τοῖσ δώροισ ὑμῶν καὶ ἐν τοῖσ ἐπιτηδεύμασιν ὑμῶν. διότι ἐπὶ τοῦ ὄρουσ τοῦ ἁγίου μου, ἐπ’ ὄρουσ ὑψηλοῦ, λέγει Κύριοσ Κύριοσ, ἐκεῖ δουλεύσουσί μοι πᾶσ οἶκοσ Ἰσραὴλ εἰσ τέλοσ, καὶ ἐκεῖ προσδέξομαι καὶ ἐκεῖ ἐπισκέψομαι τὰσ ἀπαρχὰσ ὑμῶν καὶ τὰσ ἀπαρχὰσ τῶν ἀφορισμῶν ὑμῶν ἐν πᾶσι τοῖσ ἁγιάσμασιν ὑμῶν. ἐν ὀσμῇ εὐωδίασ προσδέξομαι ὑμᾶσ ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν με ὑμᾶσ ἐκ τῶν λαῶν καὶ εἰσδέχεσθαι ὑμᾶσ ἐκ τῶν χωρῶν, ἐν αἷσ διεσκορπίσθητε ἐν αὐταῖσ, καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν ὑμῖν κατ’ ὀφθαλμοὺσ τῶν λαῶν. καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν με ὑμᾶσ εἰσ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, εἰσ τὴν γῆν, εἰσ ἣν ᾖρα τὴν χεῖρά μου τοῦ δοῦναι αὐτὴν τοῖσ πατράσιν ὑμῶν. καὶ μνησθήσεσθε ἐκεῖ τὰσ ὁδοὺσ ὑμῶν καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν, ἐν οἷσ ἐμιαίνεσθε ἐν αὐτοῖσ, καὶ κόψεσθε τὰ πρόσωπα ὑμῶν ἐν πάσαισ ταῖσ κακίαισ ὑμῶν. καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ ἐν τῷ ποιῆσαί με οὕτωσ ὑμῖν, ὅπωσ τὸ ὄνομά μου μὴ βεβηλωθῇ κατὰ τὰσ ὁδοὺσ ὑμῶν τὰσ κακὰσ καὶ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν τὰ διεφθαρμένα, λέγει Κύριοσ. . καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Θαιμὰν καὶ ἐπίβλεψον ἐπὶ Δαρὸμ καὶ προφήτευσον ἐπὶ δρυμὸν ἡγούμενον Ναγὲβ καὶ ἐρεῖσ τῷ δρυμῷ Ναγέβ. ἄκουε λόγον Κυρίου. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἀνάπτω ἐν σοὶ πῦρ, καὶ καταφάγεται ἐν σοὶ πᾶν ξύλον χλωρὸν καὶ πᾶν ξύλον ξηρόν, οὐ σβεσθήσεται ἡ φλὸξ ἡ ἐξαφθεῖσα, καὶ κατακαυθήσεται ἐν αὐτῇ πᾶν πρόσωπον ἀπὸ ἀπηλιώτου ἕωσ βορρᾶ. καὶ ἐπιγνώσεται πᾶσα σὰρξ ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ἐξέκαυσα αὐτὸ καὶ οὐ σβεσθήσεται. καὶ εἶπα. μηδαμῶσ Κύριε Κύριε. αὐτοὶ λέγουσι πρόσ με. οὐχὶ παραβολή ἐστι λεγομένη αὕτη̣ ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

διὰ τοῦτο προφήτευσον, υἱὲ ἀνθρώπου, καὶ στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπίβλεψον ἐπὶ τὰ ἅγια αὐτῶν καὶ προφητεύσεισ ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ πρὸσ σὲ καὶ ἐκσπάσω τὸ ἐγχειρίδιόν μου ἐκ τοῦ κολεοῦ αὐτοῦ καὶ ἐξολοθρεύσω ἐκ σοῦ ἄνομον καὶ ἄδικον. ἀνθ’ ὧν ἐξολοθρεύσω ἐκ σοῦ ἄδικον καὶ ἄνομον, οὕτωσ ἐξελεύσεται τὸ ἐγχειρίδιόν μου ἐκ τοῦ κολεοῦ αὐτοῦ ἐπὶ πᾶσαν σάρκα ἀπὸ ἀπηλιώτου ἕωσ βορρᾶ. καὶ ἐπιγνώσεται πᾶσα σὰρξ διότι ἐγὼ Κύριοσ ἐξέσπασα τὸ ἐγχειρίδιόν μου ἐκ τοῦ κολεοῦ αὐτοῦ καὶ οὐκ ἀποστρέψει οὐκέτι. καὶ σὺ υἱὲ ἀνθρώπου, καταστέναξον ἐν συντριβῇ ὀσφύοσ σου καὶ ἐν ὀδύναισ στενάξεισ κατ’ ὀφθαλμοὺσ αὐτῶν. καὶ ἔσται ἐὰν εἴπωσι πρὸσ σέ. ἕνεκα τίνοσ σὺ στενάζεισ̣ καὶ ἐρεῖσ. ἐπὶ τῇ ἀγγελίᾳ, διότι ἔρχεται, καὶ θραυσθήσεται πᾶσα καρδία, καὶ πᾶσαι χεῖρεσ παραλυθήσονται, καὶ ἐκψύξει πᾶσα σὰρξ καὶ πᾶν πνεῦμα, καὶ πάντεσ μηροὶ μολυνθήσονται ὑγρασίᾳ. ἰδοὺ ἔρχεται καὶ ἔσται λέγει Κύριοσ. καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με, λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ. εἰπόν. ρομφαία ρομφαία, ὀξύνου καὶ θυμώθητι, ὅπωσ σφάξῃσ σφάγια, ὀξύνου ὅπωσ γένῃ εἰσ στίλβωσιν, ἑτοίμη εἰσ παράλυσιν, σφάζε, ἐξουδένει, ἀπωθοῦ πᾶν ξύλον. καὶ ἔδωκεν αὐτὴν ἑτοίμην τοῦ κρατεῖν χεῖρα αὐτοῦ. ἐξηκονήθη ἡ ρομφαία, ἐστὶν ἑτοίμη τοῦ δοῦναι αὐτὴν εἰσ χεῖρα ἀποκεντοῦντοσ. ἀνάκραγε καὶ ὀλόλυξον, υἱὲ ἀνθρώπου, ὅτι αὐτὴ ἐγένετο ἐν τῷ λαῷ μου, αὐτὴ ἐν πᾶσι τοῖσ ἀφηγουμένοισ τοῦ Ἰσραήλ. παροικήσουσιν ἐπὶ ρομφαίᾳ, ἐγένετο ἐν τῷ λαῷ μου. διὰ τοῦτο κρότησον ἐπὶ τὴν χεῖρά σου, ὅτι δεδικαίωται. καὶ τί εἰ καὶ φυλὴ ἀπώσθη̣ οὐκ ἔσται, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον καὶ κρότησον χεῖρα ἐπὶ χεῖρα καὶ διπλασίασον ρομφαίαν. ἡ τρίτη ρομφαία τραυματιῶν ἐστι, ρομφαία τραυματιῶν ἡ μεγάλη καὶ ἐκστήσει αὐτούσ, ὅπωσ θραυσθῇ ἡ καρδία καὶ πληθυνθῶσιν οἱ ἀσθενοῦντεσ ἐπὶ πᾶσαν πύλην αὐτῶν. παραδέδονται εἰσ σφάγια ρομφαίασ, εὖ γέγονεν εἰσ σφαγήν, εὖ γέγονεν εἰσ στίλβωσιν. καὶ διαπορεύου, ὀξύνου, ἐκ δεξιῶν καὶ ἐξ εὐωνύμων, οὗ ἂν τὸ πρόσωπόν σου ἐξεγείρηται. καὶ ἐγὼ δὲ κροτήσω χεῖρά μου πρὸσ χεῖρά μου καὶ ἀναφήσω τόν θυμόν μου. ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. καὶ σὺ υἱὲ ἀνθρώπου, διάταξον σεαυτῷ δύο ὁδοὺς τοῦ εἰσελθεῖν ρομφαίαν βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ. ἐκ χώρασ μιᾶσ ἐξελεύσονται αἱ δύο, καὶ χεὶρ ἐν ἀρχῇ ὁδοῦ πόλεωσ, ἐπ’ ἀρχῆσ ὁδοῦ διατάξεισ τοῦ εἰσελθεῖν ρομφαίαν ἐπὶ Ραββὰθ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ ἐπὶ τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ ἐν μέσῳ αὐτῆσ. διότι στήσεται βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐπὶ τὴν ἀρχαίαν ὁδόν, ἐπ’ ἀρχῆσ τῶν δύο ὁδῶν, τοῦ μαντεύσασθαι μαντείαν, τοῦ ἀναβράσαι ράβδον καὶ ἐπερωτῆσαι ἐν τοῖσ γλυπτοῖσ καὶ κατασκοπήσασθαι ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ. ἐγένετο τὸ μαντεῖον ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ τοῦ βαλεῖν χάρακα, τοῦ διανοῖξαι στόμα ἐν βοῇ, ὑψῶσαι φωνὴν μετὰ κραυγῆσ, τοῦ βαλεῖν χάρακα ἐπὶ τὰσ πύλασ αὐτῆσ καὶ βαλεῖν χῶμα καὶ οἰκοδομῆσαι βελοστάσεισ. καὶ αὐτὸσ αὐτοῖσ ὡσ μαντευόμενοσ μαντείαν ἐνώπιον αὐτῶν καὶ αὐτὸσ ἀναμιμνήσκων ἀδικίασ αὐτοῦ μνησθῆναι. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν ἀνεμνήσατε τὰσ ἀδικίασ ὑμῶν, ἐν τῷ ἀποκαλυφθῆναι τὰσ ἀσεβείασ ὑμῶν, τοῦ ὁραθῆναι ἁμαρτίασ ὑμῶν ἐν πάσαισ ταῖσ ἀσεβείαισ ὑμῶν καὶ ἐν τοῖσ ἐπιτηδεύμασιν ὑμῶν, ἀνθ’ ἀνεμνήσατε, ἐν τούτοισ ἁλώσεσθε. καὶ σύ, βέβηλε, ἄνομε, ἀφηγούμενε τοῦ Ἰσραήλ, οὗ ἥκει ἡ ἡμέρα, ἐν καιρῷ ἀδικίασ πέρασ, τάδε λέγει Κύριοσ. ἀφείλου τὴν κίδαριν καὶ ἐπέθου τὸν στέφανον. αὕτη οὐ τοιαύτη ἔσται. ἐταπείνωσασ τὸ ὑψηλὸν καὶ ὕψωσασ τὸ ταπεινόν. ἀδικίαν ἀδικίαν θήσομαι αὐτήν, οὐδ’ αὕτη τοιαύτη ἔσται, ἕωσ οὗ ἔλθῃ ᾧ καθήκει, καὶ παραδώσω αὐτῷ. ‐ Καὶ σὺ υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον, καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἀμμὼν καὶ πρὸσ τὸν ὀνειδισμὸν αὐτῶν καὶ ἐρεῖσ. ρομφαία ρομφαία ἐσπασμένη εἰσ σφάγια καὶ ἐσπασμένη εἰσ συντέλειαν, ἐγείρου ὅπωσ στίλβῃς ἐν τῇ ὁράσει σου τῇ ματαίᾳ καὶ ἐν τῷ μαντεύεσθαί σε ψευδῆ, τοῦ παραδοῦναί σε ἐπὶ τραχήλουσ τραυματιῶν ἀνόμων, ὧν ἥκει ἡ ἡμέρα, ἐν καιρῷ ἀδικίασ πέρασ. ἀπόστρεφε, μὴ καταλύσῃσ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ᾧ γεγέννησαι. ἐν τῇ γῇ τῇ ἰδίᾳ σου κρινῶ σε καὶ ἐκχεῶ ἐπὶ σέ ὀργήν μου, ἐν πυρὶ ὀργῆσ μου ἐμφυσήσω ἐπὶ σέ καὶ παραδώσω σε εἰσ χεῖρασ ἀνδρῶν βαρβάρων τεκταινόντων διαφθοράν. ἐν πυρὶ ἔσῃ κατάβρωμα, τὸ αἷμά σου ἔσται ἐν μέσῳ τῆσ γῆσ σου. οὐ μὴ γένηταί σου μνεία, διότι ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

καὶ σὺ υἱὲ ἀνθρώπου, εἰ κρινεῖσ τὴν πόλιν τῶν αἱμάτων̣ καὶ παράδειξον αὐτῇ πάσασ τὰσ ἀνομίασ αὐτῆς καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ὦ πόλισ ἐκχέουσα αἵματα ἐν μέσῳ αὐτῆσ τοῦ ἐλθεῖν καιρὸν αὐτῆσ καὶ ποιοῦσα ἐνθυμήματα καθ’ ἑαυτῆσ, τοῦ μιαίνειν αὐτήν, ἐν τοῖσ αἵμασιν αὐτῶν, οἷσ ἐξέχεασ, παραπέπτωκασ καὶ ἐν τοῖσ ἐνθυμήμασί σου, οἷσ ἐποίεισ, ἐμιαίνου, καὶ ἤγγισασ τὰσ ἡμέρασ σου καὶ ἤγαγεσ καιρὸν ἐτῶν σου. διὰ τοῦτο δέδωκά σε εἰσ ὀνειδισμὸν τοῖσ ἔθνεσι, καὶ εἰσ ἐμπαιγμὸν πάσαισ ταῖσ χώραις ταῖσ ἐγγιζούσαισ πρὸσ σὲ καὶ ταῖσ μακρὰν ἀπεχούσαισ ἀπὸ σοῦ, καὶ ἐμπαίξονται ἐν σοί. ἀκάθαρτοσ ἡ ὀνομαστὴ καὶ πολλὴ ἐν ταῖσ ἀνομίαισ. ἰδοὺ οἱ ἀφηγούμενοι οἴκου Ἰσραήλ, ἕκαστοσ πρὸσ τοὺσ συγγενεῖσ αὐτοῦ συνανεφύροντο ἐν σοί, ὅπωσ ἐκχέωσιν αἷμα. πατέρα καὶ μητέρα ἐκακολόγουν ἐν σοί, καὶ πρὸσ τὸν προσήλυτον ἀνεστρέφοντο ἐν ἀδικίαισ ἐν σοί, ὀρφανὸν καὶ χήραν κατεδυνάστευον ἐν σοί. καὶ τὰ ἅγιά μου ἐξουθένουν καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν ἐν σοί. ἄνδρεσ λῃσταὶ ἦσαν ἐν σοί, ὅπωσ ἐκχέωσιν ἐν σοὶ αἷμα, καὶ ἐπὶ τῶν ὀρέων ἤσθιον ἐν σοί, ἀνόσια ἐποίουν ἐν μέσῳ σου. αἰσχύνην πατρὸσ ἀπεκάλυψαν ἐν σοὶ καὶ ἐν ἀκαθαρσίαισ ἀποκαθημένην ἐταπείνουν ἐν σοί. ἕκαστοσ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον αὐτοῦ ἠνομοῦσαν, καὶ ἕκαστοσ τὴν νύμφην αὐτοῦ ἐμίαινεν ἐν ἀσεβείᾳ, καὶ ἕκαστοσ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ θυγατέρα τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ ἐταπείνουν ἐν σοί. δῶρα ἐλαμβάνοσαν ἐν σοί, ὅπωσ ἐκχέωσιν αἷμα, τόκον καὶ πλεονασμὸν ἐλαμβάνοσαν ἐν σοί. καὶ συνετελέσω συντέλειαν κακίασ σου τὴν ἐν καταδυναστείᾳ, ἐμοῦ δὲ ἐπελάθου, λέγει Κύριοσ. ἐὰν δὲ πατάξω χεῖρά μου πρὸσ χεῖρά μου ἐφ’ οἷσ συντετέλεσαι, οἷσ ἐποίησασ, καὶ ἐπὶ τοῖσ αἵμασί σου τοῖσ γεγενημένοισ ἐν μέσῳ σου, εἰ ὑποστήσεται ἡ καρδία σου̣ εἰ κρατήσουσιν αἱ χεῖρέσ σου ἐν ταῖσ ἡμέραισ, αἷσ ἐγὼ ποιῶ ἐν σοί̣ ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα καὶ ποιήσω. καὶ διασκορπιῶ σε ἐν τοῖσ ἔθνεσι καὶ διασπερῶ σε ἐν ταῖσ χώραισ, καὶ ἐκλείψει ἡ ἀκαθαρσία σου ἐκ σοῦ, καὶ κατακληρονομήσω ἐν σοὶ κατ’ ὀφθαλμοὺσ τῶν ἐθνῶν. καὶ γνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ. ‐ Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδοὺ γεγόνασί μοι ὁ οἶκοσ Ἰσραὴλ ἀναμεμειγμένοι πάντεσ χαλκῷ καὶ σιδήρῳ καὶ κασσιτέρῳ καὶ μολίβῳ, ἐν μέσῳ ἀργυρίου ἀναμεμειγμένοσ ἐστί. διὰ τοῦτο εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν ἐγένεσθε εἰσ σύγκρασιν μίαν, διὰ τοῦτο ἐγὼ εἰσδέχομαι ὑμᾶσ εἰσ μέσον Ἱερουσαλήμ. καθὼσ εἰσδέχεται ἄργυροσ καὶ χαλκὸσ καὶ σίδηροσ καὶ κασσίτεροσ καὶ μόλιβοσ εἰσ μέσον καμίνου τοῦ ἐκφυσῆσαι εἰσ αὐτὸ πῦρ τοῦ χωνευθῆναι, οὕτωσ εἰσδέξομαι ἐν ὀργῇ μου καὶ συνάξω καὶ χωνεύσω ὑμᾶς καὶ ἐκφυσήσω ἐφ’ ὑμᾶσ ἐν πυρὶ ὀργῆσ μου, καὶ χωνευθήσεσθε ἐν μέσῳ αὐτῆσ. ὃν τρόπον χωνεύεται ἀργύριον ἐν μέσῳ καμίνου, οὕτωσ χωνευθύσεσθε ἐν μέσῳ αὐτῆσ. καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐφ’ ὑμᾶσ. ‐ Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν αὐτῇ. σὺ εἶ γῆ ἡ οὐ βρεχομένη, οὐδὲ ὑετὸσ ἐγένετο ἐπὶ σὲ ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆσ. ἧσ οἱ ἀφηγούμενοι ἐν μέσῳ αὐτῆσ ὡσ λέοντεσ ὠρυόμενοι ἁρπάζοντεσ ἁρπάγματα, ψυχὰσ κατεσθίοντεσ ἐν δυναστείᾳ, καὶ τιμὰσ λαμβάνοντεσ ἐν ἀδικίᾳ, καὶ αἱ χῆραί σου ἐπληθύνθησαν ἐν μέσῳ σου. καὶ οἱ ἱερεῖσ αὐτῆσ ἠθέτησαν νόμον μου καὶ ἐβεβήλουν τὰ ἅγιά μου. ἀναμέσον ἁγίου καὶ βεβήλου οὐ διέστελλον καὶ ἀναμέσον ἀκαθάρτου καὶ τοῦ καθαροῦ οὐ διέστελλον καὶ ἀπὸ τῶν σαββάτων μου παρεκάλυπτον τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτῶν, καὶ ἐβεβηλούμην ἐν μέσῳ αὐτῶν. οἱ ἄρχοντεσ αὐτῆσ ἐν μέσῳ αὐτῆσ ὡσ λύκοι ἁρπάζοντεσ ἁρπάγματα τοῦ ἐκχέαι αἷμα, ὅπωσ πλεονεξίᾳ πλεονεκτῶσι. καὶ οἱ προφῆται αὐτῆσ ἀλείφοντεσ αὐτοὺσ πεσοῦνται, ὁρῶντεσ μάταια, μαντευόμενοι ψευδῆ, λέγοντεσ. τάδε λέγει Κύριοσ, καὶ Κύριοσ οὐκ ἐλάλησε. λαὸν τῆσ γῆσ ἐκπιεζοῦντεσ ἀδικίᾳ καὶ διαρπάζοντεσ ἁρπάγματα, πτωχὸν καὶ πένητα καταδυναστεύοντεσ καὶ πρὸσ τὸν προσήλυτον οὐκ ἀναστρεφόμενοι μετὰ κρίματοσ. καὶ ἐζήτουν ἐξ αὐτῶν ἄνδρα ἀναστρεφόμενον ὀρθῶσ καὶ ἑστῶτα πρὸ προσώπου μου ὁλοσχερῶσ ἐν τῷ καιρῷ τῆσ γῆσ τοῦ μὴ εἰσ τέλοσ ἐξαλεῖψαι αὐτήν, καὶ οὐχ εὗρον. καὶ ἐξέχεα ἐπ’ αὐτὴν θυμόν μου ἐν πυρὶ ὀργῆσ μου τοῦ συντελέσαι. τὰσ ὁδοὺσ αὐτῶν εἰσ κεφαλὰσ αὐτῶν δέδωκα, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, δύο γυναῖκεσ ἦσαν θυγατέρεσ μητρὸσ μιᾶς καὶ ἐξεπόρνευσαν ἐν Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νεότητι αὐτῶν. ἐκεῖ ἔπεσον οἱ μαστοὶ αὐτῶν, ἐκεῖ διεπαρθενεύθησαν. καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἦν Ὀολὰ ἡ πρεσβυτέρα καὶ Ὀολιβὰ ἡ ἀδελφὴ αὐτῆσ. καὶ ἐγένοντό μοι καὶ ἔτεκον υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ, καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν. Σαμάρεια ἦν Ὀολὰ καὶ Ἱερουσαλὴμ ἦν Ὀολιβά. καὶ ἐξεπόρνευσεν ἡ Ὀολὰ ἀπ’ ἐμοῦ καὶ ἐπέθετο ἐπὶ τοὺσ ἐραστὰσ αὐτῆσ, ἐπὶ τοὺσ Ἀσσυρίουσ τοὺσ ἐγγίζοντασ αὐτῇ, ἐνδεδυκότασ ὑακίνθινα, ἡγουμένουσ καὶ στρατηγούσ. νεανίσκοι καὶ ἐπίλεκτοι πάντεσ, ἱππεῖσ ἱππαζόμενοι ἐφ’ ἵππων. καὶ ἔδωκε τὴν πορνείαν αὐτῆσ ἐπ’ αὐτούσ. ἐπίλεκτοι υἱοὶ Ἀσσυρίων πάντεσ, καὶ ἐπὶ πάντασ, οὓσ ἐπέθετο, ἐν πᾶσι τοῖσ ἐνθυμήμασιν αὐτοῖσ ἐμιαίνετο. καὶ τὴν πορνείαν αὐτῆσ ἐξ Αἰγύπτου οὐκ ἐγκατέλιπεν, ὅτι μετ’ αὐτῆσ ἐκοιμῶντο ἐν νεότητι αὐτῆσ, καὶ αὐτοὶ διεπαρθένευσαν αὐτὴν καὶ ἐξέχεαν τὴν πορνείαν αὐτῶν ἐπ’ αὐτήν. διὰ τοῦτο παρέδωκα αὐτὴν εἰσ χεῖρασ τῶν ἐραστῶν αὐτῆσ, εἰσ χεῖρασ υἱῶν Ἀσσυρίων, ἐφ’ οὓσ ἐπετίθετο. αὐτοὶ ἀπεκάλυψαν τὴν αἰσχύνην αὐτῆσ, υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ αὐτῆσ ἔλαβον καὶ αὐτὴν ἐν ρομφαίᾳ ἀπέκτειναν. καὶ ἐγένετο λάλημα εἰσ γυναῖκασ, καὶ ἐποίησαν ἐκδικήσεισ ἐν αὐτῇ εἰσ τὰσ θυγατέρασ. ‐ Καὶ εἶδεν ἡ ἀδελφὴ αὐτῆσ Ὀολιβὰ καὶ διέφθειρε τὴν ἐπίθεσιν αὐτῆσ ὑπὲρ αὐτὴν καὶ τὴν πορνείαν αὐτῆσ ὑπὲρ τὴν πορνείαν τῆσ ἀδελφῆσ αὐτῆσ. ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ τῶν Ἀσσυρίων ἐπέθετο, ἡγουμένουσ καὶ στρατηγοὺσ τοὺσ ἐγγὺσ αὐτῆσ ἐνδεδυκότασ εὐπάρυφα, ἱππεῖσ ἱππαζομένουσ ἐφ’ ἵππων. νεανίσκοι ἐπίλεκτοι πάντεσ. καὶ εἶδον ὅτι μεμίανται. ὁδὸσ μία τῶν δύο. καὶ προσέθετο πρὸσ τὴν πορνείαν αὐτῆσ καὶ εἶδεν ἄνδρασ ἐζωγραφημένουσ ἐπὶ τοῦ τοίχου, εἰκόνασ Χαλδαίων, ἐζωγραφημένουσ ἐν γραφίδι, ἐζωσμένουσ ποικίλματα ἐπὶ τὰσ ὀσφύασ αὐτῶν, καὶ τιάραι βαπταὶ ἐπὶ τῶν κεφαλῶν αὐτῶν, ὄψισ τρισσὴ πάντων, ὁμοίωμα υἱῶν Χαλδαίων, γῆσ πατρίδοσ αὐτῶν, καὶ ἐπέθετο ἐπ’ αὐτοὺσ τῇ ὁράσει ὀφθαλμῶν αὐτῆσ καὶ ἐξαπέστειλεν ἀγγέλουσ πρὸσ αὐτοὺσ εἰσ γῆν Χαλδαίων. καὶ ἤλθοσαν πρὸσ αὐτὴν υἱοὶ Βαβυλῶνοσ εἰσ κοίτην καταλυόντων καὶ ἐμίαινον αὐτὴν ἐν τῇ πορνείᾳ αὐτῆσ, καὶ ἐμιάνθη ἐν αὐτοῖσ. καὶ ἀπέστη ἡ ψυχὴ αὐτῆσ ἀπ’ αὐτῶν. καί ἀπεκάλυψε τὴν πορνείαν αὐτῆσ καὶ ἀπεκάλυψεν αἰσχύνην αὐτῆσ, καὶ ἀπέστη ἡ ψυχή μου ἀπ’ αὐτῆσ, ὃν τρόπον ἀπέστη ἡ ψυχή μου ἀπὸ τῆσ ἀδελφῆσ αὐτῆσ. καὶ ἐπλήθυνασ τὴν πορνείαν σου τοῦ ἀναμνῆσαι ἡμέραν νεότητόσ σου, ἐν αἷσ ἐπόρνευσασ ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ ἐπέθου ἐπὶ τοὺσ Χαλδαίουσ, ὧν ὡσ ὄνων αἱ σάρκεσ αὐτῶν καὶ αἰδοῖα ἵππων τὰ αἰδοῖα αὐτῶν. καὶ ἐπεσκέψω τὴν ἀνομίαν νεότητόσ σου, ἃ ἐποίεισ ἐν Αἰγύπτῳ ἐν τῷ καταλύματί σου, οὗ οἱ μαστοὶ νεότητόσ σου. ‐ Διὰ τοῦτο Ὀολιβά, τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω τοὺσ ἐραστάσ σου ἐπὶ σέ, ἀφ’ ὧν ἀπέστη ἡ ψυχή σου ἀπ’ αὐτῶν, καὶ ἐπάξω αὐτοὺσ ἐπὶ σὲ κυκλόθεν, υἱοὺσ Βαβυλῶνοσ καὶ πάντασ τοὺσ Χαλδαίουσ, Φακοὺδ καὶ Σουὲ καὶ Κουὲ καὶ πάντασ υἱοὺσ Ἀσσυρίων μετ’ αὐτῶν, νεανίσκουσ ἐπιλέκτουσ, ἡγεμόνασ καὶ στρατηγοὺσ πάντασ, τρισσοὺσ καὶ ὀνομαστοὺσ ἱππεύοντασ ἐφ’ ἵππων. καὶ πάντεσ ἥξουσιν ἐπὶ σὲ ἀπὸ βορρᾶ, ἅρματα καὶ τροχοὶ μετ’ ὄχλου λαῶν, θυρεοὶ καὶ πέλται, καὶ βαλοῦσι φυλακὴν ἐπὶ σὲ κύκλῳ. καὶ δώσω πρὸ προσώπου αὐτῶν κρίμα, καὶ ἐκδικήσουσί σε ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νἐν τοῖσ κρίμασιν αὐτῶν. καὶ δώσω τὸν ζῆλόν μου ἐν σοί, καὶ ποιήσουσι μετὰ σοῦ ἐν ὀργῇ θυμοῦ. μυκτῆρά σου καὶ ὦτά σου ἀφελοῦσι καὶ τοὺσ καταλοίπουσ σου ἐν ρομφαίᾳ καταβαλοῦσιν. αὐτοὶ υἱούσ σου καὶ θυγατέρασ σου λήψονται, καὶ τοὺσ καταλοίπουσ σου πῦρ καταφάγεται. καὶ ἐκδύσουσί σε τὸν ἱματισμόν σου καὶ λήψονται τὰ σκεύη τῆσ καυχήσεώσ σου. καὶ ἀποστρέψω τὰσ ἀσεβείασ σου ἐκ σοῦ καὶ τὴν πορνείαν σου ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, καὶ οὐ μὴ ἄρῃσ τοὺσ ὀφθαλμούσ σου ἐπ’ αὐτούσ, καὶ Αἰγύπτου οὐ μὴ μνησθῇσ οὐκέτι. διότι τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ παραδίδωμί σε εἰσ χεῖρασ ὧν μισεῖσ, ἀφ’ ὧν ἀπέστη ἡ ψυχή σου ἀπ’ αὐτῶν. καί ποιήσουσιν ἐν σοὶ ἐν μίσει καὶ λήψονται πάντασ τοὺσ πόνουσ σου καὶ τοὺσ μόχθουσ σου, καὶ ἔσῃ γυμνὴ καὶ αἰσχύνουσα, καὶ ἀποκαλυφθήσεται αἰσχύνη πορνείασ σου καὶ ἀσέβειά σου. καὶ ἡ πορνεία σου ἐποίησε ταῦτά σοι ἐν τῷ ἐκπορνεῦσαί σε ὀπίσω ἐθνῶν καὶ ἐμιαίνου ἐν τοῖσ ἐνθυμήμασιν αὐτῶν. ἐν τῇ ὁδῷ τῆσ ἀδελφῆσ σου ἐπορεύθησ, καὶ δώσω τὸ ποτήριον αὐτῆσ εἰσ χεῖράσ σου. τάδε λέγει Κύριοσ. τὸ ποτήριον τῆσ ἀδελφῆσ σου πίεσαι, τὸ βαθὺ καὶ τὸ πλατύ, τὸ πλεονάζον τοῦ συντελέσαι μέθην, καὶ ἐκλύσεωσ πλησθήσῃ. καὶ τὸ ποτήριον ἀφανισμοῦ, ποτήριον ἀδελφῆσ σου Σαμαρείασ, καὶ πίεσαι αὐτό. καὶ τὰσ ἑορτὰσ καὶ τὰσ νουμηνίασ αὐτῆσ ἀποστρέψω. διότι ἐγὼ λελάληκα, λέγει Κύριοσ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν ἐπελάθου μου καὶ ἀπέρριψάσ με ὀπίσω τοῦ σώματόσ σου, καὶ σὺ λαβὲ τὴν ἀσέβειάν σου καὶ τὴν πορνείαν σου. ‐ Καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, οὐ κρινεῖσ τὴν Ὀολὰν καὶ τὴν Ὀολιβάν, καὶ ἀναγγελεῖσ αὐταῖσ τὰσ ἀνομίασ αὐτῶν̣ ὅτι ἐμοιχῶντο, καὶ αἷμα ἐν χερσὶν αὐτῶν. τὰ ἐνθυμήματα αὐτῶν ἐμοιχῶντο, καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν, ἃ ἐγέννησάν μοι, διήγαγον αὐτοῖσ δι’ ἐμπύρων. ἕωσ καὶ ταῦτα ἐποίησάν μοι. τὰ ἅγιά μου ἐμίαινον καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν. καὶ ἐν τῷ σφάζειν αὐτοὺσ τὰ τέκνα αὐτῶν τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν καὶ εἰσεπορεύοντο εἰσ τὰ ἅγιά μου τοῦ βεβηλοῦν αὐτά. καὶ ὅτι οὕτωσ ἐποίουν ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου μου. καὶ ὅτι τοῖσ ἀνδράσι τοῖσ ἐρχομένοισ μακρόθεν, οἷσ ἀγγέλουσ ἐξαπέστειλαν πρὸσ αὐτούσ, καὶ ἅμα τῷ ἔρχεσθαι αὐτοὺσ εὐθὺσ ἐλούου καὶ ἐστιβίζου τοὺσ ὀφθαλμούσ σου καὶ ἐκόσμου κόσμῳ καὶ ἐκάθου ἐπὶ κλίνησ ἐστρωμένησ, καὶ τράπεζα κεκοσμημένη πρὸ προσώπου αὐτῆσ, καὶ τὸ θυμίαμα καὶ τὸ ἔλαιόν μου εὐφραίνοντο ἐν αὐτοῖσ. καὶ φωνὴν ἁρμονίασ ἀνεκρούοντο, καὶ πρὸσ ἄνδρασ ἐκ πλήθουσ ἀνθρώπων ἥκοντασ ἐκ τῆσ ἐρήμου, καὶ ἐδίδοσαν ψέλλια ἐπὶ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν καὶ στέφανον καυχήσεωσ ἐπὶ τὰσ κεφαλὰσ αὐτῶν. καὶ εἶπα. οὐκ ἐν τούτοισ μοιχεύουσι̣ καὶ ἔργα πόρνησ καὶ αὐτὴ ἐξεπόρνευσε. καὶ εἰσεπορεύοντο πρὸσ αὐτήν, ὃν τρόπον εἰσπορεύονται πρὸσ γυναῖκα πόρνην, οὕτωσ εἰσεπορεύοντο πρὸσ Ὀολὰν καὶ πρὸσ Ὀολιβὰν τοῦ ποιῆσαι ἀνομίαν. καὶ ἄνδρεσ δίκαιοι αὐτοὶ καὶ ἐκδικήσουσιν αὐτὰσ ἐκδικήσει μοιχαλίδοσ καὶ ἐκδικήσει αἵματοσ, ὅτι μοιχαλίδεσ εἰσί, καὶ αἷμα ἐν χερσὶν αὐτῶν. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἀνάγαγε ἐπ’ αὐτὰσ ὄχλον καὶ δὸσ ἐν αὐταῖσ ταραχὴν καὶ διαρπαγὴν καὶ λιθοβόλησον ἐπ’ αὐτὰσ λίθοισ ὄχλων καὶ κατακέντει αὐτὰσ ἐν τοῖσ ξίφεσιν αὐτῶν. υἱοὺσ αὐτῶν καὶ θυγατέρασ αὐτῶν ἀποκτενοῦσι καὶ τοὺσ οἴκουσ αὐτῶν ἐμπρήσουσι. καὶ ἀποστρέψω ἀσέβειαν ἐκ τῆσ γῆσ, καὶ παιδευθήσονται πᾶσαι αἱ γυναῖκεσ καὶ οὐ μὴ ποιήσουσι κατὰ τὰσ ἀσεβείασ αὐτῶν. καὶ δοθήσεται ἡ ἀσέβεια ὑμῶν ἐφ’ ὑμᾶσ, καὶ τὰσ ἁμαρτίασ τῶν ἐνθυμημάτων ὑμῶν λήψεσθε. καὶ γνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με ἐν τῷ ἔτει τῷ ἐνάτῳ, ἐν τῷ μηνὶ τῷ δεκάτῳ, δεκάτῃ τοῦ μηνόσ, λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, γράψον σεαυτῷ εἰσ ἡμέραν ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ, ἀφ’ ἧσ ἀπηρείσατο βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐπὶ Ἱερουσαλήμ, ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ τῆσ σήμερον, καὶ εἰπὸν ἐπὶ τὸν οἶκον τὸν παραπικραίνοντα παραβολὴν καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐπίστησον τὸν λέβητα καὶ ἔγχεον εἰσ αὐτὸν ὕδωρ καὶ ἔμβαλε εἰσ αὐτὸν τὰ διχοτομήματα, πᾶν διχοτόμημα καλόν, σκέλοσ καὶ ὦμον ἐκσεσαρκισμένα ἀπὸ τῶν ὀστῶν ἐξ ἐπιλέκτων κτηνῶν εἰλημμένων καὶ ὑπόκαιε τὰ ὀστᾶ ὑποκάτω αὐτῶν. ἔζεσεν ἔζεσε, καὶ ἥψηται τὰ ὀστᾶ αὐτῆσ ἐν μέσῳ αὐτῆσ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ὦ πόλισ αἱμάτων, λέβησ ἐν ᾧ ἐστιν ἰὸσ ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ ἰὸσ οὐκ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῆσ. κατὰ μέλοσ αὐτῆσ ἐξήνεγκεν, οὐκ ἔπεσεν ἐπ’ αὐτὴν κλῆροσ. ὅτι αἷμα αὐτῆσ ἐν μέσῳ αὐτῆσ ἐστιν, ἐπὶ λεωπετρίαν τέταχα αὐτό. οὐκ ἐκκέχυκα αὐτὸ ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ καλύψαι ἐπ’ αὐτὸ γῆν. τοῦ ἀναβῆναι θυμὸν εἰσ ἐκδίκησιν ἐκδικηθῆναι δέδωκα τὸ αἷμα αὐτῆσ ἐπὶ λεωπετρίαν τοῦ μὴ καλύψαι αὐτό. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. κἀγὼ μεγαλυνῶ τὸν δαλὸν καὶ πληθυνῶ τὰ ξύλα καὶ ἀνακαύσω τὸ πῦρ, ὅπωσ τακῇ τὰ κρέα καὶ ἐλαττωθῇ ὁ ζωμὸς καὶ στῇ ἐπὶ τοὺσ ἄνθρακασ, ὅπωσ προσκαυθῇ καὶ θερμανθῇ ὁ χαλκὸσ αὐτῆσ καὶ τακῇ ἐν μέσῳ ἀκαθαρσίασ αὐτῆσ, καὶ ἐκλίπῃ ὁ ἰὸσ αὐτῆσ, καὶ οὐ μὴ ἐξέλθῃ ἐξ αὐτῆσ πολὺσ ὁ ἰὸσ αὐτῆσ, καταισχυνθήσεται ὁ ἰὸσ αὐτῆσ, ἀνθ’ ὧν ἐμιαίνου σύ. καὶ τί ἐὰν μὴ καθαρισθῇσ ἔτι, ἕωσ οὗ ἐμπλήσω τὸν θυμόν μου̣ ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα, καὶ ἥξει, καὶ ποιήσω, οὐ διαστελῶ οὐδὲ μὴ ἐλεήσω. κατὰ τὰσ ὁδούσ σου, καὶ κατὰ τὰ ἐνθυμήματά σου κρινῶ σε, λέγει Κύριοσ. διὰ τοῦτο ἐγὼ κρινῶ σε κατὰ τὰ αἵματά σου καὶ κατὰ τὰ ἐνθυμήματά σου κρινῶ σε, ἡ ἀκάθαρτοσ, ἡ ὀνομαστὴ καὶ πολλὴ τοῦ παραπικραίνειν. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδοὺ ἐγὼ λαμβάνω ἐκ σοῦ τὰ ἐπιθυμήματα τῶν ὀφθαλμῶν σου ἐν παρατάξει. οὐ μὴ κοπῇσ οὐδ’ οὐ μὴ κλαυσθῇσ. στεναγμὸσ αἵματοσ, ὀσφύοσ, πένθουσ ἐστίν. οὐκ ἔσται τὸ τρίχωμά σου συμπεπλεγμένον ἐπὶ σὲ καὶ τὰ ὑποδήματά σου ἐν τοῖσ ποσί σου, οὐ μὴ παρακληθῇσ ἐν χείλεσιν αὐτῶν καὶ ἄρτον ἀνδρῶν οὐ μὴ φάγῃσ. καὶ ἐλάλησα πρὸσ τὸν λαὸν τὸ πρωί̈, ὃν τρόπον ἐνετείλατό μοι, καὶ ἀπέθανεν ἡ γυνή μου ἑσπέρασ, καὶ ἐποίησα τὸ πρωί̈ ὃν τρόπον ἐπετάγη μοι. καὶ εἶπε πρόσ με ὁ λαόσ. οὐκ ἀναγγελεῖσ ἡμῖν τί ἐστι ταῦτα, ἃ σὺ ποιεῖσ̣ καὶ εἶπα πρὸσ αὐτούσ. λόγοσ Κυρίου ἐγένετο πρόσ με λέγων. εἰπὸν πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ βεβηλῶ τὰ ἅγιά μου, φρύαγμα ἰσχύοσ ὑμῶν, ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν ὑμῶν, καὶ ὑπὲρ ὧν φείδονται αἱ ψυχαὶ ὑμῶν. καὶ οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρεσ ὑμῶν, οὓσ ἐγκατελίπετε, ἐν ρομφαίᾳ πεσοῦνται. καὶ ποιήσετε ὃν τρόπον πεποίηκα. ἀπὸ στόματοσ αὐτῶν οὐ παρακληθήσεσθε καὶ ἄρτον ἀνδρῶν οὐ φάγεσθε, καὶ αἱ κόμαι ὑμῶν ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ ὑμῶν, καὶ τὰ ὑποδήματα ὑμῶν ἐν τοῖσ ποσὶν ὑμῶν. οὔτε μὴ κόψησθε οὔτε μὴ κλαύσητε, καὶ ἐντακήσεσθε ἐν ταῖσ ἀδικίαισ ὑμῶν καὶ παρακαλέσετε ἕκαστοσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. καὶ ἔσται Ἰεζεκιὴλ ὑμῖν εἰσ τέρασ. κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησα, ποιήσετε, ὅταν ἔλθῃ ταῦτα. καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ. ‐ Καὶ σὺ υἱὲ ἀνθρώπου, οὐχὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ὅταν λαμβάνων τὴν ἰσχὺν παρ’ αὐτῶν, τὴν ἔπαρσιν τῆσ καυχήσεωσ αὐτῶν, τὰ ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν αὐτῶν καὶ τὴν ἔπαρσιν ψυχῆσ αὐτῶν, υἱοὺσ αὐτῶν καὶ θυγατέρασ αὐτῶν, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἥξει ὁ ἀνασῳζόμενοσ πρὸσ σὲ τοῦ ἀναγγεῖλαί σοι εἰσ τὰ ὦτα̣ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διανοιχθήσεται τὸ στόμα σου πρὸσ τὸν ἀνασῳζόμενον καὶ λαλήσεισ καὶ οὐ μὴ ἀποκωφωθῇσ οὐκέτι. καὶ ἔσῃ αὐτοῖσ εἰσ τέρασ, καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ Ἀμμὼν καὶ προφήτευσον ἐπ’ αὐτοὺς καὶ ἐρεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἀμμών. ἀκούσατε λόγον Κυρίου. τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν ἐπεχάρητε ἐπὶ τὰ ἅγιά μου, ὅτι ἐβεβηλώθη, καὶ ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἠφανίσθη, καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰούδα, ὅτι ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσίᾳ, διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ παραδίδωμι ὑμᾶσ τοῖσ υἱοῖσ Κεδὲμ εἰσ κληρονομίαν, καὶ κατασκηνώσουσιν ἐν τῇ ἀπαρτίᾳ αὐτῶν ἐν σοὶ καὶ δώσουσιν ἐν σοὶ τὰ σκηνώματα αὐτῶν. αὐτοὶ φάγονται τοὺσ καρπούσ σου, καὶ αὐτοὶ πίονται τὴν πιότητά σου. καὶ δώσω τὴν πόλιν τοῦ Ἀμμὼν εἰσ νομὰσ καμήλων καὶ τοὺσ υἱοὺσ Ἀμμὼν εἰσ νομὴν προβάτων. καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ. διότι τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν ἐκρότησασ τὴν χεῖρά σου καὶ ἐψόφησασ τῷ ποδί σου καὶ ἐπέχαρασ ἐκ ψυχῆσ σου ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, διὰ τοῦτο ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ δώσω σε εἰσ διαρπαγὴν ἐν τοῖσ ἔθνεσι καὶ ἐξολοθρεύσω σε ἐκ τῶν λαῶν καὶ ἀπολῶ σε ἐκ τῶν χωρῶν ἀπωλείᾳ. καὶ ἐπιγνώσῃ διότι ἐγὼ Κύριοσ. ‐ Τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν εἶπε Μωάβ. ἰδοὺ ὃν τρόπον πάντα τὰ ἔθνη οἶκοσ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα, διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ παραλύω τὸν ὦμον Μωὰβ ἀπὸ πόλεων ἀκρωτηρίων αὐτοῦ, ἐκλεκτὴν γῆν, οἶκον Ἀσιμοὺθ ἐπάνω πηγῆσ πόλεωσ παραθαλασσίασ. τοῖσ υἱοῖσ Κεδὲμ ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ Ἀμμὼν δέδωκα αὐτοὺσ εἰσ κληρονομίαν, ὅπωσ μὴ μνεία γένηται τῶν υἱῶν Ἀμμών. καὶ εἰσ Μωὰβ ποιήσω ἐκδίκησιν, καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριοσ. ‐ Τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν ἐποίησεν ἡ Ἰδουμαία ἐν τῷ ἐκδικῆσαι αὐτοὺσ ἐκδίκησιν εἰσ τὸν οἶκον Ἰούδα καὶ ἐμνησικάκησαν καὶ ἐξεδίκησαν δίκην, διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν καὶ ἐξολοθρεύσω ἐξ αὐτῆσ ἄνθρωπον καὶ κτῆνοσ καὶ θήσομαι αὐτὴν ἔρημον, καὶ ἐκ Θαιμὰν διωκόμενοι ἐν ρομφαίᾳ πεσοῦνται. καὶ δώσω ἐκδίκησίν μου ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν ἐν χειρὶ λαοῦ μου Ἰσραήλ, καὶ ποιήσουσιν ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ κατὰ τὴν ὀργήν μου καὶ κατὰ τὸν θυμόν μου. καὶ ἐπιγνώσονται τὴν ἐκδίκησίν μου, λέγει Κύριοσ. ‐ Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν ἐποίησαν οἱ ἀλλόφυλοι ἐν ἐκδικήσει καὶ ἐξανέστησαν ἐκδίκησιν ἐπιχαίροντεσ ἐκ ψυχῆσ τοῦ ἐξαλεῖψαι ἕωσ ἑνόσ, διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐκτείνω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺσ ἀλλοφύλουσ καὶ ἐξολοθρεύσω Κρῆτασ καὶ ἀπολῶ τοὺσ καταλοίπουσ τοὺσ κατοικοῦντασ τὴν παραλίαν. καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖσ ἐκδικήσεισ μεγάλασ, καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριοσ ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ’ αὐτούσ. ΚΑΙ ἐγενήθη ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ ἔτει, μιᾷ τοῦ μηνόσ, ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, ἀνθ’ ὧν εἶπε Σὸρ ἐπὶ Ἱερουσαλήμ. εὖγε, συνετρίβη, ἀπόλωλε τὰ ἔθνη, ἐπεστράφη πρόσ με, ἡ πλήρησ ἠρήμωται, διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σέ, Σόρ, καὶ ἀνάξω ἐπὶ σὲ ἔθνη πολλά, ὡσ ἀναβαίνει ἡ θάλασσα τοῖσ κύμασιν αὐτῆσ. καὶ καταβαλοῦσι τὰ τείχη Σὸρ καὶ καταβαλοῦσι τοὺσ πύργουσ σου, καὶ λικμήσω τὸν χοῦν αὐτῆσ ἀπ’ αὐτῆσ καὶ δώσω αὐτὴν εἰσ λεωπετρίαν. ψυγμὸσ σαγηνῶν ἔσται ἐν μέσῳ θαλάσσησ, ὅτι ἐγὼ λελάληκα, λέγει Κύριοσ. καὶ ἔσται εἰσ προνομὴν τοῖσ ἔθνεσι. καὶ αἱ θυγατέρεσ αὐτῆσ αἱ ἐν τῷ πεδίῳ μαχαίρᾳ ἀναιρεθήσονται, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ σέ, Σόρ, τὸν Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλῶνοσ ἀπὸ τοῦ βορρᾶ μεθ’ ἵππων καὶ ἁρμάτων καὶ ἱππέων καὶ συναγωγῆσ ἐθνῶν πολλῶν σφόδρα. οὗτοσ τὰσ θυγατέρασ σου τὰσ ἐν τῷ πεδίῳ μαχαίρᾳ ἀνελεῖ καὶ δώσει ἐπὶ σὲ προφυλακὴν καὶ περιοικοδομήσει καὶ ποιήσει ἐπὶ σὲ κύκλῳ χάρακα καὶ περίστασιν ὅπλων καὶ τὰσ λόγχασ αὐτοῦ ἀπέναντί σου δώσει. τὰ τείχη σου καὶ τοὺσ πύργουσ σου καταβαλεῖ ἐν ταῖσ μαχαίραισ αὐτοῦ. ἀπὸ τοῦ πλήθουσ τῶν ἵππων αὐτοῦ κατακαλύψει σε ὁ κονιορτὸσ αὐτῶν, καὶ ἀπὸ τῆσ φωνῆσ τῶν ἱππέων αὐτοῦ καὶ τῶν τροχῶν τῶν ἁρμάτων αὐτοῦ σεισθήσεται τὰ τείχη σου εἰσπορευομένου αὐτοῦ τὰσ πύλασ σου, ὡσ εἰσπορευόμενοσ εἰσ πόλιν ἐκ πεδίου. ἐν ταῖσ ὁπλαῖσ τῶν ἵππων αὐτοῦ καταπατήσουσί σου πάσασ τὰσ πλατείασ. τὸν λαόν σου μαχαίρᾳ ἀνελεῖ καὶ τὴν ὑπόστασιν τῆσ ἰσχύοσ σου ἐπὶ τὴν γῆν κατάξει. καὶ προνομεύσει τὴν δύναμίν σου καὶ σκυλεύσει τὰ ὑπάρχοντά σου καὶ καταβαλεῖ τὰ τείχη σου καὶ τοὺσ οἴκουσ σου τοὺσ ἐπιθυμητοὺσ καθελεῖ, καὶ τοὺσ λίθουσ σου καὶ τὰ ξύλα σου καὶ τὸν χοῦν σου εἰσ μέσον τῆσ θαλάσσησ σου ἐμβαλεῖ. καὶ καταλύσει τὸ πλῆθοσ τῶν μουσικῶν σου, καὶ ἡ φωνὴ τῶν ψαλτηρίων σου οὐ μὴ ἀκουσθῇ ἔτι. καὶ δώσω σε εἰσ λεωπετρίαν, ψυγμὸσ σαγηνῶν ἔσῃ, οὐ μὴ οἰκοδομηθῇσ ἔτι, ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ἐλάλησα, λέγει Κύριοσ. διότι τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ τῇ Σόρ. οὐκ ἀπὸ φωνῆσ τῆσ πτώσεώσ σου ἐν τῷ στενάξαι τραυματίασ, ἐν τῷ σπάσαι μάχαιραν ἐν μέσῳ σου σεισθήσονται αἱ νῆσοι̣ καὶ καταβήσονται ἀπὸ τῶν θρόνων αὐτῶν πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ ἐκ τῶν ἐθνῶν τῆσ θαλάσσησ καὶ ἀφελοῦνται τὰσ μίτρασ ἀπὸ τῶν κεφαλῶν αὐτῶν καὶ τὸν ἱματισμὸν τὸν ποικίλον αὐτῶν ἐκδύσονται. ἐκστάσει ἐκστήσονται, ἐπὶ γῆν καθεδοῦνται καὶ φοβηθήσονται τὴν ἀπώλειαν αὐτῶν καὶ στενάξουσιν ἐπὶ σέ. καὶ λήψονται ἐπὶ σὲ θρῆνον καὶ ἐροῦσί σοι. πῶσ κατελύθησ ἐκ θαλάσσησ, ἡ πόλισ ἡ ἐπαινετή, ἡ δοῦσα τὸν φόβον αὐτῆσ πᾶσι τοῖσ κατοικοῦσιν αὐτήν̣ καὶ φοβηθήσονται αἱ νῆσοι ἀπὸ ἡμέρασ πτώσεώσ σου. ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ὅταν δῶ σε πόλιν ἠρημωμένην ὡσ τὰσ πόλεισ τὰσ μὴ κατοικισθησομένασ, ἐν τῷ ἀναγαγεῖν με ἐπὶ σὲ τὴν ἄβυσσον καὶ κατακαλύψει σε ὕδωρ πολύ, καὶ καταβιβάσω σε πρὸσ τοὺσ καταβαίνοντασ εἰσ βόθρον πρὸσ λαὸν αἰῶνοσ καὶ κατοικιῶ σε εἰσ βάθη τῆσ γῆσ ὡσ ἔρημον αἰώνιον μετὰ καταβαινόντων εἰσ βόθρον, ὅπωσ μὴ κατοικηθῇσ μηδὲ ἀναστῇσ ἐπὶ γῆσ ζωῆσ. ἀπώλειάν σε δώσω, καὶ οὐχ ὑπάρξεισ ἔτι εἰσ τὸν αἰῶνα, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

καὶ σὺ υἱὲ ἀνθρώπου, λαβὲ ἐπὶ Σὸρ θρῆνον καὶ ἐρεῖσ τῇ Σὸρ τῇ κατοικούσῃ ἐπὶ τῆσ εἰσόδου τῆσ θαλάσσησ, τῷ ἐμπορίῳ τῶν λαῶν ἀπὸ νήσων πολλῶν. τάδε λέγει Κύριοσ τῇ Σόρ. σὺ εἶπασ. ἐγὼ περιέθηκα ἐμαυτῇ κάλλοσ μου. ἐν καρδίᾳ θαλάσσησ τῷ Βεελεὶμ υἱοί σου περιέθηκάν σοι κάλλοσ. κέδροσ ἐκ Σανεὶρ ᾠκοδομήθη σοι, ταινίαι σανίδων κυπαρίσσου ἐκ τοῦ Λιβάνου ἐλήφθησαν τοῦ ποιῆσαί σοι ἱστοὺσ ἐλατίνουσ. ἐκ τῆσ Βασανίτιδοσ ἐποίησαν τὰσ κώπασ σου, τὰ ἱερά σου ἐποίησαν ἐξ ἐλέφαντοσ, οἴκουσ ἀλσώδεισ ἀπὸ νήσων τῶν Χετιείμ. βύσσοσ μετὰ ποικιλίασ ἐξ Αἰγύπτου ἐγένετό σοι στρωμνὴ τοῦ περιθεῖναί σοι δόξαν καὶ περιβαλεῖν σε ὑάκινθον καὶ πορφύραν ἐκ τῶν νήσων Ἐλεισαὶ καὶ ἐγένετο περιβόλαιά σου. καὶ οἱ ἄρχοντέσ σου οἱ κατοικοῦντεσ Σιδῶνα καὶ Ἀράδιοι ἐγένοντο κωπηλάται σου. οἱ σοφοί σου, Σόρ, οἳ ἦσαν ἐν σοί, οὗτοι κυβερνῆταί σου. οἱ πρεσβύτεροι βιβλίων καὶ οἱ σοφοὶ αὐτῶν ἦσαν ἐν σοί, οὗτοι ἐνίσχυον τὴν βουλήν σου. καὶ πάντα τὰ πλοῖα τῆσ θαλάσσησ καὶ οἱ κωπηλάται αὐτῶν ἐγένοντό σοι ἐπὶ δυσμὰσ δυσμῶν. Πέρσαι καὶ Λυδοὶ καὶ Λίβυεσ ἦσαν ἐν τῇ δυνάμει σου, ἄνδρεσ πολεμισταί σου πέλτασ καὶ περικεφαλαίασ ἐκρέμασαν ἐν σοί, οὗτοι ἔδωκαν τὴν δόξαν σου. υἱοὶ Ἀραδίων καὶ ἡ δύναμίσ σου ἐπὶ τῶν τειχέων σου φύλακεσ ἐν τοῖσ πύργοισ σου ἦσαν, τὰσ φαρέτρασ αὐτῶν ἐκρέμασαν ἐπὶ τῶν ὅρμων σου κύκλῳ. οὗτοι ἐτελείωσάν σου τὸ κάλλοσ. Καρχηδόνιοι ἔμποροί σου ἀπὸ πλήθουσ πάσησ ἰσχύοσ σου, ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ σίδηρον καὶ κασσίτερον καὶ μόλιβον ἔδωκαν τὴν ἀγοράν σου. ἡ Ἑλλὰσ καὶ ἡ σύμπασα καὶ τὰ παρατείνοντα, οὗτοι ἐνεπορεύοντό σοι ἐν ψυχαῖσ ἀνθρώπων καὶ σκεύη χαλκᾶ ἔδωκαν τὴν ἐμπορίαν σου. ἐξ οἴκου Θεργαμὰ ἵππουσ καὶ ἱππεῖσ ἔδωκαν τὴν ἀγοράν σου. υἱοὶ Ροδίων ἔμποροί σου ἀπὸ νήσων ἐπλήθυναν τὴν ἐμπορίαν σου ὀδόντασ ἐλεφαντίνουσ, καὶ τοῖσ εἰσαγομένοισ ἀντεδίδουσ τοὺσ μισθούσ σου, ἀνθρώπουσ ἐμπορίαν σου ἀπὸ πλήθουσ τοῦ συμμείκτου σου, στακτὴν καὶ ποικίλματα ἐκ Θαρσίσ, καὶ Ραμὸθ καὶ Χορχὸρ ἔδωκαν τὴν ἀγοράν σου. Ἰούδασ καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰσραήλ, οὗτοι ἔμποροί σου ἐν πράσει σίτου καὶ μύρων καὶ κασίασ, καὶ πρῶτον μέλι καὶ ἔλαιον καὶ ρητίνην ἔδωκαν εἰσ τὸν σύμμεικτόν σου. Δαμασκὸσ ἔμπορόσ σου ἐκ πλήθουσ πάσησ δυνάμεώσ σου. οἶνοσ ἐκ Χελβὼν καὶ ἔρια ἐκ Μιλήτου, καὶ οἶνον εἰσ τὴν ἀγοράν σου ἔδωκαν. ἐξ Ἀσὴλ σίδηροσ εἰργασμένοσ καὶ τροχὸσ ἐν τῷ συμμείκτῳ σού ἐστι. Δαιδὰν ἔμποροί σου μετὰ κτηνῶν ἐκλεκτῶν εἰσ ἅρματα. ἠ Ἀραβία καὶ πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ Κηδάρ, οὗτοι ἔμποροί σου διά χειρόσ σου, καμήλουσ καὶ ἀμνοὺσ καὶ κριοὺσ ἐν οἷσ ἐμπορεύονταί σε. ἔμποροι Σαββὰ καὶ Ραγμά, οὗτοι ἔμποροί σου μετὰ πρώτων ἡδυσμάτων καὶ λίθων χρηστῶν καὶ χρυσὸν ἔδωκαν τὴν ἀγοράν σου. Χαρρὰν καὶ Χαννά, οὗτοι ἔμποροί σου. Ἀσσοὺρ καὶ Χαρμὰν ἔμποροί σου φέροντεσ ἐμπορίαν ὑάκινθον καὶ θησαυροὺσ ἐκλεκτοὺσ δεδεμένουσ σχοινίοισ καὶ κυπαρύσσινα. πλοῖα, ἐν αὐτοῖσ Καρχηδόνιοι ἔμποροί σου ἐν τῷ πλήθει, ἐν τῷ συμμείκτῳ σου, καὶ ἐνεπλήσθησ καὶ ἐβαρύνθησ σφόδρα ἐν καρδίᾳ θαλάσσησ. ἐν ὕδατι πολλῷ ἦγόν σε οἱ κωπηλάται σου. τὸ πνεῦμα τοῦ νότου συνέτριψέ σε ἐν καρδίᾳ θαλάσσησ. ἦσαν δυνάμεισ σου καὶ ὁ μισθόσ σου καὶ τῶν συμμείκτων σου καὶ οἱ κωπηλάται σου καὶ οἱ κυβερνῆταί σου καὶ οἱ σύμβουλοί σου καὶ οἱ σύμμεικτοί σου ἐκ τῶν συμμείκτων σου καὶ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ πολεμισταί σου οἱ ἐν σοὶ καὶ πᾶσα συναγωγή σου ἐν μέσῳ σου, πεσοῦνται ἐν καρδίᾳ θαλάσσησ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆσ πτώσεώσ σου. πρὸσ τὴν κραυγὴν τῆσ φωνῆσ σου οἱ κυβερνῆταί σου φόβῳ φοβηθήσονται, καὶ καταβήσονται ἀπὸ τῶν πλοίων πάντεσ οἱ κωπηλάται καὶ οἱ ἐπιβάται καὶ οἱ πρωρεῖσ τῆσ θαλάσσησ ἐπὶ τὴν γῆν στήσονται καὶ ἀλαλάξουσιν ἐπὶ σὲ τῇ φωνῇ αὐτῶν καὶ κεκράξονται πικρὸν καὶ ἐπιθήσουσι γῆν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῶν καὶ σποδὸν ὑποστρώσονται. καὶ λήψονται οἱ υἱοὶ αὐτῶν ἐπὶ σὲ θρῆνον καὶ θρήνημά σοι. πόσον τινὰ εὗρεσ μισθὸν ἀπὸ τῆσ θαλάσσησ̣ ἐνέπλησασ ἔθνη ἀπὸ τοῦ πλήθουσ σου καὶ ἀπὸ τοῦ συμμείκτου σου ἐπλούτησασ πάντασ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ. νῦν συνετρίβησ ἐν θαλάσσῃ, ἐν βάθει ὕδατοσ. ὁ σύμμεικτόσ σου καὶ πᾶσα ἡ συναγωγή σου ἐν μέσῳ σου ἔπεσον, πάντεσ οἱ κωπηλάται σου. πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ τὰσ νήσουσ ἐστύγνασαν ἐπὶ σέ, καὶ οἱ βασιλεῖσ αὐτῶν ἐκστάσει ἐξέστησαν, καὶ ἐδάκρυσε τὸ πρόσωπον αὐτῶν. ἔμποροι ἀπὸ ἐθνῶν ἐσύρισάν σε, ἀπώλεια ἐγένου, καὶ οὐκέτι ἔσῃ εἰσ τὸν αἰῶνα. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

καὶ σὺ υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν τῷ ἄρχοντι Τύρου. τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν ὑψώθη σου ἡ καρδία, καὶ εἶπασ. θεόσ εἰμι ἐγώ, κατοικίαν θεοῦ κατῴκησα ἐν καρδίᾳ θαλάσσησ, σὺ δὲ εἶ ἄνθρωποσ καὶ οὐ Θεόσ, καὶ ἔδωκασ τὴν καρδίαν σου ὡσ καρδίαν Θεοῦ. μὴ σοφώτεροσ εἶ σὺ τοῦ Δανιήλ̣ ἢ σοφοὶ οὐκ ἐπαίδευσάν σε τῇ ἐπιστήμη αὐτῶν̣ μὴ ἐν τῇ ἐπιστήμῃ σου ἢ τῇ φρονήσει σου ἐποίησασ σεαυτῷ δύναμιν καὶ χρυσίον καὶ ἀργύριον ἐν τοῖσ θησαυροῖσ σου̣ ἐν τῇ πολλῇ ἐπιστήμῃ σου καὶ ἐμπορίᾳ σου ἐπλήθυνασ δύναμίν σου, ὑψώθη ἡ καρδία σου ἐν τῇ δυνάμει σου. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἐπειδὴ δέδωκασ τὴν καρδίαν σου ὡσ καρδίαν Θεοῦ, ἀντὶ τούτου ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ σὲ ἀλλοτρίουσ λοιμοὺσ ἀπὸ ἐθνῶν, καὶ ἐκκενώσουσι τὰσ μαχαίρασ αὐτῶν ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ τὸ κάλλοσ τῆσ ἐπιστήμησ σου καὶ στρώσουσι τὸ κάλλοσ σου εἰσ ἀπώλειαν. καὶ καταβιβάσουσί σε, καὶ ἀποθανῇ θανάτῳ τραυματιῶν ἐν καρδίᾳ θαλάσσησ. μὴ λέγων ἐρεῖσ. Θεόσ εἰμι ἐγώ, ἐνώπιον τῶν ἀναιρούντων σε̣ σὺ δὲ εἶ ἄνθρωποσ καὶ οὐ Θεόσ. ἐν πλήθει ἀπεριτμήτων ἀπολῇ ἐν χερσὶν ἀλλοτρίων, ὅτι ἐγὼ ἐλάλησα, λέγει Κύριοσ. ‐ Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, λαβὲ θρῆνον ἐπὶ τὸν ἄρχοντα Τύρου καὶ εἰπὸν αὐτῷ. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. σὺ ἀποσφράγισμα ὁμοιώσεωσ καὶ στέφανοσ κάλλους ἐν τῇ τρυφῇ τοῦ παραδείσου τοῦ Θεοῦ ἐγενήθησ. πάντα λίθον χρηστὸν ἐνδέδεσαι, σάρδιον καὶ τοπάζιον καὶ σμάραγδον καὶ ἄνθρακα καὶ σάπφειρον καὶ ἴασπιν καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ λιγύριον καί ἀχάτην καὶ ἀμέθυστον καὶ χρυσόλιθον καὶ βηρύλλιον καὶ ὀνύχιον, καὶ χρυσίου ἐνέπλησασ τοὺσ θησαυρούσ σου καὶ τὰσ ἀποθήκασ σου ἐν σοὶ ἀφ’ ἧσ ἡμέρασ ἐκτίσθησ σύ. μετὰ τοῦ Χεροὺβ ἔθηκά σε ἐν ὄρει ἁγίῳ Θεοῦ, ἐγενήθησ ἐν μέσῳ λίθων πυρίνων. ἐγενήθησ σὺ ἄμωμοσ ἐν ταῖσ ἡμέραισ σου, ἀφ’ ἧσ ἡμέρασ σὺ ἐκτίσθησ ἕωσ εὑρέθη τὰ ἀδικήματα ἐν σοί. ἀπὸ πλήθουσ τῆσ ἐμπορίασ σου ἔπλησασ τὰ ταμιεῖά σου ἀνομίασ καὶ ἥμαρτεσ καὶ ἐτραυματίσθησ ἀπὸ ὄρουσ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἤγαγέ σε τὸ Χεροὺβ ἐκ μέσου λίθων πυρίνων. ὑψώθη ἡ καρδία σου ἐπὶ τῷ κάλλει σου, διεφθάρη ἡ ἐπιστήμη σου μετὰ τοῦ κάλλουσ σου. διὰ πλῆθοσ ἁμαρτιῶν σου ἐπὶ τὴν γῆν ἔρριψά σε, ἐναντίον βασιλέων ἔδωκά σε παραδειγματισθῆναι. διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν ἁμαρτιῶν σου καὶ τῶν ἀδικιῶν τῆσ ἐμπορίασ σου ἐβεβήλωσα τά ἱερά σου, καὶ ἐξάξω πῦρ ἐκ μέσου σου, τοῦτο καταφάγεταί σε. καὶ δώσω σε εἰσ σποδὸν ἐπὶ τῆσ γῆσ σου ἐναντίον πάντων τῶν ὁρώντων σε. καὶ πάντεσ οἱ ἐπιστάμενοί σε ἐν τοῖσ ἔθνεσι στυγνάσουσιν ἐπὶ σέ. ἀπώλεια ἐγένου καὶ οὐχ ὑπάρξεισ ἔτι εἰσ τὸν αἰῶνα. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Σιδῶνα καὶ προφήτευσον ἐπ’ αὐτὴν καὶ εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σέ, Σιδών, καὶ ἐνδοξασθήσομαι ἐν σοί, καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ἐν τῷ ποιῆσαί με ἐν σοὶ κρίματα, καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν σοί. αἷμα καὶ θάνατοσ ἐν ταῖσ πλατείαισ σου, καὶ πεσοῦνται τετραυματισμένοι ἐν μαχαίραισ ἐν σοὶ περικύκλῳ σου. καὶ γνώσονται διότι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. ‐ Καὶ οὐκ ἔσονται οὐκέτι ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Ἰσραὴλ σκόλοψ πικρίασ καὶ ἄκανθα ὀδύνησ ἀπὸ πάντων τῶν περικύκλῳ αὐτῶν τῶν ἀτιμασάντων αὐτούσ. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. καὶ συνάξω τὸν Ἰσραὴλ ἐκ τῶν ἐθνῶν, οὗ διεσκορπίσθησαν ἐκεῖ, καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν αὐτοῖσ ἐνώπιον τῶν λαῶν καὶ τῶν ἐθνῶν. καὶ κατοικήσουσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ αὐτῶν, ἣν δέδωκα τῷ δούλῳ μου Ἰακώβ, καὶ κατοικήσουσιν ἐπ’ αὐτῆσ ἐν ἐλπίδι καὶ οἰκοδομήσουσιν οἰκίασ καὶ φυτεύσουσιν ἀμπελῶνασ καὶ κατοικήσουσιν ἐν ἐλπίδι, ὅταν ποιήσω κρίμα ἐν πᾶσι τοῖσ ἀτιμάσασιν αὐτοὺσ ἐν τοῖσ κύκλῳ αὐτῶν. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν καὶ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων αὐτῶν. ΕΝ τῷ ἔτει τῷ δωδεκάτῳ, ἐν τῷ δεκάτῳ μηνί, μιᾷ τοῦ μηνόσ, ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ προφήτευσον ἐπ’ αὐτὸν καὶ ἐπ’ Αἴγυπτον ὅλην καὶ εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ Φαραώ, τὸν δράκοντα τὸν μέγαν τὸν ἐγκαθήμενον ἐν μέσῳ ποταμῶν αὐτοῦ, τὸν λέγοντα. ἐμοί εἰσιν οἱ ποταμοί, καὶ ἐγὼ ἐποίησα αὐτούσ. καὶ ἐγὼ δώσω παγίδασ εἰσ τὰσ σιαγόνασ σου καὶ προσκολλήσω τοὺσ ἰχθύασ τοῦ ποταμοῦ σου πρὸσ τὰσ πτέρυγάσ σου καὶ ἀνάξω σε ἐκ μέσου τοῦ ποταμοῦ σου. καὶ καταβαλῶ σε ἐν τάχει καὶ πάντασ τοὺσ ἰχθύασ τοῦ ποταμοῦ σου. ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πεδίου πεσῇ, καὶ οὐ μὴ συναχθῇσ καὶ οὐ μὴ περισταλῇσ, τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ καὶ τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ δέδωκά σε εἰσ κατάβρωμα. καὶ γνώσονται πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ Αἴγυπτον ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ, ἀνθ’ ὧν ἐγενήθησ ράβδοσ καλαμίνη τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ. ὅτε ἐπελάβοντό σου τῇ χειρὶ αὐτῶν, ἐθλάσθησ, καὶ ὅτε ἐπεκρότησεν ἐπ’ αὐτοὺσ πᾶσα χεὶρ καὶ ὅτε ἐπανεπαύσαντο ἐπὶ σέ, συνετρίβησ καὶ συνέκλασασ αὐτῶν πᾶσαν ὀσφύν. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ σὲ ρομφαίαν καὶ ἀπολῶ ἀπὸ σοῦ ἀνθρώπουσ καὶ κτήνη. καὶ ἔσται ἡ γῆ Αἰγύπτου ἀπώλεια καὶ ἔρημοσ, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ, ἀντὶ τοῦ λέγειν σε. οἱ ποταμοὶ ἐμοί εἰσι, καὶ ἐγὼ ἐποίησα αὐτούσ. διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ πάντασ τοὺσ ποταμούσ σου καὶ δώσω γῆν Αἰγύπτου εἰσ ἔρημον καὶ ρομφαίαν καὶ ἀπώλειαν ἀπὸ Μαγδώλου καὶ Συήνησ καὶ ἕωσ ὁρίων Αἰθιόπων. οὐ μὴ διέλθῃ ἐν αὐτῇ ποὺσ ἀνθρώπου, καὶ ποὺσ κτήνουσ οὐ μὴ διέλθῃ αὐτήν, καὶ οὐ κατοικηθήσεται τεσσαράκοντα ἔτη. καὶ δώσω τὴν γῆν αὐτῆσ ἀπώλειαν ἐν μέσῳ γῆσ ἠρημωμένησ, καὶ αἱ πόλεισ αὐτῆσ ἐν μέσῳ πόλεων ἠρημωμένων ἔσονται τεσσαράκοντα ἔτη. καὶ διασπερῶ Αἴγυπτον ἐν τοῖσ ἔθνεσι καὶ λικμήσω αὐτοὺσ εἰσ τὰσ χώρασ. τάδε λέγει Κύριοσ. μετὰ τεσσαράκοντα ἔτη συνάξω Αἰγυπτίουσ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν, οὗ διεσκορπίσθησαν ἐκεῖ, καὶ ἀποστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν τῶν Αἰγυπτίων καὶ κατοικίσω αὐτοὺσ ἐν γῇ Φαθωρῆσ, ἐν τῇ γῇ, ὅθεν ἐλήφθησαν. καὶ ἔσται ἀρχὴ ταπεινὴ παρὰ πάσασ τὰσ ἀρχάσ, οὐ μὴ ὑψωθῇ ἔτι ἐπὶ τὰ ἔθνη, καὶ ὀλιγοστοὺσ αὐτοὺσ ποιήσω τοῦ μὴ εἶναι αὐτοὺσ πλείονασ ἐν τοῖσ ἔθνεσι. καὶ οὐκέτι ἔσονται τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ εἰσ ἐλπίδα ἀναμιμνήσκουσαν ἀνομίαν ἐν τῷ ἀκολουθῆσαι αὐτοὺσ ὀπίσω αὐτῶν. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑβδόμῳ καὶ εἰκοστῷ ἔτει, μιᾷ τοῦ μηνὸσ τοῦ πρώτου, ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ κατεδουλώσατο τὴν δύναμιν αὐτοῦ δουλείᾳ μεγάλῃ ἐπὶ Τύρου, πᾶσα κεφαλὴ φαλακρὰ καὶ πᾶσ ὦμοσ μαδῶν, καὶ μισθὸσ οὐκ ἐγενήθη αὐτῷ καὶ τῇ δυνάμει αὐτοῦ ἐπὶ Τύρου καὶ τῆσ δουλείασ, ἧσ ἐδούλευσαν ἐπ’ αὐτήν. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι τῷ Ναβουχοδονόσορ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ γῆν Αἰγύπτου, καὶ προνομεύσει τὴν προνομὴν αὐτῆσ καὶ σκυλεύσει τὰ σκῦλα αὐτῆσ, καὶ ἔσται μισθὸσ τῇ δυνάμει αὐτοῦ. ἀντὶ τῆσ λειτουργίασ αὐτοῦ, ἧσ ἐδούλευσεν ἐπὶ Τύρον, δέδωκα αὐτῷ γῆν Αἰγύπτου. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀνατελεῖ κέρασ παντὶ τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ, καὶ σοὶ δώσω στόμα ἀνεῳγμένον ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον καὶ εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ὦ ὦ ἡ ἡμέρα, ὅτι ἐγγὺσ ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ἡμέρα νεφέλησ, πέρασ ἐθνῶν ἔσται. καὶ ἥξει μάχαιρα ἐπ’ Αἰγυπτίουσ, καὶ ἔσται ταραχὴ ἐν τῇ Αἰθιοπίᾳ, καὶ πεσοῦνται τετραυματισμένοι ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ συμπεσεῖται τὰ θεμέλια αὐτῆσ. Πέρσαι καὶ Κρῆτεσ καὶ Λυδοὶ καὶ Λίβυεσ καὶ πάντεσ οἱ ἐπίμεικτοι καὶ τῶν υἱῶν τῆσ διαθήκησ μου μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν αὐτῇ. καὶ πεσοῦνται τά ἀντιστηρίγματα Αἰγύπτου, καὶ καταβήσεται ἡ ὕβρισ τῆσ ἰσχύοσ αὐτῆσ ἀπὸ Μαγδώλου ἕωσ Συήνησ. μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν αὐτῇ, λέγει Κύριοσ. καὶ ἐρημωθήσεται ἐν μέσῳ χωρῶν ἠρημωμένων, καὶ αἱ πόλεισ αὐτῶν ἐν μέσῳ πόλεων ἠρημωμένων ἔσονται. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ, ὅταν δῶ πῦρ ἐπ’ Αἴγυπτον καὶ συντριβῶσι πάντεσ οἱ βοηθοῦντεσ αὐτῇ. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελεύσονται ἄγγελοι σπεύδοντεσ ἀφανίσαι τὴν Αἰθιοπίαν, καὶ ἔσται ταραχὴ ἐν αὐτοῖσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ Αἰγύπτου, ὅτι ἰδοὺ ἥκει. ‐ Τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. καὶ ἀπολῶ πλῆθοσ Αἰγυπτίων διὰ χειρὸσ Ναβουχοδονόσορ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, αὐτοῦ καὶ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. λοιμοὶ ἀπὸ ἐθνῶν ἀπεσταλμένοι ἀπολέσαι τὴν γῆν καὶ ἐκκενώσουσι πάντεσ τὰσ μαχαίρασ αὐτῶν ἐπ’ Αἴγυπτον, καὶ πλησθήσεται ἡ γῆ τραυματιῶν. καὶ δώσω τοὺσ ποταμοὺσ αὐτῶν ἐρήμουσ καὶ ἀπολῶ τὴν γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆσ ἐν χερσὶν ἀλλοτρίων. ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα. ‐ Ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. καὶ ἀπολῶ μεγιστᾶνασ ἀπὸ Μέμφεωσ καὶ ἄρχοντασ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι. καὶ ἀπολῶ γῆν Φαθωρῆσ καὶ δώσω πῦρ ἐπὶ Τάνιν καὶ ποιήσω ἐκδίκησιν ἐν Διοσπόλει καὶ ἐκχεῶ τὸν θυμόν μου ἐπὶ Σαὶν τὴν ἰσχὺν Αἰγύπτου καὶ ἀπολῶ τὸ πλῆθοσ Μέμφεωσ. καὶ δώσω πῦρ ἐπ’ Αἴγυπτον, καὶ ταραχῇ ταραχθήσεται ἡ Συήνη, καὶ ἐν Διοσπόλει ἔσται ἔκρηγμα καὶ διαχυθήσεται ὕδατα. νεανίσκοι Ἡλιουπόλεωσ καὶ Βουβάστου ἐν μαχαίρᾳ πεσοῦνται, καὶ αἱ γυναῖκεσ ἐν αἰχμαλωσίᾳ πορεύσονται. καὶ ἐν Τάφναισ συσκοτάσει ἡ ἡμέρα ἐν τῷ συντρίψαι με ἐκεῖ τὰ σκῆπτρα Αἰγύπτου, καὶ ἀπολεῖται ἐκεῖ ἡ ὕβρισ ἰσχύοσ αὐτῆσ, καὶ ταύτην νεφέλη καλύψει, καὶ αἱ θυγατέρεσ αὐτῆσ αἰχμάλωτοι ἀχθήσονται. καὶ ποιήσω κρίμα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ ἔτει, ἐν τῷ πρώτω μηνί, ἑβδόμῃ τοῦ μηνόσ, ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, τοὺσ βραχίονασ Φαραὼ βασιλέωσ Αἰγύπτου συνέτριψα, καὶ ἰδοὺ οὐ κατεδέθη τοῦ δοθῆναι ἴασιν, τοῦ δοθῆναι ἐπ’ αὐτὸν μάλαγμα, τοῦ δοθῆναι ἰσχὺν ἐπιλαβέσθαι μαχαίρασ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ συντρίψω τοὺσ βραχίονασ αὐτοῦ τοὺσ ἰσχυροὺσ καὶ τοὺσ τεταμένουσ καὶ καταβαλῶ τὴν μάχαιραν αὐτοῦ ἐκ τῆσ χειρὸσ αὐτοῦ καὶ διασπερῶ Αἴγυπτον εἰσ τά ἔθνη καὶ λικμήσω αὐτοὺσ εἰσ τὰσ χώρασ. καὶ κατισχύσω τοὺσ βραχίονασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ καὶ δώσω τὴν ρομφαίαν μου εἰσ τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ ἐπάξει αὐτὴν ἐπ’ Αἴγυπτον καὶ προνομεύσει τὴν προνομὴν αὐτῆσ καὶ σκυλεύσει τά σκῦλα αὐτῆσ. καὶ ἐνισχύσω τοὺσ βραχίονασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, οἱ δέ βραχίονεσ Φαραὼ πεσοῦνται. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ, ἐν τῷ δοῦναι τὴν ρομφαίαν μου εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ ἐκτενεῖ αὐτὴν ἐπὶ γῆν Αἰγύπτου. καὶ διασπερῶ Αἴγυπτον εἰσ τὰ ἔθνη καὶ λικμήσω αὐτοὺσ εἰσ τὰσ χώρασ. καὶ γνώσονται πάντεσ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ ἔτει, ἐν τῷ τρίτῳ μηνί, μιᾷ τοῦ μηνόσ, ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ τῷ πλήθει αὐτοῦ. τίνι ὡμοίωσασ σεαυτὸν ἐν τῷ ὕψει σου̣ ἰδοὺ Ἀσσοὺρ κυπάρισσοσ ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ καλὸσ ταῖσ παραφυάσι καὶ ὑψηλὸσ τῷ μεγέθει, εἰσ μέσον νεφελῶν ἐγένετο ἡ ἀρχὴ αὐτοῦ. ὕδωρ ἐξέθρεψεν αὐτόν, ἡ ἄβυσσοσ ὕψωσεν αὐτόν, τοὺσ ποταμοὺσ αὐτῆσ ἤγαγε κύκλῳ τῶν φυτῶν αὐτοῦ καὶ τὰ συστέματα αὐτῆσ ἐξαπέστειλεν εἰσ πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου. ἕνεκεν τούτου ὑψώθη τὸ μέγεθοσ αὐτοῦ παρὰ πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, καὶ ἐπλατύνθησαν οἱ κλάδοι αὐτοῦ ἀφ’ ὕδατοσ πολλοῦ. ἐν ταῖσ παραφυάσιν αὐτοῦ ἐνόσσευσαν πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ὑποκάτω τῶν κλάδων αὐτοῦ ἐγεννῶσαν πάντα τὰ θηρία τοῦ πεδίου, ἐν τῇ σκιᾷ αὐτοῦ κατῴκησε πᾶν πλῆθοσ ἐθνῶν. καὶ ἐγένετο καλὸσ ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν κλάδων αὐτοῦ, ὅτι ἐγενήθησαν αἱ ρίζαι αὐτοῦ εἰσ ὕδωρ πολύ. κυπάρισσοι τοιαῦται οὐκ ἐγενήθησαν ἐν τῷ παραδείσῳ τοῦ Θεοῦ, καὶ πίτυεσ οὐχ ὅμοιαι ταῖσ παραφυάσιν αὐτοῦ, καὶ ἐλάται οὐκ ἐγένοντο ὅμοιαι τοῖσ κλάδοισ αὐτοῦ. πᾶν ξύλον ἐν τῷ παραδείσῳ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὡμοιώθη αὐτῷ ἐν τῷ κάλλει αὐτοῦ διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν κλάδων αὐτοῦ, καὶ ἐζήλωσαν αὐτὸν τὰ ξύλα τοῦ παραδείσου τῆσ τρυφῆσ τοῦ Θεοῦ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν ἐγένου μέγασ τῷ μεγέθει καὶ ἔδωκασ τὴν ἀρχήν σου εἰσ μέσον νεφελῶν, καὶ εἶδον ἐν τῷ ὑψωθῆναι αὐτόν, καὶ παρέδωκα αὐτὸν εἰσ χεῖρασ ἄρχοντοσ ἐθνῶν, καὶ ἐποίησε τὴν ἀπώλειαν αὐτοῦ. καὶ ἐξωλόθρευσαν αὐτὸν ἀλλότριοι λοιμοὶ ἀπὸ ἐθνῶν καὶ κατέβαλον αὐτὸν ἐπὶ τῶν ὀρέων, ἐν πάσαισ ταῖσ φάραγξιν ἔπεσαν οἱ κλάδοι αὐτοῦ, καὶ συνετρίβη τὰ στελέχη αὐτοῦ ἐν παντὶ πεδίῳ τῆσ γῆσ, καὶ κατέβησαν ἀπὸ τῆσ σκέπησ αὐτῶν πάντεσ οἱ λαοὶ τῶν ἐθνῶν καὶ ἠδάφισαν αὐτόν. ἐπὶ τὴν πτῶσιν αὐτοῦ ἀνεπαύσαντο πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐπὶ τὰ στελέχη αὐτοῦ ἐγένοντο πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, ὅπωσ μὴ ὑψωθῶσιν ἐν τῷ μεγέθει αὐτῶν πάντα τὰ ξύλα τὰ ἐν τῷ ὕδατι. καὶ ἔδωκαν τὴν ἀρχὴν αὐτῶν εἰσ μέσον νεφελῶν καὶ οὐκ ἔστησαν ἐν τῷ ὕψει αὐτῶν πρὸσ αὐτὰ πάντεσ οἱ πίνοντεσ ὕδωρ. πάντεσ ἐδόθησαν εἰσ θάνατον, εἰσ γῆσ βάθοσ, ἐν μέσῳ υἱῶν ἀνθρώπων πρὸσ καταβαίνοντασ εἰσ βόθρον. ‐ Τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἐν ᾗ ἡμέρᾳ κατέβη εἰσ ᾅδου, ἐπένθησεν αὐτὸν ἡ ἄβυσσοσ, καὶ ἐπέστησα τοὺσ ποταμοὺσ αὐτῆσ καὶ ἐκώλυσα πλῆθοσ ὕδατοσ, καὶ ἐσκότασεν ἐπ’ αὐτὸν ὁ Λίβανοσ, πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου ἐπ’ αὐτῷ ἐξελύθησαν. ἀπὸ τῆσ φωνῆσ τῆσ πτώσεωσ αὐτοῦ ἐσείσθησαν τὰ ἔθνη, ὅτε κατεβίβαζον αὐτὸν εἰσ ᾅδου μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰσ λάκκον, καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἐν γῇ πάντα τὰ ξύλα τῆσ τρυφῆσ καὶ τὰ ἐκλεκτὰ τοῦ Λιβάνου, πάντα τὰ πίνοντα ὕδωρ. καὶ γὰρ αὐτοὶ κατέβησαν μετ’ αὐτοῦ εἰσ ᾅδου ἐν τοῖσ τραυματίαισ ἀπὸ μαχαίρασ, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ, οἱ κατοικοῦντεσ ὑπὸ τὴν σκέπην αὐτοῦ, ἐν μέσῳ τῆσ ζωῆσ αὐτῶν ἀπώλοντο. τίνι ὡμοιώθησ̣ κατάβηθι καὶ καταβιβάσθητι μετὰ τῶν ξύλων τῆσ τρυφῆσ εἰσ γῆσ βάθοσ. ἐν μέσῳ ἀπεριτμήτων κοιμηθήσῃ μετὰ τραυματιῶν μαχαίρασ. οὕτωσ Φαραὼ καὶ τὸ πλῆθοσ τῆσ ἰσχύοσ αὐτοῦ, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ ἔτει, ἐν τῷ δωδεκάτῳ μηνί, μιᾷ τοῦ μηνόσ, ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου λαβὲ θρῆνον ἐπὶ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἐρεῖσ αὐτῷ. λέοντι ἐθνῶν ὡμοιώθησ καὶ σὺ ὡσ δράκων ὁ ἐν τῇ θαλάσσῃ καὶ ἐκεράτιζεσ τοῖσ ποταμοῖσ σου καὶ ἐτάρασσεσ ὕδωρ τοῖσ ποσί σου καὶ κατεπάτεισ τοὺσ ποταμούσ σου. τάδε λέγει Κύριοσ. καὶ περιβαλῶ ἐπὶ σὲ δίκτυα λαῶν πολλῶν καὶ ἀνάξω σε ἐν τῷ ἀγκίστρῳ μου καὶ ἐκτενῶ σε ἐπὶ τὴν γῆν. πεδία πλησθήσεταί σου, καὶ ἐπικαθιῶ ἐπὶ σέ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐμπλήσω ἐκ σοῦ πάντα τὰ θηρία πάσησ τῆσ γῆσ, καὶ δώσω τὰσ σάρκασ σου ἐπὶ τὰ ὄρη καὶ ἐμπλήσω ἀπὸ τοῦ αἵματόσ σου, καὶ ποτισθήσεται ἡ γῆ ἀπὸ τῶν προχωρημάτων σου ἀπὸ τοῦ πλήθουσ σου ἐπὶ τῶν ὀρέων, φάραγγασ ἐμπλήσω ἀπὸ σοῦ. καὶ κατακαλύψω ἐν τῷ σβεσθῆναί σε οὐρανὸν καὶ συσκοτάσω τὰ ἄστρα αὐτοῦ, ἥλιον ἐν νεφέλῃ καλύψω, καὶ σελήνη οὐ μὴ φάνῃ τὸ φῶσ αὐτῆσ. πάντα τὰ φαίνοντα φῶσ ἐν τῷ οὐρανῷ συσκοτάσουσιν ἐπὶ σέ, καὶ δώσω σκότοσ ἐπὶ τὴν γῆν σου, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. καὶ παροργιῶ καρδίαν λαῶν πολλῶν, ἡνίκα ἂν ἄγω αἰχμαλωσίαν σου εἰσ τὰ ἔθνη, εἰσ γῆν, ἣν οὐκ ἔγνωσ. καὶ στυγνάσουσιν ἐπὶ σὲ ἔθνη πολλά, καὶ οἱ βασιλεῖσ αὐτῶν ἐκστάσει ἐκστήσονται ἐν τῷ πέτασθαι τὴν ρομφαίαν μου ἐπὶ πρόσωπα αὐτῶν, προσδεχόμενοι τὴν πτῶσιν αὐτῶν ἀφ’ ἡμέρασ πτώσεώσ σου. ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ρομφαία βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ ἥξει σοι, ἐν μαχαίραισ γιγάντων, καὶ καταβαλῶ τὴν ἰσχύν σου. λοιμοὶ ἀπὸ ἐθνῶν πάντεσ, καὶ ἀπολοῦσι τὴν ὕβριν Αἰγύπτου, καὶ συντριβήσεται πᾶσα ἡ ἰσχὺσ αὐτῆσ. καὶ ἀπολῶ πάντα τὰ κτήνη αὐτῆσ ἀφ’ ὕδατοσ πολλοῦ, καὶ οὐ μὴ ταράξῃ αὐτὸ ποὺσ ἀνθρώπου ἔτι, καὶ ἴχνοσ κτηνῶν οὐ μὴ καταπατήσῃ αὐτό. οὕτωσ τότε ἡσυχάσει τὰ ὕδατα αὐτῶν, καὶ οἱ ποταμοὶ αὐτῶν ὡσ ἔλαιον πορεύσονται, λέγει Κύριοσ. ὅταν δῶ Αἴγυπτον εἰσ ἀπώλειαν καὶ ἐρημωθῇ ἡ γῆ σὺν τῇ πληρώσει αὐτῆσ, ὅταν διασπείρω πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν αὐτῇ, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. θρῆνόσ ἐστι καὶ θρηνήσεισ αὐτόν, καὶ αἱ θυγατέρεσ τῶν ἐθνῶν θρηνήσουσιν αὐτόν. ἐπ’ Αἴγυπτον καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἰσχὺν αὐτῆσ θρηνήσουσιν αὐτήν, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ δωδεκάτῳ ἔτει τοῦ πρώτου μηνόσ, πεντεκαιδεκάτῃ τοῦ μηνόσ, ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, θρήνησον ἐπὶ τὴν ἰσχὺν Αἰγύπτου, καὶ καταβιβάσουσιν αὐτῆσ τὰσ θυγατέρασ τὰ ἔθνη νεκρὰσ εἰσ τὸ βάθοσ τῆσ γῆσ, πρὸσ τοὺσ καταβαίνοντασ εἰσ βόθρον. ἐν μέσῳ μαχαίρασ τραυματιῶν πεσοῦνται μετ’ αὐτοῦ, καὶ κοιμηθήσεται πᾶσα ἡ ἰσχὺσ αὐτοῦ. καὶ ἐροῦσί σοι οἱ γίγαντεσ. ἐν βάθει βόθρου γίνου, τίνοσ κρείττων εἶ̣ κατάβηθι καὶ κοιμήθητι μετὰ ἀπεριτμήτων ἐν μέσῳ τραυματιῶν μαχαίρασ. ἐκεῖ Ἀσσοὺρ καὶ πᾶσα ἡ συναγωγὴ αὐτοῦ, πάντεσ τραυματίαι ἐκεῖ ἐδόθησαν, καὶ ἡ ταφὴ αὐτῶν ἐν βάθει βόθρου, καὶ ἐγενήθη ἡ συναγωγὴ αὐτοῦ περικύκλῳ τοῦ μνήματοσ αὐτοῦ, πάντεσ οἱ τραυματίαι οἱ πεπτωκότεσ μαχαίρᾳ, οἱ δόντεσ τὸν φόβον αὐτῶν ἐπὶ γῆσ ζωῆσ. ἐκεῖ Αἰλὰμ καὶ πᾶσα ἡ δύναμισ αὐτοῦ περικύκλῳ τοῦ μνήματοσ αὐτοῦ, πάντεσ οἱ τραυματίαι οἱ πεπτωκότεσ μαχαίρᾳ καὶ καταβαίνοντεσ ἀπερίτμητοι εἰσ γῆσ βάθοσ, οἱ δεδωκότεσ αὐτῶν φόβον ἐπὶ γῆσ ζωῆσ καὶ ἐλάβοσαν τὴν βάσανον αὐτῶν μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰσ βόθρον ἐν μέσῳ τραυματιῶν. ἐκεῖ ἐδόθησαν Μοσὸχ καὶ Θοβὲλ καὶ πᾶσα ἡ ἰσχὺσ αὐτῶν περικύκλῳ τοῦ μνήματοσ αὐτοῦ, πάντεσ τραυματίαι αὐτοῦ, πάντεσ ἀπερίτμητοι τραυματίαι ἀπὸ μαχαίρασ, οἱ δεδωκότεσ τὸν φόβον αὐτῶν ἐπὶ γῆσ ζωῆσ. καὶ ἐκοιμήθησαν μετὰ τῶν γιγάντων τῶν πεπτωκότων ἀπ’ αἰῶνοσ, οἳ κατέβησαν εἰσ ᾅδου ἐν ὅπλοισ πολεμικοῖσ καὶ ἔθηκαν τὰσ μαχαίρασ αὐτῶν ὑπὸ τὰσ κεφαλὰσ αὐτῶν. καὶ ἐγενήθησαν αἱ ἀνομίαι αὐτῶν ἐπὶ τῶν ὀστέων αὐτῶν, ὅτι ἐξεφόβησαν γίγαντασ ἐν γῇ ζωῆσ. καὶ σὺ ἐν μέσῳ ἀπεριτμήτων κοιμηθήσῃ μετὰ τετραυματισμένων μαχαίρᾳ. ἐκεῖ ἐδόθησαν οἱ ἄρχοντεσ Ἀσσοὺρ οἱ δόντεσ τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ εἰσ τραῦμα μαχαίρασ. οὗτοι μετὰ τραυματιῶν ἐκοιμήθησαν, μετὰ καταβαινόντων εἰσ βόθρον. ἐκεῖ οἱ ἄρχοντεσ τοῦ βορρᾶ πάντεσ στρατηγοὶ Ἀσσούρ, οἱ καταβαίνοντεσ τραυματίαι, σὺν τῷ φόβῳ αὐτῶν καὶ τῇ ἰσχύϊ αὐτῶν ἐκοιμήθησαν ἀπερίτμητοι μετὰ τραυματιῶν μαχαίρασ καὶ ἀπήνεγκαν τὴν βάσανον αὐτῶν μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰσ βόθρον. ἐκείνουσ ὄψεται βασιλεὺσ Φαραὼ καὶ παρακληθήσεται ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἰσχὺν αὐτῶν, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ὅτι δέδωκα τὸν φόβον αὐτοῦ ἐπὶ γῆσ ζωῆσ, καὶ κοιμηθήσεται ἐν μέσῳ ἀπεριτμήτων μετὰ τραυματιῶν μαχαίρασ, Φαραὼ καὶ πᾶν τὸ πλῆθοσ αὐτοῦ, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

Υἱὲ ἀνθρώπου, λάλησον τοῖσ υἱοῖσ τοῦ λαοῦ σου καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. γῆ, ἐφ’ ἣν ἂν ἐπάγω ρομφαίαν, καὶ λάβῃ ὁ λαὸσ τῆσ γῆσ ἄνθρωπον ἕνα ἐξ αὐτῶν καὶ δῶσιν αὐτὸν ἑαυτοῖσ εἰσ σκοπόν, καὶ ἴδῃ τὴν ρομφαίαν ἐρχομένην ἐπὶ τὴν γῆν καὶ σαλπίσῃ τῇ σάλπιγγι καὶ σημάνῃ τῷ λαῷ, καὶ ἀκούσῃ ὁ ἀκούσασ τὴν φωνὴν τῆσ σάλπιγγοσ καὶ μὴ φυλάξηται, καὶ ἐπέλθῃ ἡ ρομφαία καὶ καταλάβῃ αὐτόν, τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ αὐτοῦ ἔσται. ὅτι τὴν φωνὴν τῆσ σάλπιγγοσ ἀκούσασ οὐκ ἐφυλάξατο, τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπ’ αὐτοῦ ἔσται, καὶ οὗτοσ ὅτι ἐφυλάξατο, τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐξείλατο. καὶ ὁ σκοπόσ, ἐὰν ἴδῃ τὴν ρομφαίαν ἐρχομένην καὶ μὴ σημάνῃ τῇ σάλπιγγι, καὶ ὁ λαὸσ μὴ φυλάξηται, καὶ ἐλθοῦσα ἡ ρομφαία λάβῃ ἐξ αὐτῶν ψυχήν, αὕτη διὰ τὴν αὐτῆσ ἀνομίαν ἐλήφθη, καὶ τὸ αἷμα ἐκ χειρὸσ τοῦ σκοποῦ ἐκζητήσω. καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν δέδωκά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ, καὶ ἀκούσῃ ἐκ στόματόσ μου λόγον. ἐν τῷ εἰπεῖν με τῷ ἁμαρτωλῷ. θανάτῳ θανατωθήσῃ, καὶ μὴ λαλήσῃσ τοῦ φυλάξασθαι τὸν ἀσεβῆ ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτοῦ, αὐτὸσ ὁ ἄνομοσ τῇ ἀνομίᾳ αὐτοῦ ἀποθανεῖται, τὸ δὲ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆσ χειρόσ σου ἐκζητήσω. σὺ δὲ ἐὰν προαπαγγείλῃσ τῷ ἀσεβεῖ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ τοῦ ἀποστρέψαι ἀπ’ αὐτῆσ, καὶ μὴ ἀποστρέψῃ ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτοῦ, οὗτοσ τῇ ἀσεβείᾳ αὐτοῦ ἀποθανεῖται, καὶ σὺ τὴν ψυχὴν σεαυτοῦ ἐξήρησαι. ‐ Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ. οὕτωσ ἐλαλήσατε λέγοντεσ. αἱ πλάναι ἡμῶν καὶ αἱ ἀνομίαι ἡμῶν ἐφ’ ἡμῖν εἰσι καὶ ἐν αὐταῖσ ἡμεῖσ τηκόμεθα. καὶ πῶσ ζηζόμεθα̣ εἰπὸν αὐτοῖσ. ζῶ ἐγώ, τάδε λέγει Κύριοσ, οὐ βούλομαι τὸν θάνατον τοῦ ἀσεβοῦσ ὡσ τὸ ἀποστρέψαι τὸν ἀσεβῆ ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτοῦ καὶ ζῆν αὐτόν. ἀποστροφῇ ἀποστρέψατε ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ ὑμῶν. καί ἱνατί ἀποθνήσκετε, οἶκοσ Ἰσραήλ̣ εἰπὸν πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ λαοῦ σου. δικαιοσύνη δικαίου οὐ μὴ ἐξελεῖται αὐτὸν ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ πλανηθῇ, καὶ ἀνομία ἀσεβοῦσ οὐ μὴ κακώσῃ αὐτὸν ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἀποστρέψῃ ἀπὸ τῆσ ἀνομίασ αὐτοῦ. καὶ δίκαιοσ οὐ μὴ δύνηται σωθῆναι. ἐν τῷ εἰπεῖν με τῷ δικαίῳ. οὗτοσ πέποιθεν ἐπὶ τῇ δικαιοσύνῃ αὐτοῦ, καὶ ποιήσει ἀνομίαν, πᾶσαι αἱ δικαιοσύναι αὐτοῦ οὐ μὴ ἀναμνησθῶσιν. ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτοῦ, ᾗ ἐποίησεν, ἐν αὐτῇ ἀποθανεῖται. καὶ ἐν τῷ εἰπεῖν με τῷ ἀσεβεῖ. θανάτῳ θανατωθήσῃ, καὶ ἀποστρέψει ἀπὸ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ καὶ ποιήσει κρίμα καὶ δικαιοσύνην καὶ ἐνεχύρασμα ἀποδῷ καὶ ἅρπαγμα ἀποτίσει, ἐν προστάγμασι ζωῆσ διαπορεύηται τοῦ μὴ ποιῆσαι ἄδικον, ζωῇ ζήσεται καὶ οὐ μὴ ἀποθάνῃ. πᾶσαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτοῦ, ἃσ ἥμαρτεν, οὐ μὴ ἀναμνησθῶσιν, ὅτι κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐποίησεν, ἐν αὐτοῖσ ζήσεται. καὶ ἐροῦσιν οἱ υἱοὶ τοῦ λαοῦ σου. οὐκ εὐθεῖα ἡ ὁδὸσ τοῦ Κυρίου. καὶ αὕτη ἡ ὁδὸσ αὐτῶν οὐκ εὐθεῖα. ἐν τῷ ἀποστρέψαι δίκαιον ἀπὸ τῆσ δικαιοσύνησ αὐτοῦ καὶ ποιήσει ἀνομίασ, καὶ ἀποθανεῖται ἐν αὐταῖσ. καὶ ἐν τῷ ἀποστρέψαι τὸν ἁμαρτωλὸν ἀπὸ τῆσ ἀνομίασ αὐτοῦ καὶ ποιήσει κρίμα καὶ δικαιοσύνην, ἐν αὐτοῖσ αὐτὸσ ζήσεται. καὶ τοῦτό ἐστιν, ὃ εἴπατε. οὐκ εὐθεῖα ἡ ὁδὸσ Κυρίου. ἕκαστον ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ κρινῶ ὑμᾶσ, οἶκοσ Ἰσραήλ. Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ δωδεκάτῳ ἔτει, ἐν τῷ δωδεκάτῳ μηνί, πέμπτῃ τοῦ μηνὸσ τῆσ αἰχμαλωσίασ ἡμῶν, ἦλθε πρόσ με ὁ ἀνασωθεὶσ ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ λέγων. ἑάλω ἡ πόλισ. καὶ χεὶρ Κυρίου ἐγενήθη ἐπ’ ἐμὲ ἑσπέρασ πρὶν ἐλθεῖν αὐτὸν καὶ ἤνοιξέ μου τὸ στόμα, ἕωσ ἦλθε πρόσ με τὸ πρωί̈, καὶ ἀνοιχθὲν τὸ στόμα μου οὐ συνεσχέθη ἔτι. καὶ ἐγενήθη λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ κατοικοῦντεσ τὰσ ἠρημωμένασ ἐπὶ τῆσ γῆσ τοῦ Ἰσραὴλ λέγουσιν. εἷσ ἦν Ἁβραὰμ καὶ κατέσχε τὴν γῆν, καὶ ἡμεῖσ πλείουσ ἐσμέν, ἡμῖν δέδοται ἡ γῆ εἰσ κατάσχεσιν. διὰ τοῦτο εἰπὸν αὐτοῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ζῶ ἐγώ, εἰ μὴν οἱ ἐν ταῖσ ἠρημωμέναισ μαχαίρᾳ πεσοῦνται, καὶ οἱ ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου τοῖσ θηρίοισ τοῦ ἀγροῦ δοθήσονται εἰσ κατάβρωμα, καὶ τοὺσ ἐν ταῖσ τετειχισμέναισ καὶ τοὺσ ἐν τοῖσ σπηλαίοισ θανάτῳ ἀποκτενῶ. καὶ δώσω τὴν γῆν ἔρημον, καὶ ἀπολεῖται ἡ ὕβρισ τῆσ ἰσχύοσ αὐτῆσ, καὶ ἐρημωθήσεται τὰ ὄρη τοῦ Ἰσραὴλ διὰ τὸ μὴ εἶναι διαπορευόμενον. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. καὶ ποιήσω τὴν γῆν αὐτῶν ἔρημον, καὶ ἐρημωθήσεται διὰ πάντα τὰ βδελύγματα αὐτῶν, ἃ ἐποίησαν. καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ υἱοὶ τοῦ λαοῦ σου οἱ λαλοῦντεσ περὶ σοῦ παρὰ τὰ τείχη καὶ ἐν τοῖσ πυλῶσι τῶν οἰκιῶν καὶ λαλοῦσιν ἄνθρωποσ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ λέγοντεσ. συνέλθωμεν καὶ ἀκούσωμεν τὰ ἐκπορευόμενα παρὰ Κυρίου, ἔρχονται πρόσ σε, ὡσ συμπορεύεται λαόσ, καὶ κάθηνται ἐναντίον σου καὶ ἀκούουσι τὰ ρήματά σου, καὶ αὐτὰ οὐ μὴ ποιήσουσιν, ὅτι ψεῦδοσ ἐν τῷ στόματι αὐτῶν, καὶ ὀπίσω τῶν μιασμάτων ἡ καρδία αὐτῶν. καὶ γίνῃ αὐτοῖσ ὡσ φωνὴ ψαλτηρίου ἡδυφώνου, εὐαρμόστου, καὶ ἀκούσονταί σου τὰ ρήματα καὶ οὐ μὴ ποιήσουσιν αὐτά. καὶ ἡνίκα ἐὰν ἔλθῃ, ἐροῦσιν. ἰδοὺ ἥκει. καὶ γνώσονται ὅτι προφήτησ ἦν ἐν μέσῳ αὐτῶν. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον ἐπὶ τοὺσ ποιμένασ τοῦ Ἰσραήλ, προφήτευσον καὶ εἰπὸν τοῖσ ποιμέσι. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ὦ ποιμένεσ Ἰσραήλ, μὴ βόσκουσι ποιμένεσ ἑαυτούσ̣ οὐ τὰ πρόβατα βόσκουσιν οἱ ποιμένεσ̣ ἰδοὺ τὸ γάλα κατέσθετε καὶ τὰ ἔρια περιβάλλεσθε καὶ τὸ παχὺ σφάζετε καὶ τὰ πρόβατά μου οὐ βόσκετε. τὸ ἠσθενηκὸσ οὐκ ἐνισχύσατε καὶ τὸ κακῶσ ἔχον οὐκ ἐσωματοποιήσατε καὶ τὸ συντετριμμένον οὐ κατεδήσατε καὶ τὸ πλανώμενον οὐκ ἐπεστρέψατε καὶ τὸ ἀπολωλὸσ οὐκ ἐζητήσατε καὶ τὸ ἰσχυρὸν κατηργάσασθε μόχθῳ. καὶ διεσπάρη τά πρόβατά μου διὰ τὸ μὴ εἶναι ποιμένασ καὶ ἐγενήθη εἰσ κατάβρωμα πᾶσι τοῖσ θηρίοισ τοῦ ἀγροῦ. καὶ διεσπάρη τά πρόβατά μου ἐν παντὶ ὄρει καὶ ἐπὶ πᾶν βουνὸν ὑψηλὸν καὶ ἐπὶ προσώπου πάσησ τῆσ γῆσ διεσπάρη, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐκζητῶν οὐδὲ ὁ ἀποστρέφων. διὰ τοῦτο, ποιμένεσ, ἀκούσατε λόγον Κυρίου. ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ Κύριοσ, εἰ μὴν ἀντὶ τοῦ γενέσθαι τὰ πρόβατά μου εἰσ προνομὴν καὶ γενέσθαι τὰ πρόβατά μου εἰσ κατάβρωμα πᾶσι τοῖσ θηρίοισ τοῦ πεδίου, παρὰ τὸ μὴ εἶναι ποιμένασ, καὶ οὐκ ἐξεζήτησαν οἱ ποιμένεσ τὰ πρόβατά μου, καὶ ἐβόσκησαν οἱ ποιμένεσ ἑαυτούσ, τὰ δὲ πρόβατά μου οὐκ ἐβόσκησαν, ἀντὶ τούτου, ποιμένεσ, τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ τοὺσ ποιμένασ καὶ ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺσ τοῦ μὴ ποιμαίνειν τὰ πρόβατά μου, καὶ οὐ βοσκήσουσιν ἔτι οἱ ποιμένεσ αὐτά. καὶ ἐξελοῦμαι τὰ πρόβατά μου ἐκ τοῦ στόματοσ αὐτῶν. καὶ οὐκ ἔσονται αὐτοῖσ ἔτι εἰσ κατάβρωμα. διότι τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου καὶ ἐπισκέψομαι αὐτά. ὥσπερ ζητεῖ ὁ ποιμὴν τὸ ποίμνιον αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ, ὅταν ᾖ γνόφοσ καὶ νεφέλη ἐν μέσῳ προβάτων διακεχωρισμένων, οὕτωσ ἐκζητήσω τά πρόβατά μου καὶ ἀπελάσω αὐτὰ ἀπὸ παντὸσ τόπου, οὗ διεσπάρησαν ἐκεῖ ἐν ἡμέρᾳ νεφέλησ καὶ γνόφου. καὶ ἐξάξω αὐτοὺσ ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ συνάξω αὐτοὺσ ἀπὸ τῶν χωρῶν καὶ εἰσάξω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν αὐτῶν καὶ βοσκήσω αὐτοὺσ ἐπὶ τὰ ὄρη Ἰσραὴλ καὶ ἐν ταῖσ φάραγξι καὶ ἐν πάσῃ κατοικίᾳ τῆσ γῆσ. ἐν νομῇ ἀγαθῇ βοσκήσω αὐτοὺσ καὶ ἐν τῷ ὄρει τῷ ὑψηλῷ Ἰσραὴλ ἔσονται αἱ μάνδραι αὐτῶν. ἐκεῖ κοιμηθήσονται καὶ ἐκεῖ ἀναπαύσονται ἐν τρυφῇ ἀγαθῇ, καὶ ἐν νομῇ πίονι βοσκηθήσονται ἐπὶ τῶν ὀρέων Ἰσραήλ. ἐγὼ βοσκήσω τὰ πρόβατά μου καὶ ἐγὼ ἀναπαύσω αὐτά, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. τὸ ἀπολωλὸσ ζητήσω καὶ τὸ πλανώμενον ἐπιστρέψω καὶ τὸ συντετριμμένον καταδήσω καὶ τὸ ἐκλεῖπον ἐνισχύσω καὶ τὸ ἰσχυρὸν φυλάξω καὶ βοσκήσω αὐτὰ μετὰ κρίματοσ. καὶ ὑμεῖσ, πρόβατα, τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ διακρινῶ ἀναμέσον προβάτου καὶ προβάτου, κριῶν καὶ τράγων. καὶ οὐχ ἱκανὸν ὑμῖν ὅτι τὴν καλὴν νομὴν ἐνέμεσθε, καὶ τὰ κατάλοιπα τῆσ νομῆσ ὑμῶν κατεπατεῖτε τοῖσ ποσὶν ὑμῶν̣ καὶ τὸ καθεστηκὸσ ὕδωρ ἐπίνετε, καὶ τὸ λοιπὸν τοῖσ ποσὶν ὑμῶν ἐταράσσετε̣ καὶ τὰ πρόβατά μου τὰ πατήματα τῶν ποδῶν ὑμῶν ἐνέμοντο καὶ τὸ τεταραγμένον ὕδωρ ὑπὸ τῶν ποδῶν ὑμῶν ἔπινον̣ διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ διακρινῶ ἀναμέσον προβάτου ἰσχυροῦ καὶ ἀναμέσον προβάτου ἀσθενοῦσ. ἐπὶ ταῖσ πλευραῖσ καὶ τοῖσ ὤμοισ ὑμῶν διωθεῖσθε καὶ τοῖσ κέρασιν ὑμῶν ἐκερατίζετε καὶ πᾶν τὸ ἐκλεῖπον ἐξεθλίβετε. καὶ σώσω τὰ πρόβατά μου, καὶ οὐ μὴ ὦσιν ἔτι εἰσ προνομήν, καὶ κρινῶ ἀναμέσον κριοῦ πρὸσ κριόν. καὶ ἀναστήσω ἐπ’ αὐτοὺσ ποιμένα ἕνα καὶ ποιμανεῖ αὐτούσ, τὸν δοῦλόν μου Δαυίδ, καὶ ἔσται αὐτῶν ποιμήν. καὶ ἐγὼ Κύριοσ ἔσομαι αὐτοῖσ εἰσ Θεόν, καὶ Δαυὶδ ἄρχων ἐν μέσῳ αὐτῶν. ἐγὼ Κύριοσ ἐλάλησα. καὶ διαθήσομαι τῷ Δαυὶδ διαθήκην εἰρήνησ καὶ ἀφανιῶ θηρία πονηρὰ ἀπὸ τῆσ γῆσ, καὶ κατοικήσουσιν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ὑπνώσουσιν ἐν τοῖσ δρυμοῖσ. καὶ δώσω αὐτοὺσ περικύκλῳ τοῦ ὄρουσ μου. καὶ δώσω τὸν ὑετὸν ὑμῖν, ὑετὸν εὐλογίασ. καὶ τὰ ξύλα τὰ ἐν τῷ πεδίῳ δώσει τὸν καρπὸν αὐτῶν, καὶ ἡ γῆ δώσει τὴν ἰσχὺν αὐτῆσ, καὶ κατοικήσουσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ αὐτῶν ἐν ἐλπίδι εἰρήνησ, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ἐν τῷ συντρίψαι με τὸν ζυγὸν αὐτῶν. καὶ ἐξελοῦμαι αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ τῶν καταδουλωσαμένων αὐτούσ. καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι ἐν προνομῇ τοῖσ ἔθνεσι, καὶ τὰ θηρία τῆσ γῆσ οὐκέτι μὴ φάγωσιν αὐτούσ. καὶ κατοικήσουσιν ἐν ἐλπίδι, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐκφοβῶν αὐτούσ. καὶ ἀναστήσω αὐτοῖσ φυτὸν εἰρήνησ, καὶ οὐκέτι ἔσονται ἀπολλύμενοι λιμῷ ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ ὀνειδισμὸν ἐθνῶν οὐ μὴ ἐνέγκωσιν ἔτι. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ λαόσ μου, οἶκοσ Ἰσραήλ, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. πρόβατά μου καὶ πρόβατα ποιμνίου μού ἐστε, καὶ ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, ἐπίστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἐπ’ ὄροσ Σηεὶρ καὶ προφήτευσον εἰσ αὐτὸ καὶ εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σέ, ὄροσ Σηείρ, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σέ καὶ δώσω σε εἰσ ἔρημον καὶ ἐρημωθήσῃ, καὶ ταῖσ πόλεσί σου ἐρημίαν ποιήσω, καὶ σὺ ἔρημοσ ἔσῃ. καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ, ἀντὶ τοῦ γενέσθαι σε ἐχθρὰν αἰωνίαν καὶ ἐνεκάθισασ τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ δόλῳ, ἐν χειρὶ ἐχθρῶν μαχαίρᾳ ἐν καιρῷ ἀδικίασ ἐπ’ ἐσχάτῳ, διὰ τοῦτο, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ Κύριοσ, εἰ μήν, εἰσ αἷμα ἥμαρτεσ, καὶ αἷμα διώξεταί σε. καὶ δώσω τὸ ὄροσ Σηεὶρ εἰσ ἔρημον καὶ ἠρημωμένον καὶ ἀπολῶ ἀπ’ αὐτοῦ ἀνθρώπουσ καὶ κτήνη καὶ ἐμπλήσω τῶν τραυματιῶν τοὺσ βουνούσ σου καὶ τὰσ φάραγγάσ σου, καὶ ἐν πᾶσι τοῖσ πεδίοισ σου τετραυματισμένοι μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν σοί. ἐρημίαν αἰώνιον θήσομαί σε, καὶ αἱ πόλεισ σου οὐ μὴ κατοικηθῶσιν ἔτι. καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. διὰ τὸ εἶπεῖν σε. τὰ δύο ἔθνη καὶ αἱ δύο χῶραι ἐμαὶ ἔσονται καὶ κληρονομήσω αὐτάσ, καὶ Κύριοσ ἐκεῖ ἐστι, διὰ τοῦτο, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, καὶ ποιήσω σοι κατὰ τὴν ἔχθραν σου καὶ γνωσθήσομαί σοι, ἡνίκα ἂν κρινῶ σε, καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. ἤκουσα τῆσ φωνῆσ τῶν βλασφημιῶν σου, ὅτι εἶπασ. τὰ ὄρη Ἰσραὴλ ἔρημα, ἡμῖν δέδοται εἰσ κατάβρωμα. καὶ ἐμεγαλορρημόνησασ ἐπ’ ἐμὲ τῷ στόματί σου. ἐγὼ ἤκουσα. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐν τῇ εὐφροσύνῃ πάσησ τῆσ γῆσ ἔρημον ποιήσω σε, ἔρημον ἔσῃ, ὄροσ Σηείρ, καὶ πᾶσα ἡ Ἰδουμαία ἐξαναλωθήσεται. καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν. ΚΑΙ σὺ υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὄρη Ἰσραὴλ καὶ εἰπὸν τοῖσ ὄρεσι τοῦ Ἰσραήλ. ἀκούσατε λόγον Κυρίου.

τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν εἶπεν ἐφ’ ὑμᾶσ ὁ ἐχθρόσ. εὖγε ἔρημα αἰώνια εἰσ κατάσχεσιν ἡμῖν ἐγενήθη, διὰ τοῦτο προφήτευσον καὶ εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἀντὶ τοῦ ἀτιμασθῆναι ὑμᾶσ καὶ μισηθῆναι ὑμᾶσ ὑπὸ τῶν κύκλῳ ὑμῶν τοῦ εἶναι ὑμᾶσ εἰσ κατάσχεσιν τοῖσ καταλοίποισ ἔθνεσι καὶ ἀνέβητε λάλημα γλώσσῃ καὶ εἰσ ὀνείδισμα ἔθνεσι, διὰ τοῦτο ὄρη Ἰσραήλ, ἀκούσατε λόγον Κυρίου. τάδε λέγει Κύριοσ τοῖσ ὄρεσι καὶ τοῖσ βουνοῖσ καὶ τοῖσ χειμάρροισ καὶ ταῖσ φάραγξι καὶ τοῖσ ἐξηρημωμένοισ καὶ ἠφανισμένοισ καὶ ταῖσ πόλεσι ταῖσ ἐγκαταλελειμμέναισ, αἳ ἐγένοντο εἰσ προνομὴν καὶ εἰσ καταπάτημα τοῖσ καταλειφθεῖσιν ἔθνεσι περικύκλῳ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. εἰ μὴν ἐν πυρὶ θυμοῦ μου ἐλάλησα ἐπὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη καὶ ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν πᾶσαν, ὅτι ἔδωκαν τὴν γῆν μου ἑαυτοῖσ εἰσ κατάσχεσιν μετ’ εὐφροσύνησ ἀτιμάσαντεσ ψυχὰσ τοῦ ἀφανίσαι ἐν προνομῇ. διὰ τοῦτο προφήτευσον ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ εἰπὸν τοῖσ ὄρεσι καί τοῖσ βουνοῖσ καὶ ταῖσ φάραγξι καὶ ταῖσ νάπαισ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐν τῷ ζήλῳ μου καὶ ἐν τῷ θυμῷ μου ἐλάλησα, ἀντὶ τοῦ ὀνειδισμοὺσ ἐθνῶν ἐνέγκαι ὑμᾶσ. διὰ τοῦτο ἐγὼ ἀρῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ περικύκλῳ ὑμῶν, οὗτοι τὴν ἀτιμίαν αὐτῶν λήψονται. ὑμῶν δέ, ὄρη Ἰσραήλ, τὴν σταφυλὴν καὶ τὸν καρπὸν ὑμῶν καταφάγεται ὁ λαόσ μου, ὅτι ἐλπίζουσι τοῦ ἐλθεῖν. ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ’ ὑμᾶσ καὶ ἐπιβλέψω ἐφ’ ὑμᾶσ, καὶ κατεργασθήσεσθε καὶ σπαρήσεσθε. καὶ πληθυνῶ ἐφ’ ὑμᾶσ ἀνθρώπουσ, πᾶν οἶκον Ἰσραὴλ εἰσ τέλοσ. καὶ κατοικηθήσονται αἱ πόλεισ καὶ ἡ ἠρημωμένη οἰκοδομηθήσεται. καὶ πληθυνῶ ἐφ’ ὑμᾶσ ἀνθρώπουσ καὶ κτήνη καὶ κατοικιῶ ὑμᾶσ ὡσ τὸ ἐν ἀρχῇ ὑμῶν καὶ εὖ ποιήσω ὑμᾶσ ὥσπερ τὰ ἔμπροσθεν ὑμῶν. καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. καὶ γεννήσω ἐφ’ ὑμᾶσ ἀνθρώπουσ, τὸν λαόν μου Ἰσραήλ, καὶ κληρονομήσουσιν ὑμᾶσ, καὶ ἔσεσθε αὐτοῖσ εἰσ κατάσχεσιν. καὶ οὐ μὴ προστεθῆτε ἔτι ἀτεκνωθῆναι ἀπ’ αὐτῶν. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἀνθ’ ὧν εἶπάν σοι. κατέσθουσα ἀνθρώπουσ εἶ καὶ ἠτεκνωμένη ὑπὸ τοῦ ἔθνουσ σου ἐγένου, διὰ τοῦτο ἀνθρώπουσ οὐκέτι φάγεσαι καὶ τὸ ἔθνοσ σου οὐκ ἀτεκνώσεισ ἔτι, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. καὶ οὐκ ἀκουσθήσεται οὐκέτι ἐφ’ ὑμᾶσ ἀτιμία ἐθνῶν, καὶ ὀνειδισμοὺσ λαῶν οὐ μὴ ἀνενέγκητε ἔτι, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, οἶκοσ Ἰσραὴλ κατῴκησεν ἐπὶ τῆσ γῆσ αὐτῶν καὶ ἐμίαναν αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν καὶ ἐν ταῖσ ἀκαθαρσίαισ αὐτῶν. κατὰ τὴν ἀκαθαρσίαν τῆσ ἀποκαθημένησ ἐγενήθη ἡ ὁδὸσ αὐτῶν πρὸ προσώπου μου. καὶ ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐπ’ αὐτοὺς καὶ διέσπειρα αὐτοὺσ εἰσ τὰ ἔθνη καὶ ἐλίκμησα αὐτοὺσ εἰσ τὰσ χώρασ. κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν ἔκρινα αὐτούσ. καὶ εἰσήλθοσαν εἰσ τὰ ἔθνη, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ, καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον ἐν τῷ λέγεσθαι αὐτούσ. λαὸσ Κυρίου οὗτοι καὶ ἐκ τῆσ γῆσ αὐτοῦ ἐξεληλύθασι. καὶ ἐφεισάμην αὐτῶν διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον, ὃ ἐβεβήλωσαν οἶκοσ Ἰσραὴλ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ. διὰ τοῦτο εἰπὸν τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ. τάδε λέγει Κύριοσ. οὐχ ὑμῖν ἐγὼ ποιῶ, οἶκοσ Ἰσραήλ, ἀλλ’ ἢ διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον, ὃ ἐβεβηλώσατε ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ εἰσήλθετε ἐκεῖ. καὶ ἁγιάσω τὸ ὄνομά μου τὸ μέγα τὸ βεβηλωθὲν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, ὃ ἐβεβηλώσατε ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ἐν τῷ ἁγιασθῆναί με ἐν ὑμῖν κατ’ ὀφθαλμοὺσ αὐτῶν. καὶ λήψομαι ὑμᾶσ ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ ἀθροίσω ὑμᾶσ ἐκ πασῶν τῶν γαιῶν καὶ εἰσάξω ὑμᾶσ εἰσ τὴν γῆν ὑμῶν. καὶ ρανῶ ἐφ’ ὑμᾶσ καθαρὸν ὕδωρ, καὶ καθαρισθήσεσθε ἀπὸ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν εἰδώλων ὑμῶν, καὶ καθαριῶ ὑμᾶσ. καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν καινὴν καὶ πνεῦμα καινὸν δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ἀφελῶ τὴν καρδίαν τὴν λιθίνην ἐκ τῆσ σαρκὸσ ὑμῶν καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν σαρκίνην. καὶ τὸ πνεῦμά μου δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ποιήσω ἵνα ἐν τοῖσ δικαιώμασί μου πορεύησθε, καὶ τὰ κρίματά μου φυλάξησθε καὶ ποιήσητε. καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ ἔδωκα τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, καὶ ἔσεσθέ μοι εἰσ λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι ὑμῖν εἰσ Θεόν. καὶ σώσω ὑμᾶσ ἐκ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν καὶ καλέσω τὸν σῖτον καὶ πληθυνῶ αὐτὸν καὶ οὐ δώσω ἐφ’ ὑμᾶσ λιμόν. καὶ πληθυνῶ τὸν καρπὸν τοῦ ξύλου καὶ τὰ γεννήματα τοῦ ἀγροῦ, ὅπωσ ἂν μὴ λάβητε ὀνειδισμὸν λιμοῦ ἐν τοῖσ ἔθνεσι. καὶ μνησθήσεσθε τὰσ ὁδοὺσ ὑμῶν τὰσ πονηρὰσ καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν τὰ μὴ ἀγαθὰ καὶ προσοχθιεῖτε κατὰ πρόσωπον αὐτῶν ἐν ταῖσ ἀνομίαισ ὑμῶν καὶ ἐπὶ τοῖσ βδελύγμασιν αὐτῶν. οὐ δι’ ὑμᾶσ ἐγὼ ποιῶ, λέγει Κύριοσ Κύριοσ, γνωστὸν ἔσται ὑμῖν. αἰσχύνθητε καὶ ἐντράπητε ἐκ τῶν ὁδῶν ὑμῶν, οἶκοσ Ἰσραήλ. τάδε λέγει Ἀδωναί̈ Κύριοσ. ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ καθαριῶ ὑμᾶσ ἐκ πασῶν ἀνομιῶν ὑμῶν, καὶ κατοικιῶ τὰσ πόλεισ, καὶ οἰκοδομηθήσονται ἔρημοι. καὶ ἡ γῆ ἡ ἠφανισμένη ἐργασθήσεται, ἀνθ’ ὧν ὅτι ἠφανισμένη ἐγενήθη κατ’ ὀφθαλμοὺσ παντὸσ παροδεύοντοσ. καὶ ἐροῦσιν. ἡ γῆ ἐκείνη ἡ ἠφανισμένη ἐγενήθη ὡσ κῆποσ τρυφῆσ, καὶ αἱ πόλεισ αἱ ἔρημοι καὶ ἠφανισμέναι καὶ κατεσκαμμέναι ὀχυραὶ ἐκάθισαν. καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη, ὅσα ἂν καταλειφθῶσι κύκλῳ ὑμῶν, ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ᾠκοδόμησα τὰσ καθῃρημένασ καὶ κατεφύτευσα τὰσ ἠφανισμένασ. ἐγὼ Κύριοσ ἐλάλησα καὶ ποιήσω. τάδε λέγει Ἀδωναί̈ Κύριοσ. ἔτι τοῦτο ζητηθήσομαι τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖσ. πληθυνῶ αὐτοὺσ ὡσ πρόβατα ἀνθρώπουσ, ὡσ πρόβατα ἅγια, ὡσ πρόβατα Ἱερουσαλὴμ ἐν ταῖσ ἑορταῖσ αὐτῆσ, οὕτωσ ἔσονται αἱ πόλεισ αἱ ἔρημοι πλήρεισ προβάτων ἀνθρώπων, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο ἐπ’ ἐμὲ χεὶρ Κυρίου, καὶ ἐξήγαγέ με ἐν πνεύματι Κύριοσ καὶ ἔθηκέ με ἐν μέσῳ τοῦ πεδίου, καὶ τοῦτο ἦν μεστὸν ὀστέων ἀνθρωπίνων.

καὶ περιήγαγέ με ἐπ’ αὐτὰ κυκλόθεν κύκλῳ, καὶ ἰδοὺ πολλὰ σφόδρα ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου, ξηρὰ σφόδρα. καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, εἰ ζήσεται τὰ ὀστέα ταῦτα̣ καὶ εἶπα. Κύριε Κύριε, σὺ ἐπίστῃ ταῦτα. καὶ εἶπε πρόσ με. προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὀστᾶ ταῦτα καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. τὰ ὀστᾶ τὰ ξηρά, ἀκούσατε λόγον Κυρίου. τάδε λέγει Κύριοσ τοῖσ ὀστέοισ τούτοισ. ἰδοὺ ἐγὼ φέρω ἐφ’ ὑμᾶσ πνεῦμα ζωῆς καὶ δώσω ἐφ’ ὑμᾶσ νεῦρα καὶ ἀνάξω ἐφ’ ὑμᾶσ σάρκασ, καὶ ἐκτενῶ ἐφ’ ὑμᾶσ δέρμα καὶ δώσω πνεῦμά μου εἰσ ὑμᾶσ, καὶ ζήσεσθε. καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. καὶ ἐπροφήτευσα καθὼσ ἐνετείλατό μοι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐμὲ προφητεῦσαι καὶ ἰδοὺ σεισμόσ, καὶ προσήγαγε τὰ ὀστᾶ ἑκάτερον πρὸσ τὴν ἁρμονίαν αὐτοῦ. καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ ἐπ’ αὐτὰ νεῦρα καὶ σάρκεσ ἐφύοντο, καὶ ἀνέβαινεν ἐπ’ αὐτὰ δέρμα ἐπάνω, καὶ πνεῦμα οὐκ ἦν ἐπ’ αὐτοῖσ. καὶ εἶπε πρόσ με. προφήτευσον ἐπὶ τὸ πνεῦμα, προφήτευσον, υἱὲ ἀνθρώπου, καὶ εἰπὸν τῷ πνεύματι. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων ἐλθὲ καὶ ἐμφύσησον εἰσ τοὺσ νεκροὺσ τούτουσ, καὶ ζησάτωσαν. καὶ ἐπροφήτευσα καθότι ἐνετείλατό μοι. καὶ εἰσῆλθεν εἰσ αὐτοὺσ τὸ πνεῦμα, καὶ ἔζησαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ τῶν ποδῶν αὐτῶν, συναγωγὴ πολλὴ σφόδρα. καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, τὰ ὀστᾶ ταῦτα πᾶσ οἶκοσ Ἰσραήλ ἐστι, καὶ αὐτοὶ λέγουσι. ξηρὰ γέγονε τὰ ὀστᾶ ἡμῶν, ἀπόλωλεν ἡ ἐλπὶσ ἡμῶν, διαπεφωνήκαμεν. διὰ τοῦτο προφήτευσον καὶ εἰπὸν πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἀνοίγω τὰ μνήματα ὑμῶν καὶ ἀνάξω ὑμᾶσ ἐκ τῶν μνημάτων ὑμῶν καὶ εἰσάξω ὑμᾶσ εἰσ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ἐν τῷ ἀνοῖξαί με τοὺσ τάφουσ ὑμῶν τοῦ ἀναγαγεῖν με ἐκ τῶν τάφων τὸν λαόν μου. καὶ δώσω πνεῦμά μου εἰσ ὑμᾶσ, καὶ ζήσεσθε, καὶ θήσομαι ὑμᾶσ ἐπὶ τὴν γῆν ὑμῶν, καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. λελάληκα καὶ ποιήσω, λέγει Κύριοσ. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, λαβὲ σεαυτῷ ράβδον καὶ γράψον ἐπ’ αὐτὴν τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ τοὺσ προσκειμένουσ ἐπ’ αὐτόν. καὶ ράβδον δευτέραν λήψῃ σεαυτῷ καὶ γράψεισ αὐτὴν τῷ Ἰωσήφ, ράβδον Ἐφραὶμ καὶ πάντασ τοὺσ υἰοὺσ Ἰσραὴλ τοὺσ προστεθέντασ πρὸσ αὐτόν. καὶ συνάψεισ αὐτὰσ πρὸσ ἀλλήλασ σαυτῷ εἰσ ράβδον μίαν τοῦ δῆσαι αὐτάσ, καὶ ἔσονται ἐν τῇ χειρί σου. καὶ ἔσται ὅταν λέγωσι πρὸσ σὲ οἱ υἱοὶ τοῦ λαοῦ σου. οὐκ ἀναγγέλλεισ ἡμῖν τί ἐστι ταῦτά σοι̣ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ λήψομαι τὴν φυλὴν Ἰωσήφ, τὴν διὰ χειρὸσ Ἐφραίμ, καὶ τὰσ φυλὰσ Ἰσραὴλ τὰσ προσκειμένασ πρὸσ αὐτὸν καὶ δώσω αὐτοὺσ ἐπὶ τὴν φυλὴν Ἰούδα, καὶ ἔσονται εἰσ ράβδον μίαν τῇ χειρὶ Ἰούδα. καὶ ἔσονται αἱ ράβδοι, ἐφ’ αἷσ σὺ ἔγραψασ ἐπ’ αὐταῖσ, ἐν τῇ χειρί σου ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ λαμβάνω πάντα οἶκον Ἰσραὴλ ἐκ μέσου τῶν ἐθνῶν, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ, καὶ συνάξω αὐτοὺσ ἀπὸ πάντων τῶν περικύκλῳ αὐτῶν καὶ εἰσάξω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ. καὶ δώσω αὐτοὺσ εἰσ ἔθνοσ ἓν ἐν τῇ γῇ μου καὶ ἐν τοῖσ ὄρεσιν Ἰσραήλ, καὶ ἄρχων εἷσ ἔσται αὐτῶν, καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι εἰσ δύο ἔθνη, οὐδὲ μὴ διαιρεθῶσιν οὐκέτι εἰσ δύο βασιλείασ, ἵνα μὴ μιαίνωνται ἔτι ἐν τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν. καὶ ρύσομαι αὐτοὺσ ἀπὸ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν, ὧν ἡμάρτοσαν ἐν αὐταῖσ, καὶ καθαριῶ αὐτούσ, καὶ ἔσονταί μοι εἰσ λαόν, καὶ ἐγὼ Κύριοσ ἔσομαι αὐτοῖσ εἰσ Θεόν. καὶ ὁ δοῦλόσ μου Δαυὶδ ἄρχων ἐν μέσῳ αὐτῶν ἔσται ποιμὴν εἷσ πάντων. ὅτι ἐν τοῖσ προστάγμασί μου πορεύσονται καὶ τὰ κρίματά μου φυλάξονται καὶ ποιήσουσιν αὐτά. καὶ κατοικήσουσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ αὐτῶν, ἣν ἐγὼ δέδωκα τῷ δούλῳ μου Ἰακώβ, οὗ κατῴκησαν ἐκεῖ οἱ πατέρεσ αὐτῶν. καὶ κατοικήσουσιν ἐπ’ αὐτῆσ αὐτοί, καὶ Δαυὶδ ὁ δοῦλόσ μου ἄρχων αὐτῶν ἔσται εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ διαθήσομαι αὐτοῖσ διαθήκην εἰρήνησ, διαθήκη αἰωνία ἔσται μετ’ αὐτῶν. καὶ θήσω τὰ ἅγιά μου ἐν μέσῳ αὐτῶν εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἔσται ἡ κατασκήνωσίσ μου ἐν αὐτοῖσ, καὶ ἔσομαι αὐτοῖσ Θεόσ, καὶ αὐτοί μου ἔσονται λαόσ. καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ ἁγιάζων αὐτοὺσ ἐν τῷ εἶναι τὰ ἅγιά μου ἐν μέσῳ αὐτῶν εἰσ τὸν αἰῶνα. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Γὼγ καὶ τὴν γῆν τοῦ Μαγώγ, ἄρχοντα Ρώσ, Μοσὸχ καὶ Θοβέλ, καὶ προφήτευσον ἐπ’ αὐτὸν καὶ εἰπὸν αὐτῷ τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ Γὼγ ἄρχοντα Ρώσ, Μοσὸχ καὶ Θοβὲλ καὶ συνάξω σε καὶ πᾶσαν τὴν δύναμίν σου, ἵππουσ καὶ ἱππεῖσ ἐνδεδυμένουσ θώρακασ πάντασ, συναγωγῇ πολλῇ, πέλται καὶ περικεφαλαῖαι καὶ μάχαιραι, Πέρσαι καὶ Αἰθίοπεσ καὶ Λίβυεσ, πάντεσ περικεφαλαίαισ καὶ πέλταισ, Γομὲρ καὶ πάντεσ οἱ περὶ αὐτόν, οἶκοσ τοῦ Θεργαμὰ ἀπ’ ἐσχάτου βορρᾶ καὶ πάντεσ οἱ περὶ αὐτόν, καὶ ἔθνη πολλὰ μετὰ σοῦ. ἑτοιμάσθητι, ἑτοίμασον σεαυτὸν σύ, καὶ πᾶσα ἡ συναγωγή σου ἡ συνηγμένη μετὰ σοῦ καὶ ἔσῃ μοι εἰσ προφυλακήν. ἀφ’ ἡμερῶν πλειόνων ἑτοιμασθήσεται καὶ ἐπ’ ἐσχάτου ἐτῶν ἐλεύσεται καὶ ἥξει εἰσ τὴν γῆν τὴν ἀπεστραμμένην ἀπὸ μαχαίρασ, συνηγμένων ἀπὸ ἐθνῶν πολλῶν, ἐπὶ γῆν Ἰσραήλ, ἣ ἐγενήθη ἔρημοσ δι’ ὅλου. καὶ οὗτοσ ἐξ ἐθνῶν ἐξελήλυθε καὶ κατοικήσουσιν ἐπ’ εἰρήνησ ἅπαντεσ. καὶ ἀναβήσῃ ὡσ ὑετὸσ καὶ ἥξεισ ὡσ νεφέλη κατακαλύψαι γῆν καὶ ἔσῃ σὺ καὶ πάντεσ οἱ περὶ σὲ καὶ ἔθνη πολλὰ μετὰ σοῦ. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀναβήσεται ρήματα ἐπὶ τὴν καρδίαν σου, καὶ λογιῇ λογισμοὺσ πονηροὺς καὶ ἐρεῖσ. ἀναβήσομαι ἐπὶ γῆν ἀπερριμμένην, ἥξω ἐπὶ ἡσυχάζοντασ ἐν ἡσυχίᾳ καὶ οἰκοῦντασ ἐπ’ εἰρήνησ, πάντασ κατοικοῦντασ γῆν, ἐν ᾗ οὐχ ὑπάρχει τεῖχοσ οὐδὲ μοχλοί, καὶ θύραι οὐκ εἰσὶν αὐτοῖσ. προνομεῦσαι προνομὴν καὶ σκῦλα σκυλεῦσαι αὐτῶν, τοῦ ἐπιστρέψαι χεῖράσ μου εἰσ τὴν ἠρημωμένην, ἣ κατῳκίσθη, καὶ ἐπ’ ἔθνοσ συνηγμένον ἀπὸ ἐθνῶν πολλῶν, πεποιηκότασ κτήσεισ, κατοικοῦντασ ἐπὶ τὸν ὀμφαλὸν τῆσ γῆσ. Σαββὰ καὶ Δαιδὰν καὶ ἔμποροι Καρχηδόνιοι καὶ πᾶσαι αἱ κῶμαι αὐτῶν ἐροῦσί σοι. εἰσ προνομὴν τοῦ προνομεῦσαι σὺ ἔρχῃ καὶ σκυλεῦσαι σκῦλα̣ συνήγαγεσ συναγωγήν σου λαβεῖν ἀργύριον καὶ χρυσίον, ἀπενέγκασθαι κτῆσιν τοῦ σκυλεῦσαι σκῦλα. διὰ τοῦτο προφήτευσον, υἱὲ ἀνθρώπου, καὶ εἰπὸν τῷ Γώγ. τάδε λέγει Κύριοσ. οὐκ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐν τῷ κατοικισθῆναι τόν λαόν μου Ἰσραὴλ ἐπ’ εἰρήνησ ἐγερθήσῃ̣ καὶ ἥξεισ ἐκ τοῦ τόπου σου ἀπ’ ἐσχάτου βορρᾶ καὶ ἔθνη πολλὰ μετὰ σοῦ, ἀναβάται ἵππων πάντεσ, συναγωγὴ μεγάλη καὶ δύναμισ πολλή, καὶ ἀναβήσῃ ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραὴλ ὡσ νεφέλη καλύψαι γῆν. ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἔσται, καὶ ἀνάξω σε ἐπὶ τὴν γῆν μου, ἵνα γνῶσι πάντα τὰ ἔθνη ἐμὲ ἐν τῷ ἁγιασθῆναί με ἐν σοὶ ἐνώπιον αὐτῶν. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ τῷ Γώγ. σὺ εἶ περὶ οὗ ἐλάλησα πρὸ ἡμερῶν τῶν ἔμπροσθεν διά χειρὸσ τῶν δούλων μου τῶν προφητῶν τοῦ Ἰσραήλ, ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ καὶ ἔτεσι, τοῦ ἀναγαγεῖν σε ἐπ’ αὐτούσ. καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἂν ἔλθῃ Γὼγ ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, λέγει Κύριοσ Κύριοσ, ἀναβήσεται ὁ θυμόσ μου καὶ ὁ ζῆλόσ μου. ἐν πυρὶ τῆσ ὀργῆσ μου ἐλάλησα, εἰ μὴν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται σεισμὸσ μέγασ ἐπὶ γῆσ Ἰσραήλ. καὶ σεισθήσονται ἀπὸ προσώπου Κυρίου οἱ ἰχθύεσ τῆσ θαλάσσησ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὰ θηρία τοῦ πεδίου καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τὰ ἕρποντα ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ πάντεσ οἱ ἄνθρωποι οἱ ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ, καὶ ραγήσεται τά ὄρη καὶ πεσοῦνται αἱ φάραγγεσ, καὶ πᾶν τεῖχοσ ἐπὶ τὴν γῆν πεσεῖται. καὶ καλέσω ἐπ’ αὐτὸν πᾶν φόβον, λέγει Κύριοσ. μάχαιρα ἀνθρώπου ἐπὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἔσται. καὶ κρινῶ αὐτὸν θανάτῳ καὶ αἵματι καὶ ὑετῷ κατακλύζοντι καὶ λίθοισ χαλάζησ, καὶ πῦρ καὶ θεῖον βρέξω ἐπ’ αὐτὸν καὶ ἐπὶ πάντασ τοὺσ μετ’ αὐτοῦ καὶ ἐπ’ ἔθνη πολλὰ μετ’ αὐτοῦ. καὶ μεγαλυνθήσομαι καὶ ἁγιασθήσομαι καὶ ἐνδοξασθήσομαι καὶ γνωσθήσομαι ἐναντίον ἐθνῶν πολλῶν. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. ΚΑΙ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον ἐπὶ Γὼγ καὶ εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ Γὼγ ἄρχοντα Ρώσ, Μοσὸχ καὶ Θοβὲλ

καὶ συνάξω σε καὶ καθοδηγήσω σε καὶ ἀναβιβῶ σε ἐπ’ ἐσχάτου τοῦ βορρᾶ καὶ ἀνάξω σε ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ Ἰσραήλ. καὶ ἀπολῶ τὸ τόξον σου ἀπὸ τῆσ χειρόσ σου τῆσ ἀριστερᾶσ καὶ τὰ τοξεύματά σου ἀπὸ τῆσ χειρόσ σου τῆσ δεξιᾶσ καὶ καταβαλῶ σε ἐπὶ τὰ ὄρη Ἰσραήλ, καὶ πεσῇ σὺ καὶ πάντεσ οἱ περὶ σέ, καὶ τὰ ἔθνη τὰ μετὰ σοῦ δοθήσονται εἰσ πλήθη ὀρνέων, παντὶ πετεινῷ καὶ πᾶσι τοῖσ θηρίοισ τοῦ πεδίου δέδωκά σε καταβρωθῆναι. ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου πεσῇ, ὅτι ἐγὼ ἐλάλησα, λέγει Κύριοσ. καὶ ἀποστελῶ πῦρ ἐπὶ Γώγ, καὶ κατοικηθήσονται αἱ νῆσοι ἐπ’ εἰρήνησ. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον γνωσθήσεται ἐν μέσῳ λαοῦ μου Ἰσραήλ, καὶ οὐ βεβηλωθήσεται τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον οὐκέτι. καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ἅγιοσ ἐν Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἥκει, καὶ γνώσῃ ὅτι ἔσται, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. αὕτη ἐστὶν ἡ ἡμέρα, ἐν ᾗ ἐλάλησα. καὶ ἐξελεύσονται οἱ κατοικοῦντεσ τὰσ πόλεισ Ἰσραὴλ καὶ καύσουσιν ἐν τοῖσ ὅπλοισ, πέλταισ καὶ κοντοῖσ καὶ τόξοισ καὶ τοξεύμασι καὶ ράβδοισ χειρῶν καὶ λόγχαισ. καὶ καύσουσιν ἐν αὐτοῖσ πῦρ ἑπτὰ ἔτη. καὶ οὐ μὴ λάβωσι ξύλα ἐκ τοῦ πεδίου οὐδὲ μὴ κόψωσιν ἐκ τῶν δρυμῶν, ἀλλ’ ἢ τὰ ὅπλα κατακαύσουσι πυρί. καὶ προνομεύσουσι τοὺσ προνομεύσαντασ αὐτοὺσ καὶ σκυλεύσουσι τοὺσ σκυλεύσαντασ αὐτούσ, λέγει Κύριοσ. καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ δώσω τῷ Γὼγ τόπον ὀνομαστόν, μνημεῖον ἐν Ἰσραήλ, τὸ πολυάνδριον τῶν ἐπελθόντων πρὸσ τῇ θαλάσσῃ, καὶ περιοικοδομήσουσι τὸ περιστόμιον τῆσ φάραγγοσ. καὶ κατορύξουσιν ἐκεῖ τὸν Γὼγ καὶ πᾶν τὸ πλῆθοσ αὐτοῦ, καὶ κληθήσεται Τὸ γαὶ τὸ πολυάνδριον τοῦ Γώγ. καὶ κατορύξουσιν αὐτοὺσ οἶκοσ Ἰσραήλ, ἵνα καθαρισθῇ ἡ γῆ, ἐν ἑπταμήνῳ. καὶ κατορύξουσιν αὐτοὺσ πᾶσ ὁ λαὸσ τῆσ γῆσ, καὶ ἔσται αὐτοῖσ ὀνομαστὸν ᾗ ἡμέρᾳ ἐδοξάσθη, λέγει Κύριοσ. καὶ ἄνδρασ διὰ παντὸσ διαστελοῦσιν ἐπιπορευομένουσ τὴν γῆν θάψαι τοὺσ καταλελειμμένουσ ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ, καθαρίσαι αὐτὴν μετὰ τὴν ἑπτάμηνον, καὶ ἐκζητήσουσι. καὶ πᾶσ ὁ διαπορευόμενοσ τὴν γῆν καὶ ἰδὼν ὀστοῦν ἀνθρώπου οἰκοδομήσει παρ’ αὐτῷ σημεῖον, ἕωσ ὅτου θάψωσιν αὐτὸ οἱ θάπτοντεσ εἰσ τὸ γαὶ τὸ πολυάνδριον τοῦ Γώγ. καὶ γὰρ τὸ ὄνομα τῆσ πόλεωσ Πολυάνδριον. καὶ καθαρισθήσεται ἡ γῆ. καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. εἰπὸν παντὶ ὀρνέῳ πετεινῷ καὶ πρὸσ πάντα τὰ θηρία τοῦ πεδίου. συνάχθητε καὶ ἔρχεσθε, συνάχθητε ἀπὸ πάντων τῶν περικύκλῳ ἐπὶ τὴν θυσίαν μου ἣν τέθυκα ὑμῖν, θυσίαν μεγάλην ἐπὶ τὰ ὄρη Ἰσραήλ, καὶ φάγεσθε κρέα καὶ πίεσθε αἷμα. κρέα γιγάντων φάγεσθε καὶ αἷμα ἀρχόντων τῆσ γῆσ πίεσθε, κριοὺσ καὶ μόσχουσ καὶ τράγουσ, καὶ οἱ μόσχοι ἐστεατωμένοι πάντεσ. καὶ φάγεσθε στέαρ εἰσ πλησμονὴν καὶ πίεσθε αἷμα εἰσ μέθην ἀπὸ τῆσ θυσίασ μου, ἧσ ἔθυσα ὑμῖν. καὶ ἐμπλησθήσεσθε ἐπὶ τῆσ τραπέζησ μου ἵππον καὶ ἀναβάτην, γίγαντα καὶ πάντα ἄνδρα πολεμιστήν, λέγει Κύριοσ. καὶ δώσω τὴν δόξαν μου ἐν ὑμῖν, καὶ ὄψονται πάντα τὰ ἔθνη τὴν κρίσιν μου, ἣν ἐποίησα, καὶ τὴν χεῖρά μου, ἣν ἐπήγαγον ἐπ’ αὐτούσ. καὶ γνώσονται οἶκοσ Ἰσραὴλ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ καὶ ἐπέκεινα. καὶ γνώσονται πάντα τὰ ἔθνη ὅτι διὰ τὰσ ἁμαρτίασ αὐτῶν ᾐχμαλωτεύθησαν οἶκοσ Ἰσραήλ, ἀνθ’ ὧν ἠθέτησαν εἰσ ἐμέ, καὶ ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ’ αὐτῶν καὶ παρέδωκα αὐτοὺσ εἰσ χεῖρασ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ ἔπεσαν πάντεσ μαχαίρᾳ. κατὰ τὰσ ἀκαθαρσίασ αὐτῶν καὶ κατὰ τὰ ἀνομήματα αὐτῶν ἐποίησα αὐτοῖσ καὶ ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ’ αὐτῶν. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. νῦν ἀποστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν Ἰακὼβ καὶ ἐλεήσω τὸν οἶκον Ἰσραὴλ καὶ ζηλώσω διὰ τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου. καὶ λήψονται τὴν ἀτιμίαν αὐτῶν καὶ τὴν ἀδικίαν, ἣν ἠδίκησαν, ἐν τῷ κατοικισθῆναι αὐτοὺσ ἐπὶ τὴν γῆν αὐτῶν ἐπ’ εἰρήνησ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐκφοβῶν. ἐν τῷ ἀποστρέψαι με αὐτοὺσ ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ συναγαγεῖν με αὐτοὺσ ἐκ τῶν χωρῶν τῶν ἐθνῶν καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν αὐτοῖσ ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν ἐν τῷ ἐπιφανῆναί με αὐτοῖσ ἐν τοῖσ ἔθνεσι. καὶ οὐκ ἀποστρέψω οὐκέτι τὸ πρόσωπόν μου ἀπ’ αὐτῶν, ἀνθ’ οὗ ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραήλ, λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο ἐν τῷ πέμπτῳ καὶ εἰκοστῷ ἔτει τῆσ αἰχμαλωσίασ ἡμῶν, ἐν τῷ πρώτῳ μηνί, δεκάτῃ τοῦ μηνόσ, ἐν τῷ τεσσαρεσκαιδεκάτῳ ἔτει μετὰ τὸ ἁλῶναι τὴν πόλιν, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐγένετο ἐπ’ ἐμὲ χεὶρ Κυρίου καὶ ἤγαγέ με.

ἐν ὁράσει Θεοῦ εἰσ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔθηκέ με ἐπ’ ὄρουσ ὑψηλοῦ σφόδρα, καὶ ἐπ’ αὐτοῦ ὡσεὶ οἰκοδομὴ πόλεωσ ἀπέναντι. καὶ εἰσήγαγέ με ἐκεῖ, καὶ ἰδοὺ ἀνήρ, καὶ ἡ ὅρασισ αὐτοῦ ἦν ὡσεὶ ὅρασισ χαλκοῦ στίλβοντοσ, καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ ἦν σπαρτίον οἰκοδόμων καὶ κάλαμοσ μέτρου, καὶ αὐτὸσ εἱστήκει ἐπὶ τῆσ πύλησ. καὶ εἶπε πρόσ με ὁ ἀνήρ. ἑώρακασ, υἱὲ ἀνθρώπου̣ ἐν τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου ἰδὲ καὶ ἐν τοῖσ ὠσί σου ἄκουε καὶ τάξον εἰσ τὴν καρδίαν σου πάντα, ὅσα ἐγὼ δεικνύω σοι, διότι ἕνεκα τοῦ δεῖξαί σοι εἰσελήλυθασ ὧδε καὶ δείξεισ πάντα, ὅσα σὺ ὁρᾷσ, τῷ οἴκῳ τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ ἰδοὺ περίβολοσ ἔξωθεν τοῦ οἴκου κύκλῳ. καὶ ἐν τῇ χειρὶ τοῦ ἀνδρὸσ κάλαμοσ, τὸ μέτρον πηχῶν ἓξ ἐν πήχει καὶ παλαιστῆσ, καὶ διεμέτρησε τὸ προτείχισμα, πλάτοσ ἴσον τῷ καλάμῳ καὶ τὸ ὕψοσ αὐτοῦ ἴσον τῷ καλάμῳ. καὶ εἰσῆλθεν εἰσ τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολὰσ ἐν ἑπτὰ ἀναβαθμοῖσ καὶ διεμέτρησε τὸ αἰλὰμ τῆσ πύλησ ἴσον τῷ καλάμῳ καὶ τὸ θεὲ ἴσον τῷ καλάμῳ τὸ μῆκοσ καὶ ἴσον τῷ καλάμῳ τὸ πλάτοσ καὶ τὸ αἰλὰμ ἀναμέσον τοῦ θεηλαθὰ πηχῶν ἓξ καὶ τὸ θεὲ τὸ δεύτερον ἴσον τῷ καλάμῳ τὸ πλάτοσ καὶ ἴσον τῷ καλάμῳ τὸ μῆκοσ καὶ τὸ αἰλὰμ πηχέων πέντε καὶ τὸ θεὲ τὸ τρίτον ἴσον τῷ καλάμῳ τὸ μῆκοσ, καὶ ἴσον τῷ καλάμῳ πλάτοσ καὶ τό αἰλὰμ τοῦ πυλῶνοσ πλησίον τοῦ αἰλὰμ τῆσ πύλης πηχῶν ὀκτὼ καὶ τὰ αἰλεῦ πηχῶν δύο καὶ τὸ αἰλὰμ τῆσ πύλησ ἔσωθεν καὶ τὰ θεὲ τῆσ πύλησ τοῦ θεὲ κατέναντι τρεῖσ ἔνθεν καὶ τρεῖσ ἔνθεν καὶ μέτρον ἓν τοῖσ τρισὶ καὶ μέτρον ἓν τοῖσ αἰλὰμ ἔνθεν καὶ ἔνθεν. καὶ διεμέτρησε τὸ πλάτοσ τῆσ θύρασ τοῦ πυλῶνοσ πηχῶν δέκα καὶ τὸ εὖροσ τοῦ πυλῶνοσ πηχῶν δεκατριῶν, καὶ πῆχυσ ἐπισυναγόμενοσ ἐπὶ πρόσωπον τῶν θεεὶμ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, καὶ τὸ θεὲ πηχῶν ἓξ ἔνθεν καὶ πηχῶν ἓξ ἔνθεν. καὶ διεμέτρησε τὴν πύλην ἀπὸ τοῦ τοίχου τοῦ θεὲ ἐπὶ τὸν τοῖχον τοῦ θεὲ πλάτοσ πήχεισ εἴκοσι καὶ πέντε, αὕτη πύλη ἐπὶ πύλην. καὶ τὸ αἴθριον τοῦ αἰλὰμ τῆσ πύλησ ἑξήκοντα πήχεισ, εἴκοσι θεεὶμ τῆσ πύλησ κύκλῳ. καὶ τὸ αἴθριον τῆσ πύλησ ἔξωθεν εἰσ τὸ αἴθριον αἰλὰμ τῆσ πύλησ ἔσωθεν πηχῶν πεντήκοντα. καὶ θυρίδεσ κρυπταὶ ἐπὶ τὸ θεεὶμ καὶ ἐπὶ τὰ αἰλὰμ ἔσωθεν τῆσ πύλησ τῆσ αὐλῆσ κυκλόθεν, καὶ ὡσαύτωσ τοῖσ αἰλὰμ θυρίδεσ κύκλῳ ἔσωθεν, καὶ ἐπὶ τὸ αἰλὰμ φοίνικεσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν. καὶ εἰσήγαγέ με εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν, καὶ ἰδοὺ παστοφόρια καὶ περίστυλα κύκλῳ τῆσ αὐλῆσ, τριάκοντα παστοφόρια ἐν τοῖσ περιστύλοισ, καὶ αἱ στοαὶ κατὰ νώτου τῶν πυλῶν, κατὰ τὸ μῆκοσ τῶν πυλῶν τὸ περίστυλον τὸ ὑποκάτω. καὶ διεμέτρησε τὸ πλάτοσ τῆσ αὐλῆσ ἀπὸ τοῦ αἰθρίου τῆσ πύλησ τῆσ ἐξωτέρασ ἔσωθεν ἐπὶ τὸ αἴθριον τῆσ πύλησ τῆσ βλεπούσησ ἔξω, πήχεισ ἑκατόν, τῆσ βλεπούσησ κατὰ ἀνατολάσ. καὶ ἤγαγέ με ἐπὶ βορρᾶν, καὶ ἰδοὺ πύλη βλέπουσα πρὸσ βορρᾶν τῇ αὐλῇ τῇ ἐξωτέρᾳ, καὶ διεμέτρησεν αὐτήν, τό τε μῆκοσ αὐτῆσ καὶ τὸ πλάτοσ. καὶ τὰ θεὲ τρεῖσ ἔνθεν καὶ τρεῖσ ἔνθεν καὶ τὰ αἰλεῦ καὶ τὰ αἰλαμμὼ καὶ τοὺσ φοίνικασ αὐτῆσ, καὶ ἐγένετο κατὰ τὰ μέτρα τῆσ πύλησ τῆσ βλεπούσησ κατὰ ἀνατολὰσ πηχῶν πεντήκοντα τὸ μῆκοσ αὐτῆσ καὶ πηχῶν εἰκοσιπέντε τὸ εὖροσ αὐτῆσ. καὶ αἱ θυρίδεσ αὐτῆσ καὶ τὰ αἰλαμμὼ καὶ οἱ φοίνικεσ αὐτῆσ καθὼσ ἡ πύλη ἡ βλέπουσα κατὰ ἀνατολάσ. καὶ ἐν ἑπτὰ κλιμακτῆρσιν ἀνέβαινον ἐπ’ αὐτήν, καὶ τὰ αἰλαμμὼ ἔσωθεν. καὶ πύλη τῇ αὐλῇ τῇ ἐσωτέρᾳ βλέπουσα ἐπὶ πύλην τοῦ βορρᾶ ὃν τρόπον τῆσ πύλησ τῆσ βλεπούσησ κατὰ ἀνατολάσ, καὶ διεμέτρησε τὴν αὐλὴν ἀπὸ πύλησ ἐπὶ πύλην πήχεισ ἑκατόν. καὶ ἤγαγέ με κατὰ νότον, καὶ ἰδοὺ πύλη βλέπουσα πρὸσ νότον, καὶ διεμέτρησεν αὐτὴν καὶ τὰ θεὲ καὶ τὰ αἰλεῦ καὶ τὰ αἰλαμμὼ κατὰ τὰ μέτρα ταῦτα. καὶ αἱ θυρίδεσ αὐτῆσ καὶ τὰ αἰλαμμὼ κυκλόθεν καθὼσ αἱ θυρίδεσ τοῦ αἰλάμ, πηχῶν πεντήκοντα τὸ μῆκοσ αὐτῆσ καὶ πηχῶν εἰκοσιπέντε τὸ εὖροσ αὐτῆσ. καὶ ἑπτὰ κλιμακτῆρεσ αὐτῇ, καὶ αἰλαμμὼ ἔσωθεν καὶ φοίνικεσ αὐτῇ, εἷσ ἔνθεν καὶ εἷσ ἔνθεν ἐπὶ τὰ αἰλεῦ. καὶ πύλη κατέναντι τῆσ πύλησ τῆσ αὐλῆσ τῆσ ἐσωτέρασ πρὸσ νότον. καὶ διεμέτρησε τὴν αὐλὴν ἀπὸ πύλησ ἐπὶ πύλην, πήχεισ ἑκατὸν τὸ εὖροσ πρὸσ νότον. Καὶ εἰσήγαγέ με εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν τῆσ πύλησ τῆσ πρὸσ νότον καὶ διεμέτρησε τὴν πύλην κατὰ τὰ μέτρα ταῦτα καὶ τὰ θεὲ καὶ τὰ αἰλεῦ καὶ τὰ αἰλαμμὼ κατὰ τὰ μέτρα ταῦτα. καὶ θυρίδεσ αὐτῇ καὶ τῷ αἰλαμμὼ κύκλῳ. πήχεισ πεντήκοντα τὸ μῆκοσ αὐτῆσ καὶ τὸ εὖροσ πήχεισ εἰκοσιπέντε. καὶ αἰλαμμὼ εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν καὶ φοίνικεσ τῷ αἰλεῦ, καὶ ὀκτὼ κλιμακτῆρεσ. καὶ εἰσήγαγέ με εἰσ τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολὰσ καὶ διεμέτρησεν αὐτὴν κατὰ τὰ μέτρα ταῦτα καὶ τὰ θεὲ καὶ τὰ αἰλεῦ καὶ τὰ αἰλαμμὼ κατὰ τὰ μέτρα ταῦτα. καὶ θυρίδεσ αὐτῇ καὶ τῷ αἰλαμμὼ κύκλῳ, πήχεισ πεντήκοντα μῆκοσ αὐτῆσ καὶ εὖροσ αὐτῆσ πήχεισ εἰκοσιπέντε. καὶ αἰλαμμὼ εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν, καὶ φοίνικεσ ἐπὶ τοῦ αἰλεῦ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, καὶ ὀκτὼ κλιμακτῆρεσ αὐτῇ. καὶ εἰσήγαγέ με εἰσ τὴν πύλην τὴν πρὸσ βορρᾶν καὶ διεμέτρησε κατὰ τὰ μέτρα ταῦτα καὶ τὰ θεὲ καὶ τὰ αἰλεῦ καὶ τὰ αἰλαμμώ. καὶ θυρίδεσ αὐτῇ κύκλῳ καὶ τῷ αἰλαμμὼ αὐτῆσ. πήχεισ πεντήκοντα μῆκοσ αὐτῆσ καὶ εὖροσ πήχεισ εἰκοσιπέντε. καὶ τὰ αἰλαμμὼ εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν, καὶ φοίνικεσ τῷ αἰλεῦ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, καὶ ὀκτὼ κλιμακτῆρεσ αὐτῇ. τὰ παστοφόρια αὐτῆσ καὶ τὰ θυρώματα αὐτῆσ καὶ τὰ αἰλαμμὼ αὐτῆσ ἐπὶ τῆσ πύλησ τῆσ δευτέρασ ἔκρυσισ, ὅπωσ σφάζωσιν ἐν αὐτῇ τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίασ καὶ τὰ ὑπὲρ ἀγνοίασ. καὶ κατὰ νώτου τοῦ ρύακοσ τῶν ὁλοκαυτωμάτων τῆσ βλεπούσησ πρὸσ βορρᾶν δύο τράπεζαι πρὸσ ἀνατολὰσ καὶ κατὰ νώτου τῆσ δευτέρασ καὶ τοῦ αἰλὰμ τῆσ πύλησ δύο τράπεζαι κατὰ ἀνατολάσ, τέσσαρεσ ἔνθεν καὶ τέσσαρεσ ἔνθεν κατὰ νώτου τῆσ πύλησ, ἐπ’ αὐτὰσ σφάξουσι τὰ θύματα κατέναντι τῶν ὀκτὼ τραπεζῶν τῶν θυμάτων. καὶ τέσσαρεσ τράπεζαι τῶν ὁλοκαυτωμάτων λίθιναι λελαξευμέναι πήχεωσ καὶ ἡμίσουσ τὸ πλάτοσ καὶ πήχεων δύο καὶ ἡμίσουσ τὸ μῆκοσ καὶ ἐπὶ πῆχυν τὸ ὕψοσ, ἐπ’ αὐτὰσ ἐπιθήσουσι τὰ σκεύη, ἐν οἷσ σφάζουσιν ἐκεῖ τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ θύματα. καὶ παλαιστὴν ἕξουσιν γεῖσοσ λελαξευμένον ἔσωθεν κύκλῳ καὶ ἐπὶ τὰσ τραπέζασ ἐπάνωθεν στέγασ τοῦ καλύπτεσθαι ἀπὸ τοῦ ὑετοῦ καὶ ἀπὸ τῆσ ξηρασίασ. καὶ εἰσήγαγέ με εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν, καὶ ἰδοὺ δύο ἐξέδραι ἐν τῇ αὐλῇ τῇ ἐσωτέρᾳ, μία κατὰ νώτου τῆσ πύλησ τῆσ βλεπούσησ πρὸσ βορρᾶν φέρουσα πρὸσ νότον καὶ μία κατὰ νώτου τῆσ πύλησ τῆσ πρὸσ νότον, βλεπούσησ δὲ πρὸσ βορρᾶν. καὶ εἶπε πρόσ με. ἡ ἐξέδρα αὕτη ἡ βλέπουσα πρὸσ νότον τοῖσ ἱερεῦσι τοῖσ φυλάσσουσι τὴν φυλακὴν τοῦ οἴκου, καὶ ἡ ἐξέδρα ἡ βλέπουσα πρὸσ βορρᾶν τοῖσ ἱερεῦσι τοῖσ φυλάσσουσι τὴν φυλακὴν τοῦ θυσιαστηρίου. ἐκεῖνοί εἰσιν οἱ υἱοὶ Σαδδοὺκ οἱ ἐγγίζοντεσ ἐκ τοῦ Λευί̈ πρὸσ Κύριον λειτουργεῖν αὐτῷ. καὶ διεμέτρησε τὴν αὐλὴν μῆκοσ πηχῶν ἑκατὸν καὶ εὖροσ πήχεισ ἑκατὸν ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῆσ καὶ τὸ θυσιαστήριον ἀπέναντι τοῦ οἴκου. ‐ Καὶ εἰσήγαγέ με εἰσ τὸ αἰλὰμ τοῦ οἴκου. καὶ διεμέτρησε τὸ αἲλ τοῦ αἰλὰμ πηχῶν πέντε τὸ πλάτοσ ἔνθεν καὶ πηχῶν πέντε ἔνθεν, καὶ τὸ εὖροσ τοῦ θυρώματοσ πηχῶν δεκατεσσάρων, καὶ ἐπωμίδεσ τῆσ θύρασ τοῦ αἰλὰμ πηχῶν τριῶν ἔνθεν καὶ πηχῶν τριῶν ἔνθεν. καὶ τὸ μῆκοσ τοῦ αἰλὰμ πηχῶν εἴκοσι καὶ τὸ εὖροσ πηχῶν δώδεκα. καὶ ἐπὶ δέκα ἀναβαθμῶν ἀνέβαινον ἐπ’ αὐτό. καὶ στῦλοι ἦσαν ἐπὶ τὸ αἰλάμ, εἷσ ἔνθεν καὶ εἷσ ἔνθεν. ΚΑΙ εἰσήγαγέ με εἰσ τὸν ναόν, ᾧ διεμέτρησε τὸ αἰλὰμ πηχῶν ἓξ τὸ πλάτοσ ἔνθεν

καὶ πηχῶν ἓξ τὸ εὖροσ τοῦ αἰλὰμ ἔνθεν, καὶ τὸ εὖροσ τοῦ πυλῶνοσ πηχῶν δέκα, καὶ ἐπωμίδεσ τοῦ πυλῶνοσ πηχῶν πέντε ἔνθεν καὶ πηχῶν πέντε ἔνθεν. καὶ διεμέτρησε τὸ μῆκοσ αὐτοῦ πηχῶν τεσσαράκοντα καὶ τὸ εὖροσ πηχῶν εἴκοσι. καὶ εἰσῆλθεν εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν καὶ διεμέτρησε τὸ αἲλ τοῦ θυρώματοσ πηχῶν δύο καὶ τὸ θύρωμα πηχῶν ἓξ καὶ τὰσ ἐπωμίδασ τοῦ θυρώματοσ πηχῶν ἑπτὰ ἔνθεν καὶ πηχῶν ἑπτὰ ἔνθεν. καὶ διεμέτρησε τὸ μῆκοσ τῶν θυρῶν πηχῶν τεσσαράκοντα καὶ εὖροσ πηχῶν εἴκοσι κατὰ πρόσωπον τοῦ ναοῦ. καὶ εἶπε. τοῦτο τὸ ἅγιον τῶν ἁγίων. καὶ διεμέτησε τὸν τοῖχον τοῦ οἴκου πηχῶν ἓξ καὶ τὸ εὖροσ τῆσ πλευρᾶσ πηχῶν τεσσάρων κυκλόθεν. καὶ τὰ πλευρὰ πλευρὸν ἐπὶ πλευρὸν τριάκοντα καὶ τρεῖσ δίσ, καὶ διάστημα ἐν τῷ τοίχῳ τοῦ οἴκου ἐν τοῖσ πλευροῖσ κύκλῳ τοῦ εἶναι τοῖσ ἐπιλαμβανομένοισ ὁρᾶν, ὅπωσ τὸ παράπαν μὴ ἅπτωνται τῶν τοίχων τοῦ οἴκου. καὶ τὸ εὖροσ τῆσ ἀνωτέρασ τῶν πλευρῶν κατὰ τὸ πρόσθεμα ἐκ τοῦ τοίχου πρὸσ τὴν ἀνωτέραν κύκλῳ τοῦ οἴκου, ὅπωσ διαπλατύνηται ἄνωθεν καὶ ἐκ τῶν κάτωθεν ἀναβαίνωσιν ἐπὶ τὰ ὑπερῷα καὶ ἐκ τῶν μέσων ἐπὶ τὰ τριώροφα. καὶ τὸ θραὲλ τοῦ οἴκου ὕψοσ κύκλῳ διάστημα τῶν πλευρῶν ἴσον τῷ καλάμῳ, πηχῶν ἓξ διάστημα. καὶ εὖροσ τοῦ τοίχου τῆσ πλευρᾶσ ἔξωθεν πηχῶν πέντε. καὶ τὰ ἀπόλοιπα ἀναμέσον τῶν πλευρῶν τοῦ οἴκου καὶ ἀναμέσον τῶν ἐξεδρῶν εὖροσ πηχῶν εἴκοσι, τὸ περιφερὲσ τῷ οἴκῳ κύκλῳ. καὶ αἱ θύραι τῶν ἐξεδρῶν ἐπὶ τὸ ἀπόλοιπον τῆσ θύρασ τῆσ μιᾶσ τῆσ πρὸσ βορρᾶν. καὶ ἡ θύρα ἡ μία πρὸσ νότον, καὶ τὸ εὖροσ τοῦ φωτὸσ τοῦ ἀπολοίπου πηχῶν πέντε πλάτοσ κυκλόθεν. καὶ τὸ διορίζον κατὰ πρόσωπον τοῦ ἀπολοίπου ὡσ πρὸσ θάλασσαν πηχῶν ἑβδομήκοντα, πλάτοσ τοῦ τοίχου τοῦ διορίζοντοσ πηχῶν πέντε, εὖροσ κυκλόθεν καὶ μῆκοσ αὐτοῦ πηχῶν ἐνενήκοντα. καὶ διεμέτρησε κατέναντι τοῦ οἴκου μῆκοσ πηχῶν ἑκατόν, καὶ τὰ ἀπόλοιπα καὶ τὰ διορίζοντα καὶ οἱ τοῖχοι αὐτῶν μῆκοσ πηχῶν ἑκατόν, καὶ τὸ εὖροσ κατὰ πρόσωπον τοῦ οἴκου καὶ τὰ ἀπόλοιπα κατέναντι πηχῶν ἑκατόν. καὶ διεμέτρησε μῆκοσ τοῦ διορίζοντοσ κατὰ πρόσωπον τοῦ ἀπολοίπου τῶν κατόπισθεν τοῦ οἴκου ἐκείνου καὶ τὰ ἀπόλοιπα ἔνθεν καὶ ἔνθεν πηχῶν ἑκατὸν τὸ μῆκοσ. καὶ ὁ ναὸσ καὶ αἱ γωνίαι καὶ τὸ αἰλὰμ τὸ ἐξώτερον πεφατνωμένα, καὶ αἱ θυρίδεσ δικτυωταί, ὑποφαύσεισ κύκλῳ τοῖσ τρισὶν ὥστε διακύπτειν. καὶ ὁ οἶκοσ καὶ τὰ πλησίον ἐξυλωμένα κύκλῳ καὶ τὸ ἔδαφοσ καὶ ἐκ τοῦ ἐδάφουσ ἕωσ τῶν θυρίδων, καὶ αἱ θυρίδεσ ἀναπτυσσόμεναι τρισσῶσ εἰσ τὸ διακύπτειν. καὶ ἕωσ πλησίον τῆσ ἐσωτέρασ καὶ ἕωσ τῆσ ἐξωτέρασ καὶ ἐφ’ ὅλον τὸν τοῖχον κύκλῳ ἐν τῷ ἔσωθεν καὶ ἐν τῷ ἔξωθεν γεγλυμμένα Χερουβίμ, καὶ φοίνικεσ ἀναμέσον Χερούβ καὶ Χερούβ. δύο πρόσωπα τῷ Χερούβ, πρόσωπον ἀνθρώπου πρὸσ τὸν φοίνικα ἔνθεν καὶ ἔνθεν καὶ πρόσωπον λέοντοσ πρὸσ τὸν φοίνικα ἔνθεν καὶ ἔνθεν. διαγεγλυμμένοσ ὅλοσ ὁ οἶκοσ κυκλόθεν, ἐκ τοῦ ἐδάφουσ ἕωσ τοῦ φατνώματοσ τὰ Χερουβὶμ καὶ οἱ φοίνικεσ διαγεγλυμμένοι. καὶ τὸ ἅγιον καὶ ὁ ναὸσ ἀναπτυσσόμενοσ τετράγωνα. κατὰ πρόσωπον τῶν ἁγίων ὅρασισ ὡσ ὄψις θυσιαστηρίου ξυλίνου, πηχῶν τριῶν τὸ ὕψοσ αὐτοῦ καὶ τὸ μῆκοσ πηχῶν δύο καὶ τὸ εὖροσ πηχῶν δύο. καὶ κέρατα εἶχε, καὶ ἡ βάσισ αὐτοῦ καὶ οἱ τοῖχοι αὐτοῦ ξύλινοι. καὶ εἶπε πρόσ με. αὕτη ἡ τράπεζα ἡ πρὸ προσώπου Κυρίου. καὶ δύο θυρώματα τῷ ναῷ καὶ τῷ ἁγίῳ. δύο θυρώματα τοῖσ δυσὶ θυρώμασι τοῖσ στροφωτοῖσ, δύο θυρώματα τῷ ἑνὶ καὶ δύο θυρώματα τῇ θύρᾳ τῇ δευτέρᾳ. καὶ γλυφὴ ἐπ’ αὐτῶν, καὶ ἐπὶ τὰ θυρώματα τοῦ ναοῦ Χερουβίμ, καὶ φοίνικεσ κατὰ τὴν γλυφὴν τῶν ἁγίων, καὶ σπουδαῖα ξύλα κατὰ πρόσωπον τοῦ αἰλὰμ ἔξωθεν καὶ θυρίδεσ κρυπταί. καὶ διεμέτρησεν ἔνθεν καὶ ἔνθεν εἰσ τὰ ὀροφώματα τοῦ αἰλὰμ καὶ τὰ πλευρὰ τοῦ οἴκου ἐζυγωμένα. ΚΑΙ εἰσήγαγέ με εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν κατά ἀνατολὰσ κατέναντι τῆσ πύλησ τῆσ πρὸσ βορρᾶν. καὶ εἰσήγαγέ με, καὶ ἰδοὺ ἐξέδραι πέντε ἐχόμεναι τοῦ ἀπολοίπου καὶ ἐχόμεναι τοῦ διορίζοντοσ πρὸσ βορρᾶν,

ἐπὶ πήχεισ ἑκατὸν μῆκοσ πρὸσ βορρᾶν καὶ τὸ πλάτοσ πεντήκοντα πηχῶν, διαγεγραμμέναι ὃν τρόπον αἱ πύλαι τῆσ αὐλῆσ τῆσ ἐσωτέρασ καὶ ὃν τρόπον τὰ περίστυλα τῆσ αὐλῆσ τῆσ ἐξωτέρασ, ἐστιχισμέναι ἀντιπρόσωποι στοαὶ τρισσαί. καὶ κατέναντι τῶν ἐξεδρῶν περίπατοσ πηχῶν δέκα τὸ πλάτοσ, ἐπὶ πήχεισ ἑκατὸν τὸ μῆκοσ. καὶ τὰ θυρώματα αὐτῶν πρὸσ βορρᾶν. καὶ οἱ περίπατοι οἱ ὑπερῷοι ὡσαύτωσ, ὅτι ἐξείχετο τὸ περίστυλον ἐξ αὐτοῦ, ἐκ τοῦ ὑποκάτωθεν περιστύλου, καὶ τὸ διάστημα. οὕτωσ περίστυλον καὶ διάστημα καὶ οὕτωσ στοαί. διότι τριπλαῖ ἦσαν καὶ στύλουσ οὐκ εἶχον καθὼσ οἱ στῦλοι τῶν ἐξωτέρων, διὰ τοῦτο ἐξείχοντο τῶν ὑποκάτωθεν καὶ τῶν μέσων ἀπὸ τῆσ γῆσ. καὶ φῶσ ἔξωθεν ὃν τρόπον αἱ ἐξέδραι τῆσ αὐλῆσ τῆσ ἐξωτέρασ αἱ βλέπουσαι ἀπέναντι τῶν ἐξεδρῶν τῶν πρὸσ βορρᾶν, μῆκοσ πηχῶν πεντήκοντα. ὅτι τὸ μῆκοσ τῶν ἐξεδρῶν τῶν βλεπουσῶν εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν ἦν πηχῶν πεντήκοντα, καὶ αὐταί εἰσιν αἱ ἀντιπρόσωποι ταύταισ. τὸ πᾶν πηχῶν ἑκατόν. καὶ αἱ θύραι τῶν ἐξεδρῶν τούτων τῆσ εἰσόδου τῆσ πρὸσ ἀνατολὰσ τοῦ εἰσπορεύεσθαι δι’ αὐτῶν ἐκ τῆσ αὐλῆσ τῆσ ἐξωτέρας κατὰ τὸ φῶσ τοῦ ἐν ἀρχῇ περιπάτου. καὶ τὰ πρὸσ νότον κατὰ πρόσωπον τοῦ νότου κατὰ πρόσωπον τοῦ ἀπολοίπου καὶ κατὰ πρόσωπον τοῦ διορίζοντοσ ἐξέδραι, καὶ ὁ περίπατοσ κατὰ πρόσωπον αὐτῶν κατὰ τὰ μέτρα ἐξεδρῶν τῶν πρὸσ βορρᾶν καὶ κατὰ τὸ μῆκοσ αὐτῶν καὶ κατὰ τὸ εὖροσ αὐτῶν καὶ κατὰ πάσασ τὰσ ἐξόδουσ αὐτῶν καὶ κατὰ πάσασ τὰσ ἐπιστροφὰσ αὐτῶν καὶ κατὰ τά φῶτα αὐτῶν καὶ κατὰ τὰ θυρώματα αὐτῶν τῶν ἐξεδρῶν τῶν πρὸσ νότον καὶ κατὰ τὰ θυρώματα ἀπ’ ἀρχῆσ τοῦ περιπάτου ὡσ ἐπὶ φῶσ διαστήματοσ καλάμου καὶ κατὰ ἀνατολὰσ τοῦ εἰσπορεύεσθαι δι’ αὐτῶν. ‐ Καὶ εἶπε πρόσ με. αἱ ἐξέδραι αἱ πρὸσ βορρᾶν, καὶ αἱ ἐξέδραι αἱ πρὸσ νότον αἱ οὖσαι κατὰ πρόσωπον τῶν διαστημάτων, αὗταί εἰσιν αἱ ἐξέδραι τοῦ ἁγίου, ἐν αἷσ φάγονται ἐκεῖ οἱ ἱερεῖσ υἱοὶ Σαδδοὺκ οἱ ἐγγίζοντεσ πρὸσ Κύριον τὰ ἅγια τῶν ἁγίων. καὶ ἐκεῖ θήσουσι τὰ ἅγια τῶν ἁγίων καὶ τὴν θυσίαν καὶ τὰ περὶ ἁμαρτίασ καὶ τὰ περὶ ἀγνοίασ, διότι ὁ τόποσ ἅγιοσ. οὐκ εἰσελεύσονται ἐκεῖ πάρεξ τῶν ἱερέων. οὐκ ἐξελεύσονται ἐκ τοῦ ἁγίου εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν, ὅπωσ διαπαντὸσ ἅγιοι ὦσιν οἱ προσάγοντεσ, καὶ μὴ ἅπτωνται τοῦ στολισμοῦ αὐτῶν, ἐν οἷσ λειτουργοῦσιν ἐν αὐτοῖσ, διότι ἅγιά ἐστι. καὶ ἐνδύσονται ἱμάτια ἕτερα, ὅταν ἅπτωνται τοῦ λαοῦ. ‐ Καὶ συνετελέσθη ἡ διαμέτρησισ τοῦ οἴκου ἔσωθεν. καὶ ἐξήγαγέ με καθ’ ὁδὸν τῆσ πύλησ τῆσ βλεπούσησ πρὸσ ἀνατολὰσ καὶ διεμέτρησε τὸ ὑπόδειγμα τοῦ οἴκου κυκλόθεν ἐν διατάξει. καὶ ἔστη κατὰ νώτου τῆσ πύλησ τῆσ βλεπούσησ κατὰ ἀνατολὰσ καὶ διεμέτρησε πεντακοσίουσ ἐν τῷ καλάμῳ τοῦ μέτρου. καὶ ἐπέστρεψε πρὸσ βορρᾶν καὶ διεμέτρησε τὸ κατὰ πρόσωπον τοῦ βορρᾶ πήχεισ πεντακοσίουσ ἐν τῷ καλάμῳ τοῦ μέτρου. καὶ ἐπέστρεψε πρὸσ θάλασσαν καὶ διεμέτρησε τὸ κατὰ πρόσωπον τῆσ θαλάσσησ πεντακοσίουσ ἐν τῷ καλάμῳ τοῦ μέτρου. καὶ ἐπέστρεψε πρὸσ νότον καὶ διεμέτρησε κατέναντι τοῦ νότου πεντακοσίουσ ἐν τῷ καλάμῳ τοῦ μέτρου. τὰ τέσσαρα μέρη τοῦ αὐτοῦ καλάμου. καὶ διέταξεν αὐτὸν καὶ περίβολον αὐτῶν κύκλῳ πεντακοσίων πρὸσ ἀνατολὰσ καὶ πεντακοσίων πηχῶν εὖροσ τοῦ διαστέλλειν ἀναμέσον τῶν ἁγίων καὶ ἀναμέσον τοῦ προτειχίσματοσ τοῦ ἐν διατάξει τοῦ οἴκου. ΚΑΙ ἤγαγέ με ἐπὶ τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολὰσ καὶ ἐξήγαγέ με,

καὶ ἰδοὺ δόξα Θεοῦ Ἰσραὴλ ἤρχετο κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ τῆσ βλεπούσησ πρὸσ ἀνατολάσ, καὶ φωνὴ τῆσ παρεμβολῆσ ὡσ φωνὴ διπλασιαζόντων πολλῶν, καὶ ἡ γῆ ἐξέλαμπεν ὡσ φέγγοσ ἀπὸ τῆσ δόξησ κυκλόθεν. καὶ ἡ ὅρασισ, ἣν εἶδον, κατὰ τὴν ὅρασιν, ἣν εἶδον ὅτε εἰσεπορευόμην τοῦ χρῖσαι τὴν πόλιν, καὶ ἡ ὅρασισ τοῦ ἅρματοσ, οὗ εἶδον, κατὰ τὴν ὅρασιν, ἣν εἶδον ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ. καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου. καὶ δόξα Κυρίου εἰσῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ τῆσ βλεπούσησ κατὰ ἀνατολάσ. καὶ ἀνέλαβέ με πνεῦμα καὶ εἰσήγαγέ με εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν, καὶ ἰδοὺ πλήρησ δόξησ Κυρίου ὁ οἶκοσ. καὶ ἔστην, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τοῦ οἴκου λαλοῦντοσ πρόσ με, καὶ ὁ ἀνὴρ εἱστήκει ἐχόμενόσ μου. καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, ἑώρακασ τὸν τόπον τοῦ θρόνου μου καὶ τὸν τόπον τοῦ ἴχνουσ τῶν ποδῶν μου, ἐν οἷσ κατασκηνώσει τὸ ὄνομά μου ἐν μέσῳ οἴκου Ἰσραὴλ τὸν αἰῶνα. καὶ οὐ βεβηλώσουσιν οὐκέτι οἶκοσ Ἰσραὴλ τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου, αὐτοὶ καὶ οἱ ἡγούμενοι αὐτῶν, ἐν τῇ πορνείᾳ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖσ φόνοισ τῶν ἡγουμένων ἐν μέσῳ αὐτῶν, ἐν τῷ τιθέναι αὐτοὺσ τὸ πρόθυρόν μου ἐν τοῖσ προθύροισ αὐτῶν καὶ τὰσ φλιάσ μου ἐχομένασ τῶν φλιῶν αὐτῶν καὶ ἔδωκαν τὸν τοῖχόν μου ὡσ συνεχόμενον ἐμοῦ καὶ αὐτῶν καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου ἐν ταῖσ ἀνομίαισ αὐτῶν, αἷσ ἐποίουν. καὶ ἐξέτριψα αὐτοὺσ ἐν θυμῷ μου καὶ ἐν φόνῳ. καὶ νῦν ἀπωσάσθωσαν τὴν πορνείαν αὐτῶν καὶ τοὺσ φόνουσ τῶν ἡγουμένων αὐτῶν ἀπ’ ἐμοῦ, καὶ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ αὐτῶν τὸν αἰῶνα. καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, δεῖξον τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ τὸν οἶκον, καὶ κοπάσουσιν ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. καὶ τὴν ὅρασιν αὐτοῦ καὶ τὴν διάταξιν αὐτοῦ, καὶ αὐτοὶ λήψονται τὴν κόλασιν αὐτῶν περὶ πάντων, ὧν ἐποίησαν. καὶ διαγράψεισ τὸν οἶκον καὶ τὰσ ἐξόδουσ αὐτοῦ καὶ τὴν ὑπόστασιν αὐτοῦ καὶ πάντα τά προστάγματα αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ νόμιμα αὐτοῦ γνωριεῖσ αὐτοῖσ καὶ διαγράψεισ ἐναντίον αὐτῶν, καὶ φυλάξονται πάντα τὰ δικαιώματά μου καὶ πάντα τὰ προστάγματά μου καὶ ποιήσουσιν αὐτά. καὶ τὴν διαγραφὴν τοῦ οἴκου ἐπὶ τῆσ κορυφῆσ τοῦ ὄρουσ, πάντα τὰ ὅρια αὐτοῦ κυκλόθεν ἅγια ἁγίων. Καὶ ταῦτα τὰ μέτρα τοῦ θυσιαστηρίου ἐν πήχει τοῦ πήχεωσ καὶ παλαιστῆσ. κόλπωμα βάθουσ ἐπὶ πῆχυν καὶ πῆχυσ τὸ εὖροσ, καὶ γεῖσοσ ἐπὶ τὸ χεῖλοσ αὐτοῦ κυκλόθεν σπιθαμῆσ. καὶ τοῦτο τὸ ὕψοσ τοῦ θυσιαστηρίου. ἐκ βάθουσ τῆσ ἀρχῆσ τοῦ κοιλώματοσ αὐτοῦ πρὸσ τὸ ἱλαστήριον τὸ μέγα τὸ ὑποκάτωθεν πηχῶν δύο καὶ τὸ εὖροσ πήχεωσ. καὶ ἀπὸ τοῦ ἱλαστηρίου τοῦ μικροῦ ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον τὸ μέγα πήχεισ τέσσαρεσ καὶ εὖροσ πῆχυσ. καὶ τῷ ἀριὴλ πηχῶν τεσσάρων, καὶ ἀπὸ τοῦ ἀριὴλ καὶ ὑπεράνω τῶν κεράτων πῆχυσ. καὶ τὸ ἀριὴλ πηχῶν δώδεκα μήκουσ ἐπὶ πήχεισ δώδεκα πλάτουσ, τετράγωνον ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτοῦ. καὶ τὸ ἱλαστήριον πηχῶν δεκατεσσάρων τὸ μῆκοσ ἐπὶ πήχεισ δεκατέσσαρασ τὸ εὖροσ ἐπὶ τέσσαρα μέρη αὐτοῦ. καὶ τὸ γεῖσοσ αὐτῷ κυκλόθεν κυκλούμενον αὐτῷ. ἥμισυ πήχεωσ, καὶ τὸ κύκλωμα αὐτοῦ πῆχυσ κυκλόθεν. καὶ οἱ κλιμακτῆρεσ αὐτοῦ βλέποντεσ κατὰ ἀνατολάσ. καὶ εἶπε πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ταῦτα τὰ προστάγματα τοῦ θυσιαστηρίου ἐν ἡμέρᾳ ποιήσεωσ αὐτοῦ τοῦ ἀναφέρειν ἐπ’ αὐτοῦ ὁλοκαυτώματα καὶ προσχέειν πρὸσ αὐτὸ αἷμα. καὶ δώσεισ τοῖσ ἱερεῦσι τοῖσ Λευίταισ τοῖσ ἐκ τοῦ σπέρματοσ Σαδδοὺκ τοῖσ ἐγγίζουσι πρόσ με, λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ, τοῦ λειτουργεῖν μοι, μόσχον ἐκ βοῶν περὶ ἁμαρτίασ. καὶ λήψονται ἐκ τοῦ αἵματοσ αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσουσιν ἐπὶ τὰ τέσσαρα κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐπὶ τὰσ τέσσαρασ γωνίασ τοῦ ἱλαστηρίου καὶ ἐπὶ τὴν βάσιν κύκλῳ καὶ ἐξιλάσονται αὐτό. καὶ λήψονται τὸν μόσχον τὸν περὶ ἁμαρτίασ, καὶ κατακαυθήσεται ἐν τῷ ἀποκεχωρισμένῳ τοῦ οἴκου ἔξωθεν τῶν ἁγίων. καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ λήψονται ἐρίφουσ δύο αἰγῶν ἀμώμουσ ὑπὲρ ἁμαρτίασ καὶ ἐξιλάσονται τὸ θυσιαστήριον καθότι ἐξιλάσαντο ἐν τῷ μόσχῳ. καὶ μετὰ τὸ συντελέσαι τὸν ἐξιλασμὸν προσοίσουσι μόσχον ἐκ βοῶν ἄμωμον καὶ κριὸν ἐκ προβάτων ἄμωμον, καὶ προσοίσετε ἐναντίον Κυρίου, καὶ ἐπιρρίψουσιν οἱ ἱερεῖσ ἐπ’ αὐτὰ ἅλα καὶ ἀνοίσουσιν αὐτὰ ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ. ἑπτὰ ἡμέρασ ποιήσεισ ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτίασ καθ’ ἡμέραν καὶ μόσχον ἐκ βοῶν καὶ κριὸν ἐκ προβάτων, ἄμωμα ποιήσουσιν ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ ἐξιλάσονται τὸ θυσιαστήριον καὶ καθαριοῦσιν αὐτὸ καὶ πλήσουσι χεῖρασ αὐτῶν. καὶ ἔσται ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ τῆσ ὀγδόησ καὶ ἐπέκεινα ποιήσουσιν οἱ ἱερεῖσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ τὰ τοῦ σωτηρίου ὑμῶν. καὶ προσδέξομαι ὑμᾶσ, λέγει Κύριοσ. ΚΑΙ ἐπέστρεψέ με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ τῶν ἁγίων τῆσ ἐξωτέρασ τῆσ βλεπούσησ κατὰ ἀνατολάσ, καὶ αὕτη ἦν κεκλεισμένη.

καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἡ πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ ἀνοιχθήσεται, καὶ οὐδεὶσ μὴ διέλθῃ δι’ αὐτῆσ, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ εἰσελεύσεται δι’ αὐτῆσ, καὶ ἔσται κεκλεισμένη. διότι ὁ ἡγούμενοσ, οὗτοσ καθήσεται ἐν αὐτῇ τοῦ φαγεῖν ἄρτον ἐναντίον Κυρίου. κατὰ τὴν ὁδὸν αἰλὰμ τῆσ πύλησ εἰσελεύσεται καὶ κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐξελεύσεται. ‐ Καὶ εἰσήγαγέ με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ τῆσ πρὸσ βορρᾶν κατέναντι τοῦ οἴκου, καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ πλήρησ δόξησ ὁ οἶκοσ τοῦ Κυρίου, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. υἱὲ ἀνθρώπου, τάξον εἰσ τὴν καρδίαν σου καὶ ἰδὲ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου καὶ τοῖσ ὠσί σου ἄκουε πάντα, ὅσα ἐγὼ λαλῶ μετὰ σοῦ, κατὰ πάντα τά προστάγματα τοῦ οἴκου Κυρίου καὶ κατὰ πάντα τὰ νόμιμα αὐτοῦ. καὶ τάξεισ τὴν καρδίαν σου εἰσ τὴν εἴσοδον τοῦ οἴκου κατὰ πάσασ τὰσ ἐξόδουσ αὐτοῦ ἐν πᾶσι τοῖσ ἁγίοισ. καὶ ἐρεῖσ πρὸσ τὸν οἶκον τὸν παραπικραίνοντα, πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ. ἱκανούσθω ὑμῖν ἀπὸ πασῶν τῶν ἀνομιῶν ὑμῶν, οἶκοσ Ἰσραήλ, τοῦ εἰσαγαγεῖν ὑμᾶσ υἱοὺσ ἀλλογενεῖσ ἀπεριτμήτουσ καρδίᾳ καὶ ἀπεριτμήτουσ σαρκὶ τοῦ γίνεσθαι ἐν τοῖσ ἁγίοισ μου, καὶ ἐβεβήλουν αὐτὰ ἐν τῷ προσφέρειν ὑμᾶσ ἄρτουσ, στέαρ καὶ αἷμα, καὶ παρεβαίνετε τὴν διαθήκην μου ἐν πάσαισ ταῖσ ἀνομίαισ ὑμῶν καὶ διετάξατε τοῦ φυλάσσειν φυλακὰσ ἐν τοῖσ ἁγίοισ μου. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ. πᾶσ υἱὸσ ἀλλογενὴσ ἀπερίτμητοσ καρδίᾳ καὶ ἀπερίτμητοσ σαρκὶ οὐκ εἰσελεύσεται εἰσ τὰ ἅγιά μου ἐν πᾶσιν υἱοῖσ ἀλλογενῶν τῶν ὄντων ἐν μέσῳ οἴκου Ἰσραήλ, ἀλλ’ ἢ οἱ Λευῖται, οἵτινεσ ἀφήλαντο ἀπ’ ἐμοῦ ἐν τῷ πλανᾶσθαι τὸν Ἰσραὴλ ἀπ’ ἐμοῦ κατόπισθεν τῶν ἐνθυμημάτων αὐτῶν, καὶ λήψονται ἀδικίαν αὐτῶν καὶ ἔσονται ἐν τοῖσ ἁγίοισ μου λειτουργοῦντεσ θυρωροὶ ἐπὶ τῶν πυλῶν τοῦ οἴκου καὶ λειτουργοῦντεσ τῷ οἴκῳ. οὗτοι σφάξουσι τὰσ θυσίασ καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα τῷ λαῷ, καὶ οὗτοι στήσονται ἐναντίον τοῦ λαοῦ τοῦ λειτουργεῖν αὐτοῖσ. ἀνθ’ ὧν ἐλειτούργουν αὐτοῖσ πρὸ προσώπου τῶν εἰδώλων αὐτῶν καὶ ἐγένετο τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ εἰσ κόλασιν ἀδικίασ, ἕνεκα τούτου ᾖρα τὴν χεῖρά μου ἐπ’ αὐτούσ, λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ, καὶ οὐκ ἐγγιοῦσι πρόσ με τοῦ ἱερατεύειν μοι, οὐδὲ τοῦ προσάγειν πρὸσ τὰ ἅγια υἱῶν τοῦ Ἰσραὴλ οὐδὲ πρὸσ τὰ ἅγια τῶν ἁγίων μου καὶ λήψονται ἀτιμίαν αὐτῶν ἐν τῇ πλανήσει, ᾗ ἐπλανήθησαν. καὶ κατατάξουσιν αὐτοὺσ φυλάσσειν φυλακὰσ τοῦ οἴκου εἰσ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ καὶ εἰσ πάντα, ὅσα ἂν ποιήσωσιν. οἱ ἱερεῖσ οἱ Λευῖται, οἱ υἱοὶ τοῦ Σαδδούκ, οἵτινεσ ἐφυλάξαντο τὰσ φυλακὰσ τῶν ἁγίων μου ἐν τῷ πλανᾶσθαι οἶκον Ἰσραὴλ ἀπ’ ἐμοῦ, οὗτοι προσάξουσι πρόσ με τοῦ λειτουργεῖν μοι καὶ στήσονται πρὸ προσώπου μου τοῦ προσφέρειν μοι θυσίαν, στέαρ καὶ αἷμα, λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ. οὗτοι εἰσελεύσονται εἰσ τὰ ἅγιά μου, καὶ οὗτοι προσελεύσονται πρὸσ τὴν τράπεζάν μου τοῦ λειτουργεῖν μοι καὶ φυλάξουσι τὰσ φυλακάσ μου. καὶ ἔσται ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι αὐτοὺσ τὰσ πύλασ τῆσ αὐλῆσ τῆσ ἐσωτέρασ στολὰσ λινᾶσ ἐνδύσονται καὶ οὐκ ἐνδύσονται ἔρια ἐν τῷ λειτουργεῖν αὐτοὺσ ἀπὸ τῆσ πύλησ τῆσ ἐσωτέρασ αὐλῆσ. καὶ κιδάρεισ λινᾶσ ἕξουσιν ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ αὐτῶν καὶ περισκελῆ λινᾶ ἕξουσιν ἐπὶ τὰσ ὀσφύασ αὐτῶν καὶ οὐ περιζώσονται βίᾳ. καὶ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαι αὐτοὺσ εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν πρὸσ τὸν λαὸν ἐκδύσονται τὰσ στολὰσ αὐτῶν, ἐν αἷσ αὐτοὶ λειτουργοῦσιν ἐν αὐταῖσ, καὶ θήσουσιν αὐτὰσ ἐν ταῖσ ἐξέδραισ τῶν ἁγίων καὶ ἐνδύσονται στολὰσ ἑτέρασ καὶ οὐ μὴ ἁγιάσωσι τὸν λαὸν ἐν ταῖσ στολαῖσ αὐτῶν. καὶ τὰσ κεφαλὰσ αὐτῶν οὐ ξυρήσονται καὶ τὰσ κόμασ αὐτῶν οὐ ψιλώσουσι, καλύπτοντεσ καλύψουσι τὰσ κεφαλὰσ αὐτῶν. καὶ οἶνον οὐ μὴ πίωσι πᾶσ ἱερεὺσ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι αὐτοὺσ εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν. καὶ χήραν καὶ ἐκβεβλημένην οὐ λήψονται ἑαυτοῖσ εἰσ γυναῖκα, ἀλλ’ ἢ παρθένον ἐκ τοῦ σπέρματοσ Ἰσραήλ. καὶ χήρα ἐὰν γένηται ἐξ ἱερέωσ, λήψονται. καὶ τὸν λαόν μου διδάξουσιν ἀνὰ μέσον ἁγίου καὶ βεβήλου καὶ ἀνὰ μέσον ἀκαθάρτου καὶ καθαροῦ γνωριοῦσιν αὐτοῖσ. καὶ ἐπὶ κρίσιν αἵματοσ οὗτοι ἐπιστήσονται τοῦ διακρίνειν. τὰ δικαιώματά μου δικαιώσουσι καὶ τὰ κρίματά μου κρινοῦσι καὶ τὰ νόμιμά μου καὶ τὰ προστάγματά μου ἐν πάσαισ ταῖσ ἑορταῖσ μου φυλάξονται καὶ τὰ σάββατά μου ἁγιάσουσι. καὶ ἐπὶ ψυχὴν ἀνθρώπου οὐκ εἰσελεύσονται τοῦ μιανθῆναι, ἀλλ’ ἢ ἐπὶ πατρὶ καὶ ἐπὶ μητρὶ καὶ ἐπὶ υἱῷ καὶ ἐπὶ θυγατρὶ καὶ ἐπὶ ἀδελφῷ καὶ ἐπὶ ἀδελφῇ αὐτοῦ, ἣ οὐ γέγονεν ἀνδρί, μιανθήσεται. καὶ μετὰ τὸ καθαρισθῆναι αὐτὸν ἑπτὰ ἡμέρασ ἐξαριθμηθήσῃ αὐτῷ. καὶ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ εἰσπορεύωνται εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν τοῦ λειτουργεῖν ἐν τῷ ἁγίῳ, προσοίσουσιν ἱλασμόν, λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ. καὶ ἔσται αὐτοῖσ εἰσ κληρονομίαν. ἐγὼ κληρονομία αὐτοῖσ, καὶ κατάσχεσισ αὐτοῖσ οὐ δοθήσεται ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, ὅτι ἐγὼ κατάσχεσισ αὐτῶν. καὶ τὰσ θυσίασ καὶ τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίασ καὶ τὰ ὑπὲρ ἀγνοίασ οὗτοι φάγονται, καὶ πᾶν ἀφόρισμα ἐν τῷ Ἰσραὴλ αὐτοῖσ ἔσται. ἀπαρχαὶ πάντων καὶ τὰ πρωτότοκα πάντων καὶ τὰ ἀφαιρέματα πάντα ἐκ πάντων τῶν ἀπαρχῶν ὑμῶν τοῖσ ἱερεῦσιν ἔσται. καὶ τὰ πρωτογεννήματα ὑμῶν δώσετε τῷ ἱερεῖ τοῦ θεῖναι εὐλογίασ ὑμῶν ἐπὶ τοὺσ οἴκουσ ὑμῶν. καὶ πᾶν θνησιμαῖον καὶ θηριάλωτον ἐκ τῶν πετεινῶν καὶ ἐκ τῶν κτηνῶν οὐ φάγονται οἱ ἱερεῖσ. ΚΑΙ ἐν τῷ καταμετρεῖσθαι ὑμᾶσ τὴν γῆν ἐν κληρονομίᾳ ἀφοριεῖτε ἀπαρχὴν τῷ Κυρίῳ ἅγιον ἀπὸ τῆσ γῆσ, πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδασ μῆκοσ καὶ εὖροσ εἴκοσι χιλιάδασ. ἅγιον ἔσται ἐν πᾶσι τοῖσ ὁρίοισ αὐτοῦ κυκλόθεν.

καὶ ἔσται ἐκ τούτου εἰσ ἁγίασμα πεντακόσιοι ἐπὶ πεντακοσίουσ τετράγωνον κυκλόθεν, καὶ πεντήκοντα πήχεισ διάστημα αὐτῷ κυκλόθεν. καὶ ἐκ ταύτησ τῆσ διαμετρήσεωσ διαμετρήσεισ μῆκοσ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδασ καὶ εὖροσ εἴκοσι χιλιάδασ, καὶ ἐν αὐτῇ ἔσται τὸ ἁγίασμα ἅγια τῶν ἁγίων. ἀπὸ τῆσ γῆσ ἔσται τοῖσ ἱερεῦσι τοῖσ λειτουργοῦσιν ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ ἔσται τοῖσ ἐγγίζουσι λειτουργεῖν τῷ Κυρίῳ, καὶ ἔσται αὐτοῖσ τόποσ εἰσ οἴκουσ ἀφωρισμένουσ τῷ ἁγιασμῷ αὐτῶν. εἴκοσι καὶ πέντε χιλιάδασ μῆκοσ καὶ εὖροσ εἴκοσι χιλιάδεσ ἔσται τοῖσ Λευίταισ τοῖσ λειτουργοῦσι τῷ οἴκῳ, αὐτοῖσ εἰσ κατάσχεσιν, πόλεισ τοῦ κατοικεῖν. καὶ τὴν κατάσχεσιν τῆσ πόλεωσ δώσεισ πέντε χιλιάδασ εὖροσ καὶ μῆκοσ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδασ. ὃν τρόπον ἡ ἀπαρχὴ τῶν ἁγίων παντὶ οἴκῳ Ἰσραὴλ ἔσονται. καὶ τῷ ἡγουμένῳ ἐκ τούτου καὶ ἀπὸ τούτου εἰσ τὰσ ἀπαρχὰσ τῶν ἁγίων εἰσ κατάσχεσιν τῆσ πόλεωσ, κατὰ πρόσωπον τῶν ἀπαρχῶν τῶν ἁγίων καὶ κατὰ πρόσωπον τῆσ κατασχέσεωσ τῆσ πόλεωσ τὰ πρὸσ θάλασσαν καὶ ἀπὸ τῶν πρὸσ θάλασσαν πρὸσ ἀνατολάσ, καὶ τὸ μῆκοσ ὡσ μία τῶν μερίδων ἀπὸ τῶν ὁρίων τῶν πρὸσ θάλασσαν καὶ τό μῆκοσ ἐπὶ τὰ ὅρια τὰ πρὸσ ἀνατολὰσ τῆσ γῆσ. καὶ ἔσται αὐτῷ εἰσ κατάσχεσιν ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ οὐ καταδυναστεύσουσιν οὐκέτι οἱ ἀφηγούμενοι τοῦ Ἰσραὴλ τὸν λαόν μου, καὶ τὴν γῆν κατακληρονομήσουσιν οἶκοσ Ἰσραὴλ κατὰ φυλὰσ αὐτῶν. τάδε λέγει Κύριοσ Θεόσ. ἱκανούσθω ὑμῖν, οἱ ἀφηγούμενοι τοῦ Ἰσραήλ. ἀδικίαν καὶ ταλαιπωρίαν ἀφέλεσθε καὶ κρίμα καὶ δικαιοσύνην ποιήσατε, ἐξάρατε καταδυναστείαν ἀπὸ τοῦ λαοῦ μου, λέγει Κύριοσ Θεόσ. ζυγὸσ δίκαιοσ καὶ μέτρον δίκαιον καὶ χοῖνιξ δικαία ἔστω ὑμῖν. τὸ μέτρον καὶ ἡ χοῖνιξ ὁμοίωσ μία ἔσται τοῦ λαμβάνειν. τὸ δέκατον τοῦ γομὸρ ἡ χοῖνιξ, καὶ τὸ δέκατον τοῦ γομὸρ τὸ μέτρον, πρὸσ τὸ γομὸρ ἔσται ἴσον. καὶ τὰ στάθμια εἴκοσιν ὀβολοί. οἱ πέντε σίκλοι πέντε, καὶ οἱ δέκα σίκλοι δέκα, καὶ πεντήκοντα σίκλοι ἡ μνᾶ ἔσται ὑμῖν. ‐ Καὶ αὕτη ἡ ἀπαρχή, ἣν ἀφοριεῖτε, ἕκτον μέτρου ἀπὸ τοῦ γομὸρ τοῦ πυροῦ καὶ τὸ ἕκτον τοῦ οἰφὶ ἀπὸ τοῦ κόρου τῶν κριθῶν. καὶ τὸ πρόσταγμα τοῦ ἐλαίου. κοτύλην ἐλαίου ἀπὸ δέκα κοτυλῶν, ὅτι αἱ δέκα κοτύλαι εἰσὶ γομόρ. καὶ πρόβατον ἀπὸ τῶν δέκα προβάτων ἀφαίρεμα ἐκ πασῶν τῶν πατριῶν τοῦ Ἰσραὴλ εἰσ θυσίασ καὶ εἰσ ὁλοκαυτώματα καὶ εἰσ σωτηρίου τοῦ ἐξιλάσκεσθαι περὶ ὑμῶν λέγει Κύριοσ Θεόσ. καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ δώσει τὴν ἀπαρχὴν ταύτην τῷ ἀφηγουμένῳ τοῦ Ἰσραήλ. καὶ διὰ τοῦ ἀφηγουμένου ἔσται τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ αἱ θυσίαι καὶ αἱ σπονδαὶ ἔσονται ἐν ταῖσ ἑορταῖσ καὶ ἐν ταῖσ νουμηνίαισ καὶ ἐν τοῖσ σαββάτοισ καὶ ἐν πάσαισ ταῖσ ἑορταῖσ οἴκου Ἰσραήλ. αὐτὸσ ποιήσει τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίασ καὶ τὴν θυσίαν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ τοῦ σωτηρίου τοῦ ἐξιλάσκεσθαι ὑπὲρ τοῦ οἴκου Ἰσραήλ. Τάδε λέγει Κύριοσ Θεόσ. ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ μιᾷ τοῦ μηνὸσ λήψεσθε μόσχον ἐκ βοῶν ἄμωμον τοῦ ἐξιλάσασθαι τὸ ἅγιον. καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ ἐξιλασμοῦ καὶ δώσει ἐπὶ τὰσ φλιὰσ τοῦ οἴκου καὶ ἐπὶ τὰσ τέσσαρασ γωνίασ τοῦ ἱεροῦ καὶ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐπὶ τὰσ φλιὰσ τῆσ πύλησ τῆσ αὐλῆσ τῆσ ἐσωτέρασ. καὶ οὕτωσ ποιήσεισ ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ, μιᾷ τοῦ μηνόσ, λήψῃ παρ’ ἑκάστου ἀπόμοιραν καὶ ἐξιλάσεσθε τὸν οἶκον. καὶ ἐν τῷ πρώτῳ μηνί, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ μηνόσ, ἔσται ὑμῖν τὸ πάσχα ἑορτή. ἑπτὰ ἡμέρασ ἄζυμα ἔδεσθε. καὶ ποιήσει ὁ ἀφηγούμενοσ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ τοῦ οἴκου καὶ ὑπὲρ παντὸσ τοῦ λαοῦ τῆσ γῆσ μόσχον ὑπὲρ ἁμαρτίασ. καὶ τὰσ ἑπτὰ ἡμέρασ τῆσ ἑορτῆσ ποιήσει ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ, ἑπτὰ μόσχουσ καὶ ἑπτὰ κριοὺσ ἀμώμουσ καθ’ ἡμέραν, τὰσ ἑπτὰ ἡμέρασ καὶ ὑπὲρ ἁμαρτίασ ἔριφον αἰγῶν καθ’ ἡμέραν. καὶ θυσίαν πέμμα τῷ μόσχῳ καὶ πέμμα τῷ κριῷ ποιήσεισ καὶ ἐλαίου τὸ εἲν τῷ πέμματι. καὶ ἐν τῷ ἑβδόμῳ μηνί, πεντεκαιδεκάτῃ τοῦ μηνόσ, ἐν τῇ ἑορτῇ, ποιήσεισ κατὰ τὰ αὐτὰ ἑπτὰ ἡμέρασ καθὼσ τὰ ὑπὲρ τῆσ ἁμαρτίασ καὶ καθὼσ τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ καθὼσ τὸ μαναὰ καὶ καθὼσ τὸ ἔλαιον. ΤΑΔΕ λέγει Κύριοσ Θεόσ. ἡ πύλη ἡ ἐν τῇ αὐλῇ τῇ ἐσωτέρᾳ ἡ βλέπουσα πρὸσ ἀνατολὰσ ἔσται κεκλεισμένη ἓξ ἡμέρασ τὰσ ἐνεργούσ, ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἀνοιχθήσεται καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆσ νουμηνίασ ἀνοιχθήσεται.

καὶ εἰσελεύσεται ὁ ἀφηγούμενοσ κατὰ τὴν ὁδὸν τοῦ αἰλὰμ τῆσ πύλησ τῆσ ἔσωθεν καὶ στήσεται ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῆσ πύλησ, καὶ ποιήσουσιν οἱ ἱερεῖσ τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτοῦ καὶ τὰ τοῦ σωτηρίου αὐτοῦ. καὶ προσκυνήσει ἐπὶ τοῦ προθύρου τῆσ πύλησ καὶ ἐξελεύσεται καὶ ἡ πύλη οὐ μὴ κλεισθῇ ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ προσκυνήσει ὁ λαὸσ τῆσ γῆσ κατὰ τὰ πρόθυρα τῆσ πύλησ ἐκείνησ ἐν τοῖσ σαββάτοισ καὶ ἐν ταῖσ νουμηνίαισ ἐναντίον Κυρίου. καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα προσοίσει ὁ ἀφηγούμενοσ τῷ Κυρίῳ. ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἓξ ἀμνοὺσ ἀμώμουσ καὶ κριὸν ἄμωμον καὶ μαναὰ πέμμα τῷ κριῷ καὶ τοῖσ ἀμνοῖσ θυσίαν δόμα χειρὸσ αὐτοῦ, καὶ ἐλαίου τὸ εἲν τῷ πέμματι. καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆσ νουμηνίασ μόσχον ἄμωμον καὶ ἓξ ἀμνούσ, καὶ κριὸσ ἄμωμοσ ἔσται, καὶ πέμμα τῷ κριῷ καὶ πέμμα τῷ μόσχῳ ἔσται μαναά, καὶ τοῖσ ἀμνοῖσ καθὼσ ἂν ἐκποιῇ ἡ χεὶρ αὐτοῦ, καὶ ἐλαίου τὸ εἲν τῷ πέμματι. καὶ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι τὸν ἀφηγούμενον κατὰ τὴν ὁδὸν τοῦ αἰλὰμ τῆσ πύλησ εἰσελεύσεται καὶ κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ ἐξελεύσεται. καὶ ὅταν εἰσπορεύηται ὁ λαὸσ τῆσ γῆσ ἐναντίον Κυρίου ἐν ταῖσ ἑορταῖσ, ὁ εἰσπορευόμενοσ κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ τῆσ βλεπούσησ πρὸσ βορρᾶν προσκυνεῖν ἐξελεύσεται κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ τῆσ πρὸσ νότον, καὶ ὁ εἰσπορευόμενοσ κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ τῆσ πρὸσ νότον ἐξελεύσεται κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ τῆσ πρὸσ βορρᾶν. οὐκ ἀναστρέψει κατὰ τὴν πύλην, εἰσ ἣν εἰσελήλυθεν, ἀλλ’ ἢ κατ’ εὐθὺ αὐτῆσ ἐξελεύσεται. καὶ ὁ ἀφηγούμενοσ ἐν μέσῳ αὐτῶν ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι αὐτοὺσ εἰσελεύσεται μετ’ αὐτῶν καὶ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαι αὐτοὺσ ἐξελεύσεται. καὶ ἐν ταῖσ ἑορταῖσ καὶ ἐν ταῖσ πανηγύρεσιν ἔσται τὸ μαναὰ πέμμα τῷ μόσχῳ καὶ πέμμα τῷ κριῷ καὶ τοῖσ ἀμνοῖσ καθὼσ ἂν ἐκποιῇ ἡ χεὶρ αὐτοῦ καὶ ἐλαίου τὸ εἲν τῷ πέμματι. ἐὰν δέ ποιήσῃ ὁ ἀφηγούμενοσ ὁμολογίαν ὁλοκαύτωμα σωτηρίου τῷ Κυρίῳ, καὶ ἀνοίξῃ ἑαυτῷ τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολὰσ καὶ ποιήσει τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ καὶ τὰ τοῦ σωτηρίου αὐτοῦ, ὃν τρόπον ποιεῖ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων, καὶ ἐξελεύσεται καὶ κλείσει τὰσ θύρασ μετὰ τὸ ἐξελθεῖν αὐτόν. καὶ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον ποιήσει εἰσ ὁλοκαύτωμα καθ’ ἡμέραν τῷ Κυρίῳ, πρωί̈ ποιήσει αὐτόν. καὶ μαναὰ ποιήσει ἐπ’ αὐτῷ τὸ πρωί̈ ἕκτον τοῦ μέτρου καὶ ἐλαίου τὸ τρίτον τοῦ εἲν τοῦ ἀναμεῖξαι τὴν σεμίδαλιν μαναὰ τῷ Κυρίῳ, πρόσταγμα διαπαντόσ. ποιήσετε τὸν ἀμνὸν καὶ τὸ μαναὰ καὶ τὸ ἔλαιον ποιήσετε τὸ πρωί̈ ὁλοκαύτωμα διὰ παντόσ. Τάδε λέγει Κύριοσ Θεόσ. ἐὰν δῷ ὁ ἀφηγούμενοσ δόμα ἑνὶ ἐκ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἐκ τῆσ κληρονομίασ αὐτοῦ, τοῦτο τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ ἔσται κατάσχεσισ ἐν κληρονομίᾳ. ἐὰν δὲ δῷ δόμα ἑνὶ τῶν παίδων αὐτοῦ, καὶ ἔσται αὐτῷ ἕωσ τοῦ ἔτουσ τῆσ ἀφέσεωσ, καὶ ἀποδώσει τῷ ἀφηγουμένῳ. πλὴν τῆσ κληρονομίασ τῶν υἱῶν αὐτοῦ, αὐτοῖσ ἔσται. καὶ οὐ μὴ λάβῃ ὁ ἀφηγούμενοσ ἐκ τῆσ κληρονομίασ τοῦ λαοῦ τοῦ καταδυναστεῦσαι αὐτούσ. ἐκ τῆσ κατασχέσεωσ αὐτοῦ κατακληρονομήσει τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ, ὅπωσ μὴ διασκορπίζηται ὁ λαόσ μου ἕκαστοσ ἐκ τῆσ κατασχέσεωσ αὐτοῦ. ‐ Καὶ εἰσήγαγέ με εἰσ τήν εἴσοδον τῆσ κατὰ νώτου τῆσ πύλησ εἰσ τὴν ἐξέδραν τῶν ἁγίων τῶν ἱερέων τὴν βλέπουσαν πρὸσ βορρᾶν, καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ τόποσ κεχωρισμένοσ. καὶ εἶπε πρόσ με. οὗτοσ ὁ τόποσ ἐστίν, οὗ ἑψήσουσιν ἐκεῖ οἱ ἱερεῖσ τὰ ὑπὲρ ἀγνοίασ καὶ τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίασ καὶ ἐκεῖ πέψουσι τὸ μαναὰ τὸ παράπαν τοῦ μὴ ἐκφέρειν εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν τοῦ ἁγιάζειν τὸν λαόν. καὶ ἐξήγαγέ με εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν καὶ περιήγαγέ με ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη τῆσ αὐλῆσ, καὶ ἰδοὺ αὐλὴ κατὰ τὸ κλίτοσ τῆσ αὐλῆσ. ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη τῆσ αὐλῆσ αὐλὴ μικρά, μήκουσ πηχῶν τεσσαράκοντα καὶ εὖροσ πηχῶν τριάκοντα, μέτρον ἓν ταῖσ τέσσαρσι. καὶ ἐξέδραι κύκλῳ ἐν αὐταῖσ, κύκλῳ ταῖσ τέσσαρσι, καὶ μαγειρεῖα γεγονότα ὑποκάτω τῶν ἐξεδρῶν κύκλῳ. καὶ εἶπε πρόσ με. οὗτοι οἱ οἶκοι τῶν μαγειρείων, οὗ ἑψήσουσιν ἐκεῖ οἱ λειτουργοῦντεσ τῷ οἴκῳ τὰ θύματα τοῦ λαοῦ. ΚΑΙ εἰσήγαγέ με ἐπὶ τὰ πρόθυρα τοῦ οἴκου, καὶ ἰδοὺ ὕδωρ ἐξεπορεύετο ὑποκάτωθεν τοῦ αἰθρίου κατὰ ἀνατολάσ, ὅτι τὸ πρόσωπον τοῦ οἴκου ἔβλεπε κατὰ ἀνατολάσ, καὶ τὸ ὕδωρ κατέβαινεν ἀπὸ τοῦ κλίτουσ τοῦ δεξιοῦ ἀπὸ νότου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον.

καὶ ἐξήγαγέ με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ τῆσ πρὸσ βορρᾶν καὶ περιήγαγέ με τὴν ὁδὸν ἔξωθεν πρὸσ τὴν πύλην τῆσ αὐλῆσ τῆσ βλεπούσησ κατὰ ἀνατολάσ, καὶ ἰδοὺ τὸ ὕδωρ κατεφέρετο ἀπὸ τοῦ κλίτουσ τοῦ δεξιοῦ. καθὼσ ἔξοδοσ ἀνδρὸσ ἐξεναντίασ, καὶ μέτρον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ διεμέτρησε χιλίουσ ἐν τῷ μέτρῳ, καὶ διῆλθεν ἐν τῷ ὕδατι ὕδωρ ἀφέσεωσ. καὶ διεμέτρησε χιλίουσ, καὶ διῆλθεν ἐν τῷ ὕδατι ὕδωρ ἕωσ τῶν μηρῶν. καὶ διεμέτρησε χιλίουσ, καὶ διῆλθεν ὕδωρ ἕωσ ὀσφύοσ. καὶ διεμέτρησε χιλίουσ, καὶ οὐκ ἠδύνατο διελθεῖν, ὅτι ἐξύβριζε τὸ ὕδωρ ὡσ ροῖζοσ χειμάρρου, ὃν οὐ διαβήσονται. καὶ εἶπε πρόσ με. ἑώρακασ, υἱὲ ἀνθρώπου̣ καὶ ἤγαγέ με καὶ ἐπέστρεψέ με ἐπὶ τὸ χεῖλοσ τοῦ ποταμοῦ. ἐν τῇ ἐπιστροφῇ μου καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τοῦ χείλουσ τοῦ ποταμοῦ δένδρα πολλὰ σφόδρα ἔνθεν καὶ ἔνθεν. καὶ εἶπε πρόσ με. τὸ ὕδωρ τοῦτο τὸ ἐκπορευόμενον εἰσ τὴν Γαλιλαίαν τὴν πρὸσ ἀνατολὰσ καὶ κατέβαινεν ἐπὶ τὴν Ἀραβίαν καὶ ἤρχετο ἕωσ ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τὸ ὕδωρ τῆσ διεκβολῆσ, καὶ ὑγιάσει τὰ ὕδατα. καὶ ἔσται πᾶσα ψυχὴ τῶν ζῴων τῶν ἐκζεόντων ἐπὶ πάντα, ἐφ̓ ἃ ἂν ἐπέλθῃ ἐκεῖ ὁ ποταμόσ, ζήσεται. καὶ ἔσται ἐκεῖ ἰχθὺσ πολὺσ σφόδρα, ὅτι ἥκει ἐκεῖ τὸ ὕδωρ τοῦτο, καὶ ὑγιάσει καὶ ζήσεται. πᾶν ἐφ̓ ὃ ἂν ἔλθῃ ὁ ποταμὸσ ἐκεῖ, ζήσεται. καὶ στήσονται ἐκεῖ ἁλιεῖσ ἀπὸ Αἰνγαδεὶν ἕωσ Ἐναγαλείμ. ψυγμὸσ σαγηνῶν ἔσται, καθ̓ ἑαυτὴν ἔσται, καὶ οἱ ἰχθύεσ αὐτῆσ ὡσ οἱ ἰχθύεσ τῆσ θαλάσσησ τῆσ μεγάλησ, πλῆθοσ πολὺ σφόδρα. καὶ ἐν τῇ διεκβολῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ ἐπιστροφῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ ὑπεράρσει αὐτοῦ οὐ μὴ ὑγιάσωσιν. εἰσ ἅλασ δέδονται. καὶ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ ἀναβήσεται, ἐπὶ τοῦ χείλουσ αὐτοῦ ἔνθεν καὶ ἔνθεν πᾶν ξύλον βρώσιμον, οὐ μὴ παλαιωθῇ ἐπ̓ αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ ἐκλείπῃ ὁ καρπὸσ αὐτοῦ. τῆσ καινότητοσ αὐτοῦ πρωτοβολήσει, διότι τὰ ὕδατα αὐτῶν ἐκ τῶν ἁγίων ταῦτα ἐκπορεύεται, καὶ ἔσται ὁ καρπὸσ αὐτῶν εἰσ βρῶσιν καὶ ἀνάβασισ αὐτῶν εἰσ ὑγίειαν. Τάδε λέγει Κύριοσ Θεόσ. ταῦτα τὰ ὅρια κατακληρονομήσετε τῆσ γῆσ, ταῖσ δώδεκα φυλαῖσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ πρόσθεσισ σχοινίσματοσ. καὶ κατακληρονομήσετε αὐτὴν ἕκαστοσ καθὼσ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ, εἰσ ἣν ᾖρα τὴν χεῖρά μου τοῦ δοῦναι αὐτὴν τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, καὶ πεσεῖται ἡ γῆ αὕτη ὑμῖν ἐν κληρονομίᾳ. καὶ ταῦτα τὰ ὅρια τῆσ γῆσ τῆσ πρὸσ βορρᾶν. ἀπὸ θαλάσσησ τῆσ μεγάλησ τῆσ καταβαινούσησ καὶ περισχιζούσησ τῆσ εἰσόδου Ἠμὰθ Σεδαδά, Βηρωθὰ Σεβραὶμ Ἡλιὰμ ἀναμέσον ὁρίων Δαμασκοῦ καὶ ἀναμέσον ὁρίων Ἠμάθ, αὐλὴ τοῦ Σαυνάν, αἵ εἰσιν ἐπάνω τῶν ὁρίων Αὐρανίτιδοσ. ταῦτα τὰ ὅρια ἀπὸ τῆσ θαλάσσησ ἀπὸ τῆσ αὐλῆσ τοῦ Αἰνάν, ὅρια Δαμασκοῦ καὶ τὰ πρὸσ βορρᾶν. καὶ τὰ πρὸσ ἀνατολὰσ ἀναμέσον τῆσ Αὐρανίτιδοσ καὶ ἀναμέσον Δαμασκοῦ καὶ ἀναμέσον τῆσ Γαλααδίτιδοσ καὶ ἀναμέσον τῆσ γῆσ τοῦ Ἰσραήλ, ὁ Ἰορδάνησ διορίζει ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν πρὸσ ἀνατολὰσ Φοινικῶνοσ. ταῦτα τὰ πρὸσ ἀνατολάσ. καὶ τὰ πρὸσ νότον καὶ λίβα ἀπὸ Θαιμὰν καὶ Φοινικῶνοσ ἕωσ ὕδατοσ Μαριμὼθ Κάδησ παρεκτεῖνον ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν μεγάλην. τοῦτο τὸ μέροσ νότοσ καὶ λίψ. τοῦτο τὸ μέροσ τῆσ θαλάσσησ τῆσ μεγάλησ. ὁρίζει ἕωσ κατέναντι τῆσ εἰσόδου Ἠμάθ, ἕωσ εἰσόδου αὐτοῦ. ταῦτά ἐστι τὰ πρὸσ θάλασσαν Ἠμάθ. καὶ διαμερίσετε τὴν γῆν ταύτην αὐτοῖσ, ταῖσ φυλαῖσ τοῦ Ἰσραήλ. βαλεῖτε αὐτὴν ἐν κλήρῳ ὑμῖν καὶ τοῖσ προσηλύτοισ τοῖσ παροικοῦσιν ἐν μέσῳ ὑμῶν, οἵτινεσ ἐγέννησαν υἱοὺσ ἐν μέσῳ ὑμῶν. καὶ ἔσονται ὑμῖν ὡσ αὐτόχθονεσ ἐν τοῖσ υἱοῖσ τοῦ Ἰσραήλ, μεθ̓ ὑμῶν φάγονται ἐν κληρονομίᾳ ἐν μέσῳ τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ. καὶ ἔσονται ἐν φυλῇ προσηλύτων ἐν τοῖσ προσηλύτοισ τοῖσ μετ̓ αὐτῶν, ἐκεῖ δώσετε κληρονομίαν αὐτοῖσ, λέγει Κύριοσ Θεόσ. ΚΑΙ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν φυλῶν. ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ πρὸσ βορρᾶν κατὰ τὸ μέροσ τῆσ καταβάσεωσ τοῦ περισχίζοντοσ ἐπὶ τὴν εἴσοδον τῆσ Ἠμὰθ αὐλῆσ τοῦ Αἰνάν, ὅριον Δαμασκοῦ πρὸσ βορρᾶν κατὰ μέροσ Ἠμὰθ αὐλῆσ, καὶ ἔσται αὐτοῖσ τὰ πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ πρὸσ θάλασσαν Δάν, μία.

καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων τοῦ Δὰν τὰ πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Ἀσσήρ, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων Ἀσσὴρ ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Νεφθαλίμ, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων Νεφθαλὶμ ἀπὸ ἀνατολῶν ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Μανασσῆ, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων Μανασσῆ ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ὥσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Ἐφραίμ, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων Ἐφραὶμ ἀπό τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Ρουβήν, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων Ρουβὴν ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Ἰούδα, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων Ἰούδα ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν ἔσται ἡ ἀπαρχὴ τοῦ ἀφορισμοῦ, πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδεσ εὖροσ καὶ μῆκοσ καθὼσ μία τῶν μερίδων ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ καὶ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν, καὶ ἔσται τὸ ἅγιον ἐν μέσῳ αὐτῶν. ἀπαρχή, ἣν ἀφοριοῦσι τῷ Κυρίῳ, μῆκοσ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδεσ καὶ εὗροσ εἴκοσι καὶ πέντε χιλιάδεσ. τούτων ἔσται ἡ ἀπαρχὴ τῶν ἁγίων. τοῖσ ἱερεῦσι, πρὸσ βορρᾶν πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδεσ καὶ πρὸσ θάλασσαν πλάτοσ δέκα χιλιάδεσ καὶ πρὸσ ἀνατολὰσ πλάτοσ δέκα χιλιάδεσ καὶ πρὸσ νότον μῆκοσ εἴκοσι καὶ πέντε χιλιάδεσ, καὶ τὸ ὄροσ τῶν ἁγίων ἔσται ἐν μέσῳ αὐτοῦ. τοῖσ ἱερεῦσι τοῖσ ἡγιασμένοισ, υἱοῖσ Σαδδούκ, τοῖσ φυλάσσουσι τὰσ φυλακὰσ τοῦ οἴκου, οἵτινεσ οὐκ ἐπλανήθησαν ἐν τῇ πλανήσει υἱῶν Ἰσραήλ, ὃν τρόπον ἐπλανήθησαν οἱ Λευῖται, καὶ ἔσται αὐτοῖσ ἡ ἀπαρχὴ δεδομένη ἐκ τῶν ἀπαρχῶν τῆσ γῆσ, ἅγιον ἁγίων ἀπὸ τῶν ὁρίων τῶν Λευιτῶν. τοῖσ δὲ Λευίταισ τὰ ἐχόμενα τῶν ὁρίων τῶν ἱερέων, μῆκοσ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδεσ, καὶ εὗροσ δέκα χιλιάδεσ. πᾶν τὸ μῆκοσ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδεσ καὶ εὖροσ εἴκοσι χιλιάδεσ. οὐ πραθήσεται ἐξ αὐτοῦ οὐδὲ καταμετρηθήσεται, οὐδὲ ἀφαιρεθήσεται τὰ πρωτογεννήματα τῆσ γῆσ, ὅτι ἅγιόν ἐστι τῷ Κυρίῳ. τὰσ δὲ πέντε χιλιάδασ τὰσ περισσὰσ ἐπὶ τῷ πλάτει ἐπὶ ταῖσ πέντε, καὶ εἴκοσι χιλιάσι, προτείχισμα ἔσται τῇ πόλει εἰσ τὴν κατοικίαν καὶ εἰσ διάστημα αὐτοῦ, καὶ ἔσται ἡ πόλισ ἐν μέσῳ αὐτοῦ. καὶ ταῦτα τὰ μέτρα αὐτῆσ. ἀπὸ τῶν πρὸσ βορρᾶν πεντακόσιοι καὶ τετρακισχίλιοι, καὶ ἀπὸ τῶν πρὸσ νότον πεντακόσιοι καὶ τέσσαρεσ χιλιάδεσ, καὶ ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολάσ πεντακόσιοι καὶ τέσσαρεσ χιλιάδεσ, καὶ ἀπὸ τῶν πρὸσ θάλασσαν τετρακισχιλίουσ πεντακόσιουσ. καὶ ἔσται διάστημα τῇ πόλει πρὸσ βορρᾶν διακόσιοι πεντήκοντα καὶ πρὸσ νότον διακόσιοι καὶ πεντήκοντα καὶ πρὸσ ἀνατολὰσ διακόσιοι πεντήκοντα καὶ πρὸσ θάλασσαν διακόσιοι πεντήκοντα. καὶ τὸ περισσὸν τοῦ μήκουσ τὸ ἐχόμενον τῶν ἀπαρχῶν τῶν ἁγίων δέκα χιλιάδεσ πρὸσ ἀνατολὰσ καὶ δέκα χιλιάδεσ πρὸσ θάλασσαν. καὶ ἔσονται αἱ ἀπαρχαὶ τοῦ ἁγίου καὶ ἔσται τὰ γεννήματα αὐτῆσ εἰσ ἄρτουσ τοῖσ ἐργαζομένοισ τὴν πόλιν. οἱ δὲ ἐργαζόμενοι τὴν πόλιν ἐργῶνται αὐτὴν ἐκ πασῶν τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ. πᾶσα ἡ ἀπαρχὴ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδεσ ἐπὶ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδασ. τετράγωνον ἀφοριεῖτε αὐτοῦ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ ἁγίου ἀπὸ τῆσ κατασχέσεωσ τῆσ πόλεωσ. τὸ δὲ περισσὸν τῷ ἀφηγουμένῳ ἐκ τούτου καὶ ἐκ τούτου ἀπὸ τῶν ἀπαρχῶν τοῦ ἁγίου καὶ εἰσ τὴν κατάσχεσιν τῆσ πόλεωσ ἐπὶ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδασ μῆκοσ ἕωσ τῶν ὁρίων τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ καὶ πρὸσ θάλασσαν ἐπὶ πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδασ ἕωσ τῶν ὁρίων τῶν πρὸσ θάλασσαν ἐχόμενα τῶν μερίδων τοῦ ἀφηγουμένου. καὶ ἔσται ἡ ἀπαρχὴ τῶν ἁγίων καὶ τὸ ἁγίασμα τοῦ οἴκου ἐν μέσῳ αὐτῆσ. καὶ ἀπὸ τῆσ κατασχέσεωσ τῶν Λευιτῶν καὶ ἀπὸ τῆσ κατασχέσεωσ τῆσ πόλεωσ ἐν μέσῳ τῶν ἀφηγουμένων ἔσται. ἀναμέσον τῶν ὁρίων Ἰούδα καὶ ἀναμέσον τῶν ὁρίων Βενιαμὶν τῶν ἀφηγουμένων ἔσται. ‐ Καὶ τὸ περισσὸν τῶν φυλῶν ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Βενιαμίν, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων τῶν Βενιαμὶν ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Συμεών, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων τῶν Συμεὼν ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Ἰσσάχαρ, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων τῶν Ἰσσάχαρ ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Ζαβουλών, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων τῶν Ζαβουλὼν ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ θάλασσαν Γάδ, μία. καὶ ἀπὸ τῶν ὁρίων τῶν Γὰδ ἀπὸ τῶν πρὸσ ἀνατολὰσ ἕωσ τῶν πρὸσ λίβα καὶ ἔσται τὰ ὅρια αὐτοῦ ἀπὸ Θαιμὰν καὶ ὕδατοσ Μαριμὼθ Κάδησ κληρονομίασ ἕωσ τῆσ θαλάσσησ τῆσ μεγάλησ. αὕτη ἡ γῆ, ἣν βαλεῖτε ἐν κλήρῳ ταῖσ φυλαῖσ τοῦ Ἰσραήλ, καὶ οὗτοι οἱ διαμερισμοὶ αὐτῶν, λέγει Κύριοσ Θεόσ. ‐ Καὶ αὗται αἱ διεκβολαὶ τῆσ πόλεωσ αἱ πρὸσ βορρᾶν, τετρακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι μέτρῳ. καὶ αἱ πύλαι τῆσ πόλεωσ ἐπ̓ ὀνόματι φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ. πύλαι τρεῖσ πρὸσ βορρᾶν, πύλη Ρουβὴν μία καὶ πύλη Ἰούδα μία καὶ πύλη Λευί̈ μία. καὶ τὰσ πρὸσ ἀνατολὰσ τετρακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι. καὶ πύλαι τρεῖσ, πύλη Ἰωσὴφ μία καὶ πύλη Βενιαμὶν μία καὶ πύλη Δὰν μία. καὶ τὰ πρὸσ νότον τετρακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι μέτρῳ. καὶ πύλαι τρεῖσ, πύλη Συμεὼν μία καὶ πύλη Ἰσσάχαρ μία καὶ πύλη Ζαβουλὼν μία. καὶ τὰ πρὸσ θάλασσαν τετρακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι μέτρῳ. πύλαι τρεῖσ, πύλη Γὰδ μία καὶ πύλη Ἀσσὴρ μία καὶ πύλη Νεφθαλὶμ μία. κύκλωμα δέκα καὶ ὀκτὼ χιλιάδεσ. καὶ τὸ ὄνομα τῆσ πόλεωσ, ἀφ̓ ἧσ ἂν ἡμέρασ γένηται, ἔσται τὸ ὄνομα αὐτῆσ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION