헬라어 문장 검색 - Σεπτύ048́017́

(70인역 성경, 에제키엘서 17:)

ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, διήγησαι διήγημα καὶ εἰπὸν παραβολὴν πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ὁ ἀετὸσ ὁ μέγασ ὁ μεγαλοπτέρυγοσ, ὁ μακρὸσ τῇ ἐκτάσει, πλήρησ ὀνύχων, ὃσ ἔχει τὸ ἥγημα εἰσελθεῖν εἰσ τὸν Λίβανον καὶ ἔλαβε τὰ ἐπίλεκτα τῆσ κέδρου, τὰ ἄκρα τῆσ ἁπαλότητοσ ἀπέκνισε καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰσ γῆν Χαναάν, εἰσ πόλιν τετειχισμένην ἔθετο αὐτά. καὶ ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ σπέρματοσ τῆσ γῆσ καὶ ἔδωκεν αὐτὸ εἰσ τὸ πεδίον φυτὸν ἐφ̓ ὕδατι πολλῷ, ἐπιβλεπόμενον ἔταξεν αὐτό. καὶ ἀνέτειλε καὶ ἐγένετο εἰσ ἄμπελον ἀσθενοῦσαν καὶ μικρὰν τῷ μεγέθει τοῦ ἐπιφαίνεσθαι αὐτήν. τὰ κλήματα αὐτῆσ ἐπ̓ αὐτὴν καὶ ρίζαι αὐτῆσ ὑποκάτω αὐτῆσ ἦσαν. καὶ ἐγένετο εἰσ ἄμπελον καὶ ἐποίησεν ἀπώρυγασ καὶ ἐξέτεινε τὴν ἀναδενδράδα αὐτῆσ. καὶ ἐγένετο ἀετὸσ ἕτεροσ μέγασ, μεγαλοπτέρυγοσ, πολὺσ ὄνυξι, καὶ ἰδοὺ ἡ ἄμπελοσ αὕτη περιπεπλεγμένη πρὸσ αὐτόν, καὶ ρίζαι αὐτῆσ πρὸσ αὐτόν, καὶ τὰ κλήματα αὐτῆσ ἐξαπέστειλεν αὐτῷ τοῦ ποτίσαι αὐτὴν σὺν τῷ βώλῳ τῆσ φυτείασ αὐτῆσ. εἰσ πεδίον καλὸν ἐφ̓ ὕδατι πολλῷ αὕτη πιαίνεται τοῦ ποιεῖν βλαστοὺσ καὶ φέρειν καρπόν, τοῦ εἶναι εἰσ ἄμπελον μεγάλην. διὰ τοῦτο εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. εἰ κατευθυνεῖ̣ οὐχὶ αἱ ρίζαι τῆσ ἁπαλότητοσ αὐτῆσ καὶ ὁ καρπὸσ σαπήσεται, καὶ ξηρανθήσεται πάντα τὰ προανατέλλοντα αὐτῆσ̣ καὶ οὐκ ἐν βραχίονι μεγάλῳ, οὐδὲ ἐν λαῷ πολλῷ τοῦ ἐκσπᾶσαι αὐτὴν ἐκ ριζῶν αὐτῆσ. καὶ ἰδοὺ πιαίνεται. μὴ κατευθυνεῖ̣ οὐχὶ ἅμα τῷ ἅψασθαι αὐτῆσ ἀνεμον τὸν καύσωνα ξηρανθήσεται̣ σὺν τῷ βώλῳ ἀνατολῆσ αὐτῆσ ξηρανθήσεται. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν δὴ πρὸσ τὸν οἶκον τὸν παραπικραίνοντα. οὐκ ἐπίστασθε τί ἦν ταῦτα̣ εἰπόν. ὅταν ἔλθῃ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐπὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ λήψεται τὸν βασιλέα αὐτῆσ καὶ τοὺσ ἄρχοντασ αὐτῆσ καὶ ἄξῃ αὐτοὺσ πρὸσ ἑαυτὸν εἰσ Βαβυλῶνα. καὶ λήψεται ἐκ τοῦ σπέρματοσ τῆσ βασιλείασ καὶ διαθήσεται πρὸσ αὐτὸν διαθήκην καὶ εἰσάξει αὐτὸν ἐν ἀρᾷ, καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ τῆσ γῆσ λήψεται τοῦ γενέσθαι εἰσ βασιλείαν ἀσθενῆ τὸ καθόλου μὴ ἐπαίρεσθαι, τοῦ φυλάσσειν τὴν διαθήκην αὐτοῦ καὶ ἱστάνειν αὐτήν. καὶ ἀποστήσεται ἀπ̓ αὐτοῦ τοῦ ἐξαποστέλλειν ἀγγέλουσ ἑαυτοῦ εἰσ Αἴγυπτον, τοῦ δοῦναι αὐτῷ ἵππουσ καὶ λαὸν πολύν. εἰ κατευθυνεῖ̣ εἰ διασωθήσεται ὁ ποιῶν ἐναντία̣ καὶ παραβαίνων διαθήκην εἰ διασωθήσεται̣ ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, ἐὰν μὴ ἐν ᾧ τόπῳ ὁ βασιλεὺσ ὁ βασιλεύσασ αὐτόν, ὃσ ἠτίμωσε τὴν ἀράν μου καὶ ὃσ παρέβη τὴν διαθήκην μου, μετ̓ αὐτοῦ ἐν μέσῳ Βαβυλῶνοσ τελευτήσει. καὶ οὐκ ἐν δυνάμει μεγάλῃ οὐδὲ ἐν ὄχλῳ πολλῷ ποιήσει πρὸσ αὐτὸν Φαραὼ πόλεμον, ἐν χαρακοβολίᾳ καὶ ἐν οἰκοδομῇ βελοστάσεων τοῦ ἐξᾶραι ψυχάσ. καὶ ἠτίμωσεν ὁρκωμοσίαν τοῦ παραβῆναι διαθήκην, καὶ ἰδοὺ δέδωκε τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ πάντα ταῦτα ἐποίησεν αὐτῷ. μὴ σωθήσεται̣ διὰ τοῦτο εἰπόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ζῶ ἐγὼ ἐὰν μὴ τὴν ὁρκωμοσίαν μου, ἣν ἠτίμωσε, καὶ τὴν διαθήκην μου, ἣν παρέβη, καὶ δώσω αὐτὰ εἰσ κεφαλὴν αὐτοῦ. καὶ ἐκπετάσω ἐπ̓ αὐτὸν τὸ δίκτυόν μου, καὶ ἁλώσεται ἐν τῇ περιοχῇ αὐτοῦ. ἐν πάσῃ παρατάξει αὐτοῦ ἐν ρομφαίᾳ πεσοῦνται, καὶ τοὺσ καταλοίπουσ εἰσ πάντα ἄνεμον διασπερῶ, καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα. ‐ Διότι τάδε λέγει Κύριοσ. καὶ λήψομαι ἐγὼ ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν τῆσ κέδρου, ἐκ κορυφῆσ καρδίασ αὐτῶν ἀποκνιῶ καὶ καταφυτεύσω ἐγὼ ἐπ̓ ὄροσ ὑψηλόν. καὶ κρεμάσω αὐτὸν ἐν ὄρει μετεώρῳ τῷ Ἰσραὴλ καὶ καταφυτεύσω, καὶ ἐξοίσει βλαστὸν καὶ ποιήσει καρπὸν καὶ ἔσται εἰσ κέδρον μεγάλην, καὶ ἀναπαύσεται ὑποκάτω αὐτοῦ πᾶν θηρίον, καὶ πᾶν πετεινὸν ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ ἀναπαύσεται, τὰ κλήματα αὐτοῦ ἀποκατασταθήσεται. καὶ γνώσονται πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου διότι ἐγὼ Κύριοσ ὁ ταπεινῶν ξύλον ὑψηλὸν καὶ ὑψῶν ξύλον ταπεινὸν καὶ ξηραίνων ξύλον χλωρὸν καὶ ἀναθάλλων ξύλον ξηρόν. ἐγὼ Κύριοσ λελάληκα καὶ ποιήσω.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Prophetia Ezechielis 17:

(70인역 성경, 에제키엘서 17:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION