Septuagint, Liber Baruch

(70인역 성경, 바룩서)

ΚΑΙ οὗτοι οἱ λόγοι τοῦ βιβλίου, οὓσ ἔγραψε Βαροὺχ υἱὸσ Νηρίου, υἱοῦ Μαασαίου, υἱοῦ Σεδεκίου, υἱοῦ Ἀσαδίου, υἱοῦ Χελκίου, ἐν Βαβυλῶνι, ἐν τῷ ἔτει τῷ πέμπτῳ, ἐν ἑβδόμῃ τοῦ μηνόσ, ἐν τῷ καιρῷ, ᾧ ἔλαβον οἱ Χαλδαῖοι τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐνέπρησαν αὐτὴν ἐν πυρί. καὶ ἀνέγνω Βαροὺχ τοὺσ λόγουσ τοῦ βιβλίου τούτου ἐν ὠσὶν Ἰεχονίου, υἱοῦ Ἰωακεὶμ βασιλέωσ Ἰούδα καὶ ἐν ὠσὶ παντὸσ τοῦ λαοῦ τῶν ἐρχομένων πρὸσ τὴν βίβλον καὶ ἐν ὠσὶ τῶν δυνατῶν καὶ υἱῶν τῶν βασιλέων καὶ ἐν ὠσὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἐν ὠσὶ παντὸσ τοῦ λαοῦ, ἀπὸ μικροῦ ἕωσ μεγάλου, πάντων τῶν κατοικούντων ἐν Βαβυλῶνι ἐπὶ ποταμοῦ Σούδ. καὶ ἔκλαιον καὶ ἐνήστευον καὶ ηὔχοντο ἐναντίον Κυρίου καὶ συνήγαγον ἀργύριον, καθὰ ἑκάστου ἠδύνατο ἡ χείρ, καὶ ἀπέστειλαν εἰσ Ἱερουσαλὴμ πρὸσ Ἰωακεὶμ υἱὸν Χελκίου, υἱοῦ Σαλώμ, τὸν ἱερέα, καὶ πρὸσ τοὺσ ἱερεῖσ καὶ πρὸσ πάντα τὸν λαόν, τοὺσ εὑρεθέντασ μετ̓ αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐν τῷ λαβεῖν αὐτὸν τὰ σκεύη οἴκου Κυρίου, τὰ ἐξενεχθέντα ἐκ τοῦ ναοῦ, ἀποστρέψαι εἰσ γῆν Ἰούδα, τῇ δεκάτῃ τοῦ Σειουάν, σκεύη ἀργυρᾶ, ἃ ἐποίησε Σεδεκίασ υἱὸσ Ἰωσία βασιλεὺσ Ἰούδα μετὰ τὸ ἀποικίσαι Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλῶνοσ τὸν Ἰεχονίαν καὶ τοὺσ ἄρχοντασ καὶ τοὺσ δεσμώτασ καὶ τοὺσ δυνατοὺσ καὶ τὸν λαὸν τῆσ γῆσ ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἤγαγεν αὐτὸν εἰσ Βαβυλῶνα. καὶ εἶπαν. ἰδοὺ ἀπεστείλαμεν πρὸσ ὑμᾶσ ἀργύριον, καὶ ἀγοράσατε τοῦ ἀργυρίου ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίασ καὶ λίβανον καὶ ποιήσατε μάννα καὶ ἀνοίσατε ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ προσεύξασθε περὶ τῆσ ζωῆσ Ναβουχοδονόσορ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ καὶ εἰσ ζωὴν Βαλτάσαρ υἱοῦ αὐτοῦ, ἵνα ὦσιν αἱ ἡμέραι αὐτῶν ὡσ αἱ ἡμέραι τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ δώσει Κύριοσ ἰσχὺν ἡμῖν καὶ φωτίσει τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἡμῶν, καὶ ζησόμεθα ὑπὸ τὴν σκιὰν Ναβουχοδονόσορ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ καὶ ὑπὸ τὴν σκιὰν Βαλτάσαρ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ δουλεύσομεν αὐτοῖσ ἡμέρασ πολλὰσ καὶ εὑρήσομεν χάριν ἐναντίον αὐτῶν. καὶ προσεύξασθε περὶ ἡμῶν πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ὅτι ἡμάρτομεν τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν, καὶ οὐκ ἀπέστρεψεν ὁ θυμὸσ Κυρίου καὶ ἡ ὀργὴ αὐτοῦ ἀφ̓ ἡμῶν ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ ἀναγνώσεσθε τὸ βιβλίον τοῦτο, ὃ ἀπεστείλαμεν πρὸσ ὑμᾶσ, ἐξαγορεῦσαι ἐν οἴκῳ Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ ἑορτῆσ καὶ ἐν ἡμέραισ καιροῦ, καὶ ἐρεῖτε. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν ἡ δικαιοσύνη, ἡμῖν δὲ αἰσχύνη τῶν προσώπων ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη, ἀνθρώπῳ Ἰούδα καὶ τοῖσ κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴμ καὶ τοῖσ βασιλεῦσιν ἡμῶν καὶ τοῖσ ἄρχουσιν ἡμῶν καὶ τοῖσ ἱερεῦσιν ἡμῶν καὶ τοῖσ προφήταισ ἡμῶν καὶ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν, ὧν ἡμάρτομεν ἔναντι Κυρίου καὶ ἠπειθήσαμεν αὐτῷ καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν πορεύεσθαι τοῖσ προστάγμασι Κυρίου, οἷσ ἔδωκε κατὰ πρόσωπον ἡμῶν. ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ, ἧσ ἐξήγαγε Κύριοσ τοὺσ πατέρασ ἡμῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, καὶ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ ἤμεθα ἀπειθοῦντεσ πρὸσ Κύριον Θεὸν ἡμῶν καὶ ἐσχεδιάζομεν πρὸσ τὸ μὴ ἀκούειν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ. καὶ ἐκολλήθη εἰσ ἡμᾶσ τὰ κακὰ καὶ ἡ ἀρά, ἣν συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ παιδὶ αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἐξήγαγε τοὺσ πατέρασ ἡμῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου δοῦναι ἡμῖν γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν κατὰ πάντασ τοὺσ λόγουσ τῶν προφητῶν, ὧν ἀπέστειλε πρὸσ ἡμᾶσ, καὶ ᾠχόμεθα ἕκαστοσ ἐν διανοίᾳ καρδίασ αὐτοῦ τῆσ πονηρᾶσ ἐργάζεσθαι θεοῖσ ἑτέροισ, ποιῆσαι τὰ κακὰ κατ̓ ὀφθαλμοὺσ Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν. ΚΑΙ ἔστησε Κύριοσ τὸν λόγον αὐτοῦ, ὃν ἐλάλησεν ἐφ̓ ἡμᾶσ καὶ ἐπὶ τοὺσ δικαστὰσ ἡμῶν τοὺσ δικάσαντασ τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τοὺσ βασιλεῖσ ἡμῶν, καὶ ἐπὶ τοὺσ ἄρχοντασ ἡμῶν καὶ ἐπὶ ἄνθρωπον Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα,

τοῦ ἀγαγεῖν ἐφ̓ ἡμᾶσ κακὰ μεγάλα, ἃ οὐκ ἐποίησεν ὑποκάτω παντὸσ τοῦ οὐρανοῦ καθὰ ἐποιήθη ἐν Ἱερουσαλήμ, κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ Μωυσῆ, τοῦ φαγεῖν ἡμᾶσ ἄνθρωπον σάρκασ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ ἄνθρωπον σάρκασ θυγατρὸσ αὐτοῦ. καὶ ἔδωκεν αὐτοὺσ ὑποχειρίουσ πάσαισ ταῖσ βασιλείαισ ταῖσ κύκλῳ ἡμῶν εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ εἰσ ἄβατον ἐν πᾶσι τοῖσ λαοῖσ τοῖσ κύκλῳ, οὗ διέσπειρεν αὐτοὺσ Κύριοσ ἐκεῖ. καὶ ἐγενήθησαν ὑποκάτω καὶ οὐκ ἐπάνω, ὅτι ἡμάρτομεν Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν πρὸσ τὸ μὴ ἀκούειν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ. τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν ἡ δικαιοσύνη, ἡμῖν δὲ καὶ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν ἡ αἰσχύνη τῶν προσώπων ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. ἃ ἐλάλησε Κύριοσ ἐφ̓ ἡμᾶσ, πάντα τὰ κακὰ ταῦτα ἦλθεν ἐφ̓ ἡμᾶσ. καὶ οὐκ ἐδεήθημεν τοῦ προσώπου Κυρίου τοῦ ἀποστρέψαι ἕκαστον ἀπὸ τῶν νοημάτων τῆσ καρδίασ αὐτῶν τῆσ πονηρᾶσ. καὶ ἐγρηγόρησε Κύριοσ ἐπὶ τοῖσ κακοῖσ, καὶ ἐπήγαγε Κύριοσ ἐφ̓ ἡμᾶσ, ὅτι δίκαιοσ ὁ Κύριοσ ἐπὶ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐνετείλατο ἡμῖν. καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ πορεύεσθαι τοῖσ προστάγμασι Κυρίου, οἷσ ἔδωκε κατὰ πρόσωπον ἡμῶν. ‐ Καὶ νῦν, Κύριε ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ὃσ ἐξήγαγεσ τὸν λαόν σου ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν σημείοισ καὶ ἐν τέρασι καὶ ἐν δυνάμει μεγάλῃ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ ἐποίησασ σεαυτῷ ὄνομα ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη, ἡμάρτομεν, ἠσεβήσαμεν, ἠδικήσαμεν, Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ἐπὶ πᾶσι τοῖσ δικαιώμασί σου. ἀποστραφήτω ὁ θυμόσ σου ἀφ̓ ἡμῶν, ὅτι κατελείφθημεν ὀλίγοι ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ διέσπειρασ ἡμᾶσ ἐκεῖ. εἰσάκουσον, Κύριε, τῆσ προσευχῆσ ἡμῶν καὶ τῆσ δεήσεωσ ἡμῶν καὶ ἐξελοῦ ἡμᾶσ ἕνεκέν σου καὶ δὸσ ἡμῖν χάριν κατὰ πρόσωπον τῶν ἀποικισάντων ἡμᾶσ, ἵνα γνῷ πᾶσα ἡ γῆ, ὅτι σὺ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ὅτι τὸ ὄνομά σου ἐπεκλήθη ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τὸ γένοσ αὐτοῦ. Κύριε, κάτιδε ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ ἁγίου σου καὶ ἐννόησον εἰσ ἡμᾶσ. καὶ κλίνον, Κύριε, τὸ οὖσ σου καὶ ἄκουσον. ἄνοιξον, Κύριε, ὀφθαλμούσ σου καὶ ἰδέ, ὅτι οὐχ οἱ τεθνηκότεσ ἐν τῷ ᾅδῃ, ὧν ἐλήφθη τὸ πνεῦμα αὐτῶν ἀπὸ τῶν σπλάγχνων αὐτῶν, δώσουσι δόξαν καὶ δικαίωμα τῷ Κυρίῳ. ἀλλὰ ἡ ψυχὴ ἡ λυπουμένη ἐπὶ τὸ μέγεθοσ, ὃ βαδίζει κύπτον καὶ ἀσθενοῦν καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ οἱ ἐκλείποντεσ καὶ ἡ ψυχὴ ἡ πεινῶσα δώσουσί σοι δόξαν καὶ δικαιοσύνην, Κύριε. ὅτι οὐκ ἐπὶ τὰ δικαιώματα τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ τῶν βασιλέων ἡμῶν ἡμεῖσ καταβάλλομεν τὸν ἔλεον ἡμῶν κατὰ πρόσωπόν σου, Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ὅτι ἐνῆκασ τὸν θυμόν σου καὶ τὴν ὀργήν σου ἐφ̓ ἡμᾶσ, καθάπερ ἐλάλησασ ἐν χειρὶ τῶν παίδων σου τῶν προφητῶν λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. κλίνατε τὸν ὦμον ὑμῶν ἐργάσασθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ καὶ καθίσατε ἐπὶ τὴν γῆν, ἣν δέδωκα τοῖσ πατράσιν ὑμῶν. καὶ ἐὰν μὴ ἀκούσητε τῆσ φωνῆσ Κυρίου ἐργάσασθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ, ἐκλείψειν ποιήσω ἐκ πόλεων Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ φωνὴν εὐφροσύνησ καὶ φωνὴν χαρμοσύνησ, φωνὴν νυμφίου καὶ φωνὴν νύμφησ, καὶ ἔσται πᾶσα ἡ γῆ εἰσ ἄβατον ἀπὸ ἐνοικούντων. καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ σου ἐργάσασθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ, καὶ ἔστησασ τοὺσ λόγουσ σου, οὓσ ἐλάλησασ ἐν χερσὶ τῶν παίδων σου τῶν προφητῶν, τοῦ ἐξενεχθῆναι τὰ ὀστᾶ βασιλέων ἡμῶν καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν πατέρων ἡμῶν ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν, καὶ ἰδού ἐστιν ἐξερριμμένα τῷ καύματι τῆσ ἡμέρασ καὶ τῷ παγετῷ τῆσ νυκτόσ, καὶ ἀπεθάνοσαν ἐν πόνοισ πονηροῖσ, ἐν λιμῷ καὶ ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν ἀποστολῇ. καὶ ἔθηκασ τὸν οἶκον, οὗ ἐπεκλήθη τὸ ὄνομά σου ἐπ̓ αὐτῷ, ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη, διὰ πονηρίαν οἴκου Ἰσραὴλ καὶ οἴκου Ἰούδα. ‐ Καὶ ἐποίησασ εἰσ ἡμᾶσ, Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, κατὰ πᾶσα ἐπιείκειάν σου καὶ κατὰ πάντα οἰκτιρμόν σου τὸν μέγαν, καθὰ ἐλάλησασ ἐν χειρὶ παιδόσ σου Μωυσῆ, ἐν ἡμέρᾳ ἐντειλαμένου σου αὐτῷ γράψαι τὸν νόμον σου ἐναντίον υἱῶν Ἰσραὴλ λέγων. ἐὰν μὴ ἀκούσητε τῆσ φωνῆσ μου, εἰ μὴν ἡ βόμβησισ ἡ μεγάλη ἡ πολλὴ αὕτη ἀποστρέψει εἰσ μικρὰν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ διασπερῶ αὐτοὺσ ἐκεῖ. ὅτι ἔγνων ὅτι οὐ μὴ ἀκούσωσί μου, ὅτι λαὸσ σκληροτράχηλόσ ἐστι. καὶ ἐπιστρέψουσιν ἐπὶ καρδίαν αὐτῶν ἐν γῇ ἀποικισμοῦ αὐτῶν καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν. καὶ δώσω αὐτοῖσ καρδίαν καὶ ὦτα ἀκούοντα, καὶ αἰνέσουσί με ἐν γῇ ἀποικισμοῦ αὐτῶν καὶ μνησθήσονται τοῦ ὀνόματόσ μου καὶ ἀποστρέψουσιν ἀπὸ τοῦ νώτου αὐτῶν τοῦ σκληροῦ καὶ ἀπὸ πονηρῶν πραγμάτων αὐτῶν, ὅτι μνησθήσονται τῆσ ὁδοῦ πατέρων αὐτῶν τῶν ἁμαρτόντων ἔναντι Κυρίου. καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, τῷ Ἁβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ Ἰακώβ, καὶ κυριεύσουσιν αὐτῆσ. καὶ πληθυνῶ αὐτούσ, καὶ οὐ μὴ σμικρυνθῶσι. καὶ στήσω αὐτοῖσ διαθήκην αἰώνιον τοῦ εἶναί με αὐτοῖσ εἰσ Θεὸν καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι εἰσ λαόν. καὶ οὐ κινήσω ἔτι τὸν λαόν μου Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆσ γῆσ, ἧσ ἔδωκα αὐτοῖσ. ΚΥΡΙΕ παντοκράτωρ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ψυχὴ ἐν στενοῖσ καὶ πνεῦμα ἀκηδιῶν κέκραγε πρόσ σε.

ἄκουσον, Κύριε, καὶ ἐλέησον, ὅτι ἡμάρτομεν ἐναντίον σου, ὅτι σὺ καθήμενοσ τὸν αἰῶνα, καὶ ἡμεῖσ ἀπολλύμενοι τὸν αἰῶνα. Κύριε παντοκράτωρ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ἄκουσον δὴ τῆσ προσευχῆσ τῶν τεθνηκότων Ἰσραὴλ καὶ υἱῶν τῶν ἁμαρτανόντων ἐναντίον σου, οἳ οὐκ ἤκουσαν τῆσ φωνῆσ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν καὶ ἐκολλήθη ἡμῖν τὰ κακά. μὴ μνησθῇσ ἀδικιῶν πατέρων ἡμῶν, ἀλλὰ μνήσθητι χειρόσ σου καὶ ὀνόματόσ σου ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ. ὅτι σὺ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν, καὶ αἰνέσομέν σε, Κύριε. ὅτι διὰ τοῦτο ἔδωκασ τὸν φόβον σου ἐπί καρδίαν ἡμῶν τοῦ ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομά σου. καὶ αἰνέσομέν σε ἐν τῇ ἀποικίᾳ ἡμῶν, ὅτι ἀπεστρέψαμεν ἀπὸ καρδίασ ἡμῶν πᾶσαν ἀδικίαν πατέρων ἡμῶν τῶν ἡμαρτηκότων ἐναντίον σου. ἰδοὺ ἡμεῖσ σήμερον ἐν τῇ ἀποικίᾳ ἡμῶν, οὗ διέσπειρασ ἡμᾶσ ἐκεῖ εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ εἰσ ἀρὰν καὶ εἰσ ὄφλησιν κατὰ πάσασ τὰσ ἀδικίασ πατέρων ἡμῶν, οἳ ἀπέστησαν ἀπὸ Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν. Ἄκουε Ἰσραὴλ ἐντολὰσ ζωῆσ, ἐνωτίσασθε γνῶναι φρόνησιν. τί ἐστιν Ἰσραήλ̣ τί ὅτι ἐν γῇ τῶν ἐχθρῶν εἶ̣ ἐπαλαιώθησ ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ, συνεμιάνθησ τοῖσ νεκροῖσ, προσελογίσθησ μετὰ τῶν εἰσ ᾅδου̣ ἐγκατέλιπεσ τὴν πηγὴν τῆσ σοφίασ. τῇ ὁδῷ τοῦ Θεοῦ εἰ ἐπορεύθησ, κατῴκεισ ἂν ἐν εἰρήνῃ τὸν αἰῶνα. μάθε ποῦ ἐστι φρόνησισ, ποῦ ἐστιν ἰσχύσ, ποῦ ἐστι σύνεσισ τοῦ γνῶναι ἅμα ποῦ ἐστι μακροβίωσισ καὶ ζωή, ποῦ ἐστι φῶσ ὀφθαλμῶν καὶ εἰρήνη. ‐ Τίσ εὗρε τὸν τόπον αὐτῆσ καὶ τίσ εἰσῆλθεν εἰσ τοὺσ θησαυροὺσ αὐτῆσ̣ ποῦ εἰσιν οἱ ἄρχοντεσ τῶν ἐθνῶν καὶ οἱ κυριεύοντεσ τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ, οἱ ἐν τοῖσ ὀρνέοισ τοῦ οὐρανοῦ ἐμπαίζοντεσ καὶ τὸ ἀργύριον θησαυρίζοντεσ καὶ τὸ χρυσίον, ᾧ ἐπεποίθεισαν ἄνθρωποι, καὶ οὐκ ἔστι τέλοσ τῆσ κτήσεωσ αὐτῶν, οἱ τὸ ἀργύριον τεκταίνοντεσ καὶ μεριμνῶντεσ, καὶ οὐκ ἔστιν ἐξεύρεσισ τῶν ἔργων αὐτῶν̣ ἠφανίσθησαν καὶ εἰσ ᾅδου κατέβησαν, καὶ ἄλλοι ἀντανέστησαν ἀντ̓ αὐτῶν. νεώτεροι εἶδον φῶσ καὶ κατῴκησαν ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὁδὸν δὲ ἐπιστήμησ οὐκ ἔγνωσαν, οὐδὲ συνῆκαν τρίβουσ αὐτῆσ, οὐδὲ ἀντελάβοντο αὐτῆσ. οἱ υἱοὶ αὐτῶν ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτῶν πόρρω ἐγενήθησαν, οὐδὲ ἠκούσθη ἐν Χαναάν, οὐδὲ ὤφθη ἐν Θαιμάν, οὔτε υἱοὶ Ἄγαρ, οἱ ἐκζητοῦντεσ τὴν σύνεσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ, οἱ ἔμποροι τῆσ Μερρὰν καὶ Θαιμάν, οἱ μυθολόγοι καὶ οἱ ἐκζητηταὶ τῆσ συνέσεωσ, ὁδὸν τῆσ σοφίασ οὐκ ἔγνωσαν, οὐδὲ ἐμνήσθησαν τὰσ τρίβουσ αὐτῆσ. ‐ Ὦ Ἰσραήλ, ὡσ μέγασ ὁ οἶκοσ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπιμήκησ ὁ τόποσ τῆσ κτήσεωσ αὐτοῦ. μέγασ καὶ οὐκ ἔχει τελευτήν, ὑψηλὸσ καὶ ἀμέτρητοσ. ἐκεῖ ἐγεννήθησαν οἱ γίγαντεσ οἱ ὀνομαστοὶ οἱ ἀπ̓ ἀρχῆσ, γενόμενοι εὐμεγέθεισ, ἐπιστάμενοι πόλεμον. οὐ τούτουσ ἐξελέξατο ὁ Θεὸσ οὐδὲ ὁδὸν ἐπιστήμησ ἔδωκεν αὐτοῖσ. καὶ ἀπώλοντο παρὰ τὸ μὴ ἔχειν φρόνησιν, ἀπώλοντο διὰ τὴν ἀβουλίαν αὐτῶν. ‐ Τίσ ἀνέβη εἰσ τὸν οὐρανὸν καὶ ἔλαβεν αὐτὴν καὶ κατεβίβασεν αὐτὴν ἐκ τῶν νεφελῶν̣ τίσ διέβη πέραν τῆσ θαλάσσησ καὶ εὗρεν αὐτὴν καὶ οἴσει αὐτὴν χρυσίου ἐκλεκτοῦ̣ οὐκ ἔστιν ὁ γινώσκων τὴν ὁδὸν αὐτῆσ οὐδὲ ὁ ἐνθυμούμενοσ τὴν τρίβον αὐτῆσ. ἀλλ̓ ὁ εἰδὼσ τὰ πάντα γινώσκει αὐτήν, ἐξεῦρεν αὐτὴν τῇ συνέσει αὐτοῦ. ὁ κατασκευάσασ τὴν γῆν εἰσ τὸν αἰῶνα χρόνον, ἐνέπλησεν αὐτὴν κτηνῶν τετραπόδων. ὁ ἀποστέλλων τὸ φῶσ, καὶ πορεύεται, ἐκάλεσεν αὐτό, καὶ ὑπήκουσεν αὐτῷ τρόμῳ. οἱ δὲ ἀστέρεσ ἔλαμψαν ἐν ταῖσ φυλακαῖσ αὐτῶν καὶ εὐφράνθησαν. ἐκάλεσεν αὐτοὺσ καὶ εἶπον. πάρεσμεν, ἔλαμψαν μετ̓ εὐφροσύνησ τῷ ποιήσαντι αὐτούσ. οὗτοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν, οὐ λογισθήσεται ἕτεροσ πρὸσ αὐτόν. ἐξεῦρε πᾶσαν ὁδὸν ἐπιστήμησ καὶ ἔδωκεν αὐτὴν Ἰακὼβ τῷ παιδὶ αὐτοῦ καὶ Ἰσραὴλ τῷ ἠγαπημένῳ ὑπ̓ αὐτοῦ. μετὰ τοῦτο ἐπὶ γῆσ ὤφθη καὶ ἐν τοῖσ ἀνθρώποισ συνανεστράφη. ΑΥΤΗ ἡ βίβλοσ τῶν προσταγμάτων τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ νόμοσ ὁ ὑπάρχων εἰσ τὸν αἰῶνα. πάντεσ οἱ κρατοῦντεσ αὐτὴν εἰσ ζωήν, οἱ δὲ καταλείποντεσ αὐτὴν ἀποθανοῦνται. ‐

Ἐπιστρέφου, Ἰακώβ, καὶ ἐπιλαβοῦ αὐτῆσ, διόδευσον πρὸσ τὴν λάμψιν κατέναντι τοῦ φωτὸσ αὐτῆσ. μὴ δῷσ ἑτέρῳ τὴν δόξαν σου καὶ τὰ συμφέροντά σοι ἔθνει ἀλλοτρίῳ. μακάριοί ἐσμεν Ἰσραήλ, ὅτι τὰ ἀρεστὰ τῷ Θεῷ ἡμῖν γνωστά ἐστι. ‐ Θαρσεῖτε λαόσ μου, μνημόσυνον Ἰσραήλ. ἐπράθητε τοῖσ ἔθνεσιν οὐκ εἰσ ἀπώλειαν, διὰ δὲ τὸ παροργίσαι ὑμᾶσ τὸν Θεὸν παρεδόθητε τοῖσ ὑπεναντίοισ. παρωξύνατε γὰρ τὸν ποιήσαντα ὑμᾶσ θύσαντεσ δαιμονίοισ καὶ οὐ Θεῷ. ἐπελάθεσθε τὸν τροφεύσαντα ὑμᾶσ Θεὸν αἰώνιον, ἐλυπήσατε δὲ καὶ τὴν ἐκθρέψασαν ὑμᾶσ Ἱερουσαλήμ. εἶδε γὰρ τὴν ἐπελθοῦσαν ὑμῖν ὀργὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν. ἀκούσατε, οἱ πάροικοι Σιών, ἐπήγαγέ μοι ὁ Θεὸσ πένθοσ μέγα. εἶδον γὰρ τὴν αἰχμαλωσίαν τῶν υἱῶν μου καὶ τῶν θυγατέρων μου, ἣν ἐπήγαγεν αὐτοῖσ ὁ αἰώνιοσ. ἔθρεψα γὰρ αὐτοὺσ μετ̓ εὐφροσύνησ, ἐξαπέστειλα δὲ μετὰ κλαυθμοῦ καὶ πένθουσ. μηδεὶσ ἐπιχαιρέτω μοι τῇ χήρᾳ καὶ καταλειφθείσῃ ὑπὸ πολλῶν. ἠρημώθην διὰ τὰσ ἁμαρτίασ τῶν τέκνων μου, διότι ἐξέκλιναν ἐκ νόμου Θεοῦ, δικαιώματα δὲ αὐτοῦ οὐκ ἔγνωσαν οὐδὲ ἐπορεύθησαν ὁδοῖσ ἐντολῶν Θεοῦ, οὐδὲ τρίβουσ παιδείασ ἐν δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπέβησαν. ἐλθέτωσαν αἱ πάροικοι Σιών, καὶ μνήσθητε τὴν αἰχμαλωσίαν τῶν υἱῶν μου καὶ θυγατέρων, ἣν ἐπήγαγεν αὐτοῖσ ὁ αἰώνιοσ. ἐπήγαγε γὰρ ἐπ̓ αὐτοὺσ ἔθνοσ μακρόθεν, ἔθνοσ ἀναιδὲσ καὶ ἀλλόγλωσσον, οἳ οὐκ ᾐσχύνθησαν πρεσβύτην οὐδὲ παιδίον ἠλέησαν καὶ ἀπήγαγον τοὺσ ἀγαπητοὺσ τῆσ χήρασ καὶ ἀπὸ τῶν θυγατέρων τὴν μόνην ἠρήμωσαν. ἐγὼ δὲ τί δυνατὴ βοηθῆσαι ὑμῖν̣ ὁ γὰρ ἐπαγαγὼν τὰ κακὰ ὑμῖν ἐξελεῖται ὑμᾶσ ἐκ χειρὸσ ἐχθρῶν ὑμῶν. βαδίζετε, τέκνα, βαδίζετε, ἐγὼ γὰρ κατελήφθην ἔρημοσ. ἐξεδυσάμην τὴν στολὴν τῆσ εἰρήνησ, ἐνεδυσάμην δὲ σάκκον τῆσ δεήσεώσ μου, κεκράξομαι πρὸσ τὸν αἰώνιον ἐν ταῖσ ἡμέραισ μου. ‐ Θαρρεῖτε, τέκνα, βοήσατε πρὸσ τὸ Θεόν, καὶ ἐξελεῖται ὑμᾶσ ἐκ δυναστείασ, ἐκ χειρὸσ ἐχθρῶν. ἐγὼ γὰρ ἤλπισα ἐπὶ τῷ αἰωνίῳ τὴν σωτηρίαν ὑμῶν, καὶ ἦλθέ μοι χαρὰ παρὰ τοῦ ἁγίου ἐπὶ τῇ ἐλεημοσύνῃ, ἣ ἥξει ὑμῖν ἐν τάχει παρὰ τοῦ αἰωνίου σωτῆροσ ὑμῶν. ἐξέπεμψα γὰρ ὑμᾶσ μετὰ κλαυθμοῦ καὶ πένθουσ, ἀποδώσει δέ μοι ὁ Θεὸσ ὑμᾶσ μετὰ χαρμοσύνησ καὶ εὐφροσύνησ εἰσ τὸν αἰῶνα. ὥσπερ γὰρ νῦν ἑωράκασιν αἱ πάροικοι Σιὼν τὴν ὑμετέραν αἰχμαλωσίαν, οὕτωσ ὄψονται ἐν τάχει τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ ὑμῶν σωτηρίαν, ἣ ἐπελεύσεται ὑμῖν μετὰ δόξησ μεγάλησ καὶ λαμπρότητοσ τοῦ αἰωνίου. τέκνα, μακροθυμήσατε τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐπελθοῦσαν ὑμῖν ὀργήν. κατεδίωξέ σε ὁ ἐχθρόσ σου, καὶ ὄψει αὐτοῦ τὴν ἀπώλειαν ἐν τάχει καὶ ἐπὶ τραχήλουσ αὐτῶν ἐπιβήσῃ. οἱ τρυφεροί μου ἐπορεύθησαν ὁδοὺσ τραχείασ, ἤρθησαν ὡσ ποίμνιον ἡρπασμένον ὑπὸ ἐχθρῶν. ‐ Θαρσήσατε τέκνα καὶ βοήσατε πρὸσ τὸν Θεόν, ἔσται γὰρ ὑμῶν ὑπὸ τοῦ ἐπάγοντοσ μνεία. ὥσπερ γὰρ ἐγένετο ἡ διάνοια ὑμῶν εἰσ τὸ πλανηθῆναι ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, δεκαπλασιάσατε ἐπιστραφέντεσ ζητῆσαι αὐτόν. ὁ γὰρ ἐπαγαγὼν ὑμῖν τὰ κακὰ ἐπάξει ὑμῖν τὴν αἰώνιον εὐφροσύνην μετὰ τῆσ σωτηρίασ ὑμῶν. ‐ Θάρσει Ἱερουσαλήμ, παρακαλέσει σε ὁ ὀνομάσασ σε. δείλαιοι οἱ σὲ κακώσαντεσ καὶ ἐπιχαρέντεσ τῇ σῇ πτώσει, δείλαιαι αἱ πόλεισ, αἷσ ἐδούλευσαν τὰ τέκνα σου, δειλαία ἡ δεξαμένη τοὺσ υἱούσ σου. ὥσπερ γὰρ ἐχάρη ἐπὶ τῇ σῇ πτώσει καὶ εὐφράνθη ἐπὶ τῷ πτώματί σου, οὕτωσ λυπηθήσεται ἐπὶ τῇ ἑαυτῆσ ἐρημίᾳ. καὶ περιελῶ αὐτῆσ τὸ ἀγαλλίαμα τῆσ πολυοχλίασ καὶ τὸ ἀγαυρίαμα αὐτῆσ ἔσται εἰσ πένθοσ. πῦρ γὰρ ἐπελεύσεται αὐτῇ παρὰ τοῦ αἰωνίου εἰσ ἡμέρασ μακράσ, καὶ κατοικηθήσεται ὑπὸ δαιμονίων τὸν πλείονα χρόνον. ‐ Περίβλεψον πρὸσ ἀνατολάσ, Ἱερουσαλήμ, καὶ ἴδε τὴν εὐφροσύνην τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ σοι ἐρχομένην. ἰδοὺ ἔρχονται οἱ υἱοί σου, οὓσ ἐξαπέστειλασ, ἔρχονται συνηγμένοι ἀπὸ ἀνατολῶν ἕωσ δυσμῶν τῷ ρήματι τοῦ ἁγίου χαίροντεσ τῇ τοῦ Θεοῦ δόξῃ. ΕΚΔΥΣΑΙ, Ἱερουσαλήμ, τὴν στολὴν τοῦ πένθουσ καὶ τῆσ κακώσεώσ σου καὶ ἔνδυσαι τὴν εὐπρέπειαν τῆσ παρὰ τοῦ Θεοῦ δόξησ εἰσ τὸν αἰῶνα.

περιβαλοῦ τὴν διπλοί̈δα τῆσ παρὰ τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνησ, ἐπίθου τὴν μίτραν ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου τῆσ δόξησ τοῦ αἰωνίου. ὁ γὰρ Θεὸσ δείξει τῇ ὑπ̓ οὐρανὸν πάσῃ τὴν σὴν λαμπρότητα. κληθήσεται γάρ σου τὸ ὄνομα παρὰ τοῦ Θεοῦ εἰσ τὸν αἰῶνα. Εἰρήνη δικαιοσύνησ καὶ δόξα θεοσεβείασ. ‐ Ἀνάστηθι, Ἱερουσαλήμ, καὶ στῆθι ἐπὶ τοῦ ὑψηλοῦ καὶ περίβλεψαι πρὸσ ἀνατολὰσ καὶ ἴδε συνηγμένα τὰ τέκνα σου ἀπὸ ἡλίου δυσμῶν ἕωσ ἀνατολῶν τῷ ρήματι τοῦ ἁγίου χαίροντασ τῇ τοῦ Θεοῦ μνείᾳ. ἐξῆλθον γὰρ παρὰ σοῦ πεζοὶ ἀγόμενοι ὑπὸ ἐχθρῶν, εἰσάγει δὲ αὐτοὺσ ὁ Θεὸσ πρὸσ σὲ αἰρομένουσ μετὰ δόξησ ὡσ θρόνον βασιλείασ. συνέταξε γὰρ ὁ Θεὸσ ταπεινοῦσθαι πᾶν ὄροσ ὑψηλὸν καὶ θῖνασ ἀεννάουσ καὶ φάραγγασ πληροῦσθαι εἰσ ὁμαλισμὸν τῆσ γῆσ, ἵνα βαδίσῃ Ἰσραὴλ ἀσφαλῶσ τῇ τοῦ Θεοῦ δόξῃ. ἐσκίασαν δὲ καὶ οἱ δρυμοὶ καὶ πᾶν ξύλον εὐωδίασ τῷ Ἰσραὴλ προστάγματι τοῦ Θεοῦ. ἡγήσεται γὰρ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ μετ̓ εὐφροσύνησ τῷ φωτὶ τῆσ δόξησ αὐτοῦ σὺν ἐλεημοσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ τῇ παῤ αὐτοῦ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION