헬라어 문장 검색 - Σεπτύ045́

(70인역 성경, 바룩서)

ΚΑΙ οὗτοι οἱ λόγοι τοῦ βιβλίου, οὓσ ἔγραψε Βαροὺχ υἱὸσ Νηρίου, υἱοῦ Μαασαίου, υἱοῦ Σεδεκίου, υἱοῦ Ἀσαδίου, υἱοῦ Χελκίου, ἐν Βαβυλῶνι, ἐν τῷ ἔτει τῷ πέμπτῳ, ἐν ἑβδόμῃ τοῦ μηνόσ, ἐν τῷ καιρῷ, ᾧ ἔλαβον οἱ Χαλδαῖοι τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐνέπρησαν αὐτὴν ἐν πυρί. καὶ ἀνέγνω Βαροὺχ τοὺσ λόγουσ τοῦ βιβλίου τούτου ἐν ὠσὶν Ἰεχονίου, υἱοῦ Ἰωακεὶμ βασιλέωσ Ἰούδα καὶ ἐν ὠσὶ παντὸσ τοῦ λαοῦ τῶν ἐρχομένων πρὸσ τὴν βίβλον καὶ ἐν ὠσὶ τῶν δυνατῶν καὶ υἱῶν τῶν βασιλέων καὶ ἐν ὠσὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἐν ὠσὶ παντὸσ τοῦ λαοῦ, ἀπὸ μικροῦ ἕωσ μεγάλου, πάντων τῶν κατοικούντων ἐν Βαβυλῶνι ἐπὶ ποταμοῦ Σούδ. καὶ ἔκλαιον καὶ ἐνήστευον καὶ ηὔχοντο ἐναντίον Κυρίου καὶ συνήγαγον ἀργύριον, καθὰ ἑκάστου ἠδύνατο ἡ χείρ, καὶ ἀπέστειλαν εἰσ Ἱερουσαλὴμ πρὸσ Ἰωακεὶμ υἱὸν Χελκίου, υἱοῦ Σαλώμ, τὸν ἱερέα, καὶ πρὸσ τοὺσ ἱερεῖσ καὶ πρὸσ πάντα τὸν λαόν, τοὺσ εὑρεθέντασ μετ̓ αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐν τῷ λαβεῖν αὐτὸν τὰ σκεύη οἴκου Κυρίου, τὰ ἐξενεχθέντα ἐκ τοῦ ναοῦ, ἀποστρέψαι εἰσ γῆν Ἰούδα, τῇ δεκάτῃ τοῦ Σειουάν, σκεύη ἀργυρᾶ, ἃ ἐποίησε Σεδεκίασ υἱὸσ Ἰωσία βασιλεὺσ Ἰούδα μετὰ τὸ ἀποικίσαι Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλῶνοσ τὸν Ἰεχονίαν καὶ τοὺσ ἄρχοντασ καὶ τοὺσ δεσμώτασ καὶ τοὺσ δυνατοὺσ καὶ τὸν λαὸν τῆσ γῆσ ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἤγαγεν αὐτὸν εἰσ Βαβυλῶνα. καὶ εἶπαν. ἰδοὺ ἀπεστείλαμεν πρὸσ ὑμᾶσ ἀργύριον, καὶ ἀγοράσατε τοῦ ἀργυρίου ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίασ καὶ λίβανον καὶ ποιήσατε μάννα καὶ ἀνοίσατε ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ προσεύξασθε περὶ τῆσ ζωῆσ Ναβουχοδονόσορ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ καὶ εἰσ ζωὴν Βαλτάσαρ υἱοῦ αὐτοῦ, ἵνα ὦσιν αἱ ἡμέραι αὐτῶν ὡσ αἱ ἡμέραι τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ δώσει Κύριοσ ἰσχὺν ἡμῖν καὶ φωτίσει τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἡμῶν, καὶ ζησόμεθα ὑπὸ τὴν σκιὰν Ναβουχοδονόσορ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ καὶ ὑπὸ τὴν σκιὰν Βαλτάσαρ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ δουλεύσομεν αὐτοῖσ ἡμέρασ πολλὰσ καὶ εὑρήσομεν χάριν ἐναντίον αὐτῶν. καὶ προσεύξασθε περὶ ἡμῶν πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ὅτι ἡμάρτομεν τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν, καὶ οὐκ ἀπέστρεψεν ὁ θυμὸσ Κυρίου καὶ ἡ ὀργὴ αὐτοῦ ἀφ̓ ἡμῶν ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ ἀναγνώσεσθε τὸ βιβλίον τοῦτο, ὃ ἀπεστείλαμεν πρὸσ ὑμᾶσ, ἐξαγορεῦσαι ἐν οἴκῳ Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ ἑορτῆσ καὶ ἐν ἡμέραισ καιροῦ, καὶ ἐρεῖτε. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν ἡ δικαιοσύνη, ἡμῖν δὲ αἰσχύνη τῶν προσώπων ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη, ἀνθρώπῳ Ἰούδα καὶ τοῖσ κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴμ καὶ τοῖσ βασιλεῦσιν ἡμῶν καὶ τοῖσ ἄρχουσιν ἡμῶν καὶ τοῖσ ἱερεῦσιν ἡμῶν καὶ τοῖσ προφήταισ ἡμῶν καὶ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν, ὧν ἡμάρτομεν ἔναντι Κυρίου καὶ ἠπειθήσαμεν αὐτῷ καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν πορεύεσθαι τοῖσ προστάγμασι Κυρίου, οἷσ ἔδωκε κατὰ πρόσωπον ἡμῶν. ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ, ἧσ ἐξήγαγε Κύριοσ τοὺσ πατέρασ ἡμῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, καὶ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ ἤμεθα ἀπειθοῦντεσ πρὸσ Κύριον Θεὸν ἡμῶν καὶ ἐσχεδιάζομεν πρὸσ τὸ μὴ ἀκούειν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ. καὶ ἐκολλήθη εἰσ ἡμᾶσ τὰ κακὰ καὶ ἡ ἀρά, ἣν συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ παιδὶ αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἐξήγαγε τοὺσ πατέρασ ἡμῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου δοῦναι ἡμῖν γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν κατὰ πάντασ τοὺσ λόγουσ τῶν προφητῶν, ὧν ἀπέστειλε πρὸσ ἡμᾶσ, καὶ ᾠχόμεθα ἕκαστοσ ἐν διανοίᾳ καρδίασ αὐτοῦ τῆσ πονηρᾶσ ἐργάζεσθαι θεοῖσ ἑτέροισ, ποιῆσαι τὰ κακὰ κατ̓ ὀφθαλμοὺσ Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν. ΚΑΙ ἔστησε Κύριοσ τὸν λόγον αὐτοῦ, ὃν ἐλάλησεν ἐφ̓ ἡμᾶσ καὶ ἐπὶ τοὺσ δικαστὰσ ἡμῶν τοὺσ δικάσαντασ τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τοὺσ βασιλεῖσ ἡμῶν, καὶ ἐπὶ τοὺσ ἄρχοντασ ἡμῶν καὶ ἐπὶ ἄνθρωπον Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα,

τοῦ ἀγαγεῖν ἐφ̓ ἡμᾶσ κακὰ μεγάλα, ἃ οὐκ ἐποίησεν ὑποκάτω παντὸσ τοῦ οὐρανοῦ καθὰ ἐποιήθη ἐν Ἱερουσαλήμ, κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ Μωυσῆ, τοῦ φαγεῖν ἡμᾶσ ἄνθρωπον σάρκασ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ ἄνθρωπον σάρκασ θυγατρὸσ αὐτοῦ. καὶ ἔδωκεν αὐτοὺσ ὑποχειρίουσ πάσαισ ταῖσ βασιλείαισ ταῖσ κύκλῳ ἡμῶν εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ εἰσ ἄβατον ἐν πᾶσι τοῖσ λαοῖσ τοῖσ κύκλῳ, οὗ διέσπειρεν αὐτοὺσ Κύριοσ ἐκεῖ. καὶ ἐγενήθησαν ὑποκάτω καὶ οὐκ ἐπάνω, ὅτι ἡμάρτομεν Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν πρὸσ τὸ μὴ ἀκούειν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ. τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν ἡ δικαιοσύνη, ἡμῖν δὲ καὶ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν ἡ αἰσχύνη τῶν προσώπων ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. ἃ ἐλάλησε Κύριοσ ἐφ̓ ἡμᾶσ, πάντα τὰ κακὰ ταῦτα ἦλθεν ἐφ̓ ἡμᾶσ. καὶ οὐκ ἐδεήθημεν τοῦ προσώπου Κυρίου τοῦ ἀποστρέψαι ἕκαστον ἀπὸ τῶν νοημάτων τῆσ καρδίασ αὐτῶν τῆσ πονηρᾶσ. καὶ ἐγρηγόρησε Κύριοσ ἐπὶ τοῖσ κακοῖσ, καὶ ἐπήγαγε Κύριοσ ἐφ̓ ἡμᾶσ, ὅτι δίκαιοσ ὁ Κύριοσ ἐπὶ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐνετείλατο ἡμῖν. καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ πορεύεσθαι τοῖσ προστάγμασι Κυρίου, οἷσ ἔδωκε κατὰ πρόσωπον ἡμῶν. ‐ Καὶ νῦν, Κύριε ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ὃσ ἐξήγαγεσ τὸν λαόν σου ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν σημείοισ καὶ ἐν τέρασι καὶ ἐν δυνάμει μεγάλῃ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ ἐποίησασ σεαυτῷ ὄνομα ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη, ἡμάρτομεν, ἠσεβήσαμεν, ἠδικήσαμεν, Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ἐπὶ πᾶσι τοῖσ δικαιώμασί σου. ἀποστραφήτω ὁ θυμόσ σου ἀφ̓ ἡμῶν, ὅτι κατελείφθημεν ὀλίγοι ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ διέσπειρασ ἡμᾶσ ἐκεῖ. εἰσάκουσον, Κύριε, τῆσ προσευχῆσ ἡμῶν καὶ τῆσ δεήσεωσ ἡμῶν καὶ ἐξελοῦ ἡμᾶσ ἕνεκέν σου καὶ δὸσ ἡμῖν χάριν κατὰ πρόσωπον τῶν ἀποικισάντων ἡμᾶσ, ἵνα γνῷ πᾶσα ἡ γῆ, ὅτι σὺ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ὅτι τὸ ὄνομά σου ἐπεκλήθη ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τὸ γένοσ αὐτοῦ. Κύριε, κάτιδε ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ ἁγίου σου καὶ ἐννόησον εἰσ ἡμᾶσ. καὶ κλίνον, Κύριε, τὸ οὖσ σου καὶ ἄκουσον. ἄνοιξον, Κύριε, ὀφθαλμούσ σου καὶ ἰδέ, ὅτι οὐχ οἱ τεθνηκότεσ ἐν τῷ ᾅδῃ, ὧν ἐλήφθη τὸ πνεῦμα αὐτῶν ἀπὸ τῶν σπλάγχνων αὐτῶν, δώσουσι δόξαν καὶ δικαίωμα τῷ Κυρίῳ. ἀλλὰ ἡ ψυχὴ ἡ λυπουμένη ἐπὶ τὸ μέγεθοσ, ὃ βαδίζει κύπτον καὶ ἀσθενοῦν καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ οἱ ἐκλείποντεσ καὶ ἡ ψυχὴ ἡ πεινῶσα δώσουσί σοι δόξαν καὶ δικαιοσύνην, Κύριε. ὅτι οὐκ ἐπὶ τὰ δικαιώματα τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ τῶν βασιλέων ἡμῶν ἡμεῖσ καταβάλλομεν τὸν ἔλεον ἡμῶν κατὰ πρόσωπόν σου, Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ὅτι ἐνῆκασ τὸν θυμόν σου καὶ τὴν ὀργήν σου ἐφ̓ ἡμᾶσ, καθάπερ ἐλάλησασ ἐν χειρὶ τῶν παίδων σου τῶν προφητῶν λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. κλίνατε τὸν ὦμον ὑμῶν ἐργάσασθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ καὶ καθίσατε ἐπὶ τὴν γῆν, ἣν δέδωκα τοῖσ πατράσιν ὑμῶν. καὶ ἐὰν μὴ ἀκούσητε τῆσ φωνῆσ Κυρίου ἐργάσασθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ, ἐκλείψειν ποιήσω ἐκ πόλεων Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ φωνὴν εὐφροσύνησ καὶ φωνὴν χαρμοσύνησ, φωνὴν νυμφίου καὶ φωνὴν νύμφησ, καὶ ἔσται πᾶσα ἡ γῆ εἰσ ἄβατον ἀπὸ ἐνοικούντων. καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ σου ἐργάσασθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ, καὶ ἔστησασ τοὺσ λόγουσ σου, οὓσ ἐλάλησασ ἐν χερσὶ τῶν παίδων σου τῶν προφητῶν, τοῦ ἐξενεχθῆναι τὰ ὀστᾶ βασιλέων ἡμῶν καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν πατέρων ἡμῶν ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν, καὶ ἰδού ἐστιν ἐξερριμμένα τῷ καύματι τῆσ ἡμέρασ καὶ τῷ παγετῷ τῆσ νυκτόσ, καὶ ἀπεθάνοσαν ἐν πόνοισ πονηροῖσ, ἐν λιμῷ καὶ ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν ἀποστολῇ. καὶ ἔθηκασ τὸν οἶκον, οὗ ἐπεκλήθη τὸ ὄνομά σου ἐπ̓ αὐτῷ, ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη, διὰ πονηρίαν οἴκου Ἰσραὴλ καὶ οἴκου Ἰούδα. ‐ Καὶ ἐποίησασ εἰσ ἡμᾶσ, Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, κατὰ πᾶσα ἐπιείκειάν σου καὶ κατὰ πάντα οἰκτιρμόν σου τὸν μέγαν, καθὰ ἐλάλησασ ἐν χειρὶ παιδόσ σου Μωυσῆ, ἐν ἡμέρᾳ ἐντειλαμένου σου αὐτῷ γράψαι τὸν νόμον σου ἐναντίον υἱῶν Ἰσραὴλ λέγων. ἐὰν μὴ ἀκούσητε τῆσ φωνῆσ μου, εἰ μὴν ἡ βόμβησισ ἡ μεγάλη ἡ πολλὴ αὕτη ἀποστρέψει εἰσ μικρὰν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ διασπερῶ αὐτοὺσ ἐκεῖ. ὅτι ἔγνων ὅτι οὐ μὴ ἀκούσωσί μου, ὅτι λαὸσ σκληροτράχηλόσ ἐστι. καὶ ἐπιστρέψουσιν ἐπὶ καρδίαν αὐτῶν ἐν γῇ ἀποικισμοῦ αὐτῶν καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν. καὶ δώσω αὐτοῖσ καρδίαν καὶ ὦτα ἀκούοντα, καὶ αἰνέσουσί με ἐν γῇ ἀποικισμοῦ αὐτῶν καὶ μνησθήσονται τοῦ ὀνόματόσ μου καὶ ἀποστρέψουσιν ἀπὸ τοῦ νώτου αὐτῶν τοῦ σκληροῦ καὶ ἀπὸ πονηρῶν πραγμάτων αὐτῶν, ὅτι μνησθήσονται τῆσ ὁδοῦ πατέρων αὐτῶν τῶν ἁμαρτόντων ἔναντι Κυρίου. καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, τῷ Ἁβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ Ἰακώβ, καὶ κυριεύσουσιν αὐτῆσ. καὶ πληθυνῶ αὐτούσ, καὶ οὐ μὴ σμικρυνθῶσι. καὶ στήσω αὐτοῖσ διαθήκην αἰώνιον τοῦ εἶναί με αὐτοῖσ εἰσ Θεὸν καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι εἰσ λαόν. καὶ οὐ κινήσω ἔτι τὸν λαόν μου Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆσ γῆσ, ἧσ ἔδωκα αὐτοῖσ. ΚΥΡΙΕ παντοκράτωρ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ψυχὴ ἐν στενοῖσ καὶ πνεῦμα ἀκηδιῶν κέκραγε πρόσ σε.

ἄκουσον, Κύριε, καὶ ἐλέησον, ὅτι ἡμάρτομεν ἐναντίον σου, ὅτι σὺ καθήμενοσ τὸν αἰῶνα, καὶ ἡμεῖσ ἀπολλύμενοι τὸν αἰῶνα. Κύριε παντοκράτωρ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ἄκουσον δὴ τῆσ προσευχῆσ τῶν τεθνηκότων Ἰσραὴλ καὶ υἱῶν τῶν ἁμαρτανόντων ἐναντίον σου, οἳ οὐκ ἤκουσαν τῆσ φωνῆσ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν καὶ ἐκολλήθη ἡμῖν τὰ κακά. μὴ μνησθῇσ ἀδικιῶν πατέρων ἡμῶν, ἀλλὰ μνήσθητι χειρόσ σου καὶ ὀνόματόσ σου ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ. ὅτι σὺ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν, καὶ αἰνέσομέν σε, Κύριε. ὅτι διὰ τοῦτο ἔδωκασ τὸν φόβον σου ἐπί καρδίαν ἡμῶν τοῦ ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομά σου. καὶ αἰνέσομέν σε ἐν τῇ ἀποικίᾳ ἡμῶν, ὅτι ἀπεστρέψαμεν ἀπὸ καρδίασ ἡμῶν πᾶσαν ἀδικίαν πατέρων ἡμῶν τῶν ἡμαρτηκότων ἐναντίον σου. ἰδοὺ ἡμεῖσ σήμερον ἐν τῇ ἀποικίᾳ ἡμῶν, οὗ διέσπειρασ ἡμᾶσ ἐκεῖ εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ εἰσ ἀρὰν καὶ εἰσ ὄφλησιν κατὰ πάσασ τὰσ ἀδικίασ πατέρων ἡμῶν, οἳ ἀπέστησαν ἀπὸ Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν. Ἄκουε Ἰσραὴλ ἐντολὰσ ζωῆσ, ἐνωτίσασθε γνῶναι φρόνησιν. τί ἐστιν Ἰσραήλ̣ τί ὅτι ἐν γῇ τῶν ἐχθρῶν εἶ̣ ἐπαλαιώθησ ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ, συνεμιάνθησ τοῖσ νεκροῖσ, προσελογίσθησ μετὰ τῶν εἰσ ᾅδου̣ ἐγκατέλιπεσ τὴν πηγὴν τῆσ σοφίασ. τῇ ὁδῷ τοῦ Θεοῦ εἰ ἐπορεύθησ, κατῴκεισ ἂν ἐν εἰρήνῃ τὸν αἰῶνα. μάθε ποῦ ἐστι φρόνησισ, ποῦ ἐστιν ἰσχύσ, ποῦ ἐστι σύνεσισ τοῦ γνῶναι ἅμα ποῦ ἐστι μακροβίωσισ καὶ ζωή, ποῦ ἐστι φῶσ ὀφθαλμῶν καὶ εἰρήνη. ‐ Τίσ εὗρε τὸν τόπον αὐτῆσ καὶ τίσ εἰσῆλθεν εἰσ τοὺσ θησαυροὺσ αὐτῆσ̣ ποῦ εἰσιν οἱ ἄρχοντεσ τῶν ἐθνῶν καὶ οἱ κυριεύοντεσ τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ, οἱ ἐν τοῖσ ὀρνέοισ τοῦ οὐρανοῦ ἐμπαίζοντεσ καὶ τὸ ἀργύριον θησαυρίζοντεσ καὶ τὸ χρυσίον, ᾧ ἐπεποίθεισαν ἄνθρωποι, καὶ οὐκ ἔστι τέλοσ τῆσ κτήσεωσ αὐτῶν, οἱ τὸ ἀργύριον τεκταίνοντεσ καὶ μεριμνῶντεσ, καὶ οὐκ ἔστιν ἐξεύρεσισ τῶν ἔργων αὐτῶν̣ ἠφανίσθησαν καὶ εἰσ ᾅδου κατέβησαν, καὶ ἄλλοι ἀντανέστησαν ἀντ̓ αὐτῶν. νεώτεροι εἶδον φῶσ καὶ κατῴκησαν ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὁδὸν δὲ ἐπιστήμησ οὐκ ἔγνωσαν, οὐδὲ συνῆκαν τρίβουσ αὐτῆσ, οὐδὲ ἀντελάβοντο αὐτῆσ. οἱ υἱοὶ αὐτῶν ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτῶν πόρρω ἐγενήθησαν, οὐδὲ ἠκούσθη ἐν Χαναάν, οὐδὲ ὤφθη ἐν Θαιμάν, οὔτε υἱοὶ Ἄγαρ, οἱ ἐκζητοῦντεσ τὴν σύνεσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ, οἱ ἔμποροι τῆσ Μερρὰν καὶ Θαιμάν, οἱ μυθολόγοι καὶ οἱ ἐκζητηταὶ τῆσ συνέσεωσ, ὁδὸν τῆσ σοφίασ οὐκ ἔγνωσαν, οὐδὲ ἐμνήσθησαν τὰσ τρίβουσ αὐτῆσ. ‐ Ὦ Ἰσραήλ, ὡσ μέγασ ὁ οἶκοσ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπιμήκησ ὁ τόποσ τῆσ κτήσεωσ αὐτοῦ. μέγασ καὶ οὐκ ἔχει τελευτήν, ὑψηλὸσ καὶ ἀμέτρητοσ. ἐκεῖ ἐγεννήθησαν οἱ γίγαντεσ οἱ ὀνομαστοὶ οἱ ἀπ̓ ἀρχῆσ, γενόμενοι εὐμεγέθεισ, ἐπιστάμενοι πόλεμον. οὐ τούτουσ ἐξελέξατο ὁ Θεὸσ οὐδὲ ὁδὸν ἐπιστήμησ ἔδωκεν αὐτοῖσ. καὶ ἀπώλοντο παρὰ τὸ μὴ ἔχειν φρόνησιν, ἀπώλοντο διὰ τὴν ἀβουλίαν αὐτῶν. ‐ Τίσ ἀνέβη εἰσ τὸν οὐρανὸν καὶ ἔλαβεν αὐτὴν καὶ κατεβίβασεν αὐτὴν ἐκ τῶν νεφελῶν̣ τίσ διέβη πέραν τῆσ θαλάσσησ καὶ εὗρεν αὐτὴν καὶ οἴσει αὐτὴν χρυσίου ἐκλεκτοῦ̣ οὐκ ἔστιν ὁ γινώσκων τὴν ὁδὸν αὐτῆσ οὐδὲ ὁ ἐνθυμούμενοσ τὴν τρίβον αὐτῆσ. ἀλλ̓ ὁ εἰδὼσ τὰ πάντα γινώσκει αὐτήν, ἐξεῦρεν αὐτὴν τῇ συνέσει αὐτοῦ. ὁ κατασκευάσασ τὴν γῆν εἰσ τὸν αἰῶνα χρόνον, ἐνέπλησεν αὐτὴν κτηνῶν τετραπόδων. ὁ ἀποστέλλων τὸ φῶσ, καὶ πορεύεται, ἐκάλεσεν αὐτό, καὶ ὑπήκουσεν αὐτῷ τρόμῳ. οἱ δὲ ἀστέρεσ ἔλαμψαν ἐν ταῖσ φυλακαῖσ αὐτῶν καὶ εὐφράνθησαν. ἐκάλεσεν αὐτοὺσ καὶ εἶπον. πάρεσμεν, ἔλαμψαν μετ̓ εὐφροσύνησ τῷ ποιήσαντι αὐτούσ. οὗτοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν, οὐ λογισθήσεται ἕτεροσ πρὸσ αὐτόν. ἐξεῦρε πᾶσαν ὁδὸν ἐπιστήμησ καὶ ἔδωκεν αὐτὴν Ἰακὼβ τῷ παιδὶ αὐτοῦ καὶ Ἰσραὴλ τῷ ἠγαπημένῳ ὑπ̓ αὐτοῦ. μετὰ τοῦτο ἐπὶ γῆσ ὤφθη καὶ ἐν τοῖσ ἀνθρώποισ συνανεστράφη. ΑΥΤΗ ἡ βίβλοσ τῶν προσταγμάτων τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ νόμοσ ὁ ὑπάρχων εἰσ τὸν αἰῶνα. πάντεσ οἱ κρατοῦντεσ αὐτὴν εἰσ ζωήν, οἱ δὲ καταλείποντεσ αὐτὴν ἀποθανοῦνται. ‐

Ἐπιστρέφου, Ἰακώβ, καὶ ἐπιλαβοῦ αὐτῆσ, διόδευσον πρὸσ τὴν λάμψιν κατέναντι τοῦ φωτὸσ αὐτῆσ. μὴ δῷσ ἑτέρῳ τὴν δόξαν σου καὶ τὰ συμφέροντά σοι ἔθνει ἀλλοτρίῳ. μακάριοί ἐσμεν Ἰσραήλ, ὅτι τὰ ἀρεστὰ τῷ Θεῷ ἡμῖν γνωστά ἐστι. ‐ Θαρσεῖτε λαόσ μου, μνημόσυνον Ἰσραήλ. ἐπράθητε τοῖσ ἔθνεσιν οὐκ εἰσ ἀπώλειαν, διὰ δὲ τὸ παροργίσαι ὑμᾶσ τὸν Θεὸν παρεδόθητε τοῖσ ὑπεναντίοισ. παρωξύνατε γὰρ τὸν ποιήσαντα ὑμᾶσ θύσαντεσ δαιμονίοισ καὶ οὐ Θεῷ. ἐπελάθεσθε τὸν τροφεύσαντα ὑμᾶσ Θεὸν αἰώνιον, ἐλυπήσατε δὲ καὶ τὴν ἐκθρέψασαν ὑμᾶσ Ἱερουσαλήμ. εἶδε γὰρ τὴν ἐπελθοῦσαν ὑμῖν ὀργὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν. ἀκούσατε, οἱ πάροικοι Σιών, ἐπήγαγέ μοι ὁ Θεὸσ πένθοσ μέγα. εἶδον γὰρ τὴν αἰχμαλωσίαν τῶν υἱῶν μου καὶ τῶν θυγατέρων μου, ἣν ἐπήγαγεν αὐτοῖσ ὁ αἰώνιοσ. ἔθρεψα γὰρ αὐτοὺσ μετ̓ εὐφροσύνησ, ἐξαπέστειλα δὲ μετὰ κλαυθμοῦ καὶ πένθουσ. μηδεὶσ ἐπιχαιρέτω μοι τῇ χήρᾳ καὶ καταλειφθείσῃ ὑπὸ πολλῶν. ἠρημώθην διὰ τὰσ ἁμαρτίασ τῶν τέκνων μου, διότι ἐξέκλιναν ἐκ νόμου Θεοῦ, δικαιώματα δὲ αὐτοῦ οὐκ ἔγνωσαν οὐδὲ ἐπορεύθησαν ὁδοῖσ ἐντολῶν Θεοῦ, οὐδὲ τρίβουσ παιδείασ ἐν δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπέβησαν. ἐλθέτωσαν αἱ πάροικοι Σιών, καὶ μνήσθητε τὴν αἰχμαλωσίαν τῶν υἱῶν μου καὶ θυγατέρων, ἣν ἐπήγαγεν αὐτοῖσ ὁ αἰώνιοσ. ἐπήγαγε γὰρ ἐπ̓ αὐτοὺσ ἔθνοσ μακρόθεν, ἔθνοσ ἀναιδὲσ καὶ ἀλλόγλωσσον, οἳ οὐκ ᾐσχύνθησαν πρεσβύτην οὐδὲ παιδίον ἠλέησαν καὶ ἀπήγαγον τοὺσ ἀγαπητοὺσ τῆσ χήρασ καὶ ἀπὸ τῶν θυγατέρων τὴν μόνην ἠρήμωσαν. ἐγὼ δὲ τί δυνατὴ βοηθῆσαι ὑμῖν̣ ὁ γὰρ ἐπαγαγὼν τὰ κακὰ ὑμῖν ἐξελεῖται ὑμᾶσ ἐκ χειρὸσ ἐχθρῶν ὑμῶν. βαδίζετε, τέκνα, βαδίζετε, ἐγὼ γὰρ κατελήφθην ἔρημοσ. ἐξεδυσάμην τὴν στολὴν τῆσ εἰρήνησ, ἐνεδυσάμην δὲ σάκκον τῆσ δεήσεώσ μου, κεκράξομαι πρὸσ τὸν αἰώνιον ἐν ταῖσ ἡμέραισ μου. ‐ Θαρρεῖτε, τέκνα, βοήσατε πρὸσ τὸ Θεόν, καὶ ἐξελεῖται ὑμᾶσ ἐκ δυναστείασ, ἐκ χειρὸσ ἐχθρῶν. ἐγὼ γὰρ ἤλπισα ἐπὶ τῷ αἰωνίῳ τὴν σωτηρίαν ὑμῶν, καὶ ἦλθέ μοι χαρὰ παρὰ τοῦ ἁγίου ἐπὶ τῇ ἐλεημοσύνῃ, ἣ ἥξει ὑμῖν ἐν τάχει παρὰ τοῦ αἰωνίου σωτῆροσ ὑμῶν. ἐξέπεμψα γὰρ ὑμᾶσ μετὰ κλαυθμοῦ καὶ πένθουσ, ἀποδώσει δέ μοι ὁ Θεὸσ ὑμᾶσ μετὰ χαρμοσύνησ καὶ εὐφροσύνησ εἰσ τὸν αἰῶνα. ὥσπερ γὰρ νῦν ἑωράκασιν αἱ πάροικοι Σιὼν τὴν ὑμετέραν αἰχμαλωσίαν, οὕτωσ ὄψονται ἐν τάχει τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ ὑμῶν σωτηρίαν, ἣ ἐπελεύσεται ὑμῖν μετὰ δόξησ μεγάλησ καὶ λαμπρότητοσ τοῦ αἰωνίου. τέκνα, μακροθυμήσατε τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐπελθοῦσαν ὑμῖν ὀργήν. κατεδίωξέ σε ὁ ἐχθρόσ σου, καὶ ὄψει αὐτοῦ τὴν ἀπώλειαν ἐν τάχει καὶ ἐπὶ τραχήλουσ αὐτῶν ἐπιβήσῃ. οἱ τρυφεροί μου ἐπορεύθησαν ὁδοὺσ τραχείασ, ἤρθησαν ὡσ ποίμνιον ἡρπασμένον ὑπὸ ἐχθρῶν. ‐ Θαρσήσατε τέκνα καὶ βοήσατε πρὸσ τὸν Θεόν, ἔσται γὰρ ὑμῶν ὑπὸ τοῦ ἐπάγοντοσ μνεία. ὥσπερ γὰρ ἐγένετο ἡ διάνοια ὑμῶν εἰσ τὸ πλανηθῆναι ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, δεκαπλασιάσατε ἐπιστραφέντεσ ζητῆσαι αὐτόν. ὁ γὰρ ἐπαγαγὼν ὑμῖν τὰ κακὰ ἐπάξει ὑμῖν τὴν αἰώνιον εὐφροσύνην μετὰ τῆσ σωτηρίασ ὑμῶν. ‐ Θάρσει Ἱερουσαλήμ, παρακαλέσει σε ὁ ὀνομάσασ σε. δείλαιοι οἱ σὲ κακώσαντεσ καὶ ἐπιχαρέντεσ τῇ σῇ πτώσει, δείλαιαι αἱ πόλεισ, αἷσ ἐδούλευσαν τὰ τέκνα σου, δειλαία ἡ δεξαμένη τοὺσ υἱούσ σου. ὥσπερ γὰρ ἐχάρη ἐπὶ τῇ σῇ πτώσει καὶ εὐφράνθη ἐπὶ τῷ πτώματί σου, οὕτωσ λυπηθήσεται ἐπὶ τῇ ἑαυτῆσ ἐρημίᾳ. καὶ περιελῶ αὐτῆσ τὸ ἀγαλλίαμα τῆσ πολυοχλίασ καὶ τὸ ἀγαυρίαμα αὐτῆσ ἔσται εἰσ πένθοσ. πῦρ γὰρ ἐπελεύσεται αὐτῇ παρὰ τοῦ αἰωνίου εἰσ ἡμέρασ μακράσ, καὶ κατοικηθήσεται ὑπὸ δαιμονίων τὸν πλείονα χρόνον. ‐ Περίβλεψον πρὸσ ἀνατολάσ, Ἱερουσαλήμ, καὶ ἴδε τὴν εὐφροσύνην τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ σοι ἐρχομένην. ἰδοὺ ἔρχονται οἱ υἱοί σου, οὓσ ἐξαπέστειλασ, ἔρχονται συνηγμένοι ἀπὸ ἀνατολῶν ἕωσ δυσμῶν τῷ ρήματι τοῦ ἁγίου χαίροντεσ τῇ τοῦ Θεοῦ δόξῃ. ΕΚΔΥΣΑΙ, Ἱερουσαλήμ, τὴν στολὴν τοῦ πένθουσ καὶ τῆσ κακώσεώσ σου καὶ ἔνδυσαι τὴν εὐπρέπειαν τῆσ παρὰ τοῦ Θεοῦ δόξησ εἰσ τὸν αἰῶνα.

περιβαλοῦ τὴν διπλοί̈δα τῆσ παρὰ τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνησ, ἐπίθου τὴν μίτραν ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου τῆσ δόξησ τοῦ αἰωνίου. ὁ γὰρ Θεὸσ δείξει τῇ ὑπ̓ οὐρανὸν πάσῃ τὴν σὴν λαμπρότητα. κληθήσεται γάρ σου τὸ ὄνομα παρὰ τοῦ Θεοῦ εἰσ τὸν αἰῶνα. Εἰρήνη δικαιοσύνησ καὶ δόξα θεοσεβείασ. ‐ Ἀνάστηθι, Ἱερουσαλήμ, καὶ στῆθι ἐπὶ τοῦ ὑψηλοῦ καὶ περίβλεψαι πρὸσ ἀνατολὰσ καὶ ἴδε συνηγμένα τὰ τέκνα σου ἀπὸ ἡλίου δυσμῶν ἕωσ ἀνατολῶν τῷ ρήματι τοῦ ἁγίου χαίροντασ τῇ τοῦ Θεοῦ μνείᾳ. ἐξῆλθον γὰρ παρὰ σοῦ πεζοὶ ἀγόμενοι ὑπὸ ἐχθρῶν, εἰσάγει δὲ αὐτοὺσ ὁ Θεὸσ πρὸσ σὲ αἰρομένουσ μετὰ δόξησ ὡσ θρόνον βασιλείασ. συνέταξε γὰρ ὁ Θεὸσ ταπεινοῦσθαι πᾶν ὄροσ ὑψηλὸν καὶ θῖνασ ἀεννάουσ καὶ φάραγγασ πληροῦσθαι εἰσ ὁμαλισμὸν τῆσ γῆσ, ἵνα βαδίσῃ Ἰσραὴλ ἀσφαλῶσ τῇ τοῦ Θεοῦ δόξῃ. ἐσκίασαν δὲ καὶ οἱ δρυμοὶ καὶ πᾶν ξύλον εὐωδίασ τῷ Ἰσραὴλ προστάγματι τοῦ Θεοῦ. ἡγήσεται γὰρ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ μετ̓ εὐφροσύνησ τῷ φωτὶ τῆσ δόξησ αὐτοῦ σὺν ἐλεημοσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ τῇ παῤ αὐτοῦ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Septuagint, Liber Baruch

(70인역 성경, 바룩서)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION