Septuagint, Liber Baruch 2:

(70인역 성경, 바룩서 2:)

ΚΑΙ ἔστησε Κύριοσ τὸν λόγον αὐτοῦ, ὃν ἐλάλησεν ἐφ̓ ἡμᾶσ καὶ ἐπὶ τοὺσ δικαστὰσ ἡμῶν τοὺσ δικάσαντασ τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τοὺσ βασιλεῖσ ἡμῶν, καὶ ἐπὶ τοὺσ ἄρχοντασ ἡμῶν καὶ ἐπὶ ἄνθρωπον Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα, τοῦ ἀγαγεῖν ἐφ̓ ἡμᾶσ κακὰ μεγάλα, ἃ οὐκ ἐποίησεν ὑποκάτω παντὸσ τοῦ οὐρανοῦ καθὰ ἐποιήθη ἐν Ἱερουσαλήμ, κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ Μωυσῆ, τοῦ φαγεῖν ἡμᾶσ ἄνθρωπον σάρκασ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ ἄνθρωπον σάρκασ θυγατρὸσ αὐτοῦ. καὶ ἔδωκεν αὐτοὺσ ὑποχειρίουσ πάσαισ ταῖσ βασιλείαισ ταῖσ κύκλῳ ἡμῶν εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ εἰσ ἄβατον ἐν πᾶσι τοῖσ λαοῖσ τοῖσ κύκλῳ, οὗ διέσπειρεν αὐτοὺσ Κύριοσ ἐκεῖ. καὶ ἐγενήθησαν ὑποκάτω καὶ οὐκ ἐπάνω, ὅτι ἡμάρτομεν Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν πρὸσ τὸ μὴ ἀκούειν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ. τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν ἡ δικαιοσύνη, ἡμῖν δὲ καὶ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν ἡ αἰσχύνη τῶν προσώπων ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. ἃ ἐλάλησε Κύριοσ ἐφ̓ ἡμᾶσ, πάντα τὰ κακὰ ταῦτα ἦλθεν ἐφ̓ ἡμᾶσ. καὶ οὐκ ἐδεήθημεν τοῦ προσώπου Κυρίου τοῦ ἀποστρέψαι ἕκαστον ἀπὸ τῶν νοημάτων τῆσ καρδίασ αὐτῶν τῆσ πονηρᾶσ. καὶ ἐγρηγόρησε Κύριοσ ἐπὶ τοῖσ κακοῖσ, καὶ ἐπήγαγε Κύριοσ ἐφ̓ ἡμᾶσ, ὅτι δίκαιοσ ὁ Κύριοσ ἐπὶ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐνετείλατο ἡμῖν. καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ πορεύεσθαι τοῖσ προστάγμασι Κυρίου, οἷσ ἔδωκε κατὰ πρόσωπον ἡμῶν. ‐ Καὶ νῦν, Κύριε ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ὃσ ἐξήγαγεσ τὸν λαόν σου ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν σημείοισ καὶ ἐν τέρασι καὶ ἐν δυνάμει μεγάλῃ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ ἐποίησασ σεαυτῷ ὄνομα ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη, ἡμάρτομεν, ἠσεβήσαμεν, ἠδικήσαμεν, Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ἐπὶ πᾶσι τοῖσ δικαιώμασί σου. ἀποστραφήτω ὁ θυμόσ σου ἀφ̓ ἡμῶν, ὅτι κατελείφθημεν ὀλίγοι ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ διέσπειρασ ἡμᾶσ ἐκεῖ. εἰσάκουσον, Κύριε, τῆσ προσευχῆσ ἡμῶν καὶ τῆσ δεήσεωσ ἡμῶν καὶ ἐξελοῦ ἡμᾶσ ἕνεκέν σου καὶ δὸσ ἡμῖν χάριν κατὰ πρόσωπον τῶν ἀποικισάντων ἡμᾶσ, ἵνα γνῷ πᾶσα ἡ γῆ, ὅτι σὺ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ὅτι τὸ ὄνομά σου ἐπεκλήθη ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τὸ γένοσ αὐτοῦ. Κύριε, κάτιδε ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ ἁγίου σου καὶ ἐννόησον εἰσ ἡμᾶσ. καὶ κλίνον, Κύριε, τὸ οὖσ σου καὶ ἄκουσον. ἄνοιξον, Κύριε, ὀφθαλμούσ σου καὶ ἰδέ, ὅτι οὐχ οἱ τεθνηκότεσ ἐν τῷ ᾅδῃ, ὧν ἐλήφθη τὸ πνεῦμα αὐτῶν ἀπὸ τῶν σπλάγχνων αὐτῶν, δώσουσι δόξαν καὶ δικαίωμα τῷ Κυρίῳ. ἀλλὰ ἡ ψυχὴ ἡ λυπουμένη ἐπὶ τὸ μέγεθοσ, ὃ βαδίζει κύπτον καὶ ἀσθενοῦν καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ οἱ ἐκλείποντεσ καὶ ἡ ψυχὴ ἡ πεινῶσα δώσουσί σοι δόξαν καὶ δικαιοσύνην, Κύριε. ὅτι οὐκ ἐπὶ τὰ δικαιώματα τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ τῶν βασιλέων ἡμῶν ἡμεῖσ καταβάλλομεν τὸν ἔλεον ἡμῶν κατὰ πρόσωπόν σου, Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ὅτι ἐνῆκασ τὸν θυμόν σου καὶ τὴν ὀργήν σου ἐφ̓ ἡμᾶσ, καθάπερ ἐλάλησασ ἐν χειρὶ τῶν παίδων σου τῶν προφητῶν λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. κλίνατε τὸν ὦμον ὑμῶν ἐργάσασθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ καὶ καθίσατε ἐπὶ τὴν γῆν, ἣν δέδωκα τοῖσ πατράσιν ὑμῶν. καὶ ἐὰν μὴ ἀκούσητε τῆσ φωνῆσ Κυρίου ἐργάσασθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ, ἐκλείψειν ποιήσω ἐκ πόλεων Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ φωνὴν εὐφροσύνησ καὶ φωνὴν χαρμοσύνησ, φωνὴν νυμφίου καὶ φωνὴν νύμφησ, καὶ ἔσται πᾶσα ἡ γῆ εἰσ ἄβατον ἀπὸ ἐνοικούντων. καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ σου ἐργάσασθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ, καὶ ἔστησασ τοὺσ λόγουσ σου, οὓσ ἐλάλησασ ἐν χερσὶ τῶν παίδων σου τῶν προφητῶν, τοῦ ἐξενεχθῆναι τὰ ὀστᾶ βασιλέων ἡμῶν καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν πατέρων ἡμῶν ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν, καὶ ἰδού ἐστιν ἐξερριμμένα τῷ καύματι τῆσ ἡμέρασ καὶ τῷ παγετῷ τῆσ νυκτόσ, καὶ ἀπεθάνοσαν ἐν πόνοισ πονηροῖσ, ἐν λιμῷ καὶ ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν ἀποστολῇ. καὶ ἔθηκασ τὸν οἶκον, οὗ ἐπεκλήθη τὸ ὄνομά σου ἐπ̓ αὐτῷ, ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη, διὰ πονηρίαν οἴκου Ἰσραὴλ καὶ οἴκου Ἰούδα. ‐ Καὶ ἐποίησασ εἰσ ἡμᾶσ, Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, κατὰ πᾶσα ἐπιείκειάν σου καὶ κατὰ πάντα οἰκτιρμόν σου τὸν μέγαν, καθὰ ἐλάλησασ ἐν χειρὶ παιδόσ σου Μωυσῆ, ἐν ἡμέρᾳ ἐντειλαμένου σου αὐτῷ γράψαι τὸν νόμον σου ἐναντίον υἱῶν Ἰσραὴλ λέγων. ἐὰν μὴ ἀκούσητε τῆσ φωνῆσ μου, εἰ μὴν ἡ βόμβησισ ἡ μεγάλη ἡ πολλὴ αὕτη ἀποστρέψει εἰσ μικρὰν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ διασπερῶ αὐτοὺσ ἐκεῖ. ὅτι ἔγνων ὅτι οὐ μὴ ἀκούσωσί μου, ὅτι λαὸσ σκληροτράχηλόσ ἐστι. καὶ ἐπιστρέψουσιν ἐπὶ καρδίαν αὐτῶν ἐν γῇ ἀποικισμοῦ αὐτῶν καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν. καὶ δώσω αὐτοῖσ καρδίαν καὶ ὦτα ἀκούοντα, καὶ αἰνέσουσί με ἐν γῇ ἀποικισμοῦ αὐτῶν καὶ μνησθήσονται τοῦ ὀνόματόσ μου καὶ ἀποστρέψουσιν ἀπὸ τοῦ νώτου αὐτῶν τοῦ σκληροῦ καὶ ἀπὸ πονηρῶν πραγμάτων αὐτῶν, ὅτι μνησθήσονται τῆσ ὁδοῦ πατέρων αὐτῶν τῶν ἁμαρτόντων ἔναντι Κυρίου. καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, τῷ Ἁβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ Ἰακώβ, καὶ κυριεύσουσιν αὐτῆσ. καὶ πληθυνῶ αὐτούσ, καὶ οὐ μὴ σμικρυνθῶσι. καὶ στήσω αὐτοῖσ διαθήκην αἰώνιον τοῦ εἶναί με αὐτοῖσ εἰσ Θεὸν καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι εἰσ λαόν. καὶ οὐ κινήσω ἔτι τὸν λαόν μου Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆσ γῆσ, ἧσ ἔδωκα αὐτοῖσ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION