Septuagint, Liber Ieremiae

(70인역 성경, 예레미야서)

ΤΟ ρῆμα τοῦ Θεοῦ, ὃ ἐγένετο ἐπὶ Ἱερεμίαν τὸν τοῦ Χελκίου ἐκ τῶν ἱερέων, ὃσ κατῴκει ἐν Ἀναθὼθ ἐν γῇ Βενιαμείν. ὡσ ἐγενήθη λόγοσ τοῦ Θεοῦ πρὸσ αὐτὸν ἐν ταῖσ ἡμέραισ Ἰωσία υἱοῦ Ἀμὼσ βασιλέωσ Ἰούδα, ἔτουσ τρισκαιδεκάτου ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο ἐν ταῖσ ἡμέραισ Ἰωακεὶμ υἱοῦ Ἰωσία βασιλέωσ Ἰούδα ἕωσ ἑνδεκάτου ἔτουσ τοῦ Σεδεκία υἱοῦ Ἰωσία βασιλέωσ Ἰούδα, ἕωσ τῆσ αἰχμαλωσίασ Ἱερουσαλὴμ ἐν τῷ πέμπτῳ μηνί. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με. πρὸ τοῦ με πλάσαι σε ἐν κοιλίᾳ ἐπίσταμαί σε καὶ πρὸ τοῦ σε ἐξελθεῖν ἐκ μήτρασ ἡγίακά σε, προφήτην εἰσ ἔθνη τέθεικά σε. καὶ εἶπα. ὦ δέσποτα Κύριε, ἰδοὺ οὐκ ἐπίσταμαι λαλεῖν, ὅτι νεώτεροσ ἐγώ εἰμι. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. μὴ λέγε ὅτι νεώτεροσ ἐγώ εἰμι, ὅτι πρὸσ πάντασ, οὓσ ἐὰν ἐξαποστείλω σε, πορεύσῃ, καὶ κατὰ πάντα, ὅσα ἐὰν ἐντείλωμαί σοι, λαλήσεισ. μὴ φοβηθῇσ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, λέγει Κύριοσ. καὶ ἐξέτεινε Κύριοσ τὴν χεῖρα αὐτοῦ πρόσ με καὶ ἥψατο τοῦ στόματόσ μου, καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἰδοὺ δέδωκα τοὺσ λόγουσ μου εἰσ τὸ στόμα σου. ἰδοὺ καθέστακά σε σήμερον ἐπὶ ἔθνη καὶ ἐπὶ βασιλείασ ἐκριζοῦν καὶ κατασκάπτειν καὶ ἀπολλύειν καὶ ἀνοικοδομεῖν καὶ καταφυτεύειν. ‐ Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. τί σὺ ὁρᾷσ Ἱερεμία̣ καὶ εἶπε. βακτηρίαν καρυί̈νην. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. καλῶσ ἑώρακασ, διότι ἐγρήγορα ἐγὼ ἐπὶ τοὺσ λόγουσ μου τοῦ ποιῆσαι αὐτούσ. καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου ἐκ δευτέρου πρόσ με λέγων. τί σὺ ὁρᾷσ̣ καὶ εἶπα. λέβητα ὑποκαιόμενον, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου βορρᾶ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἀπὸ προσώπου βορρᾶ ἐκκαυθήσεται τὰ κακὰ ἐπὶ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ τὴν γῆν. διότι ἰδοὺ ἐγὼ συγκαλῶ πάσασ τὰσ βασιλείασ τῆσ γῆσ ἀπὸ βορρᾶ, λέγει Κύριοσ, καὶ ἥξουσι καὶ θήσουσιν ἕκαστοσ τὸν θρόνον αὐτοῦ ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῶν πυλῶν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ πάντα τὰ τείχη τὰ κύκλῳ αὐτῆσ καὶ ἐπὶ πάσασ τὰσ πόλεισ Ἰούδα. καὶ λαλήσω πρὸσ αὐτοὺσ μετὰ κρίσεωσ περὶ πάσησ τῆσ κακίασ αὐτῶν, ὡσ ἐγκατέλιπόν με καὶ ἔθυσαν θεοῖσ ἀλλοτρίοισ καὶ προσεκύνησαν τοῖσ ἔργοισ τῶν χειρῶν αὐτῶν. καὶ σὺ περίζωσαι τὴν ὀσφύν σου καὶ ἀνάστηθι καὶ εἰπὸν πρὸσ αὐτοὺσ πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι. μὴ φοβηθῇσ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, μηδὲ πτοηθῇσ ἐναντίον αὐτῶν, ὅτι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ τέθεικά σε ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ ὡσ πόλιν ὀχυρὰν καὶ ὡσ τεῖχοσ χαλκοῦν, ὀχυρὸν πᾶσι τοῖσ βασιλεῦσιν Ἰούδα καὶ τοῖσ ἄρχουσιν αὐτοῦ καὶ τῷ λαῷ τῆσ γῆσ, καὶ πολεμήσουσί σε καὶ οὐ μὴ δύνωνται πρόσ σε, διότι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, εἶπε Κύριοσ. ΚΑΙ εἶπε. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐμνήσθην ἐλέουσ νεότητόσ σου καὶ ἀγάπησ τελειώσεώσ σου τοῦ ἐξακολουθῆσαί σε τῷ ἁγίῳ Ἰσραήλ, λέγει Κύριος

ἅγιοσ Ἰσραήλ. τῷ Κυρίῳ ἀρχὴ γεννημάτων αὐτοῦ. πάντεσ οἱ ἔσθοντεσ αὐτὸν πλημμελήσουσι, κακὰ ἥξει ἐπ’ αὐτούσ, φησὶ Κύριοσ. ἀκούσατε λόγον Κυρίου, οἶκοσ Ἰακώβ, καὶ πᾶσα πατριὰ οἴκου Ἰσραήλ. τάδε λέγει Κύριοσ. τί εὕροσαν οἱ πατέρεσ ὑμῶν ἐν ἐμοὶ πλημμέλημα, ὅτι ἀπέστησαν μακρὰν ἀπ’ ἐμοῦ καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω τῶν ματαίων καὶ ἐματαιώθησαν̣ καὶ οὐκ εἶπαν. ποῦ ἐστι Κύριοσ ὁ ἀναγαγὼν ἡμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ὁ καθοδηγήσασ ἡμᾶσ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν γῇ ἀπείρῳ καὶ ἀβάτῳ, ἐν γῇ ἀνύδρῳ καὶ ἀκάρπῳ, ἐν γῇ, ᾗ οὐ διώδευσεν ἐν αὐτῇ ἀνὴρ οὐθὲν καὶ οὐ κατῴκησεν ἐκεῖ υἱὸσ ἀνθρώπου̣ καὶ ἤγαγον ὑμᾶσ εἰσ τὸν Κάρμηλον τοῦ φαγεῖν ὑμᾶσ τοὺσ καρποὺσ αὐτοῦ καὶ τὰ ἀγαθὰ αὐτοῦ. καὶ εἰσήλθατε καὶ ἐμιάνατε τὴν γῆν μου καὶ τὴν κληρονομίαν μου ἔθεσθε εἰσ βδέλυγμα. οἱ ἱερεῖσ οὐκ εἶπαν. ποῦ ἐστι Κύριοσ̣ καὶ οἱ ἀντεχόμενοι τοῦ νόμου οὐκ ἠπίσταντό με, καὶ οἱ ποιμένεσ ἠσέβουν εἰσ ἐμέ, καὶ οἱ προφῆται ἐπροφήτευον τῇ Βάαλ καὶ ὀπίσω ἀνωφελοῦσ ἐπορεύθησαν. διὰ τοῦτο ἔτι κριθήσομαι πρὸσ ὑμᾶσ λέγει Κύριοσ, καὶ πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ τῶν υἱῶν ὑμῶν κριθήσομαι. διότι διέλθετε εἰσ νήσουσ Χεττιεὶμ καὶ ἴδετε, καὶ εἰσ Κηδὰρ ἀποστείλατε καὶ νοήσατε σφόδρα, καὶ ἴδετε εἰ γέγονε τοιαῦτα. εἰ ἀλλάξωνται ἔθνη θεοὺσ αὐτῶν. καὶ οὗτοι οὐκ εἰσὶ θεοί. ὁ δὲ λαόσ μου ἠλλάξατο τὴν δόξαν αὐτοῦ, ἐξ ἧσ οὐκ ὠφεληθήσονται. ἐξέστη ὁ οὐρανὸσ ἐπὶ τούτῳ καὶ ἔφριξεν ἐπὶ πλεῖον σφόδρα, λέγει Κύριοσ. ὅτι δύο καὶ πονηρὰ ἐποίησεν ὁ λαόσ μου. ἐμὲ ἐγκατέλιπον πηγὴν ὕδατοσ ζωῆσ, καὶ ὤρυξαν ἑαυτοῖσ λάκκουσ συντετριμμένουσ, οἳ οὐ δυνήσονται ὕδωρ συνέχειν. Μὴ δοῦλόσ ἐστιν Ἰσραὴλ ἢ οἰκογενήσ ἐστι̣ διατί εἰσ προνομὴν ἐγένετο̣ ἐπ’ αὐτὸν ὠρύοντο λέοντεσ καὶ ἔδωκαν τὴν φωνὴν αὐτῶν, οἳ ἔταξαν τὴν γῆν αὐτοῦ εἰσ ἔρημον, καὶ αἱ πόλεισ αὐτοῦ κατεσκάφησαν παρὰ τὸ μὴ κατοικεῖσθαι. καὶ υἱοὶ Μέμφεωσ καὶ Τάφνασ ἔγνωσάν σε καὶ κατέπαιζόν σου. οὐχὶ ταῦτα ἐποίησέ σοι τὸ καταλιπεῖν σε ἐμέ̣ λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. καὶ νῦν τί σοι καὶ τῇ ὁδῷ Αἰγύπτου τοῦ πιεῖν ὕδωρ Γηῶν̣ καὶ τί σοι καὶ τῇ ὁδῷ Ἀσσυρίων τοῦ πιεῖν ὕδωρ ποταμῶν̣ παιδεύσει σε ἡ ἀποστασία σου, καὶ ἡ κακία σου ἐλέγξει σε. καὶ γνῶθι καὶ ἰδέ, ὅτι πικρόν σοι τὸ καταλιπεῖν σε ἐμέ, λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. καὶ οὐκ εὐδόκησα ἐπὶ σοί, λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. ὅτι ἀπ’ αἰῶνοσ συνέτριψασ τὸν ζυγόν σου, διέσπασασ τοὺσ δεσμούσ σου καὶ εἶπασ. οὐ δουλεύσω σοι, ἀλλὰ πορεύσομαι ἐπὶ πάντα βουνὸν ὑψηλὸν καὶ ὑποκάτω παντὸσ ξύλου κατασκίου, ἐκεῖ διαχυθήσομαι ἐν τῇ πορνείᾳ μου. ἐγὼ δὲ ἐφύτευσά σε ἄμπελον καρποφόρον πᾶσαν ἀληθινήν. πῶσ ἐστράφησ εἰσ πικρίαν, ἡ ἄμπελοσ ἡ ἀλλοτρία̣ ἐὰν ἀποπλύνῃ ἐν νίτρῳ καὶ πληθύνῃσ σεαυτῇ πόαν, κεκηλίδωσαι ἐν ταῖσ ἀδικίαισ σου ἐναντίον ἐμοῦ, λέγει Κύριοσ. πῶσ ἐρεῖσ. οὐκ ἐμιάνθην καὶ ὀπίσω τῆσ Βάαλ οὐκ ἐπορεύθην̣ ἰδὲ τὰσ ὁδούσ σου ἐν τῷ πολυανδρίῳ καὶ γνῶθι τί ἐποίησασ. ὀψὲ φωνὴ αὐτῆσ ὠλόλυξε, τὰσ ὁδοὺσ αὐτῆσ ἐπλάτυνεν ἐφ’ ὕδατα ἐρήμου, ἐν ἐπιθυμίαισ ψυχῆσ αὐτῆσ ἐπνευματοφορεῖτο, παρεδόθη. τίσ ἐπιστρέψει αὐτήν̣ πάντεσ οἱ ζητοῦντεσ αὐτὴν οὐ κοπιάσουσιν, ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτῆσ εὑρήσουσιν αὐτήν. ἀπόστρεψον τὸν πόδα σου ἀπὸ ὁδοῦ τραχείασ καὶ τὸν φάρυγγά σου ἀπὸ δίψουσ. ἡ δὲ εἶπεν. ἀνδριοῦμαι. ὅτι ἠγαπήκει ἀλλοτρίουσ καὶ ὀπίσω αὐτῶν ἐπορεύετο. ὡσ αἰσχύνη κλέπτου ὅταν ἁλῷ, οὕτωσ αἰσχυνθήσονται οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, αὐτοὶ καὶ οἱ βασιλεῖσ αὐτῶν καὶ οἱ ἄρχοντεσ αὐτῶν καὶ οἱ ἱερεῖσ αὐτῶν καὶ οἱ προφῆται αὐτῶν. τῷ ξύλῳ εἶπαν, ὅτι πατήρ μου εἶ σύ, καὶ τῷ λίθῳ. σὺ ἐγέννησάσ με, καὶ ἔστρεψαν ἐπ’ ἐμὲ νῶτα καὶ οὐ πρόσωπα αὐτῶν. καὶ ἐν τῷ καιρῷ τῶν κακῶν αὐτῶν ἐροῦσιν. ἀνάστα καὶ σῶσον ἡμᾶσ. καὶ ποῦ εἰσιν οἱ θεοί σου, οὓσ ἐποίησασ σεαυτῷ̣ εἰ ἀναστήσονται καὶ σώσουσί σε ἐν καιρῷ τῆσ κακώσεώσ σου̣ ὅτι κατ’ ἀριθμὸν τῶν πόλεών σου ἦσαν θεοί σου, Ἰούδα, καὶ κατ’ ἀριθμὸν διόδων τῆσ Ἱερουσαλὴμ ἔθυον τῇ Βάαλ. ἱνατί λαλεῖτε πρόσ με̣ πάντεσ ὑμεῖσ ἠσεβήσατε καὶ πάντεσ ὑμεῖσ ἠνομήσατε εἰσ ἐμέ, λέγει Κύριοσ. μάτην ἐπάταξα τὰ τέκνα ὑμῶν, παιδείαν οὐκ ἐδέξασθε. μάχαιρα κατέφαγε τοὺσ προφήτασ ὑμῶν ὡσ λέων ὀλοθρεύων, καὶ οὐκ ἐφοβήθητε. ἀκούσατε λόγον Κυρίου. τάδε λέγει Κύριοσ. μὴ ἔρημοσ ἐγενόμην τῷ Ἰσραὴλ ἢ γῆ κεχερσωμένη̣ διατί εἶπεν ὁ λαόσ μου. οὐ κυριευθησόμεθα καὶ οὐχ ἥξομεν πρόσ σε ἔτι̣ μὴ ἐπιλήσεται νύμφη τὸν κόσμον αὐτῆσ καὶ παρθένοσ τὴν στηθοδεσμίδα αὐτῆσ̣ ὁ δὲ λαόσ μου ἐπελάθετό μου ἡμέρασ, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμόσ. τί ἔτι καλὸν ἐπιτηδεύσεισ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ σου τοῦ ζητῆσαι ἀγάπησιν̣ οὐχ οὕτωσ. ἀλλὰ καὶ σὺ ἐπονηρεύσω τοῦ μιᾶναι τὰσ ὁδούσ σου. καὶ ἐν ταῖσ χερσί σου εὑρέθησαν αἵματα ψυχῶν ἀθώων. οὐκ ἐν διορύγμασιν εὗρον αὐτούσ, ἀλλ’ ἐπὶ πάσῃ δρυί̈. καὶ εἶπασ. ἀθῷόσ εἰμι, ἀλλὰ ἀποστραφήτω ὁ θυμὸσ αὐτοῦ ἀπ’ ἐμοῦ. ἰδοὺ ἐγὼ κρίνομαι πρὸσ σὲ ἐν τῷ λέγειν σε. οὐχ ἥμαρτον. τί κατεφρόνησασ σφόδρα τοῦ δευτερῶσαι τὰσ ὁδούσ σου̣ καὶ ἀπὸ Αἰγύπτου καταισχυνθήσῃ, καθὼσ κατῃσχύνθησ ἀπὸ Ἀσσούρ. ὅτι καὶ ἐντεῦθεν ἐξελεύσῃ, καὶ αἱ χεῖρέσ σου ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ σου. ὅτι ἀπώσατο Κύριοσ τὴν ἐλπίδα σου, καὶ οὐκ εὐοδωθήσῃ ἐν αὐτῇ. ΕΑΝ ἐξαποστείλῃ ἀνὴρ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἀπέλθῃ ἀπ’ αὐτοῦ καὶ γένηται ἀνδρί ἑτέρῳ, μὴ ἀνακάμπτουσα ἀνακάμψει πρὸσ αὐτὸν ἔτι̣ οὐ μιαινομένη μιανθήσεται ἡ γυνὴ ἐκείνη̣ καὶ σὺ ἐξεπόρνευσασ ἐν ποιμέσι πολλοῖσ. καὶ ἀνέκαμπτεσ πρόσ με̣ λέγει Κύριοσ.

ἆρον τοὺσ ὀφθαλμούσ σου εἰσ εὐθεῖαν καὶ ἰδέ. πῶσ οὐχὶ ἐξεφύρθησ̣ ἐπὶ ταῖσ ὁδοῖσ ἐκάθισασ αὐτοῖσ ὡσεὶ κορώνη ἐρημουμένη καὶ ἐμίανασ τὴν γῆν ἐν ταῖσ πορνείαισ σου καὶ ἐν ταῖσ κακίαισ σου. καὶ ἔσχεσ ποιμένασ πολλοὺσ εἰσ πρόσκομμα σεαυτῇ. ὄψισ πόρνησ ἐγένετό σοι, ἀπηναισχύντησασ πρὸσ πάντασ. οὐχ ὡσ οἶκόν με ἐκάλεσασ καὶ πατέρα καὶ ἀρχηγὸν τῆσ παρθενίασ σου̣ μὴ διαμενεῖ εἰσ τὸν αἰῶνα ἢ φυλαχθήσεται εἰσ νῖκοσ̣ ἰδοὺ ἐλάλησασ καὶ ἐποίησασ τὰ πονηρὰ ταῦτα καὶ ἠδυνάσθησ. Καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με ἐν ταῖσ ἡμέραισ Ἰωσίου τοῦ βασιλέωσ. εἶδεσ ἃ ἐποίησέ μοι ἡ κατοικία τοῦ Ἰσραήλ̣ ἐπορεύθησαν ἐπὶ πᾶν ὄροσ ὑψηλὸν καὶ ὑποκάτω παντὸσ ξύλου ἀλσώδουσ, καὶ ἐπόρνευσαν ἐκεῖ. καὶ εἶπα μετὰ τὸ πορνεῦσαι αὐτὴν ταῦτα πάντα. πρόσ με ἀνάστρεψον, καὶ οὐκ ἀνέστρεψε. καὶ εἶδε τὴν ἀσυνθεσίαν αὐτῆσ ἡ ἀσύνθετοσ Ἰούδα. καὶ εἶδον διότι περὶ πάντων ὧν κατελήφθη, ἐν οἷσ ἐμοιχᾶτο ἡ κατοικία Ἰσραήλ, καὶ ἐξαπέστειλα αὐτὴν καὶ ἔδωκα αὐτῇ βιβλίον ἀποστασίου εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ. καὶ οὐκ ἐφοβήθη ἡ ἀσύνθετοσ Ἰούδα καὶ ἐπορεύθη καὶ ἐπόρνευσε καὶ αὐτή. καὶ ἐγένετο εἰσ οὐθὲν ἡ πορνεία αὐτῆσ, καὶ ἐμοίχευσε τὸ ξύλον καὶ τὸν λίθον. καὶ ἐν πᾶσι τούτοισ οὐκ ἀπεστράφη πρόσ με ἡ ἀσύνθετοσ Ἰούδα ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ αὐτῆσ, ἀλλ’ ἐπὶ ψεύδει. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἐδικαίωσε τὴν ψυχὴν αὐτοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆσ ἀσυνθέτου Ἰούδα. πορεύου καὶ ἀνάγνωθι τοὺσ λόγουσ τούτουσ πρὸσ βορρᾶν καὶ ἐρεῖσ. ἐπιστράφηθι πρόσ με, ἡ κατοικία τοῦ Ἰσραήλ, λέγει Κύριοσ, καὶ οὐ στηριῶ τὸ πρόσωπόν μου ἐφ’ ὑμᾶσ. ὅτι ἐλεήμων ἐγώ εἰμι, λέγει Κύριοσ, καὶ οὐ μηνιῶ ὑμῖν εἰσ τὸν αἰῶνα. πλήν, γνῶθι τὴν ἀδικίαν σου, ὅτι εἰσ Κύριον τὸν Θεόν σου ἠσέβησασ καὶ διέχεασ τὰσ ὁδούσ σου εἰσ ἀλλοτρίουσ ὑποκάτω παντὸσ ξύλου ἀλσώδουσ, τῆσ δὲ φωνῆσ μου οὐχ ὑπήκουσασ, λέγει Κύριοσ. ἐπιστράφητε, υἱοὶ ἀφεστηκότεσ, λέγει Κύριοσ, διότι ἐγὼ κατακυριεύσω ὑμῶν καὶ λήψομαι ὑμᾶσ ἕνα ἐκ πόλεωσ καὶ δύο ἐκ πατριᾶσ καὶ εἰσάξω ὑμᾶσ εἰσ Σιὼν καὶ δώσω ὑμῖν ποιμένασ κατὰ τὴν καρδίαν μου, καὶ ποιμανοῦσιν ὑμᾶσ ποιμαίνοντεσ μετ’ ἐπιστήμησ. καὶ ἔσται ἐὰν πληθυνθῆτε καὶ αὐξηθῆτε ἐπὶ τῆσ γῆσ, λέγει Κύριοσ, ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ, οὐκ ἐροῦσιν ἔτι. κιβωτὸσ διαθήκησ ἁγίου Ἰσραήλ, οὐκ ἀναβήσεται ἐπὶ καρδίαν, οὐκ ὀνομασθήσεται οὐδὲ ἐπισκεφθήσεται καὶ οὐ ποιηθήσεται ἔτι. ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καλέσουσι τὴν Ἱερουσαλὴμ Θρόνον Κυρίου, καὶ συναχθήσονται πάντα τὰ ἔθνη εἰσ αὐτὴν καὶ οὐ πορεύσονται ἔτι ὀπίσω τῶν ἐνθυμημάτων τῆσ καρδίασ αὐτῶν τῆσ πονηρᾶσ. ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ συνελεύσονται ὁ οἶκοσ Ἰούδα ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἥξουσιν ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἀπὸ γῆσ βορρᾶ καὶ ἀπὸ πασῶν τῶν χωρῶν ἐπὶ τὴν γῆν, ἣν κατεκληρονόμησα τοὺσ πατέρασ αὐτῶν. καὶ ἐγὼ εἶπα. γένοιτο, Κύριε. ὅτι τάξω σε εἰσ τέκνα καὶ δώσω σοι γῆν ἐκλεκτήν, κληρονομίαν Θεοῦ παντοκράτοροσ ἐθνῶν. καὶ εἶπα. πατέρα καλέσετέ με καὶ ἀπ’ ἐμοῦ οὐκ ἀποστραφήσεσθε. πλὴν ὡσ ἀθετεῖ γυνὴ εἰσ τὸν συνόντα αὐτῇ, οὕτωσ ἠθέτησεν εἰσ ἐμὲ ὁ οἶκοσ Ἰσραήλ, λέγει Κύριοσ. φωνὴ ἐκ χειλέων ἠκούσθη κλαυθμοῦ καὶ δεήσεωσ υἱῶν Ἰσραήλ, ὅτι ἠδίκησαν ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτῶν, ἐπελάθοντο Θεοῦ ἁγίου αὐτῶν. ἐπιστράφητε, υἱοί, ἐπιστρέφοντεσ, καὶ ἰάσομαι τὰ συντρίμματα ὑμῶν. ἰδοὺ δοῦλοι ἡμεῖσ ἐσόμεθά σοι, ὅτι σὺ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν εἶ. ὄντωσ εἰσ ψεῦδοσ ἦσαν οἱ βουνοὶ καὶ ἡ δύναμισ τῶν ὀρέων, πλὴν διὰ Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν ἡ σωτηρία τοῦ Ἰσραήλ. ἡ δὲ αἰσχύνη κατηνάλωσε τοὺσ μόχθουσ τῶν πατέρων ἡμῶν ἀπὸ νεότητοσ ἡμῶν, τὰ πρόβατα αὐτῶν καὶ τοὺσ μόσχουσ αὐτῶν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτῶν. ἐκοιμήθημεν ἐν τῇ αἰσχύνῃ ἡμῶν, καὶ ἐπεκάλυψεν ἡμᾶσ ἡ ἀτιμία ἡμῶν, διότι ἔναντι τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἡμάρτομεν ἡμεῖσ καὶ οἱ πατέρεσ ἡμῶν ἀπὸ νεότητοσ ἡμῶν ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ καὶ οὐχ ὑπηκούσαμεν τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. ΕΑΝ ἐπιστραφῇ Ἰσραήλ, λέγει Κύριοσ, πρόσ με ἐπιστραφήσεται. καὶ ἐὰν περιέλῃ τὰ βδελύγματα αὐτοῦ ἐκ στόματοσ αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου μου εὐλαβηθῇ

καὶ ὀμόσῃ. ζῇ Κύριοσ μετὰ ἀληθείασ ἐν κρίσει καὶ ἐν δικαιοσύνῃ, καὶ εὐλογήσουσιν ἐν αὐτῷ ἔθνη καὶ ἐν αὐτῷ αἰνέσουσι τῷ Θεῷ ἐν Ἱερουσαλήμ. ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ τοῖσ ἀνδράσιν Ἰούδα καὶ τοῖσ κατοικοῦσιν Ἱερουσαλήμ. νεώσατε ἑαυτοῖσ νεώματα καὶ μὴ σπείρητε ἐπ’ ἀκάνθαισ. περιτμήθητε τῷ Θεῷ ὑμῶν καὶ περιτέμνεσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν, ἄνδρεσ Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντεσ Ἱερουσαλήμ, μὴ ἐξέλθῃ ὡσ πῦρ ὁ θυμόσ μου καὶ ἐκκαυθήσεται, καὶ οὐκ ἔσται ὁ σβέσων ἀπὸ προσώπου πονηρίασ ἐπιτηδευμάτων ὑμῶν. ‐ Ἀναγγείλατε ἐν τῷ Ἰούδᾳ, καὶ ἀκουσθήτω ἐν Ἱερουσαλήμ. εἴπατε. σημάνατε ἐπὶ τῆσ γῆσ σάλπιγγι καὶ κεκράξατε μέγα. εἴπατε. συνάχθητε καὶ εἰσέλθωμεν εἰσ τὰσ πόλεισ τὰσ τειχήρεισ. ἀναλαβόντεσ φεύγετε εἰσ Σιών. σπεύσατε, μὴ στῆτε, ὅτι κακὰ ἐγὼ ἐπάγω ἀπὸ βορρᾶ καὶ συντριβὴν μεγάλην. ἀνέβη λέων ἐκ τῆσ μάνδρασ αὐτοῦ, ἐξολοθρεύων ἔθνη ἐξῆρε καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ τοῦ θεῖναι τὴν γῆν εἰσ ἐρήμωσιν, καὶ αἱ πόλεισ καθαιρεθήσονται παρὰ τὸ μὴ κατοικεῖσθαι αὐτάσ. ἐπὶ τούτοισ περιζώσασθε σάκκουσ καὶ κόπτεσθε καὶ ἀλαλάξατε, διότι οὐκ ἀπεστράφη ὁ θυμὸσ Κυρίου ἀφ’ ὑμῶν. καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, λέγει Κύριοσ, ἀπολεῖται ἡ καρδία τοῦ βασιλέωσ καὶ ἡ καρδία τῶν ἀρχόντων, καὶ οἱ ἱερεῖσ ἐκστήσονται, καὶ οἱ προφῆται θαυμάσονται. καὶ εἶπα. ὦ δέσποτα Κύριε, ἄρα γε ἀπατῶν ἠπάτησασ τὸν λαὸν τοῦτον καὶ τὴν Ἱερουσαλὴμ λέγων. εἰρήνη ἔσται ὑμῖν, καὶ ἰδοὺ ἥψατο ἡ μάχαιρα ἕωσ τῆσ ψυχῆσ αὐτῶν. ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐροῦσι τῷ λαῷ τούτῳ καὶ τῇ Ἱερουσαλήμ. πνεῦμα πλανήσεωσ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὁδὸσ τῆσ θυγατρὸσ τοῦ λαοῦ μου οὐκ εἰσ καθαρὸν οὐδ’ εἰσ ἅγιον. πνεῦμα πληρώσεωσ ἥξει μοι. νῦν δὲ ἐγὼ λαλῶ κρίματά μου πρὸσ αὐτούσ. ἰδοὺ ὡσ νεφέλη ἀναβήσεται καὶ ὡσ καταιγὶσ τὰ ἅρματα αὐτοῦ, κουφότεροι ἀετῶν οἱ ἵπποι αὐτοῦ. οὐαὶ ἡμῖν, ὅτι ταλαιπωροῦμεν. ἀπόπλυνε ἀπὸ κακίασ τὴν καρδίαν σου, Ἱερουσαλήμ, ἵνα σωθῇσ. ἕωσ πότε ὑπάρχουσιν ἐν σοὶ διαλογισμοὶ πόνων σου̣ διότι φωνὴ ἀγγέλλοντοσ ἐκ Δὰν ἥξει, καὶ ἀκουσθήσεται πόνοσ ἐξ ὄρουσ Ἐφραίμ. ἀναμνήσατε ἔθνη, ἰδοὺ ἥκασιν. ἀναγγείλατε ἐν Ἱερουσαλήμ, συντροφαὶ ἔρχονται ἐκ γῆσ μακρόθεν καὶ ἔδωκαν ἐπὶ τὰσ πόλεισ Ἰούδα φωνὴν αὐτῶν. ὡσ φυλάσσοντεσ ἀγρὸν ἐγένοντο ἐπ’ αὐτὴν κύκλῳ, ὅτι ἐμοῦ ἠμέλησασ, λέγει Κύριοσ. αἱ ὁδοί σου καὶ τὰ ἐπιτηδεύματά σου ἐποίησαν ταῦτά σοι. αὕτη ἡ κακία σου, ὅτι πικρά, ὅτι ἥψατο ἕωσ τῆσ καρδίασ σου. τὴν κοιλίαν μου, τὴν κοιλίαν μου ἀλγῶ, καὶ τὰ αἰσθητήρια τῆσ καρδίασ μου. μαιμάσσει ἡ ψυχή μου, σπαράσσεται ἡ καρδία μου, οὐ σιωπήσομαι, ὅτι φωνὴν σάλπιγγοσ ἤκουσεν ἡ ψυχή μου, κραυγὴν πολέμου. καὶ ταλαιπωρίαν συντριμμὸν ἐπικαλεῖται, ὅτι τεταλαιπώρηκε πᾶσα ἡ γῆ. ἄφνω τεταλαιπώρηκεν ἡ σκηνή, διεσπάσθησαν αἱ δέρρεισ μου. ἕωσ πότε ὄψομαι φεύγοντασ ἀκούων φωνὴν σαλπίγγων̣ διότι οἱ ἡγούμενοι τοῦ λαοῦ μου ἐμὲ οὐκ ᾔδεισαν, υἱοὶ ἄφρονέσ εἰσι καὶ οὐ συνετοί. σοφοί εἰσι τοῦ κακοποιῆσαι, τὸ δὲ καλῶσ ποιῆσαι οὐκ ἐπέγνωσαν. ἐπέβλεψα ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἰδοὺ οὐθέν, καὶ εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ οὐκ ἦν τὰ φῶτα αὐτοῦ. εἶδον τὰ ὄρη, καὶ ἦν τρέμοντα, καὶ πάντασ τοὺσ βουνοὺσ ταρασσομένουσ. ἐπέβλεψα, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν ἄνθρωποσ, καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ ἐπτοεῖτο. εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὁ Κάρμηλοσ ἔρημοσ, καὶ πᾶσαι αἱ πόλεισ ἐμπεπυρισμέναι πυρὶ ἀπὸ προσώπου Κυρίου, καὶ ἀπὸ προσώπου ὀργῆσ θυμοῦ αὐτοῦ ἠφανίσθησαν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἔρημοσ ἔσται πᾶσα ἡ γῆ, συντέλειαν δὲ οὐ μὴ ποιήσω. ἐπὶ τούτοισ πενθείτω ἡ γῆ, καὶ συσκοτασάτω ὁ οὐρανὸσ ἄνωθεν, διότι ἐλάλησα καὶ οὐ μετανοήσω, ὥρμησα καὶ οὐκ ἀποστρέψω ἀπ’ αὐτῆσ. ἀπὸ φωνῆσ ἱππέωσ καὶ ἐντεταμένου τόξου ἀνεχώρησε πᾶσα ἡ χώρα. εἰσέδυσαν εἰσ τὰ σπήλαια καὶ εἰσ τὰ ἄλση ἐκρύβησαν καὶ ἐπὶ τὰσ πέτρασ ἀνέβησαν. πᾶσα πόλισ ἐγκατελείφθη, οὐ κατοικεῖ ἐν αὐταῖσ ἄνθρωποσ. καὶ σὺ τί ποιήσεισ, ἐὰν περιβάλῃ κόκκινον καὶ κοσμήσῃ κόσμῳ χρυσῷ, ἐὰν ἐγχρίσῃ στίβι τοὺσ ὀφθαλμούσ σου̣ εἰ μάταιον ὡραϊσμόσ σου. ἀπώσαντό σε οἱ ἐρασταί σου, τὴν ψυχήν σου ζητοῦσιν. ὅτι φωνὴν ὡσ ὠδινούσησ ἤκουσα, τοῦ στεναγμοῦ σου ὡσ πρωτοτοκούσησ, φωνὴ θυγατρὸσ Σιών. ἐκλυθήσεται καὶ παρήσει τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ. οἴμοι ἐγώ, ὅτι ἐκλείπει ἡ ψυχή μου ἐπὶ τοῖσ ἀνῃρημένοισ. ΠΕΡΙΔΡΑΜΕΤΕ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἴδετε καὶ γνῶτε καὶ ζητήσατε ἐν ταῖσ πλατείαισ αὐτῆσ, ἐὰν εὕρητε ἄνδρα, εἰ ἔστι ποιῶν κρίμα καὶ ζητῶν πίστιν, καὶ ἵλεωσ ἔσομαι αὐτοῖσ, λέγει Κύριοσ.

ζῇ Κύριοσ, λέγουσι. διὰ τοῦτο οὐκ ἐν ψεύδεσιν ὀμνύουσι̣ Κύριε, οἱ ὀφθαλμοί σου εἰσ πίστιν. ἐμαστίγωσασ αὐτούσ, καὶ οὐκ ἐπόνεσαν, συνετέλεσασ αὐτούσ, καὶ οὐκ ἠθέλησαν δέξασθαι παιδείαν. ἐστερέωσαν τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὑπὲρ πέτραν καὶ οὐκ ἠθέλησαν ἐπιστραφῆναι. καὶ ἐγὼ εἶπα. ἴσωσ πτωχοί εἰσι, διότι οὐκ ἐδυνάσθησαν, ὅτι οὐκ ἔγνωσαν ὁδὸν Κυρίου καὶ κρίσιν Θεοῦ. πορεύσομαι πρὸσ τοὺσ ἁδροὺσ καὶ λαλήσω αὐτοῖσ, ὅτι αὐτοὶ ἐπέγνωσαν ὁδὸν Κυρίου καὶ κρίσιν Θεοῦ. καὶ ἰδοὺ ὁμοθυμαδὸν συνέτριψαν ζυγόν, διέρρηξαν δεσμούσ. διὰ τοῦτο ἔπαισεν αὐτοὺσ λέων ἐκ τοῦ δρυμοῦ, καὶ λύκοσ ἕωσ τῶν οἰκιῶν ὠλόθρευσεν αὐτούσ, καὶ πάρδαλισ ἐγρηγόρησεν ἐπὶ τὰσ πόλεισ αὐτῶν. πάντεσ οἱ ἐκπορευόμενοι ἀπ’ αὐτῶν θηρευθήσονται, ὅτι ἐπλήθυναν ἀσεβείασ αὐτῶν, ἴσχυσαν ἐν ταῖσ ἀποστροφαῖσ αὐτῶν. ποίᾳ τούτων ἵλεωσ γένωμαί σοι̣ οἱ υἱοί σου ἐγκατέλιπόν με καὶ ὤμνυον ἐν τοῖσ οὐκ οὖσι θεοῖσ. καὶ ἐχόρτασα αὐτοὺσ καὶ ἐμοιχῶντο καὶ ἐν οἴκοισ πορνῶν κατέλυον. ἵπποι θηλυμανεῖσ ἐγενήθησαν, ἕκαστοσ ἐπὶ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον αὐτοῦ ἐχρεμέτιζον. μὴ ἐπὶ τούτοισ οὐκ ἐπισκέψομαι̣ λέγει Κύριοσ. ἢ ἐν ἔθνει τοιούτῳ οὐκ ἐκδικήσει ἡ ψυχή μου̣ ἀνάβητε ἐπὶ τοὺσ προμαχῶνασ αὐτῆσ καὶ κατασκάψατε, συντέλειαν δὲ μὴ ποιήσητε. ὑπολίπεσθε τὰ ὑποστηρίγματα αὐτῆσ, ὅτι τοῦ Κυρίου εἰσίν. ὅτι ἀθετῶν ἠθέτησεν εἰσ ἐμέ, λέγει Κύριοσ, οἶκοσ Ἰσραὴλ καὶ οἶκοσ Ἰούδα. ἐψεύσατο τῷ Κυρίῳ αὐτῶν καὶ εἶπαν. οὐκ ἔστι ταῦτα. οὐχ ἥξει ἐφ’ ἡμᾶσ κακά, καὶ μάχαιραν καὶ λιμὸν οὐκ ὀψόμεθα. οἱ προφῆται ἡμῶν ἦσαν εἰσ ἄνεμον, καὶ λόγοσ Κυρίου οὐχ ὑπῆρχεν ἐν αὐτοῖσ. οὕτωσ ἔσται αὐτοῖσ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ παντοκράτωρ. ἀνθ’ ὧν ἐλαλήσατε τὸ ρῆμα τοῦτο, ἰδοὺ ἐγὼ δέδωκα τοὺσ λόγουσ μου εἰσ τὸ στόμα σου πῦρ καὶ τὸν λαὸν τοῦτον ξύλα, καὶ καταφάγεται αὐτούσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐφ’ ὑμᾶσ ἔθνοσ πόρρωθεν, οἶκοσ Ἰσραήλ, λέγει Κύριοσ, ἔθνοσ οὗ οὐκ ἀκούσει τῆσ φωνῆσ τῆσ γλώσσησ αὐτοῦ. πάντεσ ἰσχυροὶ καὶ κατέδονται τὸν θερισμὸν ὑμῶν καὶ τοὺσ ἄρτουσ ὑμῶν καὶ κατέδονται τοὺσ υἱοὺσ ὑμῶν καὶ τὰσ θυγατέρασ ὑμῶν καὶ κατέδονται τὰ πρόβατα ὑμῶν καὶ τοὺσ μόσχουσ ὑμῶν καὶ κατέδονται τοὺσ ἀμπελῶνασ ὑμῶν καὶ τοὺσ συκῶνασ ὑμῶν καὶ τοὺσ ἐλαιῶνασ ὑμῶν. καὶ ἀλοήσουσι τὰσ πόλεισ τὰσ ὀχυρὰσ ὑμῶν, ἐφ’ αἷσ ὑμεῖσ πεποίθατε ἐπ’ αὐταῖσ, ἐν ρομφαίᾳ. καὶ ἔσται ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ, λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, οὐ μὴ ποιήσω ὑμᾶσ εἰσ συντέλειαν. καὶ ἔσται ὅταν εἴπητε. τίνοσ ἕνεκεν ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ἡμῖν πάντα ταῦτα̣ καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. ἀνθ’ ὧν ἐδουλεύσατε θεοῖσ ἀλλοτρίοισ ἐν τῇ γῇ ὑμῶν, οὕτωσ δουλεύσετε ἀλλοτρίοισ ἐν τῇ γῇ οὐχ ὑμῶν. ἀναγγείλατε ταῦτα εἰσ τὸν οἶκον Ἰακώβ, καὶ ἀκουσθήτω ἐν τῷ οἴκῳ Ἰούδα. ἀκούσατε δὴ ταῦτα, λαὸσ μωρὸσ καὶ ἀκάρδιοσ, ὀφθαλμοὶ αὐτοῖσ καὶ οὐ βλέπουσιν, ὦτα αὐτοῖσ καὶ οὐκ ἀκούουσι. μὴ ἐμὲ οὐ φοβηθήσεσθε̣ λέγει Κύριοσ, ἢ ἀπὸ προσώπου μου οὐκ εὐλαβηθήσεσθε̣ τὸν τάξαντα ἄμμον ὅριον τῇ θαλάσσῃ, πρόσταγμα αἰώνιον, καὶ οὐχ ὑπερβήσεται αὐτό, καὶ ταραχθήσεται καὶ οὐ δυνήσεται, καὶ ἠχήσουσι τὰ κύματα αὐτῆσ καὶ οὐχ ὑπερβήσεται αὐτό. τῷ δὲ λαῷ τούτῳ ἐγενήθη καρδία ἀνήκοοσ καὶ ἀπειθήσ, καὶ ἐξέκλιναν καὶ ἀπήλθοσαν. καὶ οὐκ εἶπον ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν. φοβηθῶμεν δὴ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, τὸν διδόντα ἡμῖν ὑετὸν πρώϊμον καὶ ὄψιμον κατὰ καιρὸν πληρώσεωσ προστάγματοσ θερισμοῦ καὶ ἐφύλαξεν ἡμῖν. αἱ ἀνομίαι ὑμῶν ἐξέκλιναν ταῦτα, καὶ αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν ἀπέστησαν τὰ ἀγαθὰ ἀφ’ ὑμῶν. ὅτι εὑρέθησαν ἐν τῷ λαῷ μου ἀσεβεῖσ καὶ παγίδασ ἔστησαν τοῦ διαφθεῖραι ἄνδρασ καὶ συνελαμβάνοσαν. ὡσ παγὶσ ἐφεσταμένη πλήρησ πετεινῶν, οὕτωσ οἱ οἶκοι αὐτῶν πλήρεισ δόλου. διὰ τοῦτο ἐμεγαλύνθησαν καὶ ἐπλούτησαν. καὶ παρέβησαν κρίσιν, οὐκ ἔκριναν κρίσιν ὀρφανοῦ καὶ κρίσιν χήρασ οὐκ ἐκρίνοσαν. μὴ ἐπὶ τούτοισ οὐκ ἐπισκέψομαι̣ λέγει Κύριοσ, ἢ ἐν ἔθνει τῷ τοιούτῳ οὐκ ἐκδικήσει ἡ ψυχή μου̣ ἔκστασισ καὶ φρικτὰ ἐγενήθη ἐπὶ τῆσ γῆσ. οἱ προφῆται προφητεύουσιν ἄδικα, καὶ οἱ ἱερεῖσ ἐπεκρότησαν ταῖσ χερσὶν αὐτῶν, καὶ ὁ λαόσ μου ἠγάπησεν οὕτωσ. καὶ τί ποιήσετε εἰσ τὰ μετὰ ταῦτα̣ ΕΝΙΣΧΥΣΑΤΕ, υἱοὶ Βενιαμίν, ἐκ μέσου τῆσ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν Θεκουὲ σημάνατε σάλπιγγι καὶ ὑπὲρ Βαιθαχαρμὰ ἄρατε σημεῖον, ὅτι κακὰ ἐκκέκυφεν ἀπὸ βορρᾶ, καὶ συντριβὴ μεγάλη γίνεται,

καὶ ἀφαιρεθήσεται τὸ ὕψοσ σου, θύγατερ Σιών. εἰσ αὐτὴν ἥξουσι ποιμένεσ καὶ τὰ ποίμνια αὐτῶν καὶ πήξουσιν ἐπ’ αὐτὴν σκηνὰσ κύκλῳ καὶ ποιμανοῦσιν ἕκαστοσ τῇ χειρὶ αὐτοῦ. παρασκευάσασθε ἐπ’ αὐτὴν εἰσ πόλεμον, ἀνάστητε καὶ ἀναβῶμεν ἐπ’ αὐτὴν μεσημβρίασ. οὐαὶ ἡμῖν, ὅτι κέκλικεν ἡ ἡμέρα, ὅτι ἐκλείπουσιν αἱ σκιαὶ τῆσ ἑσπέρασ. ἀνάστητε καὶ ἀναβῶμεν ἐπ’ αὐτὴν νυκτὶ καὶ διαφθείρωμεν τὰ θεμέλια αὐτῆσ. ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ. ἔκκοψον τὰ ξύλα αὐτῆσ, ἔκχεον ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ δύναμιν. ὦ πόλισ ψευδήσ, ὅλη καταδυναστεία ἐν αὐτῇ. ὡσ ψύχει λάκκοσ ὕδωρ, οὕτω ψύχει κακία αὐτῆσ. ἀσέβεια καὶ ταλαιπωρία ἀκουσθήσεται ἐν αὐτῇ ἐπὶ πρόσωπον αὐτῆσ διαπαντόσ. πόνῳ καὶ μάστιγι παιδευθήσῃ Ἱερουσαλήμ, μὴ ἀποστῇ ἡ ψυχή μου ἀπὸ σοῦ, μὴ ποιήσω σε ἄβατον γῆν, ἥτισ οὐ κατοικηθήσεται. ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ. καλαμᾶσθε, καλαμᾶσθε ὡσ ἄμπελον τὰ κατάλοιπα τοῦ Ἰσραήλ, ἐπιστρέψατε ὡσ ὁ τρυγῶν ἐπὶ τὸν κάρταλλον αὐτοῦ. πρὸσ τίνα λαλήσω καὶ διαμαρτύρωμαι, καὶ εἰσακούσεται̣ ἰδοὺ ἀπερίτμητα τὰ ὦτα αὐτῶν, καὶ οὐ δυνήσονται ἀκούειν. ἰδοὺ τὸ ρῆμα Κυρίου ἐγένετο αὐτοῖσ εἰσ ὀνειδισμόν, οὐ μὴ βουληθῶσιν αὐτὸ ἀκοῦσαι. καὶ τὸν θυμόν μου ἔπλησα καὶ ἐπέσχον καὶ οὐ συνετέλεσα αὐτούσ. ἐκχεῶ ἐπὶ νήπια ἔξωθεν καὶ ἐπὶ συναγωγὴν νεανίσκων ἅμα, ὅτι ἀνὴρ καὶ γυνὴ συλληφθήσονται, πρεσβύτεροσ μετὰ πλήρουσ ἡμερῶν. καὶ μεταστραφήσονται αἱ οἰκίαι αὐτῶν εἰσ ἑτέρουσ, ἀγροὶ καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό, ὅτι ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ τὴν γῆν ταύτην, λέγει Κύριοσ. ὅτι ἀπὸ μικροῦ αὐτῶν καὶ ἕωσ μεγάλου πάντεσ συνετελέσαντο ἄνομα, ἀπὸ ἱερέωσ καὶ ἕωσ ψευδοπροφήτου πάντεσ ἐποίησαν ψευδῆ. καὶ ἰῶντο σύντριμμα τοῦ λαοῦ μου ἐξουθενοῦντεσ καὶ λέγοντεσ. εἰρήνη ‐ εἰρήνη. καὶ ποῦ ἐστιν εἰρήνη̣ κατῃσχύνθησαν, ὅτι ἐξελίποσαν. καὶ οὐδ’ ὡσ καταισχυνόμενοι κατῃσχύνθησαν καὶ τὴν ἀτιμίαν αὐτῶν οὐκ ἔγνωσαν. διὰ τοῦτο πεσοῦνται ἐν τῇ πτώσει αὐτῶν καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆσ ἀπολοῦνται, εἶπε Κύριοσ. τάδε λέγει Κύριοσ. στῆτε ἐπὶ ταῖσ ὁδοῖσ καὶ ἴδετε, καὶ ἐρωτήσατε τρίβουσ Κυρίου αἰωνίουσ καὶ ἴδετε ποία ἐστὶν ἡ ὁδὸσ ἡ ἀγαθή, καὶ βαδίζετε ἐν αὐτῇ, καὶ εὑρήσετε ἁγνισμὸν ταῖσ ψυχαῖσ ὑμῶν. καὶ εἶπαν. οὐ πορευσόμεθα. καθέστακα ἐφ’ ὑμᾶσ σκοπούσ, ἀκούσατε τῆσ φωνῆσ τῆσ σάλπιγγοσ. καὶ εἶπαν. οὐκ ἀκουσόμεθα. διὰ τοῦτο ἤκουσαν τὰ ἔθνη καὶ οἱ ποιμαίνοντεσ τὰ ποίμνια αὐτῶν. ἄκουε, γῆ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον κακά, τὸν καρπὸν ἀποστροφῆσ αὐτῶν, ὅτι τῶν λόγων μου οὐ προσέσχον καὶ τὸν νόμον μου ἀπώσαντο. ἱνατί μοι λίβανον ἐκ Σαβὰ φέρετε καὶ κινάμωμον ἐκ γῆσ μακρόθεν̣ τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν οὐκ εἰσὶ δεκτά, καὶ αἱ θυσίαι ὑμῶν οὐχ ἥδυνάν μοι. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον ἀσθένειαν, καὶ ἀσθενήσουσιν ἐν αὐτῷ πατέρεσ καὶ υἱοὶ ἅμα, γείτων καὶ ὁ πλησίον αὐτοῦ ἀπολοῦνται. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ λαὸσ ἔρχεται ἀπὸ βορρᾶ, καὶ ἔθνη ἐξεγερθήσονται ἀπ’ ἐσχάτου τῆσ γῆσ. τόξον καὶ ζιβύνην κρατήσουσιν, ἰταμόσ ἐστι καὶ οὐκ ἐλεήσει, φωνὴ αὐτοῦ ὡσ θάλασσα κυμαίνουσα, ἐφ’ ἵπποισ καὶ ἅρμασι παρατάξεται ὡσ πῦρ εἰσ πόλεμον πρὸσ σέ, θύγατερ Σιών. ἠκούσαμεν τὴν ἀκοὴν αὐτῶν, παρελύθησαν αἱ χεῖρεσ ἡμῶν, θλίψισ κατέσχεν ἡμᾶσ, ὠδῖνεσ ὡσ τικτούσησ. μὴ ἐκπορεύεσθε εἰσ ἀγρὸν καὶ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ μὴ βαδίζετε, ὅτι ρομφαία τῶν ἐχθρῶν παροικεῖ κυκλόθεν. θύγατερ λαοῦ μου, περίζωσαι σάκκον, κατάπασσε ἐν σποδῷ, πένθοσ ἀγαπητοῦ ποίησαι σεαυτῇ, κοπετὸν οἰκτρόν, ὅτι ἐξαίφνησ ἥξει ταλαιπωρία ἐφ’ ὑμᾶσ. δοκιμαστὴν δέδωκά σε ἐν λαοῖσ δεδοκιμασμένοισ, καὶ γνώσῃ με ἐν τῷ δοκιμάσαι με τὴν ὁδὸν αὐτῶν. πάντεσ ἀνήκοοι, πορευόμενοι σκολιῶσ, χαλκὸσ καὶ σίδηροσ, πάντεσ διεφθαρμένοι εἰσίν. ἐξέλιπε φυσητὴρ ἀπὸ πυρόσ, ἐξέλιπε μόλυβδοσ. εἰσ κενὸν ἀργυροκόποσ ἀργυροκοπεῖ, πονηρία αὐτῶν οὐκ ἐτάκη. ἀργύριον ἀποδεδοκιμασμένον καλέσατε αὐτούσ, ὅτι ἀπεδοκίμασεν αὐτοὺσ Κύριοσ. ΑΚΟΥΣΑΤΕ λόγον Κυρίου πᾶσα Ἰουδαία.

τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. διορθώσατε τὰσ ὁδοὺσ ὑμῶν καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν, καὶ κατοικιῶ ὑμᾶσ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ. μὴ πεποίθατε ἐφ’ ἑαυτοῖσ ἐπὶ λόγοισ ψευδέσιν, ὅτι τὸ παράπαν οὐκ ὠφελήσουσιν ὑμᾶσ λέγοντεσ. ναὸσ Κυρίου, ναὸσ Κυρίου ἐστίν. ὅτι ἐὰν διορθοῦντεσ διορθώσητε τὰσ ὁδοὺσ ὑμῶν καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν καὶ ποιοῦντεσ ποιήσητε κρίσιν ἀνὰ μέσον ἀνδρὸσ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ πλησίον αὐτοῦ καὶ προσήλυτον καὶ ὀρφανὸν καὶ χήραν μὴ καταδυναστεύσητε καὶ αἷμα ἀθῷον μὴ ἐκχέητε ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ καὶ ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων μὴ πορεύησθε εἰσ κακὸν ὑμῖν, καὶ κατοικιῶ ὑμᾶσ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ἐν γῇ, ᾗ ἔδωκα τοῖσ πατράσιν ὑμῶν ἐξ αἰῶνοσ καὶ ἕωσ αἰῶνοσ. εἰ δὲ ὑμεῖσ πεποίθατε ἐπὶ λόγοισ ψευδέσιν, ὅθεν οὐκ ὠφεληθήσεσθε, καὶ φονεύετε καὶ μοιχᾶσθε καὶ κλέπτετε καὶ ὀμνύετε ἐπ’ ἀδίκῳ καὶ θυμιᾶτε τῇ Βάαλ καὶ ἐπορεύεσθε ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων, ὧν οὐκ οἴδατε, τοῦ κακῶσ εἶναι ὑμῖν καὶ ἤλθετε καὶ ἔστητε ἐνώπιον ἐμοῦ ἐν τῷ οἴκῳ, οὗ ἐπικέκληται τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτῷ, καὶ εἴπατε. ἀπεσχήμεθα τοῦ μὴ ποιεῖν πάντα τὰ βδελύγματα ταῦτα, μὴ σπήλαιον λῃστῶν ὁ οἶκόσ μου, οὗ ἐπικέκληται τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτῷ ἐκεῖ, ἐνώπιον ὑμῶν̣ καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἑώρακα, λέγει Κύριοσ, ὅτι πορεύθητε εἰσ τὸν τόπον μου τὸν ἐν Σηλώ, οὗ κατεσκήνωσα τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ ἔμπροσθεν, καὶ ἴδετε ἃ ἐποίησα αὐτῷ ἀπὸ προσώπου κακίασ λαοῦ μου Ἰσραήλ. καὶ νῦν ἀνθ’ ὧν ἐποιήσατε πάντα τὰ ἔργα ταῦτα, καὶ ἐλάλησα πρὸσ ὑμᾶσ καὶ οὐκ ἠκούσατέ μου, καὶ ἐκάλεσα ὑμᾶσ καὶ οὐκ ἀπεκρίθητε, τοίνυν κἀγὼ ποιήσω τῷ οἴκῳ τούτῳ, ᾧ ἐπικέκληται τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτῷ, ἐφ’ ᾧ ὑμεῖσ πεποίθατε ἐπ’ αὐτῷ, καὶ τῷ τόπῳ, ᾧ ἔδωκα ὑμῖν καὶ τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, καθὼσ ἐποίησα τῇ Σηλώ. καὶ ἀπορρίψω ὑμᾶσ ἀπὸ προσώπου μου, καθὼσ ἀπέρριψα τοὺσ ἀδελφοὺσ ὑμῶν, πᾶν τὸ σπέρμα Ἐφραίμ. καὶ σύ μὴ προσεύχου περὶ τοῦ λαοῦ τούτου καὶ μὴ ἀξιοῦ τοῦ ἐλεηθῆναι αὐτοὺσ καὶ μὴ εὔχου καὶ μὴ προσέλθῃσ μοι περὶ αὐτῶν, ὅτι οὐκ εἰσακούσομαι. ἦ οὐχ ὁρᾷσ τί αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐν ταῖσ πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ Ἱερουσαλήμ̣ οἱ υἱοὶ αὐτῶν συλλέγουσι ξύλα, καὶ οἱ πατέρεσ αὐτῶν καίουσι πῦρ, καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν τρίβουσι σταῖσ τοῦ ποιῆσαι χαυῶνασ τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔσπεισαν σπονδὰσ θεοῖσ ἀλλοτρίοισ, ἵνα παροργίσωσί με. μὴ ἐμὲ αὐτοὶ παροργίζουσι̣ λέγει Κύριοσ. οὐχὶ ἑαυτούσ, ὅπωσ καταισχυνθῇ τὰ πρόσωπα αὐτῶν̣ διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ὀργὴ καὶ θυμόσ μου χεῖται ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἐπὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ ἐπὶ τὰ κτήνη καὶ ἐπὶ πᾶν ξύλον τοῦ ἀγροῦ αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὰ γεννήματα τῆσ γῆσ, καὶ καυθήσεται καὶ οὐ σβεσθήσεται. τάδε λέγει Κύριοσ. τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν συναγάγετε μετὰ τῶν θυσιῶν ὑμῶν καὶ φάγετε κρέα. ὅτι οὐκ ἐλάλησα πρὸσ τοὺσ πατέρασ ὑμῶν καὶ οὐκ ἐνετειλάμην αὐτοῖσ ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἀνήγαγον αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, περὶ ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυσίασ. ἀλλ’ ἢ τὸ ρῆμα τοῦτο ἐνετειλάμην αὐτοῖσ, λέγων. ἀκούσατε τῆσ φωνῆσ μου, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰσ Θεόν, καὶ ὑμεῖσ ἔσεσθέ μοι εἰσ λαόν. καὶ πορεύεσθε ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ μου, αἷσ ἂν ἐντείλωμαι ὑμῖν, ὅπωσ ἂν εὖ ᾖ ὑμῖν. καὶ οὐκ ἤκουσάν μου, καὶ οὐ προσέσχε τὸ οὖσ αὐτῶν, ἀλλ’ ἐπορεύθησαν ἐν τοῖσ ἐνθυμήμασι τῆσ καρδίασ αὐτῶν τῆσ κακῆσ καὶ ἐγενήθησαν εἰσ τὰ ὄπισθεν καὶ οὐκ εἰσ τὰ ἔμπροσθεν. ἀφ’ ἧσ ἡμέρασ ἐξήλθοσαν οἱ πατέρεσ αὐτῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου καὶ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ, καὶ ἐξαπέστειλα πρὸσ ὑμᾶσ πάντασ τοὺσ δούλουσ μου, τοὺσ προφήτασ, ἡμέρασ καὶ ὄρθρου, καὶ ἀπέστειλα, καὶ οὐκ εἰσήκουσάν μου, καὶ οὐ προσέσχε τὸ οὖσ αὐτῶν, καὶ ἐσκλήρυναν τὸν τράχηλον αὐτῶν ὑπὲρ τοὺσ πατέρασ αὐτῶν. καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ τοῦτον τὸν λόγον. τοῦτο τὸ ἔθνοσ, ὃ οὐκ ἤκουσε τῆσ φωνῆσ Κυρίου οὐδὲ ἐδέξατο παιδείαν, ἐξέλιπεν ἡ πίστισ ἐκ στόματοσ αὐτῶν. ‐ Κεῖραι τὴν κεφαλήν σου καὶ ἀπόρριπτε καὶ ἀνάλαβε ἐπὶ χειλέων θρῆνον, ὅτι ἀπεδοκίμασε Κύριοσ καὶ ἀπώσατο τὴν γενεὰν τὴν ποιοῦσαν ταῦτα. ὅτι ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰούδα τὸ πονηρὸν ἐναντίον ἐμοῦ, λέγει Κύριοσ. ἔταξαν τὰ βδελύγματα αὐτῶν ἐν τῷ οἴκῳ, οὗ ἐπικέκληται τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτόν, τοῦ μιᾶναι αὐτόν. καὶ ᾠκοδόμησαν τὸν βωμὸν τοῦ Ταφέθ, ὅσ ἐστιν ἐν φάραγγι υἱοῦ Ἐννόμ, τοῦ κατακαίειν τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτῶν ἐν πυρί, ὃ οὐκ ἐνετειλάμην αὐτοῖσ καὶ οὐ διενοήθην ἐν τῇ καρδίᾳ μου. διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριοσ, καὶ οὐκ ἐροῦσιν ἔτι. Βωμὸσ τοῦ Ταφὲθ καὶ φάραγξ υἱοῦ Ἐννόμ, ἀλλ’ ἢ Φάραγξ τῶν ἀνῃρημένων, καὶ θάψουσιν ἐν τῷ Ταφὲθ διὰ τὸ μὴ ὑπάρχειν τόπον. καὶ ἔσονται οἱ νεκροὶ τοῦ λαοῦ τούτου εἰσ βρῶσιν τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀποσοβῶν. καὶ καταλύσω ἐκ πόλεων Ἰούδα καὶ ἐκ διόδων Ἱερουσαλὴμ φωνὴν εὐφραινομένων καὶ φωνὴν χαιρόντων, φωνὴν νυμφίου καὶ φωνὴν νύμφησ, ὅτι εἰσ ἐρήμωσιν ἔσται πᾶσα ἡ γῆ. ΕΝ τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, λέγει Κύριοσ, ἐξοίσουσι τὰ ὀστᾶ τῶν βασιλέων Ἰούδα καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν ἀρχόντων αὐτοῦ καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν ἱερέων καὶ τὰ ὀστᾶ προφητῶν καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν κατοικούντων ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐκ τῶν τάφων αὐτῶν

καὶ ψύξουσιν αὐτὰ πρὸσ τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην καὶ πρὸσ πάντασ τοὺσ ἀστέρασ καὶ πρὸσ πᾶσαν τὴν στρατιὰν τοῦ οὐρανοῦ, ἃ ἠγάπησαν, καὶ οἷσ ἐδούλευσαν καὶ ὧν ἐπορεύθησαν ὀπίσω αὐτῶν καὶ ὧν ἀντείχοντο καὶ οἷσ προσεκύνησαν αὐτοῖσ. οὐ κοπήσονται καὶ οὐ ταφήσονται, καὶ ἔσονται εἰσ παράδειγμα ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ, ὅτι εἵλοντο τὸν θάνατον ἢ τὴν ζωήν, καὶ πᾶσι τοῖσ καταλοίποισ τοῖσ καταλειφθεῖσιν ἀπὸ τῆσ γενεᾶσ ἐκείνησ ἐν παντὶ τόπῳ, οὗ ἐὰν ἐξώσω αὐτοὺσ ἐκεῖ. ‐ Ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ. μὴ ὁ πίπτων οὐκ ἀνίσταται̣ ἢ ὁ ἀποστρέφων οὐκ ἀναστρέφει̣ διατί ἀπέστρεψεν ὁ λαόσ μου οὗτοσ ἀποστροφὴν ἀναιδῆ καὶ κατεκρατήθησαν ἐν τῇ προαιρέσει αὐτῶν καὶ οὐκ ἠθέλησαν τοῦ ἐπιστρέψαι̣ ἐνωτίσασθε δὴ καὶ ἀκούσατε. οὐχ οὕτω λαλήσουσιν. οὐκ ἔστιν ἄνθρωποσ μετανοῶν ἀπὸ τῆσ κακίασ αὐτοῦ, λέγων. τί ἐποίησα̣ διέλιπεν ὁ τρέχων ἀπὸ τοῦ δρόμου αὐτοῦ ὡσ ἵπποσ κάθιδροσ ἐν χρεμετισμῷ αὐτοῦ. καὶ ἡ ἀσίδα ἐν τῷ οὐρανῷ ἔγνω τὸν καιρὸν αὐτῆσ, τρυγὼν καὶ χελιδών, ἀγροῦ στρουθία ἐφύλαξαν καιροὺσ εἰσόδων ἑαυτῶν, ὁ δὲ λαόσ μου οὗτοσ οὐκ ἔγνω τὰ κρίματα Κυρίου. πῶσ ἐρεῖτε. ὅτι σοφοί ἐσμεν ἡμεῖσ, καὶ νόμοσ Κυρίου μεθ’ ἡμῶν ἐστιν̣ εἰσ μάτην ἐγενήθη σχοῖνοσ ψευδὴσ γραμματεῦσιν. ᾐσχύνθησαν σοφοὶ καὶ ἐπτοήθησαν καὶ ἑάλωσαν, ὅτι τὸν λόγον Κυρίου ἀπεδοκίμασαν. σοφία τίσ ἐστιν ἐν αὐτοῖσ̣ διὰ τοῦτο δώσω τὰσ γυναῖκασ αὐτῶν ἑτέροισ καὶ τοὺσ ἀγροὺσ αὐτῶν τοῖσ κληρονόμοισ. καὶ συνάξουσι τὰ γεννήματα αὐτῶν, λέγει Κύριοσ, οὐκ ἔστι σταφυλὴ ἐν ταῖσ ἀμπέλοισ, καὶ οὐκ ἔστι σῦκα ἐν ταῖσ συκαῖσ, καὶ τὰ φύλλα κατερρύηκεν. ἐπὶ τί ἡμεῖσ καθήμεθα̣ συνάχθητε καὶ εἰσέλθωμεν εἰσ τὰσ πόλεισ τὰσ ὀχυρὰσ καὶ ἀπορριφῶμεν, ὅτι Θεὸσ ἀπέρριψεν ἡμᾶσ καὶ ἐπότισεν ἡμᾶσ ὕδωρ χολῆσ, ὅτι ἡμάρτομεν ἐναντίον αὐτοῦ. συνήχθημεν εἰσ εἰρήνην, καὶ οὐκ ἦν ἀγαθά. εἰσ καιρὸν ἰάσεωσ, καὶ ἰδοὺ σπουδή. ἐκ Δὰν ἀκουσόμεθα φωνὴν ὀξύτητοσ ἵππων αὐτοῦ, ἀπὸ φωνῆσ χρεμετισμοῦ ἱππασίασ ἵππων αὐτοῦ ἐσείσθη πᾶσα ἡ γῆ. καὶ ἥξει καὶ καταφάγεται τὴν γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆσ, πόλιν καὶ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν αὐτῇ. διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω εἰσ ὑμᾶσ ὄφεισ θανατοῦντασ, οἷσ οὐκ ἔστιν ἐπᾷσαι, καὶ δήξονται ὑμᾶς ἀνίατα μετ’ ὀδύνησ καρδίασ ὑμῶν ἀπορουμένησ. ἰδοὺ φωνὴ κραυγῆσ θυγατρὸσ λαοῦ μου ἀπὸ γῆσ μακρόθεν. μὴ Κύριοσ οὐκ ἔστιν ἐν Σιών̣ ἢ βασιλεὺσ οὐκ ἔστιν ἐκεῖ̣ διατί παρώργισάν με ἐν τοῖσ γλυπτοῖσ αὐτῶν καὶ ἐν ματαίοισ ἀλλοτρίοισ̣ διῆλθε θέροσ, παρῆλθεν ἄμητοσ, καὶ ἡμεῖσ οὐ διεσώθημεν. ἐπὶ συντρίμματι θυγατρὸσ λαοῦ μου ἐσκοτώθην. ἐν ἀπορίᾳ κατίσχυσάν με ὠδῖνεσ ὡσ τικτούσησ. μὴ ρητίνη οὐκ ἔστιν ἐν Γαλαάδ, ἢ ἰατρὸσ οὐκ ἔστιν ἐκεῖ̣ διατί οὐκ ἀνέβη ἴασισ θυγατρὸσ λαοῦ μου̣ ΤΙΣ δώσει κεφαλῇ μου ὕδωρ καὶ ὀφθαλμοῖσ μου πηγὴν δακρύων, καὶ κλαύσομαι τὸν λαόν μου τοῦτον ἡμέρασ καὶ νυκτόσ, τοὺσ τετραυματισμένουσ θυγατρὸσ λαοῦ μου̣

τίσ δῴη μοι ἐν τῇ ἐρήμῳ σταθμὸν ἔσχατον καὶ καταλείψω τὸν λαόν μου καὶ ἀπελεύσομαι ἀπ’ αὐτῶν̣ ὅτι πάντεσ μοιχῶνται, σύνοδοσ ἀθετούντων. καὶ ἐνέτειναν τὴν γλῶσσαν αὐτῶν ὡσ τόξον, ψεῦδοσ καὶ οὐ πίστισ ἐνίσχυσεν ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὅτι ἐκ κακῶν εἰσ κακὰ ἐξήλθοσαν καὶ ἐμὲ οὐκ ἔγνωσαν, φησὶ Κύριοσ. ἕκαστοσ ἀπὸ τοῦ πλησίον αὐτοῦ φυλάξασθε καὶ ἐπ’ ἀδελφοῖσ αὐτῶν μὴ πεποίθατε, ὅτι πᾶσ ἀδελφὸσ πτέρνῃ πτερνιεῖ, καὶ πᾶσ φίλοσ δολίωσ πορεύσεται. ἕκαστοσ κατὰ τοῦ φίλου αὐτοῦ καταπαίξεται, ἀλήθειαν οὐ μὴ λαλήσωσι. μεμάθηκεν ἡ γλῶσσα αὐτῶν λαλεῖν ψευδῆ, ἠδίκησαν καὶ οὐ διέλιπον τοῦ ἐπιστρέψαι. τόκοσ ἐπὶ τόκῳ καὶ δόλοσ ἐπὶ δόλῳ. οὐκ ἤθελον εἰδέναι με, φησὶ Κύριοσ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ πυρώσω αὐτοὺσ καὶ δοκιμῶ αὐτούσ, ὅτι ποιήσω ἀπὸ προσώπου πονηρίασ θυγατρὸσ λαοῦ μου. βολὶσ τιτρώσκουσα ἡ γλῶσσα αὐτῶν, δόλια τὰ ρήματα τοῦ στόματοσ αὐτῶν. τῷ πλησίον αὐτοῦ λαλεῖ εἰρηνικὰ καὶ ἐν ἑαυτῷ ἔχει τὴν ἔχθραν. μὴ ἐπὶ τούτοισ οὐκ ἐπισκέψομαι, λέγει Κύριοσ, ἢ ἐν λαῷ τοιούτῳ οὐκ ἐκδικήσει ἡ ψυχή μου̣ Ἐπὶ τὰ ὄρη λάβετε κοπετὸν καὶ ἐπὶ τὰσ τρίβουσ τῆσ ἐρήμου θρῆνον, ὅτι ἐξέλιπον παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἀνθρώπουσ. οὐκ ἤκουσαν φωνὴν ὑπάρξεωσ. ἀπὸ πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἕωσ κτηνῶν ἐξέστησαν, ᾤχοντο. καὶ δώσω τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰσ μετοικίαν καὶ εἰσ κατοικητήριον δρακόντων καὶ τὰσ πόλεισ Ἰούδα εἰσ ἀφανισμὸν θήσομαι, παρὰ τὸ μὴ κατοικεῖσθαι. τίσ ὁ ἄνθρωποσ ὁ συνετόσ, καὶ συνέτω τοῦτο̣ καὶ ᾧ λόγοσ στόματοσ Κυρίου πρὸσ αὐτόν, ἀναγγειλάτω ὑμῖν. ἕνεκεν τίνοσ ἀπώλετο ἡ γῆ, ἀνήφθη ὡσ ἔρημοσ παρὰ τὸ μὴ διοδεύεσθαι αὐτήν̣ καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. διὰ τὸ ἐγκαταλιπεῖν αὐτοὺσ τὸν νόμον μου, ὃν ἔδωκα πρὸ προσώπου αὐτῶν, καὶ οὐκ ἤκουσαν τῆσ φωνῆσ μου, ἀλλ’ ἐπορεύθησαν ὀπίσω τῶν ἀρεστῶν τῆσ καρδίασ αὐτῶν τῆσ κακῆσ καὶ ὀπίσω τῶν εἰδώλων, ἃ ἐδίδαξαν αὐτοὺσ οἱ πατέρεσ αὐτῶν. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἐγὼ ψωμιῶ αὐτοὺσ ἀνάγκασ καὶ ποτιῶ αὐτοὺσ ὕδωρ χολῆς καὶ διασκορπιῶ αὐτοὺσ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, εἰσ οὓσ οὐκ ἐγίνωσκον αὐτοὶ καὶ οἱ πατέρεσ αὐτῶν, καὶ ἐπαποστελῶ ἐπ’ αὐτοὺσ τὴν μάχαιραν ἕωσ τοῦ ἐξαναλῶσαι αὐτοὺσ ἐν αὐτῇ. τάδε λέγει Κύριοσ. καλέσατε τὰσ θρηνούσασ καὶ ἐλθέτωσαν, καὶ πρὸσ τὰσ σοφὰσ ἀποστείλατε καὶ φθεγξάσθωσαν καὶ λαβέτωσαν ἐφ’ ὑμᾶσ θρῆνον, καὶ καταγαγέτωσαν οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν δάκρυα, καὶ τὰ βλέφαρα ὑμῶν ρείτω ὕδωρ. ὅτι φωνὴ οἴκτου ἠκούσθη ἐν Σιών. πῶσ ἐταλαιπωρήσαμεν, κατῃσχύνθημεν σφόδρα, ὅτι ἐγκατελίπομεν τὴν γῆν καὶ ἀπερρίψαμεν τὰ σκηνώματα ἡμῶν. ἀκούσατε δή, γυναῖκεσ, λόγον Θεοῦ, καὶ δεξάσθω τὰ ὦτα ὑμῶν λόγουσ στόματοσ αὐτοῦ, καὶ διδάξατε τὰσ θυγατέρασ ὑμῶν οἶκτον καὶ γυνὴ τὸν πλησίον αὐτῆσ θρῆνον. ὅτι ἀνέβη θάνατοσ διὰ τῶν θυρίδων ὑμῶν, εἰσῆλθεν εἰσ τὴν γῆν ὑμῶν τοῦ ἐκτρῖψαι νήπια ἔξωθεν καὶ νεανίσκουσ ἀπὸ τῶν πλατειῶν. καὶ ἔσονται οἱ νεκροὶ τῶν ἀνθρώπων εἰσ παράδειγμα ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου τῆσ γῆσ ὑμῶν καὶ ὡσ χόρτοσ ὀπίσω θερίζοντοσ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ συνάγων. ‐ Τάδε λέγει Κύριοσ. μὴ καυχάσθω ὁ σοφὸσ ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω ὁ ἰσχυρὸσ ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω ὁ πλούσιοσ ἐν τῷ πλούτῳ αὐτοῦ, ἀλλ’ ἢ ἐν τούτῳ καυχάσθω ὁ καυχώμενοσ, συνίειν καὶ γινώσκεν ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ ποιῶν ἔλεοσ καὶ κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὅτι ἐν τούτοισ τὸ θέλημά μου, λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριοσ, καὶ ἐπισκέψομαι ἐπὶ πάντασ περιτετμημένουσ ἀκροβυστίασ αὐτῶν, ἐπ’ Αἴγυπτον καὶ ἐπὶ Ἰδουμαίαν καὶ ἐπὶ Ἐδὼμ καὶ ἐπὶ υἱοὺσ Ἀμμὼν καὶ ἐπὶ υἱοὺσ Μωὰβ καὶ ἐπὶ πάντα περικειρόμενον τὰ κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ, τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν τῇ ἐρήμῳ. ὅτι πάντα τὰ ἔθνη ἀπερίτμητα σαρκί, καὶ πᾶσ οἶκοσ Ἰσραὴλ ἀπερίτμητοι καρδίασ αὐτῶν. ΑΚΟΥΣΑΤΕ τὸν λόγον Κυρίου, ὃν ἐλάλησεν ἐφ’ ὑμᾶσ, οἶκοσ Ἰσραήλ.

τάδε λέγει Κύριοσ. κατὰ τὰσ ὁδοὺσ τῶν ἐθνῶν μὴ μανθάνετε καὶ ἀπὸ τῶν σημείων τοῦ οὐρανοῦ μὴ φοβεῖσθε, ὅτι φοβοῦνται αὐτὰ τοῖσ προσώποισ αὐτῶν. ὅτι τὰ νόμιμα τῶν ἐθνῶν μάταια. ξύλον ἐστὶν ἐκ τοῦ δρυμοῦ ἐκκεκομμένον, ἔργον τέκτονοσ καὶ χώνευμα. ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ κεκαλλωπισμένα ἐστίν. ἐν σφύραισ καὶ ἥλοισ ἐστερέωσαν αὐτά, θήσουσιν αὐτά, καὶ οὐ κινηθήσονται. ἀργύριον τορευτόν ἐστιν, οὐ πορεύσονται. ἀργύριον προσβλητὸν ἀπὸ Θαρσὶσ ἥξει, χρυσίον Μωφὰζ καὶ χεὶρ χρυσοχόων, ἔργα τεχνιτῶν πάντα. ὑάκινθον καὶ πορφύραν ἐνδύσουσιν αὐτά. αἰρόμενα ἀρθήσονται, ὅτι οὐκ ἐπιβήσονται. μὴ φοβηθῆτε αὐτά, ὅτι οὐ μὴ κακοποιήσωσι, καὶ ἀγαθὸν οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖσ. οὕτωσ ἐρεῖτε αὐτοῖσ. θεοί, οἳ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν οὐκ ἐποίησαν, ἀπολέσθωσαν ἐκ τῆσ γῆσ καὶ ὑποκάτωθεν τοῦ οὐρανοῦ τούτου. Κύριοσ ὁ ποιήσασ τὴν γῆν ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ, ὁ ἀνορθώσασ τὴν οἰκουμένην ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ καὶ τῇ φρονήσει αὐτοῦ ἐξέτεινε τὸν οὐρανόν, καὶ πλῆθοσ ὕδατοσ ἐν οὐρανῷ, καὶ ἀνήγαγε νεφέλασ ἐξ ἐσχάτου τῆσ γῆσ, ἀστραπὰσ εἰσ ὑετὸν ἐποίησε καὶ ἐξήγαγε φῶσ ἐκ θησαυρῶν αὐτοῦ. ἐμωράνθη πᾶσ ἄνθρωποσ ἀπὸ γνώσεωσ, κατῃσχύνθη πᾶσ χρυσοχόοσ ἐπὶ τοῖσ γλυπτοῖσ αὐτοῦ, ὅτι ψευδῆ ἐχώνευσεν, οὐκ ἔστι πνεῦμα ἐν αὐτοῖσ. μάταιά ἐστιν, ἔργα ἐμπεπαιγμένα, ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆσ αὐτῶν ἀπολοῦνται. οὐκ ἔστι τοιαύτη μερὶσ τῷ Ἰακώβ, ὅτι ὁ πλάσασ τὰ πάντα αὐτὸσ κληρονομία αὐτοῦ, Κύριοσ ὄνομα αὐτῷ. Συνήγαγεν ἔξωθεν τὴν ὑπόστασίν σου, κατοικοῦσα ἐν ἐκλεκτοῖσ. ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ σκελίζω τοὺσ κατοικοῦντασ τὴν γῆν ταύτην ἐν θλίψει, ὅπωσ εὑρεθῇ ἡ πληγή σου. οὐαὶ ἐπὶ συντρίμματί σου, ἀλγηρὰ ἡ πληγή σου, κἀγὼ εἶπα. ὄντωσ τοῦτο τὸ τραῦμά μου καὶ κατέλαβέ με. ἡ σκηνή μου ἐταλαιπώρησεν, ὤλετο, καὶ πᾶσαι αἱ δέρρεισ μου διεσπάσθησαν. οἱ υἱοί μου καὶ τὰ πρόβατά μου οὐκ εἰσίν, οὐκ ἔστιν ἔτι τόποσ τῆσ σκηνῆσ μου, τόποσ τῶν δέρρεών μου. ὅτι οἱ ποιμένεσ ἠφρονεύσαντο καὶ τὸν Κύριον οὐκ ἐξεζήτησαν. διὰ τοῦτο οὐκ ἐνόησε πᾶσα ἡ νομὴ καὶ διεσκοσπίσθησαν. φωνὴ ἀκοῆσ ἰδοὺ ἔρχεται καὶ σεισμὸσ μέγασ ἐκ γῆσ βορρᾶ τοῦ τάξαι τὰσ πόλεισ Ἰούδα εἰσ ἀφανισμὸν καὶ κοίτην στρουθῶν. οἶδα, Κύριε, ὅτι οὐχὶ τοῦ ἀνθρώπου ἡ ὁδὸσ αὐτοῦ, οὐδὲ ἀνὴρ πορεύσεται καὶ κατορθώσει πορείαν αὐτοῦ. παίδευσον ἡμᾶσ, Κύριε, πλὴν ἐν κρίσει καὶ μὴ ἐν θυμῷ, ἵνα μὴ ὀλίγουσ ἡμᾶσ ποιήσῃσ. ἔκχεον τὸν θυμόν σου ἐπὶ ἔθνη τὰ μὴ εἰδότα σε καὶ ἐπὶ γενεάσ, αἳ τὸ ὄνομά σου οὐκ ἐπεκαλέσαντο, ὅτι κατέφαγον τὸν Ἰακὼβ καὶ ἐξανήλωσαν αὐτὸν καὶ τὴν νομὴν αὐτοῦ ἠρήμωσαν. Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ παρὰ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν λέγων.

ἀκούσατε τοὺσ λόγουσ τῆσ διαθήκησ ταύτησ. καὶ λαλήσεισ πρὸσ ἄνδρασ Ἰούδα καὶ πρὸσ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν Ἱερουσαλήμ. καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἐπικατάρατοσ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ οὐκ ἀκούσεται τῶν λόγων τῆσ διαθήκησ ταύτησ, ἧσ ἐνετειλάμην τοῖσ πατράσιν ὑμῶν ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἀνήγαγον αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐκ καμίνου τῆσ σιδηρᾶσ, λέγων. ἀκούσατε τῆσ φωνῆσ μου καὶ ποιήσατε πάντα, ὅσα ἐὰν ἐντείλωμαι ὑμῖν, καὶ ἔσεσθέ μοι εἰσ λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι ὑμῖν εἰσ Θεόν, ὅπωσ στήσω τὸν ὅρκον μου, ὃν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, τοῦ δοῦναι αὐτοῖσ γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι καθὼσ ἡ ἡμέρα αὕτη. καὶ ἀπεκρίθην καὶ εἶπα. γένοιτο, Κύριε. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἀνάγνωθι τοὺσ λόγουσ τούτουσ ἐν πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ λέγων. ἀκούσατε τοὺσ λόγουσ τῆσ διαθήκησ ταύτησ καὶ ποιήσατε αὐτούσ. καὶ οὐκ ἐποίησαν. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. εὑρέθη σύνδεσμοσ ἐν ἀνδράσιν Ἰούδα καὶ ἐν τοῖσ κατοικοῦσιν ἐν Ἱερουσαλήμ. ἐπεστράφησαν ἐπὶ τὰσ ἀδικίασ τῶν πατέρων αὐτῶν τῶν πρότερον, οἳ οὐκ ἠθέλησαν εἰσακοῦσαι τῶν λόγων μου, καὶ ἰδοὺ αὐτοὶ πορεύονται ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖσ, καὶ διεσκέδασεν οἶκοσ Ἰσραὴλ καὶ οἶκοσ Ἰούδα τὴν διαθήκην μου, ἣν διεθέμην πρὸσ τοὺσ πατέρασ αὐτῶν. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον κακά, ἐξ ὧν οὐ δυνήσονται ἐξελθεῖν ἐξ αὐτῶν, καὶ κεκράξονται πρόσ με, καὶ οὐκ εἰσακούσομαι αὐτῶν. καὶ πορεύσονται πόλεισ Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντεσ Ἱερουσαλὴμ καὶ κεκράξονται πρὸσ τοὺσ θεούσ, οἷσ αὐτοὶ θυμιῶσιν αὐτοῖσ, οἳ μὴ σώσουσιν αὐτοὺσ ἐν τῷ καιρῷ τῶν κακῶν αὐτῶν. ὅτι κατ’ ἀριθμὸν τῶν πόλεών σου ἦσαν θεοί σου, Ἰούδα, καὶ κατ’ ἀριθμὸν ἐξόδων τῆσ Ἱερουσαλὴμ ἐτάξατε βωμοὺσ θυμιᾶν τῇ Βάαλ. καὶ σὺ μὴ προσεύχου περὶ τοῦ λαοῦ τούτου καὶ μὴ ἀξίου περὶ αὐτῶν ἐν δεήσει καὶ προσευχῇ, ὅτι οὐκ εἰσακούσομαι ἐν τῷ καιρῷ, ἐν ᾧ ἐπικαλοῦνταί με, ἐν καιρῷ κακώσεωσ αὐτῶν. τί ἡ ἠγαπημένη ἐν τῷ οἴκῳ μου ἐποίησε βδέλυγμα̣ μὴ εὐχαὶ καὶ κρέα ἅγια ἀφελοῦσιν ἀπὸ σοῦ τὰσ κακίασ σου, ἢ τούτοισ διαφεύξῃ̣ ἐλαίαν ὡραίαν, εὔσκιον τῷ εἴδει ἐκάλεσε Κύριοσ τὸ ὄνομά σου. εἰσ φωνὴν περιτομῆσ αὐτῆσ ἀνήφθη πῦρ ἐπ’ αὐτήν, μεγάλη ἡ θλῖψισ ἐπὶ σέ, ἠχρεώθησαν οἱ κλάδοι αὐτῆσ. καὶ Κύριοσ ὁ καταφυτεύσασ σε ἐλάλησεν ἐπὶ σὲ κακὰ ἀντὶ τῆσ κακίασ οἴκου Ἰσραὴλ καὶ οἴκου Ἰούδα, ὅτι ἐποίησαν ἑαυτοῖσ τοῦ παροργίσαι με ἐν τῷ θυμιᾶν αὐτοὺσ τῇ Βάαλ. Κύριε, γνώρισόν μοι, καὶ γνώσομαι. τότε εἶδον τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτῶν. ἐγὼ δὲ ὡσ ἀρνίον ἄκακον ἀγόμενον τοῦ θύεσθαι οὐκ ἔγνων. ἐπ’ ἐμὲ ἐλογίσαντο λογισμὸν πονηρὸν λέγοντεσ. δεῦτε καὶ ἐμβάλωμεν ξύλον εἰσ τὸν ἄρτον αὐτοῦ καὶ ἐκτρίψωμεν αὐτὸν ἀπὸ γῆσ ζώντων, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ οὐ μὴ μνησθῇ οὐκέτι. Κύριε κρίνων δίκαια, δοκιμάζων νεφροὺσ καὶ καρδίασ, ἴδοιμι τὴν παρὰ σοῦ ἐκδίκησιν ἐξ αὐτῶν, ὅτι πρὸσ σὲ ἀπεκάλυψα τὸ δικαίωμά μου. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ ἐπὶ τοὺσ ἄνδρασ Ἀναθὼθ τοὺσ ζητοῦντασ τὴν ψυχήν μου, τοὺσ λέγοντασ. οὐ μὴ προφητεύσεισ ἐπὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου, εἰ δὲ μή, ἀποθάνῃ ἐν ταῖσ χερσὶν ἡμῶν. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπισκέψομαι ἐπ’ αὐτούσ. οἱ νεανίσκοι αὐτῶν ἐν μαχαίρᾳ ἀποθανοῦνται, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ αἱ θυγατέρεσ αὐτῶν τελευτήσουσιν ἐν λιμῷ, καὶ ἐγκατάλειμμα οὐκ ἔσται αὐτῶν, ὅτι ἐπάξω κακὰ ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν Ἀναθώθ, ἐν ἐνιαυτῷ ἐπισκέψεωσ αὐτῶν. ΔΙΚΑΙΟΣ εἶ, Κύριε, ὅτι ἀπολογήσομαι πρὸσ σέ, πλὴν κρίματα λαλήσω πρὸσ σέ. τί ὅτι ὁδὸσ ἀσεβῶν εὐοδοῦται, εὐθήνησαν πάντεσ οἱ ἀθετοῦντεσ ἀθετήματα̣

ἐφύτευσασ αὐτοὺσ καὶ ἐρριζώθησαν. ἐτεκνοποιήσαντο καὶ ἐποίησαν καρπόν. ἐγγὺσ εἶ σὺ τοῦ στόματοσ αὐτῶν καὶ πόρρω ἀπὸ τῶν νεφρῶν αὐτῶν. καὶ σύ, Κύριε, γινώσκεισ με, δεδοκίμακασ τὴν καρδίαν μου ἐναντίον σου. ἅγνισον αὐτοὺσ εἰσ ἡμέραν σφαγῆσ αὐτῶν. ἕωσ πότε πενθήσει ἡ γῆ καὶ πᾶσ ὁ χόρτοσ τοῦ ἀγροῦ ξηρανθήσεται ἀπὸ κακίασ τῶν κατοικούντων ἐν αὐτῇ̣ ἠφανίσθησαν κτήνη καὶ πετεινά, ὅτι εἶπαν. οὐκ ὄψεται ὁ Θεὸσ ὁδοὺσ ἡμῶν. σοῦ οἱ πόδεσ τρέχουσι καὶ ἐκλύουσί σε. πῶσ παρασκευάσῃ ἐφ’ ἵπποισ καὶ ἐν γῇ εἰρήνησ σὺ πέποιθασ̣ πῶσ ποιήσεισ ἐν φρυάγματι τοῦ Ἰορδάνου̣ ὅτι καὶ οἱ ἀδελφοί σου καὶ ὁ οἶκοσ τοῦ πατρόσ σου, καὶ οὗτοι ἠθέτησάν σε, καὶ αὐτοὶ ἐβόησαν, ἐκ τῶν ὀπίσω σου ἐπισυνήχθησαν. μὴ πιστεύσῃσ ἐν αὐτοῖσ, ὅτι λαλήσουσι πρόσ σε καλά. ‐ Ἐγκαταλέλοιπα τὸν οἶκόν μου, ἀφῆκα τὴν κληρονομίαν μου, ἔδωκα τὴν ἠγαπημένην ψυχήν μου εἰσ χεῖρασ ἐχθρῶν αὐτῆσ. ἐγενήθη ἡ κληρονομία μου ἐμοὶ ὡσ λέων ἐν δρυμῷ. ἔδωκεν ἐπ’ ἐμὲ τὴν φωνὴν αὐτῆσ, διὰ τοῦτο ἐμίσησα αὐτήν. μὴ σπήλαιον ὑαίνησ ἡ κληρονομία μου ἐμοὶ ἢ σπήλαιον κύκλῳ αὐτῆσ̣ βαδίσατε, συναγάγετε πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, καὶ ἐλθέτωσαν τοῦ φαγεῖν αὐτήν. ποιμένεσ πολλοὶ διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνά μου, ἐμόλυναν τὴν μερίδα μου, ἔδωκαν τὴν μερίδα τὴν ἐπιθυμητήν μου εἰσ ἔρημον ἄβατον, ἐτέθη εἰσ ἀφανισμὸν ἀπωλείασ, δι’ ἐμὲ ἀφανισμῷ ἠφανίσθη πᾶσα ἡ γῆ, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνὴρ τιθέμενοσ ἐν καρδίᾳ. ἐπὶ πᾶσαν διεκβολὴν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἦλθον ταλαιπωροῦντεσ, ὅτι μάχαιρα τοῦ Κυρίου καταφάγεται ἀπ’ ἄκρου τῆσ γῆσ ἕωσ ἄκρου τῆσ γῆσ, οὐκ ἔστιν εἰρήνη πάσῃ σαρκί. ἐσπείρατε πυροὺσ καὶ ἀκάνθασ θερίζετε. οἱ κλῆροι αὐτῶν οὐκ ὠφελήσουσιν αὐτούσ. αἰσχύνθητε ἀπὸ καυχήσεωσ ὑμῶν, ἀπὸ ὀνειδισμοῦ ἔναντι Κυρίου. ‐ Ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ περὶ πάντων τῶν γειτόνων τῶν πονηρῶν τῶν ἁπτομένων τῆσ κληρονομίασ μου, ἧσ ἐμέρισα τῷ λαῷ μου Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἐγὼ ἀποσπῶ αὐτοὺσ ἀπὸ τῆσ γῆσ αὐτῶν καὶ τὸν Ἰούδαν ἐκβαλῶ ἐκ μέσου αὐτῶν. καὶ ἔσται μετὰ τὸ ἐκβαλεῖν με αὐτοὺσ ἐπιστρέψω καὶ ἐλεήσω αὐτοὺσ καὶ κατοικιῶ αὐτούσ, ἕκαστον εἰσ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ καὶ ἕκαστον εἰσ τὴν γῆν αὐτοῦ. καὶ ἔσται ἐὰν μαθόντεσ μάθωσι τὴν ὁδὸν τοῦ λαοῦ μου, τοῦ ὀμνύειν τῷ ὀνόματί μου, ζῇ Κύριοσ, καθὼσ ἐδίδαξαν τὸν λαόν μου ὀμνύειν τῇ Βάαλ, καὶ οἰκοδομηθήσονται ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ μου. ἐὰν δὲ μὴ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἐξαρῶ τὸ ἔθνοσ ἐκεῖνο ἐξάρσει καὶ ἀπωλείᾳ. ΤΑΔΕ λέγει Κύριοσ. βάδισον καὶ κτῆσαι σεαυτῷ περίζωμα λινοῦν καὶ περίθου περὶ τὴν ὀσφύν σου, καὶ ἐν ὕδατι οὐ διελεύσεται.

καὶ ἐκτησάμην τὸ περίζωμα κατὰ τὸν λόγον Κυρίου καὶ περιέθηκα περὶ τὴν ὀσφύν μου. καὶ ἐγενήθη λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. λαβὲ τὸ περίζωμα τὸ περὶ τὴν ὀσφύν σου καὶ ἀνάστηθι καὶ βάδισον ἐπὶ τὸν Εὐφράτην καὶ κατάκρυψον αὐτὸ ἐκεῖ ἐν τῇ τρυμαλιᾷ τῆσ πέτρασ. καὶ ἐπορεύθην καὶ ἔκρυψα αὐτὸ ἐν τῷ Εὐφράτῃ, καθὼσ ἐνετείλατό μοι Κύριοσ. καὶ ἐγένετο μεθ’ ἡμέρασ πολλὰσ καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἀνάστηθι, βάδισον ἐπὶ τὸν Εὐφράτην καὶ λαβὲ ἐκεῖθεν τὸ περίζωμα, ὃ ἐνετειλάμην σοι τοῦ κατακρύψαι ἐκεῖ. καὶ ἐπορεύθην ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν καὶ ὤρυξα καὶ ἔλαβον τὸ περίζωμα ἐκ τοῦ τόπου, οὗ κατώρυξα αὐτὸ ἐκεῖ, καὶ ἰδοὺ διεφθαρμένον ἦν, ὃ οὐ μὴ χρησθῇ εἰσ οὐθέν. καὶ ἐγενήθη λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. τάδε λέγει Κύριοσ. οὕτω φθερῶ τὴν ὕβριν Ἰούδα καὶ τὴν ὕβριν Ἱερουσαλήμ, τὴν πολλὴν ταύτην ὕβριν, τοὺσ μὴ βουλομένουσ ὑπακούειν τῶν λόγων μου καὶ πορευθέντασ ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖσ καὶ τοῦ προσκυνεῖν αὐτοῖσ, καὶ ἔσονται ὥσπερ τὸ περίζωμα τοῦτο, ὃ οὐ χρησθήσεται εἰσ οὐθέν. ὅτι καθάπερ κολλᾶται τὸ περίζωμα περὶ τὴν ὀσφὺν τοῦ ἀνθρώπου, οὕτωσ ἐκόλλησα πρὸσ ἐμαυτὸν τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ πάντα οἶκον Ἰούδα τοῦ γενέσθαι μοι εἰσ λαὸν ὀνομαστὸν καὶ εἰσ καύχημα καὶ εἰσ δόξαν, καὶ οὐκ εἰσήκουσάν μου. καὶ ἐρεῖσ πρὸσ τὸν λαὸν τοῦτον. πᾶσ ἀσκὸσ πληρωθήσεται οἴνου. καὶ ἔσται ἐὰν εἴπωσι πρόσ σε. μὴ γνόντεσ οὐ γνωσόμεθα ὅτι πᾶσ ἀσκὸσ πληρωθήσεται οἴνου̣ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ πληρῶ τοὺσ κατοικοῦντασ τὴν γῆν ταύτην καὶ τοὺσ βασιλεῖσ αὐτῶν τοὺσ καθημένουσ υἱοὺσ τοῦ Δαυὶδ ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ καὶ τοὺσ ἱερεῖσ καὶ τοὺσ προφήτασ καὶ τὸν Ἰούδαν καὶ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν Ἱερουσαλὴμ μεθύσματι καὶ διασκορπιῶ αὐτοὺσ ἄνδρα καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ τοὺσ πατέρασ αὐτῶν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν ἐν τῷ αὐτῷ. οὐκ ἐπιποθήσω, λέγει Κύριοσ, καὶ οὐ φείσομαι, καὶ οὐκ οἰκτειρήσω ἀπὸ διαφθορᾶσ αὐτῶν. Ἀκούσατε, καὶ ἐνωτίσασθε καὶ μὴ ἐπαίρεσθε, ὅτι Κύριοσ ἐλάλησε. δότε τῷ Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν δόξαν πρὸ τοῦ συσκοτάσαι καὶ πρὸ τοῦ προσκόψαι πόδασ ὑμῶν ἐπ’ ὄρη σκοτεινά, καὶ ἀναμενεῖτε εἰσ φῶσ, καὶ ἐκεῖ σκιὰ θανάτου, καὶ τεθήσονται εἰσ σκότοσ. ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσητε, κεκρυμμένωσ κλαύσεται ἡ ψυχὴ ὑμῶν ἀπὸ προσώπου ὕβρεωσ, καὶ κατάξουσιν οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν δάκρυα, ὅτι συνετρίβη τὸ ποίμνιον Κυρίου. εἴπατε τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖσ δυναστεύουσι. ταπεινώθητε καὶ καθίσατε, ὅτι καθῃρέθη ἀπὸ κεφαλῆσ ὑμῶν στέφανοσ δόξησ ὑμῶν. πόλεισ αἱ πρὸσ νότον συνεκλείσθησαν. καὶ οὐκ ἦν ὁ ἀνοίγων. ἀπῳκίσθη Ἰούδασ, συνετέλεσεν ἀποικίαν τελείαν. ‐ Ἀνάλαβε ὀφθαλμούσ σου, Ἱερουσαλήμ, καὶ ἴδε τοὺσ ἐρχομένουσ ἀπὸ βορρᾶ. ποῦ ἐστι τὸ ποίμνιον, ὃ ἐδόθη σοι, πρόβατα δόξησ σου̣ τί ἐρεῖσ ὅταν ἐπισκέπτωνταί σε̣ καὶ σὺ ἐδίδαξασ αὐτοὺσ ἐπὶ σὲ μαθήματα εἰσ ἀρχήν. οὐκ ὠδῖνεσ καθέξουσί σε καθὼσ γυναῖκα τίκτουσαν̣ καὶ ἐὰν εἴπῃσ ἐν τῇ καρδίᾳ σου. διατί ἀπήντησέ μοι ταῦτα̣ διὰ τὸ πλῆθοσ τῆσ ἀδικίασ σου ἀνεκαλύφθη τὰ ὀπίσθιά σου παραδειγματισθῆναι τὰσ πτέρνασ σου. εἰ ἀλλάξεται Αἰθίοψ τὸ δέρμα αὐτοῦ καὶ πάρδαλισ τὰ ποικίλματα αὐτῆσ, καὶ ὑμεῖσ δυνήσεσθε εὖ ποιῆσαι μεμαθηκότεσ τὰ κακά. καὶ διέσπειρα αὐτοὺσ ὡσ φρύγανα φερόμενα ἀπὸ ἀνέμου εἰσ ἔρημον. οὕτωσ ὁ κλῆρόσ σου καὶ μερὶσ τοῦ ἀπειθεῖν ὑμᾶσ ἐμοί, λέγει Κύριοσ, ὡσ ἐπελάθου μου καὶ ἤλπισασ ἐπὶ ψεύδεσι. κἀγὼ ἀποκαλύψω τὰ ὀπίσω σου ἐπὶ τὸ πρόσωπόν σου, καὶ ὀφθήσεται ἡ ἀτιμία σου. καὶ ἡ μοιχεία σου καὶ ὁ χρεμετισμόσ σου καὶ ἡ ἀπαλλοτρίωσισ τῆσ πορνείασ σου ἐπὶ τῶν βουνῶν, καὶ ἐν τοῖσ ἀγροῖσ ἑώρακα τὰ βδελύγματά σου. οὐαί σοι, Ἱερουσαλήμ, ὅτι οὐκ ἐκαθαρίσθησ ὀπίσω μου. ἕωσ τίνοσ ἔτι̣ Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν περὶ τῆσ ἀβροχίασ. ‐

ΕΠΕΝΘΗΣΕΝ ἡ Ἰουδαία, καὶ αἱ πύλαι αὐτῆσ ἐκενώθησαν καὶ ἐσκοτώθησαν ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἡ κραυγὴ τῆσ Ἱερουσαλὴμ ἀνέβη. καὶ οἱ μεγιστᾶνεσ αὐτῆσ ἀπέστειλαν τοὺσ νεωτέρουσ αὐτῶν ἐφ’ ὕδωρ. ἤλθοσαν ἐπὶ τὰ φρέατα καὶ οὐχ εὕροσαν ὕδωρ καὶ ἀπέστρεψαν τὰ ἀγγεῖα αὐτῶν κενά. καὶ τὰ ἔργα τῆσ γῆσ ἐξέλιπεν, ὅτι οὐκ ἦν ὑετόσ. ᾐσχύνθησαν οἱ γεωργοί, ἐπεκάλυψαν τὰσ κεφαλὰσ αὐτῶν. καὶ ἔλαφοι ἐν ἀγρῷ ἔτεκον καὶ ἐγκατέλιπον, ὅτι οὐκ ἦν βοτάνη. ὄνοι ἄγριοι ἔστησαν ἐπὶ νάπασ. εἵλκυσαν ἄνεμον, ἐξέλιπον οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν, ὅτι οὐκ ἦν χόρτοσ ἀπὸ λαοῦ ἀδικίασ. εἰ αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν ἀντέστησαν ἡμῖν, Κύριε, ποίησον ἡμῖν ἕνεκέν σου, ὅτι πολλαὶ αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν ἐναντίον σου, ὅτι σοὶ ἡμάρτομεν. ὑπομονὴ Ἰσραήλ, Κύριε, καὶ σῴζεισ ἐν καιρῷ κακῶν. ἱνατί ἐγενήθησ ὡσεὶ πάροικοσ ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ ὡσ αὐτόχθων ἐκκλίνων εἰσ κατάλυμα̣ μὴ ἔσῃ ὥσπερ ἄνθρωποσ ὑπνῶν ἢ ὡσ ἀνὴρ οὐ δυνάμενοσ σῴζειν̣ καὶ σὺ ἐν ἡμῖν εἶ, Κύριε, καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικέκληται ἐφ’ ἡμᾶσ. μὴ ἐπιλάθῃ ἡμῶν. οὕτωσ λέγει Κύριοσ τῷ λαῷ τούτῳ. ἠγάπησαν κινεῖν πόδασ αὐτῶν καὶ οὐκ ἐφείσαντο, καὶ ὁ Θεὸσ οὐκ εὐδόκησεν ἐν αὐτοῖσ. νῦν μνησθήσεται τῆσ ἀδικίασ αὐτῶν. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. μὴ προσεύχου περὶ τοῦ λαοῦ τούτου εἰσ ἀγαθά. ὅτι ἐὰν νηστεύσωσιν, οὐκ εἰσακούσομαι τῆσ δεήσεωσ αὐτῶν, καὶ ἐὰν προσενέγκωσιν ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίασ, οὐκ εὐδοκήσω ἐν αὐτοῖσ, ὅτι ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ καί ἐν θανάτῳ ἐγὼ συντελέσω αὐτούσ. καὶ εἶπα. ὦ Κύριε, ἰδοὺ οἱ προφῆται αὐτῶν προφητεύουσι καὶ λέγουσιν. οὐκ ὄψεσθε μάχαιραν, οὐδὲ λιμὸσ ἔσται ἐν ὑμῖν, ὅτι ἀλήθειαν καὶ εἰρήνην δώσω ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ψευδῆ οἱ προφῆται προφητεύουσιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, οὐκ ἀπέστειλα αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἐνετειλάμην αὐτοῖσ καὶ οὐκ ἐλάλησα πρὸσ αὐτούσ. ὅτι ὁράσεισ ψευδεῖσ καὶ μαντείασ καὶ οἰωνίσματα καὶ προαιρέσεισ καρδίασ αὐτῶν αὐτοὶ προφητεύουσιν ὑμῖν. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ περὶ τῶν προφητῶν τῶν προφητευόντων ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ψευδῆ, καὶ ἐγὼ οὐκ ἀπέστειλα αὐτούσ, οἳ λέγουσι. μάχαιρα καὶ λιμὸσ οὐκ ἔσται ἐπὶ τῆσ γῆσ ταύτησ. ἐν θανάτῳ νοσερῷ ἀποθανοῦνται καὶ ἐν λιμῷ συντελεσθήσονται οἱ προφῆται καὶ ὁ λαόσ, οἷσ αὐτοὶ προφητεύουσιν αὐτοῖσ, καὶ ἔσονται ἐρριμμένοι ἐν ταῖσ διόδοισ Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ προσώπου μαχαίρασ καὶ τοῦ λιμοῦ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ θάπτων αὐτούσ, καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ αἱ θυγατέρεσ αὐτῶν. καὶ ἐκχεῶ ἐπ’ αὐτοὺσ τὰ κακὰ αὐτῶν. καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτοὺσ τὸν λόγον τοῦτον. καταγάγετε ἐπ’ ὀφθαλμοὺσ ὑμῶν δάκρυα ἡμέρασ καὶ νυκτόσ, καὶ μὴ διαλιπέτωσαν, ὅτι συντρίμματι συνετρίβη θυγάτηρ λαοῦ μου καὶ πληγὴ ὀδυνηρὰ σφόδρα. ἐὰν ἐξέλθω εἰσ τὸ πεδίον, καὶ ἰδοὺ τραυματίαι μαχαίρασ, καὶ ἐὰν εἰσέλθω εἰσ τὴν πόλιν, καὶ ἰδοὺ πόνοσ λιμοῦ. ὅτι ἱερεὺσ καὶ προφήτησ ἐπορεύθησαν εἰσ γῆν, ἣν οὐκ ᾔδεισαν. μὴ ἀποδοκιμάζων ἀπεδοκίμασασ τὸν Ἰούδαν, καὶ ἀπὸ Σιὼν ἀπέστη ἡ ψυχή σου̣ ἱνατί ἔπαισασ ἡμᾶσ, καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἴασισ̣ ὑπεμείναμεν εἰσ εἰρήνην, καὶ οὐκ ἦν ἀγαθά. εἰσ καιρὸν ἰάσεωσ, καὶ ἰδοὺ ταραχή. ἔγνωμεν, Κύριε, ἁμαρτήματα ἡμῶν, ἀδικίασ πατέρων ἡμῶν, ὅτι ἡμάρτομεν ἐναντίον σου. κόπασον διὰ τὸ ὄνομά σου, μὴ ἀπολέσῃσ θρόνον δόξησ σου. μνήσθητι, μὴ διασκεδάσῃσ τὴν διαθήκην σου τὴν μεθ’ ἡμῶν. μὴ ἔστιν ἐν εἰδώλοισ τῶν ἐθνῶν ὑετίζων̣ καὶ εἰ ὁ οὐρανὸσ δώσει πλησμονὴν αὐτοῦ, οὐχὶ σὺ εἶ αὐτόσ̣ καὶ ὑπομενοῦμέν σε, Κύριε, ὅτι σὺ ἐποίησασ πάντα ταῦτα. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἐὰν στῇ Μωσῆσ καὶ Σαμουὴλ πρὸ προσώπου μου, οὐκ ἔστιν ἡ ψυχή μου πρὸσ αὐτούσ. ἐξαπόστειλον τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ ἐξελθέτωσαν.

καὶ ἔσται ἐὰν εἴπωσι πρὸσ σέ. ποῦ ἐξελευσόμεθα̣ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ὅσοι εἰσ θάνατον, εἰσ θάνατον. καὶ ὅσοι εἰσ μάχαιραν, εἰσ μάχαιραν. καί ὅσοι εἰσ λιμόν, εἰσ λιμόν. καὶ ὅσοι εἰσ αἰχμαλωσίαν, εἰσ αἰχμαλωσίαν. καὶ ἐκδικήσω ἐπ’ αὐτοὺσ τέσσαρα εἴδη, λέγει Κύριοσ. τὴν μάχαιραν εἰσ σφαγὴν καὶ τοὺσ κύνασ εἰσ διασπασμὸν καὶ τὰ θηρία τῆσ γῆσ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ εἰσ βρῶσιν καὶ εἰσ διαφθοράν. καὶ παραδώσω αὐτοὺσ εἰσ ἀνάγκασ πάσαισ ταῖσ βασιλείαισ τῆσ γῆσ διὰ Μανασσῆ υἱὸν Ἐζεκίου βασιλέωσ Ἰούδα, περὶ πάντων ὧν ἐποίησεν ἐν Ἱερουσαλήμ. τίσ φείσεται ἐπὶ σοί, Ἱερουσαλήμ̣ καὶ τίσ δειλιάσει ἐπὶ σοί̣ ἢ τίσ ἀνακάμψει εἰσ εἰρήνην σοι̣ σὺ ἀπεστράφησ με, λέγει Κύριοσ, ὀπίσω πορεύσῃ, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου καὶ διαφθερῶ σε, καὶ οὐκέτι ἀνήσω αὐτούσ. καὶ διασπερῶ αὐτοὺσ ἐν διασπορᾷ. ἐν πύλαισ λαοῦ μου ἠτεκνώθησαν, ἀπώλεσαν τὸν λαόν μου διὰ τὰσ κακίασ αὐτῶν. ἐπληθύνθησαν αἱ χῆραι αὐτῶν ὑπὲρ τὴν ἄμμον τῆσ θαλάσσησ. ἐπήγαγον ἐπὶ μητέρα νεανίσκουσ ταλαιπωρίαν ἐν μεσημβρίᾳ, ἐπέρριψα ἐπ’ αὐτὴν ἐξαίφνησ τρόμον καὶ σπουδήν. ἐκενώθη ἡ τίκτουσα ἑπτά, ἀπεκάκισεν ἡ ψυχὴ αὐτῆσ, ἐπέδυ ὁ ἥλιοσ αὐτῇ ἔτι μεσούσησ τῆσ ἡμέρασ, κατῃσχύνθη καὶ ὠνειδίσθη. τοὺσ καταλοίπουσ αὐτῶν εἰσ μάχαιραν δώσω ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν. Οἴμοι ἐγὼ μῆτερ, ὡσ τίνα με ἔτεκεσ̣ ἄνδρα δικαζόμενον καὶ διακρινόμενον πάσῃ τῇ γῇ. οὔτε ὠφέλησα, οὔτε ὠφέλησέ με οὐδείσ. ἡ ἰσχύσ μου ἐξέλιπεν ἐν τοῖσ καταρωμένοισ με. γένοιτο, δέσποτα, κατευθυνόντων αὐτῶν, εἰ μὴ παρέστην σοι ἐν καιρῷ τῶν κακῶν αὐτῶν καὶ ἐν καιρῷ θλίψεωσ αὐτῶν εἰσ ἀγαθὰ πρὸσ τὸν ἐχθρόν. εἰ γνωσθήσεται σίδηροσ̣ καὶ περιβόλαιον χαλκοῦν ἡ ἰσχύσ σου. καὶ τοὺσ θησαυρούσ σου εἰσ προνομὴν δώσω ἀντάλλαγμα διὰ πάσασ τὰσ ἁμαρτίασ σου καὶ ἐν πᾶσι τοῖσ ὁρίοισ σου. καὶ καταδουλώσω σε κύκλῳ τοῖσ ἐχθροῖσ σου ἐν τῇ γῇ, ᾗ οὐκ ᾔδεισ. ὅτι πῦρ ἐκκέκαυται ἐκ τοῦ θυμοῦ μου, ἐφ’ ὑμᾶσ καυθήσεται. Κύριε, μνήσθητί μου καὶ ἐπίσκεψαί με καὶ ἀθῴωσόν με ἀπὸ τῶν καταδιωκόντων με μὴ εἰσ μακροθυμίαν. γνῶθι ὡσ ἔλαβον περὶ σοῦ ὀνειδισμὸν ὑπὸ τῶν ἀθετούντων τοὺσ λόγουσ σου. συντέλεσον αὐτούσ, καὶ ἔσται ὁ λόγοσ σου ἐμοὶ εἰσ εὐφροσύνην καὶ χαρὰν καρδίασ μου, ὅτι ἐπικέκληται τὸ ὄνομά σου ἐπ’ ἐμοί, Κύριε παντοκράτωρ. οὐκ ἐκάθισα ἐν συνεδρίῳ αὐτῶν παιζόντων, ἀλλὰ εὐλαβούμην ἀπὸ προσώπου χειρόσ σου. καταμόνασ ἐκαθήμην, ὅτι πικρίασ ἐνεπλήσθην. ἵνα τί οἱ λυποῦντέσ με κατισχύουσί μου̣ ἡ πληγή μου στερεά, πόθεν ἰαθήσομαι̣ γινομένη ἐγενήθη μοι ὡσ ὕδωρ ψευδὲσ οὐκ ἔχον πίστιν. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἐὰν ἐπιστρέψῃσ, καὶ ἀποκαταστήσω σε, καὶ πρὸ προσώπου μου στήσῃ. καὶ ἐὰν ἐξαγάγῃσ τίμιον ἀπὸ ἀναξίου, ὡσ τὸ στόμα μου ἔσῃ. καὶ ἀναστρέψουσιν αὐτοὶ πρὸσ σέ, καὶ σὺ οὐκ ἀναστρέψεισ πρόσ αὐτούσ. καὶ δώσω σε τῷ λαῷ τούτῳ ὡσ τεῖχοσ ὀχυρὸν χαλκοῦν, καὶ πολεμήσουσι πρὸσ σὲ καὶ οὐ μὴ δύνωνται πρὸσ σέ, διότι μετὰ σοῦ εἰμι τοῦ σῴζειν σε καὶ τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε ἐκ χειρὸσ πονηρῶν καὶ λυτρώσομαί σε ἐκ χειρὸσ λοιμῶν. ΚΑΙ σὺ μὴ λάβῃσ γυναῖκα, λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ,

καὶ οὐ γεννηθήσεταί σοι υἱὸσ οὐδὲ θυγάτηρ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ. ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ περὶ τῶν υἱῶν καὶ περὶ τῶν θυγατέρων τῶν γεννωμένων ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ καὶ περὶ τῶν μητέρων αὐτῶν τῶν τετοκυιῶν αὐτοὺσ καὶ περὶ τῶν πατέρων αὐτῶν τῶν γεγεννηκότων αὐτοὺσ ἐν τῇ γῇ ταύτῃ. ἐν θανάτῳ νοσερῷ ἀποθανοῦνται, οὐ κοπήσονται καὶ οὐ ταφήσονται. εἰσ παράδειγμα ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ ἔσονται καὶ τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ καὶ τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ. ἐν μαχαίρᾳ πεσοῦνται καὶ ἐν λιμῷ συντελεσθήσονται. τάδε λέγει Κύριοσ. μὴ εἰσέλθῃσ εἰσ θίασον αὐτῶν καὶ μὴ πορευθῇσ τοῦ κόψασθαι καὶ μὴ πενθήσῃσ αὐτούσ, ὅτι ἀφέστακα τὴν εἰρήνην μου ἀπὸ τοῦ λαοῦ τούτου. οὐ μὴ κόψονται αὐτοὺσ οὐδὲ ἐντομίδασ οὐ μὴ ποιήσουσι καὶ οὐ ξυρηθήσονται, καὶ οὐ μὴ κλασθῇ ἄρτοσ ἐν πένθει αὐτῶν εἰσ παράκλησιν ἐπὶ τεθνηκότι, οὐ ποτιοῦσιν αὐτὸν ποτήριον εἰσ παράκλησιν ἐπὶ πατρὶ καὶ μητρὶ αὐτοῦ. εἰσ οἰκίαν πότου οὐκ εἰσελεύσῃ συγκαθίσαι μετ’ αὐτῶν τοῦ φαγεῖν καὶ πιεῖν. διότι τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἐγὼ καταλύω ἐκ τοῦ τόπου τούτου ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν ὑμῶν καὶ ἐν ταῖσ ἡμέραισ ὑμῶν φωνὴν χαρᾶσ καὶ φωνὴν εὐφροσύνησ, φωνὴν νυμφίου καὶ φωνὴν νύμφησ. καὶ ἔσται ὅταν ἀναγγείλῃσ τῷ λαῷ τούτῳ ἅπαντα τὰ ρήματα ταῦτα καὶ εἴπωσι πρὸσ σέ. διατί ἐλάλησε Κύριοσ ἐφ’ ἡμᾶσ πάντα τὰ κακὰ ταῦτα̣ τίσ ἡ ἀδικία ἡμῶν̣ καὶ τίσ ἡ ἁμαρτία ἡμῶν, ἣν ἡμάρτομεν ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν̣ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ἀνθ’ ὧν ἐγκατέλιπόν με οἱ πατέρεσ ὑμῶν, λέγει Κύριοσ, καὶ ᾤχοντο ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων, καὶ ἐδούλευσαν αὐτοῖσ καὶ προσεκύνησαν αὐτοῖσ καὶ ἐμὲ ἐγκατέλιπον καὶ τὸν νόμον μου οὐκ ἐφυλάξαντο. καὶ ὑμεῖσ ἐπονηρεύσασθε ὑπὲρ τοὺσ πατέρασ ὑμῶν καὶ ἰδοὺ ὑμεῖσ πορεύεσθε ἕκαστοσ ὀπίσω τῶν ἀρεστῶν τῆσ καρδίασ ὑμῶν τῆσ πονηρᾶσ τοῦ μὴ ὑπακούειν μου. καὶ ἀπορρίψω ὑμᾶσ ἀπὸ τῆσ γῆσ ταύτησ εἰσ τὴν γῆν, ἣν οὐκ ᾔδειτε ὑμεῖσ καὶ οἱ πατέρεσ ὑμῶν, καὶ δουλεύσετε ἐκεῖ θεοῖσ ἑτέροισ, οἳ οὐ δώσουσιν ὑμῖν ἔλεοσ. Διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριοσ, καὶ οὐκ ἐροῦσιν ἔτι. ζῇ Κύριοσ ὁ ἀναγαγὼν τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἀλλὰ ζῇ Κύριοσ, ὃσ ἀνήγαγε τὸν οἶκον Ἰσραὴλ ἀπὸ γῆσ βορρᾶ καὶ ἀπὸ πασῶν τῶν χωρῶν, οὗ ἐξώσθησαν ἐκεῖ. καί ἀποκαταστήσω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν αὐτῶν, ἣν ἔδωκα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν. ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τοὺσ ἁλιεῖσ τοὺσ πολλούσ, λέγει Κύριοσ, καὶ ἁλιεύσουσιν αὐτούσ. καὶ μετὰ ταῦτα ἀποστελῶ τοὺσ πολλοὺσ θηρευτάσ, καὶ θηρεύσουσιν αὐτοὺσ ἐπάνω παντὸσ ὄρουσ καὶ ἐπάνω παντὸσ βουνοῦ καὶ ἐκ τῶν τρυμαλιῶν τῶν πετρῶν. ὅτι οἱ ὀφθαλμοί μου ἐπὶ πάσασ τὰσ ὁδοὺσ αὐτῶν, καὶ οὐκ ἐκρύβη τὰ ἀδικήματα αὐτῶν ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου. καὶ ἀνταποδώσω διπλᾶσ τὰσ κακίασ αὐτῶν καὶ τὰσ ἁμαρτίασ αὐτῶν, ἐφ’ αἷσ ἐβεβήλωσαν τὴν γῆν μου ἐν τοῖσ θνησιμαίοισ τῶν βδελυγμάτων αὐτῶν καὶ ἐν ταῖσ ἀνομίαισ αὐτῶν, ἐν αἷσ ἐπλημμέλησαν τὴν κληρονομίαν μου. Κύριε, σὺ ἰσχύσ μου καὶ βοήθειά μου καὶ καταφυγή μου ἐν ἡμέρᾳ κακῶν. πρὸσ σὲ ἔθνη ἥξουσιν ἀπ’ ἐσχάτου τῆσ γῆσ καὶ ἐροῦσιν. ὡσ ψευδῆ ἐκτήσαντο οἱ πατέρεσ ἡμῶν εἴδωλα, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖσ ὠφέλημα. εἰ ποιήσει ἑαυτῷ ἄνθρωποσ θεούσ̣ καὶ οὗτοι οὐκ εἰσὶ θεοί. διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ δηλώσω αὐτοῖσ ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ τὴν χεῖρά μου καὶ γνωριῶ αὐτοῖσ τὴν δύναμίν μου, καὶ γνώσονται ὅτι ὄνομά μοι Κύριοσ. ΕΠΙΚΑΤΑΡΑΤΟΣ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ τὴν ἐλπίδα ἔχει ἐπ’ ἄνθρωπον καὶ στηρίζει σάρκα βραχίονοσ αὐτοῦ ἐπ’ αὐτόν, καὶ ἀπὸ Κυρίου ἀποστῇ ἡ καρδία αὐτοῦ.

καὶ ἔσται ὡσ ἡ ἀγριομυρίκη ἡ ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὐκ ὄψεται ὅταν ἔλθῃ τὰ ἀγαθά, καὶ κατασκηνώσει ἐν ἁλίμοισ καὶ ἐν ἐρήμῳ, ἐν γῇ ἁλμυρᾷ, ἥτισ οὐ κατοικεῖται. καὶ εὐλογημένοσ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ πέποιθεν ἐπὶ τῷ Κυρίῳ καὶ ἔσται Κύριοσ ἐλπὶσ αὐτοῦ. καὶ ἔσται ὡσ ξύλον εὐθηνοῦν παρ’ ὕδατα, καὶ ἐπὶ ἰκμάδα βαλεῖ ρίζαν αὐτοῦ καὶ οὐ φοβηθήσεται ὅταν ἔλθῃ καῦμα, καὶ ἔσται ἐπ’ αὐτῷ στελέχη ἀλσώδη, ἐν ἐνιαυτῷ ἀβροχίασ οὐ φοβηθήσεται καὶ οὐ διαλείψει ποιῶν καρπόν. βαθεῖα ἡ καρδία παρά πάντα, καὶ ἄνθρωπόσ ἐστι. καὶ τίσ γνώσεται αὐτόν̣ ἐγὼ Κύριοσ ἐτάζων καρδίασ καὶ δοκιμάζων νεφροὺσ τοῦ δοῦναι ἑκάστῳ κατὰ τὰσ ὁδοὺσ αὐτοῦ καὶ κατὰ τοὺσ καρποὺσ τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτοῦ. ἐφώνησε πέρδιξ, συνήγαγεν ἃ οὐκ ἔτεκε. ποιῶν πλοῦτον αὐτοῦ οὐ μετὰ κρίσεωσ, ἐν ἡμίσει ἡμερῶν αὐτοῦ ἐγκαταλείψουσιν αὐτόν, καὶ ἐπ’ ἐσχάτων αὐτοῦ ἔσται ἄφρων. θρόνοσ δόξησ ὑψωμένοσ, ἁγίασμα ἡμῶν, ὑπομονὴ Ἰσραήλ, Κύριε, πάντεσ οἱ καταλιπόντεσ σε καταισχυνθήτωσαν, ἀφεστηκότεσ ἐπὶ τῆσ γῆσ γραφήτωσαν, ὅτι ἐγκατέλιπον πηγὴν ζωῆσ, τὸν Κύριον. ἴασαί με, Κύριε, καὶ ἰαθήσομαι. σῶσόν με, καὶ σωθήσομαι. ὅτι καύχημά μου σὺ εἶ. ἰδοὺ αὐτοὶ λέγουσι πρόσ με. ποῦ ἐστιν ὁ λόγοσ Κυρίου̣ ἐλθέτω. ἐγὼ δὲ οὐκ ἐκοπίασα κατακολουθῶν ὀπίσω σου καὶ ἡμέραν ἀνθρώπου οὐκ ἐπεθύμησα, σὺ ἐπίστῃ. τὰ ἐκπορευόμενα διὰ τῶν χειλέων μου πρὸ προσώπου σού ἐστι. μὴ γενηθῇσ μοι εἰσ ἀλλοτρίωσιν φειδόμενόσ μου ἐν ἡμέρᾳ πονηρᾷ. καταισχυνθήτωσαν οἱ διώκοντέσ με, καὶ μὴ καταισχυνθείην ἐγώ. πτοηθείησαν αὐτοί, καὶ μὴ πτοηθείην ἐγώ. ἐπάγαγε ἐπ’ αὐτοὺσ ἡμέραν πονηράν, δισσὸν σύντριμμα σύντριψον αὐτούσ. Τάδε λέγει Κύριοσ. βάδισον καὶ στῆθι ἐν ταῖσ πύλαισ υἱῶν λαοῦ σου, ἐν αἷσ εἰσπορεύονται ἐν αὐταῖσ βασιλεῖσ Ἰούδα καὶ ἐν αἷσ ἐκπορεύονται ἐν αὐταῖσ, καὶ ἐν πάσαισ ταῖσ πύλαισ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. ἀκούσατε τὸν λόγον Κυρίου, βασιλεῖσ Ἰούδα, καὶ πᾶσα Ἰουδαία καὶ πᾶσα Ἱερουσαλήμ, οἱ εἰσπορευόμενοι ἐν ταῖσ πύλαισ ταύταισ. τάδε λέγει Κύριοσ. φυλάσσεσθε τὰσ ψυχὰσ ὑμῶν καὶ μὴ αἴρετε βαστάγματα ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων καὶ μὴ ἐκπορεύεσθε ταῖσ πύλαισ Ἱερουσαλὴμ καὶ μὴ ἐκφέρετε βαστάγματα ἐξ οἰκιῶν ὑμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων καὶ πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε. ἁγιάσατε τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων, καθὼσ ἐνετειλάμην τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, καὶ οὐκ ἤκουσαν καὶ οὐκ ἔκλιναν τὸ οὖσ αὐτῶν καὶ ἐσκλήρυναν τὸν τράχηλον αὐτῶν ὑπὲρ τοὺσ πατέρασ αὐτῶν τοῦ μὴ ἀκοῦσαί μου καὶ τοῦ μὴ δέξασθαι παιδείαν. καὶ ἔσται ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητέ μου, λέγει Κύριοσ, τοῦ μὴ εἰσφέρειν βαστάγματα διὰ τῶν πυλῶν τῆσ πόλεωσ ταύτησ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων καὶ ἁγιάζειν τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων τοῦ μὴ ποιεῖν πᾶν ἔργον, καὶ εἰσελεύσονται διὰ τῶν πυλῶν τῆσ πόλεωσ ταύτησ βασιλεῖσ καὶ ἄρχοντεσ καθήμενοι ἐπὶ θρόνου Δαυὶδ καὶ ἐπιβεβηκότεσ ἐφ’ ἅρμασι καὶ ἵπποισ αὐτῶν, αὐτοὶ καὶ οἱ ἄρχοντεσ αὐτῶν, ἄνδρεσ Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ κατοικισθήσεται ἡ πόλισ αὕτη εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἥξουσιν ἐκ τῶν πόλεων Ἰούδα καὶ κυκλόθεν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐκ γῆσ Βενιαμὶν καὶ ἐκ γῆσ πεδινῆσ καὶ ἐκ τοῦ ὄρουσ καὶ ἐκ τῆσ πρὸσ νότον φέροντεσ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίασ καὶ θυμιάματα καὶ μαναὰ καὶ λίβανον, φέροντεσ αἴνεσιν εἰσ οἶκον Κυρίου. καὶ ἔσται ἐὰν μὴ ἀκούσητέ μου τοῦ ἁγιάζειν τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων, τοῦ μὴ αἴρειν βαστάγματα καὶ μὴ εἰσπορεύεσθαι ταῖσ πύλαισ Ἱερουσαλὴμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων, καὶ ἀνάψω πῦρ ἐν ταῖσ πύλαισ αὐτῆσ, καὶ καταφάγεται ἄμφοδα Ἱερουσαλὴμ καὶ οὐ σβεσθήσεται. Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ παρὰ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν λέγων.

ἀνάστηθι, καὶ κατάβηθι εἰσ οἶκον τοῦ κεραμέωσ, καὶ ἐκεῖ ἀκούσῃ τοὺσ λόγουσ μου. καὶ κατέβην εἰσ τὸν οἶκον τοῦ κεραμέωσ, καὶ ἰδοὺ αὐτὸσ ἐποίει ἔργον ἐπὶ τῶν λίθων. καὶ ἔπεσε τὸ ἀγγεῖον, ὃ αὐτὸσ ἐποίει ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτοῦ, καὶ πάλιν αὐτὸσ ἐποίησεν αὐτὸ ἀγγεῖον ἕτερον, καθὼσ ἤρεσεν ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι. καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. εἰ καθὼσ ὁ κεραμεὺσ οὗτοσ οὐ δυνήσομαι τοῦ ποιῆσαι ὑμᾶσ, οἶκοσ Ἰσραήλ̣ ἰδοὺ ὡσ ὁ πηλὸσ τοῦ κεραμέωσ ὑμεῖσ ἐστε ἐν ταῖσ χερσί μου. πέρασ λαλήσω ἐπὶ ἔθνοσ ἢ ἐπὶ βασιλείαν τοῦ ἐξᾶραι αὐτοὺσ καὶ τοῦ ἀπολλύειν, καὶ ἐπιστραφῇ τὸ ἔθνοσ ἐκεῖνο ἀπὸ πάντων τῶν κακῶν αὐτῶν, καὶ μετανοήσω περὶ τῶν κακῶν, ὧν ἐλογισάμην τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖσ. καὶ πέρασ λαλήσω ἐπὶ ἔθνοσ καὶ βασιλείαν τοῦ ἀνοικοδομεῖσθαι καὶ τοῦ καταφυτεύεσθαι, καὶ ποιήσωσι τὰ πονηρὰ ἐναντίον μου τοῦ μὴ ἀκούειν τῆσ φωνῆσ μου, καὶ μετανοήσω περὶ τῶν ἀγαθῶν, ὧν ἐλάλησα τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖσ. καὶ νῦν εἰπὸν πρὸσ ἄνδρασ Ἰούδα καὶ πρὸσ τοὺσ κατοικοῦντασ Ἱερουσαλήμ. ἰδοὺ ἐγὼ πλάσσω ἐφ’ ὑμᾶσ κακὰ καὶ λογίζομαι ἐφ’ ὑμᾶσ λογισμόν. ἀποστραφήτω δὴ ἕκαστοσ ἀπὸ ὁδοῦ αὐτοῦ τῆσ πονηρᾶσ, καὶ καλλίονα ποιήσατε τά ἐπιτηδεύματα ὑμῶν. καὶ εἶπαν. ἀνδριούμεθα, ὅτι ὀπίσω τῶν ἀποστροφῶν ἡμῶν πορευσόμεθα καὶ ἕκαστοσ τὰ ἀρεστά τῆσ καρδίασ αὐτοῦ τῆσ πονηρᾶσ ποιήσομεν. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἐρωτήσατε δὴ ἐν ἔθνεσι. τίσ ἤκουσε τοιαῦτα φρικτά, ἃ ἐποίησε σφόδρα παρθένοσ Ἰσραήλ̣ μὴ ἐκλείψουσιν ἀπὸ πέτρασ μαστοὶ ἢ χιὼν ἀπὸ τοῦ Λιβάνου̣ μὴ ἐκκλινῇ ὕδωρ βιαίωσ ἀνέμῳ φερόμενον̣ ὅτι ἐπελάθοντό μου ὁ λαόσ μου, εἰσ κενὸν ἐθυμίασαν. καὶ ἀσθενήσουσιν ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτῶν σχοίνουσ αἰωνίουσ τοῦ ἐπιβῆναι τρίβουσ οὐκ ἔχοντασ ὁδὸν εἰσ πορείαν τοῦ τάξαι τὴν γῆν αὐτῶν εἰσ ἀφανισμὸν καὶ σύριγμα αἰώνιον. πάντεσ οἱ διαπορευόμενοι δι’ αὐτῆσ ἐκστήσονται καὶ κινήσουσι τὴν κεφαλὴν αὐτῶν. ὡσ ἄνεμον καύσωνα διασπερῶ αὐτοὺσ κατὰ πρόσωπον ἐχθρῶν αὐτῶν, δείξω αὐτοῖσ ἡμέραν ἀπωλείασ αὐτῶν. Καὶ εἶπαν. δεῦτε καὶ λογισώμεθα ἐπὶ Ἱερεμίαν λογισμόν, ὅτι οὐκ ἀπολεῖται νόμοσ ἀπὸ ἱερέωσ καὶ βουλὴ ἀπὸ συνετοῦ καὶ λόγοσ ἀπὸ προφήτου. δεῦτε καὶ πατάξωμεν αὐτὸν ἐν γλώσσῃ καὶ ἀκουσόμεθα πάντασ τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ. εἰσάκουσόν μου, Κύριε, καὶ εἰσάκουσον τῆσ φωνῆσ τοῦ δικαιώματόσ μου. εἰ ἀνταποδίδοται ἀντὶ ἀγαθῶν κακά̣ ὅτι συνελάλησαν ρήματα κακὰ τῆσ ψυχῆσ μου καὶ τὴν κόλασιν αὐτῶν ἔκρυψάν μοι. μνήσθητι ἑστηκότοσ μου κατὰ πρόσωπόν σου τοῦ λαλῆσαι ὑπὲρ αὐτῶν ἀγαθά, τοῦ ἀποστρέψαι τὸν θυμόν σου ἀπ’ αὐτῶν. διὰ τοῦτο δὸσ τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν εἰσ λιμὸν καὶ ἄθροισον αὐτοὺσ εἰσ χεῖρασ μαχαίρασ. γενέσθωσαν αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν ἄτεκνοι καὶ χῆραι, καὶ οἱ ἄνδρεσ αὐτῶν γενέσθωσαν ἀνῃρημένοι θανάτῳ καὶ οἱ νεανίσκοι αὐτῶν πεπτωκότεσ μαχαίρᾳ ἐν πολέμῳ. γενηθήτω κραυγὴ ἐν ταῖσ οἰκίαισ αὐτῶν, ἐπάξεισ ἐπ’ αὐτοὺσ ληστὰσ ἄφνω, ὅτι ἐνεχείρησαν λόγον εἰσ σύλληψίν μου, καὶ παγίδασ ἔκρυψαν ἐπ’ ἐμέ. καὶ σύ, Κύριε, ἔγνωσ ἅπασαν τὴν βουλὴν αὐτῶν ἐπ’ ἐμὲ εἰσ θάνατον. μὴ ἀθῳώσῃσ τὰσ ἀδικίασ αὐτῶν, καὶ τὰσ ἁμαρτίασ αὐτῶν ἀπὸ προσώπου σου μὴ ἐξαλείψῃσ. γενέσθω ἡ ἀσθένεια αὐτῶν ἐναντίον σου, ἐν καιρῷ θυμοῦ σου ποίησον ἐν αὐτοῖσ. ΤΟΤΕ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. βάδισον καὶ κτῆσαι βῖκον πεπλασμένον ὀστράκινον καὶ ἄξεισ ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τῶν ἱερέων,

καὶ ἐξελεύσῃ εἰσ τὸ πολυάνδριον υἱῶν τῶν τέκνων αὐτῶν, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῶν προθύρων πύλησ τῆσ Χαρσείθ, καὶ ἀνάγνωθι ἐκεῖ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ, οὓσ ἂν λαλήσω πρὸσ σέ, καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. ἀκούσατε τὸν λόγον Κυρίου, βασιλεῖσ Ἰούδα καὶ ἄνδρεσ Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ εἰσπορευόμενοι ἐν ταῖσ πύλαισ ταύταισ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον κακά, ὥστε παντὸσ ἀκούοντοσ αὐτὰ ἠχήσει τὰ ὦτα αὐτοῦ, ἀνθ’ ὧν ἐγκατέλιπόν με καὶ ἀπηλλοτρίωσαν τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἐθυμίασαν ἐν αὐτῷ θεοῖσ ἀλλοτρίοισ, οἷσ οὐκ ᾔδεισαν αὐτοὶ καὶ οἱ πατέρεσ αὐτῶν, καὶ οἱ βασιλεῖσ Ἰούδα ἔπλησαν τὸν τόπον τοῦτον αἱμάτων ἀθῴων καὶ ᾠκοδόμησαν ὑψηλὰ τῇ Βάαλ τοῦ κατακαίειν τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν ἐν πυρί, ἃ οὐκ ἐνετειλάμην οὐδὲ διενοήθην ἐν τῇ καρδίᾳ μου. διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριοσ, καὶ οὐ κληθήσεται τῷ τόπῳ τούτῳ ἔτι Διάπτωσισ καὶ Πολυάνδριον υἱοῦ Ἐννόμ, ἀλλ’ ἢ Πολυάνδριον τῆσ σφαγῆσ. καὶ σφάξω τὴν βουλὴν Ἰούδα καὶ τὴν βουλὴν Ἱερουσαλὴμ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ καὶ καταβαλῶ αὐτοὺσ ἐν μαχαίρᾳ ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ ἐν χερσὶ τῶν ζητούντων τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν, καὶ δώσω τοὺσ νεκροὺσ αὐτῶν εἰσ βρῶσιν τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ. καὶ τάξω τὴν πόλιν ταύτην εἰσ ἀφανισμὸν καὶ εἰσ συριγμόν. πᾶσ ὁ παραπορευόμενοσ ἐπ’ αὐτῆσ σκυθρωπάσει καὶ συριεῖ ὑπὲρ πάσησ τῆσ πληγῆσ αὐτῆσ. καὶ ἔδονται τὰσ σάρκασ τῶν υἱῶν αὐτῶν καὶ τὰσ σάρκασ τῶν θυγατέρων αὐτῶν, καὶ ἕκαστοσ τὰσ σάρκασ τοῦ πλησίον αὐτοῦ ἔδονται ἐν τῇ περιοχῇ καὶ ἐν τῇ πολιορκίᾳ, ᾗ πολιορκήσουσιν αὐτοὺσ οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν. καὶ συντρίψεισ τὸν βῖκον κατ’ ὀφθαλμοὺσ τῶν ἀνδρῶν τῶν ἐκπορευομένων μετά σοῦ καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ. οὕτωσ συντρίψω τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ τὴν πόλιν ταύτην, καθὼσ συντρίβεται ἄγγοσ ὀστράκινον, ὃ οὐ δυνήσεται ἰαθῆναι ἔτι. οὕτωσ ποιήσω, λέγει Κύριοσ, τῷ τόπῳ τούτῳ καὶ τοῖσ κατοικοῦσιν ἐν αὐτῷ τοῦ δοθῆναι τὴν πόλιν ταύτην ὡσ τὴν διαπίπτουσαν. καὶ οἶκοι Ἱερουσαλὴμ καὶ οἶκοι βασιλέων Ἰούδα ἔσονται καθὼσ ὁ τόποσ ὁ διαπίπτων ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν αὐτῶν ἐν πάσαισ ταῖσ οἰκίαισ, ἐν αἷσ ἐθυμίασαν ἐπὶ τῶν δωμάτων αὐτῶν πάσῃ τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔσπεισαν σπονδὰσ θεοῖσ ἀλλοτρίοισ. ‐ Καὶ ἦλθεν Ἱερεμίασ ἀπὸ τῆσ διαπτώσεωσ, οὗ ἀπέστειλεν αὐτὸν Κύριοσ ἐκεῖ τοῦ προφητεῦσαι, καὶ ἔστη ἐν τῇ αὐλῇ οἴκου Κυρίου καὶ εἶπε πρὸσ πάντα τὸν λαόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ ἐπὶ πάσασ τὰσ πόλεισ αὐτῆσ καὶ ἐπὶ τὰσ κώμασ αὐτῆσ ἅπαντα τὰ κακά, ἃ ἐλάλησα ἐπ’ αὐτήν, ὅτι ἐσκλήρυναν τὸν τράχηλον αὐτῶν τοῦ μὴ εἰσακούειν τῶν ἐντολῶν μου. ΚΑΙ ἤκουσε Πασχὼρ ὁ υἱὸσ Ἐμμὴρ ὁ ἱερεύσ ‐ καὶ οὗτοσ ἦν καθεσταμένοσ ἡγούμενοσ οἴκου Κυρίου ‐ τοῦ Ἱερεμίου προφητεύοντοσ τοὺσ λόγουσ τούτουσ.

καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν καὶ ἐνέβαλεν αὐτὸν εἰσ τὸν καταρράκτην, ὃσ ἦν ἐν πύλῃ οἴκου ἀποτεταγμένου τοῦ ὑπερῴου, ὃσ ἦν ἐν οἴκῳ Κυρίου. καὶ ἐξήγαγε Πασχὼρ τὸν Ἱερεμίαν ἐκ τοῦ καταρράκτου, καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἱερεμίασ. οὐχὶ Πασχὼρ ἐκάλεσε Κύριοσ τὸ ὄνομά σου, ἀλλ’ ἢ Μέτοικον. διότι τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμί σε εἰσ μετοικίαν σὺν πᾶσι τοῖσ φίλοισ σου, καὶ πεσοῦνται ἐν μαχαίρᾳ ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ οἱ ὀφθαλμοί σου ὄψονται, καὶ σὲ καὶ πάντα Ἰούδαν δώσω εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ μετοικιοῦσιν αὐτοὺσ καὶ κατακόψουσιν ἐν μαχαίραισ. καὶ δώσω τὴν πᾶσαν ἰσχὺν τῆσ πόλεωσ ταύτησ καὶ πάντασ τοὺσ πόνουσ αὐτῆσ καὶ πάντασ τοὺσ θησαυροὺσ τοῦ βασιλέωσ Ἰούδα εἰσ χεῖρασ ἐχθρῶν αὐτοῦ, καὶ ἄξουσιν αὐτοὺσ εἰσ Βαβυλῶνα. καὶ σὺ καὶ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν τῷ οἴκῳ σου πορεύσεσθε ἐν αἰχμαλωσίᾳ, καὶ ἐν Βαβυλῶνι ἀποθανῇ καὶ ἐκεῖ ταφήσῃ, σὺ καὶ πάντεσ οἱ φίλοι σου, οἷσ ἐπροφήτευσασ αὐτοῖσ ψευδῆ. Ἠπάτησάσ με, Κύριε, καὶ ἠπατήθην, ἐκράτησασ καὶ ἠδυνάσθησ. ἐγενόμην εἰσ γέλωτα, πᾶσαν ἡμέραν διετέλεσα μυκτηριζόμενοσ. ὅτι πικρῷ λόγῳ μου γελάσομαι, ἀθεσίαν καὶ ταλαιπωρίαν ἐπικαλέσομαι, ὅτι ἐγενήθη λόγοσ Κυρίου εἰσ ὀνειδισμὸν ἐμοὶ καὶ εἰσ χλευασμὸν πᾶσαν ἡμέραν μου. καὶ εἶπα. οὐ μὴ ὀνομάσω τὸ ὄνομα Κυρίου καὶ οὐ μὴ λαλήσω ἔτι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο ὡσ πῦρ καιόμενον φλέγον ἐν τοῖσ ὀστέοισ μου, καὶ παρεῖμαι πάντοθεν καὶ οὐ δύναμαι φέρειν. ὅτι ἤκουσα ψόγον πολλῶν συναθροιζομένων κυκλόθεν. ἐπισύστητε καὶ ἐπισυστῶμεν αὐτῷ, πάντεσ ἄνδρεσ φίλοι αὐτοῦ. τηρήσατε τὴν ἐπίνοιαν αὐτοῦ, εἰ ἀπατηθήσεται καὶ δυνησόμεθα αὐτῷ καὶ ληψόμεθα τὴν ἐκδίκησιν ἡμῶν ἐξ αὐτοῦ. ὁ δὲ Κύριοσ μετ’ ἐμοῦ καθὼσ μαχητὴσ ἰσχύων. διὰ τοῦτο ἐδίωξαν καὶ νοῆσαι οὐκ ἠδύναντο. ᾐσχύνθησαν σφόδρα, ὅτι οὐκ ἐνόησαν ἀτιμίασ αὐτῶν, αἳ δι’ αἰῶνοσ οὐκ ἐπιλησθήσονται. Κύριε, δοκιμάζων δίκαια, συνίων νεφροὺσ καὶ καρδίασ, ἴδοιμι τὴν παρὰ σοῦ ἐκδίκησιν ἐν αὐτοῖσ, ὅτι πρὸσ σὲ ἀπεκάλυψα τὰ ἀπολογήματά μου. ‐ ᾌσατε τῷ Κυρίῳ, αἰνέσατε αὐτῷ, ὅτι ἐξείλατο ψυχὴν πένητοσ ἐκ χειρὸσ πονηρευομένων. ‐ Ἐπικατάρατοσ ἡ ἡμέρα, ἐν ᾗ ἐτέχθην ἐν αὐτῇ. ἡ ἡμέρα, ἐν ᾗ ἔτεκέ με ἡ μήτηρ μου, μὴ ἔστω ἐπευκτή. ἐπικατάρατοσ ὁ ἄνθρωποσ ὁ εὐαγγελισάμενοσ τῷ πατρί μου λέγων. ἐτέχθη σοι ἄρσην, εὐφραινόμενοσ. ἔστω ὁ ἄνθρωποσ ἐκεῖνοσ ὡσ αἱ πόλεισ, ἃσ κατέστρεψε Κύριοσ ἐν θυμῷ καὶ οὐ μετεμελήθη. ἀκουσάτω κραυγῆσ τῷ πρωί̈ καὶ ἀλαλαγμοῦ μεσημβρίασ, ὅτι οὐκ ἀπέκτεινέ με ἐν μήτρᾳ μητρὸσ καὶ ἐγένετό μοι ἡ μήτηρ μου τάφοσ μου καὶ ἡ μήτρα συλλήψεωσ αἰωνίασ. ἱνατί τοῦτο ἐξῆλθον ἐκ μήτρασ τοῦ βλέπειν κόπουσ καὶ πόνουσ, καὶ διετέλεσαν ἐν αἰσχύνῃ αἱ ἡμέραι μου̣ Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ παρὰ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν, ὅτε ἀπέστειλε πρὸσ αὐτὸν ὁ βασιλεὺσ Σεδεκίασ τὸν Πασχὼρ υἱὸν Μελχίου καὶ Σοφονίαν υἱὸν Μαασαίου τὸν ἱερέα λέγων.

ἐπερώτησον περὶ ἡμῶν τὸν Κύριον, ὅτι βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐφέστηκεν ἐφ’ ἡμᾶσ, εἰ ποιήσει Κύριοσ κατὰ πάντα τὰ θαυμάσια αὐτοῦ, καὶ ἀπελεύσεται ἀφ’ ἡμῶν. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτοὺσ Ἱερεμίασ. οὕτωσ ἐρεῖτε πρὸσ Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ μεταστρέψω τὰ ὅπλα τὰ πολεμικά, ἐν οἷσ ὑμεῖσ πολεμεῖτε ἐν αὐτοῖσ πρὸσ τοὺσ Χαλδαίουσ τοὺσ συγκεκλεικότασ ὑμᾶσ ἔξωθεν τοῦ τείχουσ, καὶ συνάξω αὐτοὺσ εἰσ τὸ μέσον τῆσ πόλεωσ ταύτης καὶ πολεμήσω ἐγὼ ὑμᾶσ ἐν χειρὶ ἐκτεταμένῃ καὶ ἐν βραχίονι κραταιῷ μετὰ θυμοῦ καὶ ὀργῆσ μεγάλης καὶ πατάξω πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, τοὺσ ἀνθρώπουσ καί τὰ κτήνη, ἐν θανάτῳ μεγάλῳ, καὶ ἀποθανοῦνται. καὶ μετὰ ταῦτα ‐οὕτωσ λέγει Κύριοσ‐ δώσω τὸν Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ καὶ τὸν λαὸν τὸν καταλειφθέντα ἐν τῇ πόλει ταύτῃ ἀπὸ τοῦ θανάτου καὶ ἀπὸ τοῦ λιμοῦ καὶ ἀπὸ τῆσ μαχαίρασ εἰσ χεῖρασ ἐχθρῶν αὐτῶν τῶν ζητούντων τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν, καὶ κατακόψουσιν αὐτοὺσ ἐν στόματι μαχαίρασ. οὐ φείσομαι ἐπ’ αὐτοῖσ καὶ οὐ μὴ οἰκτειρήσω αὐτούσ. καὶ πρὸσ τὸν λαὸν τοῦτον ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ δέδωκα πρὸ προσώπου ὑμῶν τὴν ὁδὸν τῆσ ζωῆσ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ θανάτου. ὁ καθήμενοσ ἐν τῇ πόλει ταύτῃ ἀποθανεῖται ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ, καὶ ὁ ἐκπορευόμενοσ προσχωρῆσαι πρὸσ τοὺσ Χαλδαίουσ τοὺσ συγκεκλεικότασ ὑμᾶσ ζήσεται, καὶ ἔσται ἡ ψυχὴ αὐτοῦ εἰσ σκῦλα, καὶ ζήσεται. διότι ἐστήρικα τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην εἰσ κακὰ καὶ οὐκ εἰσ ἀγαθά. εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ παραδοθήσεται, καὶ κατακαύσει αὐτήν ἐν πυρί. ὁ οἶκοσ βασιλέωσ Ἰούδα, ἀκούσατε λόγον Κυρίου. οἶκοσ Δαυίδ, τάδε λέγει Κύριοσ. κρίνατε πρωί̈ κρίμα καὶ κατευθύνατε καὶ ἐξέλεσθε διηρπασμένον ἐκ χειρὸσ ἀδικοῦντοσ αὐτόν, ὅπωσ μὴ ἀναφθῇ ὡσ πῦρ ἡ ὀργή μου καὶ καυθήσεται, καὶ οὐκ ἔσται ὁ σβέσων. ἰδοὺ ἐγὼ πρόσ σε τὸν κατοικοῦντα τὴν κοιλάδα Σόρ, τὴν πεδεινήν, τοὺσ λέγοντασ. τίσ πτοήσει ἡμᾶσ̣ ἢ τίσ εἰσελεύσεται πρὸσ τὸ κατοικητήριον ἡμῶν̣ καὶ ἀνάψω πῦρ ἐν τῷ δρυμῷ αὐτῆσ, καὶ ἔδεται πάντα τὰ κύκλῳ αὐτῆσ. ΤΑΔΕ λέγει Κύριοσ. πορεύου καὶ κατάβηθι εἰσ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέωσ Ἰούδα καὶ λαλήσεισ ἐκεῖ τὸν λόγον τοῦτον

καὶ ἐρεῖσ. ἄκουε λόγον Κυρίου, βασιλεῦ Ἰούδα ὁ καθήμενοσ ἐπὶ θρόνου Δαυίδ, σὺ καὶ ὁ οἶκόσ σου καὶ ὁ λαόσ σου καὶ οἱ εἰσπορευόμενοι ταῖσ πύλαισ ταύταισ. τάδε λέγει Κύριοσ. ποιεῖτε κρίσιν καὶ δικαιοσύνην καὶ ἐξαιρεῖσθε διηρπασμένον ἐκ χειρὸσ ἀδικοῦντοσ αὐτὸν καὶ προσήλυτον καὶ ὀρφανὸν καὶ χήραν μὴ καταδυναστεύετε καὶ μὴ ἀσεβῆτε καὶ αἷμα ἀθῷον μὴ ἐκχέητε ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ. διότι ἐὰν ποιοῦντεσ ποιήσητε τὸν λόγον τοῦτον, καὶ εἰσελεύσονται ἐν ταῖσ πύλαισ τοῦ οἴκου τούτου βασιλεῖσ καθήμενοι ἐπὶ θρόνου Δαυὶδ καὶ ἐπιβεβηκότεσ ἐφ’ ἁρμάτων καὶ ἵππων, αὐτοὶ καὶ οἱ παῖδεσ αὐτῶν, καὶ ὁ λαὸσ αὐτῶν. ἐὰν δὲ μὴ ποιήσητε τοὺσ λόγουσ τούτουσ, κατ’ ἐμαυτοῦ ὤμοσα, λέγει Κύριοσ, ὅτι εἰσ ἐρήμωσιν ἔσται ὁ οἶκοσ οὗτοσ. ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ κατὰ τοῦ οἴκου βασιλέωσ Ἰούδα. Γαλαὰδ σύ μοι, ἀρχὴ τοῦ Λιβάνου, ἐὰν μὴ θῶ σε εἰσ ἔρημον, πόλεισ μὴ κατοικηθησομένασ. καὶ ἐπάξω ἐπὶ σὲ ὀλοθρεύοντα ἄνδρα καὶ τὸν πέλεκυν αὐτοῦ, καὶ ἐκκόψουσι τὰσ ἐκλεκτὰσ κέδρουσ σου καὶ ἐμβαλοῦσιν εἰσ τὸ πῦρ. καὶ διελεύσονται ἔθνη διὰ τῆσ πόλεωσ ταύτησ καὶ ἐρεῖ ἕκαστοσ πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ. διατί ἐποίησε Κύριοσ οὕτωσ τῇ πόλει ταύτῃ τῇ μεγάλῃ̣ καὶ ἐροῦσιν. ἀνθ’ ὧν ἐγκατέλιπον τὴν διαθήκην Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν καὶ προσεκύνησαν θεοῖσ ἀλλοτρίοισ καὶ ἐδούλευσαν αὐτοῖσ. Μὴ κλαίετε τὸν τεθνηκότα μηδὲ θρηνεῖτε αὐτόν. κλαύσατε κλαυμῷ τὸν ἐκπορευόμενον, ὅτι οὐκ ἐπιστρέψει ἔτι, οὐδὲ ὄψεται τὴν γῆν πατρίδοσ αὐτοῦ. διότι τάδε λέγει Κύριοσ ἐπὶ Σελλὴμ υἱὸν Ἰωσία τὸν βασιλεύοντα ἀντὶ Ἰωσίου τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ὃσ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ τόπου τούτου. οὐκ ἀναστρέψει ἐκεῖ ἔτι, ἀλλ’ ἢ ἐν τῷ τόπῳ, οὗ μετῴκισα αὐτόν, ἐκεῖ ἀποθανεῖται καὶ τὴν γῆν ταύτην οὐκ ὄψεται ἔτι. ‐ Ὦ ὁ οἰκοδομῶν οἰκίαν αὐτοῦ οὐ μετὰ δικαιοσύνησ καὶ τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ οὐκ ἐν κρίματι, παρὰ τῷ πλησίον αὐτοῦ ἐργᾶται δωρεὰν καὶ τὸν μισθὸν αὐτοῦ οὐ μὴ ἀποδώσει αὐτῷ. ᾠκοδόμησασ σεαυτῷ οἶκον σύμμετρον, ὑπερῷα ριπιστὰ διεσταλμένα θυρίσι καὶ ἐξυλωμένα ἐν κέδρῳ καὶ κεχρισμένα ἐν μίλτῳ. μὴ βασιλεύσῃσ, ὅτι σὺ παροξύνῃ ἐν Ἄχαζ τῷ πατρί σου̣ οὐ φάγονται καὶ οὐ πίονται. βέλτιον ἦν σὲ ποιεῖν κρίμα καὶ δικαιοσύνην. οὐκ ἔγνωσαν, οὐκ ἔκριναν κρίσιν ταπεινῷ οὐδὲ κρίσιν πένητοσ. οὐ τοῦτό ἐστι τὸ μὴ γνῶναί σε ἐμέ, λέγει Κύριοσ̣ ἰδοὺ οὐκ εἰσὶν οἱ ὀφθαλμοί σου οὐδὲ ἡ καρδία σου καλή, ἀλλὰ εἰσ τὴν πλεονεξίαν σου καὶ εἰσ τὸ αἷμα τὸ ἀθῷον τοῦ ἐκχέειν αὐτὸ καὶ εἰσ ἀδικήματα καὶ εἰσ φόνον τοῦ ποιεῖν αὐτά. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ ἐπὶ Ἰωακεὶμ υἱὸν Ἰωσία βασιλέα Ἰούδα. οὐαὶ ἐπὶ τὸν ἄνδρα τοῦτον. οὐ μὴ κόψονται αὐτόν. ὦ ἀδελφέ, οὐδὲ μὴ κλαύσονται αὐτόν. οἴμοι Κύριε. ταφὴν ὄνου ταφήσεται, συμψηθεὶσ ριφήσεται ἐπέκεινα τῆσ πύλησ Ἱερουσαλήμ. ‐ Ἀνάβηθι εἰσ τὸν Λίβανον καὶ κράξον καὶ εἰσ τὴν Βασὰν δὸσ τὴν φωνήν σου καὶ βόησον εἰσ τὸ πέραν τῆσ θαλάσσησ, ὅτι συνετρίβησαν πάντεσ οἱ ἐρασταί σου. ἐλάλησα πρὸσ σὲ ἐν τῇ παραπτώσει σου, καὶ εἶπασ. οὐκ ἀκούσομαι. αὕτη ἡ ὁδόσ σου ἐκ νεότητόσ σου, οὐκ ἤκουσασ τῆσ φωνῆσ μου. πάντασ τοὺσ ποιμένασ σου ποιμανεῖ ἄνεμοσ, καὶ οἱ ἐρασταί σου ἐν αἰχμαλωσίᾳ ἐξελεύσονται. ὅτι τότε αἰσχυνθήσῃ καὶ ἀτιμωθήσῃ ἀπὸ πάντων τῶν φιλούντων σε. κατοικοῦσα ἐν τῷ Λιβάνῳ, ἐννοσσεύουσα ἐν ταῖσ κέδροισ, καταστενάξεισ ἐν τῷ ἐλθεῖν σοι ὀδύνασ ὡσ τικτούσησ. ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, ἐὰν γενόμενοσ γένηται Ἰεχονίασ υἱὸσ Ἰωακεὶμ βασιλεὺσ Ἰούδα ἀποσφράγισμα ἐπὶ τῆσ χειρὸσ τῆσ δεξιᾶσ μου, ἐκεῖθεν ἐκσπάσω σε καὶ παραδώσω σε εἰσ χεῖρασ τῶν ζητούντων τὴν ψυχήν σου, ὧν σὺ εὐλαβῇ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, εἰσ χεῖρασ τῶν Χαλδαίων. καὶ ἀπορρίψω σε καὶ τὴν μητέρα σου τὴν τεκοῦσάν σε εἰσ γῆν, οὗ οὐκ ἐτέχθησ ἐκεῖ, καὶ ἐκεῖ ἀποθανεῖσθε. εἰσ δὲ τὴν γῆν, ἣν αὐτοὶ εὔχονται ταῖσ ψυχαῖσ αὐτῶν, οὐ μὴ ἀποστρέψωσιν. ἠτιμώθη Ἰεχονίασ ὡσ σκεῦοσ, οὗ οὐκ ἔστι χρεία αὐτοῦ, ὅτι ἐξερρίφη καὶ ἐξεβλήθη εἰσ γῆν, ἣν οὐκ ᾔδει. γῆ γῆ ἀκουε λόγον Κυρίου. γράψον τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐκκήρυκτον ἄνθρωπον, ὅτι οὐ μὴ αὐξηθῇ ἐκ τοῦ σπέρματοσ αὐτοῦ ἀνὴρ καθήμενοσ ἐπὶ θρόνου Δαυὶδ ἄρχων ἔτι ἐν τῷ Ἰούδᾳ. Ω οἱ ποιμένεσ οἱ διασκορπίζοντεσ καὶ ἀπολλύοντεσ τὰ πρόβατα τῆσ νομῆσ μου.

διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ ἐπὶ τοὺσ ποιμαίνοντασ τὸν λαόν μου. ὑμεῖσ διεσκορπίσατε τά πρόβατά μου καὶ ἐξώσατε αὐτὰ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθε αὐτά, ἰδοὺ ἐγὼ ἐκδικῶ ἐφ’ ὑμᾶσ κατὰ τὰ πονηρὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν. καὶ ἐγὼ εἰσδέξομαι τοὺσ καταλοίπουσ τοῦ λαοῦ μου ἐπὶ πάσησ τῆσ γῆσ, οὗ ἔξωσα αὐτοὺσ ἐκεῖ, καὶ καταστήσω αὐτοὺσ εἰσ τὴν νομὴν αὐτῶν, καὶ αὐξηθήσονται καὶ πληθυνθήσονται. καὶ ἀναστήσω αὐτοῖσ ποιμένασ, οἳ ποιμανοῦσιν αὐτούσ, καὶ οὐ φοβηθήσονται ἔτι οὐδὲ πτοηθήσονται, λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριοσ, καὶ ἀναστήσω τῷ Δαυὶδ ἀνατολὴν δικαίαν, καὶ βασιλεύσει βασιλεὺσ καὶ συνήσει καὶ ποιήσει κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἐν ταῖσ ἡμέραισ αὐτοῦ σωθήσεται Ἰούδασ, καὶ Ἰσραὴλ κατασκηνώσει πεποιθώσ, καὶ τοῦτο τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ὃ καλέσει αὐτὸν Κύριοσ Ἰωσεδέκ. Ἐν τοῖσ προφήταισ συνετρίβη ἡ καρδία μου, ἐν ἐμοὶ ἐσαλεύθη πάντα τὰ ὀστᾶ μου, ἐγενήθην ὡσ ἀνὴρ συντετριμμένοσ καὶ ὡσ ἄνθρωποσ συνεχόμενοσ ἀπὸ οἴνου ἀπὸ προσώπου Κυρίου καὶ ἀπὸ προσώπου εὐπρεπείασ δόξησ αὐτοῦ. ὅτι ἀπὸ προσώπου τούτων ἐπένθησεν ἡ γῆ, ἐξηράνθησαν αἱ νομαὶ τῆσ ἐρήμου, καὶ ἐγένετο ὁ δρόμοσ αὐτῶν πονηρὸσ καὶ ἡ ἰσχὺσ αὐτῶν οὐχ οὕτωσ. ὅτι ἱερεὺσ καὶ προφήτησ ἐμολύνθησαν καὶ ἐν τῷ οἴκῳ μου εἶδον πονηρίασ αὐτῶν. διὰ τοῦτο γενέσθω ἡ ὁδὸσ αὐτῶν αὐτοῖσ εἰσ ὀλίσθημα ἐν γνόφῳ, καὶ ὑποσκελισθήσονται καὶ πεσοῦνται ἐν αὐτῇ. διότι ἐπάξω ἐπ’ αὐτοὺσ κακὰ ἐν ἐνιαυτῷ ἐπισκέψεωσ αὐτῶν, φησὶ Κύριοσ. καὶ ἐν τοῖσ προφήταισ Σαμαρείασ εἶδον ἀνομήματα. ἐπροφήτευσαν διὰ τῆσ Βάαλ καὶ ἐπλάνησαν τὸν λαόν μου Ἰσραήλ. καὶ ἐν τοῖσ προφήταισ Ἱερουσαλὴμ ἑώρακα φρικτά, μοιχωμένουσ καὶ πορευομένουσ ἐν ψεύδεσι καὶ ἀντιλαμβανομένουσ χειρῶν πονηρῶν τοῦ μὴ ἀποστραφῆναι ἕκαστον ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτοῦ τῆσ πονηρᾶσ. ἐγενήθησάν μοι πάντεσ ὡσ Σόδομα καὶ οἱ κατοικοῦντεσ αὐτὴν ὥσπερ Γόμορρα. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ψωμιῶ αὐτοὺσ ὀδύνην καὶ ποτιῶ αὐτοὺσ ὕδωρ πικρόν, ὅτι ἀπὸ τῶν προφητῶν Ἱερουσαλὴμ ἐξῆλθε μολυσμὸσ πάσῃ τῇ γῇ. οὕτωσ λέγει Κύριοσ παντοκράτωρ. μὴ ἀκούετε τοὺσ λόγουσ τῶν προφητῶν, ὅτι ματαιοῦσιν ἑαυτοῖσ ὅρασιν, ἀπὸ καρδίασ αὐτῶν λαλοῦσι καὶ οὐκ ἀπὸ στόματοσ Κυρίου. λέγουσι τοῖσ ἀπωθουμένοισ τὸν λόγον Κυρίου. εἰρήνη ἔσται ὑμῖν. καὶ πᾶσι τοῖσ πορευομένοισ τοῖσ θελήμασιν αὐτῶν, παντὶ τῷ πορευομένῳ πλάνῃ καρδίασ αὐτοῦ εἶπαν. οὐχ ἥξει ἐπὶ σὲ κακά. ὅτι τίσ ἔστη ἐν ὑποστήματι Κυρίου καὶ εἶδε τὸν λόγον αὐτοῦ̣ τίσ ἠνωτίσατο καὶ ἤκουσεν̣ ἰδοὺ σεισμὸσ παρὰ Κυρίου καὶ ὀργὴ ἐκπορεύεται εἰσ συσσεισμόν, συστρεφομένη ἐπὶ τοὺσ ἀσεβεῖσ ἥξει. καὶ οὐκ ἔτι ἀποστρέψει ὁ θυμὸσ Κυρίου, ἕωσ ἂν ποιήσῃ αὐτὸ καὶ ἕωσ ἂν στήσῃ αὐτὸ ἀπὸ ἐγχειρήματοσ καρδίασ αὐτοῦ. ἐπ’ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν νοήσουσιν αὐτά. οὐκ ἀπέστελλον τοὺσ προφήτασ, καὶ αὐτοὶ ἔτρεχον. οὐδὲ ἐλάλησα πρὸσ αὐτούσ, καὶ αὐτοὶ ἐπροφήτευον. καὶ εἰ ἔστησαν ἐν τῇ ὑποστάσει μου καὶ εἰ ἤκουσαν τῶν λόγων μου, καὶ τὸν λαόν μου ἂν ἀπέστρεφον αὐτοὺσ ἀπὸ τῶν πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν. Θεὸσ ἐγγίζων ἐγώ εἰμι, λέγει Κύριοσ, καὶ οὐχὶ Θεὸσ πόρρωθεν. εἰ κρυβήσεταί τισ ἐν κρυφαίοισ, καὶ ἐγὼ οὐκ ὄψομαι αὐτόν̣ μὴ οὐχὶ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν ἐγὼ πληρῶ̣ λέγει Κύριοσ. ἤκουσα ἃ λαλοῦσιν οἱ προφῆται, ἃ προφητεύουσιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ψευδῆ λέγοντεσ. ἠνυπνιασάμην ἐνύπνιον. ἕωσ πότε ἔσται ἐν καρδίᾳ τῶν προφητῶν τῶν προφητευόντων ψευδῆ καὶ ἐν τῷ προφητεύειν αὐτοὺσ τὰ θελήματα τῆσ καρδίασ αὐτῶν̣ τῶν λογιζομένων τοῦ ἐπιλαθέσθαι τοῦ νόμου μου ἐν τοῖσ ἐνυπνίοισ αὐτῶν, ἃ διηγοῦντο ἕκαστοσ τῷ πλησίον αὐτοῦ, καθάπερ ἐπελάθοντο οἱ πατέρεσ αὐτῶν τοῦ ὀνόματόσ μου ἐν τῇ Βάαλ̣ ὁ προφήτησ, ἐν ᾧ τὸ ἐνύπνιόν ἐστι, διηγησάσθω τὸ ἐνύπνιον αὐτοῦ, καὶ ἐν ᾧ ὁ λόγοσ μου πρὸσ αὐτόν, διηγησάσθω τὸν λόγον μου ἐπ’ ἀληθείασ. τί τὸ ἄχυρον πρὸσ τὸν σῖτον̣ οὕτωσ οἱ λόγοι μου, λέγει Κύριοσ. οὐκ ἰδοὺ οἱ λόγοι μου ὥσπερ πῦρ φλέγον, λέγει Κύριοσ, καὶ ὡσ πέλυξ κόπτων πέτραν̣ ἰδοὺ ἐγὼ διὰ τοῦτο πρὸσ τοὺσ προφήτασ, λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ, τοὺσ κλέπτοντασ τοὺσ λόγουσ μου ἕκαστον παρὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ. ἰδοὺ ἐγὼ πρὸσ τοὺσ προφήτασ τοὺσ ἐκβάλλοντασ προφητείασ γλώσσησ καὶ νυστάζοντασ νυσταγμὸν ἑαυτῶν. ἰδοὺ ἐγὼ πρὸσ τοὺσ προφήτασ τοὺσ προφητεύοντασ ἐνύπνια ψευδῆ καὶ διηγοῦντο αὐτὰ καὶ ἐπλάνησαν τὸν λαόν μου ἐν τοῖσ ψεύδεσιν αὐτῶν καὶ ἐν τοῖσ πλάνοισ αὐτῶν καὶ ἐγὼ οὐκ ἀπέστειλα αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἐνετειλάμην αὐτοῖσ καὶ ὠφέλειαν οὐκ ὠφελήσουσι τὸν λαὸν τοῦτον. καὶ ἐὰν ἐρωτήσωσί σε ὁ λαὸσ οὗτοσ ἢ ἱερεὺσ ἢ προφήτησ λέγων. τί τὸ λῆμμα Κυρίου̣ καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. ὑμεῖσ ἐστε τὸ λῆμμα καὶ ράξω ὑμᾶσ, λέγει Κύριοσ. ὁ προφήτησ καὶ οἱ ἱερεῖσ καὶ ὁ λαόσ, οἳ ἂν εἴπωσι. λῆμμα Κυρίου, καὶ ἐκδικήσω τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ. ὅτι οὕτωσ ἐρεῖτε ἕκαστοσ πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ καὶ ἕκαστοσ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. τί ἀπεκρίθη Κύριοσ, καὶ τί ἐλάλησε Κύριοσ̣ καὶ λῆμμα Κυρίου μὴ ὀνομάζετε ἔτι, ὅτι τὸ λῆμμα τῷ ἀνθρώπῳ ἔσται ὁ λόγοσ αὐτοῦ. καὶ διατί ἐλάλησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν̣ διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν. ἀνθ’ ὧν εἴπατε τὸν λόγον τοῦτον. λῆμμα Κυρίου, καὶ ἀπέστειλα πρὸσ ὑμᾶσ λέγων. οὐκ ἐρεῖτε. λῆμμα Κυρίου, διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ λαμβάνω καὶ ράσσω ὑμᾶσ καὶ τὴν πόλιν, ἣν ἔδωκα ὑμῖν καὶ τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, καὶ δώσω ἐφ’ ὑμᾶσ ὀνειδισμὸν αἰώνιον καὶ ἀτιμίαν αἰώνιον, ἥτισ οὐκ ἐπιλησθήσεται. ‐ Διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριοσ, καὶ οὐκ ἐροῦσιν ἔτι. ζῇ Κύριοσ, ὃσ ἀνήγαγε τὸν οἶκον Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἀλλά. ζῇ Κύριοσ, ὃσ συνήγαγε πᾶν τὸ σπέρμα Ἰσραὴλ ἀπὸ γῆσ βορρᾶ καὶ ἀπὸ πασῶν τῶν χωρῶν, οὗ ἔξωσεν αὐτοὺσ ἐκεῖ. καὶ ἀποκατέστησεν αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν αὐτῶν. ΕΔΕΙΞΕ μοι Κύριοσ δύο καλάθουσ σύκων κειμένουσ κατὰ πρόσωπον ναοῦ Κυρίου μετὰ τὸ ἀποικίσαι Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλῶνοσ τὸν Ἰεχονίαν υἱὸν Ἰωακεὶμ βασιλέα Ἰούδα καὶ τοὺσ ἄρχοντασ καὶ τοὺσ τεχνίτασ καὶ τοὺσ δεσμώτασ καὶ τοὺσ πλουσίουσ ἐξ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἤγαγεν αὐτοὺσ εἰσ Βαβυλῶνα.

ὁ κάλαθοσ ὁ εἷσ σύκων χρηστῶν σφόδρα, ὡσ τὰ σύκα τὰ πρώϊμα, καὶ ὁ κάλαθοσ ὁ ἕτεροσ σύκων πονηρῶν σφόδρα, ἃ οὐ βρωθήσεται ἀπὸ πονηρίασ αὐτῶν. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. τί σὺ ὁρᾷσ, Ἱερεμία̣ καὶ εἶπα. σύκα. τὰ χρηστὰ χρηστὰ λίαν, καὶ τὰ πονηρὰ πονηρὰ λίαν, ἃ οὐ βρωθήσεται ἀπὸ πονηρίασ αὐτῶν. καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ὡσ τὰ σύκα τὰ χρηστὰ ταῦτα, οὕτωσ ἐπιγνώσομαι τοὺσ ἀποικισθέντασ Ἰούδα, οὓσ ἐξαπέσταλκα ἐκ τοῦ τόπου τούτου εἰσ γῆν Χαλδαίων εἰσ ἀγαθά. καὶ στηριῶ τοὺσ ὀφθαλμούσ μου ἐπ’ αὐτοὺσ εἰσ ἀγαθὰ καὶ ἀποκαταστήσω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν ταύτην εἰσ ἀγαθὰ καὶ ἀνοικοδομήσω αὐτοὺσ καὶ οὐ μὴ καθελῶ καὶ καταφυτεύσω αὐτοὺσ καὶ οὐ μὴ ἐκτίλω. καὶ δώσω αὐτοῖσ καρδίαν τοῦ εἰδέναι αὐτοὺσ ἐμέ, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ, καὶ ἔσονταί μοι εἰσ λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοῖσ εἰσ Θεόν, ὅτι ἐπιστραφήσονται ἐπ’ ἐμὲ ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ αὐτῶν. καὶ ὡσ τὰ σύκα τὰ πονηρά, ἃ οὐ βρωθήσονται ἀπὸ πονηρίασ αὐτῶν, τάδε λέγει Κύριοσ, οὕτωσ παραδώσω τὸν Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα καὶ τοὺσ μεγιστᾶνασ αὐτοῦ καὶ τὸ κατάλοιπον Ἱερουσαλὴμ τοὺσ ὑπολελειμμένουσ ἐν τῇ γῇ ταύτῃ καὶ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν Αἰγύπτῳ. καὶ δώσω αὐτοὺσ εἰσ διασκορπισμὸν εἰσ πάσασ τὰσ βασιλείασ τῆσ γῆσ, καὶ ἔσονται εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ εἰσ παραβολὴν καὶ εἰσ μῖσοσ καὶ εἰσ κατάραν ἐν παντὶ τόπῳ, οὗ ἔξωσα αὐτοὺσ ἐκεῖ. καὶ ἀποστελῶ εἰσ αὐτοὺσ τὸν λιμὸν καὶ τὸν θάνατον καὶ τὴν μάχαιραν, ἕωσ ἂν ἐκλείπωσιν ἀπὸ τῆσ γῆσ, ἧσ ἔδωκα αὐτοῖσ. Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ πρὸσ Ἱερεμίαν ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν Ἰούδα ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ τοῦ Ἰωακεὶμ υἱοῦ Ἰωσία βασιλέωσ Ἰούδα,

ὃν ἐλάλησε πρὸσ πάντα τὸν λαὸν Ἰούδα καὶ πρὸσ τοὺσ κατοικοῦντασ Ἱερουσαλὴμ λέγων. ἐν τῷ τρισκαιδεκάτῳ ἔτει Ἰωσία υἱοῦ Ἀμὼσ βασιλέωσ Ἰούδα καὶ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ εἴκοσι καὶ τρία ἔτη καὶ ἐλάλησα πρὸσ ὑμᾶσ ὀρθρίζων καὶ λέγων καὶ ἀπέστελλον πρὸσ ὑμᾶσ τοὺσ δούλουσ μου τοὺσ προφήτασ, ὄρθρου ἀποστέλλων, καὶ οὐκ εἰσηκούσατε καὶ οὐ προσέσχετε τοῖσ ὠσὶν ὑμῶν, λέγων. ἀποστράφητε ἕκαστοσ ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτοῦ τῆσ πονηρᾶσ καὶ ἀπὸ τῶν πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων ὑμῶν, καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ ἔδωκα ὑμῖν καὶ τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, ἀπ’ αἰῶνοσ καὶ ἕωσ αἰῶνοσ. μὴ πορεύεσθε ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖσ, καὶ τοῦ προσκυνεῖν αὐτοῖσ, ὅπωσ μὴ παροργίζητέ με ἐν τοῖσ ἔργοισ τῶν χειρῶν ὑμῶν τοῦ κακῶσαι ὑμᾶσ. καὶ οὐκ ἠκούσατέ μου. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἐπειδὴ οὐκ ἐπιστεύσατε τοῖσ λόγοισ μου, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω καὶ λήψομαι τὴν πατριὰν ἀπὸ βορρᾶ καὶ ἄξω αὐτοὺσ ἐπὶ τὴν γῆν ταύτην καὶ ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ αὐτὴν καὶ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη τὰ κύκλῳ αὐτῆσ καὶ ἐξερημώσω αὐτοὺσ καὶ δώσω αὐτοὺσ εἰσ ἀφανισμὸν καὶ εἰσ συριγμὸν καὶ εἰσ ὀνειδισμὸν αἰώνιον. καὶ ἀπολῶ ἀπ’ αὐτῶν φωνὴν χαρᾶσ καὶ φωνὴν εὐφροσύνησ, φωνὴν νυμφίου καὶ φωνὴν νύμφησ, ὀσμὴν μύρου καὶ φῶσ λύχνου. καὶ ἔσται πᾶσα ἡ γῆ εἰσ ἀφανισμόν, καὶ δουλεύσουσιν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν ἑβδομήκοντα ἔτη. καὶ ἐν τῷ πληρωθῆναι τὰ ἑβδομήκοντα ἔτη, ἐκδικήσω τὸ ἔθνοσ ἐκεῖνο, φησὶ Κύριοσ, καὶ θήσομαι αὐτοὺσ εἰσ ἀφανισμὸν αἰώνιον. καὶ ἐπάξω ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην πάντασ τοὺσ λόγουσ μου, οὓσ ἐλάλησα κατ’ αὐτῆσ, πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. ——— ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν῝Α ἐπροφήτευσεν Ἱερεμίασ ἐπὶ τὰ ἔθνη. ‐ . Τὰ Αἰλάμ. ‐ Τάδε λέγει Κύριοσ. συνετρίβη τὸ τόξον Αἰλάμ, ἀρχὴ δυναστείασ αὐτῶν. καὶ ἐπάξω ἐπὶ Αἰλὰμ τέσσαρασ ἀνέμουσ ἐκ τῶν τεσσάρων ἄκρων τοῦ οὐρανοῦ καὶ διασπερῶ αὐτοὺσ ἐν πᾶσι τοῖσ ἀνέμοισ τούτοισ, καὶ οὐκ ἔσται ἔθνοσ, ὃ οὐχ ἥξει ἐκεῖ, οἱ ἐξωσμένοι Αἰλάμ. καὶ πτοήσω αὐτοὺσ ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν τῶν ζητούντων τὴν ψυχὴν αὐτῶν καὶ ἐπάξω ἐπ’ αὐτοὺσ κακὰ κατά τὴν ὀργὴν τοῦ θυμοῦ μου καὶ ἐπαποστελῶ ὀπίσω αὐτῶν τὴν μάχαιράν μου ἕωσ τοῦ ἐξαναλῶσαι αὐτούσ. καὶ θήσω τὸν θρόνον μου ἐν Αἰλὰμ καὶ ἐξαποστελῶ ἐκεῖθεν βασιλέα καὶ μεγιστᾶνασ. καὶ ἔσται ἐπ’ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν καὶ ἀποστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν Αἰλάμ, λέγει Κύριοσ. ‐ Ἐν ἀρχῇ βασιλεύοντοσ Σεδεκίου βασιλέωσ ἐγένετο ὁ λόγοσ οὗτοσ περὶ Αἰλάμ. Τῌ Αἰγύπτῳ ἐπὶ δύναμιν Φαραὼ Νεχαὼ βασιλέωσ Αἰγύπτου, ὃσ ἦν ἐπὶ τῷ ποταμῷ Εὐφράτῃ ἐν Χαρχαμείσ, ὃν ἐπάταξε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ, ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ Ἰωακεὶμ βασιλέωσ Ἰούδα. ‐

Ἀναλάβετε ὅπλα καὶ ἀσπίδασ καὶ προσαγάγετε εἰσ πόλεμον. ἐπισάξατε τοὺσ ἵππουσ, ἐπίβητε, οἱ ἱππεῖσ, καὶ κατάστητε ἐν ταῖσ περικεφαλαίαισ ὑμῶν. προβάλετε τά δόρατα καὶ ἐνδύσασθε τοὺσ θώρακασ ὑμῶν. τί ὅτι αὐτοὶ πτοοῦνται καὶ ἀποχωροῦσιν εἰσ τὰ ὀπίσω̣ διότι οἱ ἰσχυροὶ αὐτῶν κοπήσονται. φυγῇ ἔφυγον καὶ οὐκ ἀνέστρεψαν περιεχόμενοι κυκλόθεν, λέγει Κύριοσ. μὴ φευγέτω ὁ κοῦφοσ, καὶ μὴ ἀνασωζέσθω ὁ ἰσχυρόσ. ἐπὶ βορρᾶν τὰ παρὰ τὸν Εὐφράτην ἠσθένησαν, πεπτώκασι. τίσ οὗτοσ ὡσ ποταμὸσ ἀναβήσεται καὶ ὡσ ποταμοὶ κυμαίνουσιν ὕδωρ̣ ὕδατα Αἰγύπτου ὡσεὶ ποταμὸσ ἀναβήσεται καὶ εἶπεν. ἀναβήσομαι καὶ κατακαλύψω τὴν γῆν καὶ ἀπολῶ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν αὐτῇ. ἐπίβητε ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ, παρασκευάσατε τὰ ἅρματα, ἐξέλθατε, οἱ μαχηταὶ Αἰθιόπων καὶ Λίβυεσ καθωπλισμένοι ὅπλοισ. καὶ Λυδοί, ἀνάβητε, ἐντείνατε τόξον. καὶ ἡ ἡμέρα ἐκείνη Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν ἡμέρα ἐκδικήσεωσ τοῦ ἐκδικῆσαι τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτοῦ, καὶ καταφάγεται ἡ μάχαιρα Κυρίου καὶ ἐμπλησθήσεται καὶ μεθυσθήσεται ἀπὸ τοῦ αἵματοσ αὐτῶν, ὅτι θυσία τῷ Κυρίῳ σαβαὼθ ἀπὸ γῆσ βορρᾶ ἐπὶ ποταμῷ Εὐφράτῃ. ἀνάβηθι Γαλαὰδ καὶ λάβε ρητίνην τῇ παρθένῳ θυγατρὶ Αἰγύπτου. εἰσ κενὸν ἐπλήθυνασ ἰάματά σου, ὠφέλεια οὐκ ἔστιν ἐν σοί. ἤκουσαν ἔθνη φωνήν σου, καὶ τῆσ κραυγῆσ σου ἐπλήσθη ἡ γῆ, ὅτι μαχητὴσ πρὸσ μαχητὴν ἠσθένησαν, ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἔπεσαν ἀμφότεροι. ——— ῝Α ἐλάλησε Κύριοσ ἐν χειρὶ Ἱερεμίου τοῦ ἐλθεῖν Ναβουχοδονόσορ τὸν βασιλέα Βαβυλῶνοσ τοῦ κόψαι γῆν Αἰγύπτου. ‐ Ἀναγγείλατε εἰσ Μάγδωλον καὶ παραγγείλατε εἰσ Μέμφιν, εἴπατε. ἐπίστηθι καὶ ἑτοίμασον, ὅτι κατέφαγε μάχαιρα τὴν σμίλακά σου. διατί ἔφυγεν ἀπὸ σοῦ ὁ Ἆπισ̣ ὁ μόσχοσ ὁ ἐκλεκτόσ σου οὐκ ἔμεινεν, ὅτι Κύριοσ παρέλυσεν αὐτόν. καὶ τὸ πλῆθόσ σου ἠσθένησε καὶ ἔπεσε, καὶ ἕκαστοσ πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ ἐλάλει. ἀναστῶμεν καὶ ἀναστρέψωμεν πρὸσ τὸν λαὸν ἡμῶν εἰσ τὴν πατρίδα ἡμῶν ἀπὸ προσώπου μαχαίρασ Ἑλληνικῆσ. καλέσατε τὸ ὄνομα Φαραὼ Νεχαὼ βασιλέωσ Αἰγύπτου, Σαών–̓Εσβί–̓Εμωήδ. ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ, ὅτι ὡσ τὸ Ἰταβύριον ἐν τοῖσ ὄρεσι καὶ ὡσ ὁ Κάρμηλοσ ἐν τῇ θαλάσσῃ ἥξει. σκεύη ἀποικισμοῦ ποίησον σεαυτῇ, κατοικοῦσα θύγατερ Αἰγύπτου, ὅτι Μέμφισ εἰσ ἀφανισμὸν ἔσται καὶ κληθήσεται οὐαὶ διὰ τὸ μὴ ὑπάρχειν κατοικοῦντασ ἐν αὐτῇ. δάμαλισ κεκαλλωπισμένη Αἴγυπτοσ, ἀπόσπασμα ἀπὸ βορρᾶ ἦλθεν ἐπ’ αὐτήν. καὶ οἱ μισθωτοὶ αὐτῆσ ἐν αὐτῇ ὥσπερ μόσχοι σιτευτοὶ τρεφόμενοι ἐν αὐτῇ, διότι καὶ αὐτοὶ ἀπεστράφησαν καὶ ἔφυγον ὁμοθυμαδόν, οὐκ ἔστησαν, ὅτι ἡμέρα ἀπωλείασ ἦλθεν ἐπ’ αὐτοὺσ καὶ καιρὸσ ἐκδικήσεωσ αὐτῶν. φωνὴ ὡσ ὄφεωσ συρίζοντοσ, ὅτι ἐν ἄμμῳ πορεύονται. ἐν ἀξίναισ ἥξουσιν ἐπ’ αὐτὴν ὡσ κόπτοντεσ ξύλα. ἐκκόψουσι τὸν δρυμὸν αὐτῆσ, λέγει Κύριοσ ὁ Θεόσ, ὅτι οὐ μὴ εἰκασθῇ, ὅτι πληθύνει ὑπὲρ ἀκρίδα καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖσ ἀριθμόσ. κατῃσχύνθη ἡ θυγάτηρ Αἰγύπτου, παρεδόθη εἰσ χεῖρασ λαοῦ ἀπὸ βορρᾶ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐκδικῶ τὸν Ἀμμὼν τὸν υἱὸν αὐτῆσ ἐπὶ Φαραώ καὶ ἐπὶ τοὺσ πεποιθότασ ἐπ’ αὐτῷ. σὺ δὲ μὴ φοβηθῇσ, δοῦλόσ μου Ἰακώβ, μηδὲ πτοηθῇσ, Ἰσραήλ. διότι ἐγὼ ἰδοὺ σῴζων σε μακρόθεν καὶ τὸ σπέρμα σου ἐκ τῆσ αἰχμαλωσίασ αὐτῶν, καὶ ἀναστρέψει Ἰακὼβ καὶ ἡσυχάσει καὶ ὑπνώσει, καὶ οὐκ ἔσται ὁ παρενοχλῶν αὐτόν. μὴ φοβοῦ, παῖσ μου Ἰακώβ, λέγει Κύριοσ, ὅτι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι. ἡ ἀπτόητοσ καὶ τρυφερὰ παρεδόθη. ὅτι ποιήσω ἔθνει συντέλειαν ἐν παντὶ ἔθνει, εἰσ οὓσ ἔξωσά σε ἐκεῖ, σὲ δὲ οὐ μὴ ποιήσω ἐκλιπεῖν. καὶ παιδεύσω σε εἰσ κρίμα καὶ ἀθῷον οὐκ ἀθῳώσω σε. ΛΟΓΟΣ Κυρίου ὃν ἐλάλησεν ἐπὶ Βαβυλῶνα. ‐

Ἀναγγείλατε ἐν τοῖσ ἔθνεσι καὶ ἀκουστὰ ποιήσατε καὶ μὴ κρύψητε, εἴπατε. ἑάλωκε Βαβυλών, κατῃσχύνθη Βῆλοσ ἡ ἀπτόητοσ, ἡ τρυφερὰ παρεδόθη Μαρωδάχ. ὅτι ἀνέβη ἐπ’ αὐτὴν ἔθνοσ ἀπὸ βορρᾶ. οὗτοσ θήσει τὴν γῆν αὐτῆσ εἰσ ἀφανισμόν, καὶ οὐκ ἔσται ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ ἀπὸ ἀνθρώπου καὶ ἕωσ κτήνουσ. ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἥξουσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰούδα ἐπὶ τὸ αὐτό. βαδίζοντεσ καὶ κλαίοντεσ πορεύσονται τὸν Κύριον Θεὸν αὐτῶν ζητοῦντεσ. ἕωσ Σιὼν ἐρωτήσουσι τὴν ὁδόν, ὧδε γὰρ τὸ πρόσωπον αὐτῶν δώσουσι. καὶ ἥξουσι καὶ καταφεύξονται πρὸσ Κύριον τὸν Θεόν, διαθήκη γὰρ αἰώνιοσ οὐκ ἐπιλησθήσεται. πρόβατα ἀπολωλότα ἐγενήθη ὁ λαόσ μου, οἱ ποιμένεσ αὐτῶν ἔξωσαν αὐτούσ, ἐπὶ τὰ ὄρη ἀπεπλάνησαν αὐτούσ, ἐξ ὄρουσ ἐπὶ βουνὸν ᾤχοντο, ἐπελάθοντο κοίτησ αὐτῶν. πάντεσ οἱ εὑρίσκοντεσ αὐτοὺσ ἀνήλισκον αὐτούσ, οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν εἶπαν. μὴ ἀνῶμεν αὐτούσ. ἀνθ’ ὧν ἥμαρτον τῷ Κυρίῳ νομὴ δικαιοσύνησ τῷ συναγαγόντι τοὺσ πατέρασ αὐτῶν. ἀπαλλοτριώθητε ἐκ μέσου Βαβυλῶνοσ καὶ ἀπὸ γῆσ Χαλδαίων καὶ ἐξέλθατε καὶ γένεσθε ὥσπερ δράκοντεσ κατὰ πρόσωπον προβάτων. ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐγείρω ἐπὶ Βαβυλῶνα συναγωγὰσ ἐθνῶν ἐκ γῆσ βορρᾶ, καὶ παρατάξονται αὐτῇ. ἐκεῖθεν ἁλώσεται, ὡσ βολὶσ μαχητοῦ συνετοῦ οὐκ ἐπιστρέψει κενή. καὶ ἔσται ἡ Χαλδαία εἰσ προνομήν, πάντεσ οἱ προνομεύοντεσ αὐτὴν ἐμπλησθήσονται, ὅτι ηὐφραίνεσθε καὶ κατεκαυχᾶσθε διαρπάζοντεσ τὴν κληρονομίαν μου, διότι ἐσκιρτᾶτε ὡσ βοί̈δια ἐν βοτάνῃ καὶ ἐκερατίζετε ὡσ ταῦροι. ᾐσχύνθη ἡ μήτηρ ὑμῶν σφόδρα, ἐνετράπη ἡ τεκοῦσα ὑμᾶσ μήτηρ ἐπ’ ἀγαθὰ ἐσχάτη ἐθνῶν ἔρημοσ. ἀπὸ ὀργῆσ Κυρίου οὐ κατοικηθήσεται. καὶ ἔσται εἰσ ἀφανισμὸν πᾶσα, καὶ πᾶσ ὁ διοδεύων διὰ Βαβυλῶνοσ σκυθρωπάσει καὶ συριοῦσιν ἐπὶ πᾶσαν τὴν πληγὴν αὐτῆσ. παρατάξασθε ἐπὶ Βαβυλῶνα κύκλῳ, πάντεσ τείνοντεσ τόξον. τοξεύσατε ἐπ’ αὐτήν, μὴ φείσησθε ἐπὶ τοῖσ τοξεύμασιν ὑμῶν. κατακρατήσατε αὐτήν. παρελύθησαν αἱ χεῖρεσ αὐτῆσ, ἔπεσαν αἱ ἐπάλξεισ αὐτῆσ καὶ κατεσκάφη τὸ τεῖχοσ αὐτῆσ, ὅτι ἐκδίκησισ παρὰ Θεοῦ ἐστιν. ἐκδικεῖτε ἐπ’ αὐτήν. καθὼσ ἐποίησε, ποιήσατε αὐτῇ. ἐξολοθρεύσασθε σπέρμα ἐκ Βαβυλῶνοσ, κατέχοντα δρέπανον ἐν καιρῷ θερισμοῦ. ἀπὸ προσώπου μαχαίρασ Ἑλληνικῆσ ἕκαστοσ εἰσ τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀποστρέψουσι καὶ ἕκαστοσ εἰσ τὴν γῆν αὐτοῦ φεύξεται. Πρόβατον πλανώμενον Ἰσραήλ, λέοντεσ ἔξωσαν αὐτόν. ὁ πρῶτοσ ἔφαγεν αὐτὸν βασιλεὺσ Ἀσσοὺρ καὶ οὗτοσ ὕστερον τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐκδικῶ ἐπὶ τὸν βασιλέα Βαβυλῶνοσ καὶ ἐπὶ τὴν γῆν αὐτοῦ, καθὼσ ἐξεδίκησα ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀσσούρ. καὶ ἀποκαταστήσω τὸν Ἰσραὴλ εἰσ τὴν νομὴν αὐτοῦ, καὶ νεμήσεται ἐν τῷ Καρμήλῳ καὶ ἐν ὄρει Ἐφραὶμ καὶ ἐν τῷ Γαλαὰδ καὶ πλησθήσεται ἡ ψυχὴ αὐτοῦ. ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ζητήσουσι τὴν ἀδικίαν Ἰσραήλ, καὶ οὐχ ὑπάρξει, καὶ τὰσ ἁμαρτίασ Ἰούδα, καὶ οὐ μὴ εὑρεθῶσιν, ὅτι ἵλεωσ ἔσομαι τοῖσ ὑπολελειμμένοισ ἐπὶ τῆσ γῆσ, λέγει Κύριοσ. ‐ Πικρῶσ ἐπίβηθι ἐπ’ αὐτὴν καὶ ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐπ’ αὐτήν. ἐκδίκησον, μάχαιρα, καὶ ἀφάνισον, λέγει Κύριοσ, καὶ ποίει κατὰ πάντα, ὅσα ἐντέλλομαί σοι. φωνὴ πολέμου καὶ συντριβὴ μεγάλη ἐν γῇ Χαλδαίων. πῶσ ἐκλάσθη καὶ συνετρίβη ἡ σφῦρα πάσησ τῆσ γῆσ̣ πῶσ ἐγενήθη εἰσ ἀφανισμὸν Βαβυλὼν ἐν ἔθνεσιν̣ ἐπιθήσονταί σοι, καὶ ἁλώσῃ, ὦ Βαβυλών, καὶ οὐ γνώσῃ. εὑρέθησ καὶ ἐλήφθησ, ὅτι τῷ Κυρίῳ ἀντέστησ. ἤνοιξε Κύριοσ τὸν θησαυρὸν αὐτοῦ καὶ ἐξήνεγκε τὰ σκεύη ὀργῆσ αὐτοῦ, ὅτι ἔργον τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἐν γῇ Χαλδαίων, ὅτι ἐληλύθασιν οἱ καιροὶ αὐτῆσ. ἀνοίξατε τὰσ ἀποθήκασ αὐτῆσ, ἐρευνήσατε αὐτὴν ὡσ σπήλαιον καὶ ἐξολοθρεύσατε αὐτήν, μὴ γενέσθω αὐτῆσ κατάλειμμα. ἀναξηράνατε αὐτῆσ πάντασ τοὺσ καρπούσ, καὶ καταβήτωσαν εἰσ σφαγήν. οὐαὶ αὐτοῖσ, ὅτι ἥκει ἡ ἡμέρα αὐτῶν καὶ καιρὸσ ἐκδικήσεωσ αὐτῶν. φωνὴ φευγόντων καὶ ἀνασῳζομένων ἐκ γῆσ Βαβυλῶνοσ τοῦ ἀναγγεῖλαι εἰσ Σιὼν τὴν ἐκδίκησιν παρὰ Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν. παραγγείλατε ἐπὶ Βαβυλῶνα πολλοῖσ, παντὶ ἐντείνοντι τόξον. παρεμβάλλετε ἐπ’ αὐτὴν κυκλόθεν, μὴ ἔστω αὐτοῖσ ἀνασῳζόμενοσ. ἀνταπόδοτε αὐτῇ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆσ, κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, ποιήσατε αὐτῇ, ὅτι πρὸσ Κύριον ἀντέστη Θεὸν ἅγιον τοῦ Ἰσραήλ. διὰ τοῦτο πεσοῦνται οἱ νεανίσκοι αὐτῆσ ἐν ταῖσ πλατείαισ αὐτῆσ, καὶ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ πολεμισταὶ αὐτῆσ ριφήσονται, εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ τὴν ὑβρίστριαν, λέγει Κύριοσ, ὅτι ἥκει ἡ ἡμέρα σου καὶ ὁ καιρὸσ ἐκδικήσεώσ σου. καὶ ἀσθενήσει ἡ ὕβρισ σου καὶ πεσεῖται, καὶ οὐδεὶσ ἔσται ὁ ἀνιστῶν αὐτήν. καὶ ἀνάψω πῦρ ἐν τῷ δρυμῷ αὐτῆσ, καὶ καταφάγεται πάντα τὰ κύκλῳ αὐτῆσ. Τάδε λέγει Κύριοσ. καταδεδυνάστευνται οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰούδα ἅμα, πάντεσ οἱ αἰχμαλωτεύσαντεσ αὐτοὺσ κατεδυνάστευσαν αὐτούσ, ὅτι οὐκ ἠθέλησαν ἐξαποστεῖλαι αὐτούσ. καὶ ὁ λυτρούμενοσ αὐτοὺσ ἰσχυρόσ, Κύριοσ παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ. κρίσιν κρινεῖ πρὸσ τοὺσ ἀντιδίκουσ αὐτοῦ, ὅπωσ ἐξάρῃ τὴν γῆν, καὶ παροξυνεῖ τοῖσ κατοικοῦσι Βαβυλῶνα. μάχαιραν ἐπὶ τοὺσ Χαλδαίουσ καὶ ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ Βαβυλῶνα καὶ ἐπὶ τοὺσ μεγιστᾶνασ αὐτῆσ καὶ ἐπὶ τοὺσ συνετοὺσ αὐτῆσ. μάχαιραν ἐπὶ τοὺσ μαχητὰσ αὐτῆσ, καὶ παραλυθήσονται. μάχαιραν ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἅρματα αὐτῶν. μάχαιραν ἐπὶ τοὺσ μαχητὰσ αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὸν σύμμεικτον τὸν ἐν μέσῳ αὐτῆσ, καὶ ἔσονται ὡσεὶ γυναῖκεσ. μάχαιραν ἐπὶ τοὺσ θησαυροὺσ αὐτῆσ, καὶ διασκορπισθήσονται. ἐπὶ τῷ ὕδατι αὐτῆσ ἐπεποίθει καὶ καταισχυνθήσονται, ὅτι γῆ τῶν γλυπτῶν ἐστι, καὶ ἐν ταῖσ νήσοισ, οὗ κατεκαυχῶντο. διὰ τοῦτο κατοικήσουσιν ἰνδάλματα ἐν ταῖσ νήσοισ, καὶ κατοικήσουσιν ἐν αὐτῇ θυγατέρεσ σειρήνων. οὐ μὴ κατοικηθῇ οὐκέτι εἰσ τὸν αἰῶνα. καθὼσ κατέστρεψεν ὁ Θεὸσ Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ τὰσ ὁμορούσασ αὐταῖσ, εἶπε Κύριοσ, οὐ μὴ κατοικήσει ἐκεῖ ἄνθρωποσ, καὶ οὐ μὴ παροικήσει ἐκεῖ υἱὸσ ἀνθρώπου. ἰδοὺ λαὸσ ἔρχεται ἀπὸ βορρᾶ, καὶ ἔθνοσ μέγα καὶ βασιλεῖσ πολλοὶ ἐξεγερθήσονται ἀπ’ ἐσχάτου τῆσ γῆσ, τόξον καὶ ἐγχειρίδιον ἔχοντεσ. ἰταμόσ ἐστι καὶ οὐ μὴ ἐλεήσῃ. ἡ φωνὴ αὐτῶν ὡσ θάλασσα ἠχήσει, ἐφ’ ἵπποισ ἱππάσονται παρεσκευασμένοι, ὥσπερ πῦρ, εἰσ πόλεμον πρὸσ σέ, θύγατερ Βαβυλῶνοσ. ἤκουσε βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ τὴν ἀκοὴν αὐτῶν, καὶ παρελύθησαν αἱ χεῖρεσ αὐτοῦ. θλῖψισ κατεκράτησεν αὐτοῦ, ὠδῖνεσ ὡσ τικτούσησ. ἰδοὺ ὥσπερ λέων ἀναβήσεται ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου εἰσ τόπον Αἰθάμ, ὅτι ταχέωσ ἐκδιώξω αὐτοὺσ ἀπ’ αὐτῆσ καὶ πάντα νεανίσκον ἐπ’ αὐτὴν ἐπιστήσω. ὅτι τίσ ὥσπερ ἐγώ̣ καὶ τίσ ἀντιστήσεταί μοι̣ καὶ τίσ οὗτοσ ποιμήν, ὃσ στήσεται κατὰ πρόσωπόν μου̣ διὰ τοῦτο ἀκούσατε τὴν βουλὴν Κυρίου, ἣν βεβούλευται ἐπὶ Βαβυλῶνα, καὶ λογισμοὺσ αὐτοῦ, οὓσ ἐλογίσατο ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ Χαλδαίουσ. ἐὰν μὴ διαφθαρῇ τὰ ἀρνία τῶν προβάτων αὐτῶν, ἐὰν μὴ ἀφανισθῇ νομὴ ἀπ’ αὐτῶν. ὅτι ἀπὸ φωνῆσ ἁλώσεωσ Βαβυλῶνοσ σεισθήσεται ἡ γῆ, καὶ κραυγὴ ἐν ἔθνεσιν ἀκουσθήσεται. ΤΑΔΕ λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ Χαλδαίουσ ἄνεμον καύσωνα διαφθείροντα.

καὶ ἐξαποστελῶ εἰσ Βαβυλῶνα ὑβριστάσ, καὶ καθυβρίσουσιν αὐτὴν καὶ λυμανοῦνται τὴν γῆν αὐτῆσ. οὐαὶ ἐπὶ Βαβυλῶνα κυκλόθεν ἐν ἡμέρᾳ κακώσεωσ αὐτῆσ. τεινέτω ὁ τείνων τὸ τόξον αὐτοῦ καὶ περιθέσθω ᾧ ἐστιν ὅπλα αὐτῷ, καὶ μὴ φείσησθε ἐπὶ τοὺσ νεανίσκουσ αὐτῆσ καὶ ἀφανίσατε πᾶσαν τὴν δύναμιν αὐτῆσ. καὶ πεσοῦνται τραυματίαι ἐν γῇ Χαλδαίων καὶ κατακεκεντημένοι ἔξωθεν αὐτῆσ. διότι οὐκ ἐχήρευσεν Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδασ ἀπὸ Θεοῦ αὐτῶν, ἀπὸ Κυρίου παντοκράτοροσ, ὅτι ἡ γῆ αὐτῶν ἐπλήσθη ἀδικίασ ἀπὸ τῶν ἁγίων Ἰσραήλ. φεύγετε ἐκ μέσου Βαβυλῶνοσ καὶ ἀνασῴζετε ἕκαστοσ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀπορριφῆτε ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτῆσ, ὅτι καιρὸσ ἐκδικήσεωσ αὐτῆσ ἐστι παρὰ Κυρίου, ἀνταπόδομα αὐτὸσ ἀνταποδίδωσιν αὐτῇ. ποτήριον χρυσοῦν Βαβυλὼν ἐν χειρὶ Κυρίου μεθύσκον πᾶσαν τὴν γῆν. ἀπὸ τοῦ οἴνου αὐτῆσ ἐπίοσαν ἔθνη, διὰ τοῦτο ἐσαλεύθησαν. καὶ ἄφνω ἔπεσε Βαβυλὼν καὶ συνετρίβη. θρηνεῖτε αὐτήν, λάβετε ρητίνην τῇ διαφθορᾷ αὐτῆσ, εἴ πωσ ἰαθήσεται. ἰατρεύσαμεν τὴν Βαβυλῶνα, καὶ οὐκ ἰάθη. ἐγκαταλίπωμεν αὐτὴν καὶ ἀπέλθωμεν ἕκαστοσ εἰσ τὴν γῆν αὐτοῦ, ὅτι ἤγγικεν εἰσ οὐρανὸν τὸ κρίμα αὐτῆσ, ἐξῇρεν ἕωσ τῶν ἄστρων. ἐξήνεγκε Κύριοσ τὸ κρίμα αὐτοῦ. δεῦτε καὶ ἀναγγείλωμεν ἐν Σιὼν τὰ ἔργα Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. παρασκευάζετε τὰ τοξεύματα, πληροῦτε τὰσ φαρέτρασ. ἤγειρε Κύριοσ τὸ πνεῦμα βασιλέωσ Μήδων, ὅτι εἰσ Βαβυλῶνα ἡ ὀργὴ αὐτοῦ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτήν, ὅτι ἐκδίκησισ Κυρίου ἐστίν, ἐκδίκησισ λαοῦ αὐτοῦ ἐστιν. ἐπὶ τειχέων Βαβυλῶνοσ ἄρατε σημεῖον, ἐπιστήσατε φαρέτρασ, ἐγείρατε φυλακάσ, ἑτοιμάσατε ὅπλα, ὅτι ἐνεχείρησε καὶ ποιήσει Κύριοσ ἃ ἐλάλησεν ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ Βαβυλῶνα, κατασκηνοῦντασ ἐφ’ ὕδασι πολλοῖσ καὶ ἐπὶ πλήθει θησαυρῶν αὐτῆσ. ἥκει τὸ πέρασ σου ἀληθῶσ εἰσ τὰ σπλάγχνα σου. ὅτι ὤμοσε Κύριοσ κατὰ τοῦ βραχίονοσ αὐτοῦ. διότι πληρώσω σε ἀνθρώπων ὡσεὶ ἀκρίδων, καὶ φθέγξονται ἐπὶ σὲ οἱ καταβαίνοντεσ. ‐ Κύριοσ ποιῶν γῆν ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ, ἑτοιμάζων οἰκουμένην ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ, ἐν τῇ συνέσει αὐτοῦ ἐξέτεινε τὸν οὐρανόν, εἰσ φωνὴν ἔθετο ἦχοσ ὕδατοσ ἐν οὐρανῷ καὶ ἀνήγαγε νεφέλασ ἀπ’ ἐσχάτου τῆσ γῆσ, ἀστραπὰσ εἰσ ὑετὸν ἐποίησε καὶ ἐξήγαγε φῶσ ἐκ θησαυρῶν αὐτοῦ. ἐματαιώθη πᾶσ ἄνθρωποσ ἀπὸ γνώσεωσ, κατῃσχύνθη πᾶσ χρυσοχόοσ ἀπὸ τῶν γλυπτῶν αὐτοῦ, ὅτι ψευδῆ ἐχώνευσαν, οὐκ ἔστι πνεῦμα ἐν αὐτοῖσ. μάταιά ἐστιν, ἔργα μεμωκημένα, ἐν καιρῷ ἐπισκέψεωσ αὐτῶν ἀπολοῦνται. οὐ τοιαύτη μερὶσ τῷ Ἰακώβ, ὅτι ὁ πλάσασ τὰ πάντα αὐτόσ ἐστι κληρονομία αὐτοῦ, Κύριοσ ὄνομα αὐτῷ. ‐ Διασκορπίζεισ σύ μοι σκεύη πολέμου, καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἔθνη καὶ ἐξαρῶ ἐκ σοῦ βασιλεῖς καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἵππον καὶ ἐπιβάτην αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἅρματα καὶ ἀναβάτασ αὐτῶν καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ νεανίσκον καὶ παρθένον καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ποιμένα καὶ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ γεωργὸν καὶ τὸ γεώργιον αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἡγεμόνασ καὶ στρατηγούσ σου. καὶ ἀνταποδώσω τῇ Βαβυλῶνι καὶ πᾶσι τοῖσ κατοικοῦσι Χαλδαίοισ πάσασ τὰσ κακίασ αὐτῶν, ἃσ ἐποίησαν ἐπὶ Σιὼν κατ’ ὀφθαλμοὺσ ὑμῶν, λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ πρόσ σε, τὸ ὄροσ τὸ διεφθαρμένον, τὸ διαφθεῖρον πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ κατακυλιῶ σε ἐπὶ τῶν πετρῶν καὶ δώσω σε ὡσ ὄροσ ἐμπεπυρισμένον. καὶ οὐ μὴ λάβωσιν ἀπὸ σοῦ λίθον εἰσ γωνίαν καὶ λίθον εἰσ θεμέλιον, ὅτι εἰσ ἀφανισμὸν ἔσῃ εἰσ τὸν αἰῶνα, λέγει Κύριοσ. Ἄρατε σημεῖον ἐπὶ τῆσ γῆσ, σαλπίσατε ἐν ἔθνεσι σάλπιγγι, ἁγιάσατε ἐπ’ αὐτὴν ἔθνη, παραγγείλατε ἐπ’ αὐτὴν βασιλείαισ Ἀραρὰτ παρ’ ἐμοῦ καὶ τοῖσ Ἀσχαναζαίοισ, ἐπιστήσατε ἐπ’ αὐτὴν βελοστάσεισ, ἀναβιβάσατε ἐπ’ αὐτὴν ἵππον ὡσ ἀκρίδων πλῆθοσ. ἀναβιβάσατε ἐπ’ αὐτὴν ἔθνη, τὸν βασιλέα τῶν Μήδων καὶ πάσησ τῆσ γῆσ, τοὺσ ἡγουμένουσ αὐτοῦ καὶ πάντασ τοὺσ στρατηγοὺσ αὐτοῦ. ἐσείσθη ἡ γῆ καὶ ἐπόνεσε, διότι ἐξανέστη ἐπὶ Βαβυλῶνα λογισμὸσ Κυρίου τοῦ θεῖναι τὴν γῆν Βαβυλῶνοσ εἰσ ἀφανισμὸν καὶ μὴ κατοικεῖσθαι αὐτήν. ἐξέλιπε μαχητὴσ Βαβυλῶνοσ τοῦ πολεμεῖν, καθήσονται ἐκεῖ ἐν περιοχῇ, ἐθραύσθη ἡ δυναστεία αὐτῶν, ἐγενήθησαν ὡσεὶ γυναῖκεσ, ἐνεπυρίσθη τὰ σκηνώματα αὐτῆσ, συνετρίβησαν οἱ μοχλοὶ αὐτῆσ. διώκων εἰσ ἀπάντησιν διώκοντοσ διώξεται καὶ ἀναγγέλλων εἰσ ἀπάντησιν ἀναγγέλλοντοσ τοῦ ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ, ὅτι ἑάλωκεν ἡ πόλισ αὐτοῦ, ἀπ’ ἐσχάτου τῶν διαβάσεων αὐτοῦ ἐλήφθησαν, καὶ τὰ συστήματα αὐτῶν ἐνέπρησαν ἐν πυρί, καὶ ἄνδρεσ αὐτοῦ οἱ πολεμισταὶ ἐξέρχονται. διότι τάδε λέγει Κύριοσ. οἶκοι βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ ὡσ ἅλων ὥριμοσ ἁλοηθήσονται. ἔτι μικρὸν καὶ ἥξει ὁ ἄμητοσ αὐτῆσ. κατέφαγέ με, ἐμερίσατό με, κατέλαβέ με σκεῦοσ λεπτόν, Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ. κατέπιέ με ὡσ δράκων, ἔπλησε τὴν κοιλίαν αὐτοῦ, ἀπὸ τῆσ τρυφῆσ μου ἔξωσέ με. οἱ μόχθοι μου καὶ αἱ ταλαιπωρίαι μου εἰσ Βαβυλῶνα. ἐρεῖ κατοικοῦσα Σιών. καὶ τὸ αἷμά μου ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ Χαλδαίουσ, ἐρεῖ Ἱερουσαλήμ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ κρινῶ τὴν ἀντίδικόν σου καὶ ἐκδικήσω τὴν ἐκδίκησίν σου καὶ ἐρημώσω τὴν θάλασσαν αὐτῆσ καὶ ξηρανῶ τὴν πηγὴν αὐτῆσ. καὶ ἔσται Βαβυλὼν εἰσ ἀφανισμόν, καὶ οὐ κατοικηθήσεται. ὅτι ἅμα ὡσ λέοντεσ ἐξηγέρθησαν καὶ ὡσ σκύμνοι λεόντων. ἐν τῇ θερμασίᾳ αὐτῶν δώσω πότημα αὐτοῖσ καὶ μεθύσω αὐτούσ, ὅπωσ καρωθῶσι καὶ ὑπνώσωσιν ὕπνον αἰώνιον καὶ οὐ μὴ ἐξεγερθῶσι, λέγει Κύριοσ. καταβιβάσω αὐτοὺσ ὡσ ἄρνασ εἰσ σφαγὴν καὶ ὡσ κριοὺσ μετ’ ἐρίφων. πῶσ ἑάλω καὶ ἐθηρεύθη τὸ καύχημα πάσησ τῆσ γῆσ̣ πῶσ ἐγένετο Βαβυλὼν εἰσ ἀφανισμὸν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν̣ ἀνέβη ἐπὶ Βαβυλῶνα ἡ θάλασσα ἐν ἤχῳ κυμάτων αὐτῆσ, καὶ κατεκαλύφθη. ἐγενήθησαν αἱ πόλεισ αὐτῆσ ὡσ γῆ ἄνυδροσ καὶ ἄβατοσ, οὐ κατοικήσει ἐν αὐτῇ οὐδὲ εἷσ, οὐδὲ μὴ καταλύσει ἐν αὐτῇ υἱὸσ ἀνθρώπου. καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ ἐξοίσω ἃ κατέπιεν ἐκ τοῦ στόματοσ αὐτῆσ, καὶ οὐ μὴ συναχθῶσι πρὸσ αὐτὴν ἔτι τὰ ἔθνη. καὶ ἐν Βαβυλῶνι πεσοῦνται τραυματίαι πάσησ τῆσ γῆσ. ἀνασῳζόμενοι ἐκ γῆσ πορεύεσθε καὶ μὴ ἵστασθε. οἱ μακρόθεν, μνήσθητε τοῦ Κυρίου, καὶ Ἱερουσαλὴμ ἀναβήτω ἐπὶ τὴν καρδίαν ὑμῶν. ᾐσχύνθημεν, ὅτι ἠκούσαμεν ὀνειδισμὸν ἡμῶν, κατεκάλυψεν ἀτιμία τὸ πρόσωπον ἡμῶν, εἰσῆλθον ἀλλογενεῖσ εἰσ τὰ ἅγια ἡμῶν, εἰσ οἶκον Κυρίου. διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριοσ, καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ τὰ γλυπτὰ αὐτῆσ, καὶ ἐν πάσῃ τῇ γῇ αὐτῆσ πεσοῦνται τραυματίαι. ὅτι ἐὰν ἀναβῇ Βαβυλὼν ὡσ ὁ οὐρανὸσ καὶ ὅτι ἐὰν ὀχυρώσῃ τὰ τείχῃ ἰσχύϊ αὐτῆσ, παρ’ ἐμοῦ ἥξουσιν ἐξολοθρεύοντεσ αὐτήν, λέγει Κύριοσ. φωνὴ κραυγῆσ ἐν Βαβυλῶνι, καὶ συντριβὴ μεγάλη ἐν γῇ Χαλδαίων, ὅτι ἐξωλόθρευσε Κύριοσ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀπώλεσεν ἀπ’ αὐτῆσ φωνὴν μεγάλην ἠχοῦσαν ὡσ ὕδατα πολλά, ἔδωκεν εἰσ ὄλεθρον φωνὴν αὐτῆσ. ὅτι ἦλθεν ἐπὶ Βαβυλῶνα ταλαιπωρία, ἑάλωσαν οἱ μαχηταὶ αὐτῆσ, ἐπτόηται τὸ τόξον αὐτῶν, ὅτι ὁ Θεὸσ ἀνταποδίδωσιν αὐτοῖσ. Κύριοσ ἀνταποδίδωσιν αὐτῷ τὴν ἀνταπόδοσιν. καὶ μεθύσει μέθῃ τοὺσ ἡγεμόνασ αὐτῆσ καὶ τοὺσ σοφοὺσ αὐτῆσ καὶ τοὺσ στρατηγοὺσ αὐτῆσ, λέγει ὁ βασιλεύσ, Κύριοσ παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ. τάδε λέγει Κύριοσ. τεῖχοσ Βαβυλῶνοσ ἐπλατύνθη, κατασκαπτόμενον κατασκαφήσεται, καὶ αἱ πύλαι αὐτῆσ αἱ ὑψηλαὶ ἐμπυρισθήσονται, καὶ οὐ κοπιάσουσι λαοὶ εἰσ κενόν, καὶ ἔθνη ἐν ἀρχῇ ἐκλείψουσιν. Ὁ λόγοσ, ὃν ἐνετείλατο Κύριοσ Ἱερεμίᾳ τῷ προφήτῃ εἰπεῖν τῷ Σαραίᾳ υἱῷ Νηρίου, υἱοῦ Μαασαίου, ὅτε ἐπορεύετο παρὰ Σεδεκίου βασιλέωσ Ἰούδα εἰσ Βαβυλῶνα, ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ τῆσ βασιλείασ αὐτοῦ, καὶ Σαραίασ ἄρχων δώρων. καὶ ἔγραψεν Ἱερεμίασ πάντα τὰ κακά, ἃ ἥξει ἐπὶ Βαβυλῶνα, ἐν βιβλίῳ ἑνί, πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ τοὺσ γεγραμμένουσ ἐπὶ Βαβυλῶνα. καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ πρὸσ Σαραίαν. ὅταν ἔλθῃσ εἰσ Βαβυλῶνα, καὶ ὄψῃ καὶ ἀναγνώσῃ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτους καὶ ἐρεῖσ. Κύριε Κύριε, σὺ ἐλάλησασ ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτὸν καὶ τοῦ μὴ εἶναι ἐν αὐτῷ κατοικοῦντασ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ, ὅτι ἀφανισμὸσ εἰσ τὸν αἰῶνα ἔσται. καὶ ἔσται ὅταν παύσῃ τοῦ ἀναγινώσκειν τὸ βιβλίον τοῦτο, καὶ ἐπιδήσεισ ἐπ’ αὐτὸ λίθον καὶ ρίψεισ αὐτὸ εἰσ μέσον τοῦ Εὐφράτου καὶ ἐρεῖσ. οὕτωσ καταδύσεται Βαβυλὼν καὶ οὐ μὴ ἀναστῇ ἀπὸ προσώπου τῶν κακῶν, ὧν ἐγὼ ἐπάγω ἐπ’ αὐτήν. Ἐπὶ τοὺσ ἀλλοφύλουσ. ‐ ΤΑΔΕ λέγει Κύριοσ.

ἰδοὺ ὕδατα ἀναβαίνει ἀπὸ βορρᾶ καὶ ἔσται εἰσ χειμάρρουν κατακλύζοντα καὶ κατακλύσει γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆσ, πόλιν καὶ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν αὐτῇ. καὶ κεκράξονται οἱ ἄνθρωποι, καὶ ἀλαλάξουσιν ἅπαντεσ οἱ κατοικοῦντεσ τὴν γῆν. ἀπὸ φωνῆσ ὁρμῆσ αὐτοῦ, ἀπὸ τῶν ὁπλῶν τῶν ποδῶν αὐτοῦ καὶ ἀπὸ σεισμοῦ τῶν ἁρμάτων αὐτοῦ, ἤχου τροχῶν αὐτοῦ οὐκ ἐπέστρεψαν πατέρεσ ἐφ’ υἱοὺσ αὐτῶν ἀπὸ ἐκλύσεωσ χειρῶν αὐτῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἐπερχομένῃ τοῦ ἀπολέσαι πάντασ τοὺσ ἀλλοφύλουσ. καὶ ἀφανιῶ τὴν Τύρον καὶ τὴν Σιδῶνα καὶ πάντασ τοὺσ καταλοίπουσ τῆσ βοηθείασ αὐτῶν, ὅτι ἐξολοθρεύσει Κύριοσ τοὺσ καταλοίπουσ τῶν νήσων. ἥκει φαλάκρωμα ἐπὶ Γάζαν, ἀπερρίφη Ἀσκάλων καὶ οἱ κατάλοιποι Ἐνακίμ. ἕωσ τίνοσ κόψεισ, ἡ μάχαιρα τοῦ Κυρίου̣ ἕωσ τίνοσ οὐχ ἡσυχάσεισ̣ ἀποκατάστηθι εἰσ τὸν κολεόν σου, ἀνάπαυσαι καὶ ἐπάρθητι. πῶσ ἡσυχάσει̣ καὶ Κύριοσ ἐνετείλατο αὐτῇ ἐπὶ τὴν Ἀσκάλωνα καὶ ἐπὶ τὰσ παραθαλασσίουσ, ἐπὶ τὰσ καταλοίπουσ, ἐπεγερθῆναι. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νΤῇ Ἰδουμαίᾳ . ‐ Τάδε λέγει Κύριοσ. οὐκ ἔστιν ἔτι σοφία ἐν Θαιμάν, ἀπώλετο βουλὴ ἐκ συνετῶν, ᾤχετο σοφία αὐτῶν, ἠπατήθη ὁ τόποσ αὐτῶν. βαθύνατε εἰσ κάθισιν οἱ κατοικοῦντεσ ἐν Δαιδάν, ὅτι δύσκολα ἐποίησεν. ἤγαγον ἐπ’ αὐτὸν ἐν χρόνῳ, ᾧ ἐπεσκεψάμην ἐπ’ αὐτόν. ὅτι τρυγηταὶ ἦλθόν σοι, οἳ οὐ καταλείψουσί σοι κατάλειμμα. ὡσ κλέπται ἐν νυκτὶ ἐπιθήσουσι χεῖρα αὐτῶν. ὅτι ἐγὼ κατέσυρα τὸν Ἡσαῦ, ἀνεκάλυψα τά κρυπτὰ αὐτῶν, κρυβῆναι οὐ μὴ δύνωνται. ὤλοντο διά χεῖρα ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ γείτονοσ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὑπολείπεσθαι ὀρφανόν σου, ἵνα ζήσητε. καὶ ἐγὼ ζήσομαι, καὶ αἱ χῆραι ἐπ’ ἐμὲ πεποίθασιν. ὅτι τάδε εἶπε Κύριοσ. οἷσ οὐκ ἦν νόμοσ πιεῖν τὸ ποτήριον, ἔπιον. καὶ σὺ ἀθῳωμένη οὐ μὴ ἀθῳωθῇσ, ὅτι πίνων πίεσαι. ὅτι κατ’ ἐμαυτοῦ ὤμοσα, λέγει Κύριοσ, ὅτι εἰσ ἄβατον καὶ εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ εἰσ κατάρασιν ἔσῃ ἐν μέσῳ αὐτῆσ, καὶ πᾶσαι αἱ πόλεισ αὐτῆσ ἔσονται ἔρημοι εἰσ αἰῶνα. ἀκοὴν ἤκουσα παρὰ Κυρίου, καὶ ἀγγέλουσ εἰσ ἔθνη ἀπέστειλε. συνάχθητε καὶ παραγένεσθε εἰσ αὐτήν, ἀνάστητε εἰσ πόλεμον. μικρὸν ἔδωκά σε ἐν ἔθνεσιν, εὐκαταφρόνητον ἐν ἀνθρώποισ. ἡ παιγνία σου ἐνεχείρησέ σοι, ἰταμία καρδίασ σου κατέλυσε τρυμαλιὰσ πετρῶν, συνέλαβεν ἰσχὺν βουνοῦ ὑψηλοῦ. ὅτι ὕψωσεν ὥσπερ ἀετὸσ νοσσιὰν αὐτοῦ, ἐκεῖθεν καθελῶ σε. καὶ ἔσται ἡ Ἰδουμαία εἰσ ἄβατον, πᾶσ ὁ παραπορευόμενοσ ἐπ’ αὐτὴν συριεῖ. ὥσπερ κατεστράφη Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ πάροικοι αὐτῆσ, εἶπε Κύριοσ παντοκράτωρ, οὐ μὴ καθίσει ἐκεῖ ἄνθρωποσ, καὶ οὐ μὴ κατοικήσει ἐκεῖ υἱὸσ ἀνθρώπου. ἰδοὺ ὥσπερ λέων ἀναβήσεται ἐκ μέσου τοῦ Ἰορδάνου εἰσ τόπον Αἰθάμ, ὅτι ταχὺ ἐκδιώξω αὐτοὺσ ἀπ’ αὐτῆσ. καὶ τοὺσ νεανίσκουσ ἐπ’ αὐτὴν ἐπιστήσατε, ὅτι τίσ ὥσπερ ἐγώ̣ καὶ τίσ ἀντιστήσεταί μοι̣ καὶ τίσ οὗτοσ ποιμήν, ὃσ στήσεται κατὰ πρόσωπόν μου̣ διὰ τοῦτο ἀκούσατε βουλὴν Κυρίου, ἣν ἐβουλεύσατο ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν, καὶ λογισμὸν αὐτοῦ, ὃν ἐλογίσατο ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ Θαιμάν. ἐὰν μὴ συμψηθῶσι τὰ ἐλάχιστα τῶν προβάτων, ἐὰν μὴ ἀβατωθῇ ἐπ’ αὐτοὺσ κατάλυσισ αὐτῶν. ὅτι ἀπὸ φωνῆσ πτώσεωσ αὐτῶν ἐφοβήθη ἡ γῆ, καὶ κραυγή σου ἐν θαλάσσῃ ἠκούσθη. ἰδοὺ ὥσπερ ἀετὸσ ὄψεται καὶ ἐκτενεῖ τὰσ πτέρυγασ ἐπ’ ὀχυρώματα αὐτῆσ. καὶ ἔσται ἡ καρδία τῶν ἰσχυρῶν τῆσ Ἰδουμαίασ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὡσ καρδία γυναικὸσ ὠδινούσησ. Τοῖσ υἱοῖσ Ἀμμὼν ‐ ΟΥΤΩΣ εἶπε Κύριοσ. μὴ υἱοὶ οὐκ εἰσὶν ἐν Ἰσραήλ, ἢ παραληψόμενοσ οὐκ ἔστιν αὐτοῖσ̣ διατί παρέλαβε Μελχὸλ τὴν Γαλαάδ, καὶ ὁ λαὸσ αὐτῶν ἐν πόλεσιν αὐτῶν ἐνοικήσει̣

διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, φησὶ Κύριοσ, καὶ ἀκουτιῶ ἐπὶ Ραββὰθ θόρυβον πολέμων, καὶ ἔσονται εἰσ ἄβατον καὶ εἰσ ἀπώλειαν, καὶ βωμοὶ αὐτῆσ ἐν πυρὶ κατακαυθήσονται, καὶ παραλήψεται Ἰσραὴλ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ. ἀλάλαξον Ἐσεβών, ὅτι ὤλετο Γαί̈. κεκράξατε θυγατέρεσ Ραββάθ, περιζώσασθε σάκκουσ καὶ κόψασθε, ὅτι Μελχὸλ βαδιεῖται ἐν ἀποικίᾳ, οἱ ἱερεῖσ αὐτοῦ καὶ οἱ ἄρχοντεσ αὐτοῦ ἅμα. τί ἀγαλλιᾶσθε ἐν τοῖσ πεδίοισ Ἐνακείμ, θύγατερ ἰταμίασ, ἡ πεποιθυῖα ἐπὶ θησαυροῖσ αὐτῆσ, ἡ λέγουσα. τίσ εἰσελεύσεται ἐπ’ ἐμέ̣ ἰδοὺ ἐγὼ φέρω φόβον ἐπὶ σέ, εἶπε Κύριοσ, ἀπὸ πάσησ τῆσ περιοίκου σου, καὶ διασπαρήσεσθε ἕκαστοσ εἰσ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ συνάγων. Τῇ Κηδὰρ τῇ βασιλίσσῃ τῆσ αὐλῆσ, ἣν ἐπάταξε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ. ‐ . Οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἀνάστητε καὶ ἀνάβητε ἐπὶ Κηδὰρ καὶ πλήσατε τοὺσ υἱοὺσ Κεδέμ. σκηνὰσ αὐτῶν καὶ τὰ πρόβατα αὐτῶν λήψονται, ἱμάτια αὐτῶν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῶν καὶ καμήλουσ αὐτῶν λήψονται ἑαυτοῖσ. καὶ καλέσατε ἐπ’ αὐτοὺσ ἀπώλειαν κυκλόθεν. φεύγετε λίαν, βαθύνατε εἰσ κάθισιν, καθήμενοι ἐν τῇ αὐλῇ, ὅτι ἐβουλεύσατο ἐφ’ ὑμᾶσ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ βουλὴν καὶ ἐλογίσατο ἐφ’ ὑμᾶσ λογισμόν. ἀνάστηθι καὶ ἀνάβηθι ἐπ’ ἔθνοσ εὐσταθοῦν, καθήμενον εἰσ ἀναψυχήν, οἷσ οὐκ εἰσὶ θύραι, οὐ βάλανοι, οὐ μοχλοί, μόνοι καταλύουσι. καὶ ἔσονται κάμηλοι αὐτῶν εἰσ προνομὴν καὶ πλῆθοσ κτηνῶν αὐτῶν εἰσ ἀπώλειαν. καὶ λικμήσω αὐτοὺσ παντὶ πνεύματι κεκαρμένουσ πρὸ προσώπου αὐτῶν, ἐκ παντὸσ πέραν αὐτῶν οἴσω τὴν τροπὴν αὐτῶν, εἶπε Κύριοσ. καὶ ἔσται ἡ αὐλὴ διατριβὴ στρουθῶν καὶ ἄβατοσ ἕωσ αἰῶνοσ, οὐ μὴ καθίσῃ ἐκεῖ ἄνθρωποσ, καὶ οὐ μὴ κατοικήσῃ ἐκεῖ υἱὸσ ἀνθρώπου. Τῇ Δαμασκῷ. ‐ . Κατῃσχύνθη Ἠμὰθ καὶ Ἀρφάδ, ὅτι ἤκουσαν ἀκοὴν πονηράν. ἐξέστησαν, ἐθυμώθησαν, ἀναπαύσασθαι οὐ μὴ δύνωνται. ἐξελύθη Δαμασκόσ, ἀπεστράφη εἰσ φυγήν, τρόμοσ ἐπελάβετο αὐτῆσ. πῶσ οὐχὶ ἐγκατέλιπε πόλιν ἐμήν̣ κώμην ἠγάπησαν. διὰ τοῦτο πεσοῦνται νεανίσκοι ἐν πλατείαισ σου, καὶ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ πολεμισταί σου πεσοῦνται, φησὶ Κύριοσ. καὶ καύσω πῦρ ἐν τείχει Δαμασκοῦ, καὶ καταφάγεται ἄμφοδα υἱοῦ Ἄδερ. Τῇ Μωάβ. ‐ ΟΥΤΩΣ εἶπε Κύριοσ. οὐαὶ ἐπὶ Ναβαῦ, ὅτι ὤλετο. ἐλήφθη Καριαθαίμ, ᾐσχύνθη Ἀμὰθ καὶ ἡττήθη.

οὐκ ἔστιν ἔτι ἰατρεία Μωάβ, γαυρίαμα ἐν Ἐσεβών. ἐλογίσαντο ἐπ’ αὐτὴν κακά. ἐκόψαμεν αὐτὴν ἀπὸ ἔθνουσ, καὶ παῦσιν παύσεται, ὄπισθέν σου βαδιεῖται μάχαιρα. ὅτι φωνὴ κεκραγότων ἐξ Ὠρωναίμ, ὄλεθροσ καὶ σύντριμμα μέγα. συνετρίβη Μωάβ, ἀναγγείλατε εἰσ Ζογόρα, ὅτι ἐπλήσθη Ἀλὼθ ἐν κλαυθμῷ, ἀναβήσεται κλαίων ἐν ὁδῷ Ὠρωναίμ, κραυγὴν συντρίμματοσ ἠκούσατε. φεύγετε καὶ σώσατε τὰσ ψυχὰσ ὑμῶν καὶ ἔσεσθε ὥσπερ ὄνοσ ἄγριοσ ἐν ἐρήμῳ. ἐπειδὴ ἐπεποίθεισ ἐν ὀχυρώμασί σου, καὶ σὺ συλληφθήσῃ. καὶ ἐξελεύσεται Χαμὼσ ἐν ἀποικίᾳ καὶ οἱ ἱερεῖσ αὐτοῦ καὶ οἱ ἄρχοντεσ αὐτοῦ ἅμα. καὶ ἥξει ὄλεθροσ ἐπὶ πᾶσαν πόλιν, καὶ πόλισ οὐ μὴ σωθῇ, καὶ ἀπολεῖται ὁ αὐλών, καὶ ἐξολοθρευθήσεται ἡ πεδινή, καθὼσ εἶπε Κύριοσ. δότε σημεῖα τῇ Μωάβ, ὅτι ἁφῇ ἀναφθήσεται, καὶ πᾶσαι αἱ πόλεισ αὐτῆσ εἰσ ἄβατον ἔσονται. πόθεν ἔνοικοσ αὐτῇ̣ ἐπικατάρατοσ ὁ ποιῶν τὰ ἔργα Κυρίου ἀμελῶσ, ἐξαίρων μάχαιραν αὐτοῦ ἀφ’ αἵματοσ. ἀνεπαύσατο Μωὰβ ἐκ παιδαρίου καὶ πεποιθὼσ ἦν ἐπὶ τῇ δόξῃ αὐτοῦ, οὐκ ἐνέχεεν ἐξ ἀγγείου εἰσ ἀγγεῖον καὶ εἰσ ἀποικισμὸν οὐκ ᾤχετο. διὰ τοῦτο ἔστη γεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, καὶ ὀσμὴ αὐτοῦ οὐκ ἐξέλιπε. διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι αὐτοῦ ἔρχονται, φησὶ Κύριοσ, καὶ ἀποστελῶ αὐτῷ κλίνοντασ, καὶ κλινοῦσιν αὐτὸν καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ λεπτυνοῦσι καὶ τὰ κέρατα αὐτοῦ συγκόψουσι. καὶ καταισχυνθήσεται Μωὰβ ἀπὸ Χαμώσ, ὥσπερ κατῃσχύνθη οἶκοσ Ἰσραὴλ ἀπὸ Βαιθὴλ ἐλπίδοσ αὐτῶν πεποιθότεσ ἐπ’ αὐτοῖσ. πῶσ ἐρεῖτε. ἰσχυροί ἐσμεν καὶ ἄνθρωποσ ἰσχύων εἰσ τὰ πολεμικά̣ ὤλετο Μωὰβ πόλισ αὐτοῦ, καὶ ἐκλεκτοὶ νεανίσκοι αὐτοῦ κατέβησαν εἰσ σφαγήν. ἐγγὺσ ἡμέρα Μωὰβ ἐλθεῖν, καὶ πονηρία αὐτοῦ ταχεῖα σφόδρα. κινήσατε αὐτῷ, πάντεσ κυκλόθεν αὐτοῦ, πάντεσ εἰδότεσ ὄνομα αὐτοῦ. εἴπατε. πῶσ συνετρίβη βακτηρία εὐκλεήσ, ράβδοσ μεγαλώματοσ̣ κατάβηθι ἀπὸ δόξησ καὶ κάθισον ἐν ὑγρασίᾳ, καθημένη Δαιβών. ἐκτριβήσεται, ὅτι ὤλετο Μωάβ, ἀνέβη εἰσ σὲ λυμαινόμενοσ ὀχύρωμά σου. ἐφ’ ὁδοῦ στῆθι καὶ ἔπιδε, καθημένη ἐν Ἀροήρ, καὶ ἐρώτησον φεύγοντα καὶ σῳζόμενον καὶ εἰπόν. τί ἐγένετο̣ κατῃσχύνθη Μωάβ, ὅτι συνετρίβη. ὀλόλυξον καὶ κέκραξον, ἀνάγγειλον ἐν Ἀρνών, ὅτι ὤλετο Μωάβ. καὶ κρίσισ ἔρχεται εἰσ τὴν γῆν Μεισὼρ ἐπὶ Χελὼν καὶ Ρεφὰσ καὶ Μωφὰθ καὶ ἐπὶ Δαιβὼν καὶ ἐπὶ Ναβαῦ καὶ ἐπ’ οἶκον Δαιβλαθαὶμ καὶ ἐπὶ Καριαθαὶμ καὶ ἐπ’ οἶκον Γαιμὼλ καὶ ἐπ’ οἶκον Μαὼν καὶ ἐπὶ Καριὼθ καὶ ἐπὶ Βοσὸρ καὶ ἐπὶ πάσασ τὰσ πόλεισ Μωὰβ τὰσ πόρρω καὶ τὰσ ἐγγύσ. κατεάχθη κέρασ Μωάβ, καὶ τὸ ἐπίχειρον αὐτοῦ συνετρίβη. μεθύσατε αὐτόν, ὅτι ἐπὶ Κύριον ἐμεγαλύνθη. καὶ ἐπικρούσει Μωὰβ ἐν χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἔσται εἰσ γέλωτα καὶ αὐτόσ. καὶ εἰ μὴ εἰσ γελοιασμὸν ἦν σοι Ἰσραήλ̣ ἢ ἐν κλοπαῖσ σου εὑρέθη, ὅτι ἐπολέμεισ αὐτόν̣ κατέλιπον τὰσ πόλεισ καὶ ᾤκησαν ἐν πέτραισ οἱ κατοικοῦντεσ Μωάβ, ἐγενήθησαν ὥσπερ περιστεραί νοσσεύουσαι ἐν πέτραισ στόματι βοθύνου. ἤκουσα ὕβριν Μωάβ, ὕβρισε λίαν ὕβριν αὐτοῦ καὶ ὑπερηφανίαν αὐτοῦ, καὶ ὑψώθη ἡ καρδία αὐτοῦ. ἐγὼ δὲ ἔγνων ἔργα αὐτοῦ. οὐχὶ τὸ ἱκανὸν αὐτοῦ, οὐχ οὕτωσ ἐποίησε. διὰ τοῦτο ἐπὶ Μωὰβ ὀλολύζετε πάντοθεν, βοήσατε ἐπ’ ἄνδρασ κειράδασ αὐχμοῦ. ὡσ κλαυθμὸν Ἰαζὴρ ἀποκλαύσομαί σοι, ἄμπελοσ Σεβημά, κλήματά σου διῆλθε θάλασσαν, Ἰαζὴρ ἥψαντο. ἐπὶ ὀπώραν σου, ἐπὶ τρυγηταῖσ σου ὄλεθροσ ἐπέπεσε. συνεψήθη χαρμοσύνη καὶ εὐφροσύνη ἐκ τῆσ Μωαβίτιδοσ καὶ οἶνοσ ἦν ἐπὶ ληνοῖσ σου. πρωί̈ οὐκ ἐπάτησαν οὐδὲ δείλησ, οὐκ ἐποίησαν αἰδάδ. ἀπὸ κραυγῆσ Ἐσεβὼν ἕωσ Ἐλεαλὴ αἱ πόλεισ αὐτῶν ἔδωκαν φωνὴν αὐτῶν, ἀπὸ Ζογὸρ ἕωσ Ὠρωναὶμ καὶ Ἀγλάθ‐Σαλισία, ὅτι καὶ τὸ ὕδωρ Νεβρεὶν εἰσ κατάκαυμα ἔσται. καὶ ἀπολῶ τὸν Μωάβ, φησὶ Κύριοσ, ἀναβαίνοντα ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ θυμιῶντα θεοῖσ αὐτοῦ. διὰ τοῦτο καρδία μου, Μωάβ, ὥσπερ αὐλοὶ βομβήσουσι, καρδία μου ἐπ’ ἀνθρώπουσ κειράδασ ὥσπερ αὐλὸσ βομβήσει. διὰ τοῦτο ἃ περιεποιήσατο, ἀπώλετο ἀπὸ ἀνθρώπου. πᾶσαν κεφαλὴν ἐν παντὶ τόπῳ ξυρηθήσονται, καὶ πᾶσ πώγων ξυρηθήσεται, καὶ πᾶσαι χεῖρεσ κόψονται, καὶ ἐπὶ πάσησ ὀσφύοσ σάκκοσ. καὶ ἐπὶ πάντων τῶν δωμάτων Μωὰβ καὶ ἐπὶ ταῖσ πλατείαισ αὐτῆσ, ὅτι συνέτριψα τὸν Μωάβ, φησὶ Κύριοσ, ὡσ ἀγγεῖον, οὗ οὐκ ἔστι χρεία αὐτοῦ. πῶσ κατήλλαξε̣ πῶσ ἔστρεψε νῶτον Μωάβ̣ ᾐσχύνθη καὶ ἐγένετο Μωὰβ εἰσ γέλωτα καὶ ἐγκότημα πᾶσι τοῖσ κύκλῳ αὐτῆσ. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἐλήφθη Ἀκκαριώθ, καὶ τὰ ὀχυρώματα συνελήφθη. καὶ ἀπολεῖται Μωὰβ ἀπὸ ὄχλου, ὅτι ἐπὶ τὸν Κύριον ἐμεγαλύνθη. παγὶσ καὶ φόβοσ καὶ βόθυνοσ ἐπὶ σοί, καθήμενοσ Μωάβ. ὁ φεύγων ἀπὸ προσώπου τοῦ φόβου ἐμπεσεῖται εἰσ τὸν βόθυνον, καὶ ὁ ἀναβαίνων ἐκ τοῦ βοθύνου συλληφθήσεται ἐν τῇ παγίδι, ὅτι ἐπάξω ταῦτα ἐπὶ Μωὰβ ἐν ἐνιαυτῷ ἐπισκέψεωσ αὐτῆσ. Ὅσα ἐπροφήτευσεν Ἱερεμίασ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη. ‐ ΟΥΤΩΣ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. λαβὲ τὸ ποτήριον τοῦ οἴνου τοῦ ἀκράτου τούτου ἐκ χειρόσ μου καὶ ποτιεῖσ πάντα τὰ ἔθνη, πρὸσ ἃ ἐγὼ ἀποστέλλω σε πρὸσ αὐτούσ,

καὶ πίονται καὶ ἐξεμοῦνται καὶ ἐκμανήσονται ἀπὸ προσώπου τῆσ μαχαίρασ, ἧσ ἐγὼ ἀποστέλλω ἀνὰ μέσον αὐτῶν. καὶ ἔλαβον τὸ ποτήριον ἐκ χειρὸσ Κυρίου καὶ ἐπότισα τὰ ἔθνη, πρὸσ ἃ ἀπέστειλέ με Κύριοσ ἐπ’ αὐτά, τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰσ πόλεισ Ἰούδα καὶ βασιλεῖσ Ἰούδα καὶ ἄρχοντασ αὐτοῦ τοῦ θεῖναι αὐτὰσ εἰσ ἐρήμωσιν καὶ εἰσ ἄβατον καὶ εἰσ συριγμὸν καὶ τὸν Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ καὶ τοὺσ μεγιστᾶνασ αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ πάντασ τοὺσ συμμείκτουσ καὶ πάντασ τοὺσ βασιλεῖσ ἀλλοφύλων, τὴν Ἀσκάλωνα καὶ τὴν Γάζαν καὶ τὴν Ἀκκάρων καὶ τὸ ἐπίλοιπον Ἀζώτου καὶ τὴν Ἰδουμαίαν καὶ τὴν Μωαβῖτιν καὶ τοὺσ υἱοὺσ Ἀμμὼν καὶ βασιλεῖσ Τύρου καὶ βασιλεῖσ Σιδῶνοσ καὶ βασιλεῖσ τοὺσ ἐν τῷ πέραν τῆσ θαλάσσης καὶ τὴν Δαιδὰν καὶ τὴν Θαιμὰν καὶ τὴν Ρῶσ καὶ πᾶν περικεκαρμένον κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ πάντασ τοὺσ συμμείκτουσ τοὺσ καταλύοντασ ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ πάντασ βασιλεῖσ Αἰλὰμ καὶ πάντασ βασιλεῖσ Περσῶν καὶ πάντασ βασιλεῖσ ἀπὸ ἀπηλιώτου τοὺσ πόρρω καὶ τοὺσ ἐγγύσ, ἕκαστον πρὸσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ πάσασ βασιλείασ τὰσ ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ. καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ παντοκράτωρ. πίετε καὶ μεθύσθητε καὶ ἐξεμέσετε καὶ πεσεῖσθε καὶ οὐ μὴ ἀναστῆτε ἀπὸ προσώπου τῆσ μαχαίρασ, ἧσ ἐγὼ ἀποστέλλω ἀνὰ μέσον ὑμῶν. καὶ ἔσται ὅταν μὴ βούλωνται δέξασθαι τὸ ποτήριον ἐκ τῆσ χειρόσ σου ὥστε πιεῖν, καὶ ἐρεῖσ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. πιόντεσ πίεσθε. ὅτι ἐν πόλει, ἐν ᾗ ὠνομάσθη τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτήν, ἐγὼ ἄρχομαι κακῶσαι, καὶ ὑμεῖσ καθάρσει οὐ μὴ καθαρισθῆτε, ὅτι μάχαιραν ἐγὼ καλῶ ἐπὶ πάντασ τοὺσ καθημένουσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ σὺ προφητεύσεισ ἐπ’ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ τούτουσ καὶ ἐρεῖσ. Κύριοσ ἀφ’ ὑψηλοῦ χρηματιεῖ, ἀπὸ τοῦ ἁγίου αὐτοῦ δώσει φωνὴν αὐτοῦ, λόγον χρηματιεῖ ἐπὶ τοῦ τόπου αὐτοῦ, καὶ αἰδὰδ ὥσπερ τρυγῶντεσ ἀποκριθήσονται. καὶ ἐπὶ καθημένουσ τὴν γῆν ἥκει ὄλεθρος ἐπὶ μέροσ τῆσ γῆσ, ὅτι κρίσισ τῷ Κυρίῳ ἐν τοῖσ ἔθνεσι, κρίνεται αὐτὸσ πρὸσ πᾶσαν σάρκα, οἱ δὲ ἀσεβεῖσ ἐδόθησαν εἰσ μάχαιραν, λέγει Κύριοσ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ κακὰ ἔρχεται ἀπὸ ἔθνουσ ἐπὶ ἔθνοσ, καὶ λαῖλαψ μεγάλη ἐκπορεύεται ἀπ’ ἐσχάτου τῆσ γῆσ. καὶ ἔσονται τραυματίαι ὑπὸ Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ Κυρίου, ἐκ μέρουσ τῆσ γῆσ, καὶ ἕωσ εἰσ μέροσ τῆσ γῆσ. οὐ μὴ κατορυγῶσιν, εἰσ κόπρια ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ ἔσονται. ἀλαλάξατε, ποιμένεσ, καὶ κεκράξατε. καὶ κόπτεσθε οἱ κριοὶ τῶν προβάτων, ὅτι ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι ὑμῶν εἰσ σφαγήν, καὶ πεσεῖσθε ὥσπερ οἱ κριοὶ οἱ ἐκλεκτοί. καὶ ἀπολεῖται φυγὴ ἀπὸ τῶν ποιμένων καὶ σωτηρία ἀπὸ τῶν κριῶν τῶν προβάτων. φωνὴ κραυγῆσ τῶν ποιμένων καὶ ἀλαλαγμὸσ τῶν προβάτων καὶ τῶν κριῶν, ὅτι ὠλόθρευσε Κύριοσ τὰ βοσκήματα αὐτῶν, καὶ παύσεται τὰ κατάλοιπα τῆσ εἰρήνησ ἀπὸ προσώπου ὀργῆσ θυμοῦ μου. ἐγκατέλιπεν ὥσπερ λέων κατάλειμμα αὐτοῦ, ὅτι ἐγενήθη ἡ γῆ αὐτῶν εἰσ ἄβατον ἀπὸ προσώπου τῆσ μαχαίρασ τῆσ μεγάλησ. ‐ ΕΝ ἀρχῇ βασιλέωσ Ἰωακεὶμ υἱοῦ Ἰωσία ἐγενήθη ὁ λόγοσ οὗτοσ παρὰ Κυρίου.

οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. στῆθι ἐν αὐλῇ οἴκου Κυρίου καὶ χρηματιεῖσ ἅπασι τοῖσ Ἰουδαίοισ καὶ πᾶσι τοῖσ ἐρχομένοισ προσκυνεῖν ἐν οἴκῳ Κυρίου ἅπαντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ συνέταξά σοι χρηματίσαι αὐτοῖσ, μὴ ἀφέλῃσ ρῆμα. ἴσωσ ἀκούσονται καὶ ἀποστραφήσονται ἕκαστοσ ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτοῦ τῆσ πονηρᾶσ, καὶ παύσομαι ἀπὸ τῶν κακῶν, ὧν ἐγὼ λογίζομαι τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖσ ἕνεκεν τῶν πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν. καὶ ἐρεῖσ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἐὰν μὴ ἀκούσητέ μου τοῦ πορεύεσθαι ἐν τοῖσ νομίμοισ μου, οἷσ ἔδωκα κατὰ πρόσωπον ὑμῶν, εἰσακούειν τῶν λόγων τῶν παίδων μου τῶν προφητῶν, οὓσ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸσ ὑμᾶσ ὄρθρου, καὶ ἀπέστειλα καὶ οὐκ ἠκούσατέ μου, καὶ δώσω τὸν οἶκον τοῦτον ὥσπερ Σηλὼ καὶ τὴν πόλιν δώσω εἰσ κατάραν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσι πάσησ τῆσ γῆσ. καὶ ἤκουσαν οἱ ἱερεῖσ καὶ οἱ ψευδοπροφῆται καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ τοῦ Ἱερεμίου λαλοῦντοσ τοὺσ λόγουσ τούτουσ ἐν οἴκῳ Κυρίου. καὶ ἐγένετο Ἱερεμίου παυσαμένου λαλοῦντοσ πάντα, ἃ συνέταξε Κύριοσ αὐτῷ λαλῆσαι παντὶ τῷ λαῷ, καὶ συνελάβοσαν αὐτὸν οἱ ἱερεῖσ καὶ οἱ ψευδοπροφῆται καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ λέγων. θανάτῳ ἀποθανῇ, ὅτι ἐπροφήτευσασ τῷ ὀνόματι Κυρίου λέγων. ὥσπερ Σηλὼ ἔσται ὁ οἶκοσ οὗτοσ καὶ ἡ πόλισ αὕτη ἐρημωθήσεται ἀπὸ κατοικούντων. καὶ ἐξεκκλησιάσθη πᾶσ ὁ λαὸσ ἐπὶ Ἱερεμίαν ἐν οἴκῳ Κυρίου. ‐ Καὶ ἤκουσαν οἱ ἄρχοντεσ Ἰούδα τὸν λόγον τοῦτον καὶ ἀνέβησαν ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέωσ εἰσ οἶκον Κυρίου καὶ ἐκάθισαν ἐν προθύροισ πύλησ Κυρίου τῆσ καινῆσ. καὶ εἶπαν οἱ ἱερεῖσ καὶ οἱ ψευδοπροφῆται πρὸσ τοὺσ ἄρχοντασ καὶ παντὶ τῷ λαῷ. κρίσισ θανάτου τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ, ὅτι ἐπροφήτευσε κατὰ τῆσ πόλεωσ ταύτησ, καθὼσ ἠκούσατε ἐν τοῖσ ὠσὶν ὑμῶν. καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ πρὸσ τοὺσ ἄρχοντασ καὶ παντὶ τῷ λαῷ λέγων. Κύριοσ ἀπέστειλέ με προφητεῦσαι ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦτον καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ἠκούσατε. καὶ νῦν βελτίουσ ποιήσατε τὰσ ὁδοὺσ ὑμῶν καὶ τὰ ἔργα ὑμῶν καὶ ἀκούσατε τῆσ φωνῆσ Κυρίου, καὶ παύσεται Κύριοσ ἀπὸ τῶν κακῶν, ὧν ἐλάλησεν ἐφ’ ὑμᾶσ. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐν χερσὶν ὑμῶν. ποιήσατέ μοι ὡσ συμφέρει καὶ ὡσ βέλτιον ὑμῖν. ἀλλ’ ἢ γνόντεσ γνώσεσθε ὅτι, εἰ ἀναιρεῖτέ με, αἷμα ἀθῷον δίδοτε ἐφ’ ὑμᾶσ καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν αὐτῇ. ὅτι ἐν ἀληθείᾳ ἀπέσταλκέ με Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ λαλῆσαι εἰσ τὰ ὦτα ὑμῶν πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ. καὶ εἶπον οἱ ἄρχοντεσ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ πρὸσ τοὺσ ἱερεῖσ καὶ πρὸσ τοὺσ ψευδοπροφήτασ. οὐκ ἔστι τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ κρίσισ θανάτου, ὅτι ἐπὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐλάλησε πρὸσ ἡμᾶσ. καὶ ἀνέστησαν ἄνδρεσ τῶν πρεσβυτέρων τῆσ γῆσ καὶ εἶπαν πάσῃ τῇ συναγωγῇ τοῦ λαοῦ. Μιχαίασ ὁ Μωραθίτησ ἦν ἐν ταῖσ ἡμέραισ Ἐζεκίου βασιλέωσ Ἰούδα καὶ εἶπε παντὶ τῷ λαῷ Ἰούδα. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. Σιὼν ὡσ ἀγρὸσ ἀροτριαθήσεται, καὶ Ἱερουσαλὴμ εἰσ ἄβατον ἔσται καὶ τὸ ὄροσ τοῦ οἴκου εἰσ ἄλσοσ δρυμοῦ. μὴ ἀνελὼν ἀνεῖλεν αὐτὸν Ἐζεκίασ καὶ πᾶσ Ἰούδα̣ οὐχ ὅτι ἐφοβήθησαν τὸν Κύριον καὶ ὅτι ἐδεήθησαν τοῦ προσώπου Κυρίου, καὶ ἐπαύσατο Κύριοσ ἀπὸ τῶν κακῶν, ὧν ἐλάλησεν ἐπ’ αὐτούσ̣ καὶ ἡμεῖσ ἐποιήσαμεν κακὰ μεγάλα ἐπὶ ψυχὰσ ἡμῶν. Καὶ ἄνθρωποσ ἦν προφητεύων τῷ ὀνόματι Κυρίου, Οὐρίασ υἱὸσ Σαμαίου ἐκ Καριαθιαρίμ, καὶ ἐπροφήτευσε περὶ τῆσ γῆσ ταύτησ κατὰ πάντασ τοὺσ λόγουσ Ἱερεμίου. καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺσ Ἰωακεὶμ καὶ πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ πάντασ τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ καὶ ἐζήτουν ἀποκτεῖναι αὐτόν. καὶ ἤκουσεν Οὐρίασ καὶ εἰσῆλθεν εἰσ Αἴγυπτον. καὶ ἐξαπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ ἄνδρασ εἰσ Αἴγυπτον, καὶ ἐξηγάγοσαν αὐτὸν ἐκεῖθεν καὶ εἰσηγάγοσαν αὐτὸν πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἔρριψεν αὐτὸν εἰσ τὸ μνῆμα υἱῶν λαοῦ αὐτοῦ. πλὴν χεὶρ Ἀχεικὰμ υἱοῦ Σαφὰν ἦν μετὰ Ἱερεμίου τοῦ μὴ παραδοῦναι αὐτὸν εἰσ χεῖρασ τοῦ λαοῦ τοῦ μὴ ἀνελεῖν αὐτόν. . ‐ ΟΥΤΩΣ εἶπε Κύριοσ. ποίησον σεαυτῷ δεσμοὺσ καὶ κλοιοὺσ καὶ περίθου περὶ τὸν τράχηλόν σου.

καὶ ἀποστελεῖσ αὐτοὺσ πρὸσ βασιλέα Ἰδουμαίασ καὶ πρὸσ βασιλέα Μωὰβ καὶ πρὸσ βασιλέα υἱῶν Ἀμμὼν καὶ πρὸσ τὸν βασιλέα Τύρου καὶ πρὸσ βασιλέα Σιδῶνοσ ἐν χερσὶν ἀγγέλων αὐτῶν τῶν ἐρχομένων εἰσ ἀπάντησιν αὐτῶν εἰσ Ἱερουσαλὴμ πρὸσ Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα. καὶ συντάξεισ αὐτοῖσ πρὸσ τοὺσ κυρίουσ αὐτῶν εἰπεῖν. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. οὕτωσ ἐρεῖτε πρὸσ τοὺσ κυρίουσ ὑμῶν. ὅτι ἐγὼ ἐποίησα τὴν γῆν ἐν τῇ ἰσχύϊ μου τῇ μεγάλῃ καὶ ἐν τῷ ἐπιχείρῳ μου τῷ ὑψηλῷ καὶ δώσω αὐτὴν ᾧ ἐὰν δόξῃ ἐν ὀφθαλμοῖσ μου. ἔδωκα τὴν γῆν τῷ Ναβουχοδονόσορ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ δουλεύειν αὐτῷ καὶ τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ ἐργάζεσθαι αὐτῷ. καὶ τὸ ἔθνοσ καὶ ἡ βασιλεία, ὅσοι ἐὰν μὴ ἐμβάλωσι τὸν τράχηλον αὐτῶν ὑπὸ τὸν ζυγὸν βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐπισκέψομαι αὐτούσ, εἶπε Κύριοσ, ἕωσ ἐκλίπωσιν ἐν χειρὶ αὐτοῦ. καὶ ὑμεῖσ μὴ ἀκούετε τῶν ψευδοπροφητῶν ὑμῶν καὶ τῶν μαντευομένων ὑμῖν καὶ τῶν ἐνυπνιαζομένων ὑμῖν καὶ τῶν οἰωνισμάτων ὑμῶν καὶ τῶν φαρμακῶν ὑμῶν τῶν λεγόντων. οὐ μὴ ἐργάσησθε τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ, ὅτι ψευδῆ αὐτοὶ προφητεύουσιν ὑμῖν πρὸσ τὸ μακρῦναι ὑμᾶσ ἀπὸ τῆσ γῆσ ὑμῶν. καὶ τὸ ἔθνοσ, ὃ ἐὰν εἰσαγάγῃ τὸν τράχηλον αὐτοῦ ὑπὸ τὸν ζυγὸν βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ καὶ ἐργάσηται αὐτῷ, καὶ καταλείψω αὐτὸν ἐπὶ τῆσ γῆσ αὐτοῦ, καὶ ἐργᾶται αὐτῷ καὶ ἐνοικήσει ἐν αὐτῇ. ‐ Καὶ πρὸσ Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα ἐλάλησα κατὰ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ λέγων. εἰσαγάγετε τὸν τράχηλον ὑμῶν καὶ ἐργάσασθε τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ, ὅτι ἄδικα αὐτοὶ προφητεύουσιν ὑμῖν. ὅτι οὐκ ἀπέστειλα αὐτούσ, φησὶ Κύριοσ, καὶ προφητεύουσι τῷ ὀνόματί μου ἐπ’ ἀδίκῳ πρὸσ τὸ ἀπολέσαι ὑμᾶσ, καὶ ἀπολεῖσθε ὑμεῖσ καὶ οἱ προφῆται ὑμῶν οἱ προφητεύοντεσ ὑμῖν ἐπ’ ἀδίκῳ ψευδῆ. ὑμῖν καὶ παντὶ τῷ λαῷ τούτῳ καὶ τοῖσ ἱερεῦσιν ἐλάλησα λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. μὴ ἀκούετε τῶν λόγων τῶν προφητῶν τῶν προφητευόντων ὑμῖν λεγόντων. ἰδοὺ σκεύη οἴκου Κυρίου ἐπιστρέψει ἐκ Βαβυλῶνοσ, ὅτι ἄδικα αὐτοὶ προφητεύουσιν ὑμῖν, οὐκ ἀπέστειλα αὐτούσ. εἰ προφῆταί εἰσι καὶ εἰ ἔστι λόγοσ Κυρίου ἐν αὐτοῖσ, ἀπαντησάτωσάν μοι. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. καὶ τῶν ἐπιλοίπων σκευῶν, ὧν οὐκ ἔλαβε βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ, ὅτε ἀπῴκισε τὸν Ἰεχονίαν ἐξ Ἱερουσαλήμ, εἰσ Βαβυλῶνα εἰσελεύσεται, λέγει Κύριοσ. ΚΑΙ ἐγένετο ἐν τῷ τετάρτῳ ἔτει Σεδεκία βασιλέωσ Ἰούδα ἐν μηνὶ τῷ πέμπτῳ εἶπέ μοι Ἀνανίασ υἱὸσ Ἀζὼρ ὁ ψευδοπροφήτησ ἀπὸ Γαβαὼν ἐν οἴκῳ Κυρίου κατ’ ὀφθαλμοὺσ τῶν ἱερέων καὶ παντὸσ τοῦ λαοῦ λέγων.

οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. συνέτριψα τὸν ζυγὸν τοῦ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ. ἔτι δύο ἔτη ἡμερῶν καὶ ἐγὼ ἀποστρέψω εἰσ τὸν τόπον τοῦτον τὰ σκεύη οἴκου Κυρίου καὶ Ἰεχονίαν καὶ τὴν ἀποικίαν Ἰούδα, ὅτι συντρίψω τὸν ζυγὸν βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ. καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ πρὸσ Ἀνανίαν κατ’ ὀφθαλμοὺσ παντὸσ τοῦ λαοῦ καὶ κατ’ ὀφθαλμοὺσ τῶν ἱερέων τῶν ἑστηκότων ἐν οἴκῳ Κυρίου. καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ. ἀληθῶσ, οὕτωσ ποιήσαι Κύριοσ, στήσαι τὸν λόγον σου, ὃν σὺ προφητεύεισ, τοῦ ἐπιστρέψαι τὰ σκεύη οἴκου Κυρίου καὶ πᾶσαν τὴν ἀποικίαν ἐκ Βαβυλῶνοσ εἰσ τὸν τόπον τοῦτον. πλὴν ἀκούσατε τὸν λόγον Κυρίου, ὃν ἐγὼ λέγω εἰσ τὰ ὦτα ὑμῶν καὶ εἰσ τὰ ὦτα παντὸσ τοῦ λαοῦ. οἱ προφῆται οἱ γεγονότεσ πρότεροί μου καὶ πρότεροι ὑμῶν ἀπὸ τοῦ αἰῶνοσ καὶ ἐπροφήτευσαν ἐπὶ γῆσ πολλῆσ καὶ ἐπὶ βασιλείασ μεγάλασ εἰσ πόλεμον. ὁ προφήτησ ὁ προφητεύσασ εἰσ εἰρήνην, ἐλθόντοσ τοῦ λόγου γνώσονται τὸν προφήτην, ὃν ἀπέστειλεν αὐτοῖσ Κύριοσ ἐν πίστει. καὶ ἔλαβεν Ἀνανίασ ἐν ὀφθαλμοῖσ παντὸσ τοῦ λαοῦ τοὺσ κλοιοὺσ ἀπὸ τοῦ τραχήλου Ἱερεμίου καὶ συνέτριψεν αὐτούσ. καὶ εἶπεν Ἀνανίασ κατ’ ὀφθαλμοὺσ παντὸσ τοῦ λαοῦ λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. οὕτωσ συντρίψω τὸν ζυγὸν βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ ἀπὸ τραχήλων πάντων τῶν ἐθνῶν. καὶ ᾤχετο Ἱερεμίασ εἰσ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ. ‐ Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν μετὰ τὸ συντρίψαι Ἀνανίαν τοὺσ κλοιοὺσ ἀπὸ τοῦ τραχήλου αὐτοῦ λέγων. βάδιζε καὶ εἶπον πρὸσ Ἀνανίαν λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. κλοιοὺσ ξυλίνουσ συνέτριψασ, καὶ ποιήσω ἀντ’ αὐτῶν κλοιοὺσ σιδηροῦσ, ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ζυγὸν σιδηροῦν ἔθηκα ἐπὶ τὸν τράχηλον πάντων τῶν ἐθνῶν ἐργάζεσθαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ. καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ τῷ Ἀνανίᾳ. οὐκ ἀπέσταλκέ σε Κύριοσ, καὶ πεποιθέναι ἐποίησασ τὸν λαὸν τοῦτον ἐπ’ ἀδίκῳ. διὰ τοῦτο οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω σε ἀπὸ προσώπου τῆσ γῆσ, τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ ἀποθανῇ. καὶ ἀπέθανεν ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ. ΚΑΙ οὗτοι οἱ λόγοι τῆσ βίβλου, οὓσ ἀπέστειλεν Ἱερεμίασ ἐξ Ἱερουσαλὴμ πρὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ τῆσ ἀποικίασ καὶ πρὸσ τοὺσ ἱερεῖσ καὶ πρὸσ τοὺσ ψευδοπροφήτασ, ἐπιστολὴν εἰσ Βαβυλῶνα τῇ ἀποικίᾳ καὶ πρὸσ ἅπαντα τὸν λαόν,

ὕστερον ἐξελθόντοσ Ἰεχονίου τοῦ βασιλέωσ καὶ τῆσ βασιλίσσησ καὶ τῶν εὐνούχων καὶ παντὸσ ἐλευθέρου καὶ δεσμώτου καὶ τεχνίτου ἐξ Ἱερουσαλήμ, ἐν χειρὶ Ἐλεασὰ υἱοῦ Σαφὰν καὶ Γαμαρίου υἱοῦ Χελκίου, ὃν ἀπέστειλε Σεδεκίασ βασιλεὺσ Ἰούδα πρὸσ βασιλέα Βαβυλῶνοσ εἰσ Βαβυλῶνα λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ ἐπὶ τὴν ἀποικίαν, ἣν ἀπῴκισα ἀπὸ Ἱερουσαλήμ. οἰκοδομήσατε οἴκουσ καὶ κατοικήσατε καὶ φυτεύσατε παραδείσουσ καὶ φάγετε τοὺσ καρποὺσ αὐτῶν καὶ λάβετε γυναῖκασ καὶ τεκνοποιήσατε υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ καὶ λάβετε τοῖσ υἱοῖσ ὑμῶν γυναῖκασ καὶ τὰσ θυγατέρασ ὑμῶν δότε ἀνδράσι καὶ πληθύνεσθε καὶ μὴ σμικρυνθῆτε. καὶ ζητήσατε εἰσ εἰρήνην τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν ἀπῴκισα ὑμᾶσ ἐκεῖ, καὶ προσεύξασθε περὶ αὐτῶν πρὸσ Κύριον, ὅτι ἐν εἰρήνῃ αὐτῆσ ἔσται εἰρήνη ὑμῖν. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. μὴ ἀναπειθέτωσαν ὑμᾶσ οἱ ψευδοπροφῆται οἱ ἐν ὑμῖν, καὶ μὴ ἀναπειθέτωσαν ὑμᾶσ οἱ μάντεισ ὑμῶν, καὶ μὴ ἀκούετε εἰσ τὰ ἐνύπνια ὑμῶν, ἃ ὑμεῖσ ἐνυπνιάζεσθε, ὅτι ἄδικα αὐτοὶ προφητεύουσιν ὑμῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, καὶ οὐκ ἀπέστειλα αὐτούσ. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ὅταν μέλλῃ πληροῦσθαι Βαβυλῶνι ἑβδομήκοντα ἔτη, ἐπισκέψομαι ὑμᾶσ καὶ ἐπιστήσω τοὺσ λόγουσ μου ἐφ’ ὑμᾶσ τοῦ ἀποστρέψαι τὸν λαὸν ὑμῶν εἰσ τὸν τόπον τοῦτον. καὶ λογιοῦμαι ἐφ’ ὑμᾶσ λογισμὸν εἰρήνησ καὶ οὐ κακὰ τοῦ δοῦναι ὑμῖν ταῦτα. καὶ προσεύξασθε πρόσ με, καὶ εἰσακούσομαι ὑμῶν. καὶ ἐκζητήσατέ με, καὶ εὑρήσετέ με, ὅτι ζητήσετέ με ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ὑμῶν, καὶ ἐπιφανοῦμαι ὑμῖν. ὅτι εἴπατε. κατέστησεν ἡμῖν Κύριοσ προφήτασ ἐν Βαβυλῶνι, οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ἐπὶ Ἀχιὰβ καὶ ἐπὶ Σεδεκίαν. ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι αὐτοὺσ εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ πατάξει αὐτοὺσ κατ’ ὀφθαλμοὺσ ὑμῶν. καὶ λήψονται ἀπ’ αὐτῶν κατάραν ἐν πάσῃ τῇ ἀποικίᾳ Ἰούδα ἐν Βαβυλῶνι λέγοντεσ. ποιήσαι σε Κύριοσ, ὡσ Σεδεκίαν ἐποίησε καὶ ὡσ Ἀχιάβ, οὓσ ἀπετηγάνισε βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐν πυρί, δι’ ἣν ἐποίησαν ἀνομίαν ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἐμοιχῶντο τὰσ γυναῖκασ τῶν πολιτῶν αὐτῶν καὶ λόγον ἐχρημάτισαν ἐν τῷ ὀνόματί μου, ὃν οὐ συνέταξα αὐτοῖσ, καὶ ἐγὼ μάρτυσ, φησὶ Κύριοσ. καὶ πρὸσ Σαμαίαν τὸν Νελαμίτην ἐρεῖσ. οὐκ ἀπέστειλά σε τῷ ὀνόματί μου. καὶ πρὸσ Σοφονίαν υἱὸν Μαασαίου τὸν ἱερέα εἰπέ. Κύριοσ ἔδωκέ σε ἱερέα ἀντὶ Ἰωδαὲ τοῦ ἱερέωσ γενέσθαι ἐπιστάτην ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου παντὶ ἀνθρώπῳ προφητεύοντι καὶ παντὶ ἀνθρώπῳ μαινομένῳ, καὶ δώσεισ αὐτὸν εἰσ τὸ ἀπόκλεισμα καὶ εἰσ τὸν καταράκτην. καὶ νῦν διατί συνελοιδορήσατε Ἱερεμίαν τὸν ἐξ Ἀναθὼθ τὸν προφητεύσαντα ὑμῖν̣ οὐ διὰ τοῦτο ἀπέστειλε πρὸσ ὑμᾶσ εἰσ Βαβυλῶνα λέγων. μακράν ἐστιν, οἰκοδομήσατε οἰκίασ καὶ κατοικήσατε καὶ φυτεύσατε κήπουσ καὶ φάγεσθε τὸν καρπὸν αὐτῶν̣ ‐ Καὶ ἀνέγνω Σοφονίασ τὸ βιβλίον εἰσ τὰ ὦτα Ἱερεμίου. καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν λέγων. ἀπόστειλον πρὸσ τὴν ἀποικίαν λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ἐπὶ Σαμαίαν τὸν Νελαμίτην. ἐπειδὴ ἐπροφήτευσεν ὑμῖν Σαμαίασ, καὶ ἐγὼ οὐκ ἀπέστειλα αὐτόν, καὶ πεποιθέναι ἐποίησεν ὑμᾶσ ἐπ’ ἀδίκοισ, διὰ τοῦτο οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπισκέψομαι ἐπὶ Σαμαίαν καὶ ἐπὶ τὸ γένοσ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔσται αὐτῶν ἄνθρωποσ ἐν μέσῳ ὑμῶν τοῦ ἰδεῖν τὰ ἀγαθά, ἃ ἐγὼ ποιήσω ὑμῖν, οὐκ ὄψονται. Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ πρὸσ Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου εἰπεῖν.

οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ λέγων. γράψον πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ἐχρημάτισα πρόσ σε, ἐπὶ βιβλίου. ὅτι ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, φησὶ Κύριοσ, καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποικίαν λαοῦ μου Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα, εἶπε Κύριοσ, καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἔδωκα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, καὶ κυριεύσουσιν αὐτῆσ. ‐ Καὶ οὗτοι οἱ λόγοι, οὓσ ἐλάλησε Κύριοσ ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. φωνὴν φόβου ἀκούσεσθε. φόβοσ, καὶ οὐκ ἔστιν είρήνη. ἐρωτήσατε καὶ ἴδετε εἰ ἔτεκεν ἄρσεν, καὶ περὶ φόβου, ἐν ᾧ καθέξουσιν ὀσφὺν καὶ σωτηρίαν. διότι ἑώρακα πάντα ἄνθρωπον καὶ αἱ χεῖρεσ αὐτοῦ ἐπὶ τῆσ ὀσφύοσ αὐτοῦ, ἐστράφησαν πρόσωπα, εἰσ ἴκτερον ἐγενήθη. ὅτι μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη καὶ οὐκ ἔστιν τοιαύτη, καὶ χρόνοσ στενόσ ἐστι τῷ Ἰακώβ, καὶ ἀπὸ τούτου σωθήσεται. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, εἶπε Κύριοσ, συντρίψω τὸν ζυγὸν ἀπὸ τοῦ τραχήλου αὐτῶν καὶ τοὺσ δεσμοὺσ αὐτῶν διαρρήξω, καὶ οὐκ ἐργῶνται αὐτοὶ ἔτι ἀλλοτρίοισ. καὶ ἐργῶνται τῷ Κυρίῳ Θεῷ αὐτῶν, καὶ τὸν Δαυὶδ βασιλέα αὐτῶν ἀναστήσω αὐτοῖσ. ‐ Οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἀνέστησα σύντριμμα, ἀλγηρὰ ἡ πληγή σου. οὐκ ἔστι κρίνων κρίσιν σου, εἰσ ἀλγηρὸν ἰατρεύθησ, ὠφέλειά σοι οὐκ ἔστι. πάντεσ οἱ φίλοι σου ἐπελάθοντό σου, οὐ μὴ ἐπερωτήσωσιν. ὅτι πληγὴν ἐχθροῦ ἔπαισά σε, παιδείαν στερεάν. ἐπὶ πᾶσαν ἀδικίαν σου ἐπλήθυναν αἱ ἁμαρτίαι σου. διὰ τοῦτο πάντεσ οἱ ἔσθοντέσ σε βρωθήσονται, καὶ πάντεσ οἱ ἐχθροί σου κρέασ αὐτῶν πᾶν ἔδονται. ἐπὶ πλῆθοσ ἀδικιῶν σου ἐπληθύνθησαν αἱ ἁμαρτίαι σου, ἐποίησαν ταῦτά σοι. καὶ ἔσονται οἱ διαφοροῦντέσ σε εἰσ διαφόρημα, καὶ πάντασ τοὺσ προνομεύσαντάσ σε δώσω εἰσ προνομήν. ὅτι ἀνάξω τὸ ἴαμά σου, ἀπὸ πληγῆσ ὀδυνηρᾶσ ἰατρεύσω σε, φησὶ Κύριοσ, ὅτι Ἐσπαρμένη ἐκλήθησ. θήρευμα ὑμῶν ἐστιν, ὅτι ζητῶν οὐκ ἔστιν αὐτήν. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστρέψω τὴν ἀποικίαν Ἰακὼβ καὶ τὴν αἰχμαλωσίαν αὐτοῦ ἐλεήσω. καὶ οἰκοδομηθήσεται πόλισ ἐπὶ τὸ ὕψοσ αὐτῆσ, καὶ ὁ ναὸσ κατὰ τὸ κρίμα αὐτοῦ καθεδεῖται. καὶ ἐξελεύσονται ἀπ’ αὐτῶν ᾄδοντεσ καὶ φωνὴ παιζόντων. καὶ πλεονάσω αὐτούσ, καὶ οὐ μὴ ἐλαττωθῶσι. καὶ εἰσελεύσονται οἱ υἱοὶ αὐτῶν ὡσ τὸ πρότερον, καὶ τὰ μαρτύρια αὐτῶν κατὰ πρόσωπόν μου ὀρθωθήσεται. καὶ ἐπισκέψομαι τοὺσ θλίβοντασ αὐτούσ. καὶ ἔσονται ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐπ’ αὐτούσ, καὶ ὁ ἄρχων αὐτοῦ ἐξ αὐτοῦ ἐξελεύσεται. καὶ συνάξω αὐτούσ, καὶ ἀποστρέψουσι πρόσ με, ὅτι τίσ ἐστιν οὗτοσ, ὃσ ἔδωκε τὴν καρδίαν αὐτοῦ ἀποστρέψαι πρόσ με̣ φησὶ Κύριοσ. ὅτι ὀργὴ Κυρίου ἐξῆλθε θυμώδησ, ἐξῆλθεν ὀργὴ στρεφομένη, ἐπ’ ἀσεβεῖσ ἥξει. οὐ μὴ ἀποστραφῇ ὀργὴ θυμοῦ Κυρίου, ἕωσ ποιήσῃ καὶ ἕωσ καταστήσῃ ἐγχείρημα καρδίασ αὐτοῦ. ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν γνώσεσθε αὐτά. ΕΝ τῷ χρόνῳ ἐκείνῳ, εἶπε Κύριοσ, ἔσομαι εἰσ Θεὸν τῷ γένει Ἰσραήλ, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι εἰσ λαόν.

οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. εὗρον θερμὸν ἐν ἐρήμῳ μετὰ ὀλωλότων ἐν μαχαίρᾳ. βαδίσατε καὶ μὴ ὀλέσητε τὸν Ἰσραήλ. Κύριοσ πόρρωθεν ὤφθη αὐτῷ. ἀγάπησιν αἰώνιον ἠγάπησά σε, διὰ τοῦτο εἵλκυσά σε εἰσ οἰκτείρημα. ἔτι οἰκοδομήσω σε, καὶ οἰκοδομηθήσῃ, παρθένοσ Ἰσραήλ. ἔτι λήψῃ τύμπανόν σου καὶ ἐξελεύσῃ μετὰ συναγωγῆσ παιζόντων. ἔτι φυτεύσατε ἀμπελῶνασ ἐν ὄρεσι Σαμαρείασ, φυτεύσατε καὶ αἰνέσατε. ὅτι ἐστὶν ἡμέρα κλήσεωσ ἀπολογουμένων ἐν ὄρεσιν Ἐφραίμ. ἀνάστητε καὶ ἀνάβητε εἰσ Σιὼν πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ τῷ Ἰακώβ. εὐφράνθητε καὶ χρεμετίσατε ἐπὶ κεφαλὴν ἐθνῶν. ἀκουστὰ ποιήσατε καὶ αἰνέσατε. εἴπατε. ἔσωσε Κύριοσ τὸν λαὸν αὐτοῦ, τὸ κατάλοιπον τοῦ Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἐγὼ ἄγω αὐτοὺσ ἀπὸ βορρᾶ καὶ συνάξω αὐτοὺσ ἀπ’ ἐσχάτου τῆσ γῆσ ἐν ἑορτῇ φασέκ. καὶ τεκνοποιήσει ὄχλον πολύν, καὶ ἀποστρέψουσιν ὧδε. ἐν κλαυθμῷ ἐξῆλθον, καὶ ἐν παρακλήσει ἀνάξω αὐτοὺσ αὐλίζων ἐπὶ διώρυγασ ὑδάτων ἐν ὁδῷ ὀρθῇ, καὶ οὐ μὴ πλανηθῶσιν ἐν αὐτῇ. ὅτι ἐγενόμην τῷ Ἰσραὴλ εἰσ πατέρα, καὶ Ἐφραὶμ πρωτότοκόσ μού ἐστιν. Ἀκούσατε λόγουσ Κυρίου, ἔθνη, καὶ ἀναγγείλατε εἰσ νήσουσ τὰσ μακρόθεν. εἴπατε. ὁ λικμήσασ τὸν Ἰσραὴλ καὶ συνάξει αὐτὸν καὶ φυλάξει αὐτὸν ὡσ ὁ βόσκων ποίμνιον αὐτοῦ. ὅτι ἐλυτρώσατο Κύριοσ τὸν Ἰακώβ, ἐξείλατο αὐτὸν ἐκ χειρὸσ στερεωτέρων αὐτοῦ. καὶ ἥξουσι καὶ εὐφρανθήσονται ἐν τῷ ὄρει Σιών. καὶ ἥξουσιν ἐπ’ ἀγαθὰ Κυρίου, ἐπὶ γῆν σίτου καὶ οἴνου καὶ καρπῶν καὶ κτηνῶν καὶ προβάτων, καὶ ἔσται ἡ ψυχὴ αὐτῶν ὥσπερ ξύλον ἔγκαρπον. καὶ οὐ πεινάσουσιν ἔτι. τότε χαρήσονται παρθένοι ἐν συναγωγῇ νεανίσκων, καὶ πρεσβύται χαρήσονται, καὶ στρέψω τὸ πένθοσ αὐτῶν εἰσ χαρμονὴν καὶ ποιήσω αὐτοὺσ εὐφραινομένουσ. μεγαλυνῶ καὶ μεθύσω τὴν ψυχὴν τῶν ἱερέων υἱῶν Λευί, καὶ ὁ λαόσ μου τῶν ἀγαθῶν μου ἐμπλησθήσεται. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη θρήνου καὶ κλαυθμοῦ καὶ ὀδυρμοῦ. Ραχὴλ ἀποκλαιομένη οὐκ ἤθελε παύσασθαι ἐπὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτῆσ, ὅτι οὐκ εἰσίν. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. διαλειπέτω ἡ φωνή σου ἀπὸ κλαυθμοῦ καὶ οἱ ὀφθαλμοί σου ἀπὸ δακρύων σου, ὅτι ἔστι μισθὸσ τοῖσ σοῖσ ἔργοισ, καὶ ἐπιστρέψουσιν ἐκ γῆσ ἐχθρῶν, μόνιμον τοῖσ σοῖσ τέκνοισ. ἀκοὴν ἤκουσα Ἐφραὶμ ὀδυρομένου. ἐπαίδευσάσ με καὶ ἐπαιδεύθην ἐγώ. ὥσπερ μόσχοσ οὐκ ἐδιδάχθην. ἐπίστρεψόν με, καὶ ἐπιστρέψω, ὅτι σὺ Κύριοσ ὁ Θεόσ μου. ὅτι ὕστερον αἰχμαλωσίασ μου μετενόησα καὶ ὕστερον τοῦ γνῶναί με ἐστέναξα ἐφ’ ἡμέρασ αἰσχύνησ καὶ ὑπέδειξά σοι, ὅτι ἔλαβον ὀνειδισμὸν ἐκ νεότητόσ μου. υἱὸσ ἀγαπητὸσ Ἐφραὶμ ἐμοί, παιδίον ἐντρυφῶν, ὅτι ἀνθ’ ὧν οἱ λόγοι μου ἐν αὐτῷ, μνείᾳ μνησθήσομαι αὐτοῦ. διὰ τοῦτο ἔσπευσα ἐπ’ αὐτῷ, ἐλεῶν ἐλεήσω αὐτόν, φησὶ Κύριοσ. Στῆσον σεαυτὴν Σιών, ποίησον τιμωρίαν, δὸσ καρδίαν σου εἰσ τοὺσ ὤμουσ. ὁδὸν ᾗ ἐπορεύθησ ἀποστράφηθι, παρθένοσ Ἰσραήλ, ἀποστράφηθι εἰσ τὰσ πόλεισ σου πενθοῦσα. ἕωσ πότε ἀποστρέψεισ, θυγάτηρ ἠτιμωμένη̣ ὅτι ἔκτισε Κύριοσ σωτηρίαν εἰσ καταφύτευσιν καινήν, ἐν σωτηρίᾳ περιελεύσονται ἄνθρωποι. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἔτι ἐροῦσι τὸν λόγον τοῦτον ἐν γῇ Ἰούδα καὶ ἐν πόλεσιν αὐτοῦ, ὅταν ἀποστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν αὐτοῦ. εὐλογημένοσ Κύριοσ ἐπὶ δίκαιον ὄροσ τὸ ἅγιον αὐτοῦ καὶ ἐνοικοῦντεσ ἐν ταῖσ πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἐν πάσῃ τῇ γῇ αὐτοῦ ἅμα γεωργῷ, καὶ ἀρθήσεται ἐν ποιμνίῳ. ὅτι ἐμέθυσα πᾶσαν ψυχὴν διψῶσαν καὶ πᾶσαν ψυχὴν πεινῶσαν ἐνέπλησα. διὰ τοῦτο ἐξηγέρθην καὶ εἶδον, καὶ ὁ ὕπνοσ μου ἡδύσ μοι ἐγενήθη. διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, φησὶ Κύριοσ, καὶ σπερῶ τὸν Ἰσραὴλ καὶ τὸν Ἰούδαν σπέρμα ἀνθρώπου καὶ σπέρμα κτήνουσ. καὶ ἔσται ὥσπερ ἐγρηγόρουν ἐπ’ αὐτοὺσ καθαιρεῖν καὶ κακοῦν, οὕτωσ γρηγορήσω ἐπ’ αὐτοὺσ τοῦ οἰκοδομεῖν καὶ καταφυτεύειν, φησὶ Κύριοσ. ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ οὐ μὴ εἴπωσιν. οἱ πατέρεσ ἔφαγον ὄμφακα, καὶ οἱ ὀδόντεσ τῶν τέκνων ᾑμωδίασαν. ἀλλ’ ἢ ἕκαστοσ ἐν τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ ἀποθανεῖται, καὶ τοῦ φαγόντοσ τὸν ὄμφακα αἱμωδιάσουσιν οἱ ὀδόντεσ αὐτοῦ. ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, φησὶ Κύριοσ, καὶ διαθήσομαι τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ καὶ τῷ οἴκῳ Ἰούδα διαθήκην καινήν, οὐ κατὰ τὴν διαθήκην, ἣν διεθέμην τοῖσ πατράσιν αὐτῶν ἐν ἡμέρᾳ ἐπιλαβομένου μου τῆσ χειρὸσ αὐτῶν ἐξαγαγεῖν αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ὅτι αὐτοὶ οὐκ ἐνέμειναν ἐν τῇ διαθήκῃ μου, καὶ ἐγὼ ἠμέλησα αὐτῶν, φησὶ Κύριοσ. ὅτι αὕτη ἡ διαθήκη μου, ἣν διαθήσομαι τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ μετὰ τὰσ ἡμέρασ ἐκείνασ, φησὶ Κύριοσ. διδοὺσ δώσω νόμουσ εἰσ τὴν διάνοιαν αὐτῶν καὶ ἐπὶ καρδίασ αὐτῶν γράψω αὐτούσ. καὶ ἔσομαι αὐτοῖσ εἰσ Θεόν, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι εἰσ λαόν. καὶ οὐ μὴ διδάξωσιν ἕκαστοσ τὸν πολίτην αὐτοῦ καὶ ἕκαστοσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ λέγων. γνῶθι τὸν Κύριον. ὅτι πάντεσ εἰδήσουσί με ἀπὸ μικροῦ αὐτῶν ἕωσ μεγάλου αὐτῶν, ὅτι ἵλεωσ ἔσομαι ταῖσ ἀδικίαισ αὐτῶν καὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν οὐ μὴ μνησθῶ ἔτι. ‐ Ἐὰν ὑψωθῇ ὁ οὐρανὸσ εἰσ τὸ μετέωρον, φησὶ Κύριοσ, καὶ ἐὰν ταπεινωθῇ τὸ ἔδαφοσ τῆσ γῆσ κάτω, καὶ ἐγὼ οὐκ ἀποδοκιμῶ τὸ γένοσ Ἰσραήλ, φησὶ Κύριοσ, περὶ πάντων, ὧν ἐποίησαν. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ δοὺσ τὸν ἥλιον εἰσ φῶσ τῆσ ἡμέρασ, σελήνην καὶ ἀστέρασ εἰσ φῶσ τῆσ νυκτόσ, καὶ κραυγὴν ἐν θαλάσσῃ καὶ ἐβόμβησε τὰ κύματα αὐτῆσ, Κύριοσ παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ. ἐὰν παύσωνται οἱ νόμοι οὗτοι ἀπὸ προσώπου μου, φησὶ Κύριοσ, καὶ τὸ γένοσ Ἰσραὴλ παύσεται γενέσθαι ἔθνοσ κατὰ πρόσωπόν μου πάσασ τὰσ ἡμέρασ. ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, φησὶ Κύριοσ, καὶ οἰκοδομηθήσεται πόλισ τῷ Κυρίῳ ἀπὸ πύργου Ἀναμεὴλ ἕωσ πύλησ τῆσ γωνίασ. καὶ ἐξελεύσεται ἡ διαμέτρησισ αὐτῆσ ἀπέναντι αὐτῶν ἕωσ βουνῶν Γαρὴβ καὶ περικυκλωθήσεται κύκλῳ ἐξ ἐκλεκτῶν λίθων. καὶ πάντεσ Ἀσαρημὼθ ἕωσ Ναχὰλ Κέδρων, ἕωσ γωνίασ πύλησ ἵππων ἀνατολῆσ ἁγίασμα τῷ Κυρίῳ, καὶ οὐκέτι οὐ μὴ ἐκλίπῃ καὶ οὐ μὴ καθαιρεθῇ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ. Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ παρὰ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν ἐν τῷ ἐνιαυτῷ δεκάτῳ βασιλεῖ Σεδεκίᾳ, οὗτοσ ἐνιαυτὸσ ὀκτωκαιδέκατοσ τῷ βασιλεῖ Ναβουχοδονόσορ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ.

καὶ δύναμισ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ ἐχαράκωσεν ἐπὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ Ἱερεμίασ ἐφυλάσσετο ἐν αὐλῇ τῆσ φυλακῆσ, ἥ ἐστιν ἐν οἴκῳ βασιλέωσ, ἐν ᾗ κατέκλεισεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺσ Σεδεκίασ λέγων. διατί σὺ προφητεύεισ λέγων̣ οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι τὴν πόλιν ταύτην ἐν χερσὶ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ λήψεται αὐτήν, καὶ Σεδεκίασ οὐ μὴ σωθῇ ἐκ χειρὸσ τῶν Χαλδαίων, ὅτι παραδόσει παραδοθήσεται εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ λαλήσει στόμα αὐτοῦ πρὸσ στόμα αὐτοῦ, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ ὄψονται, καὶ εἰσελεύσεται Σεδεκίασ εἰσ Βαβυλῶνα καὶ ἐκεῖ καθιεῖται. καὶ λόγοσ Κυρίου ἐγενήθη πρὸσ Ἱερεμίαν λέγων. ἰδοὺ Ἀναμεὴλ υἱὸσ Σαλὼμ ἀδελφοῦ πατρόσ σου ἔρχεται πρὸσ σὲ λέγων. κτῆσαι σεαυτῷ τὸν ἀγρόν μου τὸν ἐν Ἀναθώθ, ὅτι σοὶ κρίσισ παραλαβεῖν εἰσ κτῆσιν. καὶ ἦλθε πρόσ με Ἀναμεὴλ υἱὸσ Σαλώμ, ἀδελφοῦ πατρόσ μου, εἰσ τὴν αὐλὴν τῆσ φυλακῆσ καὶ εἶπε. κτῆσαι σεαυτῷ τὸν ἀγρόν μου τὸν ἐν γῇ Βενιαμὶν τὸν ἐν Ἀναθώθ, ὅτι σοὶ κρίμα κτήσασθαι αὐτόν, καὶ σὺ πρεσβύτεροσ. καὶ ἔγνων ὅτι λόγοσ Κυρίου ἐστί, καὶ ἐκτησάμην τὸν ἀγρὸν Ἀναμεὴλ υἱοῦ ἀδελφοῦ πατρόσ μου καὶ ἔστησα αὐτῷ ἑπτὰ σίκλουσ καὶ δέκα ἀργυρίου. καὶ ἔγραψα εἰσ βιβλίον καὶ ἐσφραγισάμην καὶ διεμαρτυράμην μάρτυρασ καὶ ἔστησα τὸ ἀργύριον ἐν ζυγῷ. καὶ ἔλαβον τὸ βιβλίον τῆσ κτήσεωσ τὸ ἐσφραγισμένον καὶ τὸ ἀνεγνωσμένον καὶ ἔδωκα αὐτὸ τῷ Βαροὺχ υἱῷ Νηρίου υἱῷ Μαασαίου κατ’ ὀφθαλμοὺσ Ἀναμεὴλ υἱοῦ ἀδελφοῦ πατρόσ μου καὶ κατ’ ὀφθαλμοὺσ τῶν ἀνδρῶν τῶν παρεστηκότων καὶ γραφόντων ἐν τῷ βιβλίῳ τῆσ κτήσεωσ καὶ κατ’ ὀφθαλμοὺσ τῶν Ἰουδαίων τῶν ἐν τῇ αὐλῇ τῆσ φυλακῆσ. καὶ συνέταξα τῷ Βαροὺχ κατ’ ὀφθαλμοὺσ αὐτῶν λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ παντοκράτωρ. λάβε τὸ βιβλίον τῆσ κτήσεωσ τοῦτο καὶ τὸ βιβλίον τὸ ἀνεγνωσμένον καὶ θήσεισ αὐτὸ εἰσ ἀγγεῖον ὀστράκινον, ἵνα διαμείνῃ ἡμέρασ πλείουσ. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἔτι κτηθήσονται ἀγροὶ καὶ οἰκίαι καὶ ἀμπελῶνεσ ἐν τῇ γῇ ταύτῃ. ‐ Καὶ προσευξάμην πρὸσ Κύριον μετὰ τὸ δοῦναί με τὸ βιβλίον τῆσ κτήσεωσ πρὸσ Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου λέγων. ᾦ Κύριε, σὺ ἐποίησασ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν τῇ ἰσχύϊ σου τῇ μεγάλῃ καὶ τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ καὶ τῷ μετεώρῳ, οὐ μὴ ἀποκρυβῇ ἀπὸ σοῦ οὐθέν, ποιῶν ἔλεοσ εἰσ χιλιάδασ καὶ ἀποδιδοὺσ ἁμαρτίασ πατέρων εἰσ κόλπουσ τέκνων αὐτῶν μετ’ αὐτούσ, ὁ Θεὸσ ὁ μέγασ καὶ ἰσχυρόσ, Κύριοσ μεγάλησ βουλῆσ καὶ δυνατὸσ τοῖσ ἔργοισ, ὁ Θεὸσ ὁ μέγασ, ὁ παντοκράτωρ καὶ μεγαλώνυμοσ Κύριοσ. οἱ ὀφθαλμοί σου εἰσ τὰσ ὁδοὺσ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων δοῦναι ἑκάστῳ κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ. ὃσ ἐποίησασ σημεῖα καὶ τέρατα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ καὶ ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἐν τοῖσ γηγενέσι. καὶ ἐποίησασ σεαυτῷ ὄνομα, ὡσ ἡμέρα αὕτη καὶ ἐξήγαγεσ τὸν λαόν σου Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν σημείοισ καὶ ἐν τέρασιν, ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ ἐν ὁράμασι μεγάλοισ. καὶ ἔδωκασ αὐτοῖσ τὴν γῆν ταύτην, ἣν ὤμοσασ τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. καὶ εἰσήλθοσαν καὶ ἐλάβοσαν αὐτὴν καὶ οὐκ ἤκουσαν τῆσ φωνῆσ σου καὶ ἐν τοῖσ προστάγμασί σου οὐκ ἐπορεύθησαν. ἅπαντα, ἃ ἐνετείλω αὐτοῖσ οὐκ ἐποίησαν. καὶ ἐποίησασ συμβῆναι αὐτοῖσ πάντα τὰ κακὰ ταῦτα. ἰδοὺ ὄχλοσ ἥκει εἰσ τὴν πόλιν ταύτην συλλαβεῖν αὐτήν, καὶ ἡ πόλισ ἐδόθη εἰσ χεῖρασ Χαλδαίων τῶν πολεμούντων αὐτὴν ἀπὸ προσώπου μαχαίρασ καὶ τοῦ λιμοῦ. ὡσ ἐλάλησασ, οὕτωσ ἐγένετο. καὶ σὺ λέγεισ πρόσ με. κτῆσαι σεαυτῷ τὸν ἀγρὸν ἀργυρίου. καὶ ἔγραψα βιβλίον καὶ ἐσφραγισάμην καὶ ἐπεμαρτυράμην μάρτυρασ. καὶ ἡ πόλισ ἐδόθη εἰσ χεῖρασ Χαλδαίων. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ πάσησ σαρκόσ, μὴ ἀπ’ ἐμοῦ κρυβήσεταί τι̣ διὰ τοῦτο οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. δοθεῖσα παραδοθήσεται ἡ πόλισ αὕτη εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ λήψεται αὐτήν, καὶ ἥξουσιν οἱ Χαλδαῖοι πολεμοῦντεσ ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ καύσουσι τὴν πόλιν ταύτην ἐν πυρὶ καὶ κατακαύσουσι τὰσ οἰκίασ, ἐν αἷσ ἐθυμιῶσαν ἐπὶ τῶν δωμάτων αὐτῶν τῇ Βάαλ καὶ ἔσπευδον σπονδὰσ θεοῖσ ἑτέροισ πρὸσ τὸ παραπικράναι με. ὅτι ἦσαν οἱ υἰοὶ Ἰσραὴλ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰούδα μόνοι ποιοῦντεσ τὸ πονηρὸν κατ’ ὀφθαλμούσ μου ἐκ νεότητοσ αὐτῶν. ὅτι ἐπὶ τὴν ὀργήν μου καὶ ἐπὶ τὸν θυμόν μου ἦν ἡ πόλισ αὕτη, ἀφ’ ἧσ ἡμέρασ ᾠκοδόμησαν αὐτὴν καὶ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ ἀπαλλάξαι αὐτὴν ἀπὸ προσώπου μου, διὰ πάσασ τὰσ πονηρίασ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα, ὧν ἐποίησαν πικράναι με αὐτοὶ καὶ οἱ βασιλεῖσ αὐτῶν καὶ οἱ ἄρχοντεσ αὐτῶν καὶ οἱ ἱερεῖσ αὐτῶν καὶ οἱ προφῆται αὐτῶν, ἄνδρεσ Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ἀπέστρεψαν πρόσ με νῶτον καὶ οὐ πρόσωπον. καὶ ἐδίδαξα αὐτοὺσ ὄρθρου, καὶ ἐδίδαξα, καὶ οὐκ ἤκουσαν ἔτι λαβεῖν παιδείαν. καὶ ἔθηκαν τὰ μιάσματα αὐτῶν ἐν τῷ οἴκῳ, οὗ ἐπεκλήθη τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτῷ, ἐν ἀκαθαρσίαισ αὐτῶν, καὶ ᾠκοδόμησαν τοὺσ βωμοὺσ τῇ Βάαλ τοὺσ ἐν φάραγγι υἱοῦ Ἐννὸμ τοῦ ἀναφέρειν τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτῶν τῷ Μολὸχ βασιλεῖ, ἃ οὐ συνέταξα αὐτοῖσ καὶ οὐκ ἀνέβη ἐπὶ καρδίαν μου, τοῦ ποιῆσαι τὸ βδέλυγμα τοῦτο πρὸσ τὸ ἐφαμαρτεῖν τὸν Ἰούδαν. ‐ Καὶ νῦν οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ ἐπὶ τὴν πόλιν, ἣν σὺ λέγεισ. παραδοθήσεται εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν ἀποστολῇ. ἰδοὺ ἐγὼ συνάγω αὐτοὺσ ἐκ πάσησ τῆσ γῆσ, οὗ διέσπειρα αὐτοὺσ ἐκεῖ ἐν ὀργῇ μου καὶ τῷ θυμῷ μου καὶ ἐν παροξυσμῷ μεγάλῳ, καὶ ἐπιστρέψω αὐτούσ εἰσ τὸν τόπον τοῦτον καὶ καθιῶ αὐτοὺσ πεποιθότασ, καὶ ἔσονταί μοι εἰσ λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοῖσ εἰσ Θεόν. καὶ δώσω αὐτοῖσ ὁδὸν ἑτέραν καὶ καρδίαν ἑτέραν φοβηθῆναί με πάσασ τὰσ ἡμέρασ καὶ εἰσ ἀγαθὸν αὐτοῖσ καὶ τοῖσ τέκνοισ αὐτῶν μετ’ αὐτούσ. καὶ διαθήσομαι αὐτοῖσ διαθήκην αἰωνίαν, ἣν οὐ μὴ ἀποστρέψω ὄπισθεν αὐτῶν. καὶ τὸν φόβον μου δώσω εἰσ τὴν καρδίαν αὐτῶν πρὸσ τὸ μὴ ἀποστῆναι αὐτοὺσ ἀπ’ ἐμοῦ. καὶ ἐπισκέψομαι τοῦ ἀγαθῶσαι αὐτοὺσ καὶ φυτεύσω αὐτοὺσ ἐν τῇ γῇ ταύτῃ ἐν πίστει καὶ ἐν πάσῃ καρδίᾳ καὶ ἐν πάσῃ ψυχῇ. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. καθὰ ἐπήγαγον ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον πάντα τὰ κακὰ τὰ μεγάλα ταῦτα, οὕτωσ ἐγὼ ἐπάξω ἐπ’ αὐτοὺσ πάντα τὰ ἀγαθά, ἃ ἐλάλησα ἐπ’ αὐτούσ. καὶ κτηθήσονται ἔτι ἀγροὶ ἐν τῇ γῇ, ᾗ σὺ λέγεισ. ἄβατόσ ἐστιν ἀπὸ ἀνθρώπων καὶ κτήνουσ καὶ παρεδόθησαν εἰσ χεῖρασ Χαλδαίων. καὶ κτήσονται ἀγροὺσ ἐν ἀργυρίῳ, καὶ γράψεισ βιβλίον καὶ σφραγιῇ καὶ διαμαρτυρῇ μάρτυρασ ἐν γῇ Βενιαμὶν καὶ κύκλῳ τῆσ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἐν πόλεσι τοῦ ὄρουσ καὶ ἐν πόλεσι τῆσ Σεφηλὰ καὶ ἐν πόλεσι τῆσ Ναγέβ, ὅτι ἀποστρέψω τὰσ ἀποικίασ αὐτῶν. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν δεύτερον, καὶ αὐτὸσ ἦν ἔτι δεδεμένοσ ἐν τῇ αὐλῇ τῆσ φυλακῆσ λέγων.

οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ποιῶν γῆν καὶ πλάσσων αὐτὴν τοῦ ἀνορθῶσαι αὐτήν, Κύριοσ ὄνομα αὐτῷ. κέκραξον πρόσ με, καὶ ἀποκριθήσομαί σοι καὶ ἀπαγγελῶ σοι μεγάλα καὶ ἰσχυρά, ἃ οὐκ ἔγνωσ αὐτά. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ περὶ οἴκων τῆσ πόλεωσ ταύτησ καὶ περὶ οἴκων βασιλέωσ Ἰούδα τῶν καθῃρημένων εἰσ χάρακασ καὶ προμαχῶνας τοῦ μάχεσθαι πρὸσ τοὺσ Χαλδαίουσ καὶ πληρῶσαι αὐτὴν τῶν νεκρῶν τῶν ἀνθρώπων, οὓσ ἐπάταξα ἐν ὀργῇ μου καὶ ἐν θυμῷ μου, καὶ ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ’ αὐτῶν περὶ πασῶν τῶν πονηριῶν αὐτῶν. ἰδοὺ ἐγὼ ἀνάγω αὐτῇ συνούλωσιν καὶ ἴαμα καὶ φανερώσω αὐτοῖσ εἰσακούειν καὶ ἰατρεύσω αὐτὴν καὶ ποιήσω αὐτοῖσ εἰρήνην καὶ πίστιν. καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποικίαν Ἰούδα καὶ τὴν ἀποικίαν Ἰσραὴλ καὶ οἰκοδομήσω αὐτοὺσ καθὼσ τὸ πρότερον. καὶ καθαριῶ αὐτοὺσ ἀπὸ πασῶν τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν, ὧν ἡμάρτοσάν μοι, καὶ οὐ μὴ μνησθήσομαι ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ὧν ἥμαρτόν μοι καὶ ἀπέστησαν ἀπ’ ἐμοῦ. καὶ ἔσται εἰσ εὐφροσύνην καὶ αἴνεσιν καὶ εἰσ μεγαλειότητα παντὶ τῷ λαῷ τῆσ γῆσ, οἵτινεσ ἀκούσονται πάντα τὰ ἀγαθά, ἃ ἐγὼ ποιήσω, καὶ φοβηθήσονται καὶ πικρανθήσονται περὶ πάντων τῶν ἀγαθῶν καὶ περὶ πάσησ τῆσ εἰρήνησ, ἧσ ἐγὼ ποιήσω αὐτοῖσ. ‐ Οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἔτι ἀκουσθήσεται ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ᾧ ὑμεῖσ λέγετε. ἔρημόσ ἐστιν ἀπὸ ἀνθρώπων καὶ κτηνῶν, ἐν πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλήμ, ταῖσ ἠρημωμέναισ παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἄνθρωπον καὶ κτήνη, φωνὴ εὐφροσύνησ καὶ φωνὴ χαρμοσύνησ, φωνὴ νυμφίου καὶ φωνὴ νύμφησ, φωνὴ λεγόντων. ἐξομολογεῖσθε Κυρίῳ παντοκράτορι, ὅτι χρηστὸσ Κύριοσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. καὶ εἰσοίσουσι δῶρα εἰσ οἶκον Κυρίου, ὅτι ἀποστρέψω πᾶσαν τὴν ἀποικίαν τῆσ γῆσ ἐκείνησ κατὰ τὸ πρότερον, εἶπε Κύριοσ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ τῶν δυνάμεων. ἔτι ἔσται ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ τῷ ἐρήμῳ παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἄνθρωπον καὶ κτῆνοσ καὶ ἐν πάσαισ ταῖσ πόλεσιν αὐτοῦ καταλύματα ποιμένων κοιταζόντων πρόβατα. ἐν πόλεσι τῆσ ὀρεινῆσ καὶ ἐν πόλεσι τῆσ Σεφηλὰ καὶ ἐν πόλεσι τῆσ Ναγὲβ καὶ ἐν γῇ Βενιαμὶν καὶ ἐν ταῖσ κύκλῳ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν πόλεσιν Ἰούδα ἔτι παρελεύσεται πρόβατα ἐπὶ χεῖρα ἀριθμοῦντοσ, εἶπε Κύριοσ. Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ πρὸσ Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου λέγων.

οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. βάδισον πρὸσ Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα καὶ ἐρεῖσ αὐτῷ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. παραδόσει παραδοθήσεται ἡ πόλισ αὕτη εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ συλλήψεται αὐτὴν καὶ καύσει αὐτὴν ἐν πυρί. καὶ σὺ οὐ μὴ σωθῇσ ἐκ χειρὸσ αὐτοῦ καὶ συλλήψει συλληφθήσῃ καὶ εἰσ χεῖρασ αὐτοῦ δοθήσῃ, καὶ ὀφθαλμοί σου τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ ὄψονται καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ μετὰ τοῦ στόματόσ σου λαλήσει, καὶ εἰσ Βαβυλῶνα εἰσελεύσῃ. ἀλλὰ ἄκουσον τὸν λόγον Κυρίου, Σεδεκία βασιλεῦ Ἰούδα. οὕτωσ λέγει Κύριοσ. ἐν εἰρήνῃ ἀποθανῇ, καὶ ὡσ ἔκλαυσαν τοὺσ πατέρασ σου τοὺσ βασιλεύσαντασ πρότερόν σου, κλαύσονται καὶ σέ, οὐαὶ Κύριε, καὶ ἕωσ ᾅδου κόψονταί σε. ὅτι λόγον ἐγὼ ἐλάλησα, εἶπε Κύριοσ. καὶ ἐλάλησεν Ἱερεμίασ πρὸσ τὸν βασιλέα Σεδεκίαν πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ ἐν Ἱερουσαλήμ. καὶ ἡ δύναμισ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ ἐπολέμει ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ τὰσ πόλεισ Ἰούδα, ἐπὶ Λαχὶσ καὶ ἐπὶ Ἀζηκά, ὅτι αὗται κατελείφθησαν ἐν πόλεσιν Ἰούδα πόλεισ ὀχυραί. Ὁ λόγοσ ὁ γενόμενοσ πρὸσ Ἰερεμίαν παρὰ Κυρίου μετὰ τὸ συντελέσαι τὸν βασιλέα Σεδεκίαν διαθήκην πρὸσ τὸν λαὸν τοῦ καλέσαι ἄφεσιν, τοῦ ἐξαποστεῖλαι ἕκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἕκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ, τὸν Ἑβραῖον καὶ τὴν Ἑβραίαν ἐλευθέρουσ, πρὸσ τὸ μὴ δουλεύειν ἄνδρα ἐξ Ἰούδα. καὶ ἐπεστράφησαν πάντεσ οἱ μεγιστᾶνεσ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ οἱ εἰσελθόντεσ ἐν τῇ διαθήκῃ τοῦ ἀποστεῖλαι ἕκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἕκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ καὶ ἐῶσαν αὐτοὺσ εἰσ παῖδασ καὶ παιδίσκασ. καὶ ἐγενήθη λόγοσ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἐγὼ διεθέμην διαθήκην πρὸσ τοὺσ πατέρασ ὑμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἐξειλάμην αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ, λέγων. ὅταν πληρωθῇ ἓξ ἔτη, ἀποστελεῖσ τὸν ἀδελφόν σου τὸν Ἑβραῖον, ὃσ παραθήσεταί σοι. καὶ ἐργᾶταί σοι ἓξ ἔτη, καὶ ἐξαποστελεῖσ αὐτὸν ἐλεύθερον. καὶ οὐκ ἤκουσάν μου καὶ οὐκ ἔκλιναν τὸ οὖσ αὐτῶν. καὶ ἐπέστρεψαν σήμερον ποιῆσαι τὸ εὐθὲσ πρὸ ὀφθαλμῶν μου τοῦ καλέσαι ἄφεσιν ἕκαστον τοῦ πλησίον αὐτοῦ καὶ συνετέλεσαν διαθήκην κατὰ πρόσωπόν μου ἐν τῷ οἴκῳ, οὗ ἐπεκλήθη τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτῷ. καὶ ἐπεστρέψατε καὶ ἐβεβηλώσατε τὸ ὄνομά μου τοῦ ἐπιστρέψαι ἕκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἕκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ, οὓσ ἐξαπεστείλατε ἐλευθέρουσ τῇ ψυχῇ αὐτῶν, τοῦ εἶναι ὑμῖν εἰσ παῖδασ καὶ παιδίσκασ. διὰ τοῦτο οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ὑμεῖσ οὐκ ἠκούσατέ μου τοῦ καλέσαι ἄφεσιν ἕκαστοσ πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ. ἰδοὺ ἐγὼ καλῶ ἄφεσιν ὑμῖν εἰσ μάχαιραν καὶ εἰσ τὸν θάνατον καὶ εἰσ τὸν λιμὸν καὶ δώσω ὑμᾶσ εἰσ διασπορὰν πάσαισ ταῖσ βασιλείαισ τῆσ γῆσ. καὶ δώσω τοὺσ ἄνδρασ τοὺσ παρεληλυθότασ τὴν διαθήκην μου, τοὺσ μὴ στήσαντασ τὴν διαθήκην μου, ἣν ἐποίησαν κατὰ πρόσωπόν μου, τὸν μόσχον, ὃν ἐποίησαν ἐργάζεσθαι αὐτῷ, τοὺσ ἄρχοντασ Ἰούδα καὶ τοὺσ δυνάστασ καὶ τοὺσ ἱερεῖσ καὶ τὸν λαόν, καὶ δώσω αὐτοὺσ τοῖσ ἐχθροῖσ αὐτῶν καὶ ἔσται τὰ θνησιμαῖα αὐτῶν βρῶσισ τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ. καὶ τὸν Σεδεκίαν βασιλέα τῆσ Ἰουδαίασ καὶ τοὺσ ἄρχοντασ αὐτῶν δώσω εἰσ χεῖρασ ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ δύναμισ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ τοῖσ ἀποτρέχουσιν ἀπ’ αὐτῶν. ἰδοὺ ἐγὼ συντάσσω, φησὶ Κύριοσ, καὶ ἐπιστρέψω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν ταύτην, καὶ πολεμήσουσιν ἐπ’ αὐτὴν καὶ λήψονται αὐτὴν καὶ κατακαύσουσιν αὐτὴν ἐν πυρὶ καὶ τὰσ πόλεισ Ἰούδα, καὶ δώσω αὐτὰσ ἐρήμουσ ἀπὸ τῶν κατοικούντων. Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ πρὸσ Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου ἐν ἡμέραισ Ἰωακεὶμ βασιλέωσ Ἰούδα λέγων.

βάδισον εἰσ οἶκον Ἀρχαβεὶν καὶ ἄξεισ αὐτοὺσ εἰσ οἶκον Κυρίου, εἰσ μίαν τῶν αὐλῶν, καὶ ποτιεῖσ αὐτοὺσ οἶνον. καὶ ἐξήγαγον τὸν Ἰεζονίαν υἱὸν Ἱερεμίου υἱοῦ Χαβασὶν καὶ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν Ἀρχαβεὶν καὶ εἰσήγαγον αὐτοὺσ εἰσ οἶκον Κυρίου εἰσ τὸ παστοφόριον υἱῶν Ἀνανίου, υἱοῦ Γοδολίου ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, ὅ ἐστιν ἐγγὺσ τοῦ οἴκου τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπάνω τοῦ οἴκου Μαασαίου υἱοῦ Σελώμ, τοῦ φυλάσσοντοσ τὴν αὐλήν, καὶ ἔδωκα κατὰ πρόσωπον αὐτῶν κεράμιον οἴνου καὶ ποτήρια καὶ εἶπα. πίετε οἶνον. καὶ εἶπαν. οὐ μὴ πίωμεν οἶνον, ὅτι Ἰωναδὰβ υἱὸσ Ρηχὰβ ὁ πατὴρ ἡμῶν ἐνετείλατο ἡμῖν λέγων. οὐ μὴ πίετε οἶνον, ὑμεῖσ καὶ οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἕωσ αἰῶνοσ. καὶ οἰκίασ οὐ μὴ οἰκοδομήσητε καὶ σπέρμα οὐ μὴ σπείρητε, καὶ ἀμπελὼν οὐκ ἔσται ὑμῖν, ὅτι ἐν σκηναῖσ οἰκήσετε πάσασ τὰσ ἡμέρασ ὑμῶν, ὅπωσ ἂν ζήσητε ἡμέρασ πολλὰσ ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἐφ’ ἧσ διατρίβετε ὑμεῖσ ἐπ’ αὐτῆσ. καὶ ἠκούσαμεν τῆσ φωνῆσ Ἰωναδὰβ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν πρὸσ τὸ μὴ πιεῖν οἶνον πάσασ τὰσ ἡμέρασ ἡμῶν, ἡμεῖσ καὶ αἱ γυναῖκεσ ἡμῶν καὶ οἱ υἱοὶ ἡμῶν καὶ αἱ θυγατέρεσ ἡμῶν, καὶ πρὸσ τὸ μὴ οἰκοδομεῖν οἰκίασ τοῦ κατοικεῖν ἐκεῖ, καὶ ἀμπελὼν καὶ ἀγρὸσ καὶ σπέρμα οὐκ ἐγένετο ἡμῖν, καὶ ᾠκήσαμεν ἐν σκηναῖσ καὶ ἠκούσαμεν καὶ ἐποιήσαμεν κατὰ πάντα, ἃ ἐνετείλατο ἡμῖν Ἰωναδὰβ ὁ πατὴρ ἡμῶν. καὶ ἐγενήθη ὅτε ἀνέβη Ναβουχοδονόσορ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ εἴπαμεν. εἰσέλθατε καὶ εἰσέλθωμεν εἰσ Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ προσώπου τῆσ δυνάμεωσ τῶν Χαλδαίων καὶ ἀπὸ προσώπου τῆσ δυνάμεωσ τῶν Ἀσσυρίων, καὶ ᾠκοῦμεν ἐκεῖ. καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων. οὕτωσ λέγει Κύριοσ. πορεύου καὶ εἰπὸν ἀνθρώπῳ Ἰούδα καὶ τοῖσ κατοικοῦσιν Ἱερουσαλήμ. οὐ μὴ λάβητε παιδείαν τοῦ ἀκούειν τοὺσ λόγουσ μου̣ ἔστησαν ρῆμα υἱοὶ Ἰωναδάβ, υἱοῦ Ρηχάβ, ὃ ἐνετείλατο τοῖσ τέκνοισ αὐτοῦ πρὸσ τὸ μὴ πιεῖν οἴνον, καὶ οὐκ ἐπίοσαν. καὶ ἐγὼ ἐλάλησα πρὸσ ὑμᾶσ ὄρθρου, καὶ οὐκ ἠκούσατε. καὶ ἀπέστειλα πρὸσ ὑμᾶσ τοὺσ παῖδάσ μου τοὺσ προφήτασ λέγων. ἀποστράφητε ἕκαστοσ ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτοῦ τῆσ πονηρᾶσ καὶ βελτίω ποιήσατε τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν καὶ οὐ πορεύσεσθε ὀπίσω θεῶν ἑτέρων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖσ, καὶ οἰκήσετε ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ ἔδωκα ὑμῖν καὶ τοῖσ πατράσιν ὑμῶν. καὶ οὐκ ἐκλίνατε τὰ ὦτα ὑμῶν καὶ οὐκ εἰσηκούσατε. καὶ ἔστησαν υἱοὶ Ἰωναδὰβ υἱοῦ Ρηχὰβ τὴν ἐντολὴν τοῦ πατρὸσ αὐτῶν, ὁ δὲ λαὸσ οὗτοσ οὐκ ἤκουσέ μου. διὰ τοῦτο οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ φέρω ἐπὶ Ἰούδαν καὶ ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ Ἱερουσαλὴμ πάντα τὰ κακά, ἃ ἐλάλησα ἐπ’ αὐτούσ. διὰ τοῦτο οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἐπειδὴ ἤκουσαν υἱοὶ Ἰωναδὰβ υἱοῦ Ρηχὰβ τὴν ἐντολὴν τοῦ πατρὸσ αὐτῶν ποιεῖν καθότι ἐνετείλατο αὐτοῖσ ὁ πατὴρ αὐτῶν, οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἀνὴρ τῶν υἱῶν Ἰωναδὰβ υἱοῦ Ρηχὰβ παρεστηκὼσ κατὰ πρόσωπόν μου πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ γῆσ. ΕΝ τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τετάρτῳ Ἰωακεὶμ υἱοῦ Ἰωσία βασιλέωσ Ἰούδα ἐγενήθη λόγοσ Κυρίου πρόσ με λέγων.

λάβε σεαυτῷ χαρτίον βιβλίου καὶ γράψον ἐπ’ αὐτοῦ πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ἐλάλησα πρὸσ σὲ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ Ἰούδα καὶ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη, ἀφ’ ἧσ ἡμέρασ λαλήσαντόσ μου πρὸσ σέ, ἀφ’ ἡμερῶν Ἰωσία βασιλέωσ Ἰούδα καὶ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. ἴσωσ ἀκούσεται ὁ οἶκοσ Ἰούδα πάντα τὰ κακά, ἃ ἐγὼ λογίζομαι ποιῆσαι αὐτοῖσ, ἵνα ἀποστρέψωσιν ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ αὐτῶν τῆσ πονηρᾶσ, καὶ ἵλεωσ ἔσομαι ταῖσ ἀδικίαισ αὐτῶν καὶ ταῖσ ἁμαρτίαισ αὐτῶν. καὶ ἐκάλεσεν Ἱερεμίασ τὸν Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου, καὶ ἔγραψεν ἀπὸ στόματοσ Ἱερεμίου πάντασ τοὺσ λόγουσ Κυρίου, οὓσ ἐχρημάτισε πρὸσ αὐτόν, εἰσ χαρτίον βιβλίου. καὶ ἐνετείλατο Ἱερεμίασ τῷ Βαροὺχ λέγων. ἐγὼ φυλάσσομαι, οὐ μὴ δύνωμαι εἰσελθεῖν εἰσ οἶκον Κυρίου. καὶ ἀναγνώσῃ ἐν τῷ χαρτίῳ τούτῳ εἰσ τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ ἐν οἴκῳ Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ νηστείασ, καὶ ἐν ὠσὶ παντὸσ Ἰούδα τῶν ἐρχομένων ἐκ πόλεων αὐτῶν ἀναγνώσῃ αὐτοῖσ. ἴσωσ πεσεῖται ἔλεοσ αὐτῶν κατὰ πρόσωπον Κυρίου, καὶ ἀποστρέψουσιν ἐκ τῆσ ὁδοῦ αὐτῶν τῆσ πονηρᾶσ, ὅτι μέγασ ὁ θυμὸσ καὶ ἡ ὀργὴ Κυρίου, ἣν ἐλάλησεν ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον. καὶ ἐποίησε Βαροὺχ κατὰ πάντα, ἃ ἐνετείλατο αὐτῷ Ἱερεμίασ, τοῦ ἀναγνῶναι ἐν τῷ βιβλίῳ τοὺσ λόγουσ Κυρίου ἐν οἴκῳ Κυρίου. καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ἔτει τῷ ὀγδόῳ τῷ βασιλεῖ Ἰωακεὶμ ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἐνάτῳ, ἐξεκκλησίασαν νηστείαν κατὰ πρόσωπον Κυρίου πᾶσ ὁ λαὸσ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οἶκοσ Ἰούδα. καὶ ἀνεγίνωσκε Βαροὺχ ἐν τῷ βιβλίῳ τοὺσ λόγουσ Ἱερεμίου ἐν οἴκῳ Κυρίου, ἐν οἴκῳ Γαμαρίου, υἱοῦ Σαφὰν τοῦ γραμματέωσ, ἐν τῇ αὐλῇ τῇ ἐπάνω ἐν προθύροισ πύλησ τοῦ οἴκου Κυρίου τῆσ καινῆσ καὶ ἐν ὠσὶ παντὸσ τοῦ λαοῦ. καὶ ἤκουσε Μιχαίασ υἱὸσ Γαμαρίου υἱοῦ Σαφὰν ἅπαντασ τοὺσ λόγουσ Κυρίου ἐκ τοῦ βιβλίου. καὶ κατέβη εἰσ οἰκίαν τοῦ βασιλέωσ, εἰσ τὸν οἶκον τοῦ γραμματέωσ, καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ ἐκάθηντο, Ἐλισαμὰ ὁ γραμματεὺσ καὶ Δαλαίασ υἱὸσ Σελεμίου καὶ Ἐλνάθαν υἱὸσ Ἀκχοβὼρ καὶ Γαμαρίασ υἱὸσ Σαφὰν καὶ Σεδεκίασ υἱὸσ Ἀνανίου καὶ πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ, καὶ ἀνήγγειλεν αὐτοῖσ Μιχαίασ πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ἤκουσεν ἀναγινώσκοντοσ Βαροὺχ εἰσ τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ. καὶ ἀπέστειλαν πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ πρὸσ Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου τὸν Ἰουδὶν υἱὸν Ναθανίου, υἱοῦ Σελεμίου, υἱοῦ Χουσί, λέγοντεσ. τὸ χαρτίον, ἐν ᾧ σὺ ἀναγινώσκεισ ἐν αὐτῷ ἐν ὠσὶ τοῦ λαοῦ, λάβε αὐτὸ εἰσ τὴν χεῖρά σου καὶ ἧκε. καὶ ἔλαβε Βαροὺχ τὸ χαρτίον καὶ κατέβη πρὸσ αὐτούσ. καὶ εἶπαν αὐτῷ. πάλιν ἀνάγνωθι εἰσ τὰ ὦτα ἡμῶν. καὶ ἀνέγνω Βαρούχ. καὶ ἐγενήθη ὡσ ἤκουσαν πάντασ τοὺσ λόγουσ, συνεβουλεύσαντο ἕκαστοσ πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ καὶ εἶπον. ἀναγγέλλοντεσ ἀναγγείλωμεν τῷ βασιλεῖ ἅπαντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ. καὶ τὸν Βαροὺχ ἠρώτησαν λέγοντεσ. πόθεν ἔγραψασ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ̣ καὶ εἶπε Βαρούχ. ἀπὸ στόματοσ αὐτοῦ ἀνήγγειλέ μοι Ἱερεμίασ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ, καὶ ἔγραφον ἐν βιβλίῳ. καὶ εἶπον τῷ Βαρούχ. βάδισον καὶ κατακρύβηθι σὺ καὶ Ἱερεμίασ. ἄνθρωποσ μὴ γνώτω ποῦ ὑμεῖσ. καὶ εἰσῆλθον πρὸσ τὸν βασιλέα εἰσ τὴν αὐλήν, καὶ τὸ χαρτίον ἔδωκαν φυλάσσειν ἐν οἴκῳ Ἐλισαμά, καὶ ἀνήγγειλαν τῷ βασιλεῖ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ. καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ τὸν Ἰουδὶν λαβεῖν τὸ χαρτίον, καὶ ἔλαβεν αὐτὸ ἐξ οἴκου Ἐλισαμά. καὶ ἀνέγνω Ἰουδὶν εἰσ τὰ ὦτα τοῦ βασιλέωσ καὶ εἰσ τὰ ὦτα πάντων τῶν ἀρχόντων τῶν ἑστηκότων περὶ τὸν βασιλέα. καὶ ὁ βασιλεὺσ ἐκάθητο ἐν οἴκῳ χειμερινῷ καὶ ἐσχάρα πυρὸσ κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ. καὶ ἐγενήθη ἀναγινώσκοντοσ Ἰουδὶν τρεῖσ σελίδασ καὶ τέσσαρασ, ἀπέτεμεν αὐτὰσ τῷ ξυρῷ τοῦ γραμματέωσ καὶ ἔρριπτεν εἰσ τὸ πῦρ τὸ ἐπὶ τῆσ ἐσχάρασ, ἕωσ ἐξέλιπε πᾶσ ὁ χάρτησ εἰσ τὸ πῦρ τὸ ἐπὶ τῆσ ἐσχάρασ. καὶ οὐκ ἐζήτησαν καὶ οὐ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν ὁ βασιλεὺσ καὶ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ οἱ ἀκούοντεσ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ. καὶ Ἐλνάθαν καὶ Γοθολίασ καὶ Γαμαρίασ ὑπέθεντο τῷ βασιλεῖ πρὸσ τὸ μὴ κατακαῦσαι τὸ χαρτίον. καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺσ τῷ Ἱερεμεὴλ υἱῷ τοῦ βασιλέωσ καὶ τῷ Σαραίᾳ υἱῷ Ἐσριὴλ συλλαβεῖν τὸν Βαροὺχ καὶ τὸν Ἱερεμίαν. καὶ κατεκρύβησαν. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν μετὰ τὸ κατακαῦσαι τὸν βασιλέα τὸ χαρτίον, πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ἔγραψε Βαροὺχ ἀπὸ στόματοσ Ἱερεμίου λέγων. πάλιν λάβε σὺ χαρτίον ἕτερον καὶ γράψον πάντασ τοὺσ λόγουσ τοὺσ ὄντασ ἐπὶ τοῦ χαρτίου, οὓσ κατέκαυσεν ὁ βασιλεὺσ Ἰωακείμ. καὶ ἐρεῖσ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. σὺ κατέκαυσασ τὸ χαρτίον τοῦτο λέγων. διατί ἔγραψασ ἐπ’ αὐτῷ λέγων. εἰσπορευόμενοσ εἰσπορεύσεται βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ καὶ ἐξολοθρεύσει τὴν γῆν ταύτην, καὶ ἐκλείψει ἐπ’ αὐτῆσ ἄνθρωποσ καὶ κτήνη̣ διὰ τοῦτο οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ἐπὶ Ἰωακεὶμ βασιλέα Ἰούδα. οὐκ ἔσται αὐτῷ καθήμενοσ ἐπὶ θρόνου Δαυίδ, καὶ τὸ θνησιμαῖον αὐτοῦ ἔσται ἐρριμμένον ἐν τῷ καύματι τῆσ ἡμέρασ καὶ ἐν τῷ παγετῷ τῆσ νυκτόσ. καὶ ἐπισκέψομαι ἐπ’ αὐτὸν καὶ ἐπὶ τὸ γένοσ αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ καὶ ἐπάξω ἐπ’ αὐτοὺσ καὶ ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ τὴν γῆν Ἰούδα πάντα τὰ κακά, ἃ ἐλάλησα πρὸσ αὐτούσ, καὶ οὐκ ἤκουσαν. καὶ ἔλαβε Βαροὺχ χαρτίον ἕτερον καὶ ἔγραψεν ἐπ’ αὐτῷ ἀπὸ στόματοσ Ἱερεμίου ἅπαντασ τοὺσ λόγουσ τοῦ βιβλίου, οὓσ κατέκαυσεν Ἰωακείμ. καὶ ἔτι προσετέθησαν αὐτῷ λόγοι πλείονεσ ὡσ οὗτοι. ΚΑΙ ἐβασίλευσε Σεδεκίασ υἱὸσ Ἰωσία ἀντὶ Ἰωακείμ, ὃν ἐβασίλευσε Ναβουχοδονόσορ βασιλεύειν τοῦ Ἰούδα.

καὶ οὐκ ἤκουσαν αὐτὸσ καὶ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ καὶ ὁ λαὸσ τῆσ γῆσ τοὺσ λόγουσ Κυρίου, οὓσ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ Ἱερεμίου. καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ Σεδεκίασ τὸν Ἰωάχαλ υἱὸν Σελεμίου καὶ τὸν Σοφονίαν υἱὸν Μαασαίου τὸν ἱερέα πρὸσ Ἱερεμίαν λέγων. πρόσευξαι δὴ περὶ ἡμῶν πρὸσ Κύριον. καὶ Ἱερεμίασ ἦλθε καὶ διῆλθε διὰ μέσου τῆσ πόλεωσ, καὶ οὐκ ἔδωκαν αὐτὸν εἰσ τὸν οἶκον τῆσ φυλακῆσ. καὶ δύναμισ Φαραὼ ἐξῆλθεν ἐξ Αἰγύπτου, καὶ ἤκουσαν οἱ Χαλδαῖοι τὴν ἀκοὴν αὐτῶν καὶ ἀνέβησαν ἀπὸ Ἱερουσαλήμ. καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. οὕτωσ ἐρεῖσ πρὸσ βασιλέα Ἰούδα τὸν ἀποστείλαντα πρὸσ σὲ τοῦ ἐκζητῆσαί με. ἰδοὺ δύναμισ Φαραὼ ἡ ἐξελθοῦσα ὑμῖν εἰσ βοήθειαν ἀποστρέψουσιν εἰσ γῆν Αἰγύπτου, καὶ ἀναστρέψουσιν αὐτοὶ οἱ Χαλδαῖοι, καὶ πολεμήσουσιν ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ συλλήψονται αὐτὴν καὶ καύσουσιν αὐτὴν ἐν πυρί. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. μὴ ὑπολάβητε ταῖσ ψυχαῖσ ὑμῶν λέγοντεσ. ἀποτρέχοντεσ ἀπελεύσονται ἀφ’ ἡμῶν οἱ Χαλδαῖοι, ὅτι οὐ μὴ ἀπέλθωσι. καὶ ἐὰν πατάξητε πᾶσαν δύναμιν τῶν Χαλδαίων τοὺσ πολεμοῦντασ ὑμᾶσ, καὶ καταλειφθῶσί τινεσ ἐκκεκεντημένοι ἕκαστοσ ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ, οὗτοι ἀναστήσονται καὶ καύσουσι τὴν πόλιν ταύτην ἐν πυρί. Καὶ ἐγένετο ὅτε ἀνέβη ἡ δύναμισ τῶν Χαλδαίων ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ προσώπου τῆσ δυνάμεωσ Φαραώ, ἐξῆλθεν Ἱερεμίασ ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ τοῦ πορευθῆναι εἰσ γῆν Βενιαμὶν τοῦ ἀγοράσαι ἐκεῖθεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ. καὶ ἐγένετο αὐτὸσ ἐν πύλῃ Βενιαμίν, καὶ ἐκεῖ ἄνθρωποσ, παρ’ ᾧ κατέλυε, Σαρουί̈α υἱὸσ Σελεμίου, υἱοῦ Ἀνανίου, καὶ συνέλαβε τὸν Ἱερεμίαν λέγων. πρὸσ τοὺσ Χαλδαίουσ σὺ φεύγεισ̣ καὶ εἶπε. ψεῦδοσ, οὐκ εἰσ τοὺσ Χαλδαίουσ ἐγὼ φεύγω. καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτοῦ καὶ συνέλαβε Σαρουί̈α τὸν Ἱερεμίαν καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν πρὸσ τοὺσ ἄρχοντασ. καὶ ἐπικράνθησαν οἱ ἄρχοντεσ ἐπὶ Ἱερεμίαν καὶ ἐπάταξαν αὐτὸν καὶ ἀπέστειλαν αὐτὸν εἰσ τὴν οἰκίαν Ἰωνάθαν τοῦ γραμματέωσ, ὅτι ταύτην ἐποίησαν εἰσ οἰκίαν φυλακῆσ. καὶ ἦλθεν Ἱερεμίασ εἰσ οἰκίαν τοῦ λάκκου καὶ εἰσ τὴν χερὲθ καὶ ἐκάθισεν ἐκεῖ ἡμέρασ πολλάσ. καὶ ἀπέστειλε Σεδεκίασ καὶ ἐκάλεσεν αὐτόν, καὶ ἠρώτα αὐτὸν ὁ βασιλεὺσ κρυφαίωσ εἰπεῖν, εἰ ἔστιν ὁ λόγοσ παρὰ Κυρίου, καὶ εἶπεν. ἔστιν. εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ παραδοθήσῃ. καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ τῷ βασιλεῖ. τί ἠδίκησά σε καὶ τοὺσ παῖδάσ σου καὶ τὸν λαὸν τοῦτον, ὅτι σὺ δίδωσ με εἰσ οἰκίαν φυλακῆσ̣ καὶ ποῦ εἰσιν οἱ προφῆται ὑμῶν οἱ προφητεύσαντεσ ὑμῖν λέγοντεσ. ὅτι οὐ μὴ ἔλθῃ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐπὶ τὴν γῆν ταύτην̣ καὶ νῦν, κύριε βασιλεῦ, πεσέτω τὸ ἔλεόσ μου κατὰ πρόσωπόν σου, καὶ τί ἀποστρέφεισ με εἰσ οἰκίαν Ἰωνάθαν τοῦ γραμματέωσ καὶ οὐ μὴ ἀποθάνω ἐκεῖ̣ καὶ συνέταξεν ὁ βασιλεὺσ καὶ ἐνεβάλοσαν αὐτὸν εἰσ οἰκίαν τῆσ φυλακῆσ καὶ ἐδίδοσαν αὐτῷ ἄρτον ἕνα τῆσ ἡμέρασ ἔξωθεν οὗ πέσσουσιν, ἕωσ ἐξέλιπον οἱ ἄρτοι ἐκ τῆσ πόλεωσ. καὶ ἐκάθισεν Ἱερεμίασ ἐν τῇ αὐλῇ τῆσ φυλακῆσ. ΚΑΙ ἤκουσε Σαφατίασ υἱὸσ Μάθαν καὶ Γοδολίασ υἱὸσ Πασχὼρ καὶ Ἰωάχαλ υἱὸσ Σελεμίου τοὺσ λόγουσ, οὓσ Ἱερεμίασ ἐλάλει ἐπὶ τὸν λαὸν λέγων.

οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ὁ κατοικῶν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ ἀποθανεῖται ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ, καὶ ὁ ἐκπορευόμενοσ πρὸσ τοὺσ Χαλδαίουσ ζήσεται, καὶ ἔσται ἡ ψυχὴ αὐτοῦ εἰσ εὕρημα, καὶ ζήσεται. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. παραδιδομένη παραδοθήσεται ἡ πόλισ αὕτη εἰσ χεῖρασ δυνάμεωσ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ συλλήψεται αὐτήν. καὶ εἶπαν τῷ βασιλεῖ. ἀναιρεθήτω δὴ ὁ ἄνθρωποσ ἐκεῖνοσ, ὅτι αὐτὸσ ἐκλύει τὰσ χεῖρασ τῶν ἀνθρώπων τῶν πολεμούντων τῶν καταλειπομένων ἐν τῇ πόλει καὶ τὰσ χεῖρασ παντὸσ τοῦ λαοῦ λαλῶν πρὸσ αὐτοὺσ κατὰ τοὺσ λόγουσ τούτουσ. ὅτι ὁ ἄνθρωποσ οὗτοσ οὐ χρησμολογεῖ εἰρήνην τῷ λαῷ τούτῳ, ἀλλ’ ἢ πονηρά. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. ἰδοὺ αὐτὸσ ἐν χερσὶν ὑμῶν. ὅτι οὐκ ἠδύνατο ὁ βασιλεὺσ πρὸσ αὐτούσ. καὶ ἔρριψαν αὐτὸν εἰσ λάκκον Μελχίου υἱοῦ τοῦ βασιλέωσ, ὃσ ἦν ἐν τῇ αὐλῇ τῆσ φυλακῆσ, καὶ ἐχάλασαν αὐτὸν εἰσ τὸν λάκκον, καὶ ἐν τῷ λάκκῳ οὐκ ἦν ὕδωρ ἀλλ’ ἢ βόρβοροσ, καὶ ἦν ἐν τῷ βορβόρῳ. ‐ Καὶ ἤκουσεν Ἀβδεμέλεχ ὁ Αἰθίοψ, καὶ αὐτὸσ ἐν οἰκίᾳ τοῦ βασιλέωσ, ὅτι ἔδωκαν Ἱερεμίαν εἰσ τὸν λάκκον. καὶ ὁ βασιλεὺσ ἦν ἐν τῇ πύλῃ Βενιαμίν, καὶ ἐξῆλθε πρὸσ αὐτὸν καὶ ἐλάλησε πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ εἶπεν. ἐπονηρεύσω ἃ ἐποίησασ τοῦ ἀποκτεῖναι τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ἀπὸ προσώπου τοῦ λιμοῦ, ὅτι οὐκ εἰσὶν ἔτι ἄρτοι ἐν τῇ πόλει. καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺσ τῷ Ἀβδεμέλεχ λέγων. λάβε εἰσ τὰσ χεῖράσ σου ἐντεῦθεν τριάκοντα ἀνθρώπουσ καὶ ἀνάγαγε αὐτὸν ἐκ τοῦ λάκκου, ἵνα μὴ ἀποθάνῃ. καὶ ἔλαβεν Ἀβδεμέλεχ τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ εἰσῆλθεν εἰσ τὴν οἰκίαν τοῦ βασιλέωσ τὴν ὑπόγαιον καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν παλαιὰ ράκη καὶ παλαιὰ σχοινία καὶ ἔρριψεν αὐτὰ πρὸσ Ἱερεμίαν εἰσ τὸν λάκκον καὶ εἶπε. ταῦτα θὲσ ὑποκάτω τῶν σχοινίων, καὶ ἐποίησεν Ἱερεμίασ οὕτωσ. καὶ εἵλκυσαν αὐτὸν τοῖσ σχοινίοισ καὶ ἀνήγαγον αὐτὸν ἐκ τοῦ λάκκου. καὶ ἐκάθισεν Ἱερεμίασ ἐν τῇ αὐλῇ τῆσ φυλακῆσ. ‐ Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν πρὸσ ἑαυτὸν εἰσ οἰκίαν Ἀσελεισὴ τὴν ἐν οἴκῳ Κυρίου. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. ἐρωτήσω σε λόγον, καὶ μὴ δὴ κρύψῃσ ἀπ’ ἐμοῦ ρῆμα. καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ τῷ βασιλεῖ. ἐὰν ἀναγγείλω σοι, οὐχὶ θανάτῳ με θανατώσεισ̣ καὶ ἐὰν συμβουλεύσω σοι, οὐ μὴ ἀκούσῃσ μου. καὶ ὤμοσεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺσ λέγων. ζῇ Κύριοσ, ὃσ ἐποίησεν ἡμῖν τὴν ψυχὴν ταύτην, εἰ ἀποκτενῶ σε καὶ εἰ δώσω σε εἰσ χεῖρασ τῶν ἀνθρώπων τούτων. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἱερεμίασ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἐὰν ἐξελθὼν ἐξέλθῃσ πρὸσ ἡγεμόνασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ ζήσεται ἡ ψυχή σου, καὶ ἡ πόλισ αὕτη οὐ μὴ κατακαυθῇ ἐν πυρί, καὶ ζήσῃ σὺ καὶ ἡ οἰκία σου. καὶ ἐὰν μὴ ἐξέλθῃσ, δοθήσεται ἡ πόλισ αὕτη εἰσ χεῖρασ τῶν Χαλδαίων, καὶ καύσουσιν αὐτὴν ἐν πυρί, καὶ σὺ οὐ μὴ σωθῇσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ τῷ Ἱερεμίᾳ. ἐγὼ λόγον ἔχω τῶν Ἰουδαίων τῶν πεφευγότων πρὸσ τοὺσ Χαλδαίουσ, μὴ δώσειν με εἰσ χεῖρασ αὐτῶν, καὶ καταμωκήσονταί μου. καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ. οὐ μὴ παραδῶσί σε. ἄκουσον τὸν λόγον Κυρίου, ὃν ἐγὼ λέγω πρόσ σε, καὶ βέλτιον ἔσται σοι, καὶ ζήσεται ἡ ψυχή σου. καὶ εἰ μὴ θέλεισ σὺ ἐξελθεῖν, οὗτοσ ὁ λόγοσ, ὃν ἔδειξέ μοι Κύριοσ. καὶ ἰδοὺ πᾶσαι αἱ γυναῖκεσ αἱ καταλειφθεῖσαι ἐν οἰκίᾳ βασιλέωσ Ἰούδα ἐξήγοντο πρὸσ ἄρχοντασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ αὗται ἔλεγον. ἠπάτησάν σε καὶ δυνήσονταί σοι ἄνδρεσ εἰρηνικοί σου καὶ καταλύσουσιν ἐν ὀλισθήμασι πόδα σου, ἀπέστρεψαν ἀπὸ σοῦ. καὶ τὰσ γυναῖκάσ σου καὶ τὰ τέκνα σου ἐξάξουσι πρὸσ τοὺσ Χαλδαίουσ, καὶ σὺ οὐ μὴ σωθῇσ, ὅτι ἐν χειρὶ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ συλληφθήσῃ, καὶ ἡ πόλισ αὕτη κατακαυθήσεται. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. ἄνθρωποσ μὴ γνώτω ἐκ τῶν λόγων τούτων, καὶ σὺ οὐ μὴ ἀποθάνῃσ. καὶ ἐὰν οἱ ἄρχοντεσ ἀκούσωσιν ὅτι ἐλάλησά σοι καὶ ἔλθωσι πρὸσ σὲ καὶ εἴπωσί σοι. ἀνάγγειλον ἡμῖν, τί ἐλάλησέ σοι ὁ βασιλεύσ, μὴ κρύψῃσ ἀφ’ ἡμῶν, καὶ οὐ μὴ ἀνέλωμέν σε, καὶ τί ἐλάλησε πρόσ σε ὁ βασιλεύσ̣ καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. ρίπτω ἐγὼ τὸ ἔλεόσ μου κατ’ ὀφθαλμοὺσ τοῦ βασιλέωσ πρὸσ τὸ μὴ ἀποστρέψαι με εἰσ οἰκίαν Ἰωνάθαν ἀποθανεῖν με ἐκεῖ. καὶ ἤλθοσαν πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ πρὸσ Ἱερεμίαν καὶ ἠρώτησαν αὐτόν, καὶ ἀνήγγειλεν αὐτοῖσ κατὰ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ, οὓσ ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. καὶ ἀπεσιώπησαν, ὅτι οὐκ ἠκούσθη ὁ λόγοσ Κυρίου. καὶ ἐκάθισεν Ἱερεμίασ ἐν τῇ αὐλῇ τῆσ φυλακῆσ ἕωσ χρόνου οὗ συνελήφθη Ἱερουσαλήμ. ΚΑΙ ἐγένετο ἐν τῷ ἔτει τῷ ἐνάτῳ τοῦ Σεδεκία βασιλέωσ Ἰούδα ἐν τῷ μηνὶ τῷ δεκάτῳ παρεγένετο Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ καὶ πᾶσα ἡ δύναμισ αὐτοῦ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπολιόρκουν αὐτήν.

καὶ ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ ἔτει τοῦ Σεδεκία, ἐν τῷ μηνὶ τῷ τετάρτῳ, ἐνάτῃ τοῦ μηνόσ, ἐρράγη ἡ πόλισ. καὶ εἰσῆλθον πάντεσ οἱ ἡγούμενοι βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ καὶ ἐκάθισαν ἐν πύλῃ τῇ μέσῃ Ναργαλασὰρ καὶ Σαμαγὼθ καὶ Ναβουσαχὰρ καὶ Ναβουσαρεῖσ καὶ Ναγαργασνασὲρ Ραβαμὰγ καὶ οἱ κατάλοιποι ἡγεμόνεσ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ. καὶ ἀπέστειλαν καὶ ἔλαβον τὸν Ἱερεμίαν ἐξ αὐλῆσ τῆσ φυλακῆσ καὶ ἔδωκαν αὐτὸν πρὸσ τὸν Γοδολίαν υἱὸν Ἀχεικὰμ υἱοῦ Σαφάν. καὶ ἐξήγαγον αὐτόν, καὶ ἐκάθισεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ. ‐ Καὶ πρὸσ Ἱερεμίαν ἐγένετο λόγοσ Κυρίου ἐν τῇ αὐλῇ τῆσ φυλακῆσ λέγων. πορεύου καὶ εἰπὲ πρὸσ Ἀβδεμέλεχ τὸν Αἰθίοπα. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἐγὼ φέρω τοὺσ λόγουσ μου ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην εἰσ κακὰ καὶ οὐκ εἰσ ἀγαθά, καὶ σώσω σε ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ οὐ μὴ δώσω σε εἰσ χεῖρασ τῶν ἀνθρώπων, ὧν σὺ φοβῇ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι σώζων σώσω σε, καὶ ἐν ρομφαίᾳ οὐ μὴ πέσῃσ. καὶ ἔσται ἡ ψυχή σου εἰσ εὕρημα, ὅτι ἐπεποίθεισ ἐπ’ ἐμοί, φησὶ Κύριοσ. Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ παρὰ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν ὕστερον μετὰ τὸ ἀποστεῖλαι αὐτὸν Ναβουζαρδὰν τὸν ἀρχιμάγειρον τὸν ἐκ Δαμὰν ἐν τῷ λαβεῖν αὐτὸν ἐν χειροπέδαισ, ἐν μέσῳ ἀποικίασ Ἰούδα τῶν ἠγμένων εἰσ Βαβυλῶνα.

καὶ ἔλαβεν αὐτὸν ὁ ἀρχιμάγειροσ καὶ εἶπεν αὐτῷ. Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐλάλησε τὰ κακὰ ταῦτα ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον, καὶ ἐποίησε Κύριοσ, ὅτι ἡμάρτετε αὐτῷ, καὶ οὐκ ἠκούσατε τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ. ἰδοὺ ἔλυσά σε ἀπὸ τῶν χειροπέδων τῶν ἐπὶ τὰσ χεῖράσ σου. εἰ καλὸν ἐναντίον σου ἐλθεῖν μετ’ ἐμοῦ εἰσ Βαβυλῶνα, ἧκε, καὶ θήσω τοὺσ ὀφθαλμούσ μου ἐπὶ σέ. εἰ δὲ μή, ἀπότρεχε καὶ ἀνάστρεψον πρὸσ τὸν Γοδολίαν υἱὸν Ἀχεικάμ, υἱοῦ Σαφάν, ὃν κατέστησε βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐν γῇ Ἰούδα, καὶ οἴκησον μετ’ αὐτοῦ ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ ἐν γῇ Ἰούδα. εἰσ ἅπαντα τὰ ἀγαθὰ ἐν ὀφθαλμοῖσ σου τοῦ πορευθῆναι ἐκεῖ, καὶ πορεύου. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ ἀρχιμάγειροσ δῶρα καὶ ἀπέστειλεν αὐτόν. καὶ ἦλθε πρὸσ Γοδολίαν εἰσ Μασσηφὰ καὶ ἐκάθισεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ τοῦ καταλειφθέντοσ ἐν τῇ γῇ. ‐ Καὶ ἤκουσαν πάντεσ οἱ ἡγεμόνεσ τῆσ δυνάμεωσ τῆσ ἐν ἀγρῷ αὐτοὶ καὶ οἱ ἄνδρεσ αὐτῶν, ὅτι κατέστησε βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ τὸν Γοδολίαν ἐν τῇ γῇ καὶ παρακατέθετο αὐτῷ ἄνδρασ καὶ γυναῖκασ αὐτῶν, οὓσ οὐκ ἀπῴκισεν εἰσ Βαβυλῶνα. καὶ ἦλθε πρὸσ Γοδολίαν εἰσ Μασσηφὰ Ἰσμαὴλ υἱὸσ Ναθανίου καὶ Ἰωνὰν υἱὸσ Καρηὲ καὶ Σαραίασ υἱὸσ Θαναεμὲθ καὶ υἱοὶ Ἰωφὲ τοῦ Νετωφαθὶ καὶ Ἐζονίασ υἱὸσ τοῦ Μωχαθί, αὐτοὶ καὶ οἱ ἄνδρεσ αὐτῶν. καὶ ὤμοσεν αὐτοῖσ Γοδολίασ καὶ τοῖσ ἀνδράσιν αὐτῶν λέγων. μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ προσώπου τῶν παίδων τῶν Χαλδαίων. κατοικήσατε ἐν τῇ γῇ καὶ ἐργάσασθε τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνοσ, καὶ βέλτιον ἔσται ὑμῖν. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ κάθημαι ἐναντίον ὑμῶν εἰσ Μασσηφὰ στῆναι κατὰ πρόσωπον τῶν Χαλδαίων, οἳ ἂν ἔλθωσιν ἐφ’ ὑμᾶσ, καὶ ὑμεῖσ συνάγετε οἶνον καὶ ὀπώραν καὶ ἔλαιον καὶ βάλετε εἰσ τὰ ἀγγεῖα ὑμῶν καὶ οἰκήσατε ἐν ταῖσ πόλεσιν, αἷσ κατεκρατήσατε. καὶ πάντεσ οἱ Ἰουδαῖοι οἱ ἐν γῇ Μωὰβ καὶ ἐν υἱοῖσ Ἀμμὼν καὶ οἱ ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ καὶ οἱ ἐν πάσῃ τῇ γῇ ἤκουσαν ὅτι ἔδωκε βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ κατάλειμμα τῷ Ἰούδᾳ, καὶ ὅτι κατέστησεν ἐπ’ αὐτοὺσ τὸν Γοδολίαν υἱὸν Ἀχεικάμ. καὶ ἦλθον πρὸσ Γοδολίαν εἰσ γῆν Ἰούδα εἰσ Μασσηφὰ καὶ συνήγαγον οἶνον καὶ ὀπώραν πολλὴν σφόδρα καὶ ἔλαιον. ‐ Καὶ Ἰωανὰν υἱὸσ Καρηὲ καὶ πάντεσ οἱ ἡγεμόνεσ τῆσ δυνάμεωσ, οἱ ἐν τοῖσ ἀγροῖσ, ἦλθον πρὸσ τὸν Γοδολίαν εἰσ Μασσηφὰ καὶ εἶπαν αὐτῷ. εἰ γνώσει γινώσκεισ ὅτι Βελεισσὰ βασιλεὺσ υἱὸσ υἱῶν Ἀμμὼν ἀπέστειλε πρὸσ σὲ τὸν Ἰσμαὴλ πατάξαι σου ψυχήν̣ καὶ οὐκ ἐπίστευσεν αὐτοῖσ Γοδολίασ. καὶ εἶπεν Ἰωανὰν τῷ Γοδολίᾳ κρυφαίωσ ἐν Μασσηφᾷ. πορεύσομαι δὴ καὶ πατάξω τὸν Ἰσμαὴλ καὶ μηθεὶσ γνώτω, μὴ πατάξῃ σου ψυχὴν καὶ διασπαρῇ πᾶσ Ἰούδα οἱ συνηγμένοι πρὸσ σὲ καὶ ἀπολοῦνται οἱ κατάλοιποι Ἰούδα. καὶ εἶπε Γοδολίασ πρὸσ Ἰωανάν. μὴ ποιήσῃσ τὸ πρᾶγμα τοῦτο, ὅτι ψευδῆ σὺ λέγεισ περὶ Ἰσμαήλ. ΚΑΙ ἐγένετο τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ ἦλθεν Ἰσμαὴλ υἰὸσ Ναθανίου υἱοῦ Ἐλεασὰ ἀπὸ γένουσ τοῦ βασιλέωσ καὶ δέκα ἄνδρεσ μετ’ αὐτοῦ πρὸσ Γοδολίαν εἰσ Μασσηφά, καὶ ἔφαγον ἐκεῖ ἄρτον ἅμα.

καὶ ἀνέστη Ἰσμαὴλ καὶ οἱ δέκα ἄνδρεσ, οἳ ἦσαν μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἐπάταξαν τὸν Γοδολίαν, ὃν κατέστησε βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ πάντασ τοὺσ Ἰουδαίουσ τοὺσ ὄντασ μετ’ αὐτοῦ ἐν Μασσηφᾷ καὶ πάντασ τοὺσ Χαλδαίουσ τοὺσ εὑρεθέντασ ἐκεῖ. ‐ Καὶ ἐγένετο τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ πατάξαντοσ αὐτοῦ τὸν Γοδολίαν, καὶ ἄνθρωποσ οὐκ ἔγνω, καὶ ἤλθοσαν ἄνδρεσ ἀπὸ Συχὲμ καὶ ἀπὸ Σαλὴμ καὶ ἀπὸ Σαμαρείασ, ὀγδοήκοντα ἄνδρεσ, ἐξυρημένοι πώγωνασ καὶ διερρηγμένοι τὰ ἱμάτια καὶ κοπτόμενοι, καὶ μαναὰ καὶ λίβανοσ ἐν χερσὶν αὐτῶν τοῦ εἰσενεγκεῖν εἰσ οἶκον Κυρίου. καὶ ἐξῆλθεν εἰσ ἀπάντησιν αὐτοῖσ Ἰσμαήλ. αὐτοὶ ἐπορεύοντο καὶ ἔκλαιον, καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. εἰσέλθετε πρὸσ Γοδολίαν. καὶ ἐγένετο εἰσελθόντων αὐτῶν εἰσ τὸ μέσον τῆσ πόλεωσ, ἔσφαξεν αὐτοὺσ εἰσ τὸ φρέαρ. καὶ δέκα ἄνδρεσ εὑρέθησαν ἐκεῖ καὶ εἶπαν τῷ Ἰσμαήλ. μὴ ἀνέλῃσ ἡμᾶσ, ὅτι εἰσὶν ἡμῖν θησαυροὶ ἐν ἀγρῷ, πυροὶ καὶ κριθαί, μέλι καὶ ἔλαιον. καὶ παρῆλθε καὶ οὐκ ἀνεῖλεν αὐτοὺσ ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν. καὶ τὸ φρέαρ, εἰσ ὃ ἔρριψεν ἐκεῖ Ἰσμαὴλ πάντασ, οὓσ ἐπάταξε, φρέαρ μέγα τοῦτό ἐστιν, ὃ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺσ Ἀσὰ ἀπὸ προσώπου Βαασὰ βασιλέωσ Ἰσραήλ. τοῦτο ἐνέπλησεν Ἰσμαὴλ τραυματιῶν. καὶ ἀπέστρεψεν Ἰσμαὴλ πάντα τὸν λαὸν τὸν καταλειφθέντα εἰσ Μασσηφὰ καὶ τὰσ θυγατέρασ τοῦ βασιλέωσ, ἃσ παρακατέθετο ὁ ἀρχιμάγειροσ τῷ Γοδολίᾳ υἱῷ Ἀχεικάμ, καὶ ᾤχετο εἰσ τὸ πέραν υἱῶν Ἀμμών. ‐ Καὶ ἤκουσεν Ἰωανὰν υἱὸσ Καρηὲ καὶ πάντεσ οἱ ἡγεμόνεσ τῆσ δυνάμεωσ οἱ μετ’ αὐτοῦ πάντα τὰ κακά, ἃ ἐποίησεν Ἰσμαήλ, καὶ ἤγαγον ἅπαν τὸ στρατόπεδον αὐτῶν καὶ ᾤχοντο πολεμεῖν αὐτὸν καὶ εὗρον αὐτὸν ἐπὶ ὕδατοσ πολλοῦ ἐν Γαβαών. καὶ ἐγένετο ὅτε εἶδε πᾶσ ὁ λαὸσ ὁ μετὰ Ἰσμαὴλ τὸν Ἰωανὰν καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ τῆσ δυνάμεωσ τῆσ μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἀνέστρεψαν πρὸσ Ἰωανάν. καὶ Ἰσμαὴλ ἐσώθη σὺν ὀκτὼ ἀνθρώποισ καὶ ᾤχετο πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἀμμών. ‐ Καὶ ἔλαβεν Ἰωανὰν καὶ πάντεσ οἱ ἡγεμόνεσ τῆσ δυνάμεωσ οἱ μετ’ αὐτοῦ πάντασ τοὺσ καταλοίπουσ τοῦ λαοῦ, οὓσ ἀπέστρεψεν ἀπὸ Ἰσμαήλ, δυνατοὺσ ἄνδρασ ἐν πολέμῳ καὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ λοιπὰ καὶ τοὺσ εὐνούχουσ, οὓσ ἀπέστρεψαν ἀπὸ Γαβαών, καὶ ᾤχοντο καὶ ἐκάθισαν ἐν Γαβηρώθ ‐ Χαμαὰμ τῇ πρὸσ Βηθλεὲμ τοῦ πορευθῆναι εἰσ Αἴγυπτον ἀπὸ προσώπου τῶν Χαλδαίων, ὅτι ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι ἐπάταξεν Ἰσμαὴλ τὸν Γοδολίαν, ὃν κατέστησεν ὁ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐν τῇ γῇ. ΚΑΙ προσῆλθον πάντεσ οἱ ἡγεμόνεσ τῆσ δυνάμεωσ καὶ Ἰωανὰν καὶ Ἀζαρίασ υἱὸσ Μαασαίου καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ἀπὸ μικροῦ ἕωσ μεγάλου

πρὸσ Ἱερεμίαν τὸν προφήτην καὶ εἶπαν αὐτῷ. πεσέτω δὴ τὸ ἔλεοσ ἡμῶν κατὰ πρόσωπόν σου καὶ πρόσευξαι πρὸσ Κύριον τὸν Θεόν σου περὶ τῶν καταλοίπων τούτων, ὅτι κατελείφθημεν ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν, καθὼσ οἱ ὀφθαλμοί σου βλέπουσι. καὶ ἀναγγειλάτω ἡμῖν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὴν ὁδόν, ᾗ πορευσόμεθα ἐν αὐτῇ, καὶ λόγον ὃν ποιήσομεν. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ Ἱερεμίασ. ἤκουσα, ἰδοὺ ἐγὼ προσεύξομαι ὑπὲρ ὑμῶν πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν κατὰ τοὺσ λόγουσ ὑμῶν. καὶ ἔσται, ὁ λόγοσ, ὃν ἂν ἀποκριθήσεται Κύριοσ ὁ Θεόσ, ἀναγγελῶ ὑμῖν, οὐ μὴ κρύψω ἀφ’ ὑμῶν ρῆμα. καὶ αὐτοὶ εἶπαν τῷ Ἱερεμίᾳ. ἔστω Κύριοσ ἐν ἡμῖν εἰσ μάρτυρα δίκαιον καὶ πιστόν, εἰ μὴ κατὰ πάντα τὸν λόγον, ὃν ἐὰν ἀποστείλῃ Κύριοσ πρὸσ ἡμᾶσ, οὕτωσ ποιήσωμεν. καὶ ἐὰν ἀγαθὸν καὶ ἐὰν κακόν, τὴν φωνὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, οὗ ἡμεῖσ ἀποστέλλομέν σε πρὸσ αὐτόν, ἀκουσόμεθα, ἵνα βέλτιον ἡμῖν γένηται, ὅτι ἀκουσόμεθα τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. ‐ Καὶ ἐγενήθη μεθ’ ἡμέρασ δέκα ἐγενήθη λόγοσ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν. καὶ ἐκάλεσε τὸν Ἰωανὰν καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ τῆσ δυνάμεωσ καὶ πάντα τὸν λαὸν ἀπὸ μικροῦ ἕωσ μεγάλου καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἐὰν καθίσαντεσ καθίσητε ἐν τῇ γῇ ταύτῃ, οἰκοδομήσω ὑμᾶσ καὶ οὐ μὴ καθελῶ καὶ φυτεύσω ὑμᾶσ καὶ οὐ μὴ ἐκτίλω, ὅτι ἀναπέπαυμαι ἐπὶ τοῖσ κακοῖσ, οἷσ ἐποίησα ὑμῖν. μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ προσώπου βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, οὗ ὑμεῖσ φοβεῖσθε ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, μὴ φοβηθῆτε, φησὶ Κύριοσ, ὅτι μεθ’ ὑμῶν ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαι ὑμᾶσ καὶ σῴζειν ὑμᾶσ ἐκ χειρὸσ αὐτοῦ. καὶ δώσω ὑμῖν ἔλεοσ καὶ ἐλεήσω ὑμᾶσ καὶ ἐπιστρέψω ὑμᾶσ εἰσ τὴν γῆν ὑμῶν. καὶ εἰ λέγετε ὑμεῖσ. οὐ μὴ καθίσωμεν ἐν τῇ γῇ ταύτῃ πρὸσ τὸ μὴ ἀκοῦσαι φωνῆσ Κυρίου, ὅτι εἰσ γῆν Αἰγύπτου εἰσελευσόμεθα καὶ οὐ μὴ ἴδωμεν πόλεμον καὶ φωνὴν σάλπιγγοσ οὐ μὴ ἀκούσωμεν καὶ ἐν ἄρτοισ οὐ μὴ πεινάσωμεν καὶ ἐκεῖ οἰκήσομεν, διὰ τοῦτο ἀκούσατε λόγον Κυρίου. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἐὰν ὑμεῖσ δῶτε τὸ πρόσωπον ὑμῶν εἰσ Αἴγυπτον καὶ εἰσέλθητε ἐκεῖ κατοικεῖν, καὶ ἔσται, ἡ ρομφαία, ἣν ὑμεῖσ φοβεῖσθε ἀπὸ προσώπου αὐτῆσ, εὑρήσει ὑμᾶσ ἐν γῇ Αἰγύπτου, καὶ ὁ λιμόσ, οὗ ὑμεῖσ λόγον ἔχετε ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, καταλήψεται ὑμᾶσ ὀπίσω ὑμῶν ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ ἐκεῖ ἀποθανεῖσθε. καὶ ἔσονται πάντεσ οἱ ἄνθρωποι καὶ πάντεσ οἱ ἀλλογενεῖσ, οἱ θέντεσ τὸ πρόσωπον αὐτῶν εἰσ γῆν Αἰγύπτου ἐνοικεῖν ἐκεῖ, ἐκλείψουσιν ἐν τῇ ρομφαίᾳ καὶ ἐν τῷ λιμῷ, καὶ οὐκ ἔσται αὐτῶν οὐθεὶσ σῳζόμενοσ ἀπὸ τῶν κακῶν, ὧν ἐγὼ ἐπάγω ἐπ’ αὐτούσ. ὅτι οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. καθὼσ ἔσταξεν ὁ θυμόσ μου ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ Ἱερουσαλήμ, οὕτωσ στάξει ὁ θυμόσ μου ἐφ’ ὑμᾶσ εἰσελθόντων ὑμῶν εἰσ Αἴγυπτον, καὶ ἔσεσθε εἰσ ἄβατον καὶ ὑποχείριοι καὶ εἰσ ἀρὰν καὶ εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ οὐ μὴ ἴδητε οὐκέτι τὸν τόπον τοῦτον, ἃ ἐλάλησε Κύριοσ ἐφ’ ὑμᾶσ τοὺσ καταλοίπουσ Ἰούδα. μὴ εἰσέλθητε εἰσ Αἴγυπτον. καὶ νῦν γνόντεσ γνώσεσθε ὅτι ἐπονηρεύσασθε ἐν ψυχαῖσ ὑμῶν ἀποστείλαντέσ με λέγοντεσ. πρόσευξαι περὶ ἡμῶν πρὸσ Κύριον, καὶ κατὰ πάντα, ἃ ἐὰν λαλήσῃ σοι Κύριοσ, ποιήσομεν. καὶ οὐκ ἠκούσατε τῆσ φωνῆσ Κυρίου, ἧσ ἀπέστειλέ με πρὸσ ὑμᾶσ. καὶ νῦν ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐκλείψετε ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ὑμεῖσ βούλεσθε εἰσελθεῖν κατοικεῖν ἐκεῖ. ΚΑΙ ἐγενήθη ὡσ ἐπαύσατο Ἱερεμίασ λέγων πρὸσ τὸν λαὸν πάντασ τοὺσ λόγουσ Κυρίου, οὓσ ἀπέστειλεν αὐτὸν Κύριοσ πρὸσ αὐτούσ, πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ,

καὶ εἶπεν Ἀζαρίασ υἱὸσ Μαασαίου καὶ Ἰωανὰν υἱὸσ Καρηὲ καὶ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ εἴπαντεσ τῷ Ἱερεμίᾳ λέγοντεσ. ψεύδη, οὐκ ἀπέστειλέ σε Κύριοσ πρὸσ ἡμᾶσ λέγων. μὴ εἰσέλθητε εἰσ Αἴγυπτον οἰκεῖν ἐκεῖ, ἀλλ’ ἢ Βαροὺχ υἱὸσ Νηρίου συμβάλλει σε πρὸσ ἡμᾶσ, ἵνα δῷσ ἡμᾶσ εἰσ χεῖρασ τῶν Χαλδαίων τοῦ θανατῶσαι ἡμᾶσ καὶ ἀποικισθῆναι ἡμᾶσ εἰσ Βαβυλῶνα. καὶ οὐκ ἤκουσεν Ἰωανὰν καὶ πάντεσ ἡγεμόνεσ τῆσ δυνάμεωσ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου κατοικῆσαι ἐν γῇ Ἰούδα. καὶ ἔλαβεν Ἰωανὰν καὶ πάντεσ οἱ ἡγεμόνεσ τῆσ δυνάμεωσ πάντασ τοὺσ καταλοίπουσ Ἰούδα, τοὺσ ἀποστρέψαντασ κατοικεῖν ἐν τῇ γῇ, τοὺσ δυνατοὺσ ἄνδρασ καὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ νήπια, καὶ τὰσ θυγατέρασ τοῦ βασιλέωσ καὶ τὰσ ψυχάσ, ἃσ κατέλιπε Ναβουζαρδὰν μετὰ Γοδολίου υἱοῦ Ἀχεικάμ, καὶ Ἱερεμίαν τὸν προφήτην καὶ Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου καὶ εἰσῆλθον εἰσ Αἴγυπτον, ὅτι οὐκ ἤκουσαν τῆσ φωνῆσ Κυρίου. καὶ εἰσῆλθον εἰσ Τάφνασ. καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Ἱερεμίαν ἐν Τάφνασ λέγων. λαβὲ σεαυτῷ λίθουσ μεγάλουσ καὶ κατάκρυψον αὐτοὺσ ἐν προθύροισ, ἐν πύλῃ τῆσ οἰκίασ Φαραὼ ἐν Τάφνασ, κατ’ ὀφθαλμοὺσ ἀνδρῶν Ἰούδα καὶ ἐρεῖσ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω καὶ ἄξω Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλῶνοσ, καὶ θήσει αὐτοῦ τὸν θρόνον ἐπάνω τῶν λίθων τούτων, ὧν κατέκρυψασ, καὶ ἀρεῖ τὰ ὅπλα αὐτοῦ ἐπ’ αὐτοὺς καὶ εἰσελεύσεται καὶ πατάξει γῆν Αἰγύπτου, οὓσ εἰσ θάνατον, εἰσ θάνατον, καὶ οὓσ εἰσ ἀποικισμόν, εἰσ ἀποικισμόν, καὶ οὓσ εἰσ ρομφαίαν, εἰσ ρομφαίαν. καὶ καύσει πῦρ ἐν οἰκίαισ τῶν θεῶν αὐτῶν καὶ ἐμπυριεῖ αὐτὰσ καὶ ἀποικιεῖ αὐτοὺσ καὶ φθειριεῖ γῆν Αἰγύπτου, ὥσπερ φθειρίζει ποιμὴν τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ, καὶ ἐξελεύσεται ἐν εἰρήνῃ, καὶ συντρίψει τοὺσ στύλουσ Ἡλιουπόλεωσ, τοὺσ ἐν Ὤν, καὶ τὰσ οἰκίασ αὐτῶν κατακαύσει ἐν πυρί. Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ πρὸσ Ἱερεμίαν ἅπασι τοῖσ Ἰουδαίοισ τοῖσ κατοικοῦσιν ἐν γῇ Αἰγύπτου καὶ τοῖσ καθημένοισ ἐν Μαγδώλῳ καὶ ἐν Τάφνασ καὶ ἐν γῇ Παθούρησ λέγων.

οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ὑμεῖσ ἑωράκατε πάντα τὰ κακά, ἃ ἐπήγαγον ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ τὰσ πόλεισ Ἰούδα, καὶ ἰδού εἰσιν ἔρημοι ἀπὸ ἐνοίκων ἀπὸ προσώπου πονηρίασ αὐτῶν, ἧσ ἐποίησαν παραπικρᾶναί με πορευθέντεσ θυμιᾶν θεοῖσ ἑτέροισ, οἷσ οὐκ ἔγνωτε. καὶ ἀπέστειλα πρὸσ ὑμᾶσ τοὺσ παῖδάσ μου τοὺσ προφήτασ ὄρθρου καὶ ἀπέστειλα λέγων. μὴ ποιήσητε τὸ πρᾶγμα τῆσ μολύνσεωσ ταύτησ, ἧσ ἐμίσησα. καὶ οὐκ ἤκουσάν μου, καὶ οὐκ ἔκλιναν τὸ οὖσ αὐτῶν ἀποστρέψαι ἀπὸ τῶν κακῶν αὐτῶν πρὸσ τὸ μὴ θυμιᾶν θεοῖσ ἑτέροισ. καὶ ἔσταξεν ἡ ὀργή μου καὶ ὁ θυμόσ μου καὶ ἐξεκαύθη ἐν πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐγενήθησαν εἰσ ἐρήμωσιν καὶ εἰσ ἄβατον ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. καὶ νῦν οὕτωσ εἶπε Κύριοσ παντοκράτωρ. ἱνατί ὑμεῖσ ποιεῖτε κακὰ μεγάλα ἐπὶ ψυχαῖσ ὑμῶν ἐκκόψαι ὑμῶν ἄνθρωπον καὶ γυναῖκα, νήπιον καὶ θηλάζοντα ἐκ μέσου Ἰούδα πρὸσ τὸ μὴ καταλειφθῆναι ὑμῶν μηδένα, παραπικρᾶναί με ἐν τοῖσ ἔργοισ τῶν χειρῶν ὑμῶν θυμιᾶν θεοῖσ ἑτέροισ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, εἰσ ἣν ἤλθατε κατοικεῖν ἐκεῖ, ἵνα ἐκκοπῆτε καὶ ἵνα γένησθε εἰσ κατάραν καὶ εἰσ ὀνειδισμὸν ἐν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσι τῆσ γῆσ̣ μὴ ἐπιλέλησθε ὑμεῖσ τῶν κακῶν τῶν πατέρων ὑμῶν καὶ τῶν κακῶν τῶν βασιλέων Ἰούδα καὶ τῶν κακῶν τῶν ἀρχόντων ὑμῶν καὶ τῶν κακῶν τῶν γυναικῶν ὑμῶν, ὧν ἐποίησαν ἐν γῇ Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλήμ̣ καὶ οὐκ ἐπαύσαντο ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ καὶ οὐκ ἀντείχοντο τῶν προσταγμάτων μου, ὣν ἔδωκα κατὰ πρόσωπον τῶν πατέρων αὐτῶν. διὰ τοῦτο οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐφίστημι τὸ πρόσωπόν μου τοῦ ἀπολέσαι πάντασ τοὺσ καταλοίπουσ τοὺσ ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ πεσοῦνται ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐκλείψουσιν ἀπὸ μικροῦ ἕωσ μεγάλου καὶ ἔσονται εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ εἰσ ἀπώλειαν καὶ εἰσ κατάραν. καὶ ἐπισκέψομαι ἐπὶ τοὺσ καθημένουσ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ὡσ ἐπεσκεψάμην ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν θανάτῳ, καὶ οὐκ ἔσται σεσωσμένοσ οὐθεὶσ τῶν ἐπιλοίπων Ἰούδα τῶν παροικούντων ἐν γῇ Αἰγύπτῳ τοῦ ἐπιστρέψαι εἰσ γῆν Ἰούδα, ἐφ’ ἣν αὐτοὶ ἐλπίζουσι ταῖσ ψυχαῖσ αὐτῶν τοῦ ἐπιστρέψαι ἐκεῖ. οὐ μὴ ἐπιστρέψωσιν ἀλλ’ ἢ ἀνασεσωσμένοι. καὶ ἀπεκρίθησαν τῷ Ἱερεμίᾳ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ γνόντεσ ὅτι θυμιῶσιν αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν θεοῖσ ἑτέροισ καὶ πᾶσαι αἱ γυναῖκεσ, συναγωγὴ μεγάλη, καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ οἱ καθήμενοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἐν Παθουρῇ, λέγοντεσ. ὁ λόγοσ, ὃν ἐλάλησασ πρὸσ ἡμᾶσ τῷ ὀνόματι Κυρίου, οὐκ ἀκούσομέν σου, ὅτι ποιοῦντεσ ποιήσομεν πάντα τὸν λόγον, ὃσ ἐξελεύσεται ἐκ τοῦ στόματοσ ἡμῶν, θυμιᾶν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ καὶ σπένδειν αὐτῇ σπονδάσ, καθὰ ἐποιήσαμεν ἡμεῖσ καὶ οἱ πατέρεσ ἡμῶν καὶ οἱ βασιλεῖσ ἡμῶν καὶ οἱ ἄρχοντεσ ἡμῶν ἐν πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπλήσθημεν ἄρτων καὶ ἐγενόμεθα χρηστοὶ καὶ κακὰ οὐκ εἴδομεν. καὶ ὡσ διελίπομεν θυμιῶντεσ τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ, ἠλαττώθημεν πάντεσ καὶ ἐν ρομαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐξελίπομεν. καὶ ὅτι ἡμεῖσ θυμιῶμεν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐσπείσαμεν αὐτῇ σπονδάσ, μὴ ἄνευ τῶν ἀνδρῶν ἡμῶν ἐποιήσαμεν αὐτῇ χαυῶνασ καὶ ἐσπείσαμεν αὐτῇ σπονδάσ̣‐ Καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ ἀντὶ τῷ λαῷ, τοῖσ δυνατοῖσ καὶ ταῖσ γυναιξὶ καὶ παντὶ τῷ λαῷ, τοῖσ ἀποκριθεῖσιν αὐτῷ λόγουσ, λέγων. οὐχὶ τοῦ θυμιάματοσ, οὗ ἐθυμιάσατε ἐν ταῖσ πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ ὑμεῖσ καὶ οἱ πατέρεσ ὑμῶν καὶ οἱ βασιλεῖσ ὑμῶν καὶ οἱ ἄρχοντεσ ὑμῶν καὶ ὁ λαὸσ τῆσ γῆσ, ἐμνήσθη Κύριοσ, καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ̣ καὶ οὐκ ἠδύνατο Κύριοσ ἔτι φέρειν ἀπὸ προσώπου πονηρίασ πραγμάτων ὑμῶν καὶ ἀπὸ τῶν βδελυγμάτων ὑμῶν, ὧν ἐποιήσατε. καὶ ἐγενήθη ἡ γῆ ὑμῶν εἰσ ἐρήμωσιν καὶ εἰσ ἄβατον καὶ εἰσ ἀρὰν ὡσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀπὸ προσώπου, ὧν ἐθυμιᾶτε καὶ ὧν ἡμάρτετε τῷ Κυρίῳ καὶ οὐκ ἠκούσατε τῆσ φωνῆσ Κυρίου καὶ ἐν τοῖσ προστάγμασιν αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ νόμῳ καὶ ἐν τοῖσ μαρτυρίοισ αὐτοῦ οὐκ ἐπορεύθητε, καὶ ἐπελάβετο ὑμῶν τὰ κακὰ ταῦτα. καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ τῷ λαῷ καὶ ταῖσ γυναιξίν. ἀκούσατε λόγον Κυρίου. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ὑμεῖσ γυναῖκεσ τῷ στόματι ὑμῶν ἐλαλήσατε καὶ ταῖσ χερσὶν ὑμῶν ἐπληρώσατε λέγουσαι. ποιοῦσαι ποιήσομεν τὰσ ὁμολογίασ ἡμῶν, ἃσ ὡμολογήσαμεν, θυμιᾶν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ καὶ σπένδειν αὐτῇ σπονδάσ. ἐμμείνασαι ἐνεμείνατε ταῖσ ὁμολογίαισ ὑμῶν καὶ ποιοῦσαι ἐποιήσατε. διὰ τοῦτο ἀκούσατε λόγον Κυρίου, πᾶσ Ἰούδα οἱ καθήμενοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. ἰδοὺ ὤμοσα τῷ ὀνόματί μου τῷ μεγάλῳ, εἶπε Κύριοσ, ἐὰν γένηται ἔτι ὄνομά μου ἐν τῷ στόματι παντὸσ Ἰούδα εἰπεῖν. ζῇ Κύριοσ Κύριοσ, ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτῳ. ὅτι ἐγὼ ἐγρήγορα ἐπ’ αὐτοὺσ τοῦ κακῶσαι αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἀγαθῶσαι, καὶ ἐκλείψουσι πᾶσ Ἰούδα, οἱ κατοικοῦντεσ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ, ἕωσ ἂν ἐκλίπωσι. καὶ οἱ σεσωσμένοι ἀπὸ ρομφαίασ ἐπιστρέψουσιν εἰσ γῆν Ἰούδα ὀλίγοι ἀριθμῷ, καὶ γνώσονται οἱ κατάλοιποι Ἰούδα οἱ καταστάντεσ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ κατοικῆσαι ἐκεῖ, λόγοσ τίνοσ ἐμμενεῖ. καὶ τοῦτο τὸ σημεῖον ὑμῖν ὅτι ἐπισκέψομαι ἐγὼ ἐφ’ ὑμᾶσ εἰσ πονηρά. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι τὸν Οὐαφρῆ βασιλέα Αἰγύπτου εἰσ χεῖρασ ἐχθροῦ αὐτοῦ καὶ εἰσ χεῖρασ ζητούντων τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καθὰ ἔδωκα τὸν Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα εἰσ χεῖρασ Ναβουχοδονόσορ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ ἐχθροῦ αὐτοῦ καὶ ζητοῦντοσ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν . Ὁ λόγοσ ὃν ἐλάλησεν Ἱερεμίασ ὁ προφήτησ πρὸσ Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου, ὅτε ἔγραφε τοὺσ λόγουσ τούτουσ ἐν τῷ βιβλίῳ ἀπὸ στόματοσ Ἱερεμίου ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τετάρτῳ Ἰωακεὶμ υἱῷ Ἰωσία, βασιλέωσ Ἰούδα. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ἐπὶ σοί, Βαρούχ. ὅτι εἶπασ. οἴμοι οἴμοι, ὅτι προσέθηκε Κύριοσ κόπον ἐπὶ πόνον μοι, ἐκοιμήθην ἐν στεναγμοῖσ, ἀνάπαυσιν οὐχ εὗρον, εἰπὸν αὐτῷ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ οὓσ ἐγὼ ᾠκοδόμησα, ἐγὼ καθαιρῷ, καὶ οὓσ ἐγὼ ἐφύτευσα, ἐγὼ ἐκτίλλω. καὶ σὺ ζητήσεισ σεαυτῷ μεγάλα̣ μὴ ζητήσῃσ, ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω κακὰ ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, λέγει Κύριοσ. καὶ δώσω τὴν ψυχήν σου εἰσ εὕρημα ἐν παντὶ τόπῳ, οὗ ἐὰν βαδίσῃσ ἐκεῖ. ΟΝΤΟΣ εἰκοστοῦ καὶ ἑνὸσ ἔτουσ Σεδεκίου ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ ἕνδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἀμειτάαλ, θυγάτηρ Ἱερεμίου, ἐκ Λοβενά.

καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἔτει τῷ ἐνάτῳ τῆσ βασιλείασ αὐτοῦ, ἐν μηνὶ τῷ δεκάτῳ, δεκάτῃ τοῦ μηνόσ, ἦλθε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ καὶ πᾶσα ἡ δύναμισ αὐτοῦ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ περιεχαράκωσαν αὐτὴν καὶ περιῳκοδόμησαν αὐτὴν τετραπέδοισ λίθοισ κύκλῳ. καὶ ἦλθεν ἡ πόλισ εἰσ συνοχὴν ἕωσ ἑνδεκάτου ἔτουσ τῷ βασιλεῖ Σεδεκίᾳ. ἐν τῇ ἐνάτῃ τοῦ μηνὸσ καὶ ἐστερεώθη ὁ λιμὸσ ἐν τῇ πόλει, καὶ οὐκ ἦσαν ἄρτοι τῷ λαῷ τῆσ γῆσ. καὶ διεκόπη ἡ πόλισ, καὶ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ πολεμισταὶ ἐξῆλθον νυκτὸσ κατὰ τὴν ὁδὸν τῆσ πύλησ ἀναμέσον τοῦ τείχουσ καὶ τοῦ προτειχίσματοσ, ὃ ἦν κατὰ τὸν κῆπον τοῦ βασιλέωσ, καὶ οἱ Χαλδαῖοι ἐπὶ τῆσ πόλεωσ κύκλῳ. καὶ ἐπορεύθησαν ὁδὸν τὴν εἰσ Ἄραβα, καὶ κατεδίωξεν ἡ δύναμισ τῶν Χαλδαίων ὀπίσω τοῦ βασιλέωσ καὶ κατέλαβον αὐτὸν ἐν τῷ πέραν Ἱεριχώ, καὶ πάντεσ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ διεσπάρησαν ἀπ’ αὐτοῦ. καὶ συνέλαβον τὸν βασιλέα καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸσ τὸν βασιλέα Βαβυλῶνοσ εἰσ Δεβλαθά, καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ μετὰ κρίσεωσ. καὶ ἔσφαξε βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ τοὺσ υἱοὺσ Σεδεκίου κατ’ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ, καὶ πάντασ τοὺσ ἄρχοντασ Ἰούδα ἔσφαξεν ἐν Δεβλαθά. καὶ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ Σεδεκίου ἐξετύφλωσε καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν πέδαισ, καὶ ἤγαγεν αὐτὸν βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ εἰσ Βαβυλῶνα καὶ ἔδωκεν αὐτὸν εἰσ οἰκίαν μύλωνοσ ἕωσ ἡμέρασ ἧσ ἀπέθανε. καὶ ἐν μηνὶ πέμπτῳ, δεκάτῃ τοῦ μηνόσ, ἦλθε Ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειροσ ὁ ἑστηκὼσ κατὰ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ εἰσ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐνέπρησε τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέωσ καὶ πάσασ τὰσ οἰκίασ τῆσ πόλεωσ, καὶ πᾶσαν οἰκίαν μεγάλην ἐνέπρησεν ἐν πυρί. καὶ πᾶν τεῖχοσ Ἱερουσαλὴμ κύκλῳ καθεῖλεν ἡ δύναμισ τῶν Χαλδαίων, ἡ μετὰ τοῦ ἀρχιμαγείρου. καὶ τοὺσ καταλοίπουσ τοῦ λαοῦ κατέλιπεν ὁ ἀρχιμάγειροσ εἰσ ἀμπελουργοὺσ καὶ εἰσ γεωργούσ. καὶ τοὺσ στύλουσ τοὺσ χαλκοῦσ τοὺσ ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ τὰσ βάσεισ καὶ τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν τὴν ἐν οἴκῳ Κυρίου συνέτριψαν οἱ Χαλδαῖοι καὶ ἔλαβον τὸν χαλκὸν αὐτῶν καὶ ἀπήνεγκαν εἰσ Βαβυλῶνα. καὶ τὴν στεφάνην καὶ τὰσ φιάλασ καὶ τὰσ κρεάγρασ καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ χαλκᾶ, ἐν οἷσ ἐλειτούργουν ἐν αὐτοῖσ, καὶ τὰ σαφφὼθ καὶ τὰ μασμαρὼθ καὶ τοὺσ ὑποχυτῆρασ καὶ τὰσ λυχνίασ καὶ τὰσ θυί̈σκασ καὶ τοὺσ κυάθουσ, ἃ ἦν χρυσᾶ χρυσᾶ καὶ ἃ ἦν ἀργυρᾶ ἀργυρᾶ, ἔλαβεν ὁ ἀρχιμάγειροσ. καὶ οἱ στῦλοι δύο καὶ ἡ θάλασσα μία καὶ οἱ μόσχοι δώδεκα χαλκοῖ ὑποκάτω τῆσ θαλάσσησ, ἃ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν εἰσ οἶκον Κυρίου. οὐκ ἦν σταθμὸσ τοῦ χαλκοῦ αὐτῶν. καὶ οἱ στῦλοι, τριακονταπέντε πηχῶν. ὕψοσ τοῦ στύλου τοῦ ἑνόσ, καὶ σπαρτίον δώδεκα πήχεων περιεκύκλου αὐτόν, καὶ τὸ πάχοσ αὐτοῦ δακτύλων τεσσάρων κύκλῳ, καὶ γεῖσοσ ἐπ’ αὐτοῖσ χαλκοῦν, καὶ πέντε πήχεων τὸ μῆκοσ ὑπεροχὴ τοῦ γείσουσ τοῦ ἑνόσ, καὶ δίκτυον καὶ ρόαι ἐπὶ τοῦ γείσουσ κύκλῳ, τὰ πάντα χαλκᾶ. καὶ κατὰ ταῦτα τῷ στύλῳ τῷ δευτέρῳ, ὀκτὼ ρόαι τῷ πήχει τοῖσ δώδεκα πήχεσι. καὶ ἦσαν αἱ ρόαι ἐνενηκονταὲξ τὸ ἓν μέροσ, καὶ ἦσαν αἱ πᾶσαι ρόαι ἑκατὸν ἐπὶ τοῦ δικτύου κύκλῳ. καὶ ἔλαβεν ὁ ἀρχιμάγειροσ τὸν ἱερέα τὸν πρῶτον καὶ τὸν ἱερέα τὸν δευτεροῦντα καὶ τοὺσ τρεῖσ τοὺσ φυλάττοντασ τὴν ὁδὸν καὶ εὐνοῦχον ἕνα, ὃσ ἦν ἐπιστάτησ τῶν ἀνδρῶν τῶν πολεμιστῶν, καὶ ἑπτὰ ἄνδρασ ὀνομαστοὺσ τοὺσ ἐν προσώπῳ τοῦ βασιλέωσ, τοὺσ εὑρεθέντασ ἐν τῇ πόλει, καὶ τὸν γραμματέα τῶν δυνάμεων, τὸν γραμματεύοντα τῷ λαῷ τῆσ γῆσ, καὶ ἑξήκοντα ἀνθρώπουσ ἐκ τοῦ λαοῦ τῆσ γῆσ, τοὺσ εὑρεθέντασ ἐν μέσῳ τῆσ πόλεωσ. καὶ ἔλαβεν αὐτοὺσ Ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειροσ τοῦ βασιλέωσ καὶ ἤγαγεν αὐτοὺσ πρὸσ βασιλέα Βαβυλῶνοσ εἰσ Δεβλαθά, καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺσ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐν Δεβλαθά, ἐν γῇ Αἰμάθ. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει, ἀποικισθέντοσ τοῦ Ἰωακεὶμ βασιλέωσ Ἰούδα ἐν τῷ δωδεκάτῳ μηνί, ἐν τῇ τετράδι καὶ εἰκάδι τοῦ μηνόσ, ἔλαβεν Οὐλαιμαραδὰχ βασιλεὺσ Βαβυλῶνοσ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ, ᾧ ἐβασίλευσε, τὴν κεφαλὴν Ἰωακεὶμ βασιλέωσ Ἰούδα καὶ ἐξήγαγεν αὐτὸν ἐξ οἰκίασ, ἧσ ἐφυλάσσετο. καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ χρηστὰ καὶ ἔδωκε τὸν θρόνον αὐτοῦ ἐπάνω τῶν βασιλέων τῶν μετ’ αὐτοῦ ἐν Βαβυλῶνι. καὶ ἤλλαξε τὴν στολὴν τῆσ φυλακῆσ αὐτοῦ καὶ ἤσθιεν ἄρτον διὰ παντὸσ κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ἃσ ἔζησε. καὶ ἡ σύνταξισ αὐτῷ ἐδίδοτο διὰ παντὸσ παρὰ τοῦ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ ἐξ ἡμέρασ εἰσ ἡμέραν ἕωσ ἡμέρασ, ἧσ ἀπέθανεν.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION