헬라어 문장 검색 - Σεπτύ044́051́

(70인역 성경, 예레미야서 51:)

Ο λόγοσ ὁ γενόμενοσ πρὸσ Ἱερεμίαν ἅπασι τοῖσ Ἰουδαίοισ τοῖσ κατοικοῦσιν ἐν γῇ Αἰγύπτου καὶ τοῖσ καθημένοισ ἐν Μαγδώλῳ καὶ ἐν Τάφνασ καὶ ἐν γῇ Παθούρησ λέγων. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ὑμεῖσ ἑωράκατε πάντα τὰ κακά, ἃ ἐπήγαγον ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ τὰσ πόλεισ Ἰούδα, καὶ ἰδού εἰσιν ἔρημοι ἀπὸ ἐνοίκων ἀπὸ προσώπου πονηρίασ αὐτῶν, ἧσ ἐποίησαν παραπικρᾶναί με πορευθέντεσ θυμιᾶν θεοῖσ ἑτέροισ, οἷσ οὐκ ἔγνωτε. καὶ ἀπέστειλα πρὸσ ὑμᾶσ τοὺσ παῖδάσ μου τοὺσ προφήτασ ὄρθρου καὶ ἀπέστειλα λέγων. μὴ ποιήσητε τὸ πρᾶγμα τῆσ μολύνσεωσ ταύτησ, ἧσ ἐμίσησα. καὶ οὐκ ἤκουσάν μου, καὶ οὐκ ἔκλιναν τὸ οὖσ αὐτῶν ἀποστρέψαι ἀπὸ τῶν κακῶν αὐτῶν πρὸσ τὸ μὴ θυμιᾶν θεοῖσ ἑτέροισ. καὶ ἔσταξεν ἡ ὀργή μου καὶ ὁ θυμόσ μου καὶ ἐξεκαύθη ἐν πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐγενήθησαν εἰσ ἐρήμωσιν καὶ εἰσ ἄβατον ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. καὶ νῦν οὕτωσ εἶπε Κύριοσ παντοκράτωρ. ἱνατί ὑμεῖσ ποιεῖτε κακὰ μεγάλα ἐπὶ ψυχαῖσ ὑμῶν ἐκκόψαι ὑμῶν ἄνθρωπον καὶ γυναῖκα, νήπιον καὶ θηλάζοντα ἐκ μέσου Ἰούδα πρὸσ τὸ μὴ καταλειφθῆναι ὑμῶν μηδένα, παραπικρᾶναί με ἐν τοῖσ ἔργοισ τῶν χειρῶν ὑμῶν θυμιᾶν θεοῖσ ἑτέροισ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, εἰσ ἣν ἤλθατε κατοικεῖν ἐκεῖ, ἵνα ἐκκοπῆτε καὶ ἵνα γένησθε εἰσ κατάραν καὶ εἰσ ὀνειδισμὸν ἐν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσι τῆσ γῆσ̣ μὴ ἐπιλέλησθε ὑμεῖσ τῶν κακῶν τῶν πατέρων ὑμῶν καὶ τῶν κακῶν τῶν βασιλέων Ἰούδα καὶ τῶν κακῶν τῶν ἀρχόντων ὑμῶν καὶ τῶν κακῶν τῶν γυναικῶν ὑμῶν, ὧν ἐποίησαν ἐν γῇ Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλήμ̣ καὶ οὐκ ἐπαύσαντο ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ καὶ οὐκ ἀντείχοντο τῶν προσταγμάτων μου, ὣν ἔδωκα κατὰ πρόσωπον τῶν πατέρων αὐτῶν. διὰ τοῦτο οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐφίστημι τὸ πρόσωπόν μου τοῦ ἀπολέσαι πάντασ τοὺσ καταλοίπουσ τοὺσ ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ πεσοῦνται ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐκλείψουσιν ἀπὸ μικροῦ ἕωσ μεγάλου καὶ ἔσονται εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ εἰσ ἀπώλειαν καὶ εἰσ κατάραν. καὶ ἐπισκέψομαι ἐπὶ τοὺσ καθημένουσ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ὡσ ἐπεσκεψάμην ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν θανάτῳ, καὶ οὐκ ἔσται σεσωσμένοσ οὐθεὶσ τῶν ἐπιλοίπων Ἰούδα τῶν παροικούντων ἐν γῇ Αἰγύπτῳ τοῦ ἐπιστρέψαι εἰσ γῆν Ἰούδα, ἐφ’ ἣν αὐτοὶ ἐλπίζουσι ταῖσ ψυχαῖσ αὐτῶν τοῦ ἐπιστρέψαι ἐκεῖ. οὐ μὴ ἐπιστρέψωσιν ἀλλ’ ἢ ἀνασεσωσμένοι. καὶ ἀπεκρίθησαν τῷ Ἱερεμίᾳ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ γνόντεσ ὅτι θυμιῶσιν αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν θεοῖσ ἑτέροισ καὶ πᾶσαι αἱ γυναῖκεσ, συναγωγὴ μεγάλη, καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ οἱ καθήμενοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἐν Παθουρῇ, λέγοντεσ. ὁ λόγοσ, ὃν ἐλάλησασ πρὸσ ἡμᾶσ τῷ ὀνόματι Κυρίου, οὐκ ἀκούσομέν σου, ὅτι ποιοῦντεσ ποιήσομεν πάντα τὸν λόγον, ὃσ ἐξελεύσεται ἐκ τοῦ στόματοσ ἡμῶν, θυμιᾶν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ καὶ σπένδειν αὐτῇ σπονδάσ, καθὰ ἐποιήσαμεν ἡμεῖσ καὶ οἱ πατέρεσ ἡμῶν καὶ οἱ βασιλεῖσ ἡμῶν καὶ οἱ ἄρχοντεσ ἡμῶν ἐν πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπλήσθημεν ἄρτων καὶ ἐγενόμεθα χρηστοὶ καὶ κακὰ οὐκ εἴδομεν. καὶ ὡσ διελίπομεν θυμιῶντεσ τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ, ἠλαττώθημεν πάντεσ καὶ ἐν ρομαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐξελίπομεν. καὶ ὅτι ἡμεῖσ θυμιῶμεν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐσπείσαμεν αὐτῇ σπονδάσ, μὴ ἄνευ τῶν ἀνδρῶν ἡμῶν ἐποιήσαμεν αὐτῇ χαυῶνασ καὶ ἐσπείσαμεν αὐτῇ σπονδάσ̣‐ Καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ ἀντὶ τῷ λαῷ, τοῖσ δυνατοῖσ καὶ ταῖσ γυναιξὶ καὶ παντὶ τῷ λαῷ, τοῖσ ἀποκριθεῖσιν αὐτῷ λόγουσ, λέγων. οὐχὶ τοῦ θυμιάματοσ, οὗ ἐθυμιάσατε ἐν ταῖσ πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ ὑμεῖσ καὶ οἱ πατέρεσ ὑμῶν καὶ οἱ βασιλεῖσ ὑμῶν καὶ οἱ ἄρχοντεσ ὑμῶν καὶ ὁ λαὸσ τῆσ γῆσ, ἐμνήσθη Κύριοσ, καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ̣ καὶ οὐκ ἠδύνατο Κύριοσ ἔτι φέρειν ἀπὸ προσώπου πονηρίασ πραγμάτων ὑμῶν καὶ ἀπὸ τῶν βδελυγμάτων ὑμῶν, ὧν ἐποιήσατε. καὶ ἐγενήθη ἡ γῆ ὑμῶν εἰσ ἐρήμωσιν καὶ εἰσ ἄβατον καὶ εἰσ ἀρὰν ὡσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀπὸ προσώπου, ὧν ἐθυμιᾶτε καὶ ὧν ἡμάρτετε τῷ Κυρίῳ καὶ οὐκ ἠκούσατε τῆσ φωνῆσ Κυρίου καὶ ἐν τοῖσ προστάγμασιν αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ νόμῳ καὶ ἐν τοῖσ μαρτυρίοισ αὐτοῦ οὐκ ἐπορεύθητε, καὶ ἐπελάβετο ὑμῶν τὰ κακὰ ταῦτα. καὶ εἶπεν Ἱερεμίασ τῷ λαῷ καὶ ταῖσ γυναιξίν. ἀκούσατε λόγον Κυρίου. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ὑμεῖσ γυναῖκεσ τῷ στόματι ὑμῶν ἐλαλήσατε καὶ ταῖσ χερσὶν ὑμῶν ἐπληρώσατε λέγουσαι. ποιοῦσαι ποιήσομεν τὰσ ὁμολογίασ ἡμῶν, ἃσ ὡμολογήσαμεν, θυμιᾶν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ καὶ σπένδειν αὐτῇ σπονδάσ. ἐμμείνασαι ἐνεμείνατε ταῖσ ὁμολογίαισ ὑμῶν καὶ ποιοῦσαι ἐποιήσατε. διὰ τοῦτο ἀκούσατε λόγον Κυρίου, πᾶσ Ἰούδα οἱ καθήμενοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. ἰδοὺ ὤμοσα τῷ ὀνόματί μου τῷ μεγάλῳ, εἶπε Κύριοσ, ἐὰν γένηται ἔτι ὄνομά μου ἐν τῷ στόματι παντὸσ Ἰούδα εἰπεῖν. ζῇ Κύριοσ Κύριοσ, ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτῳ. ὅτι ἐγὼ ἐγρήγορα ἐπ’ αὐτοὺσ τοῦ κακῶσαι αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἀγαθῶσαι, καὶ ἐκλείψουσι πᾶσ Ἰούδα, οἱ κατοικοῦντεσ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ, ἕωσ ἂν ἐκλίπωσι. καὶ οἱ σεσωσμένοι ἀπὸ ρομφαίασ ἐπιστρέψουσιν εἰσ γῆν Ἰούδα ὀλίγοι ἀριθμῷ, καὶ γνώσονται οἱ κατάλοιποι Ἰούδα οἱ καταστάντεσ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ κατοικῆσαι ἐκεῖ, λόγοσ τίνοσ ἐμμενεῖ. καὶ τοῦτο τὸ σημεῖον ὑμῖν ὅτι ἐπισκέψομαι ἐγὼ ἐφ’ ὑμᾶσ εἰσ πονηρά. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι τὸν Οὐαφρῆ βασιλέα Αἰγύπτου εἰσ χεῖρασ ἐχθροῦ αὐτοῦ καὶ εἰσ χεῖρασ ζητούντων τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καθὰ ἔδωκα τὸν Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα εἰσ χεῖρασ Ναβουχοδονόσορ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ ἐχθροῦ αὐτοῦ καὶ ζητοῦντοσ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν . Ὁ λόγοσ ὃν ἐλάλησεν Ἱερεμίασ ὁ προφήτησ πρὸσ Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου, ὅτε ἔγραφε τοὺσ λόγουσ τούτουσ ἐν τῷ βιβλίῳ ἀπὸ στόματοσ Ἱερεμίου ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τετάρτῳ Ἰωακεὶμ υἱῷ Ἰωσία, βασιλέωσ Ἰούδα. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ἐπὶ σοί, Βαρούχ. ὅτι εἶπασ. οἴμοι οἴμοι, ὅτι προσέθηκε Κύριοσ κόπον ἐπὶ πόνον μοι, ἐκοιμήθην ἐν στεναγμοῖσ, ἀνάπαυσιν οὐχ εὗρον, εἰπὸν αὐτῷ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ οὓσ ἐγὼ ᾠκοδόμησα, ἐγὼ καθαιρῷ, καὶ οὓσ ἐγὼ ἐφύτευσα, ἐγὼ ἐκτίλλω. καὶ σὺ ζητήσεισ σεαυτῷ μεγάλα̣ μὴ ζητήσῃσ, ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω κακὰ ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, λέγει Κύριοσ. καὶ δώσω τὴν ψυχήν σου εἰσ εὕρημα ἐν παντὶ τόπῳ, οὗ ἐὰν βαδίσῃσ ἐκεῖ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Ieremiae 51:

(70인역 성경, 예레미야서 51:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION