헬라어 문장 검색 - Σεπτύ043́014́

(70인역 성경, 이사야서 14:)

ΚΑΙ ἐλεήσει Κύριοσ τὸν Ἰακὼβ καὶ ἐκλέξεται ἔτι τὸν Ἰσραήλ, καὶ ἀναπαύσονται ἐπὶ τῆσ γῆσ αὐτῶν, καὶ ὁ γειώρασ προστεθήσεται πρὸσ αὐτοὺσ καὶ προστεθήσεται πρὸσ τὸν οἶκον Ἰακώβ, καὶ λήψονται αὐτοὺσ ἔθνη καὶ εἰσάξουσιν εἰσ τὸν τόπον αὐτῶν, καὶ κατακληρονομήσουσι καὶ πληθυνθήσονται ἐπὶ τῆσ γῆσ τοῦ Θεοῦ εἰσ δούλουσ καὶ δούλασ. καὶ ἔσονται αἰχμάλωτοι οἱ αἰχμαλωτεύσαντεσ αὐτούσ, καὶ κυριευθήσονται οἱ κυριεύσαντεσ αὐτῶν. Καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀναπαύσει σε Κύριοσ ἀπὸ τῆσ ὀδύνησ καὶ τοῦ θυμοῦ σου καὶ τῆσ δουλείασ σου τῆσ σκληρᾶσ, ἧσ ἐδούλευσασ αὐτοῖσ. καὶ λήψη τὸν θρῆνον τοῦτον ἐπὶ τὸν βασιλέα Βαβυλῶνοσ καὶ ἐρεῖσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνη. πῶσ ἀναπέπαυται ὁ ἀπαιτῶν καὶ ἀναπέπαυται ὁ ἐπισπουδαστήσ̣ συνέτριψε Κύριοσ τὸν ζυγὸν τῶν ἁμαρτωλῶν, τὸν ζυγὸν τῶν ἀρχόντων. πατάξασ ἔθνοσ θυμῷ, πληγῇ ἀνιάτῳ, παίων ἔθνοσ πληγὴν θυμοῦ, ἣ οὐκ ἐφείσατο, ἀνεπαύσατο πεποιθώσ. πᾶσα ἡ γῆ βοᾷ μετ̓ εὐφροσύνησ, καὶ τὰ ξύλα τοῦ λιβάνου εὐφράνθησαν ἐπὶ σοὶ καὶ ἡ κέδροσ τοῦ Λιβάνου. ἀφ̓ οὗ σὺ κεκοίμησαι, οὐκ ἀνέβη ὁ κόπτων ἡμᾶσ. ὁ ᾅδησ κάτωθεν ἐπικράνθη συναντήσασ σοι, συνηγέρθησάν σοι πάντεσ οἱ γίγαντεσ οἱ ἄρξαντεσ τῆσ γῆσ, οἱ ἐγείραντεσ ἐκ τῶν θρόνων αὐτῶν πάντασ βασιλεῖσ ἐθνῶν. πάντεσ ἀποκριθήσονται καὶ ἐροῦσί σοι. καὶ σὺ ἑάλωσ, ὥσπερ καὶ ἡμεῖσ, ἐν ἡμῖν δὲ κατελογίσθησ. κατέβη εἰσ ᾅδου ἡ δόξα σου, ἡ πολλὴ εὐφροσύνη σου. ὑποκάτω σου στρώσουσι σῆψιν, καὶ τὸ κατακάλυμμά σου σκώληξ. πῶσ ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ ἑωσφόροσ ὁ πρωί̈ ἀνατέλλων̣ συνετρίβη εἰσ τὴν γῆν ὁ ἀποστέλλων πρὸσ πάντα τὰ ἔθνη. σὺ δὲ εἶπασ ἐν τῇ διανοίᾳ σου. εἰσ τὸν οὐρανὸν ἀναβήσομαι, ἐπάνω τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ θήσω τὸν θρόνον μου, καθιῶ ἐν ὄρει ὑψηλῷ, ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ τὰ πρὸσ Βορρᾶν, ἀναβήσομαι ἐπάνω τῶν νεφῶν, ἔσομαι ὅμοιοσ τῷ Ὑψίστῳ. νῦν δὲ εἰσ ᾅδην καταβήσῃ καὶ εἰσ τὰ θεμέλια τῆσ γῆσ. οἱ ἰδόντεσ σε θαυμάσονται ἐπὶ σοὶ καὶ ἐροῦσιν. οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ ὁ παροξύνων τὴν γῆν, ὁ σείων βασιλεῖσ̣ ὁ θεὶσ τὴν οἰκουμένην ὅλην ἔρημον καὶ τὰσ πόλεισ αὐτοῦ καθεῖλε, τοὺσ ἐν ἐπαγωγῇ οὐκ ἔλυσε. πάντεσ οἱ βασιλεῖσ τῶν ἐθνῶν ἐκοιμήθησαν ἐν τιμῇ, ἄνθρωποσ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ. σὺ δὲ ριφήσῃ ἐν τοῖσ ὄρεσιν ὡσ νεκρὸσ ἐβδελυγμένοσ μετὰ πολλῶν τεθνηκότων ἐκκεκεντημένων μαχαίραισ, καταβαινόντων εἰσ ᾅδου. ὃν τρόπον ἱμάτιον ἐν αἵματι πεφυρμένον οὐκ ἔσται καθαρόν, οὕτωσ οὐδὲ σὺ ἔσῃ καθαρόσ, διότι τὴν γῆν μου ἀπώλεσασ καὶ τὸν λαόν μου ἀπέκτεινασ. οὐ μὴ μείνῃσ εἰσ τὸν αἰῶνα χρόνον, σπέρμα πονηρόν. ἑτοίμασον τὰ τέκνα σου σφαγῆναι ταῖσ ἁμαρτίαισ τοῦ πατρὸσ αὐτῶν, ἵνα μὴ ἀναστῶσι καὶ κληρονομήσωσι τὴν γῆν καὶ ἐμπλήσωσιν τὴν γῆν πολέμων. Καὶ ἐπαναστήσομαι αὐτοῖσ, λέγει Κύριοσ σαβαώθ, καὶ ἀπολῶ αὐτῶν ὄνομα καὶ κατάλειμμα καὶ σπέρμα ‐ τάδε λέγει Κύριοσ ‐ καὶ θήσω τὴν Βαβυλωνίαν ἔρημον, ὥστε κατοικεῖν ἐχίνουσ, καὶ ἔσται εἰσ οὐδέν. καὶ θήσω αὐτὴν πηλοῦ βάραθρον εἰσ ἀπώλειαν. τάδε λέγει Κύριοσ σαβαώθ. ὃν τρόπον εἴρηκα, οὕτωσ ἔσται, καὶ ὃν τρόπον βεβούλευμαι, οὕτωσ μενεῖ, τοῦ ἀπολέσαι τοὺσ Ἀσσυρίουσ ἀπὸ τῆσ γῆσ τῆσ ἐμῆσ καὶ ἀπὸ τῶν ὀρέων μου, καὶ ἔσονται εἰσ καταπάτημα, καὶ ἀφαιρεθήσεται ἀπ̓ αὐτῶν ὁ ζυγὸσ αὐτῶν, καὶ τὸ κῦδοσ αὐτῶν ἀπὸ τῶν ὤμων ἀφαιρεθήσεται. αὕτη ἡ βουλή, ἣν βεβούλευται Κύριοσ ἐπὶ τὴν ὅλην οἰκουμένην, καὶ αὕτη ἡ χεὶρ ἡ ὑψηλὴ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη. ἃ γὰρ ὁ Θεὸσ ὁ ἅγιοσ βεβούλευται, τίσ διασκεδάσει̣ καὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ τὴν ὑψηλὴν τίσ ἀποστρέψει̣ Τοῦ ἔτουσ, οὗ ἀπέθανεν ὁ βασιλεὺσ Ἄχαζ, ἐγενήθη τὸ ρῆμα τοῦτο. μὴ εὐφρανθείητε οἱ ἀλλόφυλοι πάντεσ, συνετρίβη γὰρ ὁ ζυγὸσ τοῦ παίοντοσ ὑμᾶσ. ἐκ γὰρ σπέρματοσ ὄφεωσ ἐξελεύσεται ἔκγονα ἀσπίδων, καὶ τὰ ἔκγονα αὐτῶν ἐξελεύσονται ὄφεισ πετόμενοι καὶ βοσκηθήσονται πτωχοὶ δἰ αὐτοῦ, πτωχοὶ δὲ ἄνθρωποι ἐπὶ εἰρήνησ ἀναπαύσονται. ἀνελεῖ δὲ λιμῷ τὸ σπέρμα σου καὶ τὸ κατάλειμμά σου ἀνελεῖ. ὀλολύξατε, πύλαι πόλεων, κεκραγέτωσαν πόλεισ τεταραγμέναι, οἱ ἀλλόφυλοι πάντεσ, ὅτι ἀπὸ Βορρᾶ καπνὸσ ἔρχεται, καὶ οὐκ ἔστι τοῦ εἶναι. καὶ τί ἀποκριθήσονται βασιλεῖσ ἐθνῶν̣ ὅτι Κύριοσ ἐθεμελίωσε Σιών, καὶ δἰ αὐτοῦ σωθήσονται οἱ ταπεινοὶ τοῦ λαοῦ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Isaiae 14:

(70인역 성경, 이사야서 14:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION