Septuagint, Prophetia Ionae 2:

ΚΑΙ προσέταξε Κύριοσ κήτει μεγάλῳ καταπιεῖν τὸν Ἰωνᾶν. καὶ ἦν Ἰωνᾶσ ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτουσ τρεῖσ ἡμέρασ καὶ τρεῖσ νύκτασ. καὶ προσηύξατο Ἰωνᾶσ πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ ἐκ τῆσ κοιλίασ τοῦ κήτους καὶ εἶπεν. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Ἐβόησα ἐν θλίψει μου πρὸσ Κύριον τὸν Θεόν μου, καὶ εἰσήκουσέ μου. ἐκ κοιλίασ ᾅδου κραυγῆσ μου ἤκουσασ φωνῆσ μου. ἀπέρριψάσ με εἰσ βάθη καρδίασ θαλάσσησ, καὶ ποταμοὶ ἐκύκλωσάν με. πάντεσ οἱ μετεωρισμοί σου καὶ τὰ κύματά σου ἐπ̓ ἐμὲ διῆλθον. καὶ ἐγὼ εἶπα. ἀπῶσμαι ἐξ ὀφθαλμῶν σου. ἆρα προσθήσω τοῦ ἐπιβλέψαι με πρὸσ ναὸν τὸν ἅγιόν σου̣ περιεχύθη μοι ὕδωρ ἕωσ ψυχῆσ, ἄβυσσοσ ἐκύκλωσέ με ἐσχάτη, ἔδυ ἡ κεφαλή μου εἰσ σχισμὰσ ὀρέων. κατέβην εἰσ γῆν, ἧσ οἱ μοχλοὶ αὐτῆσ κάτοχοι αἰώνιοι, καὶ ἀναβήτω ἐκ φθορᾶσ ἡ ζωή μου, πρὸσ σὲ Κύριε ὁ Θεόσ μου. ἐν τῷ ἐκλείπειν ἀπ̓ ἐμοῦ τὴν ψυχήν μου τοῦ Κυρίου ἐμνήσθην, καὶ ἔλθοι πρὸσ σὲ ἡ προσευχή μου εἰσ ναὸν τὸ ἅγιόν σου. φυλασσόμενοι μάταια καὶ ψευδῆ ἔλεον αὐτῶν ἐγκατέλιπον. ἐγὼ δὲ μετὰ φωνῆσ αἰνέσεωσ καὶ ἐξομολογήσεωσ θύσω σοι, ὅσα ηὐξάμην ἀποδώσω σοι εἰσ σωτηρίαν μου τῷ Κυρίῳ. Καὶ προσέταξε Κύριοσ τῷ κήτει, καὶ ἐξέβαλε τὸν Ἰωνᾶν ἐπὶ τὴν ξηράν.