헬라어 문장 검색 - Σεπτύ034́

(70인역 성경, 요엘서)

ΛΟΓΟΣ Κυρίου, ὃσ ἐγενήθη πρὸσ Ἰωὴλ τὸν τοῦ Βαθουήλ. Ἀκούσατε ταῦτα, οἱ πρεσβύτεροι, καὶ ἐνωτίσασθε, πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ τὴν γῆν. εἰ γέγονε τοιαῦτα ἐν ταῖσ ἡμέραισ ὑμῶν ἢ ἐν ταῖσ ἡμέραισ τῶν πατέρων ὑμῶν̣ ὑπὲρ αὐτῶν τοῖσ τέκνοισ ὑμῶν διηγήσασθε, καὶ τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖσ τέκνοισ αὐτῶν, καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν εἰσ γενεὰν ἑτέραν. τὰ κατάλοιπα τῆσ κάμπησ κατέφαγεν ἡ ἀκρίσ, καὶ τὰ κατάλοιπα τῆσ ἀκρίδοσ κατέφαγεν ὁ βροῦχοσ, καὶ τὰ κατάλοιπα τοῦ βρούχου κατέφαγεν ἡ ἐρυσίβη. ἐκνήψατε, οἱ μεθύοντεσ, ἐξ οἴνου αὐτῶν καὶ κλαύσατε. θρηνήσατε, πάντεσ οἱ πίνοντεσ οἶνον εἰσ μέθην, ὅτι ἐξῄρθη ἐκ στόματοσ ὑμῶν εὐφροσύνη καὶ χαρά. ὅτι ἔθνοσ ἀνέβη ἐπὶ τὴν γῆν μου ἰσχυρὸν καὶ ἀναρίθμητον, οἱ ὀδόντεσ αὐτοῦ, ὀδόντεσ λέοντοσ, καὶ αἱ μύλαι αὐτοῦ σκύμνου. ἔθετο τὴν ἄμπελόν μου εἰσ ἀφανισμὸν καὶ τὰσ συκᾶσ μου εἰσ συγκλασμόν. ἐρευνῶν ἐξηρεύνησεν αὐτὴν καὶ ἔρριψεν, ἐλεύκανε τὰ κλήματα αὐτῆσ. θρήνησον πρόσ με ὑπὲρ νύμφην περιεζωσμένην σάκκον ἐπὶ τὸν ἄνδρα αὐτῆσ τὸν παρθενικόν. ἐξῇρται θυσία καὶ σπονδὴ ἐξ οἴκου Κυρίου. πενθεῖτε, οἱ ἱερεῖσ οἱ λειτουργοῦντεσ θυσιαστηρίῳ Κυρίου, ὅτι τεταλαιπώρηκε τὰ πεδία. πενθείτω ἡ γῆ, ὅτι τεταλαιπώρηκε σῖτοσ, ἐξηράνθη οἶνοσ, ὠλιγώθη ἔλαιον. ἐξηράνθησαν γεωργοί. θρηνεῖτε, κτήματα, ὑπὲρ πυροῦ καὶ κριθῆσ, ὅτι ἀπόλωλε τρυγητὸσ ἐξ ἀγροῦ. ἡ ἄμπελοσ ἐξηράνθη, καὶ αἱ συκαῖ ὠλιγώθησαν. ρόα καὶ φοῖνιξ καὶ μῆλον καί πάντα τὰ ξύλα τοῦ ἀγροῦ ἐξηράνθησαν, ὅτι ᾔσχυναν χαρὰν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων. περιζώσασθε καὶ κόπτεσθε, οἱ ἱερεῖσ, θρηνεῖτε οἱ λειτουργοῦντεσ θυσιαστηρίῳ. εἰσέλθετε ὑπνώσατε ἐν σάκκοισ λειτουργοῦντεσ Θεῷ, ὅτι ἀπέσχηκεν ἐξ οἴκου Θεοῦ ὑμῶν θυσία καὶ σπονδή. ἁγιάσατε νηστείαν, κηρύξατε θεραπείαν, συναγάγετε πρεσβυτέρουσ πάντασ κατοικοῦντασ γῆν εἰσ οἶκον Θεοῦ ὑμῶν καὶ κεκράξετε πρὸσ Κύριον ἐκτενῶσ. οἴμοι, οἴμοι, οἴμοι εἰσ ἡμέραν, ὅτι ἐγγὺσ ἡ ἡμέρα Κυρίου καὶ ὡσ ταλαιπωρία ἐκ ταλαιπωρίασ ἥξει. κατέναντι τῶν ὀφθαλμῶν ὑμῶν βρώματα ἐξωλοθρεύθη, ἐξ οἴκου Θεοῦ ὑμῶν εὐφροσύνη καὶ χαρά. ἐσκίρτησαν δαμάλεισ ἐπὶ ταῖσ φάτναισ αὐτῶν, ἠφανίσθησαν θησαυροί, κατεσκάφησαν ληνοί, ὅτι ἐξηράνθη σῖτοσ. τί ἀποθήσομεν ἑαυτοῖσ̣ ἔκλαυσαν βουκόλια βοῶν, ὅτι οὐχ ὑπῆρχε νομὴ αὐτοῖσ, καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων ἠφανίσθησαν. πρὸσ σέ, Κύριε, βοήσομαι, ὅτι πῦρ ἀνήλωσε τὰ ὡραῖα τῆσ ἐρήμου, καὶ φλὸξ ἀνῆψε πάντα τὰ ξύλα τοῦ ἀγροῦ. καὶ τὰ κτήνη τοῦ πεδίου ἀνέβλεψαν πρὸσ σέ, ὅτι ἐξηράνθησαν ἀφέσεισ ὑδάτων καὶ πῦρ κατέφαγε τὰ ὡραῖα τῆσ ἐρήμου. ΣΑΛΠΙΣΑΤΕ σάλπιγγι ἐν Σιών, κηρύξατε ἐν ὄρει ἁγίῳ μου, καὶ συγχυθήτωσαν πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ τὴν γῆν, διότι πάρεστιν ἡμέρα Κυρίου, ὅτι ἐγγύσ,

ἡμέρα σκότουσ καὶ γνόφου, ἡμέρα νεφέλησ καὶ ὁμίχλησ. ὡσ ὄρθροσ χυθήσεται ἐπὶ τὰ ὄρη λαὸσ πολὺσ καὶ ἰσχυρόσ. ὅμοιοσ αὐτῷ οὐ γέγονεν ἀπὸ τοῦ αἰῶνοσ καὶ μετ̓ αὐτὸν οὐ προστεθήσεται ἕωσ ἐτῶν εἰσ γενεὰσ γενεῶν. τὰ ἔμπροσθεν αὐτοῦ πῦρ ἀναλίσκον, καὶ τὰ ὀπίσω αὐτοῦ ἀναπτομένη φλόξ. ὡσ παράδεισοσ τρυφῆσ ἡ γῆ πρὸ προσώπου αὐτοῦ, καὶ τὰ ὄπισθεν αὐτοῦ πεδίον ἀφανισμοῦ, καὶ ἀνασῳζόμενοσ οὐκ ἔσται αὐτῷ. ὡσ ὅρασισ ἵππων ἡ ὄψισ αὐτῶν, καὶ ὡσ ἱππεῖσ οὕτωσ καταδιώξονται. ὡσ φωνὴ ἁρμάτων ἐπὶ τὰσ κορυφὰσ τῶν ὀρέων ἐξαλοῦνται καὶ ὡσ φωνὴ φλογὸσ πυρὸσ κατεσθιούσησ καλάμην καὶ ὡσ λαὸσ πολὺσ καὶ ἰσχυρὸσ παρατασσόμενοσ εἰσ πόλεμον. ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ συντριβήσονται λαοί, πᾶν πρόσωπον ὡσ πρόσκαυμα χύτρασ. ὡσ μαχηταὶ δραμοῦνται καὶ ὡσ ἄνδρεσ πολεμισταί ἀναβήσονται ἐπὶ τὰ τείχη, καὶ ἕκαστοσ ἐν τῇ ὁδῷ αὐτοῦ πορεύσεται, καὶ οὐ μὴ ἐκκλίνουσι τὰσ τρίβουσ αὐτῶν, καὶ ἕκαστοσ ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ οὐκ ἀφέξεται, καταβαρυνόμενοι ἐν τοῖσ ὅπλοισ αὐτῶν πορεύσονται καὶ ἐν τοῖσ βέλεσιν αὐτῶν πεσοῦνται καὶ οὐ μὴ συντελεσθῶσι. τῆσ πόλεωσ ἐπιλήψονται καὶ ἐπὶ τῶν τειχέων δραμοῦνται καὶ ἐπὶ τὰσ οἰκίασ ἀναβήσονται καὶ διὰ θυρίδων εἰσελεύσονται ὡσ κλέπται. πρὸ προσώπου αὐτῶν συγχυθήσεται ἡ γῆ καὶ σεισθήσεται ὁ οὐρανόσ, ὁ ἥλιοσ καὶ ἡ σελήνη συσκοτάσουσι, καὶ τὰ ἄστρα δύσουσι τὸ φέγγοσ αὐτῶν. καὶ Κύριοσ δώσει φωνὴν αὐτοῦ πρὸ προσώπου δυνάμεωσ αὐτοῦ, ὅτι πολλή ἐστι σφόδρα ἡ παρεμβολὴ αὐτοῦ, ὅτι ἰσχυρὰ ἔργα λόγων αὐτοῦ. διότι μεγάλη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἐπιφανὴσ σφόδρα, καὶ τίσ ἔσται ἱκανὸσ αὐτῇ̣ καὶ νῦν λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. ἐπιστράφητε πρόσ με ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ ὑμῶν καὶ ἐν νηστείᾳ καὶ ἐν κλαυθμῷ καὶ ἐν κοπετῷ. καὶ διαρρήξατε τὰσ καρδίασ ὑμῶν καὶ μὴ τὰ ἱμάτια ὑμῶν καὶ ἐπιστράφητε πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν, ὅτι ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων ἐστί, μακρόθυμοσ καὶ πολυέλεοσ καὶ μετανοῶν ἐπὶ ταῖσ κακίαισ. τίσ οἶδεν εἰ ἐπιστρέψει καὶ μετανοήσει καὶ ὑπολείψεται ὀπίσω αὐτοῦ εὐλογίαν καὶ θυσίαν καὶ σπονδὴν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν̣ σαλπίσατε σάλπιγγι ἐν Σιών, ἁγιάσατε νηστείαν, κηρύξατε θεραπείαν, συναγάγετε λαόν, ἁγιάσατε ἐκκλησίαν, ἐκλέξασθε πρεσβυτέρουσ, συναγάγετε νήπια θηλάζοντα μαστούσ, ἐξελθέτω νυμφίοσ ἐκ τοῦ κοιτῶνοσ αὐτοῦ καὶ νύμφη ἐκ τοῦ παστοῦ αὐτῆσ. ἀνὰ μέσον τῆσ κρηπῖδοσ τοῦ θυσιαστηρίου κλαύσονται οἱ ἱερεῖσ οἱ λειτουργοῦντεσ τῷ Κυρίῳ καὶ ἐροῦσι. φεῖσαι, Κύριε, τοῦ λαοῦ σου καὶ μὴ δῷσ τὴν κληρονομίαν σου εἰσ ὄνειδοσ τοῦ κατάρξαι αὐτῶν ἔθνη, ὅπωσ μὴ εἴπωσιν ἐν τοῖ ἔθνεσι. ποῦ ἐστιν ὁ Θεὸσ αὐτῶν̣ ‐ Καὶ ἐζήλωσε Κύριοσ τὴν γῆν αὐτοῦ καὶ ἐφείσατο τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. καὶ ἀπεκρίθη Κύριοσ καὶ εἶπε τῷ λαῷ αὐτοῦ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω ὑμῖν τὸν σῖτον καὶ τὸν οἶνον καὶ τὸ ἔλαιον, καὶ ἐμπλησθήσεσθε αὐτῶν, καὶ οὐ δώσω ὑμᾶσ οὐκέτι εἰσ ὀνειδισμὸν ἐν τοῖσ ἔθνεσι. καὶ τὸν ἀπὸ Βορρᾶ ἐκδιώξω ἀφ̓ ὑμῶν καὶ ἐξώσω αὐτὸν εἰσ γῆν ἄνυδρον καὶ ἀφανιῶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ εἰσ τὴν θάλασσαν τὴν πρώτην καὶ τὰ ὀπίσω αὐτοῦ εἰσ τὴν θάλασσαν τὴν ἐσχάτην, καὶ ἀναβήσεται ἡ σαπρία αὐτοῦ, καὶ ἀναβήσεται ὁ βρόμοσ αὐτοῦ, ὅτι ἐμεγάλυνε τὰ ἔργα αὐτοῦ. θάρσει, γῆ, χαῖρε καὶ εὐφραίνου, ὅτι ἐμεγάλυνε Κύριοσ τοῦ ποιῆσαι. θαρσεῖτε, κτήνη τοῦ πεδίου, ὅτι βεβλάστηκε τὰ πεδία τῆσ ἐρήμου, ὅτι ξύλον ἤνεγκε τὸν καρπὸν αὐτοῦ, συκῆ καὶ ἄμπελοσ ἔδωκαν τὴν ἰσχὺν αὐτῶν. καὶ τὰ τέκνα Σιών, χαίρετε καὶ εὐφραίνεσθε ἐπὶ τῷ Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν, διότι ἔδωκεν ὑμῖν τὰ βρώματα εἰσ δικαιοσύνην καὶ βρέξει ὑμῖν ὑετὸν πρώϊμον καὶ ὄψιμον καθὼσ ἔμπροσθεν. καὶ πλησθήσονται αἱ ἅλωνεσ σίτου, καὶ ὑπερεκχυθήσονται αἱ ληνοὶ οἴνου καὶ ἐλαίου. καὶ ἀνταποδώσω ὑμῖν ἀντὶ τῶν ἐτῶν ὧν κατέφαγεν ἡ ἀκρὶσ καὶ ὁ βροῦχοσ καὶ ἡ ἐρυσίβη καὶ ἡ κάμπη, ἡ δύναμίσ μου ἡ μεγάλη, ἣν ἐξαπέστειλα εἰσ ὑμᾶσ. καὶ φάγεσθε ἐσθίοντεσ καὶ ἐμπλησθήσεσθε καὶ αἰνέσετε τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν, ἃ ἐποίησε μεθ̓ ὑμῶν εἰσ θαυμάσια, καὶ οὐ μὴ καταισχυνθῇ ὁ λαόσ μου εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐν μέσῳ τοῦ Ἰσραὴλ ἐγώ εἰμι, καὶ ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι πλὴν ἐμοῦ, καὶ οὐ μὴ καταισχυνθῶσιν ἔτι ὁ λαόσ μου εἰσ τὸν αἰῶνα. ΚΑΙ ἔσται μετὰ ταῦτα καὶ ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματόσ μου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρεσ ὑμῶν, καὶ οἱ πρεσβύτεροι ὑμῶν ἐνύπνια ἐνυπνιασθήσονται, καὶ οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεισ ὄψονται.

καὶ ἐπὶ τοὺσ δούλουσ μου καὶ ἐπὶ τὰσ δούλασ μου ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματόσ μου. καὶ δώσω τέρατα ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆσ γῆσ, αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ. ὁ ἥλιοσ μεταστραφήσεται εἰσ σκότοσ καὶ ἡ σελήνη εἰσ αἷμα πρὶν ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ. καὶ ἔσται, πᾶσ, ὃσ ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα Κυρίου, σωθήσεται. ὅτι ἐν τῷ ὄρει Σιὼν καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἔσται ἀνασῳζόμενοσ, καθότι εἶπε Κύριοσ, καὶ εὐαγγελιζόμενοι, οὓσ Κύριοσ προσκέκληται. ΟΤΙ ἰδοὺ ἐγὼ ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ὅταν ἐπιστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλήμ,

καὶ συνάξω πάντα τὰ ἔθνη καὶ κατάξω αὐτὰ εἰσ τὴν κοιλάδα Ἰωσαφὰτ καὶ διακριθήσομαι πρὸσ αὐτοὺσ ἐκεῖ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ μου καὶ τῆσ κληρονομίασ μου Ἰσραήλ, οἳ διεσπάρησαν ἐν τοῖσ ἔθνεσι. καὶ τὴν γῆν μου καταδιείλαντο καὶ ἐπὶ τὸν λαόν μου ἔβαλον κλήρουσ καὶ ἔδωκαν τὰ παιδάρια πόρναισ καὶ τὰ κοράσια ἐπώλουν ἀντὶ τοῦ οἴνου καὶ ἔπινον. καὶ τί ὑμεῖσ ἐμοί, Τύροσ καὶ Σιδὼν καὶ πᾶσα Γαλιλαία ἀλλοφύλων̣ μὴ ἀνταπόδομα ὑμεῖσ ἀνταποδίδοτέ μοι̣ ἢ μνησικακεῖτε ὑμεῖσ ἐπ̓ ἐμοὶ ὀξέωσ̣ καὶ ταχέωσ ἀνταποδώσω τὸ ἀνταπόδομα ὑμῶν εἰσ κεφαλὰσ ὑμῶν, ἀνθ̓ ὧν τὸ ἀργύριόν μου καὶ τὸ χρυσίον μου ἐλάβετε καὶ τὰ ἐπίλεκτά μου τὰ καλὰ εἰσηνέγκατε εἰσ τοὺσ ναοὺσ ὑμῶν καὶ τοὺσ υἱοὺσ Ἰούδα καὶ τοὺσ υἱοὺσ Ἱερουσαλὴμ ἀπέδοσε τοῖσ υἱοῖσ τῶν Ἑλλήνων, ὅπωσ ἐξώσητε αὐτοὺσ ἐκ τῶν ὁρίων αὐτῶν. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω αὐτοὺσ ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἀπέδοσθε αὐτοὺσ ἐκεῖ, καὶ ἀνταποδώσω τὸ ἀνταπόδομα ὑμῶν εἰσ κεφαλὰσ ὑμῶν καὶ ἀποδώσομαι τοὺσ υἱοὺσ ὑμῶν καὶ τὰσ θυγατέρασ ὑμῶν εἰσ χεῖρασ τῶν υἱῶν Ἰούδα, καὶ ἀποδώσονται αὐτοὺσ εἰσ αἰχμαλωσίαν εἰσ ἔθνοσ μακρὰν ἀπέχον, ὅτι Κύριοσ ἐλάλησε. ‐ Κηρύξατε ταῦτα ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, ἁγιάσατε πόλεμον, ἐξεγείρατε τούσ μαχητάσ, προσαγάγετε καὶ ἀναβαίνετε, πάντεσ ἄνδρεσ πολεμισταί. συγκόψατε τὰ ἄροτρα ὑμῶν εἰσ ρομφαίασ καὶ τὰ δρέπανα ὑμῶν εἰσ σειρομάστασ. ὁ ἀδύνατοσ λεγέτω ὅτι ἰσχύω ἐγώ. συναθροίζεσθε καὶ εἰσπορεύεσθε, πάντα τὰ ἔθνη κυκλόθεν, καὶ συνάχθητε ἐκεῖ. ὁ πρᾳΰσ ἔστω μαχητήσ. ἐξεγειρέσθωσαν καὶ ἀναβαινέτωσαν πάντα τὰ ἔθνη εἰσ τὴν κοιλάδα Ἰωσαφάτ, διότι ἐκεῖ καθιῶ τοῦ διακρῖναι πάντα τὰ ἔθνη κυκλόθεν. ἐξαποστείλατε δρέπανα, ὅτι παρέστηκεν ὁ τρυγητόσ. εἰσπορεύεσθε, πατεῖτε, διότι πλήρησ ἡ ληνόσ. ὑπερεκχεῖτε τὰ ὑπολήνια, ὅτι πεπλήθυνται τὰ κακὰ αὐτῶν. ἦχοι ἐξήχησαν ἐν τῇ κοιλάδι τῆσ δίκησ, ὅτι ἐγγὺσ ἡμέρα Κυρίου ἐν τῇ κοιλάδι τῆσ δίκησ. ὁ ἥλιοσ καὶ ἡ σελήνη συσκοτάσουσι, καὶ οἱ ἀστέρεσ δύσουσι φέγγοσ αὐτῶν. ὁ δὲ Κύριοσ ἐκ Σιὼν ἀνακεκράξεται καὶ ἐξ Ἱερουσαλὴμ δώσει φωνὴν αὐτοῦ, καὶ σεισθήσεται ὁ οὐρανὸσ καὶ ἡ γῆ. ὁ δὲ Κύριοσ φείσεται τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ ἐνισχύσει τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. καὶ ἐπιγνώσεσθε, διότι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν ὁ κατασκηνῶν ἐν Σιὼν ὄρει ἁγίῳ μου. καὶ ἔσται Ἱερουσαλὴμ ἁγία, καὶ ἀλλογενεῖσ οὐ διελεύσονται δἰ αὐτῆσ οὐκέτι. καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀποσταλάξει τὰ ὄρη γλυκασμόν, καὶ οἱ βουνοὶ ρυήσονται γάλα, καὶ πᾶσαι αἱ ἀφέσεισ Ἰούδα ρυήσονται ὕδατα, καὶ πηγὴ ἐξ οἴκου Κυρίου ἐξελεύσεται καὶ ποτιεῖ τὸν χειμάρρουν τῶν σχοίνων. Αἴγυπτοσ εἰσ ἀφανισμὸν ἔσται, καὶ ἡ Ἰδουμαία εἰσ πεδίον ἀφανισμοῦ ἔσται ἐξ ἀδικιῶν υἱῶν Ἰούδα, ἀνθ̓ ὧν ἐξέχεαν αἷμα δίκαιον ἐν τῇ γῇ αὐτῶν. ἡ δὲ Ἰουδαία εἰσ τὸν αἰῶνα κατοικηθήσεται καὶ Ἱερουσαλὴμ εἰσ γενεὰσ γενεῶν. καὶ ἐκζητήσω τὸ αἷμα αὐτῶν καὶ οὐ μὴ ἀθωώσω, καὶ Κύριοσ κατασκηνώσει ἐν Σιών.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Prophetia Ioel

(70인역 성경, 요엘서)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION