Septuagint, Liber Sirach 5:

ΜΗ ἔπεχε ἐπὶ τοῖσ χρήμασί σου καὶ μὴ εἴπῃσ. αὐτάρκη μοί ἐστι. μὴ ἐξακολούθει τῇ ψυχῇ σου καὶ τῇ ἰσχύϊ σου τοῦ πορεύεσθαι ἐν ἐπιθυμίαισ καρδίασ σου, καὶ μὴ εἴπῃσ. τίσ με δυναστεύσει̣ ὁ γὰρ Κύριοσ ἐκδικῶν ἐκδικήσει σε. μὴ εἴπῃσ, ἥμαρτον, καὶ τί μοι ἐγένετο̣ ὁ γὰρ Κύριόσ ἐστι μακρόθυμοσ. περὶ ἐξιλασμοῦ μὴ ἄφοβοσ γίνου, προσθεῖναι ἁμαρτίαν ἐφ̓ ἁμαρτίαισ. καὶ μὴ εἴπῃσ. ὁ οἰκτιρμὸσ αὐτοῦ πολύσ, τὸ πλῆθοσ τῶν ἁμαρτιῶν μου ἐξιλάσεται. ἔλεοσ γὰρ καὶ ὀργὴ παῤ αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ ἁμαρτωλοὺσ καταπαύσει ὁ θυμὸσ αὐτοῦ. μὴ ἀνάμενε ἐπιστρέψαι πρὸσ Κύριον καὶ μὴ ὑπερβάλλου ἡμέραν ἐξ ἡμέρασ. ἐξάπινα γὰρ ἐξελεύσεται ὀργὴ Κυρίου, καὶ ἐν καιρῷ ἐκδικήσεωσ ἐξολῇ. μὴ ἔπεχε ἐπὶ χρήμασιν ἀδίκοισ. οὐδὲν γὰρ ὠφελήσει σε ἐν ἡμέρᾳ ἐπαγωγῆσ. μὴ λίκμα ἐν παντὶ ἀνέμῳ καὶ μὴ πορεύου ἐν πάσῃ ἀτραπῷ. οὕτωσ ὁ ἁμαρτωλὸσ ὁ δίγλωσσοσ. ἴσθι ἐστηριγμένοσ ἐν συνέσει σου, καὶ εἷσ ἔστω σου ὁ λόγοσ. γίνου ταχὺσ ἐν ἀκροάσει σου καὶ ἐν μακροθυμίᾳ φθέγγου ἀπόκρισιν. εἰ ἔστι σοι σύνεσισ, ἀποκρίθητι τῷ πλησίον. εἰ δὲ μή, ἡ χείρ σου ἔστω ἐπὶ στόματί σου. δόξα καὶ ἀτιμία ἐν λαλιᾷ, καὶ γλῶσσα ἀνθρώπου πτῶσισ αὐτῷ. μὴ κληθῇσ ψίθυροσ, καὶ τῇ γλώσσῃ σου μὴ ἐνέδρευε. ἐπὶ γὰρ τῷ κλέπτῃ ἐστὶν αἰσχύνη, καὶ κατάγνωσισ πονηρὰ ἐπὶ διγλώσσου. ἐν μεγάλῳ καὶ ἐν μικρῷ μὴ ἀγνόει.