Septuagint, Liber Sapientiae 17:

(70인역 성경, 지혜서 17:)

ΜΕΓΑΛΑΙ γάρ σου αἱ κρίσεισ καὶ δυσδιήγητοι. διὰ τοῦτο ἀπαίδευτοι ψυχαὶ ἐπλανήθησαν. ὑπειληφότεσ γὰρ καταδυναστεύειν ἔθνοσ ἅγιον ἄνομοι, δέσμιοι σκότουσ καὶ μακρᾶσ πεδῆται νυκτὸσ κατακλεισθέντεσ ὀρόφοισ, φυγάδεσ τῆσ αἰωνίου προνοίασ ἔκειντο. λανθάνειν γὰρ νομίζοντεσ ἐπὶ κρυφαίοισ ἁμαρτήμασιν, ἀφεγγεῖ λήθησ παρακαλύμματι ἐσκορπίσθησαν, θαμβούμενοι δεινῶσ καὶ ἰνδάλμασιν ἐκταρασσόμενοι. οὐδὲ γὰρ ὁ κατέχων αὐτοὺσ μυχὸσ ἀφόβωσ διεφύλασσεν, ἦχοι δὲ καταράσσοντεσ αὐτοὺσ περιεκόμπουν, καὶ φάσματα ἀμειδήτοισ κατηφῆ προσώποισ ἐνεφανίζετο. καὶ πυρὸσ μὲν οὐδεμία βία κατίσχυε φωτίζειν, οὔτε ἄστρων ἔκλαμπροι φλόγεσ καταυγάζειν ὑπέμενον τὴν στυγνὴν ἐκείνην νύκτα. διεφαίνετο δ̓ αὐτοῖσ μόνον αὐτομάτη πυρὰ φόβου πλήρησ, ἐκδειματούμενοι δὲ τῆσ μὴ θεωρουμένησ ἐκείνησ ὄψεωσ ἡγοῦντο χείρω τὰ βλεπόμενα. μαγικῆσ δὲ ἐμπαίγματα κατέκειτο τέχνησ, καὶ τῆσ ἐπί φρονήσει ἀλαζονείασ ἔλεγχοσ ἐφύβριστοσ. οἱ γὰρ ὑπισχνούμενοι δείματα καὶ ταραχὰσ ἀπελαύνειν ψυχῆσ νοσούσησ, οὗτοι καταγέλαστον εὐλάβειαν ἐνόσουν. καὶ γὰρ εἰ μηδὲν αὐτοὺσ ταραχῶδεσ ἐφόβει, κνωδάλων παρόδοισ καὶ ἑρπετῶν συριγμοῖσ ἐκσεσοβημένοι, διώλλυντο ἔντρομοι καὶ τὸν μηθαμόθεν φευκτὸν ἀέρα προσιδεῖν ἀρνούμενοι. δειλὸν γὰρ ἰδίωσ πονηρία μαρτυρεῖ καταδικαζομένη, ἀεὶ δὲ προσείληφε τὰ χαλεπὰ συνεχομένη τῇ συνειδήσει. οὐθὲν γάρ ἐστι φόβοσ εἰ μὴ προδοσία τῶν ἀπὸ λογισμοῦ βοηθημάτων. ἔνδοθεν δὲ οὖσα ἥττων ἡ προσδοκία, πλείονα λογίζεται τὴν ἄγνοιαν τῆσ παρεχούσησ τὴν βάσανον αἰτίασ. οἱ δὲ τὴν ἀδύνατον ὄντωσ νύκτα καὶ ἐξ ἀδυνάτου ᾅδου μυχῶν ἐπελθοῦσαν, τὸν αὐτὸν ὕπνον κοιμώμενοι, τὰ μὲν τέρασιν ἠλαύνοντο φαντασμάτων, τὰ δὲ τῆσ ψυχῆσ παρελύοντο προδοσίᾳ. αἰφνίδιοσ γὰρ αὐτοῖσ καὶ ἀπροσδόκητοσ φόβοσ ἐπῆλθεν. εἶθ̓ οὕτωσ, ὃσ δήποτ̓ οὖν ἦν ἐκεῖ καταπίπτων, ἐφρουρεῖτο εἰσ τὴν ἀσίδηρον εἱρκτὴν κατακλεισθείσ. εἴ τε γὰρ γεωργὸσ ἦν τισ ἢ ποιμὴν ἢ τῶν κατ̓ ἐρημίαν ἐργάτησ μόχθων, προληφθεὶσ τὴν δυσάλυκτον ἔμενεν ἀνάγκην, μιᾷ γὰρ ἁλύσει σκότουσ πάντεσ ἐδέθησαν. εἴτε πνεῦμα συρίζον ἢ περὶ ἀμφιλαφεῖσ κλάδουσ ὀρνέων ἦχοσ εὐμελὴσ ἢ ρυθμὸσ ὕδατοσ πορευομένου βίᾳ ἢ κτύποσ ἀπηνὴσ καταρριπτομένων πετρῶν, ἢ σκιρτώντων ζώων δρόμοσ ἀθεώρητοσ ἢ ὠρυομένων ἀπηνεστάτων θηρίων φωνὴ ἢ ἀντανακλωμένη ἐκ κοιλοτάτων ὀρέων ἠχώ, παρέλυεν αὐτοὺσ ἐκφοβοῦντα. ὅλοσ γὰρ ὁ κόσμοσ λαμπρῷ καταλάμπετο φωτὶ καὶ ἀνεμποδίστοισ συνείχετο ἔργοισ. μόνοισ δὲ ἐκείνοισ ἐπετέτατο βαρεῖα νύξ, εἰκὼν τοῦ μέλλοντοσ αὐτοὺσ διαδέχεσθαι σκότουσ, ἑαυτοῖσ δὲ ἦσαν βαρύτεροι σκότουσ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION