Septuagint, Liber Ecclesiastes 9:

(70인역 성경, 코헬렛 9:)

ΟΤΙ σύμπαν τοῦτο ἔδωκα εἰσ καρδίαν μου, καὶ καρδία μου σὺν πᾶν εἶδε τοῦτο, ὡσ οἱ δίκαιοι καὶ οἱ σοφοὶ καὶ αἱ ἐργασίαι αὐτῶν ἐν χειρὶ τοῦ Θεοῦ, καί γε ἀγάπην καί γε μῖσοσ οὐκ ἔστιν εἰδὼσ ὁ ἄνθρωποσ. τὰ πάντα πρὸ προσώπου αὐτῶν, ματαιότησ ἐν τοῖσ πᾶσι. συνάντημα ἓν τῷ δικαίῳ καὶ τῷ ἀσεβεῖ, τῷ ἀγαθῷ καὶ τῷ κακῷ καὶ τῷ καθαρῷ καὶ τῷ ἀκαθάρτῳ καὶ τῷ θυσιάζοντι καὶ τῷ μὴ θυσιάζοντι. ὡσ ὁ ἀγαθόσ, ὡσ ὁ ἁμαρτάνων. ὡσ ὁ ὀμνύων, καθὼσ ὁ τὸν ὅρκον φοβούμενοσ. τοῦτο πονηρὸν ἐν παντὶ πεποιημένῳ ὑπὸ τὸν ἥλιον, ὅτι συνάντημα ἓν τοῖσ πᾶσι. καί γε καρδία υἱῶν τοῦ ἀνθρώπου ἐπληρώθη πονηροῦ, καὶ περιφέρεια ἐν καρδίᾳ αὐτῶν ἐν ζωῇ αὐτῶν, καὶ ὀπίσω αὐτῶν πρὸσ τοὺσ νεκρούσ. ὅτι τίσ ὃσ κοινωνεῖ πρόσ πάντασ τοὺσ ζῶντασ̣ ἔστιν ἐλπίσ, ὅτι ὁ κύων ὁ ζῶν, αὐτὸσ ἀγαθὸσ ὑπὲρ τὸν λέοντα τὸν νεκρόν. ὅτι οἱ ζῶντεσ γνώσονται ὅτι ἀποθανοῦνται, καὶ οἱ νεκροὶ οὐκ εἰσὶ γινώσκοντεσ οὐδέν. καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖσ ἔτι μισθόσ, ὅτι ἐπελήσθη ἡ μνήμη αὐτῶν. καί γε ἀγάπη αὐτῶν καί γε μῖσοσ αὐτῶν καί γε ζῆλοσ αὐτῶν ἤδη ἀπώλετο, καί γε μερὶσ οὐκ ἔστιν αὐτοῖσ ἔτι εἰσ τὸν αἰῶνα ἐν παντὶ τῷ πεποιημένῳ ὑπὸ τὸν ἥλιον. Δεῦρο φάγε ἐν εὐφροσύνῃ τὸν ἄρτον σου καὶ πίε ἐν καρδίᾳ ἀγαθῇ οἶνόν σου, ὅτι ἤδη εὐδόκησεν ὁ Θεὸσ τὰ ποιήματά σου. ἐν παντὶ καιρῷ ἔστωσαν ἱμάτιά σου λευκά, καὶ ἔλαιον ἐπὶ κεφαλῆσ σου μὴ ὑστερησάτω. καὶ ἰδὲ ζωὴν μετὰ γυναικόσ, ἧσ ἠγάπησασ, πάσασ τὰσ ἡμέρασ ζωῆσ ματαιότητόσ σου τὰσ δοθείσασ σοι ὑπὸ τὸν ἥλιον, ὅτι αὐτὸ μερίσ σου ἐν τῇ ζωῇ σου καὶ ἐν τῷ μόχθῳ σου, ᾧ σὺ μοχθεῖσ ὑπὸ τὸν ἥλιον. πάντα, ὅσα ἂν εὕρῃ ἡ χείρ σου τοῦ ποιῆσαι, ὡσ ἡ δύναμίσ σου ποίησον, ὅτι οὐκ ἔστι ποίημα καὶ λογισμὸσ καὶ γνῶσισ καὶ σοφία ἐν ᾅδῃ, ὅπου σὺ πορεύῃ ἐκεῖ. Ἐπέστρεψα καὶ εἶδον ὑπὸ τὸν ἥλιον ὅτι οὐ τοῖσ κούφοισ ὁ δρόμοσ καὶ οὐ τοῖσ δυνατοῖσ ὁ πόλεμοσ καί γε οὐ τῷ σοφῷ ἄρτοσ καί γε οὐ τοῖσ συνετοῖσ πλοῦτοσ καί γε οὐ τοῖσ γινώσκουσι χάρισ, ὅτι καιρὸσ καὶ ἀπάντημα συναντήσεται τοῖσ πᾶσιν αὐτοῖσ. ὅτι καί γε οὐκ ἔγνω ὁ ἄνθρωποσ τὸν καιρὸν αὐτοῦ. ὡσ οἱ ἰχθύεσ οἱ θηρευόμενοι ἐν ἀμφιβλήστρῳ κακῷ καὶ ὡσ ὄρνεα τὰ θηρευόμενα ἐν παγίδι, ὡσ αὐτὰ παγιδεύονται οἱ υἱοὶ τοῦ ἀνθρώπου εἰσ καιρὸν πονηρόν, ὅταν ἐπιπέσῃ ἐπ̓ αὐτοὺσ ἄφνω. Καί γε τοῦτο εἶδον σοφίαν ὑπὸ τὸν ἥλιον, καὶ μεγάλη ἐστὶ πρόσ με. πόλισ μικρὰ καὶ ἄνδρεσ ἐν αὐτῇ ὀλίγοι, καὶ ἔλθῃ ἐπ̓ αὐτὴν βασιλεὺσ μέγασ καὶ κυκλώσῃ αὐτὴν καὶ οἰκοδομήσῃ ἐπ̓ αὐτὴν χάρακασ μεγάλουσ. καὶ εὕρῃ ἐν αὐτῇ ἄνδρα πένητα σοφόν, καὶ διασώσει αὐτὸσ τὴν πόλιν ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ. καὶ ἄνθρωποσ οὐκ ἐμνήσθη σὺν τοῦ ἀνδρὸσ τοῦ πένητοσ ἐκείνου. καὶ εἶπα ἐγώ. ἀγαθὴ σοφία ὑπὲρ δύναμιν, καὶ σοφία τοῦ πένητοσ ἐξουδενωμένη, καὶ οἱ λόγοι αὐτοῦ οὐκ εἰσὶν ἀκουόμενοι. λόγοι σοφῶν ἐν ἀναπαύσει ἀκούονται ὑπὲρ κραυγὴν ἐξουσιαζόντων ἐν ἀφροσύναισ. ἀγαθὴ σοφία ὑπὲρ σκεύη πολέμου, καὶ ἁμαρτάνων εἷσ ἀπολέσει ἀγαθωσύνην πολλήν.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION