헬라어 문장 검색 - Σεπτύ027́002́

(70인역 성경, 코헬렛 2:)

ΕΙΠΟΝ ἐγὼ ἐν καρδίᾳ μου. δεῦρο δὴ πειράσω σε ἐν εὐφροσύνῃ, καὶ ἰδὲ ἐν ἀγαθῷ. καὶ ἰδοὺ καί γε τοῦτο ματαιότησ. τῷ γέλωτι εἶπα περιφοράν, καὶ τῇ εὐφροσύνῃ. τί τοῦτο ποιεῖσ̣ καὶ κατεσκεψάμην εἰ ἡ καρδία μου ἑλκύσει ὡσ οἶνον τὴν σάρκα μου ‐καὶ καρδία μου ὡδήγησεν ἐν σοφίᾳ‐ καὶ τοῦ κρατῆσαι ἐπ̓ εὐφροσύνην, ἕωσ οὗ ἴδω ποῖον τὸ ἀγαθὸν τοῖσ υἱοῖσ τῶν ἀνθρώπων, ὃ ποιήσουσιν ὑπὸ τὸν ἥλιον, ἀριθμὸν ἡμερῶν ζωῆσ αὐτῶν. ἐμεγάλυνα ποίημά μου, ᾠκοδόμησά μοι οἴκουσ. ἐφύτευσά μοι ἀμπελῶνασ, ἐποίησά μοι κήπουσ καὶ παραδείσουσ καὶ ἐφύτευσα ἐν αὐτοῖσ ξύλον πᾶν καρποῦ. ἐποίησά μοι κολυμβήθρασ ὑδάτων τοῦ ποτίσαι ἀπ̓ αὐτῶν δρυμὸν βλαστῶντα ξύλα. ἐκτησάμην δούλουσ καὶ παιδίσκασ, καὶ οἰκογενεῖσ ἐγένοντό μοι, καί γε κτῆσισ βουκολίου καὶ ποιμνίου πολλὴ ἐγένετό μοι ὑπὲρ πάντασ τοὺσ γενομένουσ ἔμπροσθέν μου ἐν Ἱερουσαλήμ. συνήγαγόν μοι καί γε ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ περιουσιασμοὺσ βασιλέων καὶ τῶν χωρῶν. ἐποίησά μοι ᾄδοντασ καὶ ἆδούσασ καὶ ἐντρυφήματα υἱῶν ἀνθρώπων, οἰνοχόον καὶ οἰνοχόασ. καὶ ἐμεγαλύνθην καὶ προσέθηκα παρὰ πάντασ τοὺσ γενομένουσ ἔμπροσθέν μου ἐν Ἱερουσαλήμ. καί γε σοφία μου ἐστάθη μοι. καὶ πᾶν, ὃ ᾔτησαν οἱ ὀφθαλμοί μου, οὐκ ἀφεῖλον ἀπ̓ αὐτῶν, οὐκ ἀπεκώλυσα τὴν καρδίαν μου ἀπὸ πάσησ εὐφροσύνησ, ὅτι καρδία μου εὐφράνθη ἐν παντὶ μόχθῳ μου, καὶ τοῦτο ἐγένετο μερίσ μου ἀπὸ παντὸσ μόχθου. καὶ ἐπέβλεψα ἐγὼ ἐν πᾶσι ποιήμασί μου, οἷσ ἐποίησαν αἱ χεῖρέσ μου, καὶ ἐν μόχθῳ, ᾧ ἐμόχθησα τοῦ ποιεῖν, καὶ ἰδοὺ τὰ πάντα ματαιότησ καὶ προαίρεσισ πνεύματοσ, καὶ οὐκ ἔστι περισσεία ὑπὸ τὸν ἥλιον. καὶ ἐπέβλεψα ἐγὼ τοῦ ἰδεῖν σοφίαν καὶ περιφορὰν καί ἀφροσύνην. ὅτι τίσ ἄνθρωποσ, ὃσ ἐπελεύσεται ὀπίσω τῆσ βουλῆσ τὰ ὅσα ἐποίησεν αὐτήν̣ καὶ εἶδον ἐγὼ ὅτι ἐστὶ περισσεία τῇ σοφίᾳ ὑπὲρ τὴν ἀφροσύνην, ὡσ περισσεία τοῦ φωτὸσ ὑπὲρ τὸ σκότοσ. τοῦ σοφοῦ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἐν κεφαλῇ αὐτοῦ, καὶ ὁ ἄφρων ἐν σκότει πορεύεται. καὶ ἔγνων καί γε ἐγὼ ὅτι συνάντημα ἓν συναντήσεται τοῖσ πᾶσιν αὐτοῖσ. καὶ εἶπα ἐγὼ ἐν καρδίᾳ μου. ὡσ συνάντημα τοῦ ἄφρονοσ καί γε ἐμοὶ συναντήσεταί μοι, καὶ ἱνατί ἐσοφισάμην ἐγώ̣ τότε περισσὸν ἐλάλησα ἐν καρδίᾳ μου, διότι ὁ ἄφρων ἐκ περισσεύματοσ λαλεῖ, ὅτι καί γε τοῦτο ματαιότησ. ὅτι οὐκ ἔστιν ἡ μνήμη τοῦ σοφοῦ μετὰ τοῦ ἄφρονοσ εἰσ τὸν αἰῶνα, καθότι ἤδη αἱ ἡμέραι ἐρχόμεναι τὰ πάντα ἐπελήσθη. καὶ πῶσ ἀποθανεῖται ὁ σοφὸσ μετὰ τοῦ ἄφρονοσ̣ καὶ ἐμίσησα σὺν τὴν ζωήν, ὅτι πονηρὸν ἐπ̓ ἐμὲ τὸ ποίημα τὸ πεποιημένον ὑπὸ τὸν ἥλιον, ὅτι πάντα ματαιότησ καὶ προαίρεσισ πνεύματοσ. καὶ ἐμίσησα ἐγὼ σὺν πάντα μόχθον μου, ὃν ἐγὼ κοπιῶ ὑπὸ τὸν ἥλιον, ὅτι ἀφίω αὐτὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ γινομένῳ μετ̓ ἐμέ. καὶ τίσ οἶδεν εἰ σοφὸσ ἔσται ἢ ἄφρων̣ καὶ εἰ ἐξουσιάζεται ἐν παντὶ μόχθῳ μου, ᾧ ἐμόχθησα καὶ ᾧ ἐσοφισάμην ὑπὸ τὸν ἥλιον̣ καί γε τοῦτο ματαιότησ. καὶ ἐπέστρεψα ἐγὼ τοῦ ἀποτάξασθαι τὴν καρδίαν μου ἐν παντὶ μόχθῳ μου, ᾧ ἐμόχθησα ὑπὸ τὸν ἥλιον, ὅτι ἐστὶν ἄνθρωποσ, ὅτι μόχθοσ αὐτοῦ ἐν σοφίᾳ καὶ ἐν γνώσει καὶ ἐν ἀνδρείᾳ, καὶ ἄνθρωποσ, ὃσ οὐκ ἐμόχθησεν ἐν αὐτῷ, δώσει αὐτῷ μερίδα αὐτοῦ. καί γε τοῦτο ματαιότησ καὶ πονηρία μεγάλη. ὅτι γίνεται τῷ ἀνθρώπῳ ἐν παντὶ μόχθῳ αὐτοῦ καὶ ἐν προαιρέσει καρδίασ αὐτοῦ, ᾧ αὐτὸσ μοχθεῖ ὑπὸ τὸν ἥλιον. ὅτι πᾶσαι αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ἀλγημάτων καὶ θυμοῦ περισπασμὸσ αὐτοῦ, καί γε ἐν νυκτὶ οὐ κοιμᾶται ἡ καρδία αὐτοῦ. καί γε τοῦτο ματαιότησ ἐστίν. οὐκ ἔστιν ἀγαθὸν ἀνθρώπῳ, ὃ φάγεται καὶ ὃ πίεται καὶ ὃ δείξει τῇ ψυχῇ αὐτοῦ ἀγαθὸν ἐν μόχθῳ αὐτοῦ. καί γε τοῦτο εἶδον ἐγὼ ὅτι ἀπὸ χειρὸσ τοῦ Θεοῦ ἐστιν. ὅτι τίσ φάγεται καὶ τίσ πίεται πάρεξ αὐτοῦ̣ ὅτι τῷ ἀνθρώπῳ τῷ ἀγαθῷ πρὸ προσώπου αὐτοῦ ἔδωκε σοφίαν καὶ γνῶσιν καὶ εὐφροσύνην. καί τῷ ἁμαρτάνοντι ἔδωκε περισπασμὸν τοῦ προσθεῖναι καὶ τοῦ συναγαγεῖν, τοῦ δοῦναι τῷ ἀγαθῷ πρὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ. ὅτι καί γε τοῦτο ματαιότησ καὶ προαίρεσισ πνεύματοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Ecclesiastes 2:

(70인역 성경, 코헬렛 2:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION