Septuagint, Liber Proverbiorum 27:

(70인역 성경, 잠언 27:)

ΜΗ καυχῶ τὰ εἰσ αὔριον, οὐ γὰρ γινώσκεισ τί τέξεται ἡ ἐπιοῦσα. ἐγκωμιαζέτω σε ὁ πέλασ καὶ μὴ τὸ σὸν στόμα, ἀλλότριοσ καὶ μὴ τὰ σὰ χείλη. βαρὺ λίθοσ καὶ δυσβάστακτον ἄμμοσ, ὀργὴ δὲ ἄφρονοσ βαρυτέρα ἀμφοτέρων. ἀνελεήμων θυμὸσ καὶ ὀξεῖα ὀργή, ἀλλ̓ οὐδένα ὑφίσταται ζῆλοσ. κρείσσουσ ἔλεγχοι ἀποκεκαλυμμένοι κρυπτομένησ φιλίασ. ἀξιοπιστόστερά εἰσι τραύματα φίλου ἢ ἐκούσια φιλήματα ἐχθροῦ. ψυχὴ ἐν πλησμονῇ οὖσα κηρίοισ ἐμπαίζει, ψυχῇ δὲ ἐνδεεῖ καὶ τὰ πικρὰ γλυκέα φαίνεται. ὥσπερ ὅταν ὄρνεον καταπετασθῇ ἐκ τῆσ ἰδίασ νοσσιᾶσ, οὕτωσ ἄνθρωποσ δουλοῦται ὅταν ἀποξενωθῇ ἐκ τῶν ἰδίων τόπων. μύροισ καὶ οἴνοισ καὶ θυμιάμασι τέρπεται καρδία, καταρρήγνυται δὲ ὑπὸ συμπτωμάτων ψυχή. φίλον σὸν ἢ φίλον πατρῷον μὴ ἐγκαταλίπῃσ, εἰσ δὲ τὸν οἶκον τοῦ ἀδελφοῦ σου μὴ εἰσέλθησ ἀτυχῶν. κρείσσων φίλοσ ἐγγὺσ ἢ ἀδελφὸσ μακρὰν οἰκῶν. σοφὸσ γίνου, υἱέ, ἵνα σου εὐφραίνηται ἡ καρδία, καὶ ἀπόστρεψον ἀπὸ σοῦ ἐπονειδίστουσ λόγουσ. πανοῦργοσ κακῶν ἐπερχομένων ἀπεκρύβη, ἄφρονεσ δὲ ἐπελθόντεσ ζημίαν τίσουσιν. ἀφελοῦ τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ, παρῆλθε γὰρ ὑβριστήσ, ὅστισ τὰ ἀλλότρια λυμαίνεται. ὃσ ἂν εὐλογῇ φίλον τὸ πρωί̈ μεγάλῃ τῇ φωνῇ, καταρωμένου οὐδὲν διαφέρειν δόξει. σταγόνεσ ἐκβάλλουσιν ἄνθρωπον ἐν ἡμέρᾳ χειμερινῇ ἐκ τοῦ οἴκου αὐτοῦ, ὡσαύτωσ καὶ γυνὴ λοίδοροσ ἐκ τοῦ ἱδίου οἴκου. Βορέασ σκληρὸσ ἄνεμοσ, ὀνόματι δὲ ἐπιδέξιοσ καλεῖται. σίδηροσ σίδηρον ὀξύνει, ἀνὴρ δὲ παροξύνει πρόσωπον ἑταίρου. ὃσ φυτεύει συκῆν φάγεται τοὺσ καρποὺσ αὐτῆσ, ὃσ δὲ φυλάσσει τὸν ἑαυτοῦ κύριον, τιμηθήσεται. ὥσπερ οὐκ ὅμοια πρόσωπα προσώποισ, οὕτωσ οὐδὲ αἱ διάνοιαι τῶν ἀνθρώπων. ᾅδησ καὶ ἀπώλεια οὐκ ἐμπίμπλανται, ὡσαύτωσ καὶ οἱ ὁφθαλμοὶ τῶν ἀνθρώπων ἄπληστοι. α βδέλυγμα Κυρίῳ στηρίζων ὀφθαλμόν, καὶ οἱ ἀπαίδευτοι ἀκρατεῖσ γλώσσῃ. δοκίμιον ἀργυρῷ καὶ χρυσῷ πύρωσισ, ἀνὴρ δὲ δοκιμάζεται διὰ στόματοσ ἐγκωμιαζόντων αὐτόν. α καρδία ἀνόμου ἐκζητεῖ κακά, καρδία δὲ εὐθὴσ ἐκζητεῖ γνῶσιν. ἐὰν μαστιγοῖσ ἄφρονα ἐν μέσῳ συνεδρίου ἀτιμάζων, οὐ μὴ περιέλῃσ τὴν ἀφροσύνην αὐτοῦ. γνωστῶσ ἐπιγνώσῃ ψυχὰσ ποιμνίου σου καὶ ἐπιστήσεισ καρδίαν σου σαῖσ ἀγέλαισ. ὅτι οὐκ εἰσ τὸν αἰῶνα ἀνδρὶ κράτοσ καὶ ἰσχύσ, οὐδὲ παραδίδωσιν ἐκ γενεᾶσ εἰσ γενεάν. ἐπιμελοῦ τῶν ἐν τῷ πεδίῳ χλωρῶν καὶ κερεῖσ πόαν, καὶ σύναγε χόρτον ὀρεινόν, ἵνα ἔχῃσ πρόβατα εἰσ ἱματισμόν. τίμα πεδίον, ἵνα ὦσί σοι ἄρνεσ. υἱέ, παῤ ἐμοῦ ἔχεισ ρήσεισ ἰσχυρὰσ εἰσ τὴν ζωήν σου καὶ εἰσ τὴν ζωὴν σῶν θεραπόντων.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION