Septuagint, Liber Proverbiorum 24:

(70인역 성경, 잠언 24:)

ΥΙΕ, μὴ ζηλώσῃσ κακοὺσ ἄνδρασ μηδὲ ἐπιθυμήσῃσ εἶναι μετ̓ αὐτῶν. ψευδῆ γὰρ μελετᾷ ἡ καρδία αὐτῶν, καὶ πόνουσ τὰ χείλη αὐτῶν λαλεῖ. μετὰ σοφίασ οἰκοδομεῖται οἶκοσ καὶ μετὰ συνέσεωσ ἀνορθοῦται. μετὰ αἰσθήσεωσ ἐμπίπλανται ταμιεῖα ἐκ παντὸσ πλούτου τιμίου καὶ καλοῦ. κρείσσων σοφὸσ ἰσχυροῦ καὶ ἀνὴρ φρόνησιν ἔχων γεωργίου μεγάλου. μετὰ κυβερνήσεωσ γίνεται πόλεμοσ, βοήθεια δὲ μετὰ καρδίασ βουλευτικῆσ. σοφία καὶ ἔννοια ἀγαθὴ ἐν πύλαισ σοφῶν. σοφοὶ οὐκ ἐκκλίνουσιν ἐκ στόματοσ Κυρίου, ἀλλὰ λογίζονται ἐν συνεδρίοισ. ἀπαιδεύτοισ συναντᾷ θάνατοσ, ἀποθνήσκει δὲ ἄφρων ἐν ἁμαρτίαισ. ἀκαθαρσία δὲ ἀνδρὶ λοιμῷ ἐμμολυνθήσεται ἐν ἡμέρᾳ κακῇ καὶ ἐν ἡμέρᾳ θλίψεωσ, ἕωσ ἂν ἐκλίπῃ. ρῦσαι ἀγομένουσ εἰσ θάνατον καὶ ἐκπρίου κτεινομένουσ, μὴ φείσῃ. ἐὰν δὲ εἴπῃσ, οὐκ οἶδα τοῦτον, γίνωσκε ὅτι Κύριοσ καρδίασ πάντων γινώσκει, καὶ ὁ πλάσασ πνοὴν πᾶσιν, αὐτὸσ οἶδε πάντα, ὃσ ἀποδίδωσιν ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. φάγε μέλι, υἱέ, ἀγαθὸν γὰρ κηρίον, ἵνα γλυκανθῇ σου ὁ φάρυγξ. οὕτωσ αἰσθήσῃ σοφίαν τῇ σῇ ψυχῇ. ἐὰν γὰρ εὕρῃσ, ἔσται καλὴ ἡ τελευτή σου, καὶ ἐλπίσ σε οὐκ ἐγκαταλείψει. μὴ προσαγάγῃσ ἀσεβῆ νομῇ δικαίων μηδὲ ἀπατηθῇσ χορτασίᾳ κοιλίασ. ἑπτάκισ γὰρ πεσεῖται δίκαιοσ καὶ ἀναστήσεται, οἱ δὲ ἀσεβεῖσ ἀσθενήσουσιν ἐν κακοῖσ. ἐὰν πέσῃ ὁ ἐχθρόσ σου, μὴ ἐπιχαρῇσ αὐτῷ, ἐν δὲ τῷ ὑποσκελίσματι αὐτοῦ μὴ ἐπαίρου. ὅτι ὄψεται Κύριοσ καὶ οὐκ ἀρέσει αὐτῷ, καὶ ἀποστρέψει τὸν θυμὸν αὐτοῦ ἀπ̓ αὐτοῦ. μὴ χαῖρε ἐπὶ κακοποιοῖσ, μηδὲ ζήλου ἁμαρτωλούσ. οὐ γὰρ μὴ γένηται ἔκγονα πονηρῷ, λαμπτὴρ δὲ ἀσεβῶν σβεσθήσεται. φοβοῦ τὸν Θεόν, υἱέ, καὶ βασιλέα καὶ μηθετέρῳ αὐτῶν ἀπειθήσῃσ. ἐξαίφνησ γὰρ τίσονται τοὺσ ἀσεβεῖσ, τὰσ δὲ τιμωρίασ ἀμφοτέρων τίσ γνώσεται̣ . α λόγον φυλασσόμενοσ υἱὸσ ἀπωλείασ ἐκτὸσ ἔσται, δεχόμενοσ δὲ ἐδέξατο αὐτόν. β μηδὲν ψεῦδοσ ἀπὸ γλώσσησ βασιλεῖ λεγέσθω, καὶ οὐδὲν ψεῦδοσ ἀπὸ γλώσσησ αὐτοῦ οὐ μὴ ἐξέλθῃ. γ μάχαιρα γλῶσσα βασιλέωσ καὶ οὐ σαρκίνη, ὃσ δ̓ ἂν παραδοθῇ, συντριβήσεται. δ ἐὰν γὰρ ὀξυνθῇ ὁ θυμὸσ αὐτοῦ, σὺν νεύροισ ἀνθρώπουσ ἀναλίσκει, καὶ ὀστᾶ ἀνθρώπων κατατρώγει, καὶ συγκαίει ὥσπερ φλόξ, ὥστε ἄβρωτα εἶναι νεοσσοῖσ ἀετῶν. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν . ε Τοὺσ ἐμοὺσ λόγουσ, υἱέ, φοβήθητι, καὶ δεξάμενοσ αὐτοὺσ μετανόει. τάδε λέγει ὁ ἀνὴρ τοῖσ πιστεύουσι Θεῷ, καὶ παύομαι. ἀφρονέστατοσ γάρ εἰμι ἁπάντων ἀνθρώπων, καὶ φρόνησισ ἀνθρώπων οὐκ ἔστιν ἐν ἐμοί. Θεὸσ δεδίδαχέ με σοφίαν, καὶ γνῶσιν ἁγίων ἔγνωκα. τίσ ἀνέβη εἰσ τὸν οὐρανὸν καὶ κατέβη̣ τίσ συνήγαγεν ἀνέμουσ ἐν κόλπῳ̣ τίσ συνέστρεψεν ὕδωρ ἐν ἱματίῳ̣ τίσ ἐκράτησε πάντων τῶν ἄκρων τῆσ γῆσ̣ τί ὄνομα αὐτῷ, ἢ τί ὄνομα τοῖσ τέκνοισ αὐτοῦ̣ πάντεσ γὰρ λόγοι Θεοῦ πεπυρωμένοι, ὑπερασπίζει δὲ αὐτὸσ τῶν εὐλαβουμένων αὐτόν. μὴ προσθῇσ τοῖσ λόγοισ αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἐλέγξῃ σε καὶ ψευδὴσ γένῃ. δύο αἰτοῦμαι παρὰ σοῦ, μὴ ἀφέλῃσ μου χάριν πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν με. μάταιον λόγον καὶ ψευδῆ μακράν μου ποίησον, πλοῦτον δὲ καὶ πενίαν μή μοι δῷσ, σύνταξόν δέ μοι τὰ δέοντα καὶ τὰ αὐτάρκη, ἵνα μὴ πλησθεὶσ ψευδὴσ γένωμαι καὶ εἴπω. τίσ με ὁρᾶ̣ ἢ πενηθεὶσ κλέψω καὶ ὀμόσω τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ. μὴ παραδῷσ οἰκέτην εἰσ χεῖρασ δεσπότου, μήποτε καταράσηταί σε καὶ ἀφανισθῇσ. ἔκγονον κακὸν πατέρα καταρᾶται, τὴν δὲ μητέρα οὐκ εὐλογεῖ. ἔκγονον κακὸν δίκαιον ἑαυτὸν κρίνει. τὴν δ̓ ἔξοδον αὐτοῦ οὐκ ἀπένιψεν. ἔκγονον κακὸν ὑψηλοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἔχει, τοῖσ δὲ βλεφάροισ αὐτοῦ ἐπαίρεται. ἔκγονον κακὸν μαχαίρασ τοὺσ ὀδόντασ ἔχει καὶ τὰσ μύλασ τομίδασ, ὥστε ἀναλίσκειν καὶ κατεσθίειν τοὺσ ταπεινοὺσ ἀπὸ τῆσ γῆσ καὶ τοὺσ πένητασ αὐτῶν ἐξ ἀνθρώπων. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν . Ταῦτα δὲ λέγω ὑμῖν τοῖσ σοφοῖσ ἐπιγινώσκειν. αἰδεῖσθαι πρόσωπον ἐν κρίσει οὐ καλόν. ὁ εἰπὼν τὸν ἀσεβῆ. δίκαιόσ ἐστιν, ἐπικατάρατοσ λαοῖσ ἔσται καὶ μισητὸσ εἰσ ἔθνη. οἱ δὲ ἐλέγχοντεσ βελτίουσ φανοῦνται, ἐπ̓ αὐτοὺσ δὲ ἥξει εὐλογία. χείλη δὲ φιλήσουσιν ἀποκρινόμενα λόγουσ ἀγαθούσ. ἑτοίμαζε εἰσ τὴν ἔξοδον τὰ ἔργα σου καὶ παρασκευάζου εἰσ τὸν ἀγρὸν καὶ πορεύου κατόπισθέν μου καὶ ἀνοικοδομήσεισ τὸν οἶκον σου. μή ἴσθι ψευδὴσ μάρτυσ ἐπὶ σὸν πολίτην, μηδὲ πλατύνου σοῖσ χείλεσι. μὴ εἴπῃσ. ὃν τρόπον ἐχρήσατό μοι, χρήσομαι αὐτῷ, τίσομαι δὲ αὐτὸν ἅ με ἠδίκησεν. ὥσπερ γεώργιον ἀνὴρ ἄφρων, καὶ ὥσπερ ἀμπελὼν ἄνθρωποσ ἐνδεὴσ φρενῶν. ἐὰν ἀφῇσ αὐτόν, χερσωθήσεται καὶ χορτομανήσει ὅλοσ καὶ γίνεται ἐκλελειμμένοσ, οἱ δὲ φραγμοὶ τῶν λίθων αὐτοῦ κατασκάπτονται. ὕστερον ἐγὼ μετενόησα, ἐπέβλεψα τοῦ ἐκλέξασθαι παιδείαν, ὀλίγον νυστάζω, ὀλίγον δὲ καθυπνῶ, ὀλίγον δὲ ἐναγκαλίζομαι χερσὶ στήθη. ἐὰν δὲ τοῦτο ποιῇσ, ἥξει προπορευομένη ἡ πενία σου καὶ ἡ ἔνδειά σου ὥσπερ ἀγαθὸσ δρομεύσ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν . Τῇ βδέλλῃ τρεῖσ θυγατέρεσ ἦσαν ἀγαπήσει ἀγαπώμεναι, καὶ αἱ τρεῖσ αὗται οὐκ ἐνεπίμπλασαν αὐτήν, καὶ ἡ τετάρτη οὐκ ἠρκέσθη εἰπεῖν. ἱκανόν. ᾅδησ καὶ ἔρωσ γυναικὸσ καὶ γῆ οὐκ ἐμπιπλαμένη ὕδατοσ καὶ ὕδωρ καὶ πῦρ οὐ μὴ εἴπωσιν. ἀρκεῖ. ὀφθαλμὸν καταγελῶντα πατρὸσ καὶ ἀτιμάζοντα γῆρασ μητρόσ, ἐκκόψαισαν αὐτὸν κόρακεσ ἐκ τῶν φαράγγων καὶ καταφάγοισαν αὐτὸν νεοσσοὶ ἀετῶν. τρία δέ ἐστι ἀδύνατά μοι νοῆσαι, καὶ τὸ τέταρτον οὐκ ἐπιγινώσκω. ἴχνη ἀετοῦ πετομένου καὶ ὁδοὺσ ὄφεωσ ἐπὶ πέτρασ καὶ τρίβουσ νηὸσ ποντοπορούσησ καὶ ὁδοὺσ ἀνδρὸσ ἐν νεότητι. τοιαύτη ὁδὸσ γυναικὸσ μοιχαλίδοσ, ἥ, ὅταν πράξῃ, ἀπονιψαμένη, οὐδέν φησι πεπραχέναι ἄτοπον. διὰ τριῶν σείεται ἡ γῆ, τὸ δὲ τέταρτον οὐ δύναται φέρειν. ἐὰν οἰκέτησ βασιλεύσῃ καὶ ἄφρων πλησθῇ σιτίων καὶ οἰκέτισ ἐὰν ἐκβάλῃ τὴν ἑαυτῆσ κυρίαν καὶ μισητὴ γυνὴ ἐὰν τύχῃ ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ. τέσσαρα δὲ ἐλάχιστα ἐπὶ τῆσ γῆσ, ταῦτα δέ ἐστι σοφώτερα τῶν σοφῶν. οἱ μύρμηκεσ, οἷσ μὴ ἔστιν ἰσχὺσ καὶ ἑτοιμάζονται θέρουσ τὴν τροφήν. καὶ οἱ χοιρογρύλλιοι, ἔθνοσ οὐκ ἰσχυρόν, οἳ ἐποιήσαντο ἐν πέτραισ τοὺσ ἑαυτῶν οἴκουσ. ἀβασίλευτόν ἐστιν ἡ ἀκρὶσ καὶ στρατεύει ἀφ̓ ἑνὸσ κελεύσματοσ εὐτάκτωσ. καὶ καλαβώτησ χερσὶν ἐρειδόμενοσ καὶ εὐάλωτοσ ὢν κατοικεῖ ἐν ὀχυρώμασι βασιλέωσ. τρία δέ ἐστιν, ἃ εὐόδωσ πορεύεται, καὶ τέταρτον, ὃ καλῶσ διαβαίνει. σκύμνοσ λέοντοσ ἰσχυρότεροσ κτηνῶν, ὃσ οὐκ ἀποστρέφεται οὐδὲ καταπτήσσει κτῆνοσ, καὶ ἀλέκτωρ ἐμπεριπατῶν θηλείαισ εὔψυχοσ καὶ τράγοσ ἡγούμενοσ αἰπολίου καὶ βασιλεὺσ δημηγορῶν ἐν ἔθνει. ἐὰν πρόῃ σεαυτὸν ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἐκτείνῃσ τὴν χεῖρά σου μετὰ μάχησ, ἀτιμασθήσῃ. ἄμελγε γάλα, καὶ ἔσται βούτυρον. ἐὰν δὲ ἐκπιέζῃσ μυκτῆρασ, ἐξελεύσεται αἷμα. ἐὰν δὲ ἐξέλκῃσ λόγουσ, ἐξελεύσονται κρίσεισ καὶ μάχαι. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν . Οἱ ἐμοὶ λόγοι εἴρηνται ὑπὸ Θεοῦ, βασιλέωσ χρηματισμόσ, ὃν ἐπαίδευσεν ἡ μήτηρ αὐτοῦ. τί, τέκνον, τηρήσεισ̣ τί̣ ρήσεισ Θεοῦ. πρωτογενέσ, σοὶ λέγω, υἱέ. τί τέκνον ἐμῆσ κοιλίασ̣ τί τέκνον ἐμῶν εὐχῶν̣ μὴ δῷσ γυναιξὶ σὸν πλοῦτον, καὶ τὸν σὸν νοῦν καὶ βίον εἰσ ὑστεροβουλίαν. μετὰ βουλῆσ πάντα ποίει, μετὰ βουλῆσ οἰνοπότει. οἱ δυνάσται θυμώδεισ εἰσίν, οἶνον δὲ μὴ πινέτωσαν, ἵνα μὴ πιόντεσ ἐπιλάθωνται τῆσ σοφίασ καὶ ὀρθὰ κρῖναι οὐ μὴ δύνωνται τοὺσ ἀσθενεῖσ. δίδοτε μέθην τοῖσ ἐν λύπαισ καὶ οἶνον πίνειν τοῖσ ἐν ὀδύναισ, ἵνα ἐπιλάθωνται τῆσ πενίασ καὶ τῶν πόνων μὴ μνησθῶσιν ἔτι. ἄνοιγε σὸν στόμα λόγῳ Θεοῦ, καὶ κρῖνε πάντασ ὑγιῶσ. ἄνοιγε σὸν στόμα καὶ κρῖνε δικαίωσ, διάκρινε δὲ πένητα καὶ ἀσθενῆ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION