호흡부호 보기
강세부호 보기
장단부호 보기
작은 Iota 보기
모든 부호 보기
ΜΑΚΑΡΙΟΣ ἀνήρ, ὃσ οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη καὶ ἐπὶ καθέδρᾳ λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν. ἀλλ̓ ἤ ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου τὸ θέλημα αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ μελετήσει ἡμέρασ καὶ νυκτόσ. καὶ ἔσται ὡσ τὸ ξύλον τὸ πεφυτευμένον παρὰ τὰσ διεξόδουσ τῶν ὑδάτων, ὃ τὸν καρπὸν αὐτοῦ δώσει ἐν καιρῷ αὐτοῦ, καὶ τὸ φύλλον αὐτοῦ οὐκ ἀποῤῥυήσεται. καὶ πάντα, ὅσα ἂν ποιῇ, κατευοδωθήσεται. οὐχ οὕτωσ οἱ ἀσεβεῖσ, οὐχ οὕτωσ, ἀλλ̓ ἢ ὡσεὶ χνοῦσ, ὃν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμοσ ἀπὸ προσώπου τῆσ γῆσ. διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖσ ἐν κρίσει, οὐδὲ ἁμαρτωλοὶ ἐν βουλῇ δικαίων. ὅτι γινώσκει Κύριοσ ὁδὸν δικαίων, καὶ ὁδὸσ ἀσεβῶν ἀπολεῖται. ΙΝΑΤΙ ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά̣
παρέστησαν οἱ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ, καὶ οἱ ἄρχοντεσ συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ. . Διαῤῥήξωμεν τοὺσ δεσμοὺσ αὐτῶν καὶ ἀποῤῥίψωμεν ἀφ̓ ἡμῶν τὸν ζυγὸν αὐτῶν. ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖσ ἐκγελάσεται αὐτούσ, καὶ ὁ Κύριοσ ἐκμυκτηριεῖ αὐτούσ. τότε λαλήσει πρὸσ αὐτοὺσ ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούσ. Ἐγὼ δὲ κατεστάθην βασιλεὺσ ὑπ̓ αὐτοῦ ἐπὶ Σιὼν ὄροσ τὸ ἅγιον αὐτοῦ διαγγέλλων τὸ πρόσταγμα Κυρίου. Κύριοσ εἶπε πρόσ με. υἱόσ μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε. αἴτησαι παῤ ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου καὶ τὴν κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα τῆσ γῆσ. ποιμανεῖσ αὐτοὺσ ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ, ὡσ σκεύη κεραμέωσ συντρίψεισ αὐτούσ. καὶ νῦν, βασιλεῖσ, σύνετε, παιδεύθητε, πάντεσ οἱ κρίνοντεσ τὴν γῆν. δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ. δράξασθε παιδείασ, μήποτε ὀργισθῇ Κύριοσ καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίασ. ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ θυμὸσ αὐτοῦ, μακάριοι πάντεσ οἱ πεποιθότεσ ἐπ̓ αὐτῷ. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ, ὁπότε ἀπεδίδρασκεν ἀπὸ προσώπου Ἀβεσσαλὼμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ‐
ΚΥΡΙΕ, τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντέσ με̣ πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ̓ ἐμέ. πολλοὶ λέγουσι τῇ ψυχῇ μου. οὐκ ἔστι σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ. . σὺ δέ, Κύριε, ἀντιλήπτωρ μου εἶ, δόξα μου καὶ ὑψῶν τὴν κεφαλήν μου. φωνῇ μου πρὸσ Κύριον ἐκέκραξα, καὶ ἐπήκουσέ μου ἐξ ὄρουσ ἁγίου αὐτοῦ. . ἐγὼ ἐκοιμήθην καὶ ὕπνωσα. ἐξηγέρθην, ὅτι Κύριοσ ἀντιλήψεταί μου. οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων μοι. ἀνάστα, Κύριε, σῶσόν με, ὁ Θεόσ μου, ὅτι σὺ ἐπάταξασ πάντασ τοὺσ ἐχθραίνοντάσ μοι ματαίωσ, ὀδόντασ ἁμαρτωλῶν συνέτριψασ. τοῦ Κυρίου ἡ σωτηρία, καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου ἡ εὐλογία σου. Εἰσ τὸ τέλοσ, ἐν ψαλμοῖσ. ᾠδὴ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΝ τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάσ μου, ὁ Θεὸσ τῆσ δικαιοσύνησ μου. ἐν θλίψει ἐπλάτυνάσ με. οἰκτείρησόν με καὶ εἰσάκουσον τῆσ προσευχῆσ μου. υἱοὶ ἀνθρώπων, ἕωσ πότε βαρυκάρδιοι̣ ἱνατί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδοσ̣ . καὶ γνῶτε ὅτι ἐθαυμάστωσε Κύριοσ τὸν ὅσιον αὐτοῦ. Κύριοσ εἰσακούσεταί μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸσ αὐτόν. ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε. ἃ λέγετε ἐν ταῖσ καρδίαισ ὑμῶν, ἐπὶ ταῖσ κοίταισ ὑμῶν κατανύγητε. . θύσατε θυσίαν δικαιοσύνησ καὶ ἐλπίσατε ἐπὶ Κύριον. πολλοὶ λέγουσι. τίσ δείξει ἡμῖν τὰ ἀγαθά̣ Ἐσημειώθη ἐφ̓ ἡμᾶσ τὸ φῶσ τοῦ προσώπου σου, Κύριε. ἔδωκασ εὐφροσύνην εἰσ τὴν καρδίαν μου. ἀπὸ καρποῦ σίτου, οἴνου καὶ ἐλαίου αὐτῶν ἐπληθύνθησαν. ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ κοιμηθήσομαι καὶ ὑπνώσω, ὅτι σύ, Κύριε, κατὰ μόνασ ἐπ̓ ἐλπίδι κατῴκισάσ με. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ τῆσ κληρονομούσησ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΤΑ ρήματά μου ἐνώτισαι, Κύριε, σύνεσ τῆσ κραυγῆσ μου. πρόσχεσ τῇ φωνῇ τῆσ δεήσεώσ μου, ὁ βασιλεύσ μου καὶ ὁ Θεόσ μου. ὅτι πρὸσ σὲ προσεύξομαι, Κύριε. τὸ πρωί̈ εἰσακούσῃ τῆσ φωνῆσ μου, τὸ πρωί̈ παραστήσομαί σοι καὶ ἐπόψει με, ὅτι οὐχὶ Θεὸσ θέλων ἀνομίαν σὺ εἶ. οὐ παροικήσει σοι πονηρευόμενοσ, οὐδὲ διαμενοῦσι παράνομοι κατέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου. ἐμίσησασ πάντασ τοὺσ ἐργαζομένουσ τὴν ἀνομίαν. ἀπολεῖσ πάντασ τοὺσ λαλοῦντασ τὸ ψεῦδοσ. ἄνδρα αἱμάτων καὶ δόλιον βδελύσσεται Κύριοσ. ἐγὼ δὲ ἐν τῷ πλήθει τοῦ ἐλέουσ σου εἰσελεύσομαι εἰσ τὸν οἶκόν σου, προσκυνήσω πρὸσ ναὸν ἅγιόν σου ἐν φόβῳ σου. Κύριε, ὁδήγησόν με ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν μου, κατεύθυνον ἐνώπιόν σου τὴν ὁδόν μου. ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἀλήθεια, ἡ καρδία αὐτῶν ματαία. τάφοσ ἀνεῳγμένοσ ὁ λάρυγξ αὐτῶν, ταῖσ γλώσσαισ αὐτῶν ἐδολιοῦσαν. κρῖνον αὐτούσ, ὁ Θεόσ. ἀποπεσάτωσαν ἀπὸ τῶν διαβουλιῶν αὐτῶν. κατὰ τὸ πλῆθοσ τῶν ἀσεβειῶν αὐτῶν ἔξωσον αὐτούσ, ὅτι παρεπίκρανάν σε, Κύριε. καὶ εὐφρανθείησαν πάντεσ οἱ ἐλπίζοντεσ ἐπὶ σέ. εἰσ αἰῶνα ἀγαλλιάσονται, καὶ κατασκηνώσεισ ἐν αὐτοῖσ, καὶ καυχήσονται ἐν σοὶ πάντεσ οἱ ἀγαπῶντεσ τὸ ὄνομά σου. ὅτι σὺ εὐλογήσεισ δίκαιον. Κύριε, ὡσ ὅπλῳ εὐδοκίασ ἐστεφάνωσασ ἡμᾶσ. Εἰσ τὸ τέλοσ, ἐν ὕμνοισ, ὑπὲρ τῆσ ὀγδόησ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΚΥΡΙΕ, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃσ με, μηδὲ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃσ με. ἐλέησόν με, Κύριε, ὅτι ἀσθενήσ εἰμι. ἴασαί με, Κύριε, ὅτι ἐταράχθη τὰ ὀστᾶ μου, καὶ ἡ ψυχή μου ἐταράχθη σφόδρα. καὶ σύ, Κύριε, ἕωσ πότε̣ ἐπίστρεψον, Κύριε, ρῦσαι τὴν ψυχήν μου, σῶσόν με ἕνεκεν τοῦ ἐλέουσ σου. ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ θανάτῳ ὁ μνημονεύων σου. ἐν δὲ τῷ ᾍδῃ τίσ ἐξομολογήσεταί σοι̣ ἐκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου, λούσω καθ̓ ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην μου, ἐν δάκρυσί μου τὴν στρωμνήν μου βρέξω. ἐταράχθη ἀπὸ θυμοῦ ὁ ὀφθαλμόσ μου, ἐπαλαιώθην ἐν πᾶσι τοῖσ ἐχθροῖσ μου. ἀπόστητε ἀπ̓ ἐμοῦ πάντεσ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν, ὅτι εἰσήκουσε Κύριοσ τῆσ φωνῆσ τοῦ κλαυθμοῦ μου. ἤκουσε Κύριοσ τῆσ δεήσεώσ μου, Κύριοσ τὴν προσευχήν μου προσεδέξατο. αἰσχυνθείησαν καὶ ταραχθείησαν σφόδρα πάντεσ οἱ ἐχθροί μου, ἀποστραφείησαν καὶ καταισχυνθείησαν σφόδρα διὰ τάχουσ. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ, ὃν ᾖσε τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν λόγων Χουσὶ υἱοῦ Ἰεμενεί. ‐
ΚΥΡΙΕ ὁ Θεόσ μου, ἐπὶ σοὶ ἤλπισα. σῶσόν με ἐκ πάντων τῶν διωκόντων με καὶ ῥῦσαί με, μήποτε ἁρπάσῃ ὡσ λέων τὴν ψυχήν μου, μὴ ὄντοσ λυτρουμένου μηδὲ σῴζοντοσ. Κύριε ὁ Θεόσ μου, εἰ ἐποίησα τοῦτο, εἰ ἔστιν ἀδικία ἐν χερσί μου, εἰ ἀνταπέδωκα τοῖσ ἀνταποδιδοῦσί μοι κακά, ἀποπέσοιμι ἄρα ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν μου κενόσ. καταδιώξαι ἄρα ὁ ἐχθρὸσ τὴν ψυχήν μου καὶ καταλάβοι καὶ καταπατήσαι εἰσ γῆν τὴν ζωήν μου καὶ τὴν δόξαν μου εἰσ χοῦν κατασκηνώσαι. . ἀνάστηθι, Κύριε, ἐν ὀργῇ σου, ὑψώθητι ἐν τοῖσ πέρασι τῶν ἐχθρῶν σου. ἐξεγέρθητι, Κύριε ὁ Θεόσ μου, ἐν προστάγματι, ᾧ ἐνετείλω, καὶ συναγωγὴ λαῶν κυκλώσει σε, καὶ ὑπὲρ ταύτησ εἰσ ὕψοσ ἐπίστρεψον. Κύριοσ κρινεῖ λαούσ. κρῖνόν με, Κύριε, κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν ἀκακίαν μου ἐπ̓ ἐμοί. συντελεσθήτω δὴ πονηρία ἁμαρτωλῶν καὶ κατευθυνεῖσ δίκαιον, ἐτάζων καρδίασ καὶ νεφροὺσ ὁ Θεόσ. δικαία ἡ βοήθειά μου παρὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ σῴζοντοσ τοὺσ εὐθεῖσ τῇ καρδίᾳ. ὁ Θεὸσ κριτὴσ δίκαιοσ καὶ ἰσχυρὸσ καὶ μακρόθυμοσ καὶ μὴ ὀργὴν ἐπάγων καθ̓ ἑκάστην ἡμέραν. ἐὰν μὴ ἐπιστραφῆτε, τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ στιλβώσει, τὸ τόξον αὐτοῦ ἐνέτεινε καὶ ἡτοίμασεν αὐτό. καὶ ἐν αὐτῷ ἡτοίμασε σκεύη θανάτου, τὰ βέλη αὐτοῦ τοῖσ καιομένοισ ἐξειργάσατο. ἰδοὺ ὠδίνησεν ἀδικίαν, συνέλαβε πόνον καὶ ἔτεκεν ἀνομίαν. λάκκον ὤρυξε καὶ ἀνέσκαψεν αὐτόν, καὶ ἐμπεσεῖται εἰσ βόθρον, ὃν εἰργάσατο. ἐπιστρέψει ὁ πόνοσ αὐτοῦ εἰσ κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ κορυφὴν αὐτοῦ ἡ ἀδικία αὐτοῦ καταβήσεται. ἐξομολογήσομαι τῷ Κυρίῳ κατὰ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ καὶ ψαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ Ὑψίστου. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ τῶν ληνῶν. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΚΥΡΙΕ ὁ Κύριοσ ἡμῶν, ὡσ θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ. ὅτι ἐπήρθη ἡ μεγαλοπρέπειά σου ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν. ἐκ στόματοσ νηπίων καὶ θηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν σου τοῦ καταλῦσαι ἐχθρὸν καὶ ἐκδικητήν. ὅτι ὄψομαι τοὺσ οὐρανούσ, ἔργα τῶν δακτύλων σου, σελήνην καὶ ἀστέρασ, ἃ σὺ ἐθεμελίωσασ. τί ἐστιν ἄνθρωποσ, ὅτι μιμνῄσκῃ αὐτοῦ̣ ἢ υἱὸσ ἀνθρώπου, ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν̣ ἠλάττωσασ αὐτὸν βραχύ τι παῤ ἀγγέλουσ, δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφάνωσασ αὐτόν, καὶ κατέστησασ αὐτὸν ἐπὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου. πάντα ὑπέταξασ ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ, πρόβατα, καὶ βόασ ἁπάσασ, ἔτι δὲ καὶ τὰ κτήνη τοῦ πεδίου, τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοὺσ ἰχθύασ τῆσ θαλάσσησ, τὰ διαπορευόμενα τρίβουσ θαλασσῶν. Κύριε ὁ Κύριοσ ἡμῶν, ὡσ θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ! Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ τῶν κρυφίων τοῦ υἱοῦ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΜΑΙ σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. εὐφρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου, Ὕψιστε. ἐν τῷ ἀποστραφῆναι τὸν ἐχθρόν μου εἰσ τὰ ὀπίσω, ἀσθενήσουσι καὶ ἀπολοῦνται ἀπὸ προσώπου σου, ὅτι ἐποίησασ τὴν κρίσιν μου καὶ τὴν δίκην μου, ἐκάθισασ ἐπὶ θρόνου ὁ κρίνων δικαιοσύνην. ἐπετίμησασ ἔθνεσι, καὶ ἀπώλετο ὁ ἀσεβήσ. τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐξήλειψασ εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. τοῦ ἐχθροῦ ἐξέλιπον αἱ ῥομφαῖαι εἰσ τέλοσ, καὶ πόλεισ καθεῖλεσ. ἀπώλετο τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ μετ̓ ἤχου, καὶ ὁ Κύριοσ εἰσ τὸν αἰῶνα μένει. ἡτοίμασεν ἐν κρίσει τὸν θρόνον αὐτοῦ, καὶ αὐτὸσ κρινεῖ τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ, κρινεῖ λαοὺσ ἐν εὐθύτητι. καὶ ἐγένετο Κύριοσ καταφυγὴ τῷ πένητι, βοηθὸσ ἐν εὐκαιρίαισ ἐν θλίψεσι. καὶ ἐλπισάτωσαν ἐπὶ σοὶ οἱ γινώσκοντεσ τὸ ὄνομά σου, ὅτι οὐκ ἐγκατέλιπεσ τοὺσ ἐκζητοῦντάσ σε, Κύριε. ψάλατε τῷ Κυρίῳ, τῷ κατοικοῦντι ἐν Σιών, ἀναγγείλατε ἐν τοῖσ ἔθνεσι τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ, ὅτι ἐκζητῶν τὰ αἵματα αὐτῶν ἐμνήσθη, οὐκ ἐπελάθετο τῆσ κραυγῆσ τῶν πενήτων. ἐλέησόν με, Κύριε, ἴδε τὴν ταπείνωσίν μου ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, ὁ ὑψῶν με ἐκ τῶν πυλῶν τοῦ θανάτου, ὅπωσ ἂν ἐξαγγείλω πάσασ τὰσ αἰνέσεισ σου ἐν ταῖσ πύλαισ τῆσ θυγατρὸσ Σιών. ἀγαλλιάσομαι ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου. ἐνεπάγησαν ἔθνη ἐν διαφθορᾷ, ᾗ ἐποίησαν, ἐν παγίδι ταύτῃ, ᾗ ἔκρυψαν, συνελήφθη ὁ ποὺσ αὐτῶν. γινώσκεται Κύριοσ κρίματα ποιῶν, ἐν τοῖσ ἔργοισ τῶν χειρῶν αὐτοῦ συνελήφθη ὁ ἁμαρτωλόσ. . ἀποστραφήτωσαν οἱ ἁμαρτωλοὶ εἰσ τὸν ᾅδην, πάντα τὰ ἔθνη τὰ ἐπιλανθανόμενα τοῦ Θεοῦ, ὅτι οὐκ εἰσ τέλοσ ἐπιλησθήσεται ὁ πτωχόσ, ἡ ὑπομονὴ τῶν πενήτων οὐκ ἀπολεῖται εἰσ τέλοσ. ἀνάστηθι, Κύριε, μὴ κραταιούσθω ἄνθρωποσ, κριθήτωσαν ἔθνη ἐνώπιόν σου. κατάστησον, Κύριε, νομοθέτην ἐπ̓ αὐτούσ, γνώτωσαν ἔθνη ὅτι ἄνθρωποί εἰσιν. . . Ἱνατί, Κύριε, ἀφέστηκασ μακρόθεν, ὑπερορᾷσ ἐν εὐκαιρίαισ ἐν θλίψεσιν̣ ἐν τῷ ὑπερηφανεύεσθαι τὸν ἀσεβῆ ἐμπυρίζεται ὁ πτωχόσ, συλλαμβάνονται ἐν διαβουλίοισ, οἷσ διαλογίζονται. ὅτι ἐπαινεῖται ὁ ἁμαρτωλὸσ ἐν ταῖσ ἐπιθυμίαισ τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ, καὶ ὁ ἀδικῶν ἐνευλογεῖται. παρώξυνε τὸν Κύριον ὁ ἁμαρτωλόσ. κατὰ τὸ πλῆθοσ τῆσ ὀργῆσ αὐτοῦ οὐκ ἐκζητήσει. οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸσ ἐνώπιον αὐτοῦ. βεβηλοῦνται αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ ἐν παντὶ καιρῷ, ἀνταναιρεῖται τὰ κρίματά σου ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ κατακυριεύσει. εἶπε γὰρ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ. οὐ μὴ σαλευθῶ, ἀπὸ γενεᾶσ εἰσ γενεὰν ἄνευ κακοῦ. οὗ ἀρᾶσ τὸ στόμα αὐτοῦ γέμει καὶ πικρίασ καὶ δόλου, ὑπὸ τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ κόποσ καὶ πόνοσ. ἐγκάθηται ἐνέδρᾳ μετὰ πλουσίων, ἐν ἀποκρύφοισ τοῦ ἀποκτεῖναι ἀθῷον. οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ εἰσ τὸν πένητα ἀποβλέπουσιν. ἐνεδρεύει ἐν ἀποκρύφῳ ὡσ λέων ἐν τῇ μάνδρᾳ αὐτοῦ, ἐνεδρεύει τοῦ ἁρπάσαι πτωχόν, ἁρπάσαι πτωχὸν ἐν τῷ ἑλκύσαι αὐτόν. ἐν τῇ παγίδι αὐτοῦ ταπεινώσει αὐτόν, κύψει καὶ πεσεῖται ἐν τῷ αὐτὸν κατακυριεῦσαι τῶν πενήτων. εἶπε γὰρ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ. ἐπιλέλησται ὁ Θεόσ, ἀπέστρεψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τοῦ μὴ βλέπειν εἰσ τέλοσ. ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεόσ μου, ὑψωθήτω ἡ χείρ σου, μὴ ἐπιλάθῃ τῶν πενήτων. ἕνεκεν τίνοσ παρώργισεν ὁ ἀσεβὴσ τὸν Θεόν̣ εἶπε γὰρ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ. οὐκ ἐκζητήσει. βλέπεισ, ὅτι σὺ πόνον καὶ θυμὸν κατανοεῖσ τοῦ παραδοῦναι αὐτοὺσ εἰσ χεῖράσ σου. σοὶ ἐγκαταλέλειπται ὁ πτωχόσ, ὀρφανῷ σὺ ᾖσθα βοηθόσ. σύντριψον τὸν βραχίονα τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ πονηροῦ, ζητηθήσεται ἡ ἁμαρτία αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ εὑρεθῇ. βασιλεύσει Κύριοσ εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ, ἀπολεῖσθε ἔθνη ἐκ τῆσ γῆσ αὐτοῦ. τὴν ἐπιθυμίαν τῶν πενήτων εἰσήκουσε Κύριοσ, τὴν ἑτοιμασίαν τῆσ καρδίασ αὐτῶν προσέσχε τὸ οὖσ σου κρῖναι ὀρφανῷ καὶ ταπεινῷ, ἵνα μὴ προσθῇ ἔτι μεγαλαυχεῖν ἄνθρωποσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΕΠΙ τῷ Κυρίῳ πέποιθα. πῶσ ἐρεῖτε τῇ ψυχῇ μου. μεταναστεύου ἐπὶ τὰ ὄρη ὡσ στρουθίον̣
ὅτι ἰδοὺ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἐνέτειναν τόξον, ἡτοίμασαν βέλη εἰσ φαρέτραν τοῦ κατατοξεῦσαι ἐν σκοτομήνῃ τοὺσ εὐθεῖσ τῇ καρδίᾳ. ὅτι ἃ σὺ κατηρτίσω, αὐτοὶ καθεῖλον. ὁ δὲ δίκαιοσ τί ἐποίησε̣ Κύριοσ ἐν ναῷ ἁγίῳ αὐτοῦ. Κύριοσ ἐν οὐρανῷ ὁ θρόνοσ αὐτοῦ. οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ εἰσ τὸν πένητα ἀποβλέπουσι, τὰ βλέφαρα αὐτοῦ ἐξετάζει τοὺσ υἱοὺσ τῶν ἀνθρώπων. Κύριοσ ἐξετάζει τὸν δίκαιον καὶ τὸν ἀσεβῆ, ὁ δὲ ἀγαπῶν τὴν ἀδικίαν μισεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν. ἐπιβρέξει ἐπὶ ἁμαρτωλοὺσ παγίδασ, πῦρ καὶ θεῖον καὶ πνεῦμα καταιγίδοσ ἡ μερὶσ τοῦ ποτηρίου αὐτῶν. ὅτι δίκαιοσ Κύριοσ, καὶ δικαιοσύνασ ἠγάπησεν, εὐθύτητασ εἶδε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ τῆσ ὀγδόησ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΣΩΣΟΝ με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιοσ, ὅτι ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων. μάταια ἐλάλησεν ἕκαστοσ πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ, χείλη δόλια ἐν καρδίᾳ, καὶ ἐν καρδίᾳ ἐλάλησε κακά. ἐξολοθρεύσαι Κύριοσ πάντα τὰ χείλη τὰ δόλια καὶ γλῶσσαν μεγαλοῤῥήμονα. τοὺσ εἰπόντασ. τὴν γλῶσσαν ἡμῶν μεγαλυνοῦμεν, τὰ χείλη ἡμῶν παῤ ἡμῖν ἐστι. τίσ ἡμῶν Κύριόσ ἐστιν̣ ἀπὸ τῆσ ταλαιπωρίασ τῶν πτωχῶν καὶ ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ τῶν πενήτων, νῦν ἀναστήσομαι, λέγει Κύριοσ. θήσομαι ἐν σωτηρίῳ, παῤῥησιάσομαι ἐν αὐτῷ. τὰ λόγια Κυρίου λόγια ἁγνά, ἀργύριον πεπυρωμένον, δοκίμιον τῇ γῇ κεκαθαρισμένον ἑπταπλασίωσ. σύ, Κύριε, φυλάξαισ ἡμᾶσ καὶ διατηρήσαισ ἡμᾶσ ἀπὸ τῆσ γενεᾶσ ταύτησ καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα. κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖσ περιπατοῦσι. κατὰ τὸ ὕψοσ σου ἐπολυώρησασ τοὺσ υἱοὺσ τῶν ἀνθρώπων. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΩΣ πότε, Κύριε, ἐπιλήσῃ μου εἰσ τέλοσ̣ ἕωσ πότε ἀποστρέψεισ τὸ πρόσωπόν σου ἀπ̓ ἐμοῦ̣ ἕωσ τίνοσ θήσομαι βουλὰσ ἐν ψυχῇ μου, ὀδύνασ ἐν καρδίᾳ μου ἡμέρασ καὶ νυκτόσ̣ ἕωσ πότε ὑψωθήσεται ὁ ἐχθρόσ μου ἐπ̓ ἐμέ̣ ἐπίβλεψον, εἰσάκουσόν μου, Κύριε ὁ Θεόσ μου. φώτισον τοὺσ ὀφθαλμούσ μου, μήποτε ὑπνώσω εἰσ θάνατον, μήποτε εἴπῃ ὁ ἐχθρόσ μου. ἴσχυσα πρὸσ αὐτόν. οἱ θλίβοντέσ με ἀγαλλιάσονται, ἐὰν σαλευθῶ. ἐγὼ δὲ ἐπὶ τῷ ἐλέει σου ἤλπισα, ἀγαλλιάσεται ἡ καρδία μου ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου. ᾄσω τῷ Κυρίῳ τῷ εὐεργετήσαντί με καὶ ψαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ Ὑψίστου. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΕΙΠΕΝ ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ. οὐκ ἔστι Θεόσ. διεφθάρησαν καὶ ἐβδελύχθησαν ἐν ἐπιτηδεύμασιν, οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕωσ ἑνόσ.
Κύριοσ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψεν ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἰδεῖν εἰ ἔστι συνιὼν ἢ ἐκζητῶν τὸν Θεόν. πάντεσ ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕωσ ἑνόσ. οὐχὶ γνώσονται πάντεσ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν̣ οἱ ἐσθίοντεσ τὸν λαόν μου βρώσει ἄρτου τὸν Κύριον οὐκ ἐπεκαλέσαντο. ἐκεῖ ἐδειλίασαν φόβῳ, οὗ οὐκ ἦν φόβοσ, ὅτι ὁ Θεὸσ ἐν γενεᾷ δικαίᾳ. βουλὴν πτωχοῦ κατῃσχύνατε, ὁ δὲ Κύριοσ ἐλπὶσ αὐτοῦ ἐστι. τίσ δώσει ἐκ Σιὼν τὸ σωτήριον τοῦ Ἰσραήλ̣ ἐν τῷ ἐπιστρέψαι Κύριον τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἀγαλλιάσεται Ἰακὼβ καὶ εὐφρανθήσεται Ἰσραήλ. ̀ρ̀ντάφοσ ἀνεῳγμένοσ ὁ λάρυγξ αὐτῶν, ταῖσ γλώσσαισ αὑτῶν ἐδολιοῦσαν. ἰὸσ ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν, ὧν τὸ στόμα ἀρᾶσ καὶ πικρίασ γέμει, ὀξεῖσ οἱ πόδεσ αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα, σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτῶν, καὶ ὁδὸν εἰρήνησ οὐκ ἔγνωσαν. οὐκ ἔστι φόβοσ Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΚΥΡΙΕ, τίσ παροικήσει ἐν τῷ σκηνώματί σου̣ ἢ τίσ κατασκηνώσει ἐν ὄρει ἁγίῳ σου̣
πορευόμενοσ ἄμωμοσ καὶ ἐργαζόμενοσ δικαιοσύνην, λαλῶν ἀλήθειαν ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ, ὃσ οὐκ ἐδόλωσεν ἐν γλώσσῃ αὐτοῦ, οὐδὲ ἐποίησε τῷ πλησίον αὐτοῦ κακὸν καὶ ὀνειδισμὸν οὐκ ἔλαβεν ἐπὶ τοῖσ ἔγγιστα αὐτοῦ. ἐξουδένωται ἐνώπιον αὐτοῦ πονηρευόμενοσ, τοὺσ δὲ φοβουμένουσ τὸν Κύριον δοξάζει. ὁ ὀμνύων τῷ πλησίον αὐτοῦ καὶ οὐκ ἀθετῶν. τὸ ἀργύριον αὐτοῦ οὐκ ἔδωκεν ἐπὶ τόκῳ καὶ δῶρα ἐπ̓ ἀθῴοισ οὐκ ἔλαβεν. ὁ ποιῶν ταῦτα, οὐ σαλευθήσεται εἰσ τὸν αἰῶνα. Στηλογραφία τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΦΥΛΑΞΟΝ με, Κύριε, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα.
εἶπα τῷ Κυρίῳ. Κύριόσ μου εἶ σύ, ὅτι τῶν ἀγαθῶν μου οὐ χρείαν ἔχεισ. τοῖσ ἁγίοισ τοῖσ ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριοσ, πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖσ. ἐπληθύνθησαν αἱ ἀσθένειαι αὐτῶν, μετὰ ταῦτα ἐτάχυναν. οὐ μὴ συναγάγω τὰσ συναγωγὰσ αὐτῶν ἐξ αἱμάτων, οὐδ̓ οὐ μὴ μνησθῶ τῶν ὀνομάτων αὐτῶν διὰ χειλέων μου. Κύριοσ μερὶσ τῆσ κληρονομίασ μου καὶ τοῦ ποτηρίου μου. σὺ εἶ ὁ ἀποκαθιστῶν τὴν κληρονομίαν μου ἐμοί. σχοινία ἐπέπεσέ μοι ἐν τοῖσ κρατίστοισ. καὶ γὰρ ἡ κληρονομία μου κρατίστη μοί ἐστιν. εὐλογήσω τὸν Κύριον τὸν συνετίσαντά με. ἔτι δὲ καὶ ἕωσ νυκτὸσ ἐπαίδευσάν με οἱ νεφροί μου. προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντόσ, ὅτι ἐκ δεξιῶν μού ἐστιν, ἵνα μὴ σαλευθῶ. διὰ τοῦτο ηὐφράνθη ἡ καρδία μου, καὶ ἠγαλλιάσατο ἡ γλῶσσά μου, ἔτι δὲ καὶ ἡ σάρξ μου κατασκηνώσει ἐπ̓ ἐλπίδι, ὅτι οὐκ ἐγκαταλείψεισ τὴν ψυχήν μου εἰσ ᾅδην, οὐδὲ δώσεισ τὸν ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν. ἐγνώρισάσ μοι ὁδοὺσ ζωῆσ. πληρώσεισ με εὐφροσύνησ μετὰ τοῦ προσώπου σου, τερπνότητεσ ἐν τῇ δεξιᾷ σου εἰσ τέλοσ. Προσευχὴ τοῦ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΕΙΣΑΚΟΥΣΟΝ, Κύριε, τῆσ δικαιοσύνησ μου, πρόσχεσ τῇ δεήσει μου, ἐνώτισαι τὴν προσευχήν μου οὐκ ἐν χείλεσι δολίοισ.
ἐκ προσώπου σου τὸ κρῖμά μου ἐξέλθοι, οἱ ὀφθαλμοί μου ἰδέτωσαν εὐθύτητασ. ἐδοκίμασασ τὴν καρδίαν μου, ἐπεσκέψω νυκτόσ. ἐπύρωσάσ με, καὶ οὐχ εὑρέθη ἐν ἐμοὶ ἀδικία. ὅπωσ ἂν μὴ λαλήσῃ τὸ στόμα μου τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων, διὰ τοὺσ λόγουσ τῶν χειλέων σου ἐγὼ ἐφύλαξα ὁδοὺσ σκληράσ. κατάρτισαι τὰ διαβήματά μου ἐν ταῖσ τρίβοισ σου, ἵνα μὴ σαλευθῶσι τὰ διαβήματά μου. ἐγὼ ἐκέκραξα, ὅτι ἐπήκουσάσ μου, ὁ Θεόσ. κλῖνον τὸ οὖσ σου ἐμοὶ καὶ εἰσάκουσον τῶν ῥημάτων μου. θαυμάστωσον τὰ ἐλέη σου, ὁ σῴζων τοὺσ ἐλπίζοντασ ἐπὶ σὲ ἐκ τῶν ἀνθεστηκότων τῇ δεξιᾷ σου. φύλαξόν με ὡσ κόρην ὀφθαλμοῦ. ἐν σκέπῃ τῶν πτερύγων σου σκεπάσεισ με ἀπὸ προσώπου ἀσεβῶν τῶν ταλαιπωρησάντων με. οἱ ἐχθροί μου τὴν ψυχήν μου περιέσχον. τὸ στέαρ αὐτῶν συνέκλεισαν, τὸ στόμα αὐτῶν ἐλάλησεν ὑπερηφανίαν. ἐκβαλόντεσ με νυνὶ περιεκύκλωσάν με, τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτῶν ἔθεντο ἐκκλῖναι ἐν τῇ γῇ. ὑπέλαβόν με ὡσεὶ λέων ἕτοιμοσ εἰσ θήραν καὶ ὡσεὶ σκύμνοσ οἰκῶν ἐν ἀποκρύφοισ. ἀνάστηθι, Κύριε, πρόφθασον αὐτοὺσ καὶ ὑποσκέλισον αὐτούσ, ρῦσαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ ἀσεβοῦσ, ρομφαίαν σου ἀπὸ ἐχθρῶν τῆσ χειρόσ σου. Κύριε, ἀπὸ ὀλίγων ἀπὸ γῆσ διαμέρισον αὐτοὺσ ἐν τῇ ζωῇ αὐτῶν, καὶ τῶν κεκρυμμένων σου ἐπλήσθη ἡ γαστὴρ αὐτῶν, ἐχορτάσθησαν υἱῶν, καὶ ἀφῆκαν τὰ κατάλοιπα τοῖσ νηπίοισ αὐτῶν. ἐγὼ δὲ ἐν δικαιοσύνῃ ὀφθήσομαι τῷ προσώπῳ σου, χορτασθήσομαι ἐν τῷ ὀφθῆναί μοι τὴν δόξαν σου. ̀ρ̀νἌλλη γραφή. ὑείων. Εἰσ τὸ τέλοσ. τῷ παιδὶ Κυρίου τῷ Δαυί̈δ, ἃ ἐλάλησεν τῷ Κυρίῳ τοὺσ λόγουσ τῆσ ᾠδῆσ ταύτησ ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἐῤῥύσατο αὐτὸν ὁ Κύριοσ ἐκ χειρὸσ πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ ἐκ χειρὸσ Σαούλ,
καὶ εἶπεν. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΑΓΑΠΗΣΩ σε, Κύριε, ἡ ἰσχύσ μου. Κύριοσ στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου καὶ ρύστησ μου. Ὁ Θεόσ μου βοηθόσ μου, ἐλπιῶ ἐπ̓ αὐτόν, ὑπερασπιστήσ μου καὶ κέρασ σωτηρίασ μου καὶ ἀντιλήπτωρ μου. αἰνῶν ἐπικαλέσομαι τὸν Κύριον καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου σωθήσομαι. περιέσχον με ὠδῖνεσ θανάτου, καὶ χείμαρροι ἀνομίασ ἐξετάραξάν με. ὠδῖνεσ ᾅδου περιεκύκλωσάν με, προέφθασάν με παγίδεσ θανάτου. καὶ ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐπεκαλεσάμην τὸν Κύριον καὶ πρὸσ τὸν Θεόν μου ἐκέκραξα. ἤκουσεν ἐκ ναοῦ ἁγίου αὐτοῦ φωνῆσ μου, καὶ ἡ κραυγή μου ἐνώπιον αὐτοῦ εἰσελεύσεται εἰσ τὰ ὦτα αὐτοῦ. καὶ ἐσαλεύθη καὶ ἔντρομοσ ἐγενήθη ἡ γῆ, καὶ τὰ θεμέλια τῶν ὀρέων ἐταράχθησαν καὶ ἐσαλεύθησαν, ὅτι ὠργίσθη αὐτοῖσ ὁ Θεόσ. ἀνέβη καπνὸσ ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ πῦρ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ καταφλεγήσεται, ἄνθρακεσ ἀνήφθησαν ἀπ̓ αὐτοῦ. καὶ ἔκλινεν οὐρανοὺσ καὶ κατέβη, καὶ γνόφοσ ὑπὸ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ. καὶ ἐπέβη ἐπὶ Χερουβὶμ καὶ ἐπετάσθη, ἐπετάσθη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. καὶ ἔθετο σκότοσ ἀποκρυφὴν αὐτοῦ. κύκλῳ αὐτοῦ ἡ σκηνὴ αὐτοῦ, σκοτεινὸν ὕδωρ ἐν νεφέλαισ ἀέρων. ἀπὸ τῆσ τηλαυγήσεωσ ἐνώπιον αὐτοῦ αἱ νεφέλαι διῆλθον, χάλαζα καὶ ἄνθρακεσ πυρόσ. καὶ ἐβρόντησεν ἐξ οὐρανοῦ Κύριοσ, καὶ ὁ Ὕψιστοσ ἔδωκε φωνὴν αὐτοῦ. ἐξαπέστειλε βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτοὺσ καὶ ἀστραπὰσ ἐπλήθυνε καὶ συνετάραξεν αὐτούσ. καὶ ὤφθησαν αἱ πηγαὶ τῶν ὑδάτων, καὶ ἀνεκαλύφθη τὰ θεμέλια τῆσ οἰκουμένησ ἀπὸ ἐπιτιμήσεώσ σου, Κύριε, ἀπὸ ἐμπνεύσεωσ πνεύματοσ ὀργῆσ σου. ἐξαπέστειλεν ἐξ ὕψουσ καὶ ἔλαβέ με, προσελάβετό με ἐξ ὑδάτων πολλῶν. ρύσεταί με ἐξ ἐχθρῶν μου δυνατῶν, καὶ ἐκ τῶν μισούντων με, ὅτι ἐστερεώθησαν ὑπὲρ ἐμέ. προέφθασάν με ἐν ἡμέρᾳ κακώσεώσ μου, καὶ ἐγένετο Κύριοσ ἀντιστήριγμά μου καὶ ἐξήγαγέ με εἰσ πλατυσμόν, ρύσεταί με, ὅτι ἠθέλησέ με. καὶ ἀνταποδώσει μοι Κύριοσ κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἀνταποδώσει μοι, ὅτι ἐφύλαξα τὰσ ὁδοὺσ Κυρίου καὶ οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου, ὅτι πάντα τὰ κρίματα αὐτοῦ ἐνώπιόν μου, καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ οὐκ ἀπέστησαν ἀπ̓ ἐμοῦ. καὶ ἔσομαι ἄμωμοσ μετ̓ αὐτοῦ καὶ φυλάξομαι ἀπὸ τῆσ ἀνομίασ μου. καὶ ἀνταποδώσει μοι Κύριοσ κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. μετὰ ὁσίου ὅσιοσ ἔσῃ, καὶ μετὰ ἀνδρὸσ ἀθῴου ἀθῷοσ ἔσῃ, καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸσ ἔσῃ καὶ μετὰ στρεβλοῦ διαστρέψεισ. ὅτι σὺ λαὸν ταπεινὸν σώσεισ καὶ ὀφθαλμοὺσ ὑπερηφάνων ταπεινώσεισ. ὅτι σὺ φωτιεῖσ λύχνον μου, Κύριε ὁ Θεόσ μου, φωτιεῖσ τὸ σκότοσ μου. ὅτι ἐν σοὶ ῥυσθήσομαι ἀπὸ πειρατηρίου καὶ ἐν τῷ Θεῷ μου ὑπερβήσομαι τεῖχοσ. ὁ Θεόσ μου, ἄμωμοσ ἡ ὁδὸσ αὐτοῦ, τὰ λόγια Κυρίου πεπυρωμένα, ὑπερασπιστήσ ἐστι πάντων τῶν ἐλπιζόντων ἐπ̓ αὐτόν. ὅτι τίσ Θεὸσ πλὴν τοῦ Κυρίου, καὶ τίσ Θεὸσ πλὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν̣ ὁ Θεὸσ ὁ περιζωννύων με δύναμιν καὶ ἔθετο ἄμωμον τὴν ὁδόν μου. καταρτιζόμενοσ τοὺσ πόδασ μου ὡσεὶ ἐλάφου καὶ ἐπὶ τὰ ὑψηλὰ ἱστῶν με. διδάσκων χεῖράσ μου εἰσ πόλεμον καὶ ἔθου τόξον χαλκοῦν τοὺσ βραχίονάσ μου. καὶ ἔδωκάσ μοι ὑπερασπισμὸν σωτηρίασ, καὶ ἡ δεξιά σου ἀντελάβετό μου, καὶ ἡ παιδεία σου ἀνώρθωσέ με εἰσ τέλοσ, καὶ ἡ παιδεία σου αὐτή με διδάξει. ἐπλάτυνασ τὰ διαβήματά μου ὑποκάτω μου, καὶ οὐκ ἠσθένησαν τὰ ἴχνη μου. καταδιώξω τοὺσ ἐχθρούσ μου καὶ καταλήψομαι αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἀποστραφήσομαι, ἕωσ ἂν ἐκλίπωσιν. ἐκθλίψω αὐτούσ, καὶ οὐ μὴ δύνωνται στῆναι, πεσοῦνται ὑπὸ τοὺσ πόδασ μου. καὶ περιέζωσάσ με δύναμιν εἰσ πόλεμον, συνεπόδισασ πάντασ τοὺσ ἐπανισταμένουσ ἐπ̓ ἐμὲ ὑποκάτω μου. καὶ τοὺσ ἐχθρούσ μου ἔδωκάσ μοι νῶτον καὶ τοὺσ μισοῦντάσ με ἐξωλόθρευσασ. ἐκέκραξαν, καὶ οὐκ ἦν ὁ σῴζων, πρὸσ Κύριον, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν. καὶ λεπτυνῶ αὐτοὺσ ὡσεὶ χνοῦν κατὰ πρόσωπον ἀνέμου, ὡσ πηλὸν πλατειῶν λεανῶ αὐτούσ. ρύσῃ με ἐξ ἀντιλογίασ λαοῦ, καταστήσεισ με εἰσ κεφαλὴν ἐθνῶν. λαόσ, ὃν οὐκ ἔγνων, ἐδούλευσέ μοι, εἰσ ἀκοὴν ὠτίου ὑπήκουσέ μου. υἱοὶ ἀλλότριοι ἐψεύσαντό μοι, υἱοὶ ἀλλότριοι ἐπαλαιώθησαν καὶ ἐχώλαναν ἀπὸ τῶν τρίβων αὐτῶν. ζῇ Κύριοσ, καὶ εὐλογητὸσ ὁ Θεόσ μου καὶ ὑψωθήτω ὁ Θεὸσ τῆσ σωτηρίασ μου, ὁ Θεὸσ ὁ διδοὺσ ἐκδικήσεισ ἐμοί, καὶ ὑποτάξασ λαοὺσ ὑπ̓ ἐμέ, ὁ ῥύστησ μου ἐξ ἐχθρῶν μου ὀργίλων, ἀπὸ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ̓ ἐμὲ ὑψώσεισ με, ἀπὸ ἀνδρὸσ ἀδίκου ρῦσαί με. διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔθνεσι, Κύριε, καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ, μεγαλύνων τὰσ σωτηρίασ τοῦ βασιλέωσ αὐτοῦ, καὶ ποιῶν ἔλεοσ τῷ χριστῷ αὐτοῦ, τῷ Δαυί̈δ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕωσ αἰῶνοσ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα. ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ ἐρεύγεται ῥῆμα, καὶ νὺξ νυκτὶ ἀναγγέλλει γνῶσιν. οὐκ εἰσὶ λαλιαὶ οὐδὲ λόγοι, ὧν οὐχὶ ἀκούονται αἱ φωναὶ αὐτῶν. εἰσ πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγοσ αὐτῶν καὶ εἰσ τὰ πέρατα τῆσ οἰκουμένησ τὰ ῥήματα αὐτῶν. ἐν τῷ ἡλίῳ ἔθετο τὸ σκήνωμα αὐτοῦ. καὶ αὐτὸσ ὡσ νυμφίοσ ἐκπορευόμενοσ ἐκ παστοῦ αὐτοῦ, ἀγαλλιάσεται ὡσ γίγασ δραμεῖν ὁδὸν αὐτοῦ. ἀπ̓ ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ ἡ ἔξοδοσ αὐτοῦ, καὶ τὸ κατάντημα αὐτοῦ ἕωσ ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ ἀποκρυβήσεται τῆσ θέρμησ αὐτοῦ. ὁ νόμοσ τοῦ Κυρίου ἄμωμοσ, ἐπιστρέφων ψυχάσ. ἡ μαρτυρία Κυρίου πιστή, σοφίζουσα νήπια. τὰ δικαιώματα Κυρίου εὐθέα, εὐφραίνοντα καρδίαν. ἡ ἐντολὴ Κυρίου τηλαυγήσ, φωτίζουσα ὀφθαλμούσ. ὁ φόβοσ Κυρίου ἁγνόσ, διαμένων εἰσ αἰῶνα αἰῶνοσ. τὰ κρίματα Κυρίου ἀληθινά, δεδικαιωμένα ἐπὶ τὸ αὐτό, ἐπιθυμητὰ ὑπὲρ χρυσίον καὶ λίθον τίμιον πολὺν καὶ γλυκύτερα ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον. καὶ γὰρ ὁ δοῦλόσ σου φυλάσσει αὐτά. ἐν τῷ φυλάσσειν αὐτὰ ἀνταπόδοσισ πολλή. παραπτώματα τίσ συνήσει̣ ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με. καὶ ἀπὸ ἀλλοτρίων φεῖσαι τοῦ δούλου σου. ἐὰν μή μου κατακυριεύσωσι, τότε ἄμωμοσ ἔσομαι καὶ καθαρισθήσομαι ἀπὸ ἁμαρτίασ μεγάλησ. καὶ ἔσονται εἰσ εὐδοκίαν τὰ λόγια τοῦ στόματόσ μου καὶ ἡ μελέτη τῆσ καρδίασ μου ἐνώπιόν σου διὰ παντόσ, Κύριε, βοηθέ μου καὶ λυτρωτά μου. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΠΑΚΟΥΣΑΙ σου Κύριοσ ἐν ἡμέρᾳ θλίψεωσ, ὑπερασπίσαι σου τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ. ἐξαποστείλαι σοι βοήθειαν ἐξ ἁγίου καὶ ἐκ Σιὼν ἀντιλάβοιτό σου. μνησθείη πάσησ θυσίασ σου καὶ τὸ ὁλοκαύτωμά σου πιανάτω. . δῴη σοι Κύριοσ κατὰ τὴν καρδίαν σου καὶ πᾶσαν τὴν βουλήν σου πληρώσαι. ἀγαλλιασόμεθα ἐν τῷ σωτηρίῳ σου καὶ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα. πληρώσαι Κύριοσ πάντα τὰ αἰτήματά σου. νῦν ἔγνων ὅτι ἔσωσε Κύριοσ τὸν χριστὸν αὐτοῦ. ἐπακούσεται αὐτοῦ ἐξ οὐρανοῦ ἁγίου αὐτοῦ. ἐν δυναστείαισ ἡ σωτηρία τῆσ δεξιᾶσ αὐτοῦ. οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποισ, ἡμεῖσ δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα. αὐτοὶ συνεποδίσθησαν καὶ ἔπεσαν, ἡμεῖσ δὲ ἀνέστημεν καὶ ἀνωρθώθημεν. Κύριε, σῶσον τὸν βασιλέα, καὶ ἐπάκουσον ἡμῶν, ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἐπικαλεσώμεθά σε. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΚΥΡΙΕ, ἐν τῇ δυνάμει σου εὐφρανθήσεται ὁ βασιλεὺσ καὶ ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου ἀγαλλιάσεται σφόδρα. τὴν ἐπιθυμίαν τῆσ καρδίασ αὐτοῦ ἔδωκασ αὐτῷ καὶ τὴν θέλησιν τῶν χειλέων αὐτοῦ οὐκ ἐστέρησασ αὐτόν. . ὅτι προέφθασασ αὐτὸν ἐν εὐλογίαισ χρηστότητοσ, ἔθηκασ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ στέφανον ἐκ λίθου τιμίου. ζωὴν ᾐτήσατό σε, καὶ ἔδωκασ αὐτῷ, μακρότητα ἡμερῶν εἰσ αἰῶνα αἰῶνοσ. μεγάλη ἡ δόξα αὐτοῦ ἐν τῷ σωτηρίῳ σου, δόξαν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐπιθήσεισ ἐπ̓ αὐτόν. ὅτι δώσεισ αὐτῷ εὐλογίαν εἰσ αἰῶνα αἰῶνοσ, εὐφρανεῖσ αὐτὸν ἐν χαρᾷ μετὰ τοῦ προσώπου σου. ὅτι ὁ βασιλεὺσ ἐλπίζει ἐπὶ Κύριον καὶ ἐν τῷ ἐλέει τοῦ Ὑψίστου οὐ μὴ σαλευθῇ. εὑρεθείη ἡ χείρ σου πᾶσι τοῖσ ἐχθροῖσ σου, ἡ δεξιά σου εὕροι πάντασ τοὺσ μισοῦντάσ σε. θήσεισ αὐτοὺσ εἰσ κλίβανον πυρὸσ εἰσ καιρὸν τοῦ προσώπου σου. Κύριοσ ἐν ὀργῇ αὐτοῦ συνταράξει αὐτούσ, καὶ καταφάγεται αὐτοὺσ πῦρ. τὸν καρπὸν αὐτῶν ἀπὸ τῆσ γῆσ ἀπολεῖσ καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν ἀπὸ υἱῶν ἀνθρώπων, ὅτι ἔκλιναν εἰσ σὲ κακά, διελογίσαντο βουλάσ, αἷσ οὐ μὴ δύνωνται στῆναι. ὅτι θήσεισ αὐτοὺσ νῶτον. ἐν τοῖσ περιλοίποισ σου ἑτοιμάσεισ τὸ πρόσωπον αὐτῶν. ὑψώθητι, Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου. ᾄσομεν καὶ ψαλοῦμεν τὰσ δυναστείασ σου. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ τῆσ ἀντιλήψεωσ τῆσ ἑωθινῆσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
Ο ΘΕΟΣ, ὁ Θεόσ μου, πρόσχεσ μοι. ἵνα τί ἐγκατέλιπέσ με̣ μακρὰν ἀπὸ τῆσ σωτηρίασ μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου. ὁ Θεόσ μου, κεκράξομαι ἡμέρασ, καὶ οὐκ εἰσακούσῃ, καὶ νυκτόσ, καὶ οὐκ εἰσ ἄνοιαν ἐμοί. σὺ δὲ ἐν ἁγίῳ κατοικεῖσ, ὁ ἔπαινοσ τοῦ Ἰσραήλ. ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν οἱ πατέρεσ ἡμῶν, ἤλπισαν, καὶ ἐῤῥύσω αὐτούσ. πρὸσ σὲ ἐκέκραξαν καὶ ἐσώθησαν, ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν καὶ οὐ κατῃσχύνθησαν. ἐγὼ δέ εἰμι σκώληξ καὶ οὐκ ἄνθρωποσ, ὄνειδοσ ἀνθρώπων καὶ ἐξουθένημα λαοῦ. πάντεσ οἱ θεωροῦντέσ με ἐξεμυκτήρισάν με, ἐλάλησαν ἐν χείλεσιν, ἐκίνησαν κεφαλήν. ἤλπισεν ἐπὶ Κύριον, ῥυσάσθω αὐτόν. σωσάτω αὐτόν, ὅτι θέλει αὐτόν. ὅτι σὺ εἶ ὁ ἐκσπάσασ με ἐκ γαστρόσ, ἡ ἐλπίσ μου ἀπὸ μαστῶν τῆσ μητρόσ μου. ἐπὶ σὲ ἐπεῤῥίφην ἐκ μήτρασ, ἐκ κοιλίασ μητρόσ μου Θεόσ μου εἶ σύ. μὴ ἀποστῇσ ἀπ̓ ἐμοῦ, ὅτι θλῖψισ ἐγγύσ, ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ βοηθῶν. περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί, ταῦροι πίονεσ περιέσχον με. ἤνοιξαν ἐπ̓ ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν ὡσ λέων ἁρπάζων καὶ ὠρυόμενοσ. ὡσεὶ ὕδωρ ἐξεχύθην, καὶ διεσκορπίσθη πάντα τὰ ὀστᾶ μου, ἐγενήθη ἡ καρδία μου ὡσεὶ κηρὸσ τηκόμενοσ ἐν μέσῳ τῆσ κοιλίασ μου. ἐξηράνθη ὡσεὶ ὄστρακον ἡ ἰσχύσ μου, καὶ ἡ γλῶσσά μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου, καὶ εἰσ χοῦν θανάτου κατήγαγέσ με. ὅτι ἐκύκλωσάν με κύνεσ πολλοί, συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με, ὤρυξαν χεῖράσ μου καὶ πόδασ. ἐξηρίθμησαν πάντα τὰ ὀστᾶ μου, αὐτοὶ δὲ κατενόησαν καὶ ἐπεῖδόν με. διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖσ καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον. σὺ δέ, Κύριε, μὴ μακρύνῃσ τὴν βοήθειάν μου ἀπ̓ ἐμοῦ, εἰσ τὴν ἀντίληψίν μου πρόσχεσ. ρῦσαι ἀπὸ ῥομφαίασ τὴν ψυχήν μου, καὶ ἐκ χειρὸσ κυνὸσ τὴν μονογενῆ μου. σῶσόν με ἐκ στόματοσ λέοντοσ καὶ ἀπὸ κεράτων μονοκερώτων τὴν ταπείνωσίν μου. διηγήσομαι τὸ ὄνομά σου τοῖσ ἀδελφοῖσ μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίασ ὑμνήσω σε. οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, αἰνέσατε αὐτόν, ἅπαν τὸ σπέρμα Ἰακώβ, δοξάσατε αὐτόν, φοβηθήτωσαν αὐτὸν ἅπαν τὸ σπέρμα Ἰσραήλ, ὅτι οὐκ ἐξουδένωσεν οὐδὲ προσώχθισε τῇ δεήσει τοῦ πτωχοῦ, οὐδὲ ἀπέστρεψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸσ αὐτὸν εἰσήκουσέ μου. παρὰ σοῦ ὁ ἔπαινόσ μου ἐν ἐκκλησίᾳ μεγάλῃ, τὰσ εὐχάσ μου ἀποδώσω ἐνώπιον τῶν φοβουμένων αὐτόν. φάγονται πένητεσ καὶ ἐμπλησθήσονται, καὶ αἰνέσουσι Κύριον οἱ ἐκζητοῦντεσ αὐτόν. ζήσονται αἱ καρδίαι αὐτῶν εἰσ αἰῶνα αἰῶνοσ. μνησθήσονται καὶ ἐπιστραφήσονται πρὸσ Κύριον πάντα τὰ πέρατα τῆσ γῆσ καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιον αὐτοῦ πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῶν ἐθνῶν, ὅτι τοῦ Κυρίου ἡ βασιλεία, καὶ αὐτὸσ δεσπόζει τῶν ἐθνῶν. ἔφαγον καὶ προσεκύνησαν πάντεσ οἱ πίονεσ τῆσ γῆσ, ἐνώπιον αὐτοῦ προπεσοῦνται πάντεσ οἱ καταβαίνοντεσ εἰσ γῆν. καὶ ἡ ψυχή μου αὐτῷ ζῇ, καὶ τὸ σπέρμα μου δουλεύσει αὐτῷ. ἀναγγελήσεται τῷ Κυρίῳ γενεὰ ἡ ἐρχομένη, καὶ ἀναγγελοῦσι τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ λαῷ τῷ τεχθησομένῳ, ὃν ἐποίησεν ὁ Κύριοσ. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΚΥΡΙΟΣ ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει.
εἰσ τόπον χλόησ, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν, ἐπὶ ὕδατοσ ἀναπαύσεωσ ἐξέθρεψέ με, τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν. ὡδήγησέ με ἐπὶ τρίβουσ δικαιοσύνησ ἕνεκεν τοῦ ὀνόματοσ αὐτοῦ. ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶσ θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ̓ ἐμοῦ εἶ. ἡ ράβδοσ σου καὶ ἡ βακτηρία σου, αὗταί με παρεκάλεσαν. ἡτοίμασασ ἐνώπιόν μου τράπεζαν, ἐξεναντίασ τῶν θλιβόντων με. ἐλίπανασ ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου, καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον. καὶ τὸ ἔλεόσ σου καταδιώξει με πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ μου, καὶ τὸ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰσ μακρότητα ἡμερῶν. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. τῆσ μιᾶσ Σαββάτων. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΤΟΥ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆσ, ἡ οἰκουμένη καὶ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν αὐτῇ.
αὐτὸσ ἐπὶ θαλασσῶν ἐθεμελίωσεν αὐτὴν καὶ ἐπὶ ποταμῶν ἡτοίμασεν αὐτήν. τίσ ἀναβήσεται εἰσ τὸ ὄροσ τοῦ Κυρίου καὶ τίσ στήσεται ἐν τόπῳ ἁγίῳ αὐτοῦ̣ ἀθῷοσ χερσὶ καὶ καθαρὸσ τῇ καρδίᾳ, ὃσ οὐκ ἔλαβεν ἐπὶ ματαίῳ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ οὐκ ὤμοσεν ἐπὶ δόλῳ τῷ πλησίον αὐτοῦ. οὗτοσ λήψεται εὐλογίαν παρὰ Κυρίου καὶ ἐλεημοσύνην παρὰ Θεοῦ σωτῆροσ αὐτοῦ. αὕτη ἡ γενεὰ ζητούντων τὸν Κύριον, ζητούντων τὸ πρόσωπον τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ. . ἄρατε πύλασ, οἱ ἄρχοντεσ ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺσ τῆσ δόξησ. τίσ ἐστιν οὗτοσ ὁ βασιλεὺσ τῆσ δόξησ̣ Κύριοσ κραταιὸσ καὶ δυνατόσ, Κύριοσ δυνατὸσ ἐν πολέμῳ. ἄρατε πύλασ, οἱ ἄρχοντεσ ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺσ τῆσ δόξησ. τίσ ἐστιν οὗτοσ ὁ βασιλεὺσ τῆσ δόξησ̣ Κύριοσ τῶν δυνάμεων αὐτόσ ἐστιν ὁ βασιλεὺσ τῆσ δόξησ. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΠΡΟΣ σέ, Κύριε, ἦρα τὴν ψυχήν μου, ὁ Θεόσ μου.
ἐπὶ σοὶ πέποιθα. μὴ καταισχυνθείην, μηδὲ καταγελασάτωσάν με οἱ ἐχθροί μου. καὶ γὰρ πάντεσ οἱ ὑπομένοντέσ σε οὐ μὴ καταισχυνθῶσιν. αἰσχυνθήτωσαν οἱ ἀνομοῦντεσ διακενῆσ. τὰσ ὁδούσ σου, Κύριε, γνώρισόν μοι, καὶ τὰσ τρίβουσ σου δίδαξόν με. ὁδήγησόν με ἐπὶ τὴν ἀλήθειάν σου καὶ δίδαξόν με, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸσ ὁ σωτήρ μου, καὶ σὲ ὑπέμεινα ὅλην τὴν ἡμέραν. μνήσθητι τῶν οἰκτιρμῶν σου, Κύριε, καὶ τὰ ἐλέη σου, ὅτι ἀπὸ τοῦ αἰῶνόσ εἰσιν. ἁμαρτίασ νεότητόσ μου καὶ ἀγνοίασ μου μὴ μνησθῇσ. κατὰ τὸ ἔλεόσ σου μνήσθητί μου, σύ, ἕνεκεν χρηστότητόσ σου, Κύριε. χρηστὸσ καὶ εὐθὴσ ὁ Κύριοσ. διὰ τοῦτο νομοθετήσει ἁμαρτάνοντασ ἐν ὁδῷ. ὁδηγήσει πραεῖσ ἐν κρίσει, διδάξει πραεῖσ ὁδοὺσ αὐτοῦ. πᾶσαι αἱ ὁδοὶ Κυρίου ἔλεοσ καὶ ἀλήθεια τοῖσ ἐκζητοῦσι τὴν διαθήκην αὐτοῦ καὶ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ. ἕνεκεν τοῦ ὀνόματόσ σου, Κύριε, καὶ ἱλάσῃ τῇ ἁμαρτίᾳ μου, πολλὴ γάρ ἐστι. τίσ ἐστιν ἄνθρωποσ ὁ φοβούμενοσ τὸν Κύριον̣ νομοθετήσει αὐτῷ ἐν ὁδῷ, ᾗ ᾑρετίσατο. ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν ἀγαθοῖσ αὐλισθήσεται, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ κληρονομήσει γῆν. κραταίωμα Κύριοσ τῶν φοβουμένων αὐτόν, καὶ ἡ διαθήκη αὐτοῦ δηλώσει αὐτοῖσ. οἱ ὀφθαλμοί μου διὰ παντὸσ πρὸσ τὸν Κύριον, ὅτι αὐτὸσ ἐκσπάσει ἐκ παγίδοσ τοὺσ πόδασ μου. ἐπίβλεψον ἐπ̓ ἐμὲ καὶ ἐλέησόν με, ὅτι μονογενὴσ καὶ πτωχόσ εἰμι ἐγώ. αἱ θλίψεισ τῆσ καρδίασ μου ἐπληθύνθησαν. ἐκ τῶν ἀναγκῶν μου ἐξάγαγέ με. ἴδε τὴν ταπείνωσίν μου καὶ τὸν κόπον μου καὶ ἄφεσ πάσασ τὰσ ἁμαρτίασ μου. ἴδε τοὺσ ἐχθρούσ μου, ὅτι ἐπληθύνθησαν καὶ μῖσοσ ἄδικον ἐμίσησάν με. φύλαξον τὴν ψυχήν μου καὶ ῥῦσαί με. μὴ καταισχυνθείην, ὅτι ἤλπισα ἐπὶ σέ. ἄκακοι καὶ εὐθεῖσ ἐκολλῶντό μοι, ὅτι ὑπέμεινά σε, Κύριε. λύτρωσαι, ὁ Θεόσ, τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ. Τοῦ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΚΡΙΝΟΝ με, Κύριε, ὅτι ἐγὼ ἐν ἀκακίᾳ μου ἐπορεύθην καὶ ἐπὶ τῷ Κυρίῳ ἐλπίζων, οὐ μὴ ἀσθενήσω.
δοκίμασόν με, Κύριε, καὶ πείρασόν με, πύρωσον τοὺσ νεφρούσ μου καὶ τὴν καρδίαν μου. ὅτι τὸ ἔλεόσ σου κατέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μού ἐστι, καὶ εὐηρέστησα ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου. οὐκ ἐκάθισα μετὰ συνεδρίου ματαιότητοσ καὶ μετὰ παρανομούντων οὐ μὴ εἰσέλθω. ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων καὶ μετὰ ἀσεβῶν οὐ μὴ καθίσω. νίψομαι ἐν ἀθῴοισ τὰσ χεῖράσ μου καὶ κυκλώσω τὸ θυσιαστήριόν σου, Κύριε, τοῦ ἀκοῦσαί με φωνῆσ αἰνέσεώσ σου καὶ διηγήσασθαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου καὶ τόπον σκηνώματοσ δόξησ σου. μὴ συναπολέσῃσ μετὰ ἀσεβῶν τὴν ψυχήν μου καὶ μετὰ ἀνδρῶν αἱμάτων τὴν ζωήν μου, ὧν ἐν χερσὶν ἀνομίαι, ἡ δεξιὰ αὐτῶν ἐπλήσθη δώρων. ἐγὼ δὲ ἐν ἀκακίᾳ μου ἐπορεύθην. λύτρωσαί με καὶ ἐλέησόν με. ὁ πούσ μου ἔστη ἐν εὐθύτητι. ἐν ἐκκλησίαισ εὐλογήσω σε, Κύριε. Τοῦ Δαυί̈δ. πρὸ τοῦ χρισθῆναι. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΚΥΡΙΟΣ φωτισμόσ μου καὶ σωτήρ μου. τίνα φοβηθήσομαι̣ Κύριοσ ὑπερασπιστὴσ τῆσ ζωῆσ μου. ἀπὸ τίνοσ δειλιάσω̣
ἐν τῷ ἐγγίζειν ἐπ̓ ἐμὲ κακοῦντασ τοῦ φαγεῖν τὰσ σάρκασ μου, οἱ θλίβοντέσ με καὶ οἱ ἐχθροί μου, αὐτοὶ ἠσθένησαν καὶ ἔπεσαν. ἐὰν παρατάξηται ἐπ̓ ἐμὲ παρεμβολή, οὐ φοβηθήσεται ἡ καρδία μου. ἐὰν ἐπαναστῇ ἐπ̓ ἐμὲ πόλεμοσ, ἐν ταύτῃ ἐγὼ ἐλπίζω. μίαν ᾐτησάμην παρὰ Κυρίου, ταύτην ἐκζητήσω. τοῦ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ μου, τοῦ θεωρεῖν με τὴν τερπνότητα Κυρίου καὶ ἐπισκέπτεσθαι τὸν ναὸν τὸν ἅγιον αὐτοῦ. ὅτι ἔκρυψέ με ἐν σκηνῇ αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ κακῶν μου, ἐσκέπασέ με ἐν ἀποκρύφῳ τῆσ σκηνῆσ αὑτοῦ, ἐν πέτρᾳ ὕψωσέ με. καὶ νῦν ἰδοὺ ὕψωσε κεφαλήν μου ἐπ̓ ἐχθρούσ μου. ἐκύκλωσα καὶ ἔθυσα ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ θυσίαν ἀλαλαγμοῦ, ᾄσομαι καὶ ψαλῶ τῷ Κυρίῳ. εἰσάκουσον, Κύριε, τῆσ φωνῆσ μου, ἧσ ἐκέκραξα. ἐλέησόν με καὶ εἰσάκουσόν μου. σοὶ εἶπεν ἡ καρδία μου. ἐξεζήτησέ σε τὸ πρόσωπόν μου. τὸ πρόσωπόν σου, Κύριε, ζητήσω. μὴ ἀποστρέψῃσ τὸ πρόσωπόν σου ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ μὴ ἐκκλίνῃσ ἐν ὀργῇ ἀπὸ τοῦ δούλου σου. βοηθόσ μου γενοῦ, μὴ ἀποσκορακίσῃσ με καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃσ με, ὁ Θεόσ, ὁ σωτήρ μου. ὅτι ὁ πατήρ μου καὶ ἡ μήτηρ μου ἐγκατέλιπόν με, ὁ δὲ Κύριοσ προσελάβετό με. νομοθέτησόν με, Κύριε, ἐν τῇ ὁδῷ σου καὶ ὁδήγησόν με ἐν τρίβῳ εὐθείᾳ ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν μου. μὴ παραδῷσ με εἰσ ψυχὰσ θλιβόντων με, ὅτι ἐπανέστησάν μοι μάρτυρεσ ἄδικοι, καὶ ἐψεύσατο ἡ ἀδικία ἑαυτῇ. πιστεύω τοῦ ἰδεῖν τὰ ἀγαθὰ Κυρίου ἐν γῇ ζώντων. ὑπόμεινον τὸν Κύριον. ἀνδρίζου, καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία σου, καὶ ὑπόμεινον τὸν Κύριον. Τοῦ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΠΡΟΣ σέ, Κύριε, ἐκέκραξα, ὁ Θεόσ μου, μὴ παρασιωπήσῃσ ἀπ̓ ἐμοῦ, μήποτε παρασιωπήσῃσ ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖσ καταβαίνουσιν εἰσ λάκκον.
εἰσάκουσον τῆσ φωνῆσ τῆσ δεήσεώσ μου ἐν τῷ δέεσθαί με πρὸσ σέ, ἐν τῷ αἴρειν με χεῖράσ μου πρὸσ ναὸν ἅγιόν σου. μὴ συνελκύσῃσ μετὰ ἁμαρτωλῶν τὴν ψυχήν μου καὶ μετὰ ἐργαζομένων ἀδικίαν μὴ συναπολέσῃσ με τῶν λαλούντων εἰρήνην μετὰ τῶν πλησίον αὐτῶν, κακὰ δὲ ἐν ταῖσ καρδίαισ αὐτῶν. δὸσ αὐτοῖσ, Κύριε, κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν. κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν δὸσ αὐτοῖσ, ἀπόδοσ τὸ ἀνταπόδομα αὐτῶν αὐτοῖσ. ὅτι οὐ συνῆκαν εἰσ τὰ ἔργα Κυρίου καὶ εἰσ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ. καθελεῖσ αὐτοὺσ καὶ οὐ μὴ οἰκοδομήσεισ αὐτούσ. εὐλογητὸσ Κύριοσ, ὅτι εἰσήκουσε τῆσ φωνῆσ τῆσ δεήσεώσ μου. Κύριοσ βοηθόσ μου καὶ ὑπερασπιστήσ μου. ἐπ̓ αὐτῷ ἤλπισεν ἡ καρδία μου, καὶ ἐβοηθήθην, καὶ ἀνέθαλεν ἡ σάρξ μου. καὶ ἐκ θελήματόσ μου ἐξομολογήσομαι αὐτῷ. Κύριοσ κραταίωμα τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ ὑπερασπιστὴσ τῶν σωτηρίων τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ ἐστι. σῶσον τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου καὶ ποίμανον αὐτοὺσ καὶ ἔπαρον αὐτοὺσ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ἐξοδίου σκηνῆσ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΕΝΕΓΚΑΤΕ τῷ Κυρίῳ, υἱοὶ Θεοῦ, ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ υἱοὺσ κριῶν, ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ δόξαν καὶ τιμήν,
ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ δόξαν ὀνόματι αὐτοῦ, προσκυνήσατε τῷ Κυρίῳ ἐν αὐλῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ. φωνὴ Κυρίου ἐπὶ τῶν ὑδάτων, ὁ Θεὸσ τῆσ δόξησ ἐβρόντησε, Κύριοσ ἐπὶ ὑδάτων πολλῶν. φωνὴ Κυρίου ἐν ἰσχύϊ, φωνὴ Κυρίου ἐν μεγαλοπρεπείᾳ. φωνὴ Κυρίου συντρίβοντοσ κέδρουσ, καὶ συντρίψει Κύριοσ τὰσ κέδρουσ τοῦ Λιβάνου καὶ λεπτυνεῖ αὐτὰσ ὡσ τὸν μόσχον τὸν Λίβανον, καὶ ὁ ἠγαπημένοσ ὡσ υἱὸσ μονοκερώτων. φωνὴ Κυρίου διακόπτοντοσ φλόγα πυρόσ, φωνὴ Κυρίου συσσείοντοσ ἔρημον καὶ συσσείσει Κύριοσ τὴν ἔρημον Κάδησ. φωνὴ Κυρίου καταρτιζομένη ἐλάφουσ, καὶ ἀποκαλύψει δρυμούσ. καὶ ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ πᾶσ τισ λέγει δόξαν. Κύριοσ τὸν κατακλυσμὸν κατοικιεῖ, καὶ καθιεῖται Κύριοσ βασιλεὺσ εἰσ τὸν αἰῶνα. Κύριοσ ἰσχὺν τῷ λαῷ αὐτοῦ δώσει, Κύριοσ εὐλογήσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν εἰρήνῃ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ ᾠδῆσ τοῦ ἐγκαινισμοῦ τοῦ οἴκου. Δαυί̈δ. ‐
ΥΨΩΣΩ σε, Κύριε, ὅτι ὑπέλαβέσ με καὶ οὐκ εὔφρανασ τοὺσ ἐχθρούσ μου ἐπ̓ ἐμέ. Κύριε ὁ Θεόσ μου, ἐκέκραξα πρὸσ σέ, καὶ ἰάσω με. Κύριε, ἀνήγαγεσ ἐξ ᾅδου τὴν ψυχήν μου, ἔσωσάσ με ἀπὸ τῶν καταβαινόντων εἰσ λάκκον. ψάλατε τῷ Κυρίῳ, οἱ ὅσιοι αὐτοῦ, καὶ ἐξομολογεῖσθε τῇ μνήμῃ τῆσ ἁγιωσύνησ αὐτοῦ. ὅτι ὀργὴ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ, καὶ ζωὴ ἐν τῷ θελήματι αὐτοῦ. τὸ ἑσπέρασ αὐλισθήσεται κλαυθμὸσ καὶ εἰσ τὸ πρωί̈ ἀγαλλίασισ. ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ εὐθηνίᾳ μου. οὐ μὴ σαλευθῶ εἰσ τὸν αἰῶνα. Κύριε, ἐν τῷ θελήματί σου παρέσχου τῷ κάλλει μου δύναμιν. ἀπέστρεψασ δὲ τὸ πρόσωπόν σου καὶ ἐγενήθην τεταραγμένοσ. πρὸσ σέ, Κύριε, κεκράξομαι, καὶ πρὸσ τὸν Θεόν μου δεηθήσομαι. τίσ ὠφέλεια ἐν τῷ αἵματί μου ἐν τῷ καταβαίνειν με εἰσ διαφθοράν̣ μὴ ἐξομολογήσεταί σοι χοῦσ ἢ ἀναγγελεῖ τὴν ἀλήθειάν σου̣ ἤκουσε Κύριοσ, καὶ ἠλέησέ με, Κύριοσ ἐγενήθη βοηθόσ μου. ἔστρεψασ τὸν κοπετόν μου εἰσ χαρὰν ἐμοί, διέῤῥηξασ τὸν σάκκον μου καὶ περιέζωσάσ με εὐφροσύνην, ὅπωσ ἂν ψάλῃ σοι ἡ δόξα μου καὶ οὐ μὴ κατανυγῶ. Κύριε ὁ Θεόσ μου, εἰσ τὸν αἰῶνα ἐξομολογήσομαί σοι. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ἐκστάσεωσ.
ΕΠΙ σοί, Κύριε, ἤλπισα, μὴ καταισχυνθείην εἰσ τὸν αἰῶνα. ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ῥῦσαί με καὶ ἐξελοῦ με. κλῖνον πρόσ με τὸ οὖσ σου, τάχυνον τοῦ ἐξελέσθαι με. γενοῦ μοι εἰσ Θεὸν ὑπερασπιστὴν καὶ εἰσ οἶκον καταφυγῆσ τοῦ σῶσαί με. ὅτι κραταίωμά μου καὶ καταφυγή μου εἶ σὺ καὶ ἕνεκεν τοῦ ὀνόματόσ σου ὁδηγήσεισ με καὶ διαθρέψεισ με. ἐξάξεισ με ἐκ παγίδοσ ταύτησ, ἧσ ἔκρυψάν μοι, ὅτι σὺ εἶ ὁ ὑπερασπιστήσ μου, Κύριε. εἰσ χεῖράσ σου παραθήσομαι τὸ πνεῦμά μου. ἐλυτρώσω με, Κύριε ὁ Θεὸσ τῆσ ἀληθείασ. ἐμίσησασ τοὺσ διαφυλάσσοντασ ματαιότητασ διακενῆσ. ἐγὼ δὲ ἐπὶ τῷ Κυρίῳ ἤλπισα. ἀγαλλιάσομαι καὶ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ ἐλέει σου, ὅτι ἐπεῖδεσ τὴν ταπείνωσίν μου, ἔσωσασ ἐκ τῶν ἀναγκῶν τὴν ψυχήν μου καὶ οὐ συνέκλεισάσ με εἰσ χεῖρασ ἐχθρῶν, ἔστησασ ἐν εὐρυχώρῳ τοὺσ πόδασ μου. ἐλέησόν με, Κύριε, ὅτι θλίβομαι. ἐταράχθη ἐν θυμῷ ὁ ὀφθαλμόσ μου, ἡ ψυχή μου καὶ ἡ γαστήρ μου. ὅτι ἐξέλιπεν ἐν ὀδύνῃ ἡ ζωή μου καὶ τὰ ἔτη μου ἐν στεναγμοῖσ. ἠσθένησεν ἐν πτωχείᾳ ἡ ἰσχύσ μου, καὶ τὰ ὀστᾶ μου ἐταράχθησαν. παρὰ πάντασ τοὺσ ἐχθρούσ μου ἐγενήθην ὄνειδοσ καὶ τοῖσ γείτοσί μου σφόδρα, καὶ φόβοσ τοῖσ γνωστοῖσ μου. οἱ θεωροῦντεσ με ἔξω ἔφυγον ἀπ̓ ἐμοῦ. ἐπελήσθην ὡσεὶ νεκρὸσ ἀπὸ καρδίασ, ἐγενήθην ὡσεὶ σκεῦοσ ἀπολωλόσ. ὅτι ἤκουσα ψόγον πολλῶν παροικούντων κυκλόθεν. ἐν τῷ ἐπισυναχθῆναι αὐτοὺσ ἅμα ἐπ̓ ἐμὲ τοῦ λαβεῖν τὴν ψυχήν μου ἐβουλεύσαντο. ἐγὼ δὲ ἐπὶ σοὶ ἤλπισα, Κύριε, εἶπα. σὺ εἶ ὁ Θεόσ μου. ἐν ταῖσ χερσί σου οἱ κλῆροί μου. ρῦσαί με ἐκ χειρὸσ ἐχθρῶν μου καὶ ἐκ τῶν καταδιωκόντων με. ἐπίφανον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου, σῶσόν με ἐν τῷ ἐλέει σου. Κύριε, μὴ καταισχυνθείην, ὅτι ἐπεκαλεσάμην σε. αἰσχυνθείησαν οἱ ἀσεβεῖσ καὶ καταχθείησαν εἰσ ᾅδου. ἄλαλα γενηθήτω τὰ χείλη τὰ δόλια τὰ λαλοῦντα κατὰ τοῦ δικαίου ἀνομίαν ἐν ὑπερηφανίᾳ καὶ ἐξουδενώσει. ὡσ πολὺ τὸ πλῆθοσ τῆσ χρηστότητόσ σου, Κύριε, ἧσ ἔκρυψασ τοῖσ φοβουμένοισ σε, ἐξειργάσω τοῖσ ἐλπίζουσιν ἐπὶ σὲ ἐναντίον τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων. κατακρύψεισ αὐτοὺσ ἐν ἀποκρύφῳ τοῦ προσώπου σου ἀπὸ ταραχῆσ ἀνθρώπων, σκεπάσεισ αὐτοὺσ ἐν σκηνῇ ἀπὸ ἀντιλογίασ γλωσσῶν. εὐλογητὸσ Κύριοσ, ὅτι ἐθαυμάστωσε τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ ἐν πόλει περιοχῆσ. ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει μου. ἀπέῤῥιμμαι ἀπὸ προσώπου τῶν ὀφθαλμῶν σου. διὰ τοῦτο εἰσήκουσασ τῆσ φωνῆσ τῆσ δεήσεώσ μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸσ σέ. ἀγαπήσατε τὸν Κύριον πάντεσ οἱ ὅσιοι αὐτοῦ, ὅτι ἀληθείασ ἐκζητεῖ Κύριοσ καὶ ἀνταποδίδωσι τοῖσ περισσῶσ ποιοῦσιν ὑπερηφανίαν. ἀνδρίζεσθε, καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία ὑμῶν, πάντεσ οἱ ἐλπίζοντεσ ἐπὶ Κύριον. ̀ρ̀νἌλλη γραφή. οἱ καιροί μου. ‐ Τῷ Δαυί̈δ. συνέσεωσ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΜΑΚΑΡΙΟΙ ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι καὶ ὧν ἐπεκαλύφθησαν αἱ ἁμαρτίαι.
μακάριοσ ἀνήρ, ᾧ οὐ μὴ λογίσηται Κύριοσ ἁμαρτίαν, οὐδέ ἐστιν ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ δόλοσ. ὅτι ἐσίγησα, ἐπαλαιώθη τὰ ὀστᾶ μου ἀπὸ τοῦ κράζειν με ὅλην τὴν ἡμέραν. ὅτι ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ ἐβαρύνθη ἐπ̓ ἐμὲ ἡ χείρ σου, ἐστράφην εἰσ ταλαιπωρίαν ἐν τῷ ἐμπαγῆναί μοι ἄκανθαν. . τὴν ἁμαρτίαν μου ἐγνώρισα καὶ τὴν ἀνομίαν μου οὐκ ἐκάλυψα. εἶπα. ἐξαγορεύσω κατ̓ ἐμοῦ τὴν ἀνομίαν μου τῷ Κυρίῳ. καὶ σὺ ἀφῆκασ τὴν ἀσέβειαν τῆσ καρδίασ μου. . ὑπὲρ ταύτησ προσεύξεται πρὸσ σὲ πᾶσ ὅσιοσ ἐν καιρῷ εὐθέτῳ. πλὴν ἐν κατακλυσμῷ ὑδάτων πολλῶν πρὸσ αὐτὸν οὐκ ἐγγιοῦσι. σύ μου εἶ καταφυγὴ ἀπὸ θλίψεωσ τῆσ περιεχούσησ με. τὸ ἀγαλλίαμά μου, λύτρωσαί με ἀπὸ τῶν κυκλωσάντων με. . συνετιῶ σε καὶ συμβιβῶ σε ἐν ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ πορεύσῃ, ἐπιστηριῶ ἐπὶ σὲ τοὺσ ὀφθαλμούσ μου. μὴ γίνεσθε ὡσ ἵπποσ καὶ ἡμίονοσ, οἷσ οὐκ ἔστι σύνεσισ, ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰσ σιαγόνασ αὐτῶν ἄγξαισ τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρὸσ σέ. πολλαὶ αἱ μάστιγεσ τοῦ ἁμαρτωλοῦ, τὸν δὲ ἐλπίζοντα ἐπὶ Κύριον ἔλεοσ κυκλώσει. εὐφράνθητε ἐπὶ Κύριον καὶ ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, καὶ καυχᾶσθε, πάντεσ οἱ εὐθεῖσ τῇ καρδίᾳ. Τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΑΓΑΛΛΙΑΣΘΕ, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ. τοῖσ εὐθέσι πρέπει αἴνεσισ.
ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ ἐν κιθάρᾳ, ἐν ψαλτηρίῳ δεκαχόρδῳ ψάλατε αὐτῷ. ᾄσατε αὐτῷ ᾆσμα καινόν, καλῶσ ψάλατε αὐτῷ ἐν ἀλαλαγμῷ. ὅτι εὐθὴσ ὁ λόγοσ τοῦ Κυρίου, καὶ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πίστει. ἀγαπᾷ ἐλεημοσύνην καὶ κρίσιν, τοῦ ἐλέουσ Κυρίου πλήρησ ἡ γῆ. τῷ λόγῳ τοῦ Κυρίου οἱ οὐρανοὶ ἐστερεώθησαν καὶ τῷ πνεύματι τοῦ στόματοσ αὐτοῦ πᾶσα ἡ δύναμισ αὐτῶν. συνάγων ὡσεὶ ἀσκὸν ὕδατα θαλάσσησ, τιθεὶσ ἐν θησαυροῖσ ἀβύσσουσ. φοβηθήτω τὸν Κύριον πᾶσα ἡ γῆ, ἀπ̓ αὐτοῦ δὲ σαλευθήτωσαν πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ τὴν οἰκουμένην. ὅτι αὐτὸσ εἶπε καὶ ἐγενήθησαν, αὐτὸσ ἐνετείλατο καὶ ἐκτίσθησαν. Κύριοσ διασκεδάζει βουλὰσ ἐθνῶν, ἀθετεῖ δὲ λογισμοὺσ λαῶν καὶ ἀθετεῖ βουλὰσ ἀρχόντων. ἡ δὲ βουλὴ τοῦ Κυρίου εἰσ τὸν αἰῶνα μένει, λογισμοὶ τῆσ καρδίασ αὐτοῦ εἰσ γενεὰν καὶ γενεάν. μακάριον τὸ ἔθνοσ, οὗ ἐστι Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτοῦ, λαόσ, ὃν ἐξελέξατο εἰσ κληρονομίαν ἑαυτῷ. ἐξ οὐρανοῦ ἐπέβλεψεν ὁ Κύριοσ, εἶδε πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τῶν ἀνθρώπων. ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου αὐτοῦ ἐπέβλεψεν ἐπὶ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ τὴν γῆν, ὁ πλάσασ κατὰ μόνασ τὰσ καρδίασ αὐτῶν, ὁ συνιεὶσ πάντα τὰ ἔργα αὐτῶν. οὐ σῴζεται βασιλεὺσ διὰ πολλὴν δύναμιν, καὶ γίγασ οὐ σωθήσεται ἐν πλήθει ἰσχύοσ αὐτοῦ. ψευδὴσ ἵπποσ εἰσ σωτηρίαν, ἐν δὲ πλήθει δυνάμεωσ αὐτοῦ οὐ σωθήσεται. ἰδοὺ οἱ ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ τοὺσ φοβουμένουσ αὐτὸν τοὺσ ἐλπίζοντασ ἐπὶ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, ρύσασθαι ἐκ θανάτου τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν καὶ διαθρέψαι αὐτοὺσ ἐν λιμῷ. ἡ ψυχὴ ἡμῶν ὑπομενεῖ τῷ Κυρίῳ, ὅτι βοηθὸσ καὶ ὑπερασπιστὴσ ἡμῶν ἐστιν. ὅτι ἐν αὐτῷ εὐφρανθήσεται ἡ καρδία ἡμῶν, καὶ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἁγίῳ αὐτοῦ ἠλπίσαμεν. γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεόσ σου ἐφ̓ ἡμᾶσ, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Ἀβιμέλεχ, καὶ ἀπέλυσεν αὐτόν, καὶ ἀπῆλθεν. ‐
ΕΥΛΟΓΗΣΩ τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ, διὰ παντὸσ ἡ αἴνεσισ αὐτοῦ ἐν τῷ στόματί μου. ἐν τῷ Κυρίῳ ἐπαινεθήσεται ἡ ψυχή μου. ἀκουσάτωσαν πρᾳεῖσ, καὶ εὐφρανθήτωσαν. μεγαλύνατε τὸν Κύριον σὺν ἐμοί, καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό. ἐξεζήτησα τὸν Κύριον, καὶ ἐπήκουσέ μου καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεών μου ἐῤῥύσατό με. προσέλθετε πρὸσ αὐτὸν καὶ φωτίσθητε, καὶ τὰ πρόσωπα ὑμῶν οὐ μὴ καταισχυνθῇ. οὗτοσ ὁ πτωχὸσ ἐκέκραξε καὶ ὁ Κύριοσ εἰσήκουσεν αὐτοῦ καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτόν. παρεμβαλεῖ ἄγγελοσ Κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ῥύσεται αὐτούσ. γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸσ ὁ Κύριοσ. μακάριοσ ἀνήρ, ὃσ ἐλπίζει ἐπ̓ αὐτόν. φοβήθητε τὸν Κύριον πάντεσ οἱ ἅγιοι αὐτοῦ, ὅτι οὐκ ἔστιν ὑστέρημα τοῖσ φοβουμένοισ αὐτόν. πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν, οἱ δὲ ἐκζητοῦντεσ τὸν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸσ ἀγαθοῦ. . δεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου. φόβον Κυρίου διδάξω ὑμᾶσ. τίσ ἐστιν ἄνθρωποσ ὁ θέλων ζωήν, ἀγαπῶν ἡμέρασ ἰδεῖν ἀγαθάσ̣ παῦσον τὴν γλῶσσάν σου ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη σου τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον. ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν, ζήτησον εἰρήνην καὶ δίωξον αὐτήν. ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ δικαίουσ, καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰσ δέησιν αὐτῶν. πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ ποιοῦντασ κακὰ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐκ γῆσ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν. ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι, καὶ ὁ Κύριοσ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἐῤῥύσατο αὐτούσ. ἐγγὺσ Κύριοσ τοῖσ συντετριμμένοισ τὴν καρδίαν καὶ τοὺσ ταπεινοὺσ τῷ πνεύματι σώσει. πολλαὶ αἱ θλίψεισ τῶν δικαίων, καὶ ἐκ πασῶν αὐτῶν ῥύσεται αὐτοὺσ ὁ Κύριοσ. φυλάσσει Κύριοσ πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται. θάνατοσ ἁμαρτωλῶν πονηρόσ, καὶ οἱ μισοῦντεσ τὸν δίκαιον πλημμελήσουσι. λυτρώσεται Κύριοσ ψυχὰσ δούλων αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ πλημμελήσουσι πάντεσ οἱ ἐλπίζοντεσ ἐπ̓ αὐτόν. Τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΔΙΚΑΣΟΝ, Κύριε, τοὺσ ἀδικοῦντάσ με, πολέμησον τοὺσ πολεμοῦντάσ με.
ἐπιλαβοῦ ὅπλου καὶ θυρεοῦ καὶ ἀνάστηθι εἰσ τὴν βοήθειάν μου, ἔκχεον ῥομφαίαν καὶ σύγκλεισον ἐξ ἐναντίασ τῶν καταδιωκόντων με. εἶπον τῇ ψυχῇ μου. Σωτηρία σού εἰμι ἐγώ. αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντεσ τὴν ψυχήν μου, ἀποστραφήτωσαν εἰσ τὰ ὀπίσω καὶ καταισχυνθήτωσαν οἱ λογιζόμενοί μοι κακά. γενηθήτωσαν ὡσεὶ χνοῦσ κατὰ πρόσωπον ἀνέμου, καὶ ἄγγελοσ Κυρίου ἐκθλίβων αὐτούσ. γενηθήτω ἡ ὁδὸσ αὐτῶν σκότοσ καὶ ὀλίσθημα, καὶ ἄγγελοσ Κυρίου καταδιώκων αὐτούσ. ὅτι δωρεὰν ἔκρυψάν μοι διαφθορὰν παγίδοσ αὐτῶν, μάτην ὠνείδισαν τὴν ψυχήν μου. ἐλθέτω αὐτῷ παγίσ, ἣν οὐ γινώσκει, καὶ ἡ θήρα, ἣν ἔκρυψε, συλλαβέτω αὐτόν, καὶ ἐν τῇ παγίδι πεσεῖται ἐν αὐτῇ. ἡ δὲ ψυχή μου ἀγαλλιάσεται ἐπὶ τῷ Κυρίῳ, τερφθήσεται ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ αὐτοῦ. πάντα τὰ ὀστᾶ μου ἐροῦσι. Κύριε, τίσ ὅμοιόσ σοι̣ ρυόμενοσ πτωχὸν ἐκ χειρὸσ στερεωτέρων αὐτοῦ καὶ πτωχὸν καὶ πένητα ἀπὸ τῶν διαρπαζόντων αὐτόν. ἀναστάντεσ μοι μάρτυρεσ ἄδικοι, ἃ οὐκ ἐγίνωσκον, ἐπηρώτων με. ἀνταπεδίδοσάν μοι πονηρὰ ἀντὶ ἀγαθῶν καὶ ἀτεκνίαν τῇ ψυχῇ μου. ἐγὼ δὲ ἐν τῷ αὐτοὺσ παρενοχλεῖν μοι ἐνεδυόμην σάκκον καὶ ἐταπείνουν ἐν νηστείᾳ τὴν ψυχήν μου, καὶ ἡ προσευχή μου εἰσ κόλπον μου ἀποστραφήσεται. ὡσ πλησίον, ὡσ ἀδελφῷ ἡμετέρῳ οὕτωσ εὐηρέστουν. ὡσ πενθῶν καὶ σκυθρωπάζων, οὕτωσ ἐταπεινούμην. καὶ κατ̓ ἐμοῦ εὐφράνθησαν καὶ συνήχθησαν, συνήχθησαν ἐπ̓ ἐμὲ μάστιγεσ, καὶ οὐκ ἔγνων, διεσχίσθησαν καὶ οὐ κατενύγησαν. ἐπείρασάν με, ἐξεμυκτήρισάν με μυκτηρισμῷ, ἔβρυξαν ἐπ ἐμὲ τοὺσ ὀδόντασ αὐτῶν. Κύριε, πότε ἐπόψῃ̣ ἀποκατάστησον τὴν ψυχήν μου ἀπὸ τῆσ κακουργίασ αὐτῶν, ἀπὸ λεόντων τὴν μονογενῆ μου. ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἐκκλησίᾳ πολλῇ, ἐν λαῷ βαρεῖ αἰνέσω σε. μὴ ἐπιχαρείησάν μοι οἱ ἐχθραίνοντέσ μοι ἀδίκωσ, οἱ μισοῦντεσ με δωρεὰν καὶ διανεύοντεσ ὀφθαλμοῖσ. ὅτι ἐμοὶ μὲν εἰρηνικὰ ἐλάλουν καὶ ἐπ̓ ὀργὴν δόλουσ διελογίζοντο. καὶ ἐπλάτυναν ἐπ̓ ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν, εἶπαν. εὖγε, εὖγε, εἶδον οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν. εἶδεσ, Κύριε, μὴ παρασιωπήσῃσ, Κύριε, μὴ ἀποστῇσ ἀπ̓ ἐμοῦ. ἐξεγέρθητι, Κύριε, καὶ πρόσχεσ τῇ κρίσει μου, ὁ Θεόσ μου καὶ ὁ Κύριόσ μου, εἰσ τὴν δίκην μου. κρῖνόν με, Κύριε, κατὰ τὴν δικαιοσύνην σου, Κύριε ὁ Θεόσ μου, καὶ μὴ ἐπιχαρείησάν μοι. μὴ εἴποισαν ἐν καρδίαισ αὐτῶν. εὖγε, εὖγε τῇ ψυχῇ ἡμῶν. μηδὲ εἴποιεν. Κατεπίομεν αὐτόν. αἰσχυνθείησαν καὶ ἐντραπείησαν ἅμα οἱ ἐπιχαίροντεσ τοῖσ κακοῖσ μου, ἐνδυσάσθωσαν αἰσχύνην καὶ ἐντροπὴν οἱ μεγαλοῤῥημονοῦντεσ ἐπ̓ ἐμέ. ἀγαλλιάσθωσαν καὶ εὐφρανθήτωσαν οἱ θέλοντεσ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ εἰπάτωσαν διαπαντόσ. μεγαλυνθήτω ὁ Κύριοσ, οἱ θέλοντεσ τὴν εἰρήνην τοῦ δούλου αὐτοῦ. καὶ ἡ γλῶσσά μου μελετήσει τὴν δικαιοσύνην σου, ὅλην τὴν ἡμέραν τὸν ἔπαινόν σου. Εἰσ τὸ τέλοσ. τῷ δούλῳ Κυρίου τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΦΗΣΙΝ ὁ παράνομοσ τοῦ ἁμαρτάνειν ἐν ἑαυτῷ, οὐκ ἔστι φόβοσ Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. ὅτι ἐδόλωσεν ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ εὑρεῖν τὴν ἀνομίαν αὐτοῦ καὶ μισῆσαι. τὰ ῥήματα τοῦ στόματοσ αὐτοῦ ἀνομία καὶ δόλοσ, οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι τοῦ ἀγαθῦναι. ἀνομίαν διελογίσατο ἐπὶ τῆσ κοίτησ αὐτοῦ, παρέστη πάσῃ ὁδῷ οὐκ ἀγαθῇ, κακίᾳ δὲ οὐ προσώχθισε. Κύριε, ἐν τῷ οὐρανῷ τὸ ἔλεόσ σου, καὶ ἡ ἀλήθειά σου ἕωσ τῶν νεφελῶν. ἡ δικαιοσύνη σου ὡσ ὄρη Θεοῦ, τὰ κρίματά σου ὡσεὶ ἄβυσσοσ πολλή. ἀνθρώπουσ καὶ κτήνη σώσεισ, Κύριε. ὡσ ἐπλήθυνασ τὸ ἔλεόσ σου, ὁ Θεόσ. οἱ δὲ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἐλπιοῦσι. μεθυσθήσονται ἀπὸ πιότητοσ οἴκου σου, καὶ τὸν χειμάῤῥουν τῆσ τρυφῆσ σου ποτιεῖσ αὐτούσ. ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆσ, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶσ. παράτεινον τὸ ἔλεόσ σου τοῖσ γινώσκουσί σε καὶ τὴν δικαιοσύνην σου τοῖσ εὐθέσι τῇ καρδίᾳ. μὴ ἐλθέτω μοι ποὺσ ὑπερηφανίασ, καὶ χεὶρ ἁμαρτωλοῦ μὴ σαλεύσαι με. ἐκεῖ ἔπεσον πάντεσ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν, ἐξώσθησαν καὶ οὐ μὴ δύνωνται στῆναι. Τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΜΗ ΠΑΡΑΖΗΛΟΥ ἐν πονηρευομένοισ μηδὲ ζήλου τοὺσ ποιοῦντασ τὴν ἀνομίαν.
ὅτι ὡσεὶ χόρτοσ ταχὺ ἀποξηρανθήσονται καὶ ὡσεὶ λάχανα χλόησ ταχὺ ἀποπεσοῦνται. ἔλπισον ἐπὶ Κύριον καὶ ποίει χρηστότητα καὶ κατασκήνου τὴν γῆν, καὶ ποιμανθήσῃ ἐπὶ τῷ πλούτῳ αὐτῆσ. κατατρύφησον τοῦ Κυρίου, καὶ δώσει σοι τὰ αἰτήματα τῆσ καρδίασ σου. ἀποκάλυψον πρὸσ Κύριον τὴν ὁδόν σου καὶ ἔλπισον ἐπ̓ αὐτόν, καὶ αὐτὸσ ποιήσει καὶ ἐξοίσει ὡσ φῶσ τὴν δικαιοσύνην σου καὶ τὸ κρῖμά σου ὡσ μεσημβρίαν. ὑποτάγηθι τῷ Κυρίῳ καὶ ἱκέτευσον αὐτόν. μὴ παραζήλου ἐν τῷ κατευοδουμένῳ ἐν τῇ ὁδῷ αὐτοῦ ἐν ἀνθρώπῳ ποιοῦντι παρανομίαν. παῦσαι ἀπὸ ὀργῆσ καὶ ἐγκατάλιπε θυμόν, μὴ παραζήλου ὥστε πονηρεύεσθαι. ὅτι οἱ πονηρευόμενοι ἐξολοθρευθήσονται, οἱ δὲ ὑπομένοντεσ τὸν Κύριον αὐτοὶ κληρονομήσουσι γῆν. καὶ ἔτι ὀλίγον καὶ οὐ μὴ ὑπάρξῃ ὁ ἁμαρτωλόσ, καὶ ζητήσεισ τὸν τόπον αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ εὕρῃσ. οἱ δὲ πραεῖσ κληρονομήσουσι γῆν καὶ κατατρυφήσουσιν ἐπὶ πλήθει εἰρήνησ. παρατηρήσεται ὁ ἁμαρτωλὸσ τὸν δίκαιον καὶ βρύξει ἐπ̓ αὐτὸν τοὺσ ὀδόντασ αὐτοῦ. ὁ δὲ Κύριοσ ἐκγελάσεται αὐτόν, ὅτι προβλέπει ὅτι ἥξει ἡ ἡμέρα αὐτοῦ. ρομφαίαν ἐσπάσαντο οἱ ἁμαρτωλοί, ἐνέτειναν τόξον αὐτῶν τοῦ καταβαλεῖν πτωχὸν καὶ πένητα, τοῦ σφάξαι τοὺσ εὐθεῖσ τῇ καρδίᾳ. ἡ ρομφαία αὐτῶν εἰσέλθοι εἰσ τὰσ καρδίασ αὐτῶν καὶ τὰ τόξα αὐτῶν συντριβείη. κρεῖσσον ὀλίγον τῷ δικαίῳ ὑπὲρ πλοῦτον ἁμαρτωλῶν πολύν. ὅτι βραχίονεσ ἁμαρτωλῶν συντριβήσονται, ὑποστηρίζει δὲ δικαίουσ ὁ Κύριοσ. γινώσκει Κύριοσ τὰσ ὁδοὺσ τῶν ἀμώμων, καὶ ἡ κληρονομία αὐτῶν εἰσ τὸν αἰῶνα ἔσται. οὐ καταισχυνθήσονται ἐν καιρῷ πονηρῷ καὶ ἐν ἡμέραισ λιμοῦ χορτασθήσονται. ὅτι οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπολοῦνται, οἱ δὲ ἐχθροὶ τοῦ Κυρίου ἅμα τῷ δοξασθῆναι αὐτοὺσ καὶ ὑψωθῆναι ἐκλείποντεσ ὡσεὶ καπνὸσ ἐξέλιπον. δανείζεται ὁ ἁμαρτωλὸσ καὶ οὐκ ἀποτίσει, ὁ δὲ δίκαιοσ οἰκτείρει καὶ δίδωσιν. ὅτι οἱ εὐλογοῦντεσ αὐτὸν κληρονομήσουσι γῆν, οἱ δὲ καταρώμενοι αὐτὸν ἐξολοθρευθήσονται. παρὰ Κυρίου τὰ διαβήματα ἀνθρώπου κατευθύνεται, καὶ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ θελήσει σφόδρα. ὅταν πέσῃ, οὐ καταῤῥαχθήσεται, ὅτι Κύριοσ ἀντιστηρίζει χεῖρα αὐτοῦ. νεώτεροσ ἐγενόμην καὶ γὰρ ἐγήρασα καὶ οὐκ εἶδον δίκαιον ἐγκαταλελειμμένον, οὐδὲ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ζητοῦν ἄρτουσ. ὅλην τὴν ἡμέραν ἐλεεῖ καὶ δανείζει ὁ δίκαιοσ, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ εἰσ εὐλογίαν ἔσται. ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθὸν καὶ κατασκήνου εἰσ αἰῶνα αἰῶνοσ. ὅτι Κύριοσ ἀγαπᾷ κρίσιν καὶ οὐκ ἐγκαταλείψει τοὺσ ὁσίουσ αὐτοῦ, εἰσ τὸν αἰῶνα φυλαχθήσονται. ἄνομοι δὲ ἐκδιωχθήσονται, καὶ σπέρμα ἀσεβῶν ἐξολοθρευθήσεται. δίκαιοι δὲ κληρονομήσουσι γῆν καὶ κατασκηνώσουσιν εἰσ αἰῶνα αἰῶνοσ ἐπ̓ αὐτῆσ. στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν. ὁ νόμοσ τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ, καὶ οὐχ ὑποσκελισθήσεται τὰ διαβήματα αὐτοῦ. κατανοεῖ ὁ ἁμαρτωλὸσ τὸν δίκαιον καὶ ζητεῖ τοῦ θανατῶσαι αὐτόν, ὁ δὲ Κύριοσ οὐ μὴ ἐγκαταλίπῃ αὐτὸν εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ καταδικάσηται αὐτόν, ὅταν κρίνηται αὐτῷ. ὑπόμεινον τὸν Κύριον καὶ φύλαξον τὴν ὁδὸν αὐτοῦ, καὶ ὑψώσει σε τοῦ κατακληρονομῆσαι γῆν. ἐν τῷ ἐξολοθρεύεσθαι ἁμαρτωλοὺσ ὄψει. εἶδον τὸν ἀσεβῆ ὑπερυψούμενον καὶ ἐπαιρόμενον ὡσ τὰσ κέδρουσ τοῦ Λιβάνου. καὶ παρῆλθον, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν, καὶ ἐζήτησα αὐτόν, καὶ οὐχ εὑρέθη ὁ τόποσ αὐτοῦ. φύλασσε ἀκακίαν καὶ ἴδε εὐθύτητα, ὅτι ἐστὶν ἐγκατάλειμμα ἀνθρώπῳ εἰρηνικῷ. οἱ δὲ παράνομοι ἐξολοθρευθήσονται ἐπὶ τὸ αὐτό, τὰ ἐγκαταλείμματα τῶν ἀσεβῶν ἐξολοθρευθήσονται. σωτηρία δὲ τῶν δικαίων παρὰ Κυρίου, καὶ ὑπερασπιστὴσ αὐτῶν ἐστιν ἐν καιρῷ θλίψεωσ, καὶ βοηθήσει αὐτοῖσ Κύριοσ καὶ ῥύσεται αὐτοὺσ καὶ ἐξελεῖται αὐτοὺσ ἐξ ἁμαρτωλῶν καὶ σώσει αὐτούσ, ὅτι ἤλπισαν ἐπ̓ αὐτόν. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. εἰσ ἀνάμνησιν περὶ τοῦ σαββάτου. ‐
ΚΥΡΙΕ, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃσ με, μηδὲ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃσ με. ὅτι τὰ βέλη σου ἐνεπάγησάν μοι, καὶ ἐπεστήριξασ ἐπ̓ ἐμὲ τὴν χεῖρά σου. οὐκ ἔστιν ἴασισ ἐν τῇ σαρκί μου ἀπὸ προσώπου τῆσ ὀργῆσ σου, οὐκ ἔστιν εἰρήνη ἐν τοῖσ ὀστέοισ μου ἀπὸ προσώπου τῶν ἁμαρτιῶν μου. ὅτι αἱ ἀνομίαι μου ὑπερῇραν τὴν κεφαλήν μου, ὡσεὶ φορτίον βαρὺ ἐβαρύνθησαν ἐπ̓ ἐμέ. προσώζεσαν καὶ ἐσάπησαν οἱ μώλωπέσ μου ἀπὸ προσώπου τῆσ ἀφροσύνησ μου. ἐταλαιπώρησα καὶ κατεκάμφθην ἕωσ τέλουσ, ὅλην τὴν ἡμέραν σκυθρωπάζων ἐπορευόμην. ὅτι αἱ ψόαι μου ἐπλήσθησαν ἐμπαιγμάτων, καὶ οὐκ ἔστιν ἴασισ ἐν τῇ σαρκί μου. ἐκακώθην καὶ ἐταπεινώθην ἕωσ σφόδρα, ὠρυόμην ἀπὸ στεναγμοῦ τῆσ καρδίασ μου. Κύριε, ἐναντίον σου πᾶσα ἡ ἐπιθυμία μου, καὶ ὁ στεναγμόσ μου ἀπὸ σοῦ οὐκ ἀπεκρύβη. ἡ καρδία μου ἐταράχθη, ἐγκατέλιπέ με ἡ ἰσχύσ μου, καὶ τὸ φῶσ τῶν ὀφθαλμῶν μου, καὶ αὐτὸ οὐκ ἔστι μετ̓ ἐμοῦ. οἱ φίλοι μου καὶ οἱ πλησίον μου ἐξ ἐναντίασ μου ἤγγισαν καὶ ἔστησαν, καὶ οἱ ἔγγιστά μου ἀπὸ μακρόθεν ἔστησαν. καὶ ἐξεβιάζοντο οἱ ζητοῦντεσ τὴν ψυχήν μου, καὶ οἱ ζητοῦντεσ τὰ κακά μοι ἐλάλησαν ματαιότητασ, καὶ δολιότητασ ὅλην τὴν ἡμέραν ἐμελέτησαν. ἐγὼ δὲ ὡσεὶ κωφὸσ οὐκ ἤκουον καὶ ὡσεὶ ἄλαλοσ οὐκ ἀνοίγων τὸ στόμα αὐτοῦ. καὶ ἐγενόμην ὡσεὶ ἄνθρωποσ οὐκ ἀκούων καὶ οὐκ ἔχων ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ ἐλεγμούσ. ὅτι ἐπὶ σοί, Κύριε, ἤλπισα. σὺ εἰκακούσῃ, Κύριε ὁ Θεόσ μου. ὅτι εἶπα. μήποτε ἐπιχαρῶσί μοι οἱ ἐχθροί μου. καὶ ἐν τῷ σαλευθῆναι πόδασ μου ἐπ̓ ἐμὲ ἐμεγαλοῤῥημόνησαν. ὅτι ἐγὼ εἰσ μάστιγασ ἕτοιμοσ, καὶ ἡ ἀλγηδών μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντόσ. ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ ἀναγγελῶ καὶ μεριμνήσω ὑπὲρ τῆσ ἁμαρτίασ μου. οἱ δὲ ἐχθροί μου ζῶσι καὶ κεκραταίωνται ὑπὲρ ἐμέ, καὶ ἐπληθύνθησαν οἱ μισοῦντέσ με ἀδίκωσ. οἱ ἀνταποδιδόντεσ μοι κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν ἐνδιέβαλλόν με, ἐπεὶ κατεδίωκον ἀγαθωσύνην. μὴ ἐγκαταλίπῃσ με, Κύριε. ὁ Θεόσ μου, μὴ ἀποστῇσ ἀπ̓ ἐμοῦ. πρόσχεσ εἰσ τὴν βοήθειάν μου, Κύριε τῆσ σωτηρίασ μου. Εἰσ τὸ τέλοσ, τῷ Ἰδιθούν. ᾠδὴ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΙΠΑ. φυλάξω τὰσ ὁδούσ μου τοῦ μὴ ἁμαρτάνειν με ἐν γλώσσῃ μου. ἐθέμην τῷ στόματί μου φυλακὴν ἐν τῷ συστῆναι τὸν ἁμαρτωλὸν ἐναντίον μου. ἐκωφώθην καὶ ἐταπεινώθην καὶ ἐσίγησα ἐξ ἀγαθῶν, καὶ τὸ ἄλγημά μου ἀνεκαινίσθη. ἐθερμάνθη ἡ καρδία μου ἐντόσ μου, καὶ ἐν τῇ μελέτῃ μου ἐκκαυθήσεται πῦρ. ἐλάλησα ἐν γλώσσῃ μου. γνώρισόν μοι, Κύριε, τὸ πέρασ μου καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν μου, τίσ ἐστιν, ἵνα γνῶ τί ὑστερῶ ἐγώ. ἰδοὺ παλαιστὰσ ἔθου τὰσ ἡμέρασ μου, καὶ ἡ ὑπόστασίσ μου ὡσεὶ οὐθὲν ἐνώπιόν σου. πλὴν τὰ σύμπαντα ματαιότησ, πᾶσ ἄνθρωποσ ζῶν. . μέντοιγε ἐν εἰκόνι διαπορεύεται ἄνθρωποσ, πλὴν μάτην ταράσσεται. θησαυρίζει καὶ οὐ γινώσκει τίνι συνάξει αὐτά. καὶ νῦν τίσ ἡ ὑπομονή μου̣ οὐχὶ ὁ Κύριοσ̣ καὶ ἡ ὑπόστασίσ μου παρὰ σοί ἐστιν. ἀπὸ πασῶν τῶν ἀνομιῶν μου ῥῦσαί με, ὄνειδοσ ἄφρονι ἔδωκάσ με. ἐκωφώθην καὶ οὐκ ἤνοιξα τὸ στόμα μου, ὅτι σὺ ἐποίησασ. ἀπόστησον ἀπ̓ ἐμοῦ τὰσ μάστιγάσ σου. ἀπὸ γὰρ τῆσ ἰσχύοσ τῆσ χειρόσ σου ἐγὼ ἐξέλιπον. ἐν ἐλεγμοῖσ ὑπὲρ ἀνομίασ ἐπαίδευσασ ἄνθρωπον καὶ ἐξέτηξασ ὡσ ἀράχνην τὴν ψυχὴν αὐτοῦ. πλὴν μάτην ταράσσεται πᾶσ ἄνθρωποσ. . εἰσάκουσον τῆσ προσευχῆσ μου, Κύριε, καὶ τῆσ δεήσεώσ μου, ἐνώτισαι τῶν δακρύων μου. μὴ παρασιωπήσῃσ, ὅτι πάροικοσ ἐγώ εἰμι παρὰ σοὶ καὶ παρεπίδημοσ καθὼσ πάντεσ οἱ πατέρεσ μου. ἄνεσ μοι, ἵνα ἀναψύξω πρὸ τοῦ με ἀπελθεῖν καὶ οὐκέτι μὴ ὑπάρξω. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΥΠΟΜΕΝΩΝ ὑπέμεινα τὸν Κύριον, καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆσ δεήσεώσ μου καὶ ἀνήγαγέ με ἐκ λάκκου ταλαιπωρίασ καὶ ἀπὸ πηλοῦ ἰλύοσ καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺσ πόδασ μου καὶ κατηύθυνε τὰ διαβήματά μου καὶ ἐνέβαλεν εἰσ τὸ στόμα μου ᾆσμα καινόν, ὕμνον τῷ Θεῷ ἡμῶν. ὄψονται πολλοὶ καὶ φοβηθήσονται καὶ ἐλπιοῦσιν ἐπὶ Κύριον. μακάριοσ ἀνήρ, οὗ ἐστι τὸ ὄνομα Κυρίου ἐλπὶσ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐπέβλεψεν εἰσ ματαιότητασ καὶ μανίασ ψευδεῖσ. πολλὰ ἐποίησασ σύ, Κύριε ὁ Θεόσ μου, τὰ θαυμάσιά σου, καὶ τοῖσ διαλογισμοῖσ σου οὐκ ἔστι τίσ ὁμοιωθήσεταί σοι. ἀπήγγειλα καὶ ἐλάλησα, ἐπληθύνθησαν ὑπὲρ ἀριθμόν. θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ ἠθέλησασ, σῶμα δὲ κατηρτίσω μοι. ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίασ οὐκ ἐζήτησασ. τότε εἶπον. ἰδοὺ ἥκω, ἐν κεφαλίδι βιβλίου γέγραπται περὶ ἐμοῦ. τοῦ ποιῆσαι τὸ θέλημά σου, ὁ Θεόσ μου, ἐβουλήθην καὶ τὸν νόμον σου ἐν μέσῳ τῆσ κοιλίασ μου. εὐηγγελισάμην δικαιοσύνην ἐν ἐκκλησίᾳ μεγάλῃ. ἰδοὺ τὰ χείλη μου οὐ μὴ κωλύσω. Κύριε, σὺ ἔγνωσ. τὴν δικαιοσύνην σου οὐκ ἔκρυψα ἐν τῇ καρδίᾳ μου, τὴν ἀλήθειάν σου καὶ τὸ σωτήριόν σου εἶπα, οὐκ ἔκρυψα τὸ ἔλεόσ σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου ἀπὸ συναγωγῆσ πολλῆσ. σὺ δέ, Κύριε, μὴ μακρύνῃσ τοὺσ οἰκτιρμούσ σου ἀπ̓ ἐμοῦ. τὸ ἔλεόσ σου καὶ ἡ ἀλήθειά σου διαπαντὸσ ἀντιλάβοιντό μου. ὅτι περιέσχον με κακά, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμόσ, κατέλαβόν με αἱ ἀνομίαι μου, καὶ οὐκ ἠδυνήθην τοῦ βλέπειν. ἐπληθύνθησαν ὑπὲρ τὰσ τρίχασ τῆσ κεφαλῆσ μου, καὶ ἡ καρδία μου ἐγκατέλιπέ με. εὐδόκησον, Κύριε, τοῦ ρύσασθαί με. Κύριε, εἰσ τὸ βοηθῆσαί μοι πρόσχεσ. καταισχυνθείησαν καὶ ἐντραπείησαν ἅμα οἱ ζητοῦντεσ τὴν ψυχήν μου τοῦ ἐξᾶραι αὐτήν. ἀποστραφείησαν εἰσ τὰ ὀπίσω καὶ καταισχυνθείησαν οἱ θέλοντέσ μοι κακά. κομισάσθωσαν παραχρῆμα αἰσχύνην αὐτῶν οἱ λέγοντέσ μοι. εὖγε, εὖγε. ἀγαλλιάσθωσαν καὶ εὐφρανθήτωσαν ἐπὶ σοὶ πάντεσ οἱ ζητοῦντέσ σε, Κύριε, καὶ εἰπάτωσαν διαπαντόσ. μεγαλυνθήτω ὁ Κύριοσ, οἱ ἀγαπῶντεσ τὸ σωτήριόν σου. ἐγὼ δὲ πτωχόσ εἰμι καὶ πένησ, Κύριοσ φροντιεῖ μου. βοηθόσ μου καὶ ὑπερασπιστήσ μου εἶ σύ. ὁ Θεόσ μου, μὴ χρονίσῃσ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΜΑΚΑΡΙΟΣ ὁ συνιῶν ἐπὶ πτωχὸν καὶ πένητα. ἐν ἡμέρᾳ πονηρᾷ ρύσεται αὐτὸν ὁ Κύριοσ. Κύριοσ διαφυλάξαι αὐτὸν καὶ ζήσαι αὐτὸν καὶ μακαρίσαι αὐτὸν ἐν τῇ γῇ καὶ μὴ παραδῷ αὐτὸν εἰσ χεῖρασ ἐχθρῶν αὐτοῦ. Κύριοσ βοηθήσαι αὐτῷ ἐπὶ κλίνησ ὀδύνησ αὐτοῦ. ὅλην τὴν κοίτην αὐτοῦ ἔστρεψασ ἐν τῇ ἀῤῥωστίᾳ αὐτοῦ. ἐγὼ εἶπα. Κύριε, ἐλέησόν με, ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι. οἱ ἐχθροί μου εἶπαν κακά μοι. πότε ἀποθανεῖται, καὶ ἀπολεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ̣ καὶ εἰσεπορεύετο τοῦ ἰδεῖν, μάτην ἐλάλει. ἡ καρδία αὐτοῦ συνήγαγεν ἀνομίαν ἑαυτῷ, ἐξεπορεύετο ἔξω καὶ ἐλάλει ἐπὶ τὸ αὐτό. κατ̓ ἐμοῦ ἐψιθύριζον πάντεσ οἱ ἐχθροί μου, κατ̓ ἐμοῦ ἐλογίζοντο κακά μοι. λόγον παράνομον κατέθεντο κατ̓ ἐμοῦ. μὴ ὁ κοιμώμενοσ οὐχὶ προσθήσει τοῦ ἀναστῆναι̣ καὶ γὰρ ὁ ἄνθρωποσ τῆσ εἰρήνησ μου, ἐφ̓ ὃν ἤλπισα, ὁ ἐσθίων ἄρτουσ μου, ἐμεγάλυνεν ἐπ̓ ἐμὲ πτερνισμόν. σὺ δέ, Κύριε, ἐλέησόν με καὶ ἀνάστησόν με, καὶ ἀνταποδώσω αὐτοῖσ. ἐν τούτῳ ἔγνων ὅτι τεθέληκάσ με, ὅτι οὐ μὴ ἐπιχαρῇ ὁ ἐχθρόσ μου ἐπ̓ ἐμέ. ἐμοῦ δὲ διὰ τὴν ἀκακίαν ἀντελάβου, καὶ ἐβεβαίωσάσ με ἐνώπιόν σου εἰσ τὸν αἰῶνα. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ ἀπὸ τοῦ αἰῶνοσ καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα. γένοιτο, γένοιτο. Εἰσ τὸ τέλοσ. εἰσ σύνεσιν τοῖσ υἱοῖσ Κορέ. ‐
ΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφοσ ἐπὶ τὰσ πηγὰσ τῶν ὑδάτων, οὕτωσ ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μου πρόσ σέ, ὁ Θεόσ. ἐδίψησεν ἡ ψυχή μου πρὸσ τὸν Θεὸν τὸν ζῶντα. πότε ἥξω καὶ ὀφθήσομαι τῷ προσώπῳ τοῦ Θεοῦ̣ ἐγενήθη τὰ δάκρυά μου ἐμοὶ ἄρτοσ ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ ἐν τῷ λέγεσθαί μοι καθ̓ ἑκάστην ἡμέραν. ποῦ ἐστιν ὁ Θεόσ σου̣ ταῦτα ἐμνήσθην καὶ ἐξέχεα ἐπ̓ ἐμὲ τὴν ψυχήν μου, ὅτι διελεύσομαι ἐν τόπῳ σκηνῆσ θαυμαστῆσ ἕωσ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ ἐν φωνῇ ἀγαλλιάσεωσ καὶ ἐξομολογήσεωσ ἤχου ἑορτάζοντοσ. ἱνατί περίλυποσ εἶ, ἡ ψυχή μου, καὶ ἱνατί συνταράσσεισ με̣ ἔλπισον ἐπὶ τὸν Θεόν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ. σωτήριον τοῦ προσώπου μου καὶ ὁ Θεόσ μου. πρὸσ ἐμαυτὸν ἡ ψυχή μου ἐταράχθη. διὰ τοῦτο μνησθήσομαί σου ἐκ γῆσ Ἰορδάνου καὶ Ἐρμωνιείμ, ἀπὸ ὄρουσ μικροῦ. ἄβυσσοσ ἄβυσσον ἐπικαλεῖται εἰσ φωνὴν τῶν καταῤῥακτῶν σου, πάντεσ οἱ μετεωρισμοί σου καὶ τὰ κύματά σου ἐπ̓ ἐμὲ διῆλθον. ἡμέρασ ἐντελεῖται Κύριοσ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, καὶ νυκτὸσ ᾠδὴ αὐτῷ παῤ ἐμοί, προσευχὴ τῷ Θεῷ τῆσ ζωῆσ μου. ἐρῶ τῷ Θεῷ. ἀντιλήπτωρ μου εἶ. διατί μου ἐπελάθου̣ καὶ ἱνατί σκυθρωπάζων πορεύομαι ἐν τῷ ἐκθλίβειν τὸν ἐχθρόν μου̣ ἐν τῷ καταθλᾶσθαι τὰ ὀστᾶ μου ὠνείδιζόν με οἱ ἐχθροί μου, ἐν τῷ λέγειν αὐτούσ μοι καθ̓ ἑκάστην ἡμέραν. Ποῦ ἐστιν ὁ Θεόσ σου̣ ἱνατί περίλυποσ εἶ, ἡ ψυχή μου̣ καὶ ἱνατί συνταράσσεισ με̣ ἔλπισον ἐπὶ τὸν Θεόν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ. σωτήριον τοῦ προσώπου μου καὶ ὁ Θεόσ μου. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νΚΡΙΝΟΝ με, ὁ Θεόσ, καὶ δίκασον τὴν δίκην μου ἐξ ἔθνουσ οὐχ ὁσίου. ἀπὸ ἀνθρώπου ἀδίκου καὶ δολίου ῥῦσαί με.
ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸσ κραταίωμά μου. ἱνατί ἀπώσω με̣ καὶ ἱνατί σκυθρωπάζων πορεύομαι ἐν τῷ ἐκθλίβειν τὸν ἐχθρόν μου̣ ἐξαπόστειλον τὸ φῶσ σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου. αὐτά με ὡδήγησαν καὶ ἤγαγόν με εἰσ ὄροσ ἅγιόν σου καὶ εἰσ τὰ σκηνώματά σου. καὶ εἰσελεύσομαι πρὸσ τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ, πρὸσ τὸν Θεὸν τὸν εὐφραίνοντα τὴν νεότητά μου. ἐξομολογήσομαί σοι ἐν κιθάρᾳ, ὁ Θεόσ, ὁ Θεόσ μου. ἱνατί περίλυποσ εἶ, ἡ ψυχή μου̣ καὶ ἱνατί συνταράσσεισ με̣ ἔλπισον ἐπὶ τὸν Θεόν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ. σωτήριον τοῦ προσώπου μου καὶ ὁ Θεόσ μου. Εἰσ τὸ τέλοσ. τοῖσ υἱοῖσ Κορὲ εἰσ σύνεσιν ψαλμόσ. ‐
Ο ΘΕΟΣ, ἐν τοῖσ ὠσὶν ἡμῶν ἠκούσαμεν, καὶ οἱ πατέρεσ ἡμῶν ἀνήγγειλαν ἡμῖν ἔργον, ὃ εἰργάσω ἐν ταῖσ ἡμέραισ αὐτῶν, ἐν ἡμέραισ ἀρχαίαισ. ἡ χείρ σου ἔθνη ἐξωλόθρευσε, καὶ κατεφύτευσασ αὐτούσ, ἐκάκωσασ λαοὺσ καὶ ἐξέβαλεσ αὐτούσ. οὐ γὰρ ἐν τῇ ῥομφαίᾳ αὐτῶν ἐκληρονόμησαν γῆν, καὶ ὁ βραχίων αὐτῶν οὐκ ἔσωσεν αὐτούσ, ἀλλ̓ ἡ δεξιά σου καὶ ὁ βραχίων σου καὶ ὁ φωτισμὸσ τοῦ προσώπου σου, ὅτι ηὐδόκησασ ἐν αὐτοῖσ. σὺ εἶ αὐτὸσ ὁ Βασιλεύσ μου καὶ ὁ Θεόσ μου ὁ ἐντελλόμενοσ τὰσ σωτηρίασ Ἰακώβ. ἐν σοὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἡμῶν κερατιοῦμεν καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐξουδενώσομεν τοὺσ ἐπανισταμένουσ ἡμῖν. οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ τόξῳ μου ἐλπιῶ, καὶ ἡ ρομφαία μου οὐ σώσει με. ἔσωσασ γὰρ ἡμᾶσ ἐκ τῶν θλιβόντων ἡμᾶσ καὶ τοὺσ μισοῦντασ ἡμᾶσ κατῄσχυνασ. ἐν τῷ Θεῷ ἐπαινεθησόμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐξομολογηθησόμεθα εἰσ τὸν αἰῶνα. . νυνὶ δὲ ἀπώσω καὶ κατῄσχυνασ ἡμᾶσ καὶ οὐκ ἐξελεύσῃ, ὁ Θεόσ, ἐν ταῖσ δυνάμεσιν ἡμῶν. ἀπέστρεψασ ἡμᾶσ εἰσ τὰ ὀπίσω παρὰ τοὺσ ἐχθροὺσ ἡμῶν, καὶ οἱ μισοῦντεσ ἡμᾶσ διήρπαζον ἑαυτοῖσ. ἔδωκασ ἡμᾶσ ὡσ πρόβατα βρώσεωσ καὶ ἐν τοῖσ ἔθνεσι διέσπειρασ ἡμᾶσ. ἀπέδου τὸν λαόν σου ἄνευ τιμῆσ, καὶ οὐκ ἦν πλῆθοσ ἐν τοῖσ ἀλαλάγμασιν αὐτῶν. ἔθου ἡμᾶσ ὄνειδοσ τοῖσ γείτοσιν ἡμῶν, μυκτηρισμὸν καὶ χλευασμὸν τοῖσ κύκλῳ ἡμῶν. ἔθου ἡμᾶσ εἰσ παραβολὴν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, κίνησιν κεφαλῆσ ἐν τοῖσ λαοῖσ. ὅλην τὴν ἡμέραν ἡ ἐντροπή μου κατεναντίον μού ἐστι, καὶ ἡ αἰσχύνη τοῦ προσώπου μου ἐκάλυψέ με ἀπὸ φωνῆσ ὀνειδίζοντοσ καὶ καταλαλοῦντοσ, ἀπὸ προσώπου ἐχθροῦ καὶ ἐκδιώκοντοσ. ταῦτα πάντα ἦλθεν ἐφ̓ ἡμᾶσ καὶ οὐκ ἐπελαθόμεθά σου καὶ οὐκ ἠδικήσαμεν ἐν τῇ διαθήκῃ σου, καὶ οὐκ ἀπέστη εἰσ τὰ ὀπίσω ἡ καρδία ἡμῶν καὶ ἐξέκλινασ τὰσ τρίβουσ ἡμῶν ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ σου. ὅτι ἐταπείνωσασ ἡμᾶσ ἐν τόπῳ κακώσεωσ, καὶ ἐπεκάλυψεν ἡμᾶσ σκιὰ θανάτου. εἰ ἐπελαθόμεθα τοῦ ὀνόματοσ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ εἰ διεπετάσαμεν χεῖρασ ἡμῶν πρὸσ Θεὸν ἀλλότριον, οὐχὶ ὁ Θεὸσ ἐκζητήσει ταῦτα̣ αὐτὸσ γὰρ γινώσκει τὰ κρύφια τῆσ καρδίασ. ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν, ἐλογίσθημεν ὡσ πρόβατα σφαγῆσ. ἐξεγέρθητι. ἱνατί ὑπνοῖσ, Κύριε̣ ἀνάστηθι καὶ μὴ ἀπώσῃ εἰσ τέλοσ. ἱνατί τὸ πρόσωπόν σου ἀποστρέφεισ̣ ἐπιλανθάνῃ τῆσ πτωχείασ ἡμῶν καὶ τῆσ θλίψεωσ ἡμῶν̣ ὅτι ἐταπεινώθη εἰσ χοῦν ἡ ψυχὴ ἡμῶν, ἐκολλήθη εἰσ γῆν ἡ γαστὴρ ἡμῶν. ἀνάστα, Κύριε, βοήθησον ἡμῖν καὶ λύτρωσαι ἡμᾶσ ἕνεκεν τοῦ ὀνόματόσ σου. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ τῶν ἀλλοιωθησομένων. τοῖσ υἱοῖσ Κορὲ εἰσ σύνεσιν. ᾠδὴ ὑπὲρ τοῦ ἀγαπητοῦ. ‐
ΕΞΗΡΕΥΞΑΤΟ ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν, λέγω ἐγὼ τὰ ἔργα μου τῷ βασιλεῖ, ἡ γλῶσσά μου κάλαμοσ γραμματέωσ ὀξυγράφου. ὡραῖοσ κάλλει παρὰ τοὺσ υἱοὺσ τῶν ἀνθρώπων, ἐξεχύθη χάρισ ἐν χείλεσί σου. διὰ τοῦτο εὐλόγησέ σε ὁ Θεὸσ εἰσ τὸν αἰῶνα. περίζωσαι τὴν ρομφαίαν σου ἐπὶ τὸν μηρόν σου, δυνατέ, τῇ ὡραιότητί σου καὶ τῷ κάλλει σου καὶ ἔντεινον καὶ κατευοδοῦ καὶ βασίλευε ἕνεκεν ἀληθείασ καὶ πρᾳότητοσ καὶ δικαιοσύνησ, καὶ ὁδηγήσει σε θαυμαστῶσ ἡ δεξιά σου. τὰ βέλη σου ἠκονημένα, δυνατέ λαοὶ ὑποκάτω σου πεσοῦνται ἐν καρδίᾳ τῶν ἐχθρῶν τοῦ βασιλέωσ. ὁ θρόνοσ σου, ὁ Θεόσ, εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ, ράβδοσ εὐθύτητοσ ἡ ῥάβδοσ τῆσ βασιλείασ σου. ἠγάπησασ δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησασ ἀνομίαν. διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεὸσ ὁ Θεόσ σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεωσ παρὰ τοὺσ μετόχουσ σου. σμύρνα καὶ στακτὴ καὶ κασσία ἀπὸ τῶν ἱματίων σου ἀπὸ βάρεων ἐλεφαντίνων, ἐξ ὧν εὔφρανάν σε. θυγατέρασ βασιλέων ἐν τῇ τιμῇ σου. παρέστη ἡ βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε καὶ κλῖνον τὸ οὖσ σου καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καὶ τοῦ οἴκου τοῦ πατρόσ σου. καὶ ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεὺσ τοῦ κάλλουσ σου, ὅτι αὐτόσ ἐστι Κύριόσ σου, καὶ προσκυνήσεισ αὐτῷ. καὶ θυγάτηρ Τύρου ἐν δώροισ. τὸ πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ. πᾶσα ἡ δόξα τῆσ θυγατρὸσ τοῦ βασιλέωσ ἔσωθεν, ἐν κροσσωτοῖσ χρυσοῖσ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆσ, αἱ πλησίον αὐτῆσ ἀπενεχθήσονταί σοι. ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει, ἀχθήσονται εἰσ ναὸν βασιλέωσ. ἀντὶ τῶν πατέρων σου ἐγενήθησαν υἱοί σου. καταστήσεισ αὐτοὺσ ἄρχοντασ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματόσ σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ. διὰ τοῦτο λαοὶ ἐξομολογήσονταί σοι εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ὑπὲρ τῶν υἱῶν Κορέ, ὑπὲρ τῶν κρυφίων ψαλμόσ. ‐
Ο ΘΕΟΣ ἡμῶν καταφυγὴ καὶ δύναμισ, βοηθὸσ ἐν θλίψεσι ταῖσ εὑρούσαισ ἡμᾶσ σφόδρα. διὰ τοῦτο οὐ φοβηθησόμεθα ἐν τῷ ταράσσεσθαι τὴν γῆν καὶ μετατίθεσθαι ὄρη ἐν καρδίαισ θαλασσῶν. ἤχησαν καὶ ἐταράχθησαν τὰ ὕδατα αὐτῶν, ἐταράχθησαν τὰ ὄρη ἐν τῇ κραταιότητι αὐτοῦ. . τοῦ ποταμοῦ τὰ ὁρμήματα εὐφραίνουσι τὴν πόλιν τοῦ Θεοῦ. ἡγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστοσ. ὁ Θεὸσ ἐν μέσῳ αὐτῆσ καὶ οὐ σαλευθήσεται. βοηθήσει αὐτῇ ὁ Θεὸσ τὸ πρὸσ πρωί̈ πρωί̈. ἐταράχθησαν ἔθνη, ἔκλιναν βασιλεῖαι. ἔδωκε φωνὴν αὐτοῦ, ἐσαλεύθη ἡ γῆ. Κύριοσ τῶν δυνάμεων μεθ̓ ἡμῶν, ἀντιλήπτωρ ἡμῶν ὁ Θεὸσ Ἰακώβ. . δεῦτε καὶ ἴδετε τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, ἃ ἔθετο τέρατα ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἀνταναιρῶν πολέμουσ μέχρι τῶν περάτων τῆσ γῆσ τόξον συντρίψει καὶ συνθλάσει ὅπλον καὶ θυρεοὺσ κατακαύσει ἐν πυρί. σχολάσατε καὶ γνῶτε ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ Θεόσ. ὑψωθήσομαι ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, ὑψωθήσομαι ἐν τῇ γῇ. Κύριοσ τῶν δυνάμεων μεθ̓ ἡμῶν, ἀντιλήπτωρ ἡμῶν ὁ Θεὸσ Ἰακώβ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ὑπὲρ τῶν υἱῶν Κορὲ ψαλμόσ. ‐
ΠΑΝΤΑ τὰ ἔθνη κροτήσατε χεῖρασ, ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ ἐν φωνῇ ἀγαλλιάσεωσ. ὅτι Κύριοσ ὕψιστοσ, φοβερόσ, βασιλεὺσ μέγασ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. ὑπέταξε λαοὺσ ἡμῖν καὶ ἔθνη ὑπὸ τοὺσ πόδασ ἡμῶν. ἐξελέξατο ἡμῖν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ, τὴν καλλονὴν Ἰακώβ, ἣν ἠγάπησεν. . ἀνέβη ὁ Θεὸσ ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριοσ ἐν φωνῇ σάλπιγγοσ. ψάλατε τῷ Θεῷ ἡμῶν, ψάλατε, ψάλατε τῷ βασιλεῖ ἡμῶν, ψάλατε, ὅτι βασιλεὺσ πάσησ τῆσ γῆσ ὁ Θεόσ, ψάλατε συνετῶσ. ἐβασίλευσεν ὁ Θεὸσ ἐπὶ τὰ ἔθνη, ὁ Θεὸσ κάθηται ἐπὶ θρόνου ἁγίου αὐτοῦ. ἄρχοντεσ λαῶν συνήχθησαν μετὰ τοῦ Θεοῦ Ἁβραάμ, ὅτι τοῦ Θεοῦ οἱ κραταιοὶ τῆσ γῆσ σφόδρα ἐπήρθησαν. Ψαλμὸσ ᾠδῆσ τοῖσ υἱοῖσ Κορέ. δευτέρα σαββάτου. ‐
ΜΕΓΑΣ Κύριοσ καὶ αἰνετὸσ σφόδρα ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἐν ὄρει ἁγίῳ αὐτοῦ, εὐρίζῳ ἀγαλλιάματι πάσησ τῆσ γῆσ. ὄρη Σιών, τὰ πλευρὰ τοῦ Βορρᾶ, ἡ πόλισ τοῦ βασιλέωσ τοῦ μεγάλου. ὁ Θεὸσ ἐν τοῖσ βάρεσιν αὐτῆσ γινώσκεται, ὅταν ἀντιλαμβάνηται αὐτῆσ. ὅτι ἰδοὺ οἱ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ συνήχθησαν, ἤλθοσαν ἐπὶ τὸ αὐτό. αὐτοὶ ἰδόντεσ οὕτωσ ἐθαύμασαν, ἐταράχθησαν, ἐσαλεύθησαν, τρόμοσ ἐπελάβετο αὐτῶν, ἐκεῖ ὠδῖνεσ ὡσ τικτούσησ. ἐν πνεύματι βιαίῳ συντρίψεισ πλοῖα Θαρσίσ. καθάπερ ἠκούσαμεν, οὕτω καὶ εἴδομεν ἐν πόλει Κυρίου τῶν δυνάμεων, ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. ὁ Θεὸσ ἐθεμελίωσεν αὐτὴν εἰσ τὸν αἰῶνα. . ὑπελάβομεν, ὁ Θεόσ, τὸ ἔλεόσ σου ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου. κατὰ τὸ ὄνομά σου, ὁ Θεόσ, οὕτω καὶ ἡ αἴνεσίσ σου ἐπὶ τὰ πέρατα τῆσ γῆσ. δικαιοσύνησ πλήρησ ἡ δεξιά σου. εὐφρανθήτω τὸ ὄροσ Σιών, ἀγαλλιάσθωσαν αἱ θυγατέρεσ τῆσ Ἰουδαίασ ἕνεκεν κριμάτων σου, Κύριε. κυκλώσατε Σιὼν καὶ περιλάβετε αὐτήν, διηγήσασθε ἐν τοῖσ πύργοισ αὐτῆσ, θέσθε τὰσ καρδίασ ὑμῶν εἰσ τὴν δύναμιν αὐτῆσ καὶ καταδιέλεσθε τὰσ βάρεισ αὐτῆσ, ὅπωσ ἂν διηγήσησθε εἰσ γενεὰν ἑτέραν. ὅτι οὗτόσ ἐστιν ὁ Θεὸσ ἡμῶν εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. αὐτὸσ ποιμανεῖ ἡμᾶσ εἰσ τοὺσ αἰῶνασ. Εἰσ τὸ τέλοσ. τοῖσ υἱοῖσ Κορὲ ψαλμόσ. ‐
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ταῦτα, πάντα τὰ ἔθνη, ἐνωτίσασθε πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ τὴν οἰκουμένην, οἵ τε γηγενεῖσ καὶ οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, ἐπὶ τὸ αὐτὸ πλούσιοσ καὶ πένησ. τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆσ καρδίασ μου σύνεσιν. κλινῶ εἰσ παραβολὴν τὸ οὖσ μου, ἀνοίξω ἐν ψαλτηρίῳ τὸ πρόβλημά μου. ἱνατί φοβοῦμαι ἐν ἡμέρᾳ πονηρᾷ̣ ἡ ἀνομία τῆσ πτέρνησ μου κυκλώσει με. οἱ πεποιθότεσ ἐπὶ τῇ δυνάμει αὐτῶν καὶ ἐπὶ τῷ πλήθει τοῦ πλούτου αὐτῶν καυχώμενοι, ἀδελφὸσ οὐ λυτροῦται, λυτρώσεται ἄνθρωποσ̣ οὐ δώσει τῷ Θεῷ ἐξίλασμα ἑαυτοῦ καὶ τὴν τιμὴν τῆσ λυτρώσεωσ τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ. καὶ ἐκοπίασεν εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ ζήσεται εἰσ τέλοσ. οὐκ ὄψεται καταφθοράν, ὅταν ἴδῃ σοφοὺσ ἀποθνήσκοντασ. ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἄφρων καὶ ἄνουσ ἀπολοῦνται καὶ καταλείψουσιν ἀλλοτρίοισ τὸν πλοῦτον αὐτῶν, καὶ οἱ τάφοι αὐτῶν οἰκίαι αὐτῶν εἰσ τὸν αἰῶνα, σκηνώματα αὐτῶν εἰσ γενεὰν καὶ γενεάν. ἐπεκαλέσαντο τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἐπὶ τῶν γαιῶν αὐτῶν. καὶ ἄνθρωποσ ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖσ κτήνεσι τοῖσ ἀνοήτοισ καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖσ. αὕτη ἡ ὁδὸσ αὐτῶν σκάνδαλον αὐτοῖσ, καὶ μετὰ ταῦτα ἐν τῷ στόματι αὐτῶν εὐδοκήσουσι. . ὡσ πρόβατα ἐν ᾅδῃ ἔθεντο, θάνατοσ ποιμανεῖ αὐτούσ. καὶ κατακυριεύσουσιν αὐτῶν οἱ εὐθεῖσ τὸ πρωί̈, καὶ ἡ βοήθεια αὐτῶν παλαιωθήσεται ἐν τῷ ᾅδῃ, ἐκ τῆσ δόξησ αὐτῶν ἐξώσθησαν. πλὴν ὁ Θεὸσ λυτρώσεται τὴν ψυχήν μου ἐκ χειρὸσ ᾅδου, ὅταν λαμβάνῃ με. . μὴ φοβοῦ, ὅταν πλουτήσῃ ἄνθρωποσ καὶ ὅταν πληθυνθῇ ἡ δόξα τοῦ οἴκου αὐτοῦ. ὅτι οὐκ ἐν τῷ ἀποθνήσκειν αὐτὸν λήψεται τὰ πάντα, οὐδὲ συγκαταβήσεται αὐτῷ ἡ δόξα αὐτοῦ. ὅτι ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ εὐλογηθήσεται. ἐξομολογήσεταί σοι, ὅταν ἀγαθύνῃσ αὐτῷ. εἰσελεύσεται ἕωσ γενεᾶσ πατέρων αὐτοῦ, ἕωσ αἰῶνοσ οὐκ ὄψεται φῶσ. καὶ ἄνθρωποσ ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖσ κτήνεσι τοῖσ ἀνοήτοισ καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖσ. Ψαλμὸσ τῷ Ἀσάφ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΘΕΟΣ θεῶν Κύριοσ ἐλάλησε καὶ ἐκάλεσε τὴν γῆν ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου μέχρι δυσμῶν.
ἐκ Σιὼν ἡ εὐπρέπεια τῆσ ὡραιότητοσ αὐτοῦ, ὁ Θεὸσ ἐμφανῶσ ἥξει, ὁ Θεὸσ ἡμῶν, καὶ οὐ παρασιωπήσεται. πῦρ ἐνώπιον αὐτοῦ καυθήσεται, καὶ κύκλῳ αὐτοῦ καταιγὶσ σφόδρα. προσκαλέσεται τὸν οὐρανὸν ἄνω καὶ τὴν γῆν τοῦ διακρῖναι τὸν λαὸν αὐτοῦ. συναγάγετε αὐτῷ τοὺσ ὁσίουσ αὐτοῦ, τοὺσ διατιθεμένουσ τὴν διαθήκην αὐτοῦ ἐπὶ θυσίαισ, καὶ ἀναγγελοῦσιν οἱ οὐρανοὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, ὅτι ὁ Θεὸσ κριτήσ ἐστι. . ἄκουσον, λαόσ μου, καὶ λαλήσω σοι, Ἰσραήλ, καὶ διαμαρτύρομαί σοι. ὁ Θεὸσ ὁ Θεόσ σού εἰμι ἐγώ. οὐκ ἐπὶ ταῖσ θυσίαισ σου ἐλέγξω σε, τὰ δὲ ὁλοκαυτώματά σου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διαπαντόσ. οὐ δέξομαι ἐκ τοῦ οἴκου σου μόσχουσ οὐδὲ ἐκ τῶν ποιμνίων σου χιμάρουσ. ὅτι ἐμά ἐστι πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ, κτήνη ἐν τοῖσ ὄρεσι καὶ βόεσ. ἔγνωκα πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ὡραιότησ ἀγροῦ μετ̓ ἐμοῦ ἐστιν. ἐὰν πεινάσω, οὐ μή σοι εἴπω. ἐμὴ γάρ ἐστιν ἡ οἰκουμένη καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆσ. μὴ φάγομαι κρέα ταύρων, ἢ αἷμα τράγων πίομαι̣ θῦσον τῷ Θεῷ θυσίαν αἰνέσεωσ καὶ ἀπόδοσ τῷ Ὑψίστῳ τὰσ εὐχάσ σου. καὶ ἐπικάλεσαί με ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώσ σου, καὶ ἐξελοῦμαί σε, καὶ δοξάσεισ με. . τῷ δὲ ἁμαρτωλῷ εἶπεν ὁ Θεόσ. ἱνατί σὺ διηγῇ τὰ δικαιώματά μου καὶ ἀναλαμβάνεισ τὴν διαθήκην μου διὰ στόματόσ σου̣ σὺ δὲ ἐμίσησασ παιδείαν καὶ ἐξέβαλεσ τοὺσ λόγουσ μου εἰσ τὰ ὀπίσω. εἰ ἐθεώρεισ κλέπτην, συνέτρεχεσ αὐτῷ, καὶ μετὰ μοιχοῦ τὴν μερίδα σου ἐτίθεισ. τὸ στόμα σου ἐπλεόνασε κακίαν, καὶ ἡ γλῶσσά σου περιέπλεκε δολιότητα. καθήμενοσ κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κατελάλεισ καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆσ μητρόσ σου ἐτίθεισ σκάνδαλον. ταῦτα ἐποίησασ, καὶ ἐσίγησα. ὑπέλαβεσ ἀνομίαν, ὅτι ἔσομαί σοι ὅμοιοσ. ἐλέγξω σε καὶ παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου τὰσ ἁμαρτίασ σου. σύνετε δὴ ταῦτα, οἱ ἐπιλανθανόμενοι τοῦ Θεοῦ, μήποτε ἁρπάσῃ, καὶ οὐ μὴ ᾖ ὁ ρυόμενοσ. θυσία αἰνέσεωσ δοξάσει με, καὶ ἐκεῖ ὁδόσ, ᾗ δείξω αὐτῷ τὸ σωτήριόν μου. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ
ἐν τῷ ἐλθεῖν πρὸσ αὐτὸν Νάθαν τὸν προφήτην, ἡνίκα εἰσῆλθε πρὸσ Βηρσαβεέ. ‐ ΕΛΕΗΣΟΝ με, ὁ Θεόσ, κατὰ τὸ μέγα ἔλεόσ σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθοσ τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆσ ἀνομίασ μου καὶ ἀπὸ τῆσ ἁμαρτίασ μου καθάρισόν με. ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντόσ. σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπωσ ἂν δικαιωθῇσ ἐν τοῖσ λόγοισ σου, καὶ νικήσῃσ ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαισ συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαισ ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησασ, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆσ σοφίασ σου ἐδήλωσάσ μοι. ραντιεῖσ με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι, πλυνεῖσ με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. ἀκουτιεῖσ μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσασ τὰσ ἀνομίασ μου ἐξάλειψον. καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεόσ, καὶ πνεῦμα εὐθὲσ ἐγκαίνισον ἐν τοῖσ ἐγκάτοισ μου. μὴ ἀποῤῥίψῃσ με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃσ ἀπ̓ ἐμοῦ. ἀπόδοσ μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. διδάξω ἀνόμουσ τὰσ ὁδούσ σου, καὶ ἀσεβεῖσ ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεὸσ ὁ Θεὸσ τῆσ σωτηρίασ μου. ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεισ, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. ὅτι εἰ ἠθέλησασ θυσίαν, ἔδωκα ἄν. ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεισ. θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸσ οὐκ ἐξουδενώσει. ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. τότε εὐδοκήσεισ θυσίαν δικαιοσύνησ, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχουσ. Εἰσ τὸ τέλοσ. συνέσεωσ τῷ Δαυί̈δ.
ἐν τῷ ἐλθεῖν Δωὴκ τὸν Ἰδουμαῖον καὶ ἀναγγεῖλαι τῷ Σαοὺλ καὶ εἰπεῖν αὐτῷ. ἦλθε Δαυί̈δ εἰσ τὸν οἶκον Ἀβιμέλεχ. ‐ ΤΙ ΕΓΚΑΥΧᾼ ἐν κακίᾳ, ὁ δυνατόσ, ἀνομίαν ὅλην τὴν ἡμέραν̣ ἀδικίαν ἐλογίσατο ἡ γλῶσσά σου. ὡσεὶ ξυρὸν ἠκονημένον ἐποίησασ δόλον. ἠγάπησασ κακίαν ὑπὲρ ἀγαθωσύνην, ἀδικίαν ὑπὲρ τὸ λαλῆσαι δικαιοσύνην. . ἠγάπησασ πάντα τὰ ρήματα καταποντισμοῦ, γλῶσσαν δολίαν. διὰ τοῦτο ὁ Θεὸσ καθέλοι σε εἰσ τέλοσ. ἐκτίλαι σε καὶ μεταναστεύσαι σε ἀπὸ σκηνώματόσ σου καὶ τὸ ρίζωμά σου ἐκ γῆσ ζώντων. . ὄψονται δίκαιοι καὶ φοβηθήσονται καὶ ἐπ̓ αὐτὸν γελάσονται καὶ ἐροῦσιν. ἰδοὺ ἄνθρωποσ, ὃσ οὐκ ἔθετο τὸν Θεὸν βοηθὸν αὐτοῦ, ἀλλ̓ ἐπήλπισεν ἐπὶ τὸ πλῆθοσ τοῦ πλούτου αὐτοῦ καὶ ἐνεδυναμώθη ἐπὶ τῇ ματαιότητι αὐτοῦ. ἐγὼ δὲ ὡσεὶ ἐλαία κατάκαρποσ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ. ἤλπισα ἐπὶ τὸ ἔλεοσ τοῦ Θεοῦ εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. ἐξομολογήσομαί σοι εἰσ τὸν αἰῶνα, ὅτι ἐποίησασ, καὶ ὑπομενῶ τὸ ὄνομά σου, ὅτι χρηστὸν ἐναντίον τῶν ὁσίων σου. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ μαελέθ. συνέσεωσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΙΠΕΝ ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ. Οὐκ ἔστι Θεόσ. διεφθάρησαν καὶ ἐβδελύχθησαν ἐν ἀνομίαισ, οὐκ ἔστι ποιῶν ἀγαθόν. ὁ Θεὸσ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψεν ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἰδεῖν εἰ ἔστι συνιὼν ἢ ἐκζητῶν τὸν Θεόν. πάντεσ ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἔστι ποιῶν ἀγαθόν, οὐκ ἔστιν ἕωσ ἑνόσ. οὐχί γνώσονται πάντεσ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν̣ οἱ κατεσθίοντεσ τὸν λαόν μου ἐν βρώσει ἄρτου τὸν Κύριον οὐκ ἐπεκαλέσαντο. ἐκεῖ ἐφοβήθησαν φόβον, οὗ οὐκ ἦν φόβοσ, ὅτι ὁ Θεὸσ διεσπόρπισεν ὀστᾶ ἀνθρωπαρέσκων. κατῃσχύνθησαν, ὅτι ὁ Θεὸσ ἐξουδένωσεν αὐτούσ. τίσ δώσει ἐκ Σιὼν τὸ σωτήριον τοῦ Ἰσραήλ̣ ἐν τῷ ἀποστρέψαι τὸν Θεὸν τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἀγαλλιάσεται Ἰακὼβ καὶ εὐφρανθήσεται Ἰσραήλ. Εἰσ τὸ τέλοσ, ἐν ὕμνοισ. συνέσεωσ τῷ Δαυί̈δ
ἐν τῷ ἐλθεῖν τοὺσ Ζιφαίουσ καὶ εἰπεῖν τῷ Σαούλ. οὐκ ἰδοὺ Δαυί̈δ κέκρυπται παῤ ἡμῖν̣ ‐ Ο ΘΕΟΣ, ἐν τῷ ὀνόματί σου σῶσόν με καὶ ἐν τῇ δυνάμει σου κρῖνόν με. ὁ Θεόσ, εἰσάκουσον τῆσ προσευχῆσ μου, ἐνώτισαι τὰ ρήματα τοῦ στόματόσ μου. ὅτι ἀλλότριοι ἐπανέστησαν ἐπ̓ ἐμὲ καὶ κραταιοὶ ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου καὶ οὐ προέθεντο τὸν Θεὸν ἐνώπιον αὐτῶν. . ἰδοὺ γὰρ ὁ Θεὸσ βοηθεῖ μοι, καὶ ὁ Κύριοσ ἀντιλήπτωρ τῆσ ψυχῆσ μου. ἀποστρέψει τὰ κακὰ τοῖσ ἐχθροῖσ μου. ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου ἐξολόθρευσον αὐτούσ. ἑκουσίωσ θύσω σοι, ἐξομολογήσομαι τῷ ὀνόματί σου, Κύριε, ὅτι ἀγαθόν. ὅτι ἐκ πάσησ θλίψεωσ ἐρρύσω με, καὶ ἐν τοῖσ ἐχθροῖσ μου ἐπεῖδεν ὁ ὀφθαλμόσ μου. Εἰσ τὸ τέλοσ, ἐν ὕμνοισ. συνέσεωσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΝΩΤΙΣΑΙ, ὁ Θεόσ, τὴν προσευχήν μου καὶ μὴ ὑπερίδῃσ τὴν δέησίν μου, πρόσχεσ μοι καὶ εἰσάκουσόν μου. ἐλυπήθην ἐν τῇ ἀδολεσχίᾳ μου καὶ ἐταράχθην ἀπὸ φωνῆσ ἐχθροῦ καὶ ἀπὸ θλίψεωσ ἁμαρτωλοῦ, ὅτι ἐξέκλιναν ἐπ̓ ἐμὲ ἀνομίαν καὶ ἐν ὀργῇ ἐνεκότουν μοι. ἡ καρδία μου ἐταράχθη ἐν ἐμοί, καὶ δειλία θανάτου ἐπέπεσεν ἐπ̓ ἐμέ. φόβοσ καὶ τρόμοσ ἦλθεν ἐπ̓ ἐμέ, καὶ ἐκάλυψέ με σκότοσ. καὶ εἶπα. τίσ δώσει μοι πτέρυγασ ὡσεὶ περιστερᾶσ καὶ πετασθήσομαι καὶ καταπαύσω̣ ἰδοὺ ἐμάκρυνα φυγαδεύων καὶ ηὐλίσθην ἐν τῇ ἐρήμῳ. . προσεδεχόμην τὸν σῴζοντά με, ἀπὸ ὀλιγοψυχίασ καὶ ἀπὸ καταιγίδοσ. καταπόντισον, Κύριε, καὶ καταδίελε τὰσ γλώσσασ αὐτῶν, ὅτι εἶδον ἀνομίαν καὶ ἀντιλογίαν ἐν τῇ πόλει. ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ κυκλώσει αὐτὴν ἐπὶ τὰ τείχη αὐτῆσ, καὶ ἀνομία καὶ κόποσ ἐν μέσῳ αὐτῆς καὶ ἀδικία, καὶ οὐκ ἐξέλιπεν ἐκ τῶν πλατειῶν αὐτῆσ τόκοσ καὶ δόλοσ. ὅτι εἰ ἐχθρὸσ ὠνείδισέ με, ὑπήνεγκα ἄν, καὶ εἰ ὁ μισῶν ἐπ̓ ἐμὲ ἐμεγαλορρημόνησεν, ἐκρύβην ἂν ἀπ̓ αὐτοῦ. σὺ δέ, ἄνθρωπε ἰσόψυχε, ἡγεμών μου καὶ γνωστέ μου, ὃσ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐγλύκανάσ μοι ἐδέσματα, ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ ἐπορεύθην ἐν ὁμονοίᾳ. ἐλθέτω δὴ θάνατοσ ἐπ̓ αὐτούσ, καὶ καταβήτωσαν εἰσ ᾅδου ζῶντεσ. ὅτι πονηρία ἐν ταῖσ παροικίαισ αὐτῶν ἐν μέσῳ αὐτῶν. ἐγὼ πρὸσ τὸν Θεὸν ἐκέκραξα, καὶ ὁ Κύριοσ εἰσήκουσέ μου. ἑσπέρασ καὶ πρωί̈ καὶ μεσημβρίασ διηγήσομαι καὶ ἀπαγγελῶ, καὶ εἰσακούσεται τῆσ φωνῆσ μου. λυτρώσεται ἐν εἰρήνῃ τὴν ψυχήν μου ἀπὸ τῶν ἐγγιζόντων μοι, ὅτι ἐν πολλοῖσ ἦσαν σὺν ἐμοί. εἰσακούσεται ὁ Θεὸσ καὶ ταπεινώσει αὐτοὺσ ὁ ὑπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων. . οὐ γάρ ἐστιν αὐτοῖσ ἀντάλλαγμα, ὅτι οὐκ ἐφοβήθησαν τὸν Θεόν. ἐξέτεινε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐν τῷ ἀποδιδόναι. ἐβεβήλωσαν τὴν διαθήκην αὐτοῦ. διεμερίσθησαν ἀπὸ ὀργῆσ τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἤγγισαν αἱ καρδίαι αὐτῶν. ἡπαλύνθησαν οἱ λόγοι αὐτοῦ ὑπὲρ ἔλαιον, καὶ αὐτοί εἰσι βολίδεσ. ἐπίρριψον ἐπὶ Κύριον τὴν μέριμνάν σου, καὶ αὐτόσ σε διαθρέψει. οὐ δώσει εἰσ τὸν αἰῶνα σάλον τῷ δικαίῳ. σὺ δέ, ὁ Θεόσ, κατάξεισ αὐτοὺσ εἰσ φρέαρ διαφθορᾶσ. ἄνδρεσ αἱμάτων καὶ δολιότητοσ οὐ μὴ ἡμισεύσωσι τὰσ ἡμέρασ αὐτῶν, ἐγὼ δέ, Κύριε, ἐλπιῶ ἐπὶ σέ. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ τοῦ λαοῦ τοῦ ἀπὸ τῶν ἁγίων μεμακρυμμένου. τῷ Δαυί̈δ εἰσ στηλογραφίαν, ὁπότε ἐκράτησαν αὐτὸν οἱ ἀλλόφυλοι ἐν Γέθ. ‐
ΕΛΕΗΣΟΝ με, ὁ Θεόσ, ὅτι κατεπάτησέ με ἄνθρωποσ, ὅλην τὴν ἡμέραν πολεμῶν ἔθλιψέ με. κατεπάτησάν με οἱ ἐχθροί μου ὅλην τὴν ἡμέραν, ὅτι πολλοὶ οἱ πολεμοῦντεσ με ἀπὸ ὕψουσ. ἡμέρασ οὐ φοβηθήσομαι, ἐγὼ δὲ ἐλπιῶ ἐπὶ σέ. ἐν τῷ Θεῷ ἐπαινέσω τοὺσ λόγουσ μου, ἐπὶ τῷ Θεῷ ἤλπισα, οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι σάρξ. ὅλην τὴν ἡμέραν τοὺσ λόγουσ μου ἐβδελύσσοντο, κατ̓ ἐμοῦ πάντεσ οἱ διαλογισμοὶ αὐτῶν εἰσ κακόν. παροικήσουσι καὶ κατακρύψουσιν. αὐτοὶ τὴν πτέρναν μου φυλάξουσι, καθάπερ ὑπέμειναν τῇ ψυχῇ μου. ὑπὲρ τοῦ μηθενὸσ σώσεισ αὐτούσ, ἐν ὀργῇ λαοὺσ κατάξεισ. ὁ Θεόσ, τὴν ζωήν μου ἐξήγγειλά σοι, ἔθου τὰ δάκρυά μου ἐνώπιόν σου ὡσ καὶ ἐν τῇ ἐπαγγελίᾳ σου. ἐπιστρέψουσιν οἱ ἐχθροί μου εἰσ τὰ ὀπίσω, ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἐπικαλέσωμαί σε. ἰδοὺ ἔγνων ὅτι Θεόσ μου εἶ σύ. ἐπὶ τῷ Θεῷ αἰνέσω ρῆμα, ἐπὶ τῷ Κυρίῳ αἰνέσω λόγον. ἐπὶ τῷ Θεῷ ἤλπισα, οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἄνθρωποσ. ἐν ἐμοί, ὁ Θεόσ, εὐχαί, ἃσ ἀποδώσω αἰνέσεώσ σου, ὅτι ἐρρύσω τὴν ψυχήν μου ἐκ θανάτου καὶ τοὺσ πόδασ μου ἐξ ὀλισθήματοσ. εὐαρεστήσω ἐνώπιον Κυρίου ἐν φωτὶ ζώντων. Εἰσ τὸ τέλοσ. μὴ διαφθείρῃσ. τῷ Δαυί̈δ εἰσ στηλογραφίαν ἐν τῷ αὐτὸν ἀποδιδράσκειν ἀπὸ προσώπου Σαοὺλ εἰσ τὸ σπήλαιον. ‐
ΕΛΕΗΣΟΝ με, ὁ Θεόσ, ἐλέησόν με, ὅτι ἐπὶ σοὶ πέποιθεν ἡ ψυχή μου καὶ ἐν τῇ σκιᾷ τῶν πτερύγων σου ἐλπιῶ, ἕωσ οὗ παρέλθῃ ἡ ἀνομία. κεκράξομαι πρὸσ τὸν Θεὸν τὸν Ὕψιστον, τὸν Θεὸν τὸν εὐεργετήσαντά με. ἐξαπέστειλεν ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἔσωσέ με, ἔδωκεν εἰσ ὄνειδοσ τοὺσ καταπατοῦντάσ με. . ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸσ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ καὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτοῦ καὶ ἐρρύσατο τὴν ψυχήν μου ἐκ μέσου σκύμνων. ἐκοιμήθην τεταραγμένοσ. υἱοὶ ἀνθρώπων, οἱ ὀδόντεσ αὐτῶν ὅπλα καὶ βέλη, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν μάχαιρα ὀξεῖα. ὑψώθητι ἐπὶ τοὺσ οὐρανούσ, ὁ Θεόσ, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ δόξα σου. παγίδα ἡτοίμασαν τοῖσ ποσί μου καὶ κατέκαμψαν τὴν ψυχήν μου. ὤρυξαν πρὸ προσώπου μου βόθρον καὶ ἐνέπεσαν εἰσ αὐτόν. . ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ὁ Θεόσ, ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ᾄσομαι καὶ ψαλῶ ἐν τῇ δόξῃ μου. ἐξεγέρθητι, ἡ δόξα μου. ἐξεγέρθητι, ψαλτήριον καὶ κιθάρα. ἐξεγερθήσομαι ὄρθρου. ἐξομολογήσομαί σοι ἐν λαοῖσ, Κύριε, ψαλῶ σοι ἐν ἔθνεσι, ὅτι ἐμεγαλύνθη ἕωσ τῶν οὐρανῶν τὸ ἔλεόσ σου καὶ ἕωσ τῶν νεφελῶν ἡ ἀλήθειά σου. ὑψώθητι ἐπὶ τοὺσ οὐρανούσ, ὁ Θεόσ, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ δόξα σου. Εἰσ τὸ τέλοσ. μὴ διαφθείρῃσ. τῷ Δαυί̈δ εἰσ στηλογραφίαν. ‐
ΕΙ ΑΛΗΘΩΣ ἄρα δικαιοσύνην λαλεῖτε̣ εὐθείασ κρίνετε οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων̣ καὶ γὰρ ἐν καρδίᾳ ἀνομίαν ἐργάζεσθε ἐν τῇ γῇ, ἀδικίαν αἱ χεῖρεσ ὑμῶν συμπλέκουσιν. ἀπηλλοτριώθησαν οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ μήτρασ, ἐπλανήθησαν ἀπὸ γαστρόσ, ἐλάλησαν ψευδῆ. θυμὸσ αὐτοῖσ κατὰ τὴν ὁμοίωσιν τοῦ ὄφεωσ, ὡσεὶ ἀσπίδοσ κωφῆσ καὶ βυούσησ τὰ ὦτα αὐτῆσ, ἥτισ οὐκ εἰσακούσεται φωνῆσ ἐπᾳδόντων, φαρμάκου τε φαρμακευομένου παρὰ σοφοῦ. ὁ Θεὸσ συντρίψει τοὺσ ὀδόντασ αὐτῶν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν, τὰσ μύλασ τῶν λεόντων συνέθλασεν ὁ Κύριοσ. ἐξουδενωθήσονται ὡσεὶ ὕδωρ διαπορευόμενον. ἐκτενεῖ τὸ τόξον αὐτοῦ ἕωσ οὗ ἀσθενήσουσιν. ὡσεὶ κηρὸσ τακεὶσ ἀνταναιρεθήσονται. ἔπεσε πῦρ ἐπ̓ αὐτούσ, καὶ οὐκ εἶδον τὸν ἥλιον. πρὸ τοῦ συνιέναι τὰσ ἀκάνθασ αὐτῶν τὴν ράμνον, ὡσεὶ ζῶντασ, ὡσεὶ ἐν ὀργῇ καταπίεται αὐτούσ. εὐφρανθήσεται δίκαιοσ, ὅταν ἴδῃ ἐκδίκησιν. τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ νίψεται ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἁμαρτωλοῦ. καὶ ἐρεῖ ἄνθρωποσ. εἰ ἄρα ἐστὶ καρπὸσ τῷ δικαίῳ, ἄρα ἐστὶν ὁ Θεὸσ κρίνων αὐτοὺσ ἐν τῇ γῇ. Εἰσ τὸ τέλοσ. μὴ διαφθείρῃσ. τῷ Δαυί̈δ εἰσ στηλογραφίαν, ὁπότε ἀπέστειλε Σαοὺλ καὶ ἐφύλαξε τὸν οἶκον αὐτοῦ τοῦ θανατῶσαι αὐτόν. ‐
ΕΞΕΛΟΥ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, ὁ Θεόσ, καὶ ἐκ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ̓ ἐμὲ λύτρωσαί με. ρῦσαί με ἐκ τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν καὶ ἐξ ἀνδρῶν αἱμάτων σῶσόν με. ὅτι ἰδοὺ ἐθήρευσαν τὴν ψυχήν μου, ἐπέθεντο ἐπ̓ ἐμὲ κραταιοί. οὔτε ἡ ἀνομία μου οὔτε ἡ ἁμαρτία μου, Κύριε. ἄνευ ἀνομίασ ἔδραμον καὶ κατεύθυνα. ἐξεγέρθητι εἰσ συνάντησίν μου καὶ ἴδε. καὶ σύ, Κύριε, ὁ Θεὸσ τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸσ τοῦ Ἰσραήλ, πρόσχεσ τοῦ ἐπισκέψασθαι πάντα τὰ ἔθνη, μὴ οἰκτειρήσῃσ πάντασ τοὺσ ἐργαζομένουσ τὴν ἀνομίαν. . ἐπιστρέψουσιν εἰσ ἑσπέραν καὶ λιμώξουσιν ὡσ κύων καὶ κυκλώσουσι πόλιν. ἰδοὺ ἀποφθέγξονται ἐν τῷ στόματι αὐτῶν, καὶ ρομφαία ἐν τοῖσ χείλεσιν αὐτῶν, ὅτι τίσ ἤκουσε̣ καὶ σύ, Κύριε, ἐκγελάσῃ αὐτούσ, ἐξουδενώσεισ πάντα τὰ ἔθνη. τὸ κράτοσ μου, πρὸσ σὲ φυλάξω, ὅτι σύ, ὁ Θεόσ, ἀντιλήπτωρ μου εἶ. ὁ Θεόσ μου, τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ προφθάσει με. ὁ Θεόσ μου δείξει μοι ἐν τοῖσ ἐχθροῖσ μου. μὴ ἀποκτείνῃσ αὐτούσ, μήποτε ἐπιλάθωνται τοῦ νόμου σου. διασκόρπισον αὐτοὺσ ἐν τῇ δυνάμει σου καὶ κατάγαγε αὐτούσ, ὁ ὑπερασπιστήσ μου, Κύριε. ἁμαρτία στόματοσ αὐτῶν, λόγοσ χειλέων αὐτῶν, καὶ συλληφθήτωσαν ἐν τῇ ὑπερηφανίᾳ αὐτῶν. καὶ ἐξ ἀρᾶσ καὶ ψεύδουσ διαγγελήσονται ἐν συντελείᾳ, ἐν ὀργῇ συντελείασ, καὶ οὐ μὴ ὑπάρξουσι. καὶ γνώσονται, ὅτι Θεὸσ δεσπόζει τοῦ Ἰακὼβ τῶν περάτων τῆσ γῆσ. . ἐπιστρέψουσιν εἰσ ἑσπέραν, καὶ λιμώξουσιν ὡσ κύων καὶ κυκλώσουσι πόλιν. αὐτοὶ διασκορπισθήσονται τοῦ φαγεῖν. ἐὰν δὲ μὴ χορτασθῶσι, καὶ γογγύσουσιν. ἐγὼ δὲ ᾄσομαι τῇ δυνάμει σου καὶ ἀγαλλιάσομαι τὸ πρωί̈ τὸ ἔλεόσ σου, ὅτι ἐγενήθησ ἀντιλήπτωρ μου καὶ καταφυγή μου ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώσ μου. βοηθόσ μου εἶ, σοὶ ψαλῶ, ὅτι σύ, ὁ Θεόσ, ἀντιλήπτωρ μου εἶ, ὁ Θεόσ μου, τὸ ἔλεόσ μου. Εἰσ τὸ τέλοσ. τοῖσ ἀλλοιωθησομένοισ ἔτι, εἰσ στηλογραφίαν τῷ Δαυί̈δ, εἰσ διδαχήν,
ὁπότε ἐνεπύρισε τὴν Μεσοποταμίαν Συρίασ καὶ τὴν Συρίαν Σοβά, καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωάβ, καὶ ἐπάταξε τὴν φάραγγα τῶν ἁλῶν, δώδεκα χιλιάδασ. ‐ Ο ΘΕΟΣ, ἀπώσω ἡμᾶσ καὶ καθεῖλεσ ἡμᾶσ, ὠργίσθησ καὶ οἰκτείρησασ ἡμᾶσ. συνέσεισασ τὴν γῆν καὶ συνετάραξασ αὐτήν. ἴασαι τὰ συντρίμματα αὐτῆσ ὅτι ἐσαλεύθη. ἔδειξασ τῷ λαῷ σου σκληρά, ἐπότισασ ἡμᾶσ οἶνον κατανύξεωσ. ἔδωκασ τοῖσ φοβουμένοισ σε σημείωσιν τοῦ φυγεῖν ἀπὸ προσώπου τόξου. . ὅπωσ ἂν ῥυσθῶσιν οἱ ἀγαπητοί σου, σῶσον τῇ δεξιᾷ σου καὶ ἐπάκουσόν μου. ὁ Θεὸσ ἐλάλησεν ἐν τῷ ἁγίῳ αὐτοῦ. ἀγαλλιάσομαι καὶ διαμεριῶ Σίκιμα καὶ τὴν κοιλάδα τῶν σκηνῶν διαμετρήσω. ἐμόσ ἐστι Γαλαάδ, καὶ ἐμόσ ἐστι Μανασσῆ, καὶ Ἐφραὶμ κραταίωσισ τῆσ κεφαλῆσ μου, Ἰούδασ βασιλεύσ μου. Μωὰβ λέβησ τῆσ ἐλπίδοσ μου, ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν ἐκτενῶ τὸ ὑπόδημά μου, ἐμοὶ ἀλλόφυλοι ὑπετάγησαν. τίσ ἀπάξει με εἰσ πόλιν περιοχῆσ̣ ἢ τίσ ὁδηγήσει με ἕωσ τῆσ Ἰδουμαίασ̣ οὐχὶ σύ, ὁ Θεόσ, ὁ ἀπωσάμενοσ ἡμᾶσ̣ καὶ οὐκ ἐξελεύσῃ, ὁ Θεόσ, ἐν ταῖσ δυνάμεσιν ἡμῶν̣ δὸσ ἡμῖν βοήθειαν ἐκ θλίψεωσ, καὶ ματαία σωτηρία ἀνθρώπου. ἐν τῷ Θεῷ ποιήσωμεν δύναμιν, καὶ αὐτὸσ ἐξουδενώσει τοὺσ θλίβοντασ ἡμᾶσ. Εἰσ τὸ τέλοσ, ἐν ὕμνοισ. τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΙΣΑΚΟΥΣΟΝ, ὁ Θεόσ, τῆσ δεήσεώσ μου, πρόσχεσ τῇ προσευχῇ μου. ἀπὸ τῶν περάτων τῆσ γῆσ πρὸσ σὲ ἐκέκραξα ἐν τῷ ἀκηδιάσαι τὴν καρδίαν μου. ἐν πέτρᾳ ὕψωσάσ με, ὡδήγησάσ με, ὅτι ἐγενήθησ ἐλπίσ μου, πύργοσ ἰσχύοσ ἀπὸ προσώπου ἐχθροῦ. παροικήσω ἐν τῷ σκηνώματί σου εἰσ τοὺσ αἰῶνασ, σκεπασθήσομαι ἐν σκέπει τῶν πτερύγων σου. . ὅτι σύ, ὁ Θεόσ, εἰσήκουσασ τῶν εὐχῶν μου, ἔδωκασ κληρονομίαν τοῖσ φοβουμένοισ τὸ ὄνομά σου. ἡμέρασ ἐφ̓ ἡμέρασ τοῦ βασιλέωσ προσθήσεισ, τὰ ἔτη αὐτοῦ ἕωσ ἡμέρασ γενεᾶσ καὶ γενεᾶσ. διαμενεῖ εἰσ τὸν αἰῶνα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. ἔλεοσ καὶ ἀλήθειαν αὐτοῦ τίσ ἐκζητήσει̣ οὕτωσ ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ τοῦ ἀποδοῦναί με τὰσ εὐχάσ μου ἡμέραν ἐξ ἡμέρασ. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ Ἰδιθούν. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΟΥΧΙ τῷ Θεῷ ὑποταγήσεται ἡ ψυχή μου̣ παῤ αὐτῷ γὰρ τὸ σωτήριόν μου. καὶ γὰρ αὐτὸσ Θεόσ μου καὶ σωτήρ μου, καὶ ἀντιλήπτωρ μου, οὐ μὴ σαλευθῶ ἐπὶ πλεῖον. ἕωσ πότε ἐπιτίθεσθε ἐπ̓ ἄνθρωπον̣ φονεύετε πάντεσ ὡσ τοίχῳ κεκλιμένῳ καὶ φραγμῷ ὠσμένῳ. πλὴν τὴν τιμήν μου ἐβουλεύσαντο ἀπώσασθαι, ἔδραμον ἐν δίψει, τῷ στόματι αὐτῶν εὐλόγουν καὶ τῇ καρδίᾳ αὐτῶν κατηρῶντο. . πλὴν τῷ Θεῷ ὑποτάγηθι, ἡ ψυχή μου, ὅτι παῤ αὐτῷ ἡ ὑπομονή μου. ὅτι αὐτὸσ Θεόσ μου καὶ σωτήρ μου, ἀντιλήπτωρ μου, οὐ μὴ μεταναστεύσω. ἐπὶ τῷ Θεῷ τὸ σωτήριόν μου καὶ ἡ δόξα μου. ὁ Θεὸσ τῆσ βοηθείασ μου, καὶ ἡ ἐλπίσ μου ἐπὶ τῷ Θεῷ. ἐλπίσατε ἐπ̓ αὐτὸν πᾶσα συναγωγὴ λαοῦ. ἐκχέετε ἐνώπιον αὐτοῦ τὰσ καρδίασ ὑμῶν, ὅτι ὁ Θεὸσ βοηθὸσ ἡμῶν. . πλὴν μάταιοι οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, ψευδεῖσ οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν ζυγοῖσ τοῦ ἀδικῆσαι αὐτοὶ ἐκ ματαιότητοσ ἐπὶ τὸ αὐτό. μὴ ἐλπίζετε ἐπ̓ ἀδικίαν καὶ ἐπὶ ἁρπάγματα μὴ ἐπιποθεῖτε. πλοῦτοσ ἐὰν ρέῃ, μὴ προστίθεσθε καρδίαν. ἅπαξ ἐλάλησεν ὁ Θεόσ, δύο ταῦτα ἤκουσα, ὅτι τὸ κράτοσ τοῦ Θεοῦ, καὶ σοῦ, Κύριε, τὸ ἔλεοσ, ὅτι σὺ ἀποδώσεισ ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆσ Ἰουδαίασ. ‐
Ο ΘΕΟΣ ὁ Θεόσ μου, πρὸσ σὲ ὀρθρίζω. ἐδίψησέ σε ἡ ψυχή μου, ποσαπλῶσ σοι ἡ σάρξ μου ἐν γῇ ἐρήμῳ καὶ ἀβάτῳ καὶ ἀνύδρῳ. οὕτωσ ἐν τῷ ἁγίῳ ὤφθην σοι τοῦ ἰδεῖν τὴν δύναμίν σου καὶ τὴν δόξαν σου. ὅτι κρεῖσσον τὸ ἔλεόσ σου ὑπὲρ ζωάσ. τὰ χείλη μου ἐπαινέσουσί σε. οὕτωσ εὐλογήσω σε ἐν τῇ ζωῇ μου καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀρῶ τὰσ χεῖράσ μου. ὡσ ἐκ στέατοσ καὶ πιότητοσ ἐμπλησθείη ἡ ψυχή μου, καὶ χείλη ἀγαλλιάσεωσ αἰνέσει τὸ στόμα μου. εἰ ἐμνημόνευόν σου ἐπὶ τῆσ στρωμνῆσ μου, ἐν τοῖσ ὄρθροισ ἐμελέτων εἰσ σέ. ὅτι ἐγενήθησ βοηθόσ μου, καὶ ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἀγαλλιάσομαι. ἐκολλήθη ἡ ψυχή μου ὀπίσω σου, ἐμοῦ δὲ ἀντελάβετο ἡ δεξιά σου. αὐτοὶ δὲ εἰσ μάτην ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου, εἰσελεύσονται εἰσ τὰ κατώτατα τῆσ γῆσ. παραδοθήσονται εἰσ χεῖρασ ρομφαίασ, μερίδεσ ἀλωπέκων ἔσονται. ὁ δὲ βασιλεὺσ εὐφρανθήσεται ἐπὶ τῷ Θεῷ, ἐπαινεθήσεται πᾶσ ὁ ὀμνύων ἐν αὐτῷ, ὅτι ἐνεφράγη στόμα λαλούντων ἄδικα. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΙΣΑΚΟΥΣΟΝ, ὁ Θεόσ, τῆσ φωνῆσ μου, ἐν τῷ δέεσθαί με πρὸσ σέ, ἀπὸ φόβου ἐχθροῦ ἐξελοῦ τὴν ψυχήν μου. ἐσκέπασάσ με ἀπὸ συστροφῆσ πονηρευομένων, ἀπὸ πλήθουσ ἐργαζομένων ἀδικίαν, οἵτινεσ ἠκόνησαν ὡσ ρομφαίαν τὰσ γλώσσασ αὐτῶν, ἐνέτειναν τόξον αὐτῶν πρᾶγμα πικρὸν τοῦ κατατοξεῦσαι ἐν ἀποκρύφοισ ἄμωμον, ἐξάπινα κατατοξεύσουσιν αὐτὸν καὶ οὐ φοβηθήσονται. ἐκραταίωσαν ἑαυτοῖσ λόγον πονηρόν, διηγήσαντο τοῦ κρύψαι παγίδασ, εἶπαν. τίσ ὄψεται αὐτούσ̣ ἐξηρεύνησαν ἀνομίαν, ἐξέλιπον ἐξερευνῶντεσ ἐξερευνήσεισ. προσελεύσεται ἄνθρωποσ, καὶ καρδία βαθεῖα, καὶ ὑψωθήσεται, ὁ Θεόσ. βέλοσ νηπίων ἐγενήθησαν αἱ πληγαὶ αὐτῶν, καὶ ἐξησθένησαν ἐπ̓ αὐτοὺσ αἱ γλῶσσαι αὐτῶν. ἐταράχθησαν πάντεσ οἱ θεωροῦντεσ αὐτούσ, καὶ ἐφοβήθη πᾶσ ἄνθρωποσ. καὶ ἀνήγγειλαν τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ ποιήματα αὐτοῦ συνῆκαν. εὐφρανθήσεται δίκαιοσ ἐν τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλπιεῖ ἐπ̓ αὐτόν, καὶ ἐπαινεθήσονται πάντεσ οἱ εὐθεῖσ τῇ καρδίᾳ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ, ᾠδή. Ἱερεμίου καὶ Ἰεζεκιήλ ἐκ τοῦ λαοῦ τῆσ παροικίασ, ὅτε ἔμελλον ἐκπορεύεσθαι. ‐
ΣΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ὕμνοσ, ὁ Θεόσ, ἐν Σιών, καὶ σοὶ ἀποδοθήσεται εὐχὴ ἐν Ἱερουσαλήμ. εἰσάκουσον προσευχῆσ μου. πρὸσ σὲ πᾶσα σὰρξ ἥξει. λόγοι ἀνόμων ὑπερεδυνάμωσαν ἡμᾶσ, καὶ ταῖσ ἀσεβείαισ ἡμῶν σὺ ἱλάσῃ. μακάριοσ ὃν ἐξελέξω καὶ προσελάβου. κατασκηνώσει ἐν ταῖσ αὐλαῖσ σου. πλησθησόμεθα ἐν τοῖσ ἀγαθοῖσ τοῦ οἴκου σου. ἅγιοσ ὁ ναόσ σου, θαυμαστὸσ ἐν δικαιοσύνῃ. ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεόσ, ὁ σωτὴρ ἡμῶν, ἡ ἐλπὶσ πάντων τῶν περάτων τῆσ γῆσ καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν, ἑτοιμάζων ὄρη ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ, περιεζωσμένοσ ἐν δυναστείᾳ, ὁ συνταράσσων τὸ κῦτοσ τῆσ θαλάσσησ, ἤχουσ κυμάτων αὐτῆσ. ταραχθήσονται τὰ ἔθνη, καὶ φοβηθήσονται οἱ κατοικοῦντεσ τὰ πέρατα ἀπὸ τῶν σημείων σου. ἐξόδουσ πρωί̈ασ καὶ ἑσπέρασ τέρψεισ. ἐπεσκέψω τὴν γῆν καὶ ἐμέθυσασ αὐτήν, ἐπλήθυνασ τοῦ πλουτίσαι αὐτήν. ὁ ποταμὸσ τοῦ Θεοῦ ἐπληρώθη ὑδάτων. ἡτοίμασασ τὴν τροφὴν αὐτῶν, ὅτι οὕτωσ ἡ ἑτοιμασία. τοὺσ αὔλακασ αὐτῆσ μέθυσον, πλήθυνον τὰ γεννήματα αὐτῆσ, ἐν ταῖσ σταγόσιν αὐτῆσ εὐφρανθήσεται ἀνατέλλουσα. εὐλογήσεισ τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆσ χρηστότητόσ σου, καὶ τὰ πεδία σου πλησθήσονται πιότητοσ. πιανθήσεται τὰ ὄρη τῆσ ἐρήμου, καὶ ἀγαλλίασιν οἱ βουνοὶ περιζώσονται. ἐνεδύσαντο οἱ κριοὶ τῶν προβάτων, καὶ αἱ κοιλάδεσ πληθυνοῦσι σῖτον. κεκράξονται, καὶ γὰρ ὑμνήσουσι. Εἰσ τὸ τέλοσ. ᾠδὴ ψαλμοῦ. ἀναστάσεωσ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΑΛΑΛΑΞΑΤΕ τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ,
ψάλατε δὴ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. δότε δόξαν αἰνέσει αὐτοῦ. εἴπατε τῷ Θεῷ. ὡσ φοβερὰ τὰ ἔργα σου. ἐν τῷ πλήθει τῆσ δυνάμεώσ σου ψεύσονταί σε οἱ ἐχθροί σου. πᾶσα ἡ γῆ προσκυνησάτωσάν σοι καὶ ψαλάτωσάν σοι, ψαλάτωσαν τῷ ὀνόματί σου. . δεῦτε καὶ ἴδετε τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ. φοβερὸσ ἐν βουλαῖσ ὑπὲρ τοὺσ υἱοὺσ τῶν ἀνθρώπων, ὁ μεταστρέφων τὴν θάλασσαν εἰσ ξηράν, ἐν ποταμῷ διελεύσονται ποδί. ἐκεῖ εὐφρανθησόμεθα ἐπ̓ αὐτῷ, τῷ δεσπόζοντι ἐν τῇ δυναστείᾳ αὐτοῦ τοῦ αἰῶνοσ. οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἐπιβλέπουσιν, οἱ παραπικραίνοντεσ μὴ ὑψούσθωσαν ἐν ἑαυτοῖσ. . εὐλογεῖτε, ἔθνη, τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ ἀκουτίσασθε τὴν φωνὴν τῆσ αἰνέσεωσ αὐτοῦ, τοῦ θεμένου τὴν ψυχήν μου εἰσ ζωήν, καὶ μὴ δόντοσ εἰσ σάλον τοὺσ πόδασ μου. ὅτι ἐδοκίμασασ ἡμᾶσ, ὁ Θεόσ, ἐπύρωσασ ἡμᾶσ, ὡσ πυροῦται τὸ ἀργύριον. εἰσήγαγεσ ἡμᾶσ εἰσ τὴν παγίδα, ἔθου θλίψεισ ἐπὶ τὸν νῶτον ἡμῶν. ἐπεβίβασασ ἀνθρώπουσ ἐπὶ τὰσ κεφαλὰσ ἡμῶν, διήλθομεν διὰ πυρὸσ καὶ ὕδατοσ, καὶ ἐξήγαγεσ ἡμᾶσ εἰσ ἀναψυχήν. εἰσελεύσομαι εἰσ τὸν οἶκόν σου ἐν ὁλοκαυτώμασιν, ἀποδώσω σοι τὰσ εὐχάσ μου, ἃσ διέστειλε τὰ χείλη μου καὶ ἐλάλησε τὸ στόμα μου ἐν τῇ θλίψει μου. ὁλοκαυτώματα μεμυελωμένα ἀνοίσω σοι μετὰ θυμιάματοσ καὶ κριῶν, ἀνοίσω σοι βόασ μετὰ χιμάρων. . δεῦτε ἀκούσατε, καὶ διηγήσομαι, πάντεσ οἱ φοβούμενοι τὸν Θεόν, ὅσα ἐποίησε τῇ ψυχῇ μου. πρὸσ αὐτὸν τῷ στόματί μου ἐκέκραξα καὶ ὕψωσα ὑπὸ τὴν γλῶσσάν μου. ἀδικίαν εἰ ἐθεώρουν ἐν καρδίᾳ μου, μὴ εἰσακουσάτω μου Κύριοσ. διὰ τοῦτο εἰσήκουσέ μου ὁ Θεόσ, προσέσχε τῇ φωνῇ τῆσ δεήσεώσ μου. εὐλογητὸσ ὁ Θεόσ, ὃσ οὐκ ἀπέστησε τὴν προσευχήν μου καὶ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ ἀπ̓ ἐμοῦ. Εἰσ τὸ τέλοσ, ἐν ὕμνοισ. ψαλμὸσ ᾠδῆσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
Ο ΘΕΟΣ οἰκτειρήσαι ἡμᾶσ καὶ εὐλογήσαι ἡμᾶσ, ἐπιφάναι τὸ πρόσωπον αὑτοῦ ἐφ̓ ἡμᾶσ. . τοῦ γνῶναι ἐν τῇ γῇ τὴν ὁδόν σου, ἐν πᾶσιν ἔθνεσι τὸ σωτήριόν σου. ἐξομολογησάσθωσάν σοι λαοί, ὁ Θεόσ, ἐξομολογησάσθωσάν σοι λαοὶ πάντεσ. εὐφρανθήτωσαν καὶ ἀγαλλιάσθωσαν ἔθνη, ὅτι κρινεῖσ λαοὺσ ἐν εὐθύτητι καὶ ἔθνη ἐν τῇ γῇ ὁδηγήσεισ. . ἐξομολογησάσθωσάν σοι λαοί, ὁ Θεόσ, ἐξομολογησάσθωσάν σοι λαοὶ πάντεσ. γῆ ἔδωκε τὸν καρπὸν αὐτῆσ. εὐλογήσαι ἡμᾶσ ὁ Θεόσ, ὁ Θεὸσ ἡμῶν. εὐλογήσαι ἡμᾶσ ὁ Θεόσ, καὶ φοβηθήτωσαν αὐτὸν πάντα τὰ πέρατα τῆσ γῆσ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ᾠδῆσ ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΑΝΑΣΤΗΤΩ ὁ Θεόσ, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντεσ αὐτόν. ὡσ ἐκλείπει καπνόσ, ἐκλιπέτωσαν. ὡσ τήκεται κηρὸσ ἀπὸ προσώπου πυρόσ, οὕτωσ ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ. καὶ οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν, ἀγαλλιάσθωσαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τερφθήτωσαν ἐν εὐφροσύνῃ. ᾄσατε τῷ Θεῷ, ψάλατε τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. ὁδοποιήσατε τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπὶ δυσμῶν, Κύριοσ ὄνομα αὐτῷ, καὶ ἀγαλλιᾶσθε ἐνώπιον αὐτοῦ. ταραχθήσονται ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, τοῦ πατρὸσ τῶν ὀρφανῶν καὶ κριτοῦ τῶν χηρῶν. ὁ Θεὸσ ἐν τόπῳ ἁγίῳ αὐτοῦ. ὁ Θεὸσ κατοικίζει μονοτρόπουσ ἐν οἴκῳ ἐξάγων πεπεδημένουσ ἐν ἀνδρείᾳ, ὁμοίωσ τοὺσ παραπικραίνοντασ, τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν τάφοισ. ὁ Θεόσ, ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαί σε ἐνώπιον τοῦ λαοῦ σου, ἐν τῷ διαβαίνειν σε ἐν τῇ ἐρήμῳ. . γῆ ἐσείσθη, καὶ γὰρ οἱ οὐρανοὶ ἔσταξαν ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ τοῦ Σινᾶ, ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ. βροχὴν ἑκούσιον ἀφοριεῖσ, ὁ Θεόσ, τῇ κληρονομίᾳ σου, καὶ ἠσθένησε, σὺ δὲ κατηρτίσω αὐτήν. τὰ ζῷά σου κατοικοῦσιν ἐν αὐτῇ. ἡτοίμασασ ἐν τῇ χρηστότητί σου τῷ πτωχῷ, ὁ Θεόσ. Κύριοσ δώσει ρῆμα τοῖσ εὐαγγελιζομένοισ δυνάμει πολλῇ, ὁ βασιλεὺσ τῶν δυνάμεων τοῦ ἀγαπητοῦ, τῇ ὡραιότητι τοῦ οἴκου διελέσθαι σκῦλα. ἐὰν κοιμηθῆτε ἀνὰ μέσον τῶν κλήρων, πτέρυγεσ περιστερᾶσ περιηργυρωμέναι, καὶ τὰ μετάφρενα αὐτῆσ ἐν χλωρότητι χρυσίου. ἐν τῷ διαστέλλειν τὸν ἐπουράνιον βασιλεῖσ ἐπ̓ αὐτῆσ, χιονωθήσονται ἐν Σελμών. ὄροσ τοῦ Θεοῦ, ὄροσ πῖον, ὄροσ τετυρωμένον, ὄροσ πῖον. ἱνατί ὑπολαμβάνετε, ὄρη τετυρωμένα, τὸ ὄροσ, ὃ εὐδόκησεν ὁ Θεὸσ κατοικεῖν ἐν αὐτῷ̣ καὶ γὰρ ὁ Κύριοσ κατασκηνώσει εἰσ τέλοσ. τὸ ἅρμα τοῦ Θεοῦ μυριοπλάσιον, χιλιάδεσ εὐθηνούντων. Κύριοσ ἐν αὐτοῖσ ἐν Σινᾷ ἦν, ἐν τῷ ἁγίῳ. ἀνέβησ εἰσ ὕψοσ, ᾐχμαλώτευσασ αἰχμαλωσίαν, ἔλαβεσ δόματα ἐν ἀνθρώποισ, καὶ γὰρ ἀπειθοῦντασ τοῦ κατασκηνῶσαι. Κύριοσ ὁ Θεὸσ εὐλογητόσ, εὐλογητὸσ Κύριοσ ἡμέραν καθ̓ ἡμέραν. κατευοδώσαι ἡμῖν ὁ Θεὸσ τῶν σωτηρίων ἡμῶν. . ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ὁ Θεὸσ τοῦ σῴζειν, καὶ τοῦ Κυρίου Κυρίου αἱ διέξοδοι τοῦ θανάτου. πλὴν ὁ Θεὸσ συνθλάσει κεφαλὰσ ἐχθρῶν αὐτοῦ, κορυφὴν τριχὸσ διαπορευομένων ἐν πλημμελείαισ αὐτῶν. εἶπε Κύριοσ. ἐκ Βασὰν ἐπιστρέψω, ἐπιστρέψω ἐν βυθοῖσ θαλάσσησ. ὅπωσ ἂν βαφῇ ὁ πούσ σου ἐν αἵματι, ἡ γλῶσσα τῶν κυνῶν σου ἐξ ἐχθρῶν παῤ αὐτοῦ. ἐθεωρήθησαν αἱ πορεῖαί σου, ὁ Θεόσ, αἱ πορεῖαι τοῦ Θεοῦ μου τοῦ βασιλέωσ τοῦ ἐν τῷ ἁγίῳ. προέφθασαν ἄρχοντεσ ἐχόμενοι ψαλλόντων ἐν μέσῳ νεανίδων τυμπανιστριῶν. ἐν ἐκκλησίαισ εὐλογεῖτε τὸν Θεόν, Κύριον ἐκ πηγῶν Ἰσραήλ. ἐκεῖ Βενιαμὶν νεώτεροσ ἐν ἐκστάσει, ἄρχοντεσ Ἰούδα ἡγεμόνεσ αὐτῶν, ἄρχοντεσ Ζαβουλών, ἄρχοντεσ Νεφθαλείμ. ἔντειλαι, ὁ Θεόσ, τῇ δυνάμει σου, δυνάμωσον, ὁ Θεόσ, τοῦτο, ὃ κατειργάσω ἐν ἡμῖν. ἀπὸ τοῦ ναοῦ σου ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ σοὶ οἴσουσι βασιλεῖσ δῶρα. ἐπιτίμησον τοῖσ θηρίοισ τοῦ καλάμου. ἡ συναγωγὴ τῶν ταύρων ἐν ταῖσ δαμάλεσι τῶν λαῶν τοῦ ἐγκλεισθῆναι τοὺσ δεδοκιμασμένουσ τῷ ἀργυρίῳ. διασκόρπισον ἔθνη τὰ τοὺσ πολέμουσ θέλοντα. ἥξουσι πρέσβεισ ἐξ Αἰγύπτου, Αἰθιοπία προφθάσει χεῖρα αὐτῆσ τῷ Θεῷ. αἱ βασιλεῖαι τῆσ γῆσ, ᾄσατε τῷ Θεῷ, ψάλατε τῷ Κυρίῳ. . ψάλατε τῷ Θεῷ τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπὶ τὸν οὐρανὸν τοῦ οὐρανοῦ κατὰ ἀνατολάσ. ἰδοὺ δώσει τῇ φωνῇ αὐτοῦ φωνὴν δυνάμεωσ. δότε δόξαν τῷ Θεῷ. ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ ἡ μεγαλοπρέπεια αὐτοῦ, καὶ ἡ δύναμισ αὐτοῦ ἐν ταῖσ νεφέλαισ. θαυμαστὸσ ὁ Θεὸσ ἐν τοῖσ ἁγίοισ αὐτοῦ. ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, αὐτὸσ δώσει δύναμιν καὶ κραταίωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ. εὐλογητὸσ ὁ Θεόσ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ὑπὲρ τῶν ἀλλοιωθησομένων. τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΣΩΣΟΝ με, ὁ Θεόσ, ὅτι εἰσήλθοσαν ὕδατα ἕωσ ψυχῆσ μου. ἐνεπάγην εἰσ ἰλὺν βυθοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὑπόστασισ. ἦλθον εἰσ τὰ βάθη τῆσ θαλάσσησ καὶ καταιγὶσ κατεπόντισέ με. ἐκοπίασα κράζων, ἐβραγχίασεν ὁ λάρυγξ μου, ἐξέλιπον οἱ ὀφθαλμοί μου ἀπὸ τοῦ ἐλπίζειν με ἐπὶ τὸν Θεόν μου. ἐπληθύνθησαν ὑπὲρ τὰσ τρίχασ τῆσ κεφαλῆσ μου οἱ μισοῦντέσ με δωρεάν, ἐκραταιώθησαν οἱ ἐχθροί μου οἱ ἐκδιώκοντέσ με ἀδίκωσ. ἃ οὐχ ἥρπαζον, τότε ἀπετίννυον. ὁ Θεόσ, σὺ ἔγνωσ τὴν ἀφροσύνην μου καὶ αἱ πλημμέλειαί μου ἀπὸ σοῦ οὐκ ἀπεκρύβησαν. μὴ αἰσχυνθείησαν ἐπ̓ ἐμὲ οἱ ὑπομένοντέσ σε, Κύριε, Κύριε τῶν δυνάμεων, μὴ ἐντραπείησαν ἐπ̓ ἐμὲ οἱ ζητοῦντέσ σε, ὁ Θεὸσ τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἕνεκά σου ὑπήνεγκα ὀνειδισμόν, ἐκάλυψεν ἐντροπὴ τὸ πρόσωπόν μου. ἀπηλλοτριωμένοσ ἐγενήθην τοῖσ ἀδελφοῖσ μου καὶ ξένοσ τοῖσ υἱοῖσ τῆσ μητρόσ μου, ὅτι ὁ ζῆλοσ τοῦ οἴκου σου κατέφαγέ με, καὶ οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ̓ ἐμέ. καὶ συνεκάλυψα ἐν νηστείᾳ τὴν ψυχήν μου, καὶ ἐγενήθη εἰσ ὀνειδισμοὺσ ἐμοί. καὶ ἐθέμην τὸ ἔνδυμά μου σάκκον, καὶ ἐγενόμην αὐτοῖσ εἰσ παραβολήν. κατ̓ ἐμοῦ ἠδολέσχουν οἱ καθήμενοι ἐν πύλαισ, καὶ εἰσ ἐμὲ ἔψαλλον οἱ πίνοντεσ οἶνον. ἐγὼ δὲ τῇ προσευχῇ μου πρὸσ σέ, Κύριε. καιρὸσ εὐδοκίασ, ὁ Θεόσ, ἐν τῷ πλήθει τοῦ ἐλέουσ σου. ἐπάκουσόν μου, ἐν ἀληθείᾳ τῆσ σωτηρίασ σου. σῶσόν με ἀπὸ πηλοῦ, ἵνα μὴ ἐμπαγῶ. ῥυσθείην ἐκ τῶν μισούντων με καὶ ἐκ τῶν βαθέων τῶν ὑδάτων. μή με καταποντισάτω καταιγὶσ ὕδατοσ, μηδὲ καταπιέτω με βυθόσ, μηδὲ συσχέτω ἐπ̓ ἐμὲ φρέαρ τὸ στόμα αὐτοῦ. εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ὅτι χρηστὸν τὸ ἔλεόσ σου. κατὰ τὸ πλῆθοσ τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐπίβλεψον ἐπ̓ ἐμέ. μὴ ἀποστρέψῃσ τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τοῦ παιδόσ σου, ὅτι θλίβομαι, ταχὺ ἐπάκουσόν μου. πρόσχεσ τῇ ψυχῇ μου καὶ λύτρωσαι αὐτήν, ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν μου ρῦσαί με. σὺ γὰρ γινώσκεισ τὸν ὀνειδισμόν μου καὶ τὴν αἰσχύνην μου καὶ τὴν ἐντροπήν μου. ἐναντίον σου πάντεσ οἱ θλίβοντέσ με. ὀνειδισμὸν προσεδόκησεν ἡ ψυχή μου καὶ ταλαιπωρίαν, καὶ ὑπέμεινα συλλυπούμενον, καὶ οὐχ ὑπῆρξε, καὶ παρακαλοῦντασ, καὶ οὐχ εὗρον. καὶ ἔδωκαν εἰσ τὸ βρῶμά μου χολὴν καὶ εἰσ τὴν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξοσ. γενηθήτω ἡ τράπεζα αὐτῶν ἐνώπιον αὐτῶν εἰσ παγίδα καὶ εἰσ ἀνταπόδοσιν καὶ εἰσ σκάνδαλον. σκοτισθήτωσαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν, καὶ τὸν νῶτον αὐτῶν διαπαντὸσ σύγκαμψον. ἔκχεον ἐπ̓ αὐτοὺσ τὴν ὀργήν σου, καὶ ὁ θυμὸσ τῆσ ὀργῆσ σου καταλάβοι αὐτούσ. γενηθήτω ἡ ἔπαυλισ αὐτῶν ἠρημωμένη, καὶ ἐν τοῖσ σκηνώμασιν αὐτῶν μὴ ἔστω ὁ κατοικῶν. ὅτι ὃν σὺ ἐπάταξασ, αὐτοὶ κατεδίωξαν, καὶ ἐπὶ τὸ ἄλγοσ τῶν τραυμάτων μου προσέθηκαν. πρόσθεσ ἀνομίαν ἐπὶ τῇ ἀνομίᾳ αὐτῶν, καὶ μὴ εἰσελθέτωσαν ἐν δικαιοσύνῃ σου. ἐξαλειφθήτωσαν ἐκ βίβλου ζώντων καὶ μετὰ δικαίων μὴ γραφήτωσαν. πτωχὸσ καὶ ἀλγῶν εἰμι ἐγώ. ἡ σωτηρία σου, ὁ Θεόσ, ἀντιλάβοιτό μου. αἰνέσω τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου μετ̓ ᾠδῆσ, μεγαλυνῶ αὐτὸν ἐν αἰνέσει, καὶ ἀρέσει τῷ Θεῷ ὑπὲρ μόσχον νέον κέρατα ἐκφέροντα καὶ ὁπλάσ. ἰδέτωσαν πτωχοὶ καὶ εὐφρανθήτωσαν. ἐκζητήσατε τὸν Θεόν, καὶ ζήσεται ἡ ψυχὴ ὑμῶν, ὅτι εἰσήκουσε τῶν πενήτων ὁ Κύριοσ καὶ τοὺσ πεπεδημένουσ αὐτοῦ οὐκ ἐξουδένωσεν. αἰνεσάτωσαν αὐτὸν οἱ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ, θάλασσα καὶ πάντα τὰ ἕρποντα ἐν αὐτῇ. ὅτι ὁ Θεὸσ σώσει τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήσονται αἱ πόλεισ τῆσ Ἰουδαίασ, καὶ κατοικήσουσιν ἐκεῖ καὶ κληρονομήσουσιν αὐτήν. καὶ τὸ σπέρμα τῶν δούλων αὐτοῦ καθέξουσιν αὐτήν, καὶ οἱ ἀγαπῶντεσ τὸ ὄνομά σου κατασκηνώσουσιν ἐν αὐτῇ. Εἰσ τὸ τέλοσ. τῷ Δαυί̈δ εἰσ ἀνάμνησιν, εἰσ τὸ σῶσαί με Κύριον. ‐
Ο ΘΕΟΣ, εἰσ τὴν βοήθειάν μου πρόσχεσ. Κύριε, εἰσ τὸ βοηθῆσαί μοι σπεῦσον. αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντεσ τὴν ψυχήν μου. ἀποστραφήτωσαν εἰσ τὰ ὀπίσω καὶ καταισχυνθήτωσαν οἱ βουλόμενοί μου κακά. ἀποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόμενοι οἱ λέγοντέσ μοι. εὖγε εὖγε. ἀγαλλιάσθωσαν καὶ εὐφρανθήτωσαν ἐπὶ σοὶ πάντεσ οἱ ζητοῦντέσ σε, ὁ Θεόσ, καὶ λεγέτωσαν διαπαντόσ. μεγαλυνθήτω ὁ Κύριοσ, οἱ ἀγαπῶντεσ τὸ σωτήριόν σου. ἐγὼ δὲ πτωχόσ εἰμι καὶ πένησ. ὁ Θεόσ, βοήθησόν μοι. βοηθόσ μου καὶ ρύστησ μου εἶ σύ. Κύριε, μὴ χρονίσῃσ. Τῷ Δαυί̈δ. υἱῶν Ἰωναδὰβ καὶ τῶν πρώτων αἰχμαλωτισθέντων. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νΕΠΙ ΣΟΙ, Κύριε, ἤλπισα, μὴ καταισχυνθείην εἰσ τὸν αἰῶνα.
ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ῥῦσαί με καὶ ἐξελοῦ με, κλῖνον πρόσ με τὸ οὖσ σου καὶ σῶσόν με. γενοῦ μοι εἰσ Θεὸν ὑπερασπιστὴν καὶ εἰσ τόπον ὀχυρὸν τοῦ σῶσαί με, ὅτι στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου εἶ σύ. ὁ Θεόσ μου, ρῦσαί με ἐκ χειρὸσ ἁμαρτωλοῦ, ἐκ χειρὸσ παρανομοῦντοσ καὶ ἀδικοῦντοσ. ὅτι σὺ εἶ ἡ ὑπομονή μου, Κύριε. Κύριε, ἡ ἐλπίσ μου ἐκ νεότητόσ μου, ἐπὶ σὲ ἐπεστηρίχθην ἀπὸ γαστρόσ, ἐκ κοιλίασ μητρόσ μου σύ μου εἶ σκεπαστήσ. ἐν σοὶ ἡ ὕμνησίσ μου διαπαντόσ. ὡσεὶ τέρασ ἐγενήθην τοῖσ πολλοῖσ, καὶ σὺ βοηθὸσ κραταιόσ. πληρωθήτω τὸ στόμα μου αἰνέσεωσ, ὅπωσ ὑμνήσω τὴν δόξαν σου, ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν μεγαλοπρέπειάν σου. μὴ ἀπορρίψῃσ με εἰσ καιρὸν γήρωσ, ἐν τῷ ἐκλείπειν τὴν ἰσχύν μου μὴ ἐγκαταλίπῃσ με. ὅτι εἶπαν οἱ ἐχθροί μου ἐμοὶ καὶ οἱ φυλάσσοντεσ τὴν ψυχήν μου ἐβουλεύσαντο ἐπὶ τὸ αὐτό λέγοντεσ. ὁ Θεὸσ ἐγκατέλιπεν αὐτόν. καταδιώξατε καὶ καταλάβετε αὐτόν, ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ ρυόμενοσ. ὁ Θεόσ μου, μὴ μακρύνῃσ ἀπ̓ ἐμοῦ. ὁ Θεόσ μου, εἰσ τὴν βοήθειάν μου πρόσχεσ. αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐκλιπέτωσαν οἱ ἐνδιαβάλλοντεσ τὴν ψυχήν μου, περιβαλλέσθωσαν αἰσχύνην καὶ ἐντροπὴν οἱ ζητοῦντεσ τὰ κακά μοι. ἐγὼ δὲ διαπαντὸσ ἐλπιῶ ἐπὶ σὲ καὶ προσθήσω ἐπὶ πᾶσαν τὴν αἴνεσίν σου. τὸ στόμα μου ἐξαγγελεῖ τὴν δικαιοσύνην σου, ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν σωτηρίαν σου, ὅτι οὐκ ἔγνων γραμματείασ. εἰσελεύσομαι ἐν δυναστείᾳ Κυρίου. Κύριε, μνησθήσομαι τῆσ δικαιοσύνησ σοῦ μόνου. ὁ Θεόσ, ἃ ἐδίδαξάσ με ἐκ νεότητόσ μου, καὶ μέχρι τοῦ νῦν ἀπαγγελῶ τὰ θαυμάσιά σου. καὶ ἕωσ γήρωσ καὶ πρεσβείου, ὁ Θεόσ, μὴ ἐγκαταλίπῃσ με, ἕωσ ἂν ἀπαγγελῶ τὸν βραχίονά σου τῇ γενεᾷ πάσῃ τῇ ἐπερχομένῃ, τὴν δυναστείαν σου καὶ τὴν δικαιοσύνην σου. ὁ Θεόσ, ἕωσ ὑψίστων ἃ ἐποίησασ μεγαλεῖα. ὁ Θεόσ, τίσ ὅμοιόσ σοι̣ ὅσασ ἔδειξάσ μοι θλίψεισ πολλὰσ καὶ κακάσ, καὶ ἐπιστρέψασ ἐζωοποίησάσ με, καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆσ γῆσ πάλιν ἀνήγαγέσ με. ἐπλεόνασασ ἐπ̓ ἐμὲ τὴν μεγαλωσύνην σου καὶ ἐπιστρέψασ παρεκάλεσάσ με καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆσ γῆσ πάλιν ἀνήγαγέσ με. καὶ γὰρ ἐγὼ ἐξομολογήσομαί σοι ἐν σκεύει ψαλμοῦ τὴν ἀλήθειάν σου, ὁ Θεόσ. ψαλῶ σοι ἐν κιθάρᾳ, ὁ ἅγιοσ τοῦ Ἰσραήλ. ἀγαλλιάσονται τὰ χείλη μου, ὅταν ψάλω σοι, καὶ ἡ ψυχή μου, ἣν ἐλυτρώσω. ἔτι δὲ καὶ ἡ γλῶσσά μου ὅλην τὴν ἡμέραν μελετήσει τὴν δικαιοσύνην σου, ὅταν αἰσχυνθῶσι καὶ ἐντραπῶσιν οἱ ζητοῦντεσ τὰ κακά μοι. Εἰσ Σαλωμών. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Ο ΘΕΟΣ, τὸ κρίμα σου τῷ βασιλεῖ δὸσ καὶ τὴν δικαιοσύνην σου τῷ υἱῷ τοῦ βασιλέως
κρίνειν τὸν λαόν σου ἐν δικαιοσύνῃ καὶ τοὺσ πτωχούσ σου ἐν κρίσει. ἀναλαβέτω τὰ ὄρη εἰρήνην τῷ λαῷ σου καὶ οἱ βουνοὶ δικαιοσύνην. κρινεῖ τοὺσ πτωχοὺσ τοῦ λαοῦ καὶ σώσει τοὺσ υἱοὺσ τῶν πενήτων καὶ ταπεινώσει συκοφάντην καὶ συμπαραμενεῖ τῷ ἡλίῳ καὶ πρὸ τῆσ σελήνησ γενεὰσ γενεῶν. καταβήσεται ὡσ ὑετὸσ ἐπὶ πόκον καὶ ὡσεὶ σταγὼν ἡ στάζουσα ἐπὶ τὴν γῆν. ἀνατελεῖ ἐν ταῖσ ἡμέραισ αὐτοῦ δικαιοσύνη καὶ πλῆθοσ εἰρήνησ, ἕωσ οὗ ἀνταναιρεθῇ ἡ σελήνη. καὶ κατακυριεύσει ἀπὸ θαλάσσησ ἕωσ θαλάσσησ καὶ ἀπὸ ποταμῶν ἕωσ περάτων τῆσ οἰκουμένησ. ἐνώπιον αὐτοῦ προπεσοῦνται Αἰθίοπεσ, καὶ οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ χοῦν λείξουσι. βασιλεῖσ Θαρσὶσ καὶ νῆσοι δῶρα προσοίσουσι, βασιλεῖσ Ἀράβων καὶ Σαβᾶ δῶρα προσάξουσι. καὶ προσκυνήσουσιν αὐτῷ πάντεσ οἱ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ, πάντα τὰ ἔθνη δουλεύσουσιν αὐτῷ. ὅτι ἐρρύσατο πτωχὸν ἐκ δυνάστου καὶ πένητα, ᾧ οὐχ ὑπῆρχε βοηθόσ. φείσεται πτωχοῦ καὶ πένητοσ καὶ ψυχὰσ πενήτων σώσει. ἐκ τόκου καὶ ἐξ ἀδικίασ λυτρώσεται τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν, καὶ ἔντιμον τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον αὐτῶν. καὶ ζήσεται, καὶ δοθήσεται αὐτῷ ἐκ τοῦ χρυσίου τῆσ Ἀραβίασ, καὶ προσεύξονται περὶ αὐτοῦ διαπαντόσ, ὅλην τὴν ἡμέραν εὐλογήσουσιν αὐτόν. ἔσται στήριγμα ἐν τῇ γῇ ἐπ̓ ἄκρων τῶν ὀρέων. ὑπεραρθήσεται ὑπὲρ τὸν Λίβανον ὁ καρπὸσ αὐτοῦ, καὶ ἐξανθήσουσιν ἐκ πόλεωσ ὡσεὶ χόρτοσ τῆσ γῆσ. ἔσται τὸ ὄνομα αὐτοῦ εὐλογημένον εἰσ τοὺσ αἰῶνασ, πρὸ τοῦ ἡλίου διαμένει τὸ ὄνομα αὐτοῦ. καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν αὐτῷ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆσ γῆσ, πάντα τὰ ἔθνη μακαριοῦσιν αὐτόν. εὐλογητὸσ Κύριοσ, ὁ Θεὸσ τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνοσ, καὶ εὐλογητὸν τὸ ὄνομα τῆσ δόξησ αὐτοῦ εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ, καὶ πληρωθήσεται τῆσ δόξησ αὐτοῦ πᾶσα ἡ γῆ. γένοιτο, γένοιτο. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̓Εξέλιπον οἱ ὕμνοι Δαυί̈δ τοῦ υἱοῦ Ἰεσσαί. Ψαλμὸσ τῷ Ἀσάφ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΩΣ ΑΓΑΘΟΣ ὁ Θεὸσ τῷ Ἰσραήλ, τοῖσ εὐθέσι τῇ καρδίᾳ.
ἐμοῦ δὲ παραμικρὸν ἐσαλεύθησαν οἱ πόδεσ, παῤ ὀλίγον ἐξεχύθη τὰ διαβήματά μου. ὅτι ἐζήλωσα ἐπὶ τοῖσ ἀνόμοισ εἰρήνην ἁμαρτωλῶν θεωρῶν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνάνευσισ ἐν τῷ θανάτῳ αὐτῶν καὶ στερέωμα ἐν τῇ μάστιγι αὐτῶν. ἐν κόποισ ἀνθρώπων οὐκ εἰσὶ καὶ μετὰ ἀνθρώπων οὐ μαστιγωθήσονται. διὰ τοῦτο ἐκράτησεν αὐτοὺσ ἡ ὑπερηφανία, περιεβάλοντο ἀδικίαν καὶ ἀσέβειαν ἑαυτῶν. ἐξελεύσεται ὡσ ἐκ στέατοσ ἡ ἀδικία αὐτῶν, διῆλθον εἰσ διάθεσιν καρδίασ. διενοήθησαν καὶ ἐλάλησαν ἐν πονηρίᾳ, ἀδικίαν εἰσ τὸ ὕψοσ ἐλάλησαν. ἔθεντο εἰσ οὐρανὸν τὸ στόμα αὐτῶν, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν διῆλθεν ἐπὶ τῆσ γῆσ. διὰ τοῦτο ἐπιστρέψει ὁ λαόσ μου ἐνταῦθα, καὶ ἡμέραι πλήρεισ εὑρεθήσονται ἐν αὐτοῖσ. καὶ εἶπαν. πῶσ ἔγνω ὁ Θεόσ̣ καὶ εἰ ἔστι γνῶσισ ἐν τῷ Ὑψίστῳ̣ ἰδοὺ οὗτοι οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ εὐθηνοῦντεσ. εἰσ τὸν αἰῶνα κατέσχον πλούτου. καὶ εἶπα. ἄρα ματαίωσ ἐδικαίωσα τὴν καρδίαν μου καὶ ἐνιψάμην ἐν ἀθῴοισ τὰσ χεῖράσ μου. καὶ ἐγενόμην μεμαστιγωμένοσ ὅλην τὴν ἡμέραν, καὶ ὁ ἔλεγχόσ μου εἰσ τὰσ πρωί̈ασ. εἰ ἔλεγον. διηγήσομαι οὕτωσ, ἰδοὺ τῇ γενεᾷ τῶν υἱῶν σου ἠσυνθέτηκα. καὶ ὑπέλαβον τοῦ γνῶναι τοῦτο. κόποσ ἐστὶν ἐνώπιόν μου, ἕωσ εἰσέλθω εἰσ τὸ ἁγιαστήριον τοῦ Θεοῦ καὶ συνῶ εἰσ τὰ ἔσχατα αὐτῶν. πλὴν διὰ τὰσ δολιότητασ αὐτῶν ἔθου αὐτοῖσ κακά, κατέβαλεσ αὐτοὺσ ἐν τῷ ἐπαρθῆναι. πῶσ ἐγένοντο εἰσ ἐρήμωσιν ἐξάπινα. ἐξέλιπον, ἀπώλοντο διὰ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν. ὡσεὶ ἐνύπνιον ἐξεγειρομένου, Κύριε, ἐν τῇ πόλει σου τὴν εἰκόνα αὐτῶν ἐξουδενώσεισ. ὅτι ἐξεκαύθη ἡ καρδία μου, καὶ οἱ νεφροί μου ἠλλοιώθησαν, κἀγὼ ἐξουδενωμένοσ καὶ οὐκ ἔγνων, κτηνώδησ ἐγενόμην παρά σοι. κἀγὼ διαπαντὸσ μετὰ σοῦ, ἐκράτησασ τῆσ χειρὸσ τῆσ δεξιᾶσ μου καὶ ἐν τῇ βουλῇ σου ὡδήγησάσ με καὶ μετὰ δόξησ προσελάβου με. τί γάρ μοι ὑπάρχει ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ παρὰ σοῦ τί ἠθέλησα ἐπὶ τῆσ γῆσ̣ ἐξέλιπεν ἡ καρδία μου καὶ ἡ σάρξ μου, ὁ Θεὸσ τῆσ καρδίασ μου καὶ ἡ μερίσ μου ὁ Θεὸσ εἰσ τὸν αἰῶνα. ὅτι ἰδοὺ οἱ μακρύνοντεσ ἑαυτοὺσ ἀπὸ σοῦ ἀπολοῦνται, ἐξωλόθρευσασ πάντα τὸν πορνεύοντα ἀπὸ σοῦ. ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι, τίθεσθαι ἐν τῷ Κυρίῳ τὴν ἐλπίδα μου τοῦ ἐξαγγεῖλαί με πάσασ τὰσ αἰνέσεισ σου ἐν ταῖσ πύλαισ τῆσ θυγατρὸσ Σιών. Συνέσεωσ τῷ Ἀσάφ. ‐ ΙΝΑΤΙ ἀπώσω, ὁ Θεόσ, εἰσ τέλοσ̣ ὠργίσθη ὁ θυμόσ σου ἐπὶ πρόβατα νομῆσ σου̣
μνήσθητι τῆσ συναγωγῆσ σου, ἧσ ἐκτήσω ἀπ̓ ἀρχῆσ. ἐλυτρώσω ράβδον κληρονομίασ σου, ὄροσ Σιὼν τοῦτο, ὃ κατεσκήνωσασ ἐν αὐτῷ. ἔπαρον τὰσ χεῖράσ σου ἐπὶ τὰσ ὑπερηφανίασ αὐτῶν εἰσ τέλοσ, ὅσα ἐπονηρεύσατο ὁ ἐχθρὸσ ἐν τοῖσ ἁγίοισ σου. καὶ ἐνεκαυχήσαντο οἱ μισοῦντέσ σε ἐν μέσῳ τῆσ ἑορτῆσ σου, ἔθεντο τὰ σημεῖα αὐτῶν σημεῖα καὶ οὐκ ἔγνωσαν. ὡσ εἰσ τὴν ἔξοδον ὑπεράνω, ὡσ ἐν δρυμῷ ξύλων ἀξίναισ ἐξέκοψαν τὰσ θύρασ αὐτῆσ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν πελέκει καὶ λαξευτηρίῳ κατέρραξαν αὐτήν. ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ τὸ ἁγιαστήριόν σου, εἰσ τὴν γῆν ἐβεβήλωσαν τὸ σκήνωμα τοῦ ὀνόματόσ σου. εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν αἱ συγγένειαι αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό. δεῦτε καὶ καταπαύσωμεν πάσασ τὰσ ἑορτὰσ τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῆσ γῆσ. τὰ σημεῖα αὐτῶν οὐκ εἴδομεν, οὐκ ἔστιν ἔτι προφήτησ, καὶ ἡμᾶσ οὐ γνώσεται ἔτι. ἕωσ πότε, ὁ Θεόσ, ὀνειδιεῖ ὁ ἐχθρόσ, παροξυνεῖ ὁ ὑπεναντίοσ τὸ ὄνομά σου εἰσ τέλοσ̣ ἱνατί ἀποστρέφεισ τὴν χεῖρά σου καὶ τὴν δεξιάν σου ἐκ μέσου τοῦ κόλπου σου εἰσ τέλοσ̣ ὁ δὲ Θεὸσ βασιλεὺσ ἡμῶν πρὸ αἰώνων, εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆσ γῆσ. σὺ ἐκραταίωσασ ἐν τῇ δυνάμει σου τὴν θάλασσαν, σὺ συνέτριψασ τὰσ κεφαλὰσ τῶν δρακόντων ἐπὶ τοῦ ὕδατοσ. σὺ συνέθλασασ τὴν κεφαλὴν τοῦ δράκοντοσ, ἔδωκασ αὐτὸν βρῶμα λαοῖσ τοῖσ Αἰθίοψι. σὺ διέρρηξασ πηγὰσ καὶ χειμάρρουσ, σὺ ἐξήρανασ ποταμοὺσ Ἠθάμ. σή ἐστιν ἡ ἡμέρα, καὶ σή ἐστιν ἡ νύξ, σὺ κατηρτίσω φαῦσιν καὶ ἥλιον. σὺ ἐποίησασ πάντα τὰ ὡραῖα τῆσ γῆσ. θέροσ καὶ ἔαρ, σὺ ἔπλασασ αὐτά. μνήσθητι ταύτησ. ἐχθρὸσ ὠνείδισε τὸν Κύριον, καὶ λαὸσ ἄφρων παρώξυνε τὸ ὄνομά σου. μὴ παραδῷσ τοῖσ θηρίοισ ψυχὴν ἐξομολογουμένην σοι, τῶν ψυχῶν τῶν πενήτων σου μὴ ἐπιλάθῃ εἰσ τέλοσ. ἐπίβλεψον εἰσ τὴν διαθήκην σου, ὅτι ἐπληρώθησαν οἱ ἐσκοτισμένοι τῆσ γῆσ οἴκων ἀνομιῶν. μὴ ἀποστραφήτω τεταπεινωμένοσ καὶ κατῃσχυμένοσ. πτωχὸσ καὶ πένησ αἰνέσουσι τὸ ὄνομά σου. ἀνάστα, ὁ Θεόσ, δίκασον τὴν δίκην σου. μνήσθητι τοῦ ὀνειδισμοῦ σου τοῦ ὑπὸ ἄφρονοσ ὅλην τὴν ἡμέραν. μὴ ἐπιλάθῃ τῆσ φωνῆσ τῶν ἱκετῶν σου. ἡ ὑπερηφανία τῶν μισούντων σε ἀνέβη διὰ παντόσ. Εἰσ τὸ τέλοσ. μὴ διαφθείρῃσ. ψαλμὸσ ᾠδῆσ τῷ Ἀσάφ. ‐
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΜΕΘΑ σοι, ὁ Θεόσ, ἐξομολογησόμεθά σοι καὶ ἐπικαλεσόμεθα τὸ ὄνομά σου. διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου, ὅταν λάβω καιρόν. ἐγὼ εὐθύτητασ κρινῶ. ἐτάκη ἡ γῆ καὶ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν αὐτῇ, ἐγὼ ἐστερέωσα τοὺσ στύλουσ αὐτῆσ. . εἶπα τοῖσ παρανομοῦσι. μὴ παρανομεῖτε, καὶ τοῖσ ἁμαρτάνουσι. μὴ ὑψοῦτε κέρασ, μὴ ἐπαίρετε εἰσ ὕψοσ τὸ κέρασ ὑμῶν καὶ μὴ λαλεῖτε κατὰ τοῦ Θεοῦ ἀδικίαν. ὅτι οὔτε ἐξ ἐξόδων οὔτε ἀπὸ δυσμῶν οὔτε ἀπὸ ἐρήμων ὀρέων, ὅτι ὁ Θεὸσ κριτήσ ἐστι, τοῦτον ταπεινοῖ καὶ τοῦτον ὑψοῖ. ὅτι ποτήριον ἐν χειρὶ Κυρίου οἴνου ἀκράτου πλῆρεσ κεράσματοσ. καὶ ἔκλινεν ἐκ τούτου εἰσ τοῦτο, πλὴν ὁ τρυγίασ αὐτοῦ οὐκ ἐξεκενώθη, πίονται πάντεσ οἱ ἁμαρτωλοὶ τῆσ γῆσ. ἐγὼ δὲ ἀγαλλιάσομαι εἰσ τὸν αἰῶνα, ψαλῶ τῷ Θεῷ Ἰακώβ. καὶ πάντα τὰ κέρατα τῶν ἁμαρτωλῶν συνθλάσω, καὶ ὑψωθήσεται τὰ κέρατα τοῦ δικαίου. Εἰσ τὸ τέλοσ, ἐν ὕμνοισ. ψαλμὸσ τῷ Ἀσάφ, ᾠδὴ πρὸσ τὸν Ἀσσύριον. ‐
ΓΝΩΣΤΟΣ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὁ Θεόσ, ἐν τῷ Ἰσραὴλ μέγα τὸ ὄνομα αὐτοῦ. καὶ ἐγενήθη ἐν εἰρήνῃ ὁ τόποσ αὐτοῦ, καὶ τὸ κατοικητήριον αὐτοῦ ἐν Σιών. ἐκεῖ συνέτριψε τὰ κράτη τῶν τόξων, ὅπλον καὶ ρομφαίαν καὶ πόλεμον. . φωτίζεισ σὺ θαυμαστῶσ ἀπὸ ὀρέων αἰωνίων. ἐταράχθησαν πάντεσ οἱ ἀσύνετοι τῇ καρδίᾳ, ὕπνωσαν ὕπνον αὐτῶν καὶ οὐχ εὗρον οὐδὲν πάντεσ οἱ ἄνδρεσ τοῦ πλούτου ταῖσ χερσὶν αὐτῶν. ἀπὸ ἐπιτιμήσεώσ σου, ὁ Θεὸσ Ἰακώβ, ἐνύσταξαν οἱ ἐπιβεβηκότεσ τοῖσ ἵπποισ. σὺ φοβερὸσ εἶ, καὶ τίσ ἀντιστήσεταί σοι̣ ἀπὸ τότε ἡ ὀργή σου. ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἠκούτισασ κρίσιν, γῆ ἐφοβήθη καὶ ἡσύχασεν ἐν τῷ ἀναστῆναι εἰσ κρίσιν τὸν Θεὸν τοῦ σῶσαι πάντασ τοὺσ πραεῖσ τῆσ γῆσ. . ὅτι ἐνθύμιον ἀνθρώπου ἐξομολογήσεταί σοι, καὶ ἐγκατάλειμμα ἐνθυμίου ἑορτάσει σοι. εὔξασθε καὶ ἀπόδοτε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν. πάντεσ οἱ κύκλῳ αὐτοῦ οἴσουσι δῶρα τῷ φοβερῷ καὶ ἀφαιρουμένῳ πνεύματα ἀρχόντων, φοβερῷ παρὰ τοῖσ βασιλεῦσι τῆσ γῆσ. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ Ἰδιθούν. ψαλμὸσ τῷ Ἀσάφ. ‐
ΦΩΝῌ μου πρὸσ Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου πρὸσ τὸν Θεόν, καὶ προσέσχε μοι. ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώσ μου τὸν Θεὸν ἐξεζήτησα, ταῖσ χερσί μου νυκτὸσ ἐναντίον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠπατήθην. ἀπηνήνατο παρακληθῆναι ἡ ψυχή μου. ἐμνήσθην τοῦ Θεοῦ καὶ εὐφράνθην. ἠδολέσχησα, καὶ ὠλιγοψύχησε τὸ πνεῦμά μου. . προκατελάβοντο φυλακὰσ οἱ ὀφθαλμοί μου, ἐταράχθην καὶ οὐκ ἐλάλησα. διελογισάμην ἡμέρασ ἀρχαίασ, καὶ ἔτη αἰώνια ἐμνήσθην καὶ ἐμελέτησα. νυκτὸσ μετὰ τῆσ καρδίασ μου ἠδολέσχουν, καὶ ἔσκαλλε τὸ πνεῦμά μου. μὴ εἰσ τοὺσ αἰῶνασ ἀπώσεται Κύριοσ καὶ οὐ προσθήσει τοῦ εὐδοκῆσαι ἔτι̣ ἢ εἰσ τέλοσ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ ἀποκόψει̣ συνετέλεσε ρῆμα ἀπὸ γενεᾶσ εἰσ γενεάν̣ μὴ ἐπιλήσεται τοῦ οἰκτειρῆσαι ὁ Θεόσ̣ ἢ συνέξει ἐν τῇ ὀργῇ αὐτοῦ τοὺσ οἰκτιρμοὺσ αὐτοῦ̣ . καὶ εἶπα. νῦν ἠρξάμην, αὕτη ἡ ἀλλοίωσισ τῆσ δεξιᾶσ τοῦ Ὑψίστου. ἐμνήσθην τῶν ἔργων Κυρίου, ὅτι μνησθήσομαι ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ τῶν θαυμασίων σου καὶ μελετήσω ἐν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ σου καὶ ἐν τοῖσ ἐπιτηδεύμασί σου ἀδολεσχήσω. ὁ Θεόσ, ἐν τῷ ἁγίῳ ἡ ὁδόσ σου. τίσ Θεὸσ μέγασ ὡσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν̣ σὺ εἶ ὁ Θεὸσ ὁ ποιῶν θαυμάσια, ἐγνώρισασ ἐν τοῖσ λαοῖσ τὴν δύναμίν σου. ἐλυτρώσω ἐν τῷ βραχίονί σου τὸν λαόν σου, τοὺσ υἱοὺσ Ἰακὼβ καὶ Ἰωσήφ. . εἴδοσάν σε ὕδατα, ὁ Θεόσ, εἴδοσάν σε ὕδατα καὶ ἐφοβήθησαν, ἐταράχθησαν ἄβυσσοι, πλῆθοσ ἤχουσ ὑδάτων, φωνὴν ἔδωκαν αἱ νεφέλαι, καὶ γὰρ τὰ βέλη σου διαπορεύονται. φωνὴ τῆσ βροντῆσ σου ἐν τῷ τροχῷ, ἔφαναν αἱ ἀστραπαί σου τῇ οἰκουμένῃ, ἐσαλεύθη καὶ ἔντρομοσ ἐγενήθη ἡ γῆ. ἐν τῇ θαλάσσῃ αἱ ὁδοί σου, καὶ αἱ τρίβοι σου ἐν ὕδασι πολλοῖσ, καὶ τὰ ἴχνη σου οὐ γνωσθήσονται. ὡδήγησασ ὡσ πρόβατα τὸν λαόν σου ἐν χειρὶ Μωϋσῆ καὶ Ἀαρών. Συνέσεωσ τῷ Ἀσάφ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ, λαόσ μου, τῷ νόμῳ μου, κλίνατε τὸ οὖσ ὑμῶν εἰσ τὰ ῥήματα τοῦ στόματόσ μου.
ἀνοίξω ἐν παραβολαῖσ τὸ στόμα μου, φθέγξομαι προβλήματα ἀπ̓ ἀρχῆσ. ὅσα ἠκούσαμεν καὶ ἔγνωμεν αὐτὰ καὶ οἱ πατέρεσ ἡμῶν διηγήσαντο ἡμῖν, οὐκ ἐκρύβη ἀπὸ τῶν τέκνων αὐτῶν εἰσ γενεὰν ἑτέραν, ἀπαγγέλλοντεσ τὰσ αἰνέσεισ Κυρίου καὶ τὰσ δυναστείασ αὐτοῦ καὶ τὰ θαυμάσια αὐτοῦ, ἃ ἐποίησε. καὶ ἀνέστησε μαρτύριον ἐν Ἰακὼβ καὶ νόμον ἔθετο ἐν Ἰσραήλ, ὅσα ἐνετείλατο τοῖσ πατράσιν ἡμῶν τοῦ γνωρίσαι αὐτὰ τοῖσ υἱοῖσ αὐτῶν, ὅπωσ ἂν γνῷ γενεὰ ἑτέρα, υἱοὶ οἱ τεχθησόμενοι, καὶ ἀναστήσονται καὶ ἀπαγγελοῦσιν αὐτὰ τοῖσ υἱοῖσ αὐτῶν. ἵνα θῶνται ἐπὶ τὸν Θεὸν τὴν ἐλπίδα αὐτῶν καὶ μὴ ἐπιλάθωνται τῶν ἔργων τοῦ Θεοῦ καὶ τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ ἐκζητήσωσιν. ἵνα μὴ γένωνται ὡσ οἱ πατέρεσ αὐτῶν, γενεὰ σκολιὰ καὶ παραπικραίνουσα, γενεά, ἥτισ οὐ κατηύθυνε τὴν καρδίαν ἑαυτῆσ καὶ οὐκ ἐπιστώθη μετὰ τοῦ Θεοῦ τὸ πνεῦμα αὐτῆσ. υἱοὶ Ἐφραὶμ ἐντείνοντεσ καὶ βάλλοντεσ τόξοισ ἐστράφησαν ἐν ἡμέρᾳ πολέμου. οὐκ ἐφύλαξαν τὴν διαθήκην τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ οὐκ ἠβουλήθησαν πορεύεσθαι. καὶ ἐπελάθοντο τῶν εὐεργεσιῶν αὐτοῦ καὶ τῶν θαυμασίων αὐτοῦ, ὧν ἔδειξεν αὐτοῖσ, ἐναντίον τῶν πατέρων αὐτῶν ἃ ἐποίησε θαυμάσια ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἐν πεδίῳ Τάνεωσ. διέρρηξε θάλασσαν καὶ διήγαγεν αὐτούσ, παρέστησεν ὕδατα ὡσεὶ ἀσκὸν καὶ ὡδήγησεν αὐτοὺσ ἐν νεφέλῃ ἡμέρασ καὶ ὅλην τὴν νύκτα ἐν φωτισμῷ πυρόσ. διέρρηξε πέτραν ἐν ἐρήμῳ καὶ ἐπότισεν αὐτοὺσ ὡσ ἐν ἀβύσσῳ πολλῇ καὶ ἐξήγαγεν ὕδωρ ἐκ πέτρασ καὶ κατήγαγεν ὡσ ποταμοὺσ ὕδατα. καὶ προσέθεντο ἔτι τοῦ ἁμαρτάνειν αὐτῷ, παρεπίκραναν τὸν Ὕψιστον ἐν ἀνύδρῳ καὶ ἐξεπείρασαν τὸν Θεὸν ἐν ταῖσ καρδίαισ αὐτῶν, τοῦ αἰτῆσαι βρώματα ταῖσ ψυχαῖσ αὐτῶν καὶ κατελάλησαν τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπαν. μὴ δυνήσεται ὁ Θεὸσ ἑτοιμάσαι τράπεζαν ἐν ἐρήμῳ̣ ἐπεὶ ἐπάταξε πέτραν καὶ ἐρρύησαν ὕδατα καὶ χείμαρροι κατεκλύσθησαν, μὴ καὶ ἄρτον δύναται δοῦναι ἢ ἑτοιμάσαι τράπεζαν τῷ λαῷ αὐτοῦ̣ διὰ τοῦτο ἤκουσε Κύριοσ καὶ ἀνεβάλετο, καὶ πῦρ ἀνήφθη ἐν Ἰακώβ, καὶ ὀργὴ ἀνέβη ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ, ὅτι οὐκ ἐπίστευσαν ἐν τῷ Θεῷ οὐδὲ ἤλπισαν ἐπὶ τὸ σωτήριον αὐτοῦ. καὶ ἐνετείλατο νεφέλαισ ὑπεράνωθεν καὶ θύρασ οὐρανοῦ ἀνέῳξε καὶ ἔβρεξεν αὐτοῖσ μάννα φαγεῖν καὶ ἄρτον οὐρανοῦ ἔδωκεν αὐτοῖσ. ἄρτον ἀγγέλων ἔφαγεν ἄνθρωποσ, ἐπισιτισμὸν ἀπέστειλεν αὐτοῖσ εἰσ πλησμονήν. ἀπῇρε Νότον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἐπήγαγεν ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ Λίβα καὶ ἔβρεξεν ἐπ̓ αὐτοὺσ ὡσεὶ χοῦν σάρκασ καὶ ὡσεὶ ἄμμον θαλασσῶν πετεινὰ πτερωτά, καὶ ἐπέπεσον ἐν μέσῳ παρεμβολῆσ αὐτῶν κύκλῳ τῶν σκηνωμάτων αὐτῶν, καὶ ἔφαγον καὶ ἐνεπλήσθησαν σφόδρα, καὶ τὴν ἐπιθυμίαν αὐτῶν ἤνεγκεν αὐτοῖσ, οὐκ ἐστερήθησαν ἀπὸ τῆσ ἐπιθυμίασ αὐτῶν. ἔτι τῆσ βρώσεωσ οὔσησ ἐν τῷ στόματι αὐτῶν, καὶ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἀνέβη ἐπ̓ αὐτούσ, καὶ ἀπέκτεινεν ἐν τοῖσ πλείοσιν αὐτῶν, καὶ τοὺσ ἐκλεκτοὺσ τοῦ Ἰσραὴλ συνεπόδισεν. ἐν πᾶσι τούτοισ ἥμαρτον ἔτι καὶ οὐκ ἐπίστευσαν ἐν τοῖσ θαυμασίοισ αὐτοῦ, καὶ ἐξέλιπον ἐν ματαιότητι αἱ ἡμέραι αὐτῶν καὶ τὰ ἔτη αὐτῶν μετὰ σπουδῆσ. ὅταν ἀπέκτειναν αὐτούσ, τότε ἐξεζήτουν αὐτὸν καὶ ἐπέστρεφον καὶ ὤρθριζον πρὸσ τὸν Θεὸν καὶ ἐμνήσθησαν ὅτι ὁ Θεὸσ βοηθὸσ αὐτῶν ἐστι καὶ ὁ Θεὸσ ὁ Ὕψιστοσ λυτρωτὴσ αὐτῶν ἐστι. καὶ ἠγάπησαν αὐτὸν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τῇ γλώσσῃ αὐτῶν ἐψεύσαντο αὐτῷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν οὐκ εὐθεῖα μετ̓ αὐτοῦ, οὐδὲ ἐπιστώθησαν ἐν τῇ διαθήκῃ αὐτοῦ. αὐτὸσ δέ ἐστιν οἰκτίρμων καὶ ἱλάσκεται ταῖσ ἁμαρτίαισ αὐτῶν καὶ οὐ διαφθερεῖ καὶ πληθυνεῖ τοῦ ἀποστρέψαι τὸν θυμὸν αὐτοῦ καὶ οὐχὶ ἐκκαύσει πᾶσαν τὴν ὀργὴν αὐτοῦ. καὶ ἐμνήσθη ὅτι σάρξ εἰσι, πνεῦμα πορευόμενον καὶ οὐκ ἐπιστρέφον. ποσάκισ παρεπίκραναν αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, παρώργισαν αὐτὸν ἐν γῇ ἀνύδρῳ̣ καὶ ἐπέστρεψαν καὶ ἐπείρασαν τὸν Θεὸν καὶ τὸν ἅγιον τοῦ Ἰσραὴλ παρώξυναν. καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν τῆσ χειρὸσ αὐτοῦ, ἡμέρασ, ἧσ ἐλυτρώσατο αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ θλίβοντοσ, ὡσ ἔθετο ἐν Αἰγύπτῳ τὰ σημεῖα αὐτοῦ καὶ τὰ τέρατα αὐτοῦ ἐν πεδίῳ Τάνεωσ. καὶ μετέστρεψεν εἰσ αἷμα τοὺσ ποταμοὺσ αὐτῶν καὶ τὰ ὀμβρήματα αὐτῶν, ὅπωσ μὴ πίωσιν. ἐξαπέστειλεν εἰσ αὐτοὺσ κυνόμυιαν, καὶ κατέφαγεν αὐτούσ, καὶ βάτραχον, καὶ διέφθειρεν αὐτούσ. καὶ ἔδωκε τῇ ἐρυσίβῃ τοὺσ καρποὺσ αὐτῶν καὶ τοὺσ πόνουσ αὐτῶν τῇ ἀκρίδι. ἀπέκτεινεν ἐν χαλάζῃ τὴν ἄμπελον αὐτῶν καὶ τὰσ συκαμίνουσ αὐτῶν ἐν τῇ πάχνῃ. καὶ παρέδωκεν εἰσ χάλαζαν τὰ κτήνη αὐτῶν καὶ τὴν ὕπαρξιν αὐτῶν τῷ πυρί. ἐξαπέστειλεν εἰσ αὐτοὺσ ὀργὴν θυμοῦ αὐτοῦ, θυμὸν καὶ ὀργὴν καὶ θλῖψιν, ἀποστολὴν δἰ ἀγγέλων πονηρῶν. ὡδοποίησε τρίβον τῇ ὀργῇ αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐφείσατο ἀπὸ θανάτου τῶν ψυχῶν αὐτῶν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν εἰσ θάνατον συνέκλεισε καὶ ἐπάταξε πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἀπαρχὴν παντὸσ πόνου αὐτῶν ἐν τοῖσ σκηνώμασι Χάμ, καὶ ἀπῇρεν ὡσ πρόβατα τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἀνήγαγεν αὐτοὺσ ὡσεὶ ποίμνιον ἐν ἐρήμῳ καὶ ὡδήγησεν αὐτοὺσ ἐπ̓ ἐλπίδι, καὶ οὐκ ἐδειλίασαν, καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτῶν ἐκάλυψε θάλασσα. καὶ εἰσήγαγεν αὐτοὺσ εἰσ ὄροσ ἁγιάσματοσ αὐτοῦ, ὄροσ τοῦτο, ὃ ἐκτήσατο ἡ δεξιὰ αὐτοῦ, καὶ ἐξέβαλεν ἀπὸ προσώπου αὐτῶν ἔθνη καὶ ἐκληροδότησεν αὐτοὺσ ἐν σχοινίῳ κληροδοσίασ καὶ κατεσκήνωσεν ἐν τοῖσ σκηνώμασιν αὐτῶν τὰσ φυλὰσ τοῦ Ἰσραήλ. καὶ ἐπείρασαν καὶ παρεπίκραναν τὸν Θεὸν τὸν Ὕψιστον καὶ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ οὐκ ἐφυλάξαντο καὶ ἀπέστρεψαν καὶ ἠθέτησαν, καθὼσ καὶ οἱ πατέρεσ αὐτῶν, μετεστράφησαν εἰσ τόξον στρεβλὸν καὶ παρώργισαν αὐτὸν ἐν τοῖσ βουνοῖσ αὐτῶν, καὶ ἐν τοῖσ γλυπτοῖσ αὐτῶν παρεζήλωσαν αὐτόν. ἤκουσεν ὁ Θεὸσ καὶ ὑπερεῖδε καὶ ἐξουδένωσε σφόδρα τὸν Ἰσραήλ. καὶ ἀπώσατο τὴν σκηνὴν Σιλώμ, σκήνωμα, ὃ κατεσκήνωσεν ἐν ἀνθρώποισ. καὶ παρέδωκεν εἰσ αἰχμαλωσίαν τὴν ἰσχὺν αὐτῶν καὶ τὴν καλλονὴν αὐτῶν εἰσ χεῖρα ἐχθρῶν καὶ συνέκλεισεν ἐν ρομφαίᾳ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ ὑπερεῖδε. τοὺσ νεανίσκουσ αὐτῶν κατέφαγε πῦρ, καὶ αἱ παρθένοι αὐτῶν οὐκ ἐπενθήθησαν. οἱ ἱερεῖσ αὐτῶν ἐν ρομφαίᾳ ἔπεσον, καὶ αἱ χῆραι αὐτῶν οὐ κλαυθήσονται. καὶ ἐξηγέρθη ὡσ ὁ ὑπνῶν Κύριοσ, ὡσ δυνατὸσ κεκραιπαληκὼσ ἐξ οἴνου, καὶ ἐπάταξε τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτοῦ εἰσ τὰ ὀπίσω, ὄνειδοσ αἰώνιον ἔδωκεν αὐτοῖσ. καὶ ἀπώσατο τὸ σκήνωμα Ἰωσὴφ καὶ τὴν φυλὴν Ἐφραὶμ οὐκ ἐξελέξατο. καὶ ἐξελέξατο τὴν φυλὴν Ἰούδα, τὸ ὄροσ τὸ Σιών, ὃ ἠγάπησε, καὶ ᾠκοδόμησεν ὡσ μονοκέρωτοσ τὸ ἁγίασμα αὐτοῦ, ἐν τῇ γῇ ἐθεμελίωσεν αὐτὴν εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξελέξατο Δαυί̈δ τὸν δοῦλον αὐτοῦ καὶ ἀνέλαβεν αὐτὸν ἐκ τῶν ποιμνίων τῶν προβάτων, ἐξόπισθεν τῶν λοχευομένων ἔλαβεν αὐτόν ποιμαίνειν Ἰακὼβ τὸν δοῦλον αὐτοῦ καὶ Ἰσραὴλ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ καὶ ἐποίμανεν αὐτοὺσ ἐν τῇ ἀκακίᾳ τῆσ καρδίασ αὐτοῦ, καὶ ἐν τῇ συνέσει τῶν χειρῶν αὐτοῦ ὡδήγησεν αὐτούσ. Ψαλμὸσ τῷ Ἀσάφ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Ο ΘΕΟΣ, ἤλθοσαν ἔθνη εἰσ τὴν κληρονομίαν σου, ἐμίαναν τὸν ναὸν τὸν ἅγιόν σου, ἔθεντο Ἱερουσαλὴμ ὡσ ὀπωροφυλάκιον.
ἔθεντο τὰ θνησιμαῖα τῶν δούλων σου βρώματα τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ, τὰσ σάρκασ τῶν ὁσίων σου τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ. ἐξέχεαν τὸ αἷμα αὐτῶν ὡσεὶ ὕδωρ κύκλῳ Ἱερουσαλήμ, καὶ οὐκ ἦν ὁ θάπτων. ἐγενήθημεν ὄνειδοσ τοῖσ γείτοσιν ἡμῶν, μυκτηρισμὸσ καὶ χλευασμὸσ τοῖσ κύκλῳ ἡμῶν. ἕωσ πότε, Κύριε, ὀργισθήσῃ εἰσ τέλοσ, ἐκκαυθήσεται ὡσ πῦρ ὁ ζῆλόσ σου̣ ἔκχεον τὴν ὀργήν σου ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ γινώσκοντά σε καὶ ἐπὶ βασιλείασ, αἳ τὸ ὄνομά σου οὐκ ἐπεκαλέσαντο, ὅτι κατέφαγον τὸν Ἰακώβ, καὶ τὸν τόπον αὐτοῦ ἠρήμωσαν. μὴ μνησθῇσ ἡμῶν ἀνομιῶν ἀρχαίων. ταχὺ προκαταλαβέτωσαν ἡμᾶσ οἱ οἰκτιρμοί σου, Κύριε, ὅτι ἐπτωχεύσαμεν σφόδρα. βοήθησον ἡμῖν, ὁ Θεόσ, ὁ σωτὴρ ἡμῶν. ἕνεκεν τῆσ δόξησ τοῦ ὀνόματόσ σου, Κύριε, ρῦσαι ἡμᾶσ καὶ ἱλάσθητι ταῖσ ἁμαρτίαισ ἡμῶν ἕνεκα τοῦ ὀνόματόσ σου, μή ποτε εἴπωσι τὰ ἔθνη. ποῦ ἔστιν ὁ Θεὸσ αὐτῶν̣ καὶ γνωσθήτω ἐν τοῖσ ἔθνεσιν ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν ἡμῶν ἡ ἐκδίκησισ τοῦ αἵματοσ τῶν δούλων σου τοῦ ἐκκεχυμένου. εἰσελθέτω ἐνώπιόν σου ὁ στεναγμὸσ τῶν πεπεδημένων, κατὰ τὴν μεγαλωσύνην τοῦ βραχίονόσ σου περιποίησαι τοὺσ υἱοὺσ τῶν τεθανατωμένων. ἀπόδοσ τοῖσ γείτοσιν ἡμῶν ἑπταπλασίονα εἰσ τὸν κόλπον αὐτῶν τὸν ὀνειδισμὸν αὐτῶν, ὃν ὠνείδισάν σε, Κύριε. ἡμεῖσ δὲ λαόσ σου καὶ πρόβατα νομῆσ σου ἀνθομολογησόμεθά σοι εἰσ τὸν αἰῶνα, εἰσ γενεὰν καὶ γενεὰν ἐξαγγελοῦμεν τὴν αἴνεσίν σου. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ τῶν ἀλλοιωθησομένων. μαρτύριον τῷ Ἀσάφ, ψαλμὸσ ὑπὲρ τοῦ Ἀσσυρίου. ‐
Ο ΠΟΙΜΑΙΝΩΝ τὸν Ἰσραήλ, πρόσχεσ, ὁ ὁδηγῶν ὡσεὶ πρόβατα τὸν Ἰωσήφ. ὁ καθήμενοσ ἐπὶ τῶν Χερουβίμ, ἐμφάνηθι. ἐναντίον Ἐφραὶμ καὶ Βενιαμὶν καὶ Μανασσῆ ἐξέγειρον τὴν δυναστείαν σου καὶ ἐλθὲ εἰσ τὸ σῶσαι ἡμᾶσ. ὁ Θεόσ, ἐπίστρεψον ἡμᾶσ καὶ ἐπίφανον τὸ πρόσωπόν σου καὶ σωθησόμεθα. Κύριε ὁ Θεὸσ τῶν δυνάμεων, ἕωσ πότε ὀργίζῃ ἐπὶ τὴν προσευχὴν τῶν δούλων σου̣ ψωμιεῖσ ἡμᾶσ ἄρτον δακρύων̣ καὶ ποτιεῖσ ἡμᾶσ ἐν δάκρυσιν ἐν μέτρῳ̣ ἔθου ἡμᾶσ εἰσ ἀντιλογίαν τοῖσ γείτοσιν ἡμῶν, καὶ οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν ἐμυκτήρισαν ἡμᾶσ. Κύριε ὁ Θεὸσ τῶν δυνάμεων, ἐπίστρεψον ἡμᾶσ καὶ ἐπίφανον τὸ πρόσωπόν σου, καὶ σωθησόμεθα. . ἄμπελον ἐξ Αἰγύπτου μετῇρασ, ἐξέβαλεσ ἔθνη καὶ κατεφύτευσασ αὐτήν. ὡδοποίησασ ἔμπροσθεν αὐτῆσ καὶ κατεφύτευσασ τὰσ ρίζασ αὐτῆσ, καὶ ἐπλήρωσε τὴν γῆν. ἐκάλυψεν ὄρη ἡ σκιὰ αὐτῆσ καὶ αἱ ἀναδενδράδεσ αὐτῆσ τὰσ κέδρουσ τοῦ Θεοῦ. ἐξέτεινε τὰ κλήματα αὐτῆσ ἕωσ θαλάσσησ καὶ ἕωσ ποταμῶν τὰσ παραφυάδασ αὐτῆσ. ἱνατί καθεῖλεσ τὸν φραγμὸν αὐτῆσ καὶ τρυγῶσιν αὐτὴν πάντεσ οἱ παραπορευόμενοι τὴν ὁδόν̣ ἐλυμήνατο αὐτὴν ὗσ ἐκ δρυμοῦ, καὶ μονιὸσ ἄγριοσ κατενεμήσατο αὐτήν. ὁ Θεὸσ τῶν δυνάμεων, ἐπίστρεψον δή, καὶ ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἴδε καὶ ἐπίσκεψαι τὴν ἄμπελον ταύτην καὶ κατάρτισαι αὐτήν, ἣν ἐφύτευσεν ἡ δεξιά σου, καὶ ἐπὶ υἱὸν ἀνθρώπου, ὃν ἐκραταίωσασ σεαυτῷ. ἐμπεπυρισμένη πυρὶ καὶ ἀνεσκαμμένη. ἀπὸ ἐπιτιμήσεωσ τοῦ προσώπου σου ἀπολοῦνται. γενηθήτω ἡ χείρ σου ἐπ̓ ἄνδρα δεξιᾶσ σου καὶ ἐπὶ υἱὸν ἀνθρώπου, ὃν ἐκραταίωσασ σεαυτῷ. καὶ οὐ μὴ ἀποστῶμεν ἀπὸ σοῦ, ζωώσεισ ἡμᾶσ, καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικαλεσόμεθα. Κύριε, ὁ Θεὸσ τῶν δυνάμεων, ἐπίστρεψον ἡμᾶσ καὶ ἐπίφανον τὸ πρόσωπόν σου, καὶ σωθησόμεθα. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ τῶν ληνῶν. ψαλμὸσ τῷ Ἀσάφ. ‐
ΑΓΑΛΛΙΑΣΘΕ τῷ Θεῷ τῷ βοηθῷ ἡμῶν, ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ Ἰακώβ. λάβετε ψαλμὸν καὶ δότε τύμπανον, ψαλτήριον τερπνὸν μετὰ κιθάρασ. σαλπίσατε ἐν νεομηνίᾳ σάλπιγγι, ἐν εὐσήμῳ ἡμέρᾳ ἑορτῆσ ὑμῶν. ὅτι πρόσταγμα τῷ Ἰσραήλ ἐστι καὶ κρῖμα τῷ Θεῷ Ἰακώβ. μαρτύριον ἐν τῷ Ἰωσὴφ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτὸν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. γλῶσσαν, ἣν οὐκ ἔγνω, ἤκουσεν. ἀπέστησεν ἀπὸ ἄρσεων τὸν νῶτον αὐτοῦ, αἱ χεῖρεσ αὐτοῦ ἐν τῷ κοφίνῳ ἐδούλευσαν. ἐν θλίψει ἐπεκαλέσω με, καὶ ἐρρυσάμην σε. ἐπήκουσά σου ἐν ἀποκρύφῳ καταιγίδοσ, ἐδοκίμασά σε ἐπὶ ὕδατοσ ἀντιλογίασ. . ἄκουσον, λαόσ μου, καὶ διαμαρτύρομαί σοι, Ἰσραήλ, ἐὰν ἀκούσῃσ μου, οὐκ ἔσται ἐν σοὶ Θεὸσ πρόσφατοσ, οὐδὲ προσκυνήσεισ Θεῷ ἀλλοτρίῳ. ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ὁ ἀναγαγών σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. πλάτυνον τὸ στόμα σου, καὶ πληρώσω αὐτό. καὶ οὐκ ἤκουσεν ὁ λαόσ μου τῆσ φωνῆσ μου, καὶ Ἰσραὴλ οὐ προσέσχε μοι. καὶ ἐξαπέστειλα αὐτοὺσ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα τῶν καρδιῶν αὐτῶν, πορεύσονται ἐν τοῖσ ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν. εἰ ὁ λαόσ μου ἤκουσέ μου, Ἰσραὴλ ταῖσ ὁδοῖσ μου εἰ ἐπορεύθη, ἐν τῷ μηδενὶ ἂν τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτῶν ἐταπείνωσα καὶ ἐπὶ τοὺσ θλίβοντασ αὐτοὺσ ἐπέβαλον ἂν τὴν χεῖρά μου. οἱ ἐχθροὶ Κυρίου ἐψεύσαντο αὐτῷ, καὶ ἔσται ὁ καιρὸσ αὐτῶν εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἐψώμισεν αὐτοὺσ ἐκ στέατοσ πυροῦ καὶ ἐκ πέτρασ μέλι ἐχόρτασεν αὐτούσ. Ψαλμὸσ τῷ Ἀσάφ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Ο ΘΕΟΣ ἔστη ἐν συναγωγῇ θεῶν, ἐν μέσῳ δὲ θεοὺσ διακρινεῖ.
ἕωσ πότε κρίνετε ἀδικίαν καὶ πρόσωπα ἁμαρτωλῶν λαμβάνετε̣ . κρίνατε ὀρφανῷ καὶ πτωχῷ, ταπεινὸν καὶ πένητα δικαιώσατε. ἐξέλεσθε πένητα καὶ πτωχόν, ἐκ χειρὸσ ἁμαρτωλοῦ ρύσασθε αὐτόν. οὐκ ἔγνωσαν οὐδὲ συνῆκαν, ἐν σκότει διαπορεύονται. σαλευθήσονται πάντα τὰ θεμέλια τῆσ γῆσ. ἐγὼ εἶπα. θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ Ὑψίστου πάντεσ. ὑμεῖσ δὲ ὡσ ἄνθρωποι ἀποθνήσκετε καὶ ὡσ εἷσ τῶν ἀρχόντων πίπτετε. ἀνάστα, ὁ Θεόσ, κρίνων τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεισ ἐν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσι. ᾨδὴ ψαλμοῦ τῷ Ἀσάφ. ‐
Ο ΘΕΟΣ, τίσ ὁμοιωθήσεταί σοι̣ μὴ σιγήσῃσ μηδὲ καταπραΰνῃσ, ὁ Θεόσ. ὅτι ἰδοὺ οἱ ἐχθροί σου ἤχησαν, καὶ οἱ μισοῦντέσ σε ᾖραν κεφαλήν, ἐπὶ τὸν λαόν σου κατεπανουργεύσαντο γνώμην καὶ ἐβουλεύσαντο κατὰ τῶν ἁγίων σου. εἶπαν. δεῦτε καὶ ἐξολοθρεύσωμεν αὐτοὺσ ἐξ ἔθνουσ, καὶ οὐ μὴ μνησθῇ τὸ ὄνομα Ἰσραὴλ ἔτι. ὅτι ἐβουλεύσαντο ἐν ὁμονοίᾳ ἐπὶ τὸ αὐτό, κατὰ σοῦ διαθήκην διέθεντο τὰ σκηνώματα τῶν Ἰδουμαίων καὶ οἱ Ἰσμαηλῖται, Μωὰβ καὶ οἱ Ἀγαρηνοί, Γεβὰλ καὶ Ἀμμὼν καὶ Ἀμαλὴκ καὶ ἀλλόφυλοι μετὰ τῶν κατοικούντων Τύρον. καὶ γὰρ καὶ Ἀσσοὺρ συμπαρεγένετο μετ̓ αὐτῶν, ἐγενήθησαν εἰσ ἀντίληψιν τοῖσ υἱοῖσ Λώτ. . ποίησον αὐτοῖσ ὡσ τῇ Μαδιὰμ καὶ τῷ Σισάρᾳ, ὡσ τῷ Ἰαβεὶμ ἐν τῷ χειμάρρῳ Κεισών. ἐξωλοθρεύθησαν ἐν Ἀενδώρ, ἐγενήθησαν ὡσεὶ κόπροσ τῇ γῇ. θοῦ τοὺσ ἄρχοντασ αὐτῶν ὡσ τὸν Ὠρὴβ καὶ Ζὴβ καὶ Ζεβεὲ καὶ Σαλμανὰ πάντασ τοὺσ ἄρχοντασ αὐτῶν, οἵτινεσ εἶπαν. Κληρονομήσωμεν ἑαυτοῖσ τὸ ἁγιαστήριον τοῦ Θεοῦ. ὁ Θεόσ μου, θοῦ αὐτοὺσ ὡσ τροχόν, ὡσ καλάμην κατὰ πρόσωπον ἀνέμου. ὡσεὶ πῦρ, ὃ διαφλέξει δρυμόν, ὡσεὶ φλόξ, ἣ κατακαύσει ὄρη, οὕτωσ καταδιώξεισ αὐτοὺσ ἐν τῇ καταιγίδι σου, καὶ ἐν τῇ ὀργῇ σου συνταράξεισ αὐτούσ. πλήρωσον τὰ πρόσωπα αὐτῶν ἀτιμίασ, καὶ ζητήσουσι τὸ ὄνομά σου, Κύριε. αἰσχυνθήτωσαν καὶ ταραχθήτωσαν εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ καὶ ἐντραπήτωσαν καὶ ἀπολέσθωσαν καὶ γνώτωσαν ὅτι ὄνομά σοι Κύριοσ. σὺ μόνοσ Ὕψιστοσ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. Εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ τῶν ληνῶν. τοῖσ υἱοῖσ Κορὲ ψαλμόσ. ‐
ΩΣ ΑΓΑΠΗΤΑ τὰ σκηνώματά σου, Κύριε τῶν δυνάμεων. ἐπιποθεῖ καὶ ἐκλείπει ἡ ψυχή μου εἰσ τὰσ αὐλὰσ τοῦ Κυρίου, ἡ καρδία μου καὶ ἡ σάρξ μου ἠγαλλιάσαντο ἐπὶ Θεὸν ζῶντα. καὶ γὰρ στρουθίον εὗρεν ἑαυτῷ οἰκίαν καὶ τρυγὼν νοσσιὰν ἑαυτῇ, οὗ θήσει τὰ νοσσία ἑαυτῆσ, τὰ θυσιαστήριά σου, Κύριε τῶν δυνάμεων, ὁ Βασιλεύσ μου καὶ ὁ Θεόσ μου. μακάριοι οἱ κατοικοῦντεσ ἐν τῷ οἴκῳ σου, εἰσ τοὺσ αἰῶνασ τῶν αἰώνων αἰνέσουσί σε. . μακάριοσ ἀνήρ, ᾧ ἐστιν ἡ ἀντίληψισ αὐτοῦ παρὰ σοί. ἀναβάσεισ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ διέθετο εἰσ τὴν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνοσ, εἰσ τὸν τόπον, ὃν ἔθετο. καὶ γὰρ εὐλογίασ δώσει ὁ νομοθετῶν. πορεύσονται ἐκ δυνάμεωσ εἰσ δύναμιν, ὀφθήσεται ὁ Θεὸσ τῶν θεῶν ἐν Σιών. Κύριε ὁ Θεὸσ τῶν δυνάμεων, εἰσάκουσον τῆσ προσευχῆσ μου, ἐνώτισαι, ὁ Θεὸσ Ἰακώβ. . ὑπερασπιστὰ ἡμῶν, ἴδε, ὁ Θεόσ, καὶ ἐπίβλεψον εἰσ τὸ πρόσωπον τοῦ χριστοῦ σου. ὅτι κρείσσων ἡμέρα μία ἐν ταῖσ αὐλαῖσ σου ὑπὲρ χιλιάδασ. ἐξελεξάμην παραρριπτεῖσθαι ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ μου μᾶλλον ἢ οἰκεῖν με ἐν σκηνώμασιν ἁμαρτωλῶν. ὅτι ἔλεοσ καὶ ἀλήθειαν ἀγαπᾷ Κύριοσ ὁ Θεόσ, χάριν καὶ δόξαν δώσει. Κύριοσ οὐ στερήσει τὰ ἀγαθὰ τοῖσ πορευομένοισ ἐν ἀκακίᾳ. Κύριε, ὁ Θεὸσ τῶν δυνάμεων, μακάριοσ ἄνθρωποσ ὁ ἐλπίζων ἐπὶ σέ. Εἰσ τὸ τέλοσ. τοῖσ υἱοῖσ Κορὲ ψαλμόσ. ‐
ΕΥΔΟΚΗΣΑΣ, Κύριε, τὴν γῆν σου, ἀπέστρεψασ τὴν αἰχμαλωσίαν Ἰακώβ. ἀφῆκασ τὰσ ἀνομίασ τῷ λαῷ σου, ἐκάλυψασ πάσασ τὰσ ἁμαρτίασ αὐτῶν. . κατέπαυσασ πᾶσαν τὴν ὀργήν σου, ἀπέστρεψασ ἀπὸ ὀργῆσ θυμοῦ σου. ἐπίστρεψον ἡμᾶσ, ὁ Θεὸσ τῶν σωτηρίων ἡμῶν, καὶ ἀπόστρεψον τὸν θυμόν σου ἀφ̓ ἡμῶν. μὴ εἰσ τοὺσ αἰῶνασ ὀργισθῇσ ἡμῖν̣ ἢ διατενεῖσ τὴν ὀργήν σου ἀπὸ γενεᾶσ εἰσ γενεάν̣ ὁ Θεόσ, σὺ ἐπιστρέψασ ζωώσεισ ἡμᾶσ, καὶ ὁ λαόσ σου εὐφρανθήσεται ἐπὶ σοί. δεῖξον ἡμῖν, Κύριε, τὸ ἔλεόσ σου καὶ τὸ σωτήριόν σου δῴησ ἡμῖν. ἀκούσομαι τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ Κύριοσ ὁ Θεόσ, ὅτι λαλήσει εἰρήνην ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺσ ὁσίουσ αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺσ ἐπιστρέφοντασ καρδίαν ἐπ̓ αὐτόν. πλὴν ἐγγὺσ τῶν φοβουμένων αὐτὸν τὸ σωτήριον αὐτοῦ τοῦ κατασκηνῶσαι δόξαν ἐν τῇ γῇ ἡμῶν. ἔλεοσ καὶ ἀλήθεια συνήντησαν, δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη κατεφίλησαν. ἀλήθεια ἐκ τῆσ γῆσ ἀνέτειλε, καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψε. καὶ γὰρ ὁ Κύριοσ δώσει χρηστότητα, καὶ ἡ γῆ ἡμῶν δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆσ. δικαιοσύνη ἐναντίον αὐτοῦ προπορεύσεται καὶ θήσει εἰσ ὁδὸν τὰ διαβήματα αὐτοῦ. Προσευχὴ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΚΛΙΝΟΝ, Κύριε, τὸ οὖσ σου καὶ ἐπάκουσόν μου, ὅτι πτωχὸσ καὶ πένησ εἰμὶ ἐγώ.
φύλαξον τὴν ψυχήν μου, ὅτι ὅσιόσ εἰμι. σῶσον τὸν δοῦλόν σου, ὁ Θεόσ μου, τὸν ἐλπίζοντα ἐπὶ σέ. ἐλέησόν με, Κύριε, ὅτι πρὸσ σὲ κεκράξομαι ὅλην τὴν ἡμέραν. εὔφρανον τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου σου, ὅτι πρὸσ σέ, Κύριε, ἦρα τὴν ψυχήν μου. ὅτι σύ, Κύριε, χρηστὸσ καὶ ἐπιεικὴσ καὶ πολυέλεοσ πᾶσι τοῖσ ἐπικαλουμένοισ σε. ἐνώτισαι, Κύριε, τὴν προσευχήν μου καὶ πρόσχεσ τῇ φωνῇ τῆσ δεήσεώσ μου. ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώσ μου ἐκέκραξα πρὸσ σέ, ὅτι ἐπήκουσάσ μου. οὐκ ἔστιν ὅμοιόσ σοι ἐν θεοῖσ, Κύριε, καὶ οὐκ ἔστι κατὰ τὰ ἔργα σου. πάντα τὰ ἔθνη, ὅσα ἐποίησασ, ἥξουσι καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν σου, Κύριε, καὶ δοξάσουσι τὸ ὄνομά σου. ὅτι μέγασ εἶ σὺ καὶ ποιῶν θαυμάσια, σὺ εἶ Θεὸσ μόνοσ. ὁδήγησόν με, Κύριε, ἐν τῇ ὁδῷ σου, καὶ πορεύσομαι ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου. εὐφρανθήτω ἡ καρδία μου τοῦ φοβεῖσθαι τὸ ὄνομά σου. ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε ὁ Θεόσ μου, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, καὶ δοξάσω τὸ ὄνομά σου εἰσ τὸν αἰῶνα. ὅτι τὸ ἔλεόσ σου μέγα ἐπ̓ ἐμὲ καὶ ἐρρύσω τὴν ψυχήν μου ἐξ ᾅδου κατωτάτου. ὁ Θεόσ, παράνομοι ἐπανέστησαν ἐπ̓ ἐμέ, καὶ συναγωγὴ κραταιῶν ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου καὶ οὐ προέθεντό σε ἐνώπιον αὐτῶν. καὶ σύ, Κύριε ὁ Θεόσ μου, οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμοσ καὶ πολυέλεοσ καὶ ἀληθινόσ. ἐπίβλεψον ἐπ̓ ἐμὲ καὶ ἐλέησόν με, δὸσ τὸ κράτοσ σου τῷ παιδί σου καὶ σῶσον τὸν υἱὸν τῆσ παιδίσκησ σου. ποίησον μετ̓ ἐμοῦ σημεῖον εἰσ ἀγαθόν, καὶ ἰδέτωσαν οἱ μισοῦντέσ με καὶ αἰσχυνθήτωσαν, ὅτι σύ, Κύριε, ἐβοήθησάσ μοι καὶ παρεκάλεσάσ με. Τοῖσ υἱοῖσ Κορὲ ψαλμὸσ ᾠδῆσ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΟΙ αὐτοῦ ἐν τοῖσ ὄρεσι τοῖσ ἁγίοισ.
ἀγαπᾷ Κύριοσ τὰσ πύλασ Σιὼν ὑπὲρ πάντα τὰ σκηνώματα Ἰακώβ. δεδοξασμένα ἐλαλήθη περὶ σοῦ ἡ πόλισ τοῦ Θεοῦ. . μνησθήσομαι Ραὰβ καὶ Βαβυλῶνοσ τοῖσ γινώσκουσί με. καὶ ἰδοὺ ἀλλόφυλοι καὶ Τύροσ καὶ λαὸσ τῶν Αἰθιόπων, οὗτοι ἐγενήθησαν ἐκεῖ. μήτηρ Σιών, ἐρεῖ ἄνθρωποσ, καὶ ἄνθρωποσ ἐγενήθη ἐν αὐτῇ, καὶ αὐτὸσ ἐθεμελίωσεν αὐτὴν ὁ Ὕψιστοσ. Κύριοσ διηγήσεται ἐν γραφῇ λαῶν καὶ ἀρχόντων τούτων τῶν γεγενημένων ἐν αὐτῇ. . ὡσ εὐφραινομένων πάντων ἡ κατοικία ἐν σοί. ᾨδὴ ψαλμοῦ τοῖσ υἱοῖσ Κορέ. εἰσ τὸ τέλοσ, ὑπὲρ μαελὲθ τοῦ ἀποκριθῆναι. συνέσεωσ Αἰμὰν τῷ Ἰσραηλίτῃ. ‐
ΚΥΡΙΕ ὁ Θεὸσ τῆσ σωτηρίασ μου, ἡμέρασ ἐκέκραξα καὶ ἐν νυκτὶ ἐναντίον σου. εἰσελθέτω ἐνώπιόν σου ἡ προσευχή μου, κλῖνον τὸ οὖσ σου εἰσ τὴν δέησίν μου. ὅτι ἐπλήσθη κακῶν ἡ ψυχή μου, καὶ ἡ ζωή μου τῷ ᾅδῃ ἤγγισε. προσελογίσθην μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰσ λάκκον, ἐγενήθην ὡσεὶ ἄνθρωποσ ἀβοήθητοσ ἐν νεκροῖσ ἐλεύθεροσ, ὡσεὶ τραυματίαι καθεύδοντεσ ἐν τάφῳ, ὧν οὐκ ἐμνήσθησ ἔτι καὶ αὐτοὶ ἐκ τῆσ χειρόσ σου ἀπώσθησαν. ἔθεντό με ἐν λάκκῳ κατωτάτῳ, ἐν σκοτεινοῖσ καὶ ἐν σκιᾷ θανάτου. ἐπ̓ ἐμὲ ἐπεστηρίχθη ὁ θυμόσ σου, καὶ πάντασ τοὺσ μετεωρισμούσ σου ἐπήγαγεσ ἐπ̓ ἐμέ. . ἐμάκρυνασ τοὺσ γνωστούσ μου ἀπ̓ ἐμοῦ, ἔθεντό με βδέλυγμα ἑαυτοῖσ, παρεδόθην καὶ οὐκ ἐξεπορευόμην. οἱ ὀφθαλμοί μου ἠσθένησαν ἀπὸ πτωχείασ. ἐκέκραξα πρὸσ σέ, Κύριε, ὅλην τὴν ἡμέραν, διεπέτασα πρὸσ σὲ τὰσ χεῖράσ μου. μὴ τοῖσ νεκροῖσ ποιήσεισ θαυμάσια̣ ἢ ἰατροὶ ἀναστήσουσι, καὶ ἐξομολογήσονταί σοι̣ μὴ διηγήσεταί τισ ἐν τῷ τάφῳ τὸ ἔλεόσ σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου ἐν τῇ ἀπωλείᾳ̣ μὴ γνωσθήσεται ἐν τῷ σκότει τὰ θαυμάσιά σου καὶ ἡ δικαιοσύνη σου ἐν γῇ ἐπιλελησμένῃ̣ κἀγὼ πρὸσ σέ, Κύριε, ἐκέκραξα, καὶ τὸ πρωί̈ ἡ προσευχή μου προφθάσει σε. ἱνατί, Κύριε, ἀπωθῇ τὴν ψυχήν μου, ἀποστρέφεισ τὸ πρόσωπόν σου ἀπ̓ ἐμοῦ̣ πτωχόσ εἰμι ἐγὼ καὶ ἐν κόποισ ἐκ νεότητόσ μου, ὑψωθεὶσ δὲ ἐταπεινώθην καὶ ἐξηπορήθην. ἐπ̓ ἐμὲ διῆλθον αἱ ὀργαί σου, οἱ φοβερισμοί σου ἐξετάραξάν με, ἐκύκλωσάν με ὡσεὶ ὕδωρ ὅλην τὴν ἡμέραν, περιέσχον με ἅμα. ἐμάκρυνασ ἀπ̓ ἐμοῦ φίλον καὶ πλησίον καὶ τοὺσ γνωστούσ μου ἀπὸ ταλαιπωρίασ. Συνέσεωσ Αἰθὰμ τῷ Ἰσραηλίτῃ. ‐
ΤΑ ΕΛΕΗ σου, Κύριε, εἰσ τὸν αἰῶνα ᾄσομαι, εἰσ γενεὰν καὶ γενεὰν ἀπαγγελῶ τὴν ἀλήθειάν σου ἐν τῷ στόματί μου, ὅτι εἶπασ. εἰσ τὸν αἰῶνα ἔλεοσ οἰκοδομηθήσεται. ἐν τοῖσ οὐρανοῖσ ἑτοιμασθήσεται ἡ ἀλήθειά σου. διεθέμην διαθήκην τοῖσ ἐκλεκτοῖσ μου, ὤμοσα Δαυί̈δ τῷ δούλῳ μου. ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ ἑτοιμάσω τὸ σπέρμα σου καὶ οἰκοδομήσω εἰσ γενεὰν καὶ γενεὰν τὸν θρόνον σου. . ἐξομολογήσονται οἱ οὐρανοὶ τὰ θαυμάσιά σου, Κύριε, καὶ τὴν ἀλήθειάν σου ἐν ἐκκλησίᾳ ἁγίων. ὅτι τίσ ἐν νεφέλαισ ἰσωθήσεται τῷ Κυρίῳ̣ καὶ τίσ ὁμοιωθήσεται τῷ Κυρίῳ ἐν υἱοῖσ Θεοῦ̣ ὁ Θεὸσ ἐνδοξαζόμενοσ ἐν βουλῇ ἁγίων, μέγασ καὶ φοβερὸσ ἐπὶ πάντασ τοὺσ περικύκλῳ αὐτοῦ. Κύριε ὁ Θεὸσ τῶν δυνάμεων, τίσ ὅμοιόσ σοι̣ δυνατὸσ εἶ, Κύριε, καὶ ἡ ἀλήθειά σου κύκλῳ σου. σὺ δεσπόζεισ τοῦ κράτουσ τῆσ θαλάσσησ, τὸν δὲ σάλον τῶν κυμάτων αὐτῆσ σὺ καταπραΰνεισ. σὺ ἐταπείνωσασ ὡσ τραυματίαν ὑπερήφανον, ἐν τῷ βραχίονι τῆσ δυνάμεώσ σου διεσκόρπισασ τοὺσ ἐχθρούσ σου. σοί εἰσιν οἱ οὐρανοί, καὶ σή ἐστιν ἡ γῆ. τὴν οἰκουμένην καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆσ σὺ ἐθεμελίωσασ. τὸν βορρᾶν καὶ τὴν θάλασσαν σὺ ἔκτισασ, Θαβὼρ καὶ Ἑρμὼν ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται. σὸσ ὁ βραχίων μετὰ δυναστείασ. κραταιωθήτω ἡ χείρ σου, ὑψωθήτω ἡ δεξιά σου. δικαιοσύνη καὶ κρίμα ἑτοιμασία τοῦ θρόνου σου, ἔλεοσ καὶ ἀλήθεια προπορεύσονται πρὸ προσώπου σου. μακάριοσ ὁ λαὸσ ὁ γινώσκων ἀλαλαγμόν. Κύριε, ἐν τῷ φωτὶ τοῦ προσώπου σου πορεύσονται καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ὑψωθήσονται. ὅτι καύχημα τῆσ δυνάμεωσ αὐτῶν σὺ εἶ, καὶ ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου ὑψωθήσεται τὸ κέρασ ἡμῶν. ὅτι τοῦ Κυρίου ἡ ἀντίληψισ καὶ τοῦ ἁγίου Ἰσραὴλ βασιλέωσ ἡμῶν. τότε ἐλάλησασ ἐν ὁράσει τοῖσ υἱοῖσ σου καὶ εἶπασ. ἐθέμην βοήθειαν ἐπὶ δυνατόν, ὕψωσα ἐκλεκτὸν ἐκ τοῦ λαοῦ μου. εὗρον Δαυί̈δ τὸν δοῦλόν μου, ἐν ἐλέει ἁγίῳ μου ἔχρισα αὐτόν. ἡ γὰρ χείρ μου συναντιλήψεται αὐτῷ καὶ ὁ βραχίων μου κατισχύσει αὐτόν. οὐκ ὠφελήσει ἐχθρὸσ ἐν αὐτῷ, καὶ υἱὸσ ἀνομίασ οὐ προσθήσει τοῦ κακῶσαι αὐτόν. καὶ συγκόψω ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτοῦ καὶ τοὺσ μισοῦντασ αὐτὸν τροπώσομαι. καὶ ἡ ἀλήθειά μου καὶ τὸ ἔλεόσ μου μετ̓ αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ ὀνόματί μου ὑψωθήσεται τὸ κέρασ αὐτοῦ. καὶ θήσομαι ἐν θαλάσσῃ χεῖρα αὐτοῦ καὶ ἐν ποταμοῖσ δεξιὰν αὐτοῦ. αὐτὸσ ἐπικαλέσεταί με. πατήρ μου εἶ σύ, Θεόσ μου καὶ ἀντιλήπτωρ τῆσ σωτηρίασ μου. κἀγὼ πρωτότοκον θήσομαι αὐτόν, ὑψηλὸν παρὰ τοῖσ βασιλεῦσι τῆσ γῆσ. εἰσ τὸν αἰῶνα φυλάξω αὐτῷ τὸ ἔλεόσ μου, καὶ ἡ διαθήκη μου πιστὴ αὐτῷ. καὶ θήσομαι εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ τὸ σπέρμα αὐτοῦ καὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ ὡσ τὰσ ἡμέρασ τοῦ οὐρανοῦ. ἐὰν ἐγκαταλίπωσιν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὸν νόμον μου καὶ τοῖσ κρίμασί μου μὴ πορευθῶσιν, ἐὰν τὰ δικαιώματά μου βεβηλώσωσι καὶ τὰσ ἐντολάσ μου μὴ φυλάξωσιν, ἐπισκέψομαι ἐν ῥάβδῳ τὰσ ἀνομίασ αὐτῶν καὶ ἐν μάστιξι τὰσ ἀδικίασ αὐτῶν. τὸ δὲ ἔλεόσ μου οὐ μὴ διασκεδάσω ἀπ̓ αὐτῶν, οὐδ̓ οὐ μὴ ἀδικήσω ἐν τῇ ἀληθείᾳ μου, οὐδ̓ οὐ μὴ βεβηλώσω τὴν διαθήκην μου καὶ τὰ ἐκπορευόμενα διὰ τῶν χειλέων μου οὐ μὴ ἀθετήσω. ἅπαξ ὤμοσα ἐν τῷ ἁγίῳ μου, εἰ τῷ Δαυί̈δ ψεύσομαι. τὸ σπέρμα αὐτοῦ εἰσ τὸν αἰῶνα μενεῖ καὶ ὁ θρόνοσ αὐτοῦ ὡσ ὁ ἥλιοσ ἐναντίον μου καὶ ὡσ ἡ σελήνη κατηρτισμένη εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ὁ μάρτυσ ἐν οὐρανῷ πιστόσ. . σὺ δὲ ἀπώσω καὶ ἐξουδένωσασ, ἀνεβάλου τὸν χριστόν σου. κατέστρεψασ τὴν διαθήκην τοῦ δούλου σου, ἐβεβήλωσασ εἰσ τὴν γῆν τὸ ἁγίασμα αὐτοῦ. καθεῖλεσ πάντασ τοὺσ φραγμοὺσ αὐτοῦ, ἔθου τὰ ὀχυρώματα αὐτοῦ δειλίαν. διήρπασαν αὐτὸν πάντεσ οἱ διοδεύοντεσ ὁδόν, ἐγενήθη ὄνειδοσ τοῖσ γείτοσιν αὐτοῦ. ὕψωσασ τὴν δεξιὰν τῶν θλιβόντων αὐτόν, εὔφρανασ πάντασ τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτοῦ. ἀπέστρεψασ τὴν βοήθειαν τῆσ ῥομφαίασ αὐτοῦ καὶ οὐκ ἀντελάβου αὐτοῦ ἐν τῷ πολέμῳ. κατέλυσασ ἀπὸ καθαρισμοῦ αὐτοῦ, τὸν θρόνον αὐτοῦ εἰσ τὴν γῆν κατέρραξασ. ἐσμίκρυνασ τὰσ ἡμέρασ τοῦ χρόνου αὐτοῦ, κατέχεασ αὐτοῦ αἰσχύνην. . ἕωσ πότε, Κύριε, ἀποστρέφῃ εἰσ τέλοσ, ἐκκαυθήσεται ὡσ πῦρ ἡ ὀργή σου̣ μνήσθητι τίσ μου ἡ ὑπόστασισ. μὴ γὰρ ματαίωσ ἔκτισασ πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τῶν ἀνθρώπων̣ τίσ ἐστιν ἄνθρωποσ, ὃσ ζήσεται, καὶ οὐκ ὄψεται θάνατον̣ ῥύσεται τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐκ χειρὸσ ᾅδου̣ . ποῦ ἐστι τὰ ἐλέη σου τὰ ἀρχαῖα, Κύριε, ἃ ὤμοσασ τῷ Δαυί̈δ ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου̣ μνήσθητι, Κύριε, τοῦ ὀνειδισμοῦ τῶν δούλων σου, οὗ ὑπέσχον ἐν τῷ κόλπῳ πολλῶν ἐθνῶν, οὗ ὠνείδισαν οἱ ἐχθροί σου, Κύριε, οὗ ὠνείδισαν τὸ ἀντάλλαγμα τοῦ χριστοῦ σου. εὐλογητὸσ Κύριοσ εἰσ τὸν αἰῶνα. γένοιτο γένοιτο. Προσευχὴ τοῦ Μωυσῆ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΚΥΡΙΕ, καταφυγὴ ἐγενήθησ ἡμῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ.
πρὸ τοῦ ὄρη γενηθῆναι καὶ πλασθῆναι τὴν γῆν καὶ τὴν οἰκουμένην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἰῶνοσ καὶ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ σὺ εἶ. μὴ ἀποστρέψῃσ ἄνθρωπον εἰσ ταπείνωσιν. καὶ εἶπασ. ἐπιστρέψατε υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων. ὅτι χίλια ἔτη ἐν ὀφθαλμοῖσ σου ὡσ ἡμέρα ἡ ἐχθέσ, ἥτισ διῆλθε, καὶ φυλακὴ ἐν νυκτί. τὰ ἐξουδενώματα αὐτῶν ἔτη ἔσονται. τὸ πρωί̈ ὡσεὶ χλόη παρέλθοι, τὸ πρωί̈ ἀνθήσαι καὶ παρέλθοι, τὸ ἑσπέρασ ἀποπέσοι, σκληρυνθείη καὶ ξηρανθείη. ὅτι ἐξελίπομεν ἐν τῇ ὀργῇ σου καὶ ἐν τῷ θυμῷ σου ἐταράχθημεν. ἔθου τὰσ ἀνομίασ ἡμῶν ἐναντίον σου. αἰὼν ἡμῶν εἰσ φωτισμὸν τοῦ προσώπου σου. ὅτι πᾶσαι αἱ ἡμέραι ἡμῶν ἐξέλιπον, καὶ ἐν τῇ ὀργῇ σου ἐξελίπομεν. τὰ ἔτη ἡμῶν ὡσεὶ ἀράχνη ἐμελέτων. αἱ ἡμέραι τῶν ἐτῶν ἡμῶν ἐν αὐτοῖσ ἑβδομήκοντα ἔτη, ἐὰν δὲ ἐν δυναστείαισ, ὀγδοήκοντα ἔτη, καὶ τὸ πλεῖον αὐτῶν κόποσ καὶ πόνοσ. ὅτι ἐπῆλθε πρᾳότησ ἐφ̓ ἡμᾶσ, καὶ παιδευθησόμεθα. τίσ γινώσκει τὸ κράτοσ τῆσ ὀργῆσ σου καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου σου τὸν θυμόν σου ἐξαριθμήσασθαι̣ τὴν δεξιάν σου οὕτω γνώρισόν μοι καὶ τοὺσ πεπαιδευμένουσ τῇ καρδίᾳ ἐν σοφίᾳ. ἐπίστρεψον, Κύριε. ἕωσ πότε̣ καὶ παρακλήθητι ἐπὶ τοῖσ δούλοισ σου. ἐνεπλήσθημεν τὸ πρωί̈ τοῦ ἐλέουσ σου, Κύριε, καὶ ἠγαλλιασάμεθα καὶ εὐφράνθημεν ἐν πάσαισ ταῖσ ἡμέραισ ἡμῶν. εὐφρανθείημεν ἀνθ̓ ὧν ἡμερῶν ἐταπείνωσασ ἡμᾶσ, ἐτῶν, ὧν εἴδομεν κακά. καὶ ἴδε ἐπὶ τοὺσ δούλουσ σου καὶ ἐπὶ τὰ ἔργα σου καὶ ὁδήγησον τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν, καὶ ἔστω ἡ λαμπρότησ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐφ̓ ἡμᾶσ, καὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν ἡμῶν κατεύθυνον ἐφ̓ ἡμᾶσ καὶ τὸ ἔργον τῶν χειρῶν ἡμῶν κατεύθυνον. Αἶνοσ ᾠδῆσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Ο ΚΑΤΟΙΚΩΝ ἐν βοηθείᾳ τοῦ Ὑψίστου, ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται.
ἐρεῖ τῷ Κυρίῳ. ἀντιλήπτωρ μου εἶ καὶ καταφυγή μου, ὁ Θεόσ μου, καὶ ἐλπιῶ ἐπ̓ αὐτόν, ὅτι αὐτὸσ ρύσεταί σε ἐκ παγίδοσ θηρευτῶν καὶ ἀπὸ λόγου ταραχώδουσ. ἐν τοῖσ μεταφρένοισ αὐτοῦ ἐπισκιάσει σοι, καὶ ὑπὸ τὰσ πτέρυγασ αὐτοῦ ἐλπιεῖσ. ὅπλῳ κυκλώσει σε ἡ ἀλήθεια αὐτοῦ. οὐ φοβηθήσῃ ἀπὸ φόβου νυκτερινοῦ, ἀπὸ βέλουσ πετομένου ἡμέρασ, ἀπὸ πράγματοσ ἐν σκότει διαπορευομένου, ἀπὸ συμπτώματοσ καὶ δαιμονίου μεσημβρινοῦ. πεσεῖται ἐκ τοῦ κλίτουσ σου χιλιὰσ καὶ μυριὰσ ἐκ δεξιῶν σου, πρὸσ σὲ δὲ οὐκ ἐγγιεῖ. πλὴν τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου κατανοήσεισ καὶ ἀνταπόδοσιν ἁμαρτωλῶν ὄψει. ὅτι σύ, Κύριε, ἡ ἐλπίσ μου. τὸν Ὕψιστον ἔθου καταφυγήν σου. οὐ προσελεύσεται πρὸσ σὲ κακά, καὶ μάστιξ οὐκ ἐγγιεῖ ἐν τῷ σκηνώματί σου. ὅτι τοῖσ ἀγγέλοισ αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ σου. ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃσ πρὸσ λίθον τὸν πόδα σου. ἐπὶ ἀσπίδα καὶ βασιλίσκον ἐπιβήσῃ καὶ καταπατήσεισ λέοντα καὶ δράκοντα. ὅτι ἐπ̓ ἐμὲ ἤλπισε, καὶ ρύσομαι αὐτόν. σκεπάσω αὐτόν, ὅτι ἔγνω τὸ ὄνομά μου. κεκράξεται πρόσ με, καὶ ἐπακούσομαι αὐτοῦ, μετ̓ αὐτοῦ εἰμι ἐν θλίψει. ἐξελοῦμαι αὐτόν, καὶ δοξάσω αὐτόν. μακρότητα ἡμερῶν ἐμπλήσω αὐτὸν καὶ δείξω αὐτῷ τὸ σωτήριόν μου. Ψαλμὸσ ᾠδῆσ, εἰσ τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου. ‐
ΑΓΑΘΟΝ τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ Κυρίῳ καὶ ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου, Ὕψιστε, τοῦ ἀναγγέλλειν τῷ πρωί̈ τὸ ἔλεόσ σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου κατὰ νύκτα ἐν δεκαχόρδῳ ψαλτηρίῳ μετ̓ ᾠδῆσ ἐν κιθάρᾳ. ὅτι εὔφρανάσ με, Κύριε, ἐν τοῖσ ποιήμασί σου, καὶ ἐν τοῖσ ἔργοισ τῶν χειρῶν σου ἀγαλλιάσομαι. ὡσ ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου Κύριε. σφόδρα ἐβαθύνθησαν οἱ διαλογισμοί σου. ἀνὴρ ἄφρων οὐ γνώσεται, καὶ ἀσύνετοσ οὐ συνήσει ταῦτα. ἐν τῷ ἀνατεῖλαι ἁμαρτωλοὺσ ὡσεὶ χόρτον καὶ διέκυψαν πάντεσ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν, ὅπωσ ἂν ἐξολοθρευθῶσιν εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. σὺ δὲ Ὕψιστοσ εἰσ τὸν αἰῶνα, Κύριε. ὅτι ἰδοὺ οἱ ἐχθροί σου, Κύριε, ἰδοὺ οἱ ἐχθροί σου ἀπολοῦνται, καὶ διασκορπισθήσονται πάντεσ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν, καὶ ὑψωθήσεται ὡσ μονοκέρωτοσ τὸ κέρασ μου καὶ τὸ γῆράσ μου ἐν ἐλαίῳ πίονι. καὶ ἐπεῖδεν ὁ ὀφθαλμόσ μου ἐν τοῖσ ἐχθροῖσ μου, καὶ ἐν τοῖσ ἐπανισταμένοισ ἐπ̓ ἐμὲ πονηρευομένοισ ἀκούσατε τὸ οὖσ μου. δίκαιοσ ὡσ φοῖνιξ ἀνθήσει, ὡσεὶ ἡ κέδροσ ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται. πεφυτευμένοι ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖσ αὐλαῖσ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσουσιν. ἔτι πληθυνθήσονται ἐν γήρει πίονι καὶ εὐπαθοῦντεσ ἔσονται τοῦ ἀναγγεῖλαι ὅτι εὐθὴσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ. Εἰσ τὴν ἡμέραν τοῦ προσαββάτου, ὅτε κατῴκισται ἡ γῆ. αἶνοσ ᾠδῆσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νΟ Κύριοσ ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριοσ δύναμιν καὶ περιεζώσατο. καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτισ οὐ σαλευθήσεται.
ἕτοιμοσ ὁ θρόνοσ σου ἀπὸ τότε, ἀπὸ τοῦ αἰῶνοσ σὺ εἶ. ἐπῆραν οἱ ποταμοί, Κύριε, ἐπῆραν οἱ ποταμοὶ φωνὰσ αὐτῶν. ἀροῦσιν οἱ ποταμοὶ ἐπιτρίψεισ αὐτῶν. ἀπὸ φωνῶν ὑδάτων πολλῶν θαυμαστοὶ οἱ μετεωρισμοὶ τῆσ θαλάσσησ, θαυμαστὸσ ἐν ὑψηλοῖσ ὁ Κύριοσ. τὰ μαρτύριά σου ἐπιστώθησαν σφόδρα. τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε, εἰσ μακρότητα ἡμερῶν. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ, τετράδι σαββάτου. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΘΕΟΣ ἐκδικήσεων Κύριοσ, Θεὸσ ἐκδικήσεων ἐπαρρησιάσατο.
ὑψώθητι ὁ κρίνων τὴν γῆν, ἀπόδοσ ἀνταπόδοσιν τοῖσ ὑπερηφάνοισ. ἕωσ πότε ἁμαρτωλοί, Κύριε, ἕωσ πότε ἁμαρτωλοὶ καυχήσονται, φθέγξονται καὶ λαλήσουσιν ἀδικίαν, λαλήσουσι πάντεσ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν̣ τὸν λαόν σου, Κύριε, ἐταπείνωσαν καὶ τὴν κληρονομίαν σου ἐκάκωσαν, χήραν καὶ ὀρφανὸν ἀπέκτειναν, καὶ προσήλυτον ἐφόνευσαν καὶ εἶπαν. οὐκ ὄψεται Κύριοσ, οὐδὲ συνήσει ὁ Θεὸσ τοῦ Ἰακώβ. σύνετε δή, ἄφρονεσ ἐν τῷ λαῷ. καί, μωροί, ποτὲ φρονήσατε. ὁ φυτεύσασ τὸ οὖσ οὐχὶ ἀκούει̣ ἢ ὁ πλάσασ τὸν ὀφθαλμὸν οὐχὶ κατανοεῖ̣ ὁ παιδεύων ἔθνη οὐχὶ ἐλέγξει̣ ὁ διδάσκων ἄνθρωπον γνῶσιν̣ Κύριοσ γινώσκει τοὺσ διαλογισμοὺσ τῶν ἀνθρώπων ὅτι εἰσὶ μάταιοι. μακάριοσ ὁ ἄνθρωποσ, ὃν ἂν παιδεύσῃσ, Κύριε, καὶ ἐκ τοῦ νόμου σου διδάξῃσ αὐτὸν τοῦ πραΰναι αὐτὸν ἀφ̓ ἡμερῶν πονηρῶν, ἕωσ οὗ ὀρυγῇ τῷ ἁμαρτωλῷ βόθροσ. ὅτι οὐκ ἀπώσεται Κύριοσ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ οὐκ ἐγκαταλείψει, ἕωσ οὗ δικαιοσύνη ἐπιστρέψῃ εἰσ κρίσιν καὶ ἐχόμενοι αὐτῆσ πάντεσ οἱ εὐθεῖσ τῇ καρδίᾳ. . τίσ ἀναστήσεταί μοι ἐπὶ πονηρευομένοισ̣ ἢ τίσ συμπαραστήσεταί μοι ἐπὶ τοὺσ ἐργαζομένουσ τὴν ἀνομίαν̣ εἰ μὴ ὅτι Κύριοσ ἐβοήθησέ μοι, παρὰ βραχὺ παρῴκησε τῷ ᾅδῃ ἡ ψυχή μου. εἰ ἔλεγον. σεσάλευται ὁ πούσ μου, τὸ ἔλεόσ σου, Κύριε, ἐβοήθει μοι. Κύριε, κατὰ τὸ πλῆθοσ τῶν ὀδυνῶν μου ἐν τῇ καρδίᾳ μου αἱ παρακλήσεισ σου εὔφραναν τὴν ψυχήν μου. μὴ συμπροσέστω σοι θρόνοσ ἀνομίασ, ὁ πλάσσων κόπον ἐπὶ πρόσταγμα. θηρεύσουσιν ἐπὶ ψυχὴν δικαίου καὶ αἷμα ἀθῷον καταδικάσονται. καὶ ἐγένετό μοι Κύριοσ εἰσ καταφυγὴν καὶ ὁ Θεόσ μου εἰσ βοηθὸν ἐλπίδοσ μου. καὶ ἀποδώσει αὐτοῖσ Κύριοσ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν, καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν αὐτῶν ἀφανιεῖ αὐτοὺσ Κύριοσ ὁ Θεόσ. Αἶνοσ ᾠδῆσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΔΕΥΤΕ ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, ἀλαλάξωμεν τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν.
προφθάσωμεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐν ἐξομολογήσει καὶ ἐν ψαλμοῖσ ἀλαλάξωμεν αὐτῷ. ὅτι Θεὸσ μέγασ Κύριοσ καὶ Βασιλεὺσ μέγασ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. ὅτι ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὰ πέρατα τῆσ γῆσ, καὶ τὰ ὕψη τῶν ὀρέων αὐτοῦ εἰσιν. ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ θάλασσα, καὶ αὐτὸσ ἐποίησεν αὐτήν, καὶ τὴν ξηρὰν αἱ χεῖρεσ αὐτοῦ ἔπλασαν. δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ καὶ κλαύσωμεν ἐναντίον Κυρίου, τοῦ ποιήσαντοσ ἡμᾶσ. ὅτι αὐτόσ ἐστιν ὁ Θεὸσ ἡμῶν, καὶ ἡμεῖσ λαὸσ νομῆσ αὐτοῦ καὶ πρόβατα χειρὸσ αὐτοῦ. σήμερον, ἐὰν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰσ καρδίασ ὑμῶν, ὡσ ἐν τῷ παραπικρασμῷ κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὗ ἐπείρασάν με οἱ πατέρεσ ὑμῶν, ἐδοκίμασάν με καὶ εἶδον τὰ ἔργα μου. τεσσαράκοντα ἔτη προσώχθισα τῇ γενεᾷ ἐκείνῃ καὶ εἶπα. ἀεὶ πλανῶνται τῇ καρδίᾳ, αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν τὰσ ὁδούσ μου, ὡσ ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου. εἰ εἰσελεύσονται εἰσ τὴν κατάπαυσίν μου. Ὅτε ὁ οἶκοσ ᾠκοδομεῖτο μετὰ τὴν αἰχμαλωσίαν. ᾠδὴ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΑΣΑΤΕ τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ.
ᾄσατε τῷ Κυρίῳ. εὐλογήσατε τὸ ὄνομα αὐτοῦ, εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρασ τὸ σωτήριον αὐτοῦ. ἀναγγείλατε ἐν τοῖσ ἔθνεσι τὴν δόξαν αὐτοῦ, ἐν πᾶσι τοῖσ λαοῖσ τὰ θαυμάσια αὐτοῦ. ὅτι μέγασ Κύριοσ καὶ αἰνετὸσ σφόδρα, φοβερόσ ἐστιν ὑπὲρ πάντασ τοὺσ θεούσ. ὅτι πάντεσ οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια, ὁ δὲ Κύριοσ τοὺσ οὐρανοὺσ ἐποίησεν. ἐξομολόγησισ καὶ ὡραιότησ ἐνώπιον αὐτοῦ. ἁγιωσύνη καὶ μεγαλοπρέπεια ἐν τῷ ἁγιάσματι αὐτοῦ. ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ, αἱ πατριαὶ τῶν ἐθνῶν, ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ δόξαν καὶ τιμήν. ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ δόξαν ὀνόματι αὐτοῦ, ἄρατε θυσίασ καὶ εἰσπορεύεσθε εἰσ τὰσ αὐλὰσ αὐτοῦ. προσκυνήσατε τῷ Κυρίῳ ἐν αὐλῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ, σαλευθήτω ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ πᾶσα ἡ γῆ. εἴπατε ἐν τοῖσ ἔθνεσιν. ὁ Κύριοσ ἐβασίλευσε, καὶ γὰρ κατώρθωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτισ οὐ σαλευθήσεται, κρινεῖ λαοὺσ ἐν εὐθύτητι. εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοὶ καὶ ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ, σαλευθήτω ἡ θάλασσα καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆσ. χαρήσεται τὰ πεδία καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖσ. τότε ἀγαλλιάσονται πάντα τὰ ξύλα τοῦ δρυμοῦ πρὸ προσώπου τοῦ Κυρίου, ὅτι ἔρχεται, ὅτι ἔρχεται κρῖναι τὴν γῆν. κρινεῖ τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ καὶ λαοὺσ ἐν τῇ ἀληθείᾳ αὐτοῦ. Τῷ Δαυί̈δ, ὅτε ἡ γῆ αὐτοῦ καθίσταται. ‐ Ο ΚΥΡΙΟΣ ἐβασίλευσεν, ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ, εὐφρανθήτωσαν νῆσοι πολλαί.
νέφη καὶ γνόφοσ κύκλῳ αὐτοῦ, δικαιοσύνη καὶ κρίμα κατόρθωσισ τοῦ θρόνου αὐτοῦ. πῦρ ἐναντίον αὐτοῦ προπορεύσεται καὶ φλογιεῖ κύκλῳ τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτοῦ. ἔφαναν αἱ ἀστραπαὶ αὐτοῦ τῇ οἰκουμένῃ, εἶδε καὶ ἐσαλεύθη ἡ γῆ. τὰ ὄρη ὡσεὶ κηρὸσ ἐτάκησαν ἀπὸ προσώπου Κυρίου, ἀπὸ προσώπου Κυρίου πάσησ τῆσ γῆσ. ἀνήγγειλαν οἱ οὐρανοὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ εἴδοσαν πάντεσ οἱ λαοὶ τὴν δόξαν αὐτοῦ. αἰσχυνθήτωσαν πάντεσ οἱ προσκυνοῦντεσ τοῖσ γλυπτοῖσ, οἱ ἐγκαυχώμενοι ἐν τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν. προσκυνήσατε αὐτῷ, πάντεσ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ. ἤκουσε καὶ εὐφράνθη ἡ Σιών, καὶ ἠγαλλιάσαντο αἱ θυγατέρεσ τῆσ Ἰουδαίασ ἕνεκεν τῶν κριμάτων σου, Κύριε. ὅτι σὺ εἶ Κύριοσ ὕψιστοσ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, σφόδρα ὑπερυψώθησ ὑπὲρ πάντασ τοὺσ θεούσ. οἱ ἀγαπῶντεσ τὸν Κύριον, μισεῖτε πονηρά. φυλάσσει Κύριοσ τὰσ ψυχὰσ τῶν ὁσίων αὐτοῦ, ἐκ χειρὸσ ἁμαρτωλῶν ρύσεται αὐτούσ. φῶσ ἀνέτειλε τῷ δικαίῳ καὶ τοῖσ εὐθέσι τῇ καρδίᾳ εὐφροσύνη. εὐφράνθητε, δίκαιοι, ἐν τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐξομολογεῖσθε τῇ μνήμῃ τῆσ ἁγιωσύνησ αὐτοῦ. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΑΣΑΤΕ τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ὅτι θαυμαστὰ ἐποίησεν ὁ Κύριοσ. ἔσωσεν αὐτὸν ἡ δεξιὰ αὐτοῦ καὶ ὁ βραχίων ὁ ἅγιοσ αὐτοῦ.
ἐγνώρισε Κύριοσ τὸ σωτήριον αὐτοῦ, ἐναντίον τῶν ἐθνῶν ἀπεκάλυψε τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ. ἐμνήσθη τοῦ ἐλέουσ αὐτοῦ τῷ Ἰακὼβ καὶ τῆσ ἀληθείασ αὐτοῦ τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ. εἴδοσαν πάντα τὰ πέρατα τῆσ γῆσ τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ, πᾶσα ἡ γῆ, ᾄσατε καὶ ἀγαλλιᾶσθε καὶ ψάλατε. ψάλατε τῷ Κυρίῳ ἐν κιθάρᾳ, ἐν κιθάρᾳ καὶ φωνῇ ψαλμοῦ. ἐν σάλπιγξιν ἐλαταῖσ καὶ φωνῇ σάλπιγγοσ κερατίνησ ἀλαλάξατε ἐνώπιον τοῦ Βασιλέωσ Κυρίου. σαλευθήτω ἡ θάλασσα καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆσ, ἡ οἰκουμένη καὶ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν αὐτῇ. ποταμοὶ κροτήσουσι χειρὶ ἐπὶ τὸ αὐτό, τὰ ὄρη ἀγαλλιάσονται, ὅτι ἥκει κρῖναι τὴν γῆν. κρινεῖ τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ καὶ λαοὺσ ἐν εὐθύτητι. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Ο ΚΥΡΙΟΣ ἐβασίλευσεν, ὀργιζέσθωσαν λαοί. ὁ καθήμενοσ ἐπὶ τῶν Χερουβίμ, σαλευθήτω ἡ γῆ.
Κύριοσ ἐν Σιὼν μέγασ καὶ ὑψηλόσ ἐστιν ἐπὶ πάντασ τοὺσ λαούσ. ἐξομολογησάσθωσαν τῷ ὀνόματί σου τῷ μεγάλῳ, ὅτι φοβερὸν καὶ ἅγιόν ἐστι. καὶ τιμὴ βασιλέωσ κρίσιν ἀγαπᾷ. σὺ ἡτοίμασασ εὐθύτητασ, κρίσιν καὶ δικαιοσύνην ἐν Ἰακὼβ σὺ ἐποίησασ. ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιόσ ἐστι. Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν ἐν τοῖσ ἱερεῦσιν αὐτοῦ, καὶ Σαμουὴλ ἐν τοῖσ ἐπικαλουμένοισ τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ἐπεκαλοῦντο τὸν Κύριον, καὶ αὐτὸσ εἰσήκουσεν αὐτῶν, ἐν στύλῳ νεφέλησ ἐλάλει πρὸσ αὐτούσ. ὅτι ἐφύλασσον τὰ μαρτύρια αὐτοῦ καὶ τὰ προστάγματα αὐτοῦ, ἃ ἔδωκεν αὐτοῖσ. Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, σὺ ἐπήκουσε αὐτῶν. ὁ Θεόσ, σὺ εὐίλατοσ ἐγίνου αὐτοῖσ καὶ ἐκδικῶν ἐπὶ πάντα τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτῶν. ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ προσκυνεῖτε εἰσ ὄροσ ἅγιον αὐτοῦ, ὅτι ἅγιοσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν. Ψαλμὸσ εἰσ ἐξομολόγησιν. ‐ ΑΛΑΛΑΞΑΤΕ τῷ Κυρίῳ, πᾶσα ἡ γῆ,
δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν εὐφροσύνῃ, εἰσέλθετε ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν ἀγαλλιάσει. γνῶτε ὅτι Κύριοσ, αὐτόσ ἐστιν ὁ Θεὸσ ἡμῶν, αὐτὸσ ἐποίησεν ἡμᾶσ καὶ οὐχ ἡμεῖσ. ἡμεῖσ δὲ λαὸσ αὐτοῦ καὶ πρόβατα τῆσ νομῆσ αὐτοῦ. εἰσέλθετε εἰσ τὰσ πύλασ αὐτοῦ ἐν ἐξομολογήσει, εἰσ τὰσ αὐλὰσ αὐτοῦ ἐν ὕμνοισ. ἐξομολογεῖσθε αὐτῷ, αἰνεῖτε τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ὅτι χρηστὸσ Κύριοσ, εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, καὶ ἕωσ γενεᾶσ καὶ γενεᾶσ ἡ ἀλήθεια αὐτοῦ. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΕΛΕΟΣ καὶ κρίσιν ᾄσομαί σοι, Κύριε.
ψαλῶ καὶ συνήσω ἐν ὁδῷ ἀμώμῳ. πότε ἥξεισ πρόσ με̣ διεπορευόμην ἐν ἀκακίᾳ καρδίασ μου ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου μου. οὐ προεθέμην πρὸ ὀφθαλμῶν μου πρᾶγμα παράνομον, ποιοῦντασ παραβάσεισ ἐμίσησα. οὐκ ἐκολλήθη μοι καρδία σκαμβή. ἐκκλίνοντοσ ἀπ̓ ἐμοῦ τοῦ πονηροῦ οὐκ ἐγίνωσκον. τὸν καταλαλοῦντα λάθρᾳ τὸν πλησίον αὐτοῦ, τοῦτον ἐξεδίωκον. ὑπερηφάνῳ ὀφθαλμῷ καὶ ἀπλήστῳ καρδίᾳ, τούτῳ οὐ συνήσθιον. οἱ ὀφθαλμοί μου ἐπὶ τοὺσ πιστοὺσ τῆσ γῆσ τοῦ συγκαθῆσθαι αὐτοὺσ μετ̓ ἐμοῦ. πορευόμενοσ ἐν ὁδῷ ἀμώμῳ, οὗτόσ μοι ἐλειτούργει. οὐ κατῴκει ἐν μέσῳ τῆσ οἰκίασ μου ποιῶν ὑπερηφανίαν, λαλῶν ἄδικα οὐ κατεύθυνεν ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν μου. εἰσ τὰσ πρωίασ ἀπέκτεινον πάντασ τοὺσ ἁμαρτωλοὺσ τῆσ γῆσ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐκ πόλεωσ Κυρίου πάντασ τοὺσ ἐργαζομένουσ τὴν ἀνομίαν. Προσευχὴ τῷ πτωχῷ, ὅταν ἀκηδιάσῃ καὶ ἐναντίον Κυρίου ἐκχέῃ τὴν δέησιν αὐτοῦ. ‐
ΚΥΡΙΕ, εἰσάκουσον τῆσ προσευχῆσ μου, καὶ ἡ κραυγή μου πρὸσ σὲ ἐλθέτω. μὴ ἀποστρέψῃσ τὸ πρόσωπόν σου ἀπ̓ ἐμοῦ. ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ θλίβωμαι, κλῖνον πρόσ με τὸ οὖσ σου. ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἐπικαλέσωμαί σε, ταχὺ ἐπάκουσόν μου, ὅτι ἐξέλιπον ὡσεὶ καπνὸσ αἱ ἡμέραι μου, καὶ τὰ ὀστᾶ μου ὡσεὶ φρύγιον συνεφρύγησαν. ἐπλήγην ὡσεὶ χόρτοσ καὶ ἐξηράνθη ἡ καρδία μου, ὅτι ἐπελαθόμην τοῦ φαγεῖν τὸν ἄρτον μου. ἀπὸ φωνῆσ τοῦ στεναγμοῦ μου ἐκολλήθη τὸ ὀστοῦν μου τῇ σαρκί μου. ὡμοιώθην πελεκᾶνι ἐρημικῷ, ἐγενήθην ὡσεὶ νυκτικόραξ ἐν οἰκοπέδῳ, ἠγρύπνησα καὶ ἐγενόμην ὡσ στρουθίον μονάζον ἐπὶ δώματοσ. ὅλην τὴν ἡμέραν ὠνείδιζόν με οἱ ἐχθροί μου, καὶ οἱ ἐπαινοῦντέσ με κατ̓ ἐμοῦ ὤμνυον. ὅτι σποδὸν ὡσεὶ ἄρτον ἔφαγον καὶ τὸ πόμα μου μετὰ κλαυθμοῦ ἐκίρνων ἀπὸ προσώπου τῆσ ὀργῆσ σου καὶ τοῦ θυμοῦ σου, ὅτι ἐπάρασ κατέῤῥαξάσ με. αἱ ἡμέραι μου ὡσεὶ σκιὰ ἐκλίθησαν, κἀγὼ ὡσεὶ χόρτοσ ἐξηράνθην. σὺ δέ, Κύριε, εἰσ τὸν αἰῶνα μένεισ, καὶ τὸ μνημόσυνόν σου εἰσ γενεὰν καὶ γενεάν. σὺ ἀναστὰσ οἰκτειρήσεισ τὴν Σιών, ὅτι καιρὸσ τοῦ οἰκτειρῆσαι αὐτήν, ὅτι ἥκει καιρόσ. ὅτι εὐδόκησαν οἱ δοῦλοί σου τοὺσ λίθουσ αὐτῆσ, καὶ τὸν χοῦν αὐτῆσ οἰκτειρήσουσι. καὶ φοβηθήσονται τὰ ἔθνη τὸ ὄνομά σου, Κύριε, καὶ πάντεσ οἱ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ τὴν δόξαν σου, ὅτι οἰκοδομήσει Κύριοσ τὴν Σιὼν καὶ ὀφθήσεται ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ. ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν προσευχὴν τῶν ταπεινῶν καὶ οὐκ ἐξουδένωσε τὴν δέησιν αὐτῶν. γραφήτω αὕτη εἰσ γενεὰν ἑτέραν, καὶ λαὸσ ὁ κτιζόμενοσ αἰνέσει τὸν Κύριον. ὅτι ἐξέκυψεν ἐξ ὕψουσ ἁγίου αὐτοῦ, Κύριοσ ἐξ οὐρανοῦ ἐπὶ τὴν γῆν ἐπέβλεψε τοῦ ἀκοῦσαι τοῦ στεναγμοῦ τῶν πεπεδημένων, τοῦ λῦσαι τοὺσ υἱοὺσ τῶν τεθανατωμένων, τοῦ ἀναγγεῖλαι ἐν Σιὼν τὸ ὄνομα Κυρίου καὶ τὴν αἴνεσιν αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐν τῷ συναχθῆναι λαοὺσ ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ βασιλεῖσ τοῦ δουλεύειν τῷ Κυρίῳ. ἀπεκρίθη αὐτῷ ἐν ὁδῷ ἰσχύοσ αὐτοῦ. τὴν ὀλιγότητα τῶν ἡμερῶν μου ἀνάγγειλόν μοι. μὴ ἀναγάγῃσ με ἐν ἡμίσει ἡμερῶν μου. ἐν γενεᾷ γενεῶν τὰ ἔτη σου. κατ̓ ἀρχὰσ σύ, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσασ, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί. αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεισ, καὶ πάντεσ ὡσ ἱμάτιον παλαιωθήσονται, καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεισ αὐτοὺσ καὶ ἀλλαγήσονται. σὺ δὲ ὁ αὐτὸσ εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσιν. οἱ υἱοὶ τῶν δούλων σου κατασκηνώσουσι, καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν εἰσ τὸν αἰῶνα κατευθυνθήσεται. Τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΕΥΛΟΓΕΙ, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον καί, πάντα τὰ ἐντόσ μου, τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.
εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσασ τὰσ ἀνταποδόσεισ αὐτοῦ. τὸν εὐιλατεύοντα πάσασ τὰσ ἀνομίασ σου, τὸν ἰώμενον πάσασ τὰσ νόσουσ σου. τὸν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶσ τὴν ζωήν σου, τὸν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖσ. τὸν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖσ τὴν ἐπιθυμίαν σου, ἀνακαινισθήσεται ὡσ ἀετοῦ ἡ νεότησ σου. ποιῶν ἐλεημοσύνασ ὁ Κύριοσ καὶ κρῖμα πᾶσι τοῖσ ἀδικουμένοισ. ἐγνώρισε τὰσ ὁδοὺσ αὐτοῦ τῷ Μωυσῇ, τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ τὰ θελήματα αὐτοῦ. οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριοσ, μακρόθυμοσ καὶ πολυέλεοσ. οὐκ εἰσ τέλοσ ὀργισθήσεται, οὐδὲ εἰσ τὸν αἰῶνα μηνιεῖ. οὐ κατὰ τὰσ ἀνομίασ ἡμῶν ἐποίησεν ἡμῖν, οὐδὲ κατὰ τὰσ ἁμαρτίασ ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν, ὅτι κατὰ τὸ ὕψοσ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τῆσ γῆσ ἐκραταίωσε Κύριοσ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ ἐπὶ τοὺσ φοβουμένουσ αὐτόν. καθόσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ ἀπὸ δυσμῶν, ἐμάκρυνεν ἀφ̓ ἡμῶν τὰσ ἀνομίασ ἡμῶν. καθὼσ οἰκτείρει πατὴρ υἱούσ, ᾠκτείρησε Κύριοσ τοὺσ φοβουμένουσ αὐτόν, ὅτι αὐτὸσ ἔγνω τὸ πλάσμα ἡμῶν, ἐμνήσθη ὅτι χοῦσ ἐσμεν. ἄνθρωποσ, ὡσεὶ χόρτοσ αἱ ἡμέραι αὐτοῦ. ὡσεὶ ἄνθοσ τοῦ ἀγροῦ, οὕτωσ ἐξανθήσει. ὅτι πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ, καὶ οὐχ ὑπάρξει καὶ οὐκ ἐπιγνώσεται ἔτι τὸν τόπον αὐτοῦ. τὸ δὲ ἔλεοσ τοῦ Κυρίου ἀπὸ τοῦ αἰῶνοσ καὶ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ ἐπὶ τοὺσ φοβουμένουσ αὐτόν, καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ υἱοῖσ υἱῶν τοῖσ φυλάσσουσι τὴν διαθήκην αὐτοῦ καὶ μεμνημένοισ τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι αὐτάσ. Κύριοσ ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει. εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντεσ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοὶ ἰσχύϊ ποιοῦντεσ τὸν λόγον αὐτοῦ τοῦ ἀκοῦσαι τῆσ φωνῆσ τῶν λόγων αὐτοῦ. εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πᾶσαι αἱ δυνάμεισ αὐτοῦ, λειτουργοὶ αὐτοῦ ποιοῦντεσ τὸ θέλημα αὐτοῦ. εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἐν παντὶ τόπῳ τῆσ δεσποτείασ αὐτοῦ. εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΕΥΛΟΓΕΙ, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Κύριε ὁ Θεόσ μου, ἐμεγαλύνθησ σφόδρα, ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω
ἀναβαλλόμενοσ φῶσ ὡσ ἱμάτιον, ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέρριν. ὁ στεγάζων ἐν ὕδασι τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ, ὁ τιθεὶσ νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. ὁ ποιῶν τοὺσ ἀγγέλουσ αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺσ λειτουργοὺσ αὐτοῦ πυρὸσ φλόγα. ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆσ, οὐ κλιθήσεται εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. ἄβυσσοσ ὡσ ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα. ἀπὸ ἐπιτιμήσεώσ σου φεύξονται, ἀπὸ φωνῆσ βροντῆσ σου δειλιάσουσιν. ἀναβαίνουσιν ὄρη καὶ καταβαίνουσι πεδία εἰσ τὸν τόπον ὃν ἐθεμελίωσασ αὐτά. ὅριον ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται, οὐδὲ ἐπιστρέψουσι καλύψαι τὴν γῆν. ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰσ ἐν φάραγξιν, ἀνὰ μέσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα. ποτιοῦσι πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέξονται ὄναγροι εἰσ δίψαν αὐτῶν. ἐπ̓ αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσει, ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φωνήν. ποτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερῴων αὐτοῦ, ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ. ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖσ κτήνεσι καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆσ γῆσ. καὶ οἶνοσ εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ, καὶ ἄρτοσ καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει. χορτασθήσονται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου, ἃσ ἐφύτευσασ. ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ οἰκία ἡγεῖται αὐτῶν. ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖσ ἐλάφοισ, πέτρα καταφυγὴ τοῖσ λαγωοῖσ. ἐποίησε σελήνην εἰσ καιρούσ, ὁ ἥλιοσ ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ. ἔθου σκότοσ, καὶ ἐγένετο νύξ. ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ. σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπάσαι καὶ ζητῆσαι παρὰ τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖσ. ἀνέτειλεν ὁ ἥλιοσ, καὶ συνήχθησαν καὶ εἰσ τὰσ μάνδρασ αὐτῶν κοιτασθήσονται. ἐξελεύσεται ἄνθρωποσ ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕωσ ἑσπέρασ. ὡσ ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε. πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησασ, ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆσ κτίσεώσ σου. αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωροσ, ἐκεῖ ἑρπετά, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμόσ, ζῷα μικρὰ μετὰ μεγάλων. ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται, δράκων οὗτοσ, ὃν ἔπλασασ ἐμπαίζειν αὐτῇ. πάντα πρὸσ σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τροφὴν αὐτῶν εἰσ εὔκαιρον. δόντοσ σου αὐτοῖσ συλλέξουσιν, ἀνοίξαντόσ σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητοσ. ἀποστρέψαντοσ δέ σου τὸ πρόσωπον ταραχθήσονται. ἀντανελεῖσ τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψουσι καὶ εἰσ τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν. ἐξαποστελεῖσ τὸ πνεῦμά σου, καὶ κτισθήσονται, καὶ ἀνακαινιεῖσ τὸ πρόσωπον τῆσ γῆσ. ἤτω ἡ δόξα Κυρίου εἰσ τοὺσ αἰῶνασ, εὐφρανθήσεται Κύριοσ ἐπὶ τοῖσ ἔργοισ αὐτοῦ. ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν, ὁ ἁπτόμενοσ τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται. ᾄσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕωσ ὑπάρχω. ἡδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ Κυρίῳ. ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆσ γῆσ καὶ ἄνομοι, ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούσ. εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Ἀλληλούϊα. ‐ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΕ τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ἀπαγγείλατε ἐν τοῖσ ἔθνεσι τὰ ἔργα αὐτοῦ.
ᾄσατε αὐτῷ καὶ ψάλατε αὐτῷ, διηγήσασθε πάντα τὰ θαυμάσια αὐτοῦ. ἐπαινεῖσθε ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἁγίῳ αὐτοῦ. εὐφρανθήτω καρδία ζητούντων τὸν Κύριον. ζητήσατε τὸν Κύριον καὶ κραταιώθητε, ζητήσατε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ διαπαντόσ. μνήσθητε τῶν θαυμασίων αὐτοῦ, ὧν ἐποίησε, τὰ τέρατα αὐτοῦ καὶ τὰ κρίματα τοῦ στόματοσ αὐτοῦ, σπέρμα Ἁβραὰμ δοῦλοι αὐτοῦ, υἱοὶ Ἰακὼβ ἐκλεκτοὶ αὐτοῦ. αὐτὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ἐν πάσῃ τῇ γῇ τὰ κρίματα αὐτοῦ. ἐμνήσθη εἰσ τὸν αἰῶνα διαθήκησ αὐτοῦ, λόγου, οὗ ἐνετείλατο εἰσ χιλίασ γενεάσ, ὃν διέθετο τῷ Ἁβραάμ, καὶ τοῦ ὅρκου αὐτοῦ τῷ Ἰσαὰκ καὶ ἔστησεν αὐτὸν τῷ Ἰακὼβ εἰσ πρόσταγμα καὶ τῷ Ἰσραὴλ εἰσ διαθήκην αἰώνιον λέγων. σοὶ δώσω τὴν γῆν Χαναὰν σχοίνισμα κληρονομίασ ὑμῶν. ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺσ ἀριθμῷ βραχεῖσ, ὀλιγοστοὺσ καὶ παροίκουσ ἐν αὐτῇ καὶ διῆλθον ἐξ ἔθνουσ εἰσ ἔθνοσ, καὶ ἐκ βασιλείασ εἰσ λαὸν ἕτερον. οὐκ ἀφῆκεν ἄνθρωπον ἀδικῆσαι αὐτοὺσ καὶ ἤλεγξεν ὑπὲρ αὐτῶν βασιλεῖσ. μὴ ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου καὶ ἐν τοῖσ προφήταισ μου μὴ πονηρεύεσθε. καὶ ἐκάλεσε λιμὸν ἐπὶ τὴν γῆν, πᾶν στήριγμα ἄρτου συνέτριψεν. ἀπέστειλεν ἔμπροσθεν αὐτῶν ἄνθρωπον, εἰσ δοῦλον ἐπράθη Ἰωσήφ. ἐταπείνωσαν ἐν πέδαισ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ, σίδηρον διῆλθεν ἡ ψυχὴ αὐτοῦ μέχρι τοῦ ἐλθεῖν τὸν λόγον αὐτοῦ, τὸ λόγιον τοῦ Κυρίου ἐπύρωσεν αὐτόν. ἀπέστειλε βασιλεὺσ καὶ ἔλυσεν αὐτόν, ἄρχων λαοῦ, καὶ ἀφῆκεν αὐτόν. κατέστησεν αὐτὸν κύριον τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ ἄρχοντα πάσησ τῆσ κτήσεωσ αὐτοῦ τοῦ παιδεῦσαι τοὺσ ἄρχοντασ αὐτοῦ ὡσ ἑαυτὸν καὶ τοὺσ πρεσβυτέρουσ αὐτοῦ σοφίσαι. καὶ εἰσῆλθεν Ἰσραὴλ εἰσ Αἴγυπτον, καὶ Ἰακὼβ παρῴκησεν ἐν γῇ Χάμ. καὶ ηὔξησε τὸν λαὸν αὐτοῦ σφόδρα καὶ ἐκραταίωσεν αὐτὸν ὑπὲρ τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτοῦ. μετέστρεψε τὴν καρδίαν αὐτοῦ τοῦ μισῆσαι τὸν λαὸν αὐτοῦ, τοῦ δολιοῦσθαι ἐν τοῖσ δούλοισ αὐτοῦ. ἐξαπέστειλε Μωϋσῆν τὸν δοῦλον αὐτοῦ, Ἀαρών, ὃν ἐξελέξατο ἑαυτῷ. ἔθετο ἐν αὐτοῖσ τοὺσ λόγουσ τῶν σημείων αὐτοῦ καὶ τῶν τεράτων αὐτοῦ ἐν γῇ Χάμ. ἐξαπέστειλε σκότοσ καὶ ἐσκότασεν, ὅτι παρεπίκραναν τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ. μετέστρεψε τὰ ὕδατα αὐτῶν εἰσ αἷμα, καὶ ἀπέκτεινε τοὺσ ἰχθύασ αὐτῶν. ἐξῆρψεν ἡ γῆ αὐτῶν βατράχουσ ἐν τοῖσ ταμιείοισ τῶν βασιλέων αὐτῶν. εἶπε, καὶ ἦλθε κυνόμυια καὶ σκνῖπεσ ἐν πᾶσι τοῖσ ὁρίοισ αὐτῶν. ἔθετο τὰσ βροχὰσ αὐτῶν χάλαζαν, πῦρ καταφλέγον ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, καὶ ἐπάταξε τὰσ ἀμπέλουσ αὐτῶν καὶ τὰσ συκᾶσ αὐτῶν καὶ συνέτριψε πᾶν ξύλον ὁρίου αὐτῶν. εἶπε καὶ ἦλθεν ἀκρίσ, καὶ βροῦχοσ, οὗ οὐκ ἦν ἀριθμόσ, καὶ κατέφαγε πάντα τὸν χόρτον ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, καὶ κατέφαγε τὸν καρπὸν τῆσ γῆσ αὐτῶν. καὶ ἐπάταξε πᾶν πρωτότοκον ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, ἀπαρχὴν παντὸσ πόνου αὐτῶν. καὶ ἐξήγαγεν αὐτοὺσ ἐν ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ, καὶ οὐκ ἦν ἐν ταῖσ φυλαῖσ αὐτῶν ὁ ἀσθενῶν. εὐφράνθη Αἴγυπτοσ ἐν τῇ ἐξόδῳ αὐτῶν, ὅτι ἐπέπεσεν ὁ φόβοσ αὐτῶν ἐπ̓ αὐτούσ. διεπέτασε νεφέλην εἰσ σκέπην αὐτοῖσ καὶ πῦρ τοῦ φωτίσαι αὐτοῖσ τὴν νύκτα. ᾔτησαν, καὶ ἦλθεν ὀρτυγομήτρα, καὶ ἄρτον οὐρανοῦ ἐνέπλησεν αὐτούσ. διέρρηξε πέτραν, καὶ ἐρρύησαν ὕδατα, ἐπορεύθησαν ἐν ἀνύδροισ ποταμοί. ὅτι ἐμνήσθη τοῦ λόγου τοῦ ἁγίου αὐτοῦ τοῦ πρὸσ Ἁβραὰμ τὸν δοῦλον αὐτοῦ καὶ ἐξήγαγε τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν ἀγαλλιάσει καὶ τοὺσ ἐκλεκτοὺσ αὐτοῦ ἐν εὐφροσύνῃ. καὶ ἔδωκεν αὐτοῖσ χώρασ ἐθνῶν, καὶ πόνουσ λαῶν κατεκληρονόμησαν, ὅπωσ ἂν φυλάξωσι τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ ἐκζητήσωσιν. Ἀλληλούϊα. ‐ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΕ τῷ Κυρίῳ, ὅτι χρηστόσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ.
τίσ λαλήσει τὰσ δυναστείασ τοῦ Κυρίου, ἀκουστὰσ ποιήσει πάσασ τὰσ αἰνέσεισ αὐτοῦ̣ μακάριοι οἱ φυλάσσοντεσ κρίσιν καὶ ποιοῦντεσ δικαιοσύνην ἐν παντὶ καιρῷ. μνήσθητι ἡμῶν, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ τοῦ λαοῦ σου, ἐπίσκεψαι ἡμᾶσ ἐν τῷ σωτηρίῳ σου τοῦ ἰδεῖν ἐν τῇ χρηστότητι τῶν ἐκλεκτῶν σου, τοῦ εὐφρανθῆναι ἐν τῇ εὐφροσύνῃ τοῦ ἔθνουσ σου, τοῦ ἐπαινεῖσθαι μετὰ τῆσ κληρονομίασ σου. ἡμάρτομεν μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν, ἠνομήσαμεν, ἠδικήσαμεν. οἱ πατέρεσ ἡμῶν ἐν Αἰγύπτῳ οὐ συνῆκαν τὰ θαυμάσιά σου καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν τοῦ πλήθουσ τοῦ ἐλέουσ σου καὶ παρεπίκραναν ἀναβαίνοντεσ ἐν τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ. καὶ ἔσωσεν αὐτοὺσ ἕνεκεν τοῦ ὀνόματοσ αὐτοῦ τοῦ γνωρίσαι τὴν δυναστείαν αὐτοῦ. καὶ ἐπετίμησε τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ, καὶ ἐξηράνθη, καὶ ὡδήγησεν αὐτοὺσ ἐν ἀβύσσῳ ὡσ ἐν ἐρήμῳ. καὶ ἔσωσεν αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ μισοῦντοσ καὶ ἐλυτρώσατο αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ ἐχθρῶν. ἐκάλυψεν ὕδωρ τοὺσ θλίβοντασ αὐτούσ, εἷσ ἐξ αὐτῶν οὐχ ὑπελείφθη. καὶ ἐπίστευσαν τοῖσ λόγοισ αὐτοῦ καὶ ᾖσαν τὴν αἴνεσιν αὐτοῦ. ἐτάχυναν, ἐπελάθοντο τῶν ἔργων αὐτοῦ, οὐχ ὑπέμειναν τὴν βουλὴν αὐτοῦ. καὶ ἐπεθύμησαν ἐπιθυμίαν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἐπείρασαν τὸν Θεὸν ἐν ἀνύδρῳ. καὶ ἔδωκεν αὐτοῖσ τὸ αἴτημα αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλε πλησμονὴν εἰσ τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν. καὶ παρώργισαν Μωυσῆν ἐν τῇ παρεμβολῇ, τὸν Ἀαρὼν τὸν ἅγιον Κυρίου. ἠνοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιε Δαθὰν καὶ ἐκάλυψεν ἐπὶ τὴν συναγωγὴν Ἀβειρών. καὶ ἐξεκαύθη πῦρ ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, φλὸξ κατέφλεξεν ἁμαρτωλούσ. καὶ ἐποίησαν μόσχον ἐν Χωρὴβ καὶ προσεκύνησαν τῷ γλυπτῷ. καὶ ἠλλάξαντο τὴν δόξαν αὐτῶν ἐν ὁμοιώματι μόσχου ἐσθίοντοσ χόρτον. καὶ ἐπελάθοντο τοῦ Θεοῦ τοῦ σῴζοντοσ αὐτούσ, τοῦ ποιήσαντοσ μεγάλα ἐν Αἰγύπτῳ, θαυμαστὰ ἐν γῇ Χάμ, φοβερὰ ἐπὶ θαλάσσησ ἐρυθρᾶσ. καὶ εἶπε τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτούσ, εἰ μὴ Μωυσῆσ ὁ ἐκλεκτὸσ αὐτοῦ ἔστη ἐν τῇ θραύσει ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ ἀποστρέψαι τὸν θυμὸν αὐτοῦ τοῦ μὴ ἐξολοθρεῦσαι αὐτούσ. καὶ ἐξουδένωσαν γῆν ἐπιθυμητήν, οὐκ ἐπίστευσαν τῷ λόγῳ αὐτοῦ. καὶ ἐγόγγυσαν ἐν τοῖσ σκηνώμασιν αὐτῶν, οὐκ εἰσήκουσαν τῆσ φωνῆσ Κυρίου. καὶ ἐπῆρε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ̓ αὐτοὺσ τοῦ καταβαλεῖν αὐτοὺσ ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ τοῦ καταβαλεῖν τὸ σπέρμα αὐτῶν ἐν τοῖσ ἔθνεσι καὶ διασκορπίσαι αὐτοὺσ ἐν ταῖσ χώραισ. καὶ ἐτελέσθησαν τῷ Βεελφεγὼρ καὶ ἔφαγον θυσίασ νεκρῶν. καὶ παρώξυναν αὐτὸν ἐν τοῖσ ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν, καὶ ἐπληθύνθη ἐν αὐτοῖσ ἡ πτῶσισ. καὶ ἔστη Φινεὲσ καὶ ἐξιλάσατο, καὶ ἐκόπασεν ἡ θραῦσισ. καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰσ δικαιοσύνην εἰσ γενεὰν καὶ γενεὰν ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ. καὶ παρώργισαν αὐτὸν ἐπὶ ὕδατοσ ἀντιλογίασ καὶ ἐκακώθη Μωυσῆσ δἰ αὐτούσ, ὅτι παρεπίκραναν τὸ πνεῦμα αὐτοῦ, καὶ διέστειλεν ἐν τοῖσ χείλεσιν αὐτοῦ. οὐκ ἐξωλόθρευσαν τὰ ἔθνη, ἃ εἶπε Κύριοσ αὐτοῖσ, καὶ ἐμίγησαν ἐν τοῖσ ἔθνεσι καὶ ἔμαθον τὰ ἔργα αὐτῶν. καὶ ἐδούλευσαν τοῖσ γλυπτοῖσ αὐτῶν, καὶ ἐγενήθη αὐτοῖσ εἰσ σκάνδαλον. καὶ ἔθυσαν τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτῶν τοῖσ δαιμονίοις καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀθῷον, αἷμα υἱῶν αὐτῶν καὶ θυγατέρων, ὧν ἔθυσαν τοῖσ γλυπτοῖσ Χαναὰν καὶ ἐφονοκτονήθη ἡ γῆ ἐν τοῖσ αἵμασι καὶ ἐμιάνθη ἐν τοῖσ ἔργοισ αὐτῶν, καὶ ἐπόρνευσαν ἐν τοῖσ ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν. καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριοσ ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐβδελύξατο τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. καὶ παρέδωκεν αὐτοὺσ εἰσ χεῖρασ ἐχθρῶν, καὶ ἐκυρίευσαν αὐτῶν οἱ μισοῦντεσ αὐτούσ. καὶ ἔθλιψαν αὐτοὺσ οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν, καὶ ἐταπεινώθησαν ὑπὸ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν. πλεονάκισ ἐρρύσατο αὐτούσ, αὐτοὶ δὲ παρεπίκραναν αὐτὸν ἐν τῇ βουλῇ αὐτῶν καὶ ἐταπεινώθησαν ἐν ταῖσ ἀνομίαισ αὐτῶν. καὶ εἶδε Κύριοσ ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐτούσ, ἐν τῷ αὐτὸν εἰσακοῦσαι τῆσ δεήσεωσ αὐτῶν. καὶ ἐμνήσθη τῆσ διαθήκησ αὐτοῦ καὶ μετεμελήθη κατὰ τὸ πλῆθοσ τοῦ ἐλέουσ αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτοὺσ εἰσ οἰκτιρμοὺσ ἐναντίον πάντων τῶν αἰχμαλωτευσάντων αὐτούσ. σῶσον ἡμᾶσ, Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, καὶ ἐπισυνάγαγε ἡμᾶσ ἐκ τῶν ἐθνῶν τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου τῷ ἁγίῳ, τοῦ ἐγκαυχᾶσθαι ἐν τῇ αἰνέσει σου. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ ἀπὸ τοῦ αἰῶνοσ καὶ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ. καὶ ἐρεῖ πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο γένοιτο. Ἀλληλούϊα. ‐ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΕ τῷ Κυρίῳ, ὅτι χρηστόσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ.
εἰπάτωσαν οἱ λελυτρωμένοι ὑπὸ Κυρίου, οὓσ ἐλυτρώσατο ἐκ χειρὸσ ἐχθροῦ. ἐκ τῶν χωρῶν συνήγαγεν αὐτούσ, ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν καὶ βοῤῥᾶ καὶ θαλάσσησ. ἐπλανήθησαν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐν γῇ ἀνύδρῳ, ὁδὸν πόλεωσ κατοικητηρίου οὐχ εὗρον, πεινῶντεσ καὶ διψῶντεσ, ἡ ψυχὴ αὐτῶν ἐν αὐτοῖσ ἐξέλιπε. καὶ ἐκέκραξαν πρὸσ Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐτούσ, καὶ ἐκ τῶν ἀναγκῶν αὐτῶν ἐῤῥύσατο αὐτοὺς καὶ ὡδήγησεν αὐτοὺσ εἰσ ὁδὸν εὐθεῖαν τοῦ πορευθῆναι εἰσ πόλιν κατοικητηρίου. ἐξομολογησάσθωσαν τῷ Κυρίῳ τὰ ἐλέη αὐτοῦ καὶ τὰ θαυμάσια αὐτοῦ τοῖσ υἱοῖσ τῶν ἀνθρώπων, ὅτι ἐχόρτασε ψυχὴν κενὴν καὶ πεινῶσαν ἐνέπλησεν ἀγαθῶν. καθημένουσ ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου, πεπεδημένουσ ἐν πτωχείᾳ καὶ σιδήρῳ, ὅτι παρεπίκραναν τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν βουλὴν τοῦ Ὑψίστου παρώξυναν, καὶ ἐταπεινώθη ἐν κόποισ ἡ καρδία αὐτῶν, ἠσθένησαν, καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν. καὶ ἐκέκραξαν πρὸσ Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐτούσ, καὶ ἐκ τῶν ἀναγκῶν αὐτῶν ἔσωσεν αὐτοὺς καὶ ἐξήγαγεν αὐτοὺσ ἐκ σκότουσ καὶ σκιᾶσ θανάτου καὶ τοὺσ δεσμοὺσ αὐτῶν διέρρηξεν. ἐξομολογησάσθωσαν τῷ Κυρίῳ τὰ ἐλέη αὐτοῦ καὶ τὰ θαυμάσια αὐτοῦ τοῖσ υἱοῖσ τῶν ἀνθρώπων, ὅτι συνέτριψε πύλασ χαλκᾶσ καὶ μοχλοὺσ σιδηροῦσ συνέθλασεν. ἀντελάβετο αὐτῶν ἐξ ὁδοῦ ἀνομίασ αὐτῶν, διὰ γὰρ τὰσ ἀνομίασ αὐτῶν ἐταπεινώθησαν. πᾶν βρῶμα ἐβδελύξατο ἡ ψυχὴ αὐτῶν, καὶ ἤγγισαν ἕωσ τῶν πυλῶν τοῦ θανάτου. καὶ ἐκέκραξαν πρὸσ Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐτούσ, καὶ ἐκ τῶν ἀναγκῶν αὐτῶν ἔσωσεν αὐτούσ, ἀπέστειλε τὸν λόγον αὐτοῦ καὶ ἰάσατο αὐτοὺσ καὶ ἐρρύσατο αὐτοὺσ ἐκ τῶν διαφθορῶν αὐτῶν. ἐξομολογησάσθωσαν τῷ Κυρίῳ τὰ ἐλέη αὐτοῦ καὶ τὰ θαυμάσια αὐτοῦ τοῖσ υἱοῖσ τῶν ἀνθρώπων καὶ θυσάτωσαν αὐτῷ θυσίαν αἰνέσεωσ καὶ ἐξαγγειλάτωσαν τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν ἀγαλλιάσει. οἱ καταβαίνοντεσ εἰσ θάλασσαν ἐν πλοίοισ, ποιοῦντεσ ἐργασίαν ἐν ὕδασι πολλοῖσ, αὐτοὶ εἶδον τὰ ἔργα Κυρίου καὶ τὰ θαυμάσια αὐτοῦ ἐν τῷ βυθῷ. εἶπε, καὶ ἔστη πνεῦμα καταιγίδοσ, καὶ ὑψώθη τὰ κύματα αὐτῆσ. ἀναβαίνουσιν ἕωσ τῶν οὐρανῶν καὶ καταβαίνουσιν ἕωσ τῶν ἀβύσσων, ἡ ψυχὴ αὐτῶν ἐν κακοῖσ ἐτήκετο. ἐταράχθησαν, ἐσαλεύθησαν ὡσ ὁ μεθύων, καὶ πᾶσα ἡ σοφία αὐτῶν κατεπόθη. καὶ ἐκέκραξαν πρὸσ Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐτούσ, καὶ ἐκ τῶν ἀναγκῶν αὐτῶν ἐξήγαγεν αὐτοὺς καὶ ἐπέταξε τῇ καταιγίδι, καὶ ἔστη εἰσ αὔραν, καὶ ἐσίγησαν τὰ κύματα αὐτῆσ. καὶ εὐφράνθησαν, ὅτι ἡσύχασαν, καὶ ὡδήγησεν αὐτοὺσ ἐπὶ λιμένα θελήματοσ αὐτοῦ. ἐξομολογησάσθωσαν τῷ Κυρίῳ τὰ ἐλέη αὐτοῦ καὶ τὰ θαυμάσια αὐτοῦ τοῖσ υἱοῖσ τῶν ἀνθρώπων. ὑψωσάτωσαν αὐτὸν ἐν ἐκκλησίᾳ λαοῦ καὶ ἐν καθέδρᾳ πρεσβυτέρων αἰνεσάτωσαν αὐτόν. ἔθετο ποταμοὺσ εἰσ ἔρημον καὶ διεξόδουσ ὑδάτων εἰσ δίψαν, γῆν καρποφόρον εἰσ ἅλμην ἀπὸ κακίασ τῶν κατοικούντων ἐν αὐτῇ. ἔθετο ἔρημον εἰσ λίμνασ ὑδάτων καὶ γῆν ἄνυδρον εἰσ διεξόδουσ ὑδάτων. καὶ κατῴκισεν ἐκεῖ πεινῶντασ, καὶ συνεστήσαντο πόλεισ κατοικεσίας καὶ ἔσπειραν ἀγροὺσ καὶ ἐφύτευσαν ἀμπελῶνασ καὶ ἐποίησαν καρπὸν γεννήματοσ, καὶ εὐλόγησεν αὐτούσ, καὶ ἐπληθύνθησαν σφόδρα, καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν οὐκ ἐσμίκρυνε. καὶ ὠλιγώθησαν καὶ ἐκακώθησαν ἀπὸ θλίψεωσ κακῶν καὶ ὀδύνησ. ἐξεχύθη ἐξουδένωσισ ἐπ̓ ἄρχοντασ αὐτῶν, καὶ ἐπλάνησεν αὐτοὺσ ἐν ἀβάτῳ καὶ οὐχ ὁδῷ. καὶ ἐβοήθησε πένητι ἐκ πτωχείασ καὶ ἔθετο ὡσ πρόβατα πατριάσ. ὄψονται εὐθεῖσ καὶ εὐφρανθήσονται, καὶ πᾶσα ἀνομία ἐμφράξει τὸ στόμα αὐτῆσ. τίσ σοφὸσ καὶ φυλάξει ταῦτα καὶ συνήσει τὰ ἐλέη τοῦ Κυρίου̣ ᾨδὴ ψαλμοῦ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΤΟΙΜΗ ἡ καρδία μου, ὁ Θεόσ, ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ᾄσομαι καὶ ψαλῶ ἐν τῇ δόξῃ μου. ἐξεγέρθητι, ψαλτήριον καὶ κιθάρα. ἐξεγερθήσομαι ὄρθρου. ἐξομολογήσομαί σοι ἐν λαοῖσ, Κύριε, ψαλῶ σοι ἐν ἔθνεσιν, ὅτι μέγα ἐπάνω τῶν οὐρανῶν τὸ ἔλεόσ σου καὶ ἕωσ τῶν νεφελῶν ἡ ἀλήθειά σου. ὑψώθητι ἐπὶ τοὺσ οὐρανούσ, ὁ Θεόσ, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ δόξα σου. ὅπωσ ἂν ρυσθῶσιν οἱ ἀγαπητοί σου, σῶσον τῇ δεξιᾷ σου καὶ ἐπάκουσόν μου. ὁ Θεὸσ ἐλάλησεν ἐν τῷ ἁγίῳ αὐτοῦ. ὑψωθήσομαι καὶ διαμεριῶ Σίκιμα, καὶ τὴν κοιλάδα τῶν σκηνῶν διαμετρήσω. ἐμόσ ἐστι Γαλαάδ, καὶ ἐμόσ ἐστι Μανασσῆσ, καὶ Ἐφραὶμ ἀντίληψισ τῆσ κεφαλῆσ μου, Ἰούδασ βασιλεύσ μου, Μωὰβ λέβησ τῆσ ἐλπίδοσ μου, ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν ἐπιβαλῶ τὸ ὑπόδημά μου, ἐμοὶ ἀλλόφυλοι ὑπετάγησαν. τίσ ἀπάξει με εἰσ πόλιν περιοχῆσ̣ ἢ τίσ ὁδηγήσει με ἕωσ τῆσ Ἰδουμαίασ̣ οὐχὶ σύ, ὁ Θεόσ, ὁ ἀπωσάμενοσ ἡμᾶσ̣ καὶ οὐκ ἐξελεύσῃ, ὁ Θεόσ, ἐν ταῖσ δυνάμεσιν ἡμῶν̣ δὸσ ἡμῖν βοήθειαν ἐκ θλίψεωσ, καὶ ματαία σωτηρία ἀνθρώπου. ἐν τῷ Θεῷ ποιήσωμεν δύναμιν, καὶ αὐτὸσ ἐξουδενώσει τοὺσ ἐχθροὺσ ἡμῶν. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ Ο Θεόσ, τὴν αἴνεσίν μου μὴ παρασιωπήσῃσ,
ὅτι στόμα ἁμαρτωλοῦ καὶ στόμα δολίου ἐπ̓ ἐμὲ ἠνοίχθη, ἐλάλησαν κατ̓ ἐμοῦ γλώσσῃ δολίᾳ καὶ λόγοισ μίσουσ ἐκύκλωσάν με καὶ ἐπολέμησάν με δωρεάν. ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν με ἐνδιέβαλλόν με, ἐγὼ δὲ προσηυχόμην. καὶ ἔθεντο κατ̓ ἐμοῦ κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν καὶ μῖσοσ ἀντὶ τῆσ ἀγαπήσεώσ μου. κατάστησον ἐπ̓ αὐτὸν ἁμαρτωλόν, καὶ διάβολοσ στήτω ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ. ἐν τῷ κρίνεσθαι αὐτὸν ἐξέλθοι καταδεδικασμένοσ, καὶ ἡ προσευχὴ αὐτοῦ γενέσθω εἰσ ἁμαρτίαν. γενηθήτωσαν αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὀλίγαι, καὶ τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ λάβοι ἕτεροσ. γενηθήτωσαν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ὀρφανοὶ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ χήρα. σαλευόμενοι μεταναστήτωσαν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἐπαιτησάτωσαν, ἐκβληθήτωσαν ἐκ τῶν οἰκοπέδων αὐτῶν. ἐξερευνησάτω δανειστὴσ πάντα, ὅσα ὑπάρχει αὐτῷ, καὶ διαρπασάτωσαν ἀλλότριοι τοὺσ πόνουσ αὐτοῦ. μὴ ὑπαρξάτω αὐτῷ ἀντιλήπτωρ, μηδὲ γενηθήτω οἰκτίρμων τοῖσ ὀρφανοῖσ αὐτοῦ. γενηθήτω τὰ τέκνα αὐτοῦ εἰσ ἐξολόθρευσιν, ἐν γενεᾷ μιᾷ ἐξαλειφθείη τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ἀναμνησθείη ἡ ἀνομία τῶν πατέρων αὐτοῦ ἔναντι Κυρίου, καὶ ἡ ἁμαρτία τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ μὴ ἐξαλειφθείη. γενηθήτωσαν ἐναντίον Κυρίου διαπαντόσ, καὶ ἐξολοθρευθείη ἐκ γῆσ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν, ἀνθ̓ ὧν οὐκ ἐμνήσθη ποιῆσαι ἔλεοσ καὶ κατεδίωξεν ἄνθρωπον πένητα καὶ πτωχὸν καὶ κατανενυγμένον τῇ καρδίᾳ τοῦ θανατῶσαι. καὶ ἠγάπησε κατάραν, καὶ ἥξει αὐτῷ. καὶ οὐκ ἠθέλησεν εὐλογίαν, καὶ μακρυνθήσεται ἀπ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐνεδύσατο κατάραν ὡσ ἱμάτιον, καὶ εἰσῆλθεν ὡσεὶ ὕδωρ εἰσ τὰ ἔγκατα αὐτοῦ καὶ ὡσεὶ ἔλαιον ἐν τοῖσ ὀστέοισ αὐτοῦ. γενηθήτω αὐτῷ ὡσ ἱμάτιον, ὃ περιβάλλεται, καὶ ὡσεὶ ζώνη, ἣν διαπαντὸσ περιζώννυται. τοῦτο τὸ ἔργον τῶν ἐνδιαβαλλόντων με παρὰ Κυρίου καὶ τῶν λαλούντων πονηρὰ κατὰ τῆσ ψυχῆσ μου. καὶ σύ, Κύριε Κύριε, ποίησον μετ̓ ἐμοῦ ἕνεκεν τοῦ ὀνόματόσ σου, ὅτι χρηστὸν τὸ ἔλεόσ σου. ρῦσαί με, ὅτι πτωχὸσ καὶ πένησ εἰμὶ ἐγώ, καὶ ἡ καρδία μου τετάρακται ἐντόσ μου. ὡσεὶ σκιὰ ἐν τῷ ἐκκλῖναι αὐτὴν ἀντανῃρέθην, ἐξετινάχθην ὡσεὶ ἀκρίδεσ. τὰ γόνατά μου ἠσθένησαν ἀπὸ νηστείασ, καὶ ἡ σάρξ μου ἠλλοιώθη δἰ ἔλαιον. κἀγὼ ἐγενήθην ὄνειδοσ αὐτοῖσ. εἴδοσάν με, ἐσάλευσαν κεφαλὰσ αὐτῶν. βοήθησόν μοι, Κύριε ὁ Θεόσ μου, καὶ σῶσόν με κατὰ τὸ ἔλεόσ σου. καὶ γνώτωσαν ὅτι ἡ χείρ σου αὕτη καὶ σύ, Κύριε, ἐποίησασ αὐτήν. καταράσονται αὐτοί, καὶ σὺ εὐλογήσεισ. οἱ ἐπανιστάμενοί μοι αἰσχυνθήτωσαν, ὁ δὲ δοῦλόσ σου εὐφρανθήσεται. ἐνδυσάσθωσαν οἱ ἐνδιαβάλλοντέσ με ἐντροπὴν καὶ περιβαλέσθωσαν ὡσ διπλοί̈δα αἰσχύνην αὐτῶν. ἐξομολογήσομαι τῷ Κυρίῳ σφόδρα ἐν τῷ στόματί μου καὶ ἐν μέσῳ πολλῶν αἰνέσω αὐτόν, ὅτι παρέστη ἐκ δεξιῶν πένητοσ τοῦ σῶσαι ἐκ τῶν καταδιωκόντων τὴν ψυχήν μου. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΕΙΠΕΝ ὁ Κύριοσ τῷ Κυρίῳ μου. κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕωσ ἂν θῶ τοὺσ ἐχθρούσ σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου.
ράβδον δυνάμεωσ ἐξαποστελεῖ σοι Κύριοσ ἐκ Σιών, καὶ κατακυρίευε ἐν μέσῳ τῶν ἐχθρῶν σου. μετὰ σοῦ ἡ ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆσ δυνάμεώσ σου ἐν ταῖσ λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου. ἐκ γαστρὸσ πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε. ὤμοσε Κύριοσ καὶ οὐ μεταμεληθήσεται. σὺ ἱερεὺσ εἰσ τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. Κύριοσ ἐκ δεξιῶν σου συνέθλασεν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆσ αὐτοῦ βασιλεῖσ. κρινεῖ ἐν τοῖσ ἔθνεσι, πληρώσει πτώματα, συνθλάσει κεφαλὰσ ἐπὶ γῆσ πολλῶν. ἐκ χειμάρρου ἐν ὁδῷ πίεται. διὰ τοῦτο ὑψώσει κεφαλήν. Ἀλληλούϊα. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΜΑΙ σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐν βουλῇ εὐθέων καὶ συναγωγῇ.
μεγάλα τὰ ἔργα Κυρίου, ἐξεζητημένα εἰσ πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ. ἐξομολόγησισ καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. μνείαν ἐποιήσατο τῶν θαυμασίων αὐτοῦ, ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων ὁ Κύριοσ. τροφὴν ἔδωκε τοῖσ φοβουμένοισ αὐτόν, μνησθήσεται εἰσ τὸν αἰῶνα διαθήκησ αὐτοῦ. ἰσχὺν ἔργων αὐτοῦ ἀνήγγειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ τοῦ δοῦναι αὐτοῖσ κληρονομίαν ἐθνῶν. ἔργα χειρῶν αὐτοῦ ἀλήθεια καὶ κρίσισ. πισταὶ πᾶσαι αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ, ἐστηριγμέναι εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ, πεποιημέναι ἐν ἀληθείᾳ καὶ εὐθύτητι. λύτρωσιν ἀπέστειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ, ἐνετείλατο εἰσ τὸν αἰῶνα διαθήκην αὐτοῦ. ἅγιον καὶ φοβερὸν τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ἀρχὴ σοφίασ φόβοσ Κυρίου, σύνεσισ δὲ ἀγαθὴ πᾶσι τοῖσ ποιοῦσιν αὐτήν. ἡ αἴνεσισ αὐτοῦ μένει εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. Ἀλληλούϊα. ‐ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ἀνὴρ ὁ φοβούμενοσ τὸν Κύριον, ἐν ταῖσ ἐντολαῖσ αὐτοῦ θελήσει σφόδρα.
δυνατὸν ἐν τῇ γῇ ἔσται τὸ σπέρμα αὐτοῦ, γενεὰ εὐθέων εὐλογηθήσεται. δόξα καὶ πλοῦτοσ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. ἐξανέτειλεν ἐν σκότει φῶσ τοῖσ εὐθέσιν ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων καὶ δίκαιοσ. χρηστὸσ ἀνὴρ ὁ οἰκτείρων καὶ κιχρῶν. οἰκονομήσει τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ ἐν κρίσει, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα οὐ σαλευθήσεται, εἰσ μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιοσ. ἀπὸ ἀκοῆσ πονηρᾶσ οὐ φοβηθήσεται. ἑτοίμη ἡ καρδία αὐτοῦ ἐλπίζειν ἐπὶ Κύριον. ἐστήρικται ἡ καρδία αὐτοῦ, οὐ μὴ φοβηθῇ, ἕωσ οὗ ἐπίδῃ ἐπὶ τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτοῦ. ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖσ πένησιν. ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ, τὸ κέρασ αὐτοῦ ὑψωθήσεται ἐν δόξῃ. ἁμαρτωλὸσ ὄψεται καὶ ὀργισθήσεται, τοὺσ ὀδόντασ αὐτοῦ βρύξει καὶ τακήσεται. ἐπιθυμία ἁμαρτωλοῦ ἀπολεῖται. Ἀλληλούϊα. ‐ ΑΙΝΕΙΤΕ, παῖδεσ, Κύριον, αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου.
εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ. ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου μέχρι δυσμῶν αἰνετὸν τὸ ὄνομα Κυρίου. ὑψηλὸσ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη ὁ Κύριοσ, ἐπὶ τοὺσ οὐρανοὺσ ἡ δόξα αὐτοῦ. τίσ ὡσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν̣ ὁ ἐν ὑψηλοῖσ κατοικῶν καὶ τὰ ταπεινὰ ἐφορῶν ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐν τῇ γῇ, ὁ ἐγείρων ἀπὸ γῆσ πτωχὸν καὶ ἀπὸ κοπρίασ ἀνυψῶν πένητα τοῦ καθίσαι αὐτὸν μετὰ ἀρχόντων, μετὰ ἀρχόντων λαοῦ αὐτοῦ. ὁ κατοικίζων στεῖραν ἐν οἴκῳ, μητέρα ἐπὶ τέκνοισ εὐφραινομένην. Ἀλληλούϊα. ‐ ΕΝ ΕΞΟΔῼ Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου, οἴκου Ἰακὼβ ἐκ λαοῦ βαρβάρου,
ἐγενήθη Ἰουδαία ἁγίασμα αὐτοῦ, Ἰσραὴλ ἐξουσία αὐτοῦ. ἡ θάλασσα εἶδε καὶ ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνησ ἐστράφη εἰσ τὰ ὀπίσω. τὰ ὄρη ἐσκίρτησαν ὡσεὶ κριοὶ καὶ οἱ βουνοὶ ὡσ ἀρνία προβάτων. τί σοί ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγεσ, καὶ σύ, Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφησ εἰσ τὰ ὀπίσω̣ τὰ ὄρη, ὅτι ἐσκιρτήσατε ὡσεὶ κριοί, καὶ οἱ βουνοὶ ὡσ ἀρνία προβάτων̣ ἀπὸ προσώπου Κυρίου ἐσαλεύθη ἡ γῆ, ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ Ἰακὼβ τοῦ στρέψαντοσ τὴν πέτραν εἰσ λίμνασ ὑδάτων καὶ τὴν ἀκρότομον εἰσ πηγὰσ ὑδάτων. μὴ ἡμῖν, Κύριε, μὴ ἡμῖν, ἀλλ̓ ἢ τῷ ὀνόματί σου δὸσ δόξαν, ἐπὶ τῷ ἐλέει σου καὶ τῇ ἀληθείᾳ σου, μήποτε εἴπωσι τὰ ἔθνη. ποῦ ἐστιν ὁ Θεὸσ αὐτῶν̣ ὁ δὲ Θεὸσ ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐν τῇ γῇ πάντα, ὅσα ἠθέλησεν, ἐποίησε. τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν, ἀργύριον καὶ χρυσίον, ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων. στόμα ἔχουσι, καὶ οὐ λαλήσουσιν, ὀφθαλμοὺσ ἔχουσι, καὶ οὐκ ὄψονται, ὦτα ἔχουσι, καὶ οὐκ ἀκούσονται, ρῖνασ ἔχουσι, καὶ οὐκ ὀσφρανθήσονται, χεῖρασ ἔχουσι, καὶ οὐ ψηλαφήσουσι, πόδασ ἔχουσι καὶ οὐ περιπατήσουσιν, οὐ φωνήσουσιν ἐν τῷ λάρυγγι αὐτῶν. ὅμοιοι αὐτοῖσ γένοιντο οἱ ποιοῦντεσ αὐτὰ καὶ πάντεσ οἱ πεποιθότεσ ἐπ̓ αὐτοῖσ. οἶκοσ Ἰσραὴλ ἤλπισεν ἐπὶ Κύριον. βοηθὸσ καὶ ὑπερασπιστὴσ αὐτῶν ἐστιν. οἶκοσ Ἀαρὼν ἤλπισεν ἐπὶ Κύριον. βοηθὸσ καὶ ὑπερασπιστὴσ αὐτῶν ἐστιν. οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον ἤλπισαν ἐπὶ Κύριον. βοηθὸσ καὶ ὑπερασπιστὴσ αὐτῶν ἐστιν. Κύριοσ μνησθεὶσ ἡμῶν εὐλόγησεν ἡμᾶσ, εὐλόγησε τὸν οἶκον Ἰσραήλ, εὐλόγησε τὸν οἶκον Ἀαρών, εὐλόγησε τοὺσ φοβουμένουσ τὸν Κύριον, τοὺσ μικροὺσ μετὰ τῶν μεγάλων. προσθείη Κύριοσ ἐφ̓ ὑμᾶσ, ἐφ̓ ὑμᾶσ καὶ ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ ὑμῶν. εὐλογημένοι ὑμεῖσ τῷ Κυρίῳ τῷ ποιήσαντι τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. ὁ οὐρανὸσ τοῦ οὐρανοῦ τῷ Κυρίῳ, τὴν δὲ γῆν ἔδωκε τοῖσ υἱοῖσ τῶν ἀνθρώπων. οὐχ οἱ νεκροὶ αἰνέσουσί σε, Κύριε, οὐδὲ πάντεσ οἱ καταβαίνοντεσ εἰσ ᾅδου, ἀλλ̓ ἡμεῖσ οἱ ζῶντεσ εὐλογήσομεν τὸν Κύριον, ἀπὸ τοῦ νῦν, καὶ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ. Ἀλληλούϊα. ‐ ΗΓΑΠΗΣΑ, ὅτι εἰσακούσεται Κύριοσ τῆσ φωνῆσ τῆσ δεήσεώσ μου,
ὅτι ἔκλινε τὸ οὖσ αὐτοῦ ἐμοί, καὶ ἐν ταῖσ ἡμέραισ μου ἐπικαλέσομαι. περιέσχον με ὠδῖνεσ θανάτου, κίνδυνοι ᾅδου εὕροσάν με. θλῖψιν καὶ ὀδύνην εὗρον, καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπεκαλεσάμην. ὦ Κύριε, ρῦσαι τὴν ψυχήν μου. ἐλεήμων ὁ Κύριοσ καὶ δίκαιοσ, καὶ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ἐλεεῖ. φυλάσσων τὰ νήπια ὁ Κύριοσ. ἐταπεινώθην, καὶ ἔσωσέ με. ἐπίστρεψον, ψυχή μου, εἰσ τὴν ἀνάπαυσίν σου, ὅτι Κύριοσ εὐηργέτησέ σε, ὅτι ἐξείλετο τὴν ψυχήν μου ἐκ θανάτου, τοὺσ ὀφθαλμούσ μου ἀπὸ δακρύων καὶ τοὺσ πόδασ μου ἀπὸ ὀλισθήματοσ. εὐαρεστήσω ἐνώπιον Κυρίου, ἐν χώρᾳ ζώντων. Ἀλληλούϊα. ‐ ΕΠΙΣΤΕΥΣΑ, διὸ ἐλάλησα. ἐγὼ δὲ ἐταπεινώθην σφόδρα.
ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει μου. πᾶσ ἄνθρωποσ ψεύστησ. τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι̣ ποτήριον σωτηρίου λήψομαι καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι. τὰσ εὐχάσ μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸσ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. τίμιοσ ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατοσ τῶν ὁσίων αὐτοῦ. ὦ Κύριε, ἐγὼ δοῦλοσ σόσ, ἐγὼ δοῦλοσ σὸσ καὶ υἱὸσ τῆσ παιδίσκησ σου. διέρρηξασ τοὺσ δεσμούσ μου, σοὶ θύσω θυσίαν αἰνέσεωσ καὶ ἐν ὀνόματι Κυρίου ἐπικαλέσομαι. τὰσ εὐχάσ μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸσ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ἐν αὐλαῖσ οἴκου Κυρίου ἐν μέσῳ σου, Ἱερουσαλήμ. Ἀλληλούϊα. ‐ ΑΙΝΕΙΤΕ τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔθνη, ἐπαινέσατε αὐτόν, πάντεσ οἱ λαοί,
ὅτι ἐκραταιώθη τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ ἐφ̓ ἡμᾶσ, καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου μένει εἰσ τὸν αἰῶνα. Ἀλληλούϊα. ‐ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΕ τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθόσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ.
εἰπάτω δὴ οἶκοσ Ἰσραὴλ ὅτι ἀγαθόσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. εἰπάτω δὴ οἶκοσ Ἀαρὼν ὅτι ἀγαθόσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. εἰπάτωσαν δὴ πάντεσ οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον ὅτι ἀγαθόσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. ἐκ θλίψεωσ ἐπεκαλεσάμην τὸν Κύριον, καὶ ἐπήκουσέ μου εἰσ πλατυσμόν. Κύριοσ ἐμοὶ βοηθόσ, καὶ οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἄνθρωποσ. Κύριοσ ἐμοὶ βοηθόσ, κἀγὼ ἐπόψομαι τοὺσ ἐχθρούσ μου. ἀγαθὸν πεποιθέναι ἐπὶ Κύριον ἢ πεποιθέναι ἐπ̓ ἄνθρωπον. ἀγαθὸν ἐλπίζειν ἐπὶ Κύριον ἢ ἐλπίζειν ἐπ̓ ἄρχουσι. πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούσ. κυκλώσαντεσ ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούσ. ἐκύκλωσάν με ὡσεὶ μέλισσαι κηρίον καὶ ἐξεκαύθησαν ὡσ πῦρ ἐν ἀκάνθαισ, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούσ. ὠσθεὶσ ἀνετράπην τοῦ πεσεῖν, καὶ ὁ Κύριοσ ἀντελάβετό μου. ἰσχύσ μου καὶ ὕμνησίσ μου ὁ Κύριοσ καὶ ἐγένετό μοι εἰσ σωτηρίαν. φωνὴ ἀγαλλιάσεωσ καὶ σωτηρίασ ἐν σκηναῖσ δικαίων. δεξιὰ Κυρίου ἐποίησε δύναμιν, δεξιὰ Κυρίου ὕψωσέ με, δεξιὰ Κυρίου ἐποίησε δύναμιν. οὐκ ἀποθανοῦμαι, ἀλλὰ ζήσομαι καὶ διηγήσομαι τὰ ἔργα Κυρίου. παιδεύων ἐπαίδευσέ με ὁ Κύριοσ καὶ τῷ θανάτῳ οὐ παρέδωκέ με. ἀνοίξατέ μοι πύλασ δικαιοσύνησ. εἰσελθὼν ἐν αὐταῖσ ἐξομολογήσομαι τῷ Κυρίῳ. αὕτη ἡ πύλη τοῦ Κυρίου, δίκαιοι εἰσελεύσονται ἐν αὐτῇ. ἐξομολογήσομαί σοι, ὅτι ἐπήκουσάσ μου καὶ ἐγένου μοι εἰσ σωτηρίαν. λίθον, ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντεσ, οὗτοσ ἐγενήθη εἰσ κεφαλὴν γωνίασ. παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖσ ἡμῶν. αὕτη ἡ ἡμέρα, ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριοσ. ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ. ὦ Κύριε, σῶσον δή, ὦ Κύριε, εὐόδωσον δή. εὐλογημένοσ ὁ ἐρχόμενοσ ἐν ὀνόματι Κυρίου. εὐλογήκαμεν ὑμᾶσ ἐξ οἴκου Κυρίου. Θεὸσ Κύριοσ καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν. συστήσασθε ἑορτὴν ἐν τοῖσ πυκάζουσιν ἕωσ τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου. Θεόσ μου εἶ σύ, καὶ ἐξομολογήσομαί σοι. Θεόσ μου εἶ σύ, καὶ ὑψώσω σε. ἐξομολογήσομαί σοι, ὅτι ἐπήκουσάσ μου καὶ ἐγένου μοι εἰσ σωτηρίαν. ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθόσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. Ἀλληλούϊα. ‐ ΜΑΚΑΡΙΟΙ οἱ ἄμωμοι ἐν ὁδῷ οἱ πορευόμενοι ἐν νόμῳ Κυρίου.
μακάριοι οἱ ἐξερευνῶντεσ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ. ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ἐκζητήσουσιν αὐτόν. οὐ γὰρ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ ἐπορεύθησαν. σὺ ἐνετείλω τὰσ ἐντολάσ σου τοῦ φυλάξασθαι σφόδρα. ὄφελον κατευθυνθείησαν αἱ ὁδοί μου τοῦ φυλάξασθαι τὰ δικαιώματά σου. τότε οὐ μὴ αἰσχυνθῶ ἐν τῷ με ἐπιβλέπειν ἐπὶ πάσασ τὰσ ἐντολάσ σου. ἐξομολογήσομαί σοι ἐν εὐθύτητι καρδίασ ἐν τῷ μεμαθηκέναι με τὰ κρίματα τῆσ δικαιοσύνησ σου. τὰ δικαιώματά σου φυλάξω. μή με ἐγκαταλίπῃσ ἕωσ σφόδρα. ‐ Ἐν τίνι κατορθώσει νεώτεροσ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ̣ ἐν τῷ φυλάξασθαι τοὺσ λόγουσ σου. ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐξεζήτησά σε. μὴ ἀπώσῃ με ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου. ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἔκρυψα τὰ λόγιά σου, ὅπωσ ἂν μὴ ἁμάρτω σοι. εὐλογητὸσ εἶ, Κύριε. δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. ἐν τοῖσ χείλεσί μου ἐξήγγειλα πάντα τὰ κρίματα τοῦ στόματόσ σου. ἐν τῇ ὁδῷ τῶν μαρτυρίων σου ἐτέρφθην ὡσ ἐπὶ παντὶ πλούτῳ. ἐν ταῖσ ἐντολαῖσ σου ἀδολεσχήσω καὶ κατανοήσω τὰσ ὁδούσ σου. ἐν τοῖσ δικαιώμασί σου μελετήσω, οὐκ ἐπιλήσομαι τῶν λόγων σου. ‐ Ἀνταπόδοσ τῷ δούλῳ σου. ζήσομαι καὶ φυλάξω τοὺσ λόγουσ σου. ἀποκάλυψον τοὺσ ὀφθαλμούσ μου, καὶ κατανοήσω τὰ θαυμάσια ἐκ τοῦ νόμου σου. πάροικοσ ἐγώ εἰμι ἐν τῇ γῇ. μὴ ἀποκρύψῃσ ἀπ̓ ἐμοῦ τὰσ ἐντολάσ σου. ἐπεπόθησεν ἡ ψυχή μου τοῦ ἐπιθυμῆσαι τὰ κρίματά σου ἐν παντὶ καιρῷ. ἐπετίμησασ ὑπερηφάνοισ. ἐπικατάρατοι οἱ ἐκκλίνοντεσ ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου. περίελε ἀπ̓ ἐμοῦ ὄνειδοσ καὶ ἐξουδένωσιν, ὅτι τὰ μαρτύριά σου ἐξεζήτησα. καὶ γὰρ ἐκάθισαν ἄρχοντεσ καὶ κατ̓ ἐμοῦ κατελάλουν, ὁ δὲ δοῦλόσ σου ἠδολέσχει ἐν τοῖσ δικαιώμασί σου. καὶ γὰρ τὰ μαρτύριά σου μελέτη μού ἐστι, καὶ αἱ συμβουλίαι μου τὰ δικαιώματά σου. ‐ Ἐκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μου. ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου. τὰσ ὁδούσ μου ἐξήγγειλα, καὶ ἐπήκουσάσ μου. δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. ὁδὸν δικαιωμάτων σου συνέτισόν με, καὶ ἀδολεσχήσω ἐν τοῖσ θαυμασίοισ σου. ἐνύσταξεν ἡ ψυχή μου ἀπὸ ἀκηδίασ. βεβαίωσόν με ἐν τοῖσ λόγοισ σου. ὁδὸν ἀδικίασ ἀπόστησον ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ τῷ νόμῳ σου ἐλέησόν με. ὁδὸν ἀληθείασ ᾑρετισάμην καὶ τὰ κρίματά σου οὐκ ἐπελαθόμην. ἐκολλήθην τοῖσ μαρτυρίοισ σου, Κύριε. μή με καταισχύνῃσ. ὁδὸν ἐντολῶν σου ἔδραμον, ὅταν ἐπλάτυνασ τὴν καρδίαν μου. ‐ Νομοθέτησόν με, Κύριε, τὴν ὁδὸν τῶν δικαιωμάτων σου, καὶ ἐκζητήσω αὐτὴν διαπαντόσ. συνέτισόν με, καὶ ἐξερευνήσω τὸν νόμον σου καὶ φυλάξω αὐτὸν ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου. ὁδήγησόν με ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου, ὅτι αὐτὴν ἠθέλησα. κλῖνον τὴν καρδίαν μου εἰσ τὰ μαρτύριά σου καὶ μὴ εἰσ πλεονεξίαν. ἀπόστρεψον τοὺσ ὀφθαλμούσ μου τοῦ μὴ ἰδεῖν ματαιότητα, ἐν τῇ ὁδῷ σου ζῆσόν με. στῆσον τῷ δούλῳ σου τὸ λόγιόν σου εἰσ τὸν φόβον σου. περίελε τὸν ὀνειδισμόν μου, ὃν ὑπώπτευσα. ὅτι τὰ κρίματά σου χρηστά. ἰδοὺ ἐπεθύμησα τὰσ ἐντολάσ σου. ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ζῆσόν με. ‐ Καὶ ἔλθοι ἐπ̓ ἐμὲ τὸ ἔλεόσ σου, Κύριε, τὸ σωτήριόν σου κατὰ τὸν λόγον σου. καὶ ἀποκριθήσομαι τοῖσ ὀνειδίζουσί μοι λόγον, ὅτι ἤλπισα ἐπὶ τοῖσ λόγοισ σου. καὶ μὴ περιέλῃσ ἐκ τοῦ στόματόσ μου λόγον ἀληθείασ ἕωσ σφόδρα, ὅτι ἐπὶ τοῖσ κρίμασί σου ἐπήλπισα. καὶ φυλάξω τὸν νόμον σου διαπαντόσ, εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. καὶ ἐπορευόμην ἐν πλατυσμῷ, ὅτι τὰσ ἐντολάσ σου ἐξεζήτησα. καὶ ἐλάλουν ἐν τοῖσ μαρτυρίοισ σου ἐναντίον βασιλέων καὶ οὐκ ᾐσχυνόμην. καὶ ἐμελέτων ἐν ταῖσ ἐντολαῖσ σου, ἃσ ἠγάπησα σφόδρα. καὶ ἦρα τὰσ χεῖράσ μου πρὸσ τὰσ ἐντολάσ σου ἃσ ἠγάπησα, καὶ ἠδολέσχουν ἐν τοῖσ δικαιώμασί σου. ‐ Μνήσθητι τῶν λόγων σου τῷ δούλῳ σου, ὧν ἐπήλπισάσ με. αὕτη με παρεκάλεσεν ἐν τῇ ταπεινώσει μου, ὅτι τὸ λόγιόν σου ἔζησέ με. ὑπερήφανοι παρηνόμουν ἕωσ σφόδρα, ἀπὸ δὲ τοῦ νόμου σου οὐκ ἐξέκλινα. ἐμνήσθην τῶν κριμάτων σου ἀπ̓ αἰῶνοσ, Κύριε, καὶ παρεκλήθην. ἀθυμία κατέσχε με ἀπὸ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον σου. ψαλτὰ ἦσάν μοι τὰ δικαιώματά σου ἐν τόπῳ παροικίασ μου. ἐμνήσθην ἐν νυκτὶ τοῦ ὀνόματόσ σου, Κύριε, καὶ ἐφύλαξα τὸν νόμον σου. αὕτη ἐγενήθη μοι, ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐξεζήτησα. ‐ Μερίσ μου εἶ, Κύριε, εἶπα τοῦ φυλάξασθαι τὸν νόμον σου. ἐδεήθην τοῦ προσώπου σου ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου. ἐλέησόν με κατὰ τὸ λόγιόν σου. διελογισάμην τὰσ ὁδούσ σου καὶ ἐπέστρεψα τοὺσ πόδασ μου εἰσ τὰ μαρτύριά σου. ἡτοιμάσθην καὶ οὐκ ἐταράχθην τοῦ φυλάξασθαι τὰσ ἐντολάσ σου. σχοινία ἁμαρτωλῶν περιεπλάκησάν μοι, καὶ τοῦ νόμου σου οὐκ ἐπελαθόμην. μεσονύκτιον ἐξηγειρόμην τοῦ ἐξομολογεῖσθαί σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆσ δικαιοσύνησ σου. μέτοχοσ ἐγώ εἰμι πάντων τῶν φοβουμένων σε καὶ τῶν φυλασσόντων τὰσ ἐντολάσ σου. τοῦ ἐλέουσ σου, Κύριε, πλήρησ ἡ γῆ. τὰ δικαιώματά σου δίδαξόν με. ‐ Χρηστότητα ἐποίησασ μετὰ τοῦ δούλου σου, Κύριε, κατὰ τὸν λόγον σου. χρηστότητα καὶ παιδείαν καὶ γνῶσιν δίδαξόν με, ὅτι ταῖσ ἐντολαῖσ σου ἐπίστευσα. πρὸ τοῦ με ταπεινωθῆναι ἐγὼ ἐπλημμέλησα, διὰ τοῦτο τὸ λόγιόν σου ἐφύλαξα. χρηστὸσ εἶ σύ, Κύριε, καὶ ἐν τῇ χρηστότητί σου δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. ἐπληθύνθη ἐπ̓ ἐμὲ ἀδικία ὑπερηφάνων, ἐγὼ δὲ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐξερευνήσω τὰσ ἐντολάσ σου. ἐτυρώθη ὡσ γάλα ἡ καρδία αὐτῶν, ἐγὼ δὲ τὸν νόμον σου ἐμελέτησα. ἀγαθόν μοι ὅτι ἐταπείνωσάσ με, ὅπωσ ἂν μάθω τὰ δικαιώματά σου. ἀγαθόσ μοι ὁ νόμοσ τοῦ στόματόσ σου ὑπὲρ χιλιάδασ χρυσίου καὶ ἀργυρίου. ‐ Αἱ χεῖρέσ σου ἐποίησάν με καὶ ἔπλασάν με. συνέτισόν με καὶ μαθήσομαι τὰσ ἐντολάσ σου. οἱ φοβούμενοί σε ὄψονταί με καὶ εὐφρανθήσονται, ὅτι εἰσ τοὺσ λόγουσ σου ἐπήλπισα. ἔγνων, Κύριε, ὅτι δικαιοσύνη τὰ κρίματά σου, καὶ ἀληθείᾳ ἐταπείνωσάσ με. γενηθήτω δὴ τὸ ἔλεόσ σου τοῦ παρακαλέσαι με κατὰ τὸ λόγιόν σου τῷ δούλῳ σου. ἐλθέτωσάν μοι οἱ οἰκτιρμοί σου, καὶ ζήσομαι, ὅτι ὁ νόμοσ σου μελέτη μού ἐστιν. αἰσχυνθήτωσαν ὑπερήφανοι, ὅτι ἀδίκωσ ἠνόμησαν εἰσ ἐμέ. ἐγὼ δὲ ἀδολεσχήσω ἐν ταῖσ ἐντολαῖσ σου. ἐπιστρεψάτωσάν με οἱ φοβούμενοί σε καὶ οἱ γινώσκοντεσ τὰ μαρτύριά σου. γενηθήτω ἡ καρδία μου ἄμωμοσ ἐν τοῖσ δικαιώμασί σου, ὅπωσ ἂν μὴ αἰσχυνθῶ. ‐ Ἐκλείπει εἰσ τὸ σωτήριόν σου ἡ ψυχή μου, εἰσ τοὺσ λόγουσ σου ἐπήλπισα. ἐξέλιπον οἱ ὀφθαλμοί μου εἰσ τὸ λόγιόν σου λέγοντεσ. πότε παρακαλέσεισ με̣ ὅτι ἐγενήθην ὡσ ἀσκὸσ ἐν πάχνῃ. τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐπελαθόμην. πόσαι εἰσὶν αἱ ἡμέραι τοῦ δούλου σου̣ πότε ποιήσεισ μοι ἐκ τῶν καταδιωκόντων με κρίσιν̣ διηγήσαντό μοι παράνομοι ἀδολεσχίασ, ἀλλ̓ οὐχ ὡσ ὁ νόμοσ σου, Κύριε. πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου ἀλήθεια. ἀδίκωσ κατεδίωξάν με, βοήθησόν μοι. παρὰ βραχὺ συνετέλεσάν με ἐν τῇ γῇ, ἐγὼ δὲ οὐκ ἐγκατέλιπον τὰσ ἐντολάσ σου. κατὰ τὸ ἔλεόσ σου ζῆσόν με, καὶ φυλάξω τὰ μαρτύρια τοῦ στόματόσ σου. ‐ Εἰσ τὸν αἰῶνα, Κύριε, ὁ λόγοσ σου διαμένει ἐν τῷ οὐρανῷ. εἰσ γενεὰν καὶ γενεὰν ἡ ἀλήθειά σου. ἐθεμελίωσασ τὴν γῆν καὶ διαμένει. τῇ διατάξει σου διαμένει ἡμέρα, ὅτι τὰ σύμπαντα δοῦλα σά. εἰ μὴ ὅτι ὁ νόμοσ σου μελέτη μού ἐστι, τότε ἂν ἀπωλόμην ἐν τῇ ταπεινώσει μου. εἰσ τὸν αἰῶνα οὐ μὴ ἐπιλάθωμαι τῶν δικαιωμάτων σου, ὅτι ἐν αὐτοῖσ ἔζησάσ με. σόσ εἰμι ἐγώ, σῶσόν με, ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐξεζήτησα. ἐμὲ ὑπέμειναν ἁμαρτωλοὶ τοῦ ἀπολέσαι με. τὰ μαρτύριά σου συνῆκα. πάσησ συντελείασ εἶδον πέρασ. πλατεῖα ἡ ἐντολή σου σφόδρα. ‐ Ὡσ ἠγάπησα τὸν νόμον σου, Κύριε. ὅλην τὴν ἡμέραν μελέτη μού ἐστιν. ὑπὲρ τοὺσ ἐχθρούσ μου ἐσόφισάσ με τὴν ἐντολήν σου, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα ἐμή ἐστιν. ὑπὲρ πάντασ τοὺσ διδάσκοντάσ με συνῆκα, ὅτι τὰ μαρτύριά σου μελέτη μού ἐστιν. ὑπὲρ πρεσβυτέρουσ συνῆκα, ὅτι τὰσ ἐντολάσ σου ἐξεζήτησα. ἐκ πάσησ ὁδοῦ πονηρᾶσ ἐκώλυσα τοὺσ πόδασ μου, ὅπωσ ἂν φυλάξω τοὺσ λόγουσ σου. ἀπὸ τῶν κριμάτων σου οὐκ ἐξέκλινα, ὅτι σὺ ἐνομοθέτησάσ με. ὡσ γλυκέα τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγιά σου, ὑπὲρ μέλι τῷ στόματί μου. ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου συνῆκα. διὰ τοῦτο ἐμίσησα πᾶσαν ὁδὸν ἀδικίασ. ‐ Λύχνοσ τοῖσ ποσί μου ὁ νόμοσ σου καὶ φῶσ ταῖσ τρίβοισ μου. ὤμοσα καὶ ἔστησα τοῦ φυλάξασθαι τὰ κρίματα τῆσ δικαιοσύνησ σου. ἐταπεινώθην ἕωσ σφόδρα. Κύριε, ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου. τὰ ἑκούσια τοῦ στόματόσ μου εὐδόκησον δή, Κύριε, καὶ τὰ κρίματά σου δίδαξόν με. ἡ ψυχή μου ἐν ταῖσ χερσί σου διαπαντόσ, καὶ τοῦ νόμου σου οὐκ ἐπελαθόμην. ἔθεντο ἁμαρτωλοὶ παγίδα μοι, καὶ ἐκ τῶν ἐντολῶν σου οὐκ ἐπλανήθην. ἐκληρονόμησα τὰ μαρτύριά σου εἰσ τὸν αἰῶνα, ὅτι ἀγαλλίαμα τῆσ καρδίασ μού εἰσιν. ἔκλινα τὴν καρδίαν μου τοῦ ποιῆσαι τὰ δικαιώματά σου εἰσ τὸν αἰῶνα δἰ ἀντάμειψιν. ‐ Παρανόμουσ ἐμίσησα, τὸν δὲ νόμον σου ἠγάπησα. βοηθόσ μου, καὶ ἀντιλήπτωρ μου εἶ σύ. εἰσ τοὺσ λόγουσ σου ἐπήλπισα. ἐκκλίνατε ἀπ̓ ἐμοῦ, πονηρευόμενοι, καὶ ἐξερευνήσω τὰσ ἐντολὰσ τοῦ Θεοῦ μου. ἀντιλαβοῦ μου κατὰ τὸ λόγιόν σου, καὶ ζῆσόν με, καὶ μὴ καταισχύνῃσ με ἀπὸ τῆσ προσδοκίασ μου. βοήθησόν μοι, καὶ σωθήσομαι καὶ μελετήσω ἐν τοῖσ δικαιώμασί σου διαπαντόσ. ἐξουδένωσασ πάντασ τοὺσ ἀποστατοῦντασ ἀπὸ τῶν δικαιωμάτων σου, ὅτι ἄδικον τὸ ἐνθύμημα αὐτῶν. παραβαίνοντασ ἐλογισάμην πάντασ τοὺσ ἁμαρτωλοὺσ τῆσ γῆσ. διὰ τοῦτο ἠγάπησα τὰ μαρτύριά σου. καθήλωσον ἐκ τοῦ φόβου σου τὰσ σάρκασ μου. ἀπὸ γὰρ τῶν κριμάτων σου ἐφοβήθην. ‐ Ἐποίησα κρῖμα καὶ δικαιοσύνην. μὴ παραδῷσ με τοῖσ ἀδικοῦσί με. ἔκδεξαι τὸν δοῦλόν σου εἰσ ἀγαθόν. μὴ συκοφαντησάτωσάν με ὑπερήφανοι. οἱ ὀφθαλμοί μου ἐξέλιπον εἰσ τὸ σωτήριόν σου καὶ εἰσ τὸ λόγιον τῆσ δικαιοσύνησ σου. ποίησον μετὰ τοῦ δούλου σου κατὰ τὸ ἔλεόσ σου καὶ τὰ δικαιώματά σου δίδαξόν με. δοῦλόσ σού εἰμι ἐγώ. συνέτισόν με, καὶ γνώσομαι τὰ μαρτύριά σου. καιρὸσ τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ. διεσκέδασαν τὸν νόμον σου. διὰ τοῦτο ἠγάπησα τὰσ ἐντολάσ σου ὑπὲρ χρυσίον καὶ τοπάζιον. διὰ τοῦτο πρὸσ πάσασ τὰσ ἐντολάσ σου κατωρθούμην, πᾶσαν ὁδὸν ἄδικον ἐμίσησα. ‐ Θαυμαστὰ τὰ μαρτύριά σου. διὰ τοῦτο ἐξηρεύνησεν αὐτὰ ἡ ψυχή μου. ἡ δήλωσισ τῶν λόγων σου φωτιεῖ καὶ συνετιεῖ νηπίουσ. τὸ στόμα μου ἤνοιξα καὶ εἵλκυσα πνεῦμα, ὅτι τὰσ ἐντολάσ σου ἐπεπόθουν. Ἐπίβλεψον ἐπ̓ ἐμὲ καὶ ἐλέησόν με κατὰ τὸ κρίμα τῶν ἀγαπώντων τὸ ὄνομά σου. τὰ διαβήματά μου κατεύθυνον κατὰ τὸ λόγιόν σου, καὶ μὴ κατακυριευσάτω μου πᾶσα ἀνομία. λύτρωσαί με ἀπὸ συκοφαντίασ ἀνθρώπων, καὶ φυλάξω τὰσ ἐντολάσ σου. τὸ πρόσωπόν σου ἐπίφανον ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου καὶ δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. διεξόδουσ ὑδάτων κατέδυσαν οἱ ὀφθαλμοί μου, ἐπεὶ οὐκ ἐφύλαξα τὸν νόμον σου. ‐ Δίκαιοσ εἶ, Κύριε, καὶ εὐθεῖαι αἱ κρίσεισ σου. ἐνετείλω δικαιοσύνην τὰ μαρτύριά σου καὶ ἀλήθειαν σφόδρα. ἐξέτηξέ με ὁ ζῆλόσ σου, ὅτι ἐπελάθοντο τῶν λόγων σου οἱ ἐχθροί μου. πεπυρωμένον τὸ λόγιόν σου σφόδρα, καὶ ὁ δοῦλόσ σου ἠγάπησεν αὐτό. νεώτεροσ ἐγώ εἰμι καὶ ἐξουδενωμένοσ. τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐπελαθόμην. ἡ δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εἰσ τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ νόμοσ σου ἀλήθεια. θλίψεισ καὶ ἀνάγκαι εὕροσάν με. αἱ ἐντολαί σου μελέτη μου. δικαιοσύνη τὰ μαρτύριά σου εἰσ τὸν αἰῶνα. συνέτισόν με, καὶ ζήσομαι ‐ Ἐκέκραξα ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου. ἐπάκουσόν μου, Κύριε, τὰ δικαιώματά σου ἐκζητήσω. ἐκέκραξά σοι. σῶσόν με, καὶ φυλάξω τὰ μαρτύριά σου. προέφθασα ἐν ἀωρίᾳ καὶ ἐκέκραξα, εἰσ τοὺσ λόγουσ σου ἐπήλπισα. προέφθασαν οἱ ὀφθαλμοί μου πρὸσ ὄρθρον τοῦ μελετᾶν τὰ λόγιά σου. τῆσ φωνῆσ μου ἄκουσον, Κύριε, κατὰ τὸ ἔλεόσ σου, κατὰ τὸ κρῖμά σου ζῆσόν με. προσήγγισαν οἱ καταδιώκοντέσ με ἀνομίᾳ, ἀπὸ δὲ τοῦ νόμου σου ἐμακρύνθησαν. ἐγγὺσ εἶ, Κύριε, καὶ πᾶσαι αἱ ὁδοί σου ἀλήθεια. κατ̓ ἀρχὰσ ἔγνων ἐκ τῶν μαρτυρίων σου, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα ἐθεμελίωσασ αὐτά. ‐ Ἴδε τὴν ταπείνωσίν μου καὶ ἐξελοῦ με, ὅτι τοῦ νόμου σου οὐκ ἐπελαθόμην. κρῖνον τὴν κρίσιν μου καὶ λύτρωσαί με. διὰ τὸν λόγον σου ζῆσόν με. μακρὰν ἀπὸ ἁμαρτωλῶν σωτηρία, ὅτι τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐξεζήτησαν. οἱ οἰκτιρμοί σου πολλοί, Κύριε. κατὰ τὸ κρῖμά σου ζῆσόν με. πολλοὶ οἱ ἐκδιώκοντέσ με καὶ θλίβοντέσ με. ἐκ τῶν μαρτυρίων σου οὐκ ἐξέκλινα. εἶδον ἀσυνετοῦντασ καὶ ἐξετηκόμην, ὅτι τὰ λόγιά σου οὐκ ἐφυλάξαντο. ἴδε, ὅτι τὰσ ἐντολάσ σου ἠγάπησα. Κύριε, ἐν τῷ ἐλέει σου ζῆσόν με. ἀρχὴ τῶν λόγων σου ἀλήθεια, καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα πάντα τὰ κρίματα τῆσ δικαιοσύνησ σου. ‐ Ἄρχοντεσ κατεδίωξάν με δωρεάν, καὶ ἀπὸ τῶν λόγων σου ἐδειλίασεν ἡ καρδία μου. ἀγαλλιάσομαι ἐγὼ ἐπὶ τὰ λόγιά σου ὡσ ὁ εὑρίσκων σκῦλα πολλά. ἀδικίαν ἐμίσησα καὶ ἐβδελυξάμην, τὸν δὲ νόμον σου ἠγάπησα. ἑπτάκισ τῆσ ἡμέρασ ᾔνεσά σε ἐπὶ τὰ κρίματα τῆσ δικαιοσύνησ σου. εἰρήνη πολλὴ τοῖσ ἀγαπῶσι τὸν νόμον σου, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖσ σκάνδαλον. προσεδόκων τὸ σωτήριόν σου, Κύριε, καὶ τὰσ ἐντολάσ σου ἠγάπησα. ἐφύλαξεν ἡ ψυχή μου τὰ μαρτύριά σου καὶ ἠγάπησεν αὐτὰ σφόδρα. ἐφύλαξα τὰσ ἐντολάσ σου καὶ τὰ μαρτύριά σου, ὅτι πᾶσαι αἱ ὁδοί μου ἐναντίον σου, Κύριε. ‐ Ἐγγισάτω ἡ δέησίσ μου ἐνώπιόν σου, Κύριε. κατὰ τὸ λόγιόν σου συνέτισόν με. εἰσέλθοι τὸ ἀξίωμά μου ἐνώπιόν σου, Κύριε. κατὰ τὸ λόγιόν σου ῥῦσαί με. ἐξερεύξαιντο τὰ χείλη μου ὕμνον, ὅταν διδάξῃσ με τὰ δικαιώματά σου. φθέγξαιτο ἡ γλῶσσά μου τὰ λόγιά σου, ὅτι πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου δικαιοσύνη. γενέσθω ἡ χείρ σου τοῦ σῶσαί με, ὅτι τὰσ ἐντολάσ σου ᾑρετισάμην. ἐπεπόθησα τὸ σωτήριόν σου, Κύριε, καὶ ὁ νόμοσ σου μελέτη μού ἐστι. ζήσεται ἡ ψυχή μου καὶ αἰνέσει σε, καὶ τὰ κρίματά σου βοηθήσει μοι. ἐπλανήθην ὡσ πρόβατον ἀπολωλόσ. ζήτησον τὸν δοῦλόν σου, ὅτι τὰσ ἐντολάσ σου οὐκ ἐπελαθόμην. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΠΡΟΣ Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα, καὶ εἰσήκουσέ μου.
Κύριε, ρῦσαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ χειλέων ἀδίκων καὶ ἀπὸ γλώσσησ δολίασ. τί δοθείη σοι καὶ τί προστεθείη σοι πρὸσ γλῶσσαν δολίαν̣ τὰ βέλη τοῦ δυνατοῦ ἠκονημένα, σὺν τοῖσ ἄνθραξι τοῖσ ἐρημικοῖσ. οἴμοι! ὅτι ἡ παροικία μου ἐμακρύνθη, κατεσκήνωσα μετὰ τῶν σκηνωμάτων Κηδάρ. πολλὰ παρῴκησεν ἡ ψυχή μου. μετὰ τῶν μισούντων τὴν εἰρήνην ἤμην εἰρηνικόσ. ὅταν ἐλάλουν αὐτοῖσ, ἐπολέμουν με δωρεάν. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΗΡΑ τοὺσ ὀφθαλμούσ μου εἰσ τὰ ὄρη, ὅθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου.
ἡ βοήθειά μου παρὰ Κυρίου τοῦ ποιήσαντοσ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. μὴ δῴησ εἰσ σάλον τὸν πόδα σου, μηδὲ νυστάξῃ ὁ φυλάσσων σε. ἰδοὺ οὐ νυστάξει οὐδὲ ὑπνώσει ὁ φυλάσσων τὸν Ἰσραήλ. Κύριοσ φυλάξει σε, Κύριοσ σκέπη σοι ἐπὶ χεῖρα δεξιάν σου. ἡμέρασ ὁ ἥλιοσ οὐ συγκαύσει σε, οὐδὲ ἡ σελήνη τὴν νύκτα. Κύριοσ φυλάξει σε ἀπὸ παντὸσ κακοῦ, φυλάξει τὴν ψυχήν σου ὁ Κύριοσ. Κύριοσ φυλάξει τὴν εἴσοδόν σου καὶ τὴν ἔξοδόν σου ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΕΥΦΡΑΝΘΗΝ ἐπὶ τοῖσ εἰρηκόσι μοι. εἰσ οἶκον Κυρίου πορευσόμεθα.
ἑστῶτεσ ἦσαν οἱ πόδεσ ἡμῶν ἐν ταῖσ αὐλαῖσ σου, Ἱερουσαλήμ. Ἱερουσαλὴμ οἰκοδομουμένη ὡσ πόλισ, ἧσ ἡ μετοχὴ αὐτῆσ ἐπὶ τὸ αὐτό. ἐκεῖ γὰρ ἀνέβησαν αἱ φυλαί, φυλαὶ Κυρίου, μαρτύριον τῷ Ἰσραήλ, τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματι Κυρίου. ὅτι ἐκεῖ ἐκάθισαν θρόνοι εἰσ κρίσιν, θρόνοι ἐπὶ οἶκον Δαυί̈δ. ἐρωτήσατε δὴ τὰ εἰσ εἰρήνην τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ εὐθηνία τοῖσ ἀγαπῶσί σε. γενέσθω δὴ εἰρήνη ἐν τῇ δυνάμει σου καὶ εὐθηνία ἐν ταῖσ πυργοβάρεσί σου. ἕνεκα τῶν ἀδελφῶν μου καὶ τῶν πλησίον μου, ἐλάλουν δὴ εἰρήνην περὶ σοῦ. ἕνεκα τοῦ οἴκου Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἐξεζήτησα ἀγαθά σοι. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΠΡΟΣ σὲ ἦρα τοὺσ ὀφθαλμούσ μου τὸν κατοικοῦντα ἐν τῷ οὐρανῷ.
ἰδοὺ ὡσ ὀφθαλμοὶ δούλων εἰσ χεῖρασ τῶν κυρίων αὐτῶν, ὡσ ὀφθαλμοὶ παιδίσκησ εἰσ χεῖρασ τῆσ κυρίασ αὐτῆσ, οὕτωσ οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ἕωσ οὗ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶσ. ἐλέησον ἡμᾶσ, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶσ, ὅτι ἐπὶ πολὺ ἐπλήσθημεν ἐξουδενώσεωσ, ἐπὶ πλεῖον ἐπλήσθη ἡ ψυχὴ ἡμῶν. Τὸ ὄνειδοσ τοῖσ εὐθηνοῦσι, καὶ ἡ ἐξουδένωσισ τοῖσ ὑπερηφάνοισ. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΕΙ ΜΗ ὅτι Κύριοσ ἦν ἐν ἡμῖν, εἰπάτω δὴ Ἰσραήλ.
εἰ μὴ ὅτι Κύριοσ ἦν ἐν ἡμῖν ἐν τῷ ἐπαναστῆναι ἀνθρώπουσ ἐφ̓ ἡμᾶσ, ἄρα ζῶντασ ἂν κατέπιον ἡμᾶσ ἐν τῷ ὀργισθῆναι τὸν θυμὸν αὐτῶν ἐφ̓ ἡμᾶσ. ἄρα τὸ ὕδωρ ἂν κατεπόντισεν ἡμᾶσ, χείμαρρον διῆλθεν ἡ ψυχὴ ἡμῶν. ἄρα διῆλθεν ἡ ψυχὴ ἡμῶν τὸ ὕδωρ τὸ ἀνυπόστατον. εὐλογητὸσ Κύριοσ, ὃσ οὐκ ἔδωκεν ἡμᾶσ εἰσ θήραν τοῖσ ὀδοῦσιν αὐτῶν. ἡ ψυχὴ ἡμῶν ὡσ στρουθίον ἐρρύσθη ἐκ τῆσ παγίδοσ τῶν θηρευόντων. ἡ παγὶσ συνετρίβη, καὶ ἡμεῖσ ἐρρύσθημεν. ἡ βοήθεια ἡμῶν ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ ποιήσαντοσ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΟΙ ΠΕΠΟΙΘΟΤΕΣ ἐπὶ Κύριον ὡσ ὄροσ Σιών. οὐ σαλευθήσεται εἰσ τὸν αἰῶνα ὁ κατοικῶν Ἱερουσαλήμ.
ὄρη κύκλῳ αὐτῆσ, καὶ ὁ Κύριοσ κύκλῳ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ. ὅτι οὐκ ἀφήσει Κύριοσ τὴν ράβδον τῶν ἁμαρτωλῶν ἐπὶ τὸν κλῆρον τῶν δικαίων, ὅπωσ ἂν μὴ ἐκτείνωσιν οἱ δίκαιοι ἐν ἀνομίαισ χεῖρασ αὐτῶν. ἀγάθυνον, Κύριε, τοῖσ ἀγαθοῖσ καὶ τοῖσ εὐθέσι τῇ καρδίᾳ. τοὺσ δὲ ἐκκλίνοντασ εἰσ τὰσ στραγγαλιὰσ ἀπάξει Κύριοσ μετὰ τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν εἰρήνη ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΕΝ Τῼ ἐπιστρέψαι Κύριον τὴν αἰχμαλωσίαν Σιὼν ἐγενήθημεν ὡσεὶ παρακεκλημένοι.
τότε ἐπλήσθη χαρᾶσ τὸ στόμα ἡμῶν καὶ ἡ γλῶσσα ἡμῶν ἀγαλλιάσεωσ. τότε ἐροῦσιν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν. ἐμεγάλυνε Κύριοσ τοῦ ποιῆσαι μετ̓ αὐτῶν. ἐμεγάλυνε Κύριοσ τοῦ ποιῆσαι μεθ̓ ἡμῶν, ἐγενήθημεν εὐφραινόμενοι. ἐπίστρεψον, Κύριε, τὴν αἰχμαλωσίαν ἡμῶν ὡσ χειμάρρουσ ἐν τῷ νότῳ. οἱ σπείροντεσ ἐν δάκρυσιν ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι. πορευόμενοι ἐπορεύοντο καὶ ἔκλαιον βάλλοντεσ τὰ σπέρματα αὐτῶν. ἐρχόμενοι δὲ ἥξουσιν ἐν ἀγαλλιάσει αἴροντεσ τὰ δράγματα αὐτῶν. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΕΑΝ μὴ Κύριοσ οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰσ μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντεσ. ἐὰν μὴ Κύριοσ φυλάξῃ πόλιν, εἰσ μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων.
εἰσ μάτην ὑμῖν ἐστι τὸ ὀρθρίζειν, ἐγείρεσθαι μετὰ τὸ καθῆσθαι, οἱ ἐσθίοντεσ ἄρτον ὀδύνησ, ὅταν δῷ τοῖσ ἀγαπητοῖσ αὐτοῦ ὕπνον. ἰδοὺ ἡ κληρονομία Κυρίου υἱοί, ὁ μισθὸσ τοῦ καρποῦ τῆσ γαστρόσ. ὡσεὶ βέλη ἐν χειρὶ δυνατοῦ, οὕτωσ οἱ υἱοὶ τῶν ἐκτετιναγμένων. μακάριοσ ὃσ πληρώσει τὴν ἐπιθυμίαν αὐτοῦ ἐξ αὐτῶν. οὐ καταισχυνθήσονται, ὅταν λαλῶσι τοῖσ ἐχθροῖσ αὐτῶν ἐν πύλαισ. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΜΑΚΑΡΙΟΙ πάντεσ οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, οἱ πορευόμενοι ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ.
τοὺσ πόνουσ τῶν καρπῶν σου φάγεσαι. μακάριοσ εἶ, καὶ καλῶσ σοι ἔσται. ἡ γυνή σου ὡσ ἄμπελοσ εὐθηνοῦσα ἐν τοῖσ κλίτεσι τῆσ οἰκίασ σου. οἱ υἱοί σου ὡσ νεόφυτα ἐλαιῶν κύκλῳ τῆσ τραπέζησ σου. ἰδοὺ οὕτωσ εὐλογηθήσεται ἄνθρωποσ ὁ φοβούμενοσ τὸν Κύριον. εὐλογήσαι σε Κύριοσ ἐκ Σιών, καὶ ἴδοισ τὰ ἀγαθὰ Ἱερουσαλὴμ πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ σου. καὶ ἴδοισ υἱοὺσ τῶν υἱῶν σου. εἰρήνη ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΠΛΕΟΝΑΚΙΣ ἐπολέμησάν με ἐκ νεότητόσ μου, εἰπάτω δὴ Ἰσραήλ.
πλεονάκισ ἐπολέμησάν με ἐκ νεότητόσ μου, καὶ γὰρ οὐκ ἠδυνήθησάν μοι. ἐπὶ τὸν νῶτόν μου ἐτέκταινον οἱ ἁμαρτωλοί, ἐμάκρυναν τὴν ἀνομίαν αὐτῶν. Κύριοσ δίκαιοσ συνέκοψεν αὐχένασ ἁμαρτωλῶν. αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἀποστραφήτωσαν εἰσ τὰ ὀπίσω πάντεσ οἱ μισοῦντεσ Σιών. γενηθήτωσαν ὡσεὶ χόρτοσ δωμάτων, ὃσ πρὸ τοῦ ἐκσπασθῆναι ἐξηράνθη. οὗ οὐκ ἐπλήρωσε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ὁ θερίζων καὶ τὸν κόλπον αὐτοῦ ὁ τὰ δράγματα συλλέγων, καὶ οὐκ εἶπαν οἱ παράγοντεσ. εὐλογία Κυρίου ἐφ̓ ὑμᾶσ, εὐλογήκαμεν ὑμᾶσ ἐν ὀνόματι Κυρίου. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ ἐκέκραξά σοι, Κύριε.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆσ φωνῆσ μου. γενηθήτω τὰ ὦτά σου προσέχοντα εἰσ τὴν φωνὴν τῆσ δεήσεώσ μου. ἐὰν ἀνομίασ παρατηρήσῃσ, Κύριε Κύριε, τίσ ὑποστήσεται̣ ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμόσ ἐστιν. ἕνεκεν τοῦ ὀνόματόσ σου ὑπέμεινά σε, Κύριε, ὑπέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰσ τὸν λόγον σου. ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν Κύριον απὸ φυλακῆσ πρωί̈ασ μέχρι νυκτόσ. ἀπὸ φυλακῆσ πρωί̈ασ ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον. ὅτι παρὰ τῷ Κυρίῳ τὸ ἔλεοσ καὶ πολλὴ παῤ αὐτῷ λύτρωσισ, καὶ αὐτὸσ λυτρώσεται τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΚΥΡΙΕ, οὐχ ὑψώθη ἡ καρδία μου, οὐδὲ ἐμετεωρίσθησαν οἱ ὀφθαλμοί μου, οὐδὲ ἐπορεύθην ἐν μεγάλοισ, οὐδὲ ἐν θαυμασίοισ ὑπὲρ ἐμέ.
εἰ μὴ ἐταπεινοφρόνουν, ἀλλὰ ὕψωσα τὴν ψυχήν μου ὡσ τὸ ἀπογεγαλακτισμένον ἐπὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ, ὡσ ἀνταποδώσεισ ἐπὶ τὴν ψυχήν μου. ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον, ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΜΝΗΣΘΗΤΙ, Κύριε, τοῦ Δαυί̈δ καὶ πάσησ τῆσ πρᾳότητοσ αὐτοῦ,
ὡσ ὤμοσε τῷ Κυρίῳ, ηὔξατο τῷ Θεῷ Ἰακώβ. εἰ εἰσελεύσομαι εἰσ σκήνωμα οἴκου μου, εἰ ἀναβήσομαι ἐπὶ κλίνησ στρωμνῆσ μου, εἰ δώσω ὕπνον τοῖσ ὀφθαλμοῖσ μου καὶ τοῖσ βλεφάροισ μου νυσταγμὸν καὶ ἀνάπαυσιν τοῖσ κροτάφοισ μου, ἕωσ οὗ εὕρω τόπον τῷ Κυρίῳ, σκήνωμα τῷ Θεῷ Ἰακώβ. ἰδοὺ ἠκούσαμεν αὐτὴν ἐν Ἐφραθᾷ, εὕρομεν αὐτὴν ἐν τοῖσ πεδίοισ τοῦ δρυμοῦ. εἰσελευσόμεθα εἰσ τὰ σκηνώματα αὐτοῦ, προσκυνήσομεν εἰσ τὸν τόπον, οὗ ἔστησαν οἱ πόδεσ αὐτοῦ. ἀνάστηθι, Κύριε, εἰσ τὴν ἀνάπαυσίν σου, σὺ καὶ ἡ κιβωτὸσ τοῦ ἁγιάσματόσ σου. οἱ ἱερεῖσ σου ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καὶ οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται. ἕνεκεν Δαυί̈δ τοῦ δούλου σου μὴ ἀποστρέψῃσ τὸ πρόσωπον τοῦ χριστοῦ σου. ὤμοσε Κύριοσ τῷ Δαυί̈δ ἀλήθειαν καὶ οὐ μὴ ἀθετήσει αὐτήν. ἐκ καρποῦ τῆσ κοιλίασ σου θήσομαι ἐπὶ τοῦ θρόνου σου. ἐὰν φυλάξωνται οἱ υἱοί σου τὴν διαθήκην μου καὶ τὰ μαρτύριά μου ταῦτα, ἃ διδάξω αὐτούσ, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ καθιοῦνται ἐπὶ τοῦ θρόνου σου. ὅτι ἐξελέξατο Κύριοσ τὴν Σιών, ᾑρετίσατο αὐτὴν εἰσ κατοικίαν ἑαυτῷ. αὕτη ἡ κατάπαυσίσ μου εἰσ αἰῶνα αἰῶνοσ, ᾧδε κατοικήσω, ὅτι ᾑρετισάμην αὐτήν. τὴν θύραν αὐτῆσ εὐλογῶν εὐλογήσω, τοὺσ πτωχοὺσ αὐτῆσ χορτάσω ἄρτων, τοὺσ ἱερεῖσ αὐτῆσ ἐνδύσω σωτηρίαν, καὶ οἱ ὅσιοι αὐτῆσ ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται. ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρασ τῷ Δαυί̈δ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ χριστῷ μου. τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτοῦ ἐνδύσω αἰσχύνην, ἐπὶ δὲ αὐτὸν ἐξανθήσει τὸ ἁγίασμά μου. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΙΔΟΥ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ̓ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺσ ἐπὶ τὸ αὐτό̣
ὡσ μύρον ἐπὶ κεφαλῆσ τὸ καταβαῖνον ἐπὶ πώγωνα, τὸν πώγωνα τοῦ Ἀαρών, τὸ καταβαῖνον ἐπὶ τὴν ᾤαν τοῦ ἐνδύματοσ αὐτοῦ. ὡσ δρόσοσ Ἀερμὼν ἡ καταβαίνουσα ἐπὶ τὰ ὄρη Σιών. ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριοσ τὴν εὐλογίαν, ζωὴν ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ. ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΙΔΟΥ δὴ εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντεσ οἱ δοῦλοι Κυρίου οἱ ἑστῶτεσ ἐν οἴκῳ Κυρίου, ἐν αὐλαῖσ οἴκου Θεοῦ ἡμῶν.
ἐν ταῖσ νυξὶν ἐπάρατε τὰσ χεῖρασ ὑμῶν εἰσ τὰ ἅγια καὶ εὐλογεῖτε τὸν Κύριον. εὐλογήσαι σε Κύριοσ ἐκ Σιὼν ὁ ποιήσασ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Ἀλληλούί̈α. ‐ ΑΙΝΕΙΤΕ τὸ ὄνομα Κυρίου, αἰνεῖτε, δοῦλοι, Κύριον,
οἱ ἑστῶτεσ ἐν οἴκῳ Κυρίου, ἐν αὐλαῖσ οἴκου Θεοῦ ἡμῶν. αἰνεῖτε τὸν Κύριον, ὅτι ἀγαθὸσ Κύριοσ. ψάλατε τῷ ὀνόματι αὐτοῦ, ὅτι καλόν. ὅτι τὸν Ἰακὼβ ἐξελέξατο ἑαυτῷ ὁ Κύριοσ, Ἰσραὴλ εἰσ περιουσιασμὸν ἑαυτῷ. ὅτι ἐγὼ ἔγνωκα ὅτι μέγασ ὁ Κύριοσ, καὶ ὁ Κύριοσ ἡμῶν παρὰ πάντασ τοὺσ θεούσ. πάντα, ὅσα ἠθέλησεν ὁ Κύριοσ ἐποίησεν ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐν τῇ γῇ, ἐν ταῖσ θαλάσσαισ καὶ ἐν πάσαισ ταῖσ ἀβύσσοισ. ἀνάγων νεφέλασ ἐξ ἐσχάτου τῆσ γῆσ, ἀστραπὰσ εἰσ ὑετὸν ἐποίησεν. ὁ ἐξάγων ἀνέμουσ ἐκ θησαυρῶν αὐτοῦ, ὃσ ἐπάταξε τὰ πρωτότοκα Αἰγύπτου ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ. ἐξαπέστειλε σημεῖα καὶ τέρατα ἐν μέσῳ σου, Αἴγυπτε, ἐν Φαραὼ καὶ ἐν πᾶσι τοῖσ δούλοισ αὐτοῦ. ὃσ ἐπάταξεν ἔθνη πολλὰ καὶ ἀπέκτεινε βασιλεῖσ κραταιούσ. τὸν Σηὼν βασιλέα τῶν Ἀμορραίων καὶ τὸν Ὢγ βασιλέα τῆσ Βασὰν καὶ πάσασ τὰσ βασιλείασ Χαναάν, καὶ ἔδωκε τὴν γῆν αὐτῶν κληρονομίαν, κληρονομίαν Ἰσραὴλ λαῷ αὐτοῦ. Κύριε, τὸ ὄνομά σου εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ τὸ μνημόσυνόν σου εἰσ γενεὰν καὶ γενεάν. ὅτι κρινεῖ Κύριοσ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοῖσ δούλοισ αὐτοῦ παρακληθήσεται. τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν ἀργύριον καὶ χρυσίον, ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων. στόμα ἔχουσι καὶ οὐ λαλήσουσιν, ὀφθαλμοὺσ ἔχουσι καὶ οὐκ ὄψονται, ὦτα ἔχουσι καὶ οὐκ ἐνωτισθήσονται, οὐδὲ γάρ ἐστι πνεῦμα ἐν τῷ στόματι αὐτῶν. ὅμοιοι αὐτοῖσ γένοιντο οἱ ποιοῦντεσ αὐτὰ καὶ πάντεσ οἱ πεποιθότεσ ἐπ̓ αὐτοῖσ. οἶκοσ Ἰσραήλ, εὐλογήσατε τὸν Κύριον. οἶκοσ Ἀαρών, εὐλογήσατε τὸν Κύριον. οἶκοσ Λευί̈, εὐλογήσατε τὸν Κύριον. οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, εὐλογήσατε τὸν Κύριον, εὐλογητὸσ Κύριοσ ἐκ Σιών, ὁ κατοικῶν Ἱερουσαλήμ. Ἀλληλούί̈α. ‐ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΕ τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθόσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ.
ἐξομολογεῖσθε τῷ Θεῷ τῶν θεῶν, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ τῶν κυρίων, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. τῷ ποιήσαντι θαυμάσια μεγάλα μόνῳ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. τῷ ποιήσαντι τοὺσ οὐρανοὺσ ἐν συνέσει, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. τῷ στερεώσαντι τὴν γῆν ἐπὶ τῶν ὑδάτων, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. τῷ ποιήσαντι φῶτα μεγάλα μόνῳ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. τὸν ἥλιον εἰσ ἐξουσίαν τῆσ ἡμέρασ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. τὴν σελήνην καὶ τοὺσ ἀστέρασ εἰσ ἐξουσίαν τῆσ νυκτόσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. τῷ πατάξαντι Αἴγυπτον σὺν τοῖσ πρωτοτόκοισ αὐτῶν, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, καὶ ἐξαγαγόντι τὸν Ἰσραὴλ ἐκ μέσου αὐτῶν, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. τῷ καταδιελόντι τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν εἰσ διαιρέσεισ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. καὶ διαγαγόντι τὸν Ἰσραὴλ διὰ μέσου αὐτῆσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, καὶ ἐκτινάξαντι Φαραὼ καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ εἰσ θάλασσαν Ἐρυθράν, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. τῷ διαγαγόντι τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. τῷ πατάξαντι βασιλεῖσ μεγάλουσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, καὶ ἀποκτείναντι βασιλεῖσ κραταιούσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, τὸν Σηὼν βασιλέα τῶν Ἀμορραίων, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, καὶ τὸν Ὢγ βασιλέα τῆσ Βασάν, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, καὶ δόντι τὴν γῆν αὐτῶν κληρονομίαν, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, κληρονομίαν Ἰσραὴλ δούλῳ αὐτοῦ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. ὅτι ἐν τῇ ταπεινώσει ἡμῶν ἐμνήσθη ἡμῶν ὁ Κύριοσ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ, καὶ ἐλυτρώσατο ἡμᾶσ ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. ὁ διδοὺσ τροφὴν πάσῃ σαρκί, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. ἐξομολογεῖσθε τῷ Θεῷ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι εἰσ τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. Τῷ Δαυί̈δ Ἱερεμίου. ‐ ΕΠΙ τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνοσ ἐκεῖ ἐκαθίσαμεν καὶ ἐκλαύσαμεν ἐν τῷ μνησθῆναι ἡμᾶσ τῆσ Σιών.
ἐπὶ ταῖσ ἰτέαισ ἐν μέσῳ αὐτῆσ ἐκρεμάσαμεν τὰ ὄργανα ἡμῶν. ὅτι ἐκεῖ ἐπηρώτησαν ἡμᾶσ οἱ αἰχμαλωτεύσαντεσ ἡμᾶσ λόγουσ ᾠδῶν καὶ οἱ ἀπαγαγόντεσ ἡμᾶσ ὕμνον. ᾄσατε ἡμῖν ἐκ τῶν ᾠδῶν Σιών. πῶσ ᾄσωμεν τὴν ᾠδὴν Κυρίου ἐπὶ γῆσ ἀλλοτρίασ̣ ἐὰν ἐπιλάθωμαί σου, Ἱερουσαλήμ, ἐπιλησθείη ἡ δεξιά μου. κολληθείη ἡ γλῶσσά μου τῷ λάρυγγί μου, ἐὰν μή σου μνησθῶ, ἐὰν μὴ προανατάξωμαι τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡσ ἐν ἀρχῇ τῆσ εὐφροσύνησ μου. μνήσθητι, Κύριε, τῶν υἱῶν Ἐδὼμ τὴν ἡμέραν Ἱερουσαλὴμ τῶν λεγόντων. ἐκκενοῦτε, ἐκκενοῦτε, ἕωσ τῶν θεμελίων αὐτῆσ. θυγάτηρ Βαβυλῶνοσ ἡ ταλαίπωροσ, μακάριοσ ὃσ ἀνταποδώσει σοι τὸ ἀνταπόδομά σου, ὃ ἀνταπέδωκασ ἡμῖν. μακάριοσ ὃσ κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸσ τὴν πέτραν. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ, Ἀγγαίου καὶ Ζαχαρίου. ‐ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΜΑΙ σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, καὶ ἐναντίον ἀγγέλων ψαλῶ σοι, ὅτι ἤκουσασ πάντα τὰ ῥήματα τοῦ στόματόσ μου.
προσκυνήσω πρὸσ ναὸν ἅγιόν σου καὶ ἐξομολογήσομαι τῷ ὀνόματί σου ἐπὶ τῷ ἐλέει σου καὶ τῇ ἀληθείᾳ σου, ὅτι ἐμεγάλυνασ ἐπὶ πᾶν τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν σου. ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἐπικαλέσωμαί σε, ταχὺ ἐπάκουσόν μου. πολυωρήσεισ με ἐν ψυχῇ μου δυνάμει σου. ἐξομολογησάσθωσάν σοι, Κύριε, πάντεσ οἱ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ, ὅτι ἤκουσαν πάντα τὰ ρήματα τοῦ στόματόσ σου. καὶ ἆσάτωσαν ἐν ταῖσ ᾠδαῖσ Κυρίου, ὅτι μεγάλη ἡ δόξα Κυρίου, ὅτι ὑψηλὸσ Κύριοσ καὶ τὰ ταπεινὰ ἐφορᾷ καὶ τὰ ὑψηλὰ ἀπὸ μακρόθεν γινώσκει. ἐὰν πορευθῶ ἐν μέσῳ θλίψεωσ, ζήσεισ με. ἐπ̓ ὀργὴν ἐχθρῶν μου ἐξέτεινασ χεῖράσ σου, καὶ ἔσωσέ με ἡ δεξιά σου. Κύριοσ ἀνταποδώσει ὑπὲρ ἐμοῦ. Κύριε, τὸ ἔλεόσ σου εἰσ τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃσ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΚΥΡΙΕ, ἐδοκίμασάσ με, καὶ ἔγνωσ με.
σὺ ἔγνωσ τὴν καθέδραν μου καὶ τὴν ἔγερσίν μου, σὺ συνῆκασ τοὺσ διαλογισμούσ μου ἀπὸ μακρόθεν. τὴν τρίβον μου καὶ τὴν σχοῖνόν μου ἐξιχνίασασ καὶ πάσασ τὰσ ὁδούσ μου προεῖδεσ, ὅτι οὐκ ἔστι δόλοσ ἐν γλώσσῃ μου. ἰδού, Κύριε, σὺ ἔγνωσ πάντα, τὰ ἔσχατα καὶ τὰ ἀρχαῖα. σὺ ἔπλασάσ με καὶ ἔθηκασ ἐπ̓ ἐμὲ τὴν χεῖρά σου. ἐθαυμαστώθη ἡ γνῶσίσ σου ἐξ ἐμοῦ. ἐκραταιώθη, οὐ μὴ δύνωμαι πρὸσ αὐτήν. ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματόσ σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω̣ ἐὰν ἀναβῶ εἰσ τὸν οὐρανόν, σὺ ἐκεῖ εἶ, ἐὰν καταβῶ εἰσ τὸν ᾅδην, πάρει. ἐὰν ἀναλάβοιμι τὰσ πτέρυγάσ μου κατ̓ ὄρθρον καὶ κατασκηνώσω εἰσ τὰ ἔσχατα τῆσ θαλάσσησ, καὶ γὰρ ἐκεῖ ἡ χείρ σου ὁδηγήσει με, καὶ καθέξει με ἡ δεξιά σου. καὶ εἶπα. ἄρα σκότοσ καταπατήσει με, καὶ νὺξ φωτισμὸσ ἐν τῇ τρυφῇ μου. ὅτι σκότοσ οὐ σκοτισθήσεται ἀπὸ σοῦ, καὶ νὺξ ὡσ ἡμέρα φωτισθήσεται. ὡσ τὸ σκότοσ αὐτῆσ, οὕτωσ καὶ τὸ φῶσ αὐτῆσ. ὅτι σὺ ἐκτήσω τοὺσ νεφρούσ μου, Κύριε, ἀντελάβου μου ἐκ γαστρὸσ μητρόσ μου. ἐξομολογήσομαί σοι, ὅτι φοβερῶσ ἐθαυμαστώθησ. θαυμάσια τὰ ἔργα σου, καὶ ἡ ψυχή μου γινώσκει σφόδρα. οὐκ ἐκρύβη τὸ ὀστοῦν μου ἀπὸ σοῦ, ὃ ἐποίησασ ἐν κρυφῇ, καὶ ἡ ὑπόστασίσ μου ἐν τοῖσ κατωτάτοισ τῆσ γῆσ. τὸ ἀκατέργαστόν μου εἶδον οἱ ὀφθαλμοί σου, καὶ ἐπὶ τὸ βιβλίον σου πάντεσ γραφήσονται. ἡμέρασ πλασθήσονται καὶ οὐθεὶσ ἐν αὐτοῖσ. ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου, ὁ Θεόσ, λίαν ἐκραταιώθησαν αἱ ἀρχαὶ αὐτῶν. ἐξαριθμήσομαι αὐτούσ, καὶ ὑπὲρ ἄμμον πληθυνθήσονται. ἐξηγέρθην καὶ ἔτι εἰμὶ μετὰ σοῦ. ἐὰν ἀποκτείνῃσ ἁμαρτωλούσ, ὁ Θεόσ, ἄνδρεσ αἱμάτων, ἐκκλίνατε ἀπ̓ ἐμοῦ, ὅτι ἐρισταί ἐστε εἰσ διαλογισμούσ. λήψονται εἰσ ματαιότητα τὰσ πόλεισ σου. οὐχὶ τοὺσ μισοῦντάσ σε, Κύριε, ἐμίσησα καὶ ἐπὶ τοὺσ ἐχθρούσ σου ἐξετηκόμην̣ τέλειον μῖσοσ ἐμίσουν αὐτούσ, εἰσ ἐχθροὺσ ἐγένοντό μοι. δοκίμασόν με, ὁ Θεόσ, καὶ γνῶθι τὴν καρδίαν μου, ἔτασόν με καὶ γνῶθι τὰσ τρίβουσ μου. καὶ ἴδε εἰ ὁδὸσ ἀνομίασ ἐν ἐμοί, καὶ ὁδήγησόν με ἐν ὁδῷ αἰωνίᾳ. Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐
ΕΞΕΛΟΥ με, Κύριε, ἐξ ἀνθρώπου πονηροῦ, ἀπὸ ἀνδρὸσ ἀδίκου ρῦσαί με, οἵτινεσ ἐλογίσαντο ἀδικίαν ἐν καρδίᾳ, ὅλην τὴν ἡμέραν παρετάσσοντο πολέμουσ. ἠκόνησαν γλῶσσαν αὐτῶν ὡσεὶ ὄφεωσ, ἰὸσ ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν. . φύλαξόν με, Κύριε, ἐκ χειρὸσ ἁμαρτωλοῦ, ἀπὸ ἀνθρώπων ἀδίκων ἐξελοῦ με, οἵτινεσ διελογίσαντο τοῦ ὑποσκελίσαι τὰ διαβήματά μου. ἔκρυψαν ὑπερήφανοι παγίδα μοι καὶ σχοινία διέτειναν, παγίδα τοῖσ ποσί μου, ἐχόμενα τρίβουσ σκάνδαλα ἔθεντό μοι. . εἶπα τῷ Κυρίῳ. Θεόσ μου εἶ σύ, ἐνώτισαι, Κύριε, τὴν φωνὴν τῆσ δεήσεώσ μου. Κύριε, Κύριε, δύναμισ τῆσ σωτηρίασ μου, ἐπεσκίασασ ἐπὶ τὴν κεφαλήν μου ἐν ἡμέρᾳ πολέμου. μὴ παραδῷσ με, Κύριε, ἀπὸ τῆσ ἐπιθυμίασ μου ἁμαρτωλῷ. διελογίσαντο κατ̓ ἐμοῦ, μὴ ἐγκαταλίπῃσ με, μήποτε ὑψωθῶσιν. . ἡ κεφαλὴ τοῦ κυκλώματοσ αὐτῶν, κόποσ τῶν χειλέων αὐτῶν καλύψει αὐτούσ. πεσοῦνται ἐπ̓ αὐτοὺσ ἄνθρακεσ, ἐν πυρὶ καταβαλεῖσ αὐτούσ, ἐν ταλαιπωρίαισ οὐ μὴ ὑποστῶσιν. ἀνὴρ γλωσσώδησ οὐ κατευθυνθήσεται ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἄνδρα ἄδικον κακὰ θηρεύσει εἰσ διαφθοράν. ἔγνων ὅτι ποιήσει Κύριοσ τὴν κρίσιν τῶν πτωχῶν καὶ τὴν δίκην τῶν πενήτων. πλὴν δίκαιοι ἐξομολογήσονται τῷ ὀνόματί σου, κατοικήσουσιν εὐθεῖσ σὺν τῷ προσώπῳ σου. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΚΥΡΙΕ, ἐκέκραξα πρὸσ σέ, εἰσάκουσόν μου. πρόσχεσ τῇ φωνῇ τῆσ δεήσεώσ μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸσ σέ.
κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡσ θυμίαμα ἐνώπιόν σου, ἔπαρσισ τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή. θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου καὶ θύραν περιοχῆσ περὶ τὰ χείλη μου. μὴ ἐκκλίνῃσ τὴν καρδίαν μου εἰσ λόγουσ πονηρίασ τοῦ προφασίζεσθαι προφάσεισ ἐν ἁμαρτίαισ σὺν ἀνθρώποισ ἐργαζομένοισ τὴν ἀνομίαν, καὶ οὐ μὴ συνδυάσω μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῶν. παιδεύσει με δίκαιοσ ἐν ἐλέει καὶ ἐλέγξει με, ἔλαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κεφαλήν μου. ὅτι ἔτι καὶ ἡ προσευχή μου ἐν ταῖσ εὐδοκίαισ αὐτῶν. κατεπόθησαν ἐχόμενα πέτρασ οἱ κριταὶ αὐτῶν. ἀκούσονται τὰ ρήματά μου ὅτι ἡδύνθησαν. ὡσεὶ πάχοσ γῆσ ἐρράγη ἐπὶ τῆσ γῆσ, διεσκορπίσθη τὰ ὀστᾶ αὐτῶν παρὰ τὸν ᾅδην. ὅτι πρὸσ σέ, Κύριε, Κύριε, οἱ ὀφθαλμοί μου. ἐπὶ σοὶ ἤλπισα, μὴ ἀντανέλῃσ τὴν ψυχήν μου. φύλαξόν με ἀπὸ παγίδοσ, ἧσ συνεστήσαντό μοι, καὶ ἀπὸ σκανδάλων τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν. πεσοῦνται ἐν ἀμφιβλήστρῳ αὐτῶν οἱ ἁμαρτωλοί. κατὰ μόνασ εἰμὶ ἐγὼ ἕωσ ἂν παρέλθω. Συνέσεωσ τῷ Δαυί̈δ, ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τῷ σπηλαίῳ. προσευχή. ‐
ΦΩΝῌ μου πρὸσ Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου πρὸσ Κύριον ἐδεήθην. ἐκχεῶ ἐνώπιον αὐτοῦ τὴν δέησίν μου, τὴν θλῖψίν μου ἐνώπιον αὐτοῦ ἀπαγγελῶ. ἐν τῷ ἐκλείπειν ἐξ ἐμοῦ τὸ πνεῦμά μου, καὶ σὺ ἔγνωσ τὰσ τρίβουσ μου. ἐν ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ ἐπορευόμην, ἔκρυψαν παγίδα μοι. κατενόουν εἰσ τὰ δεξιὰ καὶ ἐπέβλεπον, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐπιγινώσκων με. ἀπώλετο φυγὴ ἀπ̓ ἐμοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἐκζητῶν τὴν ψυχήν μου. ἐκέκραξα πρὸσ σέ, Κύριε, εἶπα. σὺ εἶ ἡ ἐλπίσ μου, μερίσ μου εἶ ἐν γῇ ζώντων. πρόσχεσ πρὸσ τὴν δέησίν μου, ὅτι ἐταπεινώθην σφόδρα. ρῦσαί με ἐκ τῶν καταδιωκόντων με, ὅτι ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ. ἐξάγαγε ἐκ φυλακῆσ τὴν ψυχήν μου τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου. ἐμὲ ὑπομενοῦσι δίκαιοι, ἕωσ οὗ ἀνταποδῷσ μοι. Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ, ὅτε αὐτὸν ὁ υἱὸσ καταδιώκει. ‐ ΚΥΡΙΕ, εἰσάκουσον τῆσ προσευχῆσ μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου.
καὶ μὴ εἰσέλθῃσ εἰσ κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶσ ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸσ τὴν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰσ γῆν τὴν ζωήν μου, ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖσ ὡσ νεκροὺσ αἰῶνοσ. καὶ ἠκηδίασεν ἐπ̓ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου. ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρὸσ σὲ τὰσ χεῖράσ μου, ἡ ψυχή μου ὡσ γῆ ἄνυδρόσ σοι. . ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου. μὴ ἀποστρέψῃσ τὸ πρόσωπόν σου ἀπ̓ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖσ καταβαίνουσιν εἰσ λάκκον. ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωί̈ τὸ ἔλεόσ σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα. γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸσ σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου. ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρὸσ σὲ κατέφυγον. δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεόσ μου. τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ. ἕνεκεν τοῦ ὀνόματόσ σου, Κύριε, ζήσεισ με, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεισ ἐκ θλίψεωσ τὴν ψυχήν μου. καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεισ τοὺσ ἐχθρούσ μου καὶ ἀπολεῖσ πάντασ τοὺσ θλίβοντασ τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλόσ σού εἰμι. Τῷ Δαυί̈δ, πρὸσ τὸν Γολιάδ. ‐ ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ Κύριοσ ὁ Θεόσ μου ὁ διδάσκων τὰσ χεῖράσ μου εἰσ παράταξιν, τοὺσ δακτύλουσ μου εἰσ πόλεμον.
ἔλεόσ μου καὶ καταφυγή μου, ἀντιλήπτωρ μου καὶ ρύστησ μου, ὑπερασπιστήσ μου, καὶ ἐπ̓ αὐτῷ ἤλπισα, ὁ ὑποτάσσων τὸν λαόν μου ὑπ̓ ἐμέ. Κύριε, τί ἐστιν ἄνθρωποσ ὅτι ἐγνώσθησ αὐτῷ, ἢ υἱὸσ ἀνθρώπου ὅτι λογίζῃ αὐτῷ̣ ἄνθρωποσ ματαιότητι ὡμοιώθη, αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὡσεὶ σκιὰ παράγουσι. Κύριε, κλῖνον οὐρανοὺσ καὶ κατάβηθι, ἅψαι τῶν ὀρέων, καὶ καπνισθήσονται. ἄστραψον ἀστραπὴν καὶ σκορπιεῖσ αὐτούσ, ἐξαπόστειλον τὰ βέλη σου καὶ συνταράξεισ αὐτούσ. ἐξαπόστειλον τὴν χεῖρά σου ἐξ ὕψουσ, ἐξελοῦ με καὶ ρῦσαί με ἐξ ὑδάτων πολλῶν, ἐκ χειρὸσ υἱῶν ἀλλοτρίων, ὧν τὸ στόμα ἐλάλησε ματαιότητα, καὶ ἡ δεξιὰ αὐτῶν δεξιὰ ἀδικίασ. ὁ Θεόσ, ᾠδὴν καινὴν ᾄσομαί σοι, ἐν ψαλτηρίῳ δεκαχόρδῳ ψαλῶ σοι τῷ διδόντι τὴν σωτηρίαν τοῖσ βασιλεῦσι, τῷ λυτρουμένῳ Δαυί̈δ τὸν δοῦλον αὐτοῦ ἐκ ρομφαίασ πονηρᾶσ. ρῦσαί με καὶ ἐξελοῦ με ἐκ χειρὸσ υἱῶν ἀλλοτρίων, ὧν τὸ στόμα ἐλάλησε ματαιότητα καὶ ἡ δεξιὰ αὐτῶν δεξιὰ ἀδικίασ. ὧν οἱ υἱοὶ ὡσ νεόφυτα ἱδρυμένα ἐν τῇ νεότητι αὐτῶν, αἱ θυγατέρεσ αὐτῶν κεκαλλωπισμέναι, περικεκοσμημέναι ὡσ ὁμοίωμα ναοῦ, τὰ ταμιεῖα αὐτῶν πλήρη, ἐξερευγόμενα ἐκ τούτου εἰσ τοῦτο, τὰ πρόβατα αὐτῶν πολύτοκα, πληθύνοντα ἐν ταῖσ ἐξόδοισ αὐτῶν, οἱ βόεσ αὐτῶν παχεῖσ, οὐκ ἔστι κατάπτωμα φραγμοῦ, οὐδὲ διέξοδοσ, οὐδὲ κραυγὴ ἐν ταῖσ πλατείαισ αὐτῶν, ἐμακάρισαν τὸν λαόν, ᾧ ταῦτά ἐστι. μακάριοσ ὁ λαόσ, οὗ Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτοῦ. Αἴνεσισ τοῦ Δαυί̈δ. ‐ ΥΨΩΣΩ σε, ὁ Θεόσ μου ὁ βασιλεύσ μου, καὶ εὐλογήσω τὸ ὄνομά σου εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ.
καθ̓ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. μέγασ Κύριοσ καὶ αἰνετὸσ σφόδρα, καὶ τῆσ μεγαλωσύνησ αὐτοῦ οὐκ ἔστι πέρασ. γενεὰ καὶ γενεὰ ἐπαινέσει τὰ ἔργα σου καὶ τὴν δύναμίν σου ἀπαγγελοῦσι. τὴν μεγαλοπρέπειαν τῆσ δόξησ τῆσ ἁγιωσύνησ σου λαλήσουσι καὶ τὰ θαυμάσιά σου διηγήσονται. καὶ τὴν δύναμιν τῶν φοβερῶν σου ἐροῦσι καὶ τὴν μεγαλωσύνην σου διηγήσονται. μνήμην τοῦ πλήθουσ τῆσ χρηστότητόσ σου ἐξερεύξονται καὶ τῇ δικαιοσύνῃ σου ἀγαλλιάσονται. οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριοσ, μακρόθυμοσ καὶ πολυέλεοσ. χρηστὸσ Κύριοσ τοῖσ σύμπασι, καὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐτοῦ ἐπὶ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ. ἐξομολογησάσθωσάν σοι, Κύριε, πάντα τὰ ἔργα σου, καὶ οἱ ὅσιοί σου εὐλογησάτωσάν σε. δόξαν τῆσ βασιλείασ σου ἐροῦσι καὶ τὴν δυναστείαν σου λαλήσουσι τοῦ γνωρίσαι τοῖσ υἱοῖσ τῶν ἀνθρώπων τὴν δυναστείαν σου καὶ τὴν δόξαν τῆσ μεγαλοπρεπείασ τῆσ βασιλείασ σου. ἡ βασιλεία σου βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων, καὶ ἡ δεσποτεία σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ. α πιστὸσ Κύριοσ ἐν πᾶσι τοῖσ λόγοισ αὐτοῦ καὶ ὅσιοσ ἐν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ αὐτοῦ. ὑποστηρίζει Κύριοσ πάντασ τοὺσ καταπίπτοντασ καὶ ἀνορθοῖ πάντασ τοὺσ κατερραγμένουσ. οἱ ὀφθαλμοὶ πάντων εἰσ σὲ ἐλπίζουσι, καὶ σὺ δίδωσ τὴν τροφὴν αὐτῶν ἐν εὐκαιρίᾳ. ἀνοίγεισ σὺ τὰσ χεῖράσ σου καὶ ἐμπιπλᾷσ πᾶν ζῷον εὐδοκίασ. δίκαιοσ Κύριοσ ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ καὶ ὅσιοσ ἐν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ αὐτοῦ. ἐγγὺσ Κύριοσ πᾶσι τοῖσ ἐπικαλουμένοισ αὐτόν, πᾶσι τοῖσ ἐπικαλουμένοισ αὐτὸν ἐν ἀληθείᾳ. θέλημα τῶν φοβουμένων αὐτὸν ποιήσει καὶ τῆσ δεήσεωσ αὐτῶν εἰσακούσεται καὶ σώσει αὐτούσ. φυλάσσει Κύριοσ πάντασ τοὺσ ἀγαπῶντασ αὐτὸν καὶ πάντασ τοὺσ ἁμαρτωλοὺσ ἐξολοθρεύσει. αἴνεσιν Κυρίου λαλήσει τὸ στόμα μου. καὶ εὐλογείτω πᾶσα σὰρξ τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. Ἀλληλούϊα. Ἀγγαίου καὶ Ζαχαρίου. ‐ ΑΙΝΕΙ, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.
αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕωσ ὑπάρχω. μὴ πεποίθατε ἐπ̓ ἄρχοντασ, ἐπὶ υἱοὺσ ἀνθρώπων, οἷσ οὐκ ἔστι σωτηρία. ἐξελεύσεται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ. καὶ ἐπιστρέψει εἰσ τὴν γῆν αὐτοῦ. ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀπολοῦνται πάντεσ οἱ διαλογισμοὶ αὐτοῦ. μακάριοσ οὗ ὁ Θεὸσ Ἰακὼβ βοηθὸσ αὐτοῦ, ἡ ἐλπὶσ αὐτοῦ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ τὸν ποιήσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖσ. τὸν φυλάσσοντα ἀλήθειαν εἰσ τὸν αἰῶνα, ποιοῦντα κρῖμα τοῖσ ἀδικουμένοισ, διδόντα τροφὴν τοῖσ πεινῶσι. Κύριοσ λύει πεπεδημένουσ, Κύριοσ σοφοῖ τυφλούσ, Κύριοσ ἀνορθοῖ κατερραγμένουσ, Κύριοσ ἀγαπᾷ δικαίουσ, Κύριοσ φυλάσσει τοὺσ προσηλύτουσ. ὀρφανὸν καὶ χήραν ἀναλήψεται καὶ ὁδὸν ἁμαρτωλῶν ἀφανιεῖ. βασιλεύσει Κύριοσ εἰσ τὸν αἰῶνα, ὁ Θεόσ σου, Σιών, εἰσ γενεὰν καὶ γενεάν. Ἀλληλούϊα. Ἀγγαίου καὶ Ζαχαρίου. ‐ ΑΙΝΕΙΤΕ τὸν Κύριον, ὅτι ἀγαθὸν ψαλμόσ. τῷ Θεῷ ἡμῶν ἡδυνθείη αἴνεσισ.
οἰκοδομῶν Ἱερουσαλὴμ ὁ Κύριοσ, καὶ τὰσ διασπορὰσ τοῦ Ἰσραὴλ ἐπισυνάξει, ὁ ἰώμενοσ τοὺσ συντετριμμένουσ τὴν καρδίαν καὶ δεσμεύων τὰ συντρίμματα αὐτῶν, ὁ ἀριθμῶν πλήθη ἄστρων, καὶ πᾶσιν αὐτοῖσ ὀνόματα καλῶν. μέγασ ὁ Κύριοσ ἡμῶν, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺσ αὐτοῦ, καὶ τῆσ συνέσεωσ αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἀριθμόσ. ἀναλαμβάνων πρᾳεῖσ ὁ Κύριοσ, ταπεινῶν δὲ ἁμαρτωλοὺσ ἕωσ τῆσ γῆσ. ἐξάρξατε τῷ Κυρίῳ ἐν ἐξομολογήσει, ψάλατε τῷ Θεῷ ἡμῶν ἐν κιθάρᾳ τῷ περιβάλλοντι τὸν οὐρανὸν ἐν νεφέλαισ, τῷ ἑτοιμάζοντι τῇ γῇ ὑετόν, τῷ ἐξανατέλλοντι ἐν ὄρεσι χόρτον καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων, διδόντι τοῖσ κτήνεσι τροφὴν αὐτῶν καὶ τοῖσ νεοσσοῖσ τῶν κοράκων τοῖσ ἐπικαλουμένοισ αὐτόν. οὐκ ἐν τῇ δυναστείᾳ τοῦ ἵππου θελήσει, οὐδὲ ἐν ταῖσ κνήμαισ τοῦ ἀνδρὸσ εὐδοκεῖ. εὐδοκεῖ Κύριοσ ἐν τοῖσ φοβουμένοισ αὐτὸν καὶ ἐν πᾶσι τοῖσ ἐλπίζουσιν ἐπὶ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. Ἀλληλούϊα. Ἀγγαίου καὶ Ζαχαρίου. ‐ ΕΠΑΙΝΕΙ, Ἱερουσαλήμ, τὸν Κύριον, αἴνει τὸν Θεόν σου, Σιών,
ὅτι ἐνίσχυσε τοὺσ μοχλοὺσ τῶν πυλῶν σου, εὐλόγησε τοὺσ υἱούσ σου ἐν σοί. ὁ τιθεὶσ τὰ ὅριά σου εἰρήνην καὶ στέαρ πυροῦ ἐμπιπλῶν σε. ὁ ἀποστέλλων τὸ λόγιον αὐτοῦ τῇ γῇ, ἕωσ τάχουσ δραμεῖται ὁ λόγοσ αὐτοῦ. διδόντοσ χιόνα αὐτοῦ ὡσεὶ ἔριον, ὁμίχλην ὡσεὶ σποδὸν πάσσοντοσ. βάλλοντοσ κρύσταλλον αὐτοῦ ὡσεὶ ψωμούσ, κατὰ πρόσωπον ψύχουσ αὐτοῦ τίσ ὑποστήσεται̣ ἐξαποστελεῖ τὸν λόγον αὐτοῦ καὶ τήξει αὐτά. πνεύσει τὸ πνεῦμα αὐτοῦ καὶ ρυήσεται ὕδατα. ὁ ἀπαγγέλλων τὸν λόγον αὐτοῦ τῷ Ἰακώβ, δικαιώματα καὶ κρίματα αὐτοῦ τῷ Ἰσραήλ. οὐκ ἐποίησεν οὕτωσ παντὶ ἔθνει καὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ οὐκ ἐδήλωσεν αὐτοῖσ. Ἀλληλούϊα. Ἀγγαίου καὶ Ζαχαρίου. ‐ ΑΙΝΕΙΤΕ τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν. αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖσ ὑψίστοισ.
αἰνεῖτε αὐτόν, πάντεσ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ. αἰνεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεισ αὐτοῦ. αἰνεῖτε αὐτὸν ἥλιοσ καὶ σελήνη, αἰνεῖτε αὐτὸν πάντα τὰ ἄστρα καὶ τὸ φῶσ. αἰνεῖτε αὐτὸν οἱ οὐρανοὶ τῶν οὐρανῶν καὶ τὸ ὕδωρ τὸ ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν. αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου, ὅτι αὐτὸσ εἶπε, καὶ ἐγενήθησαν, αὐτὸσ ἐνετείλατο, καὶ ἐκτίσθησαν. ἔστησεν αὐτὰ εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. πρόσταγμα ἔθετο, καὶ οὐ παρελεύσεται. αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῆσ γῆσ, δράκοντεσ καὶ πᾶσαι ἄβυσσοι. πῦρ, χάλαζα, χιών, κρύσταλλοσ, πνεῦμα καταιγίδοσ, τὰ ποιοῦντα τὸν λόγον αὐτοῦ. τὰ ὄρη καὶ πάντεσ οἱ βουνοί, ξύλα καρποφόρα καὶ πᾶσαι κέδροι. τὰ θηρία καὶ πάντα τὰ κτήνη, ἑρπετὰ καὶ πετεινὰ πτερωτά. βασιλεῖσ τῆσ γῆσ καὶ πάντεσ λαοί, ἄρχοντεσ καὶ πάντεσ κριταὶ γῆσ. νεανίσκοι καὶ παρθένοι, πρεσβύτεροι μετὰ νεωτέρων. αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου, ὅτι ὑψώθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ μόνου. ἡ ἐξομολόγησισ αὐτοῦ ἐπὶ γῆσ καὶ οὐρανοῦ. καὶ ὑψώσει κέρασ λαοῦ αὐτοῦ. ὕμνοσ πᾶσι τοῖσ ὁσίοισ αὐτοῦ, τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, λαῷ ἐγγίζοντι αὐτῷ. Ἀλληλούϊα. ‐ ΑΣΑΤΕ τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ἡ αἴνεσισ αὐτοῦ ἐν ἐκκλησίᾳ ὁσίων.
εὐφρανθήτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τῷ ποιήσαντι αὐτόν, καὶ οἱ υἱοὶ Σιὼν ἀγαλλιάσθωσαν ἐπὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν. αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν χορῷ, ἐν τυμπάνῳ καὶ ψαλτηρίῳ ψαλάτωσαν αὐτῷ, ὅτι εὐδοκεῖ Κύριοσ ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ καὶ ὑψώσει πραεῖσ ἐν σωτηρίᾳ. καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ καὶ ἀγαλλιάσονται ἐπὶ τῶν κοιτῶν αὐτῶν. αἱ ὑψώσεισ τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ λάρυγγι αὐτῶν, καὶ ῥομφαῖαι δίστομοι ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτῶν τοῦ ποιῆσαι ἐκδίκησιν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, ἐλεγμοὺσ ἐν τοῖσ λαοῖσ, τοῦ δῆσαι τοὺσ βασιλεῖσ αὐτῶν ἐν πέδαισ καὶ τοὺσ ἐνδόξουσ αὐτῶν ἐν χειροπέδαισ σιδηραῖσ, τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖσ κρῖμα ἔγγραπτον. δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖσ ὁσίοισ αὐτοῦ. Ἀλληλούϊα. ‐ ΑΙΝΕΙΤΕ τὸν Θεὸν ἐν τοῖσ ἁγίοισ αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆσ δυνάμεωσ αὐτοῦ.
αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖσ δυναστείαισ αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθοσ τῆσ μεγαλωσύνησ αὐτοῦ. αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγοσ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ. αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖσ καὶ ὀργάνῳ. αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοισ εὐήχοισ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοισ ἀλαλαγμοῦ. πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. ἀλληλούϊα. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν ————— ̀ρ̀ν̀ρ̀ν Οὗτοσ ὁ ψαλμὸσ ἰδιόγραφοσ εἰσ Δαυί̈δ καὶ ἔξωθεν τοῦ ἀριθμοῦ. ὅτε ἐμονομάχησε τῷ Γολιάθ. ‐ ΜΙΚΡΟΣ ἤμην ἐν τοῖσ ἀδελφοῖσ μου καὶ νεώτεροσ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρόσ μου. ἐποίμαινον τὰ πρόβατα τοῦ πατρόσ μου. αἱ χεῖρέσ μου ἐποίησαν ὄργανον, καὶ οἱ δάκτυλοί μου ἥρμοσαν ψαλτήριον. καὶ τίσ ἀναγγελεῖ τῷ Κυρίῳ μου̣ αὐτὸσ Κύριοσ, αὐτὸσ εἰσακούσει. αὐτὸσ ἐξαπέστειλε τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ ἦρέ με ἐκ τῶν προβάτων τοῦ πατρόσ μου καὶ ἔχρισέ με ἐν τῷ ἐλαίῳ τῆσ χρίσεωσ αὑτοῦ. οἱ ἀδελφοί μου καλοὶ καὶ μεγάλοι, καὶ οὐκ εὐδόκησεν ἐν αὐτοῖσ ὁ Κύριοσ. ἐξῆλθον εἰσ συνάντησιν τῷ ἀλλοφύλῳ, καὶ ἐπικατηράσατό με ἐν τοῖσ εἰδώλοισ αὐτοῦ. ἐγὼ δέ, σπασάμενοσ τὴν παῤ αὐτοῦ μάχαιραν, ἀπεκεφάλισα αὐτὸν καὶ ἦρα ὄνειδοσ ἐξ υἱῶν Ἰσραήλ.
이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.
bab2min@gmail.com
호흡부호 보기
강세부호 보기
장단부호 보기
작은 Iota 보기
모든 부호 보기