Septuagint, Liber Psalmorum 107:

ᾨδὴ ψαλμοῦ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΕΤΟΙΜΗ ἡ καρδία μου, ὁ Θεόσ, ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ᾄσομαι καὶ ψαλῶ ἐν τῇ δόξῃ μου. ἐξεγέρθητι, ψαλτήριον καὶ κιθάρα. ἐξεγερθήσομαι ὄρθρου. ἐξομολογήσομαί σοι ἐν λαοῖσ, Κύριε, ψαλῶ σοι ἐν ἔθνεσιν, ὅτι μέγα ἐπάνω τῶν οὐρανῶν τὸ ἔλεόσ σου καὶ ἕωσ τῶν νεφελῶν ἡ ἀλήθειά σου. ὑψώθητι ἐπὶ τοὺσ οὐρανούσ, ὁ Θεόσ, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ δόξα σου. ὅπωσ ἂν ρυσθῶσιν οἱ ἀγαπητοί σου, σῶσον τῇ δεξιᾷ σου καὶ ἐπάκουσόν μου. ὁ Θεὸσ ἐλάλησεν ἐν τῷ ἁγίῳ αὐτοῦ. ὑψωθήσομαι καὶ διαμεριῶ Σίκιμα, καὶ τὴν κοιλάδα τῶν σκηνῶν διαμετρήσω. ἐμόσ ἐστι Γαλαάδ, καὶ ἐμόσ ἐστι Μανασσῆσ, καὶ Ἐφραὶμ ἀντίληψισ τῆσ κεφαλῆσ μου, Ἰούδασ βασιλεύσ μου, Μωὰβ λέβησ τῆσ ἐλπίδοσ μου, ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν ἐπιβαλῶ τὸ ὑπόδημά μου, ἐμοὶ ἀλλόφυλοι ὑπετάγησαν. τίσ ἀπάξει με εἰσ πόλιν περιοχῆσ̣ ἢ τίσ ὁδηγήσει με ἕωσ τῆσ Ἰδουμαίασ̣ οὐχὶ σύ, ὁ Θεόσ, ὁ ἀπωσάμενοσ ἡμᾶσ̣ καὶ οὐκ ἐξελεύσῃ, ὁ Θεόσ, ἐν ταῖσ δυνάμεσιν ἡμῶν̣ δὸσ ἡμῖν βοήθειαν ἐκ θλίψεωσ, καὶ ματαία σωτηρία ἀνθρώπου. ἐν τῷ Θεῷ ποιήσωμεν δύναμιν, καὶ αὐτὸσ ἐξουδενώσει τοὺσ ἐχθροὺσ ἡμῶν.