Septuagint, Liber Psalmorum 27:

Τοῦ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΠΡΟΣ σέ, Κύριε, ἐκέκραξα, ὁ Θεόσ μου, μὴ παρασιωπήσῃσ ἀπ̓ ἐμοῦ, μήποτε παρασιωπήσῃσ ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖσ καταβαίνουσιν εἰσ λάκκον. εἰσάκουσον τῆσ φωνῆσ τῆσ δεήσεώσ μου ἐν τῷ δέεσθαί με πρὸσ σέ, ἐν τῷ αἴρειν με χεῖράσ μου πρὸσ ναὸν ἅγιόν σου. μὴ συνελκύσῃσ μετὰ ἁμαρτωλῶν τὴν ψυχήν μου καὶ μετὰ ἐργαζομένων ἀδικίαν μὴ συναπολέσῃσ με τῶν λαλούντων εἰρήνην μετὰ τῶν πλησίον αὐτῶν, κακὰ δὲ ἐν ταῖσ καρδίαισ αὐτῶν. δὸσ αὐτοῖσ, Κύριε, κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν. κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν δὸσ αὐτοῖσ, ἀπόδοσ τὸ ἀνταπόδομα αὐτῶν αὐτοῖσ. ὅτι οὐ συνῆκαν εἰσ τὰ ἔργα Κυρίου καὶ εἰσ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ. καθελεῖσ αὐτοὺσ καὶ οὐ μὴ οἰκοδομήσεισ αὐτούσ. εὐλογητὸσ Κύριοσ, ὅτι εἰσήκουσε τῆσ φωνῆσ τῆσ δεήσεώσ μου. Κύριοσ βοηθόσ μου καὶ ὑπερασπιστήσ μου. ἐπ̓ αὐτῷ ἤλπισεν ἡ καρδία μου, καὶ ἐβοηθήθην, καὶ ἀνέθαλεν ἡ σάρξ μου. καὶ ἐκ θελήματόσ μου ἐξομολογήσομαι αὐτῷ. Κύριοσ κραταίωμα τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ ὑπερασπιστὴσ τῶν σωτηρίων τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ ἐστι. σῶσον τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου καὶ ποίμανον αὐτοὺσ καὶ ἔπαρον αὐτοὺσ ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ.