Septuagint, Liber Psalmorum 18:

Εἰσ τὸ τέλοσ. ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα. ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ ἐρεύγεται ῥῆμα, καὶ νὺξ νυκτὶ ἀναγγέλλει γνῶσιν. οὐκ εἰσὶ λαλιαὶ οὐδὲ λόγοι, ὧν οὐχὶ ἀκούονται αἱ φωναὶ αὐτῶν. εἰσ πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγοσ αὐτῶν καὶ εἰσ τὰ πέρατα τῆσ οἰκουμένησ τὰ ῥήματα αὐτῶν. ἐν τῷ ἡλίῳ ἔθετο τὸ σκήνωμα αὐτοῦ. καὶ αὐτὸσ ὡσ νυμφίοσ ἐκπορευόμενοσ ἐκ παστοῦ αὐτοῦ, ἀγαλλιάσεται ὡσ γίγασ δραμεῖν ὁδὸν αὐτοῦ. ἀπ̓ ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ ἡ ἔξοδοσ αὐτοῦ, καὶ τὸ κατάντημα αὐτοῦ ἕωσ ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ ἀποκρυβήσεται τῆσ θέρμησ αὐτοῦ. ὁ νόμοσ τοῦ Κυρίου ἄμωμοσ, ἐπιστρέφων ψυχάσ. ἡ μαρτυρία Κυρίου πιστή, σοφίζουσα νήπια. τὰ δικαιώματα Κυρίου εὐθέα, εὐφραίνοντα καρδίαν. ἡ ἐντολὴ Κυρίου τηλαυγήσ, φωτίζουσα ὀφθαλμούσ. ὁ φόβοσ Κυρίου ἁγνόσ, διαμένων εἰσ αἰῶνα αἰῶνοσ. τὰ κρίματα Κυρίου ἀληθινά, δεδικαιωμένα ἐπὶ τὸ αὐτό, ἐπιθυμητὰ ὑπὲρ χρυσίον καὶ λίθον τίμιον πολὺν καὶ γλυκύτερα ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον. καὶ γὰρ ὁ δοῦλόσ σου φυλάσσει αὐτά. ἐν τῷ φυλάσσειν αὐτὰ ἀνταπόδοσισ πολλή. παραπτώματα τίσ συνήσει̣ ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με. καὶ ἀπὸ ἀλλοτρίων φεῖσαι τοῦ δούλου σου. ἐὰν μή μου κατακυριεύσωσι, τότε ἄμωμοσ ἔσομαι καὶ καθαρισθήσομαι ἀπὸ ἁμαρτίασ μεγάλησ. καὶ ἔσονται εἰσ εὐδοκίαν τὰ λόγια τοῦ στόματόσ μου καὶ ἡ μελέτη τῆσ καρδίασ μου ἐνώπιόν σου διὰ παντόσ, Κύριε, βοηθέ μου καὶ λυτρωτά μου.