Septuagint, Liber Maccabees III

(70인역 성경, Liber Maccabees III)

Ο δὲ Φιλοπάτωρ μαθὼν παρὰ τῶν ἀνακομισθέντων τὴν γενομένην τῶν ὑπ’ αὐτοῦ κρατουμένων τόπων ἀφαίρεσιν ὑπὸ Ἀντιόχου παραγγείλασ ταῖσ πάσαισ δυνάμεσι πεζικαῖσ τε καὶ ἱππικαῖσ αὐτοῦ καὶ τὴν ἀδελφὴν Ἀρσινόην συμπαραλαβών, ἐξώρμησε μέχρι τῶν κατὰ Ραφίαν τόπων, ὅπου παρεμβεβλήκεισαν οἱ περὶ Ἀντίοχον. Θεόδοτοσ δέ τισ ἐκπληρῶσαι τὴν ἐπιβουλὴν διανοηθείσ, παραλαβὼν τῶν προϋποτεταγμένων αὐτῷ ὅπλων Πτολεμαϊκῶν τὰ κράτιστα, διεκομίσθη νύκτωρ ἐπὶ τὴν τοῦ Πτολεμαίου σκηνὴν ὡσ μόνοσ κτεῖναι αὐτὸν καὶ ἐν τούτῳ διαλῦσαι τὸν πόλεμον. τοῦτον δὲ διαγαγὼν Δοσίθεοσ ὁ Δριμύλου λεγόμενοσ, τὸ γένοσ Ἰουδαῖοσ, ὕστερον δὲ μεταβαλὼν τὰ νόμιμα καὶ τῶν πατρίων δογμάτων ἀπηλλοτριωμένοσ, ἄσημόν τινα κατέκλινεν ἐν τῇ σκηνῇ, ὃν συνέβη κομίσασθαι τὴν ἐκείνου κόλασιν. γενομένησ δὲ καρτερᾶσ μάχησ καὶ τῶν πραγμάτων μᾶλλον ἐρρωμένων τῷ Ἀντιόχῳ, ἱκανῶσ ἡ Ἀρσινόη ἐπιπορευσαμένη τὰσ δυνάμεισ παρεκάλει, μετὰ οἴκτου καὶ δακρύων τοὺσ πλοκάμουσ λελυμένη, βοηθεῖν ἑαυτοῖσ τε καὶ τοῖσ τέκνοισ καὶ γυναιξὶ θαρραλέωσ, ἐπαγγελλομένη δώσειν νικήσασιν ἑκάστῳ δύο μνᾶσ χρυσίου. καὶ οὕτω συνέβη τοὺσ ἀντιπάλουσ ἐν χειρονομίαισ διαφθαρῆναι, πολλοὺσ δὲ καὶ δορυαλώτουσ συλληφθῆναι. κατακρατήσασ δὲ τῆσ ἐπιβουλῆσ ἔκρινε τὰσ πλησίον πόλεισ ἐπελθὼν παρακαλέσαι. ποιήσασ δὲ τοῦτο καὶ τοῖσ τεμένεσι δωρεὰσ ἀπονείμασ, εὐθαρσεῖσ τοὺσ ὑποτεταγμένουσ κατέστησε. Τῶν δὲ Ἰουδαίων διαπεμψαμένων πρὸσ αὐτὸν ἀπὸ τῆσ γερουσίασ καὶ τῶν πρεσβυτέρων τοὺσ ἀσπασομένουσ αὐτὸν καὶ ξένια κομιοῦντασ καὶ ἐπὶ τοῖσ συμβεβηκόσι συγχαρησομένουσ, συνέβη μᾶλλον αὐτὸν προθυμηθῆναι ὡσ τάχιστα πρὸσ αὐτοὺσ παραγενέσθαι. διακομισθεὶσ δὲ εἰσ Ἱεροσόλυμα καὶ θύσασ τῷ μεγίστῳ Θεῷ καὶ χάριτασ ἀποδιδοὺσ καὶ τῶν ἑξῆσ τι τῷ τόπῳ ποιήσασ καὶ δὴ παραγενόμενοσ εἰσ τὸν τόπον καὶ τῇ σπουδαιότητι καὶ εὐπρεπείᾳ καταπλαγείσ, θαυμάσασ δὲ καὶ τὴν τοῦ ἱεροῦ εὐταξίαν, ἐνεθυμήθη βουλεύσασθαι εἰσελθεῖν εἰσ τὸν ναόν. τῶν δὲ εἰπόντων μὴ καθήκειν γίνεσθαι τοῦτο, διὰ τὸ μηδὲ τοῖσ ἐκ τοῦ ἔθνουσ ἐξεῖναι εἰσιέναι, μηδὲ πᾶσι τοῖσ ἱερεῦσιν, ἀλλ’ ἢ μόνῳ τῷ προηγουμένῳ πάντων ἀρχιερεῖ, καὶ τούτῳ ἅπαξ κατ’ ἐνιαυτόν, οὐδαμῶσ ἠβούλετο πείθεσθαι. τοῦ τε νόμου παραναγνωσθέντοσ, οὐδαμῶσ ἀπέλιπε προφερόμενοσ ἑαυτὸν δεῖν εἰσελθεῖν λέγων. καὶ εἰ ἐκεῖνοι ἐστέρηνται ταύτησ τῆσ τιμῆσ, ἐμὲ οὐ δεῖ. καὶ ἐπυνθάνετο διὰ τίνα αἰτίαν εἰσερχόμενον αὐτὸν εἰσ πᾶν τέμενοσ οὐθεὶσ ἐκώλυσε τῶν παρόντων. καί τισ ἀπρονοήτωσ ἔφη κακῶσ αὐτὸ τοῦτο τερατεύεσθαι. γενομένου δέ, φησι, τούτου διά τινα αἰτίαν, οὐχὶ πάντωσ εἰσελεύσεσθαι καὶ θελόντων αὐτῶν καὶ μή̣ τῶν δὲ ἱερέων ἐν ταῖσ ἁγίαισ ἐσθήσεσι προπεσόντων καὶ δεομένων τοῦ μεγίστου Θεοῦ βοηθεῖν τῇ ἐνεστώσῃ ἀνάγκῃ καὶ τὴν ὁρμὴν τοῦ κακῶσ ἐπιβαλλομένου μεταθεῖναι κραυγῆσ τε μετὰ δακρύων τὸ ἱερὸν ἐμπλησάντων, οἱ κατὰ τὴν πόλιν ἀπολιπόμενοι ταραχθέντεσ ἐξεπήδησαν, ἄδηλον τιθέμενοι τὸ γινόμενον. αἵ τε κατάκλειστοι παρθένοι ἐν θαλάμοισ σὺν ταῖσ τεκούσαισ ἐξώρμησαν καὶ σποδῷ καὶ κόνει τὰσ κεφαλὰσ πασάμεναι, γόων τε καὶ στεναγμῶν τὰσ πλατείασ ἐνεπίμπλων. αἱ δὲ καὶ προσαρτίωσ ἐσταλμέναι τοὺσ πρὸσ ἀπάντησιν διατεταγμένουσ παστοὺσ καὶ τὴν ἁρμόζουσαν αἰδὼ παραλείπουσαι, δρόμον ἄτακτον ἐν τῇ πόλει συνίσταντο. τὰ δὲ νεογνὰ τῶν τέκνων, αἵ τε πρὸσ τούτοισ μητέρεσ καὶ τιθηνοὶ παραλιποῦσαι ἄλλωσ καὶ ἄλλωσ, αἱ μὲν κατ’ οἴκουσ, αἱ δὲ κατὰ τὰσ ἀγυιάσ, ἀνεπιστρέπτωσ εἰσ τὸ πανυπέρτατον ἱερὸν ἠθροίζοντο. ποικίλη δὲ ἦν τῶν εἰσ τοῦτο συλλεγομένων ἡ δέησισ ἐπὶ τοῖσ ἀνοσίωσ ὑπ’ ἐκείνου κατεγχειρουμένοισ. σύν τε τούτοισ οἱ τῶν πολιτῶν θρασυνθέντεσ οὐκ ἠνείχοντο τέλεον αὐτοῦ ἐπικειμένου καὶ τὸ τῆσ προθέσεωσ αὐτοῦ ἐκπληροῦν διανοουμένου. φωνήσαντεσ δὲ τὴν ὁρμὴν ἐπὶ τὰ ὅπλα ποιήσασθαι καὶ θαρραλέωσ ὑπὲρ τοῦ πατρῴου νόμου τελευτᾶν, ἱκανὴν ἐποίησαν ἐν τῷ τόπῳ τραχύτητα, μόλισ δὲ ὑπό τε τῶν γεραιῶν καὶ τῶν πρεσβυτέρων ἀποτραπέντεσ ἐπὶ τὴν αὐτὴν τῆσ δεήσεωσ ἔστησαν στάσιν. καὶ τὸ μὲν πλῆθοσ ὡσ ἔμπροσθεν ἐν τούτοισ ἀνεστρέφετο δεόμενον. οἱ δὲ περὶ τὸν βασιλέα πρεσβύτεροι πολλαχῶσ ἐπειρῶντο τὸν ἀγέρωχον αὐτοῦ νοῦν ἐξιστάνειν τῆσ ἐντεθυμημένησ βουλῆσ. θρασυνθεὶσ δὲ καὶ πάντα παραπέμψασ ἤδη καὶ πρόσβασιν ἐποιεῖτο, τέλοσ ἐπιθήσειν δοκῶν τῷ προειρημένῳ. ταῦτα οὖν καὶ οἱ περὶ αὐτὸν ὄντεσ θεωροῦντεσ ἐτράπησαν εἰσ τὸ σὺν τοῖσ ἡμετέροισ ἐπικαλεῖσθαι τὸν πᾶν κράτοσ ἔχοντα τοῖσ παροῦσιν ἐπαμῦναι, μὴ παριδόντα τὴν ἄνομον καὶ ὑπερήφανον πρᾶξιν. ἐκ δὲ τῆσ πυκνοτάτησ τε καὶ ἐμπόνου τῶν ὄχλων συναγομένησ κραυγῆσ ἀνείκαστόσ τισ ἦν βοή. δοκεῖν γὰρ ἦν μὴ μόνον τοὺσ ἀνθρώπουσ, ἀλλὰ καὶ τὰ τείχη καὶ τὸ πᾶν ἔδαφοσ ἠχεῖν, ἅτε δὴ τῶν πάντων τότε θάνατον ἀλλασσομένων ἀντὶ τῆσ τοῦ τόπου βεβηλώσεωσ. Ο μὲν οὖν ἀρχιερεὺσ Σίμων ἐξεναντίασ τοῦ ναοῦ κάμψασ τὰ γόνατα καὶ τὰσ χεῖρασ προτείνασ εὐτάκτωσ, ἐποιήσατο τὴν δέησιν τοιαύτην.

Κύριε Κύριε, βασιλεῦ τῶν οὐρανῶν καὶ δέσποτα πάσησ κτίσεωσ, ἅγιε ἐν ἁγίοισ, μόναρχε, παντοκράτωρ, πρόσχεσ ἡμῖν καταπονουμένοισ ὑπὸ ἀνοσίου καὶ βεβήλου θράσει καὶ σθένει πεφρυαγμένου. σὺ γὰρ ὁ κτίσασ τὰ πάντα καὶ τῶν ὅλων ἐπικρατῶν δυνάστησ δίκαιοσ εἶ καὶ τοὺσ ὕβρει καὶ ἀγερωχίᾳ πράσσοντάσ τι κρίνεισ. σὺ τοὺσ ἔμπροσθεν ἀδικίαν ποιήσαντασ, ἐν οἷσ καὶ γίγαντεσ ἦσαν ρώμῃ καὶ θράσει πεποιθότεσ, διέφθειρασ ἐπαγαγὼν αὐτοῖσ ἀμέτρητον ὕδωρ. σὺ τοὺσ ὑπερηφανίαν ἐργαζομένουσ Σοδομίτασ, διαδήλουσ ταῖσ κακίαισ γενομένουσ, πυρὶ καὶ θείῳ κατέφλεξασ, παράδειγμα τοῖσ ἐπιγινομένοισ καταστήσασ. σὺ τὸν θρασὺν Φαραὼ καταδουλωσάμενον τὸν λαόν σου τὸν ἅγιον Ἰσραήλ, ποικίλαισ καὶ πολλαῖσ δοκιμάσασ τιμωρίαισ, ἐγνώρισασ τὴν σὴν δυναστείαν, ἐφ’ αἷσ ἐγνώρισασ τὸ μέγα σου κράτοσ. καὶ ἐπιδιώξαντα αὐτὸν σὺν ἅρμασι καὶ ὄχλων πλήθει ἐπέκλυσασ βάθει θαλάσσησ, τοὺσ δὲ ἐμπιστεύσαντασ ἐπὶ σοὶ τῷ τῆσ ἁπάσησ κτίσεωσ δυναστεύοντι σώουσ διεκόμισασ, οἳ καὶ συνιδόντεσ ἔργα σῆσ χειρὸσ ᾔνεσάν σε τὸν παντοκράτορα. σύ, βασιλεῦ, κτίσασ τὴν ἀπέραντον καὶ ἀμέτρητον γῆν, ἐξελέξω τὴν πόλιν ταύτην καὶ ἁγιάσασ τὸν τόπον τοῦτον εἰσ ὄνομά σοι τῷ τῶν ἁπάντων ἀπροσδεεῖ καὶ παρεδόξασασ ἐν ἐπιφανείᾳ μεγαλοπρεπεῖ, σύστασιν ποιησάμενοσ αὐτοῦ πρὸσ δόξαν τοῦ μεγάλου καὶ ἐντίμου ὀνόματόσ σου. καὶ ἀγαπῶν τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ ἐπηγγείλω δὴ ὅτι ἐὰν γένηται ἡμῶν ἀποστροφὴ καὶ καταλάβῃ ἡμᾶσ στενοχωρία καὶ ἐλθόντεσ εἰσ τὸν τόπον τοῦτον δεηθῶμεν, εἰσακούσῃ τῆσ δεήσεωσ ἡμῶν. καὶ δὴ πιστὸσ εἶ καὶ ἀληθινόσ. ἐπεὶ δὲ πλεονάκισ θλιβέντων τῶν πατέρων ἡμῶν ἐβοήθησασ αὐτοῖσ ἐν τῇ ταπεινώσει καὶ ἐρρύσω αὐτοὺσ ἐκ μεγάλων κινδύνων, ἰδοὺ δὲ νῦν, ἅγιε βασιλεῦ, διὰ τὰσ πολλὰσ καὶ μεγάλασ ἡμῶν ἁμαρτίασ καταπονούμεθα καὶ ὑπετάγημεν τοῖσ ἐχθροῖσ ἡμῶν καὶ παρείμεθα ἐν ἀδυναμίαισ. ἐν δὲ τῇ ἡμετέρᾳ καταπτώσει ὁ θρασὺσ καὶ βέβηλοσ οὗτοσ ἐπιτηδεύει καθυβρίσαι τὸν ἐπὶ τῆσ γῆσ ἀναδεδειγμένον τῷ ὀνόματι τῆσ δόξησ σου ἅγιον τόπον. τὸ μὲν γὰρ οἰκητήριόν σου οὐρανὸσ τοῦ οὐρανοῦ ἀνέφικτοσ ἀνθρώποισ ἐστίν. ἀλλ’ ἐπεὶ εὐδοκήσασ τὴν δόξαν σου ἐν τῷ λαῷ σου Ἰσραὴλ ἡγίασασ τὸν τόπον τοῦτον, μὴ ἐκδικήσῃσ ἡμᾶσ ἐν τῇ τούτων ἀκαθαρσίᾳ, μηδὲ εὐθύνῃσ ἡμᾶσ ἐν βεβηλώσει, ἵνα μὴ καυχήσωνται οἱ παράνομοι ἐν θυμῷ αὐτῶν, μηδὲ ἀγαλλιάσωνται ἐν ὑπερηφανίᾳ γλώσσησ αὐτῶν λέγοντεσ. ἡμεῖσ κατεπατήσαμεν τὸν οἶκον τοῦ ἁγιασμοῦ, ὡσ καταπατοῦνται οἱ οἶκοι τῶν προσοχθισμάτων. ἀπάλειψον τὰσ ἁμαρτίασ ἡμῶν καὶ διασκέδασον τὰσ ἀμπλακίασ ἡμῶν καὶ ἐπίφανον τὸ ἔλεόσ σου κατὰ τὴν ὥραν ταύτην. ταχὺ προκαταλαβέτωσαν ἡμᾶσ οἱ οἰκτιρμοί σου, καὶ δὸσ αἰνέσεισ ἐν στόματι τῶν καταπεπτωκότων καὶ συντετριμμένων τὰσ ψυχὰσ ποιήσασ ἡμῖν εἰρήνην. Ἐνταῦθα ὁ πάντων ἐπόπτησ Θεὸσ καὶ πρὸ πάντων ἅγιοσ ἐν ἁγίοισ εἰσακούσασ τῆσ ἐνθέσμου λιτανείασ, τὸν ὕβρει καὶ θράσει μεγάλωσ ἐπῃρμένον ἐμάστιξεν αὐτόν, ἔνθεν καὶ ἔνθεν κραδάνασ αὐτὸν ὡσ κάλαμον ὑπὸ ἀνέμου, ὥστε κατ’ ἐδάφουσ ἄπρακτον, ἔτι καὶ τοῖσ μέλεσι παραλελυμένον μηδὲ φωνῆσαι δύνασθαι δικαίᾳ περιπεπλεγμένον κρίσει. ὅθεν οἵ τε φίλοι καὶ οἱ σωματοφύλακεσ αὐτοῦ ταχεῖαν καὶ ὀξεῖαν ἰδόντεσ τὴν καταλαβοῦσαν αὐτὸν εὔθυναν, φοβούμενοι μὴ καὶ τὸ ζῆν ἐκλείπῃ, ταχέωσ αὐτὸν ἐξείλκυσαν ὑπερβάλλοντι καταπεπληγμένοι φόβῳ. ἐν χρόνῳ δὲ ὕστερον ἀναλεξάμενοσ ἑαυτὸν οὐδαμῶσ εἰσ μετάμελον ἦλθεν ἐπιτιμηθείσ, μετ’ ἀπειλῆσ δὲ πικρᾶσ ἀνέλυσε. Διακομισθεὶσ δὲ εἰσ τὴν Αἴγυπτον καὶ τὰ τῆσ κακίασ ἐπαύξων, διὰ δὲ τῶν προαποδεδειγμένων συμποτῶν καὶ ἑταίρων τοῦ παντὸσ δικαίου κεχωρισμένων, οὐ μόνον ταῖσ ἀναριθμήτοισ ἀσελγείαισ διηρκέσθη, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοσοῦτον θράσουσ προῆλθεν, ὥστε δισφυμίασ ἐν τοῖσ τόποισ συνίστασθαι καὶ πολλοὺσ τῶν φίλων ἀτενίζοντασ εἰσ τὴν τοῦ βασιλέωσ πρόθεσιν καὶ αὐτοὺσ ἕπεσθαι τῇ ἐκείνου θελήσει. προέθετο δὲ δημοσίᾳ κατὰ τοῦ ἔθνουσ διαδοῦναι ψόγον. καὶ ἐπὶ τοῦ κατὰ τὴν αὐλὴν πύργου στήλην ἀναστήσασ ἐξεκόλαψε γραφήν, μηδένα τῶν μὴ θυόντων εἰσ τὰ ἱερὰ αὐτῶν εἰσιέναι, πάντασ δὲ τοὺσ Ἰουδαίουσ εἰσ λαογραφίαν καὶ οἰκετικὴν διάθεσιν ἀχθῆναι, τοὺσ δὲ ἀντιλέγοντασ βίᾳ φερομένουσ τοῦ ζῆν μεταστῆσαι, τούσ τε ἀπογραφομένουσ χαράσσεσθαι καὶ διὰ πυρὸσ εἰσ τὸ σῶμα παρασήμῳ Διονύσου κισσοφύλλῳ, οὓσ καὶ καταχωρίσαι εἰσ τὴν προσυνεσταλμένην αὐθεντίαν. ἵνα δὲ μὴ τοῖσ πᾶσιν ἀπεχθόμενοσ φαίνηται, ὑπέγραψεν. ἐὰν δέ τινεσ ἐξ αὐτῶν προαιρῶνται ἐν τοῖσ κατὰ τὰσ τελετὰσ μεμυημένοισ ἀναστρέφεσθαι, τούτουσ ἰσοπολίτασ Ἀλεξανδρεῦσιν εἶναι. Ἔνιοι μὲν οὖν ἐπὶ πόλεωσ τὰσ τῆσ πόλεωσ εὐσεβείασ ἐπιβάθρασ στυγοῦντεσ εὐχερῶσ ἑαυτοὺσ ἐδίδοσαν ὡσ μεγάλησ τινὸσ κοινωνήσοντεσ εὐκλείασ ἀπὸ τῆσ ἐσομένησ τῷ βασιλεῖ συναναστροφῆσ. οἱ δὲ πλεῖστοι γενναίᾳ ψυχῇ ἐνίσχυσαν καὶ οὐ διέστησαν τῆσ εὐσεβείασ, τά τε χρήματα περὶ τοῦ ζῆν ἀντικαταλλασσόμενοι ἀδεῶσ ἐπειρῶντο ἑαυτοὺσ ρύσασθαι ἐκ τῶν ἀπογραφῶν. εὐέλπιδεσ δὲ καθειστήκεισαν ἀντιλήψεωσ τεύξεσθαι. καὶ τοὺσ ἀποχωροῦντασ ἐξ αὐτῶν ἐβδελύσσοντο καὶ ὡσ πολεμίουσ τοῦ ἔθνουσ ἔκρινον καὶ τῆσ κοινῆσ συναναστροφῆσ καὶ εὐχρηστίασ ἐστέρουν. Α καὶ μεταλαμβάνων ὁ δυσσεβὴσ ἐπὶ τοσοῦτον ἐχόλησεν, ὥστε οὐ μόνον τοῖσ κατ’ Ἀλεξάνδρειαν διοργίζεσθαι, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἐν τῇ χώρᾳ βαρυτέρωσ ἐναντιωθῆναι καὶ προστάξαι σπεύσαντασ συναγαγεῖν πάντασ ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ χειρίστῳ μόρῳ τοῦ ζῆν μεταστῆσαι.

τούτων δὲ οἰκονομουμένων φήμη δυσμενὴσ ἐξηχεῖτο κατὰ τοῦ γένουσ ἀνθρώποισ συμφρονοῦσιν εἰσ κακοποίησιν, ἀφορμῆσ διδομένησ εἰσ διάθεσιν, ὡσ ἂν ἀπὸ τῶν νομίμων αὐτοὺσ κωλυόντων. οἱ δὲ Ἰουδαῖοι τὴν μὲν πρὸσ τοὺσ βασιλεῖσ εὔνοιαν καὶ πίστιν ἀδιάστροφον ἦσαν διαφυλάσσοντεσ, σεβόμενοι δὲ τὸν Θεὸν καὶ τῷ τούτου νόμῳ πολιτευόμενοι χωρισμὸν ἐποίουν ἐπὶ τῷ κατὰ τὰσ τροφάσ, δι’ ἣν αἰτίαν ἐνίοισ ἀπεχθεῖσ ἐφαίνοντο. τῇ δὲ τῶν δικαίων εὐπραξίᾳ κοσμοῦντεσ τὴν συναναστροφὴν ἅπασιν ἀνθρώποισ εὐδόκιμοι καθειστήκεισαν. τὴν μὲν οὖν περὶ τοῦ γένουσ ἐν πᾶσι θρυλουμένην εὐπραξίαν οἱ ἀλλόφυλοι οὐδαμῶσ διηριθμήσαντο, τὴν δὲ περὶ τῶν προσκυνήσεων καὶ τροφῶν διάστασιν ἐθρύλουν, φάσκοντεσ μήτε τῷ βασιλεῖ μήτε ταῖσ δυνάμεσιν ὁμοσπόνδουσ τοὺσ ἀνθρώπουσ γενέσθαι, δυσμενεῖσ δὲ εἶναι καὶ μέγα τι τοῖσ πράγμασιν ἐναντιουμένουσ. καὶ οὐ τῷ τυχόντι περιῆψαν ψόγῳ. οἱ δὲ κατὰ τὴν πόλιν Ἕλληνεσ οὐδὲν ἠδικημένοι, ταραχὴν ἀπροσδόκητον περὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ θεωροῦντεσ καὶ συνδρομὰσ ἀπροσκόπτουσ γινομένασ, βοηθεῖν μὲν οὐκ ἔσθενον, τυραννικὴ γὰρ ἦν ἡ διάθεσισ, παρεκάλουν δὲ καὶ δυσφόρωσ εἶχον καὶ μεταπεσεῖσθαι ταῦτα ὑπελάμβανον. μὴ γὰρ οὕτωσ παροραθήσεσθαι τηλικοῦτο σύστεμα μηδὲν ἠγνοηκόσ. ἤδη δὲ καί τινεσ γείτονέσ τε καὶ φίλοι καὶ συμπραγματευόμενοι μυστικῶσ τινασ ἐπισπώμενοι, πίστεισ ἐδίδουν συνασπιεῖν καὶ πᾶν ἐκτενὲσ προσοίσεσθαι πρὸσ ἀντίληψιν. Ἐκεῖνοσ μὲν οὖν τῇ κατὰ τὸ παρὸν εὐημερίᾳ γεγαυρωμένοσ καὶ οὐ καθορῶν τὸ τοῦ μεγίστου Θεοῦ κράτοσ, ὑπολαμβάνων δὲ διηνεκῶσ ἐν τῇ αὐτῇ διαμένειν βουλῇ, ἔγραψε κατ’ αὐτῶν ἐπιστολὴν τήνδε. «Βασιλεὺσ Πτολεμαῖοσ Φιλοπάτωρ τοῖσ κατ’ Αἴγυπτον καὶ κατὰ τόπον στρατηγοῖσ καὶ στρατιώταισ χαίρειν καὶ ἐρρῶσθαι. ἔρρωμαι δὲ καὶ ἐγὼ αὐτὸσ καὶ τὰ πράγματα ἡμῶν. τῆσ εἰσ τὴν Ἀσίαν γενομένησ ἡμῖν ἐπιστρατείασ, ἧσ ἴστε καὶ αὐτοί, τῇ τῶν θεῶν πρὸσ ἡμᾶσ ἀπροπτώτῳ συμμαχίᾳ καὶ τῇ ἡμετέρᾳ δὲ ρώμῃ κατὰ λόγον ἐπ’ ἄριστον τέλοσ ἀχθείσησ, ἡγησάμεθα μὴ βίᾳ δόρατοσ, ἐπιεικείᾳ δὲ καὶ πολλῇ φιλανθρωπίᾳ τιθηνήσασθαι τὰ κατοικοῦντα Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην ἔθνη εὐ ποιῆσαί τε ἀσμένωσ. καὶ τοῖσ κατὰ πόλεσιν ἱεροῖσ ἀπονείμαντεσ προσόδουσ πλείστασ, προήχθημεν καὶ εἰσ τὰ Ἱεροσόλυμα ἀναβάντεσ τιμῆσαι τὸ ἱερὸν τῶν ἀλιτηρίων καὶ μηδέποτε ληγόντων τῆσ ἀνοίασ. οἱ δὲ λόγῳ μὲν τὴν ἡμετέραν ἀποδεξάμενοι παρουσίαν, τῷ δὲ πράγματι νόθωσ, προθυμηθέντων ἡμῶν εἰσελθεῖν εἰσ τὸν ναὸν αὐτῶν καὶ τοῖσ ἐκπρεπέσι καὶ καλλίστοισ ἀναθήμασι τιμῆσαι, τύφοισ φερόμενοι παλαιοτέροισ, εἶρξαν ἡμᾶσ τῆσ εἰσόδου, ἀπολειπόμενοι τῆσ ἡμετέρασ ἀλκῆσ δι’ ἣν ἔχομεν πρὸσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ φιλανθρωπίαν. τὴν δὲ αὐτῶν εἰσ ἡμᾶσ δυσμένειαν ἔκδηλον καθιστάντεσ, ὡσ μονώτατοι τῶν ἐθνῶν βασιλεῦσι καὶ τοῖσ ἑαυτῶν εὐεργέταισ ὑψαυχενοῦντεσ, οὐδὲν γνήσιον βούλονται φέρειν. ἡμεῖσ δὲ τῇ τούτων ἀνοίᾳ συμπεριενεχθέντεσ καὶ μετὰ νίκησ διακομισθέντεσ καὶ εἰσ τὴν Αἴγυπτον τοῖσ πᾶσιν ἔθνεσι φιλανθρώπωσ ἀπαντήσαντεσ καθὼσ ἔπρεπεν ἐποιήσαμεν. ἐν δὲ τούτοισ πρὸσ τοὺσ ὁμοφύλουσ αὐτῶν ἀμνησικακίαν ἅπασι γνωρίζοντεσ, διά τε τὴν συμμαχίαν καὶ τὰ πεπιστευμένα μετὰ ἁπλότητοσ αὐτοῖσ ἀρχῆθεν μύρια πράγματα τολμήσαντεσ ἐξαλλοιῶσαι, ἐβουλήθημεν καὶ πολιτείασ αὐτοὺσ Ἀλεξανδρέων καταξιῶσαι καὶ μετόχουσ τῶν ἀεὶ ἱερέων καταστῆσαι. οἱ δὲ τοὐναντίον ἐκδεχόμενοι καὶ τῇ συμφύτῳ κακοηθείᾳ τὸ καλὸν ἀπωσάμενοι, διηνεκῶσ δὲ εἰσ τὸ φαῦλον ἐκνεύοντεσ, οὐ μόνον ἀπεστρέψαντο τὴν ἀτίμητον πολιτείαν, ἀλλὰ καὶ βδελύσσονται λόγῳ τε καὶ σιγῇ τοὺσ ἐν αὐτοῖσ ὀλίγουσ πρὸσ ἡμᾶσ γνησίωσ διακειμένουσ, παρέκαστα ὑφορώμενοι διὰ τῆσ δυσκλεεστάτησ ἐμβιώσεωσ διὰ τάχουσ ἡμᾶσ καταστρέψαι τὰ κατορθώματα. διὸ καὶ τεκμηρίοισ καλῶσ πεπεισμένοι, τούτουσ κατὰ πάντα δυσνοεῖν ἡμῖν τρόπον καὶ προνοούμενοι μήποτε αἰφνιδίου μετέπειτα ταραχῆσ ἐνστάσησ ἡμῖν τοὺσ δυσσεβεῖσ τούτουσ κατὰ νώτου προδότασ καὶ βαρβάρουσ ἔχωμεν πολεμίους προστετάχαμεν ἅμα τῷ προσπεσεῖν τὴν ἐπιστολὴν τήνδε αὐθωρεὶ τοὺσ ἐννεμομένουσ σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοισ μετὰ ὕβρεων καὶ σκυλμῶν ἀποστεῖλαι πρὸσ ἡμᾶσ ἐν δεσμοῖσ σιδηροῖσ πάντοθεν κατακεκλεισμένουσ, εἰσ ἀνήκεστον καὶ δυσκλεῆ πρέποντα δυσμενέσι φόνον. τούτων γὰρ ὁμοῦ κολασθέντων, διειλήφαμεν εἰσ τὸν ἐπίλοιπον χρόνον τελείωσ ἡμῖν τὰ πράγματα ἐν εὐσταθείᾳ καὶ βελτίστῃ διαθέσει κατασταθήσεσθαι. ὃσ δι’ ἂν σκεπάσῃ τινὰ τῶν Ἰουδαίων ἀπὸ γηραιοῦ μέχρι νηπίου μέχρι τῶν ὑπομαστιδίων, αἰσχίσταισ βασάνοισ ἀποτυμπανισθήσεται πανοικί. μηνύειν δὲ τὸν βουλόμενον, ἐφ’ ᾧ τὴν οὐσίαν τοῦ ἐμπίπτοντοσ ὑπὸ τὴν εὔθυναν λήψεται καὶ ἐκ τοῦ βασιλικοῦ ἀργυρίου δραχμὰσ δισχιλίασ καὶ τῆσ ἐλευθερίασ τεύξεται καὶ στεφανωθήσεται. πᾶσ δὲ τόποσ, οὗ ἐὰν φωραθῇ τὸ σύνολον σκεπαζόμενοσ Ἰουδαῖοσ, ἄβατοσ καὶ πυριφλεγὴσ γινέσθω καὶ πάσῃ θνητῇ φύσει κατὰ πάντα ἄχρηστοσ φανήσεται εἰσ τὸν ἀεὶ χρόνον». Καὶ ὁ μὲν τῆσ ἐπιστολῆσ τύποσ οὕτωσ ἐγέγραπτο. ΠΑΝΤΗ δέ, ὅπου προσέπιπτε τοῦτο τὸ πρόσταγμα, δημοτελὴσ συνίστατο τοῖσ ἔθνεσιν εὐωχία μετὰ ἀλαλαγμῶν καὶ χαρᾶσ, ὡσ ἂν τῆσ προκατεσκιρρωμένησ αὐτοῖσ πάλαι κατὰ διάνοιαν μετὰ παρρησίασ συνεκφαινομένησ ἀπεχθείασ.

τοῖσ δὲ Ἰουδαίοισ ἀνήκεστον πένθοσ ἦν καὶ πανόδυρτοσ μετὰ δακρύων βοή, στεναγμοῖσ πεπυρωμένησ τῆσ αὐτῶν πάντοθεν καρδίασ, ὀλοφυρομένων τὴν ἀπροσδόκητον ἐξαίφνησ ἐπικριθεῖσαν αὐτοῖσ ὀλεθρίαν. τίσ νομὸσ ἢ πόλισ ἢ τίσ τὸ σύνολον οἰκητὸσ τόποσ ἢ τίνεσ ἀγυιαὶ κοπετοῦ καὶ γόων ἐπ’ αὐτοῖσ οὐκ ἐνεπιπλῶντο̣ οὕτω γὰρ μετὰ πικρίασ ἀνοίκτου ψυχῆσ ὑπὸ τῶν κατὰ πόλιν στρατηγῶν ὁμοθυμαδὸν ἐξαπεστέλλοντο, ὥστε ἐπὶ ταῖσ ἐξάλλοισ τιμωρίαισ καί τινασ τῶν ἐχθρῶν λαμβάνοντασ πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν τὸν κοινὸν ἔλεον καὶ λογιζομένουσ τὴν ἄδηλον τοῦ βίου καταστροφήν, δακρύειν αὐτῶν τὴν τρισάθλιον ἐξαποστολήν. ἤγετο γὰρ γεραιῶν πλῆθοσ πολιᾷ πεπυκασμένων, τὴν ἐκ τοῦ γήρωσ νωθρότητα ποδῶν ἐπίκυφον ἀνατροπῆσ ὁρμῇ βιαίασ ἁπάσησ αἰδοῦσ ἄνευ πρὸσ ὀξεῖαν καταχρωμένων πορείαν. αἱ δὲ ἄρτι πρὸσ βίου κοινωνίαν γαμικὸν ὑπεληλυθυῖαι παστὸν νεάνιδεσ, ἀντὶ τέρψεωσ μεταλαβοῦσαι γόουσ καὶ κόνει τὴν μυροβραχῆ πεφυρμέναι κόμην, ἀκαλύπτωσ δὲ ἀγόμεναι, θρῆνον ἀνθ’ ὑμεναίων ὁμοθυμαδὸν ἐξῆρχον ὡσ ἐσπαραγμέναι σκυλμοῖσ ἀλλοεθνέσι. δέσμιαι δὲ δημόσιαι μέχρι τῆσ εἰσ τὸ πλοῖον ἐμβολῆσ εἵλκοντο μετὰ βίασ. οἵ τε τούτων συζυγεῖσ βρόχοισ ἀντὶ στεφέων τοὺσ αὐχένασ περιπεπλεγμένοι μετὰ ἀκμαίασ καὶ νεανικῆσ ἡλικίασ, ἀντὶ εὐωχίασ καὶ νεωτερικῆσ ραθυμίασ τὰσ ἐπιλοίπουσ τῶν γάμων ἡμέρασ ἐν θρήνοισ διῆγον, παρὰ πόδασ ἤδη τὸν ᾅδην ὁρῶντεσ κείμενον. κατήχθησαν δέ θηρίων τρόπον ἀγόμενοι σιδηροδέσμοισ ἀνάγκαισ, οἱ μὲν τοῖσ ζυγοῖσ τῶν πλοίων προσηλωμένοι τοὺσ τραχήλουσ, οἱ δὲ τοὺσ πόδασ ἀρρήκτοισ κατησφαλισμένοι πέδαισ, ἔτι καὶ τῷ καθύπερθε πυκνῷ σανιδώματι διακειμένῳ, ὅπωσ πάντοθεν ἐσκοτισμένοι τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἀγωγὴν ἐπιβούλων ἐν παντὶ τῷ κατάπλῳ λαμβάνωσι. Τούτων δὲ ἐπὶ τὴν λεγομένην Σχεδίαν ἀχθέντων καὶ τοῦ παράπλου περανθέντοσ, καθὼσ ἦν δεδογματισμένον τῷ βασιλεῖ, προσέταξεν αὐτοὺσ ἐν τῷ πρὸ τῆσ πόλεωσ ἱπποδρόμῳ παρεμβαλεῖν ἀπλέτῳ καθεστῶτι περιμέτρῳ καὶ πρὸσ παραδειγματισμὸν ἄγαν εὐκαιροτάτῳ καθεστῶτι πᾶσι τοῖσ καταπορευομένοισ εἰσ τὴν πόλιν καὶ τοῖσ ἐκ τούτων εἰσ τὴν χώραν στελλομένοισ πρὸσ ἐκδημίαν πρὸσ τὸ μηδὲ ταῖσ δυνάμεσιν αὐτοῦ κοινωνεῖν, μηδὲ τὸ σύνολον καταξιῶσαι περιβόλων. ὡσ δὲ τοῦτο ἐγενήθη, ἀκούσασ τοὺσ ἐκ τῆσ πόλεωσ ὁμοεθνεῖσ κρυβῇ ἐκπορευομένουσ πυκνότερον ἀποδύρεσθαι τὴν ἀκλεᾶ τῶν ἀδελφῶν ταλαιπωρίαν, διοργισθεὶσ προσέταξε καὶ τούτοισ ὁμοῦ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐπιμελῶσ ὡσ ἐκείνοισ ποιῆσαι μὴ λειπομένοισ κατὰ μηδένα τρόπον τῆσ ἐκείνων τιμωρίασ, ἀπογραφῆναι δὲ πᾶν τὸ φῦλον ἐξ ὀνόματοσ, οὐκ εἰσ τὴν ἔμπροσθε βραχεῖ προδεδηλωμένην τῶν ἔργων κατάπονον λατρείαν, στρεβλωθέντασ δὲ ταῖσ παρηγγελμέναισ αἰκίαισ τὸ τέλοσ ἀφανίσαι μιᾶσ ὑπὸ καιρὸν ἡμέρασ. ἐγίνετο μὲν οὖν ἡ τούτων ἀπογραφὴ μετὰ πικρᾶσ σπουδῆσ καὶ φιλοτίμου προσεδρείασ ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου μέχρι δυσμῶν, ἀνήνυτον λαμβάνουσα τὸ τέλοσ ἐπὶ ἡμέρασ τεσσαράκοντα. ‐ Μεγάλωσ δὲ καὶ διηνεκῶσ ὁ βασιλεὺσ χαρᾷ πεπληρωμένοσ, συμπόσια ἐπὶ πάντων τῶν εἰδώλων συνιστάμενοσ, πεπλανημένῃ πόρρω τῆσ ἀληθείασ φρενὶ καὶ βεβήλῳ στόματι, τὰ μέν κωφὰ καὶ μὴ δυνάμενα αὐτοῖσ λαλεῖν ἢ ἀρήγειν ἐπαινῶν, εἰσ δὲ τὸν μέγιστον Θεὸν τὰ μὴ καθήκοντα λαλῶν. μετὰ δὲ τὸ προειρημένον τοῦ χρόνου διάστημα προσηνέγκαντο οἱ γραμματεῖσ τῷ βασιλεῖ μηκέτι ἰσχύειν τὴν τῶν Ἰουδαίων ἀπογραφὴν ποιεῖσθαι διὰ τὴν ἀμέτρητον αὐτῶν πληθύν, καίπερ ὄντων κατὰ τὴν χώραν ἔτι τῶν πλειόνων, τῶν μὲν κατὰ τὰσ οἰκίασ ἔτι συνεστηκότων, τῶν δὲ καὶ κατὰ τόπον, ὡσ ἀδυνάτου καθεστῶτοσ πᾶσι τοῖσ ἐπ’ Αἴγυπτον στρατηγοῖσ. ἀπειλήσαντοσ δὲ αὐτοῖσ σκληρότερον ὡσ δεδωροκοπημένοισ εἰσ μηχανὴν τῆσ ἐκφυγῆσ, συνέβη σαφῶσ αὐτὸν περὶ τούτου πεισθῆναι, λεγόντων μετὰ ἀποδείξεωσ καὶ τὴν χαρτηρίαν ἤδη καὶ τοὺσ γραφικοὺσ καλάμουσ, ἐν οἷσ ἐχρῶντο, ἐκλελοιπέναι. τοῦτο δὲ ἦν ἐνέργεια τῆσ τοῦ βοηθοῦντοσ τοῖσ Ἰουδαίοισ ἐξ οὐρανοῦ προνοίασ ἀνικήτου. ΤΟΤΕ προσκαλεσάμενοσ Ἕρμωνα τὸν πρὸσ τῇ τῶν ἐλεφάντων ἐπιμελείᾳ, βαρείᾳ μεμεστωμένοσ ὀργῇ καὶ χόλῳ κατὰ πᾶν ἀμετάθετος

ἐκέλευσεν ὑπὸ τὴν ἐπερχομένην ἡμέραν δαψιλέσι δράκεσι λιβανωτοῦ καὶ οἴνῳ πλείονι ἀκράτῳ ἅπαντασ τοὺσ ἐλέφαντασ ποτίσαι, ὄντασ τὸν ἀριθμὸν πεντακοσίουσ, καὶ ἀγριωθέντασ τῇ τοῦ πόματοσ ἀφθόνῳ χορηγίᾳ εἰσαγαγεῖν πρὸσ συνάντησιν τοῦ μόρου τῶν Ἰουδαίων. ὁ μὲν τάδε προστάσσων ἐτρέπετο πρὸσ τὴν εὐωχίαν, συναγαγὼν τοὺσ μάλιστα τῶν φίλων καὶ τῆσ στρατιᾶσ ἀπεχθῶσ ἔχοντασ πρὸσ τοὺσ Ἰουδαίουσ. ὁ δὲ ἐλεφαντάρχησ τὸ προσταγὲν ἀραρότωσ Ἕρμων συνετέλει. οἵ τε πρὸσ τούτοισ λειτουργοὶ κατὰ τὴν ἑσπέραν ἀξιόντεσ τὰσ τῶν ταλαιπώρων ἐδέσμευον χεῖρασ τήν τε λοιπὴν ἐμηχανῶντο περὶ αὐτοὺσ ἀσφάλειαν, ἔννυχον δόξαντεσ ὁμοῦ λήψεσθαι τὸ φῦλον πέρασ τῆσ ὀλεθρίασ. οἱ δὲ πάσησ σκέπησ ἔρημοι δοκοῦντεσ εἶναι τοῖσ ἔθνεσιν Ἰουδαῖοι διὰ τὴν πάντοθεν περιέχουσαν αὐτοὺσ μετὰ δεσμῶν ἀνάγκην, τὸν παντοκράτορα Κύριον καὶ πάσησ δυνάμεωσ δυναστεύοντα, ἐλεήμονα Θεὸν αὐτῶν καὶ πατέρα, δυσκαταπαύστῳ βοῇ πάντεσ μετὰ δακρύων ἐπεκαλέσαντο, δεόμενοι τὴν κατ̓ αὐτῶν μεταστρέψαι βουλὴν ἀνοσίαν καὶ ρύσασθαι αὐτοὺσ μετὰ μεγαλομεροῦσ ἐπιφανείασ ἐκ τοῦ παρὰ πόδασ ἐν ἑτοίμῳ μόρου. τούτων μὲν οὖν ἐκτενῶσ ἡ λιτανεία ἀνέβαινεν εἰσ οὐρανόν.— Ὁ δὲ Ἕρμων τοὺσ ἀνηλεεῖσ ἐλέφαντασ ποτίσασ πεπληρωμένουσ τῆσ τοῦ οἴνου πολλῆσ χορηγίασ καὶ τοῦ λιβάνου μεμεστωμένουσ, ὄρθροισ ἐπὶ τὴν αὐλὴν παρῆν περὶ τούτων προσαγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ. τὸ δὲ ἀπ̓ αἰῶνοσ χρόνου κτίσμα καλὸν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ ἐπιβαλλόμενον ὑπὸ τοῦ χαριζομένου πᾶσιν, οἷσ ἂν αὐτὸσ θελήσῃ, ὕπνου μέροσ ἀπέστειλε πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ ἡδίστῳ καὶ βαθεῖ κατεσχέθη τῇ ἐνεργείᾳ τοῦ Δεσπότου, τῆσ ἀθέσμου μὲν προθέσεωσ πολὺ διεσφαλμένοσ, τοῦ δὲ ἀμεταθέτου λογισμοῦ μεγάλωσ διεψευσμένοσ. οἱ δὲ Ἰουδαῖοι τὴν προσημανθεῖσαν ὥραν διαφυγόντεσ, τὸν ἅγιον ᾔνουν Θεὸν αὐτῶν καὶ πάλιν ἠξίουν τὸν εὐκατάλλακτον δεῖξαι τῆσ μεγαλοσθενοῦσ αὐτοῦ χειρὸσ κράτοσ ἔθνεσιν ὑπερηφάνοισ. μεσούσησ δὲ ἤδη τῆσ δεκάτησ ὥρασ σχεδόν, ὁ πρὸσ ταῖσ κλήσεσι τεταγμένοσ, ἀθρόουσ τοὺσ κλητοὺσ ἰδών, ἔνυξε προσελθὼν τὸν βασιλέα. καὶ μόλισ διεγείρασ ὑπέδειξε τὸν τῆσ συμποσίασ καιρὸν ἤδη παρατρέχοντα, τὸν περὶ τούτων λόγον ποιούμενοσ. ὃν ὁ βασιλεὺσ λογισάμενοσ καὶ τραπεὶσ εἰσ τὸν πότον, ἐκέλευσε τοὺσ παραγεγονότασ εἰσ τὴν συμποσίαν ἄντικρυσ ἀνακλιθῆναι αὐτοῦ. οὗ καὶ γενομένου, παρῄνει εἰσ εὐωχίαν δόντασ ἑαυτούσ, τὸ παρὸν τῆσ συμποσίασ ἐπιπολὺ γεραιρομένουσ εἰσ εὐφροσύνην καταθέσθαι μέροσ. ἐπὶ πλεῖον δὲ προβαινούσησ τῆσ ὁμιλίασ, τὸν Ἕρμωνα μεταπεμψάμενοσ ὁ βασιλεύσ, μετὰ πικρᾶσ ἀπειλῆσ ἐπυνθάνετο, τίνοσ ἕνεκεν αἰτίασ εἰάθησαν οἱ Ἰουδαῖοι τὴν παροῦσαν ἡμέραν περιβεβιωκότεσ̣ τοῦ δὲ ὑποδείξαντοσ ἐκ νυκτὸσ τὸ προσταγὲν ἐπὶ τέλοσ ἀγηοχέναι καὶ τῶν φίλων αὐτῷ προσμαρτυρησάντων, τὴν ὠμότητα χείρονα Φαλάριδοσ ἐσχηκὼσ ἔφη τῷ τῆσ σήμερον ὕπνῳ χάριν ἔχειν αὐτούσ. ἀνυπερθέτωσ δὲ εἰσ τὴν ἐπιτέλλουσαν ἡμέραν κατὰ τὸ ὅμοιον ἑτοίμασον τοὺσ ἐλέφαντασ ἐπὶ τὸν τῶν ἀθεμίτων Ἰουδαίων ἀφανισμόν. εἰπόντοσ δὲ τοῦ βασιλέωσ, ἀσμένωσ πάντεσ μετὰ χαρᾶσ οἱ παρόντεσ ὁμοῦ συναινέσαντεσ, εἰσ τὸν ἴδιον οἶκον ἕκαστοσ ἀνέλυσε. καὶ οὐχ οὕτωσ εἰσ ὕπνον κατεχρήσαντο τὸν χρόνον τῆσ νυκτόσ, ὡσ εἰσ τὸ παντοίουσ μηχανᾶσθαι τοῖσ ταλαιπώροισ δοκοῦσιν ἐμπαιγμούσ.— Ἄρτι δὲ ἀλεκτρυὼν ἐκεκράγει ὄρθριοσ, καὶ τὰ θηρία καθωπλικὼσ ὁ Ἕρμων ἐν τῷ μεγάλῳ περιστύλῳ διεκίνει. τὰ δὲ κατὰ τὴν πόλιν πλήθη συνήθροιστο πρὸσ τὴν οἰκτροτάτην θεωρίαν, προσδοκῶντα τὴν πρωί̈αν μετὰ σπουδῆσ. οἱ δὲ Ἰουδαῖοι κατὰ τὸν ἀμερῆ ψυχουλκούμενοι χρόνον, πολυδάκρυον ἱκετείαν ἐν μέλεσι γοεροῖσ τείνοντεσ τὰσ χεῖρασ εἰσ τὸν οὐρανὸν ἐδέοντο τοῦ μεγίστου Θεοῦ πάλιν αὐτοῖσ βοηθῆσαι συντόμωσ. οὔπω δὲ ἡλίου βολαὶ κατεσπείροντο, καὶ τοῦ βασιλέωσ τοὺσ φίλουσ ἐκδεχομένου, ὁ Ἕρμων παραστὰσ ἐκάλει πρὸσ τὴν ἔξοδον, ὑποδεικνύων τὸ πρόθυμον τοῦ βασιλέωσ ἐν ἑτοίμῳ κεῖσθαι. τοῦ δὲ ἀποδεξαμένου καὶ καταπλαγέντοσ ἐπὶ τῇ παρανόμῳ ἐξόδῳ, κατὰ πᾶν ἀγνωσίᾳ κεκρατημένοσ ἐπυνθάνετο, τί τὸ πρᾶγμα, ἀφ̓ οὗ τοῦτο αὐτῷ μετὰ σπουδῆσ τετέλεσται. τοῦτο δὲ ἦν ἡ ἐνέργεια τοῦ πάντα δεσποτεύοντοσ Θεοῦ, τῶν πρὶν αὐτῷ μεμηχανημένων λήθην κατὰ διάνοιαν ἐντεθεικότοσ. ὁ δὲ Ἕρμων ὑπεδείκνυε καὶ πάντεσ οἱ φίλοι τὰ θηρία καὶ τὰσ δυνάμεισ ἡτοιμάσθαι, βασιλεῦ, κατὰ τὴν σὴν ἐκτενῆ πρόθεσιν. ὁ δὲ ἐπὶ τοῖσ ρηθεῖσι πληρωθεὶσ βαθεῖ χόλῳ διὰ τὸ περὶ τούτων προνοίᾳ Θεοῦ διασκεδάσθαι πᾶν αὐτοῦ τὸ νόημα, ἐνατενίσασ μετὰ ἀπειλῆσ εἶπεν. εἴ σοι γονεῖσ παρῆσαν ἢ παίδων γοναί, τήνδε θηρσὶν ἀγρίοισ ἐσκεύασα ἂν δαψιλῆ θοῖναν ἀντὶ τῶν ἀνεγκλήτων ἐμοὶ καὶ προγόνοισ ἐμοῖσ ἀποδεδειγμένων ὁλοσχερῆ βεβαίαν πίστιν ἐξόχωσ Ἰουδαίων. καίπερ εἰ μὴ διὰ τὴν τῆσ συντροφίασ στοργὴν καὶ τῆσ χρείασ, τὸ ζῆν ἀντὶ τούτων ἐστερήθησ. οὕτωσ ὁ Ἕρμων ἀπροσδόκητον καὶ ἐπικίνδυνον ὑπήνεγκεν ἀπειλὴν καὶ τῇ ὁράσει καὶ τῷ προσώπῳ συνεστάλη. ὁ καθεὶσ δὲ τῶν φίλων σκυθρωπῶσ ὑπεκρέων, τοὺσ συνηθροισμένουσ ἀπέλυσαν ἕκαστον ἐπὶ τὴν ἰδίαν ἀσχολίαν. οἵ τε Ἰουδαῖοι τὰ παρὰ τοῦ βασιλέωσ ἀκούσαντεσ, τὸν ἐπιφανῆ Θεὸν καὶ βασιλέα τῶν βασιλέων ᾔνουν καὶ τῆσδε τῆσ βοηθείασ αὐτοῦ τετευχότεσ.— Κατὰ δὲ τοὺσ αὐτοὺσ νόμουσ ὁ βασιλεὺσ συστησάμενοσ πάλιν τὸ συμπόσιον εἰσ εὐφροσύνην τραπῆναι παρεκάλει. τὸν δὲ Ἕρμωνα προσκαλεσάμενοσ μετὰ ἀπειλῆσ εἶπε. ποσάκισ σοι δεῖ περὶ τούτων αὐτῶν προστάττειν, ἀθλιώτατε̣ τοὺσ ἐλέφαντασ ἔτι καὶ νῦν καθόπλισον εἰσ τὴν αὔριον ἐπὶ τὸν τῶν Ἰουδαίων ἀφανισμόν. οἱ δὲ συνανακείμενοι συγγενεῖσ τὴν ἄστατον διάνοιαν αὐτοῦ θαυμάζοντεσ, προεφέροντο τάδε. βασιλεῦ, μέχρι τίνοσ ὡσ ἀλόγουσ ἡμᾶσ διαπειράζεισ, προστάσσων ἤδη τρίτον αὐτοὺσ ἀφανίσαι καὶ πάλιν ἐπὶ τῶν πραγμάτων ἐκ μεταβολῆσ ἀναλύων τὰ σοὶ δεδογμένα̣ ὧν χάριν ἡ πόλισ διὰ τὴν προσδοκίαν ὀχλεῖ καὶ πληθύουσα συστροφαῖσ, ἤδη καὶ κινδυνεύει πολλάκισ διαρπασθῆναι. ὅθεν ὁ κατὰ πάντα Φάλαρισ βασιλεὺσ ἐμπληθυνθεὶσ ἀλογιστίασ καὶ τὰσ γινομένασ πρὸσ ἐπισκοπὴν τῶν Ἰουδαίων ἐν αὐτῷ μεταβολὰσ τῆσ ψυχῆσ παῤ οὐδὲν ἡγούμενοσ, ἀτελέστατον ἐβεβαίωσεν ὅρκον, ὁρισάμενοσ τούτουσ μὲν ἀνυπερθέτωσ πέμψειν εἰσ ᾅδην ἐν γόνασι καὶ ποσὶ θηρίων ᾐκισμένουσ, ἐπιστρατεύσαντα δὲ ἐπὶ τὴν Ἰουδαίαν ἰσόπεδον πυρὶ καὶ δόρατι θήσεσθαι διὰ τάχουσ καὶ τὸν ἄβατον αὐτῶν ἡμῖν ναὸν πυρὶ πρηνέα ἐν τάχει τῶν συντελούντων ἐκεῖ θυσίασ ἔρημον εἰσ τὸν ἅπαντα χρόνον καταστήσειν. τότε περιχαρεῖσ ἀναλύσαντεσ οἱ φίλοι καὶ συγγενεῖσ μετὰ πίστεωσ διέτασσον τὰσ δυνάμεισ ἐπὶ τοὺσ εὐκαιροτάτουσ τόπουσ τῆσ πόλεωσ πρὸσ τήρησιν. ὁ δὲ ἐλεφαντάρχησ τὰ θηρία σχεδὸν εἰπεῖν εἰσ κατάστημα μανιῶδεσ ἀγηοχώσ, εὐωδεστάτοισ πόμασιν οἴνου λελιβανωμένου φοβεραῖσ κατεσκευασμένα σκευαῖσ, περὶ τὴν ἕω, τῆσ πόλεωσ ἤδη πλήθεσιν ἀναριθμήτοισ κατὰ τοῦ ἱπποδρόμου καταμεμεστωμένησ, εἰσελθὼν εἰσ τὴν αὐλὴν ἐπὶ τὸ προκείμενον ὤτρυνε τὸν βασιλέα. ὁ δὲ ὀργῇ βαρείᾳ γεμίσασ δυσσεβῆ φρένα παντὶ τῷ βάρει σὺν τοῖσ θηρίοισ ἐξώρμησε, βουλόμενοσ ἀτρώτῳ καρδίᾳ καὶ κόραισ ὀφθαλμῶν θεάσασθαι τὴν ἐπίπονον καὶ ταλαίπωρον τῶν προσεσημαμμένων καταστροφήν. ὡσ δὲ τῶν ἐλεφάντων ἐξιόντων περὶ πύλην καὶ τῆσ συνεπομένησ ἐνόπλου δυνάμεωσ τῆσ τε τοῦ πλήθουσ πορείασ κονιορτὸν ἰδόντεσ, καὶ βαρυηχῆ θόρυβον ἀκούσαντεσ οἱ Ἰουδαῖοι, ὑστάτην βίου ροπὴν αὐτοῖσ ἐκείνην δόξαντεσ εἶναι τὸ τέλοσ τῆσ ἀθλιωτάτησ προσδοκίασ, εἰσ οἶκτον καὶ γόουσ τραπέντεσ κατεφίλουν ἀλλήλουσ περιπλεκόμενοι τοῖσ συγγενέσιν ἐπὶ τοὺσ τραχήλουσ ἐπιπίπτοντεσ, γονεῖσ παισὶ καὶ μητέρεσ νεάνισιν, ἕτεραι δὲ νεογνὰ πρὸσ μαστοὺσ ἔχουσαι βρέφη τελευταῖον ἕλκοντα γάλα. οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ καὶ τὰσ ἔμπροσθεν αὐτῶν γεγενημένασ ἀντιλήψεισ ἐξ οὐρανοῦ συνιδόντεσ, πρηνεῖσ ὁμοθυμαδὸν ρίψαντεσ ἑαυτοὺσ καὶ τὰ νήπια χωρίσαντεσ τῶν μαστῶν, ἀνεβόησαν φωνῇ μεγάλῃ σφόδρα, τὸν τῆσ ἁπάσησ δυνάμεωσ δυνάστην ἱκετεύοντεσ, οἰκτεῖραι μετ̓ ἐπιφανείασ αὐτοὺσ ἤδη πρὸσ πύλαισ ᾅδου καθεστῶτασ. ΕΛΕΑΖΑΡΟΣ δέ τισ ἀνὴρ ἐπίσημοσ τῶν ἀπὸ τῆσ χώρασ ἱερέων, ἐν πρεσβείῳ τὴν ἡλικίαν ἤδη λελογχὼσ καὶ πάσῃ τῇ κατὰ τὸν βίον ἀρετῇ κεκοσμημένοσ, τοὺσ περὶ αὐτὸν καταστείλασ πρεσβυτέρουσ ἐπικαλεῖσθαι τὸν ἅγιον Θεὸν προσηύξατο τάδε.

βασιλεῦ μεγαλοκράτωρ, ὕψιστε, παντοκράτωρ Θεὲ τὴν πᾶσαν διακυβερνῶν ἐν οἰκτιρμοῖσ κτίσιν, ἔπιδε ἐπὶ Ἁβραὰμ σπέρμα, ἐπὶ ἡγιασμένου τέκνα Ἰακώβ, μερίδοσ ἡγιασμένησ σου λαὸν ἐν ξένῃ γῇ ξένον ἀδίκωσ ἀπολλύμενον, πάτερ. σὺ Φαραὼ πληθύνοντα ἅρμασι, τὸν πρὶν Αἰγύπτου ταύτησ δυνάστην, ἐπαρθέντα ἀνόμῳ θράσει καὶ γλώσσῃ μεγαλορρήμονι, σὺν τῇ ὑπερηφάνῳ στρατιᾷ ποντοβρόχουσ ἀπώλεσασ, φέγγοσ ἐπιφάνασ ἐλέουσ Ἰσραὴλ γένει. σὺ τὸν ἀναριθμήτοισ δυνάμεσι γαυρωθέντα Σενναχηρείμ, βαρὺν Ἀσσυρίων βασιλέα, δόρατι τὴν πᾶσαν ὑποχείριον ἤδη λαβόντα γῆν καὶ μετεωρισθέντα ἐπὶ τὴν ἁγίαν σου πόλιν, βαρέα λαλοῦντα κόμπῳ καὶ θράσει σύ, Δέσποτα, ἔθραυσασ, ἔκδηλον δεικνὺσ ἔθνεσι πολλοῖσ τὸ σὸν κράτοσ. σὺ τοὺσ κατὰ τὴν Βαβυλωνίαν τρεῖσ ἑταίρουσ, πυρὶ τὴν ψυχὴν αὐθαιρέτωσ δεδωκότασ εἰσ τὸ μὴ λατρεῦσαι τοῖσ κενοῖσ, διάπυρον δροσίσασ κάμινον ἐρρύσω μέχρι τριχὸσ ἀπημάντουσ, φλόγα πᾶσιν ἐπιπέμψασ τοῖσ ὑπεναντίοισ. σὺ τὸν διαβολαῖσ φθόνου λέουσι κατὰ γῆσ ριφέντα θηρσὶ βορὰν Δανιὴλ εἰσ φῶσ ἀνήγαγεσ ἀσινῆ, τόν τε βυθοτρεφοῦσ ἐν γαστρὶ κήτουσ Ἰωνᾶν τηκόμενον ἀφειδῶσ ἀπήμαντον πᾶσιν οἰκείοισ ἀνέδειξασ, πάτερ. καὶ νῦν μίσυβρι, πολυέλεε, τῶν ὅλων σκεπαστά, τὸ τάχοσ ἐπιφάνηθι τοῖσ ἀπὸ Ἰσραὴλ γένουσ, ὑπὸ δὲ ἐβδελυγμένων ἀνόμων ἐθνῶν ὑβριζομένοισ. εἰ δὲ ἀσεβείαισ κατὰ τὴν ἀποικίαν ὁ βίοσ ἡμῶν ἐνέσχηται, ρυσάμενοσ ἡμᾶσ ἀπὸ ἐχθρῶν χειρόσ, ὡσ προαιρῇ, Δέσποτα, ἀπόλεσον ἡμᾶσ μόρῳ. μὴ τοῖσ ματαίοισ οἱ ματαιόφρονεσ εὐλογησάτωσαν ἐπὶ τῇ τῶν ἠγαπημένων σου ἀπωλείᾳ λέγοντεσ. οὐδὲ ὁ Θεὸσ αὐτῶν ἐρρύσατο αὐτούσ. σὺ δὲ ὁ πᾶσαν ἀλκὴν καὶ δυναστείαν ἔχων ἅπασαν, αἰώνιε, νῦν ἔπιδε. ἐλέησον ἡμᾶσ τοὺσ καθ̓ ὕβριν ἀνόμων ἀλόγιστον ἐκ τοῦ ζῆν μεθιστανομένουσ ἐν ἐπιβούλων τρόπῳ. πτηξάτω δὲ ἔθνη σὴν δύναμιν ἀνίκητον σήμερον, ἔντιμε, δύναμιν ἔχων ἐπί σωτηρίᾳ Ἰακὼβ γένουσ. ἱκετεύει σε τὸ πᾶν πλῆθοσ τῶν νηπίων καὶ οἱ τούτων γονεῖσ μετὰ δακρύων. δειχθήτω πᾶσιν ἔθνεσιν, ὅτι μεθ̓ ἡμῶν εἶ, Κύριε, καὶ οὐκ ἀπέστρεψασ τὸ πρόσωπόν σου ἀφ̓ ἡμῶν, ἀλλὰ καθὼσ εἶπασ ὅτι οὐδ̓ ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν ὄντων ὑπερεῖδεσ αὐτούσ, οὕτωσ ἐπιτέλεσον, Κύριε. Τοῦ δὲ Ἐλεαζάρου λήγοντοσ ἄρτι τῆσ προσευχῆσ, ὁ βασιλεὺσ σὺν τοῖσ θηρίοισ καὶ παντὶ τῷ τῆσ δυνάμεωσ φρυάγματι κατὰ τὸν ἱππόδρομον παρῆγε. καὶ θεωρήσαντεσ οἱ Ἰουδαῖοι μέγα εἰσ οὐρανὸν ἀνέκραξαν, ὥστε καὶ τοὺσ παρακειμένουσ αὐλῶνασ συνηχήσαντασ ἀκατάσχετον οἰμωγὴν ποιῆσαι παντὶ τῷ στρατοπέδῳ. τότε ὀ μεγαλόδοξοσ παντοκράτωρ καὶ ἀληθινὸσ Θεόσ, ἐπιφάνασ τὸ ἅγιον αὐτοῦ πρόσωπον, ἠνέῳξε τὰσ οὐρανίουσ πύλασ, ἐξ ὧν δεδοξασμένοι δύο φοβεροειδεῖσ ἄγγελοι κατέβησαν φανεροὶ πᾶσι, πλὴν τοῖσ Ἰουδαίοισ, καὶ ἀντέστησαν καὶ τὴν δύναμιν τῶν ὑπεναντίων ἐπλήρωσαν ταραχῆσ καὶ δειλίασ καὶ ἀκινήτοισ ἔδησαν πέδαισ. καὶ ὑπόφρικον καὶ τὸ τοῦ βασιλέωσ σῶμα ἐγενήθη καὶ λήθη τὸ θράσοσ αὐτοῦ τὸ βαρύθυμον ἔλαβε. καὶ ἀπέστρεψαν τὰ θηρία ἐπὶ τὰσ συνεπομένασ ἐνόπλουσ δυνάμεισ καὶ κατεπάτουν αὐτὰσ καὶ ὠλόθρευον. καὶ μετεστράφη τοῦ βασιλέωσ ἡ ὀργὴ εἰσ οἶκτον καὶ δάκρυα ὑπὲρ τῶν ἔμπροσθεν αὐτῷ μεμηχανευμένων. ἀκούσασ γὰρ τῆσ κραυγῆσ καὶ συνιδῶν πρηνεῖσ ἅπαντασ εἰσ τὴν ἀπώλειαν, δακρύσασ μετὰ ὀργῆσ τοῖσ φίλοισ διηπειλεῖτο λέγων. παραβασιλεύετε καὶ τυράννουσ ὑπερβεβήκατε ὠμότητι καὶ ἐμὲ αὐτὸν τὸν ὑμῶν εὐεργέτην ἐπιχειρεῖτε τῆσ ἀρχῆσ ἤδη καὶ τοῦ πνεύματοσ μεθιστᾶν, λάθρα μηχανώμενοι τὰ μὴ συμ‘φεροντα τῇ βασιλείᾳ. τίσ τοὺσ κρατήσαντασ ἡμῶν ἐν πίστει τὰ τῆσ χώρασ ὀχυρώματα, τῆσ οἰκίασ ἀποστήσασ ἕκαστον ἀλόγωσ ἤθροισεν ἐνθάδε̣ τίσ τοὺσ ἐξ ἀρχῆσ εὐνοίᾳ πρὸσ ἡμᾶσ κατὰ πάντα διαφέροντασ πάντων ἐθνῶν καὶ τοὺσ χειρίστουσ πλεονάκισ ἀνθρώπων ἐπιδεδεγμένουσ κινδύνουσ, οὕτωσ ἀθέσμοισ περιέβαλεν αἰκίαισ̣ λύσατε, ἐκλύσατε ἄδικα δεσμά. εἰσ τὰ ἴδια μετ̓ εἰρήνησ ἐξαποστείλατε, τὰ προπεπραγμένα παραιτησάμενοι. ἀπολύσατε τοὺσ υἱοὺσ τοῦ παντοκράτοροσ ἐπουρανίου Θεοῦ ζῶντοσ, ὃσ ἀφ̓ ἡμετέρων μέχρι τοῦ νῦν προγόνων ἀπαραπόδιστον μετὰ δόξησ εὐστάθειαν παρέχει τοῖσ ἡμετέροισ πράγμασιν. ὁ μὲν οὖν ταῦτα ἔλεξεν. οἱ δὲ ἐν ἀμερεῖ χρόνῳ λυθέντεσ τὸν ἅγιον σωτῆρα Θεὸν αὐτῶν εὐλόγουν, ἄρτι τὸν θάνατον ἐκπεφευγότεσ. Εἶτα ὁ βασιλεὺσ εἰσ τὴν πόλιν ἀπαλλαγείσ, τὸν ἐπὶ τῶν προσόδων προσκαλεσάμενοσ, ἐκέλευσεν οἴνουσ τε καὶ τὰ λοιπὰ πρὸσ εὐωχίαν ἐπιτήδεια τοῖσ Ἰουδαίοισ χορηγεῖν ἐπὶ ἡμέρασ ἑπτά, κρίνασ αὐτοὺσ ἐν ᾧ τόπῳ ἔδοξαν τὸν ὄλεθρον ἀναλαμβάνειν, ἐν τούτῳ ἐν εὐφροσύνῃ πάσῃ σωτήρια ἄγειν. τότε οἱ πρὶν ἐπονείδιστοι καὶ πλησίον τοῦ ᾅδου, μᾶλλον δ̓ ἐπ̓ αὐτῷ βεβηκότεσ, ἀντὶ πικροῦ καὶ δυσαιάκτου μόρου, κώθωνα σωτήριον συστησάμενοι, τὸν εἰσ πτῶσιν αὐτοῖσ καὶ τάφον ἡτοιμασμένον τόπον κλισίαισ κατεμέρισαν πλήρεισ χαρμονῆσ. καταλήξαντεσ δὲ θρήνου πανόδυρτον μέλοσ ἀνέλαβον ᾠδὴν πάτριον, τὸν σωτῆρα καὶ τερατοποιὸν αἰνοῦντεσ Θεόν. οἰμωγήν τε πᾶσαν καὶ κωκυτὸν ἀπωσάμενοι χοροὺσ συνίσταντο εὐφροσύνησ εἰρηνικῆσ σημεῖον. ὡσαύτωσ δὲ καὶ ὁ βασιλεὺσ περὶ τούτων συμπόσιον βαρὺ συναγαγών, ἀδιαλείπτωσ εἰσ οὐρανὸν ἀνθωμολογεῖτο μεγαλοπρεπῶσ ἐπὶ τῇ παραδόξῳ γενηθείσῃ αὐτῷ σωτηρίᾳ. οἵ τε πρὶν εἰσ ὄλεθρον καὶ οἰωνοβρώτουσ αὐτοὺσ ἔσεσθαι τιθέμενοι, μετὰ χαρᾶσ ἀπογραψάμενοι κατεστέναξαν, αἰσχύνην ἐφ̓ ἑαυτοῖσ περιβαλλόμενοι καὶ τὴν πυρίπνουν τόλμαν ἀκλεῶσ ἐσβεσμένοι. οἵ τε Ἰουδαῖοι, καθὼσ προειρήκαμεν, συστησάμενοι τὸν προειρημένον χορόν, μετ̓ εὐωχίασ ἐν ἐξομολογήσεσιν ἱλαραῖσ καὶ ψαλμοῖσ διῆγον, καὶ κοινὸν ὁρισάμενοι περὶ τούτων θεσμὸν ἐπὶ πᾶσαν τὴν παροικίαν αὐτῶν εἰσ γενεάσ, τὰσ προειρημένασ ἡμέρασ ἄγειν ἔστησαν εὐφροσύνουσ, οὐ πότου χάριν καὶ λιχνείασ, σωτηρίασ δὲ τῆσ διὰ Θεὸν γενομένησ αὐτοῖσ. ἐνέτυχον δὲ τῷ βασιλεῖ τὴν ἀπόλυσιν αὐτῶν εἰσ τὰ ἴδια αἰτούμενοι. ἀπογράφονται δὲ αὐτοὺσ ἀπὸ πέμπτησ καὶ εἰκάδοσ τοῦ Παχὼν ἕωσ τῆσ τετάρτησ τοῦ Ἐπιφί, ἐπὶ ἡμέρασ τεσσαράκοντα, συνίστανται δὲ αὐτῶν τὴν ἀπώλειαν ἀπὸ πέμπτησ τοῦ Ἐπιφὶ ἕωσ ἑβδόμησ, ἡμέραισ τρισίν, ἐν αἷσ καὶ μεγαλοδόξωσ ἐπιφάνασ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ ὁ τῶν ὅλων δυνάστησ ἀπταίστουσ αὐτοὺσ ἐρρύσατο ὁμοθυμαδόν. εὐωχοῦντο δὲ πάνθ̓ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ χορηγούμενοι μέχρι τῆσ τεσσαρεσκαιδεκάτησ, ἐν ᾗ καὶ τὴν ἐντυχίαν ἐποιήσαντο περὶ τῆσ ἀπολύσεωσ αὐτῶν. συναινέσασ τε αὐτοῖσ ὁ βασιλεὺσ ἔγραψεν αὐτοῖσ τὴν ὑπογεγραμμένην ἐπιστολὴν πρὸσ τοὺσ κατὰ πόλιν στρατηγοὺσ μεγαλοψύχωσ τὴν ἐκτενίαν ἔχουσαν. «ΒΑΣΙΛΕΥΣ Πτολεμαῖοσ ὁ Φιλοπάτωρ τοῖσ κατ̓ Αἴγυπτον στρατηγοῖσ καὶ πᾶσι τοῖσ τεταγμένοισ ἐπὶ πραγμάτων χαίρειν καὶ ἐρρῶσθαι.

ἐρρώμεθα δὲ καὶ αὐτοὶ καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν, κατευθύναντοσ ἡμῖν τοῦ μεγάλου Θεοῦ τὰ πράγματα καθὼσ προαιρούμεθα. τῶν φίλων τινέσ, κακοηθείᾳ πυκνότερον ἡμῖν παρακείμενοι, συνέπεισαν ἡμᾶσ εἰσ τὸ τοὺσ ὑπὸ τὴν βασιλείαν Ἰουδαίουσ συναθροίσαντασ σύστημα κολάσασθαι ξενιζούσαισ ἀποστατῶν τιμωρίαισ, προσφερόμενοι μήποτε εὐσταθήσειν τὰ πράγματα ἡμῶν, δἰ ἣν ἔχουσιν οὗτοι πρὸσ πάντα τὰ ἔθνη δυσμένειαν, μέχρισ ἂν συντελεσθῇ τοῦτο. οἳ καὶ δεσμίουσ καταγαγόντεσ αὐτοὺσ μετὰ σκυλμῶν ὡσ ἀνδράποδα, μᾶλλον δὲ ὡσ ἐπιβούλουσ, ἄνευ πάσησ ἀνακρίσεωσ καὶ ἐξετάσεωσ ἐπεχείρησαν ἀνελεῖν, νόμου Σκυθῶν ἀγριωτέραν ἐμπεπορπημένοι ὠμότητα. ἡμεῖσ δὲ ἐπὶ τούτοισ σκληρότερον διαπειλησάμενοι, καθ̓ ἣν ἔχομεν πρὸσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ ἐπιείκειαν, μόγισ τὸ ζῆν αὐτοῖσ χαρισάμενοι καὶ τὸν ἐπουράνιον Θεὸν ἐγνωκότεσ ἀσφαλῶσ ὑπερησπικότα τῶν Ἰουδαίων, ὡσ πατέρα ὑπὲρ υἱῶν διαπαντὸσ ὑπερμαχοῦντα, τήν τε τοῦ φίλου ἣν ἔχουσι πρὸσ ἡμᾶσ βεβαίαν καὶ τοὺσ προγόνουσ ἡμῶν εὔνοιαν ἀναλογισάμενοι, δικαίωσ ἀπολελύκαμεν πάσησ καθ̓ ὁντινοῦν αἰτίασ τρόπον καὶ προστετάχαμεν ἑκάστῳ πάντασ εἰσ τὰ ἴδια ἐπιστρέφειν, ἐν παντὶ τόπῳ μηθενὸσ αὐτοὺσ τὸ σύνολον καταβλάπτοντοσ, μήτε ὀνειδίζειν περὶ τῶν γεγενημένων παρὰ λόγον. γινώσκετε γὰρ ὅτι κατὰ τούτων, ἐάν τι κακοτεχνήσωμεν πονηρὸν ἢ ἐπιλυπήσωμεν αὐτοὺσ τὸ σύνολον, οὐκ ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὸν πάσησ δεσπόζοντα δυνάμεωσ Θεὸν ὕψιστον ἀντικείμενον ἡμῖν ἐπ̓ ἐκδικήσει τῶν πραγμάτων κατὰ πᾶν ἀφεύκτωσ διὰ παντὸσ ἕξομεν. ἔρρωσθε». Λαβόντεσ δὲ τὴν ἐπιστολὴν ταύτην οὐκ ἐσπούδασαν εὐθέωσ γενέσθαι περὶ τὴν ἄφοδον, ἀλλὰ τὸν βασιλέα προσηξίωσαν τοὺσ ἐκ τοῦ γένουσ τῶν Ἰουδαίων τὸν ἅγιον Θεὸν αὐθαιρέτωσ παραβεβηκότασ καὶ τοῦ Θεοῦ τὸν νόμον τυχεῖν δἰ αὐτῶν τῆσ ὀφειλομένησ κολάσεωσ, προφερόμενοι τοὺσ γαστρὸσ ἕνεκεν τὰ θεῖα παραβεβηκότασ προστάγματα μηδέποτε εὐνοήσειν μηδὲ τοῖσ τοῦ βασιλέωσ πράγμασιν. ὁ δὲ τἀληθὲσ αὐτοὺσ λέγειν παραδεξάμενοσ καὶ συναινέσασ ἔδωκεν αὐτοῖσ ἄδειαν πάντων, ὅπωσ τοὺσ παραβεβηκότασ τοῦ Θεοῦ τὸν νόμον ἐξολοθρεύσωσι κατὰ πάντα τὸν ὑπὸ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ τόπον μετὰ παρρησίασ ἄνευ πάσησ βασιλικῆσ ἐξουσίασ καὶ ἐπισκέψεωσ. τότε κατευφημήσαντεσ αὐτόν, ὡσ πρέπον ἦν, οἱ τούτων ἱερεῖσ καὶ πᾶν τὸ πλῆθοσ ἐπιφωνήσαντεσ τὸ ἀλληλούϊα, μετὰ χαρᾶσ ἀνέλυσαν. τότε τὸν ἐμπεσόντα τῶν μεμιασμένων ὁμοεθνῆ κατὰ τὴν ὁδὸν ἐκολάζοντο καὶ μετὰ παραδειγματισμῶν ἀνῄρουν. ἐκείνῃ δὲ τῇ ἡμέρᾳ ἀνεῖλον ὑπὲρ τοὺσ τριακοσίουσ ἄνδρασ καὶ ἤγαγον εὐφροσύνην μετὰ χαρᾶσ τοὺσ βεβήλουσ χειρωσάμενοι. αὐτοὶ δὲ οἱ μέχρι θανάτου τὸν Θεὸν ἐσχηκότεσ, παντελῆ σωτηρίασ ἀπόλαυσιν εἰληφότεσ, ἀνέζευξαν ἐκ τῆσ πόλεωσ παντοίοισ εὐωδεστάτοισ ἄνθεσι κατεστεμμένοι μετ̓ εὐφροσύνησ καὶ βοῆσ, ἐν αἴνοισ καὶ παμμελέσιν ὕμνοισ εὐχαριστοῦντεσ τῷ Θεῷ τῶν πατέρων αὐτῶν αἰωνίῳ σωτῆρι τοῦ Ἰσραήλ. Παραγενηθέντεσ δὲ εἰσ Πτολεμαί̈δα τὴν ὀνομαζομένην διὰ τὴν τοῦ τόπου ἰδιότητα ροδοφόρον, ἐν ᾗ προσέμεινεν αὐτούσ ὁ στόλοσ κατὰ κοινὴν αὐτῶν βουλὴν ἡμέρασ ἑπτά, ἐκεῖ ἐποίησαν πότον σωτήριον, τοῦ βασιλέωσ χορηγήσαντοσ αὐτοῖσ εὐψύχωσ τὰ πρὸσ τὴν ἄφιξιν πάντα ἑκάστῳ ἕωσ εἰσ τὴν ἰδίαν οἰκίαν. καταχθέντεσ δὲ μετ̓ εἰρήνησ ἐν ταῖσ πρεπούσαισ ἐξομολογήσεσιν, ὡσαύτωσ κἀκεῖ ἔστησαν καὶ ταύτασ ἄγειν τὰσ ἡμέρασ ἐπὶ τὸν τῆσ παροικίασ αὐτῶν χρόνον εὐφροσύνουσ. ἃσ καὶ ἀνιερώσαντεσ ἐν στήλῃ κατὰ τὸν συμποσίασ τόπον προσευχῆσ καθιδρύσαντεσ, ἀνέλυσαν ἀσινεῖσ, ἐλεύθεροι, ὑπερχαρεῖσ, διά τε γῆσ καὶ θαλάσσησ καὶ ποταμοῦ ἀνασωζόμενοι τῇ τοῦ βασιλέωσ ἐπιταγῇ, ἕκαστοσ εἰσ τὴν ἰδίαν καὶ πλείστην ἢ ἔμπροσθεν ἐν τοῖσ ἐχθροῖσ ἐξουσίαν ἐσχηκότεσ μετὰ δόξησ καὶ φόβου, τὸ σύνολον ὑπὸ μηδενὸσ διασεισθέντεσ τῶν ὑπαρχόντων. καὶ πάντα τὰ ἑαυτῶν πάντεσ ἐκομίσαντο ἐξ ἀπογραφῆσ, ὥστε τούσ ἔχοντάσ τι μετὰ φόβου μεγίστου ἀποδοῦναι αὐτοῖσ, τὰ μεγαλεῖα τοῦ μεγίστου Θεοῦ ποιήσαντοσ τελείωσ ἐπὶ σωτηρίᾳ αὐτῶν. εὐλογητὸσ ὁ ρύστησ Ἰσραὴλ εἰσ τοὺσ ἀεὶ χρόνουσ. Ἀμήν.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION