Septuagint, Liber Maccabees II 11:

(70인역 성경, Liber Maccabees II 11:)

ΜΕΤ̓ ὀλίγον δὲ παντελῶσ χρόνον Λυσίασ ἐπίτροποσ τοῦ βασιλέωσ καὶ συγγενὴσ καὶ ἐπὶ τῶν πραγμάτων λίαν βαρέωσ φέρων ἐπὶ τοῖσ γεγονόσι, συναθροίσασ περὶ τὰσ ὀκτὼ μυριάδασ καὶ τὴν ἵππον πᾶσαν, παρεγένετο ἐπὶ τοὺσ Ἰουδαίουσ λογιζόμενοσ τὴν μὲν πόλιν Ἕλλησιν οἰκητήριον ποιήσειν, τὸ δὲ ἱερὸν ἀργυρολόγητον, καθὼσ τὰ λοιπὰ τῶν ἐθνῶν τεμένη, πρατὴν δὲ τὴν ἀρχιερωσύνην κατ̓ ἔτοσ ποιήσειν, οὐδαμῶσ ἐπιλογιζόμενοσ τὸ τοῦ Θεοῦ κράτοσ, πεφρενωμένοσ δὲ ταῖσ μυριάσι τῶν πεζῶν καὶ ταῖσ χιλιάσι τῶν ἱππέων καὶ τοῖσ ἐλέφασι τοῖσ ὀγδοήκοντα. εἰσελθὼν δὲ εἰσ τὴν Ἰουδαίαν καὶ συνεγγίσασ Βαιθσούρᾳ, ὄντι μὲν ἐρυμνῷ χωρίῳ, ἀπὸ δὲ Ἱεροσολύμων ἀπέχοντι ὡσεὶ σταδίουσ πέντε, τοῦτο ἔθλιβεν. ὡσ δὲ μετέλαβον οἱ περὶ τὸν Μακκαβαῖον πολιορκοῦντα αὐτὸν τὰ ὀχυρώματα, μετ̓ ὀδυρμῶν καὶ δακρύων ἱκέτευον σὺν τοῖσ ὄχλοισ τὸν Κύριον ἀγαθὸν ἄγγελον ἀποστεῖλαι πρὸσ σωτηρίαν τῷ Ἰσραήλ. αὐτὸσ δὲ πρῶτοσ ὁ Μακκαβαῖοσ ἀναλαβὼν τὰ ὅπλα προετρέψατο τοὺσ ἄλλουσ, ἅμα αὐτῷ διακινδυνεύοντασ ἐπιβοηθεῖν τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτῶν. ὁμοῦ δὲ καὶ προθύμωσ ἐξώρμησαν. αὐτόθι δὲ καὶ πρὸσ τοῖσ Ἱεροσολύμοισ ὄντων, ἐφάνη προηγούμενοσ αὐτῶν ἔφιπποσ ἐν λευκῇ ἐσθῆτι, πανοπλίαν χρυσῆν κραδαίνων. ὁμοῦ δὲ πάντεσ εὐλόγησαν τὸν ἐλεήμονα Θεὸν καὶ ἐπερρώσθησαν ταῖσ ψυχαῖσ, οὐ μόνον ἀνθρώπουσ ἀλλὰ καὶ θῆρασ τοὺσ ἀγριωτάτουσ καὶ σιδηρᾶ τείχη τιτρώσκειν ὄντεσ ἕτοιμοι, προῆγον ἐν διασκευῇ τὸν ἀπ̓ οὐρανοῦ σύμμαχον ἔχοντεσ, ἐλεήσαντοσ αὐτοὺσ τοῦ Κυρίου. λεοντηδὸν δὲ ἐντινάξαντεσ εἰσ τοὺσ πολεμίουσ κατέστρωσαν αὐτοὺσ χιλίουσ πρὸσ τοῖσ μυρίοισ, ἱππεῖσ δὲ ἑξακοσίουσ πρὸσ τοῖσ χιλίοισ. τοὺσ δὲ πάντασ ἠνάγκασαν φυγεῖν. οἱ πλείονεσ δὲ αὐτῶν τραυματίαι γυμνοὶ διεσώθησαν, καὶ αὐτὸσ δὲ ὁ Λυσίασ αἰσχρῶσ φεύγων διεσώθη. οὐκ ἄνουσ δὲ ὑπάρχων, πρὸσ ἑαυτὸν ἀντιβάλλων τὸ γεγονὸσ περὶ ἑαυτὸν ἐλάσσωμα καὶ συννοήσασ ἀνικήτουσ εἶναι τοὺσ Ἑβραίουσ, τοῦ πάντα δυναμένου Θεοῦ συμμαχοῦντοσ αὐτοῖσ, προσαποστείλας ἔπεισε συλλύσεσθαι ἐπὶ πᾶσι τοῖσ δικαίοισ, καὶ διότι καὶ τὸν βασιλέα πείσειν φίλον αὐτοῖσ ἀναγκάζειν γενέσθαι. ἐνέπνευσε δὲ ὁ Μακκαβαῖοσ ἐπὶ πᾶσιν, οἷσ ὁ Λυσίασ παρεκάλει, τοῦ συμφέροντοσ φροντίζων. ὅσα γὰρ ὁ Μακκαβαῖοσ ἐπέδωκε τῷ Λυσίᾳ διὰ γραπτῶν περὶ τῶν Ἰουδαίων, συνεχώρησεν ὁ βασιλεύσ. ἦσαν γὰρ αἱ γεγραμμέναι τοῖσ Ἰουδαίοισ ἐπιστολαί, παρὰ μὲν Λυσίου περιέχουσαι τὸν τρόπον τοῦτον. «Λυσίασ τῷ πλήθει τῶν Ἰουδαίων χαίρειν. Ἰωάννησ καὶ Ἀβεσσαλὼμ οἱ πεμφθέντεσ παῤ ὑμῶν, ἐπιδόντεσ τὸν ὑπογεγραμμένον χρηματισμόν, ἠξίουν περὶ τῶν δἰ αὐτοῦ σημαινομένων. ὅσα μὲν οὖν ἔδει καὶ τῷ βασιλεῖ πρσενεχθῆναι, διεσάφησα. ἃ δὲ ἦν ἐνδεχόμενα, συνεχώρησεν. ἐὰν μὲν οὖν συντηρήσητε τὴν εἰσ τὰ πράγματα εὔνοιαν, καὶ εἰσ τὸ λοιπὸν πειράσομαι παραίτιοσ ὑμῖν ἀγαθῶν γενέσθαι. ὑπὲρ δὲ τῶν κατὰ μέροσ ἐντέταλμαι τούτοισ τε καὶ τοῖσ παῤ ἐμοῦ διαλεχθῆναι ὑμῖν. ἔρρωσθε. ἔτουσ ἑκατοστοῦ τεσσαρακοστοῦ ὀγδόου, Διοσκορινθίου τετράδι καὶ εἰκάδι». Ἡ δὲ τοῦ βασιλέωσ ἐπιστολὴ περιεῖχεν οὕτωσ. «Βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ τῷ ἀδελφῷ Λυσίᾳ χαίρειν. τοῦ πατρὸσ ἡμῶν εἰσ θεοὺσ μεταστάντοσ, βουλόμενοι τοὺσ ἐκ τῆσ βασιλείασ ἀταράχουσ ὄντασ γενέσθαι πρὸσ τὴν τῶν ἰδίων ἐπιμέλειαν, ἀκηκοότεσ τοὺσ Ἰουδαίουσ μὴ συνευδοκοῦντασ τῇ τοῦ πατρὸσ ἐπὶ τὰ Ἑλληνικὰ μεταθέσει, ἀλλὰ τὴν ἑαυτῶν ἀγωγὴν αἱρετίζοντασ καὶ διὰ τοῦτο ἀξιοῦντασ συγχωρηθῆναι αὐτοῖσ τὰ νόμιμα αὐτῶν. αἱρούμενοι οὖν καὶ τοῦτο τὸ ἔθνοσ ἐκτὸσ ταραχῆσ εἶναι, κρίνομεν τό τε ἱερὸν αὐτοῖσ ἀποκατασταθῆναι καὶ πολιτεύεσθαι κατὰ τὰ ἐπὶ τῶν προγόνων αὐτῶν ἔθη. εὖ οὖν ποιήσεισ διαπεμψάμενοσ πρὸσ αὐτοὺσ καὶ δοὺσ δεξιάσ, ὅπωσ εἰδότεσ τὴν ἡμετέραν προαίρεσιν εὔθυμοί τε ὦσι καὶ ἡδέωσ διαγίνωνται πρὸσ τὴν τῶν ἰδίων ἀντίληψιν». Πρὸσ δὲ τὸ ἔθνοσ ἡ τοῦ βασιλέωσ ἐπιστολὴ τοιαύτη ἦν. «Βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ τῇ γερουσίᾳ τῶν Ἰουδαίων καὶ τοῖσ ἄλλοισ Ἰουδαίοισ χαίρειν. εἰ ἔρρωσθε, εἴη ἂν ὡσ βουλόμεθα. καὶ αὐτοὶ δὲ ὑγιαίνομεν. ἐνεφάνισεν ἡμῖν ὁ Μενέλαοσ βούλεσθαι κατελθόντασ ὑμᾶσ γίνεσθαι πρὸσ τοῖσ ἰδίοισ. τοῖσ οὖν καταπορευομένοισ μέχρι τριακάδοσ Ξανθικοῦ ὑπάρξει δεξιὰ μετὰ τῆσ ἀδείας χρῆσθαι τοὺσ Ἰουδαίουσ τοῖσ ἑαυτῶν δαπανήμασι καὶ νόμοισ, καθὰ καὶ τὸ πρότερον, καὶ οὐδεὶσ αὐτῶν κατ̓ οὐδένα τρόπον παρενοχληθήσεται περὶ τῶν ἠγνοημένων. πέπομφα δὲ καὶ τὸν Μενέλαον παρακαλέσοντα ὑμᾶσ. ἔρρωσθε. ἔτουσ ἑκατοστοῦ τεσσαρακοστοῦ ὀγδόου, Ξανθικοῦ πέμπτῃ καὶ δεκάτῃ». Ἔπεμψαν δὲ καὶ οἱ Ρωμαῖοι πρὸσ αὐτοὺσ ἐπιστολὴν ἔχουσαν οὕτωσ. «Κόϊντοσ Μέμμιοσ, Τίτοσ Μάνλιοσ, πρεσβῦται Ρωμαίων, τῷ δήμῳ τῶν Ἰουδαίων χαίρειν. ὑπὲρ ὧν Λυσίασ ὁ συγγενὴσ τοῦ βασιλέωσ συνεχώρησεν ὑμῖν, καὶ ἡμεῖσ συνευδοκοῦμεν. ἃ δὲ ἔκρινε προσανενεχθῆναι τῷ βασιλεῖ, πέμψατέ τινα παραχρῆμα ἐπισκεψάμενοι περὶ τούτων, ἵνα ἐκθῶμεν ὡσ καθήκει ὑμῖν. ἡμεῖσ γὰρ προσάγομεν πρὸσ Ἀντιόχειαν. διὸ σπεύσατε καὶ πέμψατέ τινασ, ὅπωσ καὶ ἡμεῖσ ἐπιγνῶμεν ὁποίασ ἐστὲ γνώμησ. ὑγιαίνετε. ἔτουσ ἑκατοστοῦ τεσσαρακοστοῦ, Ξανθικοῦ πέμπτῃ καὶ δεκάτῃ».

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION