헬라어 문장 검색 - Σεπτύ022́006́

(70인역 성경, Liber Maccabees II 6:)

ΜΕΤ̓ οὐ πολὺν δὲ χρόνον ἐξαπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ γέροντα Ἀθηναῖον ἀναγκάζειν τοὺσ Ἰουδαίουσ μεταβαίνειν ἐκ τῶν πατρώων νόμων καὶ τοῖσ τοῦ Θεοῦ νόμοισ μὴ πολιτεύεσθαι, μολῦναι δὲ καὶ τὸν ἐν Ἱεροσολύμοισ νεὼν καὶ προσονομάσαι Διὸσ Ὀλυμπίου καὶ τὸν ἐν Γαριζίν, καθὼσ ἐτύγχανον οἱ τὸν τόπον οἰκοῦντεσ, Διὸσ Ξενίου. χαλεπὴ δὲ καὶ τοῖσ ὅλοισ ἦν καὶ δυσχερὴσ ἡ ἐπίτασισ τῆσ κακίασ. τὸ μὲν γὰρ ἱερὸν ἀσωτίασ καὶ κώμων ἐπεπλήρωτο ὑπὸ τῶν ἐθνῶν ραθυμούντων μεθ̓ ἑταιρῶν καὶ ἐν τοῖσ ἱεροῖσ περιβόλοισ γυναιξὶ πλησιαζόντων, ἔτι δὲ τὰ μὴ καθήκοντα ἔνδον φερόντων. τὸ δὲ θυσιαστήριον τοῖσ ἀποδιεσταλμένοισ ἀπὸ τῶν νόμων ἀθεμίτοισ ἐπεπλήρωτο. ἦν δ̓ οὔτε σαββατίζειν οὔτε πατρῴουσ ἑορτὰσ διαφυλάττειν οὔτε ἁπλῶσ Ἰουδαῖον ὁμολογεῖν εἶναι. ἤγοντο δὲ μετὰ πικρᾶσ ἀνάγκησ εἰσ τὴν κατὰ μῆνα τοῦ βασιλέωσ γενέθλιον ἡμέραν ἐπὶ σπλαγχνισμόν. γενομένησ δὲ Διονυσίων ἑορτῆσ ἠναγκάζοντο οἱ Ἰουδαῖοι κισσοὺσ ἔχοντεσ πομπεύειν τῷ Διονύσῳ. ψήφισμα δὲ ἐξέπεσεν εἰσ τὰσ ἀστυγείτονασ πόλεισ Ἑλληνίδασ Πτολεμαίου ὑποτιθεμένου τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν κατὰ τῶν Ἰουδαίων ἄγειν καὶ σπλαγνίζειν, τοὺσ δὲ μὴ προαιρουμένουσ μεταβαίνειν ἐπὶ τὰ Ἑλληνικὰ κατασφάζειν. παρῆν οὖν ὁρᾶν τὴν ἐνεστῶσαν ταλαιπωρίαν. δύο γὰρ γυναῖκεσ ἀνηνέχθησαν περιτετμηκυῖαι τὰ τέκνα αὐτῶν. τούτων δὲ ἐκ τῶν μαστῶν κρεμάσαντεσ τὰ βρέφη καὶ δημοσίᾳ περιαγαγόντεσ αὐτὰσ τὴν πόλιν κατὰ τοῦ τείχουσ ἐκρήμνισαν. ἕτεροι δὲ πλησίον συνδραμόντεσ εἰσ τὰ σπήλαια λεληθότωσ ἄγειν τὴν ἑβδομάδα, μηνυθέντεσ τῷ Φιλίππῳ συνεφλογίσθησαν διὰ τὸ εὐλαβῶσ ἔχειν βοηθῆσαι ἑαυτοῖσ κατὰ τὴν δόξαν τῆσ σεμνοτάτησ ἡμέρασ. Παρακαλῶ οὖν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ τῇδε τῇ βίβλῳ, μὴ συστέλλεσθαι διὰ τὰσ συμφοράσ, λογίζεσθαι δὲ τὰσ τιμωρίασ μὴ πρὸσ ὄλεθρον, ἀλλὰ πρὸσ παιδείαν τοῦ γένουσ ἡμῶν εἶναι. καὶ γὰρ τὸ μὴ πολὺν χρόνον ἐᾶσθαι τοὺσ δυσσεβοῦντασ, ἀλλ̓ εὐθέωσ περιπίπτειν ἐπιτιμίοισ, μεγάλησ εὐεργεσίασ σημεῖόν ἐστιν. οὐ γὰρ καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν ἀναμένει μακροθυμῶν ὁ δεσπότησ μέχρι τοῦ καταντήσαντασ αὐτοὺσ πρὸσ ἐκπλήρωσιν ἁμαρτιῶν κολάσαι, οὕτω καὶ ἐφ̓ ἡμῶν ἔκρινεν εἶναι, ἵνα μὴ πρὸσ τέλοσ ἀφικομένων ἡμῶν τῶν ἁμαρτιῶν ὕστερον ἡμᾶσ ἐκδικᾷ. διόπερ οὐδέποτε μὲν τὸν ἔλεον αὐτοῦ ἀφ̓ ἡμῶν ἀφίστησι, παιδεύων δὲ μετὰ συμφορᾶσ οὐκ ἐγκαταλείπει τὸν ἑαυτοῦ λαόν. πλὴν ἕωσ ὑπομνήσεωσ ταῦθ̓ ἡμῖν εἰρήσθω. δἰ ὀλίγων δ̓ ἐλευστέον ἐπὶ τὴν διήγησιν. Ἐλεάζαρόσ τισ τῶν πρωτευόντων γραμματέων, ἀνὴρ ἤδη προβεβηκὼσ τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν πρόσοψιν τοῦ προσώπου κάλλιστοσ τυγχάνων, ἀναχανὼν ἠναγκάζετο φαγεῖν ὕειον κρέασ. ὁ δὲ τὸν μετ̓ εὐκλείασ θάνατον μᾶλλον ἢ τὸν μετὰ μύσουσ βίον ἀναδεξάμενοσ, αὐθαιρέτωσ ἐπὶ τὸ τύμπανον προσῆγε, προπτύσασ δὲ καθ̓ ὃν ἔδει τρόπον προσέρχεσθαι τοὺσ ὑπομένοντασ ἀμύνεσθαι, ὧν οὐ θέμισ γεύσασθαι διὰ τὴν πρὸσ τὸν ζῆν φιλοστοργίαν. οἱ δὲ πρὸσ τῷ παρανόμῳ σπλαγνισμῷ τεταγμένοι διὰ τὴν ἐκ τῶν παλαιῶν χρόνων πρὸσ τὸν ἄνδρα γνῶσιν ἀπολαβόντεσ αὐτὸν κατ̓ ἰδίαν παρεκάλουν ἐνέγκατα κρέα, οἷσ καθῆκον αὐτῷ χρήσασθαι, δἰ αὐτοῦ παρασκευασθέντα, ὑποκριθῆναι δὲ ὡσ ἐσθίοντα τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ προστεταγμένα τῶν ἀπὸ τῆσ θυσίασ κρεῶν, ἵνα τοῦτο πράξασ ἀπολυθῇ τοῦ θανάτου καὶ διὰ τὴν ἀρχαίαν πρὸσ αὐτοὺσ φιλίαν τύχῃ φιλανθρωπίασ. ὁ δὲ λογισμὸν ἀστεῖον ἀναλαβὼν καὶ ἄξιον τῆσ ἡλικίασ καὶ τῆσ τοῦ γήρωσ ὑπεροχῆσ καὶ τῆσ ἐπικτήτου καὶ ἐπιφανοῦσ πολιᾶσ καὶ τῆσ ἐκ παιδὸσ καλλίστησ ἀναστροφῆσ, μᾶλλον δὲ τῆσ ἁγίασ καὶ θεοκτίστου νομοθεσίασ ἀκολούθωσ ἀπεφῄνατο, ταχέωσ λέγων προπέμπειν εἰσ τὸν ᾅδην. οὐ γὰρ τῆσ ἡμετέρασ ἡλικίασ ἄξιόν ἐστιν ὑποκριθῆναι, ἵνα πολλοὶ τῶν νέων ὑπολαβόντεσ Ἐλεάζαρον τὸν ἐνενηκονταετῆ μεταβεβηκέναι εἰσ ἀλλοφυλισμὸν καὶ αὐτοὶ διὰ τὴν ἐμὴν ὑπόκρισιν καὶ διὰ τὸν μικρὸν καὶ ἀκαριαῖον ζῆν πλανηθῶσι δἰ ἐμέ, καὶ μύσοσ καὶ κηλῖδα τοῦ γήρωσ κατακτήσομαι. εἰ γὰρ καὶ ἐπὶ τοῦ παρόντοσ ἐξελοῦμαι τὴν ἐξ ἀνθρώπων τιμωρίαν, ἀλλὰ τὰσ τοῦ Παντοκράτοροσ χεῖρασ οὔτε ζῶν οὔτε ἀποθανὼν ἐκφεύξομαι. διόπερ ἀνδρείωσ μὲν νῦν διαλλάξασ τὸν βίον τοῦ μὲν γήρωσ ἄξιοσ φανήσομαι, τοῖσ δὲ νέοισ ὑπόδειγμα γενναῖον καταλελοιπὼσ εἰσ τὸ προθύμωσ καὶ γενναίωσ ὑπὲρ τῶν σεμνῶν καὶ ἁγίων νόμων ἀπευθανατίζειν. τοσαῦτα δὲ εἰπὼν ἐπὶ τὸ τύμπανον εὐθέωσ ἦλθε. τῶν δὲ ἀγόντων τὴν μικρῷ πρότερον εὐμένειαν πρὸσ αὐτὸν εἰσ δυσμένειαν μεταβαλόντων διὰ τὸ τοὺσ προειρημένουσ λόγουσ, ὡσ αὐτοὶ διελάμβανον, ἀπόνοιαν εἶναι, μέλλων δὲ ταῖσ πληγαῖσ τελευτᾶν, ἀναστενάξασ εἶπε. τῷ Κυρίῳ τῷ τὴν ἁγίαν γνῶσιν ἔχοντι φανερόν ἐστιν ὅτι δυνάμενοσ ἀπολυθῆναι τοῦ θανάτου, σκληρὰσ ὑποφέρω κατὰ τὸ σῶμα ἀλγηδόνασ μαστιγούμενοσ, κατὰ ψυχὴν δὲ ἡδέωσ διὰ τὸν αὐτοῦ φόβον ταῦτα πάσχω. καὶ οὗτοσ οὖν τοῦτον τὸν τρόπον μετήλλαξεν, οὐ μόνον τοῖσ νέοισ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ πλείστοισ τοῦ ἔθνουσ τὸν ἑαυτοῦ θάνατον ὑπόδειγμα γεναιότητοσ καὶ μνημόσυνον ἀρετῆσ καταλιπών.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Maccabees II 6:

(70인역 성경, Liber Maccabees II 6:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION