헬라어 문장 검색 - Σεπτύ020́004́

(70인역 성경, 에스테르기 4:)

Ο δὲ Μαρδοχαῖοσ ἐπιγνοὺσ τὸ συντελούμενον διέρρηξεν τὰ ἱμάτια ἑαυτοῦ καὶ ἐνεδύσατο σάκκον καὶ κατεπάσατο σποδὸν καὶ ἐκπηδήσασ διὰ τῆσ πλατείασ τῆσ πόλεωσ ἐβόα φωνῇ μεγάλῃ. αἴρεται ἔθνοσ μηδὲν ἠδικηκόσ. καὶ ἦλθεν ἕωσ τῆσ πύλησ τοῦ βασιλέωσ καὶ ἔστη. οὐ γὰρ ἦν αὐτῷ ἐξὸν εἰσελθεῖν εἰσ τὴν αὐλὴν σάκκον ἔχοντι καὶ σποδόν. καὶ ἐν πάσῃ χώρᾳ, οὗ ἐξετίθετο τὰ γράμματα, κραυγὴ καὶ κοπετὸσ καὶ πένθοσ μέγα τοῖσ Ἰουδαίοισ, σάκκον καὶ σποδὸν ἔστρωσαν ἑαυτοῖσ. καὶ εἰσῆλθον αἱ ἅβραι καὶ οἱ εὐνοῦχοι τῆσ βασιλίσσησ καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῇ, καὶ ἐταράχθη ἀκούσασα τὸ γεγονὸσ καὶ ἀπέστειλε στολίσαι τὸν Μαρδαχαῖον καὶ ἀφελέσθαι αὐτοῦ τὸν σάκκον. ὁ δὲ οὐκ ἐπείσθη. ἡ δὲ Ἐσθὴρ προσεκαλέσατο Ἀχραθαῖον τὸν εὐνοῦχον αὐτῆσ, ὃσ παρειστήκει αὐτῇ, καὶ ἀπέστειλε μαθεῖν αὕτη παρὰ τοῦ Μαρδοχαίου τὸ ἀκριβέσ. ὁ δὲ Μαρδοχαῖοσ ὑπέδειξεν αὐτῷ τὸ γεγονὸσ καὶ τὴν ἐπαγγελίαν, ἣν ἐπηγγείλατο Ἀμὰν τῷ βασιλεῖ εἰσ τὴν γάζαν ταλάντων μυρίων, ἵνα ἀπολέσῃ τοὺσ Ἰουδαίουσ. καὶ τὸ ἀντίγραφον τὸ ἐν Σούσοισ ἐκτεθὲν ὑπὲρ τοῦ ἀπολέσθαι αὐτοὺσ ἔδωκεν αὐτῷ δεῖξαι τῇ Ἐσθήρ. καὶ εἶπεν αὐτῷ, ἐντείλασθαι αὐτῇ εἰσελθούσῃ παραιτήσασθαι τὸν βασιλέα καὶ ἀξιῶσαι αὐτὸν περὶ τοῦ λαοῦ μνησθεῖσα ἡμερῶν ταπεινώσεώσ σου, ὡσ ἐτράφησ ἐν χειρί μου, διότι Ἀμὰν ὁ δευτερεύων τῷ βασιλεῖ ἐλάλησε καθ̓ ἡμῶν εἰσ θάνατον. ἐπικάλεσαι τὸν Κύριον καὶ λάλησον τῷ βασιλεῖ περὶ ἡμῶν ρῦσαι ἡμᾶσ ἐκ θανάτου. εἰσελθὼν δὲ ὁ Ἀχραθαῖοσ ἐλάλησεν αὐτῇ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ. εἶπε δὲ Ἐσθὴρ πρὸσ Ἀχραθαῖον. πορεύθητι πρὸσ Μαρδοχαῖον καὶ εἰπόν, ὅτι τὰ ἔθνη πάντα τῆσ βασιλείασ γινώσκει, ὅτι πᾶσ ἄνθρωποσ ἢ γυνή, ὃσ εἰσελεύσεται πρὸσ τὸν βασιλέα εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν ἄκλητοσ, οὐκ ἔστιν αὐτῷ σωτηρία. πλὴν ᾧ ἐκτείνῃ ὁ βασιλεὺσ τὴν χρυσῆν ράβδον, οὗτοσ σωθήσεται. κἀγὼ οὐ κέκλημαι εἰσελθεῖν πρὸσ τὸν βασιλέα, εἰσὶν αὗται ἡμέραι τριάκοντα. καὶ ἀπήγγειλεν Ἀχραθαῖοσ Μαρδοχαίῳ πάντασ τοὺσ λόγουσ Ἐσθήρ, καὶ εἶπε Μαρδοχαῖοσ πρὸσ Ἀχραθαῖον. πορεύθητι καὶ εἶπον αὐτῇ. Ἐσθήρ, μὴ εἴπῃσ σεαυτῇ, ὅτι σωθήσῃ μόνη ἐν τῇ βασιλείᾳ παρὰ πάντασ τοὺσ Ἰουδαίουσ. ὡσ ὅτι ἐὰν παρακούσῃσ ἐν τούτῳ τῷ καιρῷ, ἄλλοθεν βοήθεια καὶ σκέπη ἔσται τοῖσ Ἰουδαίοισ, σὺ δὲ καὶ ὁ οἶκοσ τοῦ πατρόσ σου ἀπολεῖσθε. καὶ τίσ οἶδεν, εἰ εἰσ τὸν καιρὸν τοῦτον ἐβασίλευσασ̣ καὶ ἐξαπέστειλεν Ἐσθὴρ τὸν ἥκοντα πρὸσ αὐτήν, πρὸσ Μαρδοχαῖον λέγουσα. βαδίσασ ἐκκλησίασον τοὺσ Ἰουδαίουσ τοὺσ ἐν Σούσοισ καὶ νηστεύσατε ἐπ̓ ἐμοὶ καὶ μὴ φάγητε μηδὲ πίητε ἐπὶ ἡμέρασ τρεῖσ νύκτα καὶ ἡμέραν, κἀγὼ δὲ καὶ αἱ ἅβραι μου ἀσιτήσομεν, καὶ τότε εἰσελεύσομαι πρὸσ τὸν βασιλέα παρὰ τὸν νόμον, ἐὰν καὶ ἀπολέσθαι με δέῃ. Καὶ βαδίσασ Μαρδοχαῖοσ ἐποίησεν ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Ἐσθήρ. α καὶ ἐδεήθη Κυρίου μνημονεύων πάντα τὰ ἔργα Κυρίου καὶ εἶπε. β Κύριε Κύριε, βασιλεῦ πάντων κρατῶν, ὅτι ἐν ἐξουσίᾳ σου τὸ πᾶν ἐστι, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἀντιδοξῶν σοι ἐν τῷ θέλειν σε σῶσαι τὸν Ἰσραήλ. γ ὅτι σὺ ἐποίησασ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ πᾶν θαυμαζόμενον ἐν τῇ ὑπ̓ οὐρανὸν καὶ Κύριοσ εἶ πάντων, καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ ἀντιτάξεταί σοι τῷ Κυρίῳ. δ σὺ πάντα γινώσκεισ. σὺ οἶδασ, Κύριε, ὅτι οὐκ ἐν ὕβρει οὐδὲ ἐν ὑπερηφανίᾳ οὐδὲ ἐν φιλοδοξίᾳ ἐποίησα τοῦτο, τὸ μὴ προσκυνεῖν τὸν ὑπερήφανον Ἀμάν, ὅτι ηὐδόκουν φιλεῖν πέλματα ποδῶν αὐτοῦ πρὸσ σωτηρίαν Ἰσραήλ. ε ἀλλ̓ ἐποίησα τοῦτο, ἵνα μὴ θῶ δόξαν ἀνθρώπου ὑπεράνω δόξησ Θεοῦ, καὶ οὐ προσκυνήσω οὐδένα, πλὴν σοῦ τοῦ Κυρίου μου καὶ οὐ ποιήσω αὐτὰ ἐν ὑπερηφανίᾳ. ζ καὶ νῦν, Κύριε ὁ Θεόσ, ὁ βασιλεύσ, ὁ Θεὸσ Ἁβραάμ, φεῖσαι τοῦ λαοῦ σου, ὅτι ἐπιβλέπουσιν ἡμῖν εἰσ καταφθορὰν καὶ ἐπεθύμησαν ἀπολέσαι τὴν ἐξ ἀρχῆσ κληρονομίαν σου. η μὴ ὑπερίδῃσ τὴν μερίδα σου, ἣν σεαυτῷ ἐλυτρώσω ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. θ ἐπάκουσον τῆσ δεήσεώσ μου καὶ ἱλάσθητι τῷ κλήρῳ σου καὶ στρέψον τὸ πένθοσ ἡμῶν εἰσ εὐωχίαν, ἵνα ζῶντεσ ὑμνῶμέν σου τὸ ὄνομα, Κύριε, καὶ μὴ ἀφανίσῃσ στόμα αἰνούντων σε, Κύριε. ι καὶ πᾶσ Ἰσραὴλ ἐκέκραξεν ἐξ ἰσχύοσ αὐτῶν, ὅτι θάνατοσ αὐτῶν ἐν ὀφθαλμοῖσ αὐτῶν. κ Καὶ Ἐσθὴρ ἡ βασίλισσα κατέφυγεν ἐπὶ τὸν Κύριον ἐν ἀγῶνι θανάτου κατειλημμένη, καὶ ἀφελομένη τὰ ἱμάτια τῆσ δόξησ αὐτῆσ ἐνεδύσατο ἱμάτια στενοχωρίασ καὶ πένθουσ, καὶ ἀντὶ τῶν ὑπερηφάνων ἡδυσμάτων, σποδοῦ καὶ κοπριῶν ἐνέπλησε τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ καὶ τὸ σῶμα αὐτῆσ ἐταπείνωσε σφόδρα καὶ πάντα τόπον κόσμου ἀγαλλιάματοσ αὐτῆσ ἔπλησε στρεπτῶν τριχῶν αὐτῆσ καὶ ἐδεῖτο Κυρίου Θεοῦ Ἰσραήλ, καὶ εἶπε. λ Κύριέ μου, βασιλεὺσ ἡμῶν σὺ εἶ μόνοσ. βοήθησόν μοι τῇ μόνῃ καὶ μὴ ἐχούσῃ βοηθὸν εἰ μὴ σέ, ὅτι κίνδυνόσ μου ἐν χειρί μου. μ ἐγὼ ἤκουον ἐκ γενετῆσ μου ἐν φυλῇ πατριᾶσ μου ὅτι σύ, Κύριε, ἔλαβεσ τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν καὶ τοὺσ πατέρασ ἡμῶν ἐκ πάντων τῶν προγόνων αὐτῶν εἰσ κληρονομίαν αἰώνιον καὶ ἐποίησασ αὐτοῖσ ὅσα ἐλάλησασ. ν καὶ νῦν ἡμάρτομεν ἐνώπιόν σου, καὶ παρέδωκασ ἡμᾶσ εἰσ χεῖρασ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, ἀνθ̓ ὧν ἐδοξάσαμεν τοὺσ θεοὺσ αὐτῶν. δίκαιοσ εἶ, Κύριε. ξ καὶ νῦν οὐκ ἱκανώθησαν ἐν πικρασμῷ δουλείασ ἡμῶν, ἀλλ̓ ἔθηκαν τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὰσ χεῖρασ τῶν εἰδώλων αὐτῶν ἐξάραι ὁρισμὸν στόματόσ σου καὶ ἀφανίσαι κληρονομίαν σου καὶ ἐμφράξαι στόμα αἰνούντων σοι καὶ σβέσαι δόξαν οἴκου σου καὶ θυσιαστηρίου σου, ο καὶ ἀνοῖξαι στόμα ἐθνῶν εἰσ ἀρετὰσ ματαίων καὶ θαυμασθῆναι βασιλέα σάρκινον εἰσ αἰῶνα. π μὴ παραδῷσ, Κύριε, τὸ σκῆπτρόν σου τοῖσ μὴ οὖσι, καὶ μὴ καταγελασάτωσαν ἐν τῇ πτώσει ἡμῶν, ἀλλὰ στρέψον τὴν βουλὴν αὐτῶν ἐπ̓ αὐτούσ, τὸν δὲ ἀρξάμενον ἐφ̓ ἡμᾶσ παραδειγμάτισον. ρ μνήσθητι, Κύριε, γνώσθητι ἐν καιρῷ θλίψεωσ ἡμῶν καὶ ἐμὲ θάρσυνον, βασιλεῦ τῶν θεῶν καὶ πάσησ ἀρχῆσ ἐπικρατῶν. σ δὸσ λόγον εὔρυθμον εἰσ τὸ στόμα μου ἐνώπιον τοῦ λέοντοσ καὶ μετάθεσ τὴν καρδίαν αὐτοῦ εἰσ μῖσοσ τοῦ πολεμοῦντοσ ἡμᾶσ εἰσ συντέλειαν αὐτοῦ καὶ τῶν ὁμονούντων αὐτῶ. τ ἡμᾶσ δὲ ρῦσαι ἐν χειρί σου καὶ βοήθησόν μοι τῇ μόνῃ καὶ μὴ ἐχούσῃ εἰσ μὴ σέ, Κύριε. υ πάντων γνῶσιν ἔχεισ καὶ οἶδασ ὅτι ἐμίσησα δόξαν ἀνόμων καὶ βδελύσσομαι κοίτην ἀπεριτμήτων καὶ παντὸσ ἀλλοτρίου. φ σὺ οἶδασ τὴν ἀνάγκην μου, ὅτι βδελύσσομαι τὸ σημεῖον τῆσ ὑπερηφανίασ μου, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ μου ἐν ἡμέραισ ὀπτασίασ μου. βδελύσσομαι αὐτὸ ὡσ ράκοσ καταμηνίων καὶ οὐ φορῶ αὐτὸ ἐν ἡμέραισ ἡσυχίασ μου. χ καὶ οὐκ ἔφαγεν ἡ δούλη σου τράπεζαν Ἀμὰν καὶ οὐκ ἐδόξασα συμπόσιον βασιλέωσ, οὐδὲ ἔπιον οἶνον σπονδῶν. ψ καὶ οὐκ ηὐφράνθη ἡ δούλη σου ἀφ̓ ἡμέρασ μεταβολῆσ μου μέχρι νῦν, πλὴν ἐπὶ σοί, Κύριε, ὁ Θεὸσ Ἁβραάμ. ω ὁ Θεὸσ ὁ ἰσχύων ἐπὶ πάντασ, εἰσάκουσον φωνὴν ἀπηλπισμένων καὶ ρῦσαι ἡμᾶσ ἐκ χειρὸσ τῶν πονηρευομένων, καὶ ρῦσαί με ἐκ τοῦ φόβου μου.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Esther 4:

(70인역 성경, 에스테르기 4:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION