Septuagint, Liber Iudith 16:

(70인역 성경, 유딧기 16:)

ΚΑΙ εἶπεν Ἰουδίθ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Ἐξάρχετε τῷ Θεῷ μου ἐν τυμπάνοισ, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ μου ἐν κυμβάλοισ, ἐναρμόσασθε αὐτῷ ψαλμὸν καινόν, ὑψοῦτε καὶ ἐπικαλέσασθε τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ὅτι Θεὸσ συντρίβων πολέμουσ Κύριοσ, ὅτι εἰσ παρεμβολὰσ αὐτοῦ μέσῳ λαοῦ ἐξείλατό με ἐκ χειρὸσ τῶν καταδιωκόντων με. ἦλθεν Ἀσσοὺρ ἐξ ὀρέων ἀπὸ βορρᾶ, ἦλθεν ἐν μυριάσι δυνάμεωσ αὐτοῦ, ὧν τὸ πλῆθοσ αὐτῶν ἐνέφραξε χειμάρρουσ, καὶ ἡ ἵπποσ αὐτῶν ἐκάλυψε βουνούσ. εἶπεν ἐμπρήσειν τὰ ὅριά μου καὶ τοὺσ νεανίσκουσ μου ἀνελεῖν ἐν ρομφαίᾳ καὶ τὰ θηλάζοντά μου θήσειν εἰσ ἔδαφοσ καὶ τὰ νήπιά μου δώσειν εἰσ προνομὴν καὶ τὰσ παρθένουσ μου σκυλεῦσαι. Κύριοσ παντοκράτωρ ἠθέτησεν αὐτοὺσ ἐν χειρὶ θηλείασ. οὐ γὰρ ὑπέπεσεν ὁ δυνατὸσ αὐτῶν ὑπὸ νεανίσκων, οὐδὲ υἱοὶ τιτάνων ἐπάταξαν αὐτόν, οὐδὲ ὑψηλοὶ γίγαντεσ ἐπέθεντο αὐτῷ, ἀλλὰ Ἰουδὶθ θυγάτηρ Μεραρὶ ἐν κάλλει προσώπου αὐτῆσ παρέλυσεν αὐτόν. ἐξεδύσατο γὰρ στολὴν χηρεύσεωσ αὐτῆσ εἰσ ὕψοσ τῶν πονούντων ἐν Ἰσραήλ, ἠλείψατο τὸ πρόσωπον αὐτῆσ ἐν μυρισμῷ καὶ ἐδήσατο τὰσ τρίχασ αὐτῆσ ἐν μίτρᾳ καὶ ἔλαβε στολὴν λινῆν εἰσ ἀπάτην αὐτοῦ. τὸ σανδάλιον αὐτῆσ ἥρπασεν ὀφθαλμὸν αὐτοῦ, καὶ τὸ κάλλοσ αὐτῆσ ᾐχμαλώτισε ψυχὴν αὐτοῦ, διῆλθεν ὁ ἀκινάκησ τὸν τράχηλον αὐτοῦ. ἔφριξαν Πέρσαι τὴν τόλμαν αὐτῆσ, καὶ Μῆδοι τὸ θράσοσ αὐτῆσ ἐρράχθησαν. τότε ἠλάλαξαν οἱ ταπεινοί μου, καὶ ἐφοβήθησαν οἱ ἀσθενοῦντέσ μου καὶ ἐπτοήθησαν, ὕψωσαν τὴν φωνὴν αὐτῶν καὶ ἀνετράπησαν. υἱοὶ κορασίων κατεκέντησαν αὐτοὺσ καὶ ὡσ παῖδασ αὐτομολούντων ἐτίτρωσκον αὐτούσ, ἀπώλοντο ἐκ παρατάξεωσ Κυρίου μου. ὑμνήσω τῷ Θεῷ μου ὕμνον καινόν. Κύριε, μέγασ εἶ καὶ ἔνδοξοσ, θαυμαστὸσ ἐν ἰσχύϊ, ἀνυπέρβλητοσ. σοὶ δουλευσάτω πᾶσα ἡ κτίσισ σου. ὅτι εἶπασ, καὶ ἐγενήθησαν, ἀπέστειλασ τὸ πνεῦμά σου, καὶ ᾠκοδόμησε. καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ ἀντιστήσεται τῇ φωνῇ σου. ὄρη γὰρ ἐκ θεμελίων σὺν ὕδασι σαλευθήσεται, πέτραι δὲ ἀπὸ προσώπου σου ὡσ κηρὸσ τακήσονται, ἔτι δὲ τοῖσ φοβουμένοισ σε, σὺ εὐιλατεύεισ αὐτοῖσ. ὅτι μικρὸν πᾶσα θυσία εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ, καὶ ἐλάχιστον πᾶν στέαρ εἰσ ὁλοκαύτωμά σοι. ὁ δὲ φοβούμενοσ τὸν Κύριον μέγασ διαπαντόσ. οὐαὶ ἔθνεσιν ἐπανισταμένοισ τῷ γένει μου. Κύριοσ παντοκράτωρ ἐκδικήσει αὐτοὺσ ἐν ἡμέρᾳ κρίσεωσ δοῦναι πῦρ καὶ σκώληκασ εἰσ σάρκασ αὐτῶν, καὶ κλαύσονται ἐν αἰσθήσει ἕωσ αἰῶνοσ. Ὡσ δὲ ἤλθοσαν εἰσ Ἱερουσαλήμ, προσεκύνησαν τῷ Θεῷ. καὶ ἡνίκα ἐκαθαρίσθη ὁ λαόσ, ἀνήνεγκαν τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτῶν καὶ τὰ ἑκούσια αὐτῶν καὶ τὰ δόματα. καὶ ἀνέθηκεν Ἰουδὶθ πάντα τὰ σκεύη Ὀλοφέρνου, ὅσα ἔδωκεν ὁ λαὸσ αὐτῇ, καὶ τὸ κωνωπεῖον, ὃ ἔλαβεν αὕτη ἐκ τοῦ κοιτῶνοσ αὐτοῦ, ὡσ ἀνάθημα τῷ Θεῷ ἔδωκε. καὶ ἦν ὁ λαὸσ εὐφραινόμενοσ ἐν Ἱερουσαλὴμ κατὰ πρόσωπον τῶν ἁγίων ἐπὶ μῆνασ τρεῖσ, καὶ Ἰουδὶθ μετ̓ αὐτῶν κατέμεινε. Μετὰ δὲ τὰσ ἡμέρασ ταύτασ ἀνέζευξεν ἕκαστοσ εἰσ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ, καὶ Ἰουδὶθ ἀπῆλθεν εἰσ Βαιτυλούα καὶ κατέμεινεν ἐπὶ τῆσ ὑπάρξεωσ αὐτῆσ. καὶ ἐγένετο κατὰ τὸν καιρὸν αὐτῆσ ἔνδοξοσ ἐν πάσῃ τῇ γῇ. καὶ πολλοὶ ἐπεθύμησαν αὐτήν, καὶ οὐκ ἔγνω ἀνὴρ αὐτὴν πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ αὐτῆσ, ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ ἀπέθανε Μανασσῆσ ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ, καὶ προσετέθη πρὸσ τὸν λαὸν αὐτοῦ. καὶ ἦν προβαίνουσα μεγάλη σφόδρα καὶ ἐγήρασεν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ ἔτη ἑκατὸν πέντε. καὶ ἀφῆκε τὴν ἅβραν αὐτῆσ ἐλευθέραν. καὶ ἀπέθανεν εἰσ Βαιτυλούα, καὶ ἔθαψαν αὐτὴν ἐν τῷ σπηλαίῳ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ Μανασσῆ, καὶ ἐπένθησεν αὐτὴν οἶκοσ Ἰσραὴλ ἡμέρασ ἑπτά. καὶ διεῖλε τὰ ὑπάρχοντα αὐτῆσ πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν αὐτὴν πᾶσι τοῖσ ἔγγιστα Μανασσῆ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ καὶ τοῖσ ἔγγιστα τοῦ γένουσ αὐτῆσ. καὶ οὐκ ἦν ἔτι ὁ ἐκφοβῶν τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐν ταῖσ ἡμέραισ Ἰουδὶθ καὶ μετὰ τὸ ἀποθανεῖν αὐτὴν ἡμέρασ πολλάσ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION