헬라어 문장 검색 - Σεπτύ011́

(70인역 성경, 열왕기 상권)

ΚΑΙ ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ πρεσβύτεροσ προβεβηκὼσ ἡμέραισ, καὶ περιέβαλλον αὐτὸν ἱματίοισ, καὶ οὐκ ἐθερμαίνετο. καὶ εἶπον οἱ παῖδεσ αὐτοῦ. ζητησάτωσαν τῷ βασιλεῖ παρθένον νεάνιδα, καὶ παραστήσεται τῷ βασιλεῖ καὶ ἔσται αὐτὸν θάλπουσαν καὶ κοιμηθήσεται μετ̓ αὐτοῦ καὶ θερμανθήσεται ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεύσ. καὶ ἐζήτησαν νεάνιδα καλὴν ἐκ παντὸσ ὁρίου Ἰσραὴλ καὶ εὗρον τὴν Ἀβισὰγ τὴν Σωμανῖτιν καὶ ἤνεγκαν αὐτὴν πρὸσ τὸν βασιλέα. καὶ ἡ νεᾶνισ καλὴ ἕωσ σφόδρα. καὶ ἦν θάλπουσα τὸν βασιλέα καὶ ἐλειτούργει αὐτῷ, καὶ ὁ βασιλεὺσ οὐκ ἔγνω αὐτήν. Καὶ Ἀδωνίασ υἱὸσ Ἀγγὶθ ἐπῄρετο λέγων. ἐγὼ βασιλεύσω. καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ ἅρματα καὶ ἱππεῖσ καὶ πεντήκοντα ἄνδρασ παρατρέχειν ἔμπροσθεν αὐτοῦ. καὶ οὐκ ἀπεκώλυσεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ οὐδέποτε λέγων. διατὶ σὺ ἐποίησασ̣ καί γε αὐτὸσ ὡραῖοσ τῇ ὄψει σφόδρα, καὶ αὐτὸν ἔτεκεν ὀπίσω Ἀβεσσαλώμ. καὶ ἐγένοντο οἱ λόγοι αὐτοῦ μετὰ Ἰωὰβ τοῦ υἱοῦ Σαρουί̈ασ καὶ μετὰ Ἀβιάθαρ τοῦ ἱερέωσ, καὶ ἐβοήθουν ὀπίσω Ἀδωνίου. καὶ Σαδὼκ ὁ ἱερεὺσ καὶ Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ καὶ Νάθαν ὁ προφήτησ καὶ Σεμεί̈ καὶ Ρησὶ καὶ υἱοὶ δυνατοὶ τοῦ Δαυὶδ οὐκ ἦσαν ὀπίσω Ἀδωνίου. καὶ ἐθυσίασεν Ἀδωνίασ πρόβατα καὶ μόσχουσ καὶ ἄρνασ παρὰ τὸν λίθον τοῦ Ζωελεθί, ὃσ ἦν ἐχόμενα τῆσ Ρωγήλ, καὶ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ καὶ πάντασ τοὺσ ἁδροὺσ Ἰούδα παῖδασ τοῦ βασιλέωσ. καὶ Νάθαν τὸν προφήτην καὶ Βαναίαν καὶ τοὺσ δυνατούσ, καὶ τὸν Σαλωμὼν ἀδελφὸν αὐτοῦ οὐκ ἐκάλεσε. Καὶ εἶπε Νάθαν πρὸσ Βηρσαβεὲ μητέρα Σαλωμὼν λέγων. οὐκ ἤκουσασ ὅτι ἐβασίλευσεν Ἀδωνίασ υἱὸσ Ἀγγίθ̣ καὶ ὁ κύριοσ ἡμῶν Δαυὶδ οὐκ ἔγνω. καὶ νῦν δεῦρο συμβουλεύσω σοι δὴ συμβουλίαν, καὶ ἐξελοῦ τὴν ψυχήν σου καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ υἱοῦ σου Σαλωμών. δεῦρο εἴσελθε πρὸσ τὸν βασιλέα Δαυὶδ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτὸν λέγουσα. οὐχὶ σύ, κύριέ μου βασιλεῦ, ὤμοσασ τῇ δούλῃ σου λέγων ὅτι ὁ υἱόσ σου Σαλωμὼν βασιλεύσει μετ̓ ἐμὲ καὶ αὐτὸσ καθιεῖται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου̣ καὶ τί ὅτι ἐβασίλευσεν Ἀδωνίασ̣ καὶ ἰδοὺ ἔτι λαλούσησ σου ἐκεῖ μετὰ τοῦ βασιλέωσ καὶ ἐγὼ εἰσελεύσομαι ὀπίσω σου καὶ πληρώσω τοὺσ λόγουσ σου. καὶ εἰσῆλθε Βηρσαβεὲ πρὸσ τὸν βασιλέα εἰσ τὸ ταμιεῖον, καὶ ὁ βασιλεὺσ πρεσβύτησ σφόδρα, καὶ Ἀβισὰγ ἡ Σωμανῖτισ ἦν λειτουργοῦσα τῷ βασιλεῖ. καὶ ἔκυψε Βηρσαβεὲ καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. τί ἔστι σοι̣ ἡ δὲ εἶπε. κύριέ μου βασιλεῦ, σὺ ὤμοσασ ἐν Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου τῇ δούλῃ σου λέγων. ὅτι ὁ υἱόσ σου Σαλωμὼν βασιλεύσει μετ̓ ἐμὲ καὶ αὐτὸσ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου. καὶ νῦν ἰδοὺ Ἀδωνίασ ἐβασίλευσε, καὶ σύ, κύριέ μου βασιλεῦ, οὐκ ἔγνωσ. καὶ ἐθυσίασε μόσχουσ καὶ ἄρνασ καὶ πρόβατα εἰσ πλῆθοσ καὶ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ καὶ Ἀβιάθαρ τὸν ἱερέα καὶ Ἰωὰβ τὸν ἄρχοντα τῆσ δυνάμεωσ, καὶ τὸν Σαλωμὼν τὸν δοῦλόν σου οὐκ ἐκάλεσε. καὶ σύ, κύριέ μου βασιλεῦ, οἱ ὀφθαλμοὶ παντὸσ Ἰσραὴλ πρόσ σε. ἀπάγγειλαι αὐτοῖσ τίσ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ μετ̓ αὐτόν. καὶ ἔσται ὡσ ἂν κοιμηθῇ ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔσομαι ἐγὼ καὶ Σαλωμὼν ὁ υἱὸσ μου ἁμαρτωλοί. καὶ ἰδοὺ ἔτι αὐτῆσ λαλούσησ μετὰ τοῦ βασιλέωσ καὶ Νάθαν ὁ προφήτησ ἦλθε. καὶ ἀνηγγέλη τῷ βασιλεῖ. ἰδοὺ Νάθαν ὁ προφήτησ. καὶ εἰσῆλθε κατὰ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ εἶπε Νάθαν. κύριέ μου βασιλεῦ, σὺ εἶπασ Ἀδωνίασ βασιλεύσει ὀπίσω μου καὶ αὐτὸσ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου̣ ὅτι κατέβη σήμερον καὶ ἐθυσίασε μόσχουσ καὶ ἄρνασ καὶ πρόβατα εἰσ πλῆθοσ καὶ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ καὶ τοὺσ ἄρχοντασ τῆσ δυνάμεωσ καὶ Ἀβιάθαρ τὸν ἱερέα, καὶ ἰδοὺ εἰσὶν ἐσθίοντεσ καὶ πίνοντεσ ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ εἶπαν. ζήτω ὁ βασιλεὺσ Ἀδωνίασ. καὶ ἐμὲ αὐτὸν τὸν δοῦλόν σου καὶ Σαδὼκ τὸν ἱερέα καὶ Βαναίαν υἱὸν Ἰωδαὲ καὶ Σαλωμὼν τὸν δοῦλόν σου οὐκ ἐκάλεσεν. εἰ διὰ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ γέγονε τὸ ρῆμα τοῦτο καὶ οὐκ ἐγνώρισασ τῷ δούλῳ σου τίσ καθήσεται ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ μετ̓ αὐτόν̣ καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ καὶ εἶπε. καλέσατέ μοι τὴν Βηρσαβεέ. καὶ εἰσῆλθεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ καὶ ἔστη ἐνώπιον αὐτοῦ. καὶ ὤμοσεν ὁ βασιλεὺσ καὶ εἶπε. ζῇ Κύριοσ, ὃσ ἐλυτρώσατο τὴν ψυχήν μου ἐκ πάσησ θλίψεωσ, ὅτι καθὼσ ὤμοσά σοι ἐν Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραὴλ λέγων ὅτι Σαλωμὼν ὁ υἱόσ σου βασιλεύσει μετ̓ ἐμὲ καὶ αὐτὸσ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου ἀντ̓ ἐμοῦ, ὅτι οὕτω ποιήσω τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ. καὶ ἔκυψε Βηρσαβεὲ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπε. ζήτω ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ Δαυίδ. καλέσατέ μοι Σαδὼκ τὸν ἱερέα καὶ Νάθαν τὸν προφήτην καὶ Βαναίαν υἱὸν Ἰωδαέ. καὶ εἰσῆλθον ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ, καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ αὐτοῖσ. λάβετε τοὺσ δούλουσ τοῦ κυρίου ὑμῶν μεθ̓ ὑμῶν καὶ ἐπιβιβάσατε τὸν υἱόν μου Σαλωμὼν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τὴν ἐμὴν καὶ καταγάγετε αὐτὸν εἰσ τὴν Γιών, καὶ χρισάτω αὐτὸν ἐκεῖ Σαδὼκ ὁ ἱερεὺσ καὶ Νάθαν ὁ προφήτησ εἰσ βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ σαλπίσατε κερατίνῃ καὶ ἐρεῖτε. ζήτω ὁ βασιλεὺσ Σαλωμών. καὶ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου καὶ βασιλεύσει ἀντ̓ ἐμοῦ, καὶ ἐγὼ ἐνετειλάμην τοῦ εἶναι εἰσ ἡγούμενον ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδαν. καὶ ἀπεκρίθη Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπε. γένοιτο οὕτωσ. πιστώσαι Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ. καθὼσ ἦν Κύριοσ μετὰ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ, οὕτωσ εἴη μετὰ Σαλωμὼν καὶ μεγαλύναι τὸν θρόνον αὐτοῦ ὑπὲρ τὸν θρόνον τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ Δαυίδ. καὶ κατέβη Σαδὼκ ὁ ἱερεὺσ καὶ Νάθαν ὁ προφήτησ καὶ Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ καὶ ὁ Χερεθὶ καὶ ὁ Φελεθὶ καὶ ἐπεκάθισαν τὸν Σαλωμὼν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τοῦ βασιλέωσ Δαυὶδ καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰσ τὴν Γιών. καὶ ἔλαβε Σαδὼκ ὁ ἱερεὺσ τὸ κέρασ τοῦ ἐλαίου ἐκ τῆσ σκηνῆσ καὶ ἔχρισε τὸν Σαλωμὼν καὶ ἐσάλπισε τῇ κερατίνῃ, καὶ εἶπε πᾶσ ὁ λαόσ. ζήτω ὁ βασιλεὺσ Σαλωμών. καὶ ἀνέβη πᾶσ ὁ λαὸσ ὀπίσω αὐτοῦ καὶ ἐχόρευον ἐν χοροῖσ καὶ εὐφραινόμενοι εὐφροσύνην μεγάλην, καὶ ἐρράγη ἡ γῆ ἐν τῇ φωνῇ αὐτῶν. Καὶ ἤκουσεν Ἀδωνίασ καὶ πάντεσ οἱ κλητοὶ αὐτοῦ, καὶ αὐτοὶ συνετέλεσαν φαγεῖν. καὶ ἤκουσεν Ἰωὰβ τὴν φωνὴν τῆσ κερατίνησ καὶ εἶπε. τίσ ἡ φωνὴ τῆσ πόλεωσ ἠχούσησ̣ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντοσ καὶ ἰδοὺ Ἰωνάθαν υἱὸσ Ἀβιάθαρ τοῦ ἱερέωσ εἰσῆλθε, καὶ εἶπεν Ἀδωνίασ. εἴσελθε, ὅτι ἀνὴρ δυνάμεωσ εἶ σύ, καὶ ἀγαθὰ εὐαγγέλισαι. καὶ ἀπεκρίθη Ἰωνάθαν καὶ εἶπε. καὶ μάλα ὁ κύριοσ ἡμῶν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ ἐβασίλευσε τὸν Σαλωμών. καὶ ἀπέστειλε μετ̓ αὐτοῦ ὁ βασιλεὺσ τὸν Σαδὼκ τὸν ἱερέα καὶ Νάθαν τὸν προφήτην καὶ Βαναίαν τὸν υἱὸν Ἰωδαὲ καὶ τὸν Χερεθὶ καὶ τὸν Φελεθὶ καὶ ἐπεκάθισαν αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἔχρισαν αὐτὸν Σαδὼκ ὁ ἱερεὺσ καὶ Νάθαν ὁ προφήτησ ἐν τῇ Γιών, καὶ ἀνέβησαν ἐκεῖθεν εὐφραινόμενοι καὶ ἤχησεν ἡ πόλισ. αὕτη ἡ φωνὴ ἣν ἠκούσατε. καὶ ἐκάθισε Σαλωμὼν ἐπὶ θρόνον βασιλείασ, καὶ εἰσῆλθον οἱ δοῦλοι τοῦ βασιλέωσ εὐλογῆσαι τὸν κύριον ἡμῶν τὸν βασιλέα Δαυὶδ λέγοντεσ. ἀγαθύναι ὁ Θεὸσ τὸ ὄνομα Σαλωμὼν ὑπὲρ τὸ ὄνομά σου καὶ μεγαλύναι τὸν θρόνον αὐτοῦ ὑπὲρ τὸν θρόνον σου. καὶ προσεκύνησεν ὁ βασιλεὺσ ἐπὶ τὴν κοίτην, καί γε οὕτωσ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ὃσ ἔδωκε σήμερον ἐκ τοῦ σπέρματόσ μου καθήμενον ἐπὶ τοῦ θρόνου μου, καὶ οἱ ὀφθαλμοί μου βλέπουσι. Καὶ ἐξέστησαν πάντεσ οἱ κλητοὶ τοῦ Ἀδωνίου καὶ ἦλθον ἀνὴρ εἰσ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ. καὶ Ἀδωνίασ ἐφοβήθη ἀπὸ προσώπου Σαλωμὼν καὶ ἀνέστη καὶ ἀπῆλθε καὶ ἐπελάβετο τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ἀνηγγέλη τῷ Σαλωμὼν λέγοντεσ. ἰδοὺ Ἀδωνίασ ἐφοβήθη τὸν βασιλέα Σαλωμὼν καὶ κατέχει τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου λέγων. ὀμοσάτω μοι σήμερον Σαλωμών, εἰ οὐ θανατώσει τὸν δοῦλον αὐτοῦ ἐν ρομφαίᾳ. καὶ εἶπε Σαλωμών. ἐὰν γένηται εἰσ υἱὸν δυνάμεων, εἰ πεσεῖται τῶν τριχῶν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ ἐὰν κακία εὑρεθῇ ἐν αὐτῷ, θανατωθήσεται. καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν καὶ κατήνεγκαν αὐτὸν ἀπάνωθεν τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ εἰσῆλθε καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ Σαλωμών, καὶ εἶπεν αὐτῷ Σαλωμών. δεῦρο εἰσ τὸν οἶκόν σου. ΚΑΙ ἤγγισαν αἱ ἡμέραι Δαυὶδ ἀποθανεῖν αὐτόν, καὶ ἀπεκρίνατο Σαλωμὼν υἱῷ αὐτοῦ λέγων.

ἐγώ εἰμι πορεύομαι ἐν ὁδῷ πάσησ τῆσ γῆσ. καὶ ἰσχύσεισ καὶ ἔσῃ εἰσ ἄνδρα. καὶ φυλάξεισ φυλακὴν Κυρίου Θεοῦ σου τοῦ πορεύεσθαι ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ, φυλάσσειν τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα τὰ γεγραμμένα ἐν τῶ νόμῳ Μωυσέωσ. ἵνα συνήσῃσ ἃ ποιήσεισ κατὰ πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, ἵνα στήσῃ Κύριοσ τὸν λόγον αὐτοῦ, ὃν ἐλάλησε λέγων. ἐὰν φυλάξωσιν οἱ υἱοί σου τὴν ὁδὸν αὐτῶν πορεύεσθαι ἐνώπιόν μου ἐν ἀληθείᾳ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτῶν λέγων. οὐκ ἐξολοθρευθήσεταί σοι ἀνὴρ ἐπάνωθεν θρόνου Ἰσραήλ. καί γε σὺ ἔγνωσ ὅσα ἐποίησέ μοι Ἰωὰβ υἱὸσ Σαρουί̈ασ, ὅσα ἐποίησε τοῖσ δυσὶν ἄρχουσι τῶν δυνάμεων Ἰσραήλ, τῷ Ἀβεννὴρ υἱῷ Νὴρ καὶ τῷ Ἀμεσσαί̈ υἱῷ Ἰεθέρ, καὶ ἀπέκτεινεν αὐτοὺσ καὶ ἔταξε τὰ αἵματα πολέμου ἐν εἰρήνῃ καὶ ἔδωκεν αἷμα ἀθῷον ἐν τῇ ζώνῃ αὐτοῦ τῇ ἐν τῇ ὀσφύϊ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ ὑποδήματι αὐτοῦ τῷ ἐν τῶ ποδὶ αὐτοῦ. καὶ ποιήσεισ κατὰ τὴν σοφίαν σου καὶ οὐ κατάξεισ τὴν πολιὰν αὐτοῦ ἐν εἰρήνῃ εἰσ ᾅδου. καὶ τοῖσ υἱοῖσ Βερζελλὶ τοῦ Γαλααδίτου ποιήσεισ ἔλεοσ, καὶ ἔσονται ἐν τοῖσ ἐσθίουσι τὴν τράπεζάν σου, ὅτι οὕτωσ ἤγγισάν μοι ἐν τῷ με ἀποδιδράσκειν ἀπὸ προσώπου Ἀβεσσαλὼμ τοῦ ἀδελφοῦ σου. καὶ ἰδοὺ μετὰ σοῦ Σεμεί̈ υἱὸσ Γηρὰ υἱὸσ τοῦ Ἰεμενὶ ἐκ Βαουρίμ, καὶ αὐτὸσ κατηράσατό με κατάραν ὀδυνηρὰν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἐπορευόμην εἰσ Παρεμβολάσ, καὶ αὐτὸσ κατέβη εἰσ ἀπαντήν μου εἰσ τὸν Ἰορδάνην, καὶ ὤμοσα αὐτῷ ἐν Κυρίῳ λέγων. εἰ θανατώσω σε ἐν ρομφαίᾳ. καὶ οὐ μὴ ἀθῳώσῃσ αὐτόν, ὅτι ἀνὴρ σοφὸσ εἶ σὺ καὶ γνώσῃ ἃ ποιήσεισ αὐτῷ, καὶ κατάξεισ τὴν πολιὰν αὐτοῦ ἐν αἵματι εἰσ ᾅδου. καὶ ἐκοιμήθη Δαυὶδ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν πόλει Δαυίδ. καὶ αἱ ἡμέραι, ἃσ ἐβασίλευσε Δαυὶδ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ τεσσαράκοντα ἔτη. ἐν Χεβρὼν ἐβασίλευσεν ἑπτὰ ἔτη καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ τριάκοντα τρία ἔτη. Καὶ Σαλωμὼν ἐκάθισεν ἐπὶ θρόνου Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ υἱὸσ ἐτῶν δώδεκα καὶ ἡτοιμάσθη ἡ βασιλεία αὐτοῦ σφόδρα. καὶ εἰσῆλθεν Ἀδωνίασ υἱὸσ Ἀγγὶθ πρὸσ Βηρσαβεὲ μητέρα Σαλωμὼν καὶ προσεκύνησεν αὐτῇ. ἡ δὲ εἶπεν. εἰρήνη ἡ εἴσοδόσ σου̣ καὶ εἶπεν. εἰρήνη. λόγοσ μοι πρόσ σε. καὶ εἶπεν αὐτῷ. λάλησον. καὶ εἶπεν αὐτῇ. σὺ οἶδασ, ὅτι ἐμοὶ ἦν βασιλεία καὶ ἐπ̓ ἐμὲ ἔθετο πᾶσ Ἰσραὴλ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ εἰσ βασιλέα, καὶ ἐστράφη ἡ βασιλεία καὶ ἐγένετο τῷ ἀδελφῷ μου, ὅτι παρὰ Κυρίου ἐγενήθη αὐτῷ. καὶ νῦν αἴτησιν μίαν ἐγὼ αἰτοῦμαι παρὰ σοῦ, μὴ ἀποστρέψῃσ τὸ πρόσωπόν σου. καὶ εἶπεν αὐτῷ Βηρσαβεέ. λάλει. καὶ εἶπεν αὐτῇ. εἰπὸν δὴ πρὸσ Σαλωμὼν τὸν βασιλέα, ὅτι οὐκ ἀποστρέψει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπὸ σοῦ, καὶ δώσει μοι τὴν Ἀβισὰγ τὴν Σωμανῖτιν εἰσ γυναῖκα. καὶ εἶπε Βηρσαβεέ. καλῶσ. ἐγὼ λαλήσω περὶ σοῦ τῷ βασιλεῖ. καὶ εἰσῆλθε Βηρσαβεὲ πρὸσ τὸν βασιλέα Σαλωμὼν λαλῆσαι αὐτῷ περὶ Ἀδωνίου. καὶ ἐξανέστη ὁ βασιλεὺσ εἰσ ἀπαντὴν αὐτῇ καὶ κατεφίλησεν αὐτὴν καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ θρόνου, καὶ ἐτέθη θρόνοσ τῇ μητρὶ τοῦ βασιλέωσ καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν αὐτῷ. αἴτησιν μίαν μικρὰν ἐγὼ αἰτοῦμαι παρὰ σοῦ, μὴ ἀποστρέψῃσ τὸ πρόσωπόν σου. καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ βασιλεύσ. αἴτησαι, μῆτερ ἐμή, καὶ οὐκ ἀποστρέψω σε. καὶ εἶπε. δοθήτω δὴ Ἀβισὰγ ἡ Σωμανῖτισ τῷ Ἀδωνίᾳ τῷ ἀδελφῷ σου εἰσ γυναῖκα. καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν καὶ εἶπε τῇ μητρὶ αὐτοῦ. καὶ ἱνατί σὺ ᾔτησαι τὴν Ἀβισὰγ τῷ Ἀδωνίᾳ̣ καὶ αἴτησαι αὐτῷ τὴν βασιλείαν, ὅτι οὗτοσ ἀδελφόσ μου ὁ μέγασ ὑπὲρ ἐμέ, καὶ αὐτῷ Ἀβιάθαρ ὁ ἱερεὺσ καὶ αὐτῷ Ἰωὰβ υἱὸσ Σαρουί̈ασ ἀρχιστράτηγοσ ἑταῖροσ. καὶ ὤμοσεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν κατὰ τοῦ Κυρίου λέγων. τάδε ποιήσαι μοι ὁ Θεὸσ καὶ τάδε προσθείη, ὅτι κατὰ τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ ἐλάλησεν Ἀδωνίασ τὸν λόγον τοῦτον. καὶ νῦν ζῇ Κύριοσ, ὃσ ἡτοίμασέ με καὶ ἔθετό με ἐπὶ τὸν θρόνον Δαυὶδ τοῦ πατρόσ μου, καὶ αὐτὸσ ἐποίησέ μοι οἶκον, καθὼσ ἐλάλησε Κύριοσ, ὅτι σήμερον θανατωθήσεται Ἀδωνίασ. καὶ ἐξαπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν ἐν χειρὶ Βαναίου υἱοῦ Ἰωδαὲ καὶ ἀνεῖλεν αὐτόν, καὶ ἀπέθανεν Ἀδωνίασ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. Καὶ τῷ Ἀβιάθαρ τῷ ἱερεῖ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. ἀπότρεχε σὺ εἰσ Ἀναθὼθ εἰσ ἀγρόν σου, ὅτι ἀνὴρ θανάτου εἶ σὺ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, καὶ οὐ θανατώσω σε, ὅτι ᾖρασ τὴν κιβωτὸν τῆσ διαθήκησ Κυρίου ἐνώπιον τοῦ πατρόσ μου, καὶ ὅτι ἐκακουχήθησ ἐν πᾶσιν, οἷσ ἐκακουχήθη ὁ πατήρ μου. καὶ ἐξέβαλε Σαλωμὼν τὸν Ἀβιάθαρ τοῦ μὴ εἶναι ἱερέα τοῦ Κυρίου, πληρωθῆναι τὸ ρῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐπὶ τὸν οἶκον Ἡλὶ ἐν Σηλώμ. καὶ ἡ ἀκοὴ ἦλθεν ἕωσ Ἰωὰβ υἱοῦ Σαρουί̈ασ , καὶ ἔφυγεν Ἰωὰβ εἰσ τὸ σκήνωμα τοῦ Κυρίου καὶ κατέσχε τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ἀπηγγέλη τῷ Σαλωμὼν λέγοντεσ ὅτι πέφυγεν Ἰωὰβ εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ Κυρίου καὶ ἰδοὺ κατέχει τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ἀπέστειλε Σαλωμὼν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Ἰωὰβ λέγων. τί γέγονέ σοι, ὅτι πέφυγασ εἰσ τὸ θυσιαστήριον̣ καὶ εἶπεν Ἰωάβ. ὅτι ἐφοβήθην ἀπὸ προσώπου σου, καὶ ἔφυγον πρὸσ Κύριον. καὶ ἀπέστειλε Σαλωμὼν τὸν Βαναίου υἱὸν Ἰωδαὲ λέγων. πορεύου καὶ ἄνελε αὐτὸν καὶ θάψον αὐτόν. καὶ ἦλθε Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ πρὸσ Ἰωὰ

ΠΛΗΝ ὁ λαὸσ ἦσαν θυμιῶντεσ ἐπὶ τοῖσ ὑψηλοῖσ, ὅτι οὐκ ᾠκοδομήθη οἶκοσ τῷ Κυρίῳ ἕωσ τοῦ νῦν. καὶ ἠγάπησε Σαλωμὼν τὸν Κύριον πορεύεσθαι ἐν τοῖσ προστάγμασι Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, πλὴν ἐν τοῖσ ὑψηλοῖσ ἔθυε καὶ ἐθυμία. καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη εἰσ Γαβαὼν θῦσαι ἐκεῖ, ὅτι αὕτη ὑψηλοτάτη καὶ μεγάλη. χιλίαν ὁλοκαύτωσιν ἀνήνεγκε Σαλωμὼν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐν Γαβαών. καὶ ὤφθη Κύριοσ τῷ Σαλωμὼν ἐν ὕπνῳ τὴν νύκτα, καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Σαλωμών. αἴτησαί τι αἴτημα σεαυτῷ. καὶ εἶπεν Σαλωμών. σὺ ἐποίησασ μετὰ τοῦ δούλου σου Δαυὶδ τοῦ πατρόσ μου ἔλεοσ μέγα, καθὼσ διῆλθεν ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ἐν εὐθύτητι καρδίασ μετὰ σοῦ, καὶ ἐφύλαξασ αὐτῷ τὸ ἔλεοσ τὸ μέγα τοῦτο δοῦναι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ, ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. καὶ νῦν, Κύριε ὁ Θεόσ μου, σὺ ἔδωκασ τὸν δοῦλόν σου ἀντὶ Δαυὶδ τοῦ πατρόσ μου, καὶ ἐγώ εἰμι παιδάριον μικρὸν καὶ οὐκ οἶδα τὴν ἔξοδόν μου καὶ τὴν εἴσοδόν μου, ὁ δὲ δοῦλόσ σου ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου, ὃν ἐξελέξω λαὸν πολύν, ὃσ οὐκ ἀριθμηθήσεται. καὶ δώσεισ τῷ δούλῳ σου καρδίαν ἀκούειν καὶ διακρίνειν τὸν λαόν σου ἐν δικαιοσύνῃ καὶ τοῦ συνιεῖν ἀνὰ μέσον ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ. ὅτι τίσ δυνηθήσεται κρίνειν τὸν λαόν σου τὸν βαρὺν τοῦτον̣ καὶ ἤρεσεν ἐνώπιον Κυρίου, ὅτι ᾐτήσατο Σαλωμὼν τὸ ρῆμα τοῦτο, καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ αὐτόν. ἀνθ̓ ὧν ᾐτήσω παῤ ἐμοῦ τὸ ρῆμα τοῦτο καὶ οὐκ ᾐτήσω σεαυτῷ ἡμέρασ πολλὰσ καὶ οὐκ ᾐτήσω πλοῦτον, οὐδὲ ᾐτήσω ψυχὰσ ἐχθρῶν σου, ἀλλ̓ ᾐτήσω σεαυτῷ τοῦ συνιεῖν τοῦ εἰσακούειν κρίμα, ἰδοὺ πεποίηκα κατὰ τὸ ρῆμά σου. ἰδοὺ δέδωκά σοι καρδίαν φρονίμην καὶ σοφήν, ὡσ σὺ οὐ γέγονεν ἔμπροσθέν σου καὶ μετὰ σὲ οὐκ ἀναστήσεται ὅμοιόσ σοι. καὶ ἃ οὐκ ᾐτήσω, δέδωκά σοι, καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν, ὡσ οὐ γέγονεν ἀνὴρ ὅμοιόσ σοι ἐν βασιλεῦσι. καὶ ἐὰν πορευθῇσ ἐν τῇ ὁδῷ μου φυλάσσειν τὰσ ἐντολάσ μου καὶ τὰ προστάγματά μου, ὡσ ἐπορεύθη Δαυὶδ ὁ πατήρ σου, καὶ πληθυνῶ τὰσ ἡμέρασ σου. καὶ ἐξυπνίσθη Σαλωμών, καὶ ἰδοὺ ἐνύπνιον. καὶ ἀνέστη καὶ παραγίνεται εἰσ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔστη κατὰ πρόσωπον τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ κατὰ πρόσωπον κιβωτοῦ διαθήκησ Κυρίου ἐν Σιὼν καὶ ἀνήγαγεν ὁλοκαυτώσεισ καὶ ἐποίησεν εἰρηνικὰσ καὶ ἐποίησε πότον μέγα ἑαυτῷ καὶ πᾶσι τοῖσ παισὶν αὐτοῦ. Τότε ὤφθησαν δύο γυναῖκεσ πόρναι τῷ βασιλεῖ καὶ ἔστησαν ἐνώπιον αὐτοῦ. καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ μία. ἐν ἐμοί, κύριε. ἐγὼ καὶ ἡ γυνὴ αὕτη ᾠκοῦμεν ἐν οἴκῳ ἑνὶ καὶ ἐτέκομεν ἐν τῷ οἴκῳ. καὶ ἐγενήθη ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ τεκούσησ μου, ἔτεκε καὶ ἡ γυνὴ αὕτη. καὶ ἡμεῖσ κατὰ τὸ αὐτό, καὶ οὐκ ἔστιν οὐθεὶσ μεθ̓ ἡμῶν πάρεξ ἀμφοτέρων ἡμῶν ἐν τῷ οἴκῳ. καὶ ἀπέθανεν ὁ υἱὸσ τῆσ γυναικὸσ ταύτησ τὴν νύκτα, ὡσ ἐπεκοιμήθη ἐπ̓ αὐτόν. καὶ ἀνέστη μέσησ τῆσ νυκτὸσ καὶ ἔλαβε τὸν υἱόν μου ἐκ τῶν ἀγκαλῶν μου καὶ ἐκοίμισεν αὐτὸν ἐν τῷ κόλπῳ αὐτῆσ καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆσ τὸν τεθνηκότα ἐκοίμισεν ἐν τῷ κόλπῳ μου. καὶ ἀνέστην τὸ πρωί̈ θηλάσαι τὸν υἱόν μου, καὶ ἐκεῖνοσ ἦν τεθνηκώσ. καὶ ἰδοὺ κατενόησα αὐτὸν πρωί̈, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν ὁ υἱόσ μου, ὃν ἔτεκον. καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ ἡ ἑτέρα. οὐχί, ἀλλὰ ὁ υἱόσ μου ὁ ζῶν, ὁ δὲ υἱόσ σου ὁ τεθνηκώσ. καὶ ἐλάλησαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ αὐταῖσ. σὺ λέγεισ. οὗτοσ ὁ υἱόσ μου ὁ ζῶν, καὶ ὁ υἱὸσ ταύτησ ὁ τεθνηκώσ. καὶ σὺ λέγεισ. οὐχί, ἀλλὰ ὁ υἱόσ μου ὁ ζῶν, καὶ ὁ υἱόσ σου ὁ τεθνηκώσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. λάβετέ μοι μάχαιραν. καὶ προσήνεγκαν τὴν μάχαιραν ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. διέλετε τὸ παιδίον τὸ ζῶν τὸ θηλάζον εἰσ δύο καὶ δότε τὸ ἥμισυ αὐτοῦ ταύτῃ καὶ τὸ ἥμισυ αὐτοῦ ταύτῃ. καὶ ἀπεκρίθη ἡ γυνή, ἧσ ἦν ὁ υἱὸσ ὁ ζῶν, καὶ εἶπε πρὸσ τὸν βασιλέα, ὅτι ἐταράχθη ἡ μήτρα αὐτῆσ ἐπὶ τῷ υἱῷ αὐτῆσ, καὶ εἶπεν. ἐν ἐμοί, κύριε, δότε αὐτῇ τὸ παιδίον καὶ θανάτῳ μὴ θανατώσητε αὐτό. καὶ αὕτη εἶπε. μήτε ἐμοὶ μήτε αὐτῇ ἔστω, διέλετε. καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ καὶ εἶπε. δότε τὸ παιδίον τῇ εἰπούσῃ. δότε αὐτῇ αὐτὸ καὶ θανάτῳ μὴ θανατώσητε αὐτό. αὕτη ἡ μήτηρ αὐτοῦ. καὶ ἤκουσαν πᾶσ Ἰσραὴλ τὸ κρίμα τοῦτο, ὃ ἔκρινεν ὁ βασιλεύσ, καὶ ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου τοῦ βασιλέωσ, ὅτι εἶδον ὅτι φρόνησισ Θεοῦ ἐν αὐτῷ τοῦ ποιεῖν δικαίωμα. Τῆσ δὲ βασιλείασ ἑδρασθείσησ ἐν χειρὶ Σαλωμὼν ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο Σαλωμὼν πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἔλαβε τὴν θυγατέρα Φαραὼ καὶ εἰσήγαγεν αὐτὴν εἰσ τὴν πόλιν Δαυίδ, ἕωσ οὗ συνετέλεσεν οἰκοδομῶν τὸν οἶκον ἑαυτοῦ καὶ τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸ τεῖχοσ Ἱερουσαλὴμ κύκλῳ. ΚΑΙ ἦν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν βασιλεύων ἐπὶ Ἰσραήλ.

καὶ οὗτοι ἄρχοντεσ οἳ ἦσαν αὐτῷ. Ἀζαρίασ υἱὸσ Σαδὼκ καὶ Ἐλιαρὲφ καὶ Ἀχιὰ υἱὸσ Σαβὰ γραμματεῖσ. καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸσ Ἀχιλὶδ ἀναμιμνήσκων καὶ Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ ἐπὶ τῆσ δυνάμεωσ καὶ Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ ἱερεῖς καὶ Ὀρνία υἱὸσ Νάθαν ἐπὶ τῶν καθεσταμένων καὶ Ζαβούθ υἱὸσ Νάθαν ἑταῖροσ τοῦ βασιλέως καὶ Ἀχιὴλ ἦν οἰκονόμοσ καὶ Ἐλιὰβ υἱὸσ Σὰφ ἐπὶ τῆσ πατριᾶσ καὶ Ἀδωνιρὰμ υἱὸσ Ἐφρὰ ἐπὶ τῶν φόρων. καὶ τῷ Σαλωμὼν δώδεκα καθεσταμένοι ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ χορηγεῖν τῷ βασιλεῖ καὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ. μῆνα ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐγίνετο ἐπὶ τὸν ἕνα χορηγεῖν. καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα αὐτῶν. Βενὼρ ἐν ὄρει Ἐφραίμ, εἷσ. υἱὸσ Δακὰρ ἐν Μαχεμὰσ καὶ ἐν Σαλαβὶν καὶ Βαιθσαμὺσ καὶ Αἰλὼν ἕωσ Βηθανάν, εἷσ. υἱὸσ Ἐσδὶ ἐν Ἀραβώθ, αὐτοῦ Σωχὼ καὶ πᾶσα ἡ γῆ Ὀφέρ. Χαναδὰβ καὶ Ἀναφαθέ, ἀνὴρ Ταβλήθ, θυγάτηρ Σαλωμὼν ἦν αὐτῷ εἰσ γυναῖκα, εἷσ. Βαανὰ υἱὸσ Ἀχιλὶδ Θαανὰχ καὶ Μαγεδδὼ καὶ πᾶσ ὁ οἶκοσ Σὰν ὁ παρὰ Σεσαθὰν ὑποκάτω τοῦ Ἐσραὲ καὶ ἐκ Βηθσὰν ἕωσ Σαβελμαουλᾶ, ἕωσ Μαεβὲρ Λουκάμ, εἷσ. υἱὸσ Γαβὲρ ἐν Ρεμὰθ Γαλαάδ, τούτῳ σχοίνισμα Ἐρεγαβά, ἣ ἐν τῇ Βασάν, ἑξήκοντα πόλεισ μεγάλαι τειχήρεισ καὶ μοχλοὶ χαλκοῖ, εἷσ. Ἀχιναδὰβ υἱὸσ Σαδδὼ Μααναί̈μ, εἷσ. Ἀχιμαὰσ ἐν Νεφθαλίμ, καὶ οὗτοσ ἔλαβε τὴν Βασεμμὰθ θυγατέρα Σαλωμὼν εἰσ γυναῖκα, εἷσ. Βαανᾶ υἱὸσ Χουσὶ ἐν Ἀσὴρ καὶ ἐν Βααλώθ, εἷσ. Σαμαὰ υἱὸσ Ἠλὰ ἐν τῷ Βενιαμίν. Γαβὲρ υἱὸσ Ἀδαί̈ ἐν τῇ γῇ Γάδ, καὶ Σηὼν βασιλέωσ τοῦ Ἐσεβὼν καὶ Ὢγ βασιλέωσ τοῦ Βασάν. καὶ νασὶφ εἷσ ἐν γῇ Ἰούδα. Ἰωσαφὰτ υἱὸσ Φουασοὺδ ἐν Ἰσσάχαρ. Καὶ Ἰούδα καὶ Ἰσραὴλ πολλοὶ ὡσ ἡ ἄμμοσ ἡ ἐπὶ τῆσ θαλάσσησ εἰσ πλῆθοσ ἔσθοντεσ καὶ πίνοντεσ καὶ εὐφραινόμενοι. ΚΑΙ ἐχορήγουν οἱ καθεσταμένοι οὕτωσ τῷ βασιλεῖ Σαλωμὼν καὶ πάντα τὰ διαγγέλματα ἐπὶ τὴν τράπεζαν τοῦ βασιλέωσ, ἕκαστοσ μῆνα αὐτοῦ, οὐ παραλλάσσουσι λόγον.

καὶ τὰσ κριθὰσ καὶ τὸ ἄχυρον τοῖσ ἵπποισ καὶ τοῖσ ἅρμασιν ᾖρον εἰσ τὸν τόπον, οὗ ἂν ᾖ ὁ βασιλεύσ, ἕκαστοσ κατὰ τὴν σύνταξιν αὐτοῦ. καὶ ταῦτα τὰ δέοντα τῷ Σαλωμὼν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. τριάκοντα κόροι σεμιδάλεωσ καὶ ἑξήκοντα κόροι ἀλεύρου κεκοπανισμένου. καὶ δέκα μόσχοι ἐκλεκτοὶ καὶ εἴκοσι βόεσ νομάδεσ καὶ ἑκατὸν πρόβατα ἐκτὸσ ἐλάφων καὶ δορκάδων ἐκλεκτῶν, σιτευτά. ὅτι ἦν ἄρχων πέραν ποταμοῦ, καὶ ἦν αὐτῷ εἰρήνη ἐκ πάντων τῶν μερῶν κυκλόθεν. Καὶ ἔδωκε Κύριοσ φρόνησιν τῷ Σαλωμὼν καὶ σοφίαν πολλὴν σφόδρα καὶ χύμα καρδίασ ὡσ ἡ ἄμμοσ ἡ παρὰ τὴν θάλασσαν. καὶ ἐπληθύνθη Σαλωμὼν σφόδρα ὑπὲρ τὴν φρόνησιν πάντων ἀρχαίων ἀνθρώπων καὶ ὑπὲρ πάντασ φρονίμουσ Αἰγύπτου καὶ ἐσοφίσατο ὑπὲρ πάντασ τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ ἐσοφίσατο ὑπὲρ Γαιθὰν τὸν Ζαρείτην καὶ τὸν Αἰνὰν καὶ τὸν Χαλκὰλ καὶ Δαρδὰ υἱοὺσ Μάλ. καὶ ἐλάλησε Σαλωμὼν τρισχιλίασ παραβολάσ, καὶ ἦσαν ᾠδαὶ αὐτοῦ πεντακισχίλιαι. καὶ ἐλάλησεν ὑπὲρ τῶν ξύλων ἀπὸ τῆσ κέδρου τῆσ ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ ἕωσ τῆσ ὑσσώπου τῆσ ἐκπορευομένησ διὰ τοῦ τοίχου καὶ ἐλάλησε περὶ τῶν κτηνῶν καὶ περὶ τῶν πετεινῶν καὶ περὶ τῶν ἑρπετῶν καὶ περὶ τῶν ἰχθύων. καὶ παρεγίνοντο πάντεσ οἱ λαοὶ ἀκοῦσαι τῆσ σοφίασ Σαλωμὼν καὶ ἐλάμβανε δῶρα παρὰ πάντων τῶν βασιλέων τῆσ γῆσ, ὅσοι ἤκουον τῆσ σοφίασ αὐτοῦ. α Καὶ ἔλαβε Σαλωμὼν τὴν θυγατέρα Φαραὼ αὐτῷ εἰσ γυναῖκα καὶ εἰσήγαγεν αὐτὴν εἰσ τὴν πόλιν Δαυὶδ ἕωσ συντελέσαι αὐτὸν τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸν οἶκον ἑαυτοῦ καὶ τὸ τεῖχοσ Ἱερουσαλήμ. β τότε ἀνέβη Φαραὼ βασιλεὺσ Αἰγύπτου καὶ προκατελάβετο τὴν Γαζὲρ καὶ ἐνεπύρισεν αὐτὴν καὶ τὸν Χανανίτην τὸν κατοικοῦντα ἐν Μεργάβ, καὶ ἔδωκεν αὐτὰσ Φαραὼ ἀποστολὰσ θυγατρὶ αὐτοῦ γυναικὶ Σαλωμών, καὶ Σαλωμὼν ᾠκοδόμησε τὴν Γαζέρ. Καὶ ἀπέστειλε Χιρὰμ βασιλεὺσ Τύρου τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ χρῖσαι τὸν Σαλωμὼν ἀντὶ Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ὅτι ἀγαπῶν ἦν Χιρὰμ τὸν Δαυὶδ πάσασ τὰσ ἡμέρασ. καὶ ἀπέστειλε Σαλωμὼν πρὸσ Χιρὰμ λέγων. σὺ οἶδασ τὸν πατέρα μου Δαυὶδ ὅτι οὐκ ἠδύνατο οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ μου ἀπὸ προσώπου τῶν πολέμων τῶν κυκλωσάντων αὐτὸν ἕωσ τοῦ δοῦναι Κύριον αὐτοὺσ ὑπὸ τὰ ἴχνη τῶν ποδῶν αὐτοῦ. καὶ νῦν ἀνέπαυσε Κύριοσ ὁ Θεόσ μου ἐμοὶ κυκλόθεν. οὐκ ἔστιν ἐπίβουλοσ καὶ οὐκ ἔστιν ἁμάρτημα πονηρόν. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ λέγω οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ μου, καθὼσ ἐλάλησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ πρὸσ Δαυὶδ τὸν πατέρα μου, λέγων. ὁ υἱόσ σου, ὃν δώσω ἀντὶ σοῦ ἐπὶ τὸν θρόνον σου, οὗτοσ οἰκοδομήσει τὸν οἴκον τῷ ὀνόματί μου. καὶ νῦν ἔντειλαι καὶ κοψάτωσάν μοι ξύλα ἐκ τοῦ Λιβάνου, καὶ ἰδοὺ οἱ δοῦλοί μου μετὰ τῶν δούλων σου. καὶ τὸν μισθὸν δουλείασ σου δώσω σοι κατὰ πάντα, ὅσα ἂν εἴπῃσ, ὅτι σὺ οἶδασ ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν εἰδὼσ ξύλα κόπτειν καθὼσ οἱ Σιδώνιοι. καὶ ἐγενήθη καθὼσ ἤκουσε Χιρὰμ τῶν λόγων Σαλωμών, ἐχάρη σφόδρα καὶ εἶπεν. εὐλογητὸσ ὁ Θεὸσ σήμερον, ὃσ ἔδωκε τῷ Δαυὶδ υἱὸν φρόνιμον ἐπὶ τὸν λαὸν τὸν πολὺν τοῦτον καὶ ἀπέστειλε πρὸσ Σαλωμὼν λέγων. ἀκήκοα περὶ πάντων, ὧν ἀπέσταλκασ πρόσ με. ἐγὼ ποιήσω πᾶν θέλημά σου, ξύλα κέδρινα καὶ πεύκινα. οἱ δοῦλοί μου κατάξουσιν αὐτὰ ἐκ τοῦ Λιβάνου εἰσ τὴν θάλασσαν, ἐγὼ θήσομαι αὐτὰ σχεδίασ ἕωσ τοῦ τόπου, οὗ ἐὰν ἀποστείλῃσ πρόσ με, καὶ ἐκτινάξω αὐτὰ ἐκεῖ, καὶ σὺ ἀρεῖσ. καὶ ποιήσεισ τὸ θέλημά μου, τοῦ δοῦναι ἄρτουσ τῷ οἴκῳ μου. καὶ ἦν Χιρὰμ διδοὺσ τῷ Σαλωμὼν κέδρουσ καὶ πεύκασ καὶ πᾶν θέλημα αὐτοῦ. καὶ Σαλωμὼν ἔδωκε τῷ Χιρὰμ εἴκοσι χιλιάδασ κόρουσ πυροῦ καὶ μαχεὶρ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ εἴκοσι χιλιάδασ βαὶθ ἐλαίου κεκομμένου. κατὰ τοῦτο ἐδίδου Σαλωμὼν τῷ Χιρὰμ κατ̓ ἐνιαυτόν. καὶ Κύριοσ ἔδωκε σοφίαν τῷ Σαλωμών, καθὼσ ἐλάλησεν αὐτῷ. καὶ ἦν εἰρήνη ἀνὰ μέσον Χιρὰμ καὶ ἀνὰ μέσον Σαλωμών, καὶ διέθεντο διαθήκην ἀνὰ μέσον αὐτῶν. καὶ ἀνήνεγκεν ὁ βασιλεὺσ φόρον ἐκ παντὸσ Ἰσραήλ, καὶ ἦν ὁ φόροσ τριάκοντα χιλιάδεσ ἀνδρῶν. καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺσ εἰσ τὸν Λίβανον, δέκα χιλιάδεσ ἐν τῷ μηνί, ἀλλασσόμενοι, μῆνα ἦσαν ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ δύο μῆνασ ἐν οἴκῳ αὐτῶν. καὶ Ἀδωνιρὰμ ἐπὶ τοῦ φόρου. καὶ ἦν τῷ Σαλωμὼν ἑβδομήκοντα χιλιάδεσ αἴροντεσ ἄρσιν καὶ ὀγδοήκοντα χιλιάδεσ λατόμων ἐν τῷ ὄρει, χωρὶσ τῶν ἀρχόντων τῶν καθεσταμένων ἐπὶ τῶν ἔργων τῷ Σαλωμών, τρεῖσ χιλιάδεσ καὶ ἑξακόσιοι ἐπιστάται οἱ ποιοῦντεσ τὰ ἔργα. καὶ ἡτοίμασαν τοὺσ λίθουσ καὶ τὰ ξύλα τρία ἔτη. Καὶ Σαλωμὼν ἦν ἐξουσιάζων ἐν πᾶσι τοῖσ βασιλείοισ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ γῆσ ἀλλοφύλων καὶ ἕωσ ὁρίου Αἰγύπτου προσεγγίζοντεσ δῶρα καὶ δουλεύοντεσ τῷ Σαλωμὼν πάσασ ἡμέρασ ζωῆσ αὐτοῦ. ΚΑΙ ἐγενήθη ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ καὶ τετρακοσιοστῷ ἔτει τῆσ ἐξόδου υἱῶν Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου, τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ ἐν μηνὶ τῷ δευτέρῳ βασιλεύοντοσ τοῦ βασιλέωσ Σαλωμὼν ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ,

α καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺσ ἵνα αἴρωσι λίθουσ μεγάλουσ τιμίουσ εἰσ τὸν θεμέλιον τοῦ οἴκου, καὶ λίθουσ ἀπελεκήτουσ. β καὶ ἐπελέκησαν οἱ υἱοὶ Σαλωμὼν καὶ οἱ υἱοὶ Χιρὰμ καὶ ἔβαλαν αὐτούσ. γ ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ ἐθεμελίωσε τὸν οἶκον Κυρίου ἐν μηνὶ Νισώ, καὶ τῷ δευτέρῳ μηνὶ δ ἐν ἑνδεκάτῳ ἐνιαυτῷ, ἐν μηνὶ Βαὰλ συνετελέσθη ὁ οἶκοσ εἰσ πάντα λόγον αὐτοῦ καὶ εἰσ πᾶσαν διάταξιν αὐτοῦ. καὶ ὁ οἶκοσ, ὃν ᾠκοδόμησεν ὁ βασιλεὺσ τῷ Κυρίῳ, τεσσαράκοντα ἐν πήχει μῆκοσ αὐτοῦ καὶ εἴκοσιν ἐν πήχει πλάτοσ αὐτοῦ καὶ πέντε καὶ εἴκοσιν ἐν πήχει τὸ ὕψοσ αὐτοῦ. καὶ τὸ αἰλὰμ κατὰ πρόσωπον τοῦ ναοῦ, εἴκοσιν ἐν πήχει μῆκοσ αὐτοῦ εἰσ τὸ πλάτοσ τοῦ οἴκου καὶ δέκα ἐν πήχει τὸ πλάτοσ αὐτοῦ κατὰ πρόσωπον τοῦ οἴκου. καὶ ᾠκοδόμησε τὸν οἶκον καὶ συνετέλεσεν αὐτόν. καὶ ἐποίησε τῷ οἴκῳ θυρίδασ παρακυπτομένασ κρυπτάσ. καὶ ἔδωκεν ἐπὶ τὸν τοῖχον τοῦ οἴκου μέλαθρα κυκλόθεν τῷ ναῷ καὶ τῷ δαβὶρ καὶ ἐποίησε πλευρὰσ κυκλόθεν. ἡ πλευρὰ ἡ ὑποκάτω πέντε πήχεων ἐν πήχει τὸ πλάτοσ αὐτῆσ, καὶ τὸ μέσον ἕξ, καὶ ἡ τρίτη ἑπτὰ ἐν πήχει τὸ πλάτοσ αὐτῆσ. ὅτι διάστημα ἔδωκε τῷ οἴκῳ κυκλόθεν ἔξωθεν τοῦ οἴκου, ὅπωσ μὴ ἐπιλαμβάνωνται τῶν τοίχων τοῦ οἴκου. καὶ ὁ οἶκοσ ἐν τῷ οἰκοδομεῖσθαι αὐτὸν λίθοισ ἀκροτόμοισ ἀργοῖσ ᾠκοδομήθη, καὶ σφῦρα καὶ πέλεκυσ καὶ πᾶν σκεῦοσ σιδηροῦν οὐκ ἠκούσθη ἐν τῷ οἴκῳ ἐν τῷ οἰκοδομεῖσθαι αὐτόν. καὶ ὁ πυλὼν τῆσ πλευρᾶσ τῆσ ὑποκάτωθεν ὑπὸ τὴν ὠμίαν τοῦ οἴκου τὴν δεξιάν, καὶ ἑλικτὴ ἀνάβασισ εἰσ τὸ μέσον καὶ ἐκ τῆσ μέσησ ἐπὶ τὰ τριώροφα, καὶ ᾠκοδόμησε τὸν οἶκον καὶ συνετέλεσεν αὐτόν. καὶ ἐκοιλοστάθμησε τὸν οἶκον κέδροισ. καὶ ᾠκοδόμησε τοὺσ ἐνδέσμουσ δἰ ὅλου τοῦ οἴκου πέντε ἐν πήχει τὸ ὕψοσ αὐτοῦ, καὶ συνέσχε τὸν σύνδεσμον ἐν ξύλοισ κεδρίνοισ. καὶ ᾠκοδόμησε τοὺσ τοίχουσ τοῦ οἴκου ἔσωθεν διὰ ξύλων κεδρίνων ἀπὸ τοῦ ἐδάφουσ τοῦ οἴκου καὶ ἕωσ τῶν τοίχων καὶ ἕωσ τῶν δοκῶν. ἐκοιλοστάθμησε συνεχόμενα ξύλοισ ἔσωθεν καὶ περιέσχε τὸ ἔσω τοῦ οἴκου ἐν πλευραῖσ πευκίναισ. καὶ ᾠκοδόμησε τοὺσ εἴκοσι πήχεισ ἀπ̓ ἄκρου τοῦ τοίχου τὸ πλευρὸν τὸ ἓν ἀπὸ τοῦ ἐδάφουσ ἕωσ τῶν δοκῶν, καὶ ἐποίησε ἐκ τοῦ δαβὶρ εἰσ τὸ ἅγιον τῶν ἁγίων. καὶ τεσσαράκοντα πήχεων ἦν ὁ ναὸς κατὰ πρόσωπον τοῦ δαβὶρ ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου ἔσωθεν δοῦναι ἐκεῖ τὴν κιβωτὸν διαθήκησ Κυρίου. εἴκοσι πήχεισ μῆκοσ καὶ εἴκοσι πήχεισ πλάτοσ καὶ εἴκοσι πήχεισ τὸ ὕψοσ αὐτοῦ, καὶ παριέσχεν αὐτὸ χρυσίῳ συγκεκλεισμένῳ. καὶ ἐποίησε θυσιαστήριον κατὰ πρόσωπον τοῦ δαβίρ, καὶ περιέσχεν αὐτὸ χρυσίῳ. καὶ ὅλον τὸν οἶκον περιέσχε χρυσίῳ ἕωσ συντελείασ παντὸσ τοῦ οἴκου καὶ ἐποίησεν ἐν τῷ δαβὶρ δύο Χερουβὶμ δέκα πήχεων μέγεθοσ ἐσταθμωμένον. καὶ πέντε πήχεων πτερύγιον τοῦ Χερουβὶμ τοῦ ἑνὸσ καὶ πέντε πήχεων πτερύγιον αὐτοῦ τὸ δεύτερον, ἐν πήχει δέκα ἀπὸ μέρουσ πτερυγίου αὐτοῦ εἰσ μέροσ πτερυγίου αὐτοῦ. οὕτωσ τῷ Χερουβὶμ τῷ δευτέρῳ, ἐν μέτρῳ ἑνὶ συντέλεια μία ἀμφοτέροισ. καὶ τὸ ὕψοσ τοῦ Χεροὺβ τοῦ ἑνὸσ δέκα ἐν πήχει, καὶ οὕτω τῷ Χεροὺβ τῷ δευτέρῳ. καὶ ἀμφότερα τὰ Χερουβὶμ ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου τοῦ ἐσωτάτου. καὶ διεπέτασε τὰσ πτέρυγασ αὐτῶν, καὶ ἥπτετο πτέρυξ μία τοῦ τοίχου, καὶ πτέρυξ Χεροὺβ τοῦ δευτέρου ἥπτετο τοῦ τοίχου τοῦ δευτέρου, καὶ αἱ πτέρυγεσ αὐτῶν ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου ἥπτοντο πτέρυξ πτέρυγοσ. καὶ περιέσχε τὰ Χερουβὶμ χρυσίῳ. καὶ πάντασ τοὺσ τοίχουσ τοῦ οἴκου κύκλῳ ἐγκολαπτὰ ἔγραψε γραφίδι Χερουβίμ, καὶ φοίνικεσ τῷ ἐσωτέρῳ καὶ τῷ ἐξωτέρῳ. καὶ τὸ ἔδαφοσ τοῦ οἴκου περιέσχε χρυσίῳ, τοῦ ἐσωτάτου καὶ τοῦ ἐξωτάτου. καὶ τῷ θυρώματι τοῦ δαβὶρ ἐποίησε θύρασ ξύλων ἀρκευθίνων εἰσ φλιὰσ πενταπλᾶς καὶ δύο θύρασ ξύλων πευκίνων καὶ ἐγκολαπτὸν ἐπ̓ αὐτῶν ἐγκεκολαμμένα Χερουβὶμ καὶ φοίνικασ καὶ πέταλα διαπεπετασμένα. καὶ περιέσχε χρυσίῳ καὶ κατέβαινεν ἐπὶ τὰ Χερουβὶμ καὶ ἐπὶ τοὺσ φοίνικασ τὸ χρυσίον. καὶ οὕτωσ ἐποίησε τῷ πυλῶνι τοῦ ναοῦ, φλιαὶ ξύλων ἀρκευθίνων, στοαὶ τετραπλῶσ. καὶ ἐν ἀμφοτέραισ ταῖσ θύραισ ξύλα πεύκινα. δύο πτυχαὶ ἡ θύρα ἡ μία καὶ στροφεῖσ αὐτῶν, καὶ δύο πτυχαὶ ἡ θύρα ἡ δευτέρα, στρεφόμενα. ἐγκεκολαμμένα Χερουβὶμ καὶ φοίνικεσ καὶ διαπεπετασμένα πέταλα καὶ περιεχόμενα χρυσίῳ καταγομένῳ ἐπὶ τὴν ἐκτύπωσιν. καὶ ᾠκοδόμησε τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτάτην τρεῖσ στίχουσ ἀπελεκήτων, καὶ στίχοσ κατειργασμένησ κέδρου κυκλόθεν. α καὶ ᾠκοδόμησε τὸ καταπέτασμα τῆσ αὐλῆσ τοῦ αἰλὰμ τοῦ οἴκου τοῦ κατὰ πρόσωπον τοῦ ναοῦ. Καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Σαλωμὼν λέγων. ὁ οἶκοσ οὗτοσ, ὃν σὺ οἰκοδομεῖσ, ἐὰν ὁδεύῃσ τοῖσ προστάγμασί μου καὶ τὰ κρίματά μου ποιῇσ καὶ φυλάσσῃσ πάσασ τὰσ ἐντολάσ μου ἀναστρέφεσθαι ἐν αὐταῖσ, στήσω τὸν λόγον μου, ὃν ἐλάλησα πρὸσ Δαυὶδ τὸν πατέρα σου καὶ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ οὐκ ἐγκαταλείψω τὸν λαόν μου Ἰσραήλ. καὶ ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν τὸν οἶκον καὶ συνετέλεσε αὐτόν. ̀ρ̀νὁ ἐσώτατος καὶ διὰ κέδρου πρὸσ τὸν οἶκον ἔσω πλοκὴν ἐπαναστήσεισ καὶ πέταλον καὶ ἀνάγλυφα πάντα κέδρινα οὐκ ἐφαίνετο λίθοσ. κέδρου καὶ περιεπύλωσε Σαλωμὼν τὸν οἶκον ἔνδοθεν χρυσίῳ ἀποκλειστῷ καὶ παρήγαγεν ἐν καθηλώμασι χρυσίου. ̀ρ̀νκαὶ ὅλον τὸ ἔσω τοῦ δαβὶρ ἐπετάλωσε χρυσίῳ. ΚΑΙ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν καὶ ἔλαβε τὸν Χιρὰμ ἐκ Τύρου,

υἱὸν γυναικὸσ χήρασ, καὶ οὗτοσ ἀπὸ τῆσ φυλῆσ τῆσ Νεφθαλίμ, καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἀνὴρ Τύριοσ, τέκτων χαλκοῦ καὶ πεπληρωμένοσ τῆσ τέχνησ καὶ συνέσεωσ καὶ ἐπιγνώσεωσ τοῦ ποιεῖν πᾶν ἔργον ἐν χαλκῷ. καὶ εἰσηνέχθη πρὸσ τὸν βασιλέα Σαλωμὼν καὶ ἐποίησε πάντα τὰ ἔργα. καὶ ἐχώνευσε τοὺσ δύο στήλουσ τῷ αἰλὰμ τοῦ οἴκου, ὀκτωκαίδεκα πήχεισ ὕψοσ τοῦ στύλου, καὶ περίμετρον τεσσαρεσκαίδεκα πήχεισ ἐκύκλου αὐτόν, καὶ τὸ πάχοσ τοῦ στύλου τεσσάρων δακτύλων τὰ κοιλώματα, καὶ οὕτωσ ὁ στῦλοσ ὁ δεύτεροσ. καὶ δύο ἐπιθέματα ἐποίησε δοῦναι ἐπὶ τὰσ κεφαλὰσ τῶν στύλων, χωνευτὰ χαλκᾶ. πέντε πήχεισ τὸ ὕψοσ τοῦ ἐπιθέματοσ τοῦ ἑνόσ, καὶ πέντε πήχεισ τὸ ὕψοσ τοῦ ἐπιθέματοσ τοῦ δευτέρου. καὶ ἐποίησε δύο δίκτυα περικαλύψαι τὸ ἐπίθεμα τῶν στύλων, καὶ δίκτυον τῷ ἐπιθέματι τῷ ἑνί, καὶ δίκτυον τῷ ἐπιθέματι τῷ δευτέρῳ. καὶ ἔργον κρεμαστόν, δύο στίχοι ροῶν χαλκῶν δεδικτυωμένοι, ἔργον κρεμαστόν, στίχοσ ἐπὶ στίχον. καὶ οὕτωσ ἐποίησε τῷ ἐπιθέματι τῷ δευτέρῳ. καὶ ἔστησε τοὺσ στύλουσ τοῦ αἰλὰμ τοῦ ναοῦ. καὶ ἔστησε τὸν στῦλον τὸν ἕνα καὶ ἐπεκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰαχούμ. καὶ ἔστησε τὸν στῦλον τὸν δεύτερον καὶ ἐπεκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Βαάσ. καὶ ἐπὶ τῶν κεφαλῶν τῶν στύλων ἔργον κρίνου κατὰ τὸ αἰλὰμ τεσσάρων πηχῶν. καὶ μέλαθρον ἐπ̓ ἀμφοτέρων τῶν στύλων, καὶ ἐπάνωθεν τῶν πλευρῶν ἐπίθεμα τὸ μέλαθρον τῷ πάχει. καὶ ἐποίησε τὴν θάλασσαν δέκα ἐν πήχει ἀπὸ τοῦ χείλουσ αὐτῆσ ἕωσ τοῦ χείλουσ αὐτῆσ, στρογγύλον κύκλῳ τὸ αὐτό. πέντε ἐν πήχει τὸ ὕψοσ αὐτῆσ, καὶ συνηγμένοι τρεῖσ καὶ τριάκοντα ἐν πήχει ἐκύκλουν αὐτήν. καὶ ὑποστηρίγματα ὑποκάτωθεν τοῦ χείλουσ αὐτῆσ κυκλόθεν ἐκύκλουν αὐτήν, δέκα ἐν πήχει κυκλόθεν καὶ τὸ χεῖλοσ αὐτῆσ ὡσ ἔργον χείλουσ ποτηρίου, βλαστὸσ κρίνου, καὶ τὸ πάχοσ αὐτοῦ παλαιστήσ. καὶ δώδεκα βόεσ ὑποκάτω τῆσ θαλάσσησ, οἱ τρεῖσ ἐπιβλέποντεσ βορρᾶν καὶ οἱ τρεῖσ ἐπιβλέποντεσ θάλασσαν καὶ οἱ τρεῖσ ἐπιβλέποντεσ νότον καὶ οἱ τρεῖσ ἐπιβλέποντεσ ἀνατολήν, καὶ πάντα τὰ ὀπίσθια εἰσ τὸν οἶκον, καὶ ἡ θάλασσα ἐπ̓ αὐτῶν ἐπάνωθεν. καὶ ἐποίησε δέκα μεχωνὼθ χαλκᾶσ. πέντε πήχεισ μῆκοσ τῆσ μεχωνὼθ τῆσ μιᾶσ, καὶ τέσσαρεσ πήχεισ τὸ πλάτοσ αὐτῆσ, καὶ ἓξ ἐν πήχει τὸ ὕψοσ αὐτῆσ. καὶ τοῦτο τὸ ἔργον τῶν μεχωνὼθ συγκλειστὸν αὐτοῖσ, καὶ συγκλειστὸν ἀνὰ μέσον τῶν ἐξεχομένων. καὶ ἐπὶ τὰ συγκλείσματα αὐτῶν ἀνὰ μέσον τῶν ἐξεχομένων λέοντεσ καὶ βόεσ καὶ Χερουβίμ, καὶ ἐπὶ τῶν ἐξεχομένων οὕτωσ. καὶ ἐπάνωθεν καὶ ὑποκάτωθεν τῶν λεόντων καὶ τῶν βοῶν χῶραι, ἔργον καταβάσεως καὶ τέσσαρεσ τροχοὶ χαλκοῖ τῇ μεχωνὼθ τῇ μιᾷ, καὶ τὰ προσέχοντα χαλκᾶ καὶ τέσσαρα μέρη αὐτῶν, ὠμίαι ὑποκάτω τῶν λουτήρων. καὶ χεῖρεσ ἐν τοῖσ τροχοῖσ ἐν τῇ μεχωνώθ, καὶ τὸ ὕψοσ τοῦ τροχοῦ τοῦ ἑνὸσ πήχεοσ καὶ ἡμίσουσ. καὶ τὸ ἔργον τῶν τροχῶν ἔργον τροχῶν ἅρματοσ. αἱ χεῖρεσ αὐτῶν καὶ οἱ νῶτοι αὐτῶν καὶ ἡ πραγματεία αὐτῶν, τὰ πάντα χωνευτά. αἱ τέσσαρεσ ὠμίαι ἐπὶ τῶν τεσσάρων γωνιῶν τῆσ μεχωνὼθ τῆσ μιᾶσ, ἐκ τῆσ μεχωνὼθ οἱ ὦμοι αὐτῆσ. καὶ ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ τῆσ μεχωνὼθ ἥμισυ τοῦ πήχεοσ μέγεθοσ αὐτῆσ στρογγύλον κύκλῳ ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ τῆσ μεχωνώθ, καὶ ἀρχὴ χειρῶν αὐτῆσ καὶ τὰ συγκλείσματα αὐτῆσ, καὶ ἠνοίγετο ἐπὶ τὰσ ἀρχὰσ τῶν χειρῶν αὐτῆσ. καὶ τὰ συγκλείσματα αὐτῆσ Χερουβὶμ καὶ λέοντεσ καὶ φοίνικεσ ἑστῶτα, ἐχόμενον ἕκαστον κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ ἔσω καὶ τὰ κυκλόθεν. κατ̓ αὐτὴν ἐποίησε πάσασ τὰσ δέκα μεχωνώθ, τάξιν μίαν καὶ μέτρον ἐν πάσαισ. καὶ ἐποίησε δέκα χυτροκαύλουσ χαλκοῦσ, τεσσαράκοντα χοεῖσ χωροῦντα τὸν ἕνα χυτρόκαυλον μετρήσει τεσσάρων πηχῶν. ὁ χυτρόκαυλοσ ὁ εἷσ ἐπὶ τῆσ μεχωνὼθ τῆσ μιᾶσ ταῖσ δέκα μεχωνώθ. καὶ ἔθετο τὰσ πέντε μεχωνὼθ ἀπὸ τῆσ ὠμίασ τοῦ οἴκου ἐκ δεξιῶν καὶ πέντε ἀπὸ τῆσ ὠμίασ τοῦ οἴκου ἐξ ἀριστερῶν. καὶ ἡ θάλασσα ἀπὸ τῆσ ὠμίασ τοῦ οἴκου ἐκ δεξιῶν κατ̓ ἀνατολὰσ ἀπὸ τοῦ κλίτουσ τοῦ νότου. καὶ ἐποίησε Χιρὰμ τοὺσ λέβητασ καὶ τὰσ θερμάστρεισ καὶ τὰσ φιάλασ, καὶ συνετέλεσε Χιρὰμ ποιῶν πάντα τὰ ἔργα, ἃ ἐποίησε τῷ βασιλεῖ Σαλωμὼν ἐν οἴκῳ Κυρίου, στύλουσ δύο καὶ τὰ στρεπτὰ τῶν στύλων ἐπὶ τῶν κεφαλῶν τῶν στύλων δύο καὶ τὰ δίκτυα δύο τοῦ καλύπτειν ἀμφότερα τὰ στρεπτὰ τῶν γλυφῶν τὰ ὄντα ἐπὶ τῶν στύλων, τὰσ ροὰσ τετρακοσίασ ἀμφοτέροισ τοῖσ δικτύοισ, δύο στίχοι ροῶν τῷ δικτύῳ τῷ ἑνὶ περικαλύπτειν ἀμφότερα τὰ ὄντα τὰ στρεπτὰ τῆσ μεχωνὼθ ἐπ̓ ἀμφοτέροισ τοῖσ στύλοισ, καὶ τὰ μεχωνὼθ δέκα καὶ τοὺσ χυτροκαύλουσ δέκα ἐπὶ τῶν μεχωνὼθ καὶ τὴν θάλασσαν μίαν καὶ τοὺσ βόασ δώδεκα ὑποκάτω τῆσ θαλάσσης καὶ τοὺσ λέβητασ καὶ τὰσ θερμάστρεισ καὶ τὰσ φιάλασ καὶ πάντα τὰ σκεύη, ἃ ἐποίησε Χιρὰμ τῷ βασιλεῖ Σαλωμὼν τῷ οἴκῳ Κυρίου. καὶ οἱ στῦλοι τεσσαράκοντα καὶ ὀκτὼ τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέωσ καὶ τοῦ οἴκου Κυρίου. πάντα τὰ ἔργα τοῦ βασιλέωσ, ἃ ἐποίησε Χιράμ, χαλκᾶ ἄρδην. οὐκ ἦν σταθμὸσ τοῦ χαλκοῦ, οὗ ἐποίησε πάντα τὰ ἔργα ταῦτα, ἐκ πλήθουσ σφόδρα. οὐκ ἦν τέρμα τῶν σταθμῶν τοῦ χαλκοῦ. ἐν τῷ περιοίκῳ τοῦ Ἰορδάνου ἐχώνευσεν αὐτὰ ἐν τῷ πάχει τῆσ γῆσ ἀνὰ μέσον Σοκχὼθ καὶ ἀνὰ μέσον Σειρά. καὶ ἔδωκεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν τὰ σκεύη, ἃ ἐποίησεν, ἐν οἴκῳ Κυρίου, τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν καὶ τὴν τράπεζαν, ἐφ̓ ἧσ οἱ ἄρτοι τῆσ προσφορᾶσ, χρυσῆν, καὶ τὰσ λυχνίασ πέντε ἐξ ἀριστερῶν καὶ πέντε ἐκ δεξιῶν κατὰ πρόσωπον τοῦ δαβίρ, χρυσᾶσ συγκλειομένασ, καὶ τὰ λαμπάδια καὶ τοὺσ λύχνουσ καὶ τὰσ ἐπαρυστρίδασ χρυσᾶς καὶ τὰ πρόθυρα καὶ οἱ ἧλοι καὶ αἱ φιάλαι καὶ τὰ τρυβλία καὶ αἱ θυί̈σκαι χρυσαῖ, σύγκλειστα, καὶ τὰ θυρώματα τῶν θυρῶν τοῦ οἴκου τοῦ ἐσωτάτου, ἁγίου τῶν ἁγίων, καὶ τὰσ θύρασ τοῦ ναοῦ χρυσᾶσ. καὶ ἀνεπληρώθη πᾶν τὸ ἔργον, ὃ ἐποίησε Σαλωμὼν οἴκου Κυρίου, καὶ εἰσήνεγκε Σαλωμὼν τὰ ἅγια Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ ἅγια Σαλωμών, τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ σκεύη, ἔδωκεν εἰσ τοὺσ θησαυροὺσ οἴκου Κυρίου. Καὶ τὸν οἶκον ἑαυτῷ ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν τρισκαίδεκα ἔτεσι. καὶ ᾠκοδόμησε τὸν οἶκον δρυμῷ τοῦ Λιβάνου. ἑκατὸν πήχεισ μῆκοσ αὐτοῦ, καὶ πεντήκοντα πήχεισ πλάτοσ αὐτοῦ, καὶ τριάκοντα πηχῶν ὕψοσ αὐτοῦ. καὶ τριῶν στίχων στύλων κεδρίνων, καὶ ὠμίαι κέδριναι τοῖσ στύλοισ. καὶ ἐφάτνωσε τὸν οἶκον ἄνωθεν ἐπὶ τῶν πλευρῶν τῶν στύλων, καὶ ὁ ἀριθμὸσ τῶν στύλων τεσσαράκοντα καὶ πέντε ὁ στίχοσ. καὶ μέλαθρα τρία καὶ χώρα ἐπὶ χώραν τρισσῶσ. καὶ πάντα τὰ θυρώματα καὶ αἱ χῶραι τετράγωνοι μεμελαθρωμέναι καὶ ἀπὸ τοῦ θυρώματοσ ἐπὶ θύραν τρισσῶσ. καὶ τὸ αἰλὰμ τῶν στύλων πεντήκοντα μῆκοσ καὶ πεντήκοντα ἐν πλάτει, ἐζυγωμένα, αἰλὰμ ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν, καὶ στῦλοι καὶ πάχοσ ἐπὶ πρόσωπον αὐτῆσ τοῖσ αἰλαμμίμ. καὶ τὸ αἰλὰμ τῶν θρόνων, οὗ κρινεῖ ἐκεῖ, αἰλὰμ τοῦ κριτηρίου. καὶ ὁ οἶκοσ αὐτῶν, ἐν ᾧ καθήσεται ἐκεῖ, αὐλὴ μία ἐξελισσομένη τούτοισ κατὰ τὸ ἔργον τοῦτο. καὶ οἶκον τῇ θυγατρὶ Φαραώ, ἣν ἔλαβε Σαλωμών, κατὰ τὸ αἰλὰμ τοῦτο. πάντα ταῦτα ἐκ λίθων τιμίων κεκολαμμένα ἐκ διαστήματοσ ἔσωθεν καὶ ἐκ τοῦ θεμελίου ἕωσ τῶν γεισῶν καὶ ἔξωθεν εἰσ τὴν αὐλὴν τὴν μεγάλην τὴν τεθεμελιωμένην ἐν τιμίοισ λίθοισ μεγάλοισ, λίθοισ δεκαπήχεσι καὶ τοῖσ ὀκταπήχεσι, καὶ ἐπάνωθεν τιμίοισ κατὰ τὸ μέτρον ἀπελεκήτων καὶ κέδροισ. τῆσ αὐλῆσ τῆσ μεγάλησ κύκλῳ τρεῖσ στίχοι ἀπελεκήτων καὶ στίχοσ κεκολαμμένησ κέδρου. καὶ συνετέλεσε Σαλωμὼν ὅλον τὸν οἶκον αὐτοῦ. ΚΑΙ ἐγένετο ὡσ συνετέλεσε Σαλωμὼν τοῦ οἰκοδομῆσαι τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ μετὰ εἴκοσιν ἔτη, τότε ἐξεκκλησίασεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν πάντασ τοὺσ πρεσβυτέρουσ Ἰσραὴλ ἐν Σιὼν τοῦ ἀνενεγκεῖν τὴν κιβωτὸν διαθήκησ Κυρίου ἐκ πόλεωσ Δαυὶδ

ἐν μηνὶ Ἀθανίν. καὶ ᾖραν οἱ ἱερεῖσ τὴν κιβωτὸν καὶ τὸ σκήνωμα τοῦ μαρτυρίου καὶ τὰ σκεύη τὰ ἅγια τὰ ἐν τῷ σκηνώματι τοῦ μαρτυρίου, καὶ ὁ βασιλεὺσ καὶ πᾶσ Ἰσραὴλ ἔμπροσθεν τῆσ κιβωτοῦ θύοντεσ πρόβατα καὶ βόασ ἀναρίθμητα. καὶ εἰσφέρουσιν οἱ ἱερεῖσ τὴν κιβωτὸν εἰσ τὸν τόπον αὐτῆσ εἰσ τὸ δαβὶρ τοῦ οἴκου, εἰσ τὰ ἅγια τῶν ἁγίων ὑπὸ τὰσ πτέρυγασ τῶν Χερουβίμ. ὅτι τὰ Χερουβὶμ διαπεπετασμένα ταῖσ πτέρυξιν ἐπὶ τὸν τόπον τῆσ κιβωτοῦ, καὶ περιεκάλυπτον τὰ Χερουβὶμ ἐπὶ τὴν κιβωτὸν καὶ ἐπὶ τὰ ἅγια αὐτῆσ ἐπάνωθεν, καὶ ὑπερεῖχον τὰ ἡγιασμένα, καὶ ἐνεβλέποντο αἱ κεφαλαὶ τῶν ἡγιασμένων ἐκ τῶν ἁγίων εἰσ πρόσωπον τοῦ δαβὶρ καὶ οὐκ ὠπτάνοντο ἔξω. οὐκ ἦν ἐν τῇ κιβωτῷ πλὴν δύο πλάκεσ λίθιναι, πλάκεσ τῆσ διαθήκησ, ἃσ ἔθηκεν ἐκεῖ Μωυσῆσ ἐν Χωρήβ, ἃσ διέθετο Κύριοσ μετὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαι αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἐγένετο ὡσ ἐξῆλθον οἱ ἱερεῖσ ἐκ τοῦ ἁγίου, καὶ ἡ νεφέλη ἔπλησε τὸν οἶκον. καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ ἱερεῖσ στήκειν λειτουργεῖν ἀπὸ προσώπου τῆσ νεφέλησ, ὅτι ἔπλησε δόξα Κυρίου τὸν οἶκον. Καὶ ἀπέστρεψεν ὁ βασιλεὺσ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ εὐλόγησεν ὁ βασιλεὺσ πάντα Ἰσραήλ, καὶ πᾶσα ἐκκλησία Ἰσραὴλ εἱστήκει. καὶ εἶπεν. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ σήμερον, ὃσ ἐλάλησεν ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ περὶ Δαυὶδ τοῦ πατρόσ μου καὶ ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτοῦ ἐπλήρωσε λέγων. ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ ἐξήγαγον τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου, οὐκ ἐξελεξάμην ἐν πόλει ἐν ἑνὶ σκήπτρῳ Ἰσραὴλ τοῦ οἰκοδομῆσαι οἶκον τοῦ εἶναι τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ. καὶ ἐξελεξάμην ἐν Ἱερουσαλὴμ εἶναι τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ. καὶ ἐξελεξάμην τὸν Δαυὶδ τοῦ εἶναι ἐπὶ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. καὶ ἐγένετο ἐπὶ τῆσ καρδίασ τοῦ πατρόσ μου οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ Ἰσραήλ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Δαυὶδ τὸν πατέρα μου. ἀνθ̓ ὧν ἦλθεν ἐπὶ τὴν καρδίαν σου τοῦ οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ ὀνόματί μου, καλῶσ ἐποίησασ ὅτι ἐγενήθη ἐπὶ τὴν καρδίαν σου. πλὴν σὺ οὐκ οἰκοδομήσεισ τὸν οἶκον, ἀλλ̓ ἢ ὁ υἱόσ σου ὁ ἐξελθὼν ἐκ τῶν πλευρῶν σου, οὗτοσ οἰκοδομήσει τὸν οἶκον τῷ ὀνόματί μου. καὶ ἀνέστησε Κύριοσ τὸ ρῆμα αὐτοῦ, ὃ ἐλάλησε, καὶ ἀνέστην ἀντὶ Δαυὶδ τοῦ πατρόσ μου καὶ ἐκάθισα ἐπὶ τοῦ θρόνου Ἰσραήλ, καθὼσ ἐλάλησε Κύριοσ, καὶ ᾠκοδόμησα τὸν οἶκον τῷ ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ Ἰσραήλ. καὶ ἐθέμην ἐκεῖ τόπον τῇ κιβωτῷ, ἐν ᾗ ἐστιν ἐκεῖ διαθήκη Κυρίου, ἣν διέθετο Κύριοσ μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν αὐτὸν αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. Καὶ ἀνέστη Σαλωμὼν κατὰ πρόσωπον τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου ἐνώπιον πάσησ ἐκκλησίασ Ἰσραὴλ καὶ διεπέτασε τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ εἶπε. Κύριε ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, οὐκ ἔστιν ὡσ σὺ Θεὸσ ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ἐπὶ τῆσ γῆσ κάτω, φυλάσσων διαθήκην καὶ ἔλεοσ τῷ δούλῳ σου τῷ πορευομένῳ ἐνώπιόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, ἃ ἐφύλαξασ τῷ δούλῳ σου Δαυὶδ τῷ πατρί μου. καὶ γὰρ ἐλάλησασ ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν χερσί σου ἐπλήρωσασ ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. καὶ νῦν, Κύριε ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, φύλαξον τῷ δούλῳ σου Δαυὶδ τῷ πατρί μου ἃ ἐλάλησασ αὐτῷ λέγων. οὐκ ἐξαρθήσεταί σου ἀνὴρ ἐκ προσώπου μου καθήμενοσ ἐπὶ θρόνου Ἰσραήλ, πλὴν ἐὰν φυλάξωνται τὰ τέκνα σου τὰσ ὁδοὺσ αὐτῶν τοῦ πορεύεσθαι ἐνώπιόν μου, καθὼσ ἐπορεύθησ ἐνώπιον ἐμοῦ. καὶ νῦν, Κύριε ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, πιστωθήτω δὴ τὸ ρῆμά σου τῷ Δαυὶδ τῷ πατρί μου. ὅτι εἰ ἀληθῶσ κατοικήσει ὁ Θεὸσ μετὰ ἀνθρώπων ἐπὶ τῆσ γῆσ̣ εἰ ὁ οὐρανὸσ καὶ ὁ οὐρανὸσ τοῦ οὐρανοῦ οὐκ ἀρκέσουσί σοι, πλὴν καὶ ὁ οἶκοσ οὗτοσ, ὃν ᾠκοδόμησα τῷ ὀνόματί σου̣ καὶ ἐπιβλέψῃ ἐπὶ τὴν δέησίν μου, Κύριε ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ἀκούειν τῆσ προσευχῆσ, ἧσ ὁ δοῦλόσ σου προσεύχεται ἐνώπιόν σου πρόσ σε σήμερον, τοῦ εἶναι τοὺσ ὀφθαλμούσ σου ἠνεῳγμένουσ εἰσ τὸν οἶκον τοῦτον ἡμέρασ καὶ νυκτόσ, εἰσ τὸν τόπον, ὃν εἶπασ. ἔσται τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ, τοῦ εἰσακούειν τῆσ προσευχῆσ, ἧσ προσεύχεται ὁ δοῦλόσ σου εἰσ τὸν τόπον τοῦτον ἡμέρασ καὶ νυκτόσ. καὶ εἰσακούσῃ τῆσ δεήσεωσ τοῦ δούλου σου καὶ τοῦ λαοῦ σου Ἰσραήλ, ἃ ἂν προσεύξωνται εἰσ τὸν τόπον τοῦτον, καὶ σὺ εἰσακούσῃ ἐν τῷ τόπῳ τῆσ κατοικήσεώσ σου ἐν οὐρανῷ καὶ ποιήσεισ καὶ ἵλεωσ ἔσῃ. ὅσα ἂν ἁμάρτῃ ἕκαστοσ τῷ πλησίον αὐτοῦ, καὶ ἐὰν λάβῃ ἐπ̓ αὐτὸν ἀρὰν τοῦ ἀράσασθαι αὐτόν, καὶ ἔλθῃ καὶ ἐξαγορεύσῃ κατὰ πρόσωπον τοῦ θυσιαστηρίου σου ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ, καὶ σὺ εἰσακούσῃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ποιήσεισ καὶ κρινεῖσ τὸν λαόν σου Ἰσραὴλ ἀνομηθῆναι ἄνομον, δοῦναι τὴν ὁδὸν αὐτοῦ εἰσ κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ τοῦ δικαιῶσαι δίκαιον, δοῦναι αὐτῷ κατὰ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ. ἐν τῷ πταῖσαι τὸν λαόν σου Ἰσραὴλ ἐνώπιον ἐχθρῶν, ὅτι ἁμαρτήσονταί σοι, καὶ ἐπιστρέψουσι καὶ ἐξομολογήσονται τῷ ὀνόματί σου καὶ προσεύξονται καὶ δεηθήσονται ἐν τῷ οἴκῳ τούτω, καὶ σὺ εἰσακούσῃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἵλεωσ ἔσῃ ταῖσ ἁμαρτίαισ τοῦ λαοῦ σου Ἰσραὴλ καὶ ἐπιστρέψεισ αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἔδωκασ τοῖσ πατράσιν αὐτῶν. ἐν τῷ συσχεθῆναι τὸν οὐρανὸν καὶ μὴ γενέσθαι ὑετόν, ὅτι ἁμαρτήσονταί σοι, καὶ προσεύξονται εἰσ τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἐξομολογήσονται τῷ ὀνόματί σου καὶ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν ἀποστρέψουσιν, ὅταν ταπεινώσῃσ αὐτούσ, καὶ εἰσακούσῃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἵλεωσ ἔσῃ ταῖσ ἁμαρτίαισ τοῦ δούλου σου καὶ τοῦ λαοῦ σου Ἰσραήλ. ὅτι δηλώσεισ αὐτοῖσ τὴν ὁδὸν τὴν ἀγαθὴν πορεύεσθαι ἐν αὐτῇ καὶ δώσεισ ὑετὸν ἐπὶ τὴν γῆν, ἣν ἔδωκασ τῷ λαῷ σου ἐν κληρονομίᾳ. λιμὸσ ἐὰν γένηται, θάνατοσ ἐὰν γένηται, ὅτι ἔσται ἐμπυρισμόσ, βροῦχοσ, ἐρυσίβη ἐὰν γένηται, καὶ ἐὰν θλίψῃ αὐτὸν ὁ ἐχθρὸσ αὐτοῦ ἐν μιᾷ τῷν πόλεων αὐτοῦ, πᾶν συνάντημα, πάντα πόνον, πᾶσαν προσευχήν, πᾶσαν δέησιν, ἐὰν γένηται παντὶ ἀνθρώπῳ ὡσ ἂν γνῶσιν ἕκαστοσ ἁφὴν καρδίασ αὐτοῦ καὶ διαπετάσῃ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ εἰσ τὸν οἶκον τοῦτον, καὶ σὺ εἰσακούσῃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου σου καὶ ἵλεωσ ἔσῃ καὶ ποιήσεισ καὶ δώσεισ ἀνδρὶ κατὰ τὰσ ὁδοὺσ αὐτοῦ, καθὼσ ἂν γνῷσ τὴν καρδίαν αὐτοῦ, ὅτι σὺ μονώτατοσ οἶδασ τὴν καρδίαν πάντων υἱῶν ἀνθρώπων, ὅπωσ φοβῶνταί σε πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ὅσασ αὐτοὶ ζῶσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ ἔδωκασ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν. καὶ τῷ ἀλλοτρίῳ, ὃσ οὐκ ἔστιν ἀπὸ λαοῦ σου οὗτοσ, καὶ ἥξουσι καὶ προσεύξονται εἰσ τὸν τόπον τοῦτον, καὶ σὺ εἰσακούσῃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου σου καὶ ποιήσεισ κατὰ πάντα, ὅσα ἂν ἐπικαλέσηταί σε ὁ ἀλλότριοσ, ὅπωσ γνῶσι πάντεσ οἱ λαοὶ τὸ ὄνομά σου, καὶ φοβῶνταί σε, καθὼσ ὁ λαόσ σου Ἰσραήλ, καὶ γνῶσιν ὅτι τὸ ὄνομά σου ἐπικέκληται ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦτον, ὃν ᾠκοδόμησα. ὅτι ἐξελεύσεται ὁ λαόσ σου εἰσ πόλεμον ἐπὶ τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτοῦ ἐν ὁδῷ, ᾗ ἐπιστρέψεισ αὐτούσ, καὶ προσεύξονται ἐν ὀνόματι Κυρίου ὁδὸν τῆσ πόλεωσ, ἧσ ἐξελέξω ἐν αὐτῇ, καὶ τοῦ οἴκου, οὗ ᾠκοδόμησα τῷ ὀνόματί σου, καὶ σὺ εἰσακούσῃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τῆσ δεήσεωσ αὐτῶν καὶ τῆσ προσευχῆσ αὐτῶν καὶ ποιήσεισ τὸ δικαίωμα αὐτοῖσ. ὅτι ἁμαρτήσονταί σοι ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωποσ, ὃσ οὐχ ἁμαρτήσεται καὶ ἐπάξεισ αὐτοὺσ καὶ παραδώσεισ αὐτοὺσ ἐνώπιον ἐχθρῶν καὶ αἰχμαλωτιοῦσιν οἱ αἰχμαλωτίζοντεσ εἰσ γῆν μακρὰν καὶ ἐγγύσ, καὶ ἐπιστρέψουσι καρδίασ αὐτῶν ἐν τῇ γῇ, οὗ μετήχθησαν ἐκεῖ, καὶ ἐπιστρέψουσιν ἐν γῇ μετοικίασ αὐτῶν καὶ δεηθῶσί σου λέγοντεσ. ἡμάρτομεν, ἠδικήσαμεν, ἠνομήσαμεν, καὶ ἐπιστρέψωσι πρόσ σε ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτῶν καὶ ἐν ὅλῃ ψυχῇ αὐτῶν ἐν τῇ γῇ ἐχθρῶν αὐτῶν, οὗ μετήγαγεσ αὐτούσ, καὶ προσεύξονται πρόσ σε, ὁδὸν γῆσ αὐτῶν, ἧσ ἔδωκασ τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, καὶ τῆσ πόλεωσ, ἧσ ἐξελέξω, καὶ τοῦ οἴκου, οὗ ᾠκοδόμηκα τῷ ὀνόματί σου, καὶ εἰσακούσῃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου σου καὶ ἵλεωσ ἔσῃ ταῖσ ἀδικίαισ αὐτῶν, αἷσ ἥμαρτόν σοι, καὶ κατὰ πάντα τὰ ἀθετήματα αὐτῶν, ἃ ἠθέτησάν σοι, καὶ δώσεισ αὐτοὺσ εἰσ οἰκτιρμοὺσ ἐνώπιον αἰχμαλωτευόντων αὐτούσ, καὶ οἰκτειρήσουσιν αὐτούσ. ὅτι λαόσ σου καὶ κληρονομία σου, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐκ μέσου χωνευτηρίου σιδήρου. καὶ ἔστρωσαν οἱ ὀφθαλμοί σου καὶ τὰ ὦτά σου ᾐνεῳγμένα εἰσ τὴν δέησιν τοῦ δούλου σου καὶ εἰσ τὴν δέησιν τοῦ λαοῦ σου Ἰσραὴλ εἰσακούειν αὐτῶν ἐν πᾶσιν, οἷσ ἂν ἐπικαλέσωνταί σε, ὅτι σὺ διέστειλασ αὐτοὺσ σεαυτῷ εἰσ κληρονομίαν ἐκ πάντων τῶν λαῶν τῆσ γῆσ, καθὼσ ἐλάλησασ ἐν χειρὶ δούλου σου Μωυσῆ ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν σε τοὺσ πατέρασ ἡμῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, Κύριε Κύριε. α Τότε ἐλάλησε Σαλωμὼν ὑπὲρ τοῦ οἴκου, ὡσ συνετέλεσε τοῦ οἰκοδομῆσαι αὐτόν, Ἥλιον ἐγνώρισεν ἐν οὐρανῷ Κύριοσ, εἶπε τοῦ κατοικεῖν ἐν γνόφῳ. οἰκοδόμησον οἶκόν μου, οἶκον εὐπρεπῆ σεαυτῷ, τοῦ κατοικεῖν ἐπὶ καινότητοσ. οὐκ ἰδοὺ αὕτη γέγραπται ἐν βιβλίῳ τῆσ ᾠδῆσ̣ Καὶ ἐγένετο ὡσ συνετέλεσε Σαλωμὼν προσευχόμενοσ πρὸσ Κύριον ὅλην τὴν προσευχὴν καὶ τὴν δέησιν ταύτην, καὶ ἀνέστη ἀπὸ προσώπου τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου ὀκλακὼσ ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτοῦ καὶ αἱ χεῖρεσ αὐτοῦ διαπεπετασμέναι εἰσ τὸν οὐρανόν. καὶ ἔστη καὶ εὐλόγησε πᾶσαν ἐκκλησίαν Ἰσραὴλ φωνῇ μεγάλῃ λέγων. εὐλογητὸσ Κύριοσ σήμερον, ὃσ ἔδωκε κατάπαυσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ Ἰσραὴλ κατὰ πάντα, ὅσα ἐλάλησεν. οὐ διεφώνησε λόγοσ εἷσ ἐν πᾶσι τοῖσ λόγοισ αὐτοῦ τοῖσ ἀγαθοῖσ, οἷσ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ Μωυσῆ. γένοιτο Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν μεθ̓ ἡμῶν, καθὼσ ἦν μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν. μὴ ἐγκαταλίποιτο ἡμᾶσ μηδὲ ἀποστρέψοιτο ἡμᾶσ, ἐπικλῖναι καρδίασ ἡμῶν ἐπ̓ αὐτὸν τοῦ πορεύεσθαι ἐν πάσαισ ὁδοῖσ αὐτοῦ καὶ φυλάσσειν πάσασ ἐντολὰσ αὐτοῦ καὶ τὰ προστάγματα αὐτοῦ, ἃ ἐνετείλατο τοῖσ πατράσιν ἡμῶν. καὶ ἔστρωσαν οἱ λόγοι οὗτοι, ὡσ δεδέημαι ἐνώπιον Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν, ἐγγίζοντεσ πρὸσ Κύριον Θεὸν ἡμῶν ἡμέρασ καὶ νυκτόσ, τοῦ ποιεῖν τὸ δικαίωμα τοῦ δούλου σου καὶ τὸ δικαίωμα λαοῦ Ἰσραὴλ ρῆμα ἡμέρασ ἐν ἡμέρᾳ ἐνιαυτοῦ, ὅπωσ γνῶσιν πάντεσ οἱ λαοὶ τῆσ γῆσ, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ, αὐτὸσ Θεὸσ καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι. καὶ ἔστρωσαν οἱ καρδίαι ἡμῶν τέλειαι πρὸσ Κύριον Θεὸν ἡμῶν καὶ ὁσίωσ πορεύεσθαι ἐν τοῖσ προστάγμασιν αὐτοῦ καὶ φυλάσσειν ἐντολὰσ αὐτοῦ ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. Καὶ ὁ βασιλεὺσ καὶ πάντεσ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἔθυσαν θυσίαν ἐνώπιον Κυρίου. καὶ ἔθυσεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν τὰσ θυσίασ τῶν εἰρηνικῶν, ἃσ ἔθυσε τῷ Κυρίῳ, βοῶν δύο καὶ εἴκοσι χιλιάδασ καὶ προβάτων ἑκατὸν καὶ εἴκοσι χιλιάδασ. καὶ ἐνεκαίνισε τὸν οἶκον Κυρίου ὁ βασιλεὺσ καὶ πάντεσ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἡγίασεν ὁ βασιλεὺσ τὸ μέσον τῆσ αὐλῆσ τὸ κατὰ πρόσωπον τοῦ οἴκου Κυρίου. ὅτι ἐποίησεν ἐκεῖ τὴν ὁλοκαύτωσιν καὶ τὰσ θυσίασ καὶ τὰ στέατα τῶν εἰρηνικῶν, ὅτι τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν τὸ ἐνώπιον Κυρίου μικρόν. τοῦ μὴ δύνασθαι τὴν ὁλοκαύτωσιν καὶ τὰσ θυσίασ τῶν εἰρηνικῶν ὑπενεγκεῖν. καὶ ἐποίησε Σαλωμὼν τὴν ἑορτὴν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ πᾶσ Ἰσραὴλ μετ̓ αὐτοῦ, ἐκκλησία μεγάλη ἀπὸ τῆσ εἰσόδου Ἡμὰθ ἕωσ ποταμοῦ Αἰγύπτου, ἐνώπιον Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν ἐν τῷ οἴκῳ, ᾧ ᾠκοδόμησεν, ἐσθίων καὶ πίνων καὶ εὐφραινόμενοσ ἐνώπιον Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἐξαπέστειλε τὸν λαὸν καὶ εὐλόγησαν τὸν βασιλέα, καὶ ἀπῆλθεν ἕκαστοσ εἰσ τὰ σκηνώματα αὐτοῦ χαίροντεσ καὶ ἀγαθῇ καρδίᾳ ἐπὶ τοῖσ ἀγαθοῖσ, οἷσ ἐποίησε Κύριοσ τῷ Δαυὶδ δούλῳ αὐτοῦ καὶ τῷ Ἰσραὴλ λαῷ αὐτοῦ. ΚΑΙ ἐγενήθη ὡσ συνετέλεσε Σαλωμὼν οἰκοδομεῖν τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέωσ καὶ πᾶσαν τὴν πραγματείαν Σαλωμών, ὅσα ἠθέλησε ποιῆσαι,

καὶ ὤφθη Κύριοσ τῷ Σαλωμὼν δεύτερον, καθὼσ ὤφθη ἐν Γαβαών, καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν Κύριοσ. ἤκουσα τῆσ φωνῆσ τῆσ προσευχῆσ σου καὶ τῆσ δεήσεώσ σου, ἧσ ἐδεήθησ ἐνώπιόν μου. πεποίηκά σοι κατὰ πᾶσαν τὴν προσευχήν σου, ἡγίακα τὸν οἶκον τοῦτον, ὃν ᾠκοδόμησασ τοῦ θέσθαι τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ εἰσ τὸν αἰῶνα, καὶ ἔσονται οἱ ὀφθαλμοί μου ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία μου πάσασ τὰσ ἡμέρασ. καὶ σὺ ἐὰν πορευθῇσ ἐνώπιον ἐμοῦ, καθὼσ ἐπορεύθη Δαυὶδ ὁ πατήρ σου, ἐν ὁσιότητι καρδίασ καὶ ἐν εὐθύτητι καὶ τοῦ ποιεῖν κατὰ πάντα, ἃ ἐνετειλάμην αὐτῷ, καὶ τὰ προστάγματά μου καὶ τὰσ ἐντολάσ μου φυλάξῃσ, καὶ ἀναστήσω τὸν θρόνον τῆσ βασιλείασ σου ἐν Ἰσραὴλ εἰσ τὸν αἰῶνα, καθὼσ ἐλάλησα Δαυὶδ πατρί σου λέγων. οὐκ ἐξαρθήσεταί σοι ἀνὴρ ἡγούμενοσ ἐν Ἰσραήλ. ἐὰν δὲ ἀποστραφέντεσ ἀποστραφῆτε ὑμεῖσ καὶ τὰ τέκνα ὑμῶν ἀπ̓ ἐμοῦ, καὶ μὴ φυλάξητε τὰσ ἐντολάσ μου καὶ τὰ προστάγματά μου, ἃ ἔδωκε Μωυσῆσ ἐνώπιον ὑμῶν, καὶ πορευθῆτε καὶ δουλεύσητε θεοῖσ ἑτέροισ καὶ προσκυνήσητε αὐτοῖσ, καὶ ἐξαρῶ τὸν Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆσ γῆσ ἣν ἔδωκα αὐτοῖσ, καὶ τὸν οἶκον τοῦτον, ὃν ἡγίασα τῷ ὀνόματί μου, ἀπορρίψω ἐκ προσώπου μου, καὶ ἔσται Ἰσραὴλ εἰσ ἀφανισμὸν καὶ εἰσ λάλημα εἰσ πάντασ τοὺσ λαούσ. καὶ ὁ οἶκοσ οὗτοσ ἔσται ὁ ὑψηλόσ, πᾶσ ὁ διαπορευόμενοσ δἰ αὐτοῦ ἐκστήσεται καὶ συριεῖ καὶ ἐροῦσιν. ἕνεκεν τίνοσ ἐποίησε Κύριοσ οὕτωσ τῇ γῇ ταύτῃ καὶ τῷ οἴκῳ τούτῳ̣ καὶ ἐροῦσιν. ἀνθ̓ ὧν ἐγκατέλιπον Κύριον Θεὸν αὐτῶν, ὃσ ἐξήγαγε τοὺσ πατέρασ αὐτῶν ἐξ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ, καὶ ἀντελάβοντο θεῶν ἀλλοτρίων καὶ προσεκύνησαν αὐτοῖσ καὶ ἐδούλευσαν αὐτοῖσ, διὰ τοῦτο ἐπήγαγε Κύριοσ ἐπ̓ αὐτοὺσ τὴν κακίαν ταύτην. α Τότε ἀνήγαγε Σαλωμὼν τὴν θυγατέρα Φαραὼ ἐκ πόλεωσ Δαυὶδ εἰσ οἶκον αὐτοῦ, ὃν ᾠκοδόμησεν ἑαυτῷ ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ. Εἴκοσιν ἔτη ἐν οἷσ ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν τοὺσ δύο οἴκουσ, τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέωσ, Χιρὰμ ὁ βασιλεὺσ Τύρου ἀντελάβετο τοῦ Σαλωμὼν ἐν ξύλοισ κεδρίνοισ καὶ ἐν ξύλοισ πευκίνοισ καὶ ἐν χρυσίῳ καὶ ἐν παντὶ θελήματι αὐτοῦ. τότε ἔδωκεν ὁ βασιλεὺσ τῷ Χιρὰμ εἴκοσι πόλεισ ἐν τῇ γῇ τῇ Γαλιλαίᾳ. καὶ ἐξῆλθε Χιρὰμ ἐκ Τύρου καὶ ἐπορεύθη εἰσ τὴν Γαλιλαίαν τοῦ ἰδεῖν τὰσ πόλεισ, ἃσ ἔδωκεν αὐτῷ Σαλωμών, καὶ οὐκ ἤρεσαν αὐτῷ. καὶ εἶπε. τί αἱ πόλεισ αὗται, ἃσ ἔδωκάσ μοι, ἀδελφέ̣ καὶ ἐκάλεσεν αὐτὰσ Ὅριον ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ ἤνεγκε Χιρὰμ τῷ Σαλωμὼν ἑκατὸν καὶ εἴκοσι τάλαντα χρυσίου καὶ ναῦν ὑπὲρ οὗ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν ἐν Γασιὼν Γαβὲρ τὴν οὖσαν ἐχομένην Αἰλὰθ ἐπὶ τοῦ χείλουσ τῆσ ἐσχάτησ θαλάσσησ ἐν γῇ Ἐδώμ. καὶ ἀπέστειλε Χιρὰμ ἐν τῇ νειὶ τῶν παίδων αὐτοῦ ἄνδρασ ναυτικοὺσ ἐλαύνειν εἰδότασ θάλασσαν μετὰ τῶν παίδων Σαλωμών. καὶ ἦλθον εἰσ Σωφηρὰ καὶ ἔλαβον ἐκεῖθεν χρυσίου ἑκατὸν εἴκοσι τάλαντα καὶ ἤνεγκαν τῷ βασιλεῖ Σαλωμών. ΚΑΙ βασίλισσα Σαβὰ ἤκουσε τὸ ὄνομα Σαλωμὼν καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου καὶ ἦλθε πειράσαι αὐτὸν ἐν αἰνίγμασι.

καὶ ἦλθεν εἰσ Ἱερουσαλὴμ ἐν δυνάμει βαρείᾳ σφόδρα, καὶ κάμηλοι αἴρουσαι ἡδύσματα καὶ χρυσὸν πολὺν σφόδρα καὶ λίθον τίμιον, καὶ εἰσῆλθε πρὸσ Σαλωμὼν καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ πάντα ὅσα ἦν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆσ. καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῇ Σαλωμὼν πάντασ τοὺσ λόγουσ αὐτῆσ. οὐκ ἦν λόγοσ παρεωραμένοσ παρὰ τοῦ βασιλέωσ, ὃν οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῇ. καὶ εἶδε βασίλισσα Σαβὰ πᾶσαν τὴν φρόνησιν Σαλωμὼν καὶ τὸν οἶκον, ὃν ᾠκοδόμησε, καὶ τὰ βρώματα Σαλωμὼν καὶ τὴν καθέδραν παίδων αὐτοῦ καὶ τὴν στάσιν λειτουργῶν αὐτοῦ καὶ τὸν ἱματισμὸν αὐτοῦ καὶ τοὺσ οἰνοχόουσ αὐτοῦ, καὶ τὴν ὁλοκαύτωσιν αὐτοῦ, ἣν ἀνέφερεν ἐν οἴκῳ Κυρίου, καὶ ἐξ ἑαυτῆσ ἐγένετο. καὶ εἶπε πρὸσ τὸν βασιλέα Σαλωμών. ἀληθινὸσ ὁ λόγοσ, ὃν ἤκουσα ἐν τῇ γῇ μου περὶ τοῦ λόγου σου καὶ περὶ τῆσ φρονήσεώσ σου, καὶ οὐκ ἐπίστευσα τοῖσ λαλοῦσί μοι, ἕωσ ὅτου παρεγενόμην καὶ ἑωράκασιν οἱ ὀφθαλμοί μου, καὶ ἰδοὺ οὐκ εἰσὶ τὸ ἥμισυ καθὼσ ἀπήγγειλάν μοι. προστέθεικασ ἀγαθὰ πρὸσ αὐτὰ ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἀκοήν, ἣν ἤκουσα ἐν τῇ γῇ μου. μακάριαι αἱ γυναῖκέσ σου, μακάριοι οἱ παῖδέσ σου οὗτοι οἱ παρεστηκότεσ ἐνώπιόν σου διόλου, οἱ ἀκούοντεσ πᾶσαν τὴν φρόνησίν σου. γένοιτο Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εὐλογημένοσ, ὃσ ἠθέλησεν ἐν σοὶ δοῦναί σε ἐπὶ θρόνον Ἰσραήλ. διὰ τὸ ἀγαπᾶν Κύριον τὸν Ἰσραὴλ στῆσαι εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ ἔθετό σε βασιλέα ἐπ̓ αὐτοὺσ τοῦ ποιεῖν κρίμα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ἐν κρίμασιν αὐτῶν. καὶ ἔδωκε τῷ Σαλωμὼν ἑκατὸν εἴκοσι τάλαντα χρυσίου καὶ ἡδύσματα πολλὰ σφόδρα καὶ λίθον τίμιον. οὐκ ἐληλύθει κατὰ τὰ ἡδύσματα ἐκεῖνα ἔτι εἰσ πλῆθοσ, ἃ ἔδωκε βασίλισσα Σαβὰ τῷ βασιλεῖ Σαλωμών. . καὶ ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν ἔδωκε τῇ βασιλίσσῃ Σαβὰ πάντα, ὅσα ἠθέλησεν, ὅσα ᾐτήσατο, ἐκτὸσ πάντων ὧν ἐδεδόκει αὐτῇ διὰ χειρὸσ τοῦ βασιλέωσ Σαλωμών. καὶ ἀπεστράφη καὶ ἦλθεν εἰσ τὴν γῆν αὐτῆσ, αὐτὴ καὶ πάντεσ οἱ παῖδεσ αὐτῆσ. Καὶ ἦν ὁ σταθμὸσ τοῦ χρυσίου τοῦ ἐληλυθότοσ τῷ Σαλωμὼν ἐν ἐνιαυτῷ ἑνὶ ἑξακόσια καὶ ἐξηκονταὲξ τάλαντα χρυσίου, χωρὶσ τῶν φόρων τῶν ὑποτεταγμένων καὶ τῶν ἐμπόρων καὶ πάντων τῶν βασιλέων τοῦ πέραν καὶ τῶν σατραπῶν τῆσ γῆσ. καὶ ἐποίησε Σαλωμὼν τριακόσια δόρατα χρυσᾶ ἐλατά. —τριακόσιοι χρυσοῖ ἐπῆσαν ἐπὶ τὸ δόρυ τὸ ἓν— καὶ τριακόσια ὅπλα χρυσᾶ ἐλατὰ —καὶ τρεῖσ μναῖ ἐνῆσαν χρυσοῦ εἰσ τὸ ὅπλον τὸ ἓν— καὶ ἔδωκεν αὐτὰ ὁ βασιλεὺσ εἰσ οἶκον δρυμοῦ τοῦ Λιβάνου. καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺσ θρόνον ἐλεφάντινον μέγαν καὶ περιεχρύσωσεν αὐτὸν χρυσίῳ δοκίμῳ. ἓξ ἀναβαθμοὶ ἐν θρόνῳ καὶ προτομαὶ μόσχων τῷ θρόνῳ ἐκ τῶν ὀπίσω αὐτοῦ καὶ χεῖρεσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπὶ τοῦ τόπου τῆσ καθέδρασ, καὶ δύο λέοντεσ ἑστηκότεσ παρὰ τὰσ χεῖρασ, καὶ δώδεκα λέοντεσ ἑστῶτεσ ἐκεῖ ἐπὶ τῶν ἓξ ἀναβαθμῶν ἔνθεν καὶ ἔνθεν. οὐ γέγονεν οὕτωσ πάσῃ βασιλείᾳ. καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ ὑπὸ τοῦ Σαλωμὼν γεγονότα χρυσᾶ καὶ λουτῆρεσ χρυσοῖ, καὶ πάντα τὰ σκεύη οἴκου δρυμοῦ τοῦ Λιβάνου χρυσίῳ συγκεκλεισμένα, οὐκ ἦν ἀργύριον, ὅτι οὐκ ἦν λογιζόμενον ἐν ταῖσ ἡμέραισ Σαλωμών. ὅτι ναῦσ Θαρσὶσ τῷ βασιλεῖ Σαλωμὼν ἐν τῇ θαλάσσῃ μετὰ τῶν νηῶν Χιράμ, μία διὰ τριῶν ἐτῶν ἤρχετο τῷ βασιλεῖ ναῦσ ἐκ θαρσὶσ χρυσίου καὶ ἀργυρίου καὶ λίθων τορευτῶν καὶ πελεκητῶν. α Αὕτη ἦν ἡ πραγματεία τῆσ προνομῆσ, ἧσ ἀνήνεγκεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν οἰκοδομῆσαι τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέωσ καὶ τὸ τεῖχοσ Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴν ἄκραν, τοῦ περιφράξαι τὸν φραγμὸν τῆσ πόλεωσ Δαυὶδ καὶ τὴν Ἀσσοὺρ καὶ τὴν Μαγδὰλ καὶ τὴν Γαζὲρ καὶ τὴν Βαιθωρὼν τὴν ἀνωτέρω καὶ τὴν Ἰεθαρμὰθ καὶ πάσασ τὰσ πόλεισ τῶν ἁρμάτων καὶ πάσασ τὰσ πόλεισ τῶν ἱππέων καὶ τὴν πραγματείαν Σαλωμών, ἣν ἐπραγματεύσατο οἰκοδομῆσαι ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ γῇ, τοῦ μὴ κατάρξαι αὐτοῦ. β πάντα τὸν λαὸν τὸν ὑπολελειμμένον ὑπὸ τοῦ Χετταίου καὶ τοῦ Ἀμορραίου καὶ τοῦ Φερεζαίου καὶ τοῦ Χαναναίου καὶ τοῦ Εὐαίου καὶ τοῦ Ἰεβουσαίου καὶ τοῦ Γεργεσαίου, τῶν μὴ ἐκ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὄντων, τὰ τέκνα αὐτῶν τὰ ὑπολελειμμένα μετ̓ αὐτοῦ ἐν τῇ γῇ, οὓσ οὐκ ἐδύναντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐξολοθρεῦσαι αὐτούσ, καὶ ἀνήγαγεν αὐτοὺσ Σαλωμὼν εἰσ φόρον ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. γ καὶ ἐκ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ οὐκ ἔδωκε Σαλωμὼν πρᾶγμα, ὅτι αὐτοὶ ἦσαν ἄνδρεσ οἱ πολεμισταὶ καὶ παῖδεσ αὐτοῦ καὶ ἄρχοντεσ καὶ τρισσοὶ αὐτοῦ καὶ ἄρχοντεσ τῶν ἁρμάτων αὐτοῦ καὶ ἱππεῖσ αὐτοῦ. Καὶ ἐμεγαλύνθη Σαλωμὼν ὑπὲρ πάντασ τοὺσ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ πλούτῳ καὶ φρονήσει. καὶ πάντεσ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ ἐζήτουν τὸ πρόσωπον Σαλωμὼν τοῦ ἀκοῦσαι τῆσ φρονήσεωσ αὐτοῦ, ἧσ ἔδωκε Κύριοσ τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ. καὶ αὐτοὶ ἔφερον ἕκαστοσ τὰ δῶρα, σκεύη χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν, στακτὴν καὶ ἡδύσματα καὶ ἵππουσ καὶ ἡμιόνουσ τὸ κατ̓ ἐνιαυτὸν ἐνιαυτῷ. καὶ ἦσαν τῷ Σαλωμὼν τέσσαρεσ χιλιάδεσ θήλειαι ἵπποι εἰσ ἅρματα καὶ δώδεκα χιλιάδεσ ἱππέων, καὶ ἔθετο αὐτὰσ ἐν ταῖσ πόλεσι τῶν ἁρμάτων καὶ μετὰ τοῦ βασιλέωσ ἐν Ἱερουσαλήμ. α καὶ ἦν ἡγούμενοσ πάντων τῶν βασιλέων ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ καὶ ἕωσ γῆσ ἀλλοφύλων καὶ ἕωσ ὁρίων Αἰγύπτου. καὶ ἔδωκεν ὁ βασιλεὺσ τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον ἐν Ἱερουσαλὴμ ὡσ λίθουσ, καὶ τὰσ κέδρουσ ἔδωκεν ὡσ συκαμίνουσ τὰσ ἐν τῇ πεδινῇ εἰσ πλῆθοσ, καὶ ἡ ἔξοδοσ Σαλωμὼν τῶν ἱππέων καὶ ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἐκ Θεκουέ, ἔμποροι τοῦ βασιλέωσ ἐλάμβανον ἐκ Θεκουὲ ἐν ἀλλάγματι. καὶ ἀνέβαινεν ἡ ἔξοδοσ ἐξ Αἰγύπτου, ἅρμα ἀντὶ ἑκατὸν ἀργυρίου καὶ ἵπποσ ἀντὶ πεντήκοντα ἀργυρίου. καὶ οὕτωσ πᾶσι τοῖσ βασιλεῦσι Χεττιί̈ν καὶ βασιλεῦσι Συρίασ κατὰ θάλασσαν ἐξεπορεύοντο. ΚΑΙ ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν ἦν φιλογύνησ. καὶ ἦσαν αὐτῷ γυναῖκεσ ἄρχουσαι ἑπτακόσιαι καὶ παλλακαὶ τριακόσιαι. καὶ ἔλαβε γυναῖκασ ἀλλοτρίασ καὶ τὴν θυγατέρα Φαραώ, Μωαβίτιδασ, Ἀμμανίτιδασ, Σύρασ καὶ Ἰδουμαίασ, Χετταίασ καὶ Ἀμορραίασ,

ἐκ τῶν ἐθνῶν, ὧν ἀπεῖπε Κύριοσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. οὐκ εἰσελεύσεσθε εἰσ αὐτούσ, καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰσ ὑμᾶσ, μὴ ἐκκλίνωσι τὰσ καρδίασ ὑμῶν ὀπίσω εἰδώλων αὐτῶν. εἰσ αὐτοὺσ ἐκολλήθη Σαλωμὼν τοῦ ἀγαπῆσαι. καὶ ἐγενήθη ἐν καιρῷ γήρουσ Σαλωμὼν καὶ οὐκ ἦν ἡ καρδία αὐτοῦ τελεία μετὰ Κυρίου Θεοῦ αὐτοῦ, καθὼσ ἡ καρδία Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, καὶ ἐξέκλιναν γυναῖκεσ αἱ ἀλλότριαι τὴν καρδίαν αὐτοῦ ὀπίσω θεῶν αὐτῶν. τότε ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν ὑψηλὸν τῷ Χαμώσ, εἰδώλῳ Μωὰβ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν εἰδώλῳ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ τῇ Ἀστάρτῃ βδελύγματι Σιδωνίων, καὶ οὕτωσ ἐποίησε πάσαισ ταῖσ γυναιξὶν αὐτοῦ ταῖσ ἀλλοτρίαισ, αἳ ἐθυμίων καὶ ἔθυον τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν. καὶ ἐποίησε Σαλωμὼν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου. οὐκ ἐπορεύθη ὀπίσω Κυρίου ὡσ Δαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. καὶ ὠργίσθη Κύριοσ ἐπὶ Σαλωμών, ὅτι ἐξέκλινε καρδίαν αὐτοῦ ἀπὸ Κυρίου Θεοῦ Ἰσραὴλ τοῦ ὀφθέντοσ αὐτῷ δὶς καὶ ἐντειλαμένου αὐτῷ ὑπὲρ τοῦ λόγου τούτου, τὸ παράπαν μὴ πορευθῆναι ὀπίσω θεῶν ἑτέρων καὶ φυλάξασθαι ποιῆσαι, ἃ ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριοσ ὁ Θεόσ, οὐδ̓ ἦν ἡ καρδία αὐτοῦ τελεία μετὰ Κυρίου κατὰ τὴν καρδίαν Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Σαλωμών. ἀνθ̓ ὧν ἐγένετο ταῦτα μετὰ σοῦ καὶ οὐκ ἐφύλαξασ τὰσ ἐντολάσ μου καὶ τὰ προστάγματά μου, ἃ ἐνετειλάμην σοι, διαρρήσσων διαρρήξω τὴν βασιλείαν σου ἐκ χειρόσ σου καὶ δώσω αὐτὴν τῷ δούλῳ σου. πλὴν ἐν ταῖσ ἡμέραισ σου οὐ ποιήσω αὐτὰ διὰ Δαυὶδ τὸν πατέρα σου. ἐκ χειρὸσ υἱοῦ σου λήψομαι αὐτήν. πλὴν ὅλην τὴν βασιλείαν οὐ μὴ λάβω. σκῆπτρον ἓν δώσω τῷ υἱῷ σου διὰ Δαυὶδ τὸν δοῦλόν μου καὶ διὰ Ἱερουσαλὴμ τὴν πόλιν, ἣν ἐξελεξάμην. Καὶ ἤγειρε Κύριοσ σατὰν τῷ Σαλωμὼν τὸν Ἄδερ τὸν Ἰδουμαῖον καὶ τὸν Ἐσρὼμ υἱὸν Ἐλιαδαέ, τὸν ἐν Ραεμμὰθ Ἀδραζὰρ βασιλέα Σουβὰ κύριον αὐτοῦ. καὶ συνηθροίσθησαν ἐπ̓ αὐτὸν ἄνδρεσ, καὶ ἦν ἄρχων συστρέμματοσ καὶ προκατελάβετο τὴν Δαμασέκ. καὶ ἦσαν σατὰν τῷ Ἰσραὴλ πάσασ τὰσ ἡμέρασ Σαλωμών. καὶ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖοσ ἐκ τοῦ σπέρματοσ τῆσ βασιλείασ ἐν Ἰδουμαίᾳ. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐξολοθρεῦσαι Δαυὶδ τὸν Ἐδὼμ ἐν τῷ πορευθῆναι Ἰωὰβ ἄρχοντα τῆσ στρατιᾶσ θάπτειν τοὺσ τραυματίασ, καὶ ἔκοψαν πᾶν ἀρσενικὸν ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ ὅτι ἓξ μῆνασ ἐνεκάθητο ἐκεῖ Ἰωὰβ καὶ πᾶσ Ἰσραὴλ ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ, ἕωσ ὅτου ἐξωλόθρευσε πᾶν ἀρσενικὸν ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ καὶ ἀπέδρα Ἄδερ, αὐτὸσ καὶ πάντεσ ἄνδρεσ Ἰδουμαῖοι τῶν παίδων τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθον εἰσ Αἴγυπτον. καὶ Ἄδερ παιδάριον μικρόν. καὶ ἀνίστανται ἄνδρεσ ἐκ τῆσ πόλεωσ Μαδιὰμ καὶ ἔρχονται εἰσ Φαρὰν καὶ λαμβάνουσιν ἄνδρασ μεθ̓ ἑαυτῶν καὶ ἔρχονται πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου, καὶ εἰσῆλθεν Ἄδερ πρὸσ Φαραώ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ οἶκον καὶ ἄρτουσ διέταξεν αὐτῷ. καὶ εὗρεν Ἄδερ χάριν ἐναντίον Φαραὼ σφόδρα, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ γυναῖκα ἀδελφὴν τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ, ἀδελφὴν Θεκεμίνασ τὴν μείζω. καὶ ἔτεκεν αὐτῷ ἡ ἀδελφὴ Θεκεμίνασ τῷ Ἄδερ τὸν Γανηβὰθ υἱὸν αὐτῆσ, καὶ ἐξέθρεψεν αὐτὸν Θεκεμίνα ἐν μέσῳ υἱῶν Φαραώ, καὶ ἦν Γανηβὰθ ἐν μέσῳ υἱῶν Φαραώ. καὶ Ἄδερ ἤκουσεν ἐν Αἰγύπτῳ ὅτι κεκοίμηται Δαυὶδ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ὅτι τέθνηκεν Ἰωὰβ ὁ ἄρχων τῆσ στρατιᾶσ. καὶ εἶπεν Ἄδερ πρὸσ Φαραώ. ἐξαπόστειλόν με καὶ ἀποστρέψω εἰσ τὴν γῆν μου. καὶ εἶπε Φαραὼ τῷ Ἄδερ. τίνι σὺ ἐλαττονῇ μετ̓ ἐμοῦ̣ καὶ ἰδοὺ σὺ ζητεῖσ ἀπελθεῖν εἰσ τὴν γῆν σου. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἄδερ, ὅτι ἐξαποστέλλων ἐξαποστελεῖσ με. καὶ ἀνέστρεψεν Ἄδερ εἰσ τὴν γῆν αὐτοῦ. αὕτη ἡ κακία, ἣν ἐποίησεν Ἄδερ. καὶ ἐβαρυθύμησεν ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἐβασίλευσεν ἐν γῇ Ἐδώμ. Καὶ Ἱεροβοὰμ υἱὸσ Ναβὰτ ὁ Ἐφραθὶ ἐκ τῆσ Σαριρὰ υἱὸσ γυναικὸσ χήρασ δοῦλοσ Σαλωμών. καὶ τοῦτο τὸ πρᾶγμα ὡσ ἐπῄρατο χεῖρασ ἐπὶ βασιλέα Σαλωμών. καὶ ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν ᾠκοδόμησε τὴν ἄκραν, συνέκλεισε τὸν φραγμὸν τῆσ πόλεωσ Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. καὶ ὁ ἄνθρωποσ Ἱεροβοὰμ ἰσχυρὸσ δυνάμει, καὶ εἶδε Σαλωμὼν τὸ παιδάριον ὅτι ἀνὴρ ἔργων ἐστί, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπὶ τὰσ ἄρσεισ οἴκου Ἰωσήφ. καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ Ἱεροβοὰμ ἐξῆλθεν ἐξ Ἱερουσαλὴμ καὶ εὗρεν αὐτὸν Ἀχιὰ ὁ Σηλωνίτησ ὁ προφήτησ ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ἀπέστησεν αὐτὸν ἐκ τῆσ ὁδοῦ. καὶ Ἀχιὰ περιβεβλημένοσ ἱματίῳ καινῷ, καὶ ἀμφότεροι μόνοι ἐν τῷ πεδίῳ. καὶ ἐπελάβετο Ἀχιὰ τοῦ ἱματίου αὐτοῦ τοῦ καινοῦ τοῦ ἐπ̓ αὐτῷ καὶ διέρρηξεν αὐτὸν δώδεκα ρήγματα καὶ εἶπε τῷ Ἱεροβοάμ. λάβε σεαυτῷ δέκα ρήγματα, ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἐγὼ ρήσσω τὴν βασιλείαν ἐκ χειρὸσ Σαλωμὼν καὶ δώσω σοι δέκα σκῆπτρα. καὶ δύο σκῆπτρα ἔσονται αὐτῷ διὰ τὸν δοῦλόν μου Δαυὶδ καὶ διὰ Ἱερουσαλὴμ τὴν πόλιν, ἣν ἐξελεξάμην ἐν αὐτῇ ἐκ πασῶν φυλῶν Ἰσραήλ, καὶ ἀνθ̓ ὧν ἐγκατέλιπέ με καὶ ἐποίησε τῇ Ἀστάρτῃ βδελύγματι Σιδωνίων καὶ τῷ Χαμὼσ καὶ τοῖσ εἰδώλοισ Μωὰβ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν προσοχθίσματι υἱῶν Ἀμμὼν καὶ οὐκ ἐπορεύθη ἐν ταῖσ ὁδοῖσ μου τοῦ ποιῆσαι τὸ εὐθὲσ ἐνώπιον ἐμοῦ, ὡσ Δαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. καὶ οὐ μὴ λάβω τὴν βασιλείαν ὅλην ἐκ χειρὸσ αὐτοῦ, διότι ἀντιτασσόμενοσ ἀντιτάξομαι αὐτῷ πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ αὐτοῦ, διὰ τὸν Δαυὶδ τὸν δοῦλόν μου, ὃν ἐξελεξάμην αὐτόν. καὶ λήψομαι τὴν βασιλείαν ἐκ χειρὸσ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ δώσω σοι τὰ δέκα σκῆπτρα, τῷ δὲ υἱῷ αὐτοῦ δώσω τὰ δύο σκῆπτρα, ὅπωσ ᾖ θέσισ τῷ δούλῳ μου Δαυὶδ πάσασ τὰσ ἡμέρασ ἐνώπιον ἐμοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ τῇ πόλει, ἣν ἐξελεξάμην ἐμαυτῷ τοῦ θέσθαι τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ. καὶ σὲ λήψομαι καὶ βασιλεύσεισ ἐν οἷσ ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου, καὶ σὺ ἔσῃ βασιλεὺσ ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ. καὶ ἔσται ἐὰν φυλάξῃσ πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, καὶ πορευθῇσ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ μου καὶ ποιήσῃσ τὸ εὐθὲσ ἐνώπιον ἐμοῦ τοῦ φυλάξασθαι τὰ προστάγματά μου καὶ τὰσ ἐντολάσ μου, καθὼσ ἐποίησε Δαυὶδ ὁ δοῦλόσ μου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ οἰκοδομήσω σοι οἶκον πιστόν, καθὼσ ᾠκοδόμησα τῷ Δαυὶδ. καὶ ἐζήτησε Σαλωμὼν θανατῶσαι τὸν Ἱεροβοάμ, καὶ ἀνέστη καὶ ἀπέδρα εἰσ Αἴγυπτον πρὸσ Σουσακὶμ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἦν ἐν Αἰγύπτῳ, ἕωσ οὗ ἀπέθανε Σαλωμών. Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Σαλωμὼν καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ πᾶσαν τὴν φρόνησιν αὐτοῦ, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐν βιβλίῳ ρημάτων Σαλωμών̣ καὶ αἱ ἡμέραι, ἅσ ἐβασίλευε Σαλωμὼν ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ τεσσαράκοντα ἔτη. καὶ ἐκοιμήθη Σαλωμὼν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. καὶ ἐγενήθη ὡσ ἤκουσεν Ἱεροβοὰμ υἱὸσ Ναβάτ, καὶ αὐτοῦ ἔτι ὄντοσ ἐν Αἰγύπτῳ ὡσ ἔφυγεν ἐκ προσώπου Σαλωμὼν καὶ ἐκάθητο ἐν Αἰγύπτῳ κατευθύνει καὶ ἔρχεται εἰσ τὴν πόλιν αὐτοῦ εἰσ τὴν γῆν Σαριρὰ τὴν ἐν ὄρει Ἐφραίμ. καὶ ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν ἐκοιμήθη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐβασίλευσε Ροβοὰμ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ. Καὶ ἦσαν αὐτῷ γυναῖκεσ ἄρχουσαι ἑπτακόσιαι καὶ παλλακαὶ τριακόσιαι ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νκαὶ ἐξέκλιναν γυναῖκεσ αὐτοῦ τὴν καρδίαν αὐτοῦ. ̀ρ̀ν Καὶ ἤγειρε Κύριοσ σατὰν τῷ Σαλωμὼν τὸν Ραζὼν υἱὸν Ἐλιαδαὲ τὸν Βαραμεὲθ Ἀδαδεζὲρ βασιλέα Σουβὰ κύριον αὐτοῦ. καὶ συνηθροίσθησαν ἐπ̓ αὐτὸν ἄνδρεσ καὶ ἦν ἄρχων συστρέμματοσ ἐν τῷ ἀποκτείνειν Δαυὶδ αὐτούσ, καὶ ἐπορεύθησαν εἰσ Δαμασκὸν καὶ ἐκάθισαν ἐν αὐτῷ καὶ ἐβασίλευσεν ἐν Δαμασκῷ καὶ ἐγένετο ἀντικείμενοσ τῷ Ἰσραὴλ πάσασ τὰσ ἡμέρασ Σαλωμών. ΚΑΙ πορεύεται βασιλεὺσ Ροβοὰμ εἰσ Σίκιμα, ὅτι εἰσ Σίκιμα ἤρχοντο πᾶσ Ἰσραὴλ βασιλεῦσαι αὐτόν.̀ρ̀ν̀ρ̀ν[

Καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσεν Ἱεροβοὰμ υἱὸσ Ναβὰτ καὶ αὐτοῦ ἔτι ὄντοσ ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ ἔφυγεν ἐκ προσώπου τοῦ βασιλέωσ Σαλωμὼν καὶ ἐπέστρεψεν Ἱεροβοὰμ ἐξ Αἰγύπτου, καὶ ἀπέστειλαν καὶ ἐκάλεσαν αὐτὸν καὶ ἦλθεν Ἱεροβοὰμ καὶ πᾶσα ἡ ἐκκλησία Ἰσραήλ.] καὶ ἐλάλησεν ὁ λαὸσ πρὸσ τὸν βασιλέα Ροβοὰμ λέγοντεσ. ὁ πατήρ σου ἐβάρυνε τὸν κλοιὸν ἡμῶν, καὶ σὺ νῦν κούφισον ἀπὸ τῆσ δουλείασ τοῦ πατρόσ σου τῆσ σκληρᾶσ καὶ ἀπὸ τοῦ κλοιοῦ αὐτοῦ τοῦ βαρέωσ, οὗ ἔδωκεν ἐφ̓ ἡμᾶσ, καὶ δουλεύσομέν σοι. καὶ εἶπεν πρὸσ αὐτούσ. ἀπέλθετε ἕωσ ἡμερῶν τριῶν καὶ ἀναστρέψατε πρόσ με. καὶ ἀπῆλθον. καὶ ἀπήγγειλεν ὁ βασιλεὺσ τοῖσ πρεσβυτέροισ, οἳ ἦσαν παρεστῶτεσ ἐνώπιον Σαλωμὼν τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ ἔτι ζῶντοσ αὐτοῦ λέγων. πῶσ ὑμεῖσ βουλεύεσθε καὶ ἀποκριθῶ τῷ λαῷ τούτῳ λόγον̣ καὶ ἐλάλησαν πρὸσ αὐτὸν λέγοντεσ. εἰ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἔσῃ δοῦλοσ τῷ λαῷ τούτῳ καὶ δουλεύσεισ αὐτοῖσ καὶ λαλήσεισ πρὸσ αὐτοὺσ λόγουσ ἀγαθούσ, καὶ ἔσονταί σοι δοῦλοι πάσασ τὰσ ἡμέρασ. καὶ ἐγκατέλιπε τὴν βουλὴν τῶν πρεσβυτέρων, ἃ συνεβουλεύσαντο αὐτῷ, καὶ συνεβουλεύσατο μετὰ τῶν παιδαρίων τῶν ἐκτραφέντων μετ̓ αὐτοῦ τῶν παρεστηκότων πρὸσ προσώπου αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. τί ὑμεῖσ συμβουλεύετε, καὶ τί ἀποκριθῶ τῷ λαῷ τούτῳ τοῖσ λέγουσι πρόσ με λεγόντων. κούφισον ἀπὸ τοῦ κλοιοῦ, οὗ ἔδωκεν ὁ πατήρ σου ἐφ̓ ἡμᾶσ̣ καὶ ἐλάλησαν πρὸσ αὐτὸν τὰ παιδάρια τὰ ἐκτραφέντα μετ̓ αὐτοῦ, οἱ παρεστηκότεσ πρὸ προσώπου αὐτοῦ λέγοντεσ. τάδε λαλήσεισ τῷ λαῷ τούτῳ τοῖσ λαλήσασι πρόσ σε λέγοντεσ. ὁ πατήρ σου ἐβάρυνε τὸν κλοιὸν ἡμῶν καὶ σὺ νῦν κούφισον ἀφ̓ ἡμῶν, τάδε λαλήσεισ πρὸσ αὐτούσ. ἡ μικρότησ μου παχυτέρα τῆσ ὀσφύοσ τοῦ πατρόσ μου. καὶ νῦν ὁ πατήρ μου ἐπεσάσσετο ὑμᾶσ κλοιῷ βαρεῖ, κἀγὼ προσθήσω ἐπὶ τὸν κλοιὸν ὑμῶν. ὁ πατήρ μου ἐπαίδευσεν ὑμᾶσ ἐν μάστιξιν, ἐγὼ δὲ παιδεύσω ὑμᾶσ ἐν σκορπίοισ. καὶ παρεγένοντο πᾶσ Ἰσραὴλ πρὸσ τὸν βασιλέα Ροβοὰμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, καθότι ἐλάλησεν αὐτοῖσ ὁ βασιλεὺσ λέγων. ἀναστράφητε πρόσ με τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ. καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ πρὸσ τὸν λαὸν σκληρά, καὶ ἐγκατέλιπε Ροβοὰμ τὴν βουλὴν τῶν πρεσβυτέρων, ἃ συνεβουλεύσαντο αὐτῷ, καὶ ἐλάλησε πρὸσ αὐτοὺσ κατὰ τὴν βουλὴν τῶν παιδαρίων λέγων. ὁ πατήρ μου ἐβάρυνε τὸν κλοιὸν ὑμῶν, κἀγὼ προσθήσω ἐπὶ τὸν κλοιὸν ὑμῶν. ὁ πατήρ μου ἐπαίδευσεν ὑμᾶσ ἐν μάστιξι, κἀγὼ παιδεύσω ὑμᾶσ ἐν σκορπίοισ. καὶ οὐκ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺσ τοῦ λαοῦ, ὅτι ἦν μεταστροφὴ παρὰ Κυρίου, ὅπωσ στήσῃ τὸ ρῆμα αὐτοῦ, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ Ἀχιὰ τοῦ Σηλωνίτου περὶ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ. καὶ εἶδον πᾶσ Ἰσραήλ, ὅτι οὐκ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺσ αὐτῶν, καὶ ἀπεκρίθη ὁ λαὸσ τῷ βασιλεῖ λέγων. τίσ ἡμῖν μερὶσ ἐν Δαυίδ̣ καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν κληρονομία ἐν υἱῷ Ἰεσσαί. ἀπότρεχε, Ἰσραήλ, εἰσ τὰ σκηνώματά σου. νῦν βόσκε τὸν οἶκόν σου, Δαυίδ. καὶ ἀπῆλθεν Ἰσραὴλ εἰσ τὰ σκηνώματα αὐτοῦ. καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ τὸν Ἀδωνιρὰμ τὸν ἐπὶ τοῦ φόρου, καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν ἐν λίθοισ καὶ ἀπέθανε. καὶ ὁ βασιλεὺσ Ροβοὰμ ἔφθασεν ἀναβῆναι τοῦ φυγεῖν εἰσ Ἱερουσαλήμ. καὶ ἠθέτησεν Ἰσραὴλ εἰσ τὸν οἶκον Δαυὶδ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσε πᾶσ Ἰσραὴλ ὅτι ἀνέκαμψεν Ἱεροβοὰμ ἐξ Αἰγύπτου, καὶ ἀπέστειλαν καὶ ἐκάλεσαν αὐτὸν εἰσ τὴν συναγωγὴν καὶ ἐβασίλευσαν αὐτὸν ἐπὶ Ἰσραήλ. καὶ οὐκ ἦν ὀπίσω οἴκου Δαυὶδ πάρεξ σκήπτρου Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν μόνοι. καὶ Ροβοὰμ εἰσῆλθεν εἰσ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐξεκκλησίασε τὴν συναγωγὴν Ἰούδα καὶ σκῆπτρον Βενιαμὶν ἑκατὸν καὶ εἴκοσι χιλιάδασ νεανιῶν ποιούντων πόλεμον, τοῦ πολεμεῖν πρὸσ οἶκον Ἰσραήλ, ἐπιστρέψαι τὴν βασιλείαν Ροβοὰμ υἱῷ Σαλωμών. καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Σαμαίαν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ λέγων. εἰπὸν τῷ Ροβοὰμ υἱῷ Σαλωμὼν βασιλεῖ Ἰούδα καὶ πρὸσ πάντα οἶκον Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν καὶ τῷ καταλοίπῳ τοῦ λαοῦ λέγων. τάδε λέγει Κύριοσ. οὐκ ἀναβήσεσθε οὐδὲ πολεμήσετε μετὰ τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν υἱῶν Ἰσραήλ. ἀποστρεφέτω ἕκαστοσ εἰσ τὸν οἶκον ἑαυτοῦ, ὅτι παῤ ἐμοῦ γέγονε τὸ ρῆμα τοῦτο. καὶ ἤκουσαν τοῦ λόγου Κυρίου καὶ κατέπαυσαν τοῦ πορευθῆναι κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου. α Καὶ ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν κοιμᾶται μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ θάπτεται μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυίδ. καὶ ἐβασίλευσε Ροβοὰμ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ υἱὸσ ὢν ἑκκαίδεκα ἐτῶν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ δώδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ. καὶ ὄνομα τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ Ναανάν, θυγάτηρ Ἀνὰν υἱοῦ Ναὰσ βασιλέωσ υἱῶν Ἀμμών. καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου, καὶ οὐκ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. β καὶ ἦν ἄνθρωποσ ἐξ ὄρουσ Ἐφραὶμ δοῦλοσ τῷ Σαλωμών, καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἱεροβοάμ, καὶ ὄνομα τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ Σαριρά, γυνὴ πόρνη. καὶ ἔδωκεν αὐτὸν Σαλωμὼν εἰσ ἄρχοντα σκυτάλησ ἐπὶ ἄρσεισ οἴκου Ἰωσήφ, καὶ ᾠκοδόμησε τῷ Σαλωμὼν τὴν Σαριρὰ τὴν ἐν ὄρει Ἐφραίμ, καὶ ἦσαν αὐτῶ τριακόσια ἅρματα ἵππων. οὗτοσ ᾠκοδόμησε τὴν ἄκραν ἐν ταῖσ ἄρσεσιν οἴκου Ἐφραὶμ, οὗτοσ συνέκλεισε τὴν πόλιν Δαυὶδ καὶ ἦν ἐπαιρόμενοσ ἐπὶ τὴν βασιλείαν. γ καὶ ἐζήτει Σαλωμὼν θανατῶσαι αὐτόν, καὶ ἐφοβήθη καὶ ἀπέδρα αὐτὸσ πρὸσ Σουσακὶμ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἦν μετ̓ αὐτοῦ ἕωσ ἀπέθανε Σαλωμών. δ καὶ ἤκουσεν Ἱεροβοὰμ ἐν Αἰγύπτῳ ὅτι τέθνηκε Σαλωμών, καὶ ἐλάλησεν εἰσ τὰ ὦτα Σουσακὶμ βασιλέωσ Αἰγύπτου λέγων. ἐξαπόστειλόν με καὶ ἀπελεύσομαι ἐγὼ εἰσ τὴν γῆν μου. καὶ εἶπεν αὐτῷ Σουσακίμ. αἴτησαί τι αἴτημα καὶ δώσω σοι. ε καὶ Σουσακὶμ ἔδωκε τῷ Ἱεροβοὰμ τὴν Ἀνώ, ἀδελφὴν Θεκεμίνασ τὴν πρεσβυτέραν τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ αὐτῷ εἰσ γυναῖκα. αὕτη ἦν μεγάλη ἐν μέσῳ τῶν θυγατέρων τοῦ βασιλέωσ καὶ ἔτεκε τῷ Ἱεροβοὰμ τὸν Ἀβιὰ υἱὸν αὐτοῦ. ζ καὶ εἶπεν Ἱεροβοὰμ πρὸσ Σουσακίμ. ὄντωσ ἐξαπόστειλόν με καὶ ἀπελεύσομαι. καὶ ἐξῆλθεν Ἱεροβοὰμ ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἦλθεν εἰσ γῆν Σαριρὰ τὴν ἐν ὄρει Ἐφραίμ. καὶ συνάγεται ἐκεῖ πᾶν σκῆπτρον Ἐφραίμ. καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Ἱεροβοὰμ χάρακα. η Καὶ ἠρώστησε τὸ παιδάριον αὐτοῦ ἀρρωστίαν κραταιὰν σφόδρα, καὶ ἐπορεύθη Ἱεροβοὰμ ἐρωτῆσαι περὶ τοῦ παιδαρίου. καὶ εἶπε πρὸσ Ἀνὼ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ. ἀνάστηθι καὶ πορεύου, ἐπερώτησον τὸν Θεὸν περὶ τοῦ παιδαρίου, εἰ ζήσεται ἐκ τῆσ ἀρρωστίασ αὐτοῦ. θ καὶ ἄνθρωποσ ἦν ἐν Σηλὼμ καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἀχιά, καὶ οὗτοσ ἦν υἱὸσ ἑξήκοντα ἐτῶν, καὶ ρῆμα Κυρίου μετ̓ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν Ἱεροβοὰμ πρὸσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ. ἀνάστηθι καὶ λαβὲ εἰσ τὴν χεῖρά σου τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ Θεοῦ ἄρτουσ καὶ κολλύρια τοῖσ τέκνοισ αὐτοῦ καὶ σταφυλὴν καὶ στάμνον μέλιτοσ. καὶ ἀνέστη ἡ γυνὴ ι καὶ ἔλαβεν εἰσ τὴν χεῖρα αὐτῆσ ἄρτουσ καὶ δύο κολλύρια καὶ σταφυλὴν καὶ στάμνον μέλιτοσ τῷ Ἀχιά. καὶ ὁ ἄνθρωποσ πρεσβύτεροσ, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἠμβλυώπουν τοῦ ἰδεῖν, κ καὶ ἀνέστη ἐκ Σαριρὰ καὶ πορεύεται, καὶ ἐγένετο ἐλθούσησ αὐτῆσ εἰσ τὴν πόλιν πρὸσ Ἀχιὰ τὸν Σηλωνίτην καὶ εἶπεν Ἀχιὰ τῷ παιδαρίῳ αὐτοῦ. ἔξελθε δὴ εἰσ ἀπαντὴν Ἀνὼ τῇ γυναικὶ Ἱεροβοὰμ καὶ ἐρεῖσ αὐτῇ. εἴσελθε καὶ μὴ στῇσ, ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ. σκληρὰ ἐγὼ ἐπαποστέλλω ἐπὶ σέ. λ καὶ εἰσῆλθεν Ἀνὼ πρὸσ τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, καὶ εἶπεν αὐτῇ Ἀχιά. ἱνατί ἐνήνοχάσ μοι ἄρτουσ καὶ σταφυλὴν καὶ κολλύρια καὶ στάμνον μέλιτοσ̣ τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ σὺ ἀπελεύσῃ ἀπ̓ ἐμοῦ, καὶ ἔσται εἰσελθούσησ σου τὴν πόλιν εἰσ Σαριρὰ καὶ τὰ κοράσιά σου ἐξελεύσονταί σοι εἰσ συνάντησιν καὶ ἐροῦσί σοι. τὸ παιδάριον τέθνηκεν. μ ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐξολοθρεύσω τοῦ Ἱεροβοὰμ οὐροῦντα πρὸσ τοῖχον, καὶ ἔσονται οἱ τεθνηκότεσ τοῦ Ἱεροβοὰμ ἐν τῇ πόλει καταφάγονται οἱ κύνεσ, καὶ τὸν τεθνηκότα ἐν τῷ ἀγρῷ καταφάγεται τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ τὸ παιδάριον κόψονται. οὐαὶ Κύριε, ὅτι εὑρέθη ἐν αὐτῷ ρῆμα καλὸν περὶ τοῦ Κυρίου. ν καὶ ἀπῆλθεν ἡ γυνή, ὡσ ἤκουσε, καὶ ἐγένετο ὡσ εἰσῆλθεν εἰσ τὴν Σαριρά, καὶ τὸ παιδάριον ἀπέθανε, καὶ ἐξῆλθεν ἡ κραυγὴ εἰσ ἀπαντήν. ξ Καὶ ἐπορεύθη Ἱεροβοὰμ εἰσ Σίκιμα τὴν ἐν ὄρει Ἐφραὶμ καὶ συνήθροισεν ἐκεῖ τὰσ φυλὰσ τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἀνέβη ἐκεῖ Ροβοὰμ υἱὸσ Σαλωμών. καὶ λόγοσ Κυρίου ἐγένετο πρὸσ Σαμαίαν τὸν Ἐλαμὶ λέγων. λαβὲ σεαυτῷ ἱμάτιον καινὸν τὸ οὐκ εἰσεληλυθὸσ εἰσ ὕδωρ καὶ ρῆξον αὐτὸ δώδεκα ρήγματα καὶ δώσεισ τῷ Ἱεροβοὰμ καὶ ἐρεῖσ αὐτῷ. τάδε λέγει Κύριοσ. λάβε σεαυτῷ δέκα ρήγματα τοῦ περιβαλέσθαι σε. καὶ ἔλαβεν Ἱεροβοάμ. καὶ εἶπε Σαμαίασ. τάδε λέγει Κύριοσ ἐπὶ τὰσ δέκα φυλὰσ τοῦ Ἰσραήλ. ο Καὶ εἶπεν ὁ λαὸσ πρὸσ Ροβοὰμ υἱὸν Σαλωμών. ὁ πατήρ σου ἐβάρυνε τὸν κλοιὸν αὐτοῦ ἐφ̓ ἡμᾶσ καὶ ἐβάρυνε τὰ βρώματα τῆσ τραπέζησ αὐτοῦ. καὶ νῦν εἰ κουφιεῖσ ἐφ̓ ἡμᾶσ καὶ δουλεύσομέν σοι. καὶ εἶπε Ροβοὰμ πρὸσ τὸν λαόν. ἔτι τριῶν ἡμερῶν καὶ ἀποκριθήσομαι ὑμῖν ρῆμα. π καὶ εἶπε Ροβοάμ. εἰσαγάγετέ μοι τοὺσ πρεσβυτέρουσ καὶ συμβουλεύσομαι μετ̓ αὐτῶν τί ἀποκριθῶ τῷ λαῷ ρῆμα ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ. καὶ ἐλάλησε Ροβοὰμ εἰσ τὰ ὦτα αὐτῶν καθὼσ ἀπέστειλεν ὁ λαὸσ πρὸσ αὐτὸν καὶ εἶπον οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ. οὕτωσ ἐλάλησε πρόσ σε ὁ λαόσ. ρ καὶ διεσκέδασε Ροβοὰμ τὴν βουλὴν αὐτῶν, καὶ οὐκ ἤρεσεν ἐνώπιον αὐτοῦ. καὶ ἀπέστειλε καὶ εἰσήγαγε τοὺσ συντρόφουσ αὐτοῦ καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖσ. ταῦτα καὶ ταῦτα ἀπέσταλκεν ὁ λαὸσ πρόσ με λέγων. καὶ εἶπαν οἱ σύντροφοι αὐτοῦ. οὕτωσ λαλήσεισ πρὸσ τὸν λαὸν λέγων. ἡ μικρότησ μου παχυτέρα ὑπὲρ τὴν ὀσφὺν τοῦ πατρόσ μου. ὁ πατήρ μου ἐμαστίγου ὑμᾶσ μάστιξιν, ἐγὼ δὲ κατάρξω ὑμᾶσ ἐν σκορπίοισ. σ καὶ ἤρεσε τὸ ρῆμα ἐνώπιον Ροβοάμ, καὶ ἀπεκρίθη τῷ λαῷ καθὼσ συνεβούλευσαν αὐτῷ οἱ σύντροφοι αὐτοῦ τά παιδάρια. τ καὶ εἶπε πᾶσ ὁ λαὸσ ὡσ ἀνὴρ εἷσ, ἕκαστοσ τῷ πλησίον αὐτοῦ, καὶ ἀνέκραξαν ἅπαντεσ λέγοντεσ. οὐ μερὶσ ἡμῖν ἐν Δαυὶδ οὐδὲ κληρονομία ἐν υἱῷ Ἰεσσαί. ἕκαστοσ εἰσ τὰ σκηνώματά σου Ἰσραήλ, ὅτι ὁ ἄνθρωποσ οὗτοσ οὐκ εἰσ ἄρχοντα οὐδὲ εἰσ ἡγούμενον. υ καὶ διεσπάρη πᾶσ ὁ λαὸσ ἐκ Σικίμων, καὶ ἀπῆλθον ἕκαστοσ εἰσ τὸ σκήνωμα αὐτοῦ. καὶ κατεκράτησε Ροβοὰμ καὶ ἀπῆλθε καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὸ ἅρμα αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθεν εἰσ Ἱερουσαλήμ, καὶ πορεύονται ὀπίσω αὐτοῦ πᾶν σκῆπτρον Ἰούδα καὶ πᾶν σκῆπτρον Βενιαμίν. φ καὶ ἐγένετο ἐνισταμένου τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ συνήθροισε Ροβοὰμ πάντα ἄνδρα Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν καὶ ἀνέβη τοῦ πολεμεῖν πρὸσ Ἱεροβοὰμ εἰσ Σίκιμα. χ καὶ ἐγένετο ρῆμα Κυρίου πρὸσ Σαμαίαν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ λέγων. εἰπὸν τῷ Ροβοὰμ βασιλεῖ Ἰούδα καὶ πρὸσ πάντα οἶκον Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν καὶ πρὸσ τὸ κατάλειμμα τοῦ λαοῦ λέγων. τάδε λέγει Κύριοσ. οὐκ ἀναβήσεσθε οὐδὲ πολεμήσετε πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ ὑμῶν υἱοὺσ Ἰσραήλ. ἀναστρέφετε ἕκαστοσ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ, ὅτι παῤ ἐμοῦ γέγονε τὸ ρῆμα τοῦτο. ψ καὶ ἤκουσαν τοῦ λόγου Κυρίου καὶ ἀνέσχον μὴ πορευθῆναι κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου. Καὶ ᾠκοδόμησεν Ἱεροβοὰμ τὴν Σίκιμα τὴν ἐν ὄρει Ἐφραὶμ καὶ κατῴκει ἐν αὐτῇ. καὶ ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν καὶ ᾠκοδόμησε τὴν Φανουήλ. καὶ εἶπεν Ἱεροβοὰμ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ. ἰδοὺ νῦν ἐπιστρέψει ἡ βασιλεία εἰσ οἶκον Δαυίδ. ἐὰν ἀναβῇ ὁ λαὸσ οὗτοσ ἀναφέρειν θυσίαν ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰσ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐπιστραφήσεται καρδία τοῦ λαοῦ πρὸσ Κύριον καὶ κύριον αὐτῶν, πρὸσ Ροβοὰμ βασιλέα Ἰούδα, καὶ ἀποκτενοῦσί με. καὶ ἐβουλεύσατο ὁ βασιλεὺσ καὶ ἐπορεύθη καὶ ἐποίησε δύο δαμάλεισ χρυσᾶσ. καὶ εἶπε πρὸσ τὸν λαόν. ἱκανούσθω ὑμῖν ἀναβαίνειν εἰσ Ἱερουσαλήμ. ἰδοὺ θεοί σου, Ἰσραήλ, οἱ ἀναγαγόντεσ σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἔθετο τὴν μίαν ἐν Βαιθὴλ καὶ τὴν μίαν ἔδωκεν ἐν Δάν. καὶ ἐγένετο ὁ λόγοσ οὗτοσ εἰσ ἁμαρτίαν. καὶ ἐπορεύετο ὁ λαὸσ πρὸ προσώπου τῆσ μιᾶσ ἕωσ Δάν. καὶ εἴασαν τὸν οἶκον Κυρίου. καὶ ἐποίησεν οἴκουσ ἐφ̓ ὑψηλῶν καὶ ἐποίησεν ἱερεῖσ μέροσ τι ἐκ τοῦ λαοῦ, οἳ οὐκ ἦσαν ἐκ τῶν υἱῶν Λευί. καὶ ἐποίησεν Ἱεροβοὰμ ἑορτὴν ἐν τῷ μηνὶ τῷ ὀγδόῳ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸσ κατὰ τὴν ἑορτὴν τὴν ἐν γῇ Ἰούδα καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ὃ ἐποίησεν ἐν Βαιθήλ, τοῦ θύειν ταῖσ δαμάλεσιν, αἷσ ἐποίησε, καὶ παρέστησεν ἐν Βαιθὴλ τοὺσ ἱερεῖσ τῶν ὑψηλῶν, ὧν ἐποίησε. καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ὃ ἐποίησε, τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ ἐν τῷ μηνὶ τῷ ὀγδόῳ ἐν τῇ ἑορτῇ, ᾗ ἐπλάσατο ἀπὸ καρδίασ αὐτοῦ, καὶ ἐποίησεν ἑορτὴν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ ἐπιθῦσαι. ΚΑΙ ἰδοὺ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ ἐξ Ἰούδα παρεγένετο ἐν λόγῳ Κυρίου εἰσ Βαιθήλ, καὶ Ἱεροβοὰμ εἱστήκει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπιθῦσαι.

καὶ ἐπεκάλεσε πρὸσ τὸ θυσιαστήριον ἐν λόγῳ Κυρίου καὶ εἶπε. θυσιαστήριον θυσιαστήριον, τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ υἱὸσ τίκτεται τῷ οἴκῳ Δαυίδ, Ἰωσίασ ὄνομα αὐτῷ, καὶ θύσει ἐπὶ σὲ τοὺσ ἱερεῖσ τῶν ὑψηλῶν τοὺσ ἐπιθύοντασ ἐπὶ σὲ καὶ ὀστᾶ ἀνθρώπων καύσει ἐπὶ σέ. καὶ δώσει ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τέρασ λέγων. τοῦτο τὸ ρῆμα ὃ ἐλάλησε Κύριοσ λέγων. ἰδοὺ τὸ θυσιαστήριον ρήγνυται, καὶ ἐκχυθήσεται ἡ πιότησ ἡ ἐπ̓ αὐτῷ. καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺσ Ἱεροβοὰμ τῶν λόγων τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐπικαλεσαμένου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἐν Βαιθήλ, καὶ ἐξέτεινεν ὁ βασιλεὺσ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου λέγων. συλλάβετε αὐτόν. καὶ ἰδοὺ ἐξηράνθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ, ἣν ἐξέτεινεν ἐπ̓ αὐτόν, καὶ οὐκ ἐδυνήθη ἐπιστρέψαι αὐτὴν πρὸσ αὐτόν, καὶ τὸ θυσιαστήριον ἐρράγη, καὶ ἐξεχύθη ἡ πιότησ ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου κατὰ τὸ τέρασ, ὃ ἔδωκεν ὁ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ ἐν λόγῳ Κυρίου. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ Ἱεροβοὰμ τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ Θεοῦ. δεήθητι τοῦ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, καὶ ἐπιστρεψάτω ἡ χείρ μου πρὸσ ἐμέ. καὶ ἐδεήθη ὁ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ τοῦ προσώπου Κυρίου, καὶ ἐπέστρεψε τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέωσ πρὸσ αὐτόν, καὶ ἐγένετο καθὼσ τὸ πρότερον. καὶ ἐλάλησεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ. εἴσελθε μετ̓ ἐμοῦ εἰσ οἶκον καὶ ἀρίστησον, καὶ δώσω σοι δόμα. καὶ εἶπεν ὁ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ πρὸσ τὸν βασιλέα. ἐὰν δῷσ μοι τὸ ἥμισυ τοῦ οἴκου σου, οὐκ εἰσελεύσομαι μετὰ σοῦ οὐδὲ μὴ φάγω ἄρτον οὐδὲ μὴ πίω ὕδωρ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ. ὅτι οὕτωσ ἐνετείλατό μοι Κύριοσ ἐν λόγῳ λέγων. μὴ φάγῃσ ἄρτον καὶ μὴ πίῃσ ὕδωρ καὶ μὴ ἐπιστρέψῃσ ἐν τῇ ὁδῶ, ᾗ ἐπορεύθησ ἐν αὐτῇ. καὶ ἀπῆλθεν ἐν ὁδῷ ἄλλῃ καὶ οὐκ ἀνέστρεψεν ἐν τῇ ὁδῷ, ᾗ ἦλθεν ἐν αὐτῇ εἰσ Βαιθήλ. Καὶ προφήτησ εἷσ πρεσβύτησ κατῴκει ἐν Βαιθήλ, καὶ ἔρχονται οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ διηγήσαντο αὐτῷ πάντα τὰ ἔργα, ἃ ἐποίησεν ὁ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐν Βαιθήλ, καὶ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ἐλάλησε τῷ βασιλεῖ. καὶ ἐπέστρεψαν τὸ πρόσωπον τοῦ πατρὸσ αὐτῶν. καὶ ἐλάλησε πρὸσ αὐτοὺσ ὁ πατὴρ αὐτῶν λέγων. ποίᾳ ὁδῷ πεπόρευται̣ καὶ δεικνύουσιν αὐτῷ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὴν ὁδόν, ἐν ᾗ ἀνῆλθεν ὁ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ ὁ ἐλθὼν ἐξ Ἰούδα. καὶ εἶπε τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ. ἐπισάξατέ μοι τὸν ὄνον. καὶ ἐπέσαξαν αὐτῷ τὸν ὄνον, καὶ ἐπέβη ἐπ̓ αὐτόν. καὶ ἐπορεύθη κατόπισθεν τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ καὶ εὗρεν αὐτὸν καθήμενον ὑπὸ δρῦν καὶ εἶπεν αὐτῷ. εἰ σὺ εἶ ὁ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ ὁ ἐληλυθὼσ ἐξ Ἰούδα̣ καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἐγώ. καὶ εἶπεν αὐτῷ. δεῦρο μετ̓ ἐμοῦ καὶ φάγε ἄρτον. καὶ εἶπεν. οὐ μὴ δύνωμαι τοῦ ἐπιστρέψαι μετὰ σοῦ οὐδὲ μὴ φάγομαι ἄρτον οὐδὲ πίομαι ὕδωρ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ. ὅτι οὕτωσ ἐντέταλταί μοι ἐν λόγῳ Κύριοσ λέγων. μὴ φάγῃσ ἄρτον ἐκεῖ καὶ μὴ πίῃσ ὕδωρ καὶ μὴ ἐπιστρέψῃσ ἐκεῖ ἐν τῇ ὁδῷ, ᾗ ἐπορεύθησ ἐν αὐτῇ. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. κἀγὼ προφήτησ εἰμὶ καθὼσ σύ, καὶ ἄγγελοσ λελάληκε πρόσ με ἐν ρήματι Κυρίου λέγων. ἐπίστρεψον αὐτὸν πρὸσ σεαυτὸν εἰσ τὸν οἶκόν σου, καὶ φαγέτω ἄρτον, καὶ πιέτω ὕδωρ. καὶ ἐψεύσατο αὐτῷ. καὶ ἐπέστρεψεν αὐτὸν καὶ ἔφαγεν ἄρτον καὶ ἔπιεν ὕδωρ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο αὐτῶν καθημένων ἐπὶ τῆσ τραπέζησ, καὶ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ τὸν προφήτην τὸν ἐπιστρέψαντα αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸσ τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ τὸν ἥκοντα ἐξ Ἰούδα λέγων. τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ̓ ὧν παρεπίκρανασ τὸ ρῆμα Κυρίου καὶ οὐκ ἐφύλαξασ τὴν ἐντολήν, ἣν ἐνετείλατό σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, καὶ ἐπέστρεψασ καὶ ἔφαγεσ ἄρτον καὶ ἔπιεσ ὕδωρ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ᾧ ἐλάλησε πρόσ σε λέγων. οὐ μὴ φάγῃσ ἄρτον καὶ μὴ πίῃσ ὕδωρ, οὐ μὴ εἰσέλθῃ τὸ σῶμά σου εἰσ τὸν τάφον τῶν πατέρων σου. καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ φαγεῖν αὐτὸν ἄρτον καὶ πιεῖν ὕδωρ, καὶ ἐπέσαξεν αὐτῷ τὸν ὄνον, καὶ ἐπέστρεψε. καὶ ἀπῆλθε, καὶ εὗρεν αὐτὸν λέγων ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν, καὶ ἦν τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐρριμμένον ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ ὁ ὄνοσ εἱστήκει παῤ αὐτό, καὶ ὁ λέων εἱστήκει παρὰ τὸ σῶμα. καὶ ἰδοὺ ἄνδρεσ παραπορευόμενοι καὶ εἶδον τὸ θνησιμαῖον ἐρριμμένον ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὁ λέων εἱστήκει ἐχόμενα τοῦ θνησιμαίου. καὶ εἰσῆλθον καὶ ἐλάλησαν ἐν τῇ πόλει, οὗ ὁ προφήτησ ὁ πρεσβύτησ κατῴκει ἐν αὐτῇ. καὶ ἤκουσεν ὁ ἐπιστρέψασ αὐτὸν ἐκ τῆσ ὁδοῦ καὶ εἶπεν. ὁ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ οὗτόσ ἐστίν, ὃσ παρεπίκρανε τὸ ρῆμα Κυρίου. καὶ ἐπορεύθη καὶ εὗρε τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐρριμμένον ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ ὁ ὄνοσ καὶ ὁ λέων εἱστήκεισαν παρὰ τὸ σῶμα, καὶ οὐκ ἔφαγεν ὁ λέων τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ καὶ οὐ συνέτριψε τὸν ὄνον. καὶ ᾖρεν ὁ προφήτησ τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπέθηκεν αὐτὸ ἐπὶ τὸν ὄνον, καὶ ἐπέστρεψεν αὐτὸν εἰσ τὴν πόλιν ὁ προφήτησ τοῦ θάψαι αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ ἑαυτοῦ, καὶ ἐκόψαντο αὐτόν. οὐαὶ ἀδελφέ. καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ κόψασθαι αὐτὸν καὶ εἶπε τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ λέγων. ἐὰν ἀποθάνω, θάψατέ με ἐν τῷ τάφῳ τούτῳ οὗ ὁ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ τέθαπται ἐν αὐτῷ. παρὰ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ θέτε με, ἵνα σωθῶσι τὰ ὀστᾶ μου μετὰ τῶν ὀστῶν αὐτοῦ. ὅτι γινόμενον ἔσται τὸ ρῆμα, ὃ ἐλάλησεν ἐν λόγῳ Κυρίου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐν Βαιθὴλ καὶ ἐπὶ τοὺσ οἴκουσ τοὺσ ὑψηλοὺσ τοὺσ ἐν Σαμαρείᾳ. καὶ μετὰ τὸ ρῆμα τοῦτο οὐκ ἐπέστρεψεν Ἱεροβοὰμ ἀπὸ τῆσ κακίασ αὐτοῦ, καὶ ἐπέστρεψε καὶ ἐποίησεν ἐκ μέρουσ τοῦ λαοῦ ἱερεῖσ ὑψηλῶν. ὁ βουλόμενοσ ἐπλήρου τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ ἐγίνετο ἱερεὺσ εἰσ τὰ ὑψηλά. καὶ ἐγένετο τὸ ρῆμα τοῦτο εἰσ ἁμαρτίαν τῷ οἴκῳ Ἱεροβοὰμ καὶ εἰσ ὄλεθρον καὶ εἰσ ἀφανισμὸν ἀπὸ προσώπου τῆσ γῆσ.

ΚΑΙ Ροβοὰμ υἱὸσ Σαλωμὼν ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰούδαν. υἱὸσ τεσσαράκοντα καὶ ἑνὸσ ἐνιαυτῶν Ροβοὰμ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλὴμ τῇ πόλει, ἣν ἐξελέξατο Κύριοσ θέσθαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ ἐκ πασῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ. καὶ τὸ ὄνομα τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ Νααμὰ ἡ Ἀμμωνῖτισ. καὶ ἐποίησε Ροβοὰμ τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ παρεζήλωσεν αὐτὸν ἐν πᾶσιν, οἷσ ἐποίησαν οἱ πατέρεσ αὐτῶν ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ αὐτῶν, αἷσ ἥμαρτον, καὶ ᾠκοδόμησαν ἑαυτοῖσ ὑψηλὰ καὶ στήλασ καὶ ἄλση ἐπὶ πάντα βουνὸν ὑψηλὸν καὶ ὑποκάτω παντὸσ ξύλου συσκίου. καὶ σύνδεσμοσ ἐγενήθη ἐν τῇ γῇ, καὶ ἐποίησαν ἀπὸ πάντων τῶν βδελυγμάτων τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξῇρε Κύριοσ ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ πέμπτῳ βασιλεύοντοσ Ροβοάμ, ἀνέβη Σουσακὶμ βασιλεὺσ Αἰγύπτου ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔλαβε πάντασ τοὺσ θησαυροὺσ οἴκου τοῦ βασιλέωσ καὶ τὰ δόρατα τὰ χρυσᾶ, ἃ ἔλαβε Δαυὶδ ἐκ χειρὸσ τῶν παίδων Ἀδραζὰρ βασιλέωσ Σουβά, καὶ εἰσήνεγκεν αὐτὰ εἰσ Ἱερουσαλὴμ τὰ πάντα, ἃ ἔλαβεν, ὅπλα τὰ χρυσᾶ, ὅσα ἐποίησε Σαλωμών, καὶ ἐπήνεγκεν αὐτὰ εἰσ Αἴγυπτον. καὶ ἐποίησε Ροβοὰμ ὁ βασιλεὺσ ὅπλα χαλκᾶ ἀντ̓ αὐτῶν. καὶ ἐπέθεντο ἐπ̓ αὐτὸν οἱ ἡγούμενοι τῶν παρατρεχόντων οἱ φυλάσσοντεσ τὸν πυλῶνα οἴκου βασιλέωσ. καὶ ἐγένετο ὅτε εἰσεπορεύετο ὁ βασιλεὺσ εἰσ οἶκον Κυρίου, καὶ ᾖρον αὐτὰ οἱ παρατρέχοντεσ καὶ ἀπηρείδοντο αὐτὰ εἰσ τὸ θεὲ τῶν παρατρεχόντων. καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ροβοὰμ καὶ πάντα, ἃ ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖσ βασιλεῦσιν Ἰούδα̣ καὶ πόλεμοσ ἦν ἀνὰ μέσον Ροβοὰμ καὶ ἀνὰ μέσον Ἱεροβοὰμ πάσασ τὰσ ἡμέρασ. καὶ ἐκοιμήθη Ροβοὰμ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ θάπτεται μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυίδ, καὶ ἐβασίλευσεν Ἀβιοὺ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ. Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἠρρώστησεν Ἀβιὰ υἱὸσ Ἱεροβοὰμ καὶ εἶπεν ὁ Ἱεροβοὰμ πρὸσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ. ἀνάστηθι καὶ ἀλλοιωθήσῃ, καὶ οὐ γνώσονται ὅτι σὺ γυνὴ Ἱεροβοάμ, καὶ πορευθήσῃ εἰσ Σηλώ. καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ Ἀχιὰ ὁ προφήτησ, αὐτὸσ ἐλάλησεν ἐμὲ τοῦ βασιλεῦσαι ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον. καὶ λαβὲ εἰσ τὴν χεῖρά σου τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ Θεοῦ ἄρτουσ καὶ κολλυρίδα τοῖσ τέκνοισ αὐτοῦ καὶ σταφίδασ καὶ στάμνον μέλιτοσ, καὶ ἐλεύσῃ πρὸσ αὐτόν. αὐτὸσ ἀναγγείλῃ σοι τί ἔσται τῷ παιδί. καὶ ἐποίησεν οὕτωσ γυνὴ Ἱεροβοάμ. καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη εἰσ Σηλώ, καὶ εἰσῆλθεν ἐν οἴκῳ Ἀχιά. καὶ ὁ ἄνθρωποσ πρεσβύτεροσ τοῦ ἰδεῖν, καὶ ἠμβλυώπουν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ γήρουσ αὐτοῦ. καὶ Κύριοσ εἶπε πρὸσ Ἀχιά. ἰδοὺ γυνὴ τοῦ Ἱεροβοὰμ εἰσέρχεται τοῦ ἐκζητῆσαι ρῆμα παρὰ σοῦ περὶ υἱοῦ αὐτῆσ, ὅτι ἄρρωστόσ ἐστι. κατὰ τοῦτο καὶ κατὰ τοῦτο λαλήσεισ πρὸσ αὐτήν. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἰσέρχεσθαι αὐτὴν καὶ αὐτὴ ἀπεξενοῦτο. καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσεν Ἀχιὰ τὴν φωνὴν ποδῶν αὐτῆσ, εἰσερχομένησ αὐτῆσ ἐν τῷ ἀνοίγματι, καὶ εἶπεν. εἴσελθε, γυνὴ Ἱεροβοάμ. ἱνατί σὺ τοῦτο ἀποξενοῦσαι̣ καὶ ἐγώ εἰμι ἀπόστολοσ πρόσ σε σκληρόσ. πορευθεῖσα εἰπὸν τῷ Ἱεροβοάμ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἀνθ̓ οὗ ὅσον ὕψωσά σε ἀπὸ μέσου λαοῦ καὶ ἔδωκά σε ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ, καὶ ἔρρηξα σὺν τὸ βασίλειον ἀπὸ τοῦ οἶκου Δαυὶδ καὶ ἔδωκα αὐτό σοι καὶ οὐκ ἐγένου ὡσ ὁ δοῦλόσ μου Δαυίδ, ὃσ ἐφύλαξε τὰσ ἐντολάσ μου καὶ ὃσ ἐπορεύθη ὀπίσω μου ἐν πάσῃ καρδίᾳ αὐτοῦ ποιῆσαι ἕκαστοσ τὸ εὐθὲσ ἐν ὀφθαλμοῖσ μου καὶ ἐπονηρεύσω τοῦ ποιῆσαι παρὰ παντόσ, ὅσοι ἐγένοντο εἰσ πρόσωπόν σου καὶ ἐπορεύθησ καὶ ἐποίησασ σεαυτῷ θεοὺσ ἑτέρουσ χωνευτὰ τοῦ παροργίσαι με καὶ ἐμὲ ἔρριψασ ὀπίσω σώματόσ σου. διὰ τοῦτο ἐγὼ ἄγω κακίαν πρόσ σε εἰσ οἶκον Ἱεροβοάμ. ἐξολοθρεύσω τοῦ Ἱεροβοὰμ οὐροῦντα πρὸσ τοῖχον ἐχόμενον καὶ ἐγκαταλελειμμένον ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἐπιλέξω οἴκου Ἱεροβοάμ, καθὼσ ἐπιλέγεται ἡ κόπροσ, ὡσ τελειωθῆναι αὐτόν. οἱ τεθνηκότεσ τοῦ Ἱεροβοὰμ ἐν τῇ πόλει, καταφάγονται οἱ κύνεσ, καὶ τὸν τεθνηκότα ἐν τῷ ἀγρῷ καταφάγονται τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι Κύριοσ ἐλάλησε. καὶ σὺ ἀναστᾶσα πορεύθητι εἰσ τὸν οἶκόν σου. ἐν τῷ εἰσέρχεσθαι πόδα σου τὴν πόλιν, ἀποθανεῖται τὸ παιδάριον. καὶ κόψονται αὐτὸν πᾶσ Ἰσραὴλ καὶ θάψουσιν αὐτόν, ὅτι οὗτοσ μόνοσ εἰσελεύσεται τῷ Ἱεροβοὰμ πρὸσ τάφον, ὅτι εὑρέθη ἐν αὐτῷ ρῆμα καλὸν περὶ τοῦ Κυρίου Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐν οἴκῳ Ἱεροβοάμ. καὶ ἀναστήσει Κύριοσ ἑαυτῷ βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, ὃσ πλήξει τὸν οἶκον Ἱεροβοάμ ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ. καὶ τί καὶ νῦν̣ Κύριοσ πλήξει τὸν Ἰσραήλ, καθὰ κινεῖται ὁ ἄνεμοσ ἐν τῷ ὕδατι, καὶ ἐκτελεῖ τὸν Ἰσραὴλ ἀπὸ ἄνω τῆσ χθονὸσ τῆσ ἀγαθῆσ ταύτησ, ἧσ ἔδωκε τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, καὶ λικμήσει αὐτοὺσ ἀπὸ πέραν τοῦ ποταμοῦ. ἀνθ̓ οὗ ὅσον ἐποίησαν τὰ ἄλση αὐτῶν παροργίζοντεσ τὸν Κύριον. καὶ παραδώσει Κύριοσ τὸν Ἰσραὴλ χάριν ἁμαρτιῶν Ἱεροβοάμ, ὃσ ἥμαρτε καὶ ὃσ ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ. καὶ ἀνέστη ἡ γυνὴ Ἱεροβοὰμ καὶ ἐπορεύθη εἰσ γῆν Σαριρά. καὶ ἐγένετο ὡσ εἰσῆλθεν ἐν τῷ προθύρῳ τοῦ οἴκου καὶ τὸ παιδάριον ἀπέθανε. καὶ ἔθαψαν αὐτὸν καὶ ἐκόψαντο αὐτὸν πᾶσ Ἰσραήλ, κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ Ἀχιὰ τοῦ προφήτου. καὶ περισσὸν ρημάτων Ἱεροβοάμ, ὅσα ἐπολέμησε καὶ ὅσα ἐβασίλευσεν, ἰδοὺ αὐτὰ γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίου ρημάτων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων Ἰσραὴλ. καὶ αἱ ἡμέραι, ἃσ ἐβασίλευσεν Ἱεροβοὰμ εἴκοσι δύο ἔτη. καὶ ἐκοιμήθη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐβασίλευσε Ναβὰτ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ. ΚΑΙ ἐν τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει βασιλεύοντοσ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, βασιλεύει Ἀβιοὺ υἱὸσ Ροβοὰμ ἐπὶ Ἰούδαν.

καὶ τρία ἔτη ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ Μααχά, θυγάτηρ Ἀβεσσαλώμ, καὶ ἐπορεύθη ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, αἷσ ἐποίησεν ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἦν ἡ καρδία αὐτοῦ τελεία μετὰ Κυρίου Θεοῦ αὐτοῦ ὡσ ἡ καρδία τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. ὅτι διὰ Δαυὶδ ἔδωκεν αὐτῷ Κύριοσ κατάλειμμα, ἵνα στήσῃ τὰ τέκνα αὐτοῦ μετ̓ αὐτὸν καὶ στήσῃ τὴν Ἱερουσαλήμ, ὡσ ἐποίησε Δαυὶδ τὸ εὐθὲσ ἐνώπιον Κυρίου, οὐκ ἐξέκλινεν ἀπὸ πάντων, ὧν ἐνετείλατο αὐτῷ, πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ αὐτοῦ. καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἀβιοὺ τὰ πάντα, ἃ ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖσ βασιλεῦσιν Ἰούδα̣ καὶ πόλεμοσ ἦν ἀνὰ μέσον Ἀβιοὺ καὶ ἀνὰ μέσον Ἱεροβοάμ. καὶ ἐκοιμήθη Ἀβιοὺ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν τῷ εἰκοστῷ καὶ τετάρτῳ ἔτει τοῦ Ἱεροβοὰμ καὶ θάπτεται μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυίδ, καὶ βασιλεύει Ἀσὰ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ. Ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τετάρτῳ καὶ εἰκοστῷ τοῦ Ἱεροβοὰμ βασιλέωσ Ἰσραὴλ βασιλεύει Ἀσὰ ἐπὶ Ἰούδαν καὶ τεσσαράκοντα καὶ ἓν ἔτοσ ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ Ἀνὰ θυγάτηρ Ἀβεσσαλώμ. καὶ ἐποίησεν Ἀσὰ τὸ εὐθὲσ ἐνώπιον Κυρίου ὡσ Δαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. καὶ ἀφεῖλε τὰσ τελετὰσ ἀπὸ τῆσ γῆσ καὶ ἐξαπέστειλε πάντα τὰ ἐπιτηδεύματα, ἃ ἐποίησαν οἱ πατέρεσ αὐτοῦ. καὶ τὴν Ἀνὰ τὴν μητέρα ἑαυτοῦ μετέστησε τοῦ μὴ εἶναι ἡγουμένην, καθὼσ ἐποίησε σύνοδον ἐν τῷ ἄλσει αὐτῆσ, καὶ ἐξέκοψεν Ἀσὰ τὰσ καταδύσεισ αὐτῆσ καὶ ἐνέπρησε πυρὶ ἐν τῷ χειμάρρῳ Κέδρων. τὰ δὲ ὑψηλὰ οὐκ ἐξῇρε. πλὴν ἡ καρδία Ἀσὰ ἦν τελεία μετὰ Κυρίου πάσασ τὰσ ἡμέρασ αὐτοῦ. καὶ εἰσήνεγκε τοὺσ κίονασ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ καὶ τοὺσ κίονασ αὐτοῦ εἰσήνεγκεν εἰσ τὸν οἶκον Κυρίου, ἀργυροῦσ καὶ χρυσοῦσ καὶ σκεύη. καὶ πόλεμοσ ἦν ἀνὰ μέσον Ἀσὰ καὶ ἀνὰ μέσον Βαασὰ βασιλέωσ Ἰσραὴλ πάσασ τὰσ ἡμέρασ αὐτῶν. καὶ ἀνέβη Βαασὰ βασιλεὺσ Ἰσραὴλ ἐπὶ Ἰούδαν καὶ ᾠκοδόμησε τὴν Ραμὰ τοῦ μὴ εἶναι ἐκπορευόμενον καὶ εἰσπορευόμενον τῷ Ἀσὰ βασιλεῖ Ἰούδα. καὶ ἔλαβεν Ἀσὰ σύμπαν τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον τὸ εὑρεθὲν ἐν τοῖσ θησαυροῖσ οἴκου Κυρίου καὶ ἐν τοῖσ θησαυροῖσ τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέωσ καὶ ἔδωκεν αὐτὰ εἰσ χεῖρασ παίδων αὐτοῦ, καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτοὺσ ὁ βασιλεὺσ Ἀσὰ πρὸσ υἱὸν Ἄδερ υἱὸν Ταβερεμμὰν υἱοῦ Ἀζὶν βασιλέωσ Συρίασ τοῦ κατοικοῦντοσ ἐν Δαμασκῷ λέγων. διάθου διαθήκην ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ πατρόσ μου καὶ τοῦ πατρόσ σου. ἰδοὺ ἐξαπέσταλκά σοι δῶρα ἀργύριον καὶ χρυσίον, δεῦρο διασκέδασον τὴν διαθήκην σου τὴν πρὸσ Βαασὰ βασιλέα Ἰσραήλ, καὶ ἀναβήσεται ἀπ̓ ἐμοῦ. καὶ ἤκουσεν υἱὸσ Ἄδερ τοῦ βασιλέωσ Ἀσὰ καὶ ἀπέστειλε τοὺσ ἄρχοντασ τῶν δυνάμεων αὐτοῦ ταῖσ πόλεσι τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐπάταξαν τὴν Αἴ̈ν, τὴν Δὰν καὶ τὴν Ἀβελμαὰ καὶ πᾶσαν τὴν Χεννερὲθ ἕωσ πάσησ τῆσ γῆσ Νεφθαλί. καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσε Βαασά, καὶ διέλιπε τοῦ οἰκοδομεῖν τὴν Ραμὰ καὶ ἀνέστρεψεν εἰσ Θερσά. καὶ ὁ βασιλεὺσ Ἀσὰ παρήγγειλε παντὶ Ἰούδα εἰσ Αἰνακίμ, καὶ αἴρουσι τοὺσ λίθουσ τῆσ Ραμὰ καὶ τὰ ξύλα αὐτῆσ, ἃ ᾠκοδόμησε Βαασά, καὶ ᾠκοδόμησεν ἐν αὐτοῖσ ὁ βασιλεὺσ Ἀσὰ πᾶν βουνὸν Βενιαμὶν καὶ τὴν σκοπιάν. καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἀσὰ καὶ πᾶσα ἡ δυναστεία αὐτοῦ, ἣν ἐποίησε, καὶ τὰσ πόλεισ, ἃσ ᾠκοδόμησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐστὶν ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖσ βασιλεῦσιν Ἰούδα̣ πλὴν ἐν τῷ καιρῷ τοῦ γήρωσ αὐτοῦ ἐπόνεσε τοὺσ πόδασ αὐτοῦ. καὶ ἐκοιμήθη Ἀσὰ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ θάπτεται μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυὶδ πατρὸσ αὐτοῦ, καὶ βασιλεύει Ἰωσαφὰτ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ. Καὶ Ναδὰβ υἱὸσ Ἱεροβοὰμ βασιλεύει ἐπὶ Ἰσραήλ ἐν ἔτει δευτέρῳ τοῦ Ἀσὰ βασιλέωσ Ἰούδα καὶ ἐβασίλευσεν ἐν Ἰσραὴλ ἔτη δύο. καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ καὶ ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ αὐτοῦ, αἷσ ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραὴλ. καὶ περιεκάθισεν αὐτὸν Βαασὰ υἱὸσ Ἀχιὰ ἐπὶ τὸν οἶκον Βελαὰν καὶ ἐχάραξεν αὐτὸν ἐν Γαβαθὼν τῇ τῶν ἀλλοφύλων, καὶ Ναδὰβ καὶ πᾶσ Ἰσραὴλ περιεκάθητο ἐπὶ Γαβαθών. καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν Βαασὰ ἐν ἔτει τρίτῳ τοῦ Ἀσὰ υἱοῦ Ἀβιοὺ βασιλέωσ Ἰούδα καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο ὡσ ἐβασίλευσε, καὶ ἐπάταξεν ὅλον τὸν οἶκον Ἱεροβοὰμ καὶ οὐχ ὑπελίπετο πᾶσαν πνοὴν τοῦ Ἱεροβοὰμ ἕωσ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτὸν κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ Ἀχιὰ τοῦ Σηλωνίτου περὶ τῶν ἁμαρτιῶν Ἱεροβοάμ, ὡσ ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, καὶ ἐν τῷ παροργισμῷ αὐτοῦ, ᾧ παρώργισε τὸν Κύριον Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ. καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ναδὰβ καὶ πάντα, ἃ ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐστὶν ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖσ βασιλεῦσιν Ἰσραήλ̣ Καὶ ἐν τῷ ἔτει τῷ τρίτῳ τοῦ Ἀσὰ βασιλέωσ Ἰούδα βασιλεύει Βαασὰ υἱὸσ Ἀχιὰ ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν Θερσὰ εἴκοσι καὶ τέσσαρα ἔτη. καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ καὶ ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ αὐτοῦ, ὡσ ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ. ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου ἐν χειρὶ Ἰοὺ υἱοῦ Ἀνανὶ πρὸσ Βαασά.

ἀνθ̓ ὧν ὕψωσά σε ἀπὸ τῆσ γῆσ καὶ ἔδωκά σε ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραὴλ καὶ ἐπορεύθησ ἐν τῇ ὁδῷ Ἱεροβοὰμ καὶ ἐξήμαρτεσ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ, τοῦ παροργίσαι με ἐν τοῖσ ματαίοισ αὐτῶν, ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ὀπίσω Βαασὰ καὶ ὄπισθεν τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ δώσω τὸν οἶκόν σου ὡσ τὸν οἶκον Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ. τὸν τεθνηκότα τοῦ Βαασὰ ἐν τῇ πόλει καταφάγονται αὐτὸν οἱ κύνεσ, καὶ τὸν τεθνηκότα αὐτοῦ ἐν τῷ πεδίῳ καταφάγονται αὐτὸν τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Βαασὰ καὶ πάντα ἃ ἐποίησε, καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων Ἰσραήλ̣ καὶ ἐκοιμήθη Βαασὰ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ θάπτεται ἐν Θερσά, καὶ βασιλεύει Ἠλὰ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ ἐν τῷ εἰκοστῷ ἔτει βασιλέωσ Ἀσά. καὶ ἐν χειρὶ Ἰοὺ υἱοῦ Ἀνανὶ ἐλάλησε Κύριοσ ἐπὶ Βαασὰ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ πᾶσαν τὴν κακίαν, ἣν ἐποίησεν ἐνώπιον Κυρίου τοῦ παροργίσαι αὐτὸν ἐν τοῖσ ἔργοισ τῶν χειρῶν αὐτοῦ, τοῦ εἶναι κατὰ τὸν οἶκον Ἱεροβοάμ, καὶ ὑπὲρ τοῦ πατάξαι αὐτόν. Καὶ Ἠλὰ υἱὸσ Βαασὰ ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραὴλ δύο ἔτη ἐν Θερσά. καὶ συνέστρεψεν ἐπ̓ αὐτὸν Ζαμβρὶ ὁ ἄρχων τῆσ ἡμίσουσ τῆσ ἵππου, καὶ αὐτὸσ ἦν ἐν Θερσὰ πίνων μεθύων ἐν τῷ οἴκῳ Ὡσὰ τοῦ οἰκονόμου ἐν Θερσά. καὶ εἰσῆλθε Ζαμβρὶ καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ βασιλεῦσαι αὐτὸν ἐν τῷ καθίσαι αὐτὸν ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ καὶ ἐπάταξεν ὅλον τὸν οἶκον Βαασὰ κατὰ τὸ ρῆμα, ὃ ἐλάλησε Κύριοσ ἐπὶ τὸν οἶκον Βαασά, πρὸσ Ἰοὺ τὸν προφήτην περὶ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν Βαασὰ καὶ Ἠλὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὡσ ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραὴλ τοῦ παροργίσαι Κύριον τὸν Θεὸν Ἰσραὴλ ἐν τοῖσ ματαίοισ αὐτῶν. καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἠλά, ἃ ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων Ἰσραήλ̣ Καὶ Ζαμβρὶ ἐβασίλευεν ἐν Θερσὰ ἡμέρασ ἑπτά. καὶ ἡ παρεμβολὴ Ἰσραὴλ ἐπὶ Γαβαθὼν τὴν τῶν ἀλλοφύλων, καὶ ἤκουσεν ὁ λαὸσ ἐν τῇ παρεμβολῇ λεγόντων. συνεστράφη Ζαμβρὶ καὶ ἔπαισε τὸν βασιλέα. καὶ ἐβασίλευσαν ἐν Ἰσραὴλ τὸν Ἀμβρὶ τὸν ἡγούμενον τῆσ στρατιᾶσ ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐν τῇ παρεμβολῇ. καὶ ἀνέβη Ἀμβρὶ καὶ πᾶσ Ἰσραὴλ μετ̓ αὐτοῦ ἐκ Γαβαθὼν καὶ περιεκάθισαν ἐπὶ Θερσά. καὶ ἐγενήθη ὡσ εἶδε Ζαμβρὶ ὅτι προκατείληπται αὐτοῦ ἡ πόλισ, καὶ πορεύεται εἰσ ἄντρον τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέωσ καὶ ἐνεπύρισεν ἐπ̓ αὐτὸν τὸν οἶκον τοῦ βασιλέωσ καὶ ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ ὧν ἐποίησε, τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου πορευθῆναι ἐν ὁδῷ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ καὶ ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ αὐτοῦ, ὡσ ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ. καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ζαμβρὶ καὶ τὰσ συνάψεισ αὐτοῦ, ἃσ συνῆψεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων Ἰσραήλ̣ Τότε μερίζεται ὁ λαὸσ Ἰσραήλ. ἥμισυ τοῦ λαοῦ γίνεται ὀπίσω Θαμνὶ υἱοῦ Γωνὰθ τοῦ βασιλεῦσαι αὐτόν, καὶ τὸ ἥμισυ τοῦ λαοῦ γίνεται ὀπίσω Ἀμβρί. ὁ λαὸσ ὁ ὢν ὀπίσω Ἀμβρὶ ὑπερεκράτησε τὸν λαὸν τὸν ὀπίσω Θαμνὶ υἱοῦ Γωνάθ, καὶ ἀπέθανε Θαμνὶ καὶ Ἰωρὰμ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, καὶ ἐβασίλευσεν Ἀμβρὶ μετὰ Θαμνί. ἐν τῷ ἔτει τῷ τριακοστῷ καὶ πρώτῳ τοῦ βασιλέωσ Ἀσὰ βασιλεύει Ἀμβρὶ ἐπὶ Ἰσραὴλ δώδεκα ἔτη. ἐν Θερσὰ βασιλεύει ἓξ ἔτη. καὶ ἐκτήσατο Ἀμβρὶ τὸ ὄροσ τὸ Σεμερὼν παρὰ Σεμὴρ τοῦ κυρίου τοῦ ὄρουσ δύο ταλάντων ἀργυρίου καὶ ᾠκοδόμησε τὸ ὄροσ καὶ ἐπεκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ ὄρουσ, οὗ ᾠκοδόμησεν, ἐπὶ τῷ ὀνόματι Σεμὴρ τοῦ κυρίου τοῦ ὄρουσ Σαεμηρών. καὶ ἐποίησεν Ἀμβρὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἐπονηρεύσατο ὑπὲρ πάντασ τοὺσ γενομένουσ ἔμπροσθεν αὐτοῦ. καὶ ἐπορεύθη ἐν πάσῃ ὁδῷ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ καὶ ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ αὐτοῦ, αἷσ ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραὴλ τοῦ παροργίσαι τὸν Κύριον Θεὸν Ἰσραὴλ ἐν τοῖσ ματαίοισ αὐτῶν. καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἀμβρὶ καὶ πάντα, ἃ ἐποίησε, καὶ πᾶσα ἡ δυναστεία αὐτοῦ, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων Ἰσραήλ̣ καὶ ἐκοιμήθη Ἀμβρὶ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ θάπτεται ἐν Σαμαρείᾳ, καὶ βασιλεύει Ἀχαὰβ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ. α Καὶ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ ἑνδεκάτῳ ἔτει τοῦ Ἀμβρὶ βασιλεύει Ἰωσαφὰτ υἱὸσ Ἀσὰ ἐτῶν τριάκοντα καὶ πέντε ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ, καὶ εἴκοσι πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ Γαζουβὰ θυγάτηρ Σελί. β καὶ ἐπορεύθη ἐν τῇ ὁδῷ Ἀσὰ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐξέκλινεν ἀπ̓ αὐτῆσ τοῦ ποιεῖν τὸ εὐθὲσ ἐνώπιον Κυρίου. πλὴν τῶν ὑψηλῶν οὐκ ἐξῇραν, ἔθυον ἐν τοῖσ ὑψηλοῖσ, καὶ ἐθυμίων. γ καὶ ἃ συνέθετο Ἰωσαφὰτ μετὰ βασιλέωσ Ἰσραὴλ καὶ πᾶσα ἡ δυναστεία, ἣν ἐποίησε, καὶ οὓσ ἐπολέμησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων Ἰούδα̣ δ καὶ τὰ λοιπὰ τῶν συμπλοκῶν, ἃσ ἐπέθεντο ἐν ταῖσ ἡμέραισ Ἀσὰ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ἐξῇρεν ἀπὸ τῆσ γῆσ. ε καὶ βασιλεὺσ οὐκ ἦν ἐν Συρίᾳ Νασίβ. ζ καὶ ὁ βασιλεὺσ Ἰωσαφὰτ ἐποίησε ναῦν εἰσ Θαρσὶσ πορεύεσθαι εἰσ Σωφὶρ ἐπὶ τὸ χρυσίον. καὶ οὐκ ἐπορεύθη, ὅτι συνετρίβη ἡ ναῦσ ἐν Γασιὼν Γαβέρ. η τότε εἶπεν ὁ βασιλεὺσ Ἰσραὴλ πρὸσ Ἰωσαφάτ. ἐξαποστελῶ τοὺσ παῖδάσ σου καὶ τὰ παιδάριά μου ἐν τῇ νηῖ. καὶ οὐκ ἐβούλετο Ἰωσαφάτ. θ καὶ ἐκοιμήθη Ἰωσαφὰτ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ θάπτεται μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυίδ, καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωρὰμ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ. Ἐν ἔτει δευτέρῳ τοῦ Ἰωσαφὰτ βασιλέωσ Ἰούδα βασιλεύει Ἀχαὰβ υἱὸσ Ἀμβρί. ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν Σαμαρείᾳ εἴκοσι καὶ δύο ἔτη. καὶ ἐποίησεν Ἀχαὰβ τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἐπονηρεύσατο ὑπὲρ πάντασ τοὺσ ἔμπροσθεν αὐτοῦ. καὶ οὐκ ἦν αὐτῷ ἱκανὸν τοῦ πορεύεσθαι ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, καὶ ἔλαβε γυναῖκα τὴν Ἰεζάβελ θυγατέρα Ἰεθεβαὰλ βασιλέωσ Σιδωνίων καὶ ἐπορεύθη καὶ ἐδούλευσε τῷ Βάαλ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ, καὶ ἔστησε θυσιαστήριον τῷ Βάαλ ἐν οἴκῳ τῶν προσοχθισμάτων αὐτοῦ, ὃν ᾠκοδόμησεν ἐν Σαμαρείᾳ, καὶ ἐποίησεν Ἀχαὰβ ἄλσοσ, καὶ προσέθεκεν Ἀχαὰβ τοῦ ποιῆσαι παροργίσματα τοῦ παροργίσαι τὸν Κύριον Θεὸν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τοῦ ἐξολοθρευθῆναι. ἐκακοποίησεν ὑπὲρ πάντασ τοὺσ βασιλεῖσ Ἰσραὴλ τοὺσ γενομένουσ ἔμπροσθεν αὐτοῦ. καὶ ἐν ταῖσ ἡμέραισ αὐτοῦ ᾠκοδόμησεν Ἀχιὴλ ὁ Βαιθηλίτησ τὴν Ἱεριχώ. ἐν τῷ Ἀβιρὼν προτοτόκῳ αὐτοῦ ἐθεμελίωσεν αὐτὴν καὶ τῷ Σεγοὺβ τῷ νεωτέρῳ αὐτοῦ ἐπέστησε θύρασ αὐτῆσ κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ Ἰησοῦ υἱοῦ Ναυῆ. ΚΑΙ εἶπεν Ἠλιοὺ ὁ προφήτησ Θεσβίτησ ὁ ἐκ Θεσβῶν τῆσ Γαλαὰδ πρὸσ Ἀχαάβ. ζῇ Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν δυνάμεων ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ᾧ παρέστην ἐνώπιον αὐτοῦ, εἰ ἔσται τὰ ἔτη ταῦτα δρόσοσ καὶ ὑετόσ, ὅτι εἰ μὴ διὰ στόματοσ λόγου μου.

καὶ ἐγένετο ρῆμα Κυρίου πρὸσ Ἠλιού. πορεύου ἐντεῦθεν κατὰ ἀνατολὰσ καὶ κρύβηθι ἐν τῷ χειμάρρῳ Χορρὰθ τοῦ ἐπὶ προσώπου τοῦ Ἰορδάνου. καὶ ἔσται ἐκ τοῦ χειμάρρου πίεσαι ὕδωρ, καὶ τοῖσ κόραξιν ἐντελοῦμαι διατρέφειν σε ἐκεῖ. καὶ ἐποίησεν Ἠλιοὺ κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου, καὶ ἐκάθισεν ἐν τῷ χειμάρρῳ Χορρὰθ ἐπὶ προσώπου τοῦ Ἰορδάνου. καὶ οἱ κόρακεσ ἔφερον αὐτῷ ἄρτουσ τὸ πρωί̈ καὶ κρέα τὸ δείλησ, καὶ ἐκ τοῦ χειμάρρου ἔπινεν ὕδωρ. καὶ ἐγένετο μεθ̓ ἡμέρασ καὶ ἐξηράνθη ὁ χειμάρρουσ, ὅτι οὐκ ἐγένετο ὑετὸσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἐγένετο ρῆμα Κυρίου πρὸσ Ἠλιού. ἀνάστηθι καὶ πορεύου εἰσ Σαρεπτὰ τῆσ Σιδωνίασ. ἰδοὺ ἐντέταλμαι ἐκεῖ γυναικὶ χήρᾳ τοῦ διατρέφειν σε. καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη εἰσ Σαρεπτὰ καὶ ἧλθεν εἰσ τὸν πυλῶνα τῆσ πόλεωσ, καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ γυνὴ χήρα συνέλεγε ξύλα. καὶ ἐβόησεν ὀπίσω αὐτῆσ Ἠλιοὺ καὶ εἶπεν αὐτῇ. λαβὲ δή μοι ὀλίγον ὕδωρ εἰσ ἄγγοσ καὶ πίομαι. καὶ ἐπορεύθη λαβεῖν, καὶ ἐβόησεν ὀπίσω αὐτῆσ Ἠλιοὺ καὶ εἶπε. λήψῃ δή μοι ψωμὸν ἄρτου τοῦ ἐν τῇ χειρί σου. καὶ εἶπεν ἡ γυνή. ζῇ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, εἰ ἔστι μοι ἐγκρυφίασ ἀλλ̓ ἢ ὅσον δρὰξ ἀλεύρου ἐν τῇ ὑδρίᾳ καὶ ὀλίγον ἔλαιον ἐν τῷ καψάκῃ. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ συλλέξω δύο ξυλάρια καὶ εἰσελεύσομαι καὶ ποιήσω αὐτὸ ἐμαυτῇ καὶ τοῖσ τέκνοισ μου, καὶ φαγόμεθα καὶ ἀποθανούμεθα. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὴν Ἠλιού. θάρσει, εἴσελθε καὶ ποίησον κατὰ τὸ ρῆμά σου. ἀλλὰ ποίησόν μοι ἐκεῖθεν ἐγκρυφίαν μικρὸν καὶ ἐξοίσεισ μοι ἐν πρώτοισ, σαυτῇ δὲ καὶ τοῖσ τέκνοισ σου ποιήσεισ ἐπ̓ ἐσχάτῳ. ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ. ἡ ὑδρία τοῦ ἀλεύρου οὐκ ἐκλείψει καὶ ὁ καψάκησ τοῦ ἐλαίου οὐκ ἐλαττονήσει ἕωσ ἡμέρασ τοῦ δοῦναι Κύριον τὸν ὑετὸν ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἐπορεύθη ἡ γυνή, καὶ ἐποίησε. καὶ ἤσθιεν αὐτὴ καὶ αὐτὸσ καὶ τὰ τέκνα αὐτῆσ. καὶ ἡ ὑδρία τοῦ ἀλεύρου οὐκ ἐξέλιπε καὶ ὁ καψάκησ τοῦ ἐλαίου οὐκ ἠλαττονήθη κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ Ἠλιού. καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἠρρώστησεν ὁ υἱὸσ τῆσ γυναικὸσ τῆσ κυρίασ τοῦ οἴκου, καὶ ἦν ἡ ἀρρωστία αὐτοῦ κραταιὰ σφόδρα, ἕωσ οὐχ ὑπελείφθη ἐν αὐτῷ πνεῦμα. καὶ εἶπε πρὸσ Ἠλιού. τί ἐμοὶ καὶ σοί, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ̣ εἰσῆλθεσ πρόσ με τοῦ ἀναμνῆσαι ἀδικίασ μου καὶ θανατῶσαι τὸν υἱόν μου̣ καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ πρὸσ τὴν γυναῖκα. δόσ μοι τὸν υἱόν σου. καὶ ἔλαβεν αὐτὸν ἐκ τοῦ κόλπου αὐτῆσ καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν εἰσ τὸ ὑπερῷον, ἐν ᾧ αὐτὸσ ἐκάθητο ἐκεῖ, καὶ ἐκοίμισεν αὐτὸν ἐπὶ τῆσ κλίνησ. καὶ ἀνεβόησεν Ἠλιού, καὶ εἶπεν. οἴμοι, Κύριε, ὁ μάρτυσ τῆσ χήρασ, μεθ̓ ἧσ ἐγὼ κατοικῶ μετ̓ αὐτῆσ, σὺ κεκάκωκασ τοῦ θανατῶσαι τὸν υἱὸν αὐτῆσ. καὶ ἐνεφύσησε τῷ παιδαρίῳ τρὶσ καὶ ἐπεκαλέσατο τὸν Κύριον καὶ εἶπε. Κύριε ὁ Θεόσ μου, ἐπιστραφήτω δὴ ἡ ψυχὴ τοῦ παιδαρίου τούτου εἰσ αὐτόν. καὶ ἐγένετο οὕτωσ, καὶ ἀνεβόησε τὸ παιδάριον. καὶ κατήγαγεν αὐτὸ ἀπὸ τοῦ ὑπερῴου εἰσ τὸν οἶκον καὶ ἔδωκεν αὐτὸ τῇ μητρὶ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν Ἠλιού. βλέπε, ζῇ ὁ υἱόσ σου. καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸσ Ἠλιού. ἰδοὺ ἔγνωκα ὅτι σὺ ἄνθρωποσ Θεοῦ καὶ ρῆμα Κυρίου ἐν τῷ στόματί σου ἀληθινόν. ΚΑΙ ἐγένετο μεθ̓ ἡμέρασ πολλὰσ καὶ ρῆμα Κυρίου ἐγένετο πρὸσ Ἠλιοὺ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τρίτῳ λέγων. πορεύθητι καὶ ὄφθητι τῷ Ἀχαάβ, καὶ δώσω ὑετὸν ἐπὶ πρόσωπον τῆσ γῆσ.

καὶ ἐπορεύθη Ἠλιοὺ τοῦ ὀφθῆναι τῷ Ἀχαάβ, καὶ ἡ λιμὸσ κραταιὰ ἐν Σαμαρείᾳ. καὶ ἐκάλεσεν Ἀχαὰβ τὸν Ἀβδιοὺ τὸν οἰκονόμον. καὶ εἶπεν Ἀχαὰβ πρὸσ Ἀβδιού. δεῦρο καὶ διέλθωμεν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἐπὶ πηγὰσ τῶν ὑδάτων καὶ ἐπὶ χειμάρρουσ, ἐάν πωσ εὕρωμεν βοτάνην καὶ περιποιησώμεθα ἵππουσ καὶ ἡμιόνουσ, καὶ οὐκ ἐξολοθρευθήσονται ἀπὸ τῶν σκηνῶν. καὶ ἐμέρισαν ἑαυτοῖσ τὴν ὁδὸν τοῦ διελθεῖν αὐτήν. Ἀχαὰβ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ μιᾷ καὶ Ἀβδιοὺ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ ἄλλῃ μόνοσ. καὶ ἦν Ἀβδιοὺ ἐν τῇ ὁδῷ μόνοσ, καὶ ἦλθεν Ἠλιοὺ εἰσ συνάντησιν αὐτοῦ μόνοσ. καὶ Ἀβδιοὺ ἔσπευσεν καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ εἶπεν. εἰ σὺ εἶ αὐτόσ, κύριέ μου Ἠλιού̣ καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ αὐτῷ. ἐγώ. πορεύου, λέγε τῷ κυρίῳ σου. ἰδοὺ Ἠλιού. καὶ εἶπεν Ἀβδιού. τί ἡμάρτηκα, ὅτι δίδωσ τὸν δοῦλόν σου εἰσ χεῖρα Ἀχαὰβ τοῦ θανατῶσαί με̣ ζῇ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, εἰ ἔστιν ἔθνοσ ἢ βασιλεία, οὗ οὐκ ἀπέστειλεν ὁ κύριόσ μου ζητεῖν σε, καὶ εἰ εἶπον. οὐκ ἔστι, καὶ ἐνέπρησε τὴν βασιλείαν καὶ τὰσ χώρασ αὐτῆσ, ὅτι οὐχ εὕρηκέ σε. καὶ νῦν σὺ λέγεισ. πορεύου, ἀνάγγελλε τῷ κυρίῳ σου. ἰδοὺ Ἠλιού. καὶ ἔσται ἐὰν ἐγὼ ἀπέλθω ἀπὸ σοῦ, καὶ πνεῦμα Κυρίου ἀρεῖ σε εἰσ τὴν γῆν, ἣν οὐκ οἶδα, καὶ εἰσελεύσομαι ἀπαγγεῖλαι τῷ Ἀχαάβ, καὶ οὐχ εὑρήσει σε, καὶ ἀποκτενεῖ με. καὶ ὁ δοῦλόσ σού ἐστι φοβούμενοσ τὸν Κύριον ἐκ νεότητοσ αὐτοῦ. ᾖ οὐκ ἀπηγγέλη σοι τῷ κυρίῳ μου, οἷα πεποίηκα ἐν τῷ ἀποκτείνειν τὴν Ἰεζάβελ τοὺσ προφήτασ Κυρίου, καὶ ἔκρυψα ἀπὸ τῶν προφητῶν Κυρίου ἑκατὸν ἄνδρασ, ἀνὰ πεντήκοντα ἐν σπηλαίῳ, καὶ ἔθρεψα ἐν ἄρτοισ καὶ ὕδατι̣ καὶ νῦν σὺ λέγεισ μοι. πορεύου, λέγε τῷ κυρίῳ σου. ἰδοὺ Ἠλιού. καὶ ἀποκτενεῖ με̣ καὶ εἶπεν Ἠλιού. ζῇ Κύριοσ τῶν δυνάμεων, ᾧ παρέστην ἐνώπιον αὐτοῦ, ὅτι σήμερον ὀφθήσομαι αὐτῷ. καὶ ἐπορεύθη Ἀβδιοὺ εἰσ συναντὴν τῷ Ἀχαὰβ καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ. καὶ ἐξέδραμεν Ἀχαὰβ καὶ ἐπορεύθη εἰσ συνάντησιν Ἠλιού. Καὶ ἐγένετο ὡσ εἶδεν Ἀχαὰβ τὸν Ἠλιού, καὶ εἶπεν Ἀχαὰβ πρὸσ Ἠλιού. εἰ σὺ εἶ αὐτὸσ ὁ διαστρέφων τὸν Ἰσραήλ̣ καὶ εἶπεν Ἠλιού. οὐ διαστρέφω τὸν Ἰσραήλ, ὅτι ἀλλ̓ ἢ σὺ καὶ οἶκοσ τοῦ πατρόσ σου ἐν τῷ καταλιμπάνειν ὑμᾶσ τὸν Κύριον Θεὸν ὑμῶν καὶ ἐπορεύθησ ὀπίσω τῶν Βααλίμ. καὶ νῦν ἀπόστειλον, συνάθροισον πρόσ με πάντα Ἰσραὴλ εἰσ ὄροσ τὸ Καρμήλιον καὶ τοὺσ προφήτασ τῆσ αἰσχύνησ τετρακοσίουσ καὶ πεντήκοντα καὶ τοὺσ προφήτασ τῶν ἀλσῶν τετρακοσίου ἐσθίοντασ τράπεζαν Ἰεζάβελ. καὶ ἀπέστειλεν Ἀχαὰβ εἰσ πάντα Ἰσραὴλ καὶ ἐπισυνήγαγε πάντασ τοὺσ προφήτασ εἰσ ὄροσ τὸ Καρμήλιον. καὶ προσήγαγεν Ἠλιοὺ πρὸσ πάντασ, καὶ εἶπεν αὐτοῖσ Ἠλιού. ἕωσ πότε ὑμεῖσ χωλανεῖτε ἐπ̓ ἀμφοτέραισ ταῖσ ἰγνύαισ̣ εἰ ἔστι Κύριοσ ὁ Θεόσ, πορεύεσθε ὀπίσω αὐτοῦ. εἰ δὲ ὁ Βάαλ, πορεύεσθε ὀπίσω αὐτοῦ. καὶ οὐκ ἀπεκρίθη ὁ λαὸσ λόγον. καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ πρὸσ τὸν λαόν. ἐγὼ ὑπολέλειμμαι προφήτησ τοῦ Κυρίου μονώτατοσ, καὶ οἱ προφῆται τοῦ Βάαλ τετρακόσιοι καὶ πεντήκοντα ἄνδρεσ, καὶ οἱ προφῆται τοῦ ἄλσουσ τετρακόσιοι. δότωσαν ἡμῖν δύο βόασ, καὶ ἐκλεξάσθωσαν ἑαυτοῖσ τὸν ἕνα καὶ μελισάτωσαν καὶ ἐπιθέτωσαν ἐπὶ τῶν ξύλων καὶ πῦρ μὴ ἐπιθέτωσαν, καὶ ἐγὼ ποιήσω τὸν βοῦν τὸν ἄλλον, καὶ πῦρ οὐ μὴ ἐπιθῶ. καὶ βοᾶτε ἐν ὀνόματι θεῶν ὑμῶν, καὶ ἐγὼ ἐπικαλέσομαι ἐν τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου, καὶ ἔσται ὁ θεὸσ ὃσ ἐὰν ἐπακούσῃ ἐν πυρί, οὗτοσ Θεόσ. καὶ ἀπεκρίθησαν πᾶσ ὁ λαὸσ καὶ εἶπον. καλὸν τὸ ρῆμα, ὃ ἐλάλησασ. καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ τοῖσ προφήταισ τῆσ αἰσχύνησ. ἐκλέξασθε ἑαυτοῖσ τὸν μόσχον τὸν ἕνα καὶ ποιήσατε πρῶτοι, ὅτι πολλοὶ ὑμεῖσ, καὶ ἐπικαλέσασθε ἐν ὀνόματι θεοῦ ὑμῶν καὶ πῦρ μὴ ἐπιθῆτε. καὶ ἔλαβον τὸν μόσχον καὶ ἐποίησαν καὶ ἐπεκαλοῦντο ἐν ὀνόματι τοῦ Βάαλ ἐκ πρωί̈θεν ἕωσ μεσημβρίασ καὶ εἶπον. ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Βάαλ, ἐπάκουσον ἡμῶν. καὶ οὐκ ἦν φωνὴ καὶ οὐκ ἦν ἀκρόασισ. καὶ διέτρεχον ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου, οὗ ἐποίησαν. καὶ ἐγένετο μεσημβρία καὶ ἐμυκτήρισεν αὐτοὺσ Ἠλιοὺ ὁ Θεσβίτησ καὶ εἶπεν. ἐπικαλεῖσθε ἐν φωνῇ μεγάλῃ, ὅτι θεόσ ἐστιν, ὅτι ἀδολεσχία αὐτῷ ἐστι, καὶ ἅμα μή ποτε χρηματίζει αὐτόσ, ἢ μή ποτε καθεύδει αὐτόσ, καὶ ἐξαναστήσεται. καὶ ἐπεκαλοῦντο ἐν φωνῇ μεγάλῃ καὶ κατετέμνοντο κατὰ τὸν ἐθισμὸν αὐτῶν ἐν μαχαίραισ καὶ σειρομάσταισ ἕωσ ἐκχύσεωσ αἵματοσ ἐπ̓ αὐτούσ. καὶ ἐπροφήτευον ἕωσ οὗ παρῆλθε τὸ δειλινόν. καὶ ἐγένετο ὡσ ὁ καιρὸσ τοῦ ἀναβῆναι τὴν θυσίαν καὶ οὐκ ἦν φωνή. καὶ ἐλάλησεν Ἠλιοὺ ὁ Θεσβίτησ πρὸσ τοὺσ προφήτασ τῶν προσοχθισμάτων λέγων. μετάστητε ἀπὸ τοῦ νῦν, καὶ ἐγὼ ποιήσω τὸ ὁλοκαύτωμά μου. καὶ μετέστησαν, καὶ ἀπῆλθον. καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ πρὸσ τὸν λαόν. προσαγάγετε πρόσ με. καὶ προσήγαγε πᾶσ ὁ λαὸσ πρὸσ αὐτόν. καὶ ἔλαβεν Ἠλιοὺ δώδεκα λίθουσ κατὰ ἀριθμὸν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, ὡσ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ αὐτὸν λέγων. Ἰσραὴλ ἔσται τὸ ὄνομά σου. καὶ ᾠκοδόμησε τοὺσ λίθουσ ἐν ὀνόματι Κυρίου καὶ ἰάσατο τὸ θυσιαστήριον τὸ κατεσκαμμένον, καὶ ἐποίησε θάλασσαν χωροῦσαν δύο μετρητὰσ σπέρματοσ κυκλόθεν τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ἐστοίβασε τὰσ σχίδακασ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ὃ ἐποίησε, καὶ ἐμέλισε τὸ ὁλοκαύτωμα καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὰσ σχίδακασ καὶ ἐστοίβασεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ εἶπε. λάβετέ μοι τέσσαρασ ὑδρίασ ὕδατοσ καὶ ἐπιχέετε ἐπὶ τὸ ὁλοκαύτωμα καὶ ἐπὶ τὰσ σχίδακασ. καὶ ἐποίησαν οὕτωσ. καὶ εἶπε. δευτερώσατε. καὶ ἐδευτέρωσαν. καὶ εἶπε. τρισσώσατε. καὶ ἐτρίσσευσαν. καὶ διεπορεύετο τὸ ὕδωρ κύκλῳ τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ τὴν θάλασσαν ἔπλησαν ὕδατοσ. καὶ ἀνεβόησεν Ἠλιοὺ εἰσ τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε. Κύριε ὁ Θεὸσ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰσραήλ, ἐπάκουσόν μου, Κύριε, ἐπάκουσόν μου σήμερον ἐν πυρί, καὶ γνώτωσαν πᾶσ ὁ λαὸσ οὗτοσ ὅτι σὺ εἶ Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ καὶ ἐγὼ δοῦλόσ σου καὶ διὰ σὲ πεποίηκα τὰ ἔργα ταῦτα. ἐπάκουσόν μου, Κύριε, ἐπάκουσόν μου ἐν πυρί, καὶ γνώτω ὁ λαὸσ οὗτοσ, ὅτι σὺ εἶ Κύριοσ ὁ Θεὸσ καὶ σὺ ἔστρεψασ τὴν καρδίαν τοῦ λαοῦ τούτου ὀπίσω. καὶ ἔπεσε πῦρ παρὰ Κυρίου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέφαγε τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰσ σχίδακασ καὶ τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῇ θαλάσσῃ, καὶ τοὺσ λίθουσ καὶ τὸν χοῦν ἐξέλειξε τὸ πῦρ. καὶ ἔπεσε πᾶσ ὁ λαὸσ ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ εἶπον. ἀληθῶσ Κύριοσ ὁ Θεόσ, αὐτὸσ ὁ Θεόσ. καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ πρὸσ τὸν λαόν. συλλάβετε τοὺσ προφήτασ τοῦ Βάαλ, μηδεὶσ σωθήτω ἐξ αὐτῶν. καὶ συνέλαβον αὐτούσ, καὶ κατάγει αὐτοὺσ Ἠλιοὺ εἰσ τὸν χειμάρρουν Κισσῶν καὶ ἔσφαξεν αὐτοὺσ ἐκεῖ. Καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ τῷ Ἀχαάβ. ἀνάβηθι καὶ φάγε καὶ πίε, ὅτι φωνὴ τῶν ποδῶν τοῦ ὑετοῦ. καὶ ἀνέβη Ἀχαὰβ τοῦ φαγεῖν καὶ πιεῖν, καὶ Ἠλιοὺ ἀνέβη ἐπὶ τὸν Κάρμηλον καὶ ἔκυψεν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἔθηκε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀνὰ μέσον τῶν γονάτων αὐτοῦ. καὶ εἶπε τῷ παιδαρίῳ αὐτοῦ. ἀνάβηθι καὶ ἐπίβλεψον ὁδὸν τῆσ θαλάσσησ. καὶ ἐπέβλεψεν τὸ παιδάριον καὶ εἶπεν. οὐκ ἔστιν οὐθέν. καὶ εἶπεν Ἠλιού. καὶ σὺ ἐπίστρεψον ἑπτάκισ. καὶ ἐπέστρεψε τὸ παιδάριον ἑπτάκισ. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑβδόμῳ καὶ ἰδοὺ νεφέλη μικρὰ ὡσ ἴχνοσ ἀνδρὸσ ἀνάγουσα ὕδωρ. καὶ εἶπεν. ἀνάβηθι καὶ εἶπον τῷ Ἀχαάβ. ζεῦξον τὸ ἅρμα σου καὶ κατάβηθι, μὴ καταλάβῃ σε ὁ ὑετόσ. καὶ ἐγένετο ἕωσ ὧδε καὶ ὧδε καὶ ὁ οὐρανὸσ συνεσκότασε νεφέλαισ καὶ πνεύματι, καὶ ἐγένετο ὑετὸσ μέγασ. καὶ ἔκλαιε καὶ ἐπορεύετο Ἀχαὰβ ἕωσ Ἰεζράελ. καὶ χεὶρ Κυρίου ἐπὶ τὸν Ἠλιού, καὶ συνέσφιξε τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ἔτρεχεν ἔμπροσθεν Ἀχαὰβ ἕωσ Ἰεζράελ. ΚΑΙ ἀνήγγειλεν Ἀχαὰβ τῇ Ἰεζάβελ γυναικὶ αὐτοῦ πάντα, ἃ ἐποίησεν Ἠλιού, καὶ ὡσ ἀπέκτεινε τοὺσ προφήτασ ἐν ρομφαίᾳ.

καὶ ἀπέστειλεν Ἰεζάβελ πρὸσ Ἠλιοὺ καὶ εἶπεν. εἰ σὺ εἶ Ἠλιοὺ καὶ ἐγὼ Ἰεζάβελ, τάδε ποιήσαι μοι ὁ Θεὸσ καὶ τάδε προσθείη, ὅτι ταύτην τὴν ὥραν αὔριον θήσομαι τὴν ψυχήν σου καθὼσ ψυχὴν ἑνὸσ ἐξ αὐτῶν. καὶ ἐφοβήθη Ἠλιοὺ καὶ ἀνέστη καὶ ἀπῆλθε κατὰ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ ἔρχεται εἰσ Βηρσαβεὲ γῆν Ἰούδα καὶ ἀφῆκε τὸ παιδάριον αὐτοῦ ἐκεῖ. καὶ αὐτὸσ ἐπορεύθη ἐν τῇ ἐρήμῳ ὁδὸν ἡμέρασ καὶ ἦλθε καὶ ἐκάθισεν ὑποκάτω Ραθμὲν καὶ ᾐτήσατο τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀποθανεῖν καὶ εἶπεν. ἱκανούσθω νῦν, λαβὲ δὴ τὴν ψυχή μου ἀπ̓ ἐμοῦ, Κύριε, ὅτι οὐ κρείσσων ἐγώ εἰμι ὑπὲρ τοὺσ πατέρασ μου. καὶ ἐκοιμήθη καὶ ὕπνωσεν ἐκεῖ ὑπὸ φυτόν, καὶ ἰδού τισ ἥψατο αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἀνάστηθι καὶ φάγε. καὶ ἐπέβλεψεν Ἠλιού, καὶ ἰδοὺ πρὸσ κεφαλῆσ αὐτοῦ ἐγκρυφίασ ὀλυρίτησ καὶ καψάκησ ὕδατοσ. καὶ ἀνέστη καὶ ἔφαγε καὶ ἔπιε. καὶ ἐπιστρέψασ ἐκοιμήθη. καὶ ἐπέστρεψεν ὁ ἄγγελοσ Κυρίου ἐκ δευτέρου καὶ ἥψατο αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἀνάστα φάγε, ὅτι πολλὴ ἀπὸ σοῦ ἡ ὁδόσ. καὶ ἀνέστη καὶ ἔφαγε καὶ ἔπιε. καὶ ἐπορεύθη ἐν ἰσχύϊ τῆσ βρώσεωσ ἐκείνησ τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ ἕωσ ὄρουσ Χωρήβ. καὶ εἰσῆλθεν ἐκεῖ εἰσ τὸ σπήλαιον καὶ κατέλυσεν ἐκεῖ. καὶ ἰδοὺ ρῆμα Κυρίου πρὸσ αὐτὸν καὶ εἶπε. τί σὺ ἐνταῦθα, Ἠλιού̣ καὶ εἶπεν Ἠλιού. ζηλῶν ἐζήλωκα τῷ Κυρίῳ παντοκράτορι, ὅτι ἐγκατέλιπόν σε οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. τὰ θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν καὶ τοὺσ προφήτασ σου ἀπέκτειναν ἐν ρομφαίᾳ, καὶ ὑπολέλειμμαι ἐγὼ μονώτατοσ, καὶ ζητοῦσι τὴν ψυχήν μου λαβεῖν αὐτήν. καὶ εἶπεν. ἐξελεύσῃ αὔριον καὶ στήσῃ ἐνώπιον Κυρίου ἐν τῷ ὄρει. ἰδοὺ παρελεύσεται Κύριοσ, καὶ ἰδοὺ πνεῦμα μέγα κραταιὸν διαλῦον ὄρη καὶ συντρίβον πέτρασ ἐνώπιον Κυρίου, οὐκ ἐν τῷ πνεύματι Κύριοσ. καὶ μετὰ τὸ πνεῦμα συσσεισμόσ, οὐκ ἐν τῷ συσσεισμῷ Κύριοσ. καὶ μετὰ τὸν συσσειμὸν πῦρ, οὐκ ἐν τῷ πυρὶ Κύριοσ. καὶ μετὰ τὸ πῦρ φωνὴ αὔρασ λεπτῆσ, κἀκεῖ Κύριοσ. καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσεν Ἠλιού, καὶ ἐπεκάλυψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐν τῇ μηλωτῇ αὐτοῦ καὶ ἐξῆλθε καὶ ἔστη ὑπὸ σπήλαιον. καὶ ἰδοὺ πρὸσ αὐτὸν φωνὴ καὶ εἶπε. τί σὺ ἐνταῦθα Ἠλιού̣ καὶ εἶπεν Ἠλιού. ζηλῶν ἐζήλωκα τῷ Κυρίῳ παντοκράτορι, ὅτι ἐγκατέλιπον τὴν διαθήκην σου οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. καὶ τὰ θυσιαστήριά σου καθεῖλαν καὶ τοὺσ προφήτασ σου ἀπέκτειναν ἐν ρομφαίᾳ, καὶ ὑπολέλειμμαι ἐγὼ μονώτατοσ, καὶ ζητοῦσι τὴν ψυχήν μου λαβεῖν αὐτήν. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ αὐτόν. πορεύου, ἀνάστρεφε εἰσ τὴν ὁδόν σου καὶ ἥξεισ εἰσ τὴν ὁδὸν ἐρήμου Δαμασκοῦ καὶ ἥξεισ καὶ χρίσεισ τὸν Ἀζαὴλ εἰσ βασιλέα τῆσ Συρίασ. καὶ τὸν Ἰοὺ υἱὸν Ναμεσσὶ χρίσεισ εἰσ βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ. καὶ τὸν Ἑλισαιὲ υἱὸν Σαφὰτ χρίσεισ εἰσ προφήτην ἀντὶ σοῦ. καὶ ἔσται τὸν σῳζόμενον ἐκ ρομφαίασ Ἀζαήλ, θανατώσει Ἰού, καὶ τὸν σῳζόμενον ἐκ ρομφαίασ Ἰοὺ θανατώσει Ἑλισαιέ. καὶ καταλείψεισ ἐν Ἰσραὴλ ἑπτὰ χιλιάδασ ἀνδρῶν, πάντα γόνατα, ἃ οὐκ ὤκλασαν γόνυ τῷ Βάαλ, καὶ πᾶν στόμα, ὃ οὐ προσεκύνησεν αὐτῷ. Καὶ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν καὶ εὑρίσκει τὸν Ἑλισαιὲ υἱὸν Σαφάτ, καὶ αὐτὸσ ἠροτρία ἐν βουσὶ δώδεκα ζεύγη ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ αὐτὸσ ἐν τοῖσ δώδεκα καὶ ἀπῆλθεν ἐπ̓ αὐτὸν καὶ ἐπέρριψε τὴν μηλωτὴν αὐτοῦ ἐπ̓ αὐτόν. καὶ κατέλιπεν Ἑλισαιὲ τὰσ βόασ καὶ κατέδραμεν ὀπίσω Ἠλιοὺ καὶ εἶπε. καταφιλήσω τὸν πατέρα μου καὶ ἀκολουθήσω ὀπίσω σου. καὶ εἶπεν Ἠλιού. ἀνάστρεφε, ὅτι πεποίηκά σοι. καὶ ἀνέστρεψεν ἐξόπισθεν αὐτοῦ καὶ ἔλαβε τὰ ζεύγη τῶν βοῶν καὶ ἔθυσε καὶ ἥψησεν αὐτὰ ἐν τοῖσ σκεύεσι τῶν βοῶν καὶ ἔδωκε τῷ λαῷ, καὶ ἔφαγον. καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω Ἠλιοὺ καὶ ἐλειτούργει αὐτῷ. ΚΑΙ ἀμπελὼν εἷσ ἦν τῷ Ναβουθαὶ τῷ Ἰεζραηλίτῃ παρὰ τῇ ἅλῳ Ἀχαὰβ βασιλέωσ Σαμαρείασ.

καὶ ἐλάλησεν Ἀχαὰβ πρὸσ Ναβουθαὶ λέγων. δόσ μοι τὸν ἀμπελῶνά σου καὶ ἔσται μοι εἰσ κῆπον λαχάνων, ὅτι ἐγγίζων οὗτοσ τῷ οἴκῳ μου, καὶ δώσω σοι ἀμπελῶνα ἄλλον ἀγαθὸν ὑπὲρ αὐτόν. εἰ δὲ ἀρέσκει ἐνώπιόν σου, δώσω σοι ἀργύριον ἄλλαγμα ἀμπελῶνόσ σου τούτου, καὶ ἔσται μοι εἰσ κῆπον λαχάνων. καὶ εἶπε Ναβουθαὶ πρὸσ Ἀχαάβ. μὴ γένοιτό μοι παρὰ Θεοῦ μου δοῦναι κληρονομίαν πατέρων μου σοί. καὶ ἐγένετο τὸ πνεῦμα Ἀχαὰβ τεταραγμένον, καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ τῆσ κλίνησ αὐτοῦ καὶ συνεκάλυψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ οὐκ ἔφαγεν ἄρτον. καὶ εἰσῆλθεν Ἰεζάβελ ἡ γυνὴ αὐτοῦ πρὸσ αὐτὸν καὶ ἐλάλησε πρὸσ αὐτόν. τί τὸ πνεῦμά σου τεταραγμένον καὶ οὐκ εἶ σὺ ἐσθίων ἄρτον̣ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτήν, ὅτι ἐλάλησα πρὸσ Ναβουθαὶ τὸν Ἰεζραηλίτην λέγων. δόσ μοι τὸν ἀμπελῶνά σου ἀργυρίου. εἰ δὲ βούλῃ, δώσω σοι ἀμπελῶνα ἄλλον ἀντ̓ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν. οὐ δώσω σοι κληρονομίαν πατέρων μου. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν Ἰεζάβελ ἡ γυνὴ αὐτοῦ. σὺ νῦν οὕτω ποιεῖσ βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ̣ ἀνάστηθι καὶ φάγε ἄρτον καὶ σαυτοῦ γενοῦ, ἐγὼ δὲ δώσω σοι τὸν ἀμπελῶνα Ναβουθαὶ τοῦ Ἰεζραηλίτου. καὶ ἔγραψε βιβλίον ἐπὶ τῷ ὀνόματι Ἀχαὰβ καὶ ἐσφραγίσατο τῇ σφραγίδι αὐτοῦ καὶ ἀπέστειλε τὸ βιβλίον πρὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ καὶ τοὺσ ἐλευθέρουσ τοὺσ κατοικοῦντασ μετὰ Ναβουθαί. καὶ ἐγέγραπτο ἐν τοῖσ βιβλίοισ λέγων. νηστεύσατε νηστείαν καὶ καθίσατε τὸν Ναβουθαὶ ἐν ἀρχῇ τοῦ λαοῦ. καὶ ἐγκαθίσατε δύο ἄνδρασ υἱοὺσ παρανόμων ἐξεναντίασ αὐτοῦ, καὶ καταμαρτυρησάτωσαν αὐτοῦ λέγοντεσ. ηὐλόγησε Θεὸν καὶ βασιλέα. καὶ ἐξαγαγέτωσαν αὐτὸν καὶ λιθοβολησάτωσαν αὐτόν, καὶ ἀποθανέτω. καὶ ἐποίησαν οἱ ἄνδρεσ τῆσ πόλεωσ αὐτοῦ οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ ἐλεύθεροι οἱ κατοικοῆντεσ ἐν τῇ πόλει αὐτοῦ, καθὼσ ἀπέστειλε πρὸσ αὐτοὺσ Ἰεζάβελ καὶ καθὰ ἐγέγραπτο ἐν τοῖσ βιβλίοισ, οἷσ ἀπέστειλε πρὸσ αὐτούσ. καὶ ἐκάλεσαν νηστείαν καὶ ἐκάθισαν τὸν Ναβουθαὶ ἐν ἀρχῇ τοῦ λαοῦ, καὶ εἰσῆλθον δύο ἄνδρεσ υἱοὶ παρανόμων καὶ ἐκάθισαν ἐξεναντίασ αὐτοῦ καὶ κατεμαρτύρησαν αὐτοῦ λέγοντεσ. ηὐλόγηκασ Θεὸν καὶ βασιλέα. καὶ ἐξήγαγον αὐτὸν ἔξω τῆσ πόλεωσ καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν ἐν λίθοισ, καὶ ἀπέθανε. καὶ ἀπέστειλαν πρὸσ Ἰεζάβελ λέγοντεσ. λελιθοβόληται Ναβουθαὶ καὶ τέθνηκε. καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσεν Ἰεζάβελ, καὶ εἶπε πρὸσ Ἀχαάβ. ἀνάστα, κληρονόμει τὸν ἀμπελῶνα Ναβουθαὶ τοῦ Ἰεζραηλίτου, ὃσ οὐκ ἔδωκέ σοι ἀργυρίου, ὅτι οὐκ ἔστι Ναβουθαὶ ζῶν, ὅτι τέθνηκε. καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσεν Ἀχαὰβ ὅτι τέθνηκε Ναβουθαὶ ὁ Ἰεζραηλίτησ, καὶ διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ περιεβάλετο σάκκον. καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἀνέστη καὶ κατέβη Ἀχαὰβ εἰσ τὸν ἀμπελῶνα Ναβουθαὶ τοῦ Ἰεζραηλίτου κληρονομῆσαι αὐτόν. Καὶ εἶπεν Κύριοσ πρὸσ Ἠλιοὺ τὸν Θεσβίτην λέγων. ἀνάστηθι καὶ κατάβηθι εἰσ ἀπαντὴν Ἀχαὰβ βασιλέωσ Ἰσραὴλ τοῦ ἐν Σαμαρείᾳ, ὅτι οὗτοσ ἐν ἀμπελῶνι Ναβουθαί, ὅτι καταβέβηκεν ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτόν. καὶ λαλήσεισ πρὸσ αὐτὸν λέγων. τάδε λέγει Κύριοσ. ὡσ σὺ ἐφόνευσασ καὶ ἐκληρονόμησασ, διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἐν παντὶ τόπῳ, ᾧ ἔλειξαν αἱ ὕεσ καὶ οἱ κύνεσ τὸ αἷμα Ναβουθαί, ἐκεῖ λείξουσιν οἱ κύνεσ τὸ αἷμα σου, καὶ αἱ πόρναι λούσονται ἐν τῷ αἵματί σου. καὶ εἶπεν Ἀχαὰβ πρὸσ Ἠλιού. εἰ εὕρηκάσ με, ὁ ἐχθρόσ μου̣ καὶ εἶπεν. εὕρηκα, διότι μάτην πέπρασαι ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου παροργίσαι αὐτόν. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ σὲ κακὰ καὶ ἐκκαύσω ὀπίσω σου καὶ ἐξολοθρεύσω τοῦ Ἀχαὰβ οὐροῦντα πρὸσ τοῖχον καὶ συνεχόμενον καὶ ἐγκαταλελειμμένον ἐν Ἰσραήλ. καὶ δώσω τὸν οἶκόν σου ὡσ τὸν οἶκον Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ καὶ ὡσ τὸν οἶκον Βαασὰ υἱοῦ Ἀχιὰ περὶ τῶν παροργισμάτων, ὧν παρώργισασ καὶ ἐξήμαρτεσ τὸν Ἰσραήλ. καὶ τῇ Ἰεζάβελ ἐλάλησε Κύριοσ λέγων. οἱ κύνεσ καταφάγονται αὐτὴν ἐν τῷ προτειχίσματι Ἰεζράελ. τὸν τεθνηκότα τοῦ Ἀχαὰβ ἐν τῇ πόλει φάγονται οἱ κύνεσ καὶ τὸν τεθνηκότα αὐτοῦ ἐν τῷ πεδίῳ φάγονται τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. πλὴν ματαίωσ Ἀχαάβ, ὃσ ἐπράθη ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου, ὡσ μετέθηκεν αὐτὸν Ἰεζάβελ ἡ γυνὴ αὐτοῦ. καὶ ἐβδελύχθη σφόδρα πορεύεσθαι ὀπίσω τῶν βδελυγμάτων κατὰ πάντα, ἃ ἐποίησεν ὁ Ἀμορραῖοσ, ὃν ἐξωλόθρευσε Κύριοσ ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ὑπὲρ τοῦ λόγου, ὡσ κατενύγη Ἀχαὰβ ἀπὸ προσώπου τοῦ Κυρίου καὶ ἐπορεύετο κλαίων καὶ διέρρηξε τὸν χιτῶνα αὐτοῦ καὶ ἐζώσατο σάκκον ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ ἐνήστευσε καὶ περιεβάλετο σάκκον ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἐπάταξε Ναβουθαὶ τὸν Ἰεζραηλίτην, καὶ ἐπορεύθη, καὶ ἐγένετο ρῆμα Κυρίου ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ Ἠλιοὺ περὶ Ἀχαάβ, καὶ εἶπε Κύριοσ. ἑώρακασ ὡσ κατενύγη Ἀχαὰβ ἀπὸ προσώπου μου̣ οὐκ ἐπάξω τὴν κακίαν ἐν ταῖσ ἡμέραισ αὐτοῦ, ἀλλ̓ ἐν ταῖσ ἡμέραισ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἐπάξω τὴν κακίαν. ΚΑΙ συνήθροισεν υἱὸσ Ἄδερ πᾶσαν τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ ἀνέβη καὶ περιεκάθισεν ἐπὶ Σαμάρειαν καὶ τριακονταδύο βασιλεῖσ μετ̓ αὐτοῦ καὶ πᾶσ ἵπποσ καὶ ἅρμα. καὶ ἀνέβησαν καὶ περιεκάθισαν ἐπὶ Σαμάρειαν καὶ ἐπολέμησαν ἐπ̓ αὐτήν.

καὶ ἀπέστειλε πρὸσ Ἀχαὰβ βασιλέα Ἰσραὴλ εἰσ τὴν πόλιν, καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. τάδε λέγει υἱὸσ Ἄδερ. τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον σου ἐμόν ἐστι καὶ αἱ γυναῖκέσ σου καὶ τὰ τέκνα σου ἐμά ἐστι. καὶ ἀπεκρίθη βασιλεὺσ Ἰσραὴλ καὶ εἶπε. καθὼσ ἐλάλησασ, κύριέ μου βασιλεῦ, σὸσ ἐγώ εἰμι καὶ πάντα τὰ ἐμά. καὶ ἀνέστρεψαν οἱ ἄγγελοι, καὶ εἶπαν. τάδε λέγει ὁ υἱὸσ Ἄδερ. ἐγὼ ἀπέστειλα πρόσ σε λέγων. τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον σου καὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ τέκνα σου δώσεισ ἐμοί. ὅτι ταύτην τὴν ὥραν αὔριον ἀποστελῶ τοὺσ παῖδάσ μου πρόσ σε, καὶ ἐρευνήσουσι τὸν οἶκόν σου καὶ τοὺσ οἴκουσ τῶν παίδων σου καὶ ἔσται πάντα τὰ ἐπιθυμήματα τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, ἐφ̓ ἃ ἂν ἐπιβάλωσι τὰσ χεῖρασ αὐτῶν, καὶ λήψονται. καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺσ Ἰσραὴλ πάντασ τοὺσ πρεσβυτέρουσ τῆσ γῆσ καὶ εἶπε. γνῶτε δὴ καὶ ἴδετε ὅτι κακίαν οὗτοσ ζητεῖ, ὅτι ἀπέσταλκε πρόσ με περὶ τῶν γυναικῶν μου καὶ περὶ τῶν υἱῶν μου καὶ περὶ τῶν θυγατέρων μου. τὸ ἀργύριόν μου καὶ τὸ χρυσίον μου οὐκ ἀπεκώλυσα ἀπ̓ αὐτοῦ. καὶ εἶπαν αὐτῷ οἱ πρεσβύτεροι καὶ πᾶσ ὁ λαόσ. μὴ ἀκούσῃσ καὶ μὴ θελήσῃσ. καὶ εἶπε τοῖσ ἀγγέλοισ υἱοῦ Ἄδερ. λέγετε τῷ κυρίῳ ὑμῶν. πάντα ὅσα ἀπέσταλκασ πρὸσ τὸν δοῦλόν σου ἐν πρώτοισ ποιήσω, τὸ δὲ ρῆμα τοῦτο οὐ δυνήσομαι ποιῆσαι. καὶ ἀπῇραν οἱ ἄνδρεσ καὶ ἐπέστρεψαν αὐτῷ λόγον. καὶ ἀπέστειλε πρὸσ αὐτὸν υἱὸσ Ἄδερ λέγων. τάδε ποιήσαι μοι ὁ Θεὸσ καὶ τάδε προσθείη, εἰ ἐκποιήσει ὁ χοῦσ Σαμαρείασ ταῖσ ἀλώπεξι παντὶ τῷ λαῷ τοῖσ πεζοῖσ μου. καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν. ἱκανούσθω. μὴ καυχάσθω ὁ κυρτὸσ ὡσ ὁ ὀρθόσ. καὶ ἐγένετο ὅτε ἀπεκρίθη αὐτῷ τὸν λόγον τοῦτον, πίνων ἦν αὐτὸσ καὶ πάντεσ οἱ βασιλεῖσ οἱ μετ̓ αὐτοῦ ἐν σκηναῖσ καὶ εἶπε τοῖσ παισὶν αὐτοῦ. οἰκοδομήσατε χάρακα. καὶ ἔθεντο χάρακα ἐπὶ τὴν πόλιν. καὶ ἰδοὺ προφήτησ εἷσ προσῆλθε τῷ Ἀχαὰβ βασιλεῖ Ἰσραὴλ καὶ εἶπε. τάδε λέγει Κύριοσ. εἰ ἑώρακασ τὸν ὄχλον τὸν μέγαν τοῦτον̣ ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι αὐτὸν σήμερον εἰσ χεῖράσ σασ, καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. καὶ εἶπεν Ἀχαάβ. ἐν τίνι̣ καὶ εἶπε. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐν τοῖσ παιδαρίοισ τῶν ἀρχόντων τῶν χωρῶν. καὶ εἶπεν Ἀχαάβ. τίσ συνάξει τὸν πόλεμον̣ καὶ εἶπε. σύ. καὶ ἐπεσκέψατο Ἀχαὰβ τὰ παιδάρια τῶν ἀρχόντων τῶν χωρῶν, καὶ ἐγένοντο διακόσια τριάκοντα. καὶ μετὰ ταῦτα ἐπεσκέψατο τὸν λαόν, πάντα υἱὸν δυνάμεωσ, ἑπτὰ χιλιάδασ. καὶ ἐξῆλθε μεσημβρίασ. καὶ υἱὸσ Ἄδερ πίνων μεθύων ἐν Σοκχὼθ αὐτὸσ καὶ οἱ βασιλεῖσ, τριάκοντα καὶ δύο βασιλεῖσ συμβοηθοὶ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐξῆλθον ἄρχοντεσ παιδάρια τῶν χωρῶν ἐν πρώτοισ. καὶ ἀποστέλλουσι καὶ ἀπαγγέλλουσι τῷ βασιλεῖ Συρίασ λέγοντεσ. ἄνδρεσ ἐξεληλύθασιν ἐκ Σαμαρείασ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. εἰ εἰσ εἰρήνην ἐκπορεύονται, συλλαβεῖν αὐτοὺσ ζῶντασ. καὶ εἰ εἰσ πόλεμον, ζῶντασ συλλαβεῖν αὐτούσ. καὶ μὴ ἐξελθάτωσαν ἐκ τῆσ πόλεωσ τὰ παιδάρια ἀρχόντων τῶν χωρῶν. καὶ ἡ δύναμισ ὀπίσω αὐτῶν ἐπάταξεν ἕκαστοσ τὸν παῤ αὐτοῦ καὶ ἐδευτέρωσεν ἕκαστοσ τὸν παῤ αὐτοῦ, καὶ ἔφυγε Συρία, καὶ κατεδίωξεν αὐτοὺσ Ἰσραήλ. καὶ σῴζεται υἱὸσ Ἄδερ βασιλεὺσ Συρίασ ἐφ̓ ἵππου ἱππέωσ. καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺσ Ἰσραὴλ καὶ ἔλαβε πάντασ τοὺσ ἵππουσ καὶ τὰ ἅρματα καὶ ἐπάταξε πληγὴν μεγάλην ἐν Συρίᾳ. καὶ προσῆλθεν ὁ προφήτησ πρὸσ βασιλέα Ἰσραὴλ καὶ εἶπε. κραταιοῦ καὶ γνῶθι καὶ ἴδε τί ποιήσεισ, ὅτι ἐπιστρέφοντοσ τοῦ ἐνιαυτοῦ υἱὸσ Ἄδερ βασιλεὺσ Συρίασ ἀναβαίνει ἐπὶ σέ. καὶ οἱ παῖδεσ βασιλέωσ Συρίασ εἶπον. Θεὸσ ὀρέων Θεὸσ Ἰσραὴλ καὶ οὐ Θεὸσ κοιλάδων, διὰ τοῦτο ἐκραταίωσεν ὑπὲρ ἡμᾶσ. ἐὰν δὲ πολεμήσωμεν αὐτοὺσ κατ̓ εὐθύ, εἰ μὴν κραταιώσωμεν ὑπὲρ αὐτούσ. καὶ τὸ ρῆμα τοῦτο ποίησον. ἀπόστησον τοὺσ βασιλεῖσ ἕκαστον εἰσ τὸν τόπον αὐτῶν καὶ θοῦ ἀντ̓ αὐτῶν σατράπασ, καὶ ἀλλάξομέν σοι δύναμιν κατὰ τὴν δύναμιν τὴν πεσοῦσαν καὶ ἵππον κατὰ τὴν ἵππον καὶ ἅρματα κατὰ τὰ ἅρματα καὶ πολεμήσομεν πρὸσ αὐτοὺσ κατ̓ εὐθὺ καὶ κραταιώσομεν ὑπὲρ αὐτούσ. καὶ ἤκουσε τῆσ φωνῆσ αὐτῶν καὶ ἐποίησεν οὕτωσ. καὶ ἐγένετο ἐπιστρέψαντοσ τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ ἐπεσκέψατο υἱὸσ Ἄδερ τὴν Συρίαν καὶ ἀνέβη εἰσ Ἀφεκὰ εἰσ πόλεμον ἐπὶ Ἰσραήλ. καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐπεσκέπησαν καὶ παρεγένοντο εἰσ ἀπαντὴν αὐτῶν, καὶ παρενέβαλεν Ἰσραὴλ ἐξεναντίασ αὐτῶν ὡσεὶ δύο ποίμνια αἰγῶν, καὶ Συρία ἔπλησε τὴν γῆν. καὶ προσῆλθεν ὁ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ Ἰσραήλ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἀνθ̓ ὧν εἶπε Συρία. Θεὸσ ὀρέων Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ καὶ οὐ Θεὸσ κοιλάδων αὐτόσ, καὶ δώσω τὴν δύναμιν τὴν μεγάλην ταύτην εἰσ χεῖρα σήν, καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. καὶ παρεμβάλλουσιν οὗτοι ἀπέναντι τούτων ἑπτὰ ἡμέρασ, καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ προσήγαγεν ὁ πόλεμοσ, καὶ ἐπάταξεν Ἰσραὴλ τὴν Συρίαν ἑκατὸν χιλιάδασ πεζῶν μιᾷ ἡμέρᾳ. καὶ ἔφυγον οἱ κατάλοιποι εἰσ Ἀφεκὰ εἰσ τὴν πόλιν, καὶ ἔπεσε τὸ τεῖχοσ ἐπὶ εἴκοσι καὶ ἑπτὰ χιλιάδασ ἀνδρῶν τῶν καταλοίπων. καὶ υἱὸσ Ἄδερ ἔφυγε καὶ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον τοῦ κοιτῶνοσ, εἰσ τὸ ταμιεῖον. καὶ εἶπε τοῖσ παισὶν αὐτοῦ. οἶδα ὅτι βασιλεῖσ Ἰσραὴλ βασιλεῖσ ἐλέουσ εἰσίν. ἐπιθώμεθα δὴ σάκκουσ ἐπὶ τὰσ ὀσφύασ ἡμῶν καὶ σχοινία ἐπὶ τὰσ κεφαλὰσ ἡμῶν καὶ ἐξέλθωμεν πρὸσ βασιλέα Ἰσραήλ, εἴ πωσ ζωογονήσει τὰσ ψυχὰσ ἡμῶν. καὶ περιεζώσαντο σάκκουσ ἐπὶ τὰσ ὀσφύασ αὐτῶν καὶ ἔθεσαν σχοινία ἐπὶ τὰσ κεφαλὰσ αὐτῶν καὶ εἶπον τῷ βασιλεῖ Ἰσραήλ. δοῦλόσ σου υἱὸσ Ἄδερ λέγει. ζησάτω δὴ ἡ ψυχὴ ἡμῶν. καὶ εἶπεν. εἰ ἔτι ζῇ, ἀδελφόσ μού ἐστι. καὶ οἱ ἄνδρεσ οἰωνίσαντο καὶ ἐσπείσαντο καὶ ἀνελέξαντο τὸν λόγον ἐκ τοῦ στόματοσ αὐτοῦ καὶ εἶπον. ἀδελφόσ σου υἱὸσ Ἄδερ. καὶ εἶπεν. εἰσέλθατε καὶ λάβετε αὐτόν. καὶ ἐξῆλθε πρὸσ αὐτὸν υἱὸσ Ἄδερ, καὶ ἀναβιβάζουσιν αὐτὸν πρὸσ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἅρμα. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. τὰσ πόλεισ, ἃσ ἔλαβεν ὁ πατήρ μου παρὰ τοῦ πατρόσ σου, ἀποδώσω σοι, καὶ ἐξόδουσ θήσεισ σεαυτῷ ἐν Δαμασκῷ, καθὼσ ἔθετο ὁ πατήρ μου ἐν Σαμαρείᾳ. καὶ ἐγὼ ἐν διαθήκῃ ἐξαποστελῶ σε. καὶ διέθετο αὐτῷ διαθήκην καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτόν. Καὶ ἄνθρωποσ εἷσ ἐκ τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν εἶπε πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ ἐν λόγῳ Κυρίου. πάταξον δή με. καὶ οὐκ ἠθέλησεν ὁ ἄνθρωποσ πατάξαι αὐτόν. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. ἀνθ̓ ὧν οὐκ ἤκουσασ τῆσ φωνῆσ Κυρίου καὶ ἰδοὺ σὺ ἀποτρέχεισ ἀπ̓ ἐμοῦ, καὶ πατάξει σε λέων. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ̓ αὐτοῦ, καὶ εὑρίσκει αὐτὸν λέων καὶ ἐπάταξεν αὐτόν. καὶ εὑρίσκει ἄνθρωπον ἄλλον καὶ εἶπε. πάταξόν με δή. καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν ὁ ἄνθρωποσ πατάξασ καὶ συνέτριψε. καὶ ἐπορεύθη ὁ προφήτησ καὶ ἔστη τῷ βασιλεῖ Ἰσραὴλ ἐπὶ τῆσ ὁδοῦ καὶ κατεδήσατο ἐν τελαμῶνι τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο ὡσ παρεπορεύετο ὁ βασιλεύσ, καὶ οὗτοσ ἐβόα πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ εἶπεν. ὁ δοῦλόσ σου ἐξῆλθεν ἐπὶ τὴν στρατιὰν τοῦ πολέμου, καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ εἰσήγαγε πρόσ με ἄνδρα καὶ εἶπε πρόσ με. φύλαξον τοῦτον τὸν ἄνδρα, ἐὰν δὲ ἐκπηδῶν ἐκπηδήσῃ, καὶ ἔσται ἡ ψυχή σου ἀντὶ τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ, ἢ τάλαντον ἀργυρίου στήσεισ. καὶ ἐγενήθη περιεβλέψατο ὁ δοῦλόσ σου ὧδε καὶ ὧδε, καὶ οὗτοσ οὐκ ἦν. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν ὁ βασιλεὺσ Ἰσραήλ. ἰδοὺ καὶ τὰ ἔνεδρα παῤ ἐμοὶ ἐφόνευσασ. καὶ ἔσπευσε καὶ ἀφεῖλε τὸν τελαμῶνα ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ, καὶ ἐπέγνω αὐτὸν ὁ βασιλεὺσ Ἰσραήλ, ὅτι ἐκ τῶν προφητῶν οὗτοσ. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. τάδε λέγει Κύριοσ. διότι ἐξήνεγκασ σὺ ἄνδρα ὀλέθριον ἐκ τῆσ χειρόσ σου, καὶ ἔσται ἡ ψυχή σου ἀντὶ τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ καὶ ὁ λαόσ σου ἀντὶ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. καὶ ἀπῆλθεν ὁ βασιλεὺσ Ἰσραὴλ συγκεχυμένοσ καὶ ἐκλελυμένοσ καὶ ἔρχεται εἰσ Σαμάρειαν. ΚΑΙ ἐκάθισε τὰ τρία ἔτη, καὶ οὐκ ἦν πόλεμοσ ἀνὰ μέσον Συρίασ καὶ ἀνὰ μέσον Ἰσραήλ.

καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τρίτῳ καὶ κατέβη Ἰωσαφὰτ βασιλεὺσ Ἰούδα πρὸσ βασιλέα Ἰσραήλ. καὶ εἶπε βασιλεὺσ Ἰσραὴλ πρὸσ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ. εἰ οἴδατε ὅτι ἡμῖν Ρεμμὰθ Γαλαάδ, καὶ ἡμεῖσ σιωπῶμεν λαβεῖν αὐτὴν ἐκ χειρὸσ βασιλέωσ Συρίασ̣ καὶ εἶπε βασιλεὺσ Ἰσραὴλ πρὸσ Ἰωσαφάτ. ἀναβήσῃ μεθ̓ ἡμῶν εἰσ Ρεμμὰθ Γαλαὰδ εἰσ πόλεμον̣ καὶ εἶπεν Ἰωσαφάτ. καθὼσ ἐγὼ καὶ σὺ οὕτωσ, καθὼσ ὁ λαόσ μου ὁ λαόσ σου, καθὼσ οἱ ἵπποι μου οἱ ἵπποι σου. καὶ εἶπεν Ἰωσαφὰτ βασιλεὺσ Ἰούδα πρὸσ βασιλέα Ἰσραήλ. ἐπερωτήσατε δὴ σήμερον τὸν Κύριον. καὶ συνήθροισεν ὁ βασιλεὺσ Ἰσραὴλ πάντασ τοὺσ προφήτασ, ὡσ τετρακοσίουσ ἄνδρασ, καὶ εἶπεν αὐτοῖσ ὁ βασιλεύσ. εἰ πορευθῶ εἰσ Ρεμμὰθ Γαλαὰδ εἰσ πόλεμον ἢ ἐπίσχω̣ καὶ εἶπον. ἀνάβαινε, καὶ διδοὺσ δώσει Κύριοσ εἰσ χεῖρασ τοῦ βασιλέωσ. καὶ εἶπεν Ἰωσαφὰτ πρὸσ βασιλέα Ἰσραήλ. οὐκ ἔστιν ὧδε προφήτησ τοῦ Κυρίου καὶ ἐπερωτήσομεν τὸν Κύριον δἰ αὐτοῦ̣ καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ Ἰσραὴλ πρὸσ Ἰωσαφάτ. εἷσ ἐστιν ἀνὴρ εἰσ τὸ ἐπερωτῆσαι δἰ αὐτοῦ τὸν Κύριον, καὶ ἐγὼ μεμίσηκα αὐτόν, ὅτι οὐ λαλεῖ περὶ ἐμοῦ καλά, ἀλλ̓ ἢ κακά, Μιχαίασ υἱὸσ Ἰεμβλαά. καὶ εἶπεν Ἰωσαφὰτ βασιλεὺσ Ἰούδα. μὴ λεγέτω ὁ βασιλεὺσ οὕτωσ. καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺσ Ἰσραὴλ εὐνοῦχον ἕνα καὶ εἶπε. τὸ τάχοσ Μιχαίαν υἱὸν Ἰεμβλαά. καὶ ὁ βασιλεὺσ Ἰσραὴλ καὶ Ἰωσαφὰτ βασιλεὺσ Ἰούδα ἐκάθηντο ἀνὴρ ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ ἔνοπλοι ἐν ταῖσ πύλαισ Σαμαρείασ, καὶ πάντεσ οἱ προφῆται ἐπροφήτευον ἐνώπιον αὐτῶν. καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ Σεδεκίασ υἱὸσ Χανανὰ κέρατα σιδηρᾶ καὶ εἶπε. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐν τούτοισ κερατιεῖσ τὴν Συρίαν, ἕωσ συντελεσθῇ. καὶ πάντεσ οἱ προφῆται ἐπροφήτευον οὕτωσ λέγοντεσ. ἀνάβαινε εἰσ Ρεμμὰθ Γαλαάδ, καὶ εὐοδώσει καὶ δώσει Κύριοσ εἰσ χεῖράσ σου καὶ τὸν βασιλέα Συρίασ. καὶ ὁ ἄγγελοσ ὁ πορευθεὶσ καλέσαι τὸν Μιχαίαν ἐλάλησεν αὐτῷ λέγων. ἰδοὺ δὴ λαλοῦσι πάντεσ οἱ προφῆται ἐν στόματι ἑνὶ καλὰ περὶ τοῦ βασιλέωσ. γίνου δὴ καὶ σὺ εἰσ τοὺσ λόγουσ σου κατὰ τοὺσ λόγουσ ἑνὸσ τούτων καὶ λάλησον καλά. καὶ εἶπε Μιχαίασ. ζῇ Κύριοσ, ὅτι ἃ ἐὰν εἴπῃ Κύριοσ πρόσ με, ταῦτα λαλήσω. καὶ ἦλθε πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. Μιχαία, εἰ ἀναβῶ εἰσ Ρεμμὰθ Γαλαὰδ εἰσ πόλεμον, ἢ ἐπίσχω̣ καὶ εἶπεν. ἀνάβαινε, καὶ εὐοδώσει Κύριοσ εἰσ χεῖρασ τοῦ βασιλέωσ. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. ποσάκισ ἐγὼ ὁρκίζω σε ὅπωσ λαλήσῃσ πρόσ με ἀλήθειαν ἐν ὀνόματι Κυρίου̣ καὶ εἶπε Μιχαίασ. οὐχ οὕτωσ. ἑώρακα πάντα τὸν Ἰσραὴλ διεσπαρμένον ἐν τοῖσ ὄρεσιν ὡσ ποίμνιον, ᾧ οὐκ ἔστι ποιμήν, καὶ εἶπε Κύριοσ. οὐ κύριοσ τούτοισ Θεόσ̣ ἕκαστοσ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ ἐν εἰρήνῃ ἀναστρεφέτω. καὶ εἶπε βασιλεὺσ Ἰσραὴλ πρὸσ Ἰωσαφὰτ βασιλέα Ἰούδα. οὐκ εἶπα πρόσ σε ὅτι οὐ προφητεύει οὗτόσ μοι καλά, διότι ἀλλ̓ ἢ κακά̣ καὶ εἶπε Μιχαίασ. οὐχ οὕτωσ, οὐκ ἐγώ, ἄκουε ρῆμα Κυρίου, οὐχ οὕτωσ. εἶδον Θεὸν Ἰσραὴλ καθήμενον ἐπὶ θρόνου αὐτοῦ, καὶ πᾶσα ἡ στρατιὰ τοῦ οὐρανοῦ εἱστήκει περὶ αὐτὸν ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ καὶ ἐξ εὐωνύμων. καὶ εἶπε Κύριοσ. τίσ ἀπατήσει τὸν Ἀχαὰβ βασιλέα Ἰσραὴλ καὶ ἀναβήσεται καὶ πεσεῖται ἐν Ρεμμὰθ Γαλαάδ̣ καὶ εἶπεν οὗτοσ οὕτωσ καὶ οὗτοσ οὕτωσ. καὶ ἐξῆλθε πνεῦμα καὶ ἔστη ἐνώπιον Κυρίου καὶ εἶπεν. ἐγὼ ἀπατήσω αὐτόν. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν Κύριοσ. ἐν τίνι̣ καὶ εἶπεν. ἐξελεύσομαι καὶ ἔσομαι πνεῦμα ψευδὲσ εἰσ τὸ στόμα πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν. ἀπατήσεισ καί γε δυνήσῃ, ἔξελθε καὶ ποίησον οὕτωσ. καὶ νῦν ἰδοὺ ἔδωκε Κύριοσ πνεῦμα ψευδὲσ ἐν στόματι πάντων τῶν προφητῶν σου τούτων, καὶ Κύριοσ ἐλάλησεν ἐπὶ σὲ κακά. καὶ προσῆλθε Σεδεκίασ υἱὸσ Χανανὰ καὶ ἐπάταξε τὸν Μιχαίαν ἐπὶ τὴν σιαγόνα καὶ εἶπε. ποῖον πνεῦμα Κυρίου τὸ λαλῆσαν ἐν σοί̣ καὶ εἶπε Μιχαίασ. ἰδοὺ σὺ ὄψῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ὅταν εἰσέλθῃσ ταμιεῖον τοῦ ταμιείου τοῦ κρυβῆναι ἐκεῖ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ Ἰσραήλ. λάβετε τὸν Μιχαίαν καὶ ἀποστρέψατε αὐτὸν πρὸσ Σεμὴρ τὸν βασιλέα τῆσ πόλεωσ. καὶ τῷ Ἰωὰσ υἱῷ τοῦ βασιλέως εἰπὸν θέσθαι τοῦτον ἐν φυλακῇ καὶ ἐσθίειν αὐτὸν ἄρτον θλίψεωσ καὶ ὕδωρ θλίψεωσ ἕωσ τοῦ ἐπιστρέψαι με ἐν εἰρήνῃ. καὶ εἶπε Μιχαίασ. ἐὰν ἐπιστρέφων ἐπιστρέψῃσ ἐν εἰρήνῃ, οὐ λελάληκε Κύριοσ ἐν ἐμοί. καὶ ἀνέβη βασιλεὺσ Ἰσραὴλ καὶ Ἰωσαφὰτ βασιλεὺσ Ἰούδα μετ̓ αὐτοῦ εἰσ Ρεμμὰθ Γαλαάδ. καὶ εἶπε βασιλεὺσ Ἰσραὴλ πρὸσ Ἰωσαφὰτ βασιλέα Ἰούδα. συγκαλύψομαι καὶ εἰσελεύσομαι εἰσ τὸν πόλεμον, καὶ σὺ ἔνδυσαι τὸν ἱματισμόν μου. καὶ συνεκαλύψατο βασιλεὺσ Ἰσραὴλ καὶ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν πόλεμον. καὶ βασιλεὺσ Συρίασ ἐνετείλατο τοῖσ ἄρχουσι τῶν ἁρμάτων αὐτοῦ τριάκοντα καὶ δυσὶ λέγων. μὴ πολεμεῖτε μικρὸν καὶ μέγαν, ἀλλ̓ ἢ τὸν βασιλέα Ἰσραὴλ μονώτατον. καὶ ἐγένετο ὡσ εἶδον οἱ ἄρχοντεσ τῶν ἁρμάτων τὸν Ἰωσαφὰτ βασιλέα Ἰούδα, καὶ αὐτοὶ εἶπαν. φαίνεται βασιλεὺσ Ἰσραὴλ οὗτοσ. καὶ ἐκύκλωσαν αὐτὸν πολεμῆσαι, καὶ ἀνέκραξεν Ἰωσαφάτ. καὶ ἐγένετο ὡσ εἶδον οἱ ἄρχοντεσ τῶν ἁρμάτων ὅτι οὐκ ἔστι βασιλεὺσ Ἰσραὴλ οὗτοσ, καὶ ἀνέστρεψαν ἀπ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐπέτεινεν εἷσ τὸ τόξον εὐστόχωσ καὶ ἐπάταξε τὸν βασιλέα Ἰσραὴλ ἀνὰ μέσον τοῦ πνεύμονοσ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ θώρακοσ. καὶ εἶπε τῷ ἡνιόχῳ αὐτοῦ. ἐπίστρεψον τὰσ χεῖράσ σου καὶ ἐξάγαγέ με ἐκ τοῦ πολέμου, ὅτι τέτρωμαι. καὶ ἐτροπώθη ὁ πόλεμοσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ ὁ βασιλεὺσ ἦν ἑστηκὼσ ἐπὶ τοῦ ἅρματοσ ἐξεναντίασ Συρίασ ἀπὸ πρωί̈ ἕωσ ἑσπέρασ καὶ ἐπέχυνε τὸ αἷμα ἀπὸ τῆσ πληγῆσ εἰσ τὸν κόλπον τοῦ ἅρματοσ. καὶ ἀπέθανεν ἑσπέρασ, καὶ ἐξεπορεύετο τὸ αἷμα τῆσ τροπῆσ ἕωσ τοῦ κόλπου τοῦ ἅρματοσ. καὶ ἔστη ὁ στρατοκήρυξ δύοντοσ τοῦ ἡλίου λέγων. ἕκαστοσ εἰσ τὴν ἑαυτοῦ πόλιν καὶ εἰσ τὴν ἑαυτοῦ γῆν, ὅτι τέθνηκεν ὁ βασιλεύσ. καὶ ἦλθον εἰσ Σαμάρειαν καὶ ἔθαψαν τὸν βασιλέα ἐν Σαμαρείᾳ. καὶ ἀπένιψαν τὸ αἷμα ἐπὶ τὴν κρήνην Σαμαρείασ, καὶ ἐξέλειξαν αἱ ὕεσ καὶ οἱ κύνεσ τὸ αἷμα, καὶ αἱ πόρναι ἐλούσαντο ἐν τῷ αἵματι κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησε. καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἀχαὰβ καὶ πάντα, ἃ ἐποίησε, καὶ οἶκον ἐλεφάντινον, ὃν ᾠκοδόμησε, καὶ πάσασ τὰσ πόλεισ, ἃσ ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων Ἰσραήλ̣ καὶ ἐκοιμήθη Ἀχαὰβ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐβασίλευσεν Ὀχοζίασ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ. Καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸσ Ἀσὰ ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰούδαν. ἐν ἔτει τετάρτῳ τοῦ Ἀχαὰβ βασιλέωσ Ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν Ἰωσαφάτ. υἱὸσ τριάκοντα καὶ πέντε ἐτῶν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ εἴκοσι καὶ πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἀζουβὰ θυγάτηρ Σαλαί̈. καὶ ἐπορεύθη ἐν πάσῃ ὁδῷ Ἀσὰ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. οὐκ ἐξέκλινεν ἀπ̓ αὐτῆσ τοῦ ποιῆσαι τὸ εὐθὲσ ἐν ὀφθαλμοῖσ Κυρίου. πλὴν τῶν ὑψηλῶν οὐκ ἐξῇρεν, ἔτι ὁ λαὸσ ἐθυσίαζε καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖσ ὑψηλοῖσ. καὶ εἰρήνευσεν Ἰωσαφὰτ μετὰ βασιλέωσ Ἰσραήλ. καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωσαφὰτ καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ, ὅσα ἐποίησεν οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν βασιλέων Ἰούδα̣ καὶ ἐκοιμήθη Ἰωσαφὰτ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη παρὰ τοῖσ πατράσιν αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωρὰμ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ. Καὶ Ὀχοζίασ υἱὸσ Ἀχαὰβ ἐβασίλευεν ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν Σαμαρείᾳ ἐν ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ Ἰωσαφὰτ βασιλέωσ Ἰούδα. καὶ ἐβασίλευσεν ἐν Ἰσραὴλ ἐν Σαμαρείᾳ δύο ἔτη. καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐναντίον Κυρίου καὶ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ Ἀχαὰβ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ καὶ ἐν ὁδῷ Ἰεζάβελ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ καὶ ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ οἴκου Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃσ ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ. καὶ ἐδούλευσε τοῖσ Βααλὶμ καὶ προσεκύνησεν αὐτοῖσ καὶ παρώργισε τὸν Κύριον Θεὸν Ἰσραήλ, κατὰ πάντα τὰ γενόμενα ἔμπροσθεν αὐτοῦ. Καὶ περισσὸν τοῦ ἐνδιηλλαγμένου, ὃ ὑπελείφθη ἐν ἡμέραισ Ἀσὰ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ἐπέλεξεν ἀπὸ τῆσ γῆσ. καὶ βασιλεὺσ οὐκ ἦν ἐν Ἐδὲμ ἐστηλωμένοσ. καὶ ὁ βασιλεὺς Ἰωσαφὰτ ἐποίησε νῆασ εἰσ Θαρσὶσ τοῦ πορευθῆναι Ὠφέρδε εἰσ χρυσίον, καὶ οὐκ ἐπορεύθησαν, ὅτι συνετρίβησαν νῆεσ ἐν Ἀσεὼν Γαβέρ. τότε εἶπε Ὀχοζίασ υἱὸσ Ἀχαὰβ πρὸσ Ἰωσαφάτ. πορευθήτωσαν δοῦλοί μου μετὰ τῶν δούλων σου ταῖσ ναυσί. καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἰωσαφάτ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber I Regum

(70인역 성경, 열왕기 상권)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION