헬라어 문장 검색 - Σεπτύ010́

(70인역 성경, 사무엘기 하권)

ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Σαοὺλ καὶ Δαυὶδ ἀνέστρεψε τύπτων τὸν Ἀμαλήκ, καὶ ἐκάθισε Δαυὶδ ἐν Σεκελὰκ ἡμέρασ δύο. καὶ ἐγενήθη τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἦλθεν ἐκ τῆσ παρεμβολῆσ ἐκ τοῦ λαοῦ Σαούλ, καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ διερρωγότα, καὶ γῆ ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ αὐτοῦ, καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἰσελθεῖν αὐτὸν πρὸσ Δαυὶδ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ. πόθεν σὺ παραγίνῃ̣ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. ἐκ τῆσ παρεμβολῆσ Ἰσραὴλ ἐγὼ διασέσωσμαι. καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ. τίσ ὁ λόγοσ οὗτοσ̣ ἀπάγγειλόν μοι. καὶ εἶπεν ὅτι ἔφυγεν ὁ λαὸσ ἐκ τοῦ πολέμου καὶ πεπτώκασι πολλοὶ ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ ἀπέθανον. καὶ Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν ὁ υἱὸσ αὐτοῦ ἀπέθανε. καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ παιδαρίῳ τῷ ἀπαγγέλλοντι αὐτῷ. πῶσ οἶδασ ὅτι τέθνηκε Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν ὁ υἱὸσ αὐτοῦ̣ καὶ εἶπε τὸ παιδάριον τὸ ἀπαγγέλλον αὐτῷ. περιπτώματι περιέπεσον ἐν τῷ ὄρει τῷ Γελβουέ, καὶ ἰδοὺ Σαοὺλ ἐπεστήρικτο ἐπὶ τὸ δόρυ αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ τὰ ἅρματα καὶ οἱ ἱππάρχαι συνῆψαν αὐτῷ. καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὰ ὀπίσω αὐτοῦ καὶ εἶδέ με καὶ ἐκάλεσέ με, καὶ εἶπα. ἰδοὺ ἐγώ. καὶ εἶπέ μοι. τίσ εἶ σύ̣ καὶ εἶπα. Ἀμαληκίτησ ἐγώ εἰμι. καὶ εἶπε πρόσ με. στῆθι δὴ ἐπάνω μου καὶ θανάτωσόν με, ὅτι κατέσχε με σκότοσ δεινόν, ὅτι πᾶσα ἡ ψυχή μου ἐν ἐμοί. καὶ ἐπέστην ἐπ̓ αὐτὸν καὶ ἐθανάτωσα αὐτόν, ὅτι ᾔδειν ὅτι οὐ ζήσεται μετὰ τὸ πεσεῖν αὐτόν. καὶ ἔλαβον τὸ βασίλειον τὸ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ τὸν χλιδῶνα τὸν ἐπὶ τοῦ βραχίονοσ αὐτοῦ καὶ ἐνήνοχα αὐτὰ τῷ κυρίῳ μου ὧδε. καὶ ἐκράτησε Δαυὶδ τῶν ἱματίων αὐτοῦ καὶ διέρρηξεν αὐτά, καὶ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ μετ̓ αὐτοῦ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν. καὶ ἐκόψαντο καὶ ἔκλαυσαν καὶ ἐνήστευσαν ἕωσ δείλησ ἐπὶ Σαοὺλ καὶ ἐπὶ Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὸν λαὸν Ἰούδα καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραήλ, ὅτι ἐπλήγησαν ἐν ρομφαίᾳ. καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ παιδαρίῳ τῷ ἀπαγγέλλοντι αὐτῷ. πόθεν εἶ σύ̣ καὶ εἶπεν. υἱὸσ ἀνδρὸσ παροίκου Ἀμαληκίτου ἐγώ εἰμι. καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ. πῶσ οὐκ ἐφοβήθησ ἐπενεγκεῖν χεῖρά σου διαφθεῖραι τὸν χριστὸν Κυρίου̣ καὶ ἐκάλεσε Δαυὶδ ἓν τῶν παιδαρίων αὐτοῦ καὶ εἶπε. προσελθὼν ἀπάντησον αὐτῷ. καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, καὶ ἀπέθανε. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν Δαυίδ. τὸ αἷμά σου ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου, ὅτι στὸ στόμα σου ἀπεκρίθη κατὰ σοῦ λέγων ὅτι, ἐγὼ ἐθανάτωσα τὸν χριστὸν Κυρίου. Καὶ ἐθρήνησε Δαυὶδ τὸν θρῆνον τοῦτον ἐπὶ Σαοὺλ καὶ ἐπὶ Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ. καὶ εἶπε τοῦ διδάξαι τοὺσ υἱοὺσ Ἰούδα. ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ βιβλίου τοῦ εὐθοῦσ. Στήλωσον, Ἰσραήλ, ὑπὲρ τῶν τεθνηκότων ἐπὶ τὰ ὕψη σου τραυματιῶν. πῶσ ἔπεσαν δυνατοί̣ μὴ ἀναγγείλητε ἐν Γὲθ καὶ μὴ εὐαγγελίσησθε ἐν ταῖσ ἐξόδοισ Ἀσκάλωνοσ, μή ποτε εὐφρανθῶσι θυγατέρεσ ἀλλοφύλων, μή ποτε ἀγαλλιάσωνται θυγατέρεσ τῶν ἀπεριτμήτων. ὄρη τὰ ἐν Γελβουὲ μὴ καταβάτω δρόσοσ καὶ μὴ ὑετὸσ ἐφ̓ ὑμᾶσ καὶ ἀγροὶ ἀπαρχῶν, ὅτι ἐκεῖ προσωχθίσθη θυρεὸσ δυνατῶν, θυρεὸσ Σαοὺλ οὐκ ἐχρίσθη ἐν ἐλαίῳ. ἀφ̓ αἵματοσ τραυματιῶν καὶ ἀπὸ στέατοσ δυνατῶν τόξον Ἰωνάθαν οὐκ ἀπεστράφη κενὸν εἰσ τὰ ὀπίσω, καὶ ρομφαία Σαοὺλ οὐκ ἀνέκαμψε κενή. Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν, οἱ ἠγαπημένοι καὶ ὡραῖοι, οὐ διακεχωρισμένοι, εὐπρεπεῖσ ἐν τῇ ζωῇ αὐτῶν καὶ ἐν τῷ θανάτῳ αὐτῶν οὐ διεχωρίσθησαν. ὑπὲρ ἀετοὺσ κοῦφοι καὶ ὑπὲρ λέοντασ ἐκραταιώθησαν. θυγατέρεσ Ἰσραήλ, ἐπὶ Σαοὺλ κλαύσατε, τὸν ἐνδιδύσκοντα ὑμᾶσ κόκκινα μετὰ κόσμου ὑμῶν, τὸν ἀναφέροντα κόσμον χρυσοῦν ἐπὶ τὰ ἐνδύματα ὑμῶν. πῶσ ἔπεσαν δυνατοὶ ἐν μέσῳ τοῦ πολέμου. Ἰωνάθαν ἐπὶ τὰ ὕψη σου τραυματίασ. ἀλγῶ ἐπὶ σοί, ἀδελφέ μου Ἰωνάθαν. ὡραιώθησ μοι σφόδρα, ἐθαυμαστώθη ἡ ἀγάπησίσ σου ἐμοὶ ὑπὲρ ἀγάπησιν γυναικῶν. πῶσ ἔπεσαν δυνατοὶ καὶ ἀπώλοντο σκεύη πολεμικά̣ ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ ἐν Κυρίῳ λέγων. εἰ ἀναβῶ εἰσ μίαν τῶν πόλεων Ἰούδα̣ καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ αὐτόν. ἀνάβηθι. καὶ εἶπε Δαυίδ. ποῦ ἀναβῶ̣ καὶ εἶπεν. εἰσ Χεβρών.

καὶ ἀνέβη ἐκεῖ Δαυὶδ εἰσ Χεβρὼν καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκεσ αὐτοῦ, Ἀχινόομ ἡ Ἰεζραηλῖτισ καὶ Ἀβιγαία ἡ γυνὴ Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου, καὶ οἱ ἄνδρεσ οἱ μετ̓ αὐτοῦ, ἕκαστοσ καὶ ὁ οἶκοσ αὐτοῦ, καὶ κατῴκουν ἐν ταῖσ πόλεσι Χεβρών. καὶ ἔρχονται ἄνδρεσ τῆσ Ἰουδαίασ καὶ χρίουσι τὸν Δαυὶδ ἐκεῖ τοῦ βασιλεύειν ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούδα. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Καὶ ἀπήγγειλαν τῷ Δαυὶδ λέγοντεσ. ὅτι οἱ ἄνδρεσ Ἰαβὶσ τῆσ Γαλααδίτιδοσ ἔθαψαν τὸν Σαούλ. καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ ἀγγέλουσ πρὸσ τοὺσ ἡγουμένουσ Ἰαβὶσ τῆσ Γαλααδίτιδοσ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτοὺσ Δαυίδ. εὐλογημένοι ὑμεῖσ τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἐποιήσατε τὸ ἔλεοσ τοῦτο ἐπὶ τὸν κύριον ὑμῶν, ἐπὶ Σαοὺλ τὸν χριστὸν Κυρίου καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ. καὶ νῦν ποιήσαι Κύριοσ μεθ̓ ὑμῶν ἔλεοσ καὶ ἀλήθειαν, καί γε ἐγὼ ποιήσω μεθ̓ ὑμῶν τὰ ἀγαθὰ ταῦτα, ὅτι ἐποιήσατε τὸ ρῆμα τοῦτο. καὶ νῦν κραταιούσθωσαν αἱ χεῖρεσ ὑμῶν καὶ γίνεσθε εἰσ υἱοὺσ δυνατούσ, ὅτι τέθνηκεν ὁ κύριοσ ὑμῶν Σαούλ, καί γε ἐμὲ κέχρικεν ὁ οἶκοσ Ἰούδα ἐφ̓ ἑαυτὸν εἰσ βασιλέα. Καὶ Ἀβεννὴρ υἱὸσ Νὴρ ἀρχιστράτηγοσ τοῦ Σαοὺλ ἔλαβε τὸν Ἰεβοσθὲ υἱὸν Σαοὺλ καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐκ τῆσ παρεμβολῆσ εἰσ Μαναὲμ καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν Γαλααδῖτιν καὶ ἐπὶ τὸν Θασιρὶ καὶ ἐπὶ τὴν Ἰεζράελ καὶ ἐπὶ τὸν Ἐφραὶμ καὶ ἐπὶ τὸν Βενιαμὶν καὶ ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ. τεσσαράκοντα ἐτῶν Ἰεβοσθὲ υἱὸσ Σαούλ, ὅτε ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσε, πλὴν τοῦ οἴκου Ἰούδα, οἳ ἦσαν ὀπίσω Δαυίδ. καὶ ἐγένοντο αἱ ἡμέραι, ἃσ Δαυὶδ ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρὼν ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούδα, ἑπτὰ ἔτη καὶ μῆνασ ἕξ. Καὶ ἐξῆλθεν Ἀβεννὴρ υἱὸσ Νὴρ καὶ οἱ παῖδεσ Ἰεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ ἐκ Μαναὲμ εἰσ Γαβαών. καὶ Ἰωὰβ υἱὸσ Σαρουί̈ασ καὶ οἱ παῖδεσ Δαυὶδ ἐξήλθοσαν ἐκ Χεβρὼν καὶ συναντῶσιν αὐτοῖσ ἐπὶ τὴν κρήνην τὴν Γαβαὼν ἐπὶ τὸ αὐτό, καὶ ἐκάθισαν οὗτοι ἐπὶ τὴ κρήνην ἐντεῦθεν, καὶ οὗτοι ἐπὶ τὴν κρήνην ἐντεῦθεν. καὶ εἶπεν Ἀβεννὴρ πρὸσ Ἰωάβ. ἀναστήτωσαν δὴ τὰ παιδάρια καὶ παιξάτωσαν ἐνώπιον ἡμῶν. καὶ εἶπεν Ἰωάβ. ἀναστήτωσαν. καὶ ἀνέστησαν καὶ παρῆλθον ἐν ἀριθμῷ τῶν παίδων Βενιαμὶν δώδεκα τῶν Ἰεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ καὶ δώδεκα ἐκ τῶν παίδων Δαυίδ. καὶ ἐκράτησαν ἕκαστοσ τῇ χειρὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ μάχαιρα αὐτοῦ εἰσ πλευρὰν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ πίπτουσι κατὰ τὸ αὐτό. καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Μερὶσ τῶν ἐπιβούλων, ἥ ἐστιν ἐν Γαβαών. καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμοσ σκληρὸσ ὥστε λίαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπταισεν Ἀβεννὴρ καὶ ἄνδρεσ Ἰσραὴλ ἐνώπιον παίδων Δαυίδ. καὶ ἐγένοντο ἐκεῖ τρεῖσ υἱοὶ Σαρουί̈ασ, Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσὰ καὶ Ἀσαήλ, καὶ Ἀσαὴλ κοῦφοσ τοῖσ ποσὶν αὐτοῦ ὡσεὶ μία δορκὰσ ἐν ἀγρῷ. καὶ κατεδίωξεν Ἀσαὴλ ὀπίσω Ἀβεννὴρ καὶ οὐκ ἐξέκλινε τοῦ πορεύεσθαι εἰσ δεξιὰ οὐδὲ εἰσ ἀριστερὰ κατόπισθεν Ἀβεννήρ. καὶ ἐπέβλεψεν Ἀβεννὴρ εἰσ τὰ ὀπίσω αὐτοῦ καὶ εἶπεν. εἰ σὺ εἶ αὐτὸσ Ἀσαήλ̣ καὶ εἶπεν. ἐγώ εἰμι. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀβεννήρ. ἔκλινον σὺ εἰσ τὰ δεξιὰ ἢ εἰσ τὰ ἀριστερὰ καὶ κάτασχε σεαυτῷ ἓν τῶν παιδαρίων καὶ λαβὲ σεαυτῷ τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ. καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἀσαὴλ ἐκκλῖναι ἐκ τῶν ὄπισθεν αὐτοῦ. καὶ προσέθετο ἔτι Ἀβεννὴρ λέγων τῷ Ἀσαήλ. ἀπόστηθι ἀπ̓ ἐμοῦ, ἵνα μὴ πατάξω σε εἰσ τὴν γῆν. καὶ πῶσ ἀρῶ τὸ πρόσωπόν μου πρὸσ Ἰωάβ̣ καὶ ποῦ ἐστι ταῦτα̣ ἐπίστρεφε πρὸσ Ἰωὰβ τὸν ἀδελφόν σου. καὶ οὐκ ἐβούλετο τοῦ ἀποστῆναι. καὶ τύπτει αὐτὸν Ἀβεννὴρ ἐν τῷ ὀπίσω τοῦ δόρατοσ ἐπὶ τὴν ψόαν, καὶ διεξῆλθε τὸ δόρυ ἐκ τῶν ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ πίπτει ἐκεῖ καὶ ἀποθνήσκει ὑποκάτω αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο πᾶσ ὁ ἐρχόμενοσ ἕωσ τοῦ τόπου, οὗ ἔπεσεν ἐκεῖ Ἀσαὴλ καὶ ἀπέθανε, καὶ ὑφίστατο. καὶ κατεδίωξεν Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσὰ ὀπίσω Ἀβεννήρ. καὶ ὁ ἥλιοσ ἔδυνε. καὶ αὐτοὶ εἰσῆλθον ἕωσ τοῦ βουνοῦ Ἀμμάν, ὅ ἐστιν ἐπὶ προσώπου Γαί, ὁδὸν ἔρημον Γαβαών. καὶ συναθροίζονται οἱ υἱοὶ Βενιαμὶν οἱ ὀπίσω Ἀβεννὴρ καὶ ἐγενήθησαν εἰσ συνάντησιν μίαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ κεφαλὴν βουνοῦ ἑνόσ. καὶ ἐκάλεσεν Ἀβεννὴρ Ἰωὰβ καὶ εἶπε. μὴ εἰσ νῖκοσ καταφάγεται ἡ ρομφαία̣ ἦ οὐκ οἶδασ ὅτι πικρὰ ἔσται εἰσ τὰ ἔσχατα̣ καὶ ἕωσ πότε οὐ μὴ εἴπῃσ τῷ λαῷ ἀποστρέφειν ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν̣ καὶ εἶπεν Ἰωάβ. ζῇ Κύριοσ, ὅτι εἰ μὴ ἐλάλησασ, διότι τότε ἐκ πρωϊόθεν ἀνέβη ἂν ὁ λαὸσ ἕκαστοσ κατόπισθεν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. καὶ ἐσάλπισεν Ἰωὰβ τῇ σάλπιγγι, καὶ ἀπέστησαν πᾶσ ὁ λαὸσ καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω τοῦ Ἰσραὴλ καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι τοῦ πολεμεῖν. καὶ Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρεσ αὐτοῦ ἀπῆλθον εἰσ δυσμὰσ ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην καὶ διέβαιναν τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπορεύθησαν ὅλην τὴν παρατείνουσαν καὶ ἔρχονται εἰσ τὴν παρεμβολήν. καὶ Ἰωὰβ ἀνέστρεψεν ὄπισθεν ἀπὸ τοῦ Ἀβεννὴρ καὶ συνήθροισε πάντα τὸν λαόν, καὶ ἐπεσκέπησαντῶν παίδων Δαυίδ ἐννεακαίδεκα ἄνδρεσ καὶ Ἀσαήλ. καὶ οἱ παῖδεσ Δαυὶδ ἐπάταξαν τῶν υἱῶν Βενιαμὶν τῶν ἀνδρῶν Ἀβεννὴρ τριακοσίουσ ἑξήκοντα ἄνδρασ παῤ αὐτοῦ. καὶ αἴρουσι τὸν Ἀσαὴλ καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ ἐν Βηθλεέμ. καὶ ἐπορεύθη Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρεσ οἱ μετ̓ αὐτοῦ ὅλην τὴν νύκτα, καὶ διέφαυσεν αὐτοῖσ ἐν Χεβρών. ΚΑΙ ἐγένετο ὁ πόλεμοσ ἐπὶ πολὺ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Σαοὺλ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Δαυίδ. καὶ ὁ οἶκοσ Δαυὶδ ἐπορεύετο καὶ ἐκραταιοῦτο, καὶ ὁ οἶκοσ Σαοὺλ ἐπορεύετο καὶ ἠσθένει.

Καὶ ἐτέχθησαν τῷ Δαυὶδ υἱοὶ ἐν Χεβρών, καὶ ἦν ὁ πρωτότοκοσ αὐτοῦ Ἀμνὼν τῆσ Ἀχινόομ τῆσ Ἰεζραηλίτιδοσ, καὶ ὁ δεύτεροσ αὐτοῦ Δαλουί̈α τῆσ Ἀβιγαίασ τῆσ Καρμηλίασ, καὶ ὁ τρίτοσ Ἀβεσσαλὼμ υἱὸσ Μααχὰ θυγατρὸσ Θολμὶ βασιλέωσ Γεσίρ, καὶ ὁ τέταρτοσ Ὀρνία υἱὸσ Φεγγίθ, καὶ ὁ πέμπτοσ Σαβατία τῆσ Ἀβιτάλ, καὶ ὁ ἕκτοσ Ἰεθεραὰμ τῆσ Αἰγλὰ γυναικὸσ Δαυίδ. οὗτοι ἐτέχθησαν τῷ Δαυὶδ ἐν Χεβρών. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι τὸν πόλεμον ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Σαοὺλ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Δαυίδ, καὶ Ἀβεννὴρ ἦν κρατῶν τοῦ οἴκου Σαούλ. καὶ τῷ Σαοὺλ παλλακὴ Ρεσφὰ θυγάτηρ Ἰάλ. καὶ εἶπεν Ἰεβοσθὲ υἱὸσ Σαοὺλ πρὸσ Ἀβεννήρ. τί ὅτι εἰσῆλθεσ πρὸσ τὴν παλλακὴν τοῦ πατρόσ μου̣ καὶ ἐθυμώθη σφόδρα Ἀβεννὴρ περὶ τοῦ λόγου τούτου τῷ Ἰεβοσθέ, καὶ εἶπεν Ἀβεννὴρ πρὸσ αὐτόν. μὴ κεφαλὴ κυνὸσ ἐγώ εἰμι̣ ἐποίησα σήμερον ἔλεοσ μετὰ τοῦ οἴκου Σαοὺλ τοῦ πατρόσ σου καὶ περὶ ἀδελφῶν καὶ περὶ γνωρίμων καὶ οὐκ ηὐτομόλησα εἰσ τὸν οἶκον Δαυίδ. καὶ ἐπιζητεῖσ ἐπ̓ ἐμὲ σὺ ὑπὲρ ἀδικίασ γυναικὸσ σήμερον̣ τάδε ποιήσαι ὁ Θεὸσ τῷ Ἀβεννὴρ καὶ τάδε προσθείη αὐτῷ, ὅτι καθὼσ ὤμοσε Κύριοσ τῷ Δαυίδ, ὅτι οὕτωσ ποιήσω αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ περιελεῖν τὴν βασιλείαν ἀπὸ τοῦ οἴκου Σαούλ, καὶ τοῦ ἀναστῆσαι τὸν θρόνον Δαυὶδ ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τὸν Ἰούδαν ἀπὸ Δὰν ἕωσ Βηρσαβεέ. καὶ οὐκ ἠδυνάσθη ἔτι Ἰεβοσθὲ ἀποκριθῆναι τῷ Ἀβεννὴρ ρῆμα ἀπὸ τοῦ φοβεῖσθαι αὐτόν. Καὶ ἀπέστειλεν Ἀβεννὴρ ἀγγέλουσ πρὸσ Δαυὶδ εἰσ Θαιλὰμ οὗ ἦν, παραχρῆμα λέγων. διάθου διαθήκην σου μετ̓ ἐμοῦ, καὶ ἰδοὺ ἡ χεὶρ μου μετὰ σοῦ ἐπιστρέψαι πρὸσ σὲ πάντα τὸν οἶκον Ἰσραήλ. καὶ εἶπε Δαυίδ. καλῶσ ἐγὼ διαθήσομαι πρὸσ σὲ διαθήκην, πλὴν λόγον ἕνα ἐγὼ αἰτοῦμαι παρὰ σοῦ λέγων. οὐκ ὄψει τὸ πρόσωπόν μου, ἐὰν μὴ ἀγάγῃσ τὴν Μελχὸλ θυγατέρα Σαοὺλ παραγινομένου σου ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου. καὶ ἐξαπέστειλε Δαυὶδ πρὸσ Ἰεβοσθὲ υἱὸν Σαοὺλ ἀγγέλουσ λέγων. ἀπόδοσ μοι τὴν γυναῖκά μου τὴν Μελχόλ, ἣν ἔλαβον ἐν ἑκατὸν ἀκροβυστίαισ ἀλλοφύλων. καὶ ἀπέστειλεν Ἰεβοσθὲ καὶ ἔλαβεν αὐτὴν παρὰ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ, παρὰ Φαλτιὴλ υἱοῦ Σελλῆσ. καὶ ἐπορεύετο ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ μετ̓ αὐτῆσ κλαίων ὀπίσω αὐτῆσ ἕωσ Βαρακίμ. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν Ἀβεννήρ. πορεύου, ἀνάστρεφε. καὶ ἀνέστρεψε. καὶ εἶπεν Ἀβεννὴρ πρὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ Ἰσραὴλ λέγων. χθὲσ καὶ τρίτην ἐζητεῖτε τὸν Δαυὶδ βασιλεύειν ἐφ̓ ὑμῶν. καὶ νῦν ποιήσατε, ὅτι Κύριοσ ἐλάλησε περὶ Δαυὶδ λέγων. ἐν χειρὶ τοῦ δούλου μου Δαυὶδ σώσω τὸν Ἰσραὴλ ἐκ χειρὸσ ἀλλοφύλων καὶ ἐκ χειρὸσ πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν. καὶ ἐλάλησεν Ἀβεννὴρ ἐν τοῖσ ὠσὶ Βενιαμίν. καὶ ἐπορεύθη Ἀβεννὴρ τοῦ λαλῆσαι εἰσ τὰ ὦτα τοῦ Δαυὶδ εἰσ Χεβρὼν πάντα, ὅσα ἤρεσεν ἐν ὀφθαλμοῖσ Ἰσραὴλ καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσ οἴκου Βενιαμίν. Καὶ ἦλθεν Ἀβεννὴρ πρὸσ Δαυὶδ εἰσ Χεβρὼν καὶ μετ̓ αὐτοῦ εἴκοσιν ἄνδρεσ. καὶ ἐποίησε Δαυὶδ τῷ Ἀβεννὴρ καὶ τοῖσ ἀνδράσι τοῖσ μετ̓ αὐτοῦ πότον. καὶ εἶπεν Ἀβεννὴρ πρὸσ Δαυίδ. ἀναστήσομαι δὴ καὶ πορεύσομαι καὶ συναθροίσω πρὸσ κύριόν μου τὸν βασιλέα πάντα Ἰσραὴλ καὶ διαθήσομαι μετ̓ αὐτοῦ διαθήκην, καὶ βασιλεύσεισ ἐπὶ πᾶσιν, οἷσ ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου. καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ τὸν Ἀβεννήρ, καὶ ἐπορεύθη ἐν εἰρήνῃ. καὶ ἰδοὺ οἱ παῖδεσ Δαυὶδ καὶ Ἰωὰβ παρεγένοντο ἐκ τῆσ ἐξοδίασ, καὶ σκῦλα πολλὰ ἔφερον μεθ̓ ἑαυτῶν. καὶ Ἀβεννὴρ οὐκ ἦν μετὰ Δαυὶδ εἰσ Χεβρών, ὅτι ἀπεστάλκει αὐτὸν καὶ ἀπεληλύθει ἐν εἰρήνῃ. καὶ Ἰωὰβ καὶ πᾶσα ἡ στρατιὰ αὐτοῦ ἤλθοσαν, καὶ ἀπηγγέλη τῷ Ἰωὰβ λέγοντεσ. ἥκει Ἀβεννὴρ υἱὸσ Νὴρ πρὸσ Δαυίδ, καὶ ἀπέσταλκεν αὐτὸν καὶ ἀπῆλθεν ἐν εἰρήνῃ. καὶ εἰσῆλθεν Ἰωὰβ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ εἶπε. τί τοῦτο ἐποίησασ̣ ἰδοὺ ἦλθεν Ἀβεννὴρ πρὸσ σέ, καὶ ἱνατί ἐξαπέσταλκασ αὐτὸν καὶ ἀπελήλυθεν ἐν εἰρήνῃ̣ ἦ οὐκ οἶδασ τὴν κακίαν Ἀβεννὴρ υἱοῦ Νήρ, ὅτι ἀπατῆσαί σε παρεγένετο καὶ γνῶναι τὴν ἔξοδόν σου καὶ τὴν εἴσοδόν σου καὶ γνῶναι ἅπαντα, ὅσα σὺ ποιεῖσ̣ καὶ ἀνέστρεψεν Ἰωὰβ ἀπὸ τοῦ Δαυὶδ καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλουσ πρὸσ Ἀβεννὴρ ὀπίσω, καὶ ἐπιστρέφουσιν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ φρέατοσ τοῦ Σεειράμ. καὶ Δαυὶδ οὐκ ᾔδει. καὶ ἐπέστρεψε τὸν Ἀβεννὴρ εἰσ Χεβρών, καὶ ἐξέκλινεν αὐτὸν Ἰωὰβ ἐκ πλαγίων τῆσ πύλησ λαλῆσαι πρὸσ αὐτὸν ἐνεδρεύων καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν ἐκεῖ εἰσ τὴν ψόαν, καὶ ἀπέθανεν ἐν τῷ αἱματι Ἀσαὴλ τοῦ ἀδελφοῦ Ἰωάβ. Καὶ ἤκουσε Δαυὶδ μετὰ ταῦτα καὶ εἶπεν. ἀθῶόσ εἰμι ἐγὼ καὶ ἡ βασιλεία μου ἀπὸ Κυρίου καὶ ἕωσ αἰῶνοσ ἀπὸ τῶν αἱμάτων Ἀβεννὴρ υἱοῦ Νήρ. καταντησάτωσαν ἐπὶ κεφαλὴν Ἰωὰβ καὶ ἐπὶ πάντα τὸν οἶκον τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἐκλείποι ἐκ τοῦ οἴκου Ἰωὰβ γονορρυὴσ καὶ λεπρὸσ καὶ κρατῶν σκυτάλησ καὶ πίπτων ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐλασσούμενοσ ἄρτοισ. Ἰωὰβ δὲ καὶ Ἀβεσσὰ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ διαπαρετηροῦντο τὸν Ἀβεννὴρ ἀνθ̓ ὧν ἐθανάτωσε τὸν Ἀσαὴλ τὸν ἀδελφὸν αὐτῶν ἐν Γαβαών, ἐν τῷ πολέμῳ. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ Ἰωὰβ καὶ πρὸσ πάντα τὸν λαὸν τὸν μετ̓ αὐτοῦ. διαρρήξατε τὰ ἱμάτια ὑμῶν καὶ περιζώσασθε σάκκουσ καὶ κόπτεσθε ἔμπροσθεν Ἀβεννήρ. καὶ ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ ἐπορεύετο ὀπίσω τῆσ κλίνησ. καὶ θάπτουσι τὸν Ἀβεννὴρ ἐν Χεβρών. καὶ ᾖρεν ὁ βασιλεὺσ τὴν φωνὴν αὐτοῦ καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ τοῦ τάφου αὐτοῦ, καὶ ἔκλαυσε πᾶσ ὁ λαὸσ ἐπὶ Ἀβεννήρ. καὶ ἐθρήνησεν ὁ βασιλεὺσ ἐπὶ Ἀβεννὴρ καὶ εἶπεν. εἰ κατὰ τὸν θάνατον Νάβαλ ἀποθανεῖται Ἀβεννήρ̣ αἱ χεῖρέσ σου οὐκ ἐδέθησαν, οἱ πόδεσ σου οὐκ ἐν πέδαισ. οὐ προσήγαγεν ὡσ Νάβαλ, ἐνώπιον υἱῶν ἀδικίασ ἔπεσασ. καὶ συνήχθη πᾶσ ὁ λαὸσ τοῦ κλαῦσαι αὐτόν. καὶ ἦλθε πᾶσ ὁ λαὸσ περιδειπνῆσαι τὸν Δαυὶδ ἄρτοισ ἔτι οὔσησ ἡμέρασ, καὶ ὤμοσε Δαυὶδ λέγων. τάδε ποιήσαι μοι ὁ Θεὸσ καὶ τάδε προσθείη, ὅτι ἐὰν μὴ δύῃ ὁ ἥλιοσ, οὐ μὴ γεύσωμαι ἄρτου ἢ ἀπὸ παντόσ τινοσ. καὶ ἔγνω πᾶσ ὁ λαόσ, καὶ ἤρεσεν ἐνώπιον αὐτῶν πάντα, ὅσα ἐποίησεν ὁ βασιλεὺσ ἐνώπιον τοῦ λαοῦ. καὶ ἔγνω πᾶσ ὁ λαὸσ καὶ πᾶσ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ὅτι οὐκ ἐγένετο παρὰ τοῦ βασιλέωσ θανατῶσαι τὸν Ἀβεννὴρ υἱὸν Νήρ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ. οὐκ οἴδατε ὅτι ἡγούμενοσ μέγασ πέπτωκεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐν τῷ Ἰσραήλ̣ καὶ ὅτι ἐγώ εἰμι συγγενὴσ σήμερον καὶ καθεσταμένοσ ὑπὸ βασιλέωσ̣ οἱ δὲ ἄνδρεσ οὗτοι υἱοὶ Σαρουί̈ασ σκληρότεροί μού εἰσιν. ἀποδῷ Κύριοσ τῷ ποιοῦντι τὰ πονηρὰ κατὰ τὴν κακίαν αὐτοῦ. ΚΑΙ ἤκουσεν Ἰεβοσθὲ υἱὸσ Σαοὺλ ὅτι τέθνηκεν Ἀβεννὴρ υἱὸσ Νὴρ ἐν Χεβρών, καὶ ἐξελύθησαν αἱ χεῖρεσ αὐτοῦ, καὶ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ Ἰσραὴλ παρείθησαν.

καὶ δύο ἄνδρεσ ἡγούμενοι συστρεμμάτων τῷ Ἰεβοσθὲ υἱῷ Σαούλ, ὄνομα τῷ ἑνὶ Βαανὰ καὶ ὄνομα τῷ δευτέρῳ Ρηχάβ, υἱοὶ Ρεμμὼν τοῦ Βηρωθαίου ἐκ τῶν υἱῶν Βενιαμίν. ὅτι Βηρὼθ ἐλογίζετο τοῖσ υἱοῖσ Βενιαμίν, καὶ ἀπέδρασαν οἱ Βηθωραῖοι εἰσ Γεθθαὶμ καὶ ἦσαν ἐκεῖ παροικοῦντεσ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ τῷ Ἰωνάθαν υἱῷ Σαοὺλ υἱὸσ πεπληγὼσ τοὺσ πόδασ. υἱὸσ ἐτῶν πέντε οὗτοσ ἐν τῷ ἐλθεῖν τὴν ἀγγελίαν Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἐξ Ἰεζραήλ, καὶ ᾖρεν αὐτὸν ἡ τιθηνὸσ αὐτοῦ καὶ ἔφυγε, καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπεύδειν αὐτὸν καὶ ἀναχωρεῖν, καὶ ἔπεσε καὶ ἐχωλάνθη, καὶ ὄνομα αὐτῷ Μεμφιβοσθέ. καὶ ἐπορεύθησαν υἱοὶ Ρεμμὼν τοῦ Βηρωθαίου Ρεκχὰ καὶ Βαανὰ καὶ εἰσῆλθον ἐν τῷ καύματι τῆσ ἡμέρασ εἰσ οἶκον Ἰεβοσθέ. καὶ αὐτὸσ ἐκάθευδεν ἐν τῇ κοίτῃ τῆσ μεσημβρίασ, καὶ ἰδοὺ ἡ θυρωρὸσ τοῦ οἴκου ἐκάθαιρε πυροὺσ καὶ ἐνύσταξε καὶ ἐκάθευδε, καὶ Ρεκχὰ καὶ Βαανὰ οἱ ἀδελφοὶ διέλαθον καὶ εἰσῆλθον εἰσ τὸν οἶκον, καὶ Ἰεβοσθὲ ἐκάθευδεν ἐπὶ τῆσ κλίνησ αὐτοῦ ἐν τῷ κοιτῶνι αὐτοῦ, καὶ τύπτουσιν αὐτὸν καὶ θανατοῦσι καὶ ἀφαιροῦσι τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἔλαβον τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἀπῆλθον ὁδὸν τὴν κατὰ δυσμὰσ ὅλην τὴν νύκτα. καὶ ἤνεγκαν τὴν κεφαλὴν Ἰεβοσθὲ τῷ Δαυὶδ εἰσ Χεβρὼν καὶ εἶπαν πρὸσ τὸν βασιλέα. ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ Ἰεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ τοῦ ἐχθροῦ σου, ὃσ ἐζήτει τὴν ψυχήν σου, καὶ ἔδωκε Κύριοσ τῷ κυρίῳ βασιλεῖ ἐκδίκησιν τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ, ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη, ἐκ Σαοὺλ τοῦ ἐχθροῦ σου καὶ ἐκ τοῦ σπέρματοσ αὐτοῦ. καὶ ἀπεκρίθη Δαυὶδ τῷ Ρεκχὰ καὶ τῷ Βαανὰ ἀδελφῷ αὐτοῦ υἱοῖσ Ρεμμὼν τοῦ Βηρωθαίου καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ζῇ Κύριοσ, ὃσ ἐλυτρώσατο τὴν ψυχήν μου ἐκ πάσησ θλίψεωσ, ὅτι ὁ ἀπαγγείλασ μοι ὅτι τέθνηκε Σαούλ, καὶ αὐτὸσ ἦν ὡσ εὐαγγελιζόμενοσ ἐνώπιόν μου, καὶ κατέσχον αὐτὸν καὶ ἀπέκτεινα αὐτὸν ἐν Σεκελάκ, ᾧ ἔδει με δοῦναι εὐαγγέλια. καὶ νῦν ἄνδρεσ πονηροὶ ἀπεκτάγκασιν ἄνδρα δίκαιον ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ἐπὶ τῆσ κοίτησ αὐτοῦ. καὶ νῦν ἐκζητήσω τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ χειρὸσ ὑμῶν καὶ ἐξολοθρεύσω ὑμᾶσ ἐκ τῆσ γῆσ. καὶ ἐνετείλατο Δαυὶδ τοῖσ παιδαρίοισ αὐτοῦ καὶ ἀποκτείνουσιν αὐτοὺσ καὶ κολοβοῦσι τὰσ χεῖρασ αὐτῶν καὶ τοὺσ πόδασ αὐτῶν καὶ ἐκρέμασαν αὐτοὺσ ἐπὶ τῆσ κρήνησ ἐν Χεβρών. καὶ τὴν κεφαλὴν Ἰεβοσθὲ ἔθαψαν ἐν τῷ τάφῳ Ἀβεννὴρ υἱοῦ Νήρ. ΚΑΙ παραγίνονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ Ἰσραὴλ πρὸσ Δαυὶδ εἰσ Χεβρὼν καὶ εἶπαν αὐτῷ. ἰδοὺ ὀστᾶ σου καὶ σάρκεσ σου ἡμεῖσ.

καὶ ἐχθὲσ καὶ τρίτην ὄντοσ Σαοὺλ βασιλέωσ ἐφ̓ ἡμῖν, σὺ ἦσθα ὁ ἐξάγων καὶ εἰσάγων τὸν Ἰσραήλ, καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ σέ. σὺ ποιμανεῖσ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ, καὶ σὺ ἔσῃ εἰσ ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ. καὶ ἔρχονται πάντεσ οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ πρὸσ τὸν βασιλέα εἰσ Χεβρών, καὶ διέθετο αὐτοῖσ ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ διαθήκην ἐν Χεβρὼν ἐνώπιον Κυρίου, καὶ χρίουσι τὸν Δαυὶδ εἰσ βασιλέα ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ. υἱὸσ τριάκοντα ἐτῶν Δαυὶδ ἐν τῷ βασιλεῦσαι αὐτὸν καὶ τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν, ἑπτὰ ἔτη καὶ μῆνασ ἓξ ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρὼν ἐπὶ τὸν Ἰούδαν καὶ τριάκοντα τρία ἔτη ἐβασίλευσεν ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδαν ἐν Ἱερουσαλήμ. Καὶ ἀπῆλθε Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρεσ αὐτοῦ εἰσ Ἱερουσαλὴμ πρὸσ τὸν Ἰεβουσαῖον τὸν κατοικοῦντα τὴν γῆν. καὶ ἐρρέθη τῷ Δαυίδ. οὐκ εἰσελεύσῃ ὧδε, ὅτι ἀντέστησαν οἱ τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοὶ λέγοντεσ ὅτι οὐκ εἰσελεύσεται Δαυὶδ ὧδε. καὶ κατελάβετο Δαυὶδ τὴν περιοχὴν Σιὼν . καὶ εἶπε Δαυὶδ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. πᾶσ τύπτων Ἰεβουσαῖον ἁπτέσθω ἐν παραξιφίδι καὶ τοὺσ χωλοὺσ καὶ τοὺσ τυφλοὺσ καὶ τοὺσ μισοῦντασ τὴν ψυχὴν Δαυίδ. διὰ τοῦτο ἐροῦσι. τυφλοὶ καὶ χωλοὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰσ οἶκον Κυρίου. καὶ ἐκάθισε Δαυὶδ ἐν τῇ περιοχῇ, καὶ ἐκλήθη αὕτη ἡ πόλισ Δαυίδ. καὶ ᾠκοδόμησεν αὐτὴν πόλιν κύκλῳ ἀπὸ τῆσ ἄκρασ καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ διεπορεύετο Δαυὶδ πορευόμενοσ καὶ μεγαλυνόμενοσ, καὶ Κύριοσ παντοκράτωρ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ ἀπέστειλε Χειρὰμ βασιλεὺσ Τύρου ἀγγέλουσ πρὸσ Δαυὶδ καὶ ξύλα κέδρινα καὶ τέκτονασ ξύλων καί τέκτονασ λίθων καὶ ᾠκοδόμησαν οἶκον τῷ Δαυίδ. καὶ ἔγνω Δαυὶδ ὅτι ἡτοίμασεν αὐτὸν Κύριοσ εἰσ βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ὅτι ἐπῄρθη ἡ βασιλεία αὐτοῦ διὰ τὸν λαὸν αὐτοῦ Ἰσραήλ. καὶ ἔλαβε Δαυὶδ ἔτι γυναῖκασ καὶ παλλακὰσ ἐξ Ἱερουσαλὴμ μετὰ τὸ ἐλθεῖν αὐτὸν ἐκ Χεβρών, καὶ ἐγένοντο τῷ Δαυὶδ ἔτι υἱοὶ καὶ θυγατέρεσ. καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν γεννηθέντων αὐτῷ ἐν Ἱερουσαλήμ. Σαμμοὺσ καὶ Σωβὰβ καὶ Νάθαν καὶ Σαλωμὼν καὶ Ἐβεὰρ καὶ Ἐλισοὺσ καὶ Ναφὲκ καὶ Ἰεφιὲς καὶ Ἐλισαμὰ καὶ Ἐλιδαὲ καὶ Ἐλιφαλάθ, Σαμαέ, Ἰεσσιβάθ, Νάθαν, Γαλαμαάν, Ἰεβαάρ, Θεησοῦσ, Ἐλιφαλάτ, Ναγέδ, Ναφέκ, Ἰωνάθαν, Λεασαμύσ, Βααλιμάθ, Ἐλιφαάθ. Καὶ ἤκουσαν οἱ ἀλλόφυλοι ὅτι κέχρισται Δαυὶδ βασιλεὺσ ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ἀνέβησαν πάντεσ οἱ ἀλλόφυλοι ζητεῖν τὸν Δαυίδ. καὶ ἤκουσε Δαυὶδ καὶ κατέβη εἰσ τὴν περιοχήν. καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παραγίνονται καὶ συνέπεσαν εἰσ τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων καὶ ἠρώτησε Δαυὶδ διὰ Κυρίου λέγων. εἰ ἀναβῶ πρὸσ τοὺσ ἀλλοφύλουσ καὶ παραδώσεισ αὐτοὺσ εἰσ τὰσ χεῖράσ μου̣ καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Δαυίδ. ἀνάβαινε, ὅτι παραδιδοὺσ παραδώσω τοὺσ ἀλλοφύλουσ εἰσ τὰσ χεῖράσ σου. καὶ ἦλθε Δαυὶδ ἐκ τῶν ἐπάνωδιακοπῶν καὶ ἔκοψε τοὺσ ἀλλοφύλουσ ἐκεῖ, καὶ εἶπε Δαυίδ. διέκοψε Κύριοσ τοὺσ ἐχθροὺσ ἀλλοφύλουσ ἐνώπιον ἐμοῦ, ὡσ διακόπτεται ὕδατα. διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου, Ἐπάνω διακοπῶν. καὶ καταλιμπάνουσιν ἐκεῖ τοὺσ θεοὺσ αὐτῶν, καὶ ἐλάβοσαν αὐτοὺσ Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρεσ οἱ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ προσέθεντο ἔτι ἀλλόφυλοι τοῦ ἀναβῆναι καὶ συνέπεσαν ἐν τῇ κοιλάδι τῶν Τιτάνων. καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ διὰ Κυρίου καὶ εἶπε Κύριοσ. οὐκ ἀναβήσῃ εἰσ συνάντησιν αὐτῶν, ἀποστρέφου ἀπ̓ αὐτῶν καὶ παρέσῃ αὐτοῖσ πλησίον τοῦ Κλαυθμῶνοσ. καὶ ἔσται ἐν τῷ ἀκοῦσαί σε τὴν φωνὴν τοῦ συγκλεισμοῦ ἀπὸ τοῦ ἄλσουσ τοῦ Κλαυθμῶνοσ, τότε καταβήσῃ πρὸσ αὐτούσ, ὅτι τότε ἐξελεύσεται Κύριοσ ἔμπροσθέν σου κόπτειν ἐν τῷ πολέμῳ τῶν ἀλλοφύλων. καὶ ἐποίησε Δαυὶδ καθὼσ ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριοσ, καὶ ἐπάταξε τοὺσ ἀλλοφύλουσ ἀπό Γαβαὼν ἕωσ τῆσ γῆσ Γαζηρά. ΚΑΙ συνήγαγεν ἔτι Δαυὶδ πάντα νεανίαν ἐξ Ἰσραήλ, ὡσ ἑβδομήκοντα χιλιάδασ.

καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη Δαυὶδ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ὁ μετ̓ αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τῶν ἀρχόντων Ἰούδα ἐν ἀναβάσει τοῦ ἀναγαγεῖν ἐκεῖθεν τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ, ἐφ̓ ἣν ἐπεκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου τῶν δυνάμεων καθημένου ἐπὶ τῶν Χερουβὶν ἐπ̓ αὐτῆσ. καὶ ἐπεβίβασαν τὴν κιβωτὸν Κυρίου ἐφ̓ ἅμαξαν καινὴν καὶ ᾖραν αὐτὴν ἐξ οἴκου Ἀμιναδὰβ τοῦ ἐν τῷ βουνῷ. καὶ Ὀζὰ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ υἱοὶ Ἀμιναδὰβ ἦγον τὴν ἅμαξαν σὺν τῇ κιβωτῷ, καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἐπορεύοντο ἔμπροσθεν τῆσ κιβωτοῦ. καὶ Δαυὶδ καὶ υἱοὶ Ἰσραὴλ παίζοντεσ ἐνώπιον Κυρίου ἐν ὀργάνοισ ἡρμοσμένοισ ἐν ἰσχύϊ, καὶ ἐν ᾠδαῖσ καὶ ἐν κινύραισ καὶ ἐν νάβλαισ καὶ ἐν τυμπάνοισ καὶ ἐν κυμβάλοισ καὶ ἐν αὐλοῖσ. καὶ παραγίνονται ἕωσ ἅλω Ναχών, καὶ ἐξέτεινεν Ὀζὰ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ κατασχεῖν αὐτὴν καὶ ἐκράτησεν αὐτήν, ὅτι περιέσπασεν αὐτὴν ὁ μόσχοσ. καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Κύριοσ τῷ Ὀζά, καὶ ἔπαισεν αὐτὸν ἐκεῖ ὁ Θεόσ, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ παρὰ τὴν κιβωτὸν τοῦ Κυρίου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. καὶ ἠθύμησε Δαυὶδ ὑπὲρ οὗ διέκοψε Κύριοσ διακοπὴν ἐν τῷ Ὀζά. καὶ ἐκλήθη ὁ τόποσ ἐκεῖνοσ Διακοπὴ Ὀζὰ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ ἐφοβήθη Δαυὶδ τὸν Κύριον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων. πῶσ εἰσελεύσεται πρόσ με ἡ κιβωτὸσ Κυρίου̣ καὶ οὐκ ἐβούλετο Δαυὶδ τοῦ ἐκκλῖναι πρὸσ αὐτὸν τὴν κιβωτὸν διαθήκησ Κυρίου εἰσ τὴν πόλιν Δαυίδ, καὶ ἀπέκλινεν αὐτὴν Δαυὶδ εἰσ οἶκον Ἀβεδδαρὰ τοῦ Γεθθαίου. καὶ ἐκάθισεν ἡ κιβωτὸσ τοῦ Κυρίου εἰσ οἶκον Ἀβεδδαρὰ τοῦ Γεθθαίου μῆνασ τρεῖσ. καὶ εὐλόγησε Κύριοσ ὅλον τὸν οἶκον Ἀβεδδαρὰ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ. καὶ ἀπηγγέλη τῷ βασιλεῖ Δαυὶδ λέγοντεσ. εὐλόγησε Κύριοσ τὸν οἶκον Ἀβεδδαρὰ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ ἕνεκα τῆσ κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπορεύθη Δαυὶδ καὶ ἀνήγαγε τὴν κιβωτὸν τοῦ Κυρίου ἐκ τοῦ οἴκου Ἀβεδδαρὰ εἰσ τὴν πόλιν Δαυὶδ ἐν εὐφροσύνῃ. καὶ ἦσαν μετ̓ αὐτοῦ αἴροντεσ τὴν κιβωτὸν ἑπτὰ χοροὶ καὶ θῦμα μόσχοσ καὶ ἄρνεσ. καὶ Δαυὶδ ἀνεκρούετο ἐν ὀργάνοισ ἡρμοσμένοισ ἐνώπιον Κυρίου, καὶ ὁ Δαυὶδ ἐνδεδυκὼσ στολὴν ἔξαλλον. καὶ Δαυὶδ καὶ πᾶσ ὁ οἶκοσ Ἰσραὴλ ἀνήγαγον τὴν κιβωτὸν Κυρίου μετὰ κραυγῆσ καὶ μετὰ φωνῆσ σάλπιγγοσ. καὶ ἐγένετο τῆσ κιβωτοῦ παραγινομένησ ἕωσ πόλεωσ Δαυὶδ καὶ Μελχὸλ ἡ θυγάτηρ Σαοὺλ διέκυπτε διὰ τῆσ θυρίδοσ καὶ εἶδε τὸν βασιλέα Δαυὶδ ὀρχούμενον καὶ ἀνακρουόμενον ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἐξουδένωσεν αὐτὸν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆσ. καὶ φέρουσι τὴν κιβωτὸν τοῦ Κυρίου καὶ ἀνέθησαν αὐτὴν εἰσ τὸν τόπον αὐτῆσ εἰσ μέσον τῆσ σκηνῆσ, ἧσ ἔπηξεν αὐτῇ Δαυίδ. καὶ ἀνήνεγκε Δαυὶδ ὁλοκαυτώματα ἐνώπιον Κυρίου καὶ εἰρηνικάσ. καὶ συνετέλεσε Δαυὶδ συναναφέρων τὰσ ὁλοκαυτώσεισ καὶ τὰσ εἰρηνικὰσ καὶ εὐλόγησε τὸν λαὸν ἐν ὀνόματι Κυρίου τῶν δυνάμεων. καὶ διεμέρισε παντὶ τῷ λαῷ εἰσ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ Δὰν ἕωσ Βηρσαβεὲ καὶ ἀπό ἀνδρὸσ ἕωσ γυναικόσ, ἑκάστῳ κολλυρίδα ἄρτου καὶ ἐσχαρίτην καὶ λάγανον ἀπὸ τηγάνου. καὶ ἀπῆλθε πᾶσ ὁ λαὸσ ἕκαστοσ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ ἐπέστρεψε Δαυὶδ εὐλογῆσαι τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἐξῆλθε Μελχὸλ ἡ θυγάτηρ Σαοὺλ εἰσ ἀπάντησιν Δαυὶδ καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν καὶ εἶπε. τί δεδόξασται σήμερον ὁ βασιλεὺσ Ἰσραήλ, ὃσ ἀπεκαλύφθη σήμερον ἐν ὀφθαλμοῖσ παιδισκῶν τῶν δούλων ἑαυτοῦ, καθὼσ ἀποκαλύπτεται ἀποκαλυφθεὶσ εἷσ τῶν ὀρχουμένων̣ καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ Μελχόλ. ἐνώπιον Κυρίου ὀρχήσομαι. εὐλογητὸσ Κύριοσ, ὃσ ἐξελέξατό με ὑπὲρ τὸν πατέρα σου καὶ ὑπὲρ πάντα τὸν οἶκον αὐτοῦ τοῦ καταστῆσαί με εἰσ ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ. καὶ παίξομαι καὶ ὀρχήσομαι ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἀποκαλυφθήσομαι ἔτι οὕτωσ καὶ ἔσομαι ἀχρεῖοσ ἐν ὀφθαλμοῖσ σου καὶ μετὰ τῶν παιδισκῶν, ὧν εἶπάσ με μὴ δοξασθῆναι. καὶ τῇ Μελχὸλ θυγατρὶ Σαοὺλ οὐκ ἐγένετο παιδίον ἕωσ τῆσ ἡμέρασ τοῦ ἀποθανεῖν αὐτήν. ΚΑΙ ἐγένετο ὅτε ἐκάθισεν ὁ βασιλεὺσ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ Κύριοσ κατεκληρονόμησεν αὐτὸν κύκλῳ ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ τῶν κύκλῳ,

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Νάθαν τὸν προφήτην. ἰδοὺ δὴ ἐγὼ κατοικῶ ἐν οἴκῳ κεδρίνῳ, καὶ ἡ κιβωτὸσ τοῦ Θεοῦ κάθηται ἐν μέσῳ τῆσ σκηνῆσ. καὶ εἶπε Νάθαν πρὸσ τὸν βασιλέα. πάντα, ὅσα ἂν ἐν τῇ καρδίᾳ σου, βάδιζε καὶ ποίει, ὅτι Κύριοσ μετὰ σοῦ. καὶ ἐγένετο τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ ἐγένετο ρῆμα Κυρίου πρὸσ Νάθαν λέγων. πορεύου, καὶ εἰπὸν πρὸσ τὸν δοῦλόν μου Δαυίδ. τάδε λέγει Κύριοσ. οὐ σὺ οἰκοδομήσεισ μοι οἶκον τοῦ κατοικῆσαί με. ὅτι οὐ κατῴκηκα ἐν οἴκῳ ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ ἀνήγαγον τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ καὶ ἤμην ἐμπεριπατῶν ἐν καταλύματι καὶ ἐν σκηνῇ, ἐν πᾶσιν, οἷσ διῆλθον ἐν παντὶ Ἰσραήλ, εἰ λαλῶν ἐλάλησα πρὸσ μίαν φυλὴν τοῦ Ἰσραήλ, ᾧ ἐνετειλάμην ποιμαίνειν τὸν λαόν μου Ἰσραὴλ λέγων. ἱνατί οὐκ ᾠκοδομήκατέ μοι οἶκον κέδρινον̣ καὶ νῦν τάδε ἐρεῖσ τῷ δούλῳ μου Δαυίδ. τάδε λέγει Κύριοσ παντοκράτωρ. ἔλαβόν σε ἐκ τῆσ μάνδρασ τῶν προβάτων τοῦ εἶναί σε εἰσ ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαόν μου ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἤμην μετὰ σοῦ ἐν πᾶσιν, οἷσ ἐπορεύου, καὶ ἐξωλόθρευσα πάντασ τοὺσ ἐχθρούσ σου ἀπὸ προσώπου σου καὶ ἐποίησά σε ὀνομαστὸν κατὰ τὸ ὄνομα τῶν μεγάλων τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ θήσομαι τόπον τῷ λαῷ μου τῷ Ἰσραὴλ καὶ καταφυτεύσω αὐτόν, καὶ κατασκηνώσει καθ̓ ἑαυτὸν καὶ οὐ μεριμνήσει οὐκέτι, καὶ οὐ προσθήσει υἱὸσ ἀδικίασ τοῦ ταπεινῶσαι αὐτὸν καθὼσ ἀπ̓ ἀρχῆσ, ἀπὸ τῶν ἡμερῶν, ὧν ἔταξα κριτὰσ ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ, καὶ ἀναπαύσω σε ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν σου, καὶ ἀπαγγελεῖ σοι Κύριοσ ὅτι οἶκον οἰκοδομήσεισ αὐτῷ. καὶ ἔσται ἐὰν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι σου καὶ κοιμηθήσῃ μετὰ τῶν πατέρων σου, καὶ ἀναστήσω τὸ σπέρμα σου μετὰ σέ, ὃσ ἔσται ἐκ τῆσ κοιλίασ σου, καὶ ἑτοιμάσω τὴν βασιλείαν αὐτοῦ. αὐτὸσ οἰκοδομήσει μοι οἶκον τῷ ὀνόματί μου, καὶ ἀνορθώσω τὸν θρόνον αὐτοῦ ἕωσ εἰσ τὸν αἰῶνα. ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰσ πατέρα, καὶ αὐτὸσ ἔσται μοι εἰσ υἱόν. καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἡ ἀδικία αὐτοῦ, καὶ ἐλέγξω αὐτὸν ἐν ράβδῳ ἀνδρῶν καὶ ἐν ἁφαῖσ υἱῶν ἀνθρώπων. τὸ δὲ ἔλεόσ μου οὐκ ἀποστήσω ἀπ̓ αὐτοῦ, καθὼσ ἀπέστησα ἀφ̓ ὧν ἀπέστησα ἐκ προσώπου μου. καὶ πιστωθήσεται ὁ οἶκοσ αὐτοῦ καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ ἕωσ αἰῶνοσ ἐνώπιόν μου. καὶ ὁ θρόνοσ αὐτοῦ ἔσται ἀνωρθωμένοσ εἰσ τὸν αἰῶνα. κατὰ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ καὶ κατὰ πᾶσαν τὴν ὅρασιν ταύτην, οὕτωσ ἐλάλησε Νάθαν πρὸσ Δαυίδ. καὶ εἰσῆλθεν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ καὶ ἐκάθισεν ἐνώπιον Κυρίου καὶ εἶπε. τίσ εἰμι ἐγώ, Κύριέ μου Κύριε, καὶ τίσ ὁ οἶκόσ μου, ὅτι ἠγάπησάσ με ἕωσ τούτων̣ καὶ κατεσμικρύνθην μικρὸν ἐνώπιόν σου, Κύριέ μου Κύριε. καὶ ἐλάλησασ ὑπὲρ τοῦ οἴκου τοῦ δούλου σου εἰσ μακράν. οὗτοσ δὲ ὁ νόμοσ τοῦ ἀνθρώπου, Κύριέ μου Κύριε. καὶ τί προσθήσει Δαυὶδ ἔτι τοῦ λαλῆσαι πρόσ σε̣ καὶ νῦν σὺ οἶδασ τὸν δοῦλόν σου, Κύριέ μου Κύριε. διὰ τὸν λόγον σου πεποίηκασ, καὶ κατὰ τὴν καρδίαν σου ἐποίησασ πᾶσαν τὴν μεγαλωσύνην ταύτην γνωρίσαι τῷ δούλῳ σου ἕνεκεν τοῦ μεγαλῦναί σε, Κύριέ μου Κύριε, ὅτι οὐκ ἔστιν ὡσ σὺ καὶ οὐκ ἔστι Θεὸσ πλὴν σοῦ ἐν πᾶσιν, οἷσ ἠκούσαμεν ἐν τοῖσ ὠσὶν ἡμῶν. καὶ τίσ ὡσ ὁ λαόσ σου Ἰσραὴλ ἔθνοσ ἄλλο ἐν τῇ γῇ̣ ὡσ ὡδήγησεν αὐτὸν ὁ Θεὸσ τοῦ λυτρώσασθαι αὐτῷ λαόν, τοῦ θέσθαι σε ὄνομα, τοῦ ποιῆσαι μεγαλωσύνην καὶ ἐπιφάνειαν, τοῦ ἐκβαλεῖν σε ἐκ προσώπου τοῦ λαοῦ σου, οὓσ ἐλυτρώσω σεαυτῷ ἐξ Αἰγύπτου, ἔθνη καὶ σκηνώματα̣ καὶ ἡτοίμασασ σεαυτῷ τὸν λαόν σου Ἰσραὴλ εἰσ λαὸν ἕωσ αἰῶνοσ, καὶ σύ, Κύριε, ἐγένου αὐτοῖσ εἰσ Θεόν. καὶ νῦν, Κύριέ μου Κύριε, τὸ ρῆμα, ὃ ἐλάλησασ περὶ τοῦ δούλου σου καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ, πίστωσον ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ, Κύριε παντοκράτωρ Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ. καὶ νῦν καθὼσ ἐλάλησασ, μεγαλυνθείη τὸ ὄνομά σου ἕωσ αἰῶνοσ. Κύριε παντοκράτωρ Θεὸσ Ἰσραήλ, ἀπεκάλυψασ τὸ ὠτίον τοῦ δούλου σου, λέγων. οἶκον οἰκοδομήσω σοι. διὰ τοῦτο εὗρεν ὁ δοῦλόσ σου τὴν καρδίαν ἑαυτοῦ τοῦ προσεύξασθαι πρόσ σε τὴν προσευχὴν ταύτην. καὶ νῦν, Κύριέ μου Κύριε, σὺ εἶ ὁ Θεόσ, καὶ οἱ λόγοι σου ἔσονται ἀληθινοί, καὶ ἐλάλησασ ὑπὲρ τοῦ δούλου σου τὰ ἀγαθὰ ταῦτα. καὶ νῦν ἄρξαι καὶ εὐλόγησον τὸν οἶκον τοῦ δούλου σου τοῦ εἶναι εἰσ τὸν αἰῶνα ἐνώπιόν σου, ὅτι σύ, Κύριέ μου Κύριε, ἐλάλησασ, καὶ ἀπὸ τῆσ εὐλογίασ σου εὐλογηθήσεται ὁ οἶκοσ τοῦ δούλου σου τοῦ εἶναι εἰσ τὸν αἰῶνα. ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τοὺσ ἀλλοφύλουσ καὶ ἐτροπώσατο αὐτούσ. καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τὴν ἀφωρισμένην ἐκ χειρὸσ τῶν ἀλλοφύλων.

καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὴν Μωὰβ καὶ διεμέτρησεν αὐτοὺσ ἐν σχοινίοισ κοιμίσασ αὐτοὺσ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐγένετο τὰ δύο σχοινίσματα τοῦ θανατῶσαι, καὶ τὰ δύο σχοινίσματα ἐζώγρησε, καὶ ἐγένετο Μωὰβ τῷ Δαυὶδ εἰσ δούλουσ φέροντασ ξένια. καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν Ἀδρααζὰρ υἱὸν Ραάβ, βασιλέα Σουβά, πορευομένου αὐτοῦ ἐπιστῆσαι τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπί τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. καὶ προκατελάβετο Δαυὶδ τῶν αὐτοῦ χίλια ἅρματα καὶ ἑπτά χιλιάδασ ἱππέων καὶ εἴκοσι χιλιάδασ ἀνδρῶν πεζῶν, καὶ παρέλυσε Δαυὶδ πάντα τὰ ἅρματα καὶ ὑπελίπετο ἑαυτῷ ἑκατὸν ἅρματα. καὶ παραγίνεται Συρία Δαμασκοῦ βοηθῆσαι τῷ Ἀδρααζὰρ βασιλεῖ Σουβά, καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ ἐν τῷ Σύρῳ εἴκοσι δύο χιλιάδασ ἀνδρῶν. καὶ ἔθετο Δαυὶδ φρουρὰν ἐν Συρίᾳ τῇ κατὰ Δαμασκόν, καὶ ἐγένετο ὁ Σύροσ τῷ Δαυὶδ εἰσ δούλουσ φέροντασ ξένια. καὶ ἔσωσε Κύριοσ τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷσ ἐπορεύετο. καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τοὺσ χλιδῶνασ τοὺσ χρυσοῦσ, οἳ ἦσαν ἐπὶ τῶν παίδων τῶν Ἀδρααζὰρ βασιλέωσ Σουβά, καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰσ Ἱερουσαλήμ. καὶ ἔλαβεν αὐτὰ Σουσακὶμ βασιλεὺσ Αἰγύπτου ἐν τῷ ἀναβῆναι αὐτὸν εἰσ Ἱερουσαλὴμ ἐν ἡμέραισ Ροβοὰμ υἱοῦ Σολομῶντοσ. καὶ ἐκ τῆσ Μασβὰκ καὶ ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν πόλεων τοῦ Ἀδρααζὰρ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ χαλκὸν πολὺν σφόδρα. ἐν αὐτῷ ἐποίησε Σολομῶν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν καὶ τοὺσ στύλουσ καὶ τοὺσ λουτῆρασ καὶ πάντα τὰ σκεύη. καὶ ἤκουσε Θοοὺ ὁ βασιλεὺσ Ἡμὰθ ὅτι ἐπάταξε Δαυὶδ πᾶσαν τὴν δύναμιν Ἀδρααζάρ, καὶ ἀπέστειλε Θοοὺ Ἰεδδουρὰν τὸν υἱὸν αὐτοῦ πρὸσ βασιλέα Δαυὶδ ἐρωτῆσαι αὐτὸν τὰ εἰσ εἰρήνην καὶ εὐλογῆσαι αὐτὸν ὑπὲρ οὗ ἐπολέμησε τὸν Ἀδρααζὰρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, ὅτι ἀντικείμενοσ ἦν τῷ Ἀδρααζάρ, καὶ ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτοῦ ἦσαν σκεύη ἀργυρᾶ καὶ σκεύη χρυσᾶ καὶ σκεύη χαλκᾶ. καὶ ταῦτα ἡγίασεν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀργυρίου καὶ μετὰ τοῦ χρυσίου, οὗ ἡγίασεν ἐκ πασῶν τῶν πόλεων, ὧν κατεδυνάστευσεν, ἐκ τῆσ Ἰδουμαίασ καὶ ἐκ τῆσ Μωὰβ καὶ ἐκ τῶν υἱῶν Ἀμμὼν καὶ ἐκ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἐξ Ἀμαλὴκ καὶ ἐκ τῶν σκύλων Ἀδρααζὰρ υἱοῦ Ραὰβ βασιλέωσ Σουβά. καὶ ἐποίησε Δαυὶδ ὄνομα. καὶ ἐν τῷ ἀνακάμπτειν αὐτὸν ἐπάταξε τὴν Ἰδουμαίαν ἐν Γεβελὲμ εἰσ ὀκτωκαίδεκα χιλιάδασ. καὶ ἔθετο ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ φρουράν, ἐν πάσῃ τῇ Ἰδουμαίᾳ, καὶ ἐγένοντο πάντεσ οἱ Ἰδουμαῖοι δοῦλοι τῷ βασιλεῖ. καὶ ἔσωσε Κύριοσ τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷσ ἐπορεύετο. καὶ ἐβασίλευσε Δαυὶδ ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ. καὶ ἦν Δαυὶδ ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ. καὶ Ἰωὰβ υἱὸσ Σαρουί̈ασ ἐπὶ τῆσ στρατιᾶσ καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸσ Ἀχιὰδ ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων, καὶ Σαδοὺκ υἱὸσ Ἀχιτὼβ καὶ Ἀχιμέλεχ υἱὸσ Ἀβιάθαρ ἱερεῖσ, καὶ Ἀσὰ ὁ γραμματεύσ, καὶ Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ σύμβουλοσ, καὶ ὁ Χελεθθὶ καὶ ὁ Φελεττί. καὶ οἱ υἱοὶ Δαυὶδ αὐλάρχαι ἦσαν. ΚΑΙ εἶπε Δαυίδ. εἰ ἔστιν ἔτι ὑπολελειμμένοσ ἐν τῷ οἴκῳ Σαοὺλ καὶ ποιήσω μετ̓ αὐτοῦ ἔλεοσ ἕνεκεν Ἰωνάθαν̣

καὶ ἐκ τοῦ οἴκου Σαοὺλ ἦν παῖσ, καὶ ὄνομα αὐτῷ Σιβά, καὶ καλοῦσιν αὐτὸν πρὸσ Δαυίδ. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν ὁ βασιλεὺσ. σὺ εἶ Σιβά̣ καὶ εἶπεν. ἐγὼ δοῦλοσ σόσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. εἰ ὑπολέλειπται ἐκ τοῦ οἴκου Σαοὺλ ἔτι ἀνὴρ καὶ ποιήσω μετ̓ αὐτοῦ ἔλεοσ Θεοῦ̣ καὶ εἶπε Σιβὰ πρὸσ τὸν βασιλέα. ἔτι ἐστίν υἱὸσ τῷ Ἰωνάθαν πεπληγὼσ τοὺσ πόδασ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. ποῦ οὗτοσ̣ καὶ εἶπε Σιβὰ πρὸσ τὸν βασιλέα. ἰδοὺ ἐν οἴκῳ Μαχὶρ υἱοῦ Ἀμιὴλ ἐκ τῆσ Λαδάβαρ. καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεύσ Δαυὶδ καὶ ἔλαβεν αὐτὸν ἐκ τοῦ οἴκου Μαχὶρ υἱοῦ Ἀμιὴλ ἐκ τῆσ Λαδάβαρ. καὶ παραγίνεται Μεμφιβοσθὲ υἱὸσ Ἰωνάθαν υἱοῦ Σαοὺλ πρὸσ τὸν βασιλέα Δαυὶδ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ.Μεμφιβοσθέ. καὶ εἶπεν. ἰδοὺ ὁ δοῦλόσ σου. καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ. μὴ φοβοῦ, ὅτι ποιῶν ποιήσω μετὰ σοῦ ἔλεοσ διὰ Ἰωνάθαν τὸν πατέρα σου καὶ ἀποκαταστήσω σοι πάντα ἀγρὸν Σαοὺλ πατρὸσ τοῦ πατρόσ σου, καὶ σὺ φαγῇ ἄρτον ἐπὶ τῆσ τραπέζησ μου διαπαντόσ. καὶ προσεκύνησε Μεμφιβοσθέ καὶ εἶπε. τίσ εἰμι ὁ δοῦλόσ σου, ὅτι ἐπέβλεψασ ἐπὶ τὸν κύνα τὸν τεθνηκότα τὸν ὅμοιον ἐμοί̣ καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺσ Σιβὰ τὸ παιδάριον Σαοὺλ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. πάντα ὅσα ἐστὶ τῷ Σαοὺλ καὶ ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ δέδωκα τῷ υἱῷ τοῦ κυρίου σου. καὶ ἐργᾷ αὐτῷ τὴν γῆν, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ οἱ δοῦλοί σου, καὶ εἰσοίσεισ τῷ υἱῷ τοῦ κυρίου σου ἄρτουσ, καὶ ἔδεται αὐτούσ. καὶ Μεμφιβοσθὲ υἱὸσ τοῦ κυρίου σου φάγεται διαπαντὸσ ἄρτον ἐπὶ τῆσ τραπέζησ μου. . καὶ εἶπε Σιβὰ πρὸσ τὸν βασιλέα. κατὰ πάντα, ὅσα ἐντέταλται ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ τῷ δούλῳ αὐτοῦ, οὕτω ποιήσει ὁ δοῦλόσ σου. καὶ Μεμφιβοσθὲ ἤσθιεν ἐπὶ τῆσ τραπέζησ Δαυὶδ καθὼσ εἷσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ τοῦ βασιλέωσ. καὶ τῷ Μεμφιβοσθὲ υἱὸσ μικρὸσ ἦν, καὶ ὄνομα αὐτῷ Μιχά. καὶ πᾶσα ἡ κατοίκησισ τοῦ οἴκου Σιβὰ δοῦλοι τοῦ Μεμφιβοσθέ. καὶ Μεμφιβοσθὲ κατῴκει ἐν Ἱερουσαλήμ, ὅτι ἐπὶ τῆσ τραπέζησ τοῦ βασιλέωσ αὐτὸσ διαπαντὸσ ἤσθιε. καὶ αὐτὸσ ἦν χωλὸσ ἀμφοτέροισ τοῖσ ποσὶν αὐτοῦ. ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἀπέθανε βασιλεὺσ υἱῶν Ἀμμών, καὶ ἐβασίλευσεν Ἀννὼν υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.

καὶ εἶπε Δαυίδ. ποιήσω ἔλεοσ μετὰ Ἀννὼν υἱοῦ Ναάσ, ὃν τρόπον ἐποίησεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ ἔλεοσ. καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ παρακαλέσαι αὐτὸν ἐν χειρὶ τῶν δούλων αὐτοῦ περὶ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. καὶ παρεγένοντο οἱ παῖδεσ Δαυὶδ εἰσ τὴν γῆν υἱῶν Ἀμμών. καὶ εἶπον οἱ ἄρχοντεσ υἱῶν Ἀμμὼν πρὸσ Ἀννὼν τὸν κύριον αὐτῶν. μὴ παρὰ τὸ δοξάζειν Δαυὶδ τὸν πατέρα σου ἐνώπιόν σου, ὅτι ἀπέστειλέ σοι παρακαλοῦντασ̣ ἀλλ’ οὐχὶ ὅπωσ ἐρευνήσωσι τὴν πόλιν καὶ κατασκοπήσωσιν αὐτὴν καὶ τοῦ κατασκέψασθαι αὐτὴν ἀπέστειλε Δαυὶδ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ πρόσ σε̣ καὶ ἔλαβεν Ἀννὼν τοὺσ παῖδασ Δαυὶδ καὶ ἐξύρησε τοὺσ πώγωνασ αὐτῶν καὶ ἀπέκοψε τοὺσ μανδύασ αὐτῶν ἐν τῷ ἡμίσει ἕωσ τῶν ἰσχίων αὐτῶν καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτούσ. καὶ ἀπήγγειλαν τῷ Δαυὶδ ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν, καὶ ἀπέστειλεν εἰσ ἀπαντὴν αὐτῶν, ὅτι ἦσαν οἱ ἄνδρεσ ἠτιμασμένοι σφόδρα. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. καθίσατε ἐν Ἱεριχὼ ἕωσ τοῦ ἀνατεῖλαι τοὺσ πώγωνασ ὑμῶν, καὶ ἐπιστραφήσεσθε. καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ Ἀμμών, ὅτι κατῃσχύνθησαν ὁ λαὸσ Δαυίδ, καὶ ἀπέστειλαν οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ ἐμισθώσαντο τὴν Συρίαν Βαιθραὰμ καὶ τὴν Συρίαν Σουβά, εἴκοσι χιλιάδασ πεζῶν, καὶ τὸν βασιλέα Μααχά, χιλίουσ ἄνδρασ, καὶ Ἰστώβ, δώδεκα χιλιάδασ ἀνδρῶν. καὶ ἤκουσε Δαυίδ, καὶ ἀπέστειλε τὸν Ἰωὰβ καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν, τοὺσ δυνατούσ. καὶ ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ παρετάξαντο πόλεμον παρὰ τῇ θύρᾳ τῆσ πύλησ Συρίασ Σουβὰ καὶ Ροὼβ καὶ Ἰστὼβ καὶ Μααχὰ μόνοι ἐν ἀγρῷ. καὶ εἶδεν Ἰωὰβ ὅτι ἐγενήθη πρὸσ αὐτὸν ἀντιπρόσωπον τοῦ πολέμου, ἐκ τοῦ κατὰ πρόσωπον ἐξεναντίασ καὶ ἐκ τοῦ ὄπισθεν, καὶ ἐπελέξατο ἐκ πάντων τῶν νεανιῶν Ἰσραήλ, καὶ παρετάξαντο ἐξεναντίασ Συρίασ. καὶ τὸ κατάλοιπον τοῦ λαοῦ ἔδωκεν ἐν χειρὶ Ἀβεσσὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ παρετάξαντο ἐξεναντίασ υἱῶν Ἀμμών. καὶ εἶπεν. ἐὰν κραταιωθῇ Συρία ὑπὲρ ἐμέ, καὶ ἔσεσθέ μοι εἰσ σωτηρίαν, καὶ ἐὰν κραταιωθῶσιν υἱοὶ Ἀμμὼν ὑπὲρ σέ, καὶ ἐσόμεθα τοῦ σῶσαί σε. ἀνδρίζου καὶ κραταιωθῶμεν ὑπὲρ τοῦ λαοῦ ἡμῶν καὶ περὶ τῶν πόλεων τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καὶ Κύριοσ ποιήσει τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ. καὶ προσῆλθεν Ἰωὰβ καὶ ὁ λαὸσ αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ εἰσ πόλεμον πρὸσ Συρίαν, καὶ ἔφυγαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ. καὶ οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν εἶδαν ὅτι ἔφυγε Συρία, καὶ ἔφυγαν ἀπὸ προσώπου Ἀβεσσὰ καὶ εἰσῆλθον εἰσ τὴν πόλιν. καὶ ἀνέστρεψεν Ἰωὰβ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἀμμὼν καὶ παρεγένετο εἰσ Ἱερουσαλήμ. καὶ εἶδε Συρία ὅτι ἔπταισεν ἔμπροσθεν Ἰσραήλ, καὶ συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό. καὶ ἀπέστειλεν Ἀδρααζὰρ καὶ συνήγαγε τὴν Συρίαν τὴν ἐκ τοῦ πέραν τοῦ ποταμοῦ Χαλαμάκ, καὶ παρεγένοντο εἰσ Αἰλάμ, καὶ Σωβὰκ ἄρχων τῆσ δυνάμεωσ Ἀδρααζὰρ ἔμπροσθεν αὐτῶν. καὶ ἀπηγγέλη τῷ Δαυίδ, καὶ συνήγαγε τὸν πάντα Ἰσραὴλ καὶ διέβη τὸν Ἰορδάνην καὶ παρεγένετο εἰσ Αἰλάμ. καὶ παρετάξατο Συρία ἀπέναντι Δαυίδ, καὶ ἐπολέμησαν μετ’ αὐτοῦ. καὶ ἔφυγε Συρία ἀπὸ προσώπου Ἰσραήλ, καὶ ἀνεῖλε Δαυὶδ ἐκ τῆσ Συρίασ ἑπτακόσια ἅρματα καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδασ ἱππέων. καὶ τὸν Σωβὰκ τὸν ἄρχοντα τῆσ δυνάμεωσ αὐτοῦ ἐπάταξε, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ. καὶ εἶδαν πάντεσ οἱ βασιλεῖσ οἱ δοῦλοι Ἀδρααζὰρ ὅτι ἔπταισαν ἔμπροσθεν Ἰσραήλ, καὶ ηὐτομόλησαν μετὰ Ἰσραὴλ καὶ ἐδούλευσαν αὐτοῖσ. καὶ ἐφοβήθη Συρία τοῦ σῶσαι ἔτι τοὺσ υἱοὺσ Ἀμμών. ΚΑΙ ἐγένετο ἐπιστρέψαντοσ τοῦ ἐνιαυτοῦ εἰσ τὸν καιρὸν τῆσ ἐξοδίασ τῶν βασιλέων, καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ τὸν Ἰωὰβ καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ καὶ τὸν πάντα Ἰσραήλ, καὶ διέφθειραν τοὺσ υἱοὺσ Ἀμμὼν καὶ διεκάθισαν ἐπὶ Ραββάθ. καὶ Δαυὶδ ἐκάθισεν ἐν Ἱερουσαλήμ.

καὶ ἐγένετο πρὸσ ἑσπέραν καὶ ἀνέστη Δαυὶδ ἀπὸ τῆσ κοίτησ αὐτοῦ καὶ περιεπάτει ἐπὶ τοῦ δώματοσ τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέωσ καὶ εἶδε γυναῖκα λουομένην ἀπὸ τοῦ δώματοσ, καὶ ἡ γυνὴ καλὴ τῷ εἴδει σφόδρα. καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ καὶ ἐζήτησε τὴν γυναῖκα καὶ εἶπεν. οὐχὶ αὕτη Βηρσαβεὲ θυγάτηρ Ἐλιὰβ γυνὴ Οὐρίου τοῦ Χετταίου̣ καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ ἀγγέλουσ καὶ ἔλαβεν αὐτήν, καὶ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτήν, καὶ ἐκοιμήθη μετ’ αὐτῆσ, καὶ αὐτὴ ἁγιαζομένη ἀπὸ ἀκαθαρσίασ αὐτῆσ, καὶ ἀπέστρεψεν εἰσ τὸν οἶκον αὐτῆσ. καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἡ γυνή. καὶ ἀποστείλασα ἀπήγγειλε τῷ Δαυὶδ καὶ εἶπεν. ἐγώ εἰμι ἐν γαστρὶ ἔχω. καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ πρὸσ Ἰωὰβ λέγων. ἀπόστειλον πρόσ με τὸν Οὐρίαν τὸν Χετταῖον. καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰβ τὸν Οὐρίαν πρὸσ Δαυίδ. καὶ παραγίνεται Οὐρίασ καὶ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτόν, καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ εἰσ εἰρήνην Ἰωὰβ καὶ εἰσ εἰρήνην τοῦ λαοῦ καὶ εἰσ εἰρήνην τοῦ πολέμου. καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ Οὐρίᾳ. κατάβηθι εἰσ τὸν οἶκόν σου καὶ νίψαι τοὺσ πόδασ σου. καὶ ἐξῆλθεν Οὐρίασ ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέωσ, καὶ ἐξῆλθεν ὀπίσω αὐτοῦ ἄρσισ τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἐκοιμήθη Οὐρίασ παρὰ τῇ θύρᾳ τοῦ βασιλέωσ μετὰ τῶν δούλων τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ οὐ κατέβη εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ ἀνήγγειλαν τῷ Δαυὶδ λέγοντεσ, ὅτι οὐ κατέβη Οὐρίασ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ Οὐρίαν. οὐχὶ ἐξ ὁδοῦ σὺ ἔρχῃ̣ τί ὅτι οὐ κατέβησ εἰσ τὸν οἶκόν σου̣ καὶ εἶπεν Οὐρίασ πρὸσ Δαυίδ. ἡ κιβωτὸσ καὶ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδασ κατοικοῦσιν ἐν σκηναῖσ, καὶ ὁ κύριόσ μου Ἰωὰβ καὶ οἱ δοῦλοι τοῦ κυρίου μου ἐπὶ πρόσωπον τοῦ ἀγροῦ παρεμβάλλουσι. καὶ ἐγὼ εἰσελεύσομαι εἰσ τὸν οἶκόν μου τοῦ φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ κοιμηθῆναι μετὰ τῆσ γυναικόσ μου̣ πῶσ̣ ζῇ ἡ ψυχή σου, εἰ ποιήσω τὸ ρῆμα τοῦτο. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ Οὐρίαν. κάθισον ἐνταῦθα καί γε σήμερον, καὶ αὔριον ἐξαποστελῶ σε. καὶ ἐκάθισεν Οὐρίασ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ τῇ ἐπαύριον. καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν Δαυίδ, καὶ ἔφαγεν ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ ἔπιε καὶ ἐμέθυσεν αὐτόν. καὶ ἐξῆλθεν ἑσπέρασ τοῦ κοιμηθῆναι ἐπὶ τῆσ κοίτησ αὐτοῦ μετὰ τῶν δούλων τοῦ κυρίου αὐτοῦ, καὶ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ οὐ κατέβη. καὶ ἐγένετο πρωί̈ καὶ ἔγραψε Δαυὶδ βιβλίον πρὸσ Ἰωὰβ καὶ ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ Οὐρίου. καὶ ἔγραψεν ἐν βιβλίῳ λέγων. εἰσάγαγε τὸν Οὐρίαν ἐξ ἐναντίασ τοῦ πολέμου τοῦ κραταιοῦ, καὶ ἀποστραφήσεσθε ἀπὸ ὄπισθεν αὐτοῦ, καὶ πληγήσεται ἀπὸ ὄπισθεν αὐτοῦ, καὶ πληγήσεται καὶ ἀποθανεῖται. καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ φυλάσσειν Ἰωὰβ ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ ἔθηκε τὸν Οὐρίαν εἰσ τὸν τόπον, οὗ ᾔδει ὅτι ἄνδρεσ δυνάμεωσ ἐκεῖ. καὶ ἐξῆλθον οἱ ἄνδρεσ τῆσ πόλεωσ καὶ ἐπολέμουν μετὰ Ἰωάβ, καὶ ἔπεσαν ἐκ τοῦ λαοῦ ἐκ τῶν δούλων Δαυίδ, καὶ ἀπέθανε καί γε Οὐρίασ ὁ Χετταῖοσ. καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰβ καὶ ἀπήγγειλε τῷ Δαυὶδ πάντασ τοὺσ λόγουσ τοῦ πολέμου λαλῆσαι πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ ἐνετείλατο τῷ ἀγγέλῳ λέγων. ἐν τῷ συντελέσαι πάντασ τοὺσ λόγουσ τοῦ πολέμου λαλῆσαι πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ ἔσται ἐὰν ἀναβῇ ὁ θυμὸσ τοῦ βασιλέωσ, καὶ εἴπῃ σοι. τί ὅτι ἠγγίσατε πρὸσ τὴν πόλιν πολεμῆσαι̣ οὐκ ᾔδειτε ὅτι τοξεύσουσιν ἀπάνωθεν τοῦ τείχουσ̣ τίσ ἐπάταξε τὸν Ἀβιμέλεχ υἱὸν Ἱεροβάαλ υἱοῦ Νήρ̣ οὐχὶ γυνὴ ἔρριψε κλάσμα μύλου ἐπ’ αὐτὸν ἀπὸ ἄνωθεν τοῦ τείχουσ καὶ ἀπέθανεν ἐν Θαμασί̣ ἱνατί προσηγάγετε πρὸσ τὸ τεῖχοσ̣ καὶ ἐρεῖσ. καί γε ὁ δοῦλόσ σου Οὐρίασ ὁ Χετταῖοσ ἀπέθανε. καὶ ἐπορεύθη ὁ ἄγγελοσ Ἰωὰβ πρὸσ τὸν βασιλέα εἰσ Ἱερουσαλήμ, καὶ παρεγένετο καὶ ἀπήγγειλε τῷ Δαυὶδ πάντα, ὅσα ἀπήγγειλεν αὐτῷ Ἰωὰβ πάντα τὰ ρήματα τοῦ πολέμου. καὶ ἐθυμώθη Δαυὶδ πρὸσ Ἰωὰβ καὶ εἶπε πρὸσ τὸν ἄγγελον. ἱνατί προσηγάγετε πρὸσ τὴν πόλιν τοῦ πολεμῆσαι̣ οὐκ ᾔδειτε ὅτι πληγήσεσθε ἀπὸ τοῦ τείχουσ̣ τίσ ἐπάταξε τὸν Ἀβιμέλεχ υἱὸν Ἱεροβάαλ̣ οὐχὶ γυνὴ ἔρριψεν ἐπ’ αὐτὸν κλάσμα μύλου ἀπὸ τοῦ τείχουσ καὶ ἀπέθανεν ἐν Θαμασί̣ ἱνατί προσηγάγετε πρὸσ τὸ τεῖχοσ̣ καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελοσ πρὸσ Δαυὶδ ὅτι ἐκραταίωσαν ἐφ’ ἡμᾶσ οἱ ἄνδρεσ καὶ ἐξῆλθαν ἐφ̓ ἡμᾶσ εἰσ τὸν ἀγρόν, καὶ ἐγενήθημεν ἐπ’ αὐτοὺσ ἕωσ τῆσ θύρασ τῆσ πύλησ, καὶ ἐτόξευσαν οἱ τοξεύοντεσ πρὸσ τοὺσ παῖδάσ σου ἀπάνωθεν τοῦ τείχουσ, καὶ ἀπέθανον τῶν παίδων τοῦ βασιλέωσ, καί γε ὁ δοῦλοσ σου Οὐρίασ ὁ Χετταῖοσ ἀπέθανε. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ τὸν ἄγγελον. τάδε ἐρεῖσ πρὸσ Ἰωάβ. μὴ πονηρὸν ἔστω ἐν ὀφθαλμοῖσ σου τὸ ρῆμα τοῦτο, ὅτι ποτὲ μὲν οὕτωσ καὶ ποτὲ οὕτωσ φάγεται ἡ μάχαιρα. κραταίωσον τὸν πόλεμόν σου εἰσ τὴν πόλιν καὶ κατάσπασον αὐτὴν καὶ κραταίωσον αὐτήν. καὶ ἤκουσεν ἡ γυνὴ Οὐρίου ὅτι ἀπέθανεν Οὐρίασ ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ, καὶ ἐκόψατο τὸν ἄνδρα αὐτῆσ. καὶ διῆλθε τὸ πένθοσ καὶ ἀπέστειλε Δαυίδ, καὶ συνήγαγεν αὐτὴν εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἐγενήθη αὐτῷ εἰσ γυναῖκα, καὶ ἔτεκεν αὐτῷ υἱόν. καὶ πονηρὸν ἐφάνη τὸ ρῆμα, ὃ ἐποίησε Δαυίδ, ἐν ὀφθαλμοῖσ Κυρίου. ΚΑΙ ἀπέστειλε Κύριοσ τὸν Νάθαν τὸν προφήτην πρὸσ Δαυίδ, καὶ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ. δύο ἦσαν ἄνδρεσ ἐν πόλει μιᾷ, εἷσ πλούσιοσ, καὶ εἷσ πένησ.

καὶ τῷ πλουσίῳ ἦν ποίμνια καὶ βουκόλια πολλὰ σφόδρα, καὶ τῷ πένητι οὐδὲν ἀλλ’ ἢ ἀμνὰσ μία μικρά, ἣν ἐκτήσατο καὶ περιεποίησατο καὶ ἐξέθρεψεν αὐτὴν καὶ ἡδρύνθη μετ’ αὐτοῦ καὶ μετὰ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό, ἐκ τοῦ ἄρτου αὐτοῦ ἤσθιε καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου αὐτοῦ ἔπινε καὶ ἐν τῷ κόλπῳ αὐτοῦ ἐκάθευδε καὶ ἦν αὐτῷ ὡσ θυγάτηρ. καὶ ἦλθε πάροδοσ τῷ ἀνδρὶ τῷ πλουσίῳ, καὶ ἐφείσατο λαβεῖν ἐκ τῶν ποιμνίων αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν βουκολίων αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι τῷ ξένῳ ὁδοιπόρῳ τῷ ἐλθόντι πρὸσ αὐτὸν καὶ ἔλαβε τὴν ἀμνάδα τοῦ πένητοσ καὶ ἐποίησεν αὐτὴν τῷ ἀνδρὶ τῷ ἐλθόντι πρὸσ αὐτόν. καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Δαυὶδ σφόδρα τῷ ἀνδρί, καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ Νάθαν. ζῇ Κύριοσ, ὅτι υἱὸσ θανάτου ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσασ τοῦτο καὶ τὴν ἀμνάδα ἀποτίσει ἑπταπλασίονα, ἀνθ’ ὧν ὅτι ἐποίησε τὸ ρῆμα τοῦτο καὶ περὶ οὗ οὐκ ἐφείσατο. καὶ εἶπε Νάθαν πρὸσ Δαυίδ. σὺ εἶ ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσασ τοῦτο. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἐγώ εἰμι ὁ χρίσασ σε εἰσ βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐγώ εἰμι ἐρρυσάμην σε ἐκ χειρὸσ Σαοὺλ καὶ ἔδωκά σοι τὸν οἶκον τοῦ κυρίου σου καὶ τὰσ γυναῖκασ τοῦ κυρίου σου ἐν τῷ κόλπῳ σου καὶ ἔδωκά σοι τὸν οἶκον Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα. καὶ εἰ μικρόν ἐστι, προσθήσω σοι κατὰ ταῦτα. τί ὅτι ἐφαύλισασ τὸν λόγον Κυρίου τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ̣ τὸν Οὐρίαν τὸν Χετταῖον ἐπάταξασ ἐν ρομφαίᾳ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἔλαβεσ σεαυτῷ εἰσ γυναῖκα καὶ αὐτὸν ἀπέκτεινασ ἐν ρομφαίᾳ υἱῶν Ἀμμών. καὶ νῦν οὐκ ἀποστήσεται ρομφαία ἐκ τοῦ οἴκου σου ἕωσ αἰῶνοσ ἀνθ’ ὧν ὅτι ἐξουδένωσάσ με καὶ ἔλαβεσ τὴν γυναῖκα τοῦ Οὐρίου τοῦ Χετταίου τοῦ εἶναί σοι εἰσ γυναῖκα. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ σὲ κακὰ ἐκ τοῦ οἴκου σου καὶ λήψομαι τὰσ γυναῖκάσ σου κατ’ ὀφθαλμούσ σου καὶ δώσω τῷ πλησίον σου, καὶ κοιμηθήσεται μετὰ τῶν γυναικῶν σου ἐναντίον τοῦ ἡλίου τούτου. ὅτι σὺ ἐποίησασ κρυβῇ, κἀγὼ ποιήσω τὸ ρῆμα τοῦτο ἐναντίον παντὸσ Ἰσραὴλ καὶ ἀπέναντι τοῦ ἡλίου τούτου. καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ Νάθαν. ἡμάρτηκα τῷ Κυρίῳ. καὶ εἶπε Νάθαν πρὸσ Δαυίδ. καὶ Κύριοσ παρεβίβασε τὸ ἁμάρτημά σου, οὐ μὴ ἀποθάνῃσ. πλὴν ὅτι παροργίζων παρώργισασ τοὺσ ἐχθροὺσ Κυρίου ἐν τῷ ρήματι τούτῳ, καί γε ὁ υἱόσ σου ὁ τεχθείσ σοι θανάτῳ ἀποθανεῖται. καὶ ἀπῆλθε Νάθαν εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ ἔθραυσε Κύριοσ τὸ παιδίον, ὃ ἔτεκεν ἡ γυνὴ Οὐρίου τοῦ Χετταίου τῷ Δαυίδ, καὶ ἠρρώστησε. καὶ ἐζήτησε Δαυὶδ τὸν Θεὸν περὶ τοῦ παιδαρίου, καὶ ἐνήστευσε Δαυὶδ νηστείαν καὶ εἰσῆλθε καὶ ηὐλίσθη ἐν σάκκῳ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἀνέστησαν ἐπ’ αὐτὸν οἱ πρεσβύτεροι τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἐγεῖραι αὐτὸν ἀπὸ τῆσ γῆσ, καὶ οὐκ ἠθέλησε καὶ οὐ συνέφαγεν αὐτοῖσ ἄρτον. καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἀπέθανε τὸ παιδάριον. καὶ ἐφοβήθησαν οἱ δοῦλοι Δαυὶδ ἀναγγεῖλαι αὐτῷ ὅτι τέθνηκε τὸ παιδάριον, ὅτι εἶπαν. ἰδοὺ ἐν τῷ τὸ παιδάριον ἔτι ζῆν ἐλαλήσαμεν πρὸσ αὐτόν, καὶ οὐκ εἰσήκουσε τῆσ φωνῆσ ἡμῶν. καὶ πῶσ εἴπωμεν πρὸσ αὐτὸν ὅτι τέθνηκε τὸ παιδάριον̣ καὶ ποιήσει κακά. καὶ συνῆκε Δαυὶδ ὅτι οἱ παῖδεσ αὐτοῦ ψιθυρίζουσι, καὶ ἐνόησε Δαυὶδ ὅτι τέθνηκε τὸ παιδάριον. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ. εἰ τέθνηκε τὸ παιδάριον̣ καὶ εἶπαν. τέθνηκε. καὶ ἀνέστη Δαυὶδ ἐκ τῆσ γῆσ καὶ ἐλούσατο καὶ ἠλείψατο καὶ ἤλλαξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ. καὶ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ᾔτησεν ἄρτον φαγεῖν καὶ παρέθηκαν αὐτῷ ἄρτον, καὶ ἔφαγε. καὶ εἶπαν οἱ παῖδεσ αὐτοῦ πρὸσ αὐτόν. τί τὸ ρῆμα τοῦτο, ὃ ἐποίησασ ἕνεκα τοῦ παιδαρίου̣ ἔτι ζῶντοσ ἐνήστευεσ καὶ ἔκλαιεσ καὶ ἠγρύπνεισ, καὶ ἡνίκα ἀπέθανε τὸ παιδάριον, ἀνέστησ καὶ ἔφαγεσ ἄρτον καὶ πέπωκασ̣ καὶ εἶπε Δαυίδ. ἐν τῷ τὸ παιδάριον ἔτι ζῆν ἐνήστευσα καὶ ἔκλαυσα, ὅτι εἶπα. τίσ οἶδεν εἰ ἐλεήσει με Κύριοσ καὶ ζήσεται τὸ παιδάριον̣ καὶ νῦν τέθνηκεν. ἱνατί τοῦτο ἐγὼ νηστεύω̣ μὴ δυνήσομαι ἐπιστρέψαι αὐτὸν ἔτι̣ ἐγὼ πορεύσομαι πρὸσ αὐτόν, καὶ αὐτὸσ οὐκ ἀναστρέψει πρόσ με. καὶ παρεκάλεσε Δαυὶδ Βηρσαβεὲ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτὴν καὶ ἐκοιμήθη μετ’ αὐτῆσ καὶ συνέλαβε καὶ ἔτεκεν υἱόν, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σαλωμών, καὶ Κύριοσ ἠγάπησεν αὐτόν. καὶ ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ Νάθαν τοῦ προφήτου, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰεδεδί, ἕνεκεν Κυρίου. Καὶ ἐπολέμησεν Ἰωὰβ ἐν Ραββὰθ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ κατέλαβε τὴν πόλιν τῆσ βασιλείασ. καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰβ ἀγγέλουσ πρὸσ Δαυὶδ καὶ εἶπεν. ἐπολέμησα ἐν Ραββὰθ καὶ κατελαβόμην τὴν πόλιν τῶν ὑδάτων. καὶ νῦν συνάγαγε τὸ κατάλοιπον τοῦ λαοῦ καὶ παρέμβαλε ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ προκαταλαβοῦ αὐτήν, ἵνα μὴ προκαταλάβωμαι ἐγὼ τὴν πόλιν καὶ κληθῇ τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτήν. καὶ συνήγαγε Δαυὶδ πάντα τὸν λαὸν καὶ ἐπορεύθη εἰσ Ραββὰθ καὶ ἐπολέμησεν ἐν αὐτῇ καὶ κατελάβετο αὐτήν. καὶ ἔλαβε τὸν στέφανον Μολχὸμ τοῦ βασιλέωσ αὐτῶν ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ αὐτοῦ, καὶ ὁ σταθμὸσ αὐτοῦ τάλαντον χρυσίου καὶ λίθου τιμίου, καὶ ἦν ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ Δαυίδ. καὶ σκῦλα τῆσ πόλεωσ ἐξήνεγκε πολλὰ σφόδρα. καὶ τὸν λαὸν τὸν ὄντα ἐν αὐτῇ ἐξήγαγε καὶ ἔθηκεν ἐν τῷ πρίονι καὶ ἐν τοῖσ τριβόλοισ τοῖσ σιδηροῖσ καὶ ὑποτομεῦσι σιδηροῖσ καὶ διήγαγεν αὐτοὺσ διὰ τοῦ πλινθείου. καὶ οὕτωσ ἐποίησε πάσαισ ταῖσ πόλεσιν υἱῶν Ἀμμών. καὶ ἐπέστρεψε Δαυὶδ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ εἰσ Ἱερουσαλήμ. ΚΑΙ ἐγενήθη μετὰ ταῦτα καὶ τῷ Ἀβεσσαλὼμ υἱῷ Δαυὶδ ἀδελφὴ καλὴ τῷ εἴδει σφόδρα, καὶ ὄνομα αὐτῇ Θημάρ, καὶ ἠγάπησεν αὐτὴν Ἀμνὼν υἱὸσ Δαυίδ.

καὶ ἐθλίβετο Ἀμνὼν ὥστε ἀρρωστεῖν διὰ Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ, ὅτι παρθένοσ ἦν αὕτη, καὶ ὑπέρογκον ἐν ὀφθαλμοῖσ Ἀμνὼν τοῦ ποιῆσαί τι αὐτῇ. καὶ ἦν τῷ Ἀμνὼν ἑταῖροσ, καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἰωναδάβ, υἱὸσ Σαμαὰ τοῦ ἀδελφοῦ Δαυίδ. καὶ Ἰωναδὰβ ἀνὴρ σοφὸσ σφόδρα. καὶ εἶπεν αὐτῷ. τί σοι ὅτι σὺ οὕτωσ ἀσθενήσ, υἱὲ τοῦ βασιλέωσ, τὸ πρωί̈ πρωί̣̈ οὐκ ἀπαγγέλλεισ μοι̣ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀμνών. Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν Ἀβεσσαλὼμ τοῦ ἀδελφοῦ μου ἐγὼ ἀγαπῶ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰωναδάβ. κοιμήθητι ἐπὶ τῆσ κοίτησ σου καὶ μαλακίσθητι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ πατήρ σου τοῦ ἰδεῖν σε, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. ἐλθέτω δὴ Θημὰρ ἡ ἀδελφή μου καὶ ψωμισάτω με καὶ ποιησάτω κατ’ ὀφθαλμούσ μου βρῶμα, ὅπωσ ἴδω καὶ φάγω ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῆσ. καὶ ἐκοιμήθη Ἀμνὼν καὶ ἠρρώστησε, καὶ εἰσῆλθεν ὁ βασιλεὺσ ἰδεῖν αὐτόν, καὶ εἶπεν Ἀμνὼν πρὸσ τὸν βασιλέα. ἐλθέτω δὴ Θημὰρ ἡ ἀδελφή μου πρόσ με καὶ κολλυρισάτω ἐν ὀφθαλμοῖσ μου δύο κολλυρίδασ, καὶ φάγομαι ἐκ τῆσ χειρὸσ αὐτῆσ. καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ πρὸσ Θημὰρ εἰσ τὸν οἶκον λέγων. πορεύθητι δὴ εἰσ τὸν οἶκον τοῦ ἀδελφοῦ σου καὶ ποίησον αὐτῷ βρῶμα. καὶ ἐπορεύθη Θημὰρ εἰσ τὸν οἶκον Ἀμνὼν ἀδελφοῦ αὐτῆσ, καὶ αὐτὸσ κοιμώμενοσ. καὶ ἔλαβε τὸ σταῖσ καὶ ἐφύρασε καὶ ἐκολλύρισε κατ’ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ καὶ ἥψησε τὰσ κολλυρίδασ. καὶ ἔλαβε τὸ τήγανον καὶ κατεκένωσεν ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠθέλησε φαγεῖν. καὶ εἶπεν Ἀμνών. ἐξαγάγετε πάντα ἄνδρα ἀπὸ ἐπάνωθέν μου. καὶ ἐξήγαγον πάντα ἄνδρα ἐπάνωθεν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν Ἀμνὼν πρὸσ Θημάρ. εἰσένεγκε τὸ βρῶμα εἰσ τὸ ταμιεῖον, καὶ φάγομαι ἐκ τῆσ χειρόσ σου. καὶ ἔλαβε Θημὰρ τὰσ κολλυρίδασ, ἃσ ἐποίησε, καὶ εἰσήνεγκε τῷ Ἀμνὼν ἀδελφῷ αὐτῆσ εἰσ τὸν κοιτῶνα καὶ προσήγαγεν αὐτῷ τοῦ φαγεῖν, καὶ ἐπελάβετο αὐτῆσ καὶ εἶπεν αὐτῇ. δεῦρο κοιμήθητι μετ’ ἐμοῦ, ἀδελφή μου. καὶ εἶπεν αὐτῷ. μή, ἀδελφέ μου. μὴ ταπεινώσῃσ με, διότι οὐ ποιηθήσεται οὕτωσ ἐν Ἰσραήλ, μὴ ποιήσῃσ τὴν ἀφροσύνην ταύτην. καὶ ἐγὼ ποῦ ἀποίσω τὸ ὄνειδόσ μου̣ καὶ σὺ ἔσῃ ὡσ εἷσ τῶν ἀφρόνων ἐν Ἰσραήλ. καὶ νῦν λάλησον δὴ πρὸσ τὸν βασιλέα, ὅτι οὐ μὴ κωλύσῃ με ἀπὸ σοῦ. καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἀμνὼν τοῦ ἀκοῦσαι τῆσ φωνῆσ αὐτῆσ καὶ ἐκραταίωσεν ὑπὲρ αὐτὴν καὶ ἐταπείνωσεν αὐτὴν καὶ ἐκοιμήθη μετ’ αὐτῆσ. καὶ ἐμίσησεν αὐτὴν Ἀμνὼν μῖσοσ μέγα σφόδρα, ὅτι μέγα τὸ μῖσοσ, ὃ ἐμίσησεν αὐτὴν ὑπὲρ τὴν ἀγάπην, ἣν ἠγάπησεν αὐτήν. καὶ εἶπεν αὐτῇ Ἀμνών. ἀνάστηθι καὶ πορεύου. καὶ εἶπεν αὐτῷ Θημάρ. μή, ἀδελφέ, ὅτι μεγάλη ἡ κακία ἡ ἐσχάτη ὑπὲρ τὴν πρώτην, ἣν ἐποίησασ μετ’ ἐμοῦ τοῦ ἐξαποστεῖλαί με. καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἀμνὼν ἀκοῦσαι τῆσ φωνῆσ αὐτῆσ. καὶ ἐκάλεσε τὸ παιδάριον αὐτοῦ τὸν προεστηκότα τοῦ οἴκου καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἐξαποστείλατε δὴ ταύτην ἀπ’ ἐμοῦ ἔξω καὶ ἀπόκλεισον τὴν θύραν ὀπίσω αὐτῆσ. καὶ ἐπ’ αὐτῆσ ἦν χιτὼν καρπωτόσ, ὅτι οὕτωσ ἐνεδιδύσκοντο αἱ θυγατέρεσ τοῦ βασιλέωσ αἱ παρθένοι τοὺσ ἐπενδύτασ αὐτῶν. καὶ ἐξήγαγεν αὐτὴν ὁ λειτουργὸσ αὐτοῦ ἔξω καὶ ἀπέκλεισε τὴν θύραν ὀπίσω αὐτῆσ. καὶ ἔλαβε Θημὰρ σποδὸν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ καὶ τὸν χιτῶνα τὸν καρπωτὸν τὸν ἐπ’ αὐτῆσ διέρρηξε καὶ ἐπέθηκε τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ καὶ ἐπορεύθη πορευομένη καὶ κράζουσα. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὴν Ἀβεσσαλὼμ ὁ ἀδελφὸσ αὐτῆσ. μὴ Ἀμνὼν ὁ ἀδελφόσ σου ἐγένετο μετὰ σοῦ̣ καὶ νῦν, ἀδελφή μου, κώφευσον, ὅτι ἀδελφόσ σού ἐστι. μὴ θῇσ τὴν καρδίαν σου τοῦ λαλῆσαι τὸ ρῆμα τοῦτο. καὶ ἐκάθισε Θημὰρ χηρεύουσα ἐν τῷ οἴκῳ Ἀβεσσαλὼμ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆσ. καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ καὶ ἐθυμώθη σφόδρα. καὶ οὐκ ἐλύπησε τὸ πνεῦμα Ἀμνὼν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἠγάπα αὐτόν, ὅτι πρωτότοκοσ αὐτοῦ ἦν. καὶ οὐκ ἐλάλησεν Ἀβεσσαλὼμ μετὰ Ἀμνὼν ἀπὸ πονηροῦ ἕωσ ἀγαθοῦ,ὅτι ἐμίσει Ἀβεσσαλὼμ τὸν Ἀμνὼν ἐπὶ λόγου, οὗ ἐταπείνωσε Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ. Καὶ ἐγένετο εἰσ διετηρίδα ἡμερῶν καὶ ἦσαν κείροντεσ τῷ Ἀβεσσαλὼμ ἐν Βελασὼρ τῇ ἐχόμενα Ἐφραίμ, καὶ ἐκάλεσεν Ἀβεσσαλὼμ πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἦλθεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ εἶπεν. ἰδοὺ δὴ κείρουσι τῷ δούλῳ σου, πορευθήτω δὴ ὁ βασιλεὺσ καὶ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ μετὰ τοῦ δούλου σου. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Ἀβεσσαλώμ. μὴ δή, υἱέ μου, μὴ πορευθῶμεν πάντεσ ἡμεῖσ, καὶ οὐ μὴ καταβαρυνθῶμεν ἐπὶ σέ. καὶ ἐβιάσατο αὐτόν, καὶ οὐκ ἠθέλησε τοῦ πορευθῆναι καὶ εὐλόγησεν αὐτόν. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ αὐτόν. καὶ εἰ μή, πορευθήτω δὴ μεθ’ ἡμῶν Ἀμνὼν ὁ ἀδελφόσ μου. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. ἱνατί πορευθῇ μετὰ σοῦ̣ καὶ ἐβιάσατο αὐτὸν Ἀβεσσαλώμ, καὶ ἀπέστειλε μετ’ αὐτοῦ τὸν Ἀμνὼν καὶ πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἐποίησεν Ἀβεσσαλὼμ πότον κατὰ τὸν πότον τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἐνετείλατο Ἀβεσσαλὼμ τοῖσ παιδαρίοισ αὐτοῦ λέγων. ἴδετε ὡσ ἂν ἀγαθυνθῇ ἡ καρδία Ἀμνὼν ἐν τῷ οἴνῳ καὶ εἴπω πρὸσ ὑμᾶσ. πατάξατε τὸν Ἀμνών, καὶ θανατώσατε αὐτόν. μὴ φοβηθῆτε, ὅτι οὐχὶ ἐγώ εἰμι ὁ ἐντελλόμενοσ ὑμῖν̣ ἀνδρίζεσθε καὶ γίνεσθε εἰσ υἱοὺσ δυνάμεωσ. καί ἐποίησαν τὰ παιδάρια Ἀβεσσαλὼμ τῷ Ἀμνὼν καθὰ ἐνετείλατο αὐτοῖσ Ἀβεσσαλώμ. καὶ ἀνέστησαν πάντεσ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέωσ καὶ ἐπεκάθισαν ἀνὴρ ἐπὶ τὴν ἡμίονον αὐτοῦ καὶ ἔφυγαν. καὶ ἐγένετο αὐτῶν ὄντων ἐν τῷ ὁδῷ καὶ ἡ ἀκοὴ ἦλθε πρὸσ Δαυὶδ λέγων. ἐπάταξεν Ἀβεσσαλὼμ πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ, καὶ οὐ κατελείφθη ἐξ αὐτῶν οὐδὲ εἷσ. καὶ ἀνέστη ὁ βασιλεὺσ καὶ διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ πάντεσ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ οἱ περιεστῶτεσ αὐτῷ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν. καὶ ἀπεκρίθη Ἰωναδὰβ υἱὸσ Σαμαὰ ἀδελφοῦ Δαυὶδ καὶ εἶπε. μὴ εἰπάτω ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεύσ, ὅτι πάντα τὰ παιδάρια τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ ἐθανάτωσεν, ὅτι Ἀμνὼν μονώτατοσ ἀπέθανεν. ὅτι ἐπὶ στόματοσ Ἀβεσσαλὼμ ἦν κείμενοσ ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ, ἧσ ἐταπείνωσε Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ. καὶ νῦν μὴ θέσθω ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ ρῆμα λέγων. πάντεσ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέωσ ἀπέθανον, ὅτι ἀλλ’ ἢ Ἀμνὼν μονώτατοσ ἀπέθανε. καὶ ἀπέδρα Ἀβεσσαλώμ. καὶ ᾖρε τὸ παιδάριον ὁ σκοπὸσ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ καὶ εἶδε καὶ ἰδοὺ λαὸσ πολὺσ πορευόμενοσ ἐν τῇ ὁδῷ ὄπισθεν αὐτοῦ ἐκ πλευρᾶσ τοῦ ὄρουσ ἐν τῇ καταβάσει. καὶ παρεγένετο ὁ σκοπὸσ καὶ ἀπήγγειλε τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν. ἄνδρασ ἑώρακα ἐκ τῆσ ὁδοῦ τῆσ Ὡρωνῆν ἐκ μέρουσ τοῦ ὄρουσ. καὶ εἶπεν Ἰωναδὰβ πρὸσ τὸν βασιλέα. ἰδοὺ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέωσ πάρεισι. κατὰ τὸν λόγον τοῦ δούλου σου, οὕτωσ ἐγένετο. καὶ ἐγένετο ἡνίκα συνετέλεσε λαλῶν, καὶ ἰδοὺ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέωσ ἦλθαν καὶ ἐπῇραν τὴν φωνὴν αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν, καί γε ὁ βασιλεὺσ καὶ πάντεσ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ ἔκλαυσαν κλαυθμὸν μέγαν σφόδρα. καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἔφυγε καὶ ἐπορεύθη πρὸσ Θολμὶ υἱὸν Ἐμιοὺδ βασιλέα Γεδσοὺρ εἰσ γῆν Μαχάδ. καὶ ἐπένθησεν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ ἐπὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ πάσασ τὰσ ἡμέρασ. καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἀπέδρα καὶ ἐπορεύθη εἰσ Γεδσοὺρ καὶ ἦν ἐκεῖ ἔτη τρία. καὶ ἐκόπασε τὸ πνεῦμα τοῦ βασιλέωσ τοῦ ἐξελθεῖν ὀπίσω Ἀβεσσαλώμ, ὅτι παρεκλήθη ἐπὶ Ἀμνὼν ὅτι ἀπέθανε. ΚΑΙ ἔγνω Ἰωὰβ υἱὸσ Σαρουί̈ασ ὅτι ἡ καρδία τοῦ βασιλέωσ ἐπὶ Ἀβεσσαλώμ.

καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰβ εἰσ Θεκωέ, καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν γυναῖκα σοφὴν καὶ εἶπε πρὸσ αὐτήν. πένθησον δὴ καὶ ἔνδυσαι ἱμάτια πενθικὰ καὶ μὴ ἀλείψῃ ἔλαιον καὶ ἔσῃ ὡσ γυνὴ πενθοῦσα ἐπὶ τεθνηκότι τοῦτο ἡμέρασ πολλὰς καὶ ἐλεύσῃ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ λαλήσεισ πρὸσ αὐτὸν κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο. καὶ ἔθηκεν Ἰωὰβ τοὺσ λόγουσ ἐν τῷ στόματι αὐτῆσ. καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ ἡ Θεκωῖτισ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῆσ εἰσ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ εἶπε. σῶσον, βασιλεῦ, σῶσον. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὴν ὁ βασιλεύσ. τί ἐστί σοι̣ ἡ δὲ εἶπε. καὶ μάλα γυνὴ χήρα ἐγώ εἰμι, καὶ ἀπέθανεν ὁ ἀνήρ μου. καί γε τῇ δούλῃ σου δύο υἱοί, καὶ ἐμαχέσαντο ἀμφότεροι ἐν τῷ ἀγρῷ, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρούμενοσ ἀνὰ μέσον αὐτῶν, καὶ ἔπαισεν ὁ εἷσ τὸν ἕνα ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν. καὶ ἰδοὺ ἐπανέστη ὅλη ἡ πατριὰ πρὸσ τὴν δούλην σου καὶ εἶπαν. δὸσ τὸν παίσαντα τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ θανατώσομεν αὐτὸν ἀντὶ τῆσ ψυχῆσ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, οὗ ἀπέκτεινε, καὶ ἐξαροῦμεν καί γε τὸν κληρονόμον ὑμῶν. καὶ σβέσουσι τὸν ἄνθρακά μου τὸν καταλειφθέντα, ὥστε μὴ θέσθαι τῷ ἀνδρί μου κατάλειμμα καὶ ὄνομα ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ τὴν γυναῖκα. ὑγιαίνουσα βάδιζε εἰσ τὸν οἶκόν σου, κἀγὼ ἐντελοῦμαι περὶ σοῦ. καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ ἡ Θεκωῖτισ πρὸσ τὸν βασιλέα. ἐπ ἐμέ, κύριέ μου βασιλεῦ, ἡ ἀνομία καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ μου, καὶ ὁ βασιλεὺσ καὶ ὁ θρόνοσ αὐτοῦ ἀθῷοσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. τίσ ὁ λαλῶν πρόσ σε̣ καί ἄξεισ αὐτὸν πρὸσ ἐμέ, καὶ οὐ προσθήσει ἔτι ἅψασθαι αὐτοῦ. καὶ εἶπε. μνημονευσάτω δὴ ὁ βασιλεὺσ τὸν Κύριον Θεὸν αὐτοῦ πληθυνθῆναι ἀγχιστέα τοῦ αἵματοσ τοῦ διαφθεῖραι καὶ οὐ μὴ ἐξάρωσι τὸν υἱόν μου. καὶ εἶπε. ζῇ Κύριοσ, εἰ πεσεῖται ἀπὸ τῆσ τριχὸσ τοῦ υἱοῦ σου ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ εἶπεν ἡ γυνή. λαλησάτω δὴ ἡ δούλη σου πρὸσ τὸν κύριόν μου βασιλέα ρῆμα. καὶ εἶπε. λάλησον. καὶ εἶπεν ἡ γυνή. ἱνατί ἐλογίσω τοιοῦτο ἐπὶ λαὸν Θεοῦ̣ ἦ ἐκ στόματοσ τοῦ βασιλέωσ ὁ λόγοσ οὗτοσ ὡσ πλημμέλεια τοῦ μὴ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα τὸν ἐξωσμένον αὐτοῦ̣ ὅτι θανάτῳ ἀποθανούμεθα, καὶ ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὸ καταφερόμενον ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὃ οὐ συναχθήσεται. καὶ λήψεται ὁ Θεὸσ ψυχήν, καὶ λογιζόμενοσ τοῦ ἐξῶσαι ἀπ αὐτοῦ ἐξεωσμένον. καὶ νῦν ὃ ἦλθον λαλῆσαι πρὸσ τὸν βασιλέα τὸν κύριόν μου τὸ ρῆμα τοῦτο, ὅτι ὄψεταί με ὁ λαόσ, καὶ ἐρεῖ ἡ δούλη σου. λαλησάτω δὴ πρὸσ τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα, εἴπωσ ποιήσει ὁ βασιλεὺσ τὸ ρῆμα τῆσ δούλησ αὐτοῦ. ὅτι ἀκούσει ὁ βασιλεύσ. ρυσάσθω τὴν δούλην αὐτοῦ ἐκ χειρὸσ τοῦ ἀνδρὸσ τοῦ ζητοῦντοσ ἐξᾶραί με καὶ τὸν υἱόν μου ἀπὸ κληρονομίασ Θεοῦ. καὶ εἶπεν ἡ γυνή. εἴη δὴ ὁ λόγοσ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ εἰσ θυσίαν, ὅτι καθὼσ ἄγγελοσ Θεοῦ, οὕτωσ ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ τοῦ ἀκούειν τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ πονηρόν, καὶ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἔσται μετὰ σοῦ. καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ καὶ εἶπε πρὸσ τὴν γυναῖκα. μὴ δὴ κρύψῃσ ἀπ ἐμοῦ ρῆμα, ὃ ἐγὼ ἐπερωτῶ σε. καὶ εἶπεν ἡ γυνή. λαλησάτω δὴ ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεύσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. μὴ ἡ χεὶρ Ἰωὰβ ἐν παντὶ τούτῳ μετὰ σοῦ̣ καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ βασιλεῖ. ζῇ ἡ ψυχή σου, κύριέ μου βασιλεῦ, εἰ ἔστιν εἰσ τὰ δεξιὰ ἢ εἰσ τὰ ἀριστερὰ ἐκ πάντων, ὧν ἐλάλησεν ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεύσ, ὅτι ὁ δοῦλόσ σου Ἰωὰβ αὐτὸσ ἐνετείλατό μοι, καὶ αὐτὸσ ἔθετο ἐν τῷ στόματι τῆσ δούλησ σου πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ. ἕνεκεν τοῦ περιελθεῖν τὸ πρόσωπον τοῦ ρήματοσ τούτου ἐποίησεν ὁ δοῦλόσ σου Ἰωὰβ τὸν λόγον τοῦτον, καὶ ὁ κύριόσ μου σοφὸσ καθὼσ σοφία ἀγγέλου τοῦ Θεοῦ τοῦ γνῶναι πάντα τὰ ἐν τῇ γῇ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Ἰωάβ. ἰδοὺ δὴ ἐποίησά σοι κατὰ τὸν λόγον σου τοῦτον. πορεύου, ἐπίστρεψον τὸ παιδάριον τὸν Ἀβεσσαλώμ. καὶ ἔπεσεν Ἰωὰβ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησε καὶ εὐλόγησε τὸν βασιλέα, καὶ εἶπεν Ἰωάβ. σήμερον ἔγνω ὁ δοῦλόσ σου ὅτι εὗρον χάριν ἐν ὀφθαλμοῖσ σου, κύριέ μου βασιλεῦ, ὅτι ἐποίησεν ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ τὸν λόγον τοῦ δούλου αὐτοῦ. καὶ ἀνέστη Ἰωὰβ καὶ ἐπορεύθη εἰσ Γεδσοὺρ καὶ ἤγαγε τὸν Ἀβεσσαλὼμ εἰσ Ἱερουσαλήμ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. ἀποστραφήτω εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ τὸ πρόσωπόν μου μὴ βλεπέτω καὶ ἀπέστρεψεν Ἀβεσσαλὼμ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ οὐκ εἶδε. καὶ ὡσ Ἀβεσσαλὼμ οὐκ ἦν ἀνὴρ ἐν παντὶ Ἰσραὴλ αἰνετὸσ σφόδρα, ἀπὸ ἴχνουσ ποδὸσ αὐτοῦ καὶ ἕωσ κορυφῆσ αὐτοῦ οὐκ ἦν ἐν αὐτῷ μῶμοσ. καὶ ἐν τῷ κείρεσθαι αὐτὸν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἐγένετο ἀπ ἀρχῆσ ἡμερῶν εἰσ ἡμέρασ, ὡσ ἂν ἐκείρετο, ὅτι κατεβαρύνετο ἐπ αὐτὸν καὶ κειρόμενοσ αὐτὴν ἔστησε τὴν τρίχα τῆσ κεφαλῆσ αὐτοῦ διακοσίουσ σίκλουσ ἐν τῷ σίκλῳ τῷ βασιλικῷ. καὶ ἐτέχθησαν τῷ Ἀβεσσαλὼμ τρεῖσ υἱοὶ καὶ θυγάτηρ μία, καὶ ὄνομα αὐτῇ Θημάρ. αὕτη ἦν γυνὴ καλὴ σφόδρα καὶ γίνεται γυνὴ τῷ Ροβοὰμ υἱῷ Σαλωμὼν καὶ τίκτει αὐτῷ τὸν Ἀβιά. καὶ ἐκάθισεν Ἀβεσσαλὼμ ἐν Ἱερουσαλὴμ δύο ἔτη ἡμερῶν, καὶ τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ οὐκ εἶδε. καὶ ἀπέστειλεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ Ἰωὰβ ἀποστεῖλαι αὐτὸν πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ οὐκ ἠθέλησεν ἐλθεῖν πρὸσ αὐτόν. καὶ ἀπέστειλεν ἐκ δευτέρου πρὸσ αὐτόν, καὶ οὐκ ἠθέλησε παραγενέσθαι. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ. ἴδετε, ἡ μερὶσ ἐν ἀγρῷ τοῦ Ἰωὰβ ἐχόμενά μου, καὶ αὐτῷ ἐκεῖ κριθαί, πορεύεσθε καὶ ἐμπρήσατε αὐτὴν ἐν πυρί. καὶ ἐνέπρησαν οἱ παῖδεσ Ἀβεσσαλὼμ τὴν μερίδα. καὶ παραγίνονται οἱ δοῦλοι Ἰωὰβ πρὸσ αὐτὸν διερρηχότεσ τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ εἶπον. ἐνεπύρισαν οἱ δοῦλοι Ἀβεσσαλὼμ τὴν μερίδα ἐν πυρί. καὶ ἀνέστη Ἰωὰβ καὶ ἦλθε πρὸσ Ἀβεσσαλὼμ εἰσ τὸν οἶκον καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. ἱνατί ἐνεπύρισαν οἱ παῖδέσ σου τὴν μερίδα τὴν ἐμὴν ἐν πυρί̣ καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ Ἰωάβ. ἰδοὺ ἀπέστειλα πρόσ σε λέγων. ἦκε ὧδε, καὶ ἀποστελῶ σε πρὸσ τὸν βασιλέα λέγων. ἱνατί ἦλθον ἐκ Γεδσούρ̣ ἀγαθόν μοι ἦν εἶναι ἐκεῖ. καὶ νῦν ἰδοὺ τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ οὐκ εἶδον. εἰ δέ ἐστιν ἐν ἐμοὶ ἀδικία, καὶ θανάτωσόν με. καὶ εἰσῆλθεν Ἰωὰβ πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ, καὶ ἐκάλεσε τὸν Ἀβεσσαλώμ. καὶ εἰσῆλθε πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν κατὰ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ, καὶ κατεφίλησεν ὁ βασιλεὺσ τὸν Ἀβεσσαλώμ. ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ Ἀβεσσαλὼμ ἅρματα καὶ ἵππουσ καὶ πεντήκοντα ἄνδρασ παρατρέχειν ἔμπροσθεν αὐτοῦ.

καὶ ὤρθρισεν Ἀβεσσαλὼμ καὶ ἔστη ἀνὰ χεῖρασ τῆσ ὁδοῦ τῆσ πύλησ καὶ ἐγένετο πᾶσ ἀνήρ, ᾧ ἐγένετο κρίσισ, ἦλθε πρὸσ τὸν βασιλέα εἰσ κρίσιν, καὶ ἐβόησε πρὸσ αὐτὸν Ἀβεσσαλὼμ καὶ ἔλεγεν αὐτῷ. ἐκ ποίασ πόλεωσ σὺ εἶ̣ καὶ εἶπεν. ἐκ μιᾶσ φυλῶν Ἰσραὴλ ὁ δοῦλόσ σου. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν ὁ Ἀβεσσαλώμ. ἰδοὺ οἱ λόγοι σου ἀγαθοὶ καὶ εὔκολοι, καὶ ὁ ἀκούων οὐκ ἔστι σοι παρὰ τοῦ βασιλέωσ. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλώμ. τίσ με καταστήσει κριτὴν ἐν τῇ γῇ, καὶ ἐπ ἐμὲ ἐλεύσεται πᾶσ ἀνήρ, ᾧ ἐὰν ᾖ ἀντιλογία καὶ κρίσισ, καὶ δικαιώσω αὐτόν̣ καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν ἄνδρα τοῦ προσκυνῆσαι αὐτῷ καὶ ἐξέτεινε τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ἐπελαμβάνετο αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. καὶ ἐποίησεν Ἀβεσσαλὼμ κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο παντὶ Ἰσραὴλ τοῖσ παραγινομένοισ εἰσ κρίσιν πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ ἰδιοποιεῖτο Ἀβεσσαλὼμ τὴν καρδίαν ἀνδρῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐγένετο ἀπὸ τέλουσ τεσσαράκοντα ἐτῶν καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ τὸν πατέρα αὐτοῦ. πορεύσομαι δὴ καὶ ἀποτίσω τὰσ εὐχάσ μου, ἃσ ηὐξάμην τῷ Κυρίῳ ἐν Χεβρών. ὅτι εὐχὴν ηὔξατο ὁ δοῦλόσ σου ἐν τῷ οἰκεῖν με ἐν Γεδσοὺρ ἐν Συρίᾳ λέγων. ἐὰν ἐπιστρέφων ἐπιστρέψῃ με Κύριοσ εἰσ Ἱερουσαλήμ, καὶ λατρεύσω τῷ Κυρίῳ. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. βάδιζε εἰσ εἰρήνην. καὶ ἀναστὰσ ἐπορεύθη εἰσ Χεβρών. καὶ ἀπέστειλεν Ἀβεσσαλὼμ κατασκόπουσ ἐν πάσαισ φυλαῖσ Ἰσραὴλ λέγων. ἐν τῷ ἀκοῦσαι ὑμᾶσ τὴν φωνὴν τῆσ κερατίνησ καὶ ἐρεῖτε. βεβασίλευκε βασιλεὺσ Ἀβεσσαλὼμ ἐν Χεβρών. καὶ μετὰ Ἀβεσσαλὼμ ἐπορεύθησαν διακόσιοι ἄνδρεσ ἐξ Ἱερουσαλὴμ κλητοὶ καὶ πορευόμενοι τῇ ἁπλότητι αὐτῶν καὶ οὐκ ἔγνωσαν πᾶν ρῆμα. καὶ ἀπέστειλεν Ἀβεσσαλὼμ καὶ ἐκάλεσε τὸν Ἀχιτόφελ τὸν Γελμωναῖον τὸν σύμβουλον Δαυὶδ ἐκ τῆσ πόλεωσ αὐτοῦ ἐκ Γωλὰ ἐν τῷ θυσιάζειν αὐτόν. καὶ ἐγένετο σύστρεμμα ἰσχυρόν, καὶ ὁ λαὸσ ὁ πορευόμενοσ καὶ πολὺσ μετὰ Ἀβεσσαλώμ. καὶ παρεγένετο ὁ ἀπαγγέλλων πρὸσ Δαυὶδ λέγων. ἐγενήθη ἡ καρδία ἀνδρῶν Ἰσραὴλ ὀπίσω Ἀβεσσαλώμ. καὶ εἶπε Δαυὶδ πᾶσι τοῖσ παισὶν αὐτοῦ τοῖσ μετ αὐτοῦ τοῖσ ἐν Ἱερουσαλήμ. ἀνάστητε καὶ φύγωμεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν σωτηρία ἀπὸ προσώπου Ἀβεσσαλώμ. ταχύνατε τοῦ πορευθῆναι, ἵνα μὴ ταχύνῃ καὶ καταλάβῃ ἡμᾶσ καὶ ἐξώσῃ ἐφ ἡμᾶσ τὴν κακίαν καὶ πατάξῃ τὴν πόλιν ἐν στόματι μαχαίρασ. καὶ εἶπον οἱ παῖδεσ τοῦ βασιλέωσ πρὸσ τὸν βασιλέα. κατὰ πάντα, ὅσα αἱρεῖται ὁ κύριοσ ἡμῶν ὁ βασιλεύσ, ἰδοὺ οἱ παῖδέσ σου. καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺσ καὶ πᾶσ ὁ οἶκοσ αὐτοῦ τοῖσ ποσὶν αὐτῶν. καὶ ἀφῆκεν ὁ βασιλεὺσ δέκα γυναῖκασ τῶν παλλακῶν αὐτοῦ φυλάσσειν τὸν οἶκον. καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺσ καὶ πάντεσ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ πεζῇ καὶ ἔστησαν ἐν οἴκῳ τῷ μακράν. καὶ πάντεσ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ ἀνὰ χεῖρα αὐτοῦ παρῆγον καὶ πᾶσ Χελεθὶ καὶ πᾶσ ὁ Φελεθὶ καὶ ἔστησαν ἐπὶ τῆσ ἐλαίασ ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ παρεπορεύετο ἐχόμενοσ αὐτοῦ καὶ πάντεσ οἱ περὶ αὐτὸν καὶ πάντεσ οἱ ἁδροὶ καὶ πάντεσ οἱ μαχηταὶ ἑξακόσιοι ἄνδρεσ, καὶ παρῆσαν ἐπὶ χεῖρα αὐτοῦ. καὶ πᾶσ ὁ Χελεθὶ καὶ πᾶσ ὁ Φελεθὶ καὶ πάντεσ οἱ Γεθθαῖοι, οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρεσ οἱ ἐλθόντεσ τοῖσ ποσὶν αὐτῶν ἐκ Γέθ, πορευόμενοι ἐπὶ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Ἐθθὶ τὸν Γεθθαῖον. ἱνατί πορεύῃ καὶ σὺ μεθ ἡμῶν̣ ἐπίστρεφε καὶ οἴκει μετὰ τοῦ βασιλέωσ, ὅτι ξένοσ εἶ σὺ καὶ ὅτι μετῴκησασ σὺ ἐκ τοῦ τόπου σου. εἰ ἐχθὲσ παραγέγονασ, καὶ σήμερον κινήσω σε μεθ ἡμῶν̣ καί γε μεταναστήσεισ τὸν τόπον σου̣ ἐχθὲσ ἡ ἐξέλευσίσ σου, καὶ σήμερον μετακινήσω σε μεθ ἡμῶν τοῦ πορευθῆναι̣ καὶ ἐγὼ πορεύσομαι οὗ ἐὰν ἐγὼ πορευθῶ. ἐπιστρέφου καὶ ἐπίστρεψον τοὺσ ἀδελφούσ σου μετὰ σοῦ, καὶ Κύριοσ ποιήσει μετὰ σοῦ ἔλεοσ καὶ ἀλήθειαν. καὶ ἀπεκρίθη Ἐθθὶ τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπε. ζῇ Κύριοσ καὶ ζῇ ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεύσ, ὅτι εἰσ τὸν τόπον, οὗ ἐὰν ᾖ ὁ κύριόσ μου, καὶ ἐὰν εἰσ θάνατον καὶ ἐὰν εἰσ ζωήν, ὅτι ἐκεῖ ἔσται ὁ δοῦλόσ σου. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Ἐθθί. δεῦρο καὶ διάβαινε μετ ἐμοῦ. καὶ παρῆλθεν Ἐθθὶ ὁ Γεθθαῖοσ καὶ ὁ βασιλεὺσ καὶ πάντεσ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ καὶ πᾶσ ὁ ὄχλοσ ὁ μετ αὐτοῦ. καὶ πᾶσα ἡ γῆ ἔκλαιε φωνῇ μεγάλῃ. καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ παρεπορεύοντο ἐν τῷ χειμάρρῳ τῶν Κέδρων, καὶ ὁ βασιλεὺσ διέβη τὸν χειμάρρουν Κέδρων καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ καὶ ὁ βασιλεὺσ παρεπορεύοντο ἐπὶ πρόσωπον ὁδοῦ τὴν ἔρημον. καὶ ἰδοὺ καί γε Σαδὼκ καὶ πάντεσ οἱ Λευῖται μετ αὐτοῦ αἴροντεσ τὴν κιβωτὸν διαθήκησ Κυρίου ἀπὸ Βαιθὰρ καὶ ἔστησαν τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ. καὶ ἀνέβη Ἀβιάθαρ, ἕωσ ἐπαύσατο πᾶσ ὁ λαὸσ παρελθεῖν ἐκ τῆσ πόλεωσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ τὸν Σαδώκ. ἀπόστρεψον τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ εἰσ τὴν πόλιν. ἐὰν εὕρω χάριν ἐν ὀφθαλμοῖσ Κυρίου, καὶ ἐπιστρέψει με καὶ δείξει μοι αὐτήν καὶ τὴν εὐπρέπειαν αὐτῆσ. καὶ ἐὰν εἴπῃ οὕτωσ. οὐκ ἠθέληκα ἐν σοί, ἰδοὺ ἐγώ εἰμι, ποιείτω μοι κατὰ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ τῷ Σαδὼκ τῷ ἱερεῖ. ἴδετε, σὺ ἐπιστρέφεισ εἰσ τὴν πόλιν ἐν εἰρήνῃ, καὶ Ἀχιμάασ ὁ υἱόσ σου καὶ Ἰωνάθαν ὁ υἱὸσ Ἀβιάθαρ οἱ δύο υἱοὶ ὑμῶν μεθ ὑμῶν. ἴδετε, ἐγώ εἰμι στρατεύομαι ἐν Ἀραβὼθ τῆσ ἐρήμου ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν ρῆμα παρ ὑμῶν τοῦ ἀπαγγεῖλαί μοι. καὶ ἀπέστρεψε Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ εἰσ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐκάθισεν ἐκεῖ. καὶ Δαυὶδ ἀνέβαινεν ἐν τῇ ἀναβάσει τῶν ἐλαιῶν ἀναβαίνων καὶ κλαίων καὶ τὴν κεφαλὴν ἐπικεκαλυμμένοσ, καὶ αὐτὸσ ἐπορεύετο ἀνυπόδετοσ, καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ὁ μετ αὐτοῦ ἐπεκάλυψεν ἀνὴρ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἀνέβαινον ἀναβαίνοντεσ καὶ κλαίοντεσ. καὶ ἀνηγγέλη Δαυὶδ λέγοντεσ. καὶ Ἀχιτόφελ ἐν τοῖσ συστρεφομένοισ μετὰ Ἀβεσσαλώμ. καὶ εἶπε Δαυίδ. διασκέδασον δὴ τὴν βουλὴν Ἀχιτόφελ, Κύριε ὁ Θεόσ μου. καὶ ἦν Δαυὶδ ἐρχόμενοσ ἕωσ τοῦ Ροώσ, οὗ προσεκύνησεν ἐκεῖ τῷ Θεῷ, καὶ ἰδοὺ εἰσ ἀπαντὴν αὐτῷ Χουσὶ ὁ ἀρχιεταῖροσ Δαυὶδ διερρηχὼσ τὸν χιτῶνα αὐτοῦ καὶ γῆ ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ. ἐὰν μὲν διαβῇσ μετ ἐμοῦ, καὶ ἔσῃ ἐπ ἐμὲ εἰσ βάσταγμα. καὶ ἐὰν ἐπιστρέψῃσ ἐπὶ τὴν πόλιν, καὶ ἐρεῖσ τῷ Ἀβεσσαλώμ. διεληλύθασιν οἱ ἀδελφοί σου, καὶ ὁ βασιλεὺσ κατόπισθέν μου διελήλυθεν ὁ πατήρ σου, καὶ νῦν παῖσ σού εἰμι, βασιλεῦ, ἔασόν με ζῆσαι, παῖσ τοῦ πατρόσ σου ἤμην τότε καὶ ἀρτίωσ, καὶ νῦν ἐγὼ δοῦλοσ σόσ. καὶ διασκεδάσεισ μοι τὴν βουλὴν Ἀχιτόφελ. καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ μετὰ σοῦ Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ οἱ ἱερεῖσ, καὶ ἔσται πᾶν ρῆμα, ὃ ἐὰν ἀκούσῃσ ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέωσ, καὶ ἀπαγγελεῖσ τῷ Σαδὼκ καὶ τῷ Ἀβιάθαρ τοῖσ ἱερεῦσιν. ἰδοὺ ἐκεῖ μετ αὐτῶν δύο υἱοὶ αὐτῶν, Ἀχιμάασ υἱὸσ τῷ Σαδὼκ καὶ Ἰωνάθαν υἱὸσ τῷ Ἀβιάθαρ, καὶ ἀποστελεῖτε ἐν χειρὶ αὐτῶν πρόσ με πᾶν ρῆμα, ὃ ἐὰν ἀκούσητε. καὶ εἰσῆλθε Χουσὶ ὁ ἑταῖροσ Δαυὶδ εἰσ τὴν πόλιν, καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἄρτι εἰσεπορεύετο εἰσ Ἱερουσαλήμ. ΚΑΙ Δαυὶδ παρῆλθε βραχύ τι ἀπὸ τῆσ Ροὼσ καὶ ἰδοὺ Σιβὰ τὸ παιδάριον Μεμφιβοσθὲ εἰσ ἀπαντὴν αὐτοῦ καὶ ζεῦγοσ ὄνων ἐπίσεσαγμένων, καὶ ἐπ αὐτοῖσ διακόσιοι ἄρτοι καὶ ἑκατὸν σταφίδεσ καὶ ἑκατὸν φοίνικεσ καὶ νέβελ οἴνου.

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Σιβά. τί ταῦτά σοι̣ καὶ εἶπε Σιβά. τὰ ὑποζύγια τῇ οἰκίᾳ τοῦ βασιλέωσ τοῦ ἐπικαθῆσθαι, καὶ οἱ ἄρτοι καὶ οἱ φοίνικεσ εἰσ βρῶσιν τοῖσ παιδαρίοισ, καὶ ὁ οἶνοσ πιεῖν τοῖσ ἐκλελυμένοισ ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. καὶ ποῦ ὁ υἱὸσ τοῦ κυρίου σου̣ καὶ εἶπε Σιβὰ πρὸσ τὸν βασιλέα. ἰδοὺ κάθηται ἐν Ἱερουσαλήμ, ὅτι εἶπε. σήμερον ἐπιστρέψουσί μοι οἶκοσ Ἰσραὴλ τὴν βασιλείαν τοῦ πατρόσ μου. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ τῷ Σιβά. ἰδού σοι πάντα, ὅσα ἐστὶ Μεμφιβοσθέ. καὶ εἶπε Σιβὰ προσκυνήσασ. εὕροιμι χάριν ἐν ὀφθαλμοῖσ σου, κύριέ μου βασιλεῦ. καὶ ἦλθεν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ ἕωσ Βαουρίμ. καὶ ἰδοὺ ἐκεῖθεν ἀνὴρ ἐξεπορεύετο ἐκ συγγενείασ οἴκου Σαούλ, καὶ ὄνομα αὐτῷ Σεμεί̈ υἱὸσ Γηρά. ἐξῆλθεν ἐκπορευόμενοσ καὶ καταρώμενος καὶ λιθάζων ἐν λίθοισ τὸν Δαυὶδ καὶ πάντασ τοὺσ παῖδασ τοῦ βασιλέωσ Δαυίδ. καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ἦν καὶ πάντεσ οἱ δυνατοὶ ἐκ δεξιῶν καὶ ἐξ εὐωνύμων τοῦ βασιλέωσ. καὶ οὕτωσ ἔλεγε Σεμεί̈ ἐν τῷ καταρᾶσθαι αὐτόν. ἔξελθε, ἔξελθε ἀνὴρ αἱμάτων καὶ ἀνὴρ ὁ παράνομοσ. ἐπέστρεψεν ἐπὶ σὲ Κύριοσ πάντα τὰ αἵματα τοῦ οἴκου Σαούλ, ὅτι ἐβασίλευσασ ἀντ αὐτοῦ, καὶ ἔδωκε Κύριοσ τὴν βασιλείαν ἐν χειρὶ Ἀβεσσαλὼμ τοῦ υἱοῦ σου. καὶ ἰδοὺ σὺ ἐν τῇ κακίᾳ σου, ὅτι ἀνὴρ αἱμάτων σύ. καὶ εἶπεν Ἀβεσσὰ υἱὸσ Σαρουί̈ασ πρὸσ τὸν βασιλέα. ἱνατί καταρᾶται ὁ κύων ὁ τεθνηκὼσ οὗτοσ τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα̣ διαβήσομαι δὴ καὶ ἀφελῶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. τί ἐμοὶ καὶ ὑμῖν, υἱοὶ Σαρουί̈ασ̣ ἄφετε αὐτὸν καὶ οὕτωσ καταράσθω, ὅτι Κύριοσ εἶπεν αὐτῷ καταρᾶσθαι τὸν Δαυίδ, καὶ τίσ ἐρεῖ, ὡσ τί ἐποίησασ οὕτωσ̣ καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ Ἀβεσσὰ καὶ πρὸσ πάντασ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ. ἰδοὺ ὁ υἱόσ μου ὁ ἐξελθὼν ἐκ τῆσ κοιλίασ μου ζητεῖ τὴν ψυχήν μου, καὶ προσέτι νῦν ὁ υἱὸσ τοῦ Ἰεμινί. ἄφετε αὐτὸν καταρᾶσθαι, ὅτι εἶπεν αὐτῷ Κύριοσ. εἴπωσ ἴδοι Κύριοσ ἐν τῇ ταπεινώσει μου καὶ ἐπιστρέψει μοι ἀγαθὰ ἀντὶ τῆσ κατάρασ αὐτοῦ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ. καὶ ἐπορεύθη Δαυὶδ καὶ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ αὐτοῦ ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ Σεμεί̈ ἐπορεύετο ἐκ πλευρᾶσ τοῦ ὄρουσ ἐχόμενα αὐτοῦ πορευόμενοσ καὶ καταρώμενοσ καὶ λιθάζων ἐν λίθοισ ἐκ πλαγίων αὐτοῦ καὶ τῷ χοί̈ πάσσων. καὶ ἦλθεν ὁ βασιλεὺσ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ μετ αὐτοῦ ἐκλελυμένοι καὶ ἀνέψυξαν ἐκεῖ. Καὶ Ἀβεσσαλὼμ καὶ πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραὴλ εἰσῆλθον εἰσ Ἱερουσαλὴμ καὶ Ἀχιτόφελ μετ αὐτοῦ. καὶ ἐγενήθη ἡνίκα ἦλθε Χουσὶ ὁ ἀρχιεταῖροσ Δαυὶδ πρὸσ Ἀβεσσαλώμ, καὶ εἶπε Χουσὶ πρὸσ Ἀβεσσαλώμ. ζήτω ὁ βασιλεύσ. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ Χουσί. τοῦτο τὸ ἔλεόσ σου μετὰ τοῦ ἑταίρου σου̣ ἱνατί οὐκ ἀπῆλθεσ μετὰ τοῦ ἑταίρου σου̣ καὶ εἶπε Χουσὶ πρὸσ Ἀβεσσαλώμ. οὐχί, ἀλλὰ κατόπισθεν οὗ ἐξελέξατο Κύριοσ καὶ ὁ λαὸσ οὗτοσ καὶ πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραήλ, αὐτῷ ἔσομαι καὶ μετὰ αὐτοῦ καθήσομαι. καὶ τὸ δεύτερον, τίνι ἐγὼ δουλεύσω̣ οὐχὶ ἐνώπιον τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ̣ καθάπερ ἐδούλευσα ἐνώπιον τοῦ πατρόσ σου, οὕτωσ ἔσομαι ἐνώπιόν σου. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ Ἀχιτόφελ. φέρετε ἑαυτοῖσ βουλὴν τί ποιήσωμεν̣ καὶ εἶπεν Ἀχιτόφελ πρὸσ Ἀβεσσαλώμ. εἴσελθε πρὸσ τὰσ παλλακὰσ τοῦ πατρόσ σου, ἃσ κατέλιπε φυλάσσειν τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἀκούσεται πᾶσ Ἰσραὴλ ὅτι κατῄσχυνασ τὸν πατέρα σου, καὶ ἐνισχύσουσιν αἱ χεῖρεσ πάντων τῶν μετὰ σοῦ. καὶ ἔπηξαν τὴν σκηνὴν τῷ Ἀβεσσαλὼμ ἐπὶ τὸ δῶμα, καὶ εἰσῆλθεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ τὰσ παλλακὰσ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ κατ ὀφθαλμοὺσ παντὸσ Ἰσραήλ. καὶ ἡ βουλὴ Ἀχιτόφελ, ἣν ἐβουλεύσατο ἐν ταῖσ ἡμέραισ ταῖσ πρώταισ, ὃν τρόπον ἐπερωτήσῃ τισ ἐν λόγῳ τοῦ Θεοῦ, οὕτωσ πᾶσα ἡ βουλὴ τοῦ Ἀχιτόφελ καί γε τῷ Δαυὶδ καί γε τῷ Ἀβεσσαλώμ. ΚΑΙ εἶπεν Ἀχιτόφελ πρὸσ Ἀβεσσαλώμ. ἐπιλέξω δὴ ἐμαυτῷ δώδεκα χιλιάδασ ἀνδρῶν καὶ ἀναστήσομαι καὶ καταδιώξω ὀπίσω Δαυὶδ τὴν νύκτα.

καὶ ἐπελεύσομαι ἐπ’ αὐτόν, καὶ αὐτὸσ κοπιῶν καὶ ἐκλελυμένοσ χερσί, καὶ ἐκστήσω αὐτόν, καὶ φεύξεται πᾶσ ὁ λαὸσ ὁ μετ’ αὐτοῦ, καὶ πατάξω τὸν βασιλέα μονώτατον. καὶ ἐπιστρέψω πάντα τὸν λαὸν πρόσ σε, ὃν τρόπον ἐπιστρέφει ἡ νύμφη πρὸσ τὸν ἄνδρα αὐτῆσ. πλὴν ψυχὴν ἀνδρὸσ ἑνὸσ σὺ ζητεῖσ καὶ παντὶ τῷ λαῷ ἔσται εἰρήνη. καὶ εὐθὴσ ὁ λόγοσ ἐν ὀφθαλμοῖσ Ἀβεσσαλὼμ καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσ πάντων τῶν πρεσβυτέρων Ἰσραήλ. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλώμ. καλέσατε δὴ καί γε τὸν Χουσὶ τὸν Ἀραχί, καὶ ἀκούσωμεν τί ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καί γε αὐτοῦ. καὶ εἰσῆλθε Χουσὶ πρὸσ Ἀβεσσαλώμ. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ αὐτὸν λέγων. κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο ἐλάλησεν Ἀχιτόφελ. εἰ ποιήσομεν κατὰ τὸν λόγον αὐτοῦ̣ εἰ δὲ μή, σὺ λάλησον. καὶ εἶπε Χουσὶ πρὸσ Ἀβεσσαλώμ. οὐκ ἀγαθὴ αὕτη ἡ βουλή, ἣν ἐβουλεύσατο Ἀχιτόφελ τὸ ἅπαξ τοῦτο. καὶ εἶπε Χουσί. σὺ οἶδασ τὸν πατέρα σου καὶ τοὺσ ἄνδρασ αὐτοῦ, ὅτι δυνατοί εἰσι σφόδρα καὶ κατάπικροι τῇ ψυχῇ αὐτῶν, ὡσ ἄρκοσ ἠτεκνωμένη ἐν ἀγρῷ καὶ ὡσ ὗσ τραχεῖα ἐν τῷ πεδίῳ, καὶ ὁ πατήρ σου ἀνὴρ πολεμιστὴσ καὶ οὐ μὴ καταλύσῃ τὸν λαόν. ἰδοὺ γὰρ αὐτὸσ νῦν κέκρυπται ἐν ἑνὶ τῶν βουνῶν ἢ ἐν ἑνὶ τῶν τόπων, καὶ ἔσται ἐν τῷ ἐπιπεσεῖν αὐτοῖσ ἐν ἀρχῇ καὶ ἀκούσῃ ὁ ἀκούων καὶ εἴπῃ. ἐγενήθη θραῦσισ ἐν τῷ λαῷ τῷ ὀπίσω Ἀβεσσαλώμ, καί γε αὐτὸσ υἱὸσ δυνάμεωσ, οὗ ἡ καρδία καθὼσ ἡ καρδία τοῦ λέοντοσ, τηκομένη τακήσεται, ὅτι οἶδε πᾶσ Ἰσραὴλ ὅτι δυνατὸσ ὁ πατήρ σου καὶ υἱοὶ δυνάμεωσ οἱ μετ’ αὐτοῦ. ὅτι οὕτωσ συμβουλεύων ἐγὼ συνεβούλευσα, καὶ συναγόμενοσ συναχθήσεται ἐπὶ σὲ πᾶσ Ἰσραὴλ ἀπὸ Δὰν καὶ ἕωσ Βηρσαβεὲ ὡσ ἡ ἄμμοσ ἡ ἐπὶ τῆσ θαλάσσησ εἰσ πλῆθοσ, καὶ τὸ πρόσωπόν σου πορευόμενον ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ ἥξομεν πρὸσ αὐτὸν εἰσ ἕνα τῶν τόπων, οὗ ἐὰν εὕρωμεν αὐτὸν ἐκεῖ, καὶ παρεμβαλοῦμεν ἐπ’ αὐτόν, ὡσ πίπτει δρόσοσ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ οὐχ ὑπολειψόμεθα ἐν αὐτῷ καὶ τοῖσ ἀνδράσι τοῖσ μετ’ αὐτοῦ καί γε ἕνα. καὶ ἐὰν εἰσ τὴν πόλιν συναχθῇ, καὶ λήψεται πᾶσ Ἰσραὴλ πρὸσ τὴν πόλιν ἐκείνην σχοινία καὶ συροῦμεν αὐτὴν ἕωσ εἰσ τὸν χειμάρρουν, ὅπωσ μὴ καταλειφθῇ ἐκεῖ μηδὲ λίθοσ. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ καὶ πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραήλ. ἀγαθὴ ἡ βουλὴ Χουσὶ τοῦ Ἀραχὶ ὑπὲρ τὴν βουλὴν Ἀχιτόφελ. καὶ Κύριοσ ἐνετείλατο διασκεδάσαι τὴν βουλὴν τοῦ Ἀχιτόφελ τὴν ἀγαθήν, ὅπωσ ἂν ἐπαγάγῃ Κύριοσ ἐπὶ Ἀβεσσαλὼμ τὰ κακὰ πάντα. καὶ εἶπε Χουσὶ ὁ τοῦ Ἀραχὶ πρὸσ Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ τοὺσ ἱερεῖσ. οὕτωσ καὶ οὕτωσ συνεβούλευσεν Ἀχιτόφελ τῷ Ἀβεσσαλὼμ καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ Ἰσραήλ, καὶ οὕτωσ καὶ οὕτωσ συνεβούλευσα ἐγώ. καὶ νῦν ἀποστείλατε ταχὺ καὶ ἀναγγείλατε τῷ Δαυὶδ λέγοντεσ. μὴ αὐλισθῇσ τὴν νύκτα ἐν Ἀραβὼθ τῆσ ἐρήμου καί γε διαβαίνων σπεῦσον, μή ποτε καταπείσῃ τὸν βασιλέα καὶ πάντα τὸν λαὸν τὸν μετ’ αὐτοῦ. καὶ Ἰωνάθαν καὶ Ἀχιμάασ εἱστήκεισαν ἐν τῇ πηγῇ Ρωγήλ, καὶ ἐπορεύθη ἡ παιδίσκη καὶ ἀνήγγειλεν αὐτοῖσ, καὶ αὐτοὶ πορεύονται καὶ ἀναγγέλλουσι τῷ βασιλεῖ Δαυίδ, ὅτι οὐκ ἠδύναντο ὀφθῆναι τοῦ εἰσελθεῖν εἰσ τὴν πόλιν. καὶ εἶδεν αὐτοὺσ παιδάριον καὶ ἀνήγγειλε τῷ Ἀβεσσαλώμ, καὶ ἐπορεύθησαν οἱ δύο ταχέωσ καὶ εἰσῆλθαν εἰσ οἰκίαν ἀνδρὸσ ἐν Βαουρίμ, καὶ αὐτῷ λάκκοσ ἐν τῇ αὐλῇ, καὶ κατέβησαν ἐκεῖ. καὶ ἔλαβεν ἡ γυνὴ καὶ διεπέτασε τὸ ἐπικάλυμμα ἐπὶ πρόσωπον τοῦ λάκκου καὶ ἔψυξεν ἐπ’ αὐτῷ ἀραφώθ, καὶ οὐκ ἐγνώσθη ρῆμα. καὶ ἦλθαν οἱ παῖδεσ Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ τὴν γυναῖκα εἰσ τὴν οἰκίαν καὶ εἶπαν. ποῦ Ἀχιμάασ καὶ Ἰωνάθαν̣ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ ἡ γυνή. παρῆλθαν μικρὸν τοῦ ὕδατοσ, καὶ ἐζήτησαν καὶ οὐχ εὗραν καὶ ἀνέστρεψαν εἰσ Ἱερουσαλήμ. ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ ἀπελθεῖν αὐτοὺσ καὶ ἀνέβησαν ἐκ τοῦ λάκκου καὶ ἐπορεύθησαν καὶ ἀπήγγειλαν τῷ βασιλεῖ Δαυὶδ καὶ εἶπαν πρὸσ Δαυίδ. ἀνάστητε καὶ διάβητε ταχέωσ τὸ ὕδωρ, ὅτι οὕτωσ ἐβουλεύσατο περὶ ὑμῶν Ἀχιτόφελ. καὶ ἀνέστη Δαυὶδ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ὁ μετ’ αὐτοῦ καὶ διέβησαν τὸν Ἰορδάνην ἕωσ τοῦ φωτὸσ τοῦ πρωί̈, ἕωσ ἑνὸσ οὐκ ἔλαθεν ὃσ οὐ διῆλθε τὸν Ἰορδάνην. καὶ Ἀχιτόφελ εἶδεν ὅτι οὐκ ἐγενήθη ἡ βουλὴ αὐτοῦ, καὶ ἐπέσαξε τὴν ὄνον αὐτοῦ, καὶ ἀνέστη καὶ ἀπῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ εἰσ τὴν πόλιν αὐτοῦ. καὶ ἐνετείλατο τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ ἀπήγξατο καὶ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη ἐν τῷ τάφῳ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. καὶ Δαυὶδ διῆλθεν εἰσ Μαναί̈μ, καὶ Ἀβεσσαλὼμ διέβη τὸν Ἰορδάνην αὐτὸσ καὶ πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραὴλ μετ’ αὐτοῦ. καὶ τὸν Ἀμεσσαί̈ κατέστησεν Ἀβεσσαλὼμ ἀντὶ Ἰωὰβ ἐπὶ τῆσ δυνάμεωσ. καὶ Ἀμεσσαί̈ υἱὸσ ἀνδρὸσ καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἰοθὸρ ὁ Ἰσραηλίτησ, οὗτοσ εἰσῆλθε πρὸσ Ἀβιγαίαν θυγατέρα Νάασ ἀδελφὴν Σαρουί̈ασ μητρὸσ Ἰωάβ. καὶ παρενέβαλε πᾶσ Ἰσραὴλ καὶ Ἀβεσσαλὼμ εἰσ τὴν γῆν Γαλαάδ. καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἦλθε Δαυὶδ εἰσ Μαναί̈μ, καὶ Οὐεσβὶ υἱὸσ Νάασ ἐκ Ραββὰθ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ Μαχὶρ υἱὸσ Ἀμιὴλ ἐκ Λωδαβὰρ καὶ Βερζελλὶ ὁ Γαλααδίτησ ἐκ Ρωγελλὶμ ἤνεγκαν δέκα κοίτασ καὶ ἀμφιτάπουσ καὶ λέβητασ δέκα καὶ σκεύη κεράμου καὶ πυροὺσ καὶ κριθὰσ καὶ ἄλευρον καὶ ἄλφιτον καὶ κύαμον καὶ φακὸν καὶ μέλι καὶ βούτυρον καὶ πρόβατα καὶ σαφφὼθ βοῶν καὶ προσήνεγκαν τῷ Δαυὶδ καὶ τῷ λαῷ τῷ μετ’ αὐτοῦ φαγεῖν, ὅτι εἶπαν. ὁ λαὸσ πεινῶν καὶ ἐκλελυμένοσ καὶ διψῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ. ΚΑΙ ἐπεσκέψατο Δαυὶδ τὸν λαὸν τὸν μετ’ αὐτοῦ καὶ κατέστησεν ἐπ’ αὐτῶν χιλιάρχουσ καὶ ἑκατοντάρχουσ.

καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ τὸν λαόν, τὸ τρίτον ἐν χειρὶ Ἰωὰβ καὶ τὸ τρίτον ἐν χειρὶ Ἀβεσσὰ υἱοῦ Σαρουί̈ασ ἀδελφοῦ Ἰωὰβ καὶ τὸ τρίτον ἐν χειρὶ Ἐθθὶ τοῦ Γεθθαίου. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ τὸν λαόν. ἐξελθὼν ἐξελεύσομαι καί γε ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν. καὶ εἶπαν. οὐκ ἐξελεύσῃ, ὅτι ἐὰν φυγῇ φύγωμεν, οὐ θήσουσιν ἐφ’ ἡμᾶσ καρδίαν, καὶ ἐὰν ἀποθάνωμεν τὸ ἥμισυ ἡμῶν, οὐ θήσουσιν ἐφ’ ἡμᾶσ καρδίαν, ὅτι σὺ ὡσ ἡμεῖσ δέκα χιλιάδεσ. καὶ νῦν ἀγαθὸν ὅτι ἔσῃ ἡμῖν ἐν τῇ πόλει βοήθεια τοῦ βοηθεῖν. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτοὺσ ὁ βασιλεύσ. ὃ ἐὰν ἀρέσῃ ἐν ὀφθαλμοῖσ ὑμῶν, ποιήσω. καὶ ἔστη ὁ βασιλεὺσ ἀνὰ χεῖρα τῆσ πύλησ, καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ἐξεπορεύετο εἰσ ἑκατοντάδασ καὶ εἰσ χιλιάδασ. καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺσ τῷ Ἰωὰβ καὶ τῷ Ἀβεσσὰ καὶ τῷ Ἐθθὶ λέγων. φείσασθέ μοι τοῦ παιδαρίου τοῦ Ἀβεσσαλώμ. καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ἤκουσεν ἐντελλομένου τοῦ βασιλέωσ πᾶσι τοῖσ ἄρχουσιν ὑπὲρ Ἀβεσσαλώμ, καὶ ἐξῆλθε πᾶσ ὁ λαὸσ εἰσ τὸν δρυμὸν ἐξεναντίασ Ἰσραήλ, καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμοσ ἐν τῷ δρυμῷ Ἐφραίμ. καὶ ἔπταισεν ἐκεῖ ὁ λαὸσ Ἰσραὴλ ἐνώπιον τῶν παίδων Δαυίδ, καὶ ἐγένετο ἡ θραῦσισ μεγάλη ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, εἴκοσι χιλιάδεσ ἀνδρῶν. καὶ ἐγένετο ἐκεῖ ὁ πόλεμοσ διεσπαρμένοσ ἐπὶ πρόσωπον πάσησ τῆσ γῆσ, καὶ ἐπλεόνασεν ὁ δρυμὸσ τοῦ καταφαγεῖν ἐκ τοῦ λαοῦ ὑπὲρ οὓσ κατέφαγεν ἐν τῷ λαῷ ἡ μάχαιρα τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. καὶ συνήντησεν Ἀβεσσαλὼμ ἐνώπιον τῶν παίδων Δαυίδ, καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἦν ἐπιβεβηκὼσ ἐπὶ τοῦ ἡμιόνου αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθεν ὁ ἡμίονοσ ὑπὸ τὸ δάσοσ τῆσ δρυὸσ τῆσ μεγάλησ, καὶ περιεπλάκη ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἐν τῇ δρυί̈, καὶ ἐκρεμάσθη ἀνὰ μέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆσ γῆσ, καὶ ὁ ἡμίονοσ ὑποκάτω αὐτοῦ παρῆλθε. καὶ εἶδεν ἀνὴρ εἷσ καὶ ἀνήγγειλε τῷ Ἰωὰβ καὶ εἶπεν. ἰδοὺ ἑώρακα τὸν Ἀβεσσαλὼμ κρεμάμενον ἐν τῇ δρυί̈. καὶ εἶπεν Ἰωὰβ τῷ ἀνδρὶ τῷ ἀναγγέλλοντι αὐτῷ. καὶ ἰδοὺ ἑώρακασ. τί ὅτι οὐκ ἐπάταξασ αὐτὸν ἐκεῖ εἰσ τὴν γῆν̣ καὶ ἐγὼ ἂν ἐδεδώκειν σοι δέκα ἀργυρίου καὶ παραζώνην μίαν. εἶπε δὲ ὁ ἀνὴρ πρὸσ Ἰωάβ. καὶ ἐγώ εἰμι ἵστημι ἐπὶ τὰσ χεῖράσ μου χιλίουσ σίκλουσ ἀργυρίου, οὐ μὴ ἐπιβάλω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέωσ, ὅτι ἐν τοῖσ ὠσὶν ἡμῶν ἐνετείλατο ὁ βασιλεύσ σοι καὶ τῷ Ἀβεσσὰ καὶ τῷ Ἐθθὶ λέγων. φυλάξατέ μοι τὸ παιδάριον τὸν Ἀβεσσαλὼμ μὴ ποιῆσαι ἐν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ ἄδικον. καὶ πᾶσ ὁ λόγοσ οὐ λήσεται ἀπὸ τοῦ βασιλέωσ, καὶ σὺ στήσῃ ἐξεναντίασ. καὶ εἶπεν ὁ Ἰωάβ. τοῦτο ἐγὼ ἄρξομαι. οὐχ οὕτωσ μενῶ ἐνώπιόν σου. καὶ ἔλαβεν Ἰωὰβ τρία βέλη ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἐνέπηξεν αὐτὰ ἐν τῇ καρδίᾳ Ἀβεσσαλὼμ ἔτι αὐτοῦ ζῶντοσ ἐν τῇ καρδίᾳ τῆσ δρυόσ. καὶ ἐκύκλωσαν δέκα παιδάρια αἴροντα τὰ σκεύη Ἰωὰβ καὶ ἐπάταξαν τὸν Ἀβεσσαλὼμ καὶ ἐθανάτωσαν αὐτόν. καὶ ἐσάλπισεν Ἰωὰβ ἐν κερατίνῃ, καὶ ἀπέστρεψεν ὁ λαὸσ τοῦ μὴ διώκειν ὀπίσω Ἰσραήλ, ὅτι ἐφείδετο Ἰωὰβ τοῦ λαοῦ. καὶ ἔλαβε τὸν Ἀβεσσαλὼμ καὶ ἔρριψεν αὐτὸν εἰσ χάσμα μέγα ἐν τῷ δρυμῷ εἰσ τὸν βόθυνον τὸν μέγαν καὶ ἐστήλωσεν ἐπ’ αὐτὸν σωρὸν λίθων μέγαν σφόδρα. καὶ πᾶσ Ἰσραὴλ ἔφυγεν ἀνὴρ εἰσ τὸ σκήνωμα αὐτοῦ. καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἔτι ζῶν ἔλαβε καὶ ἔστησεν ἑαυτῷ τὴν στήλην, ἐν ᾗ ἐλήφθη, καὶ ἐστήλωσεν αὐτὴν λαβεῖν τὴν στήλην τὴν ἐν τῇ κοιλάδι τοῦ βασιλέωσ, ὅτι εἶπεν. οὐκ ἔστιν αὐτῷ υἱὸσ ἕνεκα τοῦ ἀναμνῆσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ. καὶ ἐκάλεσε τὴν στήλην Χεὶρ Ἀβεσσαλὼμ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ Ἀχιμάασ υἱὸσ Σαδὼκ εἶπε. δράμω δὴ καὶ εὐαγγελιῶ τῷ βασιλεῖ, ὅτι ἔκρινε Κύριοσ ἐκ χειρὸσ τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰωάβ. οὐκ ἀνὴρ εὐαγγελίασ σὺ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ καὶ εὐαγγελιῇ ἐν ἡμέρᾳ ἄλλῃ, ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ οὐκ εὐαγγελιῇ, οὗ εἵνεκεν ὁ υἱὸσ τοῦ βασιλέωσ ἀπέθανε. καὶ εἶπεν Ἰωὰβ τῷ Χουσί. βαδίσασ ἀνάγγειλον τῷ βασιλεῖ ὅσα εἶδεσ. καὶ προσεκύνησε Χουσὶ τῷ Ἰωὰβ καὶ ἐξῆλθε. καὶ προσέθετο ἔτι Ἀχιμάασ υἱὸσ Σαδὼκ καὶ εἶπε πρὸσ Ἰωάβ. καὶ ἔστω ὅτι δράμω καί γε ἐγὼ ὀπίσω τοῦ Χουσί. καὶ εἶπεν Ἰωάβ. ἱνατί σὺ τοῦτο τρέχεισ, υἱέ μου̣ δεῦρο, οὐκ ἔστι σοι εὐαγγέλια εἰσ ὠφέλειαν πορευομένῳ. καὶ εἶπε. τί γὰρ ἐὰν δράμω̣ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰωάβ. δράμε. καὶ ἔδραμεν Ἀχιμάασ τὴν ὁδὸν τὴν τοῦ Κεχὰρ καὶ ὑπερέβη τὸν Χουσί. καὶ Δαυὶδ ἐκάθητο ἀνὰ μέσον τῶν δύο πυλῶν. καὶ ἐπορεύθη ὁ σκοπὸσ εἰσ τὸ δῶμα τῆσ πύλησ πρὸσ τὸ τεῖχοσ καὶ ἐπῇρε τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ καὶ εἶδε καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ τρέχων μόνοσ ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ ἀνεβόησεν ὁ σκοπὸσ καὶ ἀπήγγειλε τῷ βασιλεῖ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. εἰ μόνοσ ἐστίν, εὐαγγελία ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ. καὶ ἐπορεύετο πορευόμενοσ καὶ ἐγγίζων. καὶ εἶδεν ὁ σκοπὸσ ἄνδρα ἕτερον τρέχοντα, καὶ ἐβόησεν ὁ σκοπὸσ πρὸσ τῇ πύλῃ καὶ εἶπε. καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἕτεροσ τρέχων μόνοσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. καί γε οὗτοσ εὐαγγελιζόμενοσ. καὶ εἶπεν ὁ σκοπόσ. ἐγὼ ὁρῷ τὸν δρόμον τοῦ πρώτου ὡσ δρόμον Ἀχιμάασ υἱοῦ Σαδώκ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. ἀνὴρ ἀγαθὸσ οὗτοσ καί γε εἰσ εὐαγγελίαν ἀγαθὴν ἐλεύσεται. καὶ ἐβόησεν Ἀχιμάασ καὶ εἶπε πρὸσ τὸν βασιλέα. εἰρήνη. καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ εἶπεν. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, ὃσ ἀπέκλεισε τοὺσ ἄνδρασ τοὺσ ἐπαραμένουσ τὴν χεῖρα αὐτῶν ἐν τῷ κυρίῳ μου τῷ βασιλεῖ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. εἰρήνη τῷ παιδαρίῳ τῷ Ἀβεσσαλώμ̣ καὶ εἶπεν Ἀχιμάασ. εἶδον τὸ πλῆθοσ τὸ μέγα τοῦ ἀποστεῖλαι τὸν δοῦλον τοῦ βασιλέωσ Ἰωὰβ καὶ τὸν δοῦλόν σου, καὶ οὐκ ἔγνων τί ἐκεῖ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. ἐπίστρεψον, στηλώθητι ὧδε. καὶ ἐπεστράφη καὶ ἔστη. καὶ ἰδοὺ ὁ Χουσὶ παρεγένετο καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ. εὐαγγελισθήτω ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεύσ, ὅτι ἔκρινέ σοι Κύριοσ σήμερον ἐκ χειρὸσ πάντων τῶν ἐπεγειρομένων ἐπὶ σέ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ τὸν Χουσί. εἰ εἰρήνη τῷ παιδαρίῳ τῷ Ἀβεσσαλώμ̣ καὶ εἶπεν ὁ Χουσί. γένοιντο ὡσ τὸ παιδάριον οἱ ἐχθροὶ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ καὶ πάντεσ, ὅσοι ἐπανέστησαν ἐπ’ αὐτὸν εἰσ κακά. καὶ ἐταράχθη ὁ βασιλεὺσ καὶ ἀνέβη εἰσ τὸ ὑπερῷον τῆσ πύλησ καὶ ἔκλαυσε. καὶ οὕτωσ εἶπεν ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτόν. υἱέ μου Ἀβεσσαλώμ, υἱέ μου, υἱέ μου Ἀβεσσαλώμ, τίσ δῴη τὸν θάνατόν μου ἀντὶ σοῦ̣ ἐγὼ ἀντὶ σοῦ, Ἀβεσσαλώμ, υἱέ μου υἱέ μου. ΚΑΙ ἀνηγγέλη τῷ Ἰωὰβ λέγοντεσ. ἰδοὺ ὁ βασιλεὺσ κλαίει καὶ πενθεῖ ἐπὶ Ἀβεσσαλώμ.

καὶ ἐγένετο ἡ σωτηρία ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἰσ πένθοσ παντὶ τῷ λαῷ, ὅτι ἤκουσεν ὁ λαὸσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων, ὅτι λυπεῖται ὁ βασιλεὺσ ἐπὶ τῷ υἱῷ αὐτοῦ. καὶ διεκλέπτετο ὁ λαὸσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τοῦ εἰσελθεῖν εἰσ τὴν πόλιν, καθὼσ διακλέπτεται ὁ λαὸσ οἱ αἰσχυνόμενοι ἐν τῷ αὐτοὺσ φεύγειν ἐν τῷ πολέμῳ. καὶ ὁ βασιλεὺσ ἔκρυψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ. καὶ ἔκραξεν ὁ βασιλεὺσ φωνῇ μεγάλῃ λέγων. υἱέ μου Ἀβεσσαλώμ, Ἀβεσσαλὼμ υἱέ μου. καὶ εἰσῆλθεν Ἰωὰβ πρὸσ τὸν βασιλέα εἰσ τὸν οἶκον καὶ εἶπε. κατῄσχυνασ σήμερον τὰ πρόσωπα πάντων τῶν δούλων σου τῶν ἐξαιρουμένων σε σήμερον καὶ τὴν ψυχὴν τῶν υἱῶν σου καὶ τῶν θυγατέρων σου καὶ τὴν ψυχὴν τῶν γυναικῶν σου καὶ τῶν παλλακῶν σου, τοῦ ἀγαπᾶν τοὺσ μισοῦντάσ σε καὶ μισεῖν τοὺσ ἀγαπῶντάσ σε καὶ ἀνήγγειλασ σήμερον ὅτι οὐκ εἰσὶν οἱ ἄρχοντέσ σου, οὐδὲ παῖδεσ. ὅτι ἔγνωκα σήμερον ὅτι εἰ Ἀβεσσαλὼμ ἔζη, πάντεσ ἡμεῖσ σήμερον νεκροί, ὅτι τότε τὸ εὐθὲσ ἦν ἐν ὀφθαλμοῖσ σου. καὶ νῦν ἀναστὰσ ἔξελθε καὶ λάλησον εἰσ τὴν καρδίαν τῶν δούλων σου, ὅτι ἐν Κυρίῳ ὤμοσα ὅτι εἰ μὴ ἐκπορεύσῃ σήμερον, εἰ αὐλισθήσεται ἀνὴρ μετὰ σοῦ τὴν νύκτα ταύτην. καὶ ἐπίγνωθι σεαυτῷ καὶ κακόν σοι τοῦτο ὑπὲρ πᾶν τὸ κακὸν τὸ ἐπελθόν σοι ἐκ νεότητόσ σου ἕωσ τοῦ νῦν. καὶ ἀνέστη ὁ βασιλεὺσ καὶ ἐκάθισεν ἐν τῇ πύλῃ, καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ἀνήγγειλαν λέγοντεσ. ἰδοὺ ὁ βασιλεὺσ κάθηται ἐν τῇ πύλῃ. καὶ εἰσῆλθε πᾶσ ὁ λαὸσ κατὰ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ ἐπὶ τὴν πύλην. καὶ Ἰσραὴλ ἔφυγεν ἀνὴρ εἰσ τὰ σκηνώματα αὐτοῦ. Καὶ ἦν πᾶσ ὁ λαὸσ κρινόμενοσ ἐν πάσαισ φυλαῖσ Ἰσραὴλ λέγοντεσ. ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ ἐρρύσατο ἡμᾶσ ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, καὶ αὐτὸσ ἐξείλετο ἡμᾶσ ἐκ χειρὸσ ἀλλοφύλων, καὶ νῦν πέφευγεν ἀπὸ τῆσ γῆσ καὶ ἀπὸ τῆσ βασιλείασ αὐτοῦ, καὶ ἀπὸ Ἀβεσσαλώμ. καὶ Ἀβεσσαλώμ, ὃν ἐχρίσαμεν ἐφ’ ἡμῶν, ἀπέθανεν ἐν τῷ πολέμῳ, καὶ νῦν ἱνατί ὑμεῖσ κωφεύετε τοῦ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα̣ καὶ τὸ ρῆμα παντὸσ Ἰσραὴλ ἦλθε πρὸσ τὸν βασιλέα. καὶ ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ ἀπέστειλε πρὸσ Σαδὼκ καὶ πρὸσ Ἀβιάθαρ τοὺσ ἱερεῖσ λέγων. λαλήσατε πρὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ Ἰούδα λέγοντεσ. ἱνατί γίνεσθε ἔσχατοι τοῦ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ̣ καὶ λόγοσ παντὸσ Ἰσραὴλ ἦλθε πρὸσ τὸν βασιλέα. ἀδελφοί μου ὑμεῖσ, ὀστᾶ μου καὶ σάρκεσ μου ὑμεῖσ, ἱνατί γίνεσθε ἔσχατοι τοῦ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ̣ καὶ τῷ Ἀμεσσαί̈ ἐρεῖτε. οὐχὶ ὀστοῦν μου καὶ σάρξ μου σύ̣ καὶ νῦν τάδε ποιήσαι μοι ὁ Θεὸσ καὶ τάδε προσθείη, εἰ μὴ ἄρχων δυνάμεωσ ἔσῃ ἐνώπιον ἐμοῦ πάσασ τὰσ ἡμέρασ ἀντὶ Ἰωάβ. καὶ ἔκλινε τὴν καρδίαν παντὸσ ἀνδρὸσ Ἰούδα ὡσ ἀνδρὸσ ἑνόσ, καὶ ἀπέστειλαν πρὸσ τὸν βασιλέα λέγοντεσ. ἐπιστράφηθι σὺ καὶ πάντεσ οἱ δοῦλοί σου. καὶ ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺσ καὶ ἦλθεν ἕωσ τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἄνδρεσ Ἰούδα ἦλθαν εἰσ Γάλγαλα τοῦ πορεύεσθαι εἰσ ἀπαντὴν τοῦ βασιλέωσ διαβιβάσαι τὸν βασιλέα τὸν Ἰορδάνην. καὶ ἐτάχυνε Σεμεί̈ υἱὸσ Γηρὰ υἱοῦ τοῦ Ἰεμινὶ ἐκ Βαουρὶμ καὶ κατέβη μετὰ ἀνδρὸσ Ἰούδα εἰσ ἀπαντὴν τοῦ βασιλέωσ Δαυὶδ καὶ χίλιοι ἄνδρεσ μετ’ αὐτοῦ ἐκ τοῦ Βενιαμὶν καὶ Σιβὰ τὸ παιδάριον τοῦ οἴκου Σαοὺλ καὶ πεντεκαίδεκα υἱοὶ αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ καὶ εἴκοσι δοῦλοι αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ καὶ κατεύθυναν τὸν Ἰορδάνην ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως καὶ ἐλειτούργησαν τὴν λειτουργίαν τοῦ διαβιβάσαι τὸν βασιλέα, καὶ διέβη ἡ διάβασισ τοῦ ἐξεγεῖραι τὸν οἶκον τοῦ βασιλέωσ καὶ τοῦ ποιῆσαι τὸ εὐθὲσ ἐν ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ. καὶ Σεμεί̈ υἱὸσ Γηρὰ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ διαβαίνοντοσ αὐτοῦ τὸν Ἰορδάνην καὶ εἶπε πρὸσ τὸν βασιλέα. μὴ δὴ λογισάσθω ὁ κύριόσ μου ἀνομίαν καὶ μὴ μνησθῇσ ὅσα ἠδίκησεν ὁ παῖσ σου ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ὁ κύριόσ μου ἐξεπορεύετο ἐξ Ἱερουσαλήμ, τοῦ θέσθαι τὸν βασιλέα εἰσ τὴν καρδίαν αὐτοῦ, ὅτι ἔγνω ὁ δοῦλόσ σου ὅτι ἐγὼ ἥμαρτον, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἦλθον σήμερον πρότεροσ παντὸσ Ἰσραὴλ καὶ οἴκου Ἰωσὴφ τοῦ καταβῆναί με εἰσ ἀπαντὴν τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἀπεκρίθη Ἀβεσσὰ υἱὸσ Σαρουί̈ασ καὶ εἶπε. μὴ ἀντὶ τούτου οὐ θανατωθήσεται Σεμεί̈, ὅτι κατηράσατο τὸν χριστὸν Κυρίου̣ καὶ εἶπε Δαυίδ. τί ἐμοὶ καὶ ὑμῖν, υἱοὶ Σαρουί̈ασ, ὅτι γίνεσθέ μοι σήμερον εἰσ ἐπίβουλον̣ σήμερον οὐ θανατωθήσεταί τισ ἀνὴρ ἐξ Ἰσραήλ, ὅτι οὐκ οἶδα εἰ σήμερον βασιλεύω ἐγὼ ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Σεμέί̈. οὐ μὴ ἀποθάνῃσ. καὶ ὤμοσεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. καὶ Μεμφιβοσθὲ υἱὸσ υἱοῦ Σαοὺλ κατέβη εἰσ ἀπαντὴν τοῦ βασιλέωσ. καὶ οὐκ ἐθεράπευσε τοὺσ πόδασ αὐτοῦ, οὐδὲ ὠνυχίσατο, οὐδὲ ἐποίησε τὸν μύστακα αὐτοῦ, καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ οὐκ ἀπέπλυνεν ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ, ἧσ ἀπῆλθεν ὁ βασιλεύσ, ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ἧσ αὐτὸσ παρεγένετο ἐν εἰρήνῃ. καὶ ἐγένετο ὅτε εἰσῆλθεν εἰσ Ἱερουσαλὴμ εἰσ ἀπάντησιν τοῦ βασιλέωσ, καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. τί ὅτι οὐκ ἐπορεύθησ μετ’ ἐμοῦ, Μεμφιβοσθέ̣ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν Μεμφιβοσθέ. κύριέ μου βασιλεῦ, ὁ δοῦλόσ μου παρελογίσατό με, ὅτι εἶπεν ὁ παῖσ σου αὐτῷ. ἐπίσαξόν μοι τὴν ὄνον καὶ ἐπιβῶ ἐπ’ αὐτὴν καὶ πορεύσομαι μετὰ τοῦ βασιλέωσ, ὅτι χωλὸσ ὁ δοῦλόσ σου. καὶ μεθώδευσεν ἐν τῷ δούλῳ σου πρὸσ τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα, καὶ ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ ὡσ ἄγγελοσ τοῦ Θεοῦ, καὶ ποίησον τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖσ σου. ὅτι οὐκ ἦν πᾶσ ὁ οἶκοσ τοῦ πατρόσ μου, ἀλλ’ ἢ ὅτι ἄνδρεσ θανάτου τῷ κυρίῳ μου τῷ βασιλεῖ, καὶ ἔθηκασ τὸν δοῦλόν σου ἐν τοῖσ ἐσθίουσι τὴν τράπεζάν σου. καὶ τί ἔστι μοι ἔτι δικαίωμα καὶ τοῦ κεκραγέναι με ἔτι πρὸσ τὸν βασιλέα̣ καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. ἱνατί λαλεῖσ ἔτι τοὺσ λόγουσ σου̣ εἶπον. σὺ καὶ Σιβὰ διελεῖσθε τὸν ἀγρόν. καὶ εἶπε Μεμφιβοσθὲ πρὸσ τὸν βασιλέα. καί γε τὰ πάντα λαβέτω μετὰ τὸ παραγενέσθαι τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα ἐν εἰρήνῃ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ Βερζελλὶ ὁ Γαλααδίτησ κατέβη ἐκ Ρωγελλὶμ καὶ διέβη μετὰ τοῦ βασιλέωσ τὸν Ἰορδάνην ἐκπέμψαι αὐτὸν τὸν Ἰορδάνην. καὶ Βερζελλὶ ἀνὴρ πρεσβύτεροσ σφόδρα, υἱὸσ ὀγδοήκοντα ἐτῶν, καὶ αὐτὸσ διέθρεψε τὸν βασιλέα ἐν τῷ οἰκεῖν αὐτὸν ἐν Μαναί̈μ, ὅτι ἀνὴρ μέγασ ἦν σφόδρα. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Βερζελλί. σὺ διαβήσῃ μετ’ ἐμοῦ, καὶ διαθρέψω τὸ γῆράσ σου μετ’ ἐμοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ. καὶ εἶπε Βερζελλὶ πρὸσ τὸν βασιλέα. πόσαι ἡμέραι ἐτῶν ζωῆσ μου, ὅτι ἀναβήσομαι μετὰ τοῦ βασιλέωσ εἰσ Ἱερουσαλήμ̣ υἱὸσ ὀγδοήκοντα ἐτῶν ἐγώ εἰμι σήμερον. μὴ γνώσομαι ἀνὰ μέσον ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ̣ εἰ γεύσεται ὁ δοῦλόσ σου ἔτι ὃ φάγομαι ἢ πίομαι̣ ἢ ἀκούσομαι ἔτι φωνὴν ἆδόντων καὶ ἆδουσῶν̣ καὶ ἱνατί ἔσται ἔτι ὁ δοῦλόσ σου εἰσ φορτίον ἐπὶ τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα̣ ὡσ βραχὺ διαβήσεται ὁ δοῦλόσ σου τὸν Ἰορδάνην μετὰ τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἱνατί ἀνταποδίδωσί μοι ὁ βασιλεὺσ τὴν ἀνταπόδοσιν ταύτην̣ καθισάτω δὴ ὁ δοῦλόσ σου καὶ ἀποθανοῦμαι ἐν τῇ πόλει μου παρὰ τῷ τάφῳ τοῦ πατρὸσ μου καὶ τῆσ μητρόσ μου. καὶ ἰδοὺ ὁ δοῦλόσ σου Χαμαὰμ διαβήσεται μετὰ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ, καὶ ποίησον αὐτῷ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖσ σου. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. μετ’ ἐμοῦ διαβήτω Χαμαάμ, κἀγὼ ποιήσω αὐτῷ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖσ σου καὶ πάντα, ὅσα ἂν ἐκλέξῃ ἐπ’ ἐμοί, ποιήσω σοι. καὶ διέβη πᾶσ ὁ λαὸσ τὸν Ἰορδάνην, καὶ ὁ βασιλεὺσ διέβη. καὶ κατεφίλησεν ὁ βασιλεὺσ τὸν Βερζελλὶ καὶ εὐλόγησεν αὐτόν, καὶ ἐπέστρεψεν εἰσ τὸν τόπον αὐτοῦ. καὶ διέβη ὁ βασιλεὺσ εἰσ Γάλγαλα, καὶ Χαμαὰμ διέβη μετ’ αὐτοῦ, καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ Ἰούδα διαβαίνοντεσ μετὰ τοῦ βασιλέωσ καί γε τὸ ἥμισυ τοῦ λαοῦ Ἰσραήλ. καὶ ἰδοὺ πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραὴλ παρεγένοντο πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ εἶπε πρὸσ τὸν βασιλέα. τί ὅτι ἔκλεψάν σε οἱ ἀδελφοὶ ἡμῶν ἀνὴρ Ἰούδα καὶ διεβίβασαν τὸν βασιλέα καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ τὸν Ἰορδάνην καὶ πάντεσ ἄνδρεσ Δαυὶδ μετ’ αὐτοῦ̣ καὶ ἀπεκρίθη πᾶσ ἀνὴρ Ἰούδα πρὸσ ἄνδρα Ἰσραὴλ καὶ εἶπαν. διότι ἐγγίζει πρόσ με ὁ βασιλεύσ. καὶ ἱνατί οὕτωσ ἐθυμώθησ περὶ τοῦ λόγου τούτου̣ μὴ βρώσει ἐφάγαμεν ἐκ τοῦ βασιλέωσ, ἢ δόμα ἔδωκεν ἢ ἄρσιν ᾖρεν ἡμῖν̣ καὶ ἀπεκρίθη ἀνὴρ Ἰσραὴλ τῷ ἀνδρὶ Ἰούδα καὶ εἶπε. δέκα χεῖρέσ μοι ἐν τῷ βασιλεῖ, καὶ πρωτότοκοσ ἐγὼ ἢ σύ, καί γε ἐν τῷ Δαυίδ εἰμι ὑπὲρ σέ. καὶ ἱνατί τοῦτο ὕβρισάσ με καὶ οὐκ ἐλογίσθη ὁ λόγοσ μου πρῶτόσ μοι τοῦ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα ἐμοί̣ καὶ ἐσκληρύνθη ὁ λόγοσ ἀνδρὸσ Ἰούδα ὑπὲρ τὸν λόγον ἀνδρὸσ Ἰσραήλ. ΚΑΙ ἐκεῖ ἐπικαλούμενοσ υἱὸσ παράνομοσ, καὶ ὄνομα αὐτῷ Σαβεέ, υἱὸσ Βοχορὶ ἀνὴρ ὁ Ἰεμινί, καὶ ἐσάλπισε τῇ κερατίνῃ καὶ εἶπεν. οὐκ ἔστιν ἡμῖν μερὶσ ἐν Δαυὶδ οὐδὲ κληρονομία ἡμῖν ἐν τῷ υἱῷ Ἰεσσαί. ἀνὴρ εἰσ τὰ σκηνώματά σου, Ἰσραήλ.

καὶ ἀνέβη πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἀπὸ ὄπισθεν Δαυὶδ ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί. καὶ ἀνὴρ Ἰούδα ἐκολλήθη τῷ βασιλεῖ αὐτῶν ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἕωσ Ἱερουσαλήμ. καὶεἰσῆλθε Δαυὶδ εἰσ οἶκον αὐτοῦ εἰσ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺσ τὰσ δέκα γυναῖκασ τὰσ παλλακὰσ αὐτοῦ, ἃσ ἀφῆκε φυλάσσειν τὸν οἶκον, καὶ ἔδωκεν αὐτὰσ ἐν οἴκῳ φυλακῆσ καὶ διέθρεψεν αὐτὰσ καὶ πρὸσ αὐτὰσ οὐκ εἰσῆλθε, καὶ ἦσαν συνεχόμεναι ἕωσ θανάτου αὐτῶν, χῆραι ζῶσαι. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Ἀμεσσαί̈. βόησόν μοι τὸν ἄνδρα Ἰούδα τρεῖσ ἡμέρασ, σὺ δὲ αὐτοῦ στῆθι. καὶ ἐπορεύθη Ἀμεσσαί̈ τοῦ βοῆσαι τὸν Ἰούδαν καὶ ἐχρόνισεν ἀπὸ τοῦ καιροῦ, οὗ ἐτάξατο αὐτῷ Δαυίδ. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ Ἀμεσσαί̈. νῦν κακοποιήσει ἡμᾶσ Σαβεὲ υἱὸσ Βοχορὶ ὑπὲρ Ἀβεσσαλώμ, καὶ νῦν σὺ λάβε μετὰ σεαυτοῦ τοὺσ παῖδασ τοῦ κυρίου σου καὶ καταδίωξον ὀπίσω αὐτοῦ, μήποτε ἑαυτῷ εὕρῃ πόλεισ ὀχυρὰσ καὶ σκιάσει τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἡμῶν. καὶ ἐξῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ οἱ ἄνδρεσ Ἰωὰβ καὶ ὁ Χερεθὶ καὶ ὁ Φελεθὶ καὶ πάντεσ οἱ δυνατοὶ καὶ ἐξῆλθον ἐξ Ἱερουσαλὴμ διῶξαι ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί. καὶ αὐτοὶ παρὰ τῷ λίθῳ τῷ μεγάλῳ τῷ ἐν Γαβαών, καὶ Ἀμεσσαί̈ εἰσῆλθεν ἔμπροσθεν αὐτῶν. καὶ Ἰωὰβ περιεζωσμένοσ μανδύαν τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ καὶ ἐπ’ αὐτῷ ἐζωσμένοσ μάχαιραν ἐζευγμένην ἐπὶ τῆσ ὀσφύοσ αὐτοῦ ἐν κολεῷ αὐτῆσ, καὶ ἡ μάχαιρα ἐξῆλθε καὶ ἔπεσε. καὶ εἶπεν Ἰωὰβ τῷ Ἀμεσσαί̈. εἰ ὑγιαίνεισ σὺ ἀδελφέ̣ καὶ ἐκράτησεν ἡ χεὶρ ἡ δεξιὰ Ἰωὰβ τοῦ πώγωνοσ Ἀμεσσαί̈ τοῦ καταφιλῆσαι αὐτόν. καὶ Ἀμεσσαί̈ οὐκ ἐφυλάξατο τὴν μάχαιραν τὴν ἐν τῇ χειρὶ Ἰωάβ, καὶ ἔπαισεν αὐτὸν ἐν αὐτῇ Ἰωὰβ εἰσ τὴν ψόαν, καὶ ἐξεχύθη ἡ κοιλία αὐτοῦ εἰσ τὴν γῆν, καὶ οὐκ ἐδευτέρωσεν αὐτῷ, καὶ ἀπέθανε. καὶ Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσαί̈ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ἐδίωξεν ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί. καὶ ἀνὴρ ἔστη ἐπ’ αὐτὸν τῶν παιδαρίων Ἰωὰβ καὶ εἶπε. τίσ ὁ βουλόμενοσ Ἰωὰβ καὶ τίσ τοῦ Δαυίδ, ὀπίσω Ἰωάβ̣ καὶ Ἀμεσσαί̈ πεφυρμένοσ ἐν τῷ αἵματι ἐν μέσῳ τῆσ τρίβου, καὶ εἶδεν ἀνήρ, ὅτι εἱστήκει πᾶσ ὁ λαόσ, καὶ ἀπέστρεψε τὸν Ἀμεσσαί̈ ἐκ τῆσ τρίβου εἰσ ἀγρὸν καὶ ἐπέρριψεν ἐπ’ αὐτὸν ἱμάτιον, καθότι εἶδε πάντα τὸν ἐρχόμενον ἐπ’ αὐτὸν ἑστηκότα. ἡνίκα δὲ ἔφθασεν ἐκ τῆσ τρίβου, παρῆλθε πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραὴλ ὀπίσω Ἰωάβ τοῦ διῶξαι ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί. καὶ διῆλθεν ἐν πάσαισ φυλαῖσ Ἰσραὴλ εἰσ Ἀβὲλ καὶ εἰσ Βαιθμαχὰ καὶ πάντεσ ἐν Χαρρί, καὶ ἐξεκκλησιάσθησαν, καὶ ἦλθον κατόπισθεν αὐτοῦ. καὶ παρεγενήθησαν καὶ ἐπολιόρκουν ἐπ’ αὐτὸν τὴν Ἀβὲλ καὶ Βαιθμαχὰ καὶ ἐξέχεαν πρόσχωμα πρὸσ τὴν πόλιν, καὶ ἔστη ἐν τῷ προτειχίσματι, καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ μετά Ἰωὰβ ἐνοοῦσαν καταβαλεῖν τὸ τεῖχοσ. καὶ ἐβόησε γυνὴ σοφὴ ἐκ τοῦ τείχουσ καὶ εἶπεν. ἀκούσατε ἀκούσατε, εἴπατε δὴ πρὸσ Ἰωάβ. ἔγγισον ἕωσ ὧδε, καὶ λαλήσω πρὸσ αὐτόν. καὶ προσήγγισε πρὸσ αὐτήν, καὶ εἶπεν ἡ γυνή. εἰ σὺ εἶ Ἰωάβ̣ ὁ δὲ εἶπεν. ἐγώ. εἶπε δὲ αὐτῷ. ἄκουσον τοὺσ λόγουσ τῆσ δούλησ σου. καὶ εἶπεν Ἰωάβ. ἀκούω ἐγώ εἰμι. καὶ εἶπε λέγουσα. λόγον ἐλάλησαν ἐν πρώτοισ λέγοντεσ. ἠρωτημένοσ ἠρωτήθη ἐν τῇ Ἀβὲλ καὶ ἐν Δὰν εἰ ἐξέλιπον ἃ ἔθεντο οἱ πιστοὶ τοῦ Ἰσραήλ, ἐρωτῶντεσ ἐπερωτήσουσιν ἐν Ἀβέλ, καὶ οὕτωσ εἰ ἐξέλιπον. ἐγώ εἰμι εἰρηνικὰ τῶν στηριγμάτων Ἰσραήλ, σὺ δὲ ζητεῖσ θανατῶσαι πόλιν καὶ μητρόπολιν ἐν Ἰσραήλ. ἱνατί καταποντίζεισ κληρονομίαν Κυρίου̣ καὶ ἀπεκρίθη Ἰωάβ, καὶ εἶπεν. ἵλεώσ μοι ἵλεώσ μοι, εἰ καταποντιῶ καὶ εἰ διαφθερῶ. οὐχ οὕτωσ ὁ λόγοσ, ὅτι ἀνὴρ ἐξ ὄρουσ Ἐφραίμ, Σαβεὲ υἱὸσ Βοχορὶ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ ἐπῇρε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὸν βασιλέα Δαυίδ. δότε αὐτόν μοι μόνον, καὶ ἀπελεύσομαι ἀπάνωθεν τῆσ πόλεωσ. καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸσ Ἰωάβ. ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ριφήσεται πρὸσ σὲ διὰ τοῦ τείχουσ. καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ πρὸσ πάντα τὸν λαὸν καὶ ἐλάλησε πρὸσ πᾶσαν τὴν πόλιν ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτῆσ. καὶ ἀφεῖλε τὴν κεφαλὴν Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί. καὶ ἀφεῖλε καὶ ἔβαλε πρὸσ Ἰωάβ. καὶ ἐσάλπισεν ἐν κερατίνῃ, καὶ διεσπάρησαν ἀπὸ τῆσ πόλεωσ ἀπ’ αὐτοῦ ἀνὴρ εἰσ τὰ σκηνώματα αὐτοῦ. καὶ Ἰωὰβ ἀπέστρεψεν εἰσ Ἱερουσαλὴμ πρὸσ τὸν βασιλέα. Καὶ ὁ Ἰωὰβ πρὸσ πάσῃ τῇ δυνάμει Ἰσραήλ, καὶ Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ ἐπὶ τοῦ Χερεθὶ καὶ ἐπὶ τοῦ Φελεθί, καὶ Ἀδωνιρὰμ ἐπὶ τοῦ φόρου, καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸσ Ἀχιλοὺθ ἀναμιμνήσκων, καὶ Σουσὰ γραμματεύσ, καὶ Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ ἱερεῖσ, καί γε Ἰρὰσ ὁ Ἰαρὶν ἦν ἱερεὺσ τοῦ Δαυίδ. ΚΑΙ ἐγένετο λιμὸσ ἐν ταῖσ ἡμέραισ Δαυὶδ τρία ἔτη, ἐνιαυτὸσ ὁ ἐχόμενοσ ἐνιαυτοῦ, καὶ ἐζήτησε Δαυὶδ τὸ πρόσωπον Κυρίου. καὶ εἶπε Κύριοσ. ἐπὶ Σαοὺλ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ ἀδικία ἐν θανάτῳ αἱμάτων αὐτοῦ, περὶ οὗ ἐθανάτωσε τοὺσ Γαβαωνίτασ.

καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ τοὺσ Γαβαωνίτασ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. καὶ οἱ Γαβαωνῖται οὐχ υἱοὶ Ἰσραήλ εἰσιν, ὅτι ἀλλ’ ἢ ἐκ τοῦ λείμματοσ τοῦ Ἀμορραίου, καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ὤμοσαν αὐτοῖσ. καὶ ἐζήτησε Σαοὺλ πατάξαι αὐτοὺσ ἐν τῷ ζηλῶσαι αὐτὸν τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ τοὺσ Γαβαωνίτασ. τί ποιήσω ἡμῖν καὶ ἐν τίνι ἐξιλάσομαι καὶ εὐλογήσετε τὴν κληρονομίαν Κυρίου̣ καὶ εἶπαν αὐτῷ οἱ Γαβαωνῖται. οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀργύριον ἢ χρυσίον μετὰ Σαοὺλ καὶ μετὰ τοῦ οἴκου αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀνὴρ θανατῶσαι ἐν Ἰσραήλ. καὶ εἶπε.τί ὑμεῖσ λέγετε καὶ ποιήσω ὑμῖν̣ καὶ εἶπαν πρὸσ τὸν βασιλέα. ὁ ἀνήρ, ὃσ συνετέλεσεν ἐφ’ ἡμᾶσ καὶ ἐδίωξεν ἡμᾶσ, ὃσ παρελογίσατο ἐξολοθρεῦσαι ἡμᾶσ. ἀφανίσωμεν αὐτόν, τοῦ μή ἑστάναι αὐτὸν ἐν παντὶ ὁρίῳ Ἰσραήλ. δότω ἡμῖν ἑπτὰ ἄνδρασ ἐκ τῶν υἱῶν αὐτοῦ, καὶ ἐξηλιάσωμεν αὐτοὺσ τῷ Κυρίῳ ἐν τῷ Γαβαὼν Σαοὺλ ἐκλεκτοὺσ Κυρίου. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. ἐγὼ δώσω. καὶ ἐφείσατο ὁ βασιλεὺσ ἐπὶ Μεμφιβοσθὲ υἱὸν Ἰωνάθαν υἱοῦ Σαοὺλ διὰ τὸν ὅρκον Κυρίου τὸν ἀνὰ μέσον αὐτῶν καὶ ἀνὰ μέσον Δαυὶδ καὶ ἀνὰ μέσον Ἰωνάθαν υἱοῦ Σαούλ. καὶ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺσ τοὺσ δύο υἱοὺσ Ρεσφὰ θυγατρὸσ Αἱ̈ᾶ, οὓσ ἔτεκε τῷ Σαούλ, τὸν Ἑρμωνὶ καὶ τὸν Μεμφιβοσθέ, καὶ τοὺσ πέντε υἱοὺσ τῆσ Μιχὸλ θυγατρὸσ Σαούλ, οὓσ ἔτεκε τῷ Ἐσδριὴλ υἱῷ Βερζελλὶ τῷ Μουλαθί, καὶ ἔδωκεν αὐτοὺσ ἐν χειρὶ τῶν Γαβαωνιτῶν, καὶ ἐξηλίασαν αὐτοὺσ ἐν τῷ ὄρει ἔναντι Κυρίου, καὶ ἔπεσαν οἱ ἑπτὰ αὐτοὶ ἐπὶ τὸ αὐτό. καὶ αὐτοὶ δὲ ἐθανατώθησαν ἐν ἡμέραισ θερισμοῦ ἐν πρώτοισ, ἐν ἀρχῇ θερισμοῦ κριθῶν. καὶ ἔλαβε Ρεσφὰ θυγάτηρ Αἱ̈ᾶ τὸν σάκκον καὶ ἔπηξεν αὐτῇ πρὸσ τὴν πέτραν ἐν ἀρχῇ θερισμοῦ κριθῶν, ἕωσ ἔσταξεν ἐπ’ αὐτοὺσ ὕδωρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ οὐκ ἔδωκε τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καταπαῦσαι ἐπ’ αὐτοὺσ ἡμέρασ καὶ τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ νυκτόσ. καὶ ἀπηγγέλη τῷ Δαυὶδ ὅσα ἐποίησε Ρεσφὰ θυγάτηρ Αἱ̈ᾶ παλλακὴ Σαούλ. καὶ ἐξελύθησαν, καὶ κατέλαβεν αὐτοὺσ Δὰν υἱὸσ Ἰωὰ ἐκ τῶν ἀπογόνων τῶν γιγάντων, καὶ ἐπορεύθη Δαυὶδ καὶ ἔλαβε τὰ ὀστᾶ Σαοὺλ καὶ τὰ ὀστᾶ Ἰωνάθαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ παρὰ τῶν ἀνδρῶν υἱῶν Ἰαβὶσ Γαλαάδ, οἳ ἔκλεψαν αὐτοὺσ ἐκ τῆσ πλατείασ Βαιθσάν, ὅτι ἔστησαν αὐτοὺσ ἐκεῖ οἱ ἀλλόφυλοι ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἐπάταξαν οἱ ἀλλόφυλοι τὸν Σαοὺλ ἐν Γελβουέ, καὶ ἀνήνεγκεν ἐκεῖθεν τὰ ὀστᾶ Σαοὺλ καὶ τὰ ὀστᾶ Ἰωνάθαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ συνήγαγε τὰ ὀστᾶ τῶν ἐξηλιασμένων. καὶ ἔθαψαν τὰ ὀστᾶ Σαοὺλ καὶ τὰ ὀστᾶ Ἰωνάθαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ τά ὀστᾶ τῶν ἡλιασθέντων ἐν γῇ Βενιαμὶν ἐν τῇ πλευρᾷ ἐν τῷ τάφῳ Κὶσ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ καὶ ἐποίησαν πάντα, ὅσα ἐνετείλατο ὁ βασιλεύσ. καὶ ἐπήκουσεν ὁ Θεὸσ τῇ γῇ μετὰ ταῦτα. Καὶ ἐγενήθη ἔτι πόλεμοσ τοῖσ ἀλλοφύλοισ μετὰ Ἰσραήλ. καὶ κατέβη Δαυὶδ καὶ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ καὶ ἐπολέμησαν μετὰ τῶν ἀλλοφύλων, καὶ ἐξελύθη Δαυίδ. καὶ Ἰεσβί, ὃσἦν ἐν τοῖσ ἐκγόνοισ τοῦ Ραφὰ καὶ ὁ σταθμὸσ τοῦ δόρατοσ αὐτοῦ τριακοσίων σίκλων ὁλκὴ χαλκοῦ καὶ αὐτὸσ περιεζωσμένοσ κορύνην, καὶ διενοεῖτο τοῦ πατάξαι τὸν Δαυίδ. καὶ ἐβοήθησεν αὐτῷ Ἀβεσσὰ υἱὸσ Σαρουί̈ασ καὶ ἐπάταξε τὸν ἀλλόφυλον καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν. τότε ὤμοσαν οἱ ἄνδρεσ Δαυὶδ λέγοντεσ. οὐκ ἐξελεύσῃ ἔτι μεθ’ ἡμῶν εἰσ πόλεμον καὶ οὐ μὴ σβέσῃσ τὸν λύχνον Ἰσραήλ. καὶ ἐγενήθη μετὰ ταῦτα ἔτι πόλεμοσ ἐν Γὲθ μετὰ τῶν ἀλλοφύλων. τότε ἐπάταξε Σεβοχὰ ὁ Ἀστατωθὶ τὸν Σὲφ ἐν τοῖσ ἐκγόνοισ τοῦ Ραφά. καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμοσ ἐν Γὸβ μετὰ τῶν ἀλλοφύλων. καὶ ἐπάταξεν Ἐλεανὰν υἱὸσ Ἀριωργὶμ ὁ Βηθλεεμίτησ τὸν Γολιὰθ τὸν Γεθθαῖον, καὶ τὸ ξύλον τοῦ δόρατοσ αὐτοῦ ὡσ ἀντίον ὑφαινόντων. καὶ ἐγένετο ἔτι πόλεμοσ ἐν Γέθ. καὶ ἦν ἀνὴρ μαδών, καὶ οἱ δάκτυλοι τῶν χειρῶν αὐτοῦ καὶ οἱ δάκτυλοι τῶν ποδῶν αὐτοῦ ἓξ καὶ ἕξ, εἰκοσιτέσσαρεσ ἀριθμῷ, καί γε αὐτὸσ ἐτέχθη τῷ Ραφά. καὶ ὠνείδισε τὸν Ἰσραήλ, καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν Ἰωνάθαν υἱὸσ Σεμεί̈ ἀδελφοῦ Δαυίδ. οἱ τέσσαρεσ οὗτοι ἐτέχθησαν ἀπόγονοι τῶν γιγάντων ἐν Γὲθ τῷ Ραφὰ οἶκοσ, καὶ ἔπεσαν ἐν χειρὶ Δαυίδ, καὶ ἐν χειρὶ τῶν δούλων αὐτοῦ. ΚΑΙ ἐλάλησε Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ τοὺσ λόγουσ τῆσ ᾠδῆσ ταύτησ ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἐξείλετο αὐτὸν Κύριοσ ἐκ χειρὸσ πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ ἐκ χειρὸσ Σαούλ,

καὶ εἶπεν. Κύριε, πέτρα μου καὶ ὀχύρωμά μου καὶ ἐξαιρούμενόσ με ἐμοί, ὁ Θεόσ μου φύλαξ μου ἔσται μοι, πεποιθὼσ ἔσομαι ἐπ’ αὐτῷ, ὑπερασπιστήσ μου καὶ κέρασ σωτηρίασ μου, ἀντιλήπτωρ μου καὶ καταφυγή μου σωτηρίασ μου, ἐξ ἀδίκου σώσεισ με. αἰνετὸν ἐπικαλέσομαι Κύριον καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου σωθήσομαι. ὅτι περιέσχον με συντριμμοὶ θανάτου, χείμαρροι ἀνομίασ ἐθάμβησάν με. ὠδῖνεσ θανάτου ἐκύκλωσάν με, προέφθασάν με σκληρότητεσ θανάτου. ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐπικαλέσομαι τὸν Κύριον καὶ πρὸσ τὸν Θεόν μου βοήσομαι. καὶ ἐπακούσεται ἐκ ναοῦ αὐτοῦ φωνῆσ μου, καὶ ἡ κραυγή μου ἐν τοῖσ ὠσὶν αὐτοῦ. καὶ ἐταράχθη καὶ ἐσείσθη ἡ γῆ, καὶ τὰ θεμέλια τοῦ οὐρανοῦ συνεταράχθησαν καὶ ἐσπαράχθησαν, ὅτι ἐθυμώθη Κύριοσ αὐτοῖσ. ἀνέβη καπνὸσ ἐν τῇ ὀργῇ αὐτοῦ, καὶ πῦρ ἐκ στόματοσ αὐτοῦ κατέδεται, ἄνθρακεσ ἐξεκαύθησαν ἀπ’ αὐτοῦ. καὶ ἔκλινεν οὐρανοὺσ καὶ κατέβη, καὶ γνόφοσ ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ. καὶ ἐπεκάθισεν ἐπὶ Χερουβὶμ καὶ ἐπετάσθη καὶ ὤφθη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμου. καὶ ἔθετο σκότοσ ἀποκρυφὴν αὐτοῦ κύκλῳ αὐτοῦ, ἡ σκηνὴ αὐτοῦ σκότοσ ὑδάτων. ἐπάχυνεν ἐν νεφέλαισ ἀέροσ. ἀπὸ τοῦ φέγγουσ ἐναντίον αὐτοῦ ἐξεκαύθησαν ἄνθρακεσ πυρόσ. ἐβρόντησεν ἐξ οὐρανοῦ Κύριοσ, καὶ ὁ ὕψιστοσ ἔδωκε φωνὴν αὐτοῦ καὶ ἀπέστειλε βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτούσ, καὶ ἤστραψεν ἀστραπὴν καὶ ἐξέστησεν αὐτούσ. καὶ ὤφθησαν ἀφέσεισ θαλάσσησ, καὶ ἀπεκαλύφθη θεμέλια τῆσ οἰκουμένησ ἐν τῇ ἐπιτιμήσει Κυρίου, ἀπὸ πνοῆσ πνεύματοσ θυμοῦ αὐτοῦ. ἀπέστειλεν ἐξ ὕψουσ καὶ ἔλαβέ με, εἵλκυσέ με ἐξ ὑδάτων πολλῶν. ἐρρύσατό με ἐξ ἐχθρῶν μου ἰσχύοσ, ἐκ τῶν μισούντων με, ὅτι ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ. προέφθασάν με ἡμέραι θλίψεώσ μου καὶ ἐγένετο Κύριοσ ἐπιστήριγμά μου καὶ ἐξήγαγέ με εἰσ πλατυσμὸν καὶ ἐξείλετό με, ὅτι ηὐδόκησεν ἐν ἐμοί. καὶ ἀνταπέδωκέ μοι Κύριοσ κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου, καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἀνταπέδωκέ μοι. ὅτι ἐφύλαξα ὁδοὺσ Κυρίου καὶ οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου, ὅτι πάντα τὰ κρίματα αὐτοῦ κατεναντίον μου, καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, οὐκ ἀπέστην ἀπ’ αὐτῶν. καὶ ἔσομαι ἄμωμοσ αὐτῷ καὶ προφυλάξομαι ἀπὸ τῆσ ἀνομίασ μου. καὶ ἀποδώσει μοι Κύριοσ κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. μετὰ ὁσίου ὁσιωθήσῃ καὶ μετὰ ἀνδρὸσ τελείου τελειωθήσῃ καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸσ ἔσῃ καὶ μετὰ στρεβλοῦ στρεβλωθήσῃ. καὶ τὸν λαὸν τὸν πτωχὸν σώσεισ καὶ ὀφθαλμοὺσ ἐπὶ μετεώρων ταπεινώσεισ. ὅτι σὺ ὁ λύχνοσ μου, Κύριε, καὶ Κύριοσ ἐκλάμψει μοι τὸ σκότοσ μου. ὅτι ἐν σοὶ δραμοῦμαι μονόζωνοσ καὶ ἐν τῷ Θεῷ μου ὑπερβήσομαι τεῖχοσ. ὁ ἰσχυρόσ, ἄμωμοσ ἡ ὁδὸσ αὐτοῦ, τὸ ρῆμα Κυρίου κραταιόν, πεπυρωμένον, ὑπερασπιστήσ ἐστι πᾶσι τοῖσ πεποιθόσιν ἐπ’ αὐτόν. τίσ ἰσχυρὸσ πλὴν Κυρίου̣ καὶ τίσ κτίστησ ἔσται πλὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν̣ ὁ ἰσχυρὸσ ὁ κραταιῶν με δυνάμει, καὶ ἐξετίναξεν ἄμωμον τὴν ὁδόν μου. τιθεὶσ τοὺσ πόδασ μου ὡσ ἐλάφων καὶ ἐπὶ τὰ ὕψη ἱστῶν με. διδάσκων χεῖράσ μου εἰσ πόλεμον καὶ κατάξασ τόξον χαλκοῦν ἐν βραχίονί μου. καὶ ἔδωκάσ μοι ὑπερασπισμὸν σωτηρίασ μου, καὶ ἡ ὑπακοή σου ἐπλήθυνέ με εἰσ πλατυσμὸν εἰσ τὰ διαβήματά μου ὑποκάτω μου, καὶ οὐκ ἐσαλεύθησαν τὰ σκέλη μου. διώξω ἐχθρούσ μου καὶ ἀφανιῶ αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἀναστρέψω ἕωσ ἂν συντελέσω αὐτούσ. καὶ θλάσω αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἀναστήσονται καὶ πεσοῦνται ὑπὸ τοὺσ πόδασ μου. καὶ ἐνισχύσεισ με δυνάμει εἰσ πόλεμον, κάμψεισ τοὺσ ἐπιστανομένουσ μοι ὑποκάτω μου. καὶ τοὺσ ἐχθρούσ μου ἔδωκάσ μοι νῶτον, τοὺσ μισοῦντάσ με, καὶ ἐθανάτωσασ αὐτούσ. βοήσονται, καὶ οὐκ ἔστι βοηθόσ, πρὸσ Κύριον, καὶ οὐκ ἐπήκουσεν αὐτῶν. καὶ ἐλέανα αὐτοὺσ ὡσ χοῦν γῆσ, ὡσ πηλὸν ἐξόδων ἐλέπτυνα αὐτούσ. καὶ ρύσῃ με ἐκ μάχησ λαῶν, φυλάξεισ με εἰσ κεφαλὴν ἐθνῶν. λαόσ, ὃν οὐκ ἔγνω, ἐδούλευσάν μοι, υἱοὶ ἀλλότριοι ἐψεύσαντό μοι, εἰσ ἀκοὴν ὠτίου ἤκουσάν μου. υἱοὶ ἀλλότριοι ἀπορριφήσονται καὶ σφαλοῦσιν ἐκ τῶν συγκλεισμῶν αὐτῶν. ζῇ Κύριοσ, καὶ εὐλογητὸσ ὁ φύλαξ μου, καὶ ὑψωθήσεται ὁ Θεόσ μου, ὁ φύλαξ τῆσ σωτηρίασ μου. ἰσχυρὸσ Κύριοσ ὁ διδοὺσ ἐκδικήσεισ ἐμοί, παιδεύων λαοὺσ ὑποκάτω μου καὶ ἐξάγων με ἐξ ἐχθρῶν μου, καὶ ἐκ τῶν ἐπεγειρομένων μοι ὑψώσεισ με, ἐξ ἀνδρὸσ ἀδικημάτων ρύσῃ με. διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε, ἐν τοῖσ ἔθνεσι καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ, μεγαλύνων τὰσ σωτηρίασ βασιλέωσ αὐτοῦ καὶ ποιῶν ἔλεοσ τῷ χριστῷ αὐτοῦ, τῷ Δαυὶδ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕωσ αἰῶνοσ. ΚΑΙ οὗτοι οἱ λόγοι Δαυὶδ οἱ ἔσχατοι. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νΠιστὸσ Δαυὶδ υἱὸσ Ἰεσσαί, καὶ πιστὸσ ἀνήρ, ὃν ἀνέστησε Κύριοσ ἐπὶ χριστὸν Θεοῦ Ἰακώβ, καὶ εὐπρεπεῖσ ψαλμοὶ Ἰσραήλ.

πνεῦμα Κυρίου ἐλάλησεν ἐν ἐμοί, καὶ ὁ λόγοσ αὐτοῦ ἐπὶ γλώσσησ μου. λέγει ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ἐμοὶ ἐλάλησε φύλαξ Ἰσραήλ. παραβολὴν εἰπὸν ἐν ἀνθρώπῳ. πῶσ κραταιώσητε φόβον Θεοῦ̣ καὶ ἐν Θεῷ φωτὶ πρωί̈ασ ἀνατείλαι ἥλιοσ, τὸ πρωί̈ παρῆλθεν ἐκ φέγγουσ καὶ ὡσ ἐξ ὑετοῦ χλόησ ἀπὸ γῆσ. οὐ γὰρ οὕτωσ ὁ οἶκόσ μου μετὰ ἰσχυροῦ̣ διαθήκην γὰρ αἰώνιον ἔθετό μοι, ἑτοίμην ἐν παντὶ καιρῷ πεφυλαγμένην, ὅτι πᾶσα σωτηρία μου καὶ πᾶν θέλημα, ὅτι οὐ μὴ βλαστήσῃ ὁ παράνομοσ. ὥσπερ ἄκανθα ἐξωσμένη πάντεσ οὗτοι, ὅτι οὐ χειρὶ ληφθήσονται, καὶ ἀνὴρ οὐ κοπιάσει ἐν αὐτοῖσ, καὶ πλῆρεσ σιδήρου καὶ ξύλον δόρατοσ, καὶ ἐν πυρὶ καύσει καυθήσονται αἰσχύνην αὐτῶν. Ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν δυνατῶν Δαυίδ. Ἰεβοσθὲ ὁ Χαναναῖοσ, ἄρχων τοῦ τρίτου ἐστίν, Ἀδινὼν ὁ Ἀσωναῖοσ. οὗτοσ ἐσπάσατο τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ ἐπὶ ὀκτακοσίουσ στρατιώτασ εἰσάπαξ. καὶ μετ’ αὐτὸν Ἐλεανὰν υἱὸσ πατραδέλφου αὐτοῦ υἱὸσ Σουδίτου ἐν τοῖσ τρισὶ δυνατοῖσ. οὗτοσ μετὰ Δαυὶδ ἦν ἐν Σερράν, καὶ ἐν τῷ ὀνειδίσαι αὐτὸν ἐν τοῖσ ἀλλοφύλοισ συνήχθησαν ἐκεῖ εἰσ πόλεμον, καὶ ἀνέβησαν ἀνὴρ Ἰσραήλ. αὐτὸσ ἀνέστη καὶ ἐπάταξεν ἐν τοῖσ ἀλλοφύλοισ, ἕωσ οὗ ἐκοπίασεν ἡ χεὶρ αὐτοῦ καὶ προσεκολλήθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ πρὸσ τὴν μάχαιραν, καὶ ἐποίησε Κύριοσ σωτηρίαν μεγάλην ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. καὶ ὁ λαὸσ ἐκάθητο ὀπίσω αὐτοῦ πλὴν ἐκδιδύσκειν. καὶ μετ’ αὐτὸν Σαμαί̈α υἱὸσ Ἀσὰ ὁ Ἀρουχαῖοσ. καὶ συνήχθησαν οἱ ἀλλόφυλοι εἰσ Θηρία, καὶ ἦν ἐκεῖ μερὶσ τοῦ ἀγροῦ πλήρησ φακοῦ, καὶ ὁ λαὸσ ἔφυγεν ἐκ προσώπου ἀλλοφύλων. καὶ ἐστηλώθη ἐν μέσῳ τῆσ μερίδοσ καὶ ἐξείλατο αὐτὴν καὶ ἐπάταξε τοὺσ ἀλλοφύλουσ, καὶ ἐποίησε Κύριοσ σωτηρίαν μεγάλην. καὶ κατέβησαν τρεῖσ ἀπὸ τῶν τριάκοντα καὶ ἦλθαν εἰσ Κασὼν πρὸσ Δαυὶδ εἰσ τὸ σπήλαιον Ὀδολλάμ, καὶ τάγμα τῶν ἀλλοφύλων παρενέβαλον ἐν τῇ κοιλάδι Ραφαί̈μ. καὶ Δαυὶδ τότε ἐν τῇ περιοχῇ, καὶ τὸ ὑπόστημα τῶν ἀλλοφύλων τότε ἐν Βηθλεέμ. καὶ ἐπεθύμησε Δαυὶδ καὶ εἶπε. τίσ ποτιεῖ με ὕδωρ ἐκ τοῦ λάκκου τοῦ ἐν Βηθλεὲμ τοῦ ἐν τῇ πύλῃ̣ τὸ δὲ σύστημα τῶν ἀλλοφύλων τότε ἐν Βηθλεέμ. καὶ διέρρηξαν οἱ τρεῖσ δυνατοὶ ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ὑδρεύσαντο ὕδωρ ἐκ τοῦ λάκκου τοῦ ἐν Βηθλεὲμ τοῦ ἐν τῇ πύλῃ καὶ ἔλαβαν καὶ παρεγένοντο πρὸσ Δαυίδ, καὶ οὐκ ἠθέλησε πιεῖν αὐτὸ καὶ ἔσπεισεν αὐτὸ τῷ Κυρίῳ καὶ εἶπεν. ἵλεώσ μοι, Κύριε, τοῦ ποιῆσαι τοῦτο, εἰ αἷμα τῶν ἀνδρῶν τῶν πορευθέντων ἐν ταῖσ ψυχαῖσ αὐτῶν πίομαι. καὶ οὐκ ἠθέλησε πιεῖν αὐτό. ταῦτα ἐποίησαν οἱ τρεῖσ δυνατοί. καὶ Ἀβεσσὰ ὁ ἀδελφὸσ Ἰωὰβ υἱὸσ Σαρουί̈ασ αὐτὸσ ἄρχων ἐν τοῖσ τρισί. καὶ αὐτὸσ ἐξήγειρε τὸ δόρυ αὐτοῦ ἐπὶ τριακοσίουσ τραυματίασ, καὶ αὐτῷ ὄνομα ἐν τοῖσ τρισίν. ἐκ τῶν τριῶν ἐκείνων ἔνδοξοσ, καὶ ἐγένετο αὐτοῖσ εἰσ ἄρχοντα, καὶ ἕωσ τῶν τριῶν οὐκ ἦλθε. καὶ Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ ἀνὴρ αὐτὸσ πολλοστὸσ ἔργοισ ἀπὸ Καβεσεήλ, καὶ αὐτὸσ ἐπάταξε τοὺσ δύο υἱοὺσ Ἀριὴλ τοῦ Μωάβ. καὶ αὐτὸσ κατέβη καὶ ἐπάταξε τὸν λέοντα ἐν μέσῳ τοῦ λάκκου ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆσ χιόνοσ. αὐτὸσ ἐπάταξε τὸν ἄνδρα τὸν Αἰγύπτιον, ἄνδρα ὁρατόν, ἐν δὲ τῇ χειρὶ τοῦ Αἰγυπτίου δόρυ ὡσ ξύλον διαβάθρασ, καὶ κατέβη πρὸσ αὐτὸν ἐν ράβδῳ καὶ ἥρπασε τὸ δόρυ ἐκ τῆσ χειρὸσ τοῦ Αἰγυπτίου καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν ἐν τῷ δόρατι αὐτοῦ. ταῦτα ἐποίησε Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαέ, καὶ αὐτῷ ὄνομα ἐν τοῖσ τρισὶ τοῖσ δυνατοῖσ. ἐκ τῶν τριῶν ἔνδοξοσ, καὶ πρὸσ τοὺσ τρεῖσ οὐκ ἦλθε. καὶ ἔταξεν αὐτὸν Δαυὶδ πρὸσ τὰσ ἀκοὰσ αὐτοῦ. καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν δυνατῶν Δαυὶδ τοῦ βασιλέωσ. Ἀσαὴλ ἀδελφὸσ Ἰωὰβ , Ἐλεανὰν υἱὸσ Δουδὶ πατραδέλφου αὐτοῦ ἐν Βηθλεέμ. Σαμαί̈ ὁ Ἀρουδαῖοσ, Ἐλικὰ ὁ Ἀρωδαῖοσ, Σελλὴσ ὁ Κελωθί, Ἴρασ υἱὸσ Ἐκκὰσ ὁ Θεκωί̈τησ, Ἀβιέζερ ὁ Ἀναθωθίτησ ἐκ τῶν υἱῶν τοῦ Ἀσωθίτου, Ἐλλὼν ὁ Ἀωί̈τησ, Μοορὲ ὁ Νετωφαθίτησ, Ἐθθὶ υἱὸσ Ριβὰ ἐκ Γαβαὲθ υἱὸσ Βενιαμίν, Βαναίασ ὁ Φαραθενίτησ, Οὐρὶ ἐκ Ναχαλιγαίασ, Ἀβιὴλ υἱὸσ τοῦ Ἀραβωθίτου, Ἀζμὼθ ὁ Βαρσαμίτησ, Ἐλιασοὺ ὁ Σαλαβωνίτησ, υἱοὶ Ἰαβάν, Ἰωνάθαν, Σαμνὰν ὁ Ἀρωδίτησ, Ἀχιὰν υἱὸσ Ἀραί̈ Σαραουρίτησ, Ἀλιφαλὲθ υἱὸσ τοῦ Ἀσβίτου, υἱὸσ τοῦ Μααχαθί, Ἐλιὰβ υἱὸσ Ἀχιτόφελ τοῦ Γελωνίτου, Ἀσραί̈ ὁ Καρμήλιοσ, Φαραί̈ ὁ Ἐρχί, Γάαλ υἱὸσ Νάθαν ἀπὸ δυνάμεωσ, υἱὸσ Γαλααδεί, Ἐλιὲ ὁ Ἀμμανίτησ, Γελωραί̈ ὁ Βηρωθαῖοσ αἴρων τὰ σκεύη Ἰωὰβ υἱοῦ Σαρουί̈ασ, Ἰρὰσ ὁ Ἰεθιραῖοσ, Γαρὴβ ὁ Ἐθθεναῖοσ, Οὐρίασ ὁ Χετταῖοσ. οἱ πάντεσ τριάκοντα καὶ ἑπτά. ΚΑΙ προσέθετο ὀργὴν Κύριοσ ἐκκαῆναι ἐν Ἰσραήλ, καὶ ἐπέσεισε τὸν Δαυὶδ ἐν αὐτοῖσ λέγων. βάδιζε, ἀρίθμησον τὸν Ἰσραὴλ καὶ τὸν Ἰούδαν.

καὶ εἶπεν ὀ βασιλεὺσ πρὸσ Ἰωὰβ ἄρχοντα τῆσ ἰσχύοσ τὸν μετ’ αὐτοῦ. δίελθε δὴ πάσασ φυλὰσ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα, ἀπὸ Δὰν καὶ ἕωσ Βηρσαβεὲ καὶ ἐπίσκεψαι τὸν λαόν, καὶ γνώσομαι τὸν ἀριθμὸν τοῦ λαοῦ. καὶ εἶπεν Ἰωὰβ πρὸσ τὸν βασιλέα. καὶ προσθείη Κύριοσ ὁ Θεὸσ πρὸσ τὸν λαὸν ὥσπερ αὐτοὺσ καὶ ὥσπερ αὐτοὺσ ἑκατονταπλασίονα, καὶ ὀφθαλμοὶ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ ὁρῶντεσ. καὶ ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ ἱνατί βούλεται ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ̣ καὶ ὑπερίσχυσεν ὀ λόγοσ τοῦ βασιλέωσ πρὸσ Ἰωὰβ καὶ εἰσ τοὺσ ἄρχοντασ τῆσ δυνάμεωσ. καὶ ἐξῆλθεν Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄρχοντεσ τῆσ ἰσχύοσ ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ ἐπισκέψασθαι τὸν λαὸν τὸν Ἰσραήλ. καὶ διέβησαν τὸν Ἰορδάνην καὶ παρενέβαλον ἐν Ἀροὴρ ἐκ δεξιῶν τῆσ πόλεωσ τῆσ ἐν μέσῳ τῆσ φάραγγοσ Γὰδ καὶ Ἐλιέζερ. καὶ ἦλθον εἰσ Γαλαὰδ καὶ εἰσ γῆν Θαβασών, ἥ ἐστιν Ἀδασαί, καὶ παρεγένοντο εἰσ Δανιδὰν καὶ Οὐδὰν καὶ ἐκύκλωσαν εἰσ Σιδῶνα. καὶ ἦλθον εἰσ Μάψαρ Τύρου καὶ εἰσ πάσασ τὰσ πόλεισ τοῦ Εὐαίου καὶ τοῦ Χαναναίου καὶ ἦλθαν κατὰ νότον Ἰούδα εἰσ Βηρσαβεὲ καὶ περιώδευσαν ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ παρεγένοντο ἀπὸ τέλουσ ἐννέα μηνῶν καὶ εἴκοσιν ἡμερῶν εἰσ Ἱερουσαλήμ. καὶ ἔδωκεν Ἰωὰβ τὸν ἀριθμὸν τῆσ ἐπισκέψεωσ τοῦ λαοῦ πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ ἐγένετο Ἰσραὴλ ὀκτακόσιαι χιλιάδεσ ἀνδρῶν δυνάμεωσ σπωμένων ρομφαίαν καὶ ἀνὴρ Ἰούδα πεντακόσιαι χιλιάδεσ ἀνδρῶν μαχητῶν. καὶ ἐπάταξε καρδία Δαυὶδ αὐτὸν μετὰ τὸ ἀριθμῆσαι τὸν λαόν, καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ Κύριον. ἥμαρτον σφόδρα, ὃ ἐποίησα νῦν, Κύριε. παραβίβασον δὴ τὴν ἀνομίαν τοῦ δούλου σου, ὅτι ἐμωράνθην σφόδρα. καὶ ἀνέστη Δαυὶδ τὸ πρωί̈. καὶ λόγοσ Κυρίου ἐγένετο πρὸσ Γὰδ τὸν προφήτην τὸν ὁρῶντα λέγων. πορεύθητι καὶ λάλησον πρὸσ Δαυὶδ λέγων. τάδε λέγει Κύριοσ. τρία ἐγώ εἰμι αἴρω ἐπὶ σέ, καὶ ἔκλεξαι σεαυτῷ ἓν ἐξ αὐτῶν καὶ ποιήσω σοι. καὶ εἰσῆλθε Γὰδ πρὸσ Δαυὶδ καὶ ἀνήγγειλε καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἔκλεξαι σεαυτῷ γενέσθαι, εἰ ἔλθῃ σοι τρία ἔτη λιμὸσ ἐν τῇ γῇ σου, ἢ τρεῖσ μῆνασ φεύγειν σε ἔμπροσθεν τῶν ἐχθρῶν σου καὶ ἔσονται διώκοντέσ σε, ἢ γενέσθαι τρεῖσ ἡμέρασ θάνατον ἐν τῇ γῇ σου. νῦν οὖν γνῶθι καὶ ἰδὲ τί ἀποκριθῶ τῷ ἀποστείλαντί με ρῆμα. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ Γάδ. στενά μοι πάντοθεν σφόδρα ἐστίν. ἐμπεσοῦμαι δὴ εἰσ χεῖρασ Κυρίου, ὅτι πολλοὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐτοῦ σφόδρα, εἰσ δὲ χεῖρασ ἀνθρώπου οὐ μὴ ἐμπέσω. καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ Δαυὶδ τὸν θάνατον. καὶ ἡμέραι θερισμοῦ πυρῶν, καὶ ἔδωκε Κύριοσ θάνατον ἐν Ἰσραὴλ ἀπὸ πρωί̈θεν ἕωσ ὥρασ ἀρίστου, καὶ ἤρξατο ἡ θραῦσισ ἐν τῷ λαῷ, καὶ ἀπέθανεν ἐκ τοῦ λαοῦ ἀπὸ Δὰν καὶ ἕωσ Βηρσαβεὲ ἑβδομήκοντα χιλιάδεσ ἀνδρῶν. καὶ ἐξέτεινεν ὁ ἄγγελοσ τοῦ Θεοῦ τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰσ Ἱερουσαλὴμ τοῦ διαφθεῖραι αὐτήν, καὶ παρεκλήθη Κύριοσ ἐπὶ τῇ κακίᾳ καὶ εἶπε τῷ ἀγγέλῳ τῷ διαφθείροντι ἐν τῷ λαῷ. πολὺ νῦν, ἄνεσ τὴν χεῖρά σου. καὶ ὁ ἄγγελοσ Κυρίου ἦν παρὰ τῇ ἅλῳ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου. καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ Κύριον ἐν τῷ ἰδεῖν αὐτὸν τὸν ἄγγελον τὸν τύπτοντα ἐν τῷ λαῷ καὶ εἶπεν. ἰδοὺ ἐγώ εἰμι ἠδίκησα καὶ ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ἐκακοποίησα, καὶ οὗτοι τὰ πρόβατα τί ἐποίησαν̣ γενέσθω δὴ ἡ χείρ σου ἐν ἐμοὶ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρόσ μου. καὶ ἦλθε Γὰδ πρὸσ Δαυὶδ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἀνάβηθι καὶ στῆσον τῷ Κυρίῳ θυσιαστήριον ἐν τῷ ἅλωνι Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου. καὶ ἀνέβη Δαυὶδ κατὰ τὸν λόγον Γάδ, καθ’ ὃν τρόπον ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριοσ. καὶ διέκυψεν Ὀρνὰ καὶ εἶδε τὸν βασιλέα καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ παραπορευομένουσ ἐπάνω αὐτοῦ, καὶ ἐξῆλθεν Ὀρνὰ καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ εἶπεν Ὀρνά. τί ὅτι ἦλθεν ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ πρόσ τὸν δοῦλον αὐτοῦ̣ καὶ εἶπε Δαυὶδ. κτήσασθαι παρὰ σοῦ τὸν ἅλωνα τοῦ οἰκοδομῆσαι θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ, καὶ συσχεθῇ ἡ θραῦσισ ἐπάνω τοῦ λαοῦ. καὶ εἶπεν Ὀρνὰ πρὸσ Δαυὶδ. λαβέτω καὶ ἀνενεγκάτω ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ τῷ Κυρίῳ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ. ἰδοὺ οἱ βόεσ εἰσ ὁλοκαύτωμα, καὶ οἱ τροχοὶ καὶ τὰ σκεύη τῶν βοῶν εἰσ ξύλα. τὰ πάντα ἔδωκεν Ὀρνὰ τῷ βασιλεῖ, καὶ εἶπεν Ὀρνά πρὸσ τὸν βασιλέα. Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εὐλογήσαι σε. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Ὀρνά. οὐχί, ὅτι ἀλλὰ κτώμενοσ κτήσομαι παρὰ σοῦ ἐν ἀλλάγματι, καὶ οὐκ ἀνοίσω τῷ Κυρίῳ μου Θεῷ ὁλοκαύτωμα δωρεάν. καὶ ἐκτήσατο Δαυὶδ τὸν ἅλωνα καὶ τοὺσ βόασ ἐν ἀργυρίῳ σίκλων πεντήκοντα. καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Δαυὶδ θυσιαστήριον Κυρίῳ. καὶ ἀνήνεγκεν ὁλοκαυτώσεισ καὶ εἰρηνικάσ. καὶ προσέθηκε Σαλωμὼν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπ’ ἐσχάτῳ, ὅτι μικρὸν ἦν ἐν πρώτοισ. καὶ ἐπήκουσε Κύριοσ τῇ γῇ, καὶ συνεσχέθη ἡ θραῦσισ ἐπάνωθεν Ἰσραήλ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber II Samuelis

(70인역 성경, 사무엘기 하권)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION