Septuagint, Liber I Samuelis 25:

(70인역 성경, 사무엘기 상권 25:)

ΚΑΙ ἀπέθανε Σαμουήλ, καὶ συναθροίζονται πᾶσ Ἰσραὴλ καὶ κόπτονται αὐτὸν καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν οἴκῳ αὐτοῦ ἐν Ἀρμαθαίμ. καὶ ἀνέστη Δαυὶδ καὶ κατέβη εἰσ τὴν ἔρημον Μαάν. καὶ ἦν ἄνθρωποσ ἐν τῇ Μαάν, καὶ τὰ ποίμνια αὐτοῦ ἐν τῷ Καρμήλῳ. καὶ ὁ ἄνθρωποσ μέγασ σφόδρα, καὶ τούτῳ ποίμνια τρισχίλια καὶ αἶγεσ χίλιαι. καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ κείρειν τὸ ποίμνιον αὐτοῦ ἐν τῷ Καρμήλῳ. καὶ ὄνομα τῷ ἀνθρώπῳ Νάβαλ, καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Ἀβιγαία. καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἀγαθὴ συνέσει καὶ καλὴ τῷ εἴδει σφόδρα, καὶ ὁ ἄνθρωποσ σκληρὸσ καὶ πονηρὸσ ἐν ἐπιτηδεύμασι, καὶ ὁ ἄνθρωποσ κυνικόσ. καὶ ἤκουσε Δαυὶδ ἐν τῇ ἐρήμῳ ὅτι κείρει Νάβαλ ὁ Καρμήλιοσ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ, καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ δέκα παιδάρια καὶ εἶπε τοῖσ παιδαρίοισ. ἀνάβητε εἰσ Κάρμηλον καὶ ἀπέλθατε πρὸσ Νάβαλ καὶ ἐρωτήσατε αὐτὸν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου εἰσ εἰρήνην καὶ ἐρεῖτε τάδε. εἰσ ὥρασ. καὶ σὺ ὑγιαίνων, καὶ ὁ οἶκόσ σου, καὶ πάντα τὰ σὰ ὑγιαίνοντα. καὶ νῦν ἰδοὺ ἀκήκοα ὅτι κείρουσί σοι νῦν οἱ ποιμένεσ σου, οἳ ἦσαν μεθ̓ ἡμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ οὐκ ἀπεκωλύσαμεν αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἐνετειλάμεθα αὐτοῖσ οὐθὲν πάσασ τὰσ ἡμέρασ ὄντων αὐτῶν ἐν Καρμήλῳ. ἐρώτησον τὰ παιδάριά σου καὶ ἀπαγγελοῦσί σοι. καὶ εὑρέτωσαν τὰ παιδάρια χάριν ἐν ὀφθαλμοῖσ σου, ὅτι ἐφ̓ ἡμέραν ἀγαθὴν ἥκομεν. δὸσ δὴ ὃ ἐὰν εὕρῃ ἡ χείρ σου τῷ υἱῷ σου τῷ Δαυίδ. καὶ ἔρχονται τὰ παιδάρια καὶ λαλοῦσι τοὺσ λόγουσ τούτουσ πρὸσ Νάβαλ κατὰ πάντα τὰ ρήματα ταῦτα ἐν τῷ ὀνόματι Δαυίδ. καὶ ἀνεπήδησε καὶ ἀπεκρίθη Νάβαλ τοῖσ παισὶ Δαυὶδ καὶ εἶπε. τίσ ὁ Δαυὶδ καὶ τίσ ὁ υἱὸσ Ἰεσσαί̣ σήμερον πεπληθυμμένοι εἰσὶν οἱ δοῦλοι ἀναχωροῦντεσ ἕκαστοσ ἐκ προσώπου τοῦ κυρίου αὐτοῦ. καὶ λήψομαι τοὺσ ἄρτουσ μου καὶ τὸν οἶνόν μου καὶ τὰ θύματά μου, ἃ τέθυκα τοῖσ κείρουσί μου τὰ πρόβατα, καὶ δώσω αὐτὰ ἀνδράσιν, οἷσ οὐκ οἶδα πόθεν εἰσί̣ καὶ ἀπεστράφησαν τὰ παιδάρια Δαυὶδ εἰσ ὁδὸν αὐτῶν καὶ ἀνέστρεψαν καὶ ἦλθον καὶ ἀνήγγειλαν τῷ Δαυὶδ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα. καὶ εἶπε Δαυὶδ τοῖσ ἀνδράσιν αὐτοῦ. ζώσασθε ἕκαστοσ τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ. καὶ ἀνέβησαν ὀπίσω Δαυὶδ ὡσ τετρακόσιοι ἄνδρεσ, καὶ οἱ διακόσιοι ἐκάθισαν μετὰ τῶν σκευῶν. καὶ τῇ Ἀβιγαίᾳ γυναικὶ Νάβαλ ἀπήγγειλεν ἓν τῶν παιδαρίων λέγων. ἰδοὺ Δαυὶδ ἀπέστειλεν ἀγγέλουσ ἐκ τῆσ ἐρήμου εὐλογῆσαι τὸν κύριον ἡμῶν, καὶ ἐξέκλινεν ἀπ̓ αὐτῶν. καὶ οἱ ἄνδρεσ ἀγαθοὶ ἡμῖν σφόδρα. οὐκ ἀπεκώλυσαν ἡμᾶσ οὐδὲ ἐνετείλαντο ἡμῖν οὐδὲν πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ἃσ ἦμεν παῤ αὐτοῖσ. καὶ ἐν τῷ εἶναι ἡμᾶσ ἐν ἀγρῷ ὡσ τεῖχοσ ἦσαν περὶ ἡμᾶσ καὶ τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ἃσ ἤμεθα παῤ αὐτοῖσ ποιμαίνοντεσ τὸ ποίμνιον. καὶ νῦν γνῶθι καὶ ἰδὲ σὺ τί ποιήσεισ, ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία εἰσ τὸν κύριον ἡμῶν καὶ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ οὗτοσ υἱὸσ λοιμόσ, καὶ οὐκ ἔστι λαλῆσαι πρὸσ αὐτόν. καὶ ἔσπευσεν Ἀβιγαία καὶ ἔλαβε διακοσίουσ ἄρτουσ καὶ δύο ἀγγεῖα οἴνου καὶ πέντε πρόβατα πεποιημένα καὶ πέντε οἰφὶ ἀλφίτου καὶ γόμορ ἓν σταφίδοσ καὶ διακοσίασ παλάθασ καὶ ἔθετο ἐπὶ τοὺσ ὄνους καὶ εἶπε τοῖσ παιδαρίοισ αὐτῆσ. προπορεύεσθε ἔμπροσθέν μου, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ὀπίσω ὑμῶν παραγίνομαι. καὶ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆσ οὐκ ἀπήγγειλε. καὶ ἐγενήθη αὐτῆσ ἐπιβεβηκυίησ ἐπὶ τὴν ὄνον καὶ καταβαινούσησ ἐν σκέπῃ τοῦ ὄρουσ καὶ ἰδοὺ Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρεσ αὐτοῦ κατέβαινον εἰσ συνάντησιν αὐτῆσ, καὶ ἀπήντησεν αὐτοῖσ. καὶ Δαυὶδ εἶπεν. ἴσωσ εἰσ ἄδικον πεφύλακα πάντα τὰ αὐτοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ οὐκ ἐνετειλάμεθα λαβεῖν ἐκ πάντων τῶν αὐτοῦ οὐθέν, καὶ ἀνταπέδωκέ μοι πονηρὰ ἀντὶ ἀγαθῶν. τάδε ποιήσαι ὁ Θεὸσ τῷ Δαυὶδ καὶ τάδε προσθείη, εἰ ὑπολείψομαι ἐκ πάντων τῶν τοῦ Νάβαλ ἕωσ πρωί̈ οὐροῦντα πρὸσ τοῖχον. καὶ εἶδεν Ἀβιγαία τὸν Δαυὶδ καὶ ἔσπευσε καὶ κατεπήδησεν ἀπὸ τῆσ ὄνου καὶ ἔπεσεν ἐνώπιον Δαυὶδ ἐπὶ πρόσωπον αὐτῆσ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ἐπὶ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ καὶ εἶπεν. ἐν ἐμοὶ κύριέ μου ἡ ἀδικία. λαλησάτω δὴ ἡ δούλη σου εἰσ τὰ ὦτά σου, καὶ ἄκουσον λόγων τῆσ δούλησ σου. μὴ δὴ θέσθω ὁ κύριόσ μου καρδίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον τὸν λοιμὸν τοῦτον, ὅτι κατὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ οὗτόσ ἐστι. Νάβαλ ὄνομα αὐτῷ, καὶ ἀφροσύνη μετ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐγὼ ἡ δούλη σου οὐκ εἶδον τὰ παιδάρια τοῦ κυρίου μου, ἃ ἀπέστειλασ. καὶ νῦν, κύριέ μου, ζῇ Κύριοσ καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου,καθὼσ ἐκώλυσέ σε Κύριοσ τοῦ μὴ ἐλθεῖν εἰσ αἷμα ἀθῷον καὶ σώζειν τὴν χεῖρά σού σοι, καὶ νῦν γένοιντο ὡσ Νάβαλ οἱ ἐχθροί σου καὶ οἱ ζητοῦντεσ τῷ κυρίῳ μου κακά. καὶ νῦν λαβὲ τὴν εὐλογίαν ταύτην, ἣν ἐνήνοχεν ἡ δούλη σου τῷ κυρίῳ μου, καὶ δώσεισ τοῖσ παιδαρίοισ τοῖσ παρεστηκόσι τῷ κυρίῳ μου. ἆρον δὴ τὸ ἀνόμημα τῆσ δούλησ σου, ὅτι ποιῶν ποιήσει Κύριοσ τῷ κυρίῳ μου οἶκον πιστόν, ὅτι πόλεμον κυρίου μου ὁ Κύριοσ πολεμεῖ, καὶ κακία οὐχ εὑρεθήσεται ἐν σοὶ πώποτε. καὶ ἀναστήσεται ἄνθρωποσ καταδιώκων σε καὶ ζητῶν τὴν ψυχήν σου, καὶ ἔσται ψυχὴ κυρίου μου ἐνδεδεμένη ἐν δεσμῷ τῆσ ζωῆσ παρὰ Κυρίῳ τῷ Θεῷ, καὶ ψυχὴν ἐχθρῶν σου σφενδονήσεισ ἐν μέσῳ τῆσ σφενδόνησ. καὶ ἔσται ὅτι ποιήσῃ Κύριοσ τῷ κυρίῳ μου πάντα, ὅσα ἐλάλησεν ἀγαθὰ ἐπὶ σέ, καὶ ἐντελεῖταί σοι εἰσ ἡγούμενον ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ οὐκ ἔσται σοι τοῦτο βδελυγμὸσ καὶ σκάνδαλον τῷ κυρίῳ μου, ἐκχέαι αἷμα ἀθῷον δωρεὰν καὶ σῶσαι χεῖρα κυρίῳ μου αὐτῷ, καὶ ἀγαθώσει Κύριοσ τῷ κυρίῳ μου, καὶ μνησθήσῃ τῆσ δούλησ σου ἀγαθῶσαι αὐτῇ. καὶ εἶπε Δαυὶδ τῇ Ἀβιγαίᾳ. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ὃσ ἀπέστειλέ σε σήμερον ἐν ταύτῃ εἰσ ἀπάντησίν μοι. καὶ εὐλογητὸσ ὁ τρόποσ σου, καὶ εὐλογημένη σὺ ἡ ἀποκωλύσασά με σήμερον ἐν ταύτῃ μὴ ἐλθεῖν εἰσ αἵματα καὶ σῶσαι χεῖρά μου ἐμοί. πλὴν ὅτι ζῇ Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ὃσ ἀπεκώλυσέ με σήμερον τοῦ κακοποιῆσαί σε, ὅτι εἰ μὴ ἔσπευσασ καὶ παρεγένου εἰσ ἀπάντησίν μοι, τότε εἶπα. εἰ ὑπολειφθήσεται τῷ Νάβαλ ἕωσ φωτὸσ τοῦ πρωί̈ οὐρῶν πρὸσ τοῖχον. καὶ ἔλαβε Δαυὶδ ἐκ χειρὸσ αὐτῆσ πάντα, ἃ ἔφερεν αὐτῷ, καὶ εἶπεν αὐτῇ. ἀνάβηθι εἰσ εἰρήνην εἰσ οἶκόν σου. βλέπε, ἤκουσα τῆσ φωνῆσ σου καὶ ἠρέτισα τὸ πρόσωπόν σου. καὶ παρεγενήθη Ἀβιγαία πρὸσ Νάβαλ, καὶ ἰδοὺ αὐτῷ πότοσ ἐν οἴκῳ αὐτοῦ ὡσ πότοσ βασιλέωσ, καὶ ἡ καρδία Νάβαλ ἀγαθὴ ἐπ̓ αὐτόν, καὶ αὐτὸσ μεθύων ἕωσ σφόδρα. καὶ οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ρῆμα μικρὸν ἢ μέγα ἕωσ φωτὸσ τοῦ πρωί̈. καὶ ἐγένετο πρωί̈, ὡσ ἐξένηψεν ἀπὸ τοῦ οἴνου Νάβαλ, ἀπήγγειλεν ἡ γυνὴ αὐτοῦ τὰ ρήματα ταῦτα, καὶ ἐναπέθανεν ἡ καρδία αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, καὶ αὐτὸσ γίνεται ὡσ λίθοσ. καὶ ἐγένετο ὡσεὶ δέκα ἡμέραι καὶ ἐπάταξε Κύριοσ τὸν Νάβαλ, καὶ ἀπέθανε. καὶ ἤκουσε Δαυὶδ καὶ εἶπεν. εὐλογητὸσ Κύριοσ, ὃσ ἔκρινε τὴν κρίσιν τοῦ ὀνειδισμοῦ μου ἐκ χειρὸσ Νάβαλ, καὶ τὸν δοῦλον αὐτοῦ περιεποιήσατο ἐκ χειρὸσ κακῶν, καὶ τὴν κακίαν Νάβαλ ἀπέστρεψε Κύριοσ εἰσ κεφαλὴν αὐτοῦ. καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ καὶ ἐλάλησε περὶ Ἀβιγαίασ, λαβεῖν αὐτὴν ἑαυτῷ εἰσ γυναῖκα. καὶ ἦλθον οἱ παῖδεσ Δαυὶδ πρὸσ Ἀβιγαίαν εἰσ Κάρμηλον καὶ ἐλάλησαν αὐτῇ λέγοντεσ. Δαυὶδ ἀπέστειλεν ἡμᾶσ πρόσ σε λαβεῖν σε αὐτῷ εἰσ γυναῖκα. καὶ ἀνέστη καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν ἐπὶ πρόσωπον καὶ εἶπεν. ἰδοὺ ἡ δούλη σου εἰσ παιδίσκην νίψαι πόδασ τῶν παίδων σου. καὶ ἀνέστη Ἀβιγαία καὶ ἐπέβη ἐπί τὴν ὄνον καὶ πέντε κοράσια ἠκολούθουν αὐτῇ, καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω τῶν παίδων Δαυίδ, καὶ γίνεται αὐτῷ εἰσ γυναῖκα. καὶ τὴν Ἀχινόομ ἔλαβε Δαυὶδ ἐξ Ἰεζραέλ, καὶ ἀμφότεραι ἦσαν αὐτῷ γυναῖκεσ. καὶ Σαοὺλ ἔδωκε Μελχὸλ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τὴν γυναῖκα Δαυὶδ τῷ Φαλτὶ υἱῷ Ἀμὶσ τῷ ἐκ Ρομμά.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION