호흡부호 보기
강세부호 보기
장단부호 보기
작은 Iota 보기
모든 부호 보기
ΟΥΤΟΙ οἱ λόγοι, οὓσ ἐλάλησε Μωυσῆσ παντὶ Ἰσραὴλ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἐν τῇ ἐρήμῳ πρὸσ δυσμαῖσ πλησίον τῆσ ἐρυθρᾶσ θαλάσσησ ἀνὰ μέσον Φαρὰν Τοφὸλ καὶ Λοβὸν καὶ Αὐλὼν καὶ Καταχρύσεα. ἕνδεκα ἡμερῶν ἐκ Χωρὴβ ὁδὸσ ἐπ̓ ὄροσ Σηεὶρ ἕωσ Κάδησ Βαρνή. καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ ἔτει ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ μηνὶ μιᾷ τοῦ μηνὸσ ἐλάλησε Μωυσῆσ πρὸσ πάντασ υἱοὺσ Ἰσραὴλ κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριοσ αὐτῷ πρὸσ αὐτούσ. μετὰ τὸ πατάξαι Σηὼν βασιλέα Ἀμορραίων τὸν κατοικήσαντα ἐν Ἐσεβὼν καὶ τὸν Ὢγ βασιλέα τῆσ Βασὰν τὸν κατοικήσαντα ἐν Ἀσταρὼθ καὶ ἐν Ἐδραί̈ν, ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἐν γῇ Μωάβ, ἤρξατο Μωυσῆσ διασαφῆσαι τὸν νόμον τοῦτον λέγων. Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Χωρὴβ λέγων. ἱκανούσθω ὑμῖν κατοικεῖν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ. ἐπιστράφητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖσ καὶ εἰσπορεύεσθε εἰσ ὄροσ Ἀμορραίων καὶ πρὸσ πάντασ τοὺσ περιοίκουσ Ἄραβα, εἰσ ὄροσ καὶ πεδίον καὶ πρὸσ λίβα καὶ παραλίαν γῆν Χαναναίων καὶ Ἀντιλίβανον ἕωσ τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου Εὐφράτου. ἴδετε, παραδέδωκεν ἐνώπιον ὑμῶν τῆν γῆν. εἰσπορευθέντεσ κληρονομήσατε τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, τῷ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ δοῦναι αὐτοῖσ καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ̓ αὐτούσ. καὶ εἶπα πρὸσ ὑμᾶσ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων. οὐ δυνήσομαι μόνοσ φέρειν ὑμᾶσ. Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶσ, καὶ ἰδού ἐστε σήμερον ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει. Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ὑμῶν προσθείη ὑμῖν ὡσ ἐστὲ χιλιοπλασίωσ καὶ εὐλογήσαι ὑμᾶσ, καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν. πῶσ δυνήσομαι μόνοσ φέρειν τὸν κόπον ὑμῶν καὶ τὴν ὑπόστασιν ὑμῶν καὶ τὰσ ἀντιλογίασ ὑμῶν̣ δότε ἑαυτοῖσ ἄνδρασ σοφοὺσ καὶ ἐπιστήμονασ καὶ συνετοὺσ εἰσ τὰσ φυλὰσ ὑμῶν, καὶ καταστήσω ἐφ̓ ὑμῶν ἡγουμένουσ ὑμῶν. καὶ ἀπεκρίθητέ μοι καὶ εἴπατε. καλὸν τὸ ρῆμα ὃ ἐλάλησασ ποιῆσαι. καὶ ἔλαβον ἐξ ὑμῶν ἄνδρασ σοφοὺσ καὶ ἐπιστήμονασ καὶ συνετοὺσ καὶ κατέστησα αὐτοὺσ ἡγεῖσθαι ἐφ̓ ὑμῶν χιλιάρχουσ καὶ ἑκατοντάρχουσ καὶ πεντηκοντάρχουσ καὶ δεκάρχουσ καὶ γραμματοεισαγωγεῖσ τοῖσ κριταῖσ ὑμῶν. καὶ ἐνετειλάμην τοῖσ κριταῖσ ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων. διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνατε δικαίωσ ἀνὰ μέσον ἀνδρὸσ καὶ ἀνὰ μέσον ἀδελφοῦ καὶ ἀνὰ μέσον προσηλύτου αὐτοῦ. οὐκ ἐπιγνώσῃ πρόσωπον ἐν κρίσει, κατὰ τὸν μικρὸν καὶ κατὰ τὸν μέγαν κρινεῖσ, οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου, ὅτι ἡ κρίσισ τοῦ Θεοῦ ἐστι. καὶ τὸ ρῆμα, ὃ ἐὰν σκληρὸν ᾖ ἀφ̓ ὑμῶν, ἀνοίσετε αὐτὸ ἐπ̓ ἐμέ, καὶ ἀκούσομαι αὐτό. καὶ ἐνετειλάμην ὑμῖν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ποιήσετε. καὶ ἀπάραντεσ ἐκ Χωρὴβ ἐπορεύθημεν πᾶσαν τὴν ἔρημον τὴν μεγάλην καὶ τὴν φοβερὰν ἐκείνην, ἣν εἴδετε, ὁδὸν ὄρουσ τοῦ Ἀμορραίου, καθότι ἐνετείλατο Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ἡμῖν, καὶ ἤλθομεν ἕωσ Κάδησ Βαρνή. καὶ εἶπα πρὸσ ὑμᾶσ. ἤλθατε ἕωσ τοῦ ὄρουσ τοῦ Ἀμορραίου, ὃ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν δίδωσιν ὑμῖν. ἴδετε, παραδέδωκεν ἡμῖν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν πρὸ προσώπου ὑμῶν τὴν γῆν. ἀναβάντεσ κληρονομήσατε, ὃν τρόπον εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ὑμῶν ὑμῖν. μὴ φοβεῖσθε μηδὲ δειλιάσητε. καὶ προσήλθατέ μοι πάντεσ καὶ εἴπατε. ἀποστείλωμεν ἄνδρασ προτέρουσ ἡμῶν, καὶ ἐφοδευσάτωσαν ἡμῖν τὴν γῆν καὶ ἀναγγειλάτωσαν ἡμῖν ἀπόκρισιν τὴν ὁδόν, δἰ ἧσ ἀναβησόμεθα ἐν αὐτῇ, καὶ τὰσ πόλεισ εἰσ ἃσ εἰσπορευσόμεθα εἰσ αὐτάσ. καὶ ἤρεσεν ἐναντίον μου τὸ ρῆμα, καὶ ἔλαβον ἐξ ὑμῶν δώδεκα ἄνδρασ, ἄνδρα ἕνα κατὰ φυλήν. καὶ ἐπιστραφέντεσ ἀνέβησαν εἰσ τὸ ὄροσ καὶ ἤλθοσαν ἕωσ Φάραγγοσ βότρυοσ καὶ κατεσκόπευσαν αὐτήν. καὶ ἐλάβοσαν ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτῶν ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῆσ γῆσ καὶ κατήνεγκαν πρὸσ ὑμᾶσ καὶ ἔλεγον. ἀγαθὴ ἡ γῆ, ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν δίδωσιν ἡμῖν. καὶ οὐκ ἠθελήσατε ἀναβῆναι, ἀλλ̓ ἠπειθήσατε τῷ ρήματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ διεγογγύζετε ἐν ταῖσ σκηναῖσ ὑμῶν καὶ εἴπατε. διὰ τὸ μισεῖν Κύριον ἡμᾶσ, ἐξήγαγεν ἡμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου παραδοῦναι ἡμᾶσ εἰσ χεῖρασ Ἀμορραίων, ἐξολοθρεῦσαι ἡμᾶσ. ποῦ ἡμεῖσ ἀναβαίνομεν̣ οἱ δὲ ἀδελφοὶ ὑμῶν ἀπέστησαν τὴν καρδίαν ὑμῶν λέγοντεσ. ἔθνοσ μέγα καὶ πολὺ καὶ δυνατώτερον ἡμῶν καὶ πόλεισ μεγάλαι καὶ τετειχισμέναι ἕωσ τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλὰ καὶ υἱοὺσ γιγάντων ἑωράκαμεν ἐκεῖ. καὶ εἶπα πρὸσ ὑμᾶσ. μὴ πτήξετε, μηδὲ φοβηθῆτε ἀπ̓ αὐτῶν. Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν ὁ προπορευόμενοσ πρὸ προσώπου ὑμῶν αὐτὸσ συνεκπολεμήσει αὐτοὺσ μεθ̓ ὑμῶν κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησεν ὑμῖν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ, ἣν εἴδετε, ὁδὸν ὄρουσ τοῦ Ἀμορραίου, ὡσ ἐτροφοφόρησέ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, ὡσ εἴ τισ τροφοφορήσαι ἄνθρωποσ τὸν υἱὸν αὐτοῦ, κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδὸν εἰσ ἣν ἐπορεύθητε, ἕωσ ἤλθετε εἰσ τὸν τόπον τοῦτον. καὶ ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ οὐκ ἐνεπιστεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ὃσ προπορεύεται πρότεροσ ὑμῶν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκλέγεσθαι ὑμῖν τόπον, ὁδηγῶν ὑμᾶσ ἐν πυρὶ νυκτόσ, δεικνύων ὑμῖν τὴν ὁδὸν καθ̓ ἣν πορεύεσθε ἐπ̓ αὐτῆσ, καὶ ἐν νεφέλῃ ἡμέρασ. καὶ ἤκουσε Κύριοσ τὴν φωνὴν τῶν λόγων ὑμῶν καὶ παροξυνθεὶσ ὤμοσε λέγων. εἰ ὄψεταί τισ τῶν ἀνδρῶν τούτων τὴν γῆν ἀγαθὴν ταύτην, ἣν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, πλὴν Χάλεβ υἱὸσ Ἰεφοννή, οὗτοσ ὄψεται αὐτήν, καὶ τούτῳ δώσω τὴν γῆν, ἐφ̓ ἣν ἐπέβη, καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ διὰ τὸ προσκεῖσθαι αὐτὸν τὰ πρὸσ Κύριον. καὶ ἐμοὶ ἐθυμώθη Κύριοσ δἰ ὑμᾶσ λέγων. οὐδὲ σὺ οὐ μὴ εἰσέλθῃσ ἐκεῖ. Ἰησοῦσ υἱὸσ Ναυὴ ὁ παρεστηκώσ σοι, οὗτοσ εἰσελεύσεται ἐκεῖ. αὐτὸν κατίσχυσον, ὅτι αὐτὸσ κατακληρονομήσει αὐτὴν τῷ Ἰσραήλ. καὶ πᾶν παιδίον νέον, ὅστισ οὐκ οἶδε σήμερον ἀγαθὸν ἢ κακόν, οὗτοι εἰσελεύσονται ἐκεῖ, καὶ τούτοισ δώσω αὐτήν, καὶ αὐτοὶ κληρονομήσουσιν αὐτήν. καὶ ὑμεῖσ ἐπιστραφέντεσ ἐστρατοπεδεύσατε εἰσ τὴν ἔρημον, ὁδὸν τὴν ἐπὶ τῆσ ἐρυθρᾶσ θαλάσσησ. καὶ ἀπεκρίθητε καὶ εἴπατε. ἡμάρτομεν ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. ἡμεῖσ ἀναβάντεσ πολεμήσομεν κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ἡμῖν. καὶ ἀναλαβόντεσ ἕκαστοσ τὰ σκεύη τὰ πολεμικὰ αὐτοῦ καὶ συναθροισθέντεσ ἀνεβαίνετε εἰσ τὸ ὄροσ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. εἰπὸν αὐτοῖσ. οὐκ ἀναβήσεσθε οὐδὲ μὴ πολεμήσετε, οὐ γάρ εἰμι μεθ̓ ὑμῶν. καὶ οὐ μὴ συντριβῆτε ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν. καὶ ἐλάλησα ὑμῖν, καὶ οὐκ εἰσηκούσατέ μου καὶ παρέβητε τὸ ρῆμα Κυρίου καὶ παραβιασάμενοι ἀνέβητε εἰσ τὸ ὄροσ. καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ἀμορραῖοσ ὁ κατοικῶν ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ εἰσ συνάντησιν ὑμῖν καὶ κατεδίωξαν ὑμᾶσ, ὡσεὶ ποιήσαισαν αἱ μέλισσαι, καὶ ἐτίτρωσκον ὑμᾶσ ἀπὸ Σηεὶρ ἕωσ Ἑρμᾶ. καὶ καθίσαντεσ ἐκλαίετε ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καὶ οὐκ εἰσήκουσε Κύριοσ τῆσ φωνῆσ ὑμῶν οὐδὲ προσέσχεν ὑμῖν. καὶ ἐνεκάθησθε ἐν Κάδησ ἡμέρασ πολλάσ, ὅσασ ποτὲ ἡμέρασ ἐνεκάθησθε. ΚΑΙ ἐπιστραφέντεσ ἀπῄραμεν εἰσ τὴν ἔρημον, ὁδὸν θάλασσαν ἐρυθράν, ὃν τρόπον ἐλάλησε Κύριοσ πρόσ με, καὶ ἐκυκλώσαμεν τὸ ὄροσ τὸ Σηεὶρ ἡμέρασ πολλάσ.
καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἱκανούσθω ὑμῖν κυκλοῦν τὸ ὄροσ τοῦτο, ἐπιστράφητε οὖν ἐπὶ βορρᾶν. καὶ τῷ λαῷ ἔντειλαι λέγων. ὑμεῖσ παραπορεύεσθε διὰ τῶν ὁρίων τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν υἱῶν Ἡσαῦ, οἳ κατοικοῦσιν ἐν Σηείρ, καὶ φοβηθήσονται ὑμᾶσ καὶ εὐλαβηθήσονται ὑμᾶσ σφόδρα. μὴ συνάψητε πρὸσ αὐτοὺσ πόλεμον. οὐ γὰρ δῶ ὑμῖν ἀπὸ τῆσ γῆσ αὐτῶν οὐδὲ βῆμα ποδόσ, ὅτι ἐν κλήρῳ δέδωκα τοῖσ υἱοῖσ Ἡσαῦ τὸ ὄροσ τὸ Σηείρ. ἀργυρίου βρώματα ἀγοράσατε παῤ αὐτῶν καὶ φάγεσθε καὶ ὕδωρ μέτρῳ λήψεσθε παῤ αὐτῶν ἀργυρίου καὶ πίεσθε. ὁ γὰρ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν εὐλόγησέ σε ἐν παντὶ ἔργῳ τῶν χειρῶν σου. διάγνωθι πῶσ διῆλθεσ τὴν ἔρημον τὴν μεγάλην καὶ τὴν φοβερὰν ἐκείνην. ἰδοὺ τεσσαράκοντα ἔτη Κύριοσ ὁ Θεόσ σου μετὰ σοῦ, οὐκ ἐπεδεήθησ ρήματοσ. καὶ παρήλθομεν τοὺσ ἀδελφοὺσ ἡμῶν υἱοὺσ Ἡσαῦ, τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν Σηεὶρ παρὰ τὴν ὁδὸν τὴν Ἄραβα ἀπὸ Αἰλὼν καὶ ἀπὸ Γεσιὼν Γάβερκαὶ ἐπιστρέψαντεσ παρήλθομεν ὁδὸν ἔρημον Μωάβ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. μὴ ἐχθραίνετετοῖσ Μωαβίταισ καὶ μὴ συνάψητε πρὸσ αὐτοὺσ πόλεμον. οὐ γὰρ μὴ δῶ ὑμῖν ἀπὸ τῆσ γῆσ αὐτῶν ἐν κλήρῳ, τοῖσ γὰρ υἱοῖσ Λὼτ δέδωκα τὴν Ἀροὴρ κληρονομεῖν. . νῦν οὖν ἀνάστητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖσ καὶ παραπορεύεσθε τὴν φάραγγα Ζαρέτ. καὶ αἱ ἡμέραι, ἃσ παρεπορεύθημεν ἀπὸ Κάδησ Βαρνὴ ἕωσ οὗ παρήλθομεν τὴν φάραγγα Ζαρέτ, τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη, ἕωσ οὗ διέπεσε πᾶσα γενεὰ ἀνδρῶν πολεμιστῶν ἀποθνήσκοντεσ ἐκ τῆσ παρεμβολῆσ, καθότι ὤμοσε Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτοῖσ. καὶ ἡ χεὶρ τοῦ Θεοῦ ἦν ἐπ̓ αὐτοῖσ ἐξαναλῶσαι αὐτοὺσ ἐκ μέσου τῆσ παρεμβολῆσ, ἕωσ οὗ διέπεσαν. καὶ ἐγενήθη ἐπειδὴ ἔπεσαν πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ πολεμισταὶ ἀποθνήσκοντεσ ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ, καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρόσ με λέγων. σὺ παραπορεύσῃ σήμερον τὰ ὅρια Μωὰβ τὴν Σηεὶρ καὶ προσάξετε ἐγγὺσ υἱῶν Ἀμμάν. μὴ ἐχθραίνετε αὐτοῖσ μηδὲ συνάψητε αὐτοῖσ εἰσ πόλεμον. οὐ γὰρ μὴ δῶ ἀπὸ τῆσ γῆσ υἱῶν Ἀμμάν σοι ἐν κλήρῳ, ὅτι τοῖσ υἱοῖσ Λὼτ δέδωκα αὐτὴν ἐν κλήρῳ. . νῦν οὖν ἀνάστητε καὶ ἀπάρατε καὶ παρέλθατε ὑμεῖσ τὴν φάραγγα Ἀρνῶν. ἰδοὺ παραδέδωκα εἰσ τὰσ χεῖράσ σου τὸν Σηὼν βασιλέα Ἐσεβὼν τὸν Ἀμορραῖον καὶ τὴν γῆν αὐτοῦ. ἐνάρχου κληρονομεῖν, σύναπτε πρὸσ αὐτὸν πόλεμον. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐνάρχου δοῦναι τὸν τρόμον σου καὶ τὸν φόβον σου ἐπὶ προσώπου πάντων τῶν ἐθνῶν τῶν ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ, οἵτινεσ ἀκούσαντεσ τὸ ὄνομά σου ταραχθήσονται καὶ ὠδῖνασ ἕξουσιν ἀπὸ προσώπου σου. Καὶ ἀπέστειλα πρέσβεισ ἐκ τῆσ ἐρήμου Κεδαμὼθ πρὸσ Σηὼν βασιλέα Ἐσεβὼν λόγοισ εἰρηνικοῖσ λέγων. παρελεύσομαι διὰ τῆσ γῆσ σου, ἐν τῇ ὁδῷ πορεύσομαι, οὐκ ἐκκλινῶ δεξιὰ οὐδ̓ ἀριστερά. βρώματα ἀργυρίου ἀποδώσῃ μοι, καὶ φάγομαι, καὶ ὕδωρ ἀργυρίου ἀποδώσῃ μοι, καὶ πίομαι. πλὴν ὅτι παρελεύσομαι τοῖσ ποσί, καθὼσ ἐποίησάν μοι οἱ υἱοὶ Ἡσαῦ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν Σηεὶρ καὶ οἱ Μωαβῖται οἱ κατοικοῦντεσ ἐν Ἀροήρ, ἕωσ ἂν παρέλθω τὸν Ἰορδάνην εἰσ τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν δίδωσιν ἡμῖν. καὶ οὐκ ἠθέλησε Σηὼν βασιλεὺσ Ἐσεβὼν παρελθεῖν ἡμᾶσ δἰ αὐτοῦ, ὅτι ἐσκλήρυνε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν τὸ πνεῦμα αὐτοῦ καὶ κατίσχυσε τὴν καρδίαν αὐτοῦ, ἵνα παραδοθῇ εἰσ τὰσ χεῖράσ σου ὡσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἰδοὺ ἦργμαι παραδοῦναι πρὸ προσώπου σου τὸν Σηὼν βασιλέα Ἐσεβὼν τὸν Ἀμορραῖον καὶ τὴν γῆν αὐτοῦ. ἔναρξαι κληρονομῆσαι τὴν γῆν αὐτοῦ. καὶ ἐξῆλθε Σηὼν βασιλεὺσ Ἐσεβὼν εἰσ συνάντησιν ἡμῖν, αὐτὸσ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ αὐτοῦ, εἰσ πόλεμον εἰσ Ἰασσά. καὶ παρέδωκεν αὐτὸν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν πρὸ προσώπου ἡμῶν, καὶ ἐπατάξαμεν αὐτὸν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ. καὶ ἐκρατήσαμεν πασῶν τῶν πόλεων αὐτοῦ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ ἐξωλοθρεύσαμεν πᾶσαν πόλιν ἑξῆσ, καὶ τὰσ γυναῖκασ αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν, οὐ κατελίπομεν ζωγρείαν. πλὴν τὰ κτήνη ἐπρονομεύσαμεν καὶ τὰ σκῦλα τῶν πόλεων ἐλάβομεν. ἐξ Ἀροήρ, ἥ ἐστι παρὰ τὸ χεῖλοσ χειμάρρου Ἀρνῶν, καὶ τὴν πόλιν τὴν οὖσαν ἐν τῇ φάραγγι καὶ ἕωσ ὄρουσ τοῦ Γαλαὰδ οὐκ ἐγενήθη πόλισ, ἥτισ διέφυγεν ἡμᾶσ, τὰσ πάσασ παρέδωκε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν εἰσ τὰσ χεῖρασ ἡμῶν. πλὴν ἐγγὺσ υἱῶν Ἀμμὰν οὐ προσήλθομεν, πάντα τὰ συγκυροῦντα χειμάρρου Ἰαβὸκ καὶ τάσ πόλεισ τὰσ ἐν τῇ ὀρεινῇ, καθότι ἐνετείλατο Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ἡμῖν. ΚΑΙ ἐπιστραφέντεσ ἀνέβημεν ὁδὸν τὴν εἰσ Βασάν, καὶ ἐξῆλθεν Ὢγ βασιλεὺσ τῆσ Βασὰν εἰσ συνάντησιν ἡμῖν, αὐτὸσ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ αὐτοῦ, εἰσ πόλεμον εἰσ Ἑδραί̈μ.
καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. μὴ φοβηθῇσ αὐτόν, ὅτι εἰσ τὰσ χεῖράσ σου παραδέδωκα αὐτὸν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν γῆν αὐτοῦ. καὶ ποιήσεισ αὐτῷ ὥσπερ ἐποίησασ Σηὼν βασιλεῖ τῶν Ἀμορραίων, ὃσ κατῴκει ἐν Ἐσεβών. καὶ παρέδωκεν αὐτὸν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν εἰσ τὰσ χεῖρασ ἡμῶν, καὶ τὸν Ὢγ βασιλέα τῆσ Βασὰν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ ἐπατάξαμεν αὐτὸν ἕωσ τοῦ μὴ καταλιπεῖν αὐτοῦ σπέρμα. καὶ ἐκρατήσαμεν πασῶν τῶν πόλεων αὐτοῦ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ. οὐκ ἦν πόλισ, ἣν οὐκ ἐλάβομεν παῤ αὐτῶν, ἑξήκοντα πόλεισ, πάντα τὰ περίχωρα Ἀργὸβ βασιλέωσ Ὢγ ἐν Βασάν, πᾶσαι πόλεισ ὀχυραί, τείχη ὑψηλά, πύλαι καὶ μοχλοί, πλὴν τῶν πόλεων τῶν Φερεζαίων τῶν πολλῶν σφόδρα. ἐξωλοθρεύσαμεν αὐτούσ, ὥσπερ ἐποιήσαμεν τὸν Σηὼν βασιλέα Ἐσεβών, καὶ ἐξωλοθρεύσαμεν πᾶσαν πόλιν ἑξῆσ καὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ παιδία. καὶ πάντα τὰ κτήνη, καὶ τὰ σκῦλα τῶν πόλεων ἐπρονομεύσαμεν ἑαυτοῖσ. Καὶ ἐλάβομεν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ τὴν γῆν ἐκ χειρῶν δύο βασιλέων τῶν Ἀμορραίων, οἳ ἦσαν πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἀπὸ τοῦ χειμάρρου Ἀρνῶν καὶ ἕωσ Ἀερμών , πᾶσαι πόλεισ Μισὼρ καὶ πᾶσα Γαλαὰδ καὶ πᾶσα Βασὰν ἕωσ Ἑλχᾶ καὶ Ἑδραί̈μ, πόλεισ βασιλείασ τοῦ Ὢγ ἐν τῇ Βασάν. ὅτι πλὴν Ὢγ βασιλεὺσ Βασὰν κατελείφθη ἀπὸ τῶν Ραφαί̈ν. ἰδοὺ ἡ κλίνη αὐτοῦ κλίνη σιδηρᾶ, ἰδοὺ αὕτη ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν υἱῶν Ἀμμάν, ἐννέα πήχεων τὸ μῆκοσ αὐτῆσ καὶ τεσσάρων πήχεων τὸ εὖροσ αὐτῆσ ἐν πήχει ἀνδρόσ. καὶ τὴν γῆν ἐκείνην ἐκληρονομήσαμεν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀπὸ Ἀροήρ, ἥ ἐστι παρὰ τὸ χεῖλοσ χειμάρρου Ἀρνῶν, καὶ τὸ ἥμισυ τοῦ ὄρουσ Γαλαὰδ καὶ τὰσ πόλεισ αὐτοῦ ἔδωκα τῷ Ρουβὴν καὶ τῷ Γάδ. καὶ τὸ κατάλοιπον τοῦ Γαλαὰδ καὶ πᾶσαν τὴν Βασὰν βασιλείαν Ὢγ ἔδωκα τῷ ἡμίσει φυλῆσ Μανασσῆ καὶ πᾶσαν περίχωρον Ἀργόβ, πᾶσαν Βασὰν ἐκείνην. γῆ Ραφαί̈ν λογισθήσεται. καὶ Ἰαί̈ρ Ραφαί̈ν λογισθήσεται. καὶ Ἰαί̈ρ υἱὸσ Μανασσῆ ἔλαβε πᾶσαν τὴν περίχωρον Ἀργὸβ ἕωσ τῶν ὁρίων Γαργασὶ καὶ Μαχαθί. ἐπωνόμασεν αὐτὰσ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ τὴν Βασὰν Αὐὼθ Ἰαί̈ρ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ τῷ Μαχὶρ ἔδωκα τὴν Γαλαάδ. καὶ τῷ Ρουβὴν καὶ τῷ Γὰδ δέδωκα ἀπὸ τῆσ Γαλαὰδ ἕωσ χειμάρρου Ἀρνῶν καὶ ἕωσ τοῦ Ἰαβόκ. ὁ χειμάρρουσ ὅριον τοῖσ υἱοῖσ Ἀμμάν. καὶ ἡ Ἄραβα καὶ ὁ Ἰορδάνησ ὅριον Μαχαναρέθ, καὶ ἕωσ θαλάσσησ Ἄραβα, θαλάσσησ ἁλυκῆσ ὑπὸ Ἀσηδὼθ τὴν Φασγὰ ἀνατολῶν καὶ ἐνετειλάμην ὑμῖν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων. Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν ἔδωκεν ὑμῖν τὴν γῆν ταύτην ἐν κλήρῳ. ἐνοπλισάμενοι προπορεύεσθε πρὸ προσώπου τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν υἱῶν Ἰσραήλ, πᾶσ δυνατόσ. πλὴν αἱ γυναῖκεσ ὑμῶν καὶ τὰ τέκνα ὑμῶν καὶ τὰ κτήνη ὑμῶν, οἶδα ὅτι πολλὰ κτήνη ὑμῖν, κατοικείτωσαν ἐν ταῖσ πόλεσιν ὑμῶν, αἷσ ἔδωκα ὑμῖν, ἕωσ ἂν καταπαύσῃ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν τοὺσ ἀδελφοὺσ ὑμῶν, ὥσπερ καὶ ὑμᾶσ, καὶ κατακληρονομήσωσι καὶ οὗτοι τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν δίδωσιν αὐτοῖσ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἐπαναστραφήσεσθε ἕκαστοσ εἰσ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ, ἣν ἔδωκα ὑμῖν. Καὶ τῷ Ἰησοῖ ἐνετειλάμην ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων. οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν ἑωράκασι πάντα, ὅσα ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν τοῖσ δυσὶ βασιλεῦσι τούτοισ. οὕτωσ ποιήσει Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν πάσασ τὰσ βασιλείασ, ἐφ̓ ἃσ σὺ διαβαίνεισ ἐκεῖ. οὐ φοβηθήσεσθε ἀπ̓ αὐτῶν, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν αὐτὸσ πολεμήσει περὶ ὑμῶν. καὶ ἐδεήθην Κυρίου ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων. Κύριε Θεέ, σὺ ἤρξω δεῖξαι τῷ σῷ θεράποντι τὴν ἰσχύν σου καὶ τὴν δύναμίν σου καὶ τὴν χεῖρα τὴν κραταιὰν καὶ τὸν βραχίονα τὸν ὑψηλόν. τίσ γάρ ἐστι Θεὸσ ἐν τῷ οὐρανῷ ἢ ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὅστισ ποιήσει καθὰ ἐποίησασ σὺ καὶ κατὰ τὴν ἰσχύν σου̣ διαβὰσ οὖν ὄψομαι τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν ταύτην τὴν οὖσαν πέραν τοῦ Ἰορδάνου, τὸ ὄροσ τοῦτο τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸν Ἀντιλίβανον. καὶ ὑπερεῖδε Κύριοσ ἐμὲ ἕνεκεν ὑμῶν καὶ οὐκ εἰσήκουσέ μου, καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἱκανούσθω σοι, μὴ προσθῇσ ἔτι λαλῆσαι τὸν λόγον τοῦτον. ἀνάβηθι ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ Λελαξευμένου καὶ ἀναβλέψασ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου κατὰ θάλασσαν καὶ βορρᾶν καὶ λίβα καὶ ἀνατολὰσ καὶ ἰδὲ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου, ὅτι οὐ διαβήσῃ τὸν Ἰορδάνην τοῦτον. καὶ ἔντειλαι Ἰησοῖ καὶ κατίσχυσον αὐτὸν καὶ παρακάλεσον αὐτόν, ὅτι οὗτοσ διαβήσεται πρὸ προσώπου τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ οὗτοσ κατακληρονομήσει αὐτοῖσ πᾶσαν τὴν γῆν, ἣν ἑώρακασ. καὶ ἐνεκαθήμεθα ἐν νάπῃ σύνεγγυσ οἴκου Φογώρ. ΚΑΙ νῦν, Ἰσραήλ, ἄκουε τῶν δικαιωμάτων καὶ τῶν κριμάτων, ὅσα ἐγὼ διδάσκω ὑμᾶσ σήμερον ποιεῖν, ἵνα ζῆτε καὶ πολυπλασιασθῆτε καὶ εἰσελθόντεσ κληρονομήσητε τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ὑμῶν δίδωσιν ὑμῖν.
οὐ προσθήσετε πρὸσ τὸ ρῆμα ὃ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν, καὶ οὐκ ἀφελεῖτε ἀπ̓ αὐτοῦ. φυλάσσεσθε τὰσ ἐντολὰσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον. οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν ἑωράκασι πάντα, ὅσα ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν τῷ Βεελφεγώρ, ὅτι πᾶσ ἄνθρωποσ, ὅστισ ἐπορεύθη ὀπίσω Βεελφεγώρ, ἐξέτριψεν αὐτὸν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν ἐξ ὑμῶν. ὑμεῖσ δὲ οἱ προσκείμενοι Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν ζῆτε πάντεσ ἐν τῇ σήμερον. ἴδετε, δέδειχα ὑμῖν δικαιώματα καὶ κρίσεισ, καθὰ ἐνετείλατό μοι Κύριοσ, ποιῆσαι οὕτωσ ἐν τῇ γῇ, εἰσ ἣν ὑμεῖσ εἰσπορεύεσθε ἐκεῖ κληρονομεῖν αὐτήν. καὶ φυλάξεσθε καὶ ποιήσετε, ὅτι αὕτη ἡ σοφία καὶ ἡ σύνεσισ ὑμῶν ἐναντίον πάντων τῶν ἐθνῶν, ὅσοι ἐὰν ἀκούσωσι πάντα τὰ δικαιώματα ταῦτα καὶ ἐροῦσιν. ἰδοὺ λαὸσ σοφὸσ καὶ ἐπιστήμων τὸ ἔθνοσ τὸ μέγα τοῦτο. ὅτι ποῖον ἔθνοσ μέγα, ᾧ ἐστιν αὐτῷ Θεὸσ ἐγγίζων αὐτοῖσ, ὡσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ἐν πᾶσιν, οἷσ ἐὰν αὐτὸν ἐπικαλεσώμεθα̣ καὶ ποῖον ἔθνοσ μέγα, ᾧ ἐστιν αὐτῷ δικαιώματα καὶ κρίματα δίκαια κατὰ πάντα τὸν νόμον τοῦτον, ὃν ἐγὼ δίδωμι ἐνώπιον ὑμῶν σήμερον̣ πρόσεχε σεαυτῷ καὶ φύλαξον τὴν ψυχήν σου σφόδρα, μὴ ἐπιλάθῃ πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ἑωράκασιν οἱ ὀφθαλμοί σου. καὶ μὴ ἀποστήτωσαν ἀπὸ τῆσ καρδίασ σου πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ σου, καὶ συμβιβάσεισ τοὺσ υἱούσ σου καὶ τοὺσ υἱοὺσ τῶν υἱῶν σου ἡμέραν, ἣν ἔστητε ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐν Χωρὴβ τῇ ἡμέρᾳ τῆσ ἐκκλησίασ, ὅτι εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἐκκλησίασον πρόσ με τὸν λαόν, καὶ ἀκουσάτωσαν τὰ ρήματά μου, ὅπωσ μάθωσι φοβεῖσθαί με πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ἃσ αὐτοὶ ζῶσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν διδάξουσι. καὶ προσήλθετε καὶ ἔστητε ὑπὸ τὸ ὄροσ, καὶ τὸ ὄροσ ἐκαίετο πυρὶ ἕωσ τοῦ οὐρανοῦ, σκότοσ, γνόφοσ, θύελλα, φωνὴ μεγάλη. καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ ἐκ μέσου τοῦ πυρὸσ φωνὴν ρημάτων, ἣν ὑμεῖσ ἠκούσατε, καὶ ὁμοίωμα οὐκ εἴδετε, ἀλλ̓ ἢ φωνήν. καὶ ἀνήγγειλεν ὑμῖν τὴν διαθήκην αὐτοῦ, ἣν ἐνετείλατο ὑμῖν ποιεῖν, τὰ δέκα ρήματα, καὶ ἔγραψεν αὐτὰ ἐπὶ δύο πλάκασ λιθίνασ. καὶ ἐμοὶ ἐνετείλατο Κύριοσ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ διδάξαι ὑμᾶσ δικαιώματα καὶ κρίσεισ, ποιεῖν ὑμᾶσ αὐτά ἐπὶ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν ὑμεῖσ εἰσπορεύεσθε ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. καὶ φυλάξεσθε σφόδρα τὰσ ψυχὰσ ὑμῶν, ὅτι οὐκ εἴδετε ὁμοίωμα ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ ἐν Χωρὴβ ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρόσ. μὴ ἀνομήσητε καὶ ποιήσητε ὑμῖν ἑαυτοῖσ γλυπτὸν ὁμοίωμα πᾶσαν εἰκόνα ὁμοίωμα ἀρσενικοῦ ἢ θηλυκοῦ, ὁμοίωμα παντὸσ κτήνουσ τῶν ὄντων ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὁμοίωμα παντὸσ ὀρνέου πτερωτοῦ, ὃ πέταται ὑπὸ τὸν οὐρανόν, ὁμοίωμα παντὸσ ἑρπετοῦ, ὃ ἕρπει ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὁμοίωμα παντὸσ ἰχθύοσ, ὅσα ἐστὶν ἐν τοῖσ ὕδασιν ὑποκάτω τῆσ γῆσ. καὶ μὴ ἀναβλέψασ εἰσ τὸν οὐρανὸν καὶ ἰδὼν τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην καὶ τοὺσ ἀστέρασ καὶ πάντα τὸν κόσμον τοῦ οὐρανοῦ, πλανηθεὶσ προσκυνήσῃσ αὐτοῖσ καὶ λατρεύσῃσ αὐτοῖσ, ἃ ἀπένειμε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου αὐτὰ πᾶσι τοῖσ ἔθνεσι τοῖσ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ. ὑμᾶσ δὲ ἔλαβεν ὁ Θεὸσ καὶ ἐξήγαγεν ὑμᾶσ ἐκ τῆσ καμίνου τῆσ σιδηρᾶσ, ἐξ Αἰγύπτου, εἶναι αὐτῷ λαὸν ἔγκληρον ὡσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ. καὶ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἐθυμώθη μοι περὶ τῶν λεγομένων ὑφ̓ ὑμῶν καὶ ὤμοσεν ἵνα μὴ διαβῶ τὸν Ἰορδάνην τοῦτον καὶ ἵνα μὴ εἰσέλθω εἰσ τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι ἐν κλήρῳ. ἐγὼ γὰρ ἀποθνήσκω ἐν τῇ γῇ ταύτῃ καὶ οὐ διαβαίνω τὸν Ἰορδάνην τοῦτον, ὑμεῖσ δὲ διαβαίνετε καὶ κληρονομήσετε τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν ταύτην. προσέχετε ὑμεῖσ, μὴ ἐπιλάθησθε τὴν διαθήκην Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἣν διέθετο πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ ἀνομήσητε, καὶ ποιήσητε ὑμῖν ἑαυτοῖσ γλυπτὸν ὁμοίωμα πάντων, ὧν συνέταξέ σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου πῦρ καταναλίσκον ἐστί, Θεὸσ ζηλωτήσ. Ἐὰν δὲ γεννήσῃσ υἱοὺσ καὶ υἱοὺσ τῶν υἱῶν σου καὶ χρονίσητε ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ ἀνομήσητε καὶ ποιήσητε γλυπτὸν ὁμοίωμα παντὸσ καὶ ποιήσητε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν παροργίσαι αὐτόν, διαμαρτύρομαι ὑμῖν σήμερον τόν τε οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, ὅτι ἀπωλείᾳ ἀπολεῖσθε ἀπὸ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν ὑμεῖσ διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. οὐχὶ πολυχρονιεῖτε ἡμέρασ ἐπ̓ αὐτῆσ, ἀλλ̓ ἢ ἐκτριβῇ ἐκτριβήσεσθε. καὶ διασπερεῖ Κύριοσ ὑμᾶσ ἐν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσι καὶ καταλειφθήσεσθε ὀλίγοι ἀριθμῷ ἐν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσιν, εἰσ οὓσ εἰσάξει Κύριοσ ὑμᾶσ ἐκεῖ. καὶ λατρεύσετε ἐκεῖ θεοῖσ ἑτέροισ, ἔργοισ χειρῶν ἀνθρώπων, ξύλοισ καὶ λίθοισ, οἳ οὐκ ὄψονται οὐδὲ μὴ ἀκούσωσιν οὔτε μὴ φάγωσιν οὔτε μὴ ὀσφρανθῶσι. καὶ ζητήσετε ἐκεῖ Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν καὶ εὑρήσετε αὐτόν, ὅταν ἐκζητήσητε αὐτὸν ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ σου καὶ ἐξ ὅλησ τῆσ ψυχῆσ σου ἐν τῇ θλίψει σου. καὶ εὑρήσουσί σε πάντεσ οἱ λόγοι οὗτοι ἐπ̓ ἐσχάτῳ τῶν ἡμερῶν, καὶ ἐπιστραφήσῃ πρὸσ Κύριον τὸν Θεόν σου καὶ εἰσακούσῃ τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ. ὅτι Θεὸσ οἰκτίρμων Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, οὐκ ἐγκαταλείψει σε οὐδὲ μὴ ἐκτρίψῃ σε, οὐκ ἐπιλήσεται τὴν διαθήκην τῶν πατέρων σου, ἣν ὤμοσεν αὐτοῖσ Κύριοσ. ἐπερωτήσατε ἡμέρασ προτέρασ τὰσ γενομένασ προτέρασ σου ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ, ἧσ ἔκτισεν ὁ Θεὸσ ἄνθρωπον ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ οὐρανοῦ ἕωσ τοῦ ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ, εἰ γέγονε κατὰ τὸ ρῆμα τὸ μέγα τοῦτο, εἰ ἤκουσται τοιοῦτο. εἰ ἀκήκοεν ἔθνοσ φωνὴν Θεοῦ ζῶντοσ λαλοῦντοσ ἐκ μέσου τοῦ πυρόσ, ὃν τρόπον ἀκήκοασ σὺ καὶ ἔζησασ. εἰ ἐπείρασεν ὁ Θεὸσ εἰσελθὼν λαβεῖν ἑαυτῷ ἔθνοσ ἐκ μέσου ἔθνουσ ἐν πειρασμῷ καὶ ἐν σημείοισ καὶ ἐν τέρασι καί ἐν πολέμῳ καὶ ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ ἐν ὁράμασι μεγάλοισ κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ἐν Αἰγύπτῳ ἐνώπιόν σου βλέποντοσ. ὥστε εἰδῆσαί σε ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, οὗτοσ Θεόσ ἐστι, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι πλὴν αὐτοῦ. ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀκουστὴ ἐγένετο ἡ φωνὴ αὐτοῦ παιδεῦσαί σε, καὶ ἐπὶ τῆσ γῆσ ἔδειξέ σοι τὸ πῦρ αὐτοῦ τὸ μέγα, καὶ τὰ ρήματα αὐτοῦ ἤκουσασ ἐκ μέσου τοῦ πυρόσ. διὰ τὸ ἀγαπῆσαι αὐτὸν τοὺσ πατέρασ σου καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ̓ αὐτοὺσ ὑμᾶσ καὶ ἐξήγαγέ σε αὐτὸσ ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ τῇ μεγάλῃ ἐξ Αἰγύπτου ἐξολοθρεῦσαι ἔθνη μεγάλα καὶ ἰσχυρότερά σου πρὸ προσώπου σου, εἰσαγαγεῖν σε δοῦναί σοι τὴν γῆν αὐτῶν κληρονομεῖν, καθὼσ ἔχεισ σήμερον. καὶ γνώσῃ σήμερον καὶ ἐπιστραφήσῃ τῇ διανοίᾳ ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου οὗτοσ Θεὸσ ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ἐπὶ τῆσ γῆσ κάτω, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι πλὴν αὐτοῦ. καὶ φυλάξασθε τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ τοῖσ υἱοῖσ σου μετὰ σέ, ὅπωσ μακροήμεροι γένησθε ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι πάσασ τὰσ ἡμέρασ. Τότε ἀφώρισε Μωυσῆσ τρεῖσ πόλεισ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου φυγεῖν ἐκεῖ τὸν φονευτήν, ὃσ ἂν φονεύσῃ τὸν πλησίον οὐκ εἰδώσ, καὶ οὗτοσ οὐ μισῶν αὐτὸν πρὸ τῆσ χθὲσ καὶ τῆσ τρίτησ, καὶ καταφεύξεται εἰσ μίαν τῶν πόλεων τούτων καὶ ζήσεται. τὴν Βοσὸρ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐν τῇ γῇ τῇ πεδινῇ τῷ Ρουβὴν καὶ τὴν Ραμὼθ ἐν Γαλαὰδ τῷ Γαδδὶ καὶ τὴν Γαυλὼν ἐν Βασὰν τῷ Μανασσῇ. Οὗτοσ ὁ νόμοσ, ὃν παρέθετο Μωυσῆσ ἐνώπιον υἱῶν Ἰσραήλ. ταῦτα τὰ μαρτύρια καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, ὅσα ἐλάλησε Μωυσῆσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ἐν φάραγγι, ἐγγὺσ οἴκου Φογώρ, ἐν γῇ Σηὼν βασιλέωσ τῶν Ἀμορραίων, ὃσ κατῴκει ἐν Ἐσεβών, ὃν ἐπάταξε Μωυσῆσ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου καὶ ἐκληρονόμησαν τὴν γῆν αὐτοῦ καὶ τὴν γῆν Ὢγ βασιλέωσ τῆσ Βασάν, δύο βασιλέων τῶν Ἀμορραίων, οἳ ἦσαν πέραν τοῦ Ἰορδάνου κατὰ ἀνατολὰσ ἡλίου, ἀπὸ Ἀροήρ, ἥ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χείλουσ χειμάρρου Ἀρνῶν, καὶ ἐπὶ τοῦ ὄρουσ τοῦ Σηὼν ὅ ἐστιν Ἀερμών, πᾶσαν τὴν Ἄραβα πέραν τοῦ Ἰορδάνου κατὰ ἀνατολὰσ ἡλίου ὑπὸ Ἀσηδὼθ τὴν λαξευτήν. ΚΑΙ ἐκάλεσε Μωυσῆσ πάντα Ἰσραήλ, καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. ἄκουε, Ἰσραήλ, τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, ὅσα ἐγὼ λαλῶ ἐν τοῖσ ὠσὶν ὑμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, καὶ μαθήσεσθε αὐτὰ καὶ φυλάξεσθε ποιεῖν αὐτά.
Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν διέθετο πρὸσ ὑμᾶσ διαθήκην ἐν Χωρήβ. οὐχὶ τοῖσ πατράσιν ὑμῶν διέθετο Κύριοσ τὴν διαθήκην ταύτην, ἀλλ̓ ἢ πρὸσ ὑμᾶσ, ὑμεῖσ ὧδε πάντεσ ζῶντεσ σήμερον. πρόσωπον κατὰ πρόσωπον ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρόσ, κἀγὼ εἱστήκειν ἀνὰ μέσον Κυρίου καὶ ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀναγγεῖλαι ὑμῖν τὰ ρήματα Κυρίου, ὅτι ἐφοβήθητε ἀπὸ προσώπου τοῦ πυρὸσ καὶ οὐκ ἀνέβητε εἰσ τὸ ὄροσ, λέγων. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ὁ ἐξαγαγών σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ. οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πρὸ προσώπου μου. οὐ ποιήσεισ σεαυτῷ εἴδωλον οὐδὲ παντὸσ ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖσ ὕδασιν ὑποκάτω τῆσ γῆσ. οὐ προσκυνήσεισ αὐτοῖσ οὐδὲ μὴ λατρεύσῃσ αὐτοῖσ, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, Θεὸσ ζηλωτήσ, ἀποδιδοὺσ ἁμαρτίασ πατέρων ἐπὶ τέκνα ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεὰν τοῖσ μισοῦσί με. καὶ ποιῶν ἔλεοσ εἰσ χιλιάδασ τοῖσ ἀγαπῶσί με καὶ τοῖσ φυλάσσουσι τὰ προστάγματά μου. οὐ λήψῃ τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ. οὐ γὰρ μὴ καθαρίσῃ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὸν λαμβάνοντα τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ ματαίῳ. φύλαξαι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν, ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. ἓξ ἡμέρασ ἐργᾷ καὶ ποιήσεισ πάντα τὰ ἔργα σου. τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, οὐ ποιήσεισ ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱόσ σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖσ σου καὶ ἡ παιδίσκη σου, ὁ βοῦσ σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνόσ σου καὶ προσήλυτοσ ὁ παροικῶν ἐν σοί, ἵνα ἀναπαύσηται ὁ παῖσ σου καὶ ἡ παιδίσκη σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου, ὥσπερ καὶ σύ. καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτησ ἦσθα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ ἐξήγαγέ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐκεῖθεν ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ, διὰ τοῦτο συνέταξέ σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, ὥστε φυλάσσεσθαι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων καὶ ἁγιάζειν αὐτήν. τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἵνα μακροχρόνιοσ γένῃ ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι. οὐ φονεύσεισ. οὐ μοιχεύσεισ. οὐ κλέψεισ. οὐ ψευδομαρτυρήσεισ κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ. οὐκ ἐπιθυμήσεισ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου. οὐκ ἐπιθυμήσεισ τὴν οἰκίαν τοῦ πλησίον σου οὔτε τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ οὔτε τὸν παῖδα αὐτοῦ οὔτε τὴν παιδίσκην αὐτοῦ οὔτε τοῦ βοὸσ αὐτοῦ οὔτε τοῦ ὑποζυγίου αὐτοῦ οὔτε παντὸσ κτήνουσ αὐτοῦ οὔτε πάντα ὅσα τῷ πλησίον σού ἐστι. Ταῦτα τὰ ρήματα ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ πᾶσαν συναγωγὴν ὑμῶν ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρόσ, σκότοσ, γνόφοσ, θύελλα, φωνὴ μεγάλη, καὶ οὐ προσέθηκε. καὶ ἔγραψεν αὐτὰ ἐπὶ δύο πλάκασ λιθίνασ καὶ ἔδωκέ μοι. καὶ ἐγένετο ὡσ ἠκούσατε τὴν φωνὴν ἐκ μέσου τοῦ πυρὸσ καὶ τὸ ὄροσ ἐκαίετο πυρί, καὶ προσήλθετε πρόσ με πάντεσ οἱ ἡγούμενοι τῶν φυλῶν ὑμῶν καὶ ἡ γερουσία ὑμῶν, καὶ ἐλέγετε. ἰδοὺ ἔδειξεν ἡμῖν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἠκούσαμεν ἐκ μέσου τοῦ πυρόσ. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ εἴδομεν ὅτι λαλήσει ὁ Θεὸσ πρὸσ ἄνθρωπον, καὶ ζήσεται. καὶ νῦν μὴ ἀποθάνωμεν, ὅτι ἐξαναλώσει ἡμᾶσ τὸ πῦρ τὸ μέγα τοῦτο, ἐὰν προσθώμεθα ἡμεῖσ ἀκοῦσαι τὴν φωνὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἔτι, καὶ ἀποθανούμεθα. τίσ γὰρ σάρξ, ἥτισ ἤκουσε φωνὴν Θεοῦ ζῶντοσ λαλοῦντοσ ἐκ μέσου τοῦ πυρόσ, ὡσ ἡμεῖσ, καὶ ζήσεται̣ πρόσελθε σὺ καὶ ἄκουσον πάντα, ὅσα ἂν εἴπῃ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν, καὶ σὺ λαλήσεισ πρὸσ ἡμᾶσ πάντα, ὅσα ἂν λαλήσῃ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν πρὸσ σέ, καὶ ἀκουσόμεθα καὶ ποιήσομεν. καὶ ἤκουσε Κύριοσ τὴν φωνὴν τῶν λόγων ὑμῶν λαλούντων πρόσ με, καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἤκουσα τὴν φωνὴν τῶν λόγων τοῦ λαοῦ τούτου, ὅσα ἐλάλησαν πρόσ σε. ὀρθῶσ πάντα, ὅσα ἐλάλησαν. τίσ δώσει εἶναι οὕτω τὴν καρδίαν αὐτῶν ἐν αὐτοῖσ, ὥστε φοβεῖσθαί με καὶ φυλάσσεσθαι τὰσ ἐντολάσ μου πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ἵνα εὖ ᾖ αὐτοῖσ καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτῶν δἰ αἰῶνοσ̣ βάδισον, εἰπὸν αὐτοῖσ. ἀποστράφητε ὑμεῖσ εἰσ τοὺσ οἴκουσ ὑμῶν. σὺ δὲ αὐτοῦ στῆθι μετ̓ ἐμοῦ, καὶ λαλήσω πρὸσ σὲ τὰσ ἐντολὰσ καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, ὅσα διδάξεισ αὐτούσ, καί ποιείτωσαν οὕτωσ ἐν τῇ γῇ, ἣν ἐγὼ δίδωμι αὐτοῖσ ἐν κλήρῳ. καὶ φυλάξεσθε ποιεῖν ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. οὐκ ἐκκλινεῖτε εἰσ δεξιὰ οὐδὲ εἰσ ἀριστερά, κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδόν, ἣν ἐνετείλατό σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου πορεύεσθαι ἐν αὐτῇ, ὅπωσ καταπαύσῃ σε καὶ εὖ σοι ᾖ καὶ μακροημερεύσητε ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἣν κληρονομήσετε. ΚΑΙ αὗται αἱ ἐντολαὶ καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν διδάξαι ὑμᾶσ ποιεῖν οὕτωσ ἐν τῇ γῇ, εἰσ ἣν ὑμεῖσ εἰσπορεύεσθε ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν,
ἵνα φοβῆσθε Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν, φυλάσσεσθαι πάντα τὰ δικαιώματα αὐτοῦ καὶ τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ, ὅσασ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ οἱ υἱοὶ τῶν υἱῶν σου πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ σου, ἵνα μακροημερεύσητε. καὶ ἄκουσον, Ἰσραήλ, καὶ φύλαξον ποιεῖν, ὅπωσ εὖ σοι ᾖ καὶ ἵνα πληθυνθῆτε σφόδρα, καθάπερ ἐλάλησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων σου δοῦναί σοι γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. καὶ ταῦτα τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριοσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. Ἄκουε, Ἰσραήλ. Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν Κύριοσ εἷσ ἐστι. καὶ ἀγαπήσεισ Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ σου καὶ ἐξ ὅλησ τῆσ ψυχῆσ σου καὶ ἐξ ὅλησ τῆσ δυνάμεώσ σου. καὶ ἔσται τὰ ρήματα ταῦτα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ψυχῇ σου. καὶ προβιβάσεισ αὐτὰ τοὺσ υἱούσ σου, καὶ λαλήσεισ ἐν αὐτοῖσ καθήμενοσ ἐν οἴκῳ καὶ πορευόμενοσ ἐν ὁδῷ καὶ κοιταζόμενοσ καὶ διανιστάμενοσ. καὶ ἀφάψεισ αὐτὰ εἰσ σημεῖον ἐπὶ τῆσ χειρόσ σου, καὶ ἔσται ἀσάλευτον πρὸ ὀφθαλμῶν σου. καὶ γράψετε αὐτὰ ἐπὶ τὰσ φλιὰσ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν καὶ τῶν πυλῶν ὑμῶν. Καὶ ἔσται ὅταν εἰσαγάγῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου, τῷ Ἁβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ Ἰακὼβ δοῦναί σοι, πόλεισ μεγάλασ καὶ καλάσ, ἃσ οὐκ ᾠκοδόμησασ, οἰκίασ πλήρεισ πάντων ἀγαθῶν ἃσ οὐκ ἐνέπλησασ, λάκκουσ λελατομημένουσ, οὓσ οὐκ ἐξελατόμησασ, ἀμπελῶνασ καὶ ἐλαιῶνασ, οὓσ οὐ κατεφύτευσασ, καὶ φαγὼν καὶ ἐμπλησθεὶς πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἐπιλάθῃ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγόντοσ σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ. Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεισ καὶ πρὸσ αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὀμῇ. οὐ πορεύεσθε ὀπίσω θεῶν ἑτέρων ἀπὸ τῶν θεῶν τῶν ἐθνῶν τῶν περικύκλῳ ὑμῶν, ὅτι ὁ Θεὸσ ζηλωτὴσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν σοί, μὴ ὀργισθεὶσ θυμῷ Κύριοσ ὁ Θεόσ σού σοι ἐξολοθρεύσῃ σε ἀπὸ προσώπου τῆσ γῆσ. οὐκ ἐκπειράσεισ Κύριον τὸν Θεόν σου, ὃν τρόπον ἐξεπειράσατε ἐν τῷ Πειρασμῷ. φυλάσσων φυλάξῃ τὰσ ἐντολὰσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, τὰ μαρτύρια καὶ τὰ δικαιώματα, ὅσα ἐνετείλατό σοι. καὶ ποιήσεισ τὸ ἀρεστὸν καὶ τὸ καλὸν ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ εἰσέλθῃσ καὶ κληρονομήσῃσ τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, ἣν ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, ἐκδιῶξαι πάντασ τοὺσ ἐχθρούσ σου πρὸ προσώπου σου, καθὰ ἐλάλησε Κύριοσ. Καὶ ἔσται ὅταν ἐρωτήσῃ σε ὁ υἱόσ σου αὔριον λέγων. τί ἐστι τὰ μαρτύρια καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ἡμῖν̣ καὶ ἐρεῖσ τῷ υἱῷ σου. οἰκέται ἦμεν τῷ Φαραὼ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, καὶ ἐξήγαγεν ἡμᾶσ Κύριοσ ἐκεῖθεν ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ. καὶ ἔδωκε Κύριοσ σημεῖα καὶ τέρατα μεγάλα καὶ πονηρὰ ἐν Αἰγύπτῳ ἐν Φαραὼ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ἐνώπιον ἡμῶν. καὶ ἡμᾶσ ἐξήγαγεν ἐκεῖθεν δοῦναι ἡμῖν τὴν γῆν ταύτην, ἣν ὤμοσε δοῦναι τοῖσ πατράσιν ἡμῶν. καὶ ἐνετείλατο ἡμῖν Κύριοσ ποιεῖν πάντα τὰ δικαιώματα ταῦτα φοβεῖσθαι Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ἵνα εὖ ᾖ ἡμῖν πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ἵνα ζῶμεν ὥσπερ καὶ σήμερον. καὶ ἐλεημοσύνη ἔσται ἡμῖν, ἐὰν φυλασσώμεθα ποιεῖν πάσασ τὰσ ἐντολὰσ ταύτασ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καθὰ ἐνετείλατο ἡμῖν. ΕΑΝ δὲ εἰσάγῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὴν γῆν, εἰσ ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν, καὶ ἐξάρῃ ἔθνη μεγάλα ἀπὸ προσώπου σου, τὸν Χετταῖον καὶ Γεργεσσαῖον καὶ Ἀμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον, ἑπτὰ ἔθνη πολλὰ καὶ ἰσχυρότερα ὑμῶν,
καὶ παραδώσει αὐτοὺσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὰσ χεῖράσ σου καὶ πατάξεισ αὐτούσ, ἀφανισμῷ ἀφανιεῖσ αὐτούσ, οὐ διαθήσῃ πρὸσ αὐτοὺσ διαθήκην, οὐδὲ μὴ ἐλεήσητε αὐτούσ, οὐδὲ μὴ γαμβρεύσητε πρὸσ αὐτούσ. τὴν θυγατέρα σου οὐ δώσεισ τῷ υἱῷ αὐτοῦ, καὶ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ οὐ λήψῃ τῷ υἱῷ σου. ἀποστήσει γὰρ τὸν υἱόν σου ἀπ̓ ἐμοῦ, καὶ λατρεύσει θεοῖσ ἑτέροισ, καὶ ὀργισθήσεται θυμῷ Κύριοσ εἰσ ὑμᾶσ καὶ ἐξολοθρεύσει σε τὸ τάχοσ. ἀλλ̓ οὕτω ποιήσετε αὐτοῖσ. τοὺσ βωμοὺσ αὐτῶν καθελεῖτε καὶ τὰσ στήλασ αὐτῶν συντρίψετε καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν ἐκκόψετε καὶ τὰ γλυπτὰ τῶν θεῶν αὐτῶν κατακαύσετε πυρί. ὅτι λαὸσ ἅγιοσ εἶ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, καὶ σὲ προείλετο Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἶναι αὐτῷ λαὸν περιούσιον παρὰ πάντα τὰ ἔθνη, ὅσα ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ. οὐχ ὅτι πολυπληθεῖτε παρὰ πάντα τὰ ἔθνη, προείλετο Κύριοσ ὑμᾶσ καὶ ἐξελέξατο Κύριοσ ὑμᾶσ, ὑμεῖσ γάρ ἐστε ὀλιγοστοὶ παρὰ πάντα τὰ ἔθνη, ἀλλὰ παρὰ τὸ ἀγαπᾶν Κύριον ὑμᾶσ καὶ διατηρῶν τὸν ὅρκον, ὃν ὤμοσε τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, ἐξήγαγεν ὑμᾶσ Κύριοσ ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ βραχίονι ὑψηλῷ καὶ ἐλυτρώσατό σε Κύριοσ ἐξ οἴκου δουλείασ, ἐκ χειρὸσ Φαραὼ βασιλέωσ Αἰγύπτου. καὶ γνώσῃ ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, οὗτοσ Θεόσ, Θεὸσ πιστόσ, ὁ φυλάσσων διαθήκην καὶ ἔλεοσ τοῖσ ἀγαπῶσιν αὐτὸν καὶ τοῖσ φυλάσσουσι τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ εἰσ χιλίασ γενεὰς καὶ ἀποδιδοὺσ τοῖσ μισοῦσι κατὰ πρόσωπον ἐξολοθρεῦσαι αὐτούσ. καὶ οὐχὶ βραδυνεῖ τοῖσ μισοῦσι, κατὰ πρόσωπον ἀποδώσει αὐτοῖσ. καὶ φυλάξῃ τὰσ ἐντολὰσ καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα ταῦτα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον ποιεῖν. Καὶ ἔσται ἡνίκα ἂν ἀκούσητε τὰ δικαιώματα ταῦτα καὶ φυλάξητε καὶ ποιήσητε αὐτά, καὶ διαφυλάξει Κύριοσ ὁ Θεόσ σού σοι τὴν διαθήκην καὶ τὸ ἔλεοσ, ὃ ὤμοσε τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, καὶ ἀγαπήσει σε καὶ εὐλογήσει σε καὶ πληθυνεῖ σε καὶ εὐλογήσει τὰ ἔκγονα τῆσ κοιλίασ σου καὶ τὸν καρπὸν τῆσ γῆσ σου, τὸν σῖτόν σου καὶ τὸν οἶνόν σου καὶ τὸ ἔλαιόν σου, τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσι σου δοῦναί σοι. εὐλογητόσ ἔσῃ παρὰ πάντα τὰ ἔθνη. οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν ἄγονοσ οὐδὲ στεῖρα καὶ ἐν τοῖσ κτήνεσί σου. καὶ περιελεῖ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἀπὸ σοῦ πᾶσαν μαλακίαν. καὶ πάσασ νόσουσ Αἰγύπτου τὰσ πονηράσ, ἃσ ἑώρακασ, καὶ ὅσα ἔγνωσ, οὐκ ἐπιθήσει ἐπὶ σὲ καὶ ἐπιθήσει αὐτὰ ἐπὶ πάντασ τοὺσ μισοῦντάσ σε. καὶ φαγῇ πάντα τὰ σκῦλα τῶν ἐθνῶν, ἃ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι. οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμόσ σου ἐπ̓ αὐτοῖσ, καὶ οὐ μὴ λατρεύσῃσ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, ὅτι σκῶλον τοῦτό ἐστί σοι. ἐὰν δὲ λέγῃσ ἐν τῇ διανοίᾳ σου, ὅτι πολὺ τὸ ἔθνοσ τοῦτο ἢ ἐγώ, πῶσ δυνήσομαι ἐξολοθρεῦσαι αὐτούσ̣ οὐ φοβηθήσῃ αὐτούσ. μνείᾳ μνησθήσῃ ὅσα ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τῷ Φαραὼ καὶ πᾶσι τοῖσ Αἰγυπτίοισ, τοὺσ πειρασμοὺσ τοὺσ μεγάλουσ, οὓσ εἴδοσαν οἱ ὀφθαλμοί σου, τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα τὰ μεγάλα ἐκεῖνα, τὴν χεῖρα τὴν κραταιὰν καὶ τὸν βραχίονα τὸν ὑψηλόν, ὡσ ἐξήγαγέ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, οὕτω ποιήσει Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσιν, οὓσ σὺ φοβῇ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν. καὶ τὰσ σφηκίασ ἀποστελεῖ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ αὐτούσ, ἕωσ ἂν ἐκτριβῶσιν οἱ καταλελειμμένοι καὶ οἱ κεκρυμμένοι ἀπὸ σοῦ. οὐ τρωθήσῃ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν σοί, Θεὸσ μέγασ καὶ κραταιόσ, καὶ καταναλώσει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὰ ἔθνη ταῦτα ἀπὸ προσώπου σου κατὰ μικρὸν μικρόν. οὐ δυνήσῃ ἐξαναλῶσαι αὐτοὺσ τὸ τάχοσ, ἵνα μὴ γένηται ἡ γῆ ἔρημοσ καὶ πληθυνθῇ ἐπὶ σὲ τὰ θηρία τὰ ἄγρια. καὶ παραδώσει αὐτοὺσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὰσ χεῖράσ σου καὶ ἀπολεῖσ αὐτοὺσ ἀπωλείᾳ μεγάλῃ, ἕωσ ἂν ἐξολοθρεύσητε αὐτούσ. καὶ παραδώσει τοὺσ βασιλεῖσ αὐτῶν εἰσ τὰσ χεῖρασ ὑμῶν, καὶ ἀπολεῖται τὸ ὄνομα αὐτῶν ἐκ τοῦ τόπου ἐκείνου. οὐκ ἀντιστήσεται οὐδεὶσ κατὰ πρόσωπόν σου, ἕωσ ἂν ἐξολοθρεύσῃσ αὐτούσ. τὰ γλυπτὰ τῶν θεῶν αὐτῶν καύσετε πυρί. οὐκ ἐπιθυμήσεισ ἀργύριον οὐδὲ χρυσίον ἀπ̓ αὐτῶν σὺ λήψῃ σεαυτῷ, μὴ πταίσῃσ δἰ αὐτό, ὅτι βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σού ἐστι. καὶ οὐκ εἰσοίσεισ βδέλυγμα εἰσ τὸν οἶκόν σου καὶ ἀνάθεμα ἔσῃ ὥσπερ τοῦτο. προσοχθίσματι προσοχθιεῖσ καὶ βδελύγματι βδελύξῃ, ὅτι ἀνάθημά ἐστι. ΠΑΣΑΣ τὰσ ἐντολάσ, ἃσ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον, φυλάξεσθε ποιεῖν, ἵνα ζῆτε καὶ πολυπλασιασθῆτε καὶ εἰσέλθητε καὶ κληρονομήσητε τὴν γῆν, ἣν ὤμοσε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν τοῖσ πατράσιν ὑμῶν.
καὶ μνησθήσῃ πᾶσαν τὴν ὁδόν, ἣν ἤγαγέ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὅπωσ ἂν κακώσῃ σε καὶ πειράσῃ σε καὶ διαγνωσθῇ τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ σου, εἰ φυλάξῃ τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ ἢ οὔ. καὶ ἐκάκωσέ σε καὶ ἐλιμαγχόνησέ σε καὶ ἐψώμισέ σε τὸ μάννα, ὃ οὐκ ᾔδεισαν οἱ πατέρεσ σου, ἵνα ἀναγγείλῃ σοι, ὅτι οὐκ ἐπ̓ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωποσ, ἀλλ̓ ἐπὶ παντὶ ρήματι τῷ ἐκπορευομένῳ διὰ στόματοσ Θεοῦ ζήσεται ὁ ἄνθρωποσ. τὰ ἱμάτιά σου οὐκ ἐπαλαιώθη ἀπὸ σοῦ, τὰ ὑποδήματά σου οὐ κατετρίβη ἀπὸ σοῦ, οἱ πόδεσ σου οὐκ ἐτυλώθησαν, ἰδοὺ τεσσαράκοντα ἔτη. καὶ γνώσῃ τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὡσ εἴ τισ ἄνθρωποσ παιδεύσῃ τὸν υἱὸν αὐτοῦ, οὕτω Κύριοσ ὁ Θεόσ σου παιδεύσει σε, καὶ φυλάξῃ τὰσ ἐντολὰσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου πορεύεσθαι ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ καὶ φοβεῖσθαι αὐτόν. ὁ γὰρ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσάξει σε εἰσ γῆν ἀγαθὴν καὶ πολλήν, οὗ χείμαρροι ὑδάτων καὶ πηγαὶ ἀβύσσων ἐκπορευόμεναι διὰ τῶν πεδίων καὶ διὰ τῶν ὀρέων. γῆ πυροῦ καὶ κριθῆσ, ἄμπελοι, συκαῖ, ροαί, γῆ ἐλαίασ ἐλαίου καὶ μέλιτοσ. γῆ, ἐφ̓ ἧσ οὐ μετὰ πτωχείασ φαγῇ τὸν ἄρτον σου καὶ οὐκ ἐνδεηθήσῃ ἐπ̓ αὐτῆσ οὐδέν. γῆ, ἧσ οἱ λίθοι σίδηροσ, καὶ ἐκ τῶν ὀρέων αὐτῆσ μεταλλεύσεισ χαλκόν. καὶ φαγῇ καὶ ἐμπλησθήσῃ καὶ εὐλογήσεισ Κύριον τὸν Θεόν σου ἐπὶ τῆσ γῆσ τῆσ ἀγαθῆσ, ἧσ δέδωκέ σοι. πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἐπιλάθῃ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τοῦ μὴ φυλάξαι τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ καὶ τὰ κρίματα καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, μὴ φαγὼν καὶ ἐμπλησθεὶσ καὶ οἰκίασ καλὰσ οἰκοδομήσασ καὶ κατοικήσασ ἐν αὐταῖς καὶ τῶν βοῶν σου καὶ τῶν προβάτων σου πληθυνθέντων σοι, ἀργυρίου καὶ χρυσίου πληθυνθέντοσ σοι καὶ πάντων, ὅσων σοι ἔσται, πληθυνθέντων σοι, ὑψωθῇσ τῇ καρδίᾳ καὶ ἐπιλάθῃ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγόντοσ σε ἐκγῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ, τοῦ ἀγαγόντοσ σε διὰ τῆσ ἐρήμου τῆσ μεγάλησ καὶ τῆσ φοβερᾶσ ἐκείνησ, οὗ ὄφισ δάκνων καὶ σκορπίοσ καὶ δίψα, οὗ οὐκ ἦν ὕδωρ, τοῦ ἐξαγαγόντοσ σοι ἐκ πέτρασ ἀκροτόμου πηγὴν ὕδατοσ, τοῦ ψωμίσαντόσ σε τὸ μάννα ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὃ οὐκ ᾔδεισ σὺ καὶ οὐκ ᾔδεισαν οἱ πατέρεσ σου, ἵνα κακώσῃ σε καὶ ἐκπειράσῃ σε καὶ εὖ σε ποιήσῃ ἐπ̓ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν σου. μὴ εἴπῃσ ἐν τῇ καρδίᾳ σου. ἡ ἰσχύσ μου καὶ τὸ κράτοσ τῆσ χειρόσ μου ἐποίησέ μοι τὴν δύναμιν τὴν μεγάλην ταύτην. καὶ μνησθήσῃ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ὅτι αὐτόσ σοι δίδωσιν ἰσχὺν τοῦ ποιῆσαι δύναμιν καὶ ἵνα στήσῃ τὴν διαθήκην αὐτοῦ, ἣν ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσι σου, ὡσ σήμερον. καὶ ἔσται ἐὰν λήθῃ ἐπιλάθῃ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ πορευθῇσ ὀπίσω θεῶν ἑτέρων καὶ λατρεύσῃσ αὐτοῖσ καὶ προσκυνήσῃσ αὐτοῖσ, διαμαρτύρομαι ὑμῖν σήμερον τόν τε οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, ὅτι ἀπωλείᾳ ἀπολεῖσθε. καθὰ καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη, ὅσα Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἀπολλύει πρὸ προσώπου ὑμῶν, οὕτωσ ἀπολεῖσθε, ἀνθ̓ ὧν οὐκ ἠκούσατε τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. ΑΚΟΥΕ, Ἰσραήλ. σὺ διαβαίνεισ σήμερον τὸν Ἰορδάνην εἰσελθεῖν κληρονομῆσαι ἔθνη μεγάλα καὶ ἰσχυρότερα μᾶλλον ἢ ὑμεῖσ, πόλεισ μεγάλασ καὶ τειχήρεισ ἕωσ τοῦ οὐρανοῦ,
λαὸν μέγαν καὶ πολὺν καὶ εὐμήκη, υἱοὺσ Ἐνάκ, οὓσ σὺ οἶσθα καὶ σὺ ἀκήκοασ. τίσ ἀντιστήσεται κατὰ πρόσωπον υἱῶν Ἐνάκ̣ καὶ γνώσῃ σήμερον, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, οὗτοσ προπορεύσεται πρὸ προσώπου σου. πῦρ καταναλίσκον ἐστίν. οὗτοσ ἐξολοθρεύσει αὐτούσ, καὶ οὗτοσ ἀποστρέψει αὐτοὺσ ἀπὸ προσώπου σου, καὶ ἀπολεῖ αὐτοὺσ ἐν τάχει, καθάπερ εἶπέ σοι Κύριοσ. μὴ εἴπῃσ ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἐν τῷ ἐξαναλῶσαι Κύριον τὸν Θεόν σου τὰ ἔθνη ταῦτα πρὸ προσώπου σου λέγων. διὰ τὰσ δικαιοσύνασ μου εἰσήγαγέ με Κύριοσ κληρονομῆσαι τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν ταύτην. οὐχὶ διὰ τὴν δικαιοσύνην σου, οὐδὲ διὰ τὴν ὁσιότητα τῆσ καρδίασ σου σὺ εἰσπορεύῃ κληρονομῆσαι τὴν γῆν αὐτῶν, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀσέβειαν τῶν ἐθνῶν τούτων Κύριοσ ἐξολοθρεύσει αὐτοὺσ ἀπὸ προσώπου σου καὶ ἵνα στήσῃ τὴν διαθήκην αὐτοῦ, ἣν ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν, τῷ Ἁβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ Ἰακώβ. καὶ γνώσῃ σήμερον ὅτι οὐχὶ διὰ τὰσ δικαιοσύνασ σου Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν ταύτην κληρονομῆσαι, ὅτι λαὸσ σκληροτράχηλοσ εἶ. μνήσθητι, μὴ ἐπιλάθῃ ὅσα παρώξυνασ Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν τῇ ἐρήμῳ. ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ ἐξήλθετε ἐξ Αἰγύπτου ἕωσ ἤλθετε εἰσ τὸν τόπον τοῦτον, ἀπειθοῦντεσ διετελεῖτε τὰ πρὸσ Κύριον. καὶ ἐν Χωρὴβ παρωξύνατε Κύριον, καὶ ἐθυμώθη Κύριοσ ἐφ̓ ὑμῖν ἐξολοθρεῦσαι ὑμᾶσ, ἀναβαίνοντόσ μου εἰσ τὸ ὄροσ λαβεῖν τὰσ πλάκασ τὰσ λιθίνασ, πλάκασ διαθήκησ, ἃσ διέθετο Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ. καὶ κατεγινόμην ἐν τῷ ὄρει τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ. ἄρτον οὐκ ἔφαγον καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιον. καὶ ἔδωκέ μοι Κύριοσ τὰσ δύο πλάκασ τὰσ λιθίνασ γεγραμμένασ ἐν τῷ δακτύλῳ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπ̓ αὐταῖσ ἐγέγραπτο πάντεσ οἱ λόγοι, οὓσ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ ἐν τῷ ὄρει ἡμέρᾳ ἐκκλησίασ. καὶ ἐγένετο διὰ τεσσαράκοντα ἡμερῶν καὶ διὰ τεσσαράκοντα νυκτῶν ἔδωκε Κύριοσ ἐμοὶ τὰσ δύο πλάκασ τὰσ λιθίνασ, πλάκασ διαθήκησ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ἀνάστηθι, κατάβηθι τὸ τάχοσ ἐντεῦθεν, ὅτι ἠνόμησεν ὁ λαόσ σου, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. παρέβησαν ταχὺ ἐκ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ ἐνετείλω αὐτοῖσ. καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖσ χώνευμα. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με λέγων. λελάληκα πρόσ σε ἅπαξ καὶ δὶσ λέγων. ἑώρακα τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ ἰδοὺ λαὸσ σκληροτράχηλόσ ἐστι. καὶ νῦν ἔασόν με ἐξολοθρεῦσαι αὐτούσ, καὶ ἐξαλείψω τὸ ὄνομα αὐτῶν ὑποκάτωθεν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ποιήσω σε εἰσ ἔθνοσ μέγα καὶ ἰσχυρὸν καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦτο. καὶ ἐπιστρέψασ κατέβην ἐκ τοῦ ὄρουσ, καὶ τὸ ὄροσ ἐκαίετο πυρὶ ἕωσ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δύο πλάκεσ τῶν μαρτυρίων ἐπὶ ταῖσ δυσὶ χερσί μου. καὶ ἰδὼν ὅτι ἡμάρτετε ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ ἐποιήσατε ὑμῖν αὐτοῖσ χωνευτὸν καὶ παρέβητε ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ ἐνετείλατο Κύριοσ ὑμῖν ποιεῖν, καὶ ἐπιλαβόμενοσ τῶν δύο πλακῶν ἔρριψα αὐτὰσ ἀπὸ τῶν δύο χειρῶν μου, καὶ συνέτριψα ἐναντίον ὑμῶν. καὶ ἐδεήθην ἐναντίον Κυρίου δεύτερον καθάπερ καὶ τὸ πρότερον τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ, ἄρτον οὐκ ἔφαγον καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιον, περὶ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν ὑμῶν, ὧν ἡμάρτετε ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ παροξῦναι αὐτόν. καὶ ἔκφοβόσ εἰμι διὰ τὸν θυμὸν καὶ τὴν ὀργήν, ὅτι παρωξύνθη Κύριοσ ἐφ̓ ὑμῖν τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ὑμᾶσ καὶ εἰσήκουσε Κύριοσ ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ. καὶ ἐπὶ Ἀαρὼν ἐθυμώθη ἐξολοθρεῦσαι αὐτόν, καὶ ηὐξάμην καὶ περὶ Ἀαρὼν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ. καὶ τὴν ἁμαρτίαν ὑμῶν, ἣν ἐποιήσατε, τὸν μόσχον, ἔλαβον αὐτὸν καὶ κατέκαυσα αὐτὸν ἐν πυρὶ καὶ συνέκοψα αὐτὸν καταλέσασ σφόδρα, ἕωσ οὗ ἐγένετο λεπτόν. καὶ ἐγένετο ὡσεὶ κονιορτόσ, καὶ ἔρριψα τὸν κονιορτὸν εἰσ τὸν χειμάρρουν τὸν καταβαίνοντα ἐκ τοῦ ὄρουσ. καὶ ἐν τῷ Ἐμπυρισμῷ καὶ ἐν τῷ Πειρασμῷ, καὶ ἐν τοῖσ Μνήμασι τῆσ ἐπιθυμίασ παροξύναντεσ ἦτε Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν. καὶ ὅτε ἐξαπέστειλεν ὑμᾶσ Κύριοσ ἐκ Κάδησ Βαρνὴ λέγων. ἀνάβητε καὶ κληρονομήσατε τὴν γῆν, ἣν δίδωμι ὑμῖν, καὶ ἠπειθήσατε τῷ ρήματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ καὶ οὐκ εἰσηκούσατε τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ. ἀπειθοῦντεσ ἦτε τὰ πρὸσ Κύριον ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ, ἧσ ἐγνώσθη ὑμῖν. καὶ ἐδεήθην ἔναντι Κυρίου τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ, ὅσασ ἐδεήθην. εἶπε γὰρ Κύριοσ ἐξολοθρεῦσαι ὑμᾶσ. καὶ ηὐξάμην πρὸσ τὸν Θεὸν καὶ εἶπα. Κύριε βασιλεῦ τῶν θεῶν, μὴ ἐξολοθρεύσῃσ τὸν λαόν σου καὶ τὴν μερίδα σου, ἣν ἐλυτρώσω, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν τῇ ἰσχύϊ σου τῇ μεγάλῃ καὶ ἐν τῇ χειρί σου τῇ κραταιᾷ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ. μνήσθητι Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν θεραπόντων σου, οἷσ ὤμοσασ κατὰ σεαυτοῦ. μὴ ἐπιβλέψῃσ ἐπὶ τὴν σκληρότητα τοῦ λαοῦ τούτου καὶ τὰ ἀσεβήματα, καὶ τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν, μὴ εἴπωσιν οἱ κατοικοῦντεσ τὴν γῆν, ὅθεν ἐξήγαγεσ ἡμᾶσ ἐκεῖθεν, λέγοντεσ. παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι Κύριον εἰσαγαγεῖν αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν εἶπεν αὐτοῖσ, καὶ παρὰ τὸ μισῆσαι αὐτοὺσ ἐξήγαγεν αὐτοὺσ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἀποκτεῖναι αὐτούσ. καὶ οὗτοι λαόσ σου καὶ κλῆρόσ σου, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν τῇ ἰσχύϊ σου τῇ μεγάλῃ καὶ ἐν τῇ χειρί σου τῇ κραταιᾷ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ. ΕΝ ἐκείνῳ τῷ καιρῷ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. λάξευσον σεαυτῷ δύο πλάκασ λιθίνασ, ὥσπερ τὰσ πρώτασ, καὶ ἀνάβηθι πρόσ με εἰσ τὸ ὄροσ. καὶ ποιήσεισ σεαυτῷ κιβωτὸν ξυλίνην.
καὶ γράψεισ ἐπὶ τὰσ πλάκασ τὰ ρήματα, ἃ ἦν ἐν ταῖσ πλαξὶ ταῖσ πρώταισ, ἃσ συνέτριψασ, καὶ ἐμβαλεῖσ αὐτὰσ εἰσ τὴν κιβωτόν. καὶ ἐποίησα κιβωτὸν ἐκ ξύλων ἀσήπτων καί ἐλάξευσα τὰσ πλάκασ λιθίνασ, ὡσ αἱ πρῶται. καὶ ἀνέβην εἰσ τὸ ὄροσ καὶ αἱ δύο πλάκεσ ἐπὶ ταῖσ χερσί μου. καὶ ἔγραψεν ἐπὶ τὰσ πλάκασ κατὰ τὴν γραφὴν τὴν πρώτην τοὺσ δέκα λόγουσ, οὓσ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρόσ, καὶ ἔδωκεν αὐτὰσ Κύριοσ ἐμοί. καὶ ἐπιστρέψασ κατέβην ἐκ τοῦ ὄρουσ καὶ ἐνέβαλον τὰσ πλάκασ εἰσ τὴν κιβωτόν, ἣν ἐποίησα, καὶ ἦσαν ἐκεῖ, καθὰ ἐνετείλατό μοι Κύριοσ. καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀπῇραν ἐκ Βηρὼθ υἱῶν Ἰακὶμ Μισαδαί̈. ἐκεῖ ἀπέθανεν Ἀαρὼν καὶ ἐτάφη ἐκεῖ, καὶ ἱεράτευσεν Ἐλεάζαρ υἱὸσ αὐτοῦ ἀντ̓ αὐτοῦ. ἐκεῖθεν ἀπῇραν εἰσ Γαδγὰδ καὶ ἀπὸ Γαδγὰδ εἰσ Ἐτεβαθᾶ, γῆ χείμαρροι ὑδάτων. ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ διέστειλε Κύριοσ τὴν φυλὴν τὴν Λευὶ αἴρειν τὴν κιβωτὸν τῆσ διαθήκησ Κυρίου, παρεστάναι ἔναντι Κυρίου, λειτουργεῖν καὶ ἐπεύχεσθαι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. διὰ τοῦτο οὐκ ἔστι τοῖσ Λευίταισ μερὶσ καὶ κλῆροσ ἐν τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτῶν. Κύριοσ αὐτὸσ κλῆροσ αὐτοῦ, καθότι εἶπεν αὐτῷ. κἀγὼ εἱστήκειν ἐν τῷ ὄρει τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ, καὶ εἰσήκουσε Κύριοσ ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, καὶ οὐκ ἠθέλησε Κύριοσ ἐξολοθρεῦσαι ὑμᾶσ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. βάδιζε, ἄπαρον ἐναντίον τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ εἰσπορευέσθωσαν καὶ κληρονομήτωσαν τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν δοῦναι αὐτοῖσ. Καὶ νῦν, Ἰσραήλ, τί Κύριοσ ὁ Θεόσ σου αἰτεῖται παρὰ σοῦ, ἀλλ̓ ἢ φοβεῖσθαι Κύριον τὸν Θεόν σου καὶ πορεύεσθαι ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ καὶ ἀγαπᾶν αὐτὸν καὶ λατρεύειν Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ σου καὶ ἐξ ὅλησ τῆσ ψυχῆσ σου, φυλάσσεσθαι τάσ ἐντολὰσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἵνα εὖ σοι ᾖ̣ ἰδοὺ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὁ οὐρανὸσ καὶ ὁ οὐρανὸσ τοῦ οὐρανοῦ, ἡ γῆ καὶ πάντα ὅσα ἐστὶν ἐν αὐτῇ. πλὴν τοὺσ πατέρασ ὑμῶν προείλετο Κύριοσ ἀγαπᾶν αὐτούσ, καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ̓ αὐτοὺσ ὑμᾶσ παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰ τὴν ἡμέραν ταύτην. καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ σκληρυνεῖτε ἔτι. ὁ γὰρ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν οὗτοσ Θεὸσ τῶν θεῶν καὶ Κύριοσ τῶν κυρίων, ὁ Θεὸσ ὁ μέγασ. καὶ ἰσχυρὸσ καὶ φοβερόσ, ὅστισ οὐ θαυμάζει πρόσωπον, οὐδ̓ οὐ μὴ λάβῃ δῶρον, ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ, καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἱμάτιον. καὶ ἀγαπήσετε τὸν προσήλυτον. προσήλυτοι γὰρ ἦτε ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ καὶ αὐτῷ λατρεύσεισ καὶ πρὸσ αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὀμῇ. οὗτοσ καύχημά σου καὶ οὗτοσ Θεόσ σου, ὅστισ ἐποίησεν ἐν σοὶ τὰ μεγάλα καὶ τὰ ἔνδοξα ταῦτα, ἃ εἴδοσαν οἱ ὀφθαλμοί σου. ἐν ἑβδομήκοντα ψυχαῖσ κατέβησαν οἱ πατέρεσ σου εἰσ Αἴγυπτον, νυνὶ δὲ ἐποίησέ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει. ΚΑΙ ἀγαπήσεισ Κύριον τὸν Θεόν σου καὶ φυλάξῃ τὰ φυλάγματα αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ καὶ τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ καὶ τὰσ κρίσεισ αὐτοῦ πάσασ τὰσ ἡμέρασ.
καὶ γνώσεσθε σήμερον, ὅτι οὐχὶ τὰ παιδία ὑμῶν, ὅσοι οὐκ οἴδασιν οὐδὲ εἴδοσαν τὴν παιδείαν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ τὰ μεγαλεῖα αὐτοῦ καὶ τὴν χεῖρα τὴν κραταιὰν καὶ τὸν βραχίονα τὸν ὑψηλὸν καὶ τὰ σημεῖα αὐτοῦ καὶ τὰ τέρατα αὐτοῦ, ὅσα ἐποίησεν ἐν μέσῳ Αἰγύπτου Φαραὼ βασιλεῖ Αἰγύπτου καὶ πάσῃ τῇ γῇ αὐτοῦ, καὶ ὅσα ἐποίησε τὴν δύναμιν τῶν Αἰγυπτίων, τὰ ἅρματα αὐτῶν καὶ τὴν ἵππον αὐτῶν, καὶ τὴν δύναμιν αὐτῶν, ὡσ ἐπέκλυσε τὸ ὕδωρ τῆσ θαλάσσησ τῆσ ἐρυθρᾶσ ἐπὶ προσώπου αὐτῶν καταδιωκόντων αὐτῶν ἐκ τῶν ὀπίσω ὑμῶν καὶ ἀπώλεσεν αὐτοὺσ Κύριοσ ἕωσ τῆσ σήμερον ἡμέρασ, καὶ ὅσα ἐποίησεν ὑμῖν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἕωσ ἤλθετε εἰσ τὸν τόπον τοῦτον, καὶ ὅσα ἐποίησε τῷ Δαθὰν καὶ Ἀβειρὼν υἱοὺσ Ἑλιὰβ υἱοῦ Ρουβήν, οὓσ ἀνοίξασα ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆσ κατέπιεν αὐτοὺσ καὶ τοὺσ οἴκουσ αὐτῶν καὶ τὰσ σκηνὰσ αὐτῶν καὶ πᾶσαν αὐτῶν τὴν ὑπόστασιν τὴν μετ̓ αὐτῶν ἐν μέσῳ παντὸσ Ἰσραήλ, ὅτι οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν ἑώρακαν πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὰ μεγάλα, ὅσα ἐποίησεν ἐν ὑμῖν σήμερον. καὶ φυλάξεσθε πάσασ τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ, ὅσασ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἵνα ζῆτε καὶ πολυπλασιασθῆτε καὶ εἰσελθόντεσ κληρονομήσετε τὴν γῆν, εἰσ ἣν ὑμεῖσ διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν, ἵνα μακροημερεύσητε ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσιν ὑμῶν δοῦναι αὐτοῖσ καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ̓ αὐτούσ, γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. ἔστι γὰρ ἡ γῆ, εἰσ ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν, οὐχ ὥσπερ γῆ Αἰγύπτου ἐστίν, ὅθεν ἐκπεπόρευσθε ἐκεῖθεν, ὅταν σπείρωσι τὸν σπόρον καὶ ποτίζωσι τοῖσ ποσὶν αὐτῶν ὡσεὶ κῆπον λαχανείασ. ἡ δὲ γῆ, εἰσ ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν, γῆ ὀρεινὴ καὶ πεδεινή, ἐκ τοῦ ὑετοῦ τοῦ οὐρανοῦ πίεται ὕδωρ, γῆ, ἣν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐπισκοπεῖται αὐτὴν διαπαντόσ, οἱ ὀφθαλμοὶ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπ̓ αὐτῆσ ἀπ̓ ἀρχῆσ τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ ἕωσ συντελείασ τοῦ ἐνιαυτοῦ. Ἐὰν δὲ ἀκοῇ ἀκούσητε πάσασ τὰσ ἐντολάσ, ἃσ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἀγαπᾶν Κύριον τὸ Θεόν σου καὶ λατρεύειν αὐτῷ ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ σου καὶ ἐξ ὅλησ τῆσ ψυχῆσ σου, καὶ δώσει τὸν ὑετὸν τῇ γῇ σου καθ̓ ὥραν πρώϊμον καὶ ὄψιμον, καὶ εἰσοίσεισ τὸν σῖτόν σου καὶ τὸν οἶνόν σου καὶ τὸ ἔλαιόν σου. καὶ δώσει χορτάσματα ἐν τοῖσ ἀγροῖσ σου τοῖσ κτήνεσί σου. καὶ φαγὼν καὶ ἐμπλησθεὶσ πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ πλατυνθῇ ἡ καρδία σου καὶ παραβῆτε καὶ λατρεύσητε θεοῖσ ἑτέροισ καὶ προσκυνήσητε αὐτοῖσ, καὶ θυμωθεὶσ ὀργῇ Κύριοσ ἐφ̓ ὑμῖν καὶ συσχῇ τὸν οὐρανόν, καὶ οὐκ ἔσται ὑετόσ, καὶ ἡ γῆ οὐ δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆσ, καὶ ἀπολεῖσθε ἐν τάχει ἀπό τῆσ γῆσ τῆσ ἀγαθῆσ, ἧσ Κύριοσ ἔδωκεν ὑμῖν. καὶ ἐμβαλεῖτε τὰ ρήματα ταῦτα εἰσ τὴν καρδίαν ὑμῶν καὶ εἰσ τὴν ψυχὴν ὑμῶν. καὶ ἀφάψετε αὐτὰ εἰσ σημεῖον ἐπὶ τῆσ χειρὸσ ὑμῶν, καὶ ἔσται ἀσάλευτον πρὸ ὀφθαλμῶν ὑμῶν. καὶ διδάξετε αὐτὰ τὰ τέκνα ὑμῶν λαλεῖν ἐν αὐτοῖσ καθημένουσ ἐν οἴκῳ καὶ πορευομένουσ ἐν ὁδῷ καὶ καθεύδοντασ καὶ διανισταμένουσ. καὶ γράψετε αὐτὰ ἐπὶ τὰσ φλιὰσ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν καὶ τῶν πυλῶν ὑμῶν, ἵνα μακροημερεύσητε καὶ αἱ ἡμέραι τῶν υἱῶν ὑμῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσιν ὑμῶν δοῦναι αὐτοῖσ, καθὼσ αἱ ἡμέραι τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἔσται ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε πάσασ τὰσ ἐντολὰσ ταύτασ, ἃσ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον ποιεῖν, ἀγαπᾶν Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ πορεύεσθαι ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ καὶ προσκολλᾶσθαι αὐτῷ, καὶ ἐκβαλεῖ Κύριοσ πάντα τὰ ἔθνη ταῦτα ἀπὸ προσώπου ὑμῶν, καὶ κληρονομήσετε ἔθνη μεγάλα καὶ ἰσχυρὰ μᾶλλον ἢ ὑμεῖσ. πάντα τὸν τόπον, οὗ ἐὰν πατήσῃ τὸ ἴχνοσ τοῦ ποδὸσ ὑμῶν, ὑμῖν ἔσται. ἀπὸ τῆσ ἐρήμου καὶ Ἀντιλιβάνου καὶ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου, ποταμοῦ Εὐφράτου, καὶ ἕωσ τῆσ θαλάσσησ τῆσ ἐπὶ δυσμῶν ἔσται τὰ ὅριά σου. οὐκ ἀντιστήσεται οὐδεὶσ κατὰ πρόσωπον ὑμῶν. τὸν φόβον ὑμῶν καὶ τὸν τρόμον ὑμῶν ἐπιθήσει Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν ἐπὶ πρόσωπον πάσησ τῆσ γῆσ, ἐφ̓ ἧσ ἂν ἐπιβῆτε ἐπ̓ αὐτῆσ, ὃν τρόπον ἐλάλησε πρὸσ ὑμᾶσ. Ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι ἐνώπιον ὑμῶν σήμερον τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν κατάραν. τὴν εὐλογίαν, ἐὰν ἀκούσητε τὰσ ἐντολὰσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν, ὅσασ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον, καὶ τὴν κατάραν, ἐὰν μὴ ἀκούσητε τὰσ ἐντολὰσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον, καὶ πλανηθῆτε ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ ἐνετειλάμην ὑμῖν, πορευθέντεσ. λατρεύειν θεοῖσ ἑτέροισ, οὓσ οὐκ οἴδατε. καὶ ἔσται ὅταν εἰσαγάγῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὴν γῆν, εἰσ ἣν διαβαίνεισ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν, καὶ δώσεισ τὴν εὐλογίαν ἐπ̓ ὄροσ Γαριζὶν καὶ τὴν κατάραν ἐπ̓ ὄροσ Γαιβάλ. ὑμεῖσ γὰρ διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην εἰσελθόντεσ κληρονομῆσαι τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν δίδωσιν ὑμῖν ἐν κλήρῳ πάσασ τὰσ ἡμέρασ, καὶ κατοικήσετε ἐν αὐτῇ. καὶ φυλάξεσθε τοῦ ποιεῖν πάντα τὰ προστάγματα αὐτοῦ καὶ τὰσ κρίσεισ ταύτασ, ὅσασ ἐγὼ δίδωμι ἐνώπιον ὑμῶν σήμερον. ΚΑΙ ταῦτα τὰ προστάγματα καὶ αἱ κρίσεισ, ἃσ φυλάξετε τοῦ ποιεῖν ἐν τῇ γῇ, ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ὑμῶν δίδωσιν ὑμῖν ἐν κλήρῳ πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ἃσ ὑμεῖσ ζῆτε ἐπὶ τῆσ γῆσ.
ἀπωλείᾳ ἀπολεῖτε πάντασ τοὺσ τόπουσ, ἐν οἷσ ἐλάτρευσαν ἐκεῖ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, οὓσ ὑμεῖσ κληρονομεῖτε αὐτούσ, ἐπὶ τῶν ὀρέων τῶν ὑψηλῶν καὶ ἐπὶ τῶν θινῶν καὶ ὑποκάτω δένδρου δασέοσ. καὶ κατασκάψετε τοὺσ βωμοὺσ αὐτῶν καὶ συντρίψετε τὰσ στήλασ αὐτῶν καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν ἐκκόψετε καὶ τὰ γλυπτὰ τῶν θεῶν αὐτῶν κατακαύσετε πυρί, καὶ ἀπολεῖται τὸ ὄνομα αὐτῶν ἐκ τοῦ τόπου ἐκείνου. οὐ ποιήσετε οὕτω Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν, ἀλλ̓ ἢ εἰσ τὸν τόπον, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν μιᾷ τῶν πόλεων ὑμῶν ἐπονομάσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ καὶ ἐπικληθῆναι, καὶ ἐκζητήσετε καὶ εἰσελεύσεσθε ἐκεῖ καὶ οἴσετε ἐκεῖ τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ τὰ θυσιάσματα ὑμῶν καὶ τὰσ ἀπαρχὰσ ὑμῶν καὶ τὰσ εὐχὰσ ὑμῶν καὶ τὰ ἑκούσια ὑμῶν καὶ τὰσ ὁμολογίασ ὑμῶν, τὰ πρωτότοκα τῶν βοῶν ὑμῶν καὶ τῶνπροβάτων ὑμῶν καὶ φάγεσθε ἐκεῖ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ εὐφρανθήσεσθε ἐπὶ πᾶσιν, οὗ ἐὰν ἐπιβάλητε τὴν χεῖρα, ὑμεῖσ καὶ οἱ οἶκοι ὑμῶν, καθότι εὐλόγησέ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. οὐ ποιήσετε πάντα ὅσα ἡμεῖσ ποιοῦμεν ὧδε σήμερον, ἕκαστοσ τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιον αὐτοῦ. οὐ γὰρ ἥκατε ἕωσ τοῦ νῦν εἰσ τὴν κατάπαυσιν καὶ εἰσ τὴν κληρονομίαν ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν δίδωσιν ὑμῖν. καὶ διαβήσεσθε τὸν Ἰορδάνην, καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν κατακληρονομεῖ ὑμῖν, καὶ καταπαύσει ὑμᾶσ ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν τῶν κύκλῳ, καὶ κατοικήσετε μετὰ ἀσφαλείασ. καὶ ἔσται ὁ τόποσ, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, ἐκεῖ οἴσετε πάντα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον, τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ τὰ θυσιάσματα ὑμῶν καὶ τὰ ἐπιδέκατα ὑμῶν καὶ τὰσ ἀπαρχὰσ τῶν χειρῶν ὑμῶν καὶ πᾶν ἐκλεκτὸν τῶν δώρων ὑμῶν, ὅσα ἂν εὔξησθε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν, καὶ εὐφρανθήσεσθε ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν, ὑμεῖσ καὶ οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρεσ ὑμῶν καὶ οἱ παῖδεσ ὑμῶν καὶ αἱ παιδίσκαι ὑμῶν καὶ ὁ Λευίτησ ὁ ἐπὶ τῶν πυλῶν ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ μερὶσ οὐδὲ κλῆροσ μεθ̓ ὑμῶν. πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἀνενέγκῃσ τὰ ὁλοκαυτώματά σου ἐν παντὶ τόπῳ, οὗ ἐὰν ἴδῃσ, ἀλλ̓ ἢ εἰσ τὸν τόπον, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου αὐτὸν ἐν μιᾷ τῶν φυλῶν σου, ἐκεῖ ἀνοίσετε τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ ἐκεῖ ποιήσεισ πάντα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον. ἀλλ̓ ἢ ἐν πάσῃ ἐπιθυμίᾳ σου θύσεισ καὶ φαγῇ κρέα κατὰ τὴν εὐλογίαν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ἣν ἔδωκέ σοι ἐν πάσῃ πόλει. ὁ ἀκάθαρτοσ ἐν σοὶ καὶ ὁ καθαρὸσ ἐπὶ τὸ αὐτὸ φάγεται αὐτό, ὡσ δορκάδα ἢ ἔλαφον. πλὴν τὸ αἷμα οὐ φάγεσθε, ἐπὶ τὴν γῆν ἐκχεεῖτε αὐτὸ ὡσ ὕδωρ οὐ δυνήσῃ φαγεῖν ἐν ταῖσ πόλεσί σου τὸ ἐπιδέκατον τοῦ σίτου σου καὶ τοῦ οἴνου σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου, τὰ πρωτότοκα τῶν βοῶν σου καὶ τῶν προβάτων σου καὶ πάσασ τάσ εὐχάσ, ὅσασ ἂν εὔξησθε, καὶ τὰσ ὁμολογίασ ὑμῶν καὶ τὰσ ἀπαρχὰσ τῶν χειρῶν ὑμῶν, ἀλλ̓ ἢ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου φαγῇ αὐτὸ ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου αὐτῷ, σὺ καὶ ὁ υἱόσ σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖσ σου καὶ ἡ παιδίσκη σου καὶ ὁ προσήλυτοσ ὁ ἐν ταῖσ πόλεσιν ὑμῶν, καὶ εὐφρανθήσῃ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ πάντα, οὗ ἐὰν ἐπιβάλῃσ τὴν χεῖρά σου. πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἐγκαταλίπῃσ τὸν Λευίτην πάντα τὸν χρόνον, ὅσον ἂν ζῇσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. Ἐὰν δὲ ἐμπλατύνῃ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὰ ὅριά σου, καθάπερ ἐλάλησέ σοι, καὶ ἐρεῖσ. φάγομαι κρέα, ἐὰν ἐπιθυμήσῃ ἡ ψυχή σου ὥστε φαγεῖν κρέα, ἐν πάσῃ ἐπιθυμίᾳ τῆσ ψυχῆσ σου φαγῇ κρέα. ἐὰν δὲ μακρὰν ἀπέχῃ σου ὁ τόποσ, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐκεῖ ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, καὶ θύσεισ ἀπὸ τῶν βοῶν σου καὶ ἀπὸ τῶν προβάτων σου, ὧν ἂν δῷ ὁ Θεόσ σοι, ὃν τρόπον ἐνετειλάμην σοι καὶ φαγῇ ἐν ταῖσ πόλεσί σου κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τῆσ ψυχῆσ σου. ὡσ ἔσθεται ἡ δορκὰσ καὶ ἡ ἔλαφοσ, οὕτω φαγῇ αὐτό, ὁ ἀκάθαρτοσ ἐν σοὶ καὶ ὁ καθαρὸσ ὡσαύτωσ ἔδεται. πρόσεχε ἰσχυρῶσ τοῦ μὴ φαγεῖν αἷμα, ὅτι τὸ αἷμα αὐτοῦ ψυχή. οὐ βρωθήσεται ψυχὴ μετὰ τῶν κρεῶν, οὐ φάγεσθε, ἐπὶ τὴν γῆν ἐκχεεῖτε αὐτὸ ὡσ ὕδωρ. οὐ φαγῇ αὐτό, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ τοῖσ υἱοῖσ σου μετὰ σέ, ἐὰν ποιήσῃσ τὸ καλὸν καὶ τὸ ἀρεστὸν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. πλὴν τὰ ἅγιά σου, ἐὰν γένηταί σοι, καὶ τὰσ εὐχάσ σου λαβὼν ἥξεισ εἰσ τὸν τόπον, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, καὶ ποιήσεισ τὰ ὁλοκαυτώματά σου. τὰ κρέα ἀνοίσεισ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, τὸ δὲ αἷμα τῶν θυσιῶν σου προσχεεῖσ πρὸσ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, τὰ δὲ κρέα φαγῇ. φυλάσσου καὶ ἄκουε καὶ ποιήσεισ πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ τοῖσ υἱοῖσ σου δἰ αἰῶνοσ, ἐὰν ποιήσῃσ τὸ ἀρεστὸν καὶ τὸ καλὸν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Ἐὰν δὲ ἐξολοθρεύσῃ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὰ ἔθνη, εἰσ οὓσ εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι τὴν γῆν αὐτῶν, ἀπὸ προσώπου σου καὶ κατακληρονομήσῃσ αὐτήν, καὶ κατοικήσῃσ ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἐκζητήσῃσ ἐπακολουθῆσαι αὐτοῖσ μετὰ τὸ ἐξολοθρευθῆναι αὐτοὺσ ἀπὸ προσώπου σου λέγων. πῶσ ποιοῦσι τὰ ἔθνη ταῦτα τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, ποιήσω κἀγώ. οὐ ποιήσεισ οὕτω τῷ Θεῷ σου. τὰ γὰρ βδελύγματα Κυρίου, ἃ ἐμίσησεν, ἐποίησαν ἐν τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, ὅτι τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτῶν κατακαίουσιν ἐν πυρὶ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν. ΠΑΝ ρῆμα ὃ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον, τοῦτο φυλάξῃ ποιεῖν. οὐ προσθήσεισ ἐπ̓ αὐτὸ οὐδὲ ἀφελεῖσ ἀπ̓ αὐτοῦ.
ἐὰν δὲ ἀναστῇ ἐν σοὶ προφήτησ ἢ ἐνυπνιαζόμενοσ τὸ ἐνύπνιον καὶ δῷ σοι σημεῖον ἢ τέρας καὶ ἔλθῃ τὸ σημεῖον ἢ τὸ τέρασ, ὃ ἐλάλησε πρόσ σε λέγων. πορευθῶμεν καὶ λατρεύσωμεν θεοῖσ ἑτέροισ, οὓσ οὐκ οἴδατε, οὐκ ἀκούσεσθε τῶν λόγων τοῦ προφήτου ἐκείνου ἢ τοῦ ἐνυπνιαζομένου τὸ ἐνύπνιον ἐκεῖνο, ὅτι πειράζει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ὑμᾶσ εἰδέναι, εἰ ἀγαπᾶτε τὸν Θεὸν ὑμῶν ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ ὑμῶν καὶ ἐξ ὅλησ τῆσ ψυχῆσ ὑμῶν. ὀπίσω Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν πορεύσεσθε καὶ τοῦτον φοβηθήσεσθε καὶ τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ ἀκούσεσθε καὶ αὐτῷ προστεθήσεσθε. καὶ ὁ προφήτησ ἐκεῖνοσ ἢ ὁ τὸ ἐνύπνιον ἐνυπνιαζόμενοσ ἐκεῖνοσ ἀποθανεῖται. ἐλάλησε γὰρ πλανῆσαί σε ἀπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγόντοσ σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, τοῦ λυτρωσαμένου σε ἐκ τῆσ δουλείασ, ἐξῶσαί σε ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ ἐνετείλατό σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου πορεύεσθαι ἐν αὐτῇ. καὶ ἀφανιεῖσ τὸ πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν. Ἐὰν δὲ παρακαλέσῃ σε ὁ ἀδελφόσ σου ἐκ πατρόσ σου ἢ ἐκ μητρόσ σου ἢ ὁ υἱόσ σου ἢ ἡ θυγάτηρ ἢ ἡ γυνή σου ἡ ἐν κόλπῳ σου ἢ φίλοσ ἴσοσ τῇ ψυχῇ σου λάθρα λέγων. βαδίσωμεν καὶ λατρεύσωμεν θεοῖσ ἑτέροισ, οὓσ οὐκ ᾔδεισ σὺ καὶ οἱ πατέρεσ σου, ἀπὸ τῶν θεῶν τῶν ἐθνῶν τῶν περικύκλῳ ὑμῶν, τῶν ἐγγιζόντων σοι ἢ τῶν μακρὰν ἀπὸ σοῦ, ἀπ̓ ἄκρου τῆσ γῆσ ἕωσ ἄκρου τῆσ γῆσ, οὐ συνθελήσεισ αὐτῷ καὶ οὐκ εἰσακούσῃ αὐτοῦ καὶ οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμόσ σου ἐπ̓ αὐτῷ, οὐκ ἐπιποθήσεισ ἐπ̓ αὐτῷ οὐδ̓ οὐ μὴ σκεπάσῃσ αὐτόν. ἀναγγέλων ἀναγγελεῖσ περὶ αὐτοῦ, καὶ αἱ χεῖρέσ σου ἔσονται ἐπ̓ αὐτὸν ἐν πρώτοισ ἀποκτεῖναι αὐτόν, καὶ αἱ χεῖρεσ παντὸσ τοῦ λαοῦ ἐπ̓ ἐσχάτῳ, καὶ λιθοβολήσουσιν αὐτὸν ἐν λίθοισ, καὶ ἀποθανεῖται, ὅτι ἐζήτησεν ἀποστῆσαί σε ἀπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγόντοσ σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ. καὶ πᾶσ Ἰσραὴλ ἀκούσασ φοβηθήσεται καὶ οὐ προσθήσωσι ποιῆσαι ἔτι κατὰ τὸ ρῆμα τὸ πονηρὸν τοῦτο ἐν ὑμῖν. Ἐὰν δὲ ἀκούσῃσ ἐν μιᾷ τῶν πόλεών σου, ὧν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι κατοικεῖν σε ἐκεῖ, λεγόντων. ἐξήλθοσαν ἄνδρεσ παράνομοι ἐξ ὑμῶν καὶ ἀπέστησαν πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ τὴν γῆν αὐτῶν λέγοντεσ. πορευθῶμεν καὶ λατρεύσωμεν θεοῖσ ἑτέροισ, οὓσ οὐκ ᾔδειτε, καὶ ἐτάσεισ καὶ ἐρωτήσεισ καὶ ἐρευνήσεισ σφόδρα, καὶ ἰδοὺ ἀληθὴσ σαφῶσ ὁ λόγοσ, γεγένηται τὸ βδέλυγμα τοῦτο ἐν ὑμῖν, ἀναιρῶν ἀνελεῖσ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ ἐν φόνῳ μαχαίρασ, ἀναθέματι ἀναθεματιεῖτε αὐτὴν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ καὶ πάντα τὰ σκῦλα αὐτῆσ συνάξεισ εἰσ τὰσ διόδουσ αὐτῆσ καὶ ἐμπρήσεισ τὴν πόλιν ἐν πυρὶ καὶ πάντα τὰ σκῦλα αὐτῆσ πανδημεὶ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, καὶ ἔσται ἀοίκητοσ εἰσ τὸν αἰῶνα, οὐκ ἀνοικοδομηθήσεται ἔτι. καὶ οὐ προσκολληθήσεται οὐδὲν ἀπὸ τοῦ ἀναθέματοσ ἐν τῇ χειρί σου, ἵνα ἀποστραφῇ Κύριοσ ἀπὸ θυμοῦ τῆσ ὀργῆσ αὐτοῦ καὶ δώσῃ σοι ἔλεοσ καὶ ἐλεήσῃ σε καὶ πληθύνῃ σε, ὃν τρόπον ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου, ἐὰν ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, φυλάσσειν τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ, ὅσασ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ποιεῖν τὸ καλὸν καὶ τὸ ἀρεστὸν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. ΥΙΟΙ ἐστε Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. οὐκ ἐπιθήσετε φαλάκρωμα ἀνὰ μέσον τῶν ὀφθαλμῶν ὑμῶν ἐπὶ νεκρῷ.
ὅτι λαὸσ ἅγιοσ εἶ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, καὶ σὲ ἐξελέξατο Κύριοσ ὁ Θεόσ σου γενέσθαι σε λαὸν αὐτῷ περιούσιον ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν τῶν ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ. Οὐ φάγεσθε πᾶν βδέλυγμα. ταῦτα κτήνη, ἃ φάγεσθε, μόσχον ἐκ βοῶν καὶ ἀμνὸν ἐκ προβάτων καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν, ἔλαφον καὶ δορκάδα καὶ πύγαργον, ὄρυγα καὶ καμηλοπάρδαλιν. πᾶν κτῆνοσ διχηλοῦν ὁπλὴν καὶ ὀνυχιστῆρασ ὀνυχίζον δύο χηλῶν καὶ ἀνάγον μηρυκισμὸν ἐν τοῖσ κτήνεσι, ταῦτα φάγεσθε. καὶ ταῦτα οὐ φάγεσθε ἀπὸ τῶν ἀναγόντων μηρυκισμὸν καὶ ἀπὸ τῶν διχηλούντων τὰσ ὁπλὰσ καὶ ὀνυχιζόντων ὀνυχιστῆρασ. τὸν κάμηλον καὶ δασύποδα καὶ χοιρογρύλλιον, ὅτι ἀνάγουσι μηρυκισμὸν καὶ ὁπλὴν οὐ διχηλοῦσιν, ἀκάθαρτα ταῦτα ὑμῖν ἐστι. καὶ τὸν ὗν, ὅτι διχηλεῖ ὁπλὴν τοῦτο καὶ ὀνυχίζει ὀνυχιστῆρασ ὁπλῆσ, καὶ τοῦτο μηρυκισμὸν οὐ μηρυκᾶται, ἀκάθαρτον τοῦτο ὑμῖν. ἀπὸ τῶν κρεῶν αὐτῶν οὐ φάγεσθε καὶ τῶν θνησιμαίων αὐτῶν οὐχ ἅψεσθε. καὶ ταῦτα φάγεσθε ἀπὸ πάντων τῶν ἐν τῷ ὕδατι. πάντα ὅσα ἐστὶν ἐν αὐτοῖσ πτερύγια καὶ λεπίδεσ, φάγεσθε. καὶ πάντα ὅσα οὐκ ἔστιν αὐτοῖσ πτερύγια καὶ λεπίδεσ, οὐ φάγεσθε, ἀκάθαρτα ὑμῖν ἐστι. πᾶν ὄρνεον καθαρὸν φάγεσθε. καὶ ταῦτα οὐ φάγεσθε ἀπ̓ αὐτῶν. τὸν ἀετὸν καὶ τὸν γρύπα καὶ τὸν ἁλιαίετον καὶ τὸν γύπα καὶ τὸν ἴκτινον καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ πάντα κόρακα καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ στρουθὸν καί γλαῦκα καὶ λάρον καὶ ἐρωδιὸν καὶ κύκνον καὶ ἶβιν καὶ καταράκτην καὶ ἱέρακα καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ ἔποπα καὶ νυκτικόρακα καὶ πελεκᾶνα καὶ χαραδριὸν καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ πορφυρίωνα καὶ νυκτερίδα. πάντα τὰ ἑρπετὰ τῶν πετεινῶν ἀκάθαρτά ἐστιν ὑμῖν, οὐ φάγεσθε ἀπ̓ αὐτῶν. πᾶν πετεινὸν καθαρὸν φάγεσθε. πᾶν θνησιμαῖον οὐ φάγεσθε. τῷ παροίκῳ τῷ ἐν ταῖσ πόλεσί σου δοθήσεται, καὶ φάγεται, ἢ ἀποδώσῃ τῷ ἀλλοτρίῳ. ὅτι λαὸσ ἅγιοσ εἶ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου. οὐχ ἑψήσεισ ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸσ αὐτοῦ. Δεκάτην ἀποδεκατώσεισ παντὸσ γενήματοσ τοῦ σπέρματόσ σου, τὸ γένημα τοῦ ἀγροῦ σου ἐνιαυτὸν κατ̓ ἐνιαυτόν, καὶ φαγῇ αὐτὸ ἐν τῷ τόπῳ ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ. οἴσετε τὰ ἐπιδέκατα τοῦ σίτου σου καὶ τοῦ οἴνου σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου, τὰ πρωτότοκα τῶν βοῶν σου καὶ τῶν προβάτων σου, ἵνα μάθῃσ φοβεῖσθαι Κύριον τὸν Θεόν σου πάσασ τὰσ ἡμέρασ. ἐὰν δὲ μακρὰν γένηται ἡ ὁδὸσ ἀπὸ σοῦ καὶ μὴ δύνῃ ἀναφέρειν αὐτά, ὅτι μακρὰν ἀπὸ σοῦ ὁ τόποσ, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, ὅτι εὐλογήσει σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, καὶ ἀποδώσῃ αὐτὰ ἀργυρίου καὶ λήψῃ τὸ ἀργύριον ἐν ταῖσ χερσί σου καὶ πορεύσῃ εἰσ τὸν τόπον, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου αὐτόν, καὶ δώσεισ ἀργύριον ἐπὶ παντόσ, οὗ ἂν ἐπιθυμῇ ἡ ψυχή σου, ἐπὶ βουσὶν ἢ ἐπὶ προβάτοισ, ἐπ̓ οἴνῳ ἢ ἐπὶ σίκερα ἢ ἐπὶ παντόσ, οὗ ἂν ἐπιθυμῇ ἡ ψυχή σου, καὶ φαγῇ ἐκεῖ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ εὐφρανθήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκόσ σου καὶ ὁ Λευίτησ ὁ ἐν ταῖσ πόλεσί σου, ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ μερὶσ οὐδὲ κλῆροσ μετὰ σοῦ. μετὰ τρία ἔτη ἐξοίσεισ πᾶν τὸ ἐπιδέκατον τῶν γενημάτων σου. ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ θήσεισ αὐτὸ ἐν ταῖσ πόλεσί σου, καὶ ἐλεύσεται ὁ Λευίτησ, ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ μερὶσ οὐδὲ κλῆροσ μετὰ σοῦ, καὶ ὁ προσήλυτοσ καὶ ὁ ὀρφανὸσ καὶ ἡ χήρα ἡ ἐν ταῖσ πόλεσί σου καὶ φάγονται καὶ ἐμπλησθήσονται, ἵνα εὐλογήσῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ, οἷσ ἐὰν ποιῇσ. ΔἸ ἑπτὰ ἐτῶν ποιήσεισ ἄφεσιν.
καὶ οὕτω τὸ πρόσταγμα τῆσ ἀφέσεωσ. ἀφήσεισ πᾶν χρέοσ ἴδιον, ὃ ὀφείλει σοι ὁ πλησίον, καὶ τὸν ἀδελφόν σου οὐκ ἀπαιτήσεισ, ἐπικέκληται γὰρ ἄφεσισ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου. τὸν ἀλλότριον ἀπαιτήσεισ ὅσα ἐὰν ᾖ σοι παῤ αὐτῷ, τῷ δὲ ἀδελφῷ σου ἄφεσιν ποιήσεισ τοῦ χρέουσ σου. ὅτι οὐκ ἔσται ἐν σοὶ ἐνδεήσ, ὅτι εὐλογῶν εὐλογήσει σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν τῇ γῇ, ᾗ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι ἐν κλήρῳ κατακληρονομῆσαι αὐτήν. ἐὰν δὲ ἀκοῇ εἰσακούσητε τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάσασ τὰσ ἐντολὰσ ταύτασ, ὅσασ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εὐλόγησέ σε, ὃν τρόπον ἐλάλησέ σοι, καὶ δανειεῖσ ἔθνεσι πολλοῖσ, σὺ δὲ οὐ δανειῇ, καὶ ἄρξεισ ἐθνῶν πολλῶν, σοῦ δὲ οὐκ ἄρξουσιν. Ἐὰν δὲ γένηται ἐν σοὶ ἐνδεὴσ ἐκ τῶν ἀδελφῶν σου ἐν μιᾷ τῶν πόλεών σου ἐν τῇ γῇ, ᾗ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι, οὐκ ἀποστέρξεισ τὴν καρδίαν σου οὐδ̓ οὐ μὴ συσφίγξῃσ τὴν χεῖρά σου ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ σου τοῦ ἐπιδεομένου. ἀνοίγων ἀνοίξεισ τὰσ χεῖράσ σου αὐτῷ καὶ δάνειον δανειεῖσ αὐτῷ ὅσον ἐπιδέεται, καθότι ἐνδεεῖται. πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ γένηται ρῆμα κρυπτὸν ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἀνόμημα λέγων. ἐγγίζει τό ἔτοσ τὸ ἕβδομον, ἔτοσ τῆσ ἀφέσεωσ, καὶ πονηρεύσηται ὁ ὀφθαλμόσ σου τῷ ἀδελφῷ σου τῷ ἐπιδεομένῳ, καὶ οὐ δώσεισ αὐτῷ, καὶ καταβοήσεται κατὰ σοῦ πρὸσ Κύριον, καὶ ἔσται ἐν σοὶ ἁμαρτία μεγάλη. διδοὺσ δώσεισ αὐτῷ καὶ δάνειον δανειεῖσ αὐτῷ ὅσον ἐπιδέεται, καὶ οὐ λυπηθήσῃ τῇ καρδίᾳ σου διδόντοσ σου αὐτῷ, ὅτι διά τὸ ρῆμα τοῦτο εὐλογήσει σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ καὶ ἐν πᾶσιν, οὗ ἂν ἐπιβάλῃσ τὴν χεῖρά σου. οὐ γὰρ μὴ ἐκλίπῃ ἐνδεὴσ ἀπὸ τῆσ γῆσ σου. διὰ τοῦτο ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ρῆμα τοῦτο λέγων. ἀνοίγων ἀνοίξεισ τὰσ χεῖράσ σου τῷ ἀδελφῷ σου τῷ πένητι καὶ τῷ ἐπιδεομένῳ τῷ ἐπὶ τῆσ γῆσ σου. Ἐὰν δὲ πραθῇ σοι ὁ ἀδελφόσ σου ὁ Ἑβραῖοσ ἢ Ἑβραία, δουλεύσει σοι ἓξ ἔτη, καὶ τῷ ἑβδόμῳ ἐξαποστελεῖσ αὐτὸν ἐλεύθερον ἀπὸ σοῦ. ὅταν δὲ ἐξαποστέλλῃσ αὐτὸν ἐλεύθερον ἀπὸ σοῦ, οὐκ ἐξαποστελεῖσ αὐτὸν κενόν. ἐφόδιον ἐφοδιάσεισ αὐτὸν ἀπὸ τῶν προβάτων σου καὶ ἀπὸ τοῦ σίτου σου καὶ ἀπὸ τοῦ οἴνου σου. καθὰ εὐλόγησέ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, δώσεισ αὐτῷ. καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτησ ἦσθα ἐν γῇ Αἰγύπτου καὶ ἐλυτρώσατό σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐκεῖθεν. διὰ τοῦτο ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ρῆμα τοῦτο. ἐὰν δὲ λέγῃ πρόσ σε, οὐκ ἐξελεύσομαι ἀπὸ σοῦ, ὅτι ἠγάπηκέ σε καὶ τὴν οἰκίαν σου, ὅτι εὖ ἐστιν αὐτῷ παρὰ σοί, καὶ λήψῃ τὸ ὀπήτιον, καὶ τρυπήσεισ τὸ ὠτίον αὐτοῦ πρὸσ τὴν θύραν, καὶ ἔσται σοι οἰκέτησ εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ τὴν παιδίσκην σου ὡσαύτωσ ποιήσεισ. οὐ σκληρὸν ἔσται ἐναντίον σου ἐξαποστελλομένων αὐτῶν ἐλευθέρων ἀπὸ σοῦ, ὅτι ἐπέτειον μισθὸν τοῦ μισθωτοῦ ἐδούλευσέ σοι ἓξ ἔτη. καὶ εὐλογήσει σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν πᾶσιν, οἷσ ἐὰν ποιῇσ. Πᾶν πρωτότοκον, ὃ ἐὰν τεχθῇ ἐν ταῖσ βουσί σου καὶ ἐν τοῖσ προβάτοισ σου, τὰ ἀρσενικά, ἁγιάσεισ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου. οὐκ ἐργᾷ ἐν τῷ πρωτοτόκῳ μόσχῳ σου καὶ οὐ μὴ κείρῃσ τὰ πρωτότοκα τῶν προβάτων σου. ἔναντι Κυρίου φαγῇ αὐτὸ ἐνιαυτὸν ἐξ ἐνιαυτοῦ ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, σὺ καὶ ὁ οἶκόσ σου. ἐὰν δὲ ᾖ ἐν αὐτῷ μῶμοσ, χωλὸν ἢ τυφλὸν ἢ καὶ πᾶσ μῶμοσ πονηρόσ, οὐ θύσεισ αὐτὸ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου. ἐν ταῖσ πόλεσί σου φαγῇ αὐτό, ὁ ἀκάθαρτοσ ἐν σοὶ καὶ ὁ καθαρὸσ ὡσαύτωσ ἔδεται ὡσ δορκάδα ἢ ἔλαφον. πλὴν αἷμα οὐ φάγεσθε, ἐπὶ τὴν γῆν ἐκχεεῖσ αὐτὸ ὡσ ὕδωρ. ΦΥΛΑΞΑΙ τὸν μῆνα τῶν νέων καὶ ποιήσεισ τὸ πάσχα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, ὅτι ἐν τῷ μηνὶ τῶν νέων ἐξῆλθεσ ἐξ Αἰγύπτου νυκτόσ.
καὶ θύσεισ τὸ πάσχα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πρόβατα καὶ βόασ ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ. οὐ φαγῇ ἐπ̓ αὐτοῦ ζύμην. ἑπτὰ ἡμέρασ φαγῇ ἐπ̓ αὐτοῦ ἄζυμα, ἄρτον κακώσεωσ, ὅτι ἐν σπουδῇ ἐξήλθετε ἐξ Αἰγύπτου. ἵνα μνησθῆτε τὴν ἡμέραν τῆσ ἐξοδίασ ὑμῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ ὑμῶν. οὐκ ὀφθήσεταί σοι ζύμη ἐν πᾶσι τοῖσ ὁρίοισ σου ἑπτὰ ἡμέρασ, καὶ οὐ κοιμηθήσεται ἀπὸ τῶν κρεῶν, ὧν ἐὰν θύσῃσ τὸ ἑσπέρασ τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ εἰσ τὸ πρωί̈. οὐ δυνήσῃ θῦσαι τὸ πάσχα ἐν οὐδεμιᾷ τῶν πόλεών σου, ὧν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι, ἀλλ̓ ἢ εἰσ τὸν τόπον, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, θύσεισ τὸ πάσχα ἑσπέρασ πρὸσ δυσμὰσ ἡλίου ἐν τῷ καιρῷ, ᾧ ἐξῆλθεσ ἐξ Αἰγύπτου, καὶ ἑψήσεισ καὶ ὀπτήσεισ καὶ φαγῇ ἐν τῷ τόπῳ, οὗ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου αὐτόν, καὶ ἀποστραφήσῃ τὸ πρωί̈ καὶ ἐλεύσῃ εἰσ τοὺσ οἴκουσ σου. ἓξ ἡμέρασ φαγῇ ἄζυμα, καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἐξόδιον, ἑορτὴ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου. οὐ ποιήσεισ ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον πλὴν ὅσα ποιηθήσεται ψυχῇ. ἑπτά ἑβδομάδασ ἐξαριθμήσεισ σεαυτῷ. ἀρξαμένου σου δρέπανον ἐπ̓ ἀμητόν, ἄρξῃ ἐξαριθμῆσαι ἑπτὰ ἑβδομάδασ. καὶ ποιήσεισ ἑορτὴν ἑβδομάδων Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου καθὼσ ἡ χείρ σου ἰσχύει, ὅσα ἂν δῷ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. καὶ εὐφρανθήσῃ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, σὺ καὶ ὁ υἱόσ σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖσ σου καὶ ἡ παιδίσκη σου καὶ ὁ Λευίτησ καὶ ὁ προσήλυτοσ καὶ ὁ ὀρφανὸσ καὶ ἡ χήρα ἡ οὖσα ἐν ὑμῖν, ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτησ ἐγένου ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, καὶ φυλάξῃ καὶ ποιήσεισ τὰσ ἐντολὰσ ταύτασ. ἑορτὴν σκηνῶν ποιήσεισ σεαυτῷ ἑπτὰ ἡμέρασ ἐν τῷ συναγαγεῖν σε ἐκ τῆσ ἅλωνόσ σου καὶ ἀπὸ τῆσ ληνοῦ σου. καὶ εὐφρανθήσῃ ἐν τῇ ἑορτῇ σου, σὺ καὶ ὁ υἱόσ σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖσ σου καὶ ἡ παιδίσκη σου καὶ ὁ Λευίτησ καὶ ὁ προσήλυτοσ καὶ ὁ ὀρφανὸσ καὶ ἡ χήρα ἡ οὖσα ἐν ταῖσ πόλεσί σου. ἑπτὰ ἡμέρασ ἑορτάσεισ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου αὐτῷ. ἐὰν δὲ εὐλογήσῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν πᾶσι τοῖσ γενήμασί σου καὶ ἐν παντὶ ἔργῳ τῶν χειρῶν σου, καὶ ἔσῃ εὐφραινόμενοσ. τρεῖσ καιροὺσ τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται αὐτὸν Κύριοσ, ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν ἀζύμων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν ἑβδομάδων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῆσ σκηνοπηγίασ. οὐκ ὀφθήσῃ ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου κενόσ. ἕκαστοσ κατὰ δύναμιν τῶν χειρῶν ὑμῶν, κατὰ τὴν εὐλογίαν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ἣν ἔδωκέ σοι. Κριτὰσ καὶ γραμματοεισαγωγεῖσ ποιήσεισ σεαυτῷ ἐν ταῖσ πόλεσί σου, αἷσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι, κατὰ φυλάσ, καὶ κρινοῦσι τὸν λαὸν κρίσιν δικαίαν. οὐκ ἐκκλινοῦσι κρίσιν, οὐδὲ ἐπιγνώσονται πρόσωπον οὐδὲ λήψονται δῶρον. τὰ γὰρ δῶρα ἀποτυφλοῖ ὀφθαλμοὺσ σοφῶν καὶ ἐξαίρει λόγουσ δικαίων. δικαίωσ τὸ δίκαιον διῴξῃ, ἵνα ζῆτε καὶ εἰσελθόντεσ κληρονομήσητε τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι. Οὐ φυτεύσεισ σεαυτῷ ἄλσοσ, πᾶν ξύλον, παρὰ τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ σου οὐ ποιήσεισ σεαυτῷ. οὐ στήσεισ σεαυτῷ στήλην, ἃ ἐμίσησε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. ΟΥ θύσεισ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου μόσχον ἢ πρόβατον, ἐν ᾧ ἐστιν ἐν αὐτῷ μῶμοσ, πᾶν ρῆμα πονηρόν, ὅτι βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σού ἐστιν.
Ἐὰν δὲ εὑρεθῇ ἐν μιᾷ τῶν πόλεών σου, ὧν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι, ἀνὴρ ἢ γυνή, ὃσ ποιήσει τὸ πονηρὸν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου παρελθͅειν τὴν διαθήκην αὐτοῦ, καὶ ἐλθόντεσ λατρεύσωσι θεοῖσ ἑτέροισ καὶ προσκυνήσωσιν αὐτοῖσ, τῷ ἡλίῳ ἢ τῇ σελήνῃ ἢ παντὶ τῶν ἐκ τοῦ κόσμου τοῦ οὐρανοῦ, ἃ οὐ προσέξατέ σοι, καὶ ἀναγγελῇ σοι, καὶ ἐκζητήσεισ σφόδρα, καὶ ἰδοὺ ἀληθῶσ γέγονε τὸ ρῆμα, γεγένηται τὸ βδέλυγμα τοῦτο ἐν Ἰσραήλ, καὶ ἐξάξεισ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον ἢ τὴν γυναῖκα ἐκείνην καὶ λιθοβολήσετε αὐτοὺσ ἐν λίθοισ, καὶ τελευτήσουσιν. ἐπὶ δυσὶ μάρτυσιν ἢ ἐπὶ τρισὶ μάρτυσιν ἀποθανεῖται ὁ ἀποθνήσκων. οὐκ ἀποθανεῖται ἐφ̓ ἑνὶ μάρτυρι. καὶ ἡ χεὶρ τῶν μαρτύρων ἔσται ἐπ̓ αὐτῷ ἐν πρώτοισ θανατῶσαι αὐτόν, καὶ ἡ χεὶρ τοῦ λαοῦ ἐπ̓ ἐσχάτων. καὶ ἐξαρεῖσ τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν. Ἐὰν δὲ ἀδυνατήσῃ ἀπὸ σοῦ ρῆμα ἐν κρίσει ἀναμέσον αἷμα αἵματοσ καὶ ἀναμέσον κρίσισ κρίσεωσ καὶ ἀναμέσον ἁφὴ ἁφῆσ καὶ ἀναμέσον ἀντιλογία ἀντιλογίασ, ρήματα κρίσεωσ ἐν ταῖσ πόλεσιν ὑμῶν, καὶ ἀναστὰσ ἀναβήσῃ εἰσ τὸν τόπον, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐκεῖ, καὶ ἐλεύσῃ πρὸσ τοὺσ ἱερεῖσ τοὺσ Λευίτασ καὶ πρὸσ τὸν κριτήν, ὃσ ἂν γένηται ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ, καὶ ἐκζητήσαντεσ ἀναγγελοῦσί σοι τὴν κρίσιν. καὶ ποιήσεισ κατὰ τὸ πρᾶγμα, ὃ ἂν ἀναγγείλωσί σοι ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, καὶ φυλάξῃ ποιῆσαι πάντα ὅσα ἂν νομοθετηθῇ σοι. κατὰ τὸν νόμον καὶ κατὰ τὴν κρίσιν, ἣν ἂν εἴπωσί σοι, ποιήσεισ, οὐκ ἐκκλινεῖσ ἀπὸ τοῦ ρήματοσ, οὗ ἐὰν ἀναγγείλωσί σοι, δεξιὰ οὐδὲ ἀριστερά. καὶ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ ἐὰν ποιήσῃ ἐν ὑπερηφανίᾳ ὥστε μὴ ὑπακοῦσαι τοῦ ἱερέωσ τοῦ παρεστηκότοσ λειτουργεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἢ τοῦ κριτοῦ, ὃσ ἂν ᾖ ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ, καὶ ἀποθανεῖται ὁ ἄνθρωποσ ἐκεῖνοσ, καὶ ἐξαρεῖσ τὸν πονηρὸν ἐξ Ἰσραήλ. καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ἀκούσασ φοβηθήσεται καὶ οὐκ ἀσεβήσει ἔτι. Ἐὰν δὲ εἰσέλθῃσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι, καὶ κληρονομήσῃσ αὐτὴν καὶ κατοικήσῃσ ἐπ̓ αὐτὴν καὶ εἴπῃσ. καταστήσω ἐπ̓ ἐμαυτὸν ἄρχοντα, καθὰ καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη τὰ κύκλῳ μου, καθιστῶν καταστήσεισ ἐπὶ σεαυτὸν ἄρχοντα, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτόν. ἐκ τῶν ἀδελφῶν σου καταστήσεισ ἐπὶ σεαυτὸν ἄρχοντα. οὐ δυνήσῃ καταστῆσαι ἐπὶ σεαυτὸν ἄνθρωπον ἀλλότριον, ὅτι οὐκ ἀδελφόσ σού ἐστι. διότι οὐ πληθυνεῖ ἑαυτῷ ἵππον οὐδὲ μὴ ἀποστρέψῃ τὸν λαὸν εἰσ Αἴγυπτον, ὅπωσ μὴ πληθύνῃ αὐτῷ ἵππον, ὁ δὲ Κύριοσ εἶπεν. οὐ προσθήσεσθε ἀποστρέψαι τῇ ὁδῷ ταύτῃ ἔτι. καὶ οὐ πληθυνεῖ ἑαυτῷ γυναῖκασ, ἵνα μὴ μεταστῇ αὐτοῦ ἡ καρδία. καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐ πληθυνεῖ ἑαυτῷ σφόδρα. καὶ ὅταν καθίσῃ ἐπὶ τῆσ ἀρχῆσ αὐτοῦ, καὶ γράψει αὐτῷ τὸ δευτερονόμιον τοῦτο εἰσ βιβλίον παρὰ τῶν ἱερέων τῶν Λευιτῶν, καὶ ἔσται μετ̓ αὐτοῦ, καὶ ἀναγνώσεται ἐν αὐτῷ πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ αὐτοῦ, ἵνα μάθῃ φοβεῖσθαι Κύριον τὸν Θεόν σου καὶ φυλάσσεσθαι πάσασ τὰσ ἐντολὰσ ταύτασ καὶ τὰ δικαιώματα ταῦτα ποιεῖν, ἵνα μὴ ὑψωθῇ ἡ καρδία αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ, ἵνα μὴ παραβῇ ἀπὸ τῶν ἐντολῶν δεξιὰ ἢ ἀριστερά, ὅπωσ ἂν μακροχρονίσῃ ἐπὶ τῆσ ἀρχῆσ αὐτοῦ, αὐτὸσ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ΟΥΚ ἔσται τοῖσ ἱερεῦσι τοῖσ Λευίταισ, ὅλῃ φυλῇ Λευί, μερὶσ οὐδὲ κλῆροσ μετὰ Ἰσραήλ. καρπώματα Κυρίου ὁ κλῆροσ αὐτῶν, φάγονται αὐτά.
κλῆροσ δὲ οὐκ ἔσται αὐτοῖσ ἐν τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτῶν. Κύριοσ αὐτὸσ κλῆροσ αὐτοῦ, καθότι εἶπεν αὐτῷ. καὶ αὕτη ἡ κρίσισ τῶν ἱερέων, τὰ παρὰ τοῦ λαοῦ, παρὰ τῶν θυόντων τὰ θύματα, ἐάν τε μόσχον ἐάν τε πρόβατον. καὶ δώσεισ τὸν βραχίονα τῷ ἱερεῖ καὶ τά σιαγόνια καὶ τὸ ἔνυστρον. καὶ τὰσ ἀπαρχὰσ τοῦ σίτου σου καὶ τοῦ οἴνου σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου καὶ τὴν ἀπαρχὴν τῶν κουρῶν τῶν προβάτων σου δώσεισ αὐτῷ. ὅτι αὐτὸν ἐξελέξατο Κύριοσ ἐκ πασῶν τῶν φυλῶν σου παρεστάναι ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ, λειτουργεῖν καὶ εὐλογεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ, αὐτὸσ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ἐὰν δὲ παραγένηται ὁ Λευίτησ ἐκ μιᾶσ τῶν πόλεων ἐκ πάντων τῶν υἱῶν Ἰσρήλ, οὗ αὐτὸσ παροικεῖ, καθ̓ ὅτι ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, εἰσ τὸν τόπον ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ. καὶ λειτουργήσει τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ, ὥσπερ πάντεσ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ οἱ Λευῖται οἱ παρεστηκότεσ ἐκεῖ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. μερίδα μεμερισμένην φάγεται, πλὴν τῆσ πράσεωσ τῆσ κατὰ πατριάν. Ἐὰν δὲ εἰσέλθῃσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι, οὐ μαθήσῃ ποιεῖν κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν ἐκείνων. οὐχ εὑρεθήσεται ἐν σοὶ περικαθαίρων τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἢ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ ἐν πυρί, μαντευόμενοσ μαντείαν, κληδονιζόμενοσ καὶ οἰωνιζόμενοσ, φαρμακὸσ ἐπαείδων ἐπαοιδήν, ἐγγαστρίμυθοσ καὶ τερατοσκόποσ, ἐπερωτῶν τοὺσ νεκρούσ. ἔστι γὰρ βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πᾶσ ποιῶν ταῦτα. ἕνεκεν γὰρ τῶν βδελυγμάτων τούτων Κύριοσ ἐξολοθρεύσει αὐτοὺσ ἀπὸ προσώπου σου. τέλειοσ ἔσῃ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. τὰ γὰρ ἔθνη ταῦτα, οὓσ σὺ κατακληρονομεῖσ αὐτούσ, οὗτοι κληδόνων καὶ μαντειῶν ἀκούσονται, σοὶ δὲ οὐχ οὕτωσ ἔδωκε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. προφήτην ἐκ τῶν ἀδελφῶν σου ὡσ ἐμὲ ἀναστήσει σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, αὐτοῦ ἀκούσεσθε κατὰ πάντα, ὅσα ἠτήσῳ παρὰ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐν Χωρὴβ τῇ ἡμέρᾳ τῆσ ἐκκλησίασ λέγοντεσ. οὐ προσθήσομεν ἀκοῦσαι τὴν φωνὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ τὸ πῦρ τοῦτο τὸ μέγα οὐκ ὀψόμεθα ἔτι, οὐδὲ μὴ ἀποθάνωμεν. καὶ εἶπε Κύριοσ πρόσ με. ὀρθῶσ πάντα ὅσα ἐλάλησαν πρὸσ σέ. προφήτην ἀναστήσω αὐτοῖσ ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν, ὥσπερ σέ, καὶ δώσω τὰ ρήματα ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ, καὶ λαλήσει αὐτοῖσ καθ̓ ὅτι ἂν ἐντείλωμαι αὐτῷ. καὶ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ ἐὰν μὴ ἀκούσῃ ὅσα ἂν λαλήσῃ ὁ προφήτησ ἐκεῖνοσ ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐγὼ ἐκδικήσω ἐξ αὐτοῦ. πλὴν ὁ προφήτησ, ὃσ ἂν ἀσεβήσῃ λαλῆσαι ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ρῆμα, ὃ οὐ προσέταξα λαλῆσαι, καὶ ὃσ ἂν λαλήσῃ ἐν ὀνόματι θεῶν ἑτέρων, ἀποθανεῖται ὁ προφήτησ ἐκεῖνοσ. ἐὰν δὲ εἴπῃσ ἐν τῇ καρδίᾳ σου. πῶσ γνωσόμεθα τὸ ρῆμα, ὃ οὐκ ἐλάλησε Κύριοσ̣ ὅσα ἐὰν λαλήσῃ ὁ προφήτησ ἐκεῖνοσ τῷ ὀνόματι Κυρίου, καὶ μὴ γένηται καὶ μὴ συμβῇ, τοῦτο τὸ ρῆμα ὃ οὐκ ἐλάλησε Κύριοσ. ἐν ἀσεβείᾳ ἐλάλησεν ὁ προφήτησ ἐκεῖνοσ, οὐκ ἐφέξεσθε αὐτοῦ. ΕΑΝ δὲ ἀφανίσῃ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὰ ἔθνη, ἃ ὁ Θεὸσ δίδωσί σοι τὴν γῆν αὐτῶν, καὶ κατακληρονομήσητε αὐτοὺσ καὶ κατοικήσετε ἐν ταῖσ πόλεσιν αὐτῶν καὶ ἐν τοῖσ οἴκοισ αὐτῶν,
τρεῖσ πόλεισ διαστελεῖσ σεαυτῷ ἐν μέσῳ τῆσ γῆσ σου, ἧσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι. στόχασαί σοι τὴν ὁδὸν καὶ τριμεριεῖσ τὰ ὅρια τῆσ γῆσ σου, ἣν καταμερίζει σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, καὶ ἔσται ἐκεῖ καταφυγὴ παντὶ φονευτῇ. τοῦτο δὲ ἔσται τὸ πρόσταγμα τοῦ φονευτοῦ, ὃσ ἂν φύγῃ ἐκεῖ καὶ ζήσεται. ὃσ ἂν πατάξῃ τὸν πλησίον αὐτοῦ οὐκ εἰδὼσ καὶ οὗτοσ οὐ μισῶν αὐτὸν πρὸ τῆσ χθὲσ καὶ τρίτησ, καὶ ὃσ ἐὰν εἰσέλθῃ μετὰ τοῦ πλησίον εἰσ τὸν δρυμὸν συναγαγεῖν ξύλα, καὶ ἐκκρουσθῇ ἡ χεὶρ αὐτοῦ τῇ ἀξίνῃ κόπτοντοσ τὸ ξύλον, καὶ ἐκπεσὸν τὸ σιδήριον ἀπὸ τοῦ ξύλου τύχῃ τοῦ πλησίον, καὶ ἀποθάνῃ, οὗτοσ καταφεύξεται εἰσ μίαν τῶν πόλεων τούτων καὶ ζήσεται, ἵνα μὴ διώξασ ὁ ἀγχιστεύων τοῦ αἵματοσ ὀπίσω τοῦ φονεύσαντοσ, ὅτι παρατεθέρμανται τῇ καρδίᾳ, καὶ καταλάβῃ αὐτόν, ἐὰν μακροτέρα ᾖ ἡ ὁδόσ, καὶ πατάξῃ αὐτοῦ ψυχήν, καὶ ἀποθάνῃ, καὶ τούτῳ οὐκ ἔστι κρίσισ θανάτου, ὅτι οὐ μισῶν ἦν αὐτὸν πρὸ τῆσ χθέσ, οὐδὲ πρὸ τῆσ τρίτησ. διὰ τοῦτο ἐγώ σοι ἐντέλλομαι τὸ ρῆμα τοῦτο λέγων. τρεῖσ πόλεισ διαστελεῖσ σεαυτῷ. ἐὰν δὲ ἐμπλατύνῃ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὰ ὅριά σου, ὃν τρόπον ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου, καὶ δῷ σοι Κύριοσ πᾶσαν τὴν γῆν, ἣν εἶπε δοῦναι τοῖσ πατράσι σου, ἐὰν ἀκούσῃσ ποιεῖν πάσασ τὰσ ἐντολὰσ ταύτασ, ἃσ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἀγαπᾶν Κύριον τὸν Θεόν σου, πορεύεσθαι ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ πάσασ τὰσ ἡμέρασ, προσθήσεισσεαυτῷ ἔτι τρεῖσ πόλεισ πρὸσ τὰσ τρεῖσ ταύτασ, καὶ οὐκ ἐκχυθήσεται αἷμα ἀναίτιον ἐν τῇ γῇ, ᾗ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι ἐν κλήρῳ, καὶ οὐκ ἔσται ἐν σοὶ αἵματι ἔνοχοσ. ἐὰ δὲ γένηται ἐν σοὶ ἄνθρωποσ μισῶν τὸν πλησίον καὶ ἐνεδρεύσῃ αὐτὸν καὶ ἐπαναστῇ ἐπ̓ αὐτὸν καὶ πατάξῃ αὐτοῦ ψυχήν, καὶ ἀποθάνῃ, καὶ φύγῃ εἰσ μίαν τῶν πόλεων τούτων, καὶ ἀποστελοῦσιν ἡ γερουσία τῆσ πόλεωσ αὐτοῦ καὶ λήψονται αὐτὸν ἐκεῖθεν καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν εἰσ χεῖρασ τῶν ἀγχιστευόντων τοῦ αἵματοσ, καὶ ἀποθανεῖται. οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμόσ σου ἐπ̓ αὐτῷ καὶ καθαριεῖσ τὸ αἷμα τὸ ἀναίτιον ἐξ Ἰσραήλ, καὶ εὖ σοι ἔσται. Οὐ μετακινήσεισ ὅρια τοῦ πλησίον, ἃ ἔστησαν οἱ πατέρεσ σου ἐν τῇ κληρονομίᾳ, ᾗ κατεκληρονομήθησ ἐν τῇ γῇ, ἣν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι ἐν κλήρῳ. Οὐκ ἐμμενεῖ μάρτυσ εἷσ μαρτυρῆσαι κατὰ ἀνθρώπου κατὰ πᾶσαν ἀδικίαν καὶ κατὰ πᾶν ἁμάρτημα καὶ κατὰ πᾶσαν ἁμαρτίαν, ἣν ἐὰν ἁμάρτῃ. ἐπὶ στόματοσ δύο μαρτύρων καὶ ἐπὶ στόματοσ τριῶν μαρτύρων στήσεται πᾶν ρῆμα. ἐὰν δὲ καταστῇ μάρτυσ ἄδικοσ κατὰ ἀνθρώπου καταλέγων αὐτοῦ ἀσέβειαν, καὶ στήσονται οἱ δύο ἄνθρωποι, οἷσ ἐστιν αὐτοῖσ ἡ ἀντιλογία, ἔναντι Κυρίου καὶ ἔναντι τῶν ἱερέων καὶ ἔναντι τῶν κριτῶν, οἳ ἂν ὦσιν ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ, καὶ ἐξετάσωσιν οἱ κριταὶ ἀκριβῶσ, καὶ ἰδοὺ μάρτυσ ἄδικοσ ἐμαρτύρησεν ἄδικα, ἀντέστη κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ ποιήσετε αὐτῷ ὃν τρόπον ἐπονηρεύσατο ποιῆσαι κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ ἐξαρεῖσ τὸ πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν. καὶ οἱ ἐπίλοιποι ἀκούσαντεσ φοβηθήσονται καὶ οὐ προσθήσουσιν ἔτι ποιῆσαι κατὰ τὸ ρῆμα τὸ πονηρὸν τοῦτο ἐν ὑμῖν. οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμόσ σου ἐπ̓ αὐτῷ. ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆσ, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντοσ, χεῖρα ἀντὶ χειρόσ, πόδα ἀντὶ ποδόσ. ΕΑΝ δὲ ἐξέλθῃσ εἰσ πόλεμον ἐπὶ τοὺσ ἐχθρούσ σου καὶ ἴδῃσ ἵππον καὶ ἀναβάτην καὶ λαὸν πλείονά σου, οὐ φοβηθήσῃ ἀπ̓ αὐτῶν, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου μετὰ σοῦ ὁ ἀναβιβάσασ σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου.
καὶ ἔσται ὅταν ἐγγίσῃσ τῷ πολέμῳ, καὶ προσεγγίσασ ὁ ἱερεὺσ λαλήσει τῷ λαῷ καὶ ἐρεῖ πρὸσ αὐτούσ. ἄκουε, Ἰσραήλ. ὑμεῖσ πορεύεσθε σήμερον εἰσ τὸν πόλεμον ἐπὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ὑμῶν, μὴ ἐκλυέσθω ἡ καρδία ὑμῶν, μὴ φοβεῖσθε μηδὲ θραύεσθε μηδὲ ἐκκλίνετε ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν ὁ προπορευόμενοσ μεθ̓ ὑμῶν συνεκπολεμῆσαι ὑμῖν τοὺσ ἐχθροὺσ ὑμῶν, διασῶσαι ὑμᾶσ. καὶ λαλήσουσιν οἱ γραμματεῖσ πρὸσ τὸν λαὸν λέγοντεσ. τίσ ὁ ἄνθρωποσ ὁ οἰκοδομήσασ οἰκίαν καινὴν καὶ οὐκ ἐνεκαίνισεν αὐτήν̣ πορευέσθω καὶ ἀποστραφήτω εἰσ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, μὴ ἀποθάνῃ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ ἄνθρωποσ ἕτεροσ ἐγκαινιεῖ αὐτήν. καὶ τίσ ὁ ἄνθρωποσ, ὅστισ ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ οὐκ εὐφράνθη ἐξ αὐτοῦ̣ πορευέσθω καὶ ἀποστραφήτω εἰσ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, μὴ ἀποθάνῃ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ ἄνθρωποσ ἕτεροσ εὐφρανθήσεται ἐξ αὐτοῦ. καὶ τίσ ὁ ἄνθρωποσ, ὅστισ μεμνήστευται γυναῖκα καὶ οὐκ ἔλαβεν αὐτήν̣ πορευέσθω καὶ ἀποστραφήτω εἰσ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, μὴ ἀποθάνῃ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ ἄνθρωποσ ἕτεροσ λήψεται αὐτήν. καὶ προσθήσουσιν οἱ γραμματεῖσ λαλῆσαι πρὸσ τὸν λαὸν καὶ ἐροῦσι. τίσ ὁ ἄνθρωποσ ὁ φοβούμενοσ καὶ δειλὸσ τῇ καρδίᾳ̣ πορευέσθω καὶ ἀποστραφήτω εἰσ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, ἵνα μὴ δειλιάνῃ τὴν καρδίαν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ὥσπερ ἡ αὐτοῦ. καὶ ἔσται ὅταν παύσωνται οἱ γραμματεῖσ λαλοῦντεσ πρὸσ τὸν λαόν, καὶ καταστήσουσιν ἄρχοντασ τῆσ στρατιᾶσ προηγουμένουσ τοῦ λαοῦ. Ἐὰν δὲ προσέλθῃσ πρὸσ πόλιν ἐκπολεμῆσαι αὐτούσ, καὶ ἐκκαλέσαι αὐτοὺσ μετ̓ εἰρήνησ. ἐὰν μὲν εἰρηνικὰ ἀποκριθῶσί σοι καὶ ἀνοίξωσί σοι, ἔσται πᾶσ ὁ λαὸσ οἱ εὑρεθέντεσ ἐν αὐτῇ ἔσονταί σοι φορολόγητοι καὶ ὑπήκοοί σου. ἐὰν δὲ μὴ ὑπακούσωσί σοι καὶ ποιῶσι πρὸσ σὲ πόλεμον, περικαθαριεῖσ αὐτήν, ἕωσ ἂν παραδῷ σοι αὐτὴν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὰσ χεῖράσ σου, καὶ πατάξεισ πᾶν ἀρσενικὸν αὐτῆσ ἐν φόνῳ μαχαίρασ, πλὴν τῶν γυναικῶν καὶ τῆσ ἀποσκευῆσ καὶ πάντα τὰ κτήνη καὶ πάντα, ὅσα ἂν ὑπάρχῃ ἐν τῇ πόλει, καὶ πᾶσαν τὴν ἀπαρτίαν προνομεύσεισ σεαυτῷ καὶ φαγῇ πᾶσαν τὴν προνομὴν τῶν ἐχθρῶν σου, ὧν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι. οὕτω ποιήσεισ πάσασ τὰσ πόλεισ τὰσ μακρὰν οὔσασ σου σφόδρα, αἱ οὐχὶ ἐκ τῶν πόλεων τῶν ἐθνῶν τούτων, ὧν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι κληρονομεῖν τὴν γῆν αὐτῶν. ἰδοὺ δὲ ἀπὸ τῶν πόλεων τῶν ἐθνῶν τούτων, ὧν ὁ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι κληρονομεῖν τὴν γῆν αὐτῶν, οὐ ζωγρήσετε ἀπ̓ αὐτῶν πᾶν ἐμπνέον, ἀλλ̓ ἢ ἀναθέματι ἀναθεματιεῖτε αὐτούσ, τὸν Χετταῖον καὶ Ἀμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον καὶ Γεργεσαῖον, ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, ἵνα μὴ διδάξωσι ποιεῖν ὑμᾶσ πάντα τὰβδελύγματα αὐτῶν, ὅσα ἐποίησαν τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, καὶ ἁμαρτήσεσθε ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. Ἐὰν δὲ περικαθήσῃσ περὶ πόλιν μίαν ἡμέρασ πλείουσ ἐκπολεμῆσαι αὐτὴν εἰσ κατάληψιν αὐτῆσ, οὐκ ἐξολοθρεύσεισ τὰ δένδρα αὐτῆσ ἐπιβαλεῖν ἐπ̓ αὐτὰ σίδηρον, ἀλλ̓ ἢ ἀπ̓ αὐτοῦ φαγῇ, αὐτὸ δὲ οὐκ ἐκκόψεισ. μὴ ἄνθρωποσ τὸ ξύλον τὸ ἐν τῷ ἀγρῷ εἰσελθεῖν ἀπὸ προσώπου σου εἰσ τὸν χάρακα̣ ἀλλὰ ξύλον, ὃ ἐπίστασαι ὅτι οὐ καρπόβρωτόν ἐστι, τοῦτο ὀλοθρεύσεισ καὶ ἐκκόψεισ καὶ οἰκοδομήσεισ χαράκωσιν ἐπὶ τὴν πόλιν, ἥτισ ποιεῖ πρὸσ σὲ τὸν πόλεμον, ἕωσ ἂν παραδοθῇ. ΕΑΝ δὲ εὑρεθῇ τραυματίασ ἐν τῇ γῇ, ᾗ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι κληρονομῆσαι, πεπτωκὼσ ἐν τῷ πεδίῳ καὶ οὐκ οἴδασι τὸν πατάξαντα,
ἐξελεύσεται ἡ γερουσία σου καὶ οἱ κριταί σου καὶ ἐκμετρήσουσιν ἐπὶ τὰσ πόλεισ τὰσ κύκλῳ τοῦ τραυματίου, καὶ ἔσται ἡ πόλισ ἡ ἐγγίζουσα τῷ τραυματίᾳ καὶ λήψεται ἡ γερουσία τῆσ πόλεωσ ἐκείνησ δάμαλιν ἐκ βοῶν, ἥτισ οὐκ εἴργασται, καὶ ἥτισ οὐχ εἵλκυσε ζυγόν, καὶ καταβιβάσουσιν ἡ γερουσία τῆσ πόλεωσ ἐκείνησ δάμαλιν εἰσ φάραγγα τραχεῖαν, ἥτισ οὐκ εἴργασται οὐδὲ σπείρεται, καὶ νευροκοπήσουσι τὴν δάμαλιν ἐν τῇ φάραγγι. καὶ προσελεύσονται οἱ ἱερεῖσ οἱ Λευῖται, ὅτι αὐτοὺσ ἐπέλεξε Κύριοσ ὁ Θεὸσ παρεστηκέναι αὐτῷ καὶ εὐλογεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τῷ στόματι αὐτῶν ἔσται πᾶσα ἀντιλογία καὶ πᾶσα ἁφή. καὶ πᾶσα ἡ γερουσία τῆσ πόλεωσ ἐκείνησ οἱ ἐγγίζοντεσ τῷ τραυματίᾳ νίψονται τὰσ χεῖρασ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τῆσ δαμάλεωσ τῆσ νενευροκοπημένησ ἐν τῇ φάραγγι καὶ ἀποκριθέντεσ ἐροῦσιν. αἱ χεῖρεσ ἡμῶν οὐκ ἐξέχεαν τὸ αἷμα τοῦτο, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν οὐχ ἑωράκασιν. ἵλεωσ γενοῦ τῷ λαῷ σου Ἰσραήλ, οὓσ ἐλυτρώσω, Κύριε, ἵνα μὴ γένηται αἷμα ἀναίτιον ἐν τῷ λαῷ σου Ἰσραήλ. καὶ ἐξιλασθήσεται αὐτοῖσ τὸ αἷμα. σὺ δὲ ἐξαρεῖσ τὸ αἷμα. τὸ ἀναίτιον ἐξ ὑμῶν αὐτῶν, ἐὰν ποιήσῃσ τὸ καλὸν καὶ τὸ ἀρεστὸν ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Ἐὰν δὲ ἐξελθὼν εἰσ πόλεμον ἐπὶ τοὺσ ἐχθρούσ σου καὶ παραδῷ σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὰσ χεῖράσ σου καὶ προνομεύσῃσ τὴν προνομὴν αὐτῶν καὶ ἴδῃσ ἐν τῇ προνομῇ γυναῖκα καλὴν τῷ εἴδει καὶ ἐνθυμηθῇσ αὐτῆσ καὶ λάβῃσ αὐτήν σεαυτῷ γυναῖκα καὶ εἰσάξῃσ αὐτὴν ἔνδον εἰσ τὴν οἰκίαν σου, καὶ ξυρήσεισ τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ καὶ περιονυχιεῖσ αὐτὴν καὶ περιελεῖσ τὰ ἱμάτια τῆσ αἰχμαλωσίασ ἀπ̓ αὐτῆσ καὶ καθιεῖται ἐν τῇ οἰκίᾳ σου καὶ κλαύσεται τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα μηνὸσ ἡμέρασ, καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσῃ πρὸσ αὐτὴν καὶ συνοικισθήσῃ αὐτῇ, καὶ ἔσται σου γυνή. καὶ ἔσται ἐὰν μὴ θέλῃσ αὐτήν, ἐξαποστελεῖσ αὐτὴν ἐλευθέραν καὶ πράσει οὐ πραθήσεται ἀργυρίου. οὐκ ἀθετήσεισ αὐτήν, διότι ἐταπείνωσασ αὐτήν. Ἐὰν δὲ γένωνται ἀνθρώπῳδύο γυναῖκεσ, μία αὐτῶν ἠγαπημένη καὶ μία αὐτῶν μισουμένη, καὶ τέκωσιν αὐτῷ ἡ ἠγαπημένη καὶ ἡ μισουμένη καὶ γένηται υἱὸσ πρωτότοκοσ τῆσ μισουμένησ, καὶ ἔσται ᾗ ἂν ἡμέρᾳ κατακληρονομῇ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, οὐ δυνήσεται πρωτοτοκεῦσαι τῷ υἱῷ τῆσ ἠγαπημένησ, ὑπεριδὼν τὸν υἱὸν τῆσ μισουμένησ τὸν πρωτότοκον, ἀλλὰ τὸν πρωτότοκον υἱὸν τῆσ μισουμένησ ἐπιγνώσεται δοῦναι αὐτῷ διπλᾶ ἀπὸ πάντων, ὧν ἂν εὑρεθῇ αὐτῷ, ὅτι οὗτόσ ἐστιν ἀρχὴ τέκνων αὐτοῦ, καὶ τούτῳ καθήκει τὰ πρωτοτοκεῖα. Ἐὰν δέ τινι ᾖ υἱὸσ ἀπειθὴσ καὶ ἐρεθιστήσ, οὐχ ὑπακούων φωνὴν πατρὸσ καὶ φωνὴν μητρόσ, καὶ παιδεύωσιν αὐτὸν καὶ μὴ εἰσακούῃ αὐτῶν, καὶ συλλαβόντεσ αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἐξάξουσιν αὐτὸν ἐπὶ τὴν γερουσίαν τῆσ πόλεωσ αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὴν πύλην τοῦ τόπου καὶ ἐροῦσι τοῖσ ἀνδράσι τῆσ πόλεωσ αὐτῶν. ὁ υἱὸσ ἡμῶν οὗτοσ ἀπειθεῖ καὶ ἐρεθίζει, οὐχ ὑπακούει τῆσ φωνῆσ ἡμῶν, συμβολοκοπῶν οἰνοφλυγεῖ. καὶ λιθοβολήσουσιν αὐτὸν οἱ ἄνδρεσ τῆσ πόλεωσ αὐτοῦ ἐν λίθοισ, καὶ ἀποθανεῖται. καὶ ἐξαρεῖσ τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν, καὶ οἱ ἐπίλοιποι ἀκούσαντεσ φοβηθήσονται. Ἐὰν δὲ γένηται ἔν τινι ἁμαρτία κρίμα θανάτου καὶ ἀποθάνῃ καὶ κρεμάσητε αὐτὸν ἐπὶ ξύλου, οὐ κοιμηθήσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ξύλου, ἀλλὰ ταφῇ θάψετε αὐτὸ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ὅτι κεκατηραμένοσ ὑπὸ Θεοῦ πᾶσ κρεμάμενοσ ἐπὶ ξύλου. καὶ οὐ μὴ μιανεῖτε τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι ἐν κλήρῳ. ΜΗ ἰδὼν τὸν μόσχον τοῦ ἀδελφοῦ σου ἢ τὸ πρόβατον αὐτοῦ πλανώμενα ἐν τῇ ὁδῷ ὑπερίδῃσ αὐτά. ἀποστροφῇ ἀποστρέψεισ αὐτὰ τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ ἀποδώσεισ αὐτῷ.
ἐὰν δὲ μὴ ἐγγίζῃ ὁ ἀδελφόσ σου πρὸσ σὲ μηδὲ ἐπίστῃ αὐτόν, συνάξεισ αὐτὰ ἔνδον εἰσ τὴν οἰκίαν σου, καὶ ἔσται μετά σοῦ, ἕωσ ἂν ζητήσῃ αὐτὰ ὁ ἀδελφόσ σου, καὶ ἀποδώσεισ αὐτῷ. οὕτω ποιήσεισ τὸν ὄνον αὐτοῦ καὶ οὕτω ποιήσεισ τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ καὶ οὕτω ποιήσεισ κατὰ πᾶσαν ἀπώλειαν τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὅσα ἐὰν ἀπολῆται παῤ αὐτοῦ καὶ εὕρῃσ. οὐ δυνήσῃ ὑπεριδεῖν. οὐκ ὄψῃ τὸν ὄνον τοῦ ἀδελφοῦ σου ἢ τὸν μόσχον αὐτοῦ πεπτωκότασ ἐν τῇ ὁδῷ, μὴ ὑπερίδῃσ αὐτούσ. ἀνιστῶν ἀναστήσεισ μετ̓ αὐτοῦ. Οὐκ ἔσται σκεύη ἀνδρὸσ ἐπὶ γυναικί, οὐδὲ μὴ ἐνδύσηται ἀνὴρ στολὴν γυναικείαν, ὅτι βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σού ἐστι πᾶσ ποιῶν ταῦτα. Ἐὰν δὲ συναντήσῃσ νοσσιᾷ ὀρνέων πρὸ προσώπου σου ἐν τῇ ὁδῷ ἢ ἐπὶ παντὶ δένδρῳ ἢ ἐπὶ τῆσ γῆσ, νεοσσοῖσ ἢ ὠοῖσ, καὶ ἡ μήτηρ θάλπῃ ἐπὶ τῶν νεοσσῶν ἢ ἐπὶ τῶν ὠῶν, οὐ λήψῃ τὴν μητέρα μετὰ τῶν τέκνων. ἀποστολῇ ἀποστελεῖσ τὴν μητέρα, τὰ δὲ παιδία λήψῃ σεαυτῷ, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ πολυήμεροσ γένῃ. Ἐὰν δὲ οἰκοδομήσῃσ οἰκίαν καινήν, καὶ ποιήσεισ στεφάνην τῷ δώματί σου. καὶ οὐ ποιήσεισ φόνον ἐν τῇ οἰκίᾳ σου, ἐὰν πέσῃ ὁ πεσὼν ἀπ̓ αὐτοῦ. Οὐ κατασπερεῖσ τὸν ἀμπελῶνά σου διάφορον, ἵνα μὴ ἁγιασθῇ τὸ γένημα καὶ τὸ σπέρμα, ὃ ἐὰν σπείρῃσ μετὰ τοῦ γενήματοσ τοῦ ἀμπελῶνόσ σου. οὐκ ἀροτριάσεισ ἐν μόσχῳ καὶ ὄνῳ ἐπὶ τὸ αὐτό. οὐκ ἐνδύσῃ κίβδηλον, ἔρια καὶ λίνον, ἐν τῷ αὐτῷ. Στρεπτὰ ποιήσεισ σεαυτῷ ἐπὶ τῶν τεσσάρων κρασπέδων τῶν περιβολαίων σου, ἃ ἐὰν περιβάλῃ ἐν αὐτοῖσ. Ἐὰν δέ τισ λάβῃ γυναῖκα καὶ συνοικήσῃ αὐτῇ καὶ μισήσῃ αὐτὴν καὶἐπιθῇ αὐτῇ προφασιστικοὺσ λόγουσ καὶ κατενέγκῃ αὐτῆσ ὄνομα πονηρὸν καὶ λέγῃ. τὴν γυναῖκα ταύτην εἴληφα καὶ προσελθὼν αὐτῇ οὐκ εὕρηκα αὐτῆσ τὰ παρθένια, καὶ λαβὼν ὁ πατὴρ τῆσ παιδὸσ καὶ ἡ μήτηρ ἐξοίσουσι τὰ παρθένια τῆσ παιδὸσ πρὸσ τὴν γερουσίαν ἐπὶ τὴν πύλην, καὶ ἐρεῖ ὁ πατὴρ τῆσ παιδὸσ τῇ γερουσίᾳ. τὴν θυγατέρα μου ταύτην δέδωκα τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ γυναῖκα, καὶ μισήσασ αὐτὴν νῦν οὗτοσ ἐπιτίθησιν αὐτῇ προφασιστικοὺσ λόγουσ λέγων. οὐχ εὕρηκα τῇ θυγατρί σου παρθένια, καὶ ταῦτα τὰ παρθένια τῆσ θυγατρόσ μου. καὶ ἀναπτύξουσι τὸ ἱμάτιον ἐναντίον τῆσ γερουσίασ τῆσ πόλεωσ. καὶ λήψεται ἡ γερουσία τῆσ πόλεωσ ἐκείνησ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον καὶ παιδεύσουσιν αὐτὸν καὶ ζημιώσουσιν αὐτὸν ἑκατὸν σίκλουσ καὶ δώσουσι τῷ πατρὶ τῆσ νεάνιδοσ, ὅτι ἐξήνεγκεν ὄνομα πονηρὸν ἐπὶ παρθένον Ἰσραηλῖτιν. καὶ αὐτοῦ ἔσται γυνή, οὐ δυνήσεται ἐξαποστεῖλαι αὐτὴν τὸν ἅπαντα χρόνον. ἐὰν δὲ ἐπ̓ ἀληθείασ γένηται ὁ λόγοσ οὗτοσ καὶ μὴ εὑρεθῇ παρθένια τῇ νεάνιδι, καὶ ἐξάξουσι τὴν νεᾶνιν ἐπὶ τὰσ θύρασ τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ, καὶ λιθοβολήσουσιν αὐτὴν ἐν λίθοισ, καὶ ἀποθανεῖται, ὅτι ἐποίησεν ἀφροσύνην ἐν υἱοῖσ Ἰσραὴλ ἐκπορνεῦσαι τὸν οἶκον τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ. καὶ ἐξαρεῖσ τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν. Ἐὰν δὲ εὑρεθῇ ἄνθρωποσ κοιμώμενοσ μετὰ γυναικὸσ συνῳκισμένησ ἀνδρί, ἀποκτενεῖτε ἀμφοτέρουσ, τὸν ἄνδρα τὸν κοιμώμενον μετὰ τῆσ γυναικὸσ καὶ τὴν γυναῖκα. καὶ ἐξαρεῖσ τὸν πονηρὸν ἐξ Ἰσραήλ. Ἐὰν δὲ γένηται παῖσ παρθένοσ μεμνηστευμένη ἀνδρὶ καὶ εὑρὼν αὐτὴν ἄνθρωποσ ἐν πόλει κοιμηθῇ μετ̓ αὐτῆσ, ἐξάξετε ἀμφοτέρουσ ἐπὶ τὴν πύλην τῆσ πόλεωσ αὐτῶν καὶ λιθοβοληθήσονται ἐν λίθοισ καὶ ἀποθανοῦνται. τὴν νεᾶνιν, ὅτι οὐκ ἐβόησεν ἐν τῇ πόλει, καὶ τὸν ἄνθρωπον, ὅτι ἐταπείνωσε τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον. καὶ ἐξαρεῖσ τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν. ἐὰν δὲ ἐν πεδίῳ εὕρῃ ἄνθρωποσ τὴν παῖδα τὴν μεμνηστευμένην καὶ βιασάμενοσ κοιμηθῇ μετ̓ αὐτῆσ, ἀποκτενεῖτε τὸν κοιμώμεμον μετ̓ αὐτῆσ μόνον καὶ τῇ νεάνιδι οὐ ποιήσετε οὐδέν. οὐκ ἔστιν ἁμάρτημα θανάτου, ὅτι ὡσ εἴ τισ ἐπαναστῇ ἄνθρωποσ ἐπὶ τὸν πλησίον καὶ φονεύσῃ αὐτοῦ ψυχήν, οὕτω τὸ πρᾶγμα τοῦτο, ὅτι ἐν τῷ ἀγρῷ εὗρεν αὐτήν, ἐβόησεν ἡ νεᾶνισ ἡ μεμνηστευμένη, καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθήσων αὐτῇ. Ἐὰν δέ τισ εὕρῃ τὴν παῖδα τὴν παρθένον, ἥτισ οὐ μεμνήστευται, καὶ βιασάμενοσ κοιμηθῇ μετ̓ αὐτῆσ καὶ εὑρεθῇ, δώσει ὁ ἄνθρωποσ ὁ κοιμηθεὶσ μετ̓ αὐτῆσ τῷ πατρὶ τῆσ νεάνιδοσ πεντήκοντα δίδραχμα ἀργυρίου, καὶ αὐτοῦ ἔσται γυνή, ἀνθ̓ ὧν ἐταπείνωσεν αὐτήν. οὐ δυνήσεται ἐξαποστεῖλαι αὐτὴν τὸν ἅπαντα χρόνον. ΟΥ λήψεται ἄνθρωποσ τὴν γυναῖκα τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ καὶ οὐκ ἀποκαλύψει συγκάλυμμα τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ.
Οὐκ εἰσελεύσεται θλαδίασ οὐδὲ ἀποκεκομμένοσ εἰσ τὴν ἐκκλησίαν Κυρίου. οὐκ εἰσελεύσεται ἐκ πόρνησ εἰσ ἐκκλησίαν Κυρίου. οὐκ εἰσελεύσεται Ἀμμανίτησ καὶ Μωαβίτησ εἰσ ἐκκλησίαν Κυρίου. καὶ ἕωσ δεκάτησ γενεᾶσ οὐκ εἰσελεύσεται εἰσ τὴν ἐκκλησίαν Κυρίου καὶ ἕωσ εἰσ τὸν αἰῶνα, παρὰ τὸ μὴ συναντῆσαι αὐτοὺσ ὑμῖν μετὰ ἄρτων καὶ ὕδατοσ ἐν τῇ ὁδῷ, ἐκπορευομένων ὑμῶν ἐξ Αἰγύπτου, καὶ ὅτι ἐμισθώσαντο ἐπὶ σὲ τὸν Βαλαὰμ υἱὸν Βεὼρ ἐκ τῆσ Μεσοποταμίασ καταρᾶσθαί σε. καὶ οὐκ ἠθέλησε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσακοῦσαι τοῦ Βαλαάμ, καὶ μετέστρεψε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὰσ κατάρασ εἰσ εὐλογίαν, ὅτι ἠγάπησέ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. οὐ προσαγορεύσεισ εἰρηνικὰ αὐτοῖσ καὶ συμφέροντα αὐτοῖσ πάσασ τὰσ ἡμέρασ σου εἰσ τὸν αἰῶνα. οὐ βδελύξῃ Ἰδουμαῖον, ὅτι ἀδελφόσ σού ἐστιν. οὐ βδελύξῃ Αἰγύπτιον, ὅτι πάροικοσ ἐγένου ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ. υἱοὶ ἐὰν γεννηθῶσιν αὐτοῖσ, γενεᾷ τρίτῃ εἰσελεύσονται εἰσ ἐκκλησίαν Κυρίου. Ἐὰν δὲ ἐξέλθῃσ παρεμβαλεῖν ἐπὶ τοὺσ ἐχθρούσ σου, καὶ φυλάξῃ ἀπὸ παντὸσ ρήματοσ πονηροῦ. ἐὰν ᾖ ἐν σοὶ ἄνθρωποσ, ὃσ οὐκ ἔσται καθαρὸσ ἐκ ρύσεωσαὐτοῦ νυκτόσ, καὶ ἐξελεύσεται ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ καὶ οὐκ εἰσελεύσεται εἰσ τὴν παρεμβολήν. καὶ ἔσται τὸ πρὸσ ἑσπέραν λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι καὶ δεδυκότοσ ἡλίου εἰσελεύσεται εἰσ τὴν παρεμβολήν. καὶ τόποσ ἔσται σοι ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ, καὶ ἐξελεύσῃ ἐκεῖ ἔξω. καὶ πάσσαλοσ ἔσται σοι ἐπὶ τῆσ ζώνησ σου, καὶ ἔσται ὅταν διακαθιζάνῃσ ἔξω, καὶ ὀρύξεισ ἐν αὐτῷ καὶ ἐπαγαγὼν καλύψεισ τὴν ἀσχημοσύνην σου ἐν αὐτῷ. ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐμπεριπατεῖ ἐν τῇ παρεμβολῇ σου ἐξελέσθαι σε καὶ παραδοῦναι τὸν ἐχθρόν σου πρὸ προσώπου σου, καὶ ἔσται ἡ παρεμβολή σου ἁγία, καὶ οὐκ ὀφθήσεται ἐν σοὶ ἀσχημοσύνη πράγματοσ καὶ ἀποστρέψει ἀπὸ σοῦ. Οὐ παραδώσεισ παῖδα τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, ὃσ προστέθειταί σοι παρὰ τοῦ κυρίου αὐτοῦ. μετὰ σοῦ κατοικήσει, ἐν ὑμῖν κατοικήσει οὗ ἂν ἀρέσῃ αὐτῷ, οὐ θλίψεισ αὐτόν. Οὐκ ἔσται πόρνη ἀπὸ θυγατέρων Ἰσραήλ, καὶ οὐκ ἔσταιπορνεύων ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ. οὐκ ἔσται τελεσφόροσ ἀπὸ θυγατέρων Ἰσραήλ, καὶ οὐκ ἔσται τελεισκόμενοσ ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ. οὐ προσοίσεισ μίσθωμα πόρνησ οὐδὲ ἄλλαγμα κυνὸσ εἰσ τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου πρὸσ πᾶσαν εὐχήν, ὅτι βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σού ἐστι καὶ ἀμφότερα. Οὐκ ἐκτοκιεῖσ τῷ ἀδελφῷ σου τόκον ἀργυρίου καὶ τόκον βρωμάτων καὶ τόκον παντὸσ πράγματοσ, οὗ ἐὰν ἐκδανείσῃσ. τῷ ἀλλοτρίῳ ἐκτοκιεῖσ, τῷ δὲ ἀδελφῷ σου οὐκ ἐκτοκιεῖσ, ἵνα εὐλογήσῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ σου ἐπὶ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. Ἐὰν δὲ εὔξῃ εὐχὴν Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, οὐ χρονιεῖσ ἀποδοῦναι αὐτήν, ὅτι ἐκζητῶν ἐκζητήσει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου παρὰ σοῦ, καὶ ἔσται ἐν σοὶ ἁμαρτία. ἐὰν δὲ μὴ θέλῃσ εὔξασθαι, οὐκ ἔστιν ἐν σοὶ ἁμαρτία. τὰ ἐκπορευόμενα διὰ τῶν χειλέων σου φυλάξῃ καὶ ποιήσεισ ὃν τρόπον ηὔξω Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου δόμα, ὃ ἐλάλησασ τῷ στόματί σου. Ἐὰν δὲ εἰσέλθῃσ εἰσ ἀμητὸν τοῦ πλησίον σου, καὶ συλλέξῃσ ἐν ταῖσ χερσί σου στάχυσ καὶ δρέπανον οὐ μὴ ἐπιβάλῃσ ἐπ̓ ἀμητὸν τοῦ πλησίον σου. ἐὰν δὲ εἰσέλθῃσ εἰσ τὸν ἀμπελῶνα τοῦ πλησίον σου, φαγῇ σταφυλὴν ὅσον ψυχήν σου ἐμπλησθῆναι, εἰσ δὲ ἄγγοσ οὐκ ἐμβαλεῖσ. ΕΑΝ δέ τισ λάβῃ γυναῖκα καὶ συνοικήσῃ αὐτῇ, καὶ ἔσται ἐὰν μὴ εὕρῃ χάριν ἐναντίον αὐτοῦ, ὅτι εὗρεν ἐν αὐτῇ ἄσχημον πρᾶγμα, καὶ γράψει αὐτῇ βιβλίον ἀποστασίου καὶ δώσει εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ καὶ ἐξαποστελεῖ αὐτὴν ἐκ τῆσ οἰκίασ αὐτοῦ,
καὶ ἀπελθοῦσα γένηται ἀνδρὶ ἑτέρῳ, καὶ μισήσῃ αὐτὴν ὁ ἀνὴρ ὁ ἔσχατοσ καὶ γράψει αὐτῇ βιβλίον ἀποστασίου καὶ δώσει εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ καὶ ἐξαποστελεῖ αὐτὴν ἐκ τῆσ οἰκίασ αὐτοῦ, ἢ ἀποθάνῃ ὁ ἀνὴρ ὁ ἔσχατοσ, ὃσ ἔλαβεν αὐτὴν ἑαυτῷ γυναῖκα, οὐ δυνήσεται ὁ ἀνὴρ ὁ πρότεροσ ὁ ἐξαποστείλασ αὐτὴν ἐπαναστρέψασ λαβεῖν αὐτὴν ἑαυτῷ γυναῖκα, μετὰ τὸ μιανθῆναι αὐτήν, ὅτι βδέλυγμά ἐστιν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. καὶ οὐ μιανεῖτε τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι ἐν κλήρω. Ἐὰν δέ τισ λάβῃ γυναῖκα προσφάτωσ, οὐκ ἐξελεύσεται εἰσ πόλεμον, καὶ οὐκ ἐπιβληθήσεται αὐτῷ οὐδὲν πρᾶγμα. ἀθῷοσ ἔσται ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ ἐνιαυτὸν ἕνα, εὐφρανεῖ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, ἣν ἔλαβεν. Οὐκ ἐνεχυράσεισ μύλον, οὐδὲ ἐπιμύλιον, ὅτι ψυχὴν οὗτοσ ἐνεχυράζει. Ἐὰν δὲ ἁλῷ ἄνθρωποσ κλέπτων ψυχὴν ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ καταδυναστεύσασ αὐτὸν ἀποδῶται, ἀποθανεῖται ὁ κλέπτησ ἐκεῖνοσ. καὶ ἐξαρεῖσ τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν. Πρόσεχε σαυτῷ ἐν τῇ ἁφῇ τῆσ λέπρασ. φυλάξῃ σφόδρα ποιεῖν κατὰ πάντα τὸν νόμον, ὃν ἂν ἀναγγείλωσιν ὑμῖν οἱ ἱερεῖσ οἱ Λευῖται. ὃν τρόπον ἐνετειλάμην ὑμῖν, φυλάξασθε ποιεῖν. μνήσθητι ὅσα ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τῇ Μαριὰμ ἐν τῇ ὁδῷ, ἐκπορευομένων ὑμῶν ἐξ Αἰγύπτου. Ἐὰν ὀφείλημα ᾖ ἐν τῷ πλησίον σου, ὀφείλημα ὁτιοῦν, οὐκ εἰσελεύσῃ εἰσ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐνεχυράσαι τὸ ἐνέχυρον αὐτοῦ. ἔξω στήσῃ, καὶ ὁ ἄνθρωποσ οὗ τὸδάνειόν σού ἐστιν ἐν αὐτῷ, ἐξοίσει σοι τὸ ἐνέχυρον ἔξω. ἐὰν δὲ ὁ ἄνθρωποσ πένηται, οὐ κοιμηθήσῃ ἐν τῷ ἐνεχύρῳ αὐτοῦ. ἀποδόσει ἀποδώσεισ τὸ ἐνέχυρον αὐτοῦ πρὸσ δυσμὰσ ἡλίου, καὶ κοιμηθήσεται ἐν τῷ ἱματίῳ αὐτοῦ καὶ εὐλογήσει σε, καὶ ἔσται σοι ἐλεημοσύνη ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Οὐκ ἀπαδικήσεισ μισθὸν πένητοσ καὶ ἐνδεοῦσ ἐκ τῶν ἀδελφῶν σου ἢ ἐκ τῶν προσηλύτων τῶν ἐν ταῖσ πόλεσί σου. αὐθημερὸν ἀποδώσεισ τὸν μισθὸν αὐτοῦ, οὐκ ἐπιδύσεται ὁ ἥλιοσ ἐπ̓ αὐτῷ, ὅτι πένησ ἐστὶ καὶ ἐν αὐτῷ ἔχει τὴν ἐλπίδα. καὶ καταβοήσεται κατὰ σοῦ πρὸσ Κύριον, καὶ ἔσται ἐν σοὶ ἁμαρτία. Οὐκ ἀποθανοῦνται πατέρεσ ὑπὲρ τέκνων, καὶ οἱ υἱοὶ οὐκ ἀποθανοῦνται ὑπὲρ πατέρων. ἕκαστοσ ἐν τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ ἀποθανεῖται. Οὐκ ἐκκλινεῖσ κρίσιν προσηλύτου καὶ ὀρφανοῦ καὶ χήρασ, οὐκ ἐνεχυράσεισ ἱμάτιον χήρασ. καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτησ ἦσθα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ ἐλυτρώσατό σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐκεῖθεν. διὰ τοῦτο ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ρῆμα τοῦτο. Ἐὰν δὲ ἀμήσῃσ ἀμητὸν ἐν τῷ ἀγρῷ σου καὶ ἐπιλάθῃ δράγμα ἐν τῷ ἀγρῷ σου, οὐκ ἀναστραφήσῃ λαβεῖν αὐτό. τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ὀρφανῷ καὶ τῇ χήρᾳ ἔσται, ἵνα εὐλογήσῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ τῶν χειρῶν σου. ἐὰν δὲ ἐλαιολογῇσ, οὐκ ἐπαναστρέψεισ καλαμήσασθαι τὰ ὀπίσω σου. τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ὀρφανῷ καὶ τῇ χήρᾳ ἔσται καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτησ ἦσθα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, διὰ τοῦτο ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ρῆμα τοῦτο. ἐὰν δὲ τρυγήσῃσ τὸν ἀμπελῶνά σου, οὐκ ἐπανατρυγήσεισ αὐτὸν τὰ ὀπίσω σου. τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ὀρφανῷ καὶ τῇ χήρᾳ ἔσται. καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτησ ἦσθα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, διὰ τοῦτο ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ρῆμα τοῦτο. ΕΑΝ δὲ γένηται ἀντιλογία ἀνὰ μέσον ἀνθρώπων καὶ προσέλθωσιν εἰσ κρίσιν καὶ κρίνωσι καὶ δικαιώσωσι τὸ δίκαιον καὶ καταγνῶσι τοῦ ἀσεβοῦσ,
καὶ ἔσται ἐὰν ἄξιοσ ᾖ πληγῶν ὁ ἀσεβῶν, καθιεῖσ αὐτὸν ἔναντι τῶν κριτῶν καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν ἐναντίον αὐτῶν κατὰ τὴν ἀσέβειαν αὐτοῦ. ἀριθμῷ τεσσαράκοντα μαστιγώσουσιν αὐτόν, οὐ προσθήσουσιν. ἐὰν δὲ προσθῇσ μαστιγῶσαι ὑπὲρ ταύτασ τὰσ πληγὰσ πλείουσ, ἀσχημονήσει ὁ ἀδελφόσ σου ἐναντίον σου. Οὐ φιμώσεισ βοῦν ἁλοῶντα. Ἐὰν δὲ κατοικῶσιν ἀδελφοὶ ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ ἀποθάνῃ εἷσ ἐξ αὐτῶν,σπέρμα δὲ μὴ ᾗ αὐτῷ, οὐκ ἔσται ἡ γυνὴ τοῦ τεθνηκότοσ ἔξω ἀνδρὶ μὴ ἐγγίζοντι. ὁ ἀδελφὸσ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ εἰσελεύσεται πρὸσ αὐτὴν καὶ λήψεται αὐτὴν ἑαυτῷ γυναῖκα καὶ συνοικήσει αὐτῇ. καὶ ἔσται τὸ παιδίον, ὃ ἐὰν τέκῃ, κατασταθήσεται ἐκ τοῦ ὀνόματοσ τοῦ τετελευτηκότοσ, καὶ οὐκ ἐξαλειφθήσεται τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐξ Ἰσραήλ. ἐὰν δὲ μὴ βούληται ὁ ἄνθρωποσ λαβεῖν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ ἀναβήσεται ἡ γυνὴ ἐπὶ τὴν πύλην ἐπὶ τὴν γερουσίαν καὶ ἐρεῖ. οὐ θέλει ὁ ἀδελφὸσ τοῦ ἀνδρόσ μου ἀναστῆσαι τὸ ὄνομα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἐν Ἰσραήλ, οὐκ ἠθέλησεν ὁ ἀδελφὸσ τοῦ ἀνδρόσ μου. καὶ καλέσουσιν αὐτὸν ἡ γερουσία τῆσ πόλεωσ αὐτοῦ καὶ ἐροῦσιν αὐτῷ, καὶ στὰσ εἴπῃ. οὐ βούλομαι λαβεῖν αὐτήν. καὶ προσελθοῦσα ἡ γυνὴ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἔναντι τῆσ γερουσίασ καὶ ὑπολύσει τὸ ὑπόδημα αὐτοῦ τὸ ἓν ἀπὸ τοῦ ποδὸσ αὐτοῦ καὶ ἐμπτύσεται κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἀποκριθεῖσα ἐρεῖ. οὕτω ποιήσουσι τῷ ἀνθρώπῳ, ὃσ οὐκ οἰκοδομήσει τὸν οἶκον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἐν Ἰσραήλ. καὶ κληθήσεται τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν Ἰσραὴλ Οἶκοσ τοῦ ὑπολυθέντοσ τὸ ὑπόδημα. Ἐὰν δὲ μάχωνται ἄνθρωποι ἐπὶ τὸ αὐτό, ἄνθρωποσ μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ προσέλθη ἡ γυνὴ ἑνὸσ αὐτῶν ἐξελέσθαι τὸν ἄνδρα αὐτῆσ ἐκ χειρὸσ τοῦ τύπτοντοσ αὐτὸν καὶ ἐκτείνασα τὴν χεῖρα ἐπιλάβηται τῶν διδύμων αὐτοῦ, ἀποκόψεισ τὴν χεῖρα αὐτῆσ. οὐ φείσεται ὀ ὀφθαλμόσ σου ἐπ̓ αὐτῇ. Οὐκ ἔσται ἐν τῷ μαρσίππῳ σου στάθμιον καὶ στάθμιον, μέγα ἢ μικρόν. οὐκ ἔσται ἐν τῇ οἰκίᾳ σου μέτρον καὶ μέτρον, μέγα ἢ μικρόν. στάθμιον ἀληθινὸν καὶ δίκαιον ἔσται σοι, καὶ μέτρον ἀληθινὸν καὶ δίκαιον ἔσται σοι, ἵνα πολυήμεροσ γένῃ ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι ἐν κλήρῳ. ὅτι βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πᾶσ ποιῶν ταῦτα, πᾶσ ποιῶν ἄδικον. Μνήσθητι ὅσα ἐποίησέ σοι Ἀμαλὴκ ἐν τῇ ὁδῷ ἐκπορευομένου σου ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, πῶσ ἀντέστη σοι ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ ἔκοψέ σου τὴν οὐραγίαν, τοὺσ κοπιῶντασ ὀπίσω σου, σὺ δὲ ἐπείνασ καὶ ἐκοπίασ, καὶ οὐκ ἐφοβήθη τὸν Θεόν. καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν καταπαύσῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν σου τῶν κύκλῳ σου ἐν τῇ γῇ, ᾗ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι κληρονομῆσαι, ἐξαλείψεισ τὸ ὄνομα Ἀμαλὴκ ἐκ τῆσ ὑπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ οὐ μὴ ἐπιλάθῃ. ΚΑΙ ἔσται ἐὰν εἰσέλθῃσ εἰσ τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι κληρονομῆσαι, καὶ κατακληρονομήσῃσ αὐτὴν καὶ κατοικήσῃσ ἐπ̓ αὐτῆσ,
καὶ λήψῃ ἀπὸ τῆσ ἀπαρχῆσ τῶν καρπῶν τῆσ γῆσ σου, ἧσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι, καὶ ἐμβαλεῖσ εἰσ κάρταλλον καὶ πορεύσῃ εἰσ τὸν τόπον, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, καὶ ἐλεύσῃ πρὸσ τὸν ἱερέα, ὃσ ἔσται ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. ἀναγγέλλω σήμερον Κυρίῳ τῷ Θεῷ μου ὅτι εἰσελήλυθα εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν δοῦναι ἡμῖν. καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺσ τὸν κάρταλλον ἐκ τῶν χειρῶν σου καὶ θήσει αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, καὶ ἀποκριθεὶσ ἐρεῖσ ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Συρίαν ἀπέβαλεν ὁ πατήρ μου καὶ κατέβη εἰσ Αἴγυπτον καὶ παρῴκησεν ἐκεῖ ἐν ἀριθμῷ βραχεῖ καὶ ἐγένετο ἐκεῖ εἰσ ἔθνοσ μέγα καὶ πλῆθοσ πολύ. καὶ ἐκάκωσαν ἡμᾶσ οἱ Αἰγύπτιοι καὶ ἐταπείνωσαν ἡμᾶσ καὶ ἐπέθηκαν ἡμῖν ἔργα σκληρά. καὶ ἀνεβοήσαμεν πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ εἰσήκουσε Κύριοσ τῆσ φωνῆσ ἡμῶν καὶ εἶδε τὴν ταπείνωσιν ἡμῶν καὶ τὸν μόχθον ἡμῶν καὶ τὸν θλιμμὸν ἡμῶν. καὶ ἐξήγαγεν ἡμᾶσ Κύριοσ ἐξ Αἰγύπτου αὐτὸσ ἐν ἰσχύϊ αὐτοῦ τῇ μεγάλῃ καὶ ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ βραχίονι ὑψηλῷ καὶ ἐν ὁράμασι μεγάλοισ καὶ ἐν σημείοισ καὶ ἐν τέρασι καὶ εἰσήγαγεν ἡμᾶσ εἰσ τὸν τόπον τοῦτον καί ἔδωκεν ἡμῖν τὴν γῆν ταύτην, γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. καὶ νῦν ἰδοὺ ἐνήνοχα τὴν ἀπαρχὴν τῶν γενημάτων τῆσ γῆσ, ἧσ ἔδωκάσ μοι, Κύριε, γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. καὶ ἀφήσεισ αὐτὰ ἀπέναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ προσκυνήσεισ ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. καὶ εὐφρανθήσῃ ἐν πᾶσι τοῖσ ἀγαθοῖσ, οἷσ ἔδωκέ σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, καὶ ἡ οἰκία σου καὶ ὁ Λευίτησ καὶ ὁ προσήλυτοσ ὁ ἐν σοί. Ἐὰν δὲ συντελέσῃσ ἀποδεκατῶσαι πᾶν τὸ ἐπιδέκατον τῶν γενημάτων σου ἐν τῷ ἔτει τῷ τρίτῳ, τὸ δεύτερον ἐπιδέκατον δώσεισ τῷ Λευίτῃ καὶ τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ὀρφανῷ καὶ τῇ χήρᾳ, καὶ φάγονται ἐν ταῖσ πόλεσί σου καὶ εὐφρανθήσονται. καὶ ἐρεῖσ ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. ἐξεκάθαρα τὰ ἅγια ἐκ τῆσ οἰκίασ μου καὶ ἔδωκα αὐτὰ τῷ Λευίτῃ καὶ τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ὀρφανῷ καὶ τῇ χήρᾳ κατὰ πάσασ τάσ ἐντολάσ, ἃσ ἐνετείλω μοι, οὐ παρῆλθον τὴν ἐντολήν σου καὶ οὐκ ἐπελαθόμην. καὶ οὐκ ἔφαγον ἐν ὀδύνῃ μου ἀπ̓ αὐτῶν, οὐκ ἐκάρπωσα ἀπ̓ αὐτῶν εἰσ ἀκάθαρτον, οὐκ ἔδωκα ἀπ̓ αὐτῶν τῷ τεθνηκότι. ὑπήκουσα τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἐποίησα καθὰ ἐνετείλω μοι. κάτιδε ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ ἁγίου σου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εὐλόγησον τὸν λαόν σου τὸν Ἰσραὴλ καὶ τὴν γῆν, ἣν ἔδωκασ αὐτοῖσ, καθὰ ὤμοσασ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν δοῦναι ἡμῖν γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐνετείλατό σοι ποιῆσαι πάντα τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, καὶ φυλάξεσθε καὶ ποιήσετε αὐτὰ ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ ὑμῶν καὶ ἐξ ὅλησ τῆσ ψυχῆσ ὑμῶν. τὸν Θεὸν εἵλου σήμερον εἶναί σου Θεὸν καὶ πορεύεσθαι ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ καὶ φυλάσσεσθαι τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα καὶ ὑπακούειν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ. καὶ Κύριοσ εἵλατό σε σήμερον γενέσθαι σε αὐτῷ λαὸν περιούσιον, καθάπερ εἶπέ σοι, φυλάττειν τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ καὶ εἶναί σε ὑπεράνω πάντων τῶν ἐθνῶν, ὡσ ἐποίησέ σε ὀνομαστὸν καὶ καύχημα καὶ δοξαστόν, εἶναί σε λαὸν ἅγιον Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, καθὼσ ἐλάλησε. ΚΑΙ προσέταξε Μωυσῆσ καὶ ἡ γερουσία Ἰσραὴλ λέγων. φυλάσσεσθε πάσασ τὰσ ἐντολὰσ ταύτασ, ὅσασ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον.
καὶ ἔσται ᾗ ἂν ἡμέρᾳ διαβῆτε τὸν Ἰορδάνην εἰσ τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι, καὶ στήσεισ σεαυτῷ λίθουσ μεγάλουσ καὶ κονιάσεισ αὐτοὺσ κονίᾳ καὶ γράψεισ ἐπὶ τῶν λίθων τούτων πάντασ τοὺσ λόγουσ τοῦ νόμου τούτου, ὡσ ἂν διαβῆτε τὸν Ἰορδάνην, ἡνίκα ἂν εἰσέλθητε εἰσ τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων σου δίδωσί σοι, γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, ὃν τρόπον εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων σού σοι. καὶ ἔσται ὡσ ἂν διαβῆτε τὸν Ἰορδάνην, στήσετε τοὺσ λίθουσ τούτουσ, οὓσ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἐν ὄρει Γαιβὰλ καὶ κονιάσεισ αὐτοὺσ κονίᾳ. καὶ οἰκοδομήσεισ ἐκεῖ θυσιαστήριον Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, θυσιαστήριον ἐκ λίθων, οὐκ ἐπιβαλεῖσ ἐπ̓ αὐτὸ σίδηρον. λίθουσ ὁλοκλήρουσ οἰκοδομήσεισ θυσιαστήριον Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου καὶ ἀνοίσεισ ἐπ̓ αὐτὸ ὁλοκαυτώματα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου καὶ θύσεισ ἐκεῖ θυσίαν σωτηρίου καὶ φαγῇ καὶ ἐμπλησθήσῃ και εὐφρανθήσῃ ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. καὶ γράψεισ ἐπὶ τῶν λίθων πάντα τὸν νόμον τοῦτον σαφῶσ σφόδρα. Καὶ ἐλάλησε Μωυσῆσ καὶ οἱ ἱερεῖσ οἱ Λευῖται παντὶ Ἰσραὴλ λέγοντεσ. σιώπα καὶ ἄκουε, Ἰσραήλ. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ γέγονασ εἰσ λαὸν Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου. καὶ εἰσακούσῃτῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ ποιήσεισ πάσασ τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον. Καὶ ἐνετείλατο Μωυσῆσ τῷ λαῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων. οὗτοι στήσονται εὐλογεῖν τὸν λαὸν ἐν ὄρει Γαριζὶν διαβάντεσ τὸν Ἰορδάνην. Συμεών, Λευί, Ἰούδασ, Ἰσσάχαρ, Ἰωσὴφ καὶ Βενιαμίν. καὶ οὗτοι στήσονται ἐπὶ τῆσ κατάρασ ἐν ὄρει Γαιβάλ. Ρουβήν, Γὰδ καὶ Ἀσήρ, Ζαβουλών, Δὰν καὶ Νεφθαλί. καὶ ἀποκριθέντεσ ἐροῦσιν οἱ Λευῖται παντὶ Ἰσραὴλ φωνῇ μεγάλῃ. Ἐπικατάρατοσ ἄνθρωποσ, ὅστισ ποιήσει γλυπτὸν καὶ χωνευτόν, βδέλυγμα Κυρίῳ, ἔργον χειρῶν τεχνιτῶν, καὶ θήσει αὐτὸ ἐν ἀποκρύφῳ. καὶ ἀποκριθεὶσ πᾶσ ὁ λαὸσ ἐροῦσι. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὁ ἀτιμάζων πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὁ μετατιθεὶσ ὅρια τοῦ πλησίον. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὁ πλανῶν τυφλὸν ἐν ὁδῷ. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὃσ ἂν ἐκκλίνῃ κρίσιν προσηλύτου καὶ ὀρφανοῦ καὶ χήρασ. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὁ κοιμώμενοσ μετὰ γυναικὸσ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ὅτι ἀπεκάλυψε συγκάλυμμα τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὁ κοιμώμενοσ μετὰ παντὸσ κτήνουσ. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὁ κοιμώμενοσ μετὰ ἀδελφῆσ ἐκ πατρὸσ ἢ μητρὸσ αὐτοῦ. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὁ κοιμώμενοσ μετὰ πενθερᾶσ αὐτοῦ. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὁ κοιμώμενοσ μετὰ τῆσ ἀδελφῆσ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὁ τύπτων τὸν πλησίον δόλῳ. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ ὃσ ἂν λάβῃ δῶρα πατάξαι ψυχὴν αἵματοσ ἀθῴου. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ἐπικατάρατοσ πᾶσ ἄνθρωποσ ὃσ οὐκ ἐμμενεῖ ἐν πᾶσι τοῖσ λόγοισ τοῦ νόμου τούτου ποιῆσαι αὐτούσ. καὶ ἐροῦσι πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο. ΚΑΙ ἔσται ὡσ ἂν διαβῆτε τὸν Ἰορδάνην εἰσ τὴν γῆν ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν δίδωσιν ὑμῖν, ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάσασ τὰσ ἐντολὰσ ταύτασ, ἃσ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, καὶ δώσει σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ὑπεράνω πάντων τῶν ἐθνῶν τῆσ γῆσ,
καὶ ἥξουσιν ἐπὶ σὲ πᾶσαι αἱ εὐλογίαι αὗται καὶ εὑρήσουσί σε, ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. εὐλογημένοσ σὺ ἐν πόλει καὶ εὐλογημένοσ σὺ ἐν ἀγρῷ. εὐλογημένα τὰ ἔκγονα τῆσ κοιλίασ σου καὶ τὰ γενήματα τῆσ γῆσ σου καὶ τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου. εὐλογημέναι αἱ ἀποθῆκαί σου καὶ τὰ ἐγκαταλείμματά σου. εὐλογημένοσ σὺ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαί σε, καὶ εὐλογημένοσ σὺ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαί σε. παραδῷ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τοὺσ ἐχθρούσ σου τοὺσ ἀνθεστηκότασ σοι συντετριμμένουσ πρὸ προσώπου σου. ὁδῷ μιᾷ ἐξελεύσονται πρὸσ σὲ καὶ ἐν ἑπτὰ ὁδοῖσ φεύξονται ἀπὸ προσώπου σου. ἀποστείλαι Κύριοσ ἐπὶ σὲ τὴν εὐλογίαν ἐν τοῖσ ταμιείοισ σου καὶ ἐπὶ πάντα, οὗ ἂν ἐπιβάλῃσ τὴν χεῖρά σου, ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι. ἀναστήσαι σε Κύριοσ ἑαυτῷ λαὸν ἅγιον, ὃν τρόπον ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου, ἐὰν ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ πορευθῇσ ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ. καὶ ὄψονταί σε πάντα τὰ ἔθνη τῆσ γῆσ, ὅτι τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικέκληταί σοι, καὶ φοβηθήσονταί σε. καὶ πληθυνεῖ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ ἀγαθὰ ἐν τοῖσ ἐκγόνοισ τῆσ κοιλίασ σου, καὶ ἐπὶ τοῖσ ἐκγόνοισ τῶν κτηνῶν σου καὶ ἐπὶ τοῖσ γενήμασι τῆσ γῆσ σου, ἐπὶ τῆσ γῆσ σου ἧσ ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσι σου δοῦναί σοι. ἀνοίξαι σοι Κύριοσ τὸν θησαυρὸν αὐτοῦ τὸν ἀγαθόν, τὸν οὐρανόν, δοῦναι τὸν ὑετόν τῇ γῇ σου ἐπὶ καιροῦ αὐτοῦ. εὐλογήσαι πάντα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου, καὶ δανειεῖσ ἔθνεσι πολλοῖσ, σὺ δὲ οὐ δανειῇ, καὶ ἄρξεισ σὺ ἐθνῶν πολλῶν, σοῦ δὲ οὐκ ἄρξουσι. καταστήσαι σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ κεφαλὴν καὶ μὴ εἰσ οὐράν, καὶ ἔσῃ τότε ἐπάνωκαὶ οὐκ ἔσῃ ὑποκάτω, ἐὰν ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον φυλάσσειν καὶ ποιεῖν. οὐ παραβήσῃ ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν, ὧν ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, δεξιὰ οὐδὲ ἀριστερὰ πορεύεσθαι ὀπίσω θεῶν ἑτέρων λατρεύειν αὐτοῖσ. Καὶ ἔσται ἐὰν μὴ εἰσακούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάσασ τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ, ὅσασ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, καὶ ἐλεύσονται ἐπὶ σὲ πᾶσαι αἱ κατάραι αὗται καὶ καταλήψονταί σε. ἐπικατάρατοσ σὺ ἐν πόλει, καὶ ἐπικατάρατοσ σὺ ἐν ἀγρῷ. ἐπικατάρατοι αἱ ἀποθῆκαί σου καὶ τὰ ἐγκαταλείμματά σου. ἐπικατάρατα τὰ ἔκγονα τῆσ κοιλίασ σου καὶ τὰ γενήματα τῆσ γῆσ σου, τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου. ἐπικατάρατοσ σὺ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαί σε καὶ ἐπικατάρατοσ σὺ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαί σε. ἀποστείλαι Κύριοσ ἐπὶ σὲ τὴν ἔνδειαν καὶ τὴν ἐκλιμίαν καὶ τὴν ἀνάλωσιν ἐπὶ πάντα, οὗ ἐὰν ἐπιβάλῃσ τὴν χεῖρά σου, ἕωσ ἂν ἐξολοθρεύσῃ σε καὶ ἕωσ ἂν ἀπολέσῃ σε ἐν τάχει διὰ τὰ πονηρὰ ἐπιτηδεύματά σου, διότι ἐγκατέλιπέσ με. προσκολλήσαι Κύριοσ εἰσ σὲ τὸν θάνατον, ἕωσ ἂν ἐξαναλώσῃ σε ἐπὶ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. πατάξαι σε Κύριοσ ἐν ἀπορίᾳ καὶ πυρετῷ καὶ ρίγει καὶ ἐρεθισμῷ καὶ ἀνεμοφθορίᾳ καὶ τῇ ὤχρᾳ, καὶ καταδιώξονταί σε, ἕωσ ἂν ἀπολέσωσί σε. καὶ ἔσται σοι ὁ οὐρανὸσ ὁ ὑπὲρ κεφαλῆσ σου χαλκοῦσ, καὶ ἡ γῆ ἡ ὑποκάτω σου σιδηρᾶ. δῴη Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὸν ὑετὸν τῆσ γῆσ σου κονιορτόν, καὶ χοῦσ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβήσεται ἐπὶ σέ, ἕωσ ἂν ἐκτρίψῃ σε καὶ ἕωσ ἂν ἀπολέσῃ σε ἐν τάχει. δῴη σε Κύριοσ ἐπισκοπὴν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν σου. ἐν ὁδῷ μιᾷ ἐξελεύσῃ πρὸσ αὐτούσ, καὶ ἐν ἑπτὰ ὁδοῖσ φεύξῃ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν. καὶ ἔσῃ ἐν διασπορᾷ ἐν πάσαισ βασιλείαισ τῆσ γῆσ. καὶ ἔσονται οἱ νεκροὶ ὑμῶν κατάβρωμα τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀποσοβῶν. πατάξαι σε Κύριοσ ἕλκει Αἰγυπτίῳ εἰσ τὴν ἕδραν καὶ ψώρᾳ ἀγρίᾳ καὶ κνήφῃ, ὥστε μὴ δύνασθαί σε ἰαθῆναι. πατάξαι σε Κύριοσ παραπληξίᾳ καὶ ἀορασίᾳ καὶ ἐκστάσει διανοίασ, καὶ ἔσῃ ψηλαφῶν μεσημβρίασ, ὡσεί τισ ψηλαφήσαι τυφλὸσ ἐν τῷ σκότει, καὶ οὐκ εὐοδώσει τὰσ ὁδούσ σου. καὶ ἔσῃ τότε ἀδικούμενοσ καὶ διαρπαζόμενοσ πάσασ τὰσ ἡμέρασ, καὶ οὐκ ἔσται σοι ὁ βοηθῶν. γυναῖκα λήψῃ, καὶ ἀνὴρ ἕτεροσ ἕξει αὐτήν. οἰκίαν οἰκοδομήσεισ, καὶ οὐκ οἰκήσεισ ἐν αὐτῇ. ἀμπελῶνα φυτεύσεισ, καὶ οὐ μὴ τρυγήσῃσ αὐτόν. ὁ μόσχοσ σου ἐσφαγμένοσ ἐναντίον σου, καὶ οὐ φάγῃ ἐξ αὐτοῦ. ὁ ὄνοσ σου ἡρπασμένοσ ἀπὸ σοῦ, καὶ οὐκ ἀποδοθήσεταί σοι. τὰ πρόβατά σου δεδομένα τοῖσ ἐχθροῖσ σου, καὶ οὐκ ἔσται σοι ὁ βοηθῶν. οἱ υἱοί σου καὶ αἱ θυγατέρεσ σου δεδομέναι ἔθνει ἑτέρῳ καὶ οἱ ὀφθαλμοί σου βλέψονται σφακελίζοντεσ εἰσ αὐτά, οὐκ ἰσχύσει ἡ χείρ σου. τὰ ἐκφόρια τῆσ γῆσ σου καὶ πάντασ τοὺσ πόνουσ σου φάγεται ἔθνοσ, ὃ οὐκ ἐπίστασαι, καὶ ἔσῃ ἀδικούμενοσ καὶ τεθραυσμένοσ πάσασ τὰσ ἡμέρασ. καὶ ἔσῃ παράκλητοσ διὰ τὰ ὁράματα τῶν ὀφθαλμῶν σου, ἃ βλέψῃ. πατάξαι σε Κύριοσ ἐν ἕλκει πονηρῷ ἐπὶ τὰ γόνατα καὶ ἐπὶ τὰσ κνήμασ, ὥστε μὴ δύνασθαι ἰαθῆναί σε ἀπὸ ἴχνουσ τῶν ποδῶν σου ἕωσ τῆσ κορυφῆσ σου. ἀπαγάγοι Κύριόσ σε καὶ τοὺσ ἄρχοντάσ σου, οὓσ ἂν καταστήσῃσ ἐπὶ σεαυτόν, ἐπ̓ ἔθνοσ, ὃ οὐκ ἐπίστασαι σὺ καὶ οἱ πατέρεσ σου, καὶ λατρεύσεισ ἐκεῖ θεοῖσ ἑτέροισ, ξύλοισ καὶ λίθοισ. καὶ ἔσῃ ἐκεῖ ἐν αἰνίγματι καὶ παραβολῇ καὶ διηγήματι ἐν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσιν, εἰσ οὓσ ἂν ἀπαγάγῃ σε Κύριοσ ἐκεῖ. σπέρμα πολὺ ἐξοίσεισ εἰσ τὸ πεδίον καὶ ὀλίγα εἰσοίσεισ, ὅτι κατέδεται αὐτὰ ἡ ἀκρίσ. ἀμπελῶνα φυτεύσεισ καὶ κατεργᾷ, καὶ οἶνον οὐ πίεσαι, οὐδὲ εὐφρανθήσῃ ἐξ αὐτοῦ, ὅτι καταφάγεται αὐτὰ ὁ σκώληξ. ἐλαῖαι ἔσονταί σοι ἐν πᾶσι τοῖσ ὁρίοισ σου, καὶ ἔλαιον οὐ χρίσῃ, ὅτι ἐκρυήσεται ἡ ἐλαία σου. υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ γεννήσεισ καὶ οὐκ ἔσονταί σοι, ἀπελεύσονται γὰρ ἐν αἰχμαλωσίᾳ. πάντα τὰ ξύλινά σου καὶ τὰ γενήματα τῆσ γῆσ σου ἐξαναλώσει ἡ ἐρισύβη. ὁ προσήλυτοσ, ὅσ ἐστιν ἐν σοί, ἀναβήσεται ἐπὶ σὲ ἄνω ἄνω, σὺ δὲ καταβήσῃ κάτω κάτω. οὗτοσ δανειεῖ σοι, σὺ δὲ τούτῳ οὐ δανειεῖσ, σὺ δὲ τούτῳ οὐ δανειεῖσ. οὗτοσ ἔσται κεφαλή, σὺ δὲ ἔσῃ οὐρά. καὶ ἐλεύσονται ἐπί σὲ πᾶσαι αἱ κατάραι αὗται καὶ καταδιώξονταί σε καὶ καταλήψονταί σε, ἕωσ ἂν ἐξολοθρεύσῃ σε καὶ ἓωσ ἂν ἀπολέσῃ σε, ὅτι οὐκ εἰσήκουσασ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, φυλάξαι τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα, ὅσα ἐνετείλατό σοι. καὶ ἔσται ἐν σοὶ σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ σπέρματί σου ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ, ἀνθ̓ ὧν οὐκ ἐλάτρευσασ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαθῇ διανοίᾳ διὰ τὸ πλῆθοσ πάντων. καὶ λατρεύσεισ τοῖσ ἐχθροῖσ σου, οὓσ ἐξαποστελεῖ Κύριοσ ἐπὶ σέ, ἐν λιμῷ καὶ ἐν δίψει καὶ ἐν γυμνότητι καὶ ἐν ἐκλείψει πάντων. καὶ ἐπιθήσῃ κλοιὸν σιδηροῦν ἐπὶ τὸν τράχηλόν σου, ἕωσ ἂν ἐξολοθρεύσῃ σε. ἐπάξει ἐπὶ σὲ Κύριοσ ἔθνοσ μακρόθεν ἀπ̓ ἐσχάτου τῆσ γῆσ ὡσεί ὅρμημα ἀετοῦ, ἔθνοσ, ὃ οὐκ ἀκούσῃ τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ, ἔθνοσ ἀναιδὲσ προσώπῳ, ὅστισ οὐ θαυμάσει πρόσωπον πρεσβύτου καὶ νέον οὐκ ἐλεήσει, καὶ κατέδεται τὰ ἔκγονα τῶν κτηνῶν σου καὶ τὰ γενήματα τῆσ γῆσ σου, ὥστε μὴ καταλιπεῖν σοι σῖτον, οἶνον, ἔλαιον, τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου, καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου, ἕωσ ἂν ἀπολέσῃ σε καὶ ἐκτρίψῃ σε ἐν ταῖσ πόλεσί σου, ἕωσ ἂν καθαιρεθῶσι τὰ τείχη τὰ ὑψηλὰ καὶ τὰ ὀχυρά, ἐφ̓ οἷσ σὺ πέποιθασ ἐπ̓ αὐτοῖσ, ἐν πάσῃ τῇ γῇ σου, καὶ θλίψει σε ἐν ταῖσ πόλεσί σου, αἷσ ἔδωκέ σοι. καὶ φαγῇ τὰ ἔκγονα τῆσ κοιλίασ σου, κρέα υἱῶν σου καὶ θυγατέρων σου, ὅσα ἔδωκέ σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου, ᾗ θλίψει σε ὁ ἐχθρόσ σου. ὁ ἁπαλὸσ ὁ ἐν σοὶ καὶ ὁ τρυφερὸσ σφόδρα βασκανεῖ τῷ ὀφθαλμῷ τὸν ἀδελφὸν καὶ τὴν γυναῖκα τὴν ἐν τῷ κόλπῳ αὐτοῦ καὶ τὰ καταλελειμμένα τέκνα, ἃ ἂν καταλειφθῇ αὐτῷ, ὥστε δοῦναι ἑνὶ αὐτῶν ἀπὸ τῶν σαρκῶν τῶν τέκνων αὐτοῦ, ὧν ἂν κατέσθῃ, διὰ τὸ μὴ καταλειφθῆναι αὐτῷ οὐδὲν ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου, ᾗ ἂν θλίψωσί σε οἱ ἐχθροί σου ἐν πάσαισ ταῖσ πόλεσί σου. καὶ ἡ ἁπαλὴ ἐν ὑμῖν καὶ ἡ τρυφερά, ἧσ οὐχὶ πεῖραν ἔλαβεν ὁ ποὺσ αὐτῆσ βαίνειν ἐπὶ τῆσ γῆσ διὰ τὴν τρυφερότητα καὶ διὰ τὴν ἁπαλότητα, βασκανεῖ τῷ ὀφθαλμῷ αὐτῆσ τὸν ἄνδρα αὐτῆσ τὸν ἐν κόλπῳ αὐτῆσ καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὴν θυγατέρα αὐτῆς καὶ τὸ χόριον αὐτῆσ τὸ ἐξελθὸν διὰ τῶν μηρῶν αὐτῆσ καὶ τὸ τέκνον, ὃ ἐὰν τέκῃ. καταφάγεται γὰρ αὐτὰ διά τὴν ἔνδειαν πάντων κρυφῇ ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου, ᾗ θλίψει σε ὁ ἐχθρόσ σου ἐν ταῖσ πόλεσί σου. ἐὰν μὴ εἰσακούσῃσ ποιεῖν πάντα τὰ ρήματα τοῦ νόμου τούτου τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ φοβεῖσθαι τὸ ὄνομα τὸ ἔντιμον τὸ θαυμαστὸν τοῦτο, Κύριον τὸν Θεόν σου, καὶ παραδοξάσει Κύριοσ τὰσ πληγάσ σου καὶ τὰσ πληγὰσ τοῦ σπέρματόσ σου, πληγὰσ μεγάλασ καὶ θαυμαστάσ, καὶ νόσουσ πονηρὰσ καὶ πιστὰς καὶ ἐπιστρέψει πᾶσαν τὴν ὀδύνην Αἰγύπτου τὴν πονηράν, ἣν διευλαβοῦ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, καὶ κολληθήσονται ἐν σοί. καὶ πᾶσαν μαλακίαν καὶ πᾶσαν πληγὴν τὴν μὴ γεγραμμένην καὶ πᾶσαν τὴν γεγραμμένην ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου ἐπάξει Κύριοσ ἐπὶ σέ, ἕωσ ἂν ἐξολοθρεύσῃ σε. καΙ καταλειφθήσεσθε ἐν ἀριθμῷ βραχεῖ, ἀνθ̓ ὧν ὅτι ἦτε ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει, ὅτι οὐκ εἰσήκουσασ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. καὶ ἔσται ὃν τρόπον εὐφράνθη Κύριοσ ἐφ̓ ὑμῖν εὖ ποιῆσαι ὑμᾶσ καὶ πληθῦναι ὑμᾶσ, οὕτωσ εὐφρανθήσεται Κύριοσ ἐφ̓ ὑμῖν ἐξολοθρεῦσαι ὑμᾶσ, καὶ ἐξαρθήσεσθε ἐν τάχει ἀπὸ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν εἰσπορεύεσθε ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. καὶ διασπερεῖ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ πάντα τὰ ἔθνη ἀπ̓ ἄκρου τῆσ γῆσ ἕωσ ἄκρου τῆσ γῆσ, καὶ δουλεύσεισ ἐκεῖ θεοῖσ ἑτέροισ, ξύλοισ καὶ λίθοισ, οὕσ οὐκ ἠπίστω σὺ καὶ οἱ πατέρεσ σου. ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν ἐκείνοισ οὐκ ἀναπαύσει σε, οὐδ̓ οὐ μὴ γένηται στάσισ τῷ ἴχνει τοῦ ποδόσ σου, καὶ δώσει σοι Κύριοσ ἐκεῖ καρδίαν ἀθυμοῦσαν καὶ ἐκλείποντασ ὀφθαλμοὺσ καὶ τηκομένην ψυχήν. καὶ ἔσται ἡ ζωή σου κρεμαμένη ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου, καὶ φοβηθήσῃ ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ καὶ οὐ πιστεύσεισ τῇ ζωῇ σου. τὸ πρωί̈ ἐρεῖσ.πῶσ ἂν γένοιτο ἑσπέρα̣ καὶ τὸ ἑσπέρασ ἐρεῖσ. πῶσ ἂν γένοιτο πρωί̣̈ ἀπὸ τοῦ φόβου τῆσ καρδίασ σου, ἃ φοβηθήση, καὶ ἀπὸ τῶν ὁραμάτων τῶν ὀφθαλμῶν σου, ὧν ὄψῃ. καὶ ἀποστρέψει σε Κύριοσ εἰσ Αἴγυπτον ἐν πλοίοισ καὶ ἐν τῇ ὁδῷ, ᾗ εἶπα. οὐ προσθήσῃ ἔτι ἰδεῖν αὐτήν. καὶ πραθήσεσθε ἐκεῖ τοῖσ ἐχθροῖσ ὑμῶν εἰσ παῖδασ καὶ παιδίσκασ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ κτώμενοσ. Οὗτοι οἱ λόγοι τῆσ διαθήκησ, οὓσ ἐνετείλατο Κύριοσ Μωυσῇ στῆσαι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ ἐν γῇ Μωάβ, πλὴν τῆσ διαθήκησ, ἧσ διέθετο αὐτοῖσ ἐν Χωρήβ. ΚΑΙ ἐκάλεσε Μωυσῆσ πάντασ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. ὑμεῖσ ἑωράκατε πάντα, ὅσα ἐποίησε Κύριοσ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐνώπιον ὑμῶν Φαραὼ καὶ τοῖσ θεράπουσιν αὐτοῦ καὶ πάσῃ τῇ γῇ αὐτοῦ,
τοὺσ πειρασμοὺσ τοὺσ μεγάλουσ, οὓσ ἑωράκασιν οἱ ὀφθαλμοί σου, τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα τὰ μεγάλα ἐκεῖνα. καὶ οὐκ ἔδωκε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῖν καρδίαν εἰδέναι καὶ ὀφθαλμοὺσ βλέπειν καὶ ὦτα ἀκούειν ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ ἤγαγεν ὑμᾶσ τεσσαράκοντα ἔτη ἐν τῇ ἐρήμῳ. οὐκ ἐπαλαιώθη τὰ ἱμάτια ὑμῶν, καὶ τὰ ὑποδήματα ὑμῶν οὐ κατετρίβη ἀπὸ τῶν ποδῶν ὑμῶν. ἄρτον οὐκ ἐφάγετε, οἶνον καὶ σίκερα οὐκ ἐπίετε, ἵνα γνῶτε, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν ἐγώ. καὶ ἤλθετε ἕωσ τοῦ τόπου τούτου, καὶ ἐξῆλθε Σηὼν βασιλεὺσ Ἐσεβὼν καὶ Ὢγ βασιλεὺσ Βασὰν εἰσ συνάντησιν ἡμῖν ἐν πολέμῳ, καὶ ἐπατάξαμεν αὐτοὺς καὶ ἐλάβομεν τὴν γῆν αὐτῶν, καὶ ἔδωκα αὐτὴν ἐν κλήρῳ τῷ Ρουβὴν καὶ τῷ Γαδδὶ καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆσ Μανασσῆ. καὶ φυλάξεσθε ποιεῖν πάντασ τοὺσ λόγουσ τῆσ διαθήκησ ταύτησ, ἵνα συνῆτε πάντα, ὅσα ποιήσετε. Ὑμεῖσ ἑστήκατε πάντεσ σήμερον ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν, οἱ ἀρχίφυλοι ὑμῶν καὶ ἡ γερουσία ὑμῶν καὶ οἱ κριταὶ ὑμῶν, καὶ οἱ γραμματοεισαγωγεῖσ ὑμῶν, πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραήλ, αἱ γυναῖκεσ ὑμῶν καὶ τὰ ἔκγονα ὑμῶν καὶ ὁ προσήλυτοσ ὁ ἐν μέσῳ τῆσ παρεμβολῆσ ὑμῶν, ἀπὸ ξυλοκόπου ὑμῶν καὶ ἕωσ ὑδροφόρου ὑμῶν, παρελθεῖν ἐν τῇ διαθήκῃ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ ἐν ταῖσ ἀραῖσ αὐτοῦ, ὅσα Κύριοσ ὁ Θεόσ σου διατίθεται πρὸσ σὲ σήμερον, ἵνα στήσῃ σε αὐτῷ εἰσ λαόν, καὶ αὐτὸσ ἔσται σου Θεόσ, ὃν τρόπον εἶπέ σοι, καὶ ὃν τρόπον ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου, Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ. καὶ οὐχ ὑμῖν μόνοισ ἐγὼ διατίθεμαι τὴν διαθήκην ταύτην καὶ τὴν ἀρὰν ταύτην, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ὧδε οὖσι μεθ̓ ὑμῶν σήμερον ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ τοῖσ μὴ οὖσι μεθ̓ ὑμῶν ὧδε σήμερον. ὅτι ὑμεῖσ οἴδατε πῶσ κατῳκήσαμεν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ὡσ παρήλθομεν ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν, οὓσ παρήλθετε, καὶ ἴδετε τὰ βδελύγματα αὐτῶν καὶ τὰ εἴδωλα αὐτῶν, ξύλον καὶ λίθον, ἀργύριον καὶ χρυσίον, ἅ ἐστι παῤ αὐτοῖσ. μή τίσ ἐστιν ἐν ὑμῖν ἀνὴρ ἢ γυνὴ ἢ πατριὰ ἢ φυλή, τίνοσ ἡ διάνοια ἐξέκλινεν ἀπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν πορεύεσθαι λατρεύειν τοῖσ θεοῖσ τῶν ἐθνῶν ἐκείνων̣ μὴ τίσ ἐστιν ἐν ὑμῖν ρίζα ἄνω φύουσα ἐν χολῇ καὶ πικρίᾳ̣ καὶ ἔσται ἐὰν ἀκούσῃ τὰ ρήματα τῆσ ἀρᾶσ ταύτησ καὶ ἐπιφημίσηται ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ λέγων. ὅσιά μοι γένοιτο, ὅτι ἐνῇ ἀποπλανήσει τῆσ καρδίασ μου πορεύσομαι, ἵνα μὴ συναπολέσῃ ὁ ἁμαρτωλὸσ τὸν ἀναμάρτητον. οὐ μὴ θελήσει ὁ Θεὸσ εὐϊλατεῦσαι αὐτῷ, ἀλλ̓ ἢ τότε ἐκκαυθήσεται ὀργὴ Κυρίου καὶ ὁ ζῆλοσ αὐτοῦ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ, καὶ κολληθήσονται ἐν αὐτῷ πᾶσαι αἱ ἀραὶ τῆσ διαθήκησ ταύτησ αἱ γεγραμμέναι ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου, καὶ ἐξαλείψει Κύριοσ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆσ ὑπὸ τὸν οὐρανόν. καὶ διαστελεῖ αὐτὸν Κύριοσ εἰσ κακὰ ἐκ πάντων υἱῶν Ἰσραὴλ κατὰ πάσασ τὰσ ἀρὰσ τῆσ διαθήκησ τὰσ γεγραμμένασ ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου. καὶ ἐροῦσιν ἡ γενεὰ ἡ ἑτέρα, οἱ υἱοὶ ὑμῶν, οἳ ἀναστήσονται μεθ̓ ὑμᾶσ, καὶ ὁ ἀλλότριοσ, ὃσ ἂν ἔλθῃ ἐκ γῆσ μακρόθεν, καὶ ὄψονται τὰσ πληγὰσ τῆσ γῆσ ἐκείνησ καὶ τὰσ νόσουσ αὐτῆσ, ἃσ ἀπέστειλε Κύριοσ ἐπ̓ αὐτήν, θεῖον καὶ ἅλα κατακεκαυμένον, πᾶσα ἡ γῆ αὐτῆσ οὐ σπαρήσεται οὐδὲ ἀνατελεῖ, οὐδὲ μὴ ἀναβῇ ἐπ̓ αὐτὴν πᾶν χλωρόν, ὥσπερ κατεστράφη Σόδομα και Γόμορρα, Ἀδαμὰ καὶ Σεβωί̈μ, ἃσ κατέστρεψε Κύριοσ ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ, καὶ ἐροῦσι πάντα τὰ ἔθνη. διατὶ ἐποίησε Κύριοσ οὕτω τῇ γῇ ταύτῃ̣ τίσ ὁ θυμὸσ τῆσ ὀργῆσ ὁ μέγασ οὗτοσ̣ καὶ ἐροῦσιν. ὅτι κατέλιπον τὴν διαθήκην Κυρίου τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων αὐτῶν, ἃ διέθετο τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, ὅτε ἐξήγαγεν αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, καὶ πορευθέντεσ ἐλάτρευσαν θεοῖσ ἑτέροισ, οὓσ οὐκ ἠπίσταντο, οὐδὲ διένειμεν αὐτοῖσ. καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριοσ ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην ἐπαγαγεῖν ἐπ̓ αὐτὴν κατὰ πάσασ τὰσ κατάρασ τὰσ γεγραμμένασ ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου, καὶ ἐξῇρεν αὐτοὺσ Κύριοσ ἀπὸ τῆσ γῆσ αὐτῶν ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ καὶ παροξυσμῷ μεγάλῳ σφόδρα, καὶ ἐξέβαλεν αὐτοὺσ εἰσ γῆν ἑτέραν ὡσεὶ νῦν. τὰ κρυπτὰ Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, τὰ δὲ φανερὰ ἡμῖν καὶ τοῖσ τέκνοισ ἡμῶν εἰσ τὸν αἰῶνα, ποιεῖν πάντα τὰ ρήματα τοῦ νόμου τούτου. ΚΑΙ ἔσται ὡσ ἂν ἔλθωσιν ἐπὶ σὲ πάντα τὰ ρήματα ταῦτα, ἡ εὐλογία καὶ ἡ κατάρα, ἣν ἔδωκα πρὸ προσώπου σου, καὶ δέξῃ εἰσ τὴν καρδίαν σου ἐν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ ἐὰν διασκορπίσῃ σε Κύριοσ ἐκεῖ,
καὶ ἐπιστραφήσῃ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεόν σου καὶ εἰσακούσῃ τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ κατὰ πάντα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ σου, καὶ ἐξ ὅλησ τῆσ ψυχῆσ σου, καὶ ἰάσεται Κύριοσ τὰσ ἁμαρτίασ σου καὶ ἐλεήσει σε καὶ πάλιν συνάξει σε ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν, εἰσ οὓσ διεσκόρπισέ σε Κύριοσ ἐκεῖ. ἐὰν ᾖ ἡ διασπορά σου ἀπ̓ ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ ἕωσ ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ, ἐκεῖθεν συνάξει σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, καὶ ἐκεῖθεν λήψεταί σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. καὶ εἰσάξει σε ὁ Θεόσ σου ἐκεῖθεν εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἐκληρονόμησαν οἱ πατέρεσ σου, καὶ κληρονομήσεισ αὐτήν. καὶ εὖ σε ποιήσει καὶ πλεοναστόν σε ποιήσει ὑπὲρ τοὺσ πατέρασ σου. καὶ περικαθαριεῖ Κύριοσ τὴν καρδίαν σου καὶ τὴν καρδίαν τοῦ σπέρματόσ σου, ἀγαπᾶν Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ σου καὶ ἐξ ὅλησ τῆσ ψυχῆσ σου, ἵνα ζῇσ σύ. καὶ δώσει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὰσ ἀρὰσ ταύτασ ἐπὶ τοὺσ ἐχθρούσ σου καὶ ἐπὶ τοὺσ μισοῦντάσ σε, οἳ ἐδίωξάν σε. καὶ σὺ ἐπιστραφήσῃ καὶ εἰσακούσῃ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ ποιήσεισ τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, καὶ πολυωρήσει σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν παντὶ ἔργῳ τῶν χειρῶν σου, ἐν τοῖσ ἐκγόνοισ τῆσ κοιλίασ σου καὶ ἐν τοῖσ ἐκγόνοισ τῶν κτηνῶν σου καὶ ἐν τοῖσ γενήμασι τῆσ γῆσ σου. ὅτι ἐπιστρέψει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εὐφρανθῆναι ἐπὶ σοὶ εἰσ ἀγαθά, καθότι εὐφράνθη ἐπὶ τοῖσ πατράσι σου, ἐὰν εἰσακούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, φυλάσσεσθαι τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ καὶ τὰσ κρίσεισ αὐτοῦ τὰσ γεγραμμένασ ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου, ἐὰν ἐπιστραφῇσ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλησ τῆσ καρδίασ σου καὶ ἐξ ὅλησ τῆσ ψυχῆσ σου. Ὅτι ἡ ἐντολὴ αὕτη, ἣν ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, οὐχ ὑπέρογκόσ ἐστιν οὐδὲ μακρὰν ἀπὸ σοῦ ἐστιν. οὐκ ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω ἐστὶ λέγων. τίσ ἀναβήσεται ἡμῖν εἰσ τὸν οὐρανὸν καὶ λήψεται ἡμῖν αὐτήν, καὶ ἀκούσαντεσ αὐτὴν ποιήσομεν̣ οὐδὲ πέραν τῆσ θαλάσσησ ἐστὶ λέγων. τίσ διαπεράσει ἡμῖν εἰσ τὸ πέραν τῆσ θαλάσσησ καὶ λήψεται ἡμῖν αὐτήν, καὶ ἀκουστὴν ἡμῖν ποιήσῃ αὐτήν, καὶ ποιήσομεν̣ ἐγγύσ σού ἐστι τὸ ρῆμα σφόδρα ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ταῖσ χερσί σου ποιεῖν αὐτό. Ἰδοὺ δέδωκα πρὸ προσώπου σου σήμερον τὴν ζωήν καὶ τὸν θάνατον, τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν. ἐὰν εἰσακούσῃσ τὰσ ἐντολὰσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ἃσ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἀγαπᾶν Κύριον τὸν Θεόν σου, πορεύεσθαι ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ καὶ φυλάσσεσθαι τὰ δικαιώματα αὐτοῦ καὶ τὰσ κρίσεισ αὐτοῦ, καὶ ζήσεσθε, καὶ πολλοὶ ἔσεσθε, καὶ εὐλογήσει σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ, εἰσ ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. καὶ ἐὰν μεταστῇ ἡ καρδία σου καὶ μὴ εἰσακούσῃσ καὶ πλανηθεὶσ προσκυνήσῃσ θεοῖσ ἑτέροισ καὶ λατρεύσῃσ αὐτοῖσ, ἀναγγέλλω σοι σήμερον ὅτι ἀπωλείᾳ ἀπολεῖσθε καὶ οὐ μὴ πολυήμεροι γένησθε ἐπὶ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν ὑμεῖσ διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. διαμαρτύρομαι ὑμῖν σήμερον τόν τε οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν ζωὴν καὶ τὸν θάνατον δέδωκα πρὸ προσώπου ὑμῶν, τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν κατάραν. ἔκλεξαι τὴν ζωὴν σύ, ἵνα ζήσῃσ σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου, ἀγαπᾶν Κύριον τὸν Θεόν σου, εἰσακούειν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ καὶ ἔχεσθαι αὐτοῦ. ὅτι τοῦτο ἡ ζωή σου καὶ ἡ μακρότησ τῶν ἡμερῶν σου, κατοικεῖν ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσι σου Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ δοῦναι αὐτοῖσ. ΚΑΙ συνετέλεσε Μωυσῆσ λαλῶν πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ πρὸσ πάντασ υἱοὺσ Ἰσραήλ,
καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. ἑκατὸν καὶ εἴκοσιν ἐτῶν ἐγώ εἰμι σήμερον. οὐ δυνήσομαι ἔτι εἰσπορεύεσθαι καὶ ἐκπορεύεσθαι, Κύριοσ δὲ εἶπε πρόσ με. οὐ διαβήσῃ τὸν Ἰορδάνην τοῦτον. Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ὁ προπορευόμενοσ πρὸ προσώπου σου, αὐτὸσ ἐξολοθρεύσει τὰ ἔθνη ταῦτα ἀπὸ προσώπου σου, καὶ κατακληρονομήσεισ αὐτούσ. καὶ Ἰησοῦσ ὁ προπορευόμενοσ πρὸ προσώπου σου, καθὰ ἐλάλησε Κύριοσ. καὶ ποιήσει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου αὐτοῖσ καθὼσ ἐποίησε Σηὼν καὶ Ὤγ, τοῖσ δυσὶ βασιλεῦσι τῶν Ἀμορραίων, οἳ ἦσανπέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ τῇ γῇ αὐτῶν, καθότι ἐξωλόθρευσεν αὐτούσ. καὶ παρέδωκεν αὐτοὺσ Κύριοσ ὑμῖν, καὶ ποιήσετε αὐτοῖσ, καθότι ἐνετειλάμην ὑμῖν. ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε, μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλιάσησ μηδὲ πτοηθῇσ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ὁ προπορευόμενοσ μεθ̓ ὑμῶν ἐν ὑμῖν, οὔτε μή σε ἀνῇ, οὔτε μή σε ἐγκαταλίπῃ. καὶ ἐκάλεσε Μωυσῆσ Ἰησοῦν καὶ εἶπεν αὐτῷ ἔναντι παντὸσ Ἰσραήλ. ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε, σὺ γὰρ εἰσελεύσῃ πρὸ προσώπου τοῦ λαοῦ τούτου εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσιν ὑμῶν δοῦναι αὐτοῖσ, καὶ σὺ κατακληρονομήσεισ αὐτὴν αὐτοῖσ. καὶ Κύριοσ ὁ συμπορευόμενοσ μετὰ σοῦ οὐκ ἀνήσει σε, οὐδὲ μή σε ἐγκαταλίπῃ. μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλία. Καὶ ἔγραψε Μωυσῆσ τὰ ρήματα τοῦ νόμου τούτου εἰσ βιβλίον καὶ ἔδωκε τοῖσ ἱερεῦσι τοῖσ υἱοῖσ Λευὶ τοῖσ αἴρουσι τὴν κιβωτὸν τῆσ διαθήκησ Κυρίου, καὶ τοῖσ προσβυτέροισ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐνετείλατο Μωυσῆσ αὐτοῖσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων. μετὰ ἑπτὰ ἔτη ἐν καιρῷ ἐνιαυτοῦ ἀφέσεωσ ἐν ἑορτῇ σκηνοπηγίασ, ἐν τῷ συμπορεύεσθαι πάντα Ἰσραὴλ ὀφθῆναι ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν, ἐν τῷ τόπῳ ᾧ ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ, ἀναγνώσεσθε τὸν νόμον τοῦτον ἐναντίον παντὸσ Ἰσραὴλ εἰσ τὰ ὦτα αὐτῶν. ἐκκλησιάσασ τὸν λαόν, τοὺσ ἄνδρασ καὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ ἔκγονα καὶ τὸν προσήλυτον τὸν ἐν ταῖσ πόλεσιν ὑμῶν, ἵνα ἀκούσωσι καὶ ἵνα μάθωσι φοβεῖσθαι Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν, καὶ ἀκούσονται ποιεῖν πάντασ τούσ λόγουσ τοῦ νόμου τούτου. καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν, οἳ οὐκ οἴδασιν, ἀκούσονται καὶ μαθήσονται φοβεῖσθαι Κύριον τὸν Θεόν σου πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ὅσασ αὐτοὶ ζῶσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν ὑμεῖσ διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. Καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἰδοὺ ἐγγίκασιν αἱ ἡμέραι τοῦ θανάτου σου. κάλεσον Ἰησοῦν καὶ στῆτε παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἐντελοῦμαι αὐτῷ. καὶ ἐπορεύθη Μωυσῆσ καὶ Ἰησοῦσ εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἔστησαν παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ κατέβη Κύριοσ ἐν νεφέλῃ καὶ ἔστη παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἔστη ὁ στύλοσ τῆσ νεφέλησ παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἰδοὺ σὺ κοιμᾷ μετὰ τῶν πατέρων σου, καὶ ἀναστὰσ οὗτοσ ὁ λαὸσ ἐκπορνεύσει ὀπίσω θεῶν ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νἀλλοτρίων τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν οὗτοσ εἰσπορεύεται, καὶ καταλείψουσί με καὶ διασκεδάσουσι τὴν διαθήκην μου, ἣν διεθέμην αὐτοῖσ. καὶ ὀργισθήσομαι θυμῷ εἰσ αὐτοὺσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ καταλείψω αὐτοὺσ καὶ ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ̓ αὐτῶν, καὶ ἔσται κατάβρωμα, καὶ εὑρήσουσιν αὐτὸν κακὰ πολλὰ καὶ θλίψεισ, καὶ ἐρεῖ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. διότι οὐκ ἔστι Κύριοσ ὁ Θεόσ μου ἐν ἐμοί, εὕροσάν με τὰ κακὰ ταῦτα. ἐγὼ δὲ ἀποστροφῇ ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ̓ αὐτῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διὰ πάσασ τὰσ κακίασ, ἃσ ἐποίησαν, ὅτι ἀπέστρεψαν ἐπὶ θεοὺσ ἀλλοτρίουσ. καὶ νῦν γράψατε τὰ ρήματα τῆσ ᾠδῆσ ταύτησ καὶ διδάξατε αὐτὴν τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ καὶ ἐμβαλεῖτε αὐτὴν εἰσ τὸ στόμα αὐτῶν, ἵνα γένηταί μοι ἡ ᾠδὴ αὕτη κατὰ πρόσωπον μαρτυροῦσα ἐν υἱοῖσ Ἰσραήλ. εἰσάξω γὰρ αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, ἣν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν δοῦναι αὐτοῖσ, γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, καὶ φάγονται καὶ ἐμπλησθέντεσ κορήσουσι. καί ἐπιστραφήσονται ἐπὶ θεοὺσ ἀλλοτρίουσ καὶ λατρεύσουσιν αὐτοῖσ καὶ παροξυνοῦσί με καὶ διασκεδάσουσι τὴν διαθήκην μου. καὶ ἀντικαταστήσεται ἡ ᾠδὴ αὕτη κατὰ πρόσωπον μαρτυροῦσα, οὐ γὰρ μὴ ἐπιλησθῇ ἀπὸ στόματοσ αὐτῶν καὶ ἀπὸ στόματοσ τοῦ σπέρματοσ αὐτῶν. ἐγὼ γὰρ οἶδα τὴν πονηρίαν αὐτῶν, ὅσα ποιοῦσιν ὧδε σήμερον πρὸ τοῦ εἰσαγαγεῖν με αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, ἣν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν. καὶ ἔγραψε Μωυσῆσ τὴν ᾠδὴν ταύτην ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ ἐδίδαξεν αὐτὴν τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. καὶ ἐνετείλατο Μωυσῆσ Ἰησοῖ καὶ εἶπεν. ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε, σὺ γὰρ εἰσάξεισ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν αὐτοῖσ Κύριοσ, καὶ αὐτὸσ ἔσται μετὰ σοῦ. Ἡνίκα δὲ συνετέλεσε Μωυσῆσ γράφων πάντασ τοὺσ λόγουσ τοῦ νόμου τούτου εἰσ βιβλίον ἕωσ εἰσ τέλοσ, καὶ ἐνετείλατο τοῖσ Λευίταισ τοῖσ αἴρουσι τὴν κιβωτὸν τῆσ διαθήκησ Κυρίου λέγων. λαβόντεσ τὸ βιβλίον τοῦ νόμου τούτου θήσετε αὐτὸ ἐκ πλαγίων τῆσ κιβωτοῦ τῆσ διαθήκησ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν, καὶ ἔσται ἐκεῖ ἐν σοὶ εἰσ μαρτύριον. ὅτι ἐγὼ ἐπίσταμαι τὸν ἐρεθισμόν σου καὶ τὸν τράχηλόν σου τὸν σκληρόν. ἔτι γὰρ ἐμοῦ ζῶντοσ μεθ̓ ὑμῶν σήμερον, παραπικραίνοντεσ ἦτε τὰ πρὸσ τὸν Θεόν, πῶσ οὐχὶ καὶ ἔσχατον τοῦ θανάτου μου̣ ἐκκλησιάσατε πρόσ με τοὺσ φυλάρχουσ ὑμῶν καὶ τοὺσ πρεσβυτέρουσ ὑμῶν καὶ τοὺσ κριτὰσ ὑμῶν καὶ τοὺσ γραμματοεισαγωγεῖσ ὑμῶν, ἵνα λαλήσω εἰσ τὰ ὦτα αὐτῶν πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ, καὶ διαμαρτύρωμαι αὐτοῖσ τόν τε οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. οἶδα γὰρ ὅτι ἔσχατον τῆσ τελευτῆσ μου ἀνομίᾳ ἀνομήσετε καὶ ἐκκλινεῖτε ἐκ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ ἐνετειλάμην ὑμῖν, καὶ συναντήσεται ὑμῖν τὰ κακὰ ἔσχατον τῶν ἡμερῶν, ὅτι ποιήσετε τὰ πονηρὰ ἐναντίον Κυρίου παροργίσαι αὐτὸν ἐν τοῖσ ἔργοισ τῶν χειρῶν ὑμῶν. καὶ ἐλάλησε Μωυσῆσ εἰσ τὰ ὦτα πάσησ ἐκκλησίασ τὰ ρήματα τῆσ ᾠδῆσ ταύτησ ἕωσ εἰσ τέλοσ. ΠΡΟΣΕΧΕ οὐρανέ, καὶ λαλήσω, καὶ ἀκουέτω ἡ γῆ ρήματα ἐκ στόματόσ μου.
προσδοκάσθω ὡσ ὑετὸσ τὸ ἀπόφθεγμά μου, καὶ καταβήτω ὡσ δρόσοσ τὰ ρήματά μου, ὡσεὶ ὄμβροσ ἐπ̓ ἄγνωστιν καὶ ὡσεὶ νιφετὸσ ἐπὶ χόρτον. ὅτι τὸ ὄνομα Κυρίου ἐκάλεσα. δότε μεγαλωσύνην τῷ Θεῷ ἡμῶν. Θεόσ, ἀληθινὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ, καὶ πᾶσαι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ κρίσεισ. Θεὸσ πιστόσ, καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία, δίκαιοσ καὶ ὅσιοσ Κύριοσ. ἡμάρτοσαν οὐκ αὐτῷ τέκνα μωμητά, γενεὰ σκολιὰ καὶ διεστραμμένη. ταῦτα Κυρίῳ ἀνταποδίδοτε̣ οὕτω λαὸσ μωρὸσ καὶ οὐχὶ σοφόσ̣ οὐκ αὐτὸσ οὗτόσ σου πατὴρ ἐκτήσατό σε καὶ ἐποίησέ σε καὶ ἔπλασέ σε̣ μνήσθητε ἡμέρασ αἰῶνοσ, σύνετε ἔτη γενεᾶσ γενεῶν. ἐπερώτησον τὸν πατέρα σου, καὶ ἀναγγελεῖ σοι, τοὺσ πρεσβυτέρουσ σου, καὶ ἐροῦσί σοι. ὅτε διεμέριζεν ὁ Ὕψιστοσ ἔθνη, ὡσ διέσπειρεν υἱοὺσ Ἀδάμ, ἔστησεν ὅρια ἐθνῶν κατὰ ἀριθμὸν ἀγγέλων Θεοῦ, καὶ ἐγενήθη μερίσ Κυρίου λαὸσ αὐτοῦ Ἰακώβ, σχοίνισμα κληρονομίασ αὐτοῦ Ἰσραήλ. αὐτάρκησεν αὐτὸν ἐν γῇ ἐρήμῳ, ἐν δίψει καύματοσ ἐν γῇ ἀνύδρῳ. ἐκύκλωσεν αὐτὸν καὶ ἐπαίδευσεν αὐτὸν καὶ διεφύλαξεν αὐτὸν ὡσ κόρην ὀφθαλμοῦ, ὡσ ἀετὸσ σκεπάσαι νοσσιὰν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοῖσ νεοσσοῖσ αὐτοῦ ἐπεπόθησε, διεὶσ τὰσ πτέρυγασ αὐτοῦ ἐδέξατο αὐτοὺσ καὶ ἀνέλαβεν αὐτοὺσ ἐπὶ τῶ μεταφρένων αὐτοῦ. Κύριοσ μόνοσ ἦγεν αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἦν μετ̓ αὐτῶν θεὸσ ἀλλότριοσ. ἀνεβίβασεν αὐτοὺσ ἐπὶ τὴν ἰσχὺν τῆσ γῆσ, ἐψώμισεν αὐτοὺσ γενήματα ἀγρῶν. ἐθήλασαν μέλι ἐκ πέτρασ καὶ ἔλαιον ἐκ στερεᾶσ πέτρασ, βούτυρον βοῶν καὶ γάλα προβάτων μετὰ στέατοσ ἀρνῶν καὶ κριῶν, υἱῶν ταύρων καὶ τράγων, μετὰ στέατοσ νεφρῶν πυροῦ, καὶ αἷμα σταφυλῆσ ἔπιον οἶνον. καὶ ἔφαγεν Ἰακὼβ καὶ ἐνεπλήσθη, καὶ ἀπελάκτισεν ὁ ἠγαπημένοσ, ἐλιπάνθη, ἐπαχύνθη, ἐπλατύνθη. καὶ ἐγκατέλιπε τὸν Θεὸν τὸν ποιήσαντα αὐτὸν καὶ ἀπέστη ἀπὸ Θεοῦ σωτῆροσ αὐτοῦ. παρώξυνάν με ἐπ̓ ἀλλοτρίοισ, ἐν βδελύγμασιν αὐτῶν παρεπίκρανάν με. ἔθυσαν δαιμονίοισ καὶ οὐ Θεῷ, θεοῖσ, οἷσ οὐκ ᾔδεισαν. καινοὶ καὶ πρόσφατοι ἥκασιν, οὓσ οὐκ ᾔδεισαν οἱ πατέρεσ αὐτῶν. Θεὸν τὸν γεννήσαντά σε ἐγκατέλιπεσ καὶ ἐπελάθου Θεοῦ τοῦ τρέφοντόσ σε. καὶ εἶδε Κύριοσ καὶ ἐζήλωσε καὶ παρωξύνθη δἰ ὀργὴν υἱῶν αὐτοῦ καὶ θυγατέρων καὶ εἶπεν. ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ̓ αὐτῶν καὶ δείξω τί ἔσται αὐτοῖσ ἐπ̓ ἐσχάτων ἡμερῶν. ὅτι γενεὰ ἐξεστραμμένη ἐστίν, υἱοί, οἷσ οὐκ ἔστι πίστισ ἐν αὐτοῖσ. αὐτοὶ παρεζήλωσάν με ἐπ̓ οὐ Θεῷ, παρώξυνάν με ἐν τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν. κἀγὼ παραζηλώσω αὐτοὺσ ἐπ̓ οὐκ ἔθνει, ἐπὶ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ αὐτούσ. ὅτι πῦρ ἐκκέκαυται ἐκ τοῦ θυμοῦ μου, καυθήσεται ἕωσ ᾅδου κάτω, καταφάγεται γῆν καὶ τὰ γενήματα αὐτῆσ, φλέξει θεμέλια ὀρέων. συνάξω εἰσ αὐτοὺσ κακὰ καὶ τὰ βέλη μου συντελέσω εἰσ αὐτούσ. τηκόμενοι λιμῷ καὶ βρώσει ὀρνέων καὶ ὀπισθότονοσ ἀνίατοσ. ὀδόντασ θηρίων ἐπαποστελῶ εἰσ αὐτοὺσ μετὰ θυμοῦ συρόντων ἐπὶ γῆν. ἔξωθεν ἀτεκνώσει αὐτοὺσ μάχαιρα καὶ ἐκ τῶν ταμιείων φόβοσ. νεανίσκοσ σὺν παρθένῳ, θηλάζων μετὰ καθεστηκότοσ πρεσβύτου. εἶπα. διασπερῶ αὐτούσ, παύσω δὲ ἐξ ἀνθρώπων τὸ μνημόσυνον αὐτῶν, εἰ μὴ δἰ ὀργὴν ἐχθρῶν, ἵνα μὴ μακροχρονίσωσιν, ἵνα μὴ συνεπιθῶνται οἱ ὑπεναντίοι, μὴ εἴπωσιν. ἡ χεὶρ ἡμῶν ἡ ὑψηλὴ καὶ οὐχὶ Κύριοσ ἐποίησε ταῦτα πάντα. ὅτι ἔθνοσ ἀπολωλεκὸσ βουλήν ἐστι, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖσ ἐπιστήμη. οὐκ ἐφρόνησαν συνιέναι ταῦτα. καταδεξάσθωσαν εἰσ τὸν ἐπιόντα χρόνον. πῶσ διώξεται εἷσ χιλίουσ καὶ δύο μετακινήσουσι μυριάδασ, εἰ μὴ ὁ Θεὸσ ἀπέδοτο αὐτοὺσ καὶ Κύριοσ παρέδωκεν αὐτούσ̣ ὅτι οὐκ εἰσὶν ὡσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν οἱ θεοὶ αὐτῶν. οἱ δὲ ἐχθροὶ ἡμῶν ἀνόητοι. ἐκ γὰρ ἀμπέλου Σοδόμων ἡ ἄμπελοσ αὐτῶν, καὶ ἡ κληματὶσ αὐτῶν ἐκ Γομόρρασ. ἡ σταφυλὴ αὐτῶν σταφυλὴ χολῆσ, βότρυσ πικρίασ αὐτοῖσ. θυμὸσ δρακόντων ὁ οἶνοσ αὐτῶν καὶ θυμὸσ ἀσπίδων ἀνίατοσ. οὐκ ἰδοὺ ταῦτα συνῆκται παῤ ἐμοὶ καὶ ἐσφράγισται ἐν τοῖσ θησαυροῖσ μου̣ ἐν ἡμέρᾳ ἐκδικήσεωσ ἀνταποδώσω, ἐν καιρῷ, ὅταν σφαλῇ ὁ ποῦσ αὐτῶν, ὅτι ἐγγὺσ ἡμέρα ἀπωλείασ αὐτοῖσ, καὶ πάρεστιν ἕτοιμα ὑμῖν. ὅτι κρινεῖ Κύριοσ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοῖσ δούλοισ αὐτοῦ παρακληθήσεται. εἶδε γὰρ παραλελυμένουσ αὐτοὺσ καὶ ἐκλελοιπότασ ἐν ἐπαγωγῇ καὶ παρειμένουσ. καὶ εἶπε Κύριοσ. ποῦ εἰσιν οἱ θεοὶ αὐτῶν, ἐφ̓ οἷσ ἐπεποίθεισαν ἐπ̓ αὐτοῖσ̣ ὧν τὸ στέαρ τῶν θυσιῶν αὐτῶν ἠσθίετε καὶ ἐπίνετε τὸν οἶνον τῶν σπονδῶν αὐτῶν̣ ἀναστήτωσαν καὶ βοηθησάτωσαν ὑμῖν καὶ γενηθήτωσαν ὑμῖν σκεπασταί. ἴδετε ἴδετε ὅτι ἐγώ εἰμι, καὶ οὐκ ἔστι Θεὸσ πλὴν ἐμοῦ. ἐγὼ ἀποκτενῶ καὶ ζῆν ποιήσω, πατάξω κἀγὼ ἰάσομαι, καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ ἐξελεῖται ἐκ τῶν χειρῶν μου. ὅτι ἀρῶ εἰσ τὸν οὐρανὸν τὴν χεῖρά μου καὶ ὀμοῦμαι τῇ δεξιᾷ μου καὶ ἐρῶ. ζῶ ἐγὼ εἰσ τὸν αἰῶνα, ὅτι παροξυνῶ ὡσ ἀστραπὴν τὴν μάχαιράν μου, καὶ ἀνθέξεται κρίματοσ ἡ χείρ μου, καὶ ἀποδώσω δίκην τοῖσ ἐχθροῖσ καὶ τοῖσ μισοῦσί με ἀνταποδώσω. μεθύσω τὰ βέλη μου ἀφ̓ αἵματοσ, καὶ ἡ μάχαιρά μου φάγεται κρέα, ἀφ̓ αἵματοσ τραυματιῶν καὶ αἰχμαλωσίασ, ἀπὸ κεφαλῆσ ἀρχόντων ἐχθρῶν. εὐφράνθητε, οὐρανοί, ἅμα αὐτῷ, καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντεσ ἄγγελοι Θεοῦ. εὐφράνθητε, ἔθνη μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ ἐνισχυσάτωσαν αὐτῷ πάντεσ υἱοὶ Θεοῦ. ὅτι τὸ αἷμα τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἐκδικᾶται, καὶ ἐκδικήσει καὶ ἀνταποδώσει δίκην τοῖσ ἐχθροῖσ καὶ τοῖσ μισοῦσιν ἀνταποδώσει, καὶ ἐκκαθαριεῖ Κύριοσ τὴν γῆν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. Καὶ ἔγραψε Μωυσῆσ τὴν ᾠδὴν ταύτην ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἐδίδαξεν αὐτὴν τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. καὶ εἰσῆλθε Μωυσῆσ καὶ ἐλάλησε πάντασ τοὺσ λόγουσ τοῦ νόμου τούτου εἰσ τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, αὐτὸσ καὶ Ἰησοῦσ ὁ τοῦ Ναυή. καὶ συνετέλεσε Μωυσῆσ λαλῶν παντὶ Ἰσραήλ. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. προσέχετε τῇ καρδίᾳ ἐπὶ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ, οὓσ ἐγὼ διαμαρτύρομαι ὑμῖν σήμερον, ἃ ἐντελεῖσθε τοῖσ υἱοῖσ ὑμῶν φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάντασ τοὺσ λόγουσ τοῦ νόμου τούτου. ὅτι οὐχὶ λόγοσ κενὸσ οὗτοσ ὑμῖν, ὅτι αὕτη ἡ ζωὴ ὑμῶν, καὶ ἕνεκεν τοῦ λόγου τούτου μακροημερεύσετε ἐπὶ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν ὑμεῖσ διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ λέγων. ἀνάβηθι εἰσ τὸ ὄροσ τὸ Ἀβαρὶμ τοῦτο, ὄροσ Ναβαῦ, ὅ ἐστιν ἐν γῇ Μωὰβ κατὰ πρόσωπον Ἱεριχώ, καὶ ἰδὲ τὴν γῆν Χαναάν, ἣν ἐγὼ δίδωμι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, εἰσ κατάσχεσιν, καὶ τελεύτα ἐν τῷ ὄρει, εἰσ ὃ ἀναβαίνεισ ἐκεῖ, καὶ προστέθητι πρὸσ τὸν λαόν σου, ὃν τρόπον ἀπέθανεν Ἀαρὼν ὁ ἀδελφόσ σου ἐν Ὢρ τῷ ὄρει, καὶ προσετέθη πρὸσ τὸν λαὸν αὐτοῦ, ὅτι ἠπειθήσατε τῷ ρήματί μου ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ ἐπὶ τοῦ ὕδατοσ ἀντιλογίασ Κάδησ ἐν τῇ ἐρήμῳ Σίν, διότι οὐχ ἡγιάσατέ με ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ὅτι ἀπέναντι ὄψῃ τὴν γῆν καὶ ἐκεῖ οὐκ εἰσελεύσῃ. ΚΑΙ αὕτη ἡ εὐλογία ἣν ηὐλόγησε Μωυσῆσ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ πρὸ τῆσ τελευτῆσ αὐτοῦ.
καὶ εἶπε. Κύριοσ ἐκ Σινὰ ἥκει καὶ ἐπέφανεν ἐκ Σηεὶρ ἡμῖν καὶ κατέσπευσεν ἐξ ὄρουσ Φαρὰν σὺν μυριάσι Κάδησ, ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ ἄγγελοι μετ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐφείσατο τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ πάντεσ οἱ ἡγιασμένοι ὑπὸ τὰσ χεῖράσ σου. καὶ οὗτοι ὑπὸ σέ εἰσι, καὶ ἐδέξατο ἀπὸ τῶν λόγων αὐτοῦ νόμον, ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν Μωυσῆσ, κληρονομίαν συναγωγαῖσ Ἰακώβ. καὶ ἔσται ἐν τῷ ἠγαπημένῳ ἄρχων, συναχθέντων ἀρχόντων λαῶν ἅμα φυλαῖσ Ἰσραήλ. ζήτω Ρουβὴν καὶ μὴ ἀποθανέτω καὶ ἔστω πολὺσ ἐν ἀριθμῷ. καὶ αὕτη Ἰούδα. εἰσάκουσον, Κύριε, φωνῆσ Ἰούδα, καὶ εἰσ τὸν λαὸν αὐτοῦ εἰσέλθοισαν. αἱ χεῖρεσ αὐτοῦ διακρινοῦσιν αὐτῷ, καὶ βοηθὸσ ἐκ τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ ἔσῃ. καὶ τῷ Λευὶ εἶπε. δότε Λευὶ δήλουσ αὐτοῦ καὶ ἀλήθειαν αὐτοῦ, τῷ ἀνδρὶ τῷ ὁσίῳ, ὃν ἐπείρασαν αὐτὸν ἐν πείρᾳ, ἐλοιδόρησαν αὐτὸν ἐπὶ ὕδατοσ ἀντιλογίασ. ὁ λέγων τῷ πατρὶ καὶ τῇ μητρί. οὐχ ἑώρακά σε, καὶ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ οὐκ ἐπέγνω καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἀπέγνω. ἐφύλαξε τὰ λόγιά σου καὶ τὴν διαθήκην σου διετήρησε. δηλώσουσι τὰ δικαιώματά σου τῷ Ἰακὼβ καὶ τὸν νόμον σου τῷ Ἰσραήλ. ἐπιθήσουσι θυμίαμα ἐν ὀργῇ σου διὰ παντὸσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου. εὐλόγησον, Κύριε, τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ καὶ τά ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ δέξαι. κάταξον ὀσφὺν ἐχθρῶν ἐπανεστηκότων αὐτῷ, καὶ οἱ μισοῦντεσ αὐτὸν μὴ ἀναστήτωσαν. καὶ τῷ Βενιαμὶν εἶπεν. ἠγαπημένοσ ὑπὸ Κυρίου κατασκηνώσει πεποιθώσ, καὶ ὁ Θεὸσ σκιάζει ἐπ̓ αὐτῷ πάσασ τὰσ ἡμέρασ, καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ὤμων αὐτοῦ κατέπαυσε. καὶ τῷ Ἰωσὴφ εἶπεν. ἀπ̓ εὐλογίασ Κυρίου ἡ γῆ αὐτοῦ, ἀπὸ ὡρῶν οὐρανοῦ καὶ δρόσου καὶ ἀπὸ ἀβύσσων πηγῶν κάτωθεν καὶ καθ̓ ὥραν γενημάτων ἡλίου τροπῶν καὶ ἀπὸ συνόδων μηνῶν, ἀπὸ κορυφῆσ ὀρέων ἀρχῆσ καὶ ἀπὸ κορυφῆσ βουνῶν ἀενάων καὶ καθ̓ ὥραν γῆσ πληρώσεωσ. καὶ τὰ δεκτὰ τῷ ὀφθέντι ἐν τῇ βάτῳ ἔλθοισαν ἐπὶ κεφαλὴν Ἰωσήφ, καὶ ἐπὶ κορυφῆσ δοξασθεὶσ ἐπ̓ ἀδελφοῖσ. πρωτότοκοσ ταύρου τὸ κάλλοσ αὐτοῦ, κέρατα μονοκέρωτοσ τὰ κέρατα αὐτοῦ. ἐν αὐτοῖσ ἔθνη κερατιεῖ ἅμα ἕωσ ἀπ̓ ἄκρου γῆσ. αὗται μυριάδεσ Ἐφραί̈μ, καὶ αὗται χιλιάδεσ Μανασσῆ. καὶ τῷ Ζαβουλὼν εἶπεν. εὐφράνθητι, Ζαβουλών, ἐν ἐξοδίᾳ σου καὶ Ἰσσάχαρ ἐν τοῖσ σκηνώμασιν αὐτοῦ. ἔθνη ἐξολοθρεύσουσι, καὶ ἐπικαλέσεσθε ἐκεῖ καὶ θύσετε ἐκεῖ θυσίαν δικαιοσύνησ, ὅτι πλοῦτοσ θαλάσσησ θηλάσει σε καὶ ἐμπόρια παράλιον κατοικούντων. καὶ τῷ Γὰδ εἶπεν. εὐλογημένοσ ἐμπλατύνων Γάδ. ὡσ λέων ἐνεπαύσατο, συντρίψασ βραχίονα καὶ ἄρχοντα. καὶ εἶδεν ἀπαρχὴν αὐτοῦ, ὅτι ἐκεῖ ἐμερίσθη γῆ ἀρχόντων συνηγμένων ἅμα ἀρχηγοῖσ λαῶν. δικαιοσύνην Κύριοσ ἐποίησε καὶ κρίσιν αὐτοῦ μετὰ Ἰσραήλ. καὶ τῷ Δὰν εἶπε. Δὰν σκύμνοσ λέοντοσ καὶ ἐκπηδήσεται ἐκ τοῦ Βασάν. καὶ τῷ Νεφθαλὶ εἶπε. Νεφθαλὶ πλησμονὴ δεκτῶν καὶ ἐμπλησθήτω εὐλογίασ παρὰ Κυρίου. θάλασσαν καὶ λίβα κληρονομήσει. καὶ τῷ Ἀσὴρ εἶπεν. εὐλογημένοσ ἀπὸ τέκνων Ἀσὴρ καὶ ἔσται δεκτὸσ τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ. βάψει ἐν ἐλαίῳ τὸν πόδα αὐτοῦ. σίδηροσ καὶ χαλκὸσ τὸ ὑπόδημα αὐτοῦ ἔσται, ὡσ αἱ ἡμέραι σου ἡ ἰσχύσ σου. οὔκ ἐστιν ὥσπερ ὁ Θεὸσ τοῦ ἠγαπημένου. ὁ ἐπιβαίνων ἐπὶ τὸν οὐρανὸν βοηθόσ σου καὶ ὁ μεγαλοπρεπὴσ τοῦ στερεώματοσ. καὶ σκεπάσει σε Θεοῦ ἀρχὴ καὶ ὑπὸ ἰσχὺ βραχιόνων ἀενάων καὶ ἐκβαλεῖ ἀπὸ προσώπου σου ἐχθρὸν λέγων. ἀπόλοιο. καὶ κατασκηνώσει Ἰσραὴλ πεποιθὼσ μόνοσ ἐπὶ γῆσ Ἰακώβ, ἐπὶ σίτῳ καὶ οἴνῳ, καὶ ὁ οὐρανὸσ αὐτῷ συνεφφὴσ δρόσῳ. μακάριοσ σύ, Ἰσραήλ. τίσ ὅμοιόσ σοι λαὸσ σωζόμενοσ ὑπὸ Κυρίου̣ ὑπερασπιεῖ ὁ βοηθόσ σου, καὶ ἡ μάχαιρα καύχημά σου. καὶ ψεύσονταί σε οἱ ἐχθροί σου, καὶ σὺ ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτῶν ἐπιβήσῃ. ΚΑΙ ἀνέβη Μωυσῆσ ἀπὸ Ἀραβὼθ Μωὰβ ἐπὶ τὸ ὄροσ Ναβαῦ, ἐπὶ κορυφὴν Φασγά, ἥ ἐστιν ἐπὶ προσώπου Ἰεριχώ. καὶ ἔδειξεν αὐτῷ Κύριοσ πᾶσαν τὴν γῆν Γαλαὰδ ἕωσ Δὰν
καὶ πᾶσαν τὴν γῆν Νεφθαλὶ καὶ πᾶσαν τὴν γῆν Ἐφραί̈μ καὶ Μανασσῆ καὶ πᾶσαν τὴν γῆν Ἰούδα ἕωσ τῆσ θαλάσσησ τῆσ ἐσχάτης καὶ τὴν ἔρημον καὶ τὰ περίχωρα Ἱεριχώ, πόλιν φοινίκων ἕωσ Σηγώρ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. αὕτη ἡ γῆ, ἣν ὤμοσα τῷ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ λέγων. τῷ σπέρματι ὑμῶν δώσω αὐτήν. καὶ ἔδειξα τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου, καὶ ἐκεῖ οὐκ εἰσελεύσῃ. καὶ ἐτελεύτησε Μωυσῆσ ὁ οἰκέτησ Κυρίου ἐν γῇ Μωὰβ διὰ ρήματοσ Κυρίου. καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν Γαῖ ἐγγὺσ οἴκου Φογώρ. καὶ οὐκ εἶδεν οὐδεὶσ τὴν ταφὴν αὐτοῦ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. Μωυσῆσ δὲ ἦν ἑκατὸν καὶ εἴκοσιν ἐτῶν ἐν τῷ τελευτᾶν αὐτόν. οὐκ ἠμαυρώθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ, οὐδὲ ἐφθάρησαν τὰ χελώνια αὐτοῦ. καὶ ἔκλαυσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ Μωυσῆν ἐν Ἀραβὼθ Μωὰβ ἐπὶ τοῦ Ἰορδάνου κατὰ Ἱεριχὼ τριάκοντα ἡμέρασ. καὶ συνετελέσθησαν αἱ ἡμέραι πένθουσ κλαυθμοῦ Μωυσῆ. καὶ Ἰησοῦσ υἱὸσ Ναυὴ ἐνεπλήσθη πνεύματοσ συνέσεωσ, ἐπέθηκε γὰρ Μωυσῆσ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ ἐπ̓ αὐτόν. καὶ εἰσήκουσαν αὐτοῦ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐποίησαν καθότι ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ οὐκ ἀνέστη ἔτι προφήτησ ἐν Ἰσραὴλ ὡσ Μωυσῆσ, ὃν ἔγνω Κύριοσ αὐτὸν πρόσωπον κατὰ πρόσωπον, ἐν πᾶσι τοῖσ σημείοισ καὶ τέρασιν, ὃν ἀπέστειλεν αὐτὸν Κύριοσ ποιῆσαι αὐτὰ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ Φαραὼ καὶ τοῖσ θεράπουσιν αὐτοῦ καὶ πάσῃ τῇ γῇ αὐτοῦ, τὰ θαυμάσια τὰ μεγάλα καὶ τὴν χεῖρα τὴν κραταιάν, ἃ ἐποίησε Μωυσῆσ ἔναντι παντὸσ Ἰσραήλ.
이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.
bab2min@gmail.com
호흡부호 보기
강세부호 보기
장단부호 보기
작은 Iota 보기
모든 부호 보기