Septuagint, Liber Deuteronomii 28:

(70인역 성경, 신명기 28:)

ΚΑΙ ἔσται ὡσ ἂν διαβῆτε τὸν Ἰορδάνην εἰσ τὴν γῆν ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν δίδωσιν ὑμῖν, ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάσασ τὰσ ἐντολὰσ ταύτασ, ἃσ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, καὶ δώσει σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ὑπεράνω πάντων τῶν ἐθνῶν τῆσ γῆσ, καὶ ἥξουσιν ἐπὶ σὲ πᾶσαι αἱ εὐλογίαι αὗται καὶ εὑρήσουσί σε, ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. εὐλογημένοσ σὺ ἐν πόλει καὶ εὐλογημένοσ σὺ ἐν ἀγρῷ. εὐλογημένα τὰ ἔκγονα τῆσ κοιλίασ σου καὶ τὰ γενήματα τῆσ γῆσ σου καὶ τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου. εὐλογημέναι αἱ ἀποθῆκαί σου καὶ τὰ ἐγκαταλείμματά σου. εὐλογημένοσ σὺ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαί σε, καὶ εὐλογημένοσ σὺ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαί σε. παραδῷ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τοὺσ ἐχθρούσ σου τοὺσ ἀνθεστηκότασ σοι συντετριμμένουσ πρὸ προσώπου σου. ὁδῷ μιᾷ ἐξελεύσονται πρὸσ σὲ καὶ ἐν ἑπτὰ ὁδοῖσ φεύξονται ἀπὸ προσώπου σου. ἀποστείλαι Κύριοσ ἐπὶ σὲ τὴν εὐλογίαν ἐν τοῖσ ταμιείοισ σου καὶ ἐπὶ πάντα, οὗ ἂν ἐπιβάλῃσ τὴν χεῖρά σου, ἐπὶ τῆσ γῆσ, ἧσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι. ἀναστήσαι σε Κύριοσ ἑαυτῷ λαὸν ἅγιον, ὃν τρόπον ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου, ἐὰν ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ πορευθῇσ ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ. καὶ ὄψονταί σε πάντα τὰ ἔθνη τῆσ γῆσ, ὅτι τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικέκληταί σοι, καὶ φοβηθήσονταί σε. καὶ πληθυνεῖ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ ἀγαθὰ ἐν τοῖσ ἐκγόνοισ τῆσ κοιλίασ σου, καὶ ἐπὶ τοῖσ ἐκγόνοισ τῶν κτηνῶν σου καὶ ἐπὶ τοῖσ γενήμασι τῆσ γῆσ σου, ἐπὶ τῆσ γῆσ σου ἧσ ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσι σου δοῦναί σοι. ἀνοίξαι σοι Κύριοσ τὸν θησαυρὸν αὐτοῦ τὸν ἀγαθόν, τὸν οὐρανόν, δοῦναι τὸν ὑετόν τῇ γῇ σου ἐπὶ καιροῦ αὐτοῦ. εὐλογήσαι πάντα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου, καὶ δανειεῖσ ἔθνεσι πολλοῖσ, σὺ δὲ οὐ δανειῇ, καὶ ἄρξεισ σὺ ἐθνῶν πολλῶν, σοῦ δὲ οὐκ ἄρξουσι. καταστήσαι σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ κεφαλὴν καὶ μὴ εἰσ οὐράν, καὶ ἔσῃ τότε ἐπάνωκαὶ οὐκ ἔσῃ ὑποκάτω, ἐὰν ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον φυλάσσειν καὶ ποιεῖν. οὐ παραβήσῃ ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν, ὧν ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, δεξιὰ οὐδὲ ἀριστερὰ πορεύεσθαι ὀπίσω θεῶν ἑτέρων λατρεύειν αὐτοῖσ. Καὶ ἔσται ἐὰν μὴ εἰσακούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάσασ τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ, ὅσασ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, καὶ ἐλεύσονται ἐπὶ σὲ πᾶσαι αἱ κατάραι αὗται καὶ καταλήψονταί σε. ἐπικατάρατοσ σὺ ἐν πόλει, καὶ ἐπικατάρατοσ σὺ ἐν ἀγρῷ. ἐπικατάρατοι αἱ ἀποθῆκαί σου καὶ τὰ ἐγκαταλείμματά σου. ἐπικατάρατα τὰ ἔκγονα τῆσ κοιλίασ σου καὶ τὰ γενήματα τῆσ γῆσ σου, τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου. ἐπικατάρατοσ σὺ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαί σε καὶ ἐπικατάρατοσ σὺ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαί σε. ἀποστείλαι Κύριοσ ἐπὶ σὲ τὴν ἔνδειαν καὶ τὴν ἐκλιμίαν καὶ τὴν ἀνάλωσιν ἐπὶ πάντα, οὗ ἐὰν ἐπιβάλῃσ τὴν χεῖρά σου, ἕωσ ἂν ἐξολοθρεύσῃ σε καὶ ἕωσ ἂν ἀπολέσῃ σε ἐν τάχει διὰ τὰ πονηρὰ ἐπιτηδεύματά σου, διότι ἐγκατέλιπέσ με. προσκολλήσαι Κύριοσ εἰσ σὲ τὸν θάνατον, ἕωσ ἂν ἐξαναλώσῃ σε ἐπὶ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. πατάξαι σε Κύριοσ ἐν ἀπορίᾳ καὶ πυρετῷ καὶ ρίγει καὶ ἐρεθισμῷ καὶ ἀνεμοφθορίᾳ καὶ τῇ ὤχρᾳ, καὶ καταδιώξονταί σε, ἕωσ ἂν ἀπολέσωσί σε. καὶ ἔσται σοι ὁ οὐρανὸσ ὁ ὑπὲρ κεφαλῆσ σου χαλκοῦσ, καὶ ἡ γῆ ἡ ὑποκάτω σου σιδηρᾶ. δῴη Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὸν ὑετὸν τῆσ γῆσ σου κονιορτόν, καὶ χοῦσ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβήσεται ἐπὶ σέ, ἕωσ ἂν ἐκτρίψῃ σε καὶ ἕωσ ἂν ἀπολέσῃ σε ἐν τάχει. δῴη σε Κύριοσ ἐπισκοπὴν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν σου. ἐν ὁδῷ μιᾷ ἐξελεύσῃ πρὸσ αὐτούσ, καὶ ἐν ἑπτὰ ὁδοῖσ φεύξῃ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν. καὶ ἔσῃ ἐν διασπορᾷ ἐν πάσαισ βασιλείαισ τῆσ γῆσ. καὶ ἔσονται οἱ νεκροὶ ὑμῶν κατάβρωμα τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀποσοβῶν. πατάξαι σε Κύριοσ ἕλκει Αἰγυπτίῳ εἰσ τὴν ἕδραν καὶ ψώρᾳ ἀγρίᾳ καὶ κνήφῃ, ὥστε μὴ δύνασθαί σε ἰαθῆναι. πατάξαι σε Κύριοσ παραπληξίᾳ καὶ ἀορασίᾳ καὶ ἐκστάσει διανοίασ, καὶ ἔσῃ ψηλαφῶν μεσημβρίασ, ὡσεί τισ ψηλαφήσαι τυφλὸσ ἐν τῷ σκότει, καὶ οὐκ εὐοδώσει τὰσ ὁδούσ σου. καὶ ἔσῃ τότε ἀδικούμενοσ καὶ διαρπαζόμενοσ πάσασ τὰσ ἡμέρασ, καὶ οὐκ ἔσται σοι ὁ βοηθῶν. γυναῖκα λήψῃ, καὶ ἀνὴρ ἕτεροσ ἕξει αὐτήν. οἰκίαν οἰκοδομήσεισ, καὶ οὐκ οἰκήσεισ ἐν αὐτῇ. ἀμπελῶνα φυτεύσεισ, καὶ οὐ μὴ τρυγήσῃσ αὐτόν. ὁ μόσχοσ σου ἐσφαγμένοσ ἐναντίον σου, καὶ οὐ φάγῃ ἐξ αὐτοῦ. ὁ ὄνοσ σου ἡρπασμένοσ ἀπὸ σοῦ, καὶ οὐκ ἀποδοθήσεταί σοι. τὰ πρόβατά σου δεδομένα τοῖσ ἐχθροῖσ σου, καὶ οὐκ ἔσται σοι ὁ βοηθῶν. οἱ υἱοί σου καὶ αἱ θυγατέρεσ σου δεδομέναι ἔθνει ἑτέρῳ καὶ οἱ ὀφθαλμοί σου βλέψονται σφακελίζοντεσ εἰσ αὐτά, οὐκ ἰσχύσει ἡ χείρ σου. τὰ ἐκφόρια τῆσ γῆσ σου καὶ πάντασ τοὺσ πόνουσ σου φάγεται ἔθνοσ, ὃ οὐκ ἐπίστασαι, καὶ ἔσῃ ἀδικούμενοσ καὶ τεθραυσμένοσ πάσασ τὰσ ἡμέρασ. καὶ ἔσῃ παράκλητοσ διὰ τὰ ὁράματα τῶν ὀφθαλμῶν σου, ἃ βλέψῃ. πατάξαι σε Κύριοσ ἐν ἕλκει πονηρῷ ἐπὶ τὰ γόνατα καὶ ἐπὶ τὰσ κνήμασ, ὥστε μὴ δύνασθαι ἰαθῆναί σε ἀπὸ ἴχνουσ τῶν ποδῶν σου ἕωσ τῆσ κορυφῆσ σου. ἀπαγάγοι Κύριόσ σε καὶ τοὺσ ἄρχοντάσ σου, οὓσ ἂν καταστήσῃσ ἐπὶ σεαυτόν, ἐπ̓ ἔθνοσ, ὃ οὐκ ἐπίστασαι σὺ καὶ οἱ πατέρεσ σου, καὶ λατρεύσεισ ἐκεῖ θεοῖσ ἑτέροισ, ξύλοισ καὶ λίθοισ. καὶ ἔσῃ ἐκεῖ ἐν αἰνίγματι καὶ παραβολῇ καὶ διηγήματι ἐν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσιν, εἰσ οὓσ ἂν ἀπαγάγῃ σε Κύριοσ ἐκεῖ. σπέρμα πολὺ ἐξοίσεισ εἰσ τὸ πεδίον καὶ ὀλίγα εἰσοίσεισ, ὅτι κατέδεται αὐτὰ ἡ ἀκρίσ. ἀμπελῶνα φυτεύσεισ καὶ κατεργᾷ, καὶ οἶνον οὐ πίεσαι, οὐδὲ εὐφρανθήσῃ ἐξ αὐτοῦ, ὅτι καταφάγεται αὐτὰ ὁ σκώληξ. ἐλαῖαι ἔσονταί σοι ἐν πᾶσι τοῖσ ὁρίοισ σου, καὶ ἔλαιον οὐ χρίσῃ, ὅτι ἐκρυήσεται ἡ ἐλαία σου. υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ γεννήσεισ καὶ οὐκ ἔσονταί σοι, ἀπελεύσονται γὰρ ἐν αἰχμαλωσίᾳ. πάντα τὰ ξύλινά σου καὶ τὰ γενήματα τῆσ γῆσ σου ἐξαναλώσει ἡ ἐρισύβη. ὁ προσήλυτοσ, ὅσ ἐστιν ἐν σοί, ἀναβήσεται ἐπὶ σὲ ἄνω ἄνω, σὺ δὲ καταβήσῃ κάτω κάτω. οὗτοσ δανειεῖ σοι, σὺ δὲ τούτῳ οὐ δανειεῖσ, σὺ δὲ τούτῳ οὐ δανειεῖσ. οὗτοσ ἔσται κεφαλή, σὺ δὲ ἔσῃ οὐρά. καὶ ἐλεύσονται ἐπί σὲ πᾶσαι αἱ κατάραι αὗται καὶ καταδιώξονταί σε καὶ καταλήψονταί σε, ἕωσ ἂν ἐξολοθρεύσῃ σε καὶ ἓωσ ἂν ἀπολέσῃ σε, ὅτι οὐκ εἰσήκουσασ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, φυλάξαι τὰσ ἐντολὰσ αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα, ὅσα ἐνετείλατό σοι. καὶ ἔσται ἐν σοὶ σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ σπέρματί σου ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ, ἀνθ̓ ὧν οὐκ ἐλάτρευσασ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαθῇ διανοίᾳ διὰ τὸ πλῆθοσ πάντων. καὶ λατρεύσεισ τοῖσ ἐχθροῖσ σου, οὓσ ἐξαποστελεῖ Κύριοσ ἐπὶ σέ, ἐν λιμῷ καὶ ἐν δίψει καὶ ἐν γυμνότητι καὶ ἐν ἐκλείψει πάντων. καὶ ἐπιθήσῃ κλοιὸν σιδηροῦν ἐπὶ τὸν τράχηλόν σου, ἕωσ ἂν ἐξολοθρεύσῃ σε. ἐπάξει ἐπὶ σὲ Κύριοσ ἔθνοσ μακρόθεν ἀπ̓ ἐσχάτου τῆσ γῆσ ὡσεί ὅρμημα ἀετοῦ, ἔθνοσ, ὃ οὐκ ἀκούσῃ τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ, ἔθνοσ ἀναιδὲσ προσώπῳ, ὅστισ οὐ θαυμάσει πρόσωπον πρεσβύτου καὶ νέον οὐκ ἐλεήσει, καὶ κατέδεται τὰ ἔκγονα τῶν κτηνῶν σου καὶ τὰ γενήματα τῆσ γῆσ σου, ὥστε μὴ καταλιπεῖν σοι σῖτον, οἶνον, ἔλαιον, τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου, καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου, ἕωσ ἂν ἀπολέσῃ σε καὶ ἐκτρίψῃ σε ἐν ταῖσ πόλεσί σου, ἕωσ ἂν καθαιρεθῶσι τὰ τείχη τὰ ὑψηλὰ καὶ τὰ ὀχυρά, ἐφ̓ οἷσ σὺ πέποιθασ ἐπ̓ αὐτοῖσ, ἐν πάσῃ τῇ γῇ σου, καὶ θλίψει σε ἐν ταῖσ πόλεσί σου, αἷσ ἔδωκέ σοι. καὶ φαγῇ τὰ ἔκγονα τῆσ κοιλίασ σου, κρέα υἱῶν σου καὶ θυγατέρων σου, ὅσα ἔδωκέ σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου, ᾗ θλίψει σε ὁ ἐχθρόσ σου. ὁ ἁπαλὸσ ὁ ἐν σοὶ καὶ ὁ τρυφερὸσ σφόδρα βασκανεῖ τῷ ὀφθαλμῷ τὸν ἀδελφὸν καὶ τὴν γυναῖκα τὴν ἐν τῷ κόλπῳ αὐτοῦ καὶ τὰ καταλελειμμένα τέκνα, ἃ ἂν καταλειφθῇ αὐτῷ, ὥστε δοῦναι ἑνὶ αὐτῶν ἀπὸ τῶν σαρκῶν τῶν τέκνων αὐτοῦ, ὧν ἂν κατέσθῃ, διὰ τὸ μὴ καταλειφθῆναι αὐτῷ οὐδὲν ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου, ᾗ ἂν θλίψωσί σε οἱ ἐχθροί σου ἐν πάσαισ ταῖσ πόλεσί σου. καὶ ἡ ἁπαλὴ ἐν ὑμῖν καὶ ἡ τρυφερά, ἧσ οὐχὶ πεῖραν ἔλαβεν ὁ ποὺσ αὐτῆσ βαίνειν ἐπὶ τῆσ γῆσ διὰ τὴν τρυφερότητα καὶ διὰ τὴν ἁπαλότητα, βασκανεῖ τῷ ὀφθαλμῷ αὐτῆσ τὸν ἄνδρα αὐτῆσ τὸν ἐν κόλπῳ αὐτῆσ καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὴν θυγατέρα αὐτῆς καὶ τὸ χόριον αὐτῆσ τὸ ἐξελθὸν διὰ τῶν μηρῶν αὐτῆσ καὶ τὸ τέκνον, ὃ ἐὰν τέκῃ. καταφάγεται γὰρ αὐτὰ διά τὴν ἔνδειαν πάντων κρυφῇ ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου, ᾗ θλίψει σε ὁ ἐχθρόσ σου ἐν ταῖσ πόλεσί σου. ἐὰν μὴ εἰσακούσῃσ ποιεῖν πάντα τὰ ρήματα τοῦ νόμου τούτου τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ φοβεῖσθαι τὸ ὄνομα τὸ ἔντιμον τὸ θαυμαστὸν τοῦτο, Κύριον τὸν Θεόν σου, καὶ παραδοξάσει Κύριοσ τὰσ πληγάσ σου καὶ τὰσ πληγὰσ τοῦ σπέρματόσ σου, πληγὰσ μεγάλασ καὶ θαυμαστάσ, καὶ νόσουσ πονηρὰσ καὶ πιστὰς καὶ ἐπιστρέψει πᾶσαν τὴν ὀδύνην Αἰγύπτου τὴν πονηράν, ἣν διευλαβοῦ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, καὶ κολληθήσονται ἐν σοί. καὶ πᾶσαν μαλακίαν καὶ πᾶσαν πληγὴν τὴν μὴ γεγραμμένην καὶ πᾶσαν τὴν γεγραμμένην ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου ἐπάξει Κύριοσ ἐπὶ σέ, ἕωσ ἂν ἐξολοθρεύσῃ σε. κα’Ι καταλειφθήσεσθε ἐν ἀριθμῷ βραχεῖ, ἀνθ̓ ὧν ὅτι ἦτε ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει, ὅτι οὐκ εἰσήκουσασ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. καὶ ἔσται ὃν τρόπον εὐφράνθη Κύριοσ ἐφ̓ ὑμῖν εὖ ποιῆσαι ὑμᾶσ καὶ πληθῦναι ὑμᾶσ, οὕτωσ εὐφρανθήσεται Κύριοσ ἐφ̓ ὑμῖν ἐξολοθρεῦσαι ὑμᾶσ, καὶ ἐξαρθήσεσθε ἐν τάχει ἀπὸ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν εἰσπορεύεσθε ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν. καὶ διασπερεῖ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ πάντα τὰ ἔθνη ἀπ̓ ἄκρου τῆσ γῆσ ἕωσ ἄκρου τῆσ γῆσ, καὶ δουλεύσεισ ἐκεῖ θεοῖσ ἑτέροισ, ξύλοισ καὶ λίθοισ, οὕσ οὐκ ἠπίστω σὺ καὶ οἱ πατέρεσ σου. ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν ἐκείνοισ οὐκ ἀναπαύσει σε, οὐδ̓ οὐ μὴ γένηται στάσισ τῷ ἴχνει τοῦ ποδόσ σου, καὶ δώσει σοι Κύριοσ ἐκεῖ καρδίαν ἀθυμοῦσαν καὶ ἐκλείποντασ ὀφθαλμοὺσ καὶ τηκομένην ψυχήν. καὶ ἔσται ἡ ζωή σου κρεμαμένη ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου, καὶ φοβηθήσῃ ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ καὶ οὐ πιστεύσεισ τῇ ζωῇ σου. τὸ πρωί̈ ἐρεῖσ.πῶσ ἂν γένοιτο ἑσπέρα̣ καὶ τὸ ἑσπέρασ ἐρεῖσ. πῶσ ἂν γένοιτο πρωί̣̈ ἀπὸ τοῦ φόβου τῆσ καρδίασ σου, ἃ φοβηθήση, καὶ ἀπὸ τῶν ὁραμάτων τῶν ὀφθαλμῶν σου, ὧν ὄψῃ. καὶ ἀποστρέψει σε Κύριοσ εἰσ Αἴγυπτον ἐν πλοίοισ καὶ ἐν τῇ ὁδῷ, ᾗ εἶπα. οὐ προσθήσῃ ἔτι ἰδεῖν αὐτήν. καὶ πραθήσεσθε ἐκεῖ τοῖσ ἐχθροῖσ ὑμῶν εἰσ παῖδασ καὶ παιδίσκασ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ κτώμενοσ. Οὗτοι οἱ λόγοι τῆσ διαθήκησ, οὓσ ἐνετείλατο Κύριοσ Μωυσῇ στῆσαι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ ἐν γῇ Μωάβ, πλὴν τῆσ διαθήκησ, ἧσ διέθετο αὐτοῖσ ἐν Χωρήβ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION