Septuagint, Liber Numeri 14:

(70인역 성경, 민수기 14:)

ΚΑΙ ἀναλαβοῦσα πᾶσα ἡ συναγωγὴ ἐνέδωκε φωνήν, καὶ ἔκλαιεν ὁ λαὸσ ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην. καὶ διεγόγγυζον ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν πάντεσ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ εἶπαν πρὸσ αὐτοὺσ πᾶσα ἡ συναγωγή. ὄφελον ἀπεθάνομεν ἐν τῇ Αἰγύπτῳ, ἢ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ εἰ ἀπεθάνομεν. καὶ ἱνατί Κύριοσ εἰσάγει ἡμᾶσ εἰσ τὴν γῆν ταύτην πεσεῖν ἐν πολέμῳ̣ αἱ γυναῖκεσ ἡμῶν καὶ τὰ παιδία ἔσονται εἰσ διαρπαγήν. νῦν οὖν βέλτιον ἡμῖν ἐστιν ἀποστραφῆναι εἰσ Αἴγυπτον. καὶ εἶπαν ἕτεροσ τῷ ἑτέρῳ. δῶμεν ἀρχηγὸν καὶ ἀποστρέψωμεν εἰσ Αἴγυπτον. καὶ ἔπεσε Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν ἐπὶ πρόσωπον ἐναντίον πάσησ συναγωγῆσ υἱῶν Ἰσραήλ. Ἰησοῦσ δὲ ὁ τοῦ Ναυὴ καὶ Χάλεβ ὁ τοῦ Ἰεφοννή, τῶν κατασκεψαμένων τὴν γῆν, διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ εἶπαν πρὸσ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ λέγοντεσ. ἡ γῆ, ἣν κατεσκεψάμεθα αὐτήν, ἀγαθή ἐστι σφόδρα σφόδρα. εἰ αἱρετίζει ἡμᾶσ Κύριοσ, εἰσάξει ἡμᾶσ εἰσ τὴν γῆν ταύτην καὶ δώσει αὐτὴν ἡμῖν, γῆ ἥτισ ἐστὶ ρέουσα γάλα καὶ μέλι. ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ Κυρίου μὴ ἀποστάται γίνεσθε. ὑμεῖσ δὲ μὴ φοβηθῆτε τὸν λαὸν τῆσ γῆσ, ὅτι κατάβρωμα ἡμῖν ἐστιν. ἀφέστηκε γὰρ ὁ καιρὸσ ἀπ’ αὐτῶν, ὁ δὲ Κύριοσ ἐν ἡμῖν. μὴ φοβηθῆτε αὐτούσ. καὶ εἶπε πᾶσα ἡ συναγωγὴ καταλιθοβολῆσαι αὐτοὺσ ἐν λίθοισ. καὶ ἡ δόξα Κυρίου ὤφθη ἐν τῇ νεφέλῃ ἐπὶ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου πᾶσι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἕωσ τίνοσ παροξύνει με ὁ λαὸσ οὗτοσ καὶ ἕωσ τίνοσ οὐ πιστεύουσί μοι ἐπὶ πᾶσι τοῖσ σημείοισ, οἷσ ἐποίησα ἐν αὐτοῖσ̣ πατάξω αὐτοὺσ θανάτῳ καὶ ἀπολῶ αὐτοὺσ καὶ ποιήσω σὲ καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ σου εἰσ ἔθνοσ μέγα καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦτο. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον. καὶ ἀκούσεται Αἴγυπτοσ, ὅτι ἀνήγαγεσ τῇ ἰσχύϊ σου τὸν λαὸν τοῦτον ἐξ αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ ἐπὶ τῆσ γῆσ ταύτησ ἀκηκόασιν, ὅτι σὺ εἶ Κύριοσ ἐν τῷ λαῷ τούτῳ, ὅστισ ὀφθαλμοῖσ κατ’ ὀφθαλμοὺσ ὀπτάζῃ, Κύριε, καὶ ἡ νεφέλη σου ἐφέστηκεν ἐπ’ αὐτῶν, καὶ ἐν στύλῳ νεφέλησ σὺ πορεύῃ πρότεροσ αὐτῶν τὴν ἡμέραν καὶ ἐν στύλῳ πυρὸσ τὴν νύκτα. καὶ ἐκτρίψεισ τὸν λαὸν τοῦτον ὡσεὶ ἄνθρωπον ἕνα, καὶ ἐροῦσι τὰ ἔθνη, ὅσοι ἀκηκόασι τὸ ὄνομά σου, λέγοντεσ. παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι Κύριον εἰσαγαγεῖν τὸν λαὸν τοῦτον εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν αὐτοῖσ, κατέστρωσεν αὐτοὺσ ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ νῦν ὑψωθήτω ἡ ἰσχύσ, Κύριε, ὃν τρόπον εἶπασ λέγων. Κύριοσ μακρόθυμοσ καὶ πολυέλεοσ καὶ ἀληθινόσ, ἀφαιρῶν ἀνομίασ καὶ ἀδικίασ καὶ ἁμαρτίασ, καὶ καθαρισμῷ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον ἀποδιδοὺσ ἁμαρτίασ πατέρων ἐπὶ τέκνα ἕωσ τρίτησ καὶ τετάρτησ γενεᾶσ. ἄφεσ τὴν ἁμαρτίαν τῷ λαῷ τούτῳ κατὰ τὸ μέγα ἔλεόσ σου, καθάπερ ἵλεωσ ἐγένου αὐτοῖσ ἀπ’ Αἰγύπτου ἕωσ τοῦ νῦν. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἵλεωσ αὐτοῖσ εἰμι κατὰ τὸ ρῆμά σου. ἀλλὰ ζῶ ἐγὼ καὶ ζῶν τὸ ὄνομά μου καὶ ἐμπλήσει ἡ δόξα Κυρίου πᾶσαν τὴν γῆν, ὅτι πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ ὁρῶντεσ τὴν δόξαν μου καὶ τὰ σημεῖα, ἃ ἐποίησα ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἐπείρασάν με τοῦτο δέκατον, καὶ οὐκ εἰσήκουσαν τῆσ φωνῆσ μου, ᾖ μὴν οὐκ ὄψονται τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, ἀλλ’ ἢ τὰ τέκνα αὐτῶν, ἅ ἐστι μετ’ ἐμοῦ ὧδε, ὅσοι οὐκ οἴδασιν ἀγαθὸν οὐδὲ κακόν, πᾶσ νεώτεροσ ἄπειροσ, τούτοισ δώσω τὴν γῆν, πάντεσ δὲ οἱ παροξύναντέσ με οὐκ ὄψονται αὐτήν. ὁ δὲ παῖσ μου Χάλεβ, ὅτι πνεῦμα ἕτερον ἐν αὐτῷ καὶ ἐπηκολούθησέ μοι, εἰσάξω αὐτὸν εἰσ τὴν γῆν, εἰσ ἣν εἰσῆλθεν ἐκεῖ, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ κληρονομήσει αὐτήν. ὁ δὲ Ἀμαλὴκ καὶ ὁ Χαναναῖοσ κατοικοῦσιν ἐν τῇ κοιλάδι. αὔριον ἐπιστράφητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖσ εἰσ τὴν ἔρημον, ὁδὸν θάλασσαν ἐρυθράν. Καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. ἕωσ τίνοσ τὴν συναγωγὴν τὴν πονηρὰν ταύτην̣ ἃ αὐτοὶ γογγύζουσιν ἐναντίον μου, τὴν γόγγυσιν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἣν ἐγόγγυσαν περὶ ὑμῶν, ἀκήκοα. εἰπὸν αὐτοῖσ. ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, ᾖ μὴν ὃν τρόπον λελαλήκατε εἰσ τὰ ὦτά μου, οὕτω ποιήσω ὑμῖν. ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ πεσεῖται τὰ κῶλα ὑμῶν, καὶ πᾶσα ἡ ἐπισκοπὴ ὑμῶν καὶ οἱ κατηριθμημένοι ὑμῶν ἀπὸ εἰκοσαετοῦσ καὶ ἐπάνω, ὅσοι ἐγόγγυζον ἐπ’ ἐμοί. εἰ ὑμεῖσ εἰσελεύσεσθε εἰσ τὴν γῆν, ἐφ’ ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου κατασκηνῶσαι ὑμᾶσ ἐπ’ αὐτῆσ, ἀλλ’ ἢ Χάλεβ υἱὸσ Ἰεφοννὴ καὶ Ἰησοῦσ ὁ τοῦ Ναυή. καὶ τὰ παιδία, ἃ εἴπατε ἐν διαρπαγῇ ἔσεσθαι, εἰσάξω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, καὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν, ἣν ὑμεῖσ ἀπέστητε ἀπ’ αὐτῆσ. καὶ τὰ κῶλα ὑμῶν πεσεῖται ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ, οἱ δὲ υἱοὶ ὑμῶν ἔσονται νεμόμενοι ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη καὶ ἀνοίσουσι τὴν πορνείαν ὑμῶν, ἕωσ ἂν ἀναλωθῇ τὰ κῶλα ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν, ὅσασ κατεσκέψασθε τὴν γῆν, τεσσαράκοντα ἡμέρασ, ἡμέραν τοῦ ἐνιαυτοῦ, λήψεσθε τὰσ ἁμαρτίασ ὑμῶν τεσσαράκοντα ἔτη καὶ γνώσεσθε τὸν θυμὸν τῆσ ὀργῆσ μου. ἐγὼ Κύριοσ ἐλάλησα. ᾖ μὴν οὕτω ποιήσω τῇ συναγωγῇ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ τῇ ἐπισυνισταμένῃ ἐπ’ ἐμέ. ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ ἐξαναλωθήσονται καὶ ἐκεῖ ἀποθανοῦνται. καὶ οἱ ἄνθρωποι, οὓσ ἀπέστειλε Μωυσῆσ κατασκέψασθαι τὴν γῆν καὶ παραγενηθέντεσ διεγόγγυσαν κατ’ αὐτῆσ πρὸσ τὴν συναγωγὴν ἐξενέγκαι ρήματα πονηρὰ περὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἀπέθανον οἱ ἄνθρωποι οἱ κατείπαντεσ πονηρὰ κατὰ τῆσ γῆσ ἐν τῇ πληγῇ ἔναντι Κυρίου καὶ Ἰησοῦσ υἱὸσ Ναυή, καὶ Χάλεβ υἱὸσ Ἰεφοννὴ ἔζησαν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων τῶν πεπορευμένων κατασκέψασθαι τὴν γῆν. Καὶ ἐλάλησε Μωυσῆσ τὰ ρήματα ταῦτα πρὸσ πάντασ υἱοὺσ Ἰσραήλ, καὶ ἐπένθησεν ὁ λαὸσ σφόδρα. καὶ ὀρθρίσαντεσ τὸ πρωί̈ ἀνέβησαν εἰσ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ λέγοντεσ. ἰδοὺ οἵδε ἡμεῖσ ἀναβησόμεθα εἰσ τὸν τόπον, ὃν εἶπε Κύριοσ, ὅτι ἡμάρτομεν. καὶ εἶπε Μωυσῆσ. ἱνατί ὑμεῖσ παραβαίνετε τὸ ρῆμα Κυρίου̣ οὐκ εὔοδα ἔσται ὑμῖν. μὴ ἀναβαίνετε. οὐ γάρ ἐστι Κύριοσ μεθ’ ὑμῶν, καὶ πεσεῖσθε πρὸ προσώπου τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν. ὅτι ὁ Ἀμαλὴκ καὶ ὁ Χαναναῖοσ ἐκεῖ ἔμπροσθεν ὑμῶν, καὶ πεσεῖσθε μαχαίρᾳ, οὗ εἵνεκεν ἀπεστράφητε ἀπειθοῦντεσ Κυρίῳ, καὶ οὐκ ἔσται Κύριοσ ἐν ὑμῖν. καὶ διαβιασάμενοι ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ. ἡ δὲ κιβωτὸσ τῆσ διαθήκησ Κυρίου καὶ Μωυσῆσ οὐκ ἐκινήθησαν ἐκ τῆσ παρεμβολῆσ. καὶ κατέβη ὁ Ἀμαλὴκ καὶ ὁ Χαναναῖοσ ὁ ἐγκαθήμενοσ ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ καὶ ἐτρέψαντο αὐτοὺσ καὶ κατέκοψαν αὐτοὺσ ἕωσ Ἑρμάν. καὶ ἀπεστράφησαν εἰσ τὴν παρεμβολήν.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION